หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ

[● MaYa~Boy ●]

อะไรจะหวานได้ขนาดนี้

[sakura]

  หวานๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

      จนมดขึ้น......โรแมนติกมากมาย

[~NeMeSiS_PURE~]

ไมคนสวยยังไม่มาซักทีน้าาาา 

[toonki]

หวานไปไหนค่ะคนสวย

ต่อไปคนสวยระวังอ้อนนะเพราะมีแต่ความหวานรอบตัวเลยอ่ะ

อย่างนี้ต้องให้ลุงช่วยออกกำลังแล้วอ่ะ

[luvY]

 

ลุงกอล์ฟกะน้องปอร์สุดสวย
หวานกันจัง

[Ottomechan]

น่าอิจฉาจริงๆ













 

[pu4755]

เข้ามาอ่านรวดเดียวจบ 3 วัน
อ่านแล้วรู้สึกดีนะ กับความรัก
แต่......




ทำไม........





ไม่เกิดกะเราบ้างวะ

อิจฉาอะ


ขอให้ Por & Golf มีความสุขมาก ๆ นะ   

[ranaways]

อิจฉา

และ

น่ารัก

และ

อิจฉาอีกรอบบบบบบบ

[POR_KA_DUN]

 
หัวใจเหรอผมคิด  พร้อมยิ้มออกมา   บทขี้เกรงใจไม่มีใครเปรียบได้
แต่บทที่มันจะหวานนี่สิก็ไม่มีใครเกินมันจริง ๆ ครับ แฟนผมนี่
เรายังอยู่ในอ้อมกอดของกันและกันเป็นเวลานานเท่านานตามที่ใจเราต้องการบนพื้นหญ้าสีเขียว
รายรอบไปด้วยกลิ่นหอมของดอกไม้กลางสวนหลังบ้าน  ถ้าผมขอพรวิเศษได้เพียงแค่ข้อเดียว
สิ่งที่ผมจะขอคือ ขอให้หยุดเวลาของเราเพียงสองคนไว้ตรงนี้ ผมเชื่อว่าไอ้ลุงมันก็คงคิดเหมือนผมเช่นกัน
คืออยากมีผมในอ้อมกอดของมันแบบนี้ตลอดไป

ตอนที่54

วันนี้ผมตื่นตอนสายๆครับ ไม่ต้องไปเรียนแล้วเย้ๆ เศร้าจริงอ้าวทำไมเป็นอย่างงั้นล่ะครับ  
ตอนนี้อยู่ในช่วงอ่านหนังสือก่อนสอบ  
และพอดีว่ามีนัดสัมภาษณ์งานตอน  11 โมง สมัครไปทางอินเตอร์เน็ต  มีแววว่าจะได้งานก่อนที่เรียนจบครับ
และอีกไม่กี่วันก็จะสอบไฟนอลแล้วครับ  พอดีว่าความแรดลงตับเลยสมัครดู
ปรากฏว่าเขาเรียกเข้าไปคุยจริงๆครับ เขาให้ทำผลงานไปนำเสนอด้วย1 ชิ้น อะไรก็ได้
เป็นสตอเบอรี่ เอ้ย สตอรีบอร์ดเกี่ยวกับแอดที่เรียนมานั่นละครับ
เลยเสียเวลาอ่านหนังสือไป2คืน มัวแต่เตรียมงานและเตรียมตัวไปพรีเซนต์ นี่ละครับ
ไอ้ลุงมันจะมารับตอน10โมงครับมันอยากไปส่ง   คงไปถึงที่เขานัดไว้คงพอดีครับ11โมง
ผมถามมันว่าไม่รีบหางานก่อนชาวบ้านเขาเหรอ มันตอบผมว่าเอาให้จบชัวร์ๆ ก่อน
แล้วค่อยหาทีเดียวเลย....มึงจะรอไรอยู่ผมก็แย้งมันในใจครับ
อย่างว่าครับบ้านรวยไม่ต้องทำไรก็มีกินไปตลอดชาติ ชาตินี้ชาติหน้า 55 ถ้าได้เกิดนะครับ
ผมถือสตอรี่บอร์ดออกไปรอที่เดิมครับ
 ไม่นาน มันโผล่หน้ามาพร้อมกับรถคู่ใจของมันครับคันเดิมที่มารับผมบ่อยๆ
ช่วงสายๆรถไม่ติดเท่าไรครับ ผมกับมันไปถึงที่หมายก่อนเวลา15นาที
ความจริงผมก็ตื่นเต้นตั้งแต่อยู่ในรถแล้วครับ ขี้หดตดหายไปไหนต่อไหนแล้ว
ก็นี่มันครั้งแรกนะครับที่จะได้เข้าสู่การสัมภาษณ์งานจริงๆ พูดไปแล้วก็จะใช่ว่าครั้งแรก
เพราะงานที่ทำกับเพื่อนเดชมันก็พรีเซนต์คือๆ กันนั่นหละ
แต่มันคนล่ะความรู้สึกกันครับ
ผมให้มันรออยู่ข้างล่างของตึก ส่วนผมขึ้นไปคนเดียวครับ
ออกคำสั่งว่าหาไรกินรอ ไม่เกินเที่ยงจะลงมา
ผมขึ้นตึกไป ตรงเวลานัดครับ
พนักงานสาวสวยท่านหนึ่งสอบถามผมและยื่นเอกสารใบสมัครงานให้ผมกรอก
เวลาผ่านไป15นาที  สาวสวยคนนี้ก็เรียกผมเข้าสัมภาษณ์ทันที
เพื่อนๆ เคยสัมภาษณ์งานมาบ้างไหมครับ คงพอจะเข้าใจนะครับ
ว่าบรรยากาศตอนนี้เป็นยังไงบ้าง
ครับใช่ ขาสั่น เหงื่อแตก  เบลอๆ ทั้งที่อยู่ในห้องแอร์ครับ
คำถามแรกที่โดนคือ ให้แนะนำตัว   จบที่ไหน เคยทำงานอะไรมาบ้าง
เกิดที่ไหน  บลา บาล บลา และก็บลา  บลา อันนี้เบสิกครับ
ทุกที่ต้องมีอยู่แล้วครับ  แต่จะให้เป็นภาษาควาย55 หรือภาษาคน(ไทย)เท่านั้นเอง
ตอนนั้นภาษาควายไม่กระดิกหรอกครับ   55ตอนนี้ก็ยังไม่กระดิกเหมือนเดิม
เลยต้องดำน้ำไปตามความคิดตัวเองครับ ว่าแบบไหนน่าจะดีพูดไม่ยั้ง ในที่สุดปลายจมูกก็มีโคลนตมติดมา
เพราะดำเก่งเหลือเกิน
และแล้วผลงานที่เตรียมไปก็ได้ใช้สักทีครับ
อย่างแรกที่เขาถามคือ อะไรคือ แรงบันดาลใจในการทำแอดตัวนี้
ก็สาทยายไปตามความจริง จากนั้นก็พรีเซนต์ไปตามภาพ
ให้กับกรรมการ3คนได้ฟังแนวคิดของเราเอง
อันนี้ เคยมาแล้วครับ เพราะเคยทำสปอต วิทยุส่งคลื่นวิทยุแห่งหนึงแถวอโศกครับ
ผมยังจำบรรกากาศตอนนั้นได้ดี มีทั้งดีเจ และครีเอทีฟ4 คนมานั่งฟังผมเสนองานของตัวเอง
มีทั้ง ทอม ผี เก้งกวางมาหมด  ทำท่าทางสนใจในสิ่งที่เราจะนำเสนอ  หรือสนใจจะกินผมก็ไม่รู้
สงสัยจะเป็นศูนย์รวมแน่ๆ
ที่นี่ก็ไม่ต่างกันครับ
เลยง่ายหน่อย เอามาใช้ได้บ้าง แต่ไม่ทั้งหมดครับ
“เคยทำงานอะไรที่ไหนมาบ้าง” เอาเถอะถามมาละกันเจ้าค่ะ อยากทราบอะไร
“แล้วเราจะติดต่อกลับไปครับ”  นี่คือสิ่งที่เขาฝากไว้กับผม ประโยคสั้นแต่ได้ใจความ
ว่าให้รอไปเถอะ  จะเอาไรมากมายล่ะครับ   เรามันเด็กใหม่มีประสบการณ์นี่ครับ
หลังจากที่พร่ามไปซะเกือบชั่วโมง
ผมเดินออกมาจากห้องสัมภาษณ์อย่างวิงเวียน คล้ายจะเป็นลม
กดลิฟ ชั้น1  ไม่รู้ผ่านแม่สาวสวยนั่นตอนไหนแทบจำไม่ได้ครับ
เพื่อลงมาหาไอ้ลุงครับ
“เป็นไงบ้าง’ นี่คือคำถามครับที่มันถามผม  แล้วจะเป็นไงล่ะครับ
ก็อย่างที่เห็นนี่ล่ะ เอ๋อแดกมานะสิครับ
กังวลไปต่างๆนา นา ๆว่าจะได้ไหม จะออกมายังไง
ตรงใจเขาไหม โอ้ยปะดังเบซาเข้ามาเชียว  นี่ละครับ บริษัทที่เปิดซิงครั้งแรกของผม
ต่อไปก็ร้องเพลงรอไปครับ หรือไม่ก็สมัครที่อื่นอีก
“หิวยังปอร์ ไปกินข้าวกัน  ”  ไอ้ลุงมันไม่ถามต่อครับ
 มันคงรู้ว่าผมคงไม่อยู่ในอารมย์ที่จะตอบคำถามมันไปมากกว่านี้    
ไอ้ลุงมันบอกว่ามันก็ยังไม่ได้กินอะไรเหมือนกันครับ  
มัวแต่รอผม ทั้งที่ก่อนหน้านี้ผมย้ำแล้วนะครับว่าหาไรกินก่อน
เราหาไรทานง่ายๆใต้ตึกที่ผมสัมภาษณ์งานนั่นละครับ
ตอนเที่ยงๆแบบนี้ในร้านแฟสฟู๊ดมีพนังานออฟฟิสเยอะมากครับ เดินไปมาเวียนหัวเชียว
ช่วงพักเที่ยงครับเขาพักกินข้าว
เด็กที่ยังไม่พ้นรั่วมหาลัยอย่างเรา ต้องมองไว้ครับ เพราะจะได้ไม่เขิลอาย
เวลาทำงานจริงๆ  กินเสร็จผมชวนไอ้ลุงไปเดินหาซื้อเสื้อผ้า กางเกงทำงานครับสามสี่ชุดครับ
เพราะที่ใส่วันนี้เป็นเสื้อขาวธรรมดา ที่ใส่ไปเรียนนั่นเอง55
ยังไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลย
ไหนๆ ก็จะซื้อแล้ว บังคับไอ้ลุงด้วยละกันครับ  เผื่อว่ามันจะสนใจสมัครงานเหมือนผมบ้าง
จะได้เตรียมตัวตั้งแต่เนิ่น ๆ เลยครับ ความคิดดีจังผม
ไอ้ลุงมันขับรถกลับบ้านทางเดิมที่มันขับผ่านขามาครับ
ไม่ได้แวะบ้านคุณย่าแต่อย่างใดถึงจะไม่ไกลกันก็ตาม
ก่อนไปส่งผมที่บ้านเราก็แวะห้างเดิมแหละที่เราไปบ่อยๆ
ผ่านคอนโดที่พี่เอกทำงานอยู่ครับ กำลังจะเสร็จแล้ว   มองจากด้านนอกตัวตึกเสร็จล่ะครับคงเหลือตกแต่งภายใน
แต่แปลกใจทำไมไม่เห็นพี่เขามาทานที่ร้านเลย
คงอาจเป็นพราะผมไม่ค่อยได้ไปร้านมั้งครับช่วงหลัง ๆ
หรืออาจจะมีแฟนใหม่ไปแล้ว เลยไม่ต้องคิดถึงผม55 คิดไปโน้นคนเรา
ว่าแล้วชักอยากให้ไอ้ลุงโยนผมเข้าไปยังคอนโดนั่นจังครับ
ดูสิว่าจะเหลือรอดชีวิตออกมาไหม หรืออาจเสร็จคนงานก่อสร้างก่อนที่จะถึงหนุ่มๆ วิศวะก็ได้
แหม อย่างน้อยก็เสร็จล่ะวะ  คิดไรมาก กร๊ากๆ
ไอ้ลุงมันเดินนำผมเข้าไปยังร้านไอติมครับ สงสัยความหวานที่มันมียังไม่พอเลยต้องไปเติมอีกมั้ง
เราสองคนเลือกนั่งเก้าอี้คู่ครับ ช่วงเที่ยงแบบนี้ในห้างคนไม่ค่อยมาเดินกันครับ ถ้าเป็นวันธรรมดา
จะมีบ้างก็พวกเด็กหนีเรียน หรือ นักศึกษาเท่านั้นละ
พนักงานสาวพาร์ทไทม์ เดินเข้ามาถามว่าผมจะกินไรดีครับ
นาทีนั้นผมสั่งก๋วยเตี๋ยวเนื้อเปื่อยทันที55 55 เม้าท์ไป
ไอ้ลุงมันเป็นคนจัดการตามเรื่องราวของมันครับ แน่ละผมมีหน้าที่กินอย่างเดียว
ไอติมถูกตักเข้าปากทีละคำๆครับ  สายตาผมเหลือบไปเห็นใครบางคนที่นั่งเลยไอ้ลุงไปด้านหลัง
เขามองกลับมาเป็นระยะๆ ยิ้มให้บ้าง  ด้วยความที่ผมใส่แว่นด้วยครับ
มองระยะไกลขนาดนั้นไม่ค่อยเห็นหรอก   แต่มันเลือนๆ พอเห็นบ้าง
แต่บ่อยครั้งเข้าครับ มันเริ่มแปลกแล้ว   เริ่มจะไม่ใช่แล้วสิครับ
สงสัยเสน่ห์ของเรายังใช้ได้ครับ ทั้งๆที่ไม่ค่อยได้บริหารแล้วนะครับนี่55
ผมขยับแว่นตาอันเดิมนั่นล่ะครับเพ่งดี ๆอ้าว ตายยากจริงๆ
พี่เอกนั้นเอง ถึงว่าครับ   ยิ้มมาบ่อยขนาดนั้นถ้าไม่รู้จัก ผมก็คงคิดว่าเขาบ้าแน่ๆ
เอ๊ะ แต่เดี๋ยวก่อน มากับใครหว่า ผู้ชายที่พี่เอกมาด้วยนั่งหันหลังให้ไอ้ลุงครับ
แต่งตัวแนวๆเดียวกับกับพี่เอกละครับ สงสัยเป็นเพื่อนที่ทำงานด้วยกันครับ ผมก็จิ้นไปเรื่อย
แต่ก็แปลกอยู่นะครับ ทำไมเพื่อนกันต้องมานั่งกินไอ้ติมกันด้วย
มีด้วยเหรอครับ ชายๆด้วยกัน มานั่งกินไอ้ติมกัน มันจะหวานไปแล้วนะว้อยพี่เอก
เมื่อคิดได้ดังนั้นผมก็สรุปเองเลย ว่าแดอิสซัมทิงสเปเชี่ยล  แน่เลย555
ผมพงกหัวให้คนที่ยิ้มให้ผม จนไอ้ลุงมันต้องหันตามไปมอง
“พี่เอก”ผมพูดเบาๆ
มันหันกลับมาตักไอ้ติมเข้าปากมันตามเดิมไม่ได้พูดอะไรครับ ความหึงหายไปไหนหมด
เอามาใช้บ้างก็ดีนะ เดี๋ยวคุณค่าในตัวกรูมันจะหมดก่อน55
ผมกับมันยังกินไอ้ติมตามเดิมครับ  เสียงจากนักเรียนม.ปลาย ยังคงคุ้งไปทั่วร้านครับ
“หวัดดีครับน้องปอร์”พี่เอกทักผมมาจากด้านหลังของไอ้ลุง
โดยมีชายที่หันหลังให้ไอ้ลุงอยู่ข้างหลังพี่เอกอีกทีครับ
“สวัสดีครับพี่เอก” ผมทักกลับครับ ส่วนไอ้ลุงมันโค้งหัวให้แต่ไม่ได้พูดอะไรครับ
“ไปไหนมาครับแต่งตัวหล่อจัง”คำพูดที่ทำให้ผมสิ้นชีพก่อนวันอันควรมาละครับ
ไอ้ลุงเปลี่ยนจากตักไอ้ติมเข้ามาก  คนมันไปมาแทน
“อ่อ ผมไปสัมภาษณ์งานมาครับพี่  เสร็จแล้วเลยแวะมากินไอติมก่อนกลับบ้านครับ”
“จะเรียนจบแล้วเหรอครับ   แล้วไปสัมภาษณ์ทีไหนครับ”
“ ครับ แถวสาทรครับพี่”  
“ไม่อยากมาทำงานกับพี่เหรอครับ ใกล้บ้านด้วยนะ ไม่ต้องหอบไปไกลถึงสาทร เช้าๆ รถติดนะครับ”
ความที่คิดว่าจะตายจริงเริ่มเห็นเค้ามาเลือนๆแล้วครับ
“อ๋อ ทำได้เหรอครับพี่  นอกจากผสมปูน”  ผมยังตลกไปเรื่อยๆ พร้อมกับมองหน้าไอ้ลุงสลับกับ
มองหน้าพี่เอกครับ
“อ่อลืมไป นี่เพื่อนที่ทำงานพี่ครับ” พี่เอกแนะนำเพื่อนเขาให้ผมและไอ้ลุงได้รู้จักครับ
เราคุยกันอยู่พักนึงก่อนที่พี่เอกจะขอตัวกลับไปทำงาน เพราะแอบมาหาไรกินในห้างนี้ครับ
ก่อนไปยังบอกผมด้วยนะครับว่าเย็นนี้เดี๋ยวพาเพื่อนไปกินข้าวที่ร้าน
และยังย้ำด้วยครับว่า  ให้มาทำหน้าที่ของตนด้วย
ความซวยตกอยู่ที่ใครล่ะครับ ถ้าไม่ใช่ผม
แทนที่ไอ้ลุงมันจะโกรธครับท่าทีมันเฉยมากครับ ต่างจากตอนแรกๆมากมาย
พี่เอกไปแล้วเรายังนั่งกินไอติมกันต่อครับ เสียงน้องนีม.ปลายยังร้องระงมยังคิดว่านี่คือป่าครับ
ไอ้ลุงมันขับรถออกมาจากห้างผ่านคอนโดที่พี่เอกทำงานอยู่ครับ และวนรถเข้าไปจอดข้างๆร้านผม
ตอนนี้ที่ร้านพี่ชายเริ่มที่จะออกมากันแล้ว มันจอดรดไว้ข้างๆร้านที่เดิมที่มันเคยจอดนั่นละครับ
เดินตามผมเข้าบ้าน ผมก็นึกว่ามันจะกลับบ้านไปซะอีกที่ไหนได้ครับ
ประเด็นมันอยู่ที่เย็นนี้มากว่าครับ55
ผมเปิดประตูบ้านไอ้ลุงก็ตามเข้ามาครับ
“ถึงบ้านแล้ว”
“ครับก็ถึงบ้านแล้ว” มันทำหน้างงก่อนที่จะมองหน้าผม
“ถึงบ้านปอร์แล้ว” ผมยังพูดต่อ พร้อม ทำหน้าขำๆ กวนๆ มันครับ
 “แล้วถึงบ้านกอล์ฟ หรือยังละ’ ผมเล่นต่อ
“นี่ปอร์จะบอกว่าจะให้กอล์ฟ กลับบ้านแล้วเหรอ”
“อืม” พร้อมมองหน้า
“จ้างให้ก็ไม่กลับหรอก มีแผนการอะไรใช่ไหมเย็นนี้” พูดจบก็คว้าผมเข้าไปกอดไว้
“มีแผนจะไปจีบพี่เอกอะไรนั่นใช่ไหม รู้ทันนะ” ยิ่งพูดมันก็ยิ่งกอดผมแน่นๆขึ้น จนหายใจแทบไม่ออกครับ
“อุตส่าไม่พูดแล้วนะนี่   ยังรู้ทันอีก เก่งจริงๆเลยแฟนใครหว่า” ผมพูดกลับบ้าง
“แฟนคนที่กำลังโดนกอดไง”
“จะกอดอีกนานไหม จะขึ้นบ้านไปเปลี่ยนเสื้อผ้า  ปล่อยได้แล้ว”
“ไปด้วย”
“รออยู่ตรงนี่ละเดี๋ยวลงมา”
“เดี๋ยวค่อยลงมาให้กอดต่อ นะ”
“ไม่เอา  จะตามไปกอดต่อข้างบน”
“โทษฐานมีแฟนหล่อ ๆ อยู่แล้วแต่ยังให้ท่าคนอื่น นี่ มันต้องเจอแบบนี้ ”  มันหัวเราะกับคำพูดของมันเองครับ
กอดรัดฟัดเหวี่ยงผมอยู่นานสองนานครับ
“ไม่เชื่อใจปอร์แล้วเหรอ”ผมเข้าโหมดจริงจังบ้าง
มันวางคางลงที่ไหล่ผมครับ
“ไม่มีครั้งไหนที่ไม่เชื่อใจปอร์เลย แต่กอล์ฟ อดหวงไม่ได้นี่” ฟังแล้วน้ำตาซึมครับทั้งที่อยู่ในอ้อมกอดมัมครับ
“กอล์ฟจะพยายามนะครับไม่หึงมากกว่านี้  แต่ทำไงได้ละ เป็นแฟนแม่ค้าแสนสวยแบบนี้ต้องอดทน”  
ก๊ากๆๆๆๆที่ซึ้งๆมาทั้งหมด มันหายไปหมดเลยครับเมื่อเจอแม่ค้าแสนสวยนี่ล่ะ
“ใครเป็นแม่ค้า หือ”
และมันก็ปล่อยผมให้ขึ้นไปบนห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าครับ
ตอนนี้ไม่มีฉากแบบนั้นนะครับไม่ต้องลุ้น55 เอิ๊กๆๆ
ผมว่ามันรู้ครับว่าผมไม่ใช่คนไม่มีเหตุผล หว่านไปทั่ว หรือไม่แยกแยะอะไรออกจากกัน    
 :impress3:ผมหยุดที่จะทำตัวสวยใส่ใครๆ แล้วตั้งแต่ผมตกลงเป็นแฟนกับมัน
แต่บางครั้งเราก็ห้ามคนอื่นให้เขาเลิกคิดอะไรกับเราแบบนั้น ….เพราะเราสวยนี่555
แต่สิ่งที่เราทำได้คือห้ามตัวเองไม่ให้คิดแบบเดียวกับเขาคนนั้นต่างหาก จริงไหมครับ



  ***มาต่อให้แล้วนะครับ  นอนหลับฝันดี**
  























































  










 

[alterlyx]

^
^
อ๊ะ จิ้ม คุณปอร์ก่อน
เดี๋ยวเม้นใหม่
------------------------
------------------------

พาร์ทนี้น่ารักกันอีกแล้วแฮะ ... ไปสัมภาษณ์งานร้อนๆ แล้วมานั่งกินไอ้ติมเย็นๆ
ลุง ดูแลดีตลอดเลยนะค่ะเนี่ย ... แถมหึงหวงพองาม ไม่แสดงอาการต่อหน้าสาธารณชน
แต่ แสดงอาการหื่นเป็นปกติเชียวน๊า เวลาอยู่กันสองคน เอริ้ก ๆ
... อ่านมาถึง ท่อนสุดท้าย ..... เจอลูกหยอดเด็ดๆอีกแล้ว ... + 1 จัดไป   

ผมหยุดที่จะทำตัวสวยใส่ใครๆ แล้วตั้งแต่ผมตกลงเป็นแฟนกับมัน
แต่บางครั้งเราก็ห้ามคนอื่นให้เขาเลิกคิดอะไรกับเราแบบนั้น …. เพราะเราสวยนี่555

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
แหมรู้สึกว่าปอร์ยิ่งเขียนจะยิ่งสาวนะ ตอนนี้เล่นสวยเลย 555+
แล้วจะรออ่านต่อคราบ

[mecon]

โหยยไรน้องลุงหึงบ้างก็ได้นะ จะได้ตบจูบๆอะไรแบบนี้อ่ะ อิอิ
ส่วนคนงาม หึหึ มะต้องบริหารเสน่ห์แล้วอ่ะเนอะ ก็ว่าที่ซะมีในอนาคตมาคุมซะขนาดนี้
หมดกันกับดักที่ทำไว้ไม่ได้ใช้รึเนี่ย ต้องกลับมาตายรัง เอิ๊ก 

+1 จัดให้คะ น้องลุงรักนะแบบใส่ไข่ 

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้ครับ

[maxtorpis]

โย่วๆๆๆ

[pongsj]

ร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยที่สุด

[ชินจัง]

ตอนหลังๆเขียนสไตล์หวานแหววต่างจากตอนต้นๆที่ออกแนวเฮฮามากกว่า แต่ชอบทั้งสองอย่างค๊า

ปล.คุณยายใจดีและเอ็นดูทั้งปอร์กะกอล์ฟมากๆเลย

 

[astral]

คิดถึงพี่เอก อกหักตั้งแต่ยังไม่ได้ลงสังเวียนเลย 

[andy_kwan]

น้องปอร์แกล้งยั่งลุงกอล์ฟแบบนี้  ต้องให้ลุงกอล์ฟทำโทษด้วยการ

[gboy]

 
คุณลุงแค่กอดเท่านั้นเหรอ

[HydrA]

ลุงเลยไม่ยอมกลับบ้านเลยทีนี้กะเฝ้าคนสวยนี่เอง กลัวพี่เอกแทะปอร์แน่ๆ

[pu4755]

ยังหวานกันได้อีกนะ   



อิจฉาต่อปายยยยย





+ 1 จัดปายยย   




รีบมาต่อไว ๆ นะคับ     

[StillLoveThem]

..เหอะๆๆ..แม่ค้าสาวสวย..สมใจสิน้องปอร์..

[l_k]

จะหวานกันไปถึงไหน

[broke-back]

 
อ่านแล้วแฮปปี้ดีแท้




ขอบคุณครับ ปอร์

[j4c9y]

ตอนนี้ หวาน

เปรี้ยว

มัน

กลมกล่อม

อร่อยดี

[4559]

นึกว่าไม่หึงละ

ที่ไนได้เก็บอาการนี้เอง

[● MaYa~Boy ●]

พูดถึงเป็นแม่ค้าแล้วตลกดี อิอิ

[pukpra]

คนสวยขนาดมีแฟนแล้วยังเนื้อหอมขนาดนี้ ลุงต้องอดทนหน่อยนะ 555
แต่แหม มีแอบสวีตหวานกันได้ตลอดเวลาจริง ๆ น้า น่ารักกันได้อีก 

[lomekung]

อะไรจะสะนได้อีกอะ

สงสัยคนแต่งจะชอบสั้นๆๆ

 

[patee]

ตอนนี้ไอ้ลุงหวานดีจัง