หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ

[RAKDEK_KA]

อ่านจบแล้ว บอกได้คำเดียวเลย ............. อิจฉา  อย่างแรงส์ 
น้องก๊อฟน่ารัก ดูแล้วเหมือนเป็นผู้ใหญ่ดีอ่ะ 

[mecon]

แวะมาทักทายสวยคะ
อยากกินลาบเด็ก ที่ร้านพอมีมั๊ยคะ
เอาหวานๆ กรอบๆนะคะ  (พูดแล้วน้ำยายสอ)

+1 จัดไปเก๋ๆ

[DexTunG]

     



แม่ค้าแสนสวย





    

[ranaways]

รักกัน

แอบหวงด้วย

น่ารัก

[POR_KA_DUN]

และมันก็ปล่อยผมให้ขึ้นไปบนห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าครับ
ตอนนี้ไม่มีฉากแบบนั้นนะครับไม่ต้องลุ้น55 เอิ๊กๆๆ
ผมว่ามันรู้ครับว่าผมไม่ใช่คนไม่มีเหตุผล หว่านไปทั่ว หรือไม่แยกแยะอะไรออกจากกัน   
 ผมหยุดที่จะทำตัวสวยใส่ใครๆ แล้วตั้งแต่ผมตกลงเป็นแฟนกับมัน
แต่บางครั้งเราก็ห้ามคนอื่นให้เขาเลิกคิดอะไรกับเราแบบนั้น ….เพราะเราสวยนี่555
แต่สิ่งที่เราทำได้คือห้ามตัวเองไม่ให้คิดแบบเดียวกับเขาคนนั้นต่างหาก จริงไหมครับ

ตอนที่55
เย็นวันนั้นไอ้ลุงมันก็อยู่กับผมที่ร้านนั่นล่ะครับ
ผมไม่รู้นะครับว่ามันหวงหรือมันอยากอยู่กับผมกันแน่ แต่ยังไงก็เข้าข้างตัวเองไว้ก่อนครับว่ามันหึง
และพี่เอกก็มาจริงๆครับ มากับเพื่อนคนที่เจอช่วงบ่ายในห้างแห่งนั้นล่ะ
แต่มันก็ไม่ได้มีปฏิกริยาใดที่บอกว่าหึงนะครับมันเงียบซะส่วนใหญ่ตามแบบฉบับของมันเอง
 มีแต่คอยจะช่วยผมยกของไปเสิร์ฟพี่เอก
 ทำไมแฟนผมเป็นคนพูดน้อยแบบนี้
แต่เฉพาะอยู่ต่อหน้าคนอื่นนะครับ ถ้าอยู่กับผมล่ะคนละคนกันเชียว

เฮ้ย....................ผมถอนหายใจยาวๆ ก่อนจะเล่าต่อครับ
ช่วงเวลาคาบเกี่ยวระหว่างวัยเรียนกับวัยทำงานเริ่มเข้ามาทีล่ะวัน ......ทีล่ะวัน
ยิ่งการสอบเทอมสุดท้ายเข้ามาใกล้มากขึ้นเท่าไร.......ใจหายทุกทีครับ
จนแล้วจนรอดมันก็ผ่านไปได้ด้วยดี ....ดีกว่าที่ผมคิดไว้ครับ
ตอนนี้หน้าที่ที่เราทำเพื่อตัวเอง ...ทำเพื่อครอบครัวก็ผ่านไปแล้วครับ    หลังจากที่ผมสอบเสร็จวันสุดท้าย
ต่อไปก็เหลือแค่ลุ้นว่าผลสอบจะออกมาตามที่คิดไว้ไหมเท่านั้นเอง
และจุดหมายใหม่ในชีวิตคือทำงานนั่นเองครับ………..
เป็นไปตามเสต็ปแบบนี้... เหมือนคนอื่นๆที่เขาเป็นกันครับ คือ เรียนจบ ทำงานสักพัก เรียนต่อ หรือ แต่งงาน มีลูก
55อันที่ว่าแต่งานนี้ สำหรับคนอื่นนะครับ สำหรับผมแล้วอยากแต่งครับถ้าไอ้ลุงมันอย่างแต่งกันผมนะ
แต่ว่าแต่งตอนเด้ก ลูกจะออกมาสมบูรณืไหมครับนั่น555..........
ว่าแล้วก็โทรจองโรงแรมเลยล่ะกัน55 ของชำร่วยที่ไหนสวยบอกด้วยครับเพื่อนๆ
ผมยังคงสมัครงานไปเรื่อยๆครับ ที่ไหนคิดว่าน่าสนใจก็สมัครไปทั่ว
ไม่คิดหรอกว่าเขาจะเรียกเราใหม...ไม่ได้สนใจครับขอให้ได้สมัครเป็นพอ 
ไอ้ลุงมันเห็นผมจดจ่ออยู่กับการสมัครงาน มันจึงเอาบ้าง  แล้วก็ผมนี่ละครับ ที่ต้องคอย ทำรีซูเม่ให้มัน
ตกลงมันสมัครหรือผมสมัครก็ไม่รู้ครับ ..แต่ผมว่ามันคงหางานได้ง่ายกว่าผมครับ มันเรียนด้านบริหารมา
อีกอย่างภาษามันดีมากครับ จะไม่ดีได้ยังไงละปิดเทอมตอน ม.ปลายก็ไปลงซัมเมอร์ต่างประเทศ
ไม่พูดได้ก็คงเป็นควายแล้วละครับ   
อันนี้มันเล่าให้ผมฟังนะครับพอดีช่วงกรอกความสามารถด้านภาษานี่ผมถามมันเองล่ะ ว่าจะใส่ช่องไหนดี   
มันจึงบอกว่าเคยไปต่างประเทศกับเขาเหมือนกัน
มันได้เปรียบผมก็ตรงนี้ละครับ   แต่เรื่องความสวยผมกินขาด555
 ส่วนเกรดมัน มากกว่าผมนะ 555 แต่จะเทียบกันคงไม่ได้มั้งครับ มันบริหาร ส่วนผมสื่อสาร อะไรที่ตอแหลนี่ผมถนัดครับ5555
วิชาส่วนมากของผมจึงเป็นด้านผลิต งานเขียน  มากกว่าที่จะเป็นตัวเลขเหมือนไอ้ลุง
เพราะสมัยสอบเข้ามหาลัยพยายามหนีให้ไกลเลขมากที่สุดเพราะคิดว่าตัวเองโง่เลขมากครับ
จึงเบนมาเรียนด้านนี้แทน
และในที่สุดครับ คนที่ได้งานก่อนใครคือ ไอ้ลุงนั่นเอง มันได้เริ่มทำงานหลังเมษายน
 ทั้งที่เอกสารอะไรจากทางมหาลัยยังไม่ออกมาเลยครับว่าจบแล้ว  มีใบรับรองเท่านั้นล่ะครับไปยืนยันว่ากำลังจบจริงและอยู่ในเทอมสุดท้าย
ส่วนผมเหรอ ก็ยังไปสัมภาษณ์เรื่อยๆ  พยายามต่อ  แต่สุดท้ายแล้วความพยายามอยู่ไหน มันก็จะอยู่ที่นั่นเสมอครับ  ผมได้งานห่างจากไอ้ลุงเพียงหนึ่งเดือนครับ  ปล่อยมันลองทำงานไปสักเดือนก่อน มันจะได้มาเล่าครับว่าเจออะไรบ้าง 
ส่วนผมจะได้ทำตัวถูก555   ผมได้งานตามที่เรียนมาครับ จนท.การตลาด
ที่คอยดูและด้านการโฆษณาและประชาสัมพันธ์ บริษัทแห่งหนึ่งครับ หน้าที่รับผิดชอบเหรอครับ 
เขียนข่าวส่งให้สื่อ .. ...... ดิวกับเอเจนซี่บ้างครับ
ว่าเราอย่างได้แอดตัวนี้ออกมาแนวไหน นี่คืองานคร่าวๆ ที่ผมต้องรับผิดชอบ
บ้างก็ดิวกับออแกไนซ์ จัดบูธตามงาน หรือห้างต่างๆ
ส่วนไอ้ลุงมันทำงานเกี่ยวกับการเงินบริษัทต่างชาติครับ แต่ดีครับที่เราสองคน ทำงานใกล้กัน
คือแถวสีลม สาทรนั่นเองครับ จึงทานข้าวด้วนกันบ่อยเวลาพักเที่ยง
การแต่งตัวของเราจะต่างกันครับเวลาทำงาน
ผมแต่ตามสบาย  แต่ต้องสุภาพครับ สายงาม55
ส่วนบักลุงเรียบร้อยทุกวัน  มีเนคไท เสื้อเชิ้ด กางเกงแสล็คดำ หรือแล้วแต่ความสุภาพ ...
ใครละครับมีหน้าที่จัดการหาให้ท่านชายใส่   ถ้าไม่ใช่ผม555
อ่อ ลืมไปครับ บักเดชเพื่อนรักครับ  ไอ้นี้มันความสามารารถเยอะ  เริ่มทำงานหลังจากสอบเสร็จเลย
ที่ไหนเหรอครับ ก็ที่ๆผมกับมันรับจ็อบพิเศษกันเองละ งานที่มันรีบผิดชอบจะเป็นด้านครีเอทีพครับ
คล้ายกับของผมนะ แต่ไม่เหมือนซะทีเดียว ออกแบบเวที ออกำแบบการนำเสนอ
เชื่อไหมหลังจากมันเข้าทำงานอย่างเต็มตัว
เจ้านายมันให้สิทธิมันคัดเลือก พริตตี้เองเลยครับ และมีเหรอครับที่พริตตี้เหล่านั้นจะไม่ติดมัน
เพราะมันจะเลือกเอาใครก็ได้ตามความพอใจของมัน55 แต่ต้องไม่ทำให้งานเสียแค่นั้นเอง เห็นไหมครับเสน่ห์เพื่อนรักของผม
ยั่วยวนสาวสวยแค่ไหน..... แล้วตกลงใครได้ทำงานก่อนกันหว่า555
ส่วนคนที่จะลืมเล่าให้ฟังไม่ได้เลย....คือนนท์  ผมยังเห็นเขาตามหน้าจอโทรทัศน์เหมือนเดิม มากขึ้นด้วยซ้ำครับ
อย่างว่าครับงานเยอะ ข่าวเสียหายก็เยอะตามตัว  เหมือนกับสมัยนี้ไม่ผิดครับ
ข่าวที่ได้ยินบ่อยก็หนีไม่พ้นข่าวเป็นเกย์นี่ละครับ  แต่ใครจะไปยอมรับให้โง่ใช่ไหมครับ
…งานคือเงิน เงินซื้อความสูขได้
เพราะสมัยนั้นยังไม่เปิดกว้างเหมือนสมัยนี้เท่าไร  ปิดได้ควรปิด  เงียบได้ควรเงียบ
แต่สมัยก่อนสื่อมวลชนไม่ค่อยจิกจนตายไปข้างนึงเหมือนทุกวันนี้
แหมพูด ว่าสมัยก่อน ๆ เริ่มไม่แน่ใจแล้วใช่ไหมครับว่าผมอายุเท่าไร555
อย่าเพิ่งรู้เลยครับผมก็พอๆ กับคนอ่านนั่นล่ะ
ช่วงเริ่มงานใหม่ๆ อะไรก็ไม่ค่อยจะคล่องเท่าไรครับ เพราะเรายังมอบภาพของการทำงานไม่ออก
สลัดคราบของนักศึกษายังไม่หลุด   ไหนจะปรับตัวเรื่องเวลา
การแต่งตัว แม้กระทั้งการเข้าสังคมกับคนที่ทำงาน
ส่วนเรื่องที่หนักใจมากที่สุดคือ เราเป็นเด็กใหม่ที่สุดในออฟฟิต  สิ่งที่เราต้องพยายามมากที่สุดคือ
เรียนรู้งานให้เร็วที่สุด จะได้ทำงานที่นี่ยาวนานนั่นเอง
ไอ้ลุงมันเล่าให้ผมฟังว่าที่ทำงานใหม่มันได้นายเป็น.... บอกดีไหม555เป็นเก้งครับผม เขาคอยกัน
พนักงานคนอื่นๆที่จะเข้าหาไอ้ลุงสุดฤทธ์เลยครับ คงหวังจะกินเอง   จนทำให้มันไม่ค่อยจะได้คุยกับใครเลยวันๆ
พูดไปแล้วจะดีใจหรือว่าเสียใจดีครับ คิดแล้วไม่รู้ว่ามันจะทันเล่ห์เหลี่ยมของคนอื่นหรือเปล่าครับ
ตอนนั้นนี้ผมก็ไม่สบายใจเหมือนกันนะครับที่มันเล่าให้ฟัง แต่ทำไงได้ล่ะครับ ต้องทำใจ 
แต่ก็ดีครับที่มันเล่าให้ผมฟังไม่ได้ปิดบังอะไร…น่ารักจริงๆ
เออลืมเล่าครับ ช่วงเช้าที่ไปทำงานนี้ มันจะมารับผมที่บ้าน และไปทำงานด้วยกันทุกวัน  แต่ถ้าวันไหนผม
ต้องเข้าประชุมเรื่องการทำแอดตัวใหม่ หรือไปพบเอเจนซี่กับพี่ๆที่ทำงานแล้ว มันก็จะไปรอผมที่บ้านคุณย่าครับ
เพราะที่ทำงานไอ้ลุงจะอยู่สาทร ส่วนผมสีลม 
และให้ผมโทรตามหลังจากที่งานเสร็จ   ดึกๆ  เป็นแบบนี้ประจำครับ
ส่วนงานของมันเลิกตรงเวลา ไม่มีอะไรมาก ….
บางครั้งถ้ามันไม่อยากไปรอผมที่บ้านคุณย่า ก็ให้มันไปออกกำลังกาย
ที่ฟิตเนสแถวสีลมนั่นละครับ อันนี้มันเล่าให้ผมฟัง อีกนั่นละครับว่า ไปออกกำลังกายก็ไม่ค่อยจะกล้า
เพราะคนเยอะ    อีกอย่าง มันไม่ชอบตกอยู่ในสายตาใครด้วยครับ  5555 เยอะเกิน
ตอนหลังผมเป็นสมาชิกอะครับถึงรู้ว่ามันเป็นอย่างที่ไอ้ลุงพูดไว้จริงๆ ทุ่งหญ่าสวันน่าถูกยกมาไว้ กลางกรุง กลางสีลมครับ
หรือบางครั้งถ้าเลิกงานดึกจริงๆ ผมจะนั่งแท๊กซี่ไปหามันที่บ้านคุณย่าเองเลยครับ ไม่ต้องให้มันขับรถมารับผม
ถ้าวันไหนเป็นแบบนี้แล้ว ผมมักจะอิ่มท้องกลับบ้านทุกวัน 5555ของฟรียังมีในโลก
ป้านวลกับคุณย่าท่านเป็นคนจัดแจงให้ครับ  ………
บางครั้งผมก็เกรงใจนะครับ......... ท่านแก่แล้วยังต้องมาคอยทำอะไรให้เด็กๆแบบผมและไอ้ลุง   .
ทานเสร็จแล้วเราสองคนขับรถกลับบ้าน มันก็ไปส่งผมเหมือนเดิม ..
แต่เราจะไม่ค่อยได้แวะที่ร้านครับ   เพราะเหนื่อยมากคงไม่ไหว แต่เสาร์อาทิตย์ก็ยังเหมือนเดิมนะครับ
มีอยู่หลายครั้งที่คุณย่า บอกให้ผมเอาเสื้อผ้าไปทิ้งไว้บ้านท่านสักสองสามชุด ครับ
ถ้าวันไหนกลับจากที่ทำงานดึก จะได้ค้างที่บ้านท่านเลย
ไม่ต้องขับรถกลับบ้านตอนดึกๆ มันอันตรายท่านบอกแบบนี้
เชื่อไหมครับคนที่ดีใจกลับไม่ใช้ผมครับ  จะใครอีกละ ถ้าไม่ใช่ไอ้ลุงของคนอ่านละ
เจ้าหมอนี้ มันเตรียมเสร็จตั้งแต่ครั้งแรกที่คุณย่าท่านบอกแล้วครับ
แต่จะว่าไปแล้ว มันก็แค่เสื้อผ้าชุดทำงานของมันนะครับ พวก เสื้อยืดต่างๆ มันก็ทิ้งไว้ที่บ้านคุณย่าเป็นปกติอยู่แล้ว
แต่ไอ้ลุงมันไม่ยอมให้ผมเข้าห้องของมันนะครับ มันบอกว่ามันอายที่จะให้ผมเข้าไป
เพราะถ้าเจออะไรต่อมิอะไรแล้วจะทำให้มันอายผม ป้านวลยังไม่ค่อยจะได้เข้าไปทำความสะอาดเลยครับคิดดูมันจะอายอะไรนักหนาครับ
จำได้ใช่ไหมครับ  ห้องที่เปิดหน้าต่างไว้วันที่มีเพลงลอยมาในสวนที่ผมกับมันเต้นรำกัน
ห้องนี้ละเป็นห้องของมันเอง
ผมต้องรู้ให้ได้ อิอิอ เดี๋ยวมาเล่าให้ฟังครับว่ามันแอบใครไว้ งานนี้มีเผาแฟนตัวเองแน่ๆ
วันนี้ช่วงบ่าย เพื่อนเดชมันแวะเข้าไปมหาลัยครับ  เพื่อดูผลสอบเทอมสุดท้าย และผลสอบรวมครับ
ตอนนี้ผมตื่นเต้นมากเพราะคาดการว่าผลสอบต้องออกมาช่วงนี้
ทันทีที่มันโทรมาหัวใจแทบลุดออกมาจากออกเลยทีเดียวครับ
ยิ่งมันอำผมแล้วยิ่งทำให้ตกใจไปกันใหญ่ อย่างว่าละครับ มันนะจอมลีลา
ทำให้ผมตกใจได้เป็นดี   ยิ่งมันรู้ด้วยครับว่าผมมีลุ้นอะไรอยู่มันยิ่งลีลาเข้าไปใหญ่
แต่สำหรับมันจบก็พอเป็นดีทีสุด  แต่ไม่ได้สำหรับผมครับ ก็อีกนิดเดียวจะได้แล้ว
“เออ ตกลงของกรูเป็นยังไง มึงลีลาจังวะ’ ผมถามมันอย่างใส่อารมย์
“ไม่บอก” มันพูดตอบกลับมา มันยิ่งบีบหัวใจผมเข้าไปใหญ่
งานแทบไม่เป็นอันจะทำครับ ในสมองมีอยู่แต่เรื่องเดียว โอ้ยจะบ้าตายครับ
ความจริงจะดูทางเน็ตก็ได้ครับ  แต่มันจะช้ากว่าปกติ ไม่งั้นคงไม่ง้อมันให้ไปดูหรอกครับ เพราะที่ทำงานมันไม่ไกลจามหาลัย
ทั้งตัวเงินตัวทอง แย้บ้าง กะปอมบ้าง ลอยอยู่เต็มที่ทำงานครับ ผมด่ามันนั่นเอง
“ตกลงว่าไงมึงจะบอกหรือไม่บอก ถ้าไม่บอกกรูจะไปดูเอง”  ผมข่มขืน เอ้ยข่มขู่มัน
ครับในที่สุดมันก็ยอมเปิดปากบอกผมครับ  แต่ก่อนที่มันจะบอกผมมันบอกของมันก่อน
แต่ผมอยากรู้ที่ไหนละครับ
มันบอกผมได้อันดับ 2 ครับ ...  นาทีนั้นผมแทบอยากลงไปนอนกลิ้งกับพื้นเลยก็ว่าได้   555
เลยไปนิดเดียวครับแค่0.02 เอง   ดีนะครับที่แผงหน้าผมแข็งแรง คาบเส้นพอดีแบบไม่ปล่อยเลย 
โล่งมากครับที่ทำได้ตามที่หวัง
ส่วนของไอ้ลุงเทอมสุดท้ายไม่รู้ครับ เพราะไอ้เดชมันไม่ได้ไปดูให้ และไอลุงก็พอๆ กับไอเดชครับไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
ขอให้จบก็คงเป็นพอ555  หรือมันอาจจะหวังอยู่ก็เป็นได้ครับ มันคงไม่ชอบแสดงออกเรื่องแบบนี้
ทันที่ที่ผมวางหูจากไอ้เดชแล้ว ปลายสายที่ต้องระบายความอัดอั้นตันใจคือไอ้ลุงนั่นเอง
ผมใส่เป็นชุดๆแทบไม่เปิดโอกาศให้มันได้ตอบกลับมาเลย ...มัวแต่อยู่ในอาการดีใจเกินเหตุครับ
นึกถึงตอนนั้นแล้วฮามากครับ    ถึงจะได้ฟังจากเพื่อนเดชแล้วก็ยังไม่แน่ใจอยู่ดีครับ อยากดูด้วยสายตาตัวเอง
กลัวมันอำด้วยสิครับ  ตอนสุดท้ายก็ต้องไปดูเองอีกรอบครับ พร้อมเช่าชุดครุยแถว มหาลัย รวมทั้งถ่ายรูปไว้ไปยื่น
ให้กับทางมหาลัยเพื่อขอทรานสคริป  และขึ้นทะเบียนบัณฑิตครับ
ผมและไอ้ลุงลางานวันเวียนกันเพื่อไปทำเรื่องต่างๆที่ผมพูดมาให้เสร็จ ตามที่มหาลัยกำหนด
และที่สำคัญเสียไม่ได้เลยคือ ต้องไปฉลองครับ  ที่ที่ผมและไอ้ลุง รวมทั้งบักเดชเลือกไปฉลองกันเป็นร้านที่หรูมากครับ5555
ร้านผมนั่นเอง เพื่อนๆ คงถามนะครับว่าหรูตรงไหนเนี้ย  เอาเป็นหว่าหรูล่ะกันครับ
เออ ลืมเล่าไปตอนหลังมารู้ว่า ไอ้ลุงเกรดมันเยอะกว่าผมอีกครับ มันก็ได้อันดับสองเหมือนกัน
ขาดอีกนิดเดียวมันจะได้อันดับหนึ่งครับ  อย่างว่าละ ผมเกิน ส่วนมันขาด  เหมาะสมกันเป็นที่สุด555 
แต่มันไม่ได้แสดงความดีใจอะไรเกิดเหตุเหมือนผมนะครับ
มันเฉยมาก และยังบอกผมอีก ว่าได้แล้วก็ไม่เห็นจะมีอะไรเกิดขึ้น มันก็แค่กระดาษใบเดียวเท่านั่น
ใช่ครับสำหรับมัน เพราะที่บ้านมันคงชินแล้วมั้งครับพี่ชายพี่สาวมันจบกันหมดแล้ว  ตอนนี้ก็กำลังทำโทอยู่
หลังจากเลิกงานครับเรานัดกันที่ร้านประมาณ2 ทุ่มครับ  ...................
ถึงก็สองทุ่มกว่าๆๆ พอผมไปถึงไอ้เดชมันนั่งทำหน้าสลอนอยู่ที่ร้านผมก่อนแล้วครับ แดกฟรีนี่เป็นชอบที่สุดครับ
หลังจากที่ไอ้ลุงมันจอดรถเสร็จมันก็ตามผมเข้าไปที่ร้านครับ
คราวนี้มันนั่งโต๊ะตัวเดิมที่ไอ้เดชนั่งประจำ    ใกล้พี่ชายพี่สาวผมนั่นเองครับ  555
ความสัมพันธ์เพิ่มขึ้น เลยได้เลื่อนเก้าอี้ประจำตำแหน่ง555
ผมบอกบักเดชและไอ้ลุงว่าอยากกินไรสั่งมาเลย  เดี๋ยวผมเลี้ยงเอง 
ผมหรือพี่ผมหว่า คิดคิดมาแล้วชักจะขำแล้วสิเรา
คืนนั้นเราสามคนกินกันอย่างสนุกสนานครับ เลิกประมาณ4 ทุ่ม เพราะพรุ่งนี้เช้าต้องไปทำงาน
เราแยกย้ายกันกลับบ้าน ไอ้ลุงเดินมาส่งผมเข้าบ้านตามเดิมครับ ปล่อยให้เพื่อนเดชกลับคนเดียว
สำหรับมันแล้วสบายๆ บ้านไม่ไกลเท่าไร....เดินก็ได้ถ้ามันอยากเดินครับ
มันบอกว่ารีบกลับไปบริหารนักเตะที่เพิ่งซื้อตัวมาใหม่ด้วนเงินหลายล้านปอนด์
 ผมเปิดประตูเข้าบ้านไอ้ลุงก็เดินตามเข้ามาติดๆครับ
มันกอดผมมาจากด้านหลังที่ทีประตูบ้านปิด
“แฟนใครนะเก่งจังเลย” ผมเอื้อมมือไปเปิดไฟ
“แล้วอยากให้เป็นแฟนใครล่ะ” มันยังกอดผมต่อครับแทบจะไม่ได้ขยับตัวไปไหนเลย
มันยิ่นจมูกมาหอมแก้มผมครับจากด้านหลัง
“นี่ เป็การลงโทษที่ไม่ตอบคำถาม”
ผมยังเงียบตามเดิมไม่ตอบอะไร  มันก็ยังหอมต่อ ไม่สนใจว่าผมจะขัดขืนหรือเปล่า
มันค่อยๆที่จะไล่ลงมาทีคอ   ลงมาที่ไหล่แล้วสิครับ  ปากมันก็พูดในลำคอ ว่าจะตอบคำถามมันไหม
ตอนนี้ผมเริ่มจะเสียเปรียบแล้วสิครับ เออ หรือได้เปรียบหว่า แล้วจะปล่อยให้มันทำต่อเหรอ
555 
“ก็แฟนของคนที่กำลังกอดอยู่นี่ไงครับ”
“ใครละ” มันเอาอีกแล้วครับ ไม่ยอม หาคำถามอื่นๆ ต่อ
“บอกไปแล้วคนที่กำลังกอดอยู่นี่ไง”
ผมหมุนตัวกลับไปมองหน้ามันครับ มันเลื่อนมือทั้งสองดึงผมเข้าไปใกล้มันมากขึ้นและแน่นขึ้น
ผมมองหน้ามัน
“คนที่อยู่ตรงหน้าผมตอนนี่ไงครับ”
สองตามันเป็นประกาย รอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้าของมัน ทำให้มันน่ารักขึ้นเป็นไหน ๆครับ
“แฟนผมก็เก่งไม่เบาเหมือนกันนะครับ”ผมเอาบ้าง  มันยิ้มๆๆๆ
“รู้ไหมแฟนผมชื่อไร”
“ไม่รู้ครับ” มันตอบ
“ให้ตอบใหม่อีกที”ผมพูดช้าๆ” เวลาเดินไปท่ามกลางสองเรา
“ชื่อกอล์ฟไงครับ และตอนนี้เขากำลังกอดแฟนเขาอยู่ไง”
ผมยิ้นหน้าขึ้นไปจูบปากมันบ้างครับ   เราจูบกันอยู่นาน .....เวลาก็เข้าไป5ทุ่มแล้วครับ
ผมออกมาส่งมันที่หน้าประตูอีกครั้ง เพราะพรุ่งนี้เช้า เราสองคนต้องไปทำงานแต่เช้า
โดยมันมารับผมเหมือนเดิม


