เจอันอีกแล้วคับ ดึกวันพฤหัสนี้
ดีใจคับที่มีคนติดตามเยอะมาก แต่ก้อเหมือนที่เคยบอกละคับ มันอาจจะไม่มีเรื่องดีดีเกิดขึ้นทุกวัน แต่ถ้าวันไหนรู้สึกโดนใจผมจะเข้ามาเล่าให้ฟังนะคับ แต่ช่วงนี้แทบไม่ค่อยได้เข้าบอร์ดเลย ส่วนใหญ่ตอนกลางวันงานจะเยอะมาก กลับบ้านไป ก้อต้องมีเวลาให้ที่บ้านด้วย ส่วนไอ้เอกอ้เหมือนกัน จะเจอกันก้อตอนเย็น หรือไม่ก้อคุยกันตอนกลางคืนซะส่วนใหญ่(เป็นอีกสาเหตุนึงที่ไม่สามารถเข้ามาเขียนได้คร้าบบบบ อิอิ)
งั้นเล่าต่อละกันคับ (บางทีก้อลืมไปเหมอืนกันคับ แต่พยายามประติดประต่อให้ดูเข้าใจนะคับ)
วันจันทร์คับ มันโทรมาหาผมตั้งแต่เช้าเลยคับ ว่า วันนี้อยากกินโจ๊ก (อนุญาตให้ซื้อมาได้) แถมบอกอีกว่าจะกิน 2 ถุง เพราะเดี๋ยวต้องออกไปทำงานยาวเลย
ผมเลยต้องจำใจสะพายเป้ไปทำงาน กะว่าคงกันความร้อนและกลิ่นได้ดี (เข็ดแล้วคับตั้งแต่วันนั้น
) ไปถึงก้อตรงเข้าครัวเลยคับ แต่หาชามใส่ไม่ได้ เพราะ2ถุงมันค่อนข้างเยอะ วุ่นๆ หาอยู่สักพัก ป้าแม่บ้านเลยเอาหม้อหุงเข้าอันเล็กมาให้ใส่ ถึงจะใส่หมด
จัดสำรับเสร็จแล้ว ก้อโทรเรียกไอ้เอมันคับ
แป๊บเดียวมันมาถึงห้องครัว พร้อมกับกระเป๋าโน้ตบุคส์ และแฟ้มเอกสารงาน เพียบ (เห็นแล้วรู้สึกว่ามันคงตั้งใจทำงานขึ้นมากแล้วละคับ ตื้นตันใจเจงๆ)
**เดี๋ยวไปไหนวะ**
“เก็บต๋ง”
** ไรนะ **
“เออ เดี๋ยวหาไวน์มาให้กิน เงียบๆ เด่ะ
แม่งนี่ล่อหม้อหุงเข้าเลยเหรอวะ เจ๋งวะ”
**เออ ไม่มีชามใส่ .......เฮ้ย กุว่า อย่าทำเลยวะ เสียชื่อบริษัทหมด** :เศร้า1:
“เสียเชี้ยไรวะ บริษัทมันดิจะเสียชื่อ แม่ง เจือกทำไม่ทันเอง กุอนุโลมให้สุดๆ แล้วนะมึง ถือว่าช่วยๆ กัน ต้องมีไรตอบแทนมั่งเดะ” (เพื่อนๆ พี่ๆ คับ อันนี้ไม่เกี่ยวกะบริษัทนะคับ คนมันเชี้ยเอง)
** ตามใจละกัน **
“กินเดะ”
**เฮ้ย กินไปเหอะ เดี๋ยวกุค่อยกินกาแฟ**(ปรกติตอนเช้าผมกินแต่กาแฟคับ)
“แล้วจะให้ซื้อมา 2 ถุงทำไมฟะ กุกินคนเดียวไม่หมด”
**อ้าวมึงบอกว่าจะกิน 2 ถุงไม่ใช่เหรอ**
“เออ กุจะให้มึงกินด้วยนี่หว่า กินเดะ เร็วไม่ต้องถามมาก”
