หัวข้อ: [นิยาย]ชุลมุนวุ่นรัก = ตอนพิเศษสุดท้าย P.164

[faire]

พี่ทายมีเหตุผลอะไรไปจูบกับพลอย????
หวยจะไปออกที่พี่ทักป่ะเนี่ย

รอตอนต่อไปนะน้องเบบี้ 

[Huo_To]

ซีนนี้เบบี้เปิดตัวพี่ทักอย่างเป็นทางการแล้ว กรีสสส

พี่ทักมาแนวพระรองเกาหลีมากมาย จะมีพลิกมั้ยลุ้น

[LoveAholic]

พี่ทัก จะทำคะแนนไปถึงไหน

ขนมเป็นไงบ้างไม่รู้ แต่คนอ่านสิ

หวั่นไหวไปแล้วอ่ะ ทำไงดี  

อิพี่ทาย รีบมาเคลียร์ด่วนเลย




ขอบคุณเบบี้ มาต่ออย่างไว น่าร๊ากก  

[topsupparit]

จุดธูป  :call:จุดธูป  :call:เวียนเบบี้ ให้มาต่อเร็วๆๆนะ

[เบบี้]

ตอนที่38.


ผมไม่ได้ติดต่อพี่ทายอีกเลยตั้งแต่วันนั้น  ก็ประมาณสามวันได้แล้ว  แต่ทำไมเหมือนนานมากเลยวะกรู  เฮ้ออ


“เย็นนี้อยู่เปล่าขนม”ไอ้เดียร์ถามขึ้น
“ไม่อะ”ผมตอบ
“ไมวะ.. เดี๋ยวนี้ไม่เห็นอยู่ทำกิจกรรมเลย”มันถาม
“กลับกับพี่เพลงนะ”ผมตอบไปงั้นๆที่จริงมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพี่เพลงเลยครับ
“พี่เพลงมารับบ่อยจังวะ  สองสามวันมานี่มาตลอด”ไอ้เดียร์พูดเหมือนจับผิด  ทั้งๆที่แต่ก่อนพี่เพลงก็จะมารับผมอยู่แล้วเป็นปกติ
“อืม.”ผมตอบแค่นั้น  ไม่รู้จะพูดอะไร
“เป็นไรวะ”ไอ้ต่อถาม
“หิว”ผมตอบสั้นๆ  ตอนนี้ท้องเสือกโครกครากมาซะงั้น
“ไปซื้อขนมกันปะ”ไอ้โตถามผมทันที
“อืม..ไปดิ”ผมตอบแล้วลุกขึ้นหยิบกระเป๋าสตางค์ออกมา  แล้วเดินออกมาจากตรงนั้นพร้อมกับไอ้ต่อกับไอ้โตที่เดินตามมาติดๆ



“มึงเป็นไรเปล่าเนี้ย  เห็นเงียบๆมาหลายวันแระ”ไอ้โตเดินมากอดคอผม
“ไม่นิ”ผมบอก
“ไม่ไร..ปกติมึงไม่ใช่คนเงียบสนิทโดยไม่ด่าพวกกรูแบบนี้”ไอ้ต่อเสริม  พร้อมกับกอดคอผมอีกด้าน   กลายเป็นว่าตอนนี้ผมโดนมันสองคนขนาบข้างแล้วครับ  อบอุ่นดีเหมือนกัน
“กรูเป็นงั้นจริงดิ”ผมแกล้งถามมันด้วยความอยากรู้
“เออดิไอ้สัตว์”ไอ้ต่อมันผลักหัวผมเล็กน้อย
“หึหึ...”ทำให้ผมและพวกมันหัวเราะกันเบาๆ  แล้วเดินไปซื้อขนม



ระหว่างที่ผ่านมาสองสามวันนี้  ผมไม่ได้รับโทรศัพท์พี่ทายเลยอะครับ  จะว่าเปิดเครื่องบ้างปิดเครื่องบ้างก็ว่าได้  เพราะพอผมไม่รับโทรศัพท์พี่ทายไปครั้งแรกแล้ว  ก็กลัวถ้ารับแล้วพี่ทายจะปกติเหมือนเดิมไม่ถามเรื่องที่เกิดขึ้นวันนั้น  บางทีก็กลัวพี่ทายถามแล้วผมไม่รู้จะตอบยังไงผมกลัวตัวผมเองทำตัวงี่เง่าใส่  ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน  กลัวหลายๆอย่าง  กลัวพี่ทายไม่ง้อ  อืม.. กลัวอย่างวุ่นวาย  เหอะๆ

“เป็นไรอีกละมึง..หน้าเหมือนคนปวดขี้”ไอ้ต่อถาม  หลังจากที่ลูกชิ้นลูกงามไหลลงคอมันไปแล้ว
“สัตว์ .หึหึ”ผมหัวเราะออกมากับคำเปรียบของมัน
“มีไร.. บอกมาดิ”ไอ้ต่อทำหน้ามีเล่ห์นัยแล้วผลักผมเบาๆ
“เปล่า”ผมยิ้มตอบตัวเซเกือบล้มกับแรงของมัน
“มีความลับกับพวกกรูหรอวะ”ไอ้โตเสริม
“พวกมึงอย่ามาทำเป็นรวมหัวกันทำเป็นน้อยใจใส่กรูวะ.”ผมบอกมัน
“หึหึ...”มันสองตัวหัวเราะอย่างรู้ทันกับความคิดผม
“เย็นนี้ไปร้องเกะกับพวกกรูเปล่า”ไอ้ต่อชวน
“ไม่ดีกว่าวะ.. กรูอยากนอน”ผมบอกมัน  มันเหนื่อยๆไงไม่รู้อะครับ  เดี๋ยวก็จะมีสอบแล้วด้วย  อยากนอนพักผ่อนแล้วตื่นมากิน อาบน้ำ แล้วก็อ่านหนังสือ
“อืม. ตามใจมึงแล้วกัน”ไอ้ต่อบอก  แล้วตบไหล่ผมเบาๆ
ก่อนที่เราจะเดินกลับมาที่โต๊ะแล้วเอาของกินให้สาวๆด้วยครับ  โดนมันบ่นบ้างว่าลูกชิ้นราดน้ำจิ้มทำไมอะไรแบบนี้  น่ารำคาญได้อีกอะครับ


..........
..........




“เป็นไงบ้างครับวันนี้”พี่เพลงเดินลงจากรถมารับผม
“ก็ดีฮะ.. เหนื่อยๆ อยากนอนอะง่วง”ผมบ่น
“งั้นเดี๋ยวกลับไปนอนนะ.. นอนบ้านพี่นะวันนี้”พี่เพลงพูดยิ้มๆ
“อืมมม..”ผมตอบรับแค่นั้น  ตอนนี้แค่มีคนนอนด้วยก็เอาแล้วแหละครับ เหงาๆเซ็งๆแบบนี้ทำไรไม่ได้มากนอกจากนี้

“มาขนมช่วย”ผมแย่งผักจากมือพี่เพลง  แล้วไปแย่งมีดจากมือพี่เพลงมาอีก
“เอ้ ขนม.. เดี๋ยวมีดบาดหรอก”พี่เพลงดุเอา  ผมหันไปมองหน้า หน้าดุอีกแระ
“ก็ขนมจะช่วยไง”ผมบอก
“แล้วแย่งมีดทำไม.. เดี๋ยวจะโดน”พี่เพลงยื่นมีดให้ผม
“ดุไมเล่า”ผมแลบลิ้นใส่
“ก็ดื้อดีนักนิ..”พี่เพลงว่า
“อยากหั่นๆไปเลยนะ.. เดี๋ยวพี่จะไปเลือกซื้อกับข้าวเพิ่มหน่อย  รถกับข้าวมาพอดี”พี่เพลงบอก  แล้วทำท่าจะถอดผ้ากันเปื้อน
“ไปด้วย”ผมรีบบอกทันที
“อะไร..ตกลงจะทำอะไรกันแน่”พี่เพลงหันมาถาม
“จะไปด้วยไง”ผมรีบบอก
“เฮ้ออออ..”พี่เพลงส่ายหัวเซ็งๆ แต่ปากดันยิ้ม  ทำให้ผมยิ้มบ้าง
“กินสองคน เหงาเนอะ”ผมบอกพี่เพลง  ก็อาตาร์กับอาข้าวไม่อยู่อะครับ
“เอาไปกินในห้องนั่งเล่นไหมละ”พี่เพลงพูดไปพลางเดินไปหยิบกระเป๋าสตางค์บนตู้เย็น
“อืออ ดีๆ..”ผมรีบตอบรับอย่างดีใจ  ดูโทรทัศน์ กินข้าวไปด้วยผมชอบที่สุดอะ 
“ไปฮะ”เมื่อผมถอดผ้ากันเปื้อนเสร็จผมก็คว้าแขนพี่เพลงเดินออกไปนอกบ้านทันที

ผมกับพี่เพลงเลือกซื้อของอยู่สักพัก  เพราะว่าเถียงกันอยู่นาน  อย่างเช่นซื้อหมูสับ  ผมชอบกินเยอะๆ พี่เพลงก็บอกว่ามันเยอะไป เหอะๆ  ผมไม่กินผักกาด พี่เพลงก็จะซื้อผักกาดอะ แงๆ .. เถียงกันอย่างนี้เกือบทุกรอบที่ไปซื้อกับข้าวมาทำด้วยกัน    จนผมชนะในที่สุด  เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..



“กับข้าวเยอะไปไหมอะ”ผมหน้าจ๋อยหน่อยๆเมื่อเห็นกับข้าวบนโต๊ะ 
“ก็อยากทำเองนิ”พี่เพลงบอกนิ่งๆแล้วพิจารณาอาหารบนโต๊ะเล็กในห้องนั่งเล่นนี่อีกเช่นกัน  ก็มันมีทั้งไข่เจียวหมูสับ  ไข่ตั้งสามฟองแนะ  ยังมีต้มจืดเต้าหู้  ผัดกระเพราะปลาหมึก  แล้วก็ยังมีปลาทอดอีก  เหอะๆแล้วแต่ละอย่างเหมือนทำกินกันสี่คน
“ชินนิ”ผมบอก
“นะ.. ช่างมันเหอะ  ทำไปแล้ว..”พี่เพลงบอก  แล้วเอารีโมทยื่นให้ผม  ประมาณว่าจะดูช่องอะไร ผมก็กดเลือกช่อง 
"กินได้”ผมบอกยิ้มๆ  พี่เพลงยิ้มให้นิดหน่อยก่อนที่เราจะลงมือกินอาหารมื้อนี้อย่างเอร็ดอร่อย


......
......




“ขนม  มึงมีเรื่องไรไม่ได้บอกกรูรึเปล่า”เสียงดังมาจากด้านหลังผม  ทำเอาผมสะดุ้งนิดหน่อย  ก็กำลังวาดรูปอย่างมีสมาธิอยู่นี่น่า
“ห๊ะ.. มีไรหรอ”ผมแกล้งถามไปงั้น  ไอ้ทอยมันมาแต่เช้าแบบนี้สงสัยรู้เรื่องแล้วแหงๆ
“มึงพูดออกมาว่ามึงมีอะไร  กรูเห็นแปลกๆหลายวันแล้ว.. แล้วก็ไม่เห็นไปหาพี่ทายเลย”ไอ้ทอยมันพูดแล้ววางกระเป๋ามันที่เก้าอี้อีกตัวแล้วนั่งลงจ้องหน้าผม  อีครอบครัวนี้มันเป็นอะไรของมันวะ  ชอบจ้องหน้าจับผิดคนอื่นเค้าจริง
“กรูไม่ว่างมึงก็เห็น”ผมพูดแล้วทำเป็นลากลายเส้นต่อ  ทั้งๆที่สมาธิตอนนี้มันไม่มีอยู่แล้วแหละครับ
“พี่ทายถามถึงมึงว่ามึงเป็นยังไงบ้าง..”มันพูดขึ้น   ผมหันไปมองหน้ามันหน่อยๆแล้วยิ้มให้นิดเดียวเท่านั้น
“นี่มึงทะเลาะไรกับพี่กรูรึเปล่า”มันถาม
“แล้วพี่มึงบอกไรมึงบ้างรึเปล่าละ”ผมถามกลับ
“เล่นลิ้นวะมึงเนี้ย.. เล่ามาดิวะ กรูอยากรู้จนจะอกแตกตายอยู่แล้วเนี้ย”ไอ้ทอยมันพูดพร้อมกับสีหน้าเครียดจริงๆ
“...........................”ผมเงียบ  หันไปสบตากับไอ้ทอย  เหมือนอยากให้มันรู้ว่าผมไม่รู้จะพูดอะไรดี 
“มึงเล่าให้กรูฟังเหอะ.. อย่าน้อย ให้คนอื่นรับรู้บ้างก็ยังดี.. มึงเป็นแบบนี้พวกกรูก็เห็นห่วงมึงนะ.. ถึงพวกกรูจะไม่ค่อยแสดงออกก็เหอะ”มันพูดจริงจัง
“.. กรูรู้ว่าพวกมึงเป็นห่วง.. กรูก็ไม่ได้อยากทำให้พวกมึงเป็นห่วง”ผมพูดออกไป
“แล้วมึงมีเรื่องอะไร.. บอกกรูมาสิ”ไอ้ทอยพูดซ้ำอีกรอบ
“วันนั้น...  วันที่พวกมึงไปร้องคาราโอเกะกัน จำได้ไหม...”ผมถามมัน  ไอ้ทอยมันพยักหน้ารับ
“กรูไปหาพี่ทายที่ยิม.. แต่ไม่เจอ กรูเลยลงมาถามเพื่อนพี่ทายข้างล่างว่าพี่ทายอยู่ไหน”ผมเล่าไป  สายตาก็เหม่อลอยไปอีกด้านโดยไม่ได้มองคู่สนทนา
“เพื่อนพี่ทายบอกว่าพี่ทายอาบน้ำอยู่บนห้องพักนักกีฬา.. กรูก็เลยกลับขึ้นไปใหม่อีกรอบ..   กรูไปเจอพี่ทายกับพี่พลอย ยืนจูบกันอยู่ที่ห้อง..”ผมพูด  ในใจก็เจ็บแปลกๆ
“จริงหรอวะ..”เสียงไอ้ทอยหลุดออกมาเบามากจนแทบไม่ได้ยิน   ผมหันไปมองหน้ามันที่ตอนนี้อึ้งไม่แพ้ผมที่ได้เห็นตอนแรกหรอกครับ
“อืม...”ผมยิ้มตอบมันนิดๆ
“แล้วพี่ทายก็เห็นว่ากรูเข้ามาเห็นพอดี.. พี่ทายก็วิ่งออกมาตามแหละ  แต่กรูวิ่งหนีออกมาก่อน”ผมเล่าบอก
“แล้วตั้งแต่นั้นกรูก็ไม่ได้คุยกับพี่ทายอีกเลย.. กรูไม่รู้จะทำตัวไงวะ.. กรูทำตัวไม่ถูกมึงเข้าใจกรูใช่ไหม”ผมหันไปถามมัน
“อืมมม.. เดี๋ยว คือ.. แป๊บนะ กรูขอรวบรวมสติแป๊บ”ไอ้ทอยมันทำท่าประมาณให้ผมหยุดพูดสักแป๊บ   สงสัยคงตกใจไม่แพ้กัน
“เป็นกรูนะจะเดินเข้าไปตบแม่งเลย..ไม่วิ่งหนีแบบนี้หรอก สัตว์”มันรวบรวมสติแป๊บเดียวจริงๆอะครับ  เพราะมันเงียบได้ครู่เดียวมันก็ด่าอย่างอาฆาตทันที
“มึงจะบ้าหรอ  อย่าน้อยพี่พลอยก็มาก่อนกรู.. อยากน้อยพี่ทายก็เคยพูดว่าชอบพี่พลอย. แล้วกรูเป็นใครวะ  .. ใครก็ไม่รู้ที่อยู่ดีๆก็มาบอกว่าชอบพี่เค้า”ผมพูดออกไป
“มึง... อย่าร้องดิ”ไอ้ทอยมันลูบบ่าผมเบาๆ  ผมรู้ตัวอีกทีหยดน้ำตามันก็เปื้อนกระดาษวาดเขียนไปซะแล้วครับ
“อึก.. กรูก็ว่าจะไม่ร้องแล้ว  มึงเสือกมาถามกรูไมอะ”ผมปาดน้ำตาตัวเองไปมา
“อ่าว เชี้ย กรูเป็นห่วงนี่หว่า.. กรูว่าแระแม่ง พี่ทายแปลกๆ เห็นถามถึงมึงบ่อยๆ”ไอ้ทอยมันพูด  พี่ทายถามถึงเราด้วย  ดีใจขึ้นมา2% เหอะๆ
“แล้วจะเอาไงต่อ”มันถาม
“อึก.. ไม่เอาไงอะ.. ก็เฉยๆ.. เดี๋ยวก็คงจบไปเองแหละ”ผมพูด
“จบห่าไรวะ.. พูดง่ายนะมึง. แค่นี้มึงยอมแพ้หรอ”ไอ้ทอยรีบด่าผมทันที
“มึงจะไม่ให้กรูยอมแพ้ได้ยังไง.. มึง กรูว่าที่จริงพี่ทายกับพี่พลอยเค้าอาจจะชอบกันจริงๆก็ได้นะเว้ย. อีกอย่างถ้าพี่พลอยรักพี่ทายจริงๆ  กรูก็คงแย่งไม่ลง”ผมบอก
“เหี้ย.. ถ้าอีพลอยมันรักพี่กรูจริง  มันจะคบผู้ชายคนอื่นด้วยทำไม พี่กรูก็รู้ .. สมองมึงนี่นะ หัดตามคนให้ทันบ้าง  มันเป็นชะนีแรด”ไอ้ทอยด่า อย่างโมโห  มันจิกหัวผมด้วยอะ
“กรูเจ็บอะ”ผมจับหัวเบาๆ
“เออ...จะได้ฉลาดๆบ้าง”มันด่าไม่เลิก
“มึงไปหาพี่กรูเลยนะเย็นนี้”
“ไม่ไป.. กรูไม่มีทางไปเด็ดขาด.. กรูจะไม่เจอพี่ทายอีกแล้ว.”ผมบอกทันที
“มึงอย่ามากวนได้ปะ”ไอ้ทอยมันยืนเท้าเอว
“ก็ . กรูไม่อยากเจอ  มึงไม่ต้องมาบังคับกรูเลย”ผมรีบเก็บข้าวเก็บของทันทีโดยไม่ฟังไอ้ทอยมันบ่นต่อ
ผมเดินหนีมันออกมา  แต่ไอ้ทอยมันก็บ่นตามมาติดๆ
“ดีๆ..ให้มันได้อย่างนี้”มันบ่น  ผมก็ไม่สนใจครับ  ช่างมันให้มันบ่นไป  สงสัยเมนต์มันมา


........
........




“เย้ๆ.. วู้ววๆ.. เลิกแล้วโว้ย” นี่คือเสียงในห้องที่โหวกเหวกโวยวายดังลั่น  กับวิชาชีวะที่น่าเบื่อโคตรๆน่าเบื่อ สำหรับพวกผม  อาจารย์ขี้บ่นได้อีก
“เดี๋ยวขนมมึงจะไปไหน”ไอ้ทอยจับแขนผมไว้
“ไปห้องดนตรีแป๊บ  รอพี่เพลงวันนี้พี่เพลงเลิกช้า”ผมบอก
“เออดี...”ไอ้ทอยพูดนิ่งๆ  ทำเอาผิดสังเกต 
“งั้นกรูไปนะพวกมึง”ผมบอกพวกมัน
“เฮ้ย..ขนมกรูไปด้วยดิ”ไอ้ต่อมันเรียกผมไว้
“ไปไมวะ”ผมคิ้วขมวดติดกันถามอย่างสงสัย
“มันจะไปดูน้องม.4 น้องแป๊บซี่ที่เล่นเปียโน”ไอ้เดียร์มันพูด
“คึคึ..”ไอ้เหี้ยต่อก็หัวเราะอย่างมีเล่ห์นัย
“ตามใจ”ผมบอกแค่นั้น  ไอ้ต่อกับไอ้โตมันก็เดินตามผมมาติดๆ 
ผมเข้าไปห้องดนตรี  พร้อมกับเล่นอะไรไปเรื่อยเปื่อย  สอนน้องๆบ้าง  ให้ครูสอนบ้าง  จนเกือบห้าโมงเย็น
“นี่ๆ น้องมันยังไม่ได้ตรงนี้เลย สอนดิวะ”ไอ้ต่อมันยังวุ่นวายไม่เลิกที่จะให้ผมสอนเปียโนน้องแป๊บซี่
“ก็น้องเค้าเข้าใจแล้ว  มึงนี่ยังไง”ผมหันไปว่ามัน
“น้องยังไม่เข้าใจ  กรูยังไม่เข้าใจเลย  ใช่ปะครับ น้องแป๊บไม่เข้าใจใช่ไหม”ไอ้ต่อหันไปหาแนวร่วม  น้องแป๊บซี่ยิ้มน้อยๆให้
“เชี้ย.. วุ่นวาย กรูไปแระ”ผมส่ายหัวเซ็งๆกับมัน
“ไปไหนวะขนม”ไอ้ต่อเรียกผมไว้
“ไปรอหน้าโรงเรียนดีกว่า.. อยากกินไอติมอะ”ผมบอกมันแบบไม่ได้สนใจ  แล้วหยิบเป้มาสะพายกระเป๋า
“เฮ้ยๆ.. เดี๋ยวดิ. ไม่ไปพร้อมพวกกรูอะ”ไอ้ต่อรีบเดินเข้ามารั้งไว้
“มึงก็อยู่กับไอ้โตไปดิ..มายุ่งไรกับกรูเนี้ย”ผมสะบัดแขนออกนิดหน่อย
“นะ..อยู่ก่อน”ไอ้ต่อไม่วายรั้งไว้อีก
“ไม่..ปล่อยกรูเลยเชี้ยนี่”ผมสะบัดแขนออกอีกรอบ  แล้วเดินไปใส่รองเท้าแล้วเดินออกมา
โดยที่ไอ้ต่อกับไอ้โตเดินตามมาติดๆ  พยายามเดินดักหน้าดักหลังผมอยู่นั่นจนผมรำคาญแล้วครับตอนนี้



“เออ งั้นกรูไปนะ”อยู่ดีๆไอ้ต่อกับไอ้โตก็พูดขึ้นแทบจะไล่เลี่ยกัน  ผมหันหลังไปมองพวกมันสองตัว ก็ต้องเห็นกับ  กับคนที่ผมไม่อยากจะเจอที่สุดนั้นแหละครับ







“พี่ทาย...”

“เป็นไงบ้าง”คำแรกที่พี่ทายทัก  เป็นไงบ้าง  เป็นไงบ้าง  เป็นไงบ้าง  มันไม่ใช่คำที่เราอยากได้จากปากพี่ทาย  ใช่  มันไม่ใช่คำนี้  เรารู้สึกแย่กับประโยคแรกที่พี่ทายถามแบบนี้
“สะ.. สบายดีฮะ”ผมตอบไปเบาแทบจะกลืนคำลงไป  แล้วก็ต้องก้มหน้ามองพื้น เพราะอยู่ดีๆน้ำตาก็จะไหลอีกแล้ว  อย่างนี้ต้องโทษใคร  โทษตัวเองนะสินะที่ปล่อยให้ตัวเองอ่อนแอแบบนี้
“............................”อยู่ดีๆพี่ทายก็เงียบ  ผมก็ยืนเงียบตัวแข็งอยู่อย่างนั้น 
จนตัดสินใจว่าไปจากตรงนี้ดีกว่าดีที่สุด
“อึก... ปล่อย”ผมสะบัดแขนออกแทบจะทันทีที่พี่ทายโดนตัวผม
“ขนม..”พี่ทายเรียกผม  แล้วก้าวขาเข้ามาใกล้  ผมเดินถอยหลังหนีโดยอัตโนมัติ
“พี่ขอโทษ”พี่ทายพูดเบาๆ  ผมเงยหน้ามองหน้าพี่ทาย ที่สีหน้าตอนนี้ผมก็บอกไม่ถูกเหมือนกันถ้าจะไม่เข้าข้างตัวเอง หายไปตั้งหลายวันเพิ่งจะมาขอโทษวันนี้เนี้ยนะ
“.................”ผมได้แต่เงียบ  อยากจะพูดออกไปว่า ขอโทษเรื่องอะไร  ขอโทษทำไม  อยากให้พี่ทายพูดออกมาเลยมันจะได้เหมือนพี่ทายแคร์เราบ้าง  แต่เรากลับพูดไม่ออก
“ขอกอดได้ไหม”อยู่ดีๆพี่ทายก็ถาม  ผมส่ายหัวแทนคำตอบทันที
“งั้นฟังพี่หน่อยได้ไหม”พี่ทายพูดแล้วเดินเข้ามาใกล้จนตัวแทบจะติดชิดกับผมอยู่แล้ว
“...........................”ผมเงียบไม่ได้พูดตอบอะไร    พี่ทายเอามือมาจับมือผมไว้ทั้งสองข้าง
“คือ เนี้ยพี่เพิ่งกลับมาจากมาเลย์เมื่อวานเองนะครับไปทำงานมา แล้วก็เรื่องวันนั้น...คือ..จะว่ายังไงดีละ..  ถ้าพูดไปขนมอาจไม่เชื่อก็ได้..แต่พี่ก็อยากจะบอก  อยากให้ขนมเข้าใจไว้.. พี่ไม่รู้ว่าทำไมต้องแคร์ขนมขนาดนี้.. ขนมรู้ใช่ไหมครับ”พี่ทายถามแทบกระซิบ  ผมส่ายหัวตอบอีกครั้ง
“หึ......”พี่ทายหัวเราะออกมาเบาๆ 
“โอ้ยยย..”ผมเลยหยิกเข้าที่มือพี่ทายซะเลย  หมันไส้อะ -,-
“วันนั้นพี่กำลังจะไปอาบน้ำนะ. แล้วพลอยเค้าเข้ามาพอดี.. ก็ไม่รู้ว่าเข้ามาทำไมเหมือนกันตอนแรกพี่ก็งงๆ เพราะทุกทีพลอยไม่เข้าถึงตัวพี่ขนาดนี้  พลอยบอกว่าพลอยเครียดเรื่องเรียน พี่ก็ยังไม่ได้อาบน้ำ ขนมก็เห็นใช่ไหมครับ พี่ใส่ชุดอยู่เลย”พี่ทายทำเสียง  เสียงนุ่มมากงะ.. ^~~~~~^
“ละ.. แล้วทำไมต้องจูบ”ผมเงยหน้าพูดใส่หน้าพี่ทายได้แค่นั้นก็ต้องก้มหน้ากลับเหมือนเดิม  ก็หน้าพี่ทายมันก้มมาใกล้ผมมากเลยอะ
“ก็พลอยเค้าจูบก่อน”พี่ทายตอบ
“พี่ทายเลยต้องจูบตอบงั้นสิ. ไม่ว่าใครก็จูบกับพี่ทายได้งั้นสิ. อืม ขนมลืมไปเลยนิว่าพี่ทายมันคาสโนว่า อยากจะทำอะไรกับใครก็ได้.. ขนมมันก็บ้าไปเองตั้งแต่แรกอยู่แล้ว”ผมพูดรัวติดกันแทบไม่ได้หายใจ
“ฮึ.. ฟังพี่ก่อนสิครับ..หึงรึไง”พี่ทายหัวเราะเย้ยเบาๆ
“ขนมไม่หึงพี่ทายหรอก..ขนมรู้ว่าไม่มีสิทธิ์หึง ขนมแค่รู้สึกเสียใจที่พี่ทายจูบกับใครก็ได้.. ไม่พิเศษอะไร ไม่สนใจว่าใครจะรู้สึกยังไง.. อึก..  พี่ทายพอใจจะทำอะไรพี่ทายก็ทำ..”ผมพูดไปน้ำตามันก็ไหลออกมา  จนผมต้องเอามือออกจากมือพี่ทายทั้งสองมือเพื่อมาเช็ดน้ำตาตัวเอง
“พี่ขอโทษ. อย่าพูดแบบนี้ได้ไหม. ไม่พิเศษเลย ไม่เคยพิเศษกับใครทั้งนั้น.. กับขนมคนเดียวที่พิเศษรู้ไหมครับ.. วันนั้นพลอยเข้ามาจูบพี่ก่อน  พี่ยอมรับว่าพี่ก็ตอบโต้กลับไปบ้าง  ก็คนมันเคยๆอะนะ.. ก็ควบคุมตัวเองไม่ได้อะ”
“ถ้าขนมไม่เข้าไปเห็นก็คงเลยไปกว่านั้น”ผมบอกเบาๆ
“บ้าหรอ. พี่รู้ว่าเท่าไหร่พอดี.. พี่ไม่คิดจะทำไรกับพลอยมากกว่านั้นหรอกนะ  ..ไม่อยากให้เกินเลยไปมากกว่านี้เพราะมันเกี่ยวกับธุรกิจทางบ้าน. ถ้าพลอยเสียหายนั่นก็หมายถึงพี่ต้องเป็นเจ้าบ่าวเลยมั้ง..หึหึ”พี่ทายพูดติดตลก
“มันไม่ใช่เรื่องตลก”ผมบอก
“พี่ทายจะพูดแค่นี้ใช่ปะฮะ..ขนมจะกลับแล้ว ป่านนี้พี่เพลงคงมารอแล้ว”ผมบอก
“พี่เพลงไม่มารอหรอก. เมื่อเย็นไอ้ทอยมันโทรไปบอกแล้วว่าขนมจะกลับกับมัน บอกว่าขนมไปร้องเกะ”ไอ้ทอยบอก
“อะไรอะ”ผมถามด้วยอาการงง
“หึ....”พี่ทายยิ้ม  ผมเลยนึกลำดับเหตุการณ์  เมื่อบ่ายๆไอ้ทอยมันเอามือถือผมไปเล่น สงสัยแอบโทรหาพี่เพลงแหงๆ  แสบจังวะ
“ทีนี้ก็กลับกับพี่นะครับ..”
“ไม่...”ผมตอบ
“อะไรอะ.. ไม่หายโกรธอีก.. ตั้งหลายวันแล้วนะ.”พี่ทายพูดทำหน้าเหมือนง้อผม
“พี่ทายเคยบอกว่าชอบพี่พลอย.. ถ้าวันนั้นขนมไม่เข้าไปเจอก่อนก็คงถึงไหนต่อไหนกันแล้ว  แล้วถึงไม่ถึงไหนต่อไหน  ขนมก็ว่าอะไรพี่ทายไม่ได้อยู่ดี.. ถึงขนมพูดไปพี่ทายจะเข้าใจอะไรในความรู้สึกของขนมบ้าง”ผมพูดออกไปหมด
“เข้าใจดิ.. ก็บอกแล้วไงว่าถึงไม่เข้ามาพี่ก็หยุดอยู่แล้ว”พี่ทายบอก
“จะเชื่อได้ไงในเมื่อมันผ่านมาแล้ว”ผมบอก
“พี่คิดถึงขนมทุกวันเลยนะ  โทรมาก็ไม่รับ  ไม่โทรหาพี่อีก ไหนบอกรักพี่ไงทำไมทำกันแบบนี้อะ”พี่ทายพูดแล้วทำหน้าเหมือนจะน่ารัก  น่ารักตายละ เชอะ
“ยกโทษให้พี่นะ. นะครับ น้า..”พี่ทายยังง้อไม่เลิก
“พี่ทายคิดว่าเรื่องอย่างนี้มันลืมกันง่ายๆหรอฮะ.. พี่ทายไม่เป็นขนมพี่ทายไม่รู้หรอก”ผมพูดบอก
“ขอโทษ”พี่ทายหน้าสลดลงทันที   พี่ทายจับมือผมไว้อีกครั้ง    อีกมือก็เช็ดคราบน้ำตาให้ผม
“พี่ไม่รู้จะพูดยังไงให้ขนมเชื่อ.. วันนั้นมันพลั้งไปแค่วูบเดียวเพราะความเคยชินของพี่จริงๆ  แต่พี่รู้ตัวของพี่ดีว่าพี่ทำอยู่ในระดับไหน  พี่จะไม่บอกให้ขนมเชื่อพี่แล้วก็ได้ว่าถึงขนมไม่เข้ามาตอนนั้นยังไงพี่ก็จะหยุดแค่จูบตรงนั้น.. แต่ตั้งแต่ที่ขนมมาเห็นวันนั้นพี่ก็เสียใจมากไม่แพ้ขนมเลยนะครับ  พี่ไม่รู้เลยว่าเป็นมากขนาดนั้นได้ยังไง.. พี่แค่อยากให้ขนมรู้ไว้แค่ตรงนี้เท่านั้นว่าขนมเป็นคนทำให้พี่รู้สึกผิดมากๆที่ทำกับพลอยไปวันนั้น.. แค่นี้ได้ไหมครับ”พี่ทายพูด  สีหน้าจริงจัง  พร้อมกับมือที่จับแก้มผมไว้เบาๆ   
“ได้ไหมครับ ...หืมม”พี่ทายถามอีกครั้ง  เสียงนุ่มทุ้มที่อยู่ใกล้ๆทำเอาผมแทบมุดดิน
อยู่ดีๆผมก็พยักหน้าตอบรับง่ายๆซะอย่างนั้น 
พี่ทายยิ้มกว้างออกมาทันที  .. จนทำเอาผมอายอีกแระ  ก็มันเล่นยิ้มเหมือนดีใจซะเต็มประดา




....................>>>><<<<......................

[♥a2k♥]

จิ้มเบบี้
พี่ทายมาง้อขนมแต่เราเขินตามไปด้วย 
กรี๊ดดๆๆ รักพี่ทายจังงงงงง

[Backroom]

เว้ยเฮ้ยยยยยยยยยย  พี่ทายคัมแบ็คคคคคคคคคคค   

อะไรที่เคยว่าพี่ทายไว้ในตอนอื่น ๆ ขอกลืนน้ำลายตัวเอง  55555
แหม ง้อซธจริงจัง และน่ารักขนาดนี้ อดทนไหวเรอะ   



คุณเบบี้ ตอนหน้าอยากอ่านฉากสวีท และนังพลอยโดนตบ 



  เบบี้ พี่ทายย  >______<

[dekchin]

 

จิ้มด้วยคน..คร๊าฟฟฟฟฟฟ

[เบบี้]

 
ประสาทจะกิน
ไม่เข้าใจอารมณ์ ขอนังคนอ่านเรื่องนี้ทั้งหลาย
ทำไมมันเปลี่ยนอารมณ์ไปมากันบ่อยจังวะ
นกหลายหัวจริงๆ





ป.ล..  อ่านแล้วเม้นด้วยโว้ยยยยย

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

กก็พอเก็ทอยู่นะ คนมันเคยๆเออยังไงละ ยังไงก็คือเสือผู้ใหญ่มาก่อน
+กับตกใจ แต่สันดานมาก่อนสติ โอเคๆ พอให้อภัย เ็ห็นแก่ความเจ้าชู่นะเนี่ย
ถึงแม้่มันจะดูฟังไม่ขึ้นก็เหอะ ครั้งแรก(มั้ง) ที่ความเจ้าชู้จะเป็นประโยชน์ 

ประสาทจะกินกับพี่เบบี้ มึนน ตรึบบบบ โอเคๆ มันยอม ปล่อยมันไป ขนมมันรักมาก
โอเคๆ ขอไปนอยด์ฺแปปนีึง กินยาแก้ปวดก่อน ปรับอารมณ์ไม่ทัน 

[arjinn]

555++
ในที่สุด ก้อมาจนได้ หมายถึงพี่ทาย

ขอบคุณเพื่อนๆ ที่ห่วงขนม
ขอบคุณพี่เพลง ที่ไม่มารับ (เค้าขอโทษ รักนะ จุ๊บบบบ)
ขอบคุณพี่ทาย ที่พูดพูดพูดออกมา
ว่าแต่ รู้ใจตัวเองหรือยัง ปูนนี้ เอ๊ย ป่านนี้แล้ว
ไง ก้อไม่ต้องไปจูจุ๊บใครเค้าอีกล่ะ
ขอบคุณขนม ที่พยักหน้าในที่สุด
ไง ก้อยอมให้เค้ากอดไปเหอะ ไหนๆ พี่เค้าก้อขอกอดแล้ว..
มีความสุข  

ขอบคุณคนแต่ง รักเหมือนกันนะเนี่ย (ดุชิบเป๋ง อิอิ)

[● MaYa~Boy ●]

พี่ทายง้อซะน่ารักเลยอ่ะ

[┗◎┗◎]

หึ นี่ถ้าไม่เห็นว่ามาง้อดีๆนะ จะเชียร์สลับคู่ละ

[maxtorpis]

 

[mecon]

  พี่ทายสำนึกแค่นี้เองชิมิ
ดีนะเนี่ยที่น้องขนมใจอ่อนง่ายๆอ่ะ
ให้โอกาสเค้าอีกครั้งก็แล้วกันนะน้องขนม
เค้ายังไม่สารภาพอะไรกับเรา แบบนี้ไม่คิดรึไงว่าน้องขนมจะอกแตกตายยังไง

+1 จัดให้เบบี้คะ

[cassper_W]

อร้ายยยยยยยยย  เขินเองงงอ่ะ  

อ่านแล้วเขิ๊นนน เขินนน   น้องขนมกลายเป็นมะเขือเทศไปแล้วล่ะมั่งเนี่ยะ

เพราะพี่ทายยย พูดไปก็คงจะเขยิบมาใกล้ไป  อิอิ   ชอบจังงง

[namtaan]

บวก 1 แต้มให้หนูเบบี้ก่อนเลย มาต่อไว ไม่ค้าง ขอบคุณมากจ้า

ขนมยอมคืนดีด้วยง่ายไปเปล่า ต่อให้ช่วงที่ผ่านมาพี่ทายไปมาเลฯก็เหอะนะ
เรื่องเกิดแบบนี้พีทายยังไม่ยอมเล่าให้ทอยฟังเลย ขนาดบอกว่าห่วงขนมนะนั่น
ถ้าขนมไม่เล่า ทอยก็คงไม่รู้
แผนลวงขนมให้อยู่โรงเรียนคอยพี่ทายจะเกิดมั้ยก็ยังไม่แน่ใจเลย
อ่านแล้วอินจัด หมั่นไส้อิพี่ทายอ้ะ 
น้องขนมยังไม่ได้เอาคืนเลย

[yochio_shim]

มาง้อแล้ว หายง่ายเกินขนม

ที่รักยังงั้ยเค้าก็แอบชอบทักนะ

เค้าชอบผู้ชายแบบนั้น


จุฟฟฟที่รัก

[sweetener]

พี่ทายง้อน่ารักเชียว
ขนมทำไมไม่เล่นตัวหน่อยหละ
ได้แกล้งพี่ทายด้วย อิอิ

[ifwedo]

กี๊ตตตตทายมาแล้ว แหมแต่อยากให้ทายพูดไรให้มากกว่านี้ได้ไหมอะ แบบว่าอินอิๆๆ ตอนแรกนึกว่าทายจะบุกถึงบ้านขนมไปขอโทษนะนนี่อิๆ แต่แค่นี้ก็น่ารักแล้ว ขอบคุณเบบี้จ้า มาต่อบ่อยยแบบนี้น๊าชอบมากกก
ขอกรี๊ตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตให้จ้า

[nonoo]

พี่ทายหวานกะน้องขนมจังเรย ท่าทางจะตกหลุมรักน้องขนมอย่าจังแล้วล่ะ อิอิ

[ï_Kiss_U♥]

เห้ยยย สงกะสัยว่า คุนพี่ทาย จะ จะ..... จะๆๆ หลงรักขนมบ้างแล้ว
ดีใจโว้ยยยยยย 

[pindream24]

ดีใจเข้ามาได้อ่านสองตอน
ยังไงขนมก็ต้องคู่กับพี่ทายใช่ม่ะ ตอนนี้น่ารักได้อีก

ส่วนตอนที่แล้วอ่านแล้วรู้สึกดี เหมือนได้รู้จักทักมากขึ้น เพราะส่วนมากทักจะแค่แว่บมาแล้วก็แว่บไป555+
เดี๋ยวพี่เพลงไร้คู่ แอบเชียร์ทักให้คู้พี่เพลงล่ะกัน (ถึงไม่รู้ว่าจะรักกันได้ยังไงก็เถอะ)


ขอบคุณที่มาต่อติดๆกันค่ะ

[LoveNineTeen]

ชริส์ อรส.ที่สุด หายโกรธง่ายไปไหมขนม ของมันเคยเดี๋ยวมันก็เกิดขึ้นอีก

หันไปมองพี่ทักดีกว่าขนมหรือไม่ก็กลับไปรักพี่เพลงแบบเก่า เจ๊เชียร์เต็มที่

ตรูจะโดนแฟนคลับ ขนม-ทาย ยำไหมเนี๊ยะ 55555

[lomekung]

+1 ให้กับความยาวและโดนใจ.........

 

[Wordslinger]

^
^
^
^
^

จิ้มคนเขียนค่ะ

(ขออนุญาต เจ๊สองกับเจ๊ทิพย์กับเจ๊โพ โมทั้งหลาย....ขอโพสต์นอกเรื่องนะคะ)

หล่อนชั้นยังก๊อบนิยายของหล่อนไม่เสร็จเลย อ่านไปก๊อบไป ไม่ถึงไหนสักที

นี่ๆๆๆเมื่อวันจันทร์ไปผับมากับอีเก่งสองคน กำลังนั่งๆฟังเพลงกันอยู่ พอดีเป็นวันจันทร์ด้วย คนน้อยหน่อย แล้วอยู่ๆ ก็มีกลุ่มชะนีมีหลายนางเดินกันเข้ามา แต่ละนางนะแต่งตัวกัน...สุดๆ ชั้นแทบกรี๊ดดดส์ อีเก่งรีบหยิบพัดขนนกปุกปุยสีชมพูออกมาพัดและแว่นอันเบ้อเร่อของมันออกมาสวมพยายามเทียบรัศมีกับพวกหล่อนทันที

รู้ป่ะ มีนางหนึ่งหน้าตาคล้ายหล่อนเรย ชั้นกับอีเก่งเกือบวิ่งเข้าไปตบทักทายซะหน่อย แล้วนางคนนี้ก็เริ่มเปิดฟลอร์ด้วยกันยักย้ายส่ายสะโพก กรี๊ดดดดดดดดดส์ ชั้นกับอีเก่งก็เลยต้องรีบย้ายตูดออกมา เชอะ ผู้ชายหล่อๆก็เยอะ แต่ปัญหาคือ มากับชะนีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดส์

ปล. ก็ยังคงอ่านนิยายหล่อนต่อไป...

ปปล. งาน Ethnic Day  วันนั้น น้องจี้ ใส่ชุดไทยสวยสุดๆ ผ่องเป็นยองไยเลยล่ะหล่อน

[gboy]

ขนมทำมายยย

ยอมง่ายๆเงี้ย

เดี๋ยวก็มีปัญหาอีก

[wan]

ได้โอกาสขนาดนี้ ขนมยอมง่ายไป น่าจะตั้งเงื่อนไขหน่อย

อินไปหรือเปล่าว้า แต่พี่ทายก็ง้อจนใจละลายเลย 

+1 ให้เบบี้ กินยาลดความดุหน่อยนะครับ ยิ่งวันยิ่งดุ

[a_tapha]

คืนดีกันแล้ว


แหะๆ งัยเค้าก็เชียร์พี่ทาย


อิอิ

[~l3aml3ery~]

ขนมหายงอนง่ายจังแฮะ

แต่ก็ดี.. ตอนหน้าจะได้หวานๆ  อิอิ

เบบี๋