พิมพ์หน้านี้ - [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: kojiandkoji ที่ 26-04-2009 14:57:12

หัวข้อ: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 26-04-2009 14:57:12
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ    
สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0


_______________________________________________________________________________________


เป็นนิยายเรื่องที่สองที่จะเอาลงมาในบอร์ดนี้นะ

เรื่องราวของความรักที่ไม่สมควรจะเกิดขึ้น แต่ในเมื่อมันเกิดขึ้นมาแล้ว
ไม่มีใครสามารถที่จะหยุดยั้งมันได้ แม้แต่ตัวเองยังห้ามความรู้สึกของตัวเองไม่ได้เลย
ปัญหาที่เกิดคือมันไม่ใช่แค่เรื่องของคนสองคนแล้ว เพราะมันบานปลายเกินจะควบคุมได้
อาจจะคนละแนวกับเรื่อง --❤❤❤FIRST  LOVE❤❤❤--『รักครั้งแรก』--  นะ
(คนละอารมณ์เลยล่ะ)


ปล.จะเริ่มตอนแรกวันพรุ่งนี้นะ :bye2:

______________________________________________________________________________________


linkเรื่อง ❤❤❤FIRST  LOVE❤❤❤--『รักครั้งแรก』ตามนี้เลยจ้า----> http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=9192.0


*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ  แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
 ทิพย์โมบอร์ดนิยาย
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--ไม่อาจห้ามใจ--
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 26-04-2009 15:02:12
^

^

^

^

จิ้มให้บานเลย

เรื่องใหม่ 

 :mc4:

หัวข้อ: Re: [นิยาย]--ไม่อาจห้ามใจ--
เริ่มหัวข้อโดย: Donpopper ที่ 26-04-2009 15:30:28
มารออ่านด้วยคน

อ่านบทนำแล้วแลว่าจะเศร้าเลยอ่า
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--ไม่อาจห้ามใจ--
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 26-04-2009 15:41:25
เข้ามานั่งปูเสื่อรอค้าบ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--ไม่อาจห้ามใจ--
เริ่มหัวข้อโดย: zeazaiz ที่ 26-04-2009 19:53:00
เย้  เรื่องใหม่ :mc4:

รอด้วยคนค่ะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--ไม่อาจห้ามใจ--
เริ่มหัวข้อโดย: timeless ที่ 26-04-2009 20:57:12
รอด้วยคน :man1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--ไม่อาจห้ามใจ--
เริ่มหัวข้อโดย: [N]€ẃÿ{k}uñĢ ที่ 27-04-2009 02:41:15
 :mc4: :mc4: :mc4:
มาเจิมเรื่องใหม่ อิๆ
+1ให้เลยเป็นกำลังใจให้ แล้วจะรออ่านตอนแรกท่าทางเรื่องนี้จะใช่ย่อยอยู่
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--ไม่อาจห้ามใจ--up!!up!!!up!!!ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 27-04-2009 18:34:17

ตอนที่ 1




คลิ๊ก….......แอ๊ด...............






“กลับมาแล้วเหรอ”

“ค...ครับพี่นพ” พี่นพยังคงนั่งอยู่บนโซฟาในห้องรับแขกเหมือนเดิมอย่างที่พี่นพเคยทำ

“เอาของไปเก็บซะ จะได้กินข้าวกัน”

“ครับ”

ผมรับคำพี่นพอย่างว่าง่าย พี่นพเป็นเหมือนผู้ปกครองผมคอยดูแลผมทุกอย่าง
เงินที่ใช้ที่เรียนอยู่ทุกวันนี้ก็เป็นเงินของพี่นพทั้งนั้น อะไรที่ผมทำได้ ช่วยได้ ผมพร้อมที่จะทำให้พี่นพเสมอ

คอนโดที่ผมกับพี่นพอยู่เป็นคอนโดที่ขนาดค่อนข้างใหญ่ครับที่จริงก็ไม่ได้ใหญ่โตโอ่อ่าอะไรเท่าไร
พี่นพบอกว่าซื้อกว้างไปก็เท่านั้นอยู่กันแค่สองคนหาห้องที่อยู่ไม่ลำบาก มีการดูแลเรื่องความปลอดภัยดีก็พอแล้ว
ผมคิดถึงบ้านที่เคยอยู่นะ บ้านเก่าที่เคยอยู่เป็นบ้านที่มีบริเวณ มีสนามหญ้า มีโต๊ะนอกบ้าน มีชิงช้าไว้ให้นั่งเล่น
แต่ทั้งหมดนั่นมันก็เป็นเพียงภาพที่สวยหวานในอดีตภาพในความทรงจำที่ไม่อาจย้อนกลับมา...