เลยต้องนั่งกินไปด้วยกะมัน ขำๆ ดีคับ จวกกัน 2 คน ในหม้อหุงข้าว กินกะมันจนเกือบหมดเลยถามเรื่องรูปที่มันไปถ่ายมา
** ตกลงวันนี้จะบอกได้อะยังว่าไปไหนมา**
“เดี๋ยวเดะ เดี๋ยวเอารูปมาให้ดู แต่ตอนนี้ ยังไม่มีเวลาดูเลย อยากได้รูปสวยๆ ต้องใช้เวลานานนะเว้ย”
** เออ กุจะรอดูละกัน ไอ้ที่ว่าสวยของมึง จะสมกับที่โม้รึเปล่า **
กินเสร็จมันก้อรีบออกไปข้างนอกเลยคับ
ส่วนผมก้อกลับโต๊ะไปทำงาน
สักประมาณชั่วโมงกว่าคับ มีเบอร์แปลกๆ โทรเข้ามือถือผม
“เฮ้ยซัม ช่วยไปดูที่โต๊ะหน่อยเดะ กุลืมมือถือไว้เปล่า”
**อ้าว ลืมได้ไงฟะ แล้วนี่เอาเบอร์ใครโทรมา**
“เบอร์พี่... (พี่ในแผนกเอมันคับ) “
ผมเดินไปดูที่โต๊ะมัน หาทั่วแล้วก้อไม่มี ลองเอาโทรศัพท์โต๊ะมันโทรเข้าก้อไม่ได้ยินเสียงเลย
** เฮ้ยไม่มีวะ ไม่เห็นมีเสียงเลย**
“ แต่ติดใช่มะ......”
**เออ ติดวะ**
“ถ้างั้นมึงเอากุญแจโต๊ะกุ (พอดีรู้ที่ซ่อนคับ เหอๆ
)
ไขเอากุญแจรถในลิ้นชัก แล้วไปดูที่รถให้หน่อยเผื่อทีอยุ่ในรถ”
** อ้าววันนี้ ไม่ได้เอารถไปเหรอวะ**
“เออเดะ มากะพี่...เค้า เอารถบริษัทออกมา ถ้าเจอโทรมาบอกกุที่เบอร์นี้ด้วยนะ รถกุจอดชัน้ 2เอ “ แล้วมันก้อวางไปคับ
ผมเลยต้อง(ยอม)หนีงาน เพื่อไปหามือถือให้คุงเอ ที่รถ เปิดประตูเข้าไป เห็นวางอยู่ตรงเกียร์พอดี
เลยหยิบกลับไปที่ อ๊อฟฟิตแล้วโทรหามัน
มันบอกว่าให้ช่วยโอนสายไปที่เบอร์ที่โทรเข้ามาหาผม เพราะเผื่อทีเพื่อนมันจะโทรเข้ามา
กำลังจะกดโอนสายให้มัน มีเพิ่อนมันโทรเข้ามาพอดีคับ เลยรับให้มันซะหน่อย
**ฮัลโหลคับ**
--เฮ้ยไอ้เอ น้องมดโทรหามึงยังวะ—
**มด**
--เออ น้องเค้าขอเบอร์มึงจากกุไป แม่งไปกิ๊กกันตอนไหนวะ—
เดือดซิคับ มดไหนวะ มีแอบกิ๊กกันด้วย
“โทษคับ เอ ลืมโทรศัพท์ไว้ที่โต๊ะคับ”
**อ้าว โทดทีคับ นึกว่าเอ แล้วเอไปไหนละคับ**
“ออกไปดูงานข้างนอกคับ คงจะกลับเย็นๆ ลองโทรเข้ามาอีกทีนะคับ”
ตอนนั้น รีบวางหูเลยคับ เริ่มหายใจเร็วขึ้น เร็วขึ้น สมองปั่นป่วนไปหมดละคับ ในใจคิดได้แต่ว่าเกิดอะไรขึ้นวะ แล้วน้องมดนี่คือครายยยยยย.............
ทำเอาผมไม่ได้เป็นอันทำงานเลยคับ หลังจากนั้น
สงบสติอารมณ์สักพัก เลยไล่กดดูsmsจากเครื่องมัน(จริงๆ ผมไม่ค่อยอยากทำเท่าไหร่คับ แต่ขอหน่อยเหอะวะ)
แต่ก้อไม่มี sms แปลกๆ นอกจากของผม(แอบยิ้มนิดๆ) ไล่ดูเบอร์เพื่อนๆ ก้อไม่เห็นมีคนชื่อมด กะ แอนท์ (กะว่าคงมีแค่ 2 ชื่อที่เมมได้คับ) ดูเบอร์โทรเข้า โทรออก เห็นมีเบอร์ที่ไม่มีชื่อเหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าเป็นเบอร์ไหน เลยคิดว่าคงทำไรไม่ได้ละคับเฉยไว้ก่อนดีกว่า
จัดการโอนสายไปให้มันก่อน แล้วโทรไปบอกมัน ส่วนเรื่องน้องมด ผมยอมรับคับ ทำใจไม่ให้คิดมาก แต่มันก้อคิดซะจนทำงานแทบไม่ได้เลยคับ
รอจนถึงตอนเย็น มันกลับมา เห็นหน้ามันเหนือยๆ เลยเอามือถือไปให้มัน แต่ไม่ได้ถามอะไรทั้งนั้นคับ
เสร็จงานไปหาอะไรกินกันก่อน แล้วมันก้อไปส่งผมที่บ้าน
กลางคืนก้อคุยกันเหมือนทุกๆวัน (ส่วนเรื่องที่มันไปเที่ยว มันบอกว่าจะเอารูปมาให้ดูพรุ้งนี้ )
คุยไปสักพัก ผมคิดว่ามันคงผิดสังเกต เพราะมันถามว่าผมเป็นอะไรหรือเปล่า
ผมก้อได้แต่บอกว่า เครียดเรื่องงาน แล้วขอวางไปก่อน(เพราะถ้าคุยกะมันนานๆ คงต้องหลุดเรื่องน้องมด เดี๋ยวซวย)
วันอังคาร ผมตั้งใจไปสายคับ เพราะรู้ว่ามันต้องออกไปข้างนอก
สับสนเหมือนกันคับ ว่าจะหลบหน้ามันทำไม
แต่เหมือนว่า ผมจะรู้สึกเหมือนทำไปโดยอารมณ์ชั่ววูบมากกว่า
มันโทรเข้ามาหลายครั้ง แต่ผมได้แต่บอกว่าติดงานอยู่
ช่วงเย็นมันกลับเข้ามา แล้วเข้ามาหาผมเลยคับ
บอกให้ผมรีบเก็บของกลับบ้านกะมัน
ทำงัยได้คับ เลยต้องทำเหมือนปรกติไว้ก่อนคับ
นั้งอยู่บนรถ มันถามว่า ผมหายเครียดเรื่องงานหรือยัง กอ้บอกมันไปว่า ยัง
มันเลยหยิบ รูปมาให้ผมดู (เห็นมันบอกว่าปริ้นมาจากที่บ้าน เอามาให้ดุเรียกน้ำย่อย) ประมาณ 10 ใบ ผมดูๆ ไป โครตสวยเลยคับ วิววเป็นภูเขา ต้นไม้ ท้องฟ้า หายงอนไปพักนึง
“ เป็งไง รู้มะว่าที่ไหน”
**ไม่รู้เดะ**
“ แล้วชอบป่าววะ “
**ชอบ เดะ โครตสวยเลยวะ **
“อยากไปละเซ่....ถ้างั้นยังไม่บอกละกัน ว่าเป็นที่ไหน จะได้อยากไปจนบ้าไปเยยยย “
** เออ บอกหน่อยเดะ**
“เอาไว้พาไปดีกว่า.....รู้ไปก้อเท่านั้น”
ดูรูปไป ส่วนใหญ่เป็นรูปวิว กะต้นไม้ แต่เห็นมีรูปนึงเป็นรูปมันยืนหันหลังอยู่ข้าง(เหวมั้งคับ) กอดอกอยู่
** รูปนี้ใครถ่ายวะ**
“กุเดะ ตั้งขากล้องเอา เป็นไงเท่ห์ปะ”
