•ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่"•“อาร์มใส่เสื้อตัวใหม่ที่พี่ซื้อมาให้ดูหน่อยสิ”
วันนี้พี่นพกลับบ้านเร็วกว่าทุกวัน แต่ทว่าตอนกลับมาถึงอาร์มก็อยู่ที่บ้านก่อนแล้วก็วันนี้มันวันเสาร์นี่อาร์มไม่มีเรียน
แต่พี่นพมีงานด่วนที่ต้องไปเคลียร์ที่บริษัท
“อาร์ม ขออาร์มไปอาบน้ำก่อนได้มั้ย” อาร์มยกมือไหว้ขอบคุณพี่นพ พร้อมกับรับถุงเสื้อตัวใหม่ที่พี่นพซื้อมาให้มาถือไว้
“ไม่ต้องหรอกใส่เลยพี่อยากเห็น”
“...” อาร์มไม่ตอบอะไรแต่หันมาค้อนให้พี่นพหนึ่งที
“นะ นะ นะ คนดี” ลูกอ้อนของพี่นพเค้าล่ะ
“ก็ได้ พี่นพรอแป๊บนะเดี๋ยวอาร์มไปเปลี่ยนเสื้อในห้อง”
เฮ้อ...สุดท้ายอาร์มก็ใจอ่อนยอมตามใจผู้ชายคนนี้เหมือนเดิม
“เปลี่ยนตรงนี้ก็ได้นี่นา ไม่เห็นต้องอายกันเลย ทำยังกับว่าไม่เคยโป๊ให้พี่เห็น”
พี่นพพูดพร้อมกับทำหน้าตากรุ่มกริ่ม
“ไม่เอา”
อาร์มตอบพร้อมกับเดินหน้าแดงเข้าห้องตัวเองไป
ที่อาร์มไม่ยอมเปลี่ยนเสื้อต่อหน้าพี่นพมันมีเหตุผมมากกว่านั้น จริงอยู่ที่อาร์มก็เขินๆอายๆ
แต่อาร์มกลัวว่าการถอดเสื้อต่อหน้าสายตาคู่นั้นมันจะทำให้พี่นพของขึ้นมากกว่า
เมื่อคืนก็ไม่ใช่น้อยครั้งเลยนะ คนอะไรไม่รู้จักเหนื่อยซะบ้าง
“น่ารักจัง”
พี่นพชมอาร์มหลังจากที่อาร์มเดินออกมาจากห้องพร้อมกับใส่เสื้อตัวใหม่ที่ตัวเองเลือกซื้อมาให้เองกับมือ
“...”
อาร์มรู้สึกอายแต่ไม่ได้ตอบอะไร ทำได้แต่เพียงหลบสายตาของพี่นพ
“แต่พี่ว่า...”
พี่นพพูดพร้อมกับเดินตรงเข้ามาหาอาร์ม แล้วก็รวบตัวไว้
“อ...อะไร...พี่นพ”
คนในวงแขนถามตะกุกตะกักด้วยน้ำเสียงประหม่า
“พี่ว่าอาร์มที่ไม่ใส่อะไรเลยน่ารักกว่านะ” พี่นพก้มลงมากระซิบที่ข้างหูของอาร์ม
มือพี่นพก็ไวเท่าความคิดตัวเองเพราะตอนนี้เสื้อผ้าของอาร์มก็หลุดออกจากตัวแล้ว
“พ...พี่นพ อีกแล้วเหรอ”
คนตัวเล็กท้วงขึ้นเมื่อมือที่อยู่ไม่สุขของที่นพมันทักทายอาร์มจนครบทั่วตัวแล้ว
“ทำไมอาร์มไม่ชอบเหรอ”
อย่าทำเสียงแบบนี้ได้ไหมอาร์มจะละลายอยู่แล้ว
“ฮึ”
อาร์มตอบพร้อมกับส่ายหัว ให้รู้ว่าอาร์มไม่ใช่ไม่ชอบ
“งั้นเราก็...”
แล้วเสียงพูดของพี่นพและน้องอาร์มก็ขาดหายไป
ได้ยินก็เพียงแต่เสียงหายใจหนักๆของทั้งสองคน…..
//---------------------------------------------------------------------// พี่นพ น้องอาร์ม อย่าหักโหมกันมากนักนะ เค้าเป็นห่วงอ่ะ ปล.รักคนอ่านเหมือนเดิมนะ