“วันนี้ที่โรงเรียนเป็นไงบ้าง” พี่นพถามเมื่อผมนั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามกับพี่นพแล้ว

“ก็ดีครับ เหมือนทุกวัน”

“อืม งั้นก็ดี เอ้ากินข้าวกันดีกว่าพี่หิวแล้ว”

“ครับ”

บรรยากาศบนโต๊ะอาหารก็เหมือนเดิมครับพี่นพถามอะไรมาผมก็ตอบไป
ไม่รู้สินะว่าผมคิดไปเองรึเปล่าผมรู้สึกว่าข้าวที่กินพร้อมกับพี่นพทุกวันทุกวันตอนนี้มันไม่มีรสชาติอะไรเลย
ทั้งที่แต่ก่อนข้าวมื้อเย็นเป็นข้าวมื้อที่อร่อยที่สุดสำหรับผม ...

“กินไม่ค่อยลงเหรอ ไม่สบายรึเปล่า” พี่นพถามเมื่อเห็นผมเขี่ยข้าวในจานไปมาแต่ก็ไม่ตักกินให้หมดจานซะที

“...” ผมไม่ตอบอะไรเพราะว่าไม่รู้จะพูดอะไร

“กินเยอะๆนะ กินเสร็จแล้วเอาจานไปไว้ที่ล้างแล้วไปหาพี่ในห้องด้วย”พี่นพพูดเสร็จก็เดินเข้าห้องพี่นพไป

“ครับ”

ผมตอบรับคำพี่เค้าไปแต่ผมก็ไม่ได้กินต่อ ผมอิ่มครับ อิ่มมากแล้ว...
ผมเลยเก็บจานข้าว ชามกับข้าวไปไว้ที่ล้างตามที่พี่นพบอก ส่วนใหญ่มื้อเย็นพี่นพจะเป็นคนจัดการครับหาซื้อเข้ามา
ส่วนผมเป็นคนแกะใส่จานชาม แล้วก็รอกินพร้อมผมเก็บล้าง




ก๊อก... ก๊อก... ก๊อก...




“เข้ามาเลย พี่ไม่ได้ล็อค”

ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องพี่นพตามที่ได้รับอนุญาตให้เข้ามา

“พี่นพเรียกผมมาอะไรรึเปล่าครับ”

“มาหาพี่ใกล้ๆนี่” พี่นพวางหนังสือเล่มหนาที่กำลังอ่านอยู่ลงข้างตัว แล้วย้ายตัวเองมานั่งที่ขอบเตียง

ผมพยักหน้าตอบรับพร้อมเดินเข้าไปหาพี่นพที่นั่งอยู่บนเตียง

“มานั่งนี่”

พี่นพลากตัวผมไปนั่งคุกเข่าระหว่างขาทั้งสองข้างของพี่นพ

“รู้ใช่มั้ยว่าต้องทำอะไร”

“อืม” ผมเข้าใจในสิ่งที่พี่นพต้องการให้ผมทำครับ

ผมค่อยๆเอามือทั้งสองข้างของผมปลดเข็มขัดกางเกงของพี่นพออก ปลดกระดุมกางเกงและรูดซิบกางเกง
ทุกอย่างผมเคยทำแต่วันนี้ผมก็ยังมือสั่นอยู่ดี ไม่ใช่เพราะความตื่นเต้น หรือความตื่นตัวที่มนุษย์ทั่วไปพึงมี
แต่...มันเป็นการสั่นของร่างกายที่เกิดจากการสะอื้น...