**กุเพิ่งรู้ว่าตากล้องมืออาชีพอย่างมึงก้อพลาดเป็นเหมือนกัน อิอิ**
“พลาดงัยวะ ไหนบอกกุมาเดะ”
** นี่งัย มึงน่าจะอยู่ตรงกลางรูป แต่มึงกันยืนเอียงไปนิดนึง รูปมันเลยแปลกๆ **
“จิงวะ มึงกอ้เก่งนี่หว่า ที่ดูออก ”
หันไปทำหน้าสะใจใส่มันสักหน่อยค้บ
“มึงรู้ป่าวว่าวิวตรงนี้โครตสวยเลย กูชอบชิบๆ ยืนอยู่ตรงนี้นานเป็นชั่วโมงเลย"
** กุก้อว่า ดูๆ ไป วิวก้อสวยจิงๆ คนก้อแม่ง เทห์ สาดๆ งั้นกุขอรูปนี้ละกัน** :รักจัง11:
“เฮ้ย รูปนั้นมันเสีย จะเอาไปทำไม เดี๋ยวเอาอีกรูปมาให้รับรอง ได้เอาไว้นอนกอดแน่ ”
**ไม่เป็นไร รูปนี้ก้อได้**
“ไม่ให้ แล้วมันก้อดึงไปจากมือผม เอาไปฉีกทันทีคับ”
ดีที่รถติดไฟแดงพอดี
ทำไงได้ละคับ ผมเลยเอารูปที่เหลือโยนไปที่เบาะหลัง แล้วไม่พูดอะไรกะมันเลยคับ
ถึงซอยหน้าบ้านผม กำลังจะลง มันดึงมือไว้คับ
“งอนกุอีก”
** เออ แม่งแค่รูปใบเดียว **
“ ก้อกุบอกว่ารูปมันเสีย จะเอารูปใหม่มาให้”
**แล้วไง มันดีกว่าตรงไหน**
“ ดีกว่าเดะ เพราะมันจะ มีมึงไปอยุ่ในรูปด้วยงัย”(แว๊บแรกนึกว่ามันจะไปตัดต่อภาพผมลงไปคับ)
**----** งง
“ เออ รูปนี้ กุแค่ลองถ่ายดู คิดอยุ่ว่าถ้ามึงมายืนตรงนี้กะกุ จะรู้สึกเหมือนกุมั้ย เลยเว้นที่ไว้ให้มึงด้วยงัย ถ้ามึงจะเอารูปนี้จริงๆ ต้องไปกะกุก่อนเดะ เข้าใจปะ”
หันหน้าไปมองมันอีกครั้ง แล้วหยิบรูปที่มันฉีกมาดู จิงอย่างที่มันบอกละคับ ถ้าผมไปยืนตรงนั้นด้วย ผมกะมันจะอยู่ตรงกึ่งกลางพอดี แสดงว่ามันตั้งใจถ่ายรูปมันแบบนี้ รูปไม่ได้เสียหรอกคับ แต่ยังไม่สมบุรณ์ (เข้าใจคิดมากคับ คุงเอ ตอนนั้นอยากกอดมันมากก แต่อยู่ตรงป้ายรถเมล์พอดี)
“ตกลงต้องไปแล้วละ ถ้าอยากได้”
**เออๆ..... ไปก้อได้วะ**
“หายงอนเร็วเจงๆๆ แม่ง”...
**ขับรถดีดีละ เดี๋ยวโทรไปหา** ตัดบทก่อนคับ เดี๋ยวมันจะรู้ว่าจะเป็งบ้าอยุ่แย้วววววว
“คร้าบบบบบ “
ไอ้ผมเดินกลับเข้าบ้าน ยังคิดๆ ว่าตกลงไอ้เอมันก้อมีความโรแม๊นนนน กะเขาเหมือนกันนะคับ ถึงแม้ว่าภายนอกอาจจะดูหยาบไปบ้าง แต่ตอนนี้มีใจเท่าไหร่ให้มันหมดแล้วคับ(อีกแย้วคับ)
กลางคืนโทรไปหามัน ยังเก็บเอามาล้อผมอีกคับ แถมยังบอกว่าถ้าไปถึงนั่นแล้วผมมางอนมันอีก จะถีบผมตกเหวด้วย(โหดเจงๆคับ)
วันนี้มีเวลาแค่นี้นะคับ ถ้าไงจะมาเล่าให้ฟังใหม่
(ส่วนเรื่องน้องมดของมัน ตอนนั้นยังไม่ได้ถามคับ )