ปล.   ช่วงนี้เป็นการเล่ามากว่าที่จะยกเหตุการณ์ขึ้นมานะครับ
หลับฝันดีนะครับทุกคน คิดถึงเสมอ ปอร์สุดสวย
























 























































 










 




















































































































































































































































































[/color]

[melon_jung]

วุ้ย...เด๋วนี้เค้าทำโทษกันแบบนี้หรอเนี่ยเวลาไม่ตอบคำถามอ่ะ
เป็นการทำโทษที่หวานไปมั๊ยยยยยยยยยย....ฮิ้ววววววววววววว

[gboy]

อ๊าาาาาาาาก
จบจริงง่ะ

ขอบคุณนะค้าบ
สำหรับเรื่องดีและหนุกหนาน
 

[pukpra]

ยังคงหวานกันเสมอต้นเสมอปลายเลยทีเดียว
ชีวิตเริ่มต้นสิ่งใหม่ ๆ อีกแล้ว จากชีวิตการเรียน เปลี่ยนมาเป็นชีวิตการทำงาน แต่ความรักของน้องปอร์คนสวยกะลุงคนหล่อ ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง กลับหวานเพิ่มกันมากขึ้นซะอีก อ่านตอนนี้แล้วมดขึ้นจอเลยทีเดียว  

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
พักนี้บรรยายแต่หวานๆนะ เอาฮาๆบ้าง ชอบฮาๆ 555+
แล้วจะรออ่านต่อน๊าาาาาาาาา

[kuraki]

หลอกให้ตกใจนะน้องปอร์ นึกว่าเรื่องจบแล้ว

ว่าแต่เรียนจบไปนานยัง ถ้านานแล้ว อาจจะแก่กว่าเราก็ได้ 555

 

[alterlyx]

จ๊ากกกก รีบกดเข้ามาด้วยความตกใจ .... นึกว่าจบแล้วจริง ๆ 
ที่แท้ หมายถึงเรียนจบ ทำเอาใจหาย ใจคว่ำ ....
ตอนต่อไป ก็คงเป็นการผจญภัยท่ามกลางทุ่งหญ้าสะวันนาอันกว้างใหญ่แล้วสินะคะ ... อันตรายรอบด้านลุงจริง ๆ

อยากอ่านไปเรื่อยๆ จนถึงอัพเดทปัจจุบันเลยน๊า 

[bixzz]

จบเหรอปอร์...อย่าเพิ่งเลยนะ ยังอยากอ่านเรื่อยๆ เลยอ่ะ
+1 ให้แล้วนะครับ...ดีใจจริงๆ ที่ทุกอย่างลงตัวและเป็นไปได้ด้วยดีแบบนี้ 

[ChiOln]

น่ารักจริง ๆ

หวานซะ 

อิจฉา 

[RAKDEK_KA]

  เมื่อไหร่เค้าจะพาผู้ใหญ่มาขอละเนี่ย 

[maxtorpis]

จบ

[POR_KA_DUN]

*
*
*

 ตอนนี้จำนวนคนเข้ามาอ่าน 55553 ครับ
ใครเข้ามาเป็นคนที่ 55555  ติดต่อกลับด่วนนะครับ
จะมีรางวัลให้อย่างงาม  
*
*
**

[mecon]

^
^
  ดีใจด้วยนะคะ สวยไม่สร่าง

เค้าสู่วัยทำงานแล้วสินะ โตกันแล้ว เรียนเก่งทั้งคู่เลยนะคะ
สวยคงตัวพองแย่ เข้าใจเลยคะว่ามันน่าภูมใจขนาดไหน  สุดยอด
ส่วนเพื่อนเก่ง เฮ้ออออไม่คิดจะมาเป็นเก้งบ้างรึ ไปเป็นเสี่ยหานุ้งพริตตี้ซะละ 
น้องลุงยังหวานเหมือนเคยนะคะ เหมือนไรจะได้ไปฮันนีมูนดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์รอบที่ แปดกันนนะ 

+1 จัดให้คะ 

[DexTunG]

          

[astral]

ชีวิตการทำงานต้องปรับตัวหลายอย่างแต่สิ่งที่ไม่เปลี่ยนคือความรักของคุณลุง อิอิ

น่าจะหาโอกาสไปเที่ยวสักแปปก่อนทำงานนะ

[4559]

เริดมากมาย

น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกก

[HydrA]

ทุกอย่างราบรื่นปอร์สุดสวยของคน
อ่านมีความสุขคนอ่านก้อมีความสุข
ไปด้วย

[┗◎┗◎]

ปอร์ ลุง น่ารักเหมือนเดิม

[koroto]

ตกใจหมดเลยเห็นหัวกระทู้

ต้อให้ไอ้ลุงจัดการให้เรียบร้อยเรียนจบแล้วนี่นะ อิอิ 

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

ตกใจหมดจบอะไร 

[SANDSEAME]

จบแล้ว
ดีใจด้วยนะ

ต่อไปก็...................
NC  ใช่ไหมคะ

[jaaeyboy]

เฮ้อ...เรียนจบ  แล้วไป  นึกว่าเรื่องจบ 

ยังรอน้องปอร์มาต่ออีกน่ะจ๊ะ

[patee]

แค่จบตอนแหละ

มาหลอกให้ใจหายนึกว่าจบจริงๆ

[Ottomechan]

นึกว่าจบจริงๆ

ตกใจนะพี่ปอร์สุดสวย(?)

ต้องสั่งให้ลุงจัดการ!!

[broke-back]

 
ดีนะเนี่ยะ ที่เข้ามาอ่านหลังคนอื่น
พอมาอ่านเม้นท์เพื่อนๆ แล้ว
ถึงรู้ว่าเข้าใจผิด คิดว่าจบเรื่องแล้วซะอีก

ปอร์นะปอร์ ทำกันได้
me ยิ่งเป็นคนเชื่อคนง่ายอยู่ด้วย 

ขอบคุณๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ +++++1 ให้ปอร์ ----- งอนวุ้ยยยยย 

[luvY]

ตกใจหมดเลย
นึกว่าเรื่องจบแล้ว
สรุปเรียนจบเฉยๆ ดีใจด้วยค่ะ
รู้สึกว่าตอนหลังๆ หวานกันจังเลยนะ
แล้วช่วงทำงาน จะหวานเหมือนตอนเรียนป่าวคะ
รอตอนต่อไปค่า