“ร้องไห้ทำไม” พี่นพเชยคางผมขึ้นมาเพื่อให้ผมมองหน้าพี่เค้า

“ฮึก...ป...เปล่า”

“ก็เห็นว่าร้องอยู่” พูดเสร็จพี่นพก็ประทับจูบลงบนปากผม อย่างแผ่วเบาและกลับกลายเป็นจูบที่ร้อนแรง

พี่นพจูบผมที่ปากและไล้ไปตามคออยู่สักพักพี่นพก็อุ้มตัวผมขึ้นมานั่งบนตักของพี่นพโดยที่ผมและพี่นพนั่งหันหน้าเข้าหากัน

“ถอดเสื้อให้พี่หน่อย”

พี่นพพูดพร้อมจับมือทั้งสองข้างของผมมาวางบนแผ่นอกของพี่นพ แม้ฝ่ามือของผมจะไม่ได้สัมผัสกับกล้ามเนื้อบนแผงอกของพี่นพโดยตรง
แต่ผมก็รับรู้ได้ว่าภายใต้ผ้าที่กั้นอยู่ระหว่างมือผมนั้นเป็นกล้ามเนื้อที่แข็งแรงและได้รูปของชายหนุ่มวัยยี่สิบสาม
ที่ไม่ใช่แต่รูปร่างหน้าตาดีเป็นที่ต้องใจของใครๆ หน้าที่การงานและฐานะการเงินก็ยังมั่นคงด้วย
ผู้ชายที่เค้าเรียกกันว่าเป็นเพอร์เฟคแมน

“อือ” ผมเอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของพี่นพและถอดเสื้อพี่นพออก

“ถอดเสื้อตัวเองด้วย”

“อือ”

ผมค่อยๆปลดกระดุมเสื้อนักเรียนผมทีละเม็ด พอผมถอดเสื้อนักเรียกตัวนอกออกเสร็จ
มือพี่นพก็ตรงเข้ามาช่วยผมถอดเสื้อกล้ามข้างในออก ถอดเสร็จพี่นพก็โยนเสื้อทั้งสองตัวของผมไปข้างเตียง

“ผอมลงไปเยอะเลยนะ” พี่นพพูดหลังจากที่เอามือทั้งสองข้างมาจับที่เอวผมไว้

“...”

“ข้าวก็ไม่ค่อยจะกิน”

มือของพี่นพยังคงอยู่ที่เอวผมเพียงแต่สองมือนั้นไม่หยุดนิ่งอยู่กับที่ กลับลูบไล้แถวบริเวณอกของผมด้วย

“กินแล้ว...” ผมตอบพี่นพไปแบบหลบสายตา

“อย่างนั้นเค้าไม่ได้เรียกว่ากิน”

“...”

ตาผมยังคงมองอยู่ที่ผ้าปูเตียงไม่กล้าที่จะสบตากับแววตาของคนที่อยู่ตรงหน้าผม

“แบบนี้ต่างหากที่เรียกว่ากิน”

พูดเสร็จปากและมือพี่นพก็ไล้ไปตามส่วนต่างๆของร่างกายผม เป็นเพราะนพเก่งเชี่ยวชาญหรือว่าเป็นเพราะร่างกายผมมันมีจุดอ่อนเต็มไปหมดก็ไม่รู้ 
จากที่ผมนั่งตัวตรงๆอยู่บนตักพี่นพได้ ตอนนี้ผมเริ่มไม่มีแรงที่จะทรงตัวให้นั่งอยู่ได้แล้ว น้ำตาที่ปริ่มตาอยู่เมื่อกี้เริ่มไหลออกมาโดยที่ผมเองก็ไม่รู้ตัว

“ฮ...ฮึก...พี่นพ...อย่า”

พี่นพไม่สนใจกับคำพูดของผมพี่นพมือยังคงป้วนเปี้ยนอยู่แถวขอบกางเกงที่ตอนนี้กระดุมถูกปลดออกไปแล้ว

“พี่นพ ....ฮ...ฮึก..แบบนี้....อา....อ๊า....”

ตอนนี้ทั้งร่างกายของผมไม่มีผ้าชิ้นใดติดอยู่บนตัวแล้วจะมีสิ่งเดียวที่ห่อหุ้มร่างกายผมไว้ก็คือ น้ำตาล่ะมั้ง
แต่มันก็ยังไม่สามารถปิดร่างกายที่เหมือนผมไม่ได้เป็นเจ้าของเองได้ทุกส่วน หากแต่มันฉาบปิดเฉพาะส่วนใบหน้าผมไว้ได้เท่านั้น

“อ...อ๊ะ...มันไม่ถูกนะ...อ....พี่นพ”

ผมสมเพชตัวเองจริงๆทั้งที่ใจอยากปฏิเสธสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นแต่ร่างกายมันไม่ภักดีผมกลับตอบสนองต่อสิ่งที่มากระตุ้น
เสียงสะอื้นเรียกร้องที่จะไม่ให้มันเกิดอะไรขึ้นต่อไปเสียงที่จะขอร้องว่าให้หยุดเถอะ หยุดซะที
กลับกลายเป็นเสียงยินดีที่จะยอมรับและปล่อยให้มันเป็นไปตามสิ่งที่มันจะเป็น



......................................................



เหมือนสติผมจะขาดไป ผมรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่มีมืออุ่นๆมาลูบที่หัวผม

“ตื่นแล้วเหรอ หิวน้ำมั้ยเดี่ยวพี่ไปเอาให้”

“อืม”

ผมพยักหน้าเป็นการตอบรับ
ผมไม่หิวน้ำเลย ไม่หิวเลยสักนิด
แต่ผมอยากอยู่คนเดียวตรงนี้ซักพัก
อย่างน้อยก็แค่ชั่วคราว
ให้ผมได้รู้สึกดีกับตัวเองบ้าง


....ทำไมนะ....
....น้ำตาในตัวผมมันมาจากไหนนักก็ไม่รู้
ร้องไห้เท่าไหร่ร้องไห้ยังไงมันก็หมดซะที
อยากจะนอนแล้วแต่มันก็ยังไหลออกมา
อยากจะร้องไห้นักก็ร้องไป
แต่ทำไมทุกครั้งที่ร้องถึงต้องมาร้องต่อหน้าคนคนนี้




คนที่ได้ชื่อว่าเป็นพี่ชายของตัวเอง






//---------------------------------------------------------------------//


 :o11:

เอ่อ  ไม่มีคำบรรยาย

ไม่รู้จะคุยอะไรอ่ะกลัวเสียthemeเรื่อง เหอๆๆ :laugh3:

(นี่ขนาดมันกลัวนะ ถ้าคนเขียนไม่กลัวเสียthemeคง... o16)

ปล.รักคนอ่านทุกคนนะ :กอด1: (ประโยคคุ้นๆแหะ :m13:)

ปล.again "ได้ใหม่อย่าลืมเก่านะ น้อยใจเหมือนกันนะ"  :a14:<---อันนี้น้องกานต์ฝากมาบอกง่ะ


หัวข้อ: Re: [นิยาย]--ไม่อาจห้ามใจ--up!!up!!!up!!!ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 27-04-2009 18:41:07
มาแล้วๆ พึ่งเห็น

 :a5: มาแนวไหนเนี่ยเรื่องนี้
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--ไม่อาจห้ามใจ--up!!up!!!up!!!ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 27-04-2009 19:24:55
มาตามเรื่องใหม่
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--ไม่อาจห้ามใจ--up!!up!!!up!!!ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: imageriz ที่ 27-04-2009 19:44:10
มาอ่านเรื่องใหม่ น่าติดตาม +1 ให้เป็นกำลังใจ  :L2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--ไม่อาจห้ามใจ--up!!up!!!up!!!ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: mist ที่ 27-04-2009 20:32:48
เรื่องโน้น "รักแรก"

แต่เรื่องนี้ "รักต้องห้าม"
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--ไม่อาจห้ามใจ--up!!up!!!up!!!ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 27-04-2009 20:49:36
เรื่องใหม่ร้อนแรงดีครับ เหมือนการเปลี่ยนรสชาติอาหาร ไม่จำเจดี o13
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--ไม่อาจห้ามใจ--up!!up!!!up!!!ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: Donpopper ที่ 27-04-2009 21:48:35
ออกแนวคนในครอบครัวเดียวหรือนี่

แล้วจะติดตามนะครับ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--ไม่อาจห้ามใจ--up!!up!!!up!!!ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: [W]olf[T]ricky ที่ 27-04-2009 21:57:37
น่าสนมากมาย ใช่นพพระเอกหรือเปล่าหว่า เอิ้กๆๆ-..-
ไม่รุ้ต้องรอดูคนแต่ง คริๆๆๆ  ชอบมากๆๆพล็อตเรื่องเยี่ยงนี้ รีบๆๆๆๆๆๆมาอัฟนะคร้า o13
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--ไม่อาจห้ามใจ--up!!up!!!up!!!ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: MoOkRaPoOk ที่ 27-04-2009 22:06:46
อร๊ายยยยยย

ตอนแรกก็ได้เลือดเลย
กรีสสสสสสสสสสสส


อร๊ายยย
คอนโดอยู่แถวไหนคะ เผื่อจะย้ายไปอยู่ใกล้ๆ มีอะไรจะได้ช่วยๆ แบ่งเบาภาระ กัน
อร๊ายยย
เขิลลล

 :o8: :o8:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 28-04-2009 00:50:28
 :a5:
อะไรมันจะขนาดนั้น   กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 :jul1:

เจ้สอง
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: N19T ที่ 28-04-2009 02:45:45
Y___Y กับพี่ชายตัวเอง พี่ชายแท้ๆ พ่อแม่เดียวกันหรือเปล่า
ถ้าใช่ ไม่ว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นจะมาจากเหตุผลใดๆ ก็ตาม ... แต่ความจริงก็คือความจริงว่า มันเป็นสิ่งผิดนะ
น้ำตาที่ไหลรินไม่ขาดสาย เกิดมาจากความเสียใจด้วยเหตุผลใด ... รักแต่ผิดศีลธรรม หรือว่า ไม่รักแต่ต้องทำเพราะบุญคุณ ?
จะคอยติดตามการดำเนินเรื่องต่อๆ ไปนะค่ะ คิดว่าคงน่าติดตามแน่ๆ เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งค่ะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: LoveNineTeen ที่ 28-04-2009 08:30:05
กำ...รักต้องห้ามแบบนี้

ยาหม้อแน่ๆ...เฮ้อ...กลิ่นขมมาแต่ไกล

ด้วยเหตุผลอันใดทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ไม่อาจรู้ได้

รอคนแต่งมาเฉลยดีกว่า รอติดตามนะค่ะ

หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 28-04-2009 17:50:21

ขอบคุณทุกกำลังใจ และ ทุกการติดตามอ่านนะ o1
ไม่นึกว่าเปิดตัวตอนแรกก็จะมีคนสนใจอ่านเยอะขนาดนี้
วันนี้ up เรื่อง❤❤❤FIRST LOVE❤❤❤ ไปแล้วนะ
ฝากติดตามเรื่อง ❤❤❤FIRST LOVE❤❤❤ กันด้วยนะ :m1:

ปล.คนเขียนจะพยายาม up ทั้งสองเรื่องคู่กันไปเรื่อยๆนะ
แต่upทีเดียววันละสองเรื่องเหมือนเมื่อวาน คงหมดลมหายใจก่อนง่ะ o6

ปล.againI เมื่อวานเป็นความผิดพลาดที่ต้องรับผิดชอบเพราะดันไปสัญญากับเรื่องโน้นว่าจะมาupตอนที่19ให้
แล้วตัวเองก็ดันมาบอกเรื่องนี้ว่าจะมาลงตอนแรกเมื่อวานอีก  :try2:
แต่มันก็ผ่านไปด้วยดีแล้วนะ เนอะ  :m4:
ไม่ได้ผิดสัญญาใครด้วย เย้ :m11:

ปล.againII รักคนอ่านทุกคนน้า    :กอด1:


แล้วเจอกันจ้า :bye2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: Catrina ที่ 28-04-2009 18:12:41
 :z13:
เรื่องดูเหมือนจะเศร้า แต่ก็น่าติดตามค่ะ

รอตอนต่อไปน้า

 :3123: คนแต่งค่า
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: Junrai_Hyper™ ที่ 28-04-2009 22:01:38
เตรียมผ้าเช็ดน้ำตาไว้ให้พร้อม

ท่าจะรันทด หดหู่น่าดู
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: [N]€ẃÿ{k}uñĢ ที่ 28-04-2009 22:36:21
 :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
อ่านจบแล้วนึกไปถึงเรื่องที่เคยอ่าน อารมณ์แบบนี้หละแต่หายไปนานละ
ชอบอ่านแนวนี้ที่สุด แล้วจะรออ่านต่อนะคราบ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 29-04-2009 08:22:17
อิอิ...........ตามมาอ่านเรื่องนี้ด้วยคนเน้อ

น่าสนใจมากมายเลยนะฮะ.............แลดูมีปมยังไงก้อรู้ ทามให้น่าติดตาม

ว่าแต่อย่าให้นายเอกทรมานมากนะฮะ..............สงสาร แหะๆ ไม่อยากคิกว่าถ้าเปงตัวเองจะทามยังไง อิอิ(นิยาย เนม นิยาย)

ยังไงก้ออย่าลืมมาต่ออีกเน้อค๊าฟ.............จะรอนะฮะ

เปงกำลังใจให้น้า...............สู้ๆนะฮะ อิอิ :impress2: :impress2:

ปล...........ยังไงก้อจะตามอ่านทั้งสองเรื่องเน้อค๊าฟ อิอิ
 
              ยิ่งต่อบ่อยเท่าไหร่จะยิ่งรักเน้อค๊าฟ........อิอิ เพราะจะเปิดเทอมแย้วง่าอาจไม่ได้เข้ามา แหะๆ :monkeysad: :monkeysad:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: benxine ที่ 29-04-2009 08:59:31
ตอนแรกก็น้ำตาไหลแล้ว!!~


 :sad11: :sad11: :sad11:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่1
เริ่มหัวข้อโดย: White..BroccO ที่ 29-04-2009 13:35:51
กระซวยเรื่องใหม่  :mc4:

อร๊ายยยย พี่ชายยยยย  o22
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่2
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 29-04-2009 22:01:10

ตอนที่ 2



...............



“เฮ้ย ไอ้อาร์มครูเรียกมึงอ่ะ”

“ฮ่ะ ไอ้นนท์มึงว่าไงนะ” ผมหันไปถามไอ้นนท์เพื่อนที่นั่งอยู่ข้างผมครับ

“กูบอกว่าครูเรียกมึง.....”



“ค...ครับ”

“นี่เธอ ได้ยินที่ครูถามเมื่อกี้มั้ย”

“เอ่อ ได้ยินไม่ค่อยชัดครับ”

“ครูถามว่าเธอวางแผนไว้รึยังว่าจะเรียนต่ออะไร”

“เอ่อ ยังเลยครับ”
 
จบประโยคที่ผมพูดเสียงหัวเราะของเพื่อนทั้งห้องก็ดังขึ้น ผมไม่เข้าใจว่าการที่เรายังไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อไปในอนาคตมันเป็นสิ่งที่ตลกมากนักหรือไง
แค่ปัจจุบันอย่างทุกวันนี้ผมยังไม่อยากจะวาดฝันหรือมีความหวังอะไรทั้งนั้น แค่ผ่านไปหนึ่งวันล้มตัวลงนอนแล้วก็ตื่นขึ้นมาใหม่ในเช้าของวันถัดไป

“เธอต้องคิดบ้างแล้วนะนี่ก็จะจบม.หกกันแล้ว”

“ครับ” ผมตอบรับอาจารย์ไปแต่ในใจผมก็ยังไม่มีคำตอบให้กับคำถามเมื่อกี้ที่ผมตอบครูไม่ได้อยู่ดี

“เอาล่ะวันนี้พอแค่นี้ก่อน วันนี้ครูจะปล่อยเร็วกว่าเวลาดีมั้ย”

“คร้าบ/ค่า” เสียงประสานของเพื่อนร่วมห้องผมที่ตอบครูอย่างพร้อมเพรียงกัน

“แหม อยากพักกันขนาดนั้นเลยเหรอ อะ พักได้จ้า”

“นักเรียนเคารพ...ขอบคุณครับ/ค่ะคุณครู”

พอครูเดินออกไปจากห้องไอ้นนท์ก็หันมาคุยกับผมว่า

“อาร์มมึงเป็นไร เหม่อจัง ขนาดครูเรียกมึงยังไม่ได้ยินเลย”

“กูคิดอะไรเรื่อยเปื่อยนะ” ผมตอบมันไป

“มีอะไร คุยกับกูได้นะโว้ยยังไงกูก็เพื่อนสนิทมึงนะ” ไอ้นนท์พูดไปก็ตบไหล่เชิงให้กำลังใจผมไป

“อืม กูรู้ถ้ามีอะไรจริงๆกูจะบอกมึงเป็นคนแรกเลย”

“มึงนี่ก็พูดแปลกๆ ... เอาเหอะยังไงก็อย่าลืมนะว่ามีกