หัวข้อ: [นิยาย]ชุลมุนวุ่นรัก = ตอนพิเศษสุดท้าย P.164

[DEMON3132]

+1 แต้มให้เบบี้ ทำไมน้องขนมใจอ่อนเร็วจัง
ไม่สมราคากับค่าน้ำตาที่ต้องเสียไปเป็นอาทิตย์เลยนะ
ความจริงต้องให้พี่ทายง้อและสำนึกผิดให้นานกว่านี้
ไม่งั้นนอกจากจะจูบกับพลอยแล้วอาจมีเรื่องที่ยิ่งกว่านี้
มาให้เห็นอยู่เรื่อย ๆ นะ 

[anna1234]

ป.ล.พี่ mecon พี่เอารูปที่ขึ้นเป็นไฟล์มาจากไหนอะ  มันเป็นพระเอกหนังเอ็กซ์เรื่องนึงที่เบบี้ชอบมากๆอะ น่ารักโคตรๆ คือไปเอามาจากไหนอะค่ะ อยากได้บ้างอะ

ใช่มั้ยน่านเบบี๋ เป็นรูปพี่เค้าทำไงละที่นี้ฮึเจ้าหื่น

อยากกินขนมแกล้มไอร์ที แหะๆๆๆ

[เบบี้]

ตอนที่39.


หลังจากเหตุการณ์วันนั้นผ่านมา  จะเหตุการณ์อะไรนะหรอครับ  ก็เหตุการณ์ปวดหัวในชีวิตผมเลยอะดิอยู่ดีๆไอ้เด็กขนมมันดันเข้ามาเห็นอะไรที่ไม่ควรเห็นซะได้ 

ที่จริงวันนั้นอะผมเชื่อใจพลอยนะครับว่าพลอยคงไม่ทำอะไรแบบนั้น  ที่จริงไม่คิดเลยด้วยซ้ำ  ถึงรู้ว่าพลอยเป็นผู้หญิงที่กล้า  แต่ว่าตั้งแต่รู้จักกันมาเราไม่เคยถึงเนื้อถึงตัวกันเลย  ผมรู้ดีว่าผมก็หลงจูบตอบรับพลอยไปแต่พอจังหวะที่กำลังจะหยุด  ไอ้เด็กขนมดันเข้ามาเห็นซะได้  กรรมของเวรจริงๆครับ

ผมไม่รู้ว่าพลอยมีเหตุจูงใจอะไรที่ทำแบบนี้  สิ่งที่ผมคิดไว้ตอนแรกคือพลอยอาจเห็นว่าผมตีตัวออกห่างบ้าง  คือเดี๋ยวนี้ผมค่อนข้างปฏิเสธพลอยบ่อยจนสังเกตตัวเองได้เลยทีเดียว  แต่ผมไม่คิดว่าพลอยจะกล้าจู่โจมผมขนาดนี้  ตอนแรกก็ตกใจเหมือนกัน  ถึงกับเซไปโดนล๊อกเกอร์กันเลยทีเดียวเพราะมาแบบไม่ให้ตั้งตัว  ปากจูบกันได้ไม่ถึงห้าวินาที  ดันได้ยินเสียงรองเท้าใครไม่รู้  พอหันไปดูเท่านั้นเอง .. ไอ้ตัวเล็กมันยืนมองอยู่หน้าประตูห้อง  สีหน้าตกใจโคตรๆ  พอผมผลักพลอยวิ่งตามไป  มันก็วิ่งยิ่งกว่านักวิ่งสี่ร้อยเมตร  ไม่รู้จะวิ่งเอาโล่ห์รึไง ผมก็จะวิ่งตามให้ทันอยู่หรอกนะครับ  แต่มีรถมาตัดหน้าผมซะก่อนทำให้มองไม่เห็นว่ามันวิ่งไปไหนต่อ  เฮ้ออออ หนักใจกับมันจริงๆ  ยิ่งขี้น้อยใจอยู่ด้วย

หลังจากที่ผมลงมาจากยิม  พลอยก็วิ่งตามลงมาอีก
“เป็นอะไรหรอทาย”พลอยถามเหมือนไม่ได้สนใจอะไรเลย  ว่าใครจะมาเห็นเรารึเปล่า  ถ้าไม่ใช่ขนมพลอยจะเสียหายขนาดไหน 
“อ่อ.. เปล่าหรอกครับ”ผมตอบแบบไม่ได้มองหน้าพลอย
“แล้วทายจะไปไหน”พลอยจับแขนผมไว้
“ทายจะกลับบ้านแล้วนะ”ผมโกหก  จริงๆแล้วจะไปตามไอ้เด็กขนมมันต่างหาก

