หัวข้อ: [นิยาย]ชุลมุนวุ่นรัก = ตอนพิเศษสุดท้าย P.164

[Fujitaga]

ดูเหมือนจะสงบแล้วนะคับ ถึงจะมีเคือง ๆ กันหน่อย
แต่ก็ดีหน่อย ส่วนยายพลอด ใครช่วยเอาคุณเธอ
ไปเก็บหน่อยนะคับ ปวดหัวมาก 

[rero]

ขนมเอ๋ย...ทำไมร้องไห้ยังดูน่ารักจัง
พี่ทาย...รักขนมแล้วใช่ไหม..
กล้าเข้าถ้ำเสือเนี่ย

ขอบคุณเบบี๋ ที่เขียนเรื่องน่ารักดีดีมาให้อ่าน

[a_tapha]

   สำหรับเบบี้

บวก 1 ให้ด้วย


-------------------

พี่ทายมาง้อแล้ว


ดีกันๆ  อิอิ

[silw]

โหพี่ทายไม่ค่อยเลย

กลับมางวดนี้ทำไมแปลกๆ ดูเหมือนพวกเจ้าชู้เลย

ถึงเนื้อถึงตัวรวดเร็วทันใจ เหมือนเอาเปรียบง่ายๆเลย เพราะมั่นใจว่าขนมรัก

มันทำให้หงุดหงิดไม่ชอบใจชักกล

[topsupparit]

ขอมาดองไว้ก่อนนะคับ

จะมาอ่านทีเดียวหลายๆตอน อิอิ

ปล. ชอบนิยายของเบเบี้มากคับ เพราะดองง่าย แปปเดียวได้หลายตอนเลย อิอิ คนเขียนขยันมาก

ขอบคุณๆๆ

[Salim021]

จะรุกน้องขนมก็ช่วยไปจัดการเรื่องอีพี่พลอยก่อนได้มะคุณทายยยยย

[Forever_ever]

หวานกันจริงๆ ตอนนี้
พอน้องเค้าดีด้วยหน่อย ก็หากำไรไม่ยั้งเลยนะคะพี่ทาย

น้องเบบี้น่ารักที่สุดเลยยย
ขยันมากกกกกกก

 

[amito]

ขนมอะ ใจดีไปป่ะ พี่ทายมาง้อแค่นี้ ใจอ่อนปล่อยให้เค้าลวนลามไปตั้งเยอะ แก้มช้ำมั้ยเนี่ยโดนไปตั้งหลายฟอด

พี่ทาย จะอะไรยังไงต่อก้อคิดดีๆนะ ทั้งอาแสบ พี่เพลง แต่ละคน ท่าทางจะตรีนหนักไม่ใช่เล่น อ้อแล้วอย่ามองข้ามอาปานเชียวนะ ถ้าของเค้าไม่ดีจริงจะเอาอาแสบอยู่ได้ขนาดนี้เหรอ

โชกเลือด เอ้ย โชคดีนะพี่ทาย

[van]

ตอนนี้หวานซะ...............กลัวใจเบบี้จังเลย
หวาน ๆ แล้วจะตามมาด้วยอะไรหนอ.....
.
.
.
ขอบคุณเบบี้มากค่ะ....ต่อได้ไวทันใจจริง ๆ 

[kaewpoo]

เย้ย น่ารักได้อีก อิจฉามากมายๆๆ

[ДηοηγМ]

พี่ทาย ขอร้อง ช่วยรวบหัวรวบหาง ขนมที 
ไม่ต้องรอฤกษ์ยามแล้ว  อ๊ากกกกกก 

[tongner]

พี่ทายน่ารักที่ซู๊ดด ...

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

ตอนนี้สวีทละ
ตอนหน้าขอ... คุณพลอยซักป้าบดิ๊

[ToeyTato]

  อ๊ายยย อิพี่ทายแก๊ ทำฉันสกรีมมมบ้านแทบแตก 555+ เขินวุ้ยยยย
น่ารักไปป่ะเนี้ย วิ๊วว๊ายย ว่าแต่ทอยแรงได้ใจมากอ่ะชอบบ ดีทีขนมมีแบ็คดีแบบนี้ จะได้ไม่โดนชะนีป่านังพลอยเล่นงานได้
 
เบบี้น่ารักที่1เลยต่อแบบนี้ไปเรื่อยๆนะจ๊ะ

[LiuXin]

แหม ขนมอะ ขัดใจๆ
ให้พี่ทายถอดให้ดิ..อะโด่ๆ

[morrian]

ตอนนี้พี่ทายดูเจ้าชู้มากเลยอะ

ขนมมีความหวังสุดๆ

หวังว่าพี่ทายจะไม่ทำอะไรให้น้องเสียใจอีกนะ

[sodamini]

เออ..ใช่ๆๆ
ม่ะไหร่พี่ทายจะรู้ซักทีว่านังพลอยทำไรไว้กับขนมบ้างง 
มานั่งรอเผื่อเบบี้จะมาติดๆกันอีก 

[aimaim]

  มอบดอกไม้ให้เบบี้ เด็กมาใหม่ฝากตัวด้วยเน้อ

ขนมน่ารักอ่ะ 

[KJJ]

ขนมหายโกธรง๊าย ง่าย
พี่ทายเผลอไปจูบชะนี มันน่านัก
ขนมอ่าาาาา น่าจะเอาให้เข็ดไปเลย
ดีนะ ที่งอนกันอยู่ไม่กี่วัน ถ้านานกว่านี้และพี่ทายไม่มาง้อนี่กะจะยกขนมให้พี่ทักสุดเข้มแล้ว
แมนได้อีก หาคู่ให้ทักด่วนจ้า ดูทักเปลี่ยวๆหัวใจ 55
ทายแอบจูบขนมด้วยอ่า เอิ๊กๆ หวานได้อีก

[yochio_shim]

วันนี้ที่รักมารึป่าวน่า

คิดถึง

[LoveAholic]

อิพี่ทายมาสองตอนมีกำไร

แถมหวานซ๊า มาเคลียร์แบบนี้ชอบ 

ขนมแข็งใจเล่นตัวหน่อยลูก จะได้หลาบจำ


เบบี้ น่ารักที่สุดดดดด มาต่อให้ไวมั่กมัก จุ๊บบบ

[Backroom]

อ่านตั้งกะเมื่อวาน ไม่ได้คอมเนท์   วันนี้เลยมาเม้นท์ซะ




ยอมพี่ทายตั้งกะหน้าประตู  คิกคิก   
แค่บอกว่าขนมเป็นคนพิเศษ เค้าก็กรี๊ดบ้านแตกแย้วววว 

พี่ทายช่วยรู้ใจและยอมรับเร็ว ๆ เถอะ อยากจะอ่านเลิฟซีนของนู๋ขนม
(คาดว่าคงจะคล้ายคู่พี่แสบกะน้องปาน)




  พี่แสบ คิดถึงนะ ///
  เบบี้

[เบบี้]

ตอนที่40.



“ขอโทษนะค่ะ.. มีคนให้มาขอเบอร์อะค่ะ” ผมหันไปมองผู้หญิงตัวเล็กหน้าสวยคนหนึ่งยืนยิ้มมองหน้าผม  ผมหันไปหาไอ้ตัวเล็กที่ยืนทำหน้างงอยู่ข้างๆ 
“ขอโทษครับผมไม่สะดวก”ผมยิ้มให้เธอ 
“งั้นขอเมลได้ไหม”เธอยังถามต่อ
“....................”ผมเงียบ หันไปมองหน้าไอ้ตัวเล็ก  แต่พอมันเห็นหน้าผมมันก็ทำหน้าเฉยๆ
“คงไม่ได้เหมือนกันครับ..ขอโทษด้วย”ผมบอกเธอ
“งั้นไม่เป็นไร”เธอพูดแล้วเดินกลับไปที่กลุ่มผู้หญิงที่รวมตัวกันเมาส์ต่อเรื่องของผมนั่นแหละครับ
“ทำไมไม่ให้ไปละฮะ”ไอ้ตัวเล็กมันถาม
“อยากให้ๆรึไง”ผมถามกลับ
“มันก็ขึ้นอยู่กับความพึงพอใจของพี่ทาย”มันพูดแล้วเบะปาก
“หึ.. หมายความว่าไง ความพึงพอใจที่ว่า”ผมถามกลับ
“ก็ความพึงพอใจในตัวผู้หญิงพวกนั้น”มันบอก
“หึ.. ก็ไม่พึงพอใจ.. แต่พี่ว่าขนมน่าจะพึงพอใจมากกว่ามั้ง ที่พี่ไม่ให้”ผมแซวกลับ
“ขนมไม่ได้พึงพอใจสักหน่อย..”มันแลบลิ้นให้
“เดี๋ยวกัดลิ้นขาดเลย.. ชอบแลบลิ้นดีนัก”ผมขู่
“นี่โดดเรียนมารึเปล่าเนี้ย”ผมถามไอ้ตัวเล็ก  ก็วันนี้มันวันศุกร์บ่ายๆนะสิครับ
“เปล่าโดดนะ. ขนมเลิกเร็วอะวันนี้”มันตอบ
“ไปเดินตรงนู้นไหม”ผมชี้ไปทางบูทขายอาหาร  พอดีวันนี้เป็นวันเกี่ยวกับการบริหารเรื่องการค้าขายของทางมหาวิทยาลัยนะครับก็เลยมีของกินขายเยอะแยะไปหมด
“โห อันนี้น่ากินอะ.”ไอ้ตัวเล็กมันชี้ไปที่อาหารฟูจิบูทเล็กนั่น  แล้วมันก็เดินเร็วๆไปที่บูทไอศกรีมร้านดัง  แล้วมันก็ก้มๆเงยๆอยู่ตรงตู้ไอศกรีมจนพนักงานมองหน้ามันยิ้มๆ  ผมเดินตามหลังไป
“จะกินหรอ.. เอารสไหนละ”ผมถาม  มันชี้ไปชี้มาเหมือนพิจารณากับตัวเอง
“เดินดูก่อนได้ปะฮะ”มันหันมาถามเหมือนเกรงใจผมเหมือนกลัวโดนผมว่าอย่างนั้นแหละครับ 
“อืมก็ได้”ผมบอก  แล้วก็เดินดูต่อไปเรื่อยๆ  ตลอดทางมันพูดตลอดอันนู้นน่ากินบ้าง  อันนี้น่ากินบ้างเป็นระยะ
“ตกลงจะกินไร.. ข้าวกลางวันก็ยังไม่ได้กิน.. ไปกินก่อนไหม”ผมถามเมื่อดูเวลาที่นาฬิกาที่ข้อมือเสร็จ
“อยากกินหมดเลยอะ”มันพูดทำหน้าคิดหนักมากมายครับ
“งั้นก็ไปซื้อดิ”ผมบอกแล้วจับแขนมันเดินกลับไปทางเดิม
“เอาอันนี้อะฮะ..”มันชี้ไปที่ตู้ช๊อกโกแลต 
“ถ้ารับเป็นชุดจะอยู่ที่สองร้อยเก้าสิบบาทนะค่ะ.. ได้กล่องด้วยสนใจไหมค่ะ”พนักงานร้านถาม  ไอ้ตัวเล็กยิ้มตอบทันทีแบบไม่คิด  ผมหยิบกระเป๋าสตางค์ออกมา
“ขนมจ่ายเอง”มันพูด
“เดี๋ยวพี่จ่ายเอง”ผมบอก  แล้วยื่นเงินให้พนักงานทันที
“อันนี้ไม่แถมหรอฮะ”มันถามพนักงานร้าน  แล้วจับลูกอมช๊อกโกแลตเม็ดเล็กตรงหน้าขึ้นชู 
“หึหึ.. ฟรีหนึ่งอันก็ได้ค่ะ”เธอบอก
“ขอบคุณครับ”ไอ้ตัวเล็กตอบ
“อะ...”ไอ้ตัวเล็กมันแกะเปลือกลูกอมแล้วยื่นให้ผม  ผมก้มตัวลงไปจะเอาปากไปจ่อที่มือมัน
“กินเองดิ”มันเอามือหลบนิดหน่อย
“ป้อนดิ..ไม่งั้นไม่กินอะ”ผมย้อนกลับ  คนที่เดินไปเดินมามองกันเป็นตาเดียว
“.หึ...”ผมหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อไอ้ตัวเล็กมันหน้าแดงแล้วเอามือค้างไว้อย่างนั้นให้ผมกินลูกอมนั่น   เราเดินกันไปที่ร้านต่างๆ  ไอ้ตัวเล็กซื้อช๊อกโกแลตไปถึงสามร้าน  พร้อมกับขนมปังด้วยครับ  แล้วก็เดินไปซื้ออาหารญี่ปุ่น  แล้วก็จบด้วยไอศกรีม
"ไปกินข้าวกัน"ผมจับแขนมันลากออกมาจากฝูงชนที่ล้นหลาม  มันก็เหมือนคนไม่มีแรงอะครับ  ผอมซะ..
“ไปไหนอะ”มันถาม
“ร้านข้าวหน้าม.”ผมบอก  แล้วเดินนำออกมา ไอ้ตัวเล็กมันเดินไปกินไปกับไอ้ศกรีมถ้วยที่ใหญ่ที่สุดในร้าน  สายตามันกรอกไปกรอกมามองไปรอบๆตัวเอง  ก็ของทั้งหมดผมถืออยู่อะครับ  มันก็สบายอะดิ
“เฮ้ยยย ไอ้ทาย”เสียงไอ้เรย์ครับ  ผมจำได้
“..ไปไหนมาวะ..”ไอ้เรย์ถามพร้อมกับเดินมากับไอ้กรและไอ้ชาย
“ไปซื้อของกิน”ผมชูของให้มันดู  แต่พวกมันมองของกินเสร็จ  มันก็มองไปที่ไอ้ตัวเล็กที่เดินตามมาทีหลัง
“แล้วมึงจะไปไหนกันต่อ”ไอ้กรถาม
“ไปกินข้าว  ไปไหม”ผมถามกลับ
“เออ .. ไปดิ.หิวพอดีมึงเลี้ยงนะ”ไอ้เรย์พูดติด
“คว..”ผมด่ามัน
“ไปร้านไหน”ผมเดินกันไปถามกันไป
“ร้าน...อร่อยดี”ผมบอกมัน  พวกมันเดินตามกันมาติดๆ  จนทำเอาผมมองไปด้านข้างไม่เจอไอ้ตัวเล็ก  ก็เลยหันหน้ากลับไปด้านหลัง มันเดินตามหลังมาต้อยๆ
“มานี่สิ”ผมกวักมือให้มันตามมา  กลายเป็นว่าไอ้สามตัวเลยหยุดเดินตามพวกผมไปซะงั้น  ไอ้ตัวเล็กเดินตามเข้ามาทางด้านซ้ายของผมที่ตอนนี้มีไอ้ชายอยู่   ไอ้สามตัวก็มองผมอย่างกับเป็นเรื่องแปลกประหลาด
“เดินไปกินไปเดี๋ยวก็ล้มหรอก”ผมบอก  มันหันมามองหน้าผมหน่อยๆ  แต่ไม่ได้ว่าไรผมกลับ  ..แปลกๆ แฮะ..
“..................”ผมเหลือบไปเห็นไอ้ชายแม่งยืนอมยิ้มทำท่าไรของมันวะ  ผมเดินกันไปที่ร้านอาหาร 
“คนเยอะชิบหาย”ไอ้เรย์บ่น
พวกผมเดินเข้าไป  มันเป็นร้านอาหารติดแอร์  นักศึกษาก็มานั่งกันเยอะนะครับเพราะอากาศมันร้อน  อาหารก็แพงตามค่าไฟไปตามระเบียบ
พอเดินเข้าไปในร้านปกติถ้าเป็นอื่นคนมันก็มองอยู่แล้วนะครับ  นี่เล่นคาสโนว่าทั้งทีม กร๊ากก... มองเสร็จก็หันกลับกันบ้างก็ได้
“ห้าครับ”ผมบอกพนักงาน  เราได้ที่นั่งหลบมุมเพราะว่ามาทีหลังคนมันเยอะอะครับ  ผมให้ไอ้ตัวเล็กมันนั่งข้างๆ  ไอ้ชายนั่งหัวโต๊ะส่วนตรงข้ามขนมเป็นไอ้กร  ตรงหน้าผมก็ไอ้เรย์
“เอาน้ำไร”ผมหันไปถาม
“น้ำเปล่า”ไอ้ตัวเล็กตอบ  ทั้งโต๊ะเงียบ
“เหี้ยไร”ผมหันไปถามพวกมัน  ที่สายตอนนี้แบบว่าเจ้าเล่ห์ได้อีก  ไอ้สาดดด..
“เปล้า” ไม่มีเลยนะไอ้เหี้ย  ตอบซะพร้อมกัน
“กรูเอาไข่เค็มผัดปลาหมึก”ผมบอก  ร้านนี้เค้าจัดจานมาดีนะครับ  จะแยกถ้วยมาในจานเดียวกัน  ดูน่ากินดี  แต่อาหารน้อยไปหน่อย  กระเพาะควายอย่างพวกผม  ต้องขอสอง
“เอาไรครับ”ผมหันไปถามไอ้ตัวเล็กที่นั่งขมวดคิ้วเข้าหากัน
“ผัดคั่วไก่”มันพูด
“แต่ก็อยากกินผักทอดด้วยอะ.. ป๋อเปี้ยทอดด้วยอะ”มันพูดยิ้มแหยๆ
“ผัดคั่วไก่  ผักทอดกับป๋อเปี้ยทอด”ผมบอกไอ้เรย์ที่จดอาหารตามที่ผมบอกอยู่ 
แล้วพวกมันก็สั่งกับข้าวกันจนเสร็จ  ก็นานพอสมควรครับกว่าจะได้
“แล้วนี่น้องขนมไม่มีเรียนหรอครับ”ไอ้เรย์มันถาม
“เลิกเร็วอะฮะ”ไอ้ตัวเล็กตอบยิ้มๆ
“แล้วมายังไงครับเนี้ย.. กลับพร้อมไอ้ทายหรอ”ไอ้กรถามบ้าง
“ก็ฮะ”ไอ้ตัวเล็กตอบเบาๆ
“สนิทกันจังเลยนะครับ.. ขั้นไหนกันแล้วเนี้ย”ไอ้กรถามต่อพร้อมกับสีหน้าเจ้าเล่ห์
“เหี้ย.. หุบปากไว้แดกข้าวไปไอ้สัตว์”ผมด่ามัน  ไอ้เด็กขนมก็ได้แต่นั่งนิ่ง
“อ่าว. กรูก็แซวตามที่มึงเคยเป็น.”ไอ้กรพูด
“.................”ผมส่ายหัวหน่อยๆ  พวกมันเงียบ เพราะรู้ว่าผมเริ่มไม่พอใจแล้วครับ   ผมเอามือไปกุมมือไอ้ตัวเล็กไว้เบาๆ  มันทำเป็นก้มหน้าก้มตา


กริ๊งงงงงงงงงงงงง~~~~~~..


เสียงกระดิ่งร้านดังขึ้นนั่นหมายถึงมีคนเดินเข้ามา  ก็เป็นไปสัญชาตญาณพวกผมหันไปมอง  แล้วพวกมันก็หันมามองหน้าผม  เพราะว่าพลอยกำลังเดินเข้ามากับเพื่อนๆ
พลอยมองมาที่โต๊ะผม  เธอยิ้มแล้วเดินเข้ามา 
“ดีค่ะหนุ่มๆ.. แหมมากินไม่ชวนเลยนะทาย”พลอยพูดยิ้ม 
“............”ผมยิ้มตอบไปแค่นั้น
“งั้นพลอยนั่งร่วมโต๊ะได้ไหม”พลอยถาม
“โต๊ะเต็มนะ”ไอ้ชายตอบแทน
“งั้นไปนั่งโต๊ะใหญ่อีกห้องนึงก็ได้”พลอยบอก
“ไม่ดีกว่า  พลอยไปนั่งกับเพื่อนพลอยเถอะน่าจะสนุกกว่า”ผมบอก
“................”พลอยหุบยิ้มลงนิดหน่อย
“ทาย..พลอยขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม”พลอยพูดขึ้น  ทำเอาผมหันไปมองหน้าไอ้พวกไอ้ชายไอ้กรไอ้เรย์  แล้วหันมามองขนมที่นั่งมองแก้วน้ำไม่ได้มองหน้าผม
“ครับ”ผมตอบ  แล้วเอามือออกจากมือขนม  ไอ้ตัวเล็กมันชักมือกลับไปแล้วลูบแก้วของตัวเองเบาๆ
ผมลุกเดินตามพลอยไป  เพื่อนพลอยเข้าไปนั่งอีกห้องที่เข้าจัดไว้เพิ่ม  พลอยหยุดที่โต๊ะอีกตัวที่เพื่อนๆไม่ได้นั่ง  ผมนั่งลงตามพลอย
“ทำไมเดี๋ยวนี้ทายดูยุ่งๆนะ..ไม่ค่อยไปไหนมาไหนกับพลอยเลย”พลอยเริ่มพูดแล้วยิ้มตามสไตล์
“อืม.ทายยุ่งนะ”ผมบอก
“แล้วทำไมมากับเด็กขนมละ”พลอยถาม
“ก็.. ไม่มีไร..น้องอยากมาเที่ยวทายก็เป็นไกด์ให้  แล้วก็ทายหิวก็เลยพาน้องมากินด้วย”ผมบอก
“หรอ.. แต่ดูเหมือนเดี๋ยวนี้ทายกับขนมจะสนิทกันออกนอกหน้าเหลือเกินนะ”พลอยพูด  สีหน้าและน้ำเสียงเธอดูเหมือนคาดคั้นผมมาก  ทำให้ผมหันไปมองหน้าพลอย
“พลอยก็น่าจะรู้นะว่าทายนิสัยยังไง”ผมพูดนิ่งๆ
“ใช่ พลอยรู้ไง..แล้วตอนนี้ทายคิดยังไงกับขนมละ.. เล่นๆชิวๆ.. หรือว่าอะไรกันแน่พลอยจะได้ทำตัวถูก..ถ้าทายจะเล่นๆพลอยก็จะไม่ถามอีก”พลอยพูดสีหน้าจริงจัง
“....................”ผมเงียบ ไม่ตอบ  กลืนน้ำลายลงคอตัวเองเหมือนสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ผมไม่อยากจะตอบคำถามอะไรใครทั้งนั้น
“หึ..ทายตอบไม่ได้ ทายตอบไม่ได้แม้แต่ตัวเองด้วยซ้ำ”พลอยพูดเย้ยผม
“พลอย..ทายว่าพลอยกับทายน่าจะหยุดกันแค่นี้ดีกว่า.”ผมพูดออกไป แล้วหันไปมองหน้าพลอยที่ดูจะอึ้งกับคำพูดผมมาก
“ทายหมายความว่ายังไง”พลอยถาม
“ทายขอโทษแล้วกันที่ทำอะไรให้พลอยไม่พอใจ.. แต่ทายจะบอกให้พลอยรู้ว่าทายรักษาน้ำใจพลอยมาตลอด  ทายก็ขอบคุณที่พลอยทำตัวพอดีกับการที่ทายเห็นแก่ตัวไม่ขอพลอยเป็นแฟน.. เพราะว่าทายยังไม่พร้อมจริงๆ ขอโทษที่ทายเองครึ่งๆกลางๆ.. แต่ทายเองก็รู้นะว่าพลอยก็ไม่ได้มีทายคนเดียวหรอก.. ตรงนี้ทายขอพูดตรงๆพลอยคงไม่โกรธใช่ไหมครับ”ผมพูด  พลอยดูจะอึ้งมากกว่าเดิม
“ที่จริงเรายังไม่ได้คบกันเป็นแฟนเลยด้วยซ้ำ.. แต่ทายก็รู้สึกผิดอยู่ดี. เอาเป็นว่าจากนี้ไปความสัมพันธ์คลุมเคลือระหว่างเราสองคนขอให้มันจบลงดีกว่านะ  พลอยกับทายเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น..”ผมบอกไปในที่สุด
“ทาย  ทายพูดอย่างนี้ทายหมายความว่ายังไง”พลอยพูดอย่างโมโห
“ก็หมายความตามที่พูด  ที่จริงพลอยก็น่าจะรู้ว่าระหว่างเรามันไม่น่าไปได้มากกว่านั้น.. พลอยเองที่เป็นคนทำตัวเอง  ทำให้ทายรู้สึกผิดหวังในตัวพลอยเอง..”ผมพูดบอก
“พลอยทำอะไรไม่ทราบ”
“จะให้ทายพูดไหม”ผมย้อนกลับ
“พลอยทำอะไรพลอยน่าจะรู้ตัวเองนะ.. ที่จริงทายไม่อยากจะพูดให้มันเด็ดขาดออกมาแบบนี้เพื่อทำร้ายจิตใจพลอยหรอก  แต่ในเมื่อพลอยเข้ามายุ่มย่ามในชีวิตของทาย  ทายก็มีลิมิตของทายเองเหมือนกัน.. ทายเคยบอกแล้วระหว่างเราพลอยจะมีคนอื่นอีกก็ได้  ทายก็มีคนอื่นได้ พลอยเป็นคนยอมรับเอง.. เราสองคนไม่เคยแม้แต่จะตกลงเป็นแฟนกันด้วยซ้ำ. พลอยเองไม่ใช่หรอครับที่ยอมรับเองทุกอย่าง”ผมพูด  คือผมค่อนข้างจะปากจัดนะครับที่จริง  เพราะถ้าต่อมอะไรแบบนี้มันแตกผมจะหยุดไม่อยู่กันเลยทีเดียว
“เพราะอีเด็กนั่นใช่ไหม”พลอยพูด
“พลอย..ก่อนที่พลอยจะไปโทษคนอื่น.. ทายอยากให้พลอยมองตัวเองก่อนดีกว่านะ.. อย่างเรื่องนี้มันก็ผิดที่ทายด้วย  พลอยก็รู้ว่าทายเป็นคนยังไง  ..  แล้วทำไมตอนที่ทายมีคนอื่นระหว่างที่ทายก็มีพลอยทำไมพลอยไม่รู้สึกอะไร  ถ้าพลอยชอบทายจริงๆ.. เราสองคนมันเป็นไปไม่ได้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว.. ทายขอโทษแล้วกันนะครับ..”ผมบอก  แล้วลุกขึ้น
“ทาย”พลอยลุกแล้วจับแขนผมไว้  ผมหันมามองหน้าเธอ
“ทายอยากให้พลอยจำไว้ว่า  เรื่องทั้งหมดมันไม่ใช่เพราะใครแต่เพราะเราสองคนเท่านั้น”ผมย้ำพลอย  แล้วจับมือพลอยออกแล้วเดินกลับมาที่โต๊ะ
ไอ้สี่คนที่นั่งอยู่มันคุยกันอย่างสนุกสนาน   พอมันเห็นผมเดินมามันก็เงียบกันทันที
“ข้าวได้ยัง”ผมถาม
“เออเดี๋ยวก็ได้แล้ว..เมื่อกี้โต๊ะนั้นได้แล้ว”ไอ้ชายบอก
“เป็นไงบ้างวะ”ไอ้กรถาม
“ไม่ไง..”ผมบอก
“หน้าเครียดงี้อะนะไม่ไง”ไอ้เรย์เสริม
“เครียดอะ”ผมเอนตัวเองไปพิงไอ้ขนมไว้  มันรีบทิ้งตัวหนีผมทันที
“ไร.. หนีทำไม”ผมยันตัวเองขึ้นถาม
“ตัวหนักอะ”มันพูด
“ไม่อยากรู้หรอเมื่อกี้ไปคุยไรมา”ผมแกล้งทำเสียง
“ไม่”มันตอบสั้นๆแล้วผลักผมออก
“หึ.....”ผมเอาหน้าเข้าไปใกล้ไอ้ตัวเล็กมากขึ้น
“เฮ้ยย. พี่เพลง”เสียงไอ้กรดังเกือบตะโกน 
“โอ้ยยยยย”ผมร้องออกมาทันทีเมื่อไอ้ตัวเล็กมันผลักหน้าผมเต็มๆ
“ไหนฮะ”มันลุกขึ้นถาม
“ฮ่าๆๆๆ....”แล้วก็เป็นที่เรียกเสียงฮาให้กับพวกมัน
“พี่ล้อเล่นอะขนม”ไอ้กรขำไปพูดไป
“พี่กร”ไอ้ขนมมันหน้างอ
“เล่นไรไม่เล่นนะมึง.. ถ้าเฮียมาจริงๆแล้วกรูคิดว่ามึงเล่นนะเดี๋ยวแม่งเตรียมตัวกันไม่ทัน”ผมบอกพวกมัน
“หึหึ...”ไอ้ชายหัวเราะเบาๆ
“ขอโทษนะค่ะอาหารที่สั่งค่ะ”พนักงานเดินมาเสริฟอาหาร 
พวกผมนั่งกินข้าวไปก็คุยกันไปจนหมด  พลอยเดินกลับไปก่อน  ก่อนไปเธอก็ไม่ได้มองมาที่โต๊ะผมเลยครับ  จนสักพักพวกผมก็ลุก 
“มึงจะไปไหนกันวะ”ผมถามพวกมัน
“วันนี้พวกกรูไม่ได้เอารถามา  เลยจะกลับรถไอ้ชาย”ไอ้กรบอก
“อืม..”ผมตอบรับ 
“คืนนี้ไปเปล่า.. เลดี้ไนท์”ไอ้เรย์ยักคิ้วถาม
“ตามบายเหอะ”ผมปัดมือให้พวกมัน
“เดี๋ยวนี้ทิ้งเพื่อนเว้ย”ไอ้เรย์พูดยิ้มๆ
“ไปไหนก็ไปปะไอ้สัตว์”ผมด่า   พวกมันโบกมือให้นิดหน่อยก่อนที่จะเดินไป  ผมกับขนมเดินกลับมาที่รถ 

“ไปไหนอะ”ไอ้ตัวเล็กถาม
“กลับบ้าน”ผมบอก
“มันไม่ใช่ทางกลับบ้านขนมอะ”มันพูด
“กลับบ้านพี่ดิ”ผมบอก
“ไรอะ..”ไอ้ตัวเล็กทำหน้างงๆ
“ง่วงนอน อยากนอน”ผมบอกหน้าตาย
“พี่ทายก็ไปส่งขนมก่อนดิ”มันรีบพูด
“ไม่เอา.. ไม่มีคนให้กอดตอนนอน”ผมบอก
“เรื่องไรเล่า..ขนมจะกลับบ้าน พี่ทายก็กอดหมอนข้างไปดิ”มันย้อน
“ว้ายยย.. ไร ใครบอกจะกอดตัวเอง  หลงตัวเอง ว้ายๆ”ผมแกล้งทำเสียงใส่
“ไรเล่า.. พี่ทาย  หุบปากไปเลย”มันดันหน้าผมเบาๆ  ผมก็หัวเราะไม่หยุด
หลังจากนั้นก็เล่นกันอยู่บนรถไม่นานก็ถึงบ้านผมครับ    ตอนนี้คงยังไม่มีใครกลับมา
“ยัยทอยยังไม่กลับแหงๆ”ผมพูด
“ฮะ.. เห็นบอกว่าจะไปช๊อปปิ้งกับเดียร์”ไอ้ตัวเล็กบอก  ผมจับมือไอ้ตัวเล็กให้เดินตามขึ้นไปบนห้อง  มันขืนก่อนนิดๆ  แต่สุดท้ายก็เดินตามขึ้นมา
ผมเปิดประตูห้องเข้าไป  แล้วเอากระเป๋าเป้ตัวเองไปวาง ไอ้ตัวเล็กก็เอากระเป๋าเป้ตัวเองไปวางไว้บ้าง  ผมเดินเข้าไปล้างหน้าถอดถุงเท้า   แล้วถอดเสื้อออก  ถอดกางเกงเหลือแต่บ๊อกเซอร์แล้วเดินออกมา  ไอ้ตัวเล็กมันหันมาเห็นพอดีก็รีบหันหลังให้ผม  แล้วเดินไปนั่งตรงโซฟา  เปิดโทรทัศน์ดู  ผมได้แต่ยืนยิ้มกับอาการของมัน  ทำไมกรูยิ้มบ่อยอย่างนี้วะ 
ผมเดินไปเปิดแอร์  แล้วเดินไปนั่งข้างๆมัน
“เข้าห้องน้ำบ้าง”อยู่ดีๆมันก็พูดออกมา แทบทำเอาผมขำ  แต่ก็ต้องกลั้นไว้อะครับเดี๋ยวงอนอีก  ไอ้ตัวเล็กเดินเข้าไปในห้องน้ำสักพัก  ก็ออกมา
“เอ้า”ผมหันไปเห็นหน้ามันที่เปียกโชก
“เอาผ้าอะ”มันพูด  ผมเดินไปหยิบผ้าขนหนูผืนใหม่มาให้  แล้วเช็ดให้  ไอ้ตัวเล็กมันจะเอื้อมมือมาเช็ดเองแต่ผมรั้งไว้ก่อน
“อะ....”เมื่อเช็ดเสร็จผมก็ทิ้งผ้าไว้ให้  มันรับไปเช็ดที่คอแล้วก็มือแขนเบาๆ 
“ปะ..”ผมทำท่าให้มันขึ้นมาบนเตียง
“เรื่องดิ”มันย้อน  แล้วเดินหนี  ผมเข้าไปกอดเอวไว้  และนั้นแหละครับ  เอวมันนะครับแขนผมอย่างกับขาหน้าควาย  อุ้มนิดเดียวตัวมันก็ลอยแล้วครับ  ผมอุ้มมันไปบนเตียง  ไอ้ตัวเล็กก็ร้องประทวงแต่ใครจะฟังอะครับ
“นอนด้วยกันดิ..เดี๋ยวกินข้าวเย็นแล้วเดี๋ยวพี่ไปส่ง”ผมบอกเบาๆ  แล้วขยับตัวให้ถนัดมากขึ้น  ไอ้ตัวเล็กมันตัวแข็งนอนนิ่ง
“พี่ทาย..”มันเรียกเบาๆ
“ครับ”
“ออกไปก่อนดิ”มันดันตัวผม  ผมขยับ  แล้วดึงผ้าห่มมาห่มไว้ 
“พี่ทายไม่ใส่เสื้อก่อนอะฮะ”มันถามเบาๆ
“ร้อน”
“ร้อนแล้วห่มผ้าไมอะ”มันพูดอีก
“หนาวอะ”ผมบอก
“พี่ทายไปใส่เสื้อก่อนดิ”มันบอกผมอีก
“ไม่เอาอึดอัด”ผมบอก  แล้วกระชับกอดมากขึ้น
“พี่ทาย...”มันเรียกอีกรอบ
“หลับเถอะครับ..”ผมกระซิบบอกเบาๆ  แล้วก้มไปจูบที่แก้มไอ้ตัวเล็กอีกรอบก่อนที่จะปิดตาลง



...................>>>><<<<....................

[white--rose]

แปะ


*****************
  อยากจะกรี๊ดดดดังๆๆ
สะใจจจคร่า ในที่สุดพี่ทายก้อไม่ทำให้มันครุมเครืออีกต่อไปป

สมน้ำหน้านังพลอยยย สู้น้องขนมไม่ได้หรอกกก
พาร์ทนี้พี่ทายน่ารักมากกก มีหวานกันอีกกแล้วว

พาร์ทหน้าน้องขนมจะเสร็จพี่ทายมั้ยเนี่ยย
ท่าจะไม่รอดน้า   เบบี้มาต่อไวไวนะคะ

[yochio_shim]

จิ้มที่รักโลกมันกลมนะที่รัก+5555555555


มายเดียร์กลายเป็นเพื่อนที่รักไปแล้ว


ที่รักแอบชอบเลย

เม้นก่อนอ่าน

เสียดายไม่ได้เป็นคนแรก

[♥a2k♥]

พี่ทายจัดการเลย อร๊ายยย 
แต่เรื่องนังพลอยชีคงไม่หยุดแค่นี้แน่
  เบบี้ 

[kuraki]

ว้ายๆๆ พี่ทายสาวแตก เอ้ยไม่ช่าย 555  

พี่ทายเหมือนจะเคลียร์กับพลอยไปบ้างแล้ว แต่มันยังไม่สุดอ่ะ แล้วยัยพลอยต้องกลับมาเล่นงานขนมแน่ๆเลย เฮ้อๆๆ  


ตอนนี้ก็ยังหวานได้อีก พาไปนอนกก เอ้ยยนอนกอดด้วย แอ๊ยยย ระทวยแทนน้องขนม 555

ขอบคุณเบบี้นะคะที่ยังคงเอาความหวานมาให้อย่างต่อเนื่อง

[Ferfa]

เบบี้มาไม่ทันตั้งตัว

แต่ก็ทันอ่านวันนี้ อิอิ

[pindream24]

สะใจนังพลอยย ...พี่ทายน่าจะพูดตรงๆแบบนี้ตั้งแต่ทีแรก แต่นังชะนีคนนี้คงไม่หยุดแค่นี้แน่ๆ
แกอย่าทำอะไรน้องขนมนะ

แอบขำตอนที่หลอกว่าพี่เพลงมา ...เพลงเหมือนเป็นคุณพ่อที่หวงลูกสาวเลย 

พี่ทายเริ่มรุกน้องขนมบ้างแล้ววุ้ยย




ขอบคุณที่มาต่อค่ะ

[เบบี้]

จะบอกว่า   " ใกล้  จบ  "  แล้ว  นะ  ...

หมด เวร  หมด กรรม กัน สัก ที เบบี้  กร๊ากกกกก