สมองผมประมวลผลต่อ.... หลายๆ คำที่มันผุดขึ้นมามากมายตอนนี้
หล่อ .......น่ารัก ............ ชอบ ........ใช่เลย .......... มักหลาย..........
ตอนนี้ภาพที่ผมเห็นคือ กระจกค่อยๆเลื่อนขึ้นอีกครั้ง
แล้วรถเบนซ์คันงามนั้นก็ค่อยๆเลือนหายในความมืดของถนนเส้นนั้น
ทีเหลือไว้คือ ผม กับ อาการ อึ้ง อึ้งกิมกี่ต่อไป...................( เร็วครับ ยาดม ยาอม ยาหม่อง ขอผมที)
**********
เสิร์ฟจานที่ .....3 ไส้ย่าง……….
วันนี้ลูกค้ายังคงเยอะเหมือนเมื่อวานครับ บางโต๊ะก็ลูกค้าประจำที่ผมคุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่างดี
บางโต๊ะก็ลูกค้าใหม่ที่ผมไม่ค่อยจะคุ้นหน้าเท่าไร
หน้าที่ผมก็ยังคงเหมือนเดิมครับ กับเด็กเสิร์ฟผู้น่ารัก ……….. อย่าแหวะนะครับผมพูดความจริง
ทันทีที่ผมถึงร้าน งานเข้าทันที
โต๊ะ 3 แถว 1 เป็นโต๊ะแรกที่ผมต้องรับออเด่อร์ เพราะทุกคนต่างกำลังวุ่ยวายกับหน้าที่ของตน
พี่ชายผมประจำเขียง
พี่สะใภ้ ประจำครก …อันนี้ยกให้แกครับมิกล้าแย่งแต่อย่างใด
พี่ชายอีกคน ประจำเตาและเสิร์ฟ บ้างบางครั้ง
ออย เด็กเสิร์ฟหมายเลข 1 ประจำเตาย่างต่าง ๆ
นิด เด็กเสิร์ฟ หมายเลข 2 เก็บโต๊ะ ทำความสะอาดพื้น รวมทั้งล้างจาน
หลานสาว วิ่งเล่นแถวร้าน ก็นอนดูทีวีบ้าง ( มิได้ทำตัวให้เป็นประโยชน์แต่อย่างใด.. แม่งโคระตะอิจฉา )
รายการอาหาร ได้ถูกวางบนโต๊ะอย่างช้า ๆๆ
หลังจากที่กระดาษ และปากกาในมือพร้อมที่จะรับออเด่อร์แล้ว
“ เหมือนเดิม ครับ ” เสียงสั้นๆ ได้ใจความ จากวิศวกรหนุ่ม ………
ผมหยุดชะงักนิดหน่อย (.แล้วกรูจะรู้ไหมเมิง )
นี่เป็นการรู้กันครับว่าสิ่งที่พ่อวิศวกรหนุ่ม พูดคืออะไร
“ เหมือนเดิมวันไหนครับ ” ผมตอบ กวนๆ หน้าตาติดตลกตามประสาผม
อันนี้ต้องทำความเข้าใจนิดนึงนะครับ ว่าเขามาบ่อยจริง ๆ
เลยไม่ทราบว่าเหมือนเดิมของเขานั้น มันเหมือนเดิมวันไหนนั้นเอง 5555555
ผมเริ่มทวนอาหารเท่าที่ผมจะคิดออกในตอนนั้น…..เดาซะส่วนใหญ่ครับ
โดยที่ผมจำไม่ได้หมดหรอกครับว่าเขาสั่งอะไรไปบ้างครั้งที่แล้ว
ใจในก็คิดว่าถ้าไม่ใช่เขาคงบอกเองว่าไม่เอา
และสั่งที่เขาต้องการแทน .........ไงครับผมฉลาดไหม
ไส่ย่าง กรอบ
เนื้อย่าง มัน
หมูแดด
ต้มแซบหมู-ใน
ลีโอ 2
น้ำแข็ง 1
น้ำเปล่า 1
“ขาดน้ำตกหมู และข้าวเหนียว 1 กระติ๊บ ครับ.” วิศวกรคนเดิมตอบ
เห็นไหมครับนี่คือการแก้ปัญหาในกรณีจำที่เขาสั่งไม่ได้
“ครับ” ผมตอบรับ พร้อมกับยิ้มให้ท่าไป1 ครั้ง
แล้วทุกอย่างก็ถูกจดลงบนกระดาษ ด้วยลายมือที่สวยงาม ในแบบผม เองนะ
ซึ่งใครๆก็บอกว่า อ่านยากโข ผิดกับหน้าตา
แต่ช่วยไม่ได้ ผมพยายามแล้ว 55555555
อีก ไม่ถึง 2 นาที เครื่องดื่มทุกอย่าง พร้อม และแก้ว 3 ใบ ถูกวางอยู่บนโต๊ะเรียบร้อยแล้วครับ
“เต็มพี่ไปเลยครับเพ่” ( เป็นสัญญาณจากผมว่าให้คุณลูกค้าทั้ง 3 คนนี้ สุดเหวี่ยงไปเลย )
“ขอแก้วเพิ่มอีก1 ใบครับน้อง” เสียงคุณลูกค้ารีเควส
ผมคิดในใจ งั้นแสดงว่าลูกค้าต้องมาเพิ่มอีก 1 คน และมันจะเป็นแบบนั้นเสมอครับ ……ผมรอบรู้ไหม
ตอนนี้ไส้ย่าง พร้อมน้ำจิ้มแจ่วได้ถูกวางบนโต๊ะ 3 แถว 1
ที่เรียงรายไปด้วยขวดเบียร์ จานรอง ช้อน ส้อม พร้อมกับผักสด ต่าง ๆ
รวมทั้งแก้วใบที่ขอมาเพิ่ม ก็ยังถูกวางอยู่ และก็ยังว่างเปล่าเหมือนเดิม
ไม่ได้ถูกเติมด้วยเบียร์แต่อย่างใด
แถวร้านผมช่วงนี้กำลังมีการสร้างคอนโดมิเนี่ยมครับ
เลยทำให้ได้ลูกค้าใหม่ เป็นวิศวกรกลุ่มนี่
และคงกว่าจะสร้างเสร็จอีกหลายเดือน ไม่แน่อาจถึงปีก็ได้
แน่นอนครับ รายได้แต่ละวัน ที่ได้จากคุณลูกค้ากลุ่มนี้ก็หาน้อยไม่........อยู่นาน ๆนะ อย่าไปกินร้านอื่นล่ะ รู้ไหม
เนื้อย่าง ติด มัน
หมูแดดเดียวใบมะกรูดทอด
ต้มแซบหมูใส่เครื่องใน
พร้อมบนโต๊ะอีกครั้ง หลังจากที่ได้เสิร์ฟ ไส้ย่างไปก่อนหน้านี้แล้ว
ช่วงนี้จึงเป็นช่วงที่ ไม่ต้องบริการอะไรมากมาย
นอกจากเติมเบียร์และน้ำแข็ง แต่นานๆ คุณลูกค้าจะเรียกที
ใช่สิ ...กับแกล้มถูกปาก ขนาดนี้ พอบวกกับรสชาดเบียร์เข้าไป เหนื่อยแค่ไหนก็หายไปหมด
(รับบริการ นวดแขนนวดไหล่จากเด็กเสิ์ร์ฟ เพิ่มไหมครับ )(เหมือน 7-11)
สิ่งที่เห็นตามมาคือ เสียงคุยกันที่ออกรสชาด แต่ยังคงเถื่อนๆ ในแบบฉบับของวิศวกร
มึงๆ กรูๆ ได้ยินไม่ขาด………เถื่อนเชียว แต่กรูช้อบชอบ555
ช่วงเย็นค่ำ ๆ แบบนี้คุณลูกค้าจะทยอยเข้าร้านไม่ขาดครับ
โต๊ะต่อไปที่ผมต้องไปเสนอหน้า อันน่ารัก ๆ ของผม
เป็นพนักงานของ K แบ้งค์ อันนี้คุ้นหน้ากันดี
ผมส่งยิ้มไปทักทายเช่นเคย แสดงความเป็นมิตรและจริงใจ
ใครๆ เขาบอกว่าอยากได้ความจริงใจ จากใคร ต้องให้ความจริงใจกับเขาก่อน แล้วเงินจะตามมา 555555
“หมูจุ่ม” พนักงานสาวสวย .............(แต่น้อยกว่ากรู ) สั่ง
“ เครื่องในไหมครับพี่ ” ผมถาม
“เอาค่ะ แต่วันนี้ขอหัวใจเยอะนะคระ พี่ขาดความรัก”
มึงจะมามุกไหนกับกรูอีกนี่ ผมคิดใจใน
“เปลี่ยนจากหัวใจหมูเป็นหัวใจเด็กเสิร์ฟได้ไหม” นางพร่าม ไม่หยุด
แล้วทั้งโต๊ะก็เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ รวมทั้งผมด้วย....... อยากมีส่วนร่วมคร๊าบๆๆ
ไม่ต้องแปลกใจครับผู้อ่าน เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นบ่อยมาก
จนคนน่ารักแบบผมชินแล้วล่ะครับ… .....ไม่ต้องหวงผมนะครับ ผมสู้ได้สบาย พร้อมยก 2 นิ้วขึ้นทำท่าทางน่ารัก
“จะเอาห้องไหนครับพี่ รีบ ๆ หน่อยนะครับ เพราะโต๊ะ 3 แถว 2 และ
โต๊ะ 1 แถว 2 ก็เอาห้องบนขวา ซ้ายไปแล้ว”
“แหม๋ เอาห้องชุดหมดไปแล้วเหรอ นี้.” นางมาได้เรื่อยๆๆ
“ครับใช่ เหลือแต่ ซ้าย ขวา ล่าง เท่านั้นครับ เล็ก ๆ แต่อบอุ่นนะครับ” ผมหยอดต่อ
แล้วเสียงฮาก็กลับมาอีกครั้ง
ผมทวนรายการอาหารอีกครั้งหลังจากที่ได้รับออเด่อร์ครบแล้ว
อย่างเคยครับ เครื่องดื่มได้เสิร์ฟ ก่อน แล้วอาหารก็ค่อยทะยอยตามไป
ผมยังคงนั่งทำงานของผมไป ถ้าไม่มีลูกค้าเรียกใช้บริการอีก
กรวดสายตาไปยังลูกค้าอย่างสม่ำเสมอ
น่านนน...มาแล้วครับ พ่อวิศวกร หนุ่มรุปไม่งามเท่าไร แต่หุ่นดูสุดทรีน
ยกขวดเบียร์ขึ้น มันเป็นสัญลักษณ์ ที่คุณเด็กเสิร์ฟอย่างผม
รู้ว่า เบียร์ขวด ต้องการเพิ่มอีก
ผมไม่รอช้าครับ
และตอนนี้ครับเบียร์ลีโอ 1 ขวดก็อยู่ในมือผมแล้ว
ผมค่อยๆเดินตรงเข้าไปหาลูกค้า
แต่สายตาผมกับ ไม่ได้มองที่พ่อวิศวกรที่โต๊ะแต่อย่างใด
เอาอีกแล้วครับท่านผู้อ่าน
สมองผมเริ่มประมวลผมอีกแล้วครับ ............ ขยันทำงานจริงๆเลยสมองกรูนี่
ภาพที่ผมกำลังเพ่งอยู่นั้นมันเข้ามาในทิศสวนทางที่ผมกำลังเดิน
มันค่อยชัดเจนยิ่งขึ้น ยิ่งขึ้นเรื่อย ๆ
เสียงในหู ก็ วิ้งค์ วิ้งค์ วิ้งค์ เช่นเคย
สมองผมยังประมวลผมต่อ แต่ขาผมสิครับ มันหยุดอยู่กับที่ซะแล้ว
เพราะ เอ่อ. เอ่อ............ทำไมคนๆ นี้ ถึงได้ เหมือนคนที่ผมเคย..........
****
****
สูตรเด็ด....ไส้ย่าง
ไส้ที่ต้มจนสุกในน้ำซูป หมักด้วย น้ำมันหอย ผงชูรส ทอดในน้ำมันร้อนให้เหลืองน่าทาน
เสิร์ฟพร้อมน้ำจิ่มแจ่ว ( น้ำมะขาม น้ำมะนาว น้ำปลา พริกป่น ผงชูรส ข้าวคั่ว ต้นหอมหั่น)
มาต่อให้แล้วนะครับผม
เม้นท์มาได้นะครับ ยินดีและน้อมรับ