“คุณทายครับ”พี่ไชยวิ่งกระหืดกระหอบมา  ทำเอาผมงานเข้าอีกแล้ว  แค่เห็นว่าเข้ามาหาที่มหาลัยแบบนี้ผมก็พอจะรู้เหตุการณ์แล้วครับ
“คือมีเรื่องด่วนจากทางมาเลย์ครับ...”พี่ไชยบอก
“แล้วพ่อละ”ผมลูบหัวตัวเองอย่างเซ็งๆ
“คุณท่านไปฟิลิปินส์ครับ..”พี่ไชยบอก
“แล้วมีอะไรที่มาเลย์”ผมถาม
“บ่อนถูกตรวจครับ.. แล้วก็มิสเตอร์หลิวขอพบคุณท่านนะครับเห็นบอกว่ามีเรื่องด่วน  ผมได้โทรถามคุณท่านแล้วคุณท่านบอกให้คุณทายไปแทน”พอดีพ่อผมมีหุ้นอยู่ที่บ่อนที่มาเลย์  กับฮองกง  แล้วก็ฟิลิปินส์นะครับ  แต่ที่ไทยเราไม่มี  เราเปิดแค่ผับแล้วก็ร้านเหล้าเฉยๆ  แล้วก็ธุรกิจอื่นๆอีก ธุรกิจอื่นๆก็ดีหมดยกเว้นเปิดบ่อนกับผับนี่แหละครับ  ตอนนี้ก็รอซื้อหุ้นบ่อนคาสิโนที่ออสเตรเลียอยู่ด้วยแต่ก็ยังไม่มีใครขายหุ้นสักที
“มาตรวจเหี้ยไรตอนนี้วะ”ผมพูดอย่างหงุดหงิด  ทุกทีผมจะไม่ค่อยออกอาการหงุดหงิดต่อหน้าลูกน้องอย่างนี้เท่าไหร่หรอกนะครับ  ไม่รู้เป็นอะไร  มันหงุดหงิดๆพิลึก  พอหันมามองผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆนี่อารมณ์เซ็งยิ่งเกิด
“งั้นไปเลยแล้วกัน ผมจะได้รีบกลับ”ผมบอกพี่ไชย
“เออ.. คือคุณท่านอาจให้คุณทายรอจนกว่าจะเชคเรื่องเสียภาษีเสร็จนะครับ”พี่ไชยบอกอย่างกลัวๆ
“.....................”คือตอนนี้หน้าผมก็ไม่รู้เป็นไงหรอกนะครับ  แต่ตอนนี้ปวดหัวชิบหาย  พี่ไชยมองหน้าผมอย่างรู้ทันเมื่อผมพยักหน้าให้
“พี่คิงอยู่ไหนครับ”
“อยู่ที่รถครับ”พี่ไชยบอก
“งั้นพี่ขับรถผมกลับด้วยแล้วกัน”ผมยื่นกุญแจรถให้พี่ทาย 
“ทายกลับก่อนนะพลอย”ผมหันไปบอกพลอย   แล้วเดินออกมาไม่รอคำพูดใดๆจากปากพลอยทั้งสิ้น

นั่นแหละครับเรื่องที่เกิดขึ้นวันนั้น  ผมอยู่จัดการเรื่องที่มาเลย์อยู่สองวันเต็ม   กลับมาอีกทีก็มีเรื่องวุ่นวายนิดหน่อย  พอเจอยัยทอยมันก็ถามผมเรื่องเด็กขนม  ผมก็ถามมันกลับด้วยเพราะด้วยความคิดถึงขึ้นมาได้   กลายเป็นยัยน้องสาวตัวดีมันทำหน้าจับผิดผมเหมือนผมผิดอะไรอย่างนั้นแหละครับ  พอมันถามว่าขนมมาหาผมไหม  ผมก็บอกว่าผมไปมาเลย์มาจะไปหาได้ไง  มันก็ตกใจ  มันไม่รู้ว่าผมไปมาเลย์มา ตกลงมันเป็นน้องสาวผมรึเปล่าครับเนี้ย  มันบอกว่ามันไม่รู้เรื่องเพราะว่าคืนก่อนมันไปนอนบ้านเพื่อนมา  อีกคืนมันก็นึกว่าผมไปทำงานมันเลยไม่ได้ถามอะไรใคร




...........
...........



แล้วพอมาวันนี้มันก็โทรมาว่าผมแต่เช้าว่าไปทำอะไรที่ห้องแต่งตัวไว้  อยากฟังมันพูดใส่ผมรึเปล่าละครับ  ผมจะเรียงคำพูดให้ฟัง  ไม่รู้ว่ามันเป็นน้องสาวหรือมันเป็นแม่กันแน่

“ว่าไง”
“พี่ทาย. พี่ทายไปทำอะไรที่แต่งตัวไว้ห๊ะ..อีชะนีพลอยพี่ก็รู้ว่ามันเป็นคนยังไง..คิดจะไปทำอะไรกันห๊ะถึงได้ขึ้นไปอยู่ด้วยกันสองต่อสองแบบนั้น  แล้วยังมาทำเพื่อนทอยร้องไห้อีกตกลงพี่ทายจะยังไงกันแน่..ทอยชักไม่ไหวแล้วนะ”มันพูดรัวติดกันแทบไม่ทันให้ผมได้ตั้งตัว
“อะไรเนี้ยทอย”ผมตื่นนอนด้วยอาการงัวเงียสุดๆ  ก็ขอพักเต็มๆหน่อยไม่ได้หรอครับ  นี่มันโทรมาตั้งแต่แปดโมงครึ่ง
“โอ้ยยยยยยยย.. ทอยละเบื่อๆๆพี่ทายจริงๆ.. ทอยจะบอกไรให้นะพี่ทาย ถ้าเย็นนี้พี่ทายไม่มาง้อขนมนะ  ทอยจะให้คนที่มันมาจีบขนมเนี้ยไม่ว่าจะรุ่นพี่รุ่นน้องทอยจะเปิดทางให้หมดเลย  ไม่กั้กไว้ให้พี่ทายแล้ว”ไอ้ทอยมันพูดอย่างอารมณ์เสีย 
“ประจำเดือนมารึเปล่าเนี้ย”ผมถามมันเซ็งๆ  เพราะถึงมันไม่โทรมาตาม  เย็นนี้ผมก็ไปอยู่แล้วแหละครับ
“พี่ทาย!!”มันกระแทกเสียงใส่หูผม  จนผมเอามือถือออกแทบไม่ทันอะครับ
“นี่ตกลงรู้เรื่องแล้ว ..”ผมพูดเป็นเชิงถาม
“ก็ใช่นะสิ”มันตอบ
“แล้วขนมเป็นไงบ้าง”ผมถาม
“ก็ไม่เป็นไง .. มันเงียบๆมาหลายวันแล้ว  ทอยก็คิดว่ามันคงไม่มีเรื่องอะไร  ที่ไหนได้พอทอยหลอกถามวันนี้มันเล่าไปมันก็ร้องไห้ไป.. ทำไมพี่ทายเป็นคนอย่างนี้ ห๊ะ.. แค่ขนมมันรู้ว่าพี่ทายเจ้าชู้รักใครไม่เป็นมันก็เสียใจจะแย่อยู่แล้ว .. แล้วนี่ไปจูบให้มันเห็นอีก.. อีพลอยมันมีอะไรดีนักหนาห๊ะ”มันพูดไปเว้นจังหวะอย่างกับแรฟอยู่เลยอะครับ 
“ก็เปล่า.. เอาเป็นว่าแกหยุดว่าพี่ได้แล้ว.. แล้วเย็นนี้เลิกกี่โมง.”ผมเปลี่ยนเรื่อง
“ก็เวลาเดิมนั่นแหละ.. เดี๋ยวนี้ขนมมันกลับบ้านไวเพราะว่าพี่เพลงมารับ. เย็นนี้ทอยจะกักตัวมันไว้ให้แล้วกัน..รีบๆมาละ”มันพูด
“อืมได้..”
“แล้วก็อย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้อีกนะ. ทอยเกลียดอีพลอย..”มันไปแค้นเค้าเรื่องไรวะเนี้ย
“แล้วเดี๋ยวทอยจะโทรไปส่งข่าวอีกรอบ.แค่นี้นะค่ะ..”มันพูดเสร็จมันก็วางไปเลยอะครับ

เฮ้อออออ ~~~~~~ 
ร้องไห้ด้วย  ว่าแล้วไงว่าต้องร้อง แค่โดนว่านิดหน่อยก็บ่อน้ำตาตื้นแล้ว  นี่มาเห็นเข้าจังๆ   แล้วกรูจะไปแก้ตัวไรได้วะเนี้ย


...........
...........



นั่นที่มาของเรื่องทั้งหมดในวันนี้แหละครับ  เหอะๆ
“เป็นไรอีก หืม. นั่งเงียบเชียว”ผมถามไอ้ตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้างๆ
“เปล่า. ก็ไม่มีไรจะพูด”มันตอบห้วนๆ  เสียงห้วนๆ  ทำเอาผมหมันไส้
“หึ........”ผมหัวเราะออกมาเบาๆ 
“คิดถึงพี่มากเลยอะดิ”ผมแกล้งแซว
“หลงตัวเอง”มันตอบห้วนๆอีก
“อะไร.. นี่อย่างบอกนะว่าคิดเรื่องนั้นอยู่”
“เปล้า...”มันตอบเสียงสูงเหมือนประชด
“แล้วคิดไรอยู่”ผมถาม
“ไม่ได้คิดไร.สมองว่างเปล่า.. โล่งงงง สบายที่ซู้ดดดดดดดด”มันทำเสียงใส่ผมแล้วหันมาเล่นหน้าเล่นตาใส่
“หึหึ.....ทะเล้นนะเรา”ผมหันไปยิ้มให้
“กินไรดีครับ”ผมถาม
“ไม่ ขนมจะกลับบ้าน  ขนมจะไปกินกับอา”มันตอบหน้างอ
“ไม่เอาอะ.. ก็พี่จะกินด้วยอะ”ผมรีบประท้วง
“ไม่สนใจ”มันตอบเสียงใส
“งั้นก็ไปกินด้วยซะเลย”ผมบอก
“กล้ารึไง”ไอ้เด็กขนมหันมาถามผมอย่างท้าทาย
“หึ.. คนอย่างไอ้ทายไม่เคยกลัวใครอยู่แล้ว”ผมบอกทันที
“ดี”ไอ้เด็กขนมมันย้ำเสียงหนักแน่
“เอาตัวรอดเองแล้วกัน”มันพูด
“พี่ไม่เห็นต้องเอาตัวรอดอะไร .. ในเมื่อหลานคุณอาแสบกับอาปานมาชอบพี่ก่อนเอง”ผมพูดอย่างเย้ยๆ
“อะ.. ไอ้พี่ทาย”ไอ้เด็กขนมมันหันมาชี้หน้าผม  แบบด่าไม่ออก
“หึ.. ไรครับ”ผมหันไปยิ้มให้แบบว่าเราอยู่เหนือชั้นกว่า
“ชิ..”มันจิปากตัวเองเบาๆแล้วหันไปนั่งกอดอก  ผมขับรถกลับบ้านไอ้ตัวแสบทันที  ไม่นานก็ถึง  ใจเต้นหวิวๆเหมือนกันครับ  ถ้าอามันถามเราจะตอบว่าไงวะเนี้ย  อยู่ดีๆไปเอาหลานเค้ามาส่งที่บ้าน  แถมยังจะขอกินข้าวด้วยอีก  หน้าด้านได้อีกวะกรู


.............
..............


พอมาถึงอาแสบกับอาปานก็อยู่ที่บ้านอยู่แล้วครับ  ผมก็ได้แต่แกล้งทำตัวไม่กลัวแต่ในใจตุ๊บๆต่อมๆแล้วครับ  ก็อาแสบน่ากลัวขนาดนั้นอะ  ใครไม่กลัววะ
“สวัสดีครับ”ผมยกมือไหว้อาแสบกับอาปานที่นั่งอยู่ห้องนั่งเล่น
“อ่าว..มาได้ไงเนี้ย.. เข้ามาก่อนสิ”อาปานรับไหว้  อาแสบก็รับไหว้แต่ไม่ยิ้มอะ  ผมเดินตามอาปานไปนั่งที่โซฟา
“ดีครับอา..”ไอ้ตัวเล็กมันเดินเข้ามายกมือไหว้ 
“ขนมเอาของไปเก็บก่อนนะฮะ”มันพูดอย่างรวดเร็วแล้ววิ่งหายจากผมไปซะงั้นอะครับ
“แล้วเป็นไงมาไงเนี้ย.ถึงมาส่งขนมได้”อาปานถาม  ผมหันไปมองหน้าอาแสบนิดๆ  อาแสบก็นั่งมองผมเหมือนรอคำตอบอยู่อะครับ
“อ่อ.. คือพอดีไปรับน้องมาเองอะครับ..แล้วก็กะว่าจะพาไปหาไรกิน  แต่ขนมบอกอยากกลับมากินที่บ้านผมเลยอยากจะมาฝากท้องด้วย”ผมตอบไป  คิดได้ไงวะกรู  งี่เง่าสุดตรีนอะ
“ได้สิ.. เดี๋ยวให้ขนมแสดงฝีมือเองเลยแล้วกัน.. อาก็ทำไม่ค่อยเก่งหรอก  ส่วนมาพี่แสบทำกับขนมนั่นแหละ”อาปานบอก
“ขอบคุณครับ” ข้าวมื้อนี้กรูจะอร่อยไหมเนี้ย  ดูดิเหมือนมียมทูตอยู่ข้างตัวกรูเลยนิ
“แล้วพ่อเป็นไงบ้างละ”อาแสบถาม  นี่เป็นประโยคแรกมั้งครับที่อาแสบถามขึ้น
“ก็ดีครับ.. นี่ก็เพิ่งกลับจากฟิลิปินส์ครับ”ผมบอกอาแสบ
“แล้วตอนนี้คบกับใครอยู่”เง้อออออออออออออ -.- อยู่ดีๆอาแสบก็ยิงคำถามขึ้น
“เออไม่ได้คบกับใครครับ”ผมตอบไปตามความจริง
“ก็ดี.. อย่าให้เกิดเรื่องแล้วกัน..”อาแสบพูดนิ่งๆ
“ครับ”ผมรับปากไป  ผมพอรู้ว่าอาแสบหมายถึงอะไร  อย่าให้เกิดเรื่อง ก็คือ “อย่าทำให้หลานกรูเจ็บ” มันคงเป็นความหมายเดียวกัน  เพราะคนอย่างอาแสบ ประโยคคำว่า อย่าให้เกิดเรื่อง คงไม่ได้หมายถึง “อย่าให้มีเรื่องให้แกเดือดร้อน” เหอะๆ
“พี่แสบ.. ไปทำกับข้าวดีกว่านะ”อยู่ดีๆอาปานก็พูดขึ้นแทรก 
“อืม.. จะกินอะไรละ”อาแสบถาม  แต่หน้ามองหน้าผมอะ ..
“ผมอะไรก็ได้ครับ”คือกรูไม่รู้ว่าหมายถึงกรูรึเปล่า แต่ถ้าไม่ตอบก็เสียมารยาท  ตอบให้เป็นกลางดีกว่า กรูจะได้ไม่หน้าแตก
“..เดี๋ยวอาไปช่วยอาแสบทำนะ..”อาปานบอกยิ้มๆแล้วลุกตามอาแสบไป  ทิ้งให้ผมอยู่คนเดียว  ผมที่นั่งเกรงอยู่เมื่อกี้  รู้เลยครับว่าตัวเองเกรงอยู่ 
“เฮ้อออออออออ”ผมหายใจออกทันที  ทิ้งตัวเองพิงโซฟา
“คิคิ...”เสียงคิกคักดังเบาๆมาจากประตูทางเข้า  ไอ้ตัวเล็กมันยืนปิดปากตัวเองอยู่  ตอนนี้มันถอดถุงเท้าออกแล้วเรียบร้อย  นาฬิกามันก็ถอดออกแล้ว  เสื้อมันก็เอาออกนอกกางเกง  ดูแล้วเหมือนเด็กร้ายๆหน่อยๆ  แต่ดูน่ารักดีชะมัด  ไม่รู้ผมจ้องนานไปรึเปล่า 
อยู่ๆไอ้ตัวเล็กมันก็ยืนนิ่งตัวแข็ง  หยุดยิ้มทันที  ยืนหน้าแดง
“.....................”ผมยิ้มมองหน้ามัน
“จะไปไหนอะ”ผมรีบถามไว้  เมื่อไอ้ตัวเล็กมันทำท่าจะหันหลัง
“ไปช่วยอาทำกับข้าว”มันพูด
“ปล่อยพี่ไว้คนเดียวหรอ”ผมทำเสียงอ้อน
“ก็นั่งรอไปสิฮะ”มันพูด
“นั่งด้วยกันดิ..พี่เหงาอะ”ผมพูด
“อะ แฮ่ม”เสียงทุ้มกระแอมคอแบบนี้  ทำเอาไอ้ตัวเล็กและผมหันไปมอง
“ขนมไปทำไป..ทายด้วย..อาลืมไปว่ามีข้อสอบต้องตรวจ”อยู่ดีๆอาแสบก็เดินมาบอก
“ฮะ”ไอ้ตัวเล็กมันตอบ
“งั้นทายไปช่วยน้องนะครับ”ผมบอก  อาแสบพยักหน้า 
“พี่ขึ้นไปเอาข้อสอบก่อนนะ.”อาแสบบอกอาปานที่เพิ่งมายืนอยู่ข้างๆเมื่อกี้
“เดี๋ยวปานคั้นน้ำส้มให้นะ” อืม  บ้านนี้นี่มันอยู่กันเหมือนสามีภรรยากันจริงๆเลยอะ  แต่ก็ดูอบอุ่นรักกันดี
อาปานกวักมือเรียกผมยิ้มๆ  แล้วจับไหล่ผมเบาๆให้ไปช่วยขนมในครัว  อาปานก็เดินมาด้วย พร้อมกับคั้นน้ำส้มให้อาแสบที่นั่งตรวจข้อสอบอยู่ที่ห้องนั่งเล่น
“ทำไรบ้างอะ”ผมถาม  เพราะรู้สึกเหมือนตัวเองเกินๆ  ทำกับข้าวไม่เป็นอะ
“อะ..มานี่ดิ”ไอ้ตัวเล็กมันเรียกผม  แล้วหยิบผ้ากันเปื้อนคล้องคอให้ผม
“หันหลังสิฮะ”มันบอก  ผมก็หันหลังให้ไอ้ตัวเล็กมันมัดให้
“ทำไม่เป็นนะ”ผมบอก
“รู้อยู่แล้วแหละ”มันตอบส่งๆ
“หน้าอย่างนี้จะทำไรเป็น”มันพูด  ทำเอาผมหมันเขี้ยว
“เดี้ยยยย..”ผมทำเสียงใส่  ที่กล้าทำเพราะว่าอาปานออกไปนั่งกับอาแสบแล้วนะครับ 
“จะทำไรบ้างอะ”ผมถามอีก  ก็กับข้าวมันเต็มโต๊ะเลยอะ  คิดไม่เป็น
“ก็พี่ทายอยากกินไรอะ”มันถาม แล้วมองหน้าผม
“ผัดเปรี้ยวหวาน”ผมยิ้มกะล่อนใส่
“ไร.”มันทำเสียงห้วนๆเหมือนแกล้งทำเป็นเข้ม
“หึ... จุ๊บ”ผมหัวเราะเบาๆ  แล้วก้มตัวเองไปหอมแก้มมัน  ไอ้ตัวเล็กมันหลบไม่ทัน  ได้แต่ยืนมองค้อนผมหน้าแดงๆ
“อันนี้เค็มอะ”ผมทำหน้าแหยๆ
“ใช่ดิ.. ใครมันไปเปรี้ยวหวานเหมือนพี่พลอยละ” ตู้มมมมมมมมมมมมม!! หนึ่งหลุมเพื่อตัวเอง
“รายอะ..เดี๋ยวเค้างอนบ้างหรอกประชดกันอยู่ได้”ผมพูดแล้วเดินเข้าไปใกล้
“อยากงอนก็งอนไปเลย ไม่ง้อ”มันพูด  แล้วเดินไปหยิบผักมาล้างที่อ่างล้างจาน  ผมเดินไปข้างหลังแล้วกอดไว้
“เอ๊ะ..พี่ทาย”ไอ้ตัวเล็กมันดิ้นยุกยิกอยู่ในอ้อมกอดผม  พยายามจะให้ผมปล่อย
“เดี๋ยวอาก็เข้ามาเห็นหรอก”ไอ้ตัวเล็กพูดเบาๆ
“อาไม่เข้ามาหรอกน่า. อาเค้าอยู่ห้องนั่งเล่น”ผมพูดกระซิบ   อยู่ดีๆก็อยากกอดไว้นานๆ 
“ทำไมเอวเล็กอย่างนี้ละ.. ฮึ. กินก็เยอะ”ผมถามมันแล้วลูบเอวไอ้ตัวเล็กเบาๆไปมา  จนรู้ได้ว่าไอ้ตัวเล็กมันเกรงแขม่วท้องทันที
“หึหึ..”ผมหัวเราะออกมากับความพอใจของตัวเองที่เห็นอาการไอ้ตัวเล็กเป็นแบบนี้
“อย่าจับสิฮะ”มันพูด  ทำไมคำว่า “ฮะ” ของมันฟังแล้วดูน่ารักอย่างนี้วะ.. เฮ้ออออ. -.-
“ก็จะช่วยนี่ไง”ผมบอก
“ช่วยไปอยู่ไกลๆเลย.. แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่จะทำเสร็จ”มันพูดเสียงแข็ง
“โห.. ไล่หรอ..ให้ไปจริงอะ”ผมแกล้งทำเสียงล้อ  ไอ้ตัวเล็กมันยืนเงียบนิ่งๆ
“อยากไปก็ไปดิ”มันพูดเสียงเบา  กรูว่าน้อยใจอีกแหง


“หึ.....”

“ฟอดดดดดดด”  ผมหอมเข้าที่ต้นคอไอ้ตัวเล็กอย่างดัง  จนมันหดคอแล้วหันมาค้อน
“โอ้ยยยยย”ผมร้องออกมา  เมื่อโดนไอ้ตัวเล็กกระแทกข้อศอกเข้าท้องผมอย่างจัง 
“เจ็บนะ”ผมพูดบอก
“สมน้ำหน้า.. ปากว่ามือถึงดีนัก”มันว่าผมแล้วหันไปล้างผักต่อ  แล้วก็หยิบไปใส่จาน 
“หึหึ.. ตกลงให้ช่วยไรอะ”ผมหัวเราะออกมากับอาการงอนเล็กของมัน  แล้วก็ต้องเป็นงานเป็นการกับการเข้าครัวไม่กี่ครั้งของผมหรอกครับ  ทำไม่เป็น
“วันนี้จะทำผัด  ...เปรี้ยวหวาน...”มันกระแทกตรงคำว่าเปรี้ยวหวานใส่หน้าผม  ผมยิ้มให้
“แล้วก็ไข่เจียวกุ้งสับ  งั้นทำนี่ด้วยดีกว่า .. เดี๋ยวพี่ทายล้างปลาหมึกนะ  แล้วดึงตรงนี้ออก.เห็นปะ”ไอ้ตัวเล็กมันหยิบตัวปลาหมึกให้ผมดู แล้วดึงไอ้อะไรใสๆแข็งๆข้างในตัวให้ผมดู
“ดึงออกแล้วก็ล้างให้สะอาดนะ.. จะทำต้มจืดปลาหมึกยัดไส้.. แล้วก็ผัดพริกแกงไก่”มันพูดบอกเมนูผม
“คราบ”ผมยิ้มให้ไอ้ตัวเล็ก  พอมันเห็นมันก็หน้าแดง  หน้าแดงง่ายมากอะครับ  คึคึ..
และแล้วผมกับขนมก็ทำกับข้าว  กว่าจะเสร็จก็นานเหมือนกันอะครับ  เหนื่อยมากด้วย ไม่คิดว่าการทำกับข้าวมันจะเหนื่อยขนาดนี้นะเนี้ย  ยุ่งยากไปหมดเลยอะครับ  รอนู้นรอนี่กว่าจะเสร็จกว่าจะสุก  ไม่ไหวๆผมไม่เหมาะจริงๆนะ
“มือเปื่อยเลยอะ”ผมแบมือให้ไอ้ตัวเล็กดู
“แค่นี้ทำบ่น  ทีตอนมือเปื้อนเลือดเวลาไปตีกันไม่เห็นบ่น”มันพูด
“โห.. ไม่สงสารยังมาประชดอีก”ผมพูดบอก
“................”ไอ้ตัวเล็กมันเบะปากใส่ผม  แล้วยักคิ้วให้
“เอ้.....”มันดันตัวผมให้ออกห่างทันที  ก็หมันเขี้ยวนี่หว่า เล่นหน้าเล่นตาอยู่นั้นแหละ
“ยกไปไว้ที่โต๊ะสิฮะ. ป่านนี้อาคงรอแย่แล้ว”ไอ้ตัวเล็กพูดบอก  ผมก็เลยยกอาหารใส่ถาดแล้วเดินออกไปวางที่โต๊ะกินข้าวด้านนอก 
แล้วเดินมาหยิบจานที่ไอ้ตัวเล็กมันเตรียมไว้  กับเหยือกน้ำด้วย
“ถอดผ้ากันเปื้อนออกสิฮะ”มันพูดบอกไปพรางเช็ดช้อนไป
“ถอดให้หน่อยดิ”ผมเดินเข้าไปใกล้แล้วหันหลังให้  ไอ้ตัวเล็กก็ว่าง่ายถอดผ้าที่มัดปมด้านหลังไว้ออก
“มาเดี๋ยวถอดให้บ้าง”ผมบอกไอ้ตัวเล็กบ้าง 
“ขนมถอดเองได้”มันพูดบอก  แล้วรีบถอดปมผ้าตัวเองออกจากด้านหลัง
“หึ.. ระแวงไร”ผมแกล้งถามไปงั้นๆ
“พี่ทายชองทะลึ่ง”มันพูดบอก  แล้วยกถาดให้ผมยกออกไปอีกรอบ


ไอ้ตัวเล็กเดินไปตามอาๆมากินข้าว  ..
บนโต๊ะบทสนทนาไปได้ด้วยดีเพราะว่าไอ้ตัวเล็กชวนคุยตลอด  อาแสบก็ถามผมบ้างเป็นระยะ  เรื่องเรียนแล้วก็เรื่องงานที่ช่วยพ่อ  อาปานกับอาแสบก็ดูรักกันดี้ดีครับ  อาปานเทคแคร์ดีได้อีก  ยิ้มตลอดเลยครับ
เย็นวันนั้นผมก็อิ่มแป้ไปเลยครับ
“ขอบคุณสำหรับอาหารนะครับอา”ผมบอก
“ตัวเองเป็นคนทำจะขอบคุณทำไม”อาปานยิ้มแซว
“ครับ..”
“งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ..”ผมก้มหัวน้อยๆ
“เดินทางกลับดีๆละ.”อาปานบอก
“สวัสดีครับ”ผมยกมือไหว้อาทั้งสอง  อาแสบยกมือไหว้รับ  พร้อมๆกับอาปานที่ตบไหล่ผมเบาๆ 
ผมเดินออกมาพร้อมกับไอ้ตัวเล็กที่เดินตามหลังมาส่ง
“พรุ่งนี้จะไปรับนะ”ผมหันไปบอก
“.......................”ไอ้ตัวเล็กมันเงียบไม่ได้พูดอะไรต่อ
“หรือว่ามีคนอื่นมารับอยู่แล้ว”ผมถามกลับนิ่งๆ 
“เปล่า”ไอ้ตัวเล็กรีบตอบ
“............”ผมยิ้มให้หน่อยๆ
“ตกลงให้ไปรับไหม”ผมถามอีกรอบ  ไอ้ตัวเล็กพยักหน้าแต่ตาไม่ได้มองหน้าผมที่ยืนจ้องอยู่ตอนนี้
“งั้นพี่กลับก่อนนะ”ผมบอก 
“อืออ”ไอ้ตัวเล็กตอบในลำคอเบาๆ  ผมเหลือบหันมองเข้าไปในบ้าน  ไม่มีใครอยู่แล้ว สงสัยอาแสบยังตรวจข้อสอบไม่เสร็จ
“อืออออออ”ไอ้ตัวเล็กมันร้องในลำคอเสียงดังทันที   มือไม้นี่ดันตัวผมไว้ตามสัญชาตญาณ
ผมเน้นปากตัวเองให้กดไปกับปากนุ่มๆของไอ้ตัวเล็กมากขึ้น  ทั้งๆที่มันไม่ยอมเผยปากออกเลยสักนิด  ผมยืนยิ้มมือก็ยังจับแขนที่มันดันตัวผมไว้อยู่  หน้าไอ้ตัวเล็กตอนนี้เหมือนเด็กโดนขัดใจทันที
“ฝันดีนะครับ”ผมพูดจบก็ก้มลงไปหอมแก้มอีกรอบ  แล้วยิ้มให้ก่อนที่จะเดินไปขึ้นรถแบบไม่ได้สนใจไอ้คนตัวเล็กที่ยืนเป็นเสาหินอยู่ตรงนั้น
...................>>>><<<<.....................

[nbee]

 :z13:เบบี้
กำลังจะเม้นตอน 38 ตอนใหม่มาแล้ว
งั้นเม้นทีเดียวเลยละกันเนาะ
ขอไปอ่านก่อนละกัน



.....................

วันนี้พี่ทายได้กำไรไปเต็มๆ
ขนมก็ได้กำไรด้วย อิอิ

อาแสบพูดมาแบบี้แสดงว่าเปิดไฟเขียวแล้วช่ายม้ายยยยยยย

ปล รักเบบี้ที่สุดเลย +1ให้คนน่ารัก













.
.
.
.
ไปหมด

[gboy]

โอ๊ย เคือง


ไอ้พี่ทายไม ไม่เคลียร์กะ ยัยพลอยให้รู้เรื่อง

ชิ เปลี่ยนใจเชียร์พี่ทักดีกว่า

[┗◎┗◎]

เบบี้น่ารักกกที่ซู็้ดดดดดดด มาต่อให้อ่านแบบยาวๆๆๆๆๆ

“หรือว่ามีคนอื่นมารับอยู่แล้ว”ผมถามกลับนิ่งๆ

นั่นแน่ทายมีการแอบหึงนะ โฮะๆๆๆๆ

[tongner]

อิอิ หวานกันจิงจิ้งง   

[MIXER]

อ่านแล้วจะมดขึ้นจอเลยทีเดียว
จะหวานกันไปไหนเนี่ยย ย หืมม ??
อิจฉา ๆๆ ๆ  ฮึ่ย 555 5
 

[kuraki]

โอ๊ย เค้าจีบกัน งอนง้อกัน หวีทซะไม่มีอ่ะค่ะ

ขอบคุณเบบี้สำหรับตอนน่ารักๆนี้นะคะ

ดีจังเลย ได้อ่านต่อเนื่อง 

[milphinnejj]

+1 แต้มให้เบบี้ ทำไมน้องขนมใจอ่อนเร็วจัง
ไม่สมราคากับค่าน้ำตาที่ต้องเสียไปเป็นอาทิตย์เลยนะ
ความจริงต้องให้พี่ทายง้อและสำนึกผิดให้นานกว่านี้
ไม่งั้นนอกจากจะจูบกับพลอยแล้วอาจมีเรื่องที่ยิ่งกว่านี้
มาให้เห็นอยู่เรื่อย ๆ นะ  

^
^

เห็นด้วยง่าค่ะ .. พี่ทายได้เปรียบน้องตลอดเลยอ่ะ
ตอนนี้อีก .. ได้ทั้งกอดทั้งหอม ชิส์ .. ทำไรไว้มั่งนี่ทำเป็นเนียนลืมนะ  
เมื่อไหร่อิพี่ทายจะสลัดอิคุณพี่พลอยออกไปจากวงจรซะทีเนี่ย .. มาบ่อยๆยิ่งหมั่นไส้ อยากทะลุจอไป  

อิอิ .. รักกันเร็วๆน้า

ขอบคุณมากค่ะเบบี้ อัพถี่แบบนี้รักตายเลย  

[arjinn]

ชอบ ชอบ ชอบ เดี๋ยวฟอดดด เดี๋ยวจ๊วบบบ 555
พี่ทายจัดไปอีก แต่กะขนมเท่านั้นนะ ขอบอก
มีความสุข...เอิ้ก อ๊าก อารมณ์ดี

[Mint]

รอตอน 45

 

ป.ล. ทัก เพลง ตูจอง 

[yochio_shim]

ที่รัก กินยาผิดขวดรึป่าว

อัพอย่างงี้

ที่รักชอบนะ หวานมากตอนนี้

เหมือนความรักขอเราสองคนเลย  +5555555

[•ผั๑`|nกุ้va’ด•]

  โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!! โอ๊ยยยยยยยยยยย!!! กรี๊ดดดดดดดดดด!!!!
 
อ่าน 2 รวบรวดเลย     เบบี้  อัพเร็วปรี๊ดดดๆ

[ChiOln]

 

น่ารัก!!!

[♥a2k♥]

ตอนนี้พี่ทายได้กำไรชะมัด เข้าใจก้น้องน่ารักกไม่ไหวแล้ว  
แต่พี่ทายรีบจัดการกับนังพลอยไวไวนะ  
จะได้อะไรอะไรขนมได้เต็มที่ อร๊ายยยย
พี่ทายน่ารัก แต่เบบี้น่ารักกว่า  

[sweetener]

หวานมากกกกกกกกกกกก
มีใจให้ขนมแล้วหรอพี่ทายยยยยย

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

เอ๊ะ ไอ้พี่่ทายเดะที่รักปาล์มช้ำหมด เบาๆหน่อยดิ   

[IZE]

กับข้าวมื้อนี้ไม่ต้องใส่น้ำตาลกันเลยทีเดียว

[toonki]

เป็นการทำอาหารโดยไม่ต้องใช่นำ้ตาลกันเลย
เบบี้ไม่ทำให้ผิดหวังเลยอ่ะ

หุมีคนแอบจับคู่เหมือนเราเลย
พี่เพลงกับพี่ทัก

[wan]

เอากำไรหลายต่อจัง งานนี้ขนมขาดทุนย่อยยับ แต่คงชอบ

เบบี้ขยันแบบนี้  :กอด1:แต่ กด + ไม่ได้  กดไปเมื่อเช้าเอง

เป็นกำลังใจให้ละกัน 

[เบบี้]

ขอจิ้มพี่ไต๋


แหมๆ พี่ไต๋  จะกินขนม ยังพร้อมกับกินไอซ์ทีนะ  เอาสักอย่างดิ คึคึ

[taem2love]

อร้ายยยยยยส์ น่ารักมากมายหลานขนม

แอบเคืองคุณทายอ่ะ แต่ไม่เปงราย

ง้อได้ใจ......โดนโคตรๆ

แต่น่าจะโดนโกรธนานๆนะ  สะจายดี

โอ๊ย!!!!!!!!!เกลียดมานนนนนนน นังพลอย

นังชะนี สตอเบอร์รี่ตัวแม่ น่าตบมาก!!!!!!!

อุ้ย!สงสัยอินจัด

เอาเปงว่า...เปงกำลังจายให้เสมอ

รัก....น้องเพลงจัง

[jobisuka]

จูบล้างปากนังชะนีพันธุ์ผสมไรนอร์ซอรัสพลอย เอร๊ยยยส์

กรี๊ดดดด ชอบบ

[ArgèntaR๛]

มดกัดจนคันไปทั้งตัว
หวานกันได้อีกฮะๆ
แต่เมื่อไหร่พี่ท่านจะเคลียร์กับพลอยกันสักทีละนี่ อยากให้ไปฟังเสียงที่อัดไว้จริงๆ

คุณเบบี้ขยันมากมายครับ

[pukpra]

  พี่ทายนี่ บทจะอ้อนน้องขนมก็เล่นเอาน้องขนมตั้งตัวแทบมะทัน
อิ่มหวาน ๆ อิอิ

[akaipee]

  ::พี่ทายได้กำไรเต็มๆๆอ่ะ

น่ารักจังทั้งขนม ทั้งเบบี้ 

แถม+1

[namtaan]

พี่ทายมาทำเป็นหวานกับขนม
เรื่องพลอยยังไม่เคลียร์เลย
ต้องมีการตามมารังควานขนมแน่ๆ

บวกอีก 1 แต้มให้หนูเบบี้จ้า ขอบคุณมากๆ 

[olar74]

ถูกใจจัง ...

หายไปหลายวัน .. ก็ .. มาต่อหลายตอน ... 

เป็นใครก็ต้องไม่พอใจสิ ... เห็นภาพบาดตาบาดใจซะขนาดนั้น 

ก็ต้องปล่อยให้มีงอน แล้วก็มีต้องมีง้อกันซะบ้าง .... ถ้าเค้าไม่มาง้อ .. ก็ต้องทำใจ (สถานเดียว)

[cassper_W]

โอ้ยยยยยย  น่ารัก

กระดึ๊บไปช้าๆๆจริงๆๆคู่นี้  แต่น่ารักมากขึ้นทุกตอนน:haun4: