17
หนุ่ม รัฐภาคย์ นายแบบชื่อดัง นั่งมองธีรดนย์ที่ก้มหน้าก้มตาทานอาหารไม่พูดไม่จาเหมือนอดอยากมาหลายวัน เย็นวันนี้ธีรดนย์โทรศัพท์มาหาเขา บอกว่าเหงา อยากเจอ อยากทานอาหารด้วย และอยากมีใครสักคนเป็นเพื่อน แต่ครั้นเจอกัน เขากลับรู้สึกว่าตัวเองมานั่งมองธีรดนย์ทานข้าว ท่าทางไม่ได้เหงาอย่างที่พูด
“อร่อยไหมครับคุณดนย์” หนุ่มถามเสียงค่อย
“อือ” ธีรดนย์พยักหน้าแล้วทานอาหารต่อ
“โถ น่าสงสาร ทำงานหนักจนไม่มีเวลาทานข้าว” นายแบบชื่อดังทำเสียงอ่อนโยน
“ปวดหลังด้วย ปวดมากๆ” ธีรดนย์พูดแล้วนิ่วหน้า
“นี่คงนั่งทำงานทั้งวัน” หนุ่มทำหน้าเห็นใจ”คุณจะทำงานหนักไปถึงไหน แค่นี้ก็รวยจะแย่อยู่แล้ว อยากได้อะไรอยากซื้ออะไรก็ไม่มีปัญหา หรือคุณจะซื้อ Mega Track Records ที่กำลังหานายทุนคนใหม่อยู่ครับ”
“ผมกำลังหาเงินซื้อที่ดิน ผมมองที่แถวอยุธยาเอาไว้” ธีรดนย์ตอบ นัยน์ตาลุกวาบ นึกอะไรบางอย่างได้ทันใด
...เสียเงินแล้วหลายแสนซื้อมอเตอร์ไซด์มาขับซิ่งไล่ตามวิธวินท์ คราวนี้เขาจะใช้เงินซักสองล้านซื้อทุ่งนาอยุธยา แล้วโก่งราคาขายต่อให้วิธวินท์ตาเหลือก...
...ไม่สิ ขายให้น้องชายเขาถูกๆ ให้วิธวินท์ตาเหลือกเพราะความเสียดาย ภรรยาของทินกำลังคิดจะหาซื้อที่ดินนอกเมืองพอดีเพื่อทำโกดังเก็บสินค้า...
“เงินก็เยอะแยะ ไม่เห็นต้องทำงานหลังขดหลังแข็ง แค่เอาเงินไปซื้อที่ดินไม่กี่ล้าน” หนุ่มหัวเราะเบาๆ “แล้วที่ปวดหลัง อยากให้ผมนวดให้หรือเปล่า ผมนวดเป็นนะ”
“ผลัดกันนวดดีกว่า” ธีรดนย์ยิ้มกรุ้มกริ่ม “นวดแล้วก็นาบเลย”
“บ้านะ คุณดนย์พูดอะไรก็ไม่รู้” หนุ่มทำหน้าอาย
“อย่าอายไปหน่อยเลย”
“แล้วนวดกับนายเสร็จแล้ว คืนนี้ไปเที่ยวกันนะครับ” นายแบบหนุ่มชวนเพราะรู้ว่าคืนนี้ที่คลับ The Dazzle มีคนจากวงการบันเทิงไปเที่ยวมากมายเพราะตรงกับคืนสุดท้ายของงานเทศกาลภาพยนต์ที่จัดขึ้นที่กรุงเทพฯ เขาอยากรู้จักกับผู้ใหญ่ในวงการบันเทิงเพราะเริ่มจะเบื่ออาชีพนายแบบ และคิดว่าการได้เข้าไปในคลับหรูของธีรดนยนั้นจะช่วยให้ตัวเองได้โอกาสที่ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งการได้ขึ้นไปบนชั้นซุปเปอร์วีไอพี
“คืนนี้เหนื่อยจังเลย ผมว่าเรานอนนาบกันเล่นที่ริมสระน้ำบ้านผมดีกว่า วันหลังค่อยไป” ธีรดนย์ยักคิ้ว ส่งยิ้มเจ้าชู้ให้นายแบบหนุ่มรูปหล่อ
“คุณก็เห็นผมเป็นแค่เครื่องระบายความใคร่” หนุ่มทำหน้างอน
...ถ้าให้ยอมรับอย่างลูกผู้ชายนั้นก็ ‘ใช่’ แต่ทำยังไงได้ เขาอยากปลดปล่อยนี่นา หลังจากแยกกับวิธวินท์แล้วเขาก็อยากมีอะไรกับใครซักคน หนุ่มรูปร่างหน้าตาใกล้เคียงกัน ตัดผมสั้นเกรียนเหมือนกันอีกต่างหาก เวลาเขาจับหนุ่มนอนคว่ำแล้วขึ้นคร่อม จะได้จินตนาการว่ากำลังควบมอเตอร์ไซด์ยี่ห้อ ‘ลิงปากแดง’...
“ก็ได้ ถ้าคุณดนย์อยากจะเจอผมเพื่อนวดกับนายสองอย่าง ผมก็จะยอมให้ก็ได้ เพราะผมรักและหลงคุณดนย์จนถอนตัวไม่ขึ้น ยังไงๆ ผมก็ต้อง...”
“โธ่ อย่าพูดแบบนี้สิครับ” ธีรดนย์ทำเสียงหวาน “ผมไม่ได้คิดแต่เรื่องแบบนั้นอย่างเดียวนะ บ่ายนี้นั่งทำงานจนหลังขดหลังแข็ง หิวข้าวก็หิว กว่าจะออกจากออฟฟิสได้ก็แทบแย่ คุณรู้ไหม ไม่รู้เป็นอะไร ภาพใบหน้าคุณก็แวบขึ้นมา”
“ภาพผมเปลือยละสิ ไม่ก็...”
“ใส่กางเกงว่ายน้ำ รู้หรือเปล่า ผมเก็บ Image เล่มนั้นที่คุณถ่ายแบบชุดว่ายน้ำเอาไว้ที่ทำงานเลยนะ เวลาเบื่อๆ ก็เอามาเปิดดู เกือบจะทำร้ายตัวเองในออฟฟิสก็ตั้งหลายครั้ง” ธีรดนย์อมยิ้ม ก้มหน้าลงทานอาหารต่อแล้วเหลือบตาขึ้นมองหนุ่มที่อมยิ้มเหมือนกัน
“ขอให้จริงอย่างที่พูดเถอะ”
“จริงสิ ผมยังอยากจะเก็บไว้ในคอมพิวเตอร์เลย จะได้เปิดขึ้นมาดูง่ายๆ แต่ผมยังหาวิธีเอารูปจากแม็กกาซีนเข้าไปไว้ในคอมพิวเตอร์ไม่ได้” ธีรดนย์ทำตาวาบหวามใส่นายแบบหนุ่ม “เว้นแต่ว่า...”
“ไม่เอานะ น่าเกลียด” หนุ่มถลึงตาใส่คนที่กำลังคิดอะไรทะลึ่ง
“อะไรน่าเกลียด ผมยังไม่ได้พูดอะไรเลย” ธีรดนย์แกล้งทำเป็นงง
“ดูแต่ตา ไม่ต้องเก็บเอาไว้”
“ถ้ายังงั้น คืนนี้ผมจะดูให้เต็มตา แล้วจะสำรวจด้วยมือและปากให้ทั่วทุกตารางนิ้ว ห้ามขัดใจผมนะ”
“เคยขัดใจคุณที่ไหน จะเล่นอะไรแผลงๆ ผมก็ไม่เคยบ่น แต่คุณดนย์น่ะ ชอบขัดใจผมอยู่บ่อย” หนุ่มเบ้ปาก เมินออกไปมองด้านข้าง
“ฮื่อ อย่างอนสิครับ ถ้างอนมากเดี๋ยวคืนนี้ผมจะง้อแบบไม่ยั้งนะ” ธีรดนย์หัวเราะเบาๆ ก่อนจะหันไปเรียกบริกรเพื่อสั่งให้เติมเครื่องดื่ม
...ถ้าวิธวินท์ยอมเขาแบบที่หนุ่มยอมให้ทุกอย่างก็ดีสิ จะจับตัวพลิกไปพลิกมายังไงก็ได้ บอกให้ทำอะไรก็ทำตามไม่อิดออด...
...บอกให้ขึ้นคร่อมมอเตอร์ไซด์แล้วเอนตัวลงแนบถังน้ำมันก็ทำตาม...
...เฮ้อ เมื่อไหร่ฝันจะเป็นจริงซักที จะบ้าตายอยู่แล้ว วิธวินท์นะวิธวินท์ ทำไมรบกวนจิตใจเขาแบบนี้ ชักจะเบื่อที่ต้องหาใครมาเป็นตัวแทนเต็มทีแล้วนะ...
ธีรดนย์แปลกใจที่คืนวันอาทิตย์แขกของ The Dazzle เยอะมากกว่าคืนที่ผ่านมาทั้งที่เป็นคืนวันเสาร์และเป็นวันสุดท้ายของงานเทศกาลภาพยนต์เอเชียแปซิฟิก คืนนี้บรรดาคนในวงการบันเทิงทั่วเอเชียยังมาเที่ยวเป็นจำนวนมาก นิวัตรายงานว่าแขกจากต่างประเทศระดับวีไอพีหลายคนติดใจ ยอมยืดเวลาอยู่กรุงเทพฯ ต่ออีกหนึ่งคืนเพื่อหาความสำราญจากคลับของเขา
นิวัตกับชลธีผู้ช่วยคนสำคัญของธีรดนย์เป็นคนต้อนรับแขกและดูแลความเรียบร้อย เขามักไม่ค่อยเปิดเผยตัวเท่าใดนักนอกจากกับคนที่รู้จักกันอยู่แล้ว
คืนที่ผ่านมาธีรดนย์เหนื่อยมากและอยากพักผ่อน หลังจาก ‘ออกกำลังก่อนนอน’ กับรัฐภาคย์แล้วก็หลับเป็นตาย ดังนั้น คืนนี้เขาจึงชดเชยให้นายแบบหนุ่มด้วยการพามาเที่ยวคลับและแนะนำให้รู้จักกับผู้กำกับภาพยนต์คนหนึ่งแล้วแยกตัวขึ้นมานั่งอยู่ในห้องควบคุมงานเช่นเคย และได้ ‘เห็น’ อะไรบางอย่างที่ขัดหูขัดตาเขาเป็นอย่างมาก
แผงจอคิวเตอร์กว่าสิบจอแสดงภาพจากกล้องเกือบร้อยตัวที่จับภาพมุมต่างๆ ในคลับ และจอสุดท้ายทำให้ธีรดนย์กดแช่ภาพเอาไว้และยืนจ้องด้วยใบหน้าบึ้งตึงอยู่เป็นนาน
...รู้อย่างนี้ไม่น่าให้บัตรสมาชิกวีไอพีแก่ภมรเพื่อนของวิธวินท์เลย เพื่อนหรือแฟนก็ไม่รู้ เกาะกันแจยิ่งกว่าตอนที่เขาเห็นมากับบารมีเสียอีก ท่าทางสนิทสนมกันมากจนเกินเพื่อน มิน่า ถึงได้เป็นหุ้นส่วนบริษัทกัน...
...แล้วตกลงวิธวินท์มีอะไรกับใครกันนี่ระหว่างบารมีและภมร หรือทั้งสองคนเลย...
...เห็นท่าท่างนิ่งๆ เงียบๆ ไวไฟเหมือนกันนะพ่อตัวดี...
ภมรหันไปมองรอบๆ อย่างตื่นตาตื่นใจเมื่อเห็นดาราและนักร้องเดินกันขวักไขว่ คืนนี้เป็นคืนพิเศษ คลับจึงอนุญาตให้แขกที่เป็นดารานักร้องและผู้มีชื่อเสียงขึ้นมาใน Dusitia ได้โดยไม่จำกัดเฉพาะสมาชิกระดับซุปเปอร์วีไอพี ภมรเป็นคนคลั่งดารา พอได้ใกล้ชิดกับดาราคนโปรดก็เลยตื่นเต้นจนแทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้
“อย่าเอามือไปตบก้นเขาเด็ดขาดนะภมร เดี๋ยวโดนยักษ์วัดโพธิ์กับยักษ์วัดแจ้งจับโยนออกไป” วิธวินท์เตือนแล้วหันไปมองการ์ดร่างยักษ์ที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ทางเดินออกไปยังด้านหน้าของชั้นซุปเปอร์วีไอพี เขารู้สึกได้ว่าชายร่างยักษ์ทั้งสองคนจำเขาได้
“ไม่น่าเชื่อว่าเราจะเห็น อาซุมิ นากามูร่า กับ เซอิโกะ คูโดะ ตัวเป็นๆ เดินเฉียดเราไปห่างแค่ยื่นจมูกเข้าไปชนแก้มได้” ภมรยังพูดเสียงตื่นเต้นไม่หาย
“อย่าออกนอกหน้านัก มีกล้องจับอยู่ อายเค้า” วิธวินท์เตือนเพื่อน ในใจนึกถึงผู้ชายคนหนึ่งที่อาจยืนดูกล้องวงจงปิดอยู่ที่ไหนซักแห่งในคลับเพราะยังจำได้ถึงวันที่เขาได้รับเลือกเป็นซุปเปอร์วีไอพีโดยการสุ่มเลือกจากไฟสปอตไลท์
...โกหกหน้าด้านๆ แขกก็ช่างตื่นเต้นว่าสปอตไลท์จะฉายลงมาที่ตัวเอง ให้เขาเดานะ ธีรดนย์คงยืนมองอยู่หน้าจอทีวีวงจรปิด แล้วชี้เลือกมาที่เขา แล้วสั่งให้สปอตไลท์ส่องลงมาที่วิธวินท์ และอย่าให้ถูกบารมีที่ยืนอยู่ข้างๆ คลับนี้ไฮเทคมาก และเขารู้สึกว่าถูกจับตามองทุกฝีเก้า คืนนั้น ขนาดบารมีลากเขาไปยืนคุยหน้าห้องน้ำ ธีรดนย์ยังรู้ ลูกน้องสามคนเดินตรงมาหาเขากับบารมีเหมือนกับว่ารู้จุดที่เขายืนอยู่อย่างไม่ต้องค้นหาให้ยาก...
...อยากดูนัก จะทำให้ดู...
“ภมร ถามจริงๆ เถอะ นายคิดว่าเราหน้าตาดีพอดึงดูดใจคนได้หรือเปล่า” วิธวินท์ถามเพื่อน ภมรหันมาทำตาเหลือก แล้วหัวเราะเสียงดัง
“ไอ้บ้า เมาหรือเปล่าเนี่ย มาถามอะไรตอนนี้”
“หล่อพอที่จะทำให้นายเปลี่ยนใจหันมาชอบเราเหมือนที่บารมีกำลังเพี๊ยนอยู่หรือเปล่า” วิธวินท์ยิ้ม เอื้อมมือไปดึงแขนภมรให้เข้ามาชิดตัว
“เฮ้ย วินท์ อย่าทำอะไรบ้าๆ นะ” ภมรทำหน้าเลิ่กลั่ก “แกดื่มอะไรเข้าไปวะ”
“ไม่รู้” วิธวินท์ส่ายหน้า แล้วแกล้งเซเล็กน้อย “รู้แต่ว่าหน้ามันร้อนมาก เหล้าแรงจริงๆ”
“เฮ้ย อย่าล้มนะ” ภมรยกมือขึ้นประคองเพื่อน แล้วหันขวับไปมองดาราสาวชาวเกาหลีในชุดวาบหวามที่เดินผ่านไป แต่วิธวินท์รีบยกมือจับหน้าของภมรให้หันมาแล้วพูดว่า
“ไปนั่งพักในห้องนั้นกันเถอะ”
“เข้าไปได้ด้วยหรือ” ภมรเลิกคิ้วถาม
“ได้สิ เป็นซุปเปอร์วีไอพีแล้วเข้าได้ทุกที่บนชั้นนี้”
“ถ้างั้นจะพานายไปส่ง นั่งพักให้รู้สึกดีขึ้น แล้วเราจะเข้าไปดูอีก ตอนนี้ขอไปเดินตามดูดาราซักหน่อย เผื่อจะโชคดี คืนนี้ได้กินของหวานอวบๆ อึ๋มๆ” ภมรยักคิ้ว หันไปมองนักร้องชาวญี่ปุ่นอีกคนที่เดินผ่านแล้วทำตาโตเพราะเห็นตัวอย่างประกอบคำพูดแบบจะๆ
วิธวินท์อมยิ้มแล้วส่ายหน้าเมื่อเห็นว่าภมรชักจะออกอาการมากขึ้นเรื่อยๆ ในใจก็คิดว่าคืนนี้เขาคงได้กลับบ้านคนเดียวเป็นแน่แท้ เพราะยังไงๆ ภมรก็คงไม่พลาดโอกาสในคืนนี้ที่จะได้มีประสบการณ์กับดาราหรือนักร้อง
ธีดนย์แทบจะยกมือขึ้นทุบจอคอมพิวเตอร์เมื่อเห็นภาพของชายหนุ่มสองคนกำลังจู๋จี๋กันแล้วยังชี้ชวนพากันเดินเข้าไปใน The Rommadee ซึ่งเป็นส่วนที่ห้ามสูบบุหรี่และมีเก้าอี้นอนขนาดใหญ่เป็นส่วนตัวให้แขกได้เข้าไปนั่งพักคุยกันและหลบหนีจากความวุ่นวายภายนอก
...ภมรถึงกับโอบวิธวินท์ไม่อายใครเลยหรือ ส่วนวิธวินท์นั้นเล่าก็จับแก้มแล้วทำท่าจะโน้มคอลงมาจูบด้วยซ้ำ แล้วนี่คงเข้าไปทำอะไรกันในห้อง เสียดาย เป็น The Rommadee ซึ่งไม่มีกล้องวงจรปิด...
...ฮึ่ม อาทิตย์หน้านี้ล่ะ จะสั่งให้คนติดกล้องเพิ่ม...
ธีรดนย์เดินออกมาจากคลับอย่างเซ็งๆ แล้วเดินเลยไปยังลานจอดรถ ตอนแรกเขาคิดจะเข้าไปที่ The Rommadee ด้วยซ้ำและเดินส่องดูตามโซฟาแต่ละตัวเพื่อหาวิธวินท์ แต่ในที่สุดก็เปลี่ยนใจเพราะเจ้าหน้าที่ประจำห้องรายงานเขาว่ามีชายหนุ่มหน้าอ่อนร่างสูงนั่งอยู่เพียงคนเดียว ส่วนอีกคนที่เข้าไปด้วยกันนั้นออกมาแล้ว
ในห้องนั่งพัก The Rommadee นั้นเป็นโซฟาทรงกรมขนาดใหญ่ขนาดเส้นผ่าศูนยกลางสองเมตรมีพนักพิงสูงท่วมตัวเกือบรอบ และมีม่านริ้วไหมสีขาวเป็นแพห้อยลงมาคลุมรอบโซฟาคล้ายกับมุ้งทรงกลม ไฟสลัว เงียบสงบ บรรยากาศโรแมนติก เหมาะสำหรับเอาไว้นั่งพักคุยกัน หรือพลอดรักกัน
วันนี้ลานจอดรถเต็มไปด้วยรถหรูราคาแพงเช่นทุกคืนจนเห็นมีการจอดรถซ้อนคันอยู่บ้าง ลานจอดรถของ The Dazzle นั้นกว้างมากจนต้องมีรถกอล์ฟเอาไว้บริการพาแขกไปยังรถหรือแม้กระทั่งพนักงานรับจอดรถเองต้องยืนประจำอยู่ตามจุดต่างๆ เมื่อแขกเดินออกมาจากประตูด้านในของคลับจะมีเจ้าหน้าที่ใช้วิทยุสื่อสารแจ้งไปยังพนักงานที่ประจำอยู่แต่ละส่วนของลานจอดแล้วนำรถมารอไว้ด้านหน้า
...ตอนนี้ใกล้กับหัวมุมลานจอดรถด้านใน มีมอเตอร์ไซด์ระดับหรูหราจอดอยู่ไม่กี่คัน และหนึ่งในนั้นคือ BMW สีน้ำเงินของขาซิ่งคนนั้น...
...วิธวินท์สวมสูทสีขาวขับมอเตอร์ไซด์มาเที่ยวไกลถึงนี่พร้อมกับภมร ไหนบอกว่าไม่ได้จะอยากมาคลับของเขา นี่คงจงใจมายั่วให้เขาหึงละสิ...
...จะเป็นยังไงนะ หากวิธวินท์สนุกสนานอยู่ในคลับ พอออกมาก็พบว่ามอเตอร์ไซด์แสนรักของตัวเองหายไป พ่อลิงน้อยก็คงโวยวายและมาเอาเรื่อง ให้เขาสืบสวน เขาก็จะพาขึ้นไปบนห้องควบคุม ให้ดูภาพจากโทรทัศน์วงจรปิดหลังคลับเลิก อยู่ด้วยกันสองต่อสอง...
...ไม่มีมอเตอร์ไซด์ วิธวินท์ก็ซิ่งไม่ได้ คราวนี้จะจับมานั่งซ้อนท้ายมอเตอร์ไซด์ใหม่เอี่ยมของเขาซะเลย จะบิดเร่งความเร็วให้แรงเต็มที วิธวินท์จะได้กอดเอวเขาแน่นๆ แล้วซบหน้าลงกับแผ่นหลัง...
...ท่าทางน่าสนุก...
******** 17 ********
สุขสันต์วันหยุดครับ
ขอไปซิ่งมอเตอร์ไซด์ให้หายซ่าก่อนแล้วจะรีบกลับมาโพสตอนที่ 18 และ 19 ซึ่งรับรองว่าหลายคนต้องชอบแ่น่ๆ เพราะผู้เขียนยังรู้สึกจั๊กกะจี้หัวใจเลย อิ อิ
ขอบคุณที่เสียสละเวลามาอ่านและกดคะแนนนะครับผม
หัวข้อ: นิยาย-ชุด Love, Finally ตอน เจ้าชู้นัก หลอกให้รักซะเลย Epilogue (อ่าน 397416 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก