น่ารัก(ว่ะ) 2 ตอน 44 P.112 [25/7/55]. ขอเชิญแสดงความคิดเห็นที่ห้องพูดคุย
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

โพลล์

คุณชอบตัวละครตัวไหนมากที่สุด

คริส
83 (16.5%)
ฟ้า
147 (29.2%)
ฟิล์ม
44 (8.7%)
กาย
143 (28.4%)
นัท
21 (4.2%)
น้ำ
11 (2.2%)
ฟา
12 (2.4%)
ฝ้าย
24 (4.8%)
เต้
1 (0.2%)
นิ้ง
3 (0.6%)
แดน
15 (3%)

จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 288

ผู้เขียน หัวข้อ: น่ารัก(ว่ะ) 2 ตอน 44 P.112 [25/7/55]. ขอเชิญแสดงความคิดเห็นที่ห้องพูดคุย  (อ่าน 843593 ครั้ง)

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
อาการของหมาหวงก้าง


 :z6:

ออฟไลน์ NCJung

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 988
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-5
น้องกายทำไมไม่ฟังให้จบหล่ะคะ ฮือๆๆๆ

zemicolon

  • บุคคลทั่วไป
พี่ฟิล์มเข้าหน้าฝนแระไปทำงานไป๊



baros

  • บุคคลทั่วไป
เฮ้อ เหนื่อยใจอีกรอบ

ออฟไลน์ Wins_Sha

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 949
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-4
สถานการณ์ยังคงคลุมเครือต่อไป

เพราะน้องกายต้องการตัดใจจากพี่ฟิล์มใช่มั๊ยถึงได้ตกลงคบกับเต้น่ะซาซ่า

ออฟไลน์ Still_14OC

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2041
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-7
อิพี่ฟิล์ม ไม่ได้ ชอบ ผู้ชายแล้ว จะหึงน้องกายทำไม ว่ะ ไอ้ บ้า หึหึ :m20: :laugh: :pigha2:

ออฟไลน์ A-J.seiya*

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3335
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +306/-8
พี่ฟิล์มมมมม
เริ่มฉลาดมานิดแ้วนะ
แต่ยัง คง ซึน
เหอะๆ!!

ออฟไลน์ pimkihae

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 512
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
น้องกายทำไมไม่ฟังให้จบก่อนนนน
ชอบคู่นี้จัง รอให้พี่ฟิลม์รู้ใจตัวเองเร็วๆ

Seoul In Love

  • บุคคลทั่วไป
น่ารัก(ว่ะ) 2
13...ถูกโกรธอีกแล้ว
.
.
.
>...ฟิล์ม...<
   
เมื่อคืนนี้กว่าจะหลับได้เกือบตีสามครับ วันนี้ผมเลยตื่นสายเลย นี่ถ้าฟ้าไม่ปลุกล่ะก็มีหวังผมคงนอนยาวแน่เลย ลืมไปครับว่าที่นี่โรงพยาบาลไม่ใช่บ้านของตัวเอง

“เดี๋ยวพี่ลงไปเอาของที่รถหน่อย ฟ้าจะเอาอะไรมั้ยครับ”

“ไม่ฮะ พี่ฟิล์มไปเถอะฟ้าอยู่คนเดียวได้”

ผมยิ้มให้น้องชายก่อนจะออกจากห้อง ลงไปข้างล่างครับ ดันลืมโน้ตบุ๊คไว้ในรถ วันนี้ผมก็คงอยู่เป็นเพื่อนฟ้าทั้งวันเพราะงั้นเลยว่าจะเอาขึ้นไปนั่งเล่นบนห้องแก้เบื่อครับ

“ฟิล์มคะ”

ผมหันไปตามเสียงเรียกก่อนจะยิ้มตอบนิ้งที่เดินตรงมาหา “มาแต่เช้าเลยนะ” ผมทักเธอ เมื่อคืนผมบอกว่าจะไปรับนิ้งที่บ้านแต่เอาเข้าจริงตื่นสายครับT-T นิ้งเลยต้องมาหาผมที่นี่แทน

“ฟิล์มทานข้าวรึยัง” มาถึงนิ้งก็ถามเรื่องปากท้องผมเลย

“ผมทานแล้ว นิ้งล่ะทานรึยัง” ผมถามคนรักพลางกุมมือนิ้งพาเดินไปที่ลิฟท์ครับ ผมได้ของที่ต้องการแล้ว

“นิ้งเรียบร้อยมาจากบ้านแล้วค่ะ นิ้งเอานี่มาด้วยนะ” นิ้งชูกระเช้าผลไม้ให้ผมดู “นิ้งเลือกแต่ของโปรดของน้องฟ้าด้วย” เธอบอกพลางยิ้ม

“ขอบคุณครับ”

เราคุยกันต่ออีกนิดหน่อยครับก่อนที่ลิฟท์จะเปิดออก คนที่เดินออกมาจากลิฟท์ทำเอาผมเงียบไปเลย ฟากับน้องกายเองครับ กายมองมาที่ผมแล้วก็มองเลยไปที่มือของผมที่กุมมือนิ้งอยู่แล้วน้องก็ไม่มองมาที่เราอีก

“สวัสดีครับพี่นิ้ง” ฟายิ้มทักนิ้งครับ นิ้งเองก็ยิ้มตอบเหมือนกัน แล้วสองคนนั้นก็คุยกันต่อในขณะที่ผมมองไปที่กายซึ่งเมินผมอีกแล้ว

“นี่กำลังจะไปไหนคะน้องฟา”

“ฟาจะไปส่งกายน่ะครับ”

“น้องกายจะไปไหน” รู้ตัวอีกทีผมถามออกไปแล้วครับ ตาผมก็จ้องที่น้องกายซึ่งไม่มองผมเลย

“กายจะไปรับเต้ที่บ้านน่ะครับพี่ฟิล์ม” เป็นฟาที่ตอบแทน “ฟาเลยว่าจะไปส่งเอง นี่ตอนแรกกายบอกจะนั่งแท็กซี่ไปเองด้วยนะ” ฟาว่าพลางหัวเราะ แล้วน้องกายก็หันไปมองค้อนฟาด้วยครับ เหมือนจะงอนว่าฟาพูดให้ผมฟังทำไม นี่กะจะหนีไปรับเต้ถึงบ้านเลยเหรอ

“ขึ้นไปหาน้องฟ้าดีกว่าค่ะฟิล์ม นิ้งอยากไปดูอาการน้องฟ้าแล้ว”

“นิ้งขึ้นไปก่อนแล้วกันผมไปส่งกายก่อน” ผมบอก ทั้งนิ้งทั้งกายเลยครับที่หันมามองหน้าผม “เดี๋ยวฟาพาพี่นิ้งขึ้นไปทีนะ พี่จะไปส่งกายเอง” ผมบอกแค่นั้นแล้วก็ดึงมือน้องกายออกมาเลย ได้ยินเสียงนิ้งร้องเรียกด้วยแต่ผมก็แค่ร้องตอบกลับไปว่าให้ขึ้นไปก่อน

“กายเจ็บนะ!” กายร้องพลางดึงมือออกจากมือผม ดวงตากลมนั่นฉายแววไม่พอใจ

ผมเองก็ไม่พอใจเหมือนกัน ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะที่ตัดสายผมทิ้ง โทรกลับไปก็ปิดเครื่องหนี มาวันนี้ยังจะไปหาเต้ทั้งๆ ที่ผมเคยบอกว่าไม่ชอบแต่กายก็ยังทำอีก น้องกายทำเกินไปแล้ว!
   
 “พี่ฟิล์มเป็นบ้าอะไร ทำแบบนี้ทำไม” น้องกายว่าผมพลางลูบข้อมือตัวเองไปด้วย มันแดงขึ้นมาเลยครับ ผมรู้สึกผิดเลยที่เห็นอย่างนั้น “ไม่ต้องมาจับเลยนะ” น้องชักมือหนีฝ่ามือผมที่เอื้อมไปหา “พี่ฟิล์มทำกายเจ็บ!”

“พี่ขอโทษ” สลดเลยครับT_T ผมไม่ได้ตั้งใจนะ ผมโมโหอะ “กายอย่าร้องนะพี่ขอโทษ” เศร้ากว่าเดิมอีกครับน้องกายร้องไห้ไปแล้วT-T

“…พี่ฟิล์มใจร้าย...”

ผมคว้าน้องกายเข้ามากอดไว้ ไม่สนล่ะว่าใครจะมองหรือถูกน้องทุบกี่ครั้ง ผมไม่ชอบเห็นน้ำตาของกาย แต่ผมก็ร้ายอย่างที่กายว่าจริงๆ ครับ ผมทำน้องกายร้องไห้ตลอดเลย

“...ฮึก...ไอ้พี่ฟิล์มบ้า!...”

โอเค ตอนนี้ยอม จะด่าจะว่าอะไรก็ยอมทั้งนั้น ขออย่างเดียวหยุดร้องไห้ทีเถอะY_Y ผมเจ็บไปด้วยเลยครับเวลาได้ยินเสียงสะอื้นแต่ละที

“นิสัยไม่ดี!...อึก...ชอบออกคำสั่ง!”

ผมยิ้มแหยให้กับสายตารอบทิศที่มองมา น้องกายที่เอาแต่ร้องไห้กับทุบผมนี่ไม่เห็นหรอกครับ ก็เล่นซุกหน้าไว้กับอกผมนี่นา บางคนมองแล้วก็ซุบซิบกับเพื่อน ผู้หญิงสองสามคนนี่มองแล้วก็อมยิ้มด้วย เฮ้อ! ช่างเถอะ ตอนนี้สนใจคนขี้แยคนนี้ก่อนดีกว่าครับ

“พากายไปหาเต้เลยนะ”

ฮึ่ย! นี่ถ้าผมลักพาตัวกายไปอยู่ที่ไหนซักที่ๆ มันห่างจากเจ้าเด็กเต้นั่นกายจะขาดใจตายมั้ยเนี่ย!! ร่ำร้องหามันเหลือเกินนะ!!

“ตามมา!” ผมว่าจะไม่โมโหแล้วนะ!

พอกายเข้ามานั่งในรถผมก็ออกรถทันทีเลย ขับให้เร็วที่สุดเพื่อที่น้องกายคนดีจะได้ไม่ขาดใจซะก่อนจะทันถึงบ้านไอ้เต้!

“พี่ฟิล์มขับช้ากว่านี้ได้มั้ย!” กายตะโกนเสียงดังลั่นเลย น้องหน้าแดงกร่ำด้วย เห็นอย่างนั้นผมเลยยอมลดความเร็วลง แต่ความโมโหมันยังมีอยู่เต็มที่ครับ ยิ่งเห็นกายทำท่าจะเป็นจะตายเพราะไอ้เต้อะไรนั่นผมก็ยิ่งโมโห

 “ไม่ดีเหรอที่พี่ขับเร็วกายจะได้รีบไปหาเต้ไง”

“อย่าประชดกันนะฮะ” น้องหน้าบึ้งไปแล้วครับ เหอะ! โกรธผมตลอด ทีกับคนอื่นล่ะยิ้มให้แต่กับผมมีแต่ท่าทางแบบนี้ให้เห็น

“พี่พูดความจริง กายอยากไปหาเต้นักไม่ใช่รึไงพี่ก็รีบให้ไง เดี๋ยวกายจะขาดใจซะก่อนจะทันเห็นหน้าเต้”

“...พี่ฟิล์ม...”T__T

เฮ่อ~ผมหันหน้ากลับมาและพยายามตั้งสมาธิกับการขับรถ เพราะตอนนี้น้องกายก็หันหน้าออกนอกหน้าต่างไปแล้วเหมือนกันครับ และเราก็อยู่กับบรรยากาศขมุกขมัวแบบนั้นล่ะจนถึงบ้านไอ้เต้

กายรีบเปิดประตูรถออกไปเลยครับ ผมรู้สึกเศร้าจังแฮะ เหมือนน้องกายจะไม่อยากอยู่ใกล้ผมเลย และผมก็ไม่ได้ตามลงไปด้วยครับ

“สวัสดีครับพี่ฟิล์ม”

ผมรับไหว้เต้ก่อนจะออกรถเมื่อกายและเต้นั่งกันเรียบร้อยแล้ว ผมพยายามไม่มองกระจกหลังบ่อยนัก ไม่อยากเห็นภาพความใกล้ชิดสนิทสนมระหว่างกายกับเต้ครับ บอกตามตรงเลยว่าผมไม่ชอบ เพราะงั้นระยะทางจากบ้านเต้มาจนถึงโรงพยาบาลเลยมีแต่เสียงพูดคุยกันเบาๆ ระหว่างสองคนนั้นมากกว่า ส่วนผมก็เงียบจนน้ำลายบูดล่ะ

ไม่รู้ว่าเด็กสองคนนี้มีอะไรให้คุยกันนักหนา แล้วกายจะยิ้มอะไรนักก็ไม่รู้ ทีอยู่กับผมล่ะหน้าบึ้งเอาๆ เฮ้อ! ผมคงถูกเกลียดแล้วล่ะมั้ง

“นิ้งล่ะฟา” ผมถามถึงคนรักทันทีที่เข้ามาในห้องครับ ก็คนที่ผมอยากสนใจเขาไม่สนใจผมนี่นะ ผมสนใจคนที่ผมควรสนใจดีกว่า

“กลับบ้านไปแล้วครับ”
   
ผมเลิกคิ้วขึ้นเมื่อได้ยินฟาบอกอย่างนั้น ทำไมนิ้งไม่รอผมล่ะเนี่ย โกรธอะไรอีกรึเปล่านะ เอาเถอะ ไว้จะโทรไปง้อก็แล้วกัน  “เป็นไงครับ ยังปวดตัวอยู่มั้ย” ผมถามอาการของฟ้าครับ จำได้ว่าน้องบ่นตั้งแต่เมื่อคืนว่าปวดตัว ผมก็ว่าจะบอกให้คุณหมอทราบแต่ก็นะออกไปกับกายซะก่อน

“นิดนึงฮะ ฟ้าปวดแขน”

“เดี๋ยวให้พยาบาลดูหน่อยดีกว่า ยังไม่กินยาแก้ปวดใช่มั้ย” ผมถามพอน้องพยักหน้าผมก็กดเรียกพยาบาลครับ

ระหว่างที่รอพยาบาลมาดูอาการของฟ้าผมก็ยืนฟังกลุ่มเพื่อนเขาคุยกัน เหมือนตัวเองเป็นตัวเกะกะยังไงไม่รู้นะ แต่ผมจะหน้าด้านยืนฟังใครจะทำไม ไม่พอใจก็ออกไปเลยดิ๊! ไม่ต้องมามองแล้วเมินกันหรอก!

พอพยาบาลเข้ามาดูอาการของฟ้าแล้วผมก็เดินไปที่มุมห้องแล้วก็โทรศัพท์ครับ ไอ้ตี๋มันโทรมาหาผมน่ะ ผมคุยกับมันเกือบสิบนาทีกว่าจะวางพอหันกลับมาก็เห็นไอ้เด็กเต้นอนหนุนตักกายแล้ว!

“พี่ฟิล์มจะไปไหนครับ”

ผมไม่ได้ตอบคำถามของฟาหากแต่เดินออกจากห้องมาเลย ขืนผมอยู่ในห้องนั้นต่ออีกแค่นาทีเดียวผมว่าผมได้ฆ่าคนตายแน่ๆ!

ผมลงมาสงบสติอารมณ์ที่ร้านกาแฟข้างล่างครับ กาแฟเย็นเหมือนจะช่วยดับความร้อนในอารมณ์ผมได้เยอะเลย

ผมบอกตัวเองให้ใจเย็นและลองหาเหตุผลให้ตัวเองซะทีว่าทำไมหลายวันมานี้ผมถึงได้มีท่าทางแบบนี้ ทำไมถึงได้มีความรู้สึกขวางหูขวางตาเวลาที่กายไปใกล้ชิดผู้ชายคนอื่น

ใช่ครับ ผมใช้คำว่าผู้ชายคนอื่น เพราะไม่ใช่แค่ไอ้น้ำคนเดียวที่ผมรู้สึกอย่างนั้น รวมไอ้เต้และรวมคนอื่นๆ ที่เป็นผู้ชายด้วยครับ

ผมว่าผมกำลังจะบ้า! ไอ้เหตุผลนั่นมันจะคืออะไรล่ะ มันก็เหตุผลเดียวกันกับตอนที่ผมกับนิ้งรักกันน่ะแหล่ะ ผมชอบน้องกาย!

ความคิดของผมถูกรบกวนด้วยเสียงโทรศัพท์ ผมถอนหายใจยาวพยายามปรับอารมณ์ตัวเองก่อนจะกดรับสายจากนิ้ง

“ฟิล์มคะ นิ้งกำลังจะไปเที่ยวพัทยากับเพื่อน ขอโทษนะที่ไม่ได้อยู่รอฟิล์ม พอดีเพื่อนโทรมาชวนกระทันหันนิ้งเลยออกมาเลย”

“อืม เที่ยวให้สนุกนะครับ” ผมตอบเธอไปอย่างไร้อารมณ์

“ฟิล์มไม่โกรธนิ้งนะ”

“ไม่โกรธหรอกครับ อย่าคิดมากนะ”

“ดีจัง นิ้งรักฟิล์มนะคะ รักมากที่สุดด้วย”

ผมยิ้มเมื่อได้ยินก่อนจะกดตัดสายไป รักเหรอ ทำไมไม่ดีใจเลยนะ

“ไอ้เลวเอ้ย!” ผมได้แต่ด่าตัวเอง ทำไมผมถึงเป็นคนแบบนี้กันล่ะเนี่ย ทั้งๆ ที่มีแฟนอยู่แล้วทั้งคนยังจะไปรักไปชอบเด็กคนอื่นอีก แล้วเด็กนั่นดันเป็นเด็กผู้ชาย อ้ากกก! ไอ้ฟิล์ม!! มึงบ้าไปแล้ว!!

ไม่อยากยอมรับเลย แต่มันก็เป็นความจริง ผมชอบน้องกายครับ ชอบมากด้วย ผมไม่รู้ว่ามันกลายเป็นความรักรึยัง รู้อย่างเดียวครับคือผมอยากอยู่ใกล้กายและผมก็ไม่ชอบให้กายไปอยู่ใกล้ใครนอกจากผม

ผมดูดกาแฟเย็นต่อจนหมดแก้วก่อนจะจ่ายเงินและขึ้นลิฟท์กลับขึ้นไปข้างบน ผมไม่รู้ว่าต่อจากนี้อะไรจะเกิดขึ้นแต่ผมจะซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเอง ผมชอบน้องกายและจะทำให้น้องกายชอบผมให้ได้เลยครับ!

ผมกลับเข้ามาในห้องพักฟื้นอีกครั้ง ฟ้าหลับไปแล้วครับ ไอ้น้องเต้มันก็หลับไปแล้วเหมือนกัน ส่วนกายก็นั่งคุยเล่นกับพีชและฟางอยู่ ผมยิ้มได้เมื่อเห็นว่ากายไม่ได้นั่งให้ไอ้เต้นอนหนุนตักเหมือนตอนที่ผมออกไป

กายหันมามองผมแวบนึงก่อนที่น้องจะหันกลับไป ผมเห็นแก้มป่องๆ ด้วยครับ นี่ยังไม่หายโกรธผมอีกเหรอเนี่ยT_T แต่ผมก็โกรธเหมือนกันนะ ผมยังไม่เคยนอนหนุนตักกายเลยนะ แต่กายยอมให้คนอื่นหนุนอะ

ผมเอาคืนกายครับ อยากเมินผมดีนัก ผมเดินไปหาน้องแล้วก็ล้มตัวลงนอนหนุนตักกายเลย คือกายนั่งอยู่ที่โซฟาอีกตัวและมันเป็นตัวยาวไง ผมก็นอนได้^^ กายนี่อึ้งเลย

ฟากับพีชก็ไม่ได้สนใจผมแล้วเพราะสองคนนี้บอกว่าจะออกไปหาอะไรกินหน่อย กายทำท่าจะขยับตามไปแต่ติดที่หัวผมนี่ครับ น้องเลยทำไม่ได้นอกจากทำแก้มป่องใส่ผมอยู่นี่ล่ะ

“พี่ฟิล์มแกล้งใช่มั้ยฮะ” แน่ะ รู้ทันอีก

“ใครบอก พี่ง่วงหรอก” ผมว่าพลางปิดตาลง ชักจะรู้สึกง่วงอย่างที่ปากว่าซะแล้วสิครับ ก็นะ เมื่อคืนนี้ผมนอนดึกนี่นา

“โธ่~ทำแบบนี้กายก็แย่สิ”

ผมอมยิ้มกับคำบ่นเบาๆ ของกาย ถึงอย่างนั้นน้องก็ไม่ยกหัวผมออกจากตักนะครับ ปล่อยให้ผมนอนหลับไปอย่างนั้นล่ะ

ไม่รู้หลับไปนานเท่าไหร่แต่ตื่นมาอีกทีผมก็นอนหนุนหมอนแล้วน้องกายก็ไปนั่งให้ไอ้เด็กเต้นั่นหนุนตักแล้ว! กายหลบตาผมด้วย แต่อะไรก็ไม่เท่ากับความโกรธของผมที่เริ่มจะปะทุขึ้นมาอีกรอบหรอกครับ

“พี่ฟิล์มตื่นพอดีเลย ฟากำลังจะไปส่งเต้ที่บ้านครับ”

ผมพยักหน้ารับรู้ เออดี เอามันไปไกลๆ ตีนพี่เลยฟา ก่อนที่พี่จะฆ่ามัน! อยากพูดแบบนี้ครับแต่เพราะเราเป็นพี่เลยพูดไม่ได้ ฮึ่ม!

“ไปแล้วนะครับพี่ฟิล์ม” เต้ยกมือไหว้ ผมก็รับไหว้นะครับ ถึงจะเริ่มไม่ชอบหน้าน้องมันแต่เต้ก็เป็นเด็กมารยาทดีจริงๆ “ไปแล้วนะกาย” เต้มันโบกมือลากายก่อนจะถูกฟากับพีชพยุงออกจากห้องไปครับ

“น้องกาย พี่คุยด้วยหน่อยครับ”

กายที่กำลังจะเดินตามเต้ออกไปเลยหยุดชะงักครับ น้องเดินกลับมาและนั่งลงตรงข้ามผม เห็นอย่างนั้นผมเลยลุกตามไปนั่งข้างๆ ซะเลย กายขยับหนีผมก็ขยับตาม จนสุดท้ายน้องต้องยอมนั่งนิ่งอยู่ข้างผมล่ะ^^

“พี่ไม่ชอบนะครับกาย” ผมบอก กายมองสบตากับผมเลย “พี่ว่าพี่บอกน้องกายหลายรอบแล้วนะว่าไม่ชอบให้กายอยู่ใกล้เต้น่ะ”

“เต้เป็นเพื่อนกาย”

“พี่ไม่เคยนอนหนุนตักเพื่อน!” เรื่องนี้ล่ะที่โกรธน่ะ

“แต่กายเคยนี่” ดูน้องประชดสิครับ มันน่าดุมั้ยล่ะ

“น้องกาย!” แล้วผมก็ทนไม่ได้ทุกทีกับท่าทางแบบนี้ของกาย ทำเหมือนว่าไม่แคร์ผมแบบนี้ ผมไม่ชอบเลย!

กายเงยหน้าขึ้นมองผม แววตาของกายทำเอาผมใจหล่นวูบ มันเต็มไปด้วยความไม่ชอบใจและเหมือนว่ารำคาญกัน “กายจะทำอะไรก็ไม่เกี่ยวกับพี่ฟิล์มนี่นา”

“พี่เสือกเองว่างั้น” จะให้ตีความว่าอะไรล่ะครับ นอกจากคำนี้น่ะ พอผมพูดจบกายก็หน้างอ ส่วนผมก็หงุดหงิด

“กายไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นซะหน่อย” กายบอกอุบอิบ

“แล้วหมายความว่าไง”

“พี่ฟิล์มอย่าหาเรื่องนะ”

“ก็กายทำตัวไม่น่ารัก”

“แต่เต้เป็นเพื่อนนะ”

“แต่พี่ไม่ชอบ แล้วกายก็ห้ามทำแบบนั้นอีกเด็ดขาดเลย!”

“พี่ฟิล์มไม่ใช่แฟนกายนะ”

ผมพยายามระงับอารมณ์เอาไว้ครับ ใช่ ตอนนี้ผมไม่ใช่แฟนกาย แต่ยังไงก็ไม่ยอมให้กายไปยุ่งกับใครหรอก “เต้มันชอบเราอยู่ไม่รู้รึไง!”

“กายไม่อยากคุยแล้ว” กายว่าพลางขยับตัวจะลุกแต่ก็ถูกผมดึงข้อมือเอาไว้ “พี่ฟิล์มพาลกายทั้งวันเลยนะ” กายจะร้องไห้อีกแล้ว เสียงสั่นเลยครับ และนั่นก็ทำให้ผมอ่อนลงจนได้

“ก็พี่...”

 “พี่ฟิล์มไปดูแลพี่นิ้งดีกว่าจะมายุ่งกับกายนะ”

ผมกำลังจะเอ่ยบอกความในใจอยู่แล้วเชียวแต่พอเจอประโยคประชดประโยคนี้เข้าไปทำเอาคำบอกรักของผมหายวับไปเลยครับ ผมกับกายเลยได้แต่มองตากัน ผมไม่อยากทะเลาะกับกายเลย เป็นไปได้ก็อยากคุยด้วยดีๆ แต่กายต่างหากที่ไม่ฟังอะไรเลย เอาแต่ประชดกันอยู่ได้

“...ฮื้ม!...กาย...กายขอน้ำหน่อย”

ผมถอนหายใจขณะที่กายรีบเดินไปที่เตียง ผมได้ยินกายพูดอะไรกับฟ้าเดาว่าคงถามอะไรซักอย่าง แต่ตอนนี้ผมว่าผมออกไปข้างนอกก่อนดีกว่าครับ ไม่งั้นมีหวังได้ทะเลาะกันอีกครั้งแน่

ปรกติผมไม่ค่อยสูบบุหรี่นอกจากเวลาที่เครียดเท่านั้น และผมไม่ค่อยเครียดเท่าไหร่แต่วันนี้เครียดจัดมั้งครับถึงได้เอามันขึ้นมาสูบอีก

ผมอยู่กับความคิดของตัวเองเกือบชั่วโมงเลย พอกลับเข้าไปในห้องพักก็เจอแต่ฟ้า ถามเจ้าน้องตัวดีก็ได้คำตอบว่ากายกลับไปกับพีชแล้วเรียบร้อย เฮ้อ! ถูกโกรธอีกตามเคย!
.
.
.
To Be Con
น้องกายT__T


P.s. มีเมลล์อยู่ 1 ฉบับค่ะอยู่ในกล่องอีเมลล์ขยะ ยังไม่ทันได้อ่านเลยแต่มือดันซนไปกดปุ่มลบแทนที่จะกดปุ่มไม่ใช่อีเมลล์ขยะT^T พี่คนไหนสั่งจองหนังสือไว้แล้วไม่ได้รับเมลล์ตอบกลับรบกวนช่วยส่งกลับมาอีกรอบได้มั้ยคะ ขอโทษจริงๆ ค่ะT_T

hahn

  • บุคคลทั่วไป
พี่ฟิล์มสู้ ๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ kokikung

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1594
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +133/-3
โอ๊ยยยยยยยยยยย ป่วยคนอ่านป่วยตามพี่ฟิล์มและน้องกาย
เมื่อไหร่จะคุยกันรูเรื่องนิ อีกคนก้ซึน อีกคนก็ ไม่ฟังเลย  :z3:
สมหวังเร็วๆๆๆอยากอ่านตอนหวานๆๆจะแย่แล้ววววววววว

ออฟไลน์ mayuree

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 443
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +52/-4
มันน่านัก จะจับปลาสองมือใช่ไหมเนี่ย
น้องกายอย่าไปยอมง่ายๆนะ เอาให้ ผู้ชายซึนแบบเนี๊ย

baros

  • บุคคลทั่วไป
เมื่อไหร่ฟิล์มจะบอกรักซะทีครับ

ออฟไลน์ Still_14OC

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2041
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-7
ฟิล์มเอ้ย   :dont2: ช้าตลอดแหละแก :3125: อะไรๆ ก็ ไม่ได้ดั่งใจ ชิรส์ :m16:

ออฟไลน์ aeecd

  • :: 8018 ::
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1161
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-0

ออฟไลน์ Wins_Sha

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 949
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-4
พี่ฟิล์มรู้ใจตัวเองแล้ววว

แต่สถานการณ์ยังคงคลุมเครือต่อไปปปปป

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16

ออฟไลน์ naiin

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2421
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-9

ออฟไลน์ zingiber

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 439
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-4
่อ่านไปก็ลุ้นไป เมื่อไหร่พี่ฟิล์มจะบอกรักน้องกายซักทีเนี่ย ลุ้นจนจะเป็นลมอยู่แล้ววววววว

tawan

  • บุคคลทั่วไป
รอออออออิ

น้องกายยยยยยย

 :call:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ NCJung

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 988
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-5
กายจ๋า ฟังพี่เค้าสักนิดนะ
อิพี่ฟิลม์ก็รีบๆเคลียร์ทุกเรื่องซะสิ มัวแต่ช้าอยู่ได้ เชอะ

ออฟไลน์ ขนมหวาน

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 540
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +190/-2
อ่านแล้วเครียด สองคนเน้ โดยเฉพาะอิพี่ฟิล์ม
ประชดประชันตลอด ๆ เดี๋ยวป๊าดดดดดด
น้องกายน่าสงสารอ่ะ พยายาทำตัวให้ห่าง
เพราะใจก็รัก

ออฟไลน์ A-J.seiya*

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3335
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +306/-8
อ่อยยยยยย
น้องกาย น่าสงสารอ่ะ
พี่ฟิล์ม หวงก้างอ่ะ
งื้อออ

ออฟไลน์ aehJTS

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1830
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +216/-8
บอกรักซ้อนกันไม่ดีนะคะคุณพี่ฟิล์ม เดี๋ยวศาลสั่งให้คำบอกรักครั้งหลังกลายเป็นโมฆะ
ดังนั้นกลับไปยกเลิกรักครั้งแรกก่อนดีกว่าคะจะได้ไม่มีปัญหาฟ้องร้องกัน OK

 :pig4: คะ

ออฟไลน์ Baruda

  • มีความสุข
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 633
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-0

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
เมื่อไหร่จะเข้าใจ...เมื่อไหร่จะรักกัน ถ้าคุณทั้งสองไม่ยอมเปิดใจ ให้คำว่ารักเดินทางมาเจอกัน :monkeysad:
ถ้าพี่ฟิล์มตั้งใจที่จะทำตามหัวใจตัวเองแล้วล่ะก็ ต้องชัดเจนเรื่องนิ้งด้วยนะคะ ไม่งั้นน้องกายก็หนีอย่างนี้ไปเรื่อยๆแหละค่ะ :เฮ้อ:

Seoul In Love

  • บุคคลทั่วไป
น่ารัก(ว่ะ) 2
14...พี่ฟิล์มมีพี่นิ้งแล้ว อย่ามาทำแบบนี้กับกาย
.
.
.
>...กาย...<

วันนี้ผมพยายามหลบหน้าพี่ฟิล์มฮะT_T ไม่อยากทำแบบนี้เลยนะแต่มันจำเป็นล่ะ ถ้าไม่อยากรักพี่ฟิล์มมากไปกว่านี้ก็ต้องทำแบบนี้ฮะ ถ้าไม่เจอผมคิดว่าตัวเองคงตัดใจได้ง่ายขึ้น อีกอย่างก็ไม่อยากทะเลาะกับพี่ฟิล์มด้วยล่ะ หมู่นี้ไม่ว่าผมจะทำอะไรก็ดูจะผิดในสายตาพี่ฟิล์มT_T

ผมกะว่าจะไม่ไปเยี่ยมฟ้าหรอกฮะวันนี้ เรียนเสร็จก็ตั้งใจว่าจะกลับบ้านเลยล่ะ เพราะถ้าไปโรงพยาบาลก็จะเจอพี่ฟิล์มใช่ม้า เพราะงั้นเดี๋ยวโทรหาฟ้าเอาก็แล้วกันY_Y

“กาย มึงไปโรงบาลกับกูเลย”

“เดี๋ยวๆ ไม่ไปนะ!” ผมร้องลั่นเลยฮะ ฝ้ายเล่นดึงแขนผมลากพาวิ่งออกจากห้องเรียนเลยอะ แล้วไปโรงพยาบาลเนี่ยนะ ไม่เอา ไม่ไป!

“ฟ้ามันกำลังมีเรื่องนะเว้ย!”

แค่นั้นล่ะฮะ ผมยอมให้ฝ้ายลากไปขึ้นรถแท็กซี่เลยฮะ ใจตอนนี้ห่วงฟ้ามากกว่าอะไรทั้งหมด ห่วงจนลืมเรื่องพี่ฟิล์มไปเลยล่ะฮะ

“มันโทรหากู บอกให้ไปหาหน่อย น้ำเสียงมันไม่ดีเลยว่ะ”

“เกิดอะไรขึ้นรึเปล่านะ” ผมเองก็เป็นห่วงมากไม่แพ้ฝ้ายเลยฮะ ช่วงนี้ฟ้าเป็นอะไรนะ มีเรื่องตลอดเลยT^T

“ลุงเหยียบมิดเลยได้มั้ยครับ”

อ๋อย~ผมอยากจะร้องห้ามนะฮะแต่ว่าเพราะความเป็นห่วงเพื่อนเลยไม่ได้ร้องท้วงอะไร แม้ว่าตอนนี้ผมจะหลับตาปี๋มือกอดเบาะหน้าเพราะความกลัวกับความเร็วที่เพิ่มขึ้นกว่าเดิมก็เถอะT^T
   
ลุงแท็กซี่ทำตามคำสั่งของฝ้ายได้ดีฮะ ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงดีเราก็มาถึงโรงพยาบาลแล้ว ฝ้ายรีบดึงผมไปขึ้นลิฟท์ทันทีเลยฮะ

โชคดีมากที่ไม่เจอพี่ฟิล์มที่นี่ เฮ้อ~โล่งอกอะฮะ ผมคงทำหน้าไม่ถูกแน่เลยถ้าเจอพี่เขาน่ะ ในห้องมีแต่ฟ้าฮะ ฟ้าดูเหมือนจะรอพวกผมอยู่เหมือนกัน แล้วฟ้าก็เล่าให้ฟังจนหมดเลยว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้

ถึงจะไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่พี่คริสทำแต่ผมก็ต้องยอมรับฮะว่าพี่คริสเจ๋งดีและกล้าที่จะทำเพื่อความรักด้วย ไม่เหมือนผมที่เอาแต่หนีT_T

ฝ้ายยืนกรานให้ฟ้าทำในสิ่งที่หัวใจตัวเองต้องการ แต่ผมเข้าใจฟ้านะฮะ ผมรู้ว่าทำไมฟ้าถึงเลือกพี่ฟางมากกว่าความรักของพี่คริส เพราะถ้าเป็นผมเองหากรักผู้ชายคนเดียวกับพี่พีชผมก็จะเลือกพี่พีชเหมือนกัน โบราณว่า คนรักเลิกกันไปก็เป็นคนอื่น แต่พี่น้องกับเพื่อนต่างหากที่จะไม่ไปไหน ผมว่ามันจริงนะฮะ และฟ้าก็คงคิดอย่างนี้เหมือนกัน

ฝ้ายมีความคิดของฝ้าย ผมก็มีความคิดของผม ฟ้าก็มีความคิดของฟ้า อาจดูเหมือนผมปกป้องฟ้ามากเกินไปก็ได้นะฮะแต่ผมทนไม่ได้จริงๆ ที่จะเห็นฟ้าร้องไห้ และอีกอย่างก็คือฟ้าตัดสินใจไปแล้ว ผมกับฝ้ายเปรียบไปก็คือคนนอก ให้คำปรึกษาได้แต่ไปบังคับให้ฟ้าทำตามไม่ได้หรอก ในเมื่อฟ้าเลือกแล้วว่าจะเป็นแค่น้องชายของพี่คริส ผมกับฝ้ายก็ควรจะเคารพการตัดสินใจของฟ้า ในฐานะเพื่อนคงทำได้เพียงเฝ้าดูแลฟ้าต่อจากนี้ไปเท่านั้น

“ฝ้าย ทุกอย่างมันไม่แย่ขนาดนั้นหรอกนะ” ผมเอ่ยบอกฝ้ายอีกครั้งเมื่อฝ้ายยังดึงดันที่จะให้ฟ้าเลือกพี่คริสและซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเอง ฝ้ายไม่อยากให้ฟ้าโกหกตัวเองเพื่อความสุขของพี่ฟาง“มันก็แค่กลับไปเหมือนเดิมเท่านั้นเอง ก่อนหน้าที่ฟ้าไม่เคยเจอพี่คริสฟ้าก็ยังมีความสุขได้นี่นา แค่กลับไปเป็นเหมือนเก่าก็เท่านั้น”

“ไม่มีอะไรที่เหมือนเดิมหรอกกาย” ฝ้ายมันยิ้มน้อยๆ ที่มุมปาก “ดูอย่างพ่อแม่กูสิ พวกเขารักกันแค่ไหนตอนที่ยังเป็นหนุ่มสาว แทบจะตายแทนกันได้ แต่มาวันนี้แม้แต่หน้าก็ยังไม่มองกันเลย เพราะอะไรถ้าไม่ใช่เพราะคำว่าพอเถอะนะ เรากลับไปเป็นเหมือนก่อนหน้าที่จะใช้ชีวิตร่วมกันเถอะ”

“ฝ้าย มันไม่เหมือนกันหรอก ฝ้ายอย่า...” ผมรีบบอกเพราะตอนนี้ฝ้ายตาแดงกร่ำไปแล้วฮะ ฝ้ายอ่อนไหวเสมอเวลาพูดถึงพ่อแม่ เพราะอย่างนี้ผมถึงไม่อยากให้คุยเรื่องนี้อีก เดี๋ยวฝ้ายจะร้องไห้ แต่ฝ้ายไม่ฟังเลย ทำไมนะ ทำไมถึงชอบทำร้ายความรู้สึกตัวเองด้วยการย้ำเรื่องพวกนี้บ่อยๆ ด้วยT_T

“ฟังสิกาย มันจะต่างกันตรงไหน ไอ้ฟ้ามันก็บอกพี่คริสกับพี่นัทแบบนี้เหมือนกันไม่ใช่เหรอ แค่เปลี่ยนรูปประโยคเท่านั้นเอง มึงว่ายังไงนะฟ้าตอนที่บอกเลิกน่ะ ขอให้พี่เขากลับไปเป็นพี่ชายมึงเหมือนเดิมใช่มั้ย” ฝ้ายหันไปถามฟ้า แต่พอฟ้าไม่ตอบและมองฝ้ายด้วยความเป็นห่วงฝ้ายก็ยักไหล่ “ไม่มีอะไรที่เหมือนเดิมหรอก อย่างน้อยที่สุดมึงก็ได้เสียคนรักของมึงไปเพื่อแลกกับพี่ชายอย่างที่มึงต้องการไง จริงมั้ยล่ะฟ้าเดียว กูพูดถูกมั้ย”

“พอแล้วนะฝ้าย ไม่พูดแล้วนะ แค่นี้ฟ้าก็เครียดพอแล้ว อย่าพูดอีกเลยนะ มันไม่มีอะไรดีขึ้นมาหรอก” ผมจำต้องดุฝ้ายไปฮะ เพราะยิ่งพูดทั้งฟ้าทั้งฝ้ายนั่นล่ะที่จะร้องไห้ ผมไม่อยากเห็นน้ำตาของเพื่อนเลยY_Y

ฝ้ายถอนหายใจก่อนจะเดินออกจากห้องไป แล้วตอนนี้ฟ้าก็กำลังจะร้องไห้อีกคนนึงแล้วฮะ

“ฝ้ายโกรธรึเปล่านะกาย” ฟ้าถามเสียงสั่นเลยฮะ “ฟ้าทำให้เพื่อนผิดหวังรึเปล่า”

“ไม่หรอก เดี๋ยวฝ้ายก็กลับมา” ผมเอ่ยปลอบ “เชื่อกายสิ ไม่มีใครโกรธฟ้าหรอกนะ เพื่อนทุกคนรักฟ้านะ” ผมไม่อยากเห็นน้ำตาของฟ้าเลยฮะ ฟ้าเศร้ามากเกินไปแล้วตอนนี้ พอได้แล้ว “ฟ้า อย่าร้อง...”

 “ว่าแล้วเชียว”

“…ฝ้าย...”

ฝ้ายถอนหายใจก่อนจะเดินมาหาฟ้าที่เตียงฮะ ผมยิ้มเมื่อเห็นฝ้ายยื่นมือไปเช็ดน้ำตาให้ฟ้า พอฟ้ายิ้มได้ฝ้ายก็ตบแก้มฟ้าเบาๆ ด้วย ฝ้ายชอบเล่นแบบนี้เสมอเลยฮะ ผมรู้ว่าฝ้ายไม่เคยโกรธเพื่อนอยู่แล้ว ฝ้ายปากร้ายแต่จริงใจและใจดีกับเพื่อนเสมอเลยฮะ

เสียงเคาะประตูห้องทำให้พวกเราหันไปมองพร้อมๆ กันเลย เป็นพี่ฟิล์มนั่นเองที่เดินเข้ามา ผมรีบมองเมินไปทางอื่นเลยฮะ บอกตัวเองว่าอย่ามองเด็ดขาด เดี๋ยวก็ตกหลุมรักพี่ฟิล์มอีกรอบหรอก ต้องใจแข็งเข้าไว้ ท่องไว้ว่าเราจะตัดใจแล้ว!

“ฟ้าโทรไปบอกให้กายกับฝ้ายมาฮะ”

พี่ฟิล์มไม่ได้ว่าอะไรฮะ พอรับไหว้จากผมกับฝ้ายแล้วพี่ฟิล์มก็เดินมาหาฟ้าแล้วก็ลูบหัวฟ้าด้วยล่ะ  “ปวดหัวมั้ยครับ หิวรึเปล่า” เวลาแบบนี้พี่ฟิล์มใจดีจังเลยนะฮะ ถึงผมไม่มองดูแต่ได้ยินอะ

“ไม่ฮะ” ฟ้าตอบไปฮะ

“งั้นเดี๋ยวพี่มานะ แป๊บเดียว” แล้วพี่ฟิล์มก็รับโทรศัพท์ฮะ พี่เขาปรายตามองมาที่ผมนิดนึงก่อนจะเดินออกจากห้องไป ผมทันได้ยินคำว่านิ้งด้วย

“พี่นิ้งบอกพี่ฟิล์มว่าไปเที่ยวกับเพื่อนที่พัทยาล่ะ” ฟ้าบอกผมกับฝ้าย

“พี่พีชก็ไม่ได้ไปเรียนเหมือนกัน” ผมว่าพลางถอนใจ จำได้ฮะว่าพอเห็นหน้าพี่พีชผมร้องลั่นเลย พ่อกับแม่นี่ตกใจมากเลยฮะ ตอนแรกว่าจะเอาเรื่องเลยแต่พอพี่พีชเล่าให้ฟังเท่านั้นล่ะแม่เปลี่ยนใจจะมาเอาเรื่องพี่ฟิล์มแทน แต่พ่อห้ามไว้ฮะ พ่อบอกว่าพี่ฟิล์มไม่รู้เรื่องอะไร แล้วนี่ก็เรื่องของเด็กๆ แม่ถึงได้ยอมนะ พี่พีชก็นะ มีเรื่องกับพี่นิ้งจนได้อะฮะ

“อยากจะเจอเหมือนกันนะเนี่ยพี่นิ้งอะไรนี่น่ะ ท่าจะแรงน่าดู”

“มึงอย่าเจอเลยฝ้าย” ฟ้าว่าพลางส่ายหน้า ผมก็ไม่อยากให้ฝ้ายเจอพี่นิ้งเหมือนกันฮะ มีหวังพี่นิ้งประสาทเสียแน่ถ้าเจอฝ้ายT-T

แล้วฝ้ายก็ถามอะไรต่ออีกหน่อยเรื่องพี่นิ้งฮะ ผมกับฟ้านี่ห้ามแล้วห้ามอีกไม่ให้ยุ่งแต่ฝ้ายดูท่าว่าจะไม่ยอมY_Yจนพี่ฟิล์มเดินเข้ามานั่นล่ะฮะฝ้ายถึงได้ยอมจบคำถามเรื่องพี่ฟิล์ม แล้วดูพี่ฟิล์มสิฮะ ถึงผมจะมองแค่แวบเดียวแต่ก็เห็นนะว่าทำหน้าบึ้งใส่ผมอีกแล้ว ผมว่าผมกลับก่อนดีกว่า ไม่อยากทะเลาะกับพี่ฟิล์มอีกT^T

“ฝ้าย เรากลับกันเลยดีมั้ย”

“เออ ก็ได้” ฝ้ายยอมง่ายๆ ฮะ แปลกแต่ช่างเถอะ ได้กลับเป็นพอ

“งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่ง”

ผมจะบอกว่าไม่อยู่แล้วแต่ต้องเงียบไว้ฮะเพราะพี่ฟิล์มมองมาตาดุด้วย งื่อT^T อะไรกัน คนที่ควรโกรธมันผมต่างหากล่ะ

“เดี๋ยวพรุ่งนี้มาใหม่” ฝ้ายโบกมือลาฟ้าฮะ

“เออ แล้วเจอกัน” ฟ้าบอกฝ้ายบ้างแล้วก็หันมายิ้มให้ผมที่ตอนนี้ผมเริ่มจะหน้ามุ่ยแล้วอะฮะ ไม่ใช่อะไรหรอกแต่เบื่อพี่ฟิล์มต่างหาก

“ไปนะฟ้า เจอกัน” ผมลาฟ้าพร้อมรอยยิ้มเล็กๆ แต่พอหันไปเจอพี่ฟิล์มผมก็ทำหน้านิ่วเหมือนเคยล่ะฮะก็พี่ฟิล์มเองยังไม่ยอมยิ้มให้ผมเลยนี่นา ไม่รอแล้ว! ผมเดินตามฝ้ายออกไปเลยฮะ ไม่สนล่ะว่าพี่ฟิล์มจะเดินตามมารึเปล่า ผมไม่อยากอยู่ใกล้พี่ฟิล์มที่เอาแต่ทำหน้าบึ้งคนนี้หรอก!

พี่ฟิล์มเดินตามเราเข้ามาในลิฟท์ฮะ ระหว่างนั้นผมก็ยึดฝ้ายเอาไว้เลย แต่พี่ฟิล์มก็ไม่ได้พูดอะไรกับผมนะฮะ ไม่สนใจกันด้วย ผมว่าผมชักจะเริ่มเศร้าเล็กๆ แล้วล่ะ เฮ้อ~ใจหนอใจ พอเขาสนใจก็ทำเมิน พอเขาเมินก็เศร้า

ระหว่างทางที่ไปส่งฝ้ายพี่ฟิล์มก็เอาแต่เงียบฮะ ขับรถอย่างเดียวเลยล่ะ อึดอัดชะมัด ดีที่มีฝ้ายนั่งไปด้วยไม่งั้นผมคงอึดอัดยิ่งกว่านี้อีก

“ขอบคุณนะครับพี่ฟิล์ม บ๊ายบายกาย” ถึงบ้านฝ้ายแล้วT^T

ผมโบกมือลาฝ้ายอย่างหงอยๆ ฮะ ทีนี้ก็เหลือแต่ผมกับพี่ฟิล์มแล้วสิเนี่ยT^T มีหวังอึดอัดตายเลย

“ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อยได้มั้ยครับน้องกาย แล้วขยับมานั่งนี่ พี่ไม่ใช่คนขับรถนะ”

ผมหน้างอแล้วอะ สั่งๆ อย่างเดียวเลยT^T แต่ก็ต้องทำตามนะฮะ เป็นอีกครั้งที่ต้องปีนไปข้างหน้า พี่ฟิล์มก็ไม่ช่วยกันเลย จับแขนผมซักนิดให้ผมยึดเป็นหลักหน่อยก็ไม่ได้ ใจร้ายT_T

“ทีอยู่กับเต้ล่ะยิ้มเอาๆ อยู่กับพี่นี่มันทรมานมากเลยรึไง!”

ผมไม่รู้ว่าพี่ฟิล์มไปอารมณ์เสียมาจากไหนนะฮะ แต่ทำไมต้องมาใส่อารมณ์กับผมด้วยล่ะ

“พี่บอกกี่ครั้งแล้วว่าพี่ไม่ชอบให้กายเมินพี่!” พี่ฟิล์มดึงไหล่ผมให้กลับมาหาพี่เขาฮะ ก่อนหน้านี้ผมหันหน้าออกนอกหน้าต่างT-T

“พี่ฟิล์มขับรถอยู่นะ!” ผมร้องเตือน “แล้วอย่ามาทำแบบนี้นะ!”

“ต้องเป็นไอ้เต้รึไงถึงทำได้น่ะ! ห๊ะกาย หรือต้องเป็นไอ้น้ำ!!”

“พี่ฟิล์มงี่เง่า!”

ต่อจากนั้นผมไม่ได้ยินอะไรแล้วนอกจากรับรู้ได้ถึงสัมผัสหนักๆ ที่ริมฝีปาก มองเห็นใบหน้าของพี่ฟิล์มใกล้กันนิดเดียวเท่านั้น ผมกำลังถูกพี่ฟิล์มจูบ!! ผมจูบกับพี่ฟิล์ม!!~

“อย่าพูดแบบนี้อีก” ได้ยินเสียงพี่ฟิล์มดังจากที่ไหนซักแห่งที่ไกลแสนไกลเลยฮะ ผมว่าผมกำลังจะเป็นลมแล้ว ผมถูกพี่ฟิล์มจูบอะ

พอรู้สึกตัวผมก็รีบขยับออกห่างจากพี่ฟิล์มทันทีเลยฮะ พี่ฟิล์มเองก็ถอนใจแล้วก็เสยผมตัวเองขึ้นเหมือนว่าพี่เขาก็คาดไม่ถึงว่าตัวเองจะทำอะไรอย่างนั้น ผมว่าพี่ฟิล์มต้องถูกผีเข้าแน่เลย พี่ฟิล์มจะมาจูบผมทำไม พี่เขาไม่ได้คิดอะไรกับผมซะหน่อย

“คราวนี้พี่ไม่ได้เห็นกายเป็นนิ้ง อย่าคิดอะไรแปลกๆ นะ”

ผมไม่ได้ตอบอะไรไปแต่เลือกที่จะหันหน้าออกนอกรถ ถึงจะจูบเพราะความโกรธแต่เราก็จูบกันอยู่ดี เมื่อครู่นี้ผมเพิ่งจะเสียจูบแรกให้กับผู้ชายแล้วก็เป็นคนที่ผมรักด้วยฮะ-///-

พี่ฟิล์มตั้งใจขับรถอีกครั้งฮะ เราไม่ได้คุยอะไรกัน ผมเอาแต่ซุกหน้าเข้ากับบานกระจก ยังไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเมื่อครู่นี้เกิดเรื่องอย่างนั้นขึ้น แล้วแบบนี้จะตัดใจได้ยังไงกันล่ะ พี่ฟิล์มบ้าที่สุดเลยT-T

“อย่ายุ่งกับเต้อีกนะกาย”

หือ? ผมหันหน้ากลับไปหาพี่ฟิล์มทันทีเลยฮะ เมื่อครู่นี้พี่ฟิล์มพูดว่ายังไงนะ อย่ายุ่งกับเต้งั้นเหรอ “เต้เป็นเพื่อนนะ แล้วพี่ฟิล์มก็ไม่มี...”

“พี่มีสิทธิ์ทุกอย่างในตัวกายแหล่ะ” พี่ฟิล์มหันมาทำตาดุใส่ผม

“ก็แค่จูบ” ผมบอกอย่างถือดี ถ้าการที่พี่ฟิล์มจูบผมแล้วจะถือเอาว่าตัวเองมีสิทธิ์ทุกอย่างในตัวผมมันก็เกินไปฮะ ผมไม่ยอมหรอก แล้วเรื่องอะไรมาเผด็จการบังคับนั่นนี่ เต้เป็นเพื่อนสนิทของผมนะ ผมไม่เลิกยุ่งกับเต้หรอก เราคบกันด้วยความบริสุทธิ์ใจด้วย

“งั้นพี่จะทำมากกว่าจูบ แล้วกายต้องฟังพี่ด้วย!”

“อย่านะ!” ผมรีบร้องห้ามเมื่อพี่ฟิล์มหันมาหาฮะ “พี่ฟิล์มมีพี่นิ้งแล้วนะฮะ อย่ามาทำแบบนี้กับกายนะ!”

พี่ฟิล์มชะงักเลยฮะ พี่เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วกลับไปขับรถต่อ ความเป็นจริงข้อนี้ทำให้ผมตาร้อนผ่าว แล้วเราก็เงียบกันไปเลย

“ว่าไงฟา” พี่ฟิล์มรับโทรศัพท์จากพี่ฟา

ผมไม่ได้สนใจฟังหรอกฮะแต่มันได้ยินเอง เหมือนว่าฟ้าจะได้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว ดีจัง ฟ้ากำลังจะเริ่มต้นใหม่คงเป็นวันฟ้าใส ส่วนผมก็ยังต้องอยู่ในฤดูที่ขมุกขมัวไม่สดใสแบบนี้ต่อไปอีกนานเลย

“กลับไปรับฟ้าก่อนนะ”

ผมพยักหน้าเบาๆ รับคำบอกของพี่ฟิล์มฮะ แล้วเราก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีกจนกระทั่งถึงโรงพยาบาล

ระหว่างที่ลิฟท์กำลังทะยานขึ้นไปถึงชั้นที่พี่ฟิล์มกด ผมบอกตัวเองซ้ำๆ ว่าต้องยอมรับความจริงแล้วว่าต้องตัดใจอย่างจริงจัง แม้เราจะจูบกันแล้วแต่นั่นไม่ได้มาจากความรักมันเกิดขึ้นเพราะความโกรธ เพราะพี่ฟิล์มขาดสติและต้องการสั่งสอนผมเท่านั้น ในยามปรกติที่พี่ฟิล์มมีสติครบพี่ฟิล์มไม่เคยคิดแม้แต่จะเข้าใกล้ผม เพราะพี่ฟิล์มมีคนรักอยู่แล้ว และคนนั้นไม่ใช่ผม คราวนี้ผมต้องยอมรับและตัดใจจริงๆ ซะที

“น้องฟ้าร้องไห้ทำไม”
   
เสียงทักของพี่ฟิล์มทำให้ผมรู้สึกตัวว่าตอนนี้อยู่ในห้องพักของฟ้าแล้วฮะ ผมส่งสายตาเป็นห่วงไปที่ฟ้าซึ่งกำลังปาดน้ำตา เราเศร้าเหมือนกันเลยนะเพื่อนรักT__T ผมก็นึกอยากจะร้องไห้เหมือนกันฮะ

“ฟาเล่าให้ฟ้าฟังเรื่องพี่ฟางน่ะ”

พี่ฟิล์มพยักหน้าเข้าใจทันที “ไม่เป็นไรนะเด็กดี” พี่เขายิ้มและเอื้อมมือไปลูบแก้มฟ้าเบาๆ “พี่ว่าเรากลับกันเลยดีกว่านะฟา ป่านนี้แม่กับพ่อคงรออยู่แล้วล่ะ” พูดไปพี่ฟิล์มก็หัวเราะไป เวลาแบบนี้พี่ฟิล์มดูอ่อนโยนมากเลย

พี่ฟิล์มกับพี่ฟาช่วยกันเก็บข้าวของๆ ฟ้าใส่กระเป๋าฮะ พอเรียบร้อยแล้วพี่ฟิล์มก็โทรไปตามพวกพี่นัท ได้ยินพี่เขากำชับด้วยว่าให้พาพี่คริสมาให้ได้ ผมไม่ค่อยเข้าใจวิธีของพี่ฟิล์มซักเท่าไหร่ แต่เดาว่าพี่ฟิล์มคงไม่อยากเห็นพี่คริสเศร้าเลยอยากให้มาสนุกกัน แต่ผมว่าพี่คริสคงอยากอยู่คนเดียวมากกว่านะฮะ เหมือนผมไงฮะ เวลาเศร้าผมมักจะอยู่คนเดียวY_Y

“ดีใจด้วยนะฟ้า ได้กลับบ้านซะทีนะ” ผมบอกฟ้าด้วยรอยยิ้มขณะที่พยุงฟ้าพาเดินออกจากห้องไปที่ลิฟท์ฮะ

“ฟ้าก็ดีใจ อีกไม่นานฟ้าก็จะหายแล้วนะกาย” ฟ้าบอกพลางยิ้มกว้าง ดูเหมือนว่าจะดีใจมากๆ เลยฮะที่ได้กลับบ้าน เห็นฟ้ายิ้มได้แบบนี้แล้วผมก็โล่งใจไปเยอะเลยฮะ
   
ฟ้ากำลังจะเริ่มต้นใหม่ ผมเองก็เหมือนกันฮะ นาทีนี้ก็จะเริ่มต้นใหม่เหมือนกัน ผมจะไม่เลิกรักพี่ฟิล์มเพราะว่าคงเลิกไม่ได้T^T แต่ผมจะไม่รักพี่ฟิล์มมากไปกว่านี้ ผมจะไม่ทำให้พี่ฟิล์มลำบากใจ ความรักของผมจะไม่ทำร้ายพี่ฟิล์ม แม้จะยินดีอย่างเต็มหัวใจไม่ได้ที่เห็นพี่ฟิล์มรักกับพี่นิ้ง แต่ผมก็จะไม่ทำให้พี่ฟิล์มต้องรู้สึกไม่ดีกับความรักของผมแน่นอนฮะ

...ต่อจากนี้ไปผมจะรักพี่ฟิล์มในมุมของผม...
.
.
.
To Be Con
น้องกายสู้ๆ^O^

P.s. หน้าปกเล่ม 2 มาแล้วนะคะ ดูได้ที่หน้าแรกค่ะ

ออฟไลน์ kokikung

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1594
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +133/-3
อิพี่ฟิล์มเอาให้ชัดเจน หน่อยสิ
อย่ารังแกน้องเลย สงสารน้องกาย
เมื่อไหร่จะรักกันสะทีคู่นี้
แต่อีกไม่นานดุท่าและ

ออฟไลน์ aehJTS

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1830
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +216/-8
จนได้ซินะ  :เฮ้อ:

 :pig4: คะ

tawan

  • บุคคลทั่วไป
เหนื่อยแทนน้องกาย :เฮ้อ:

 :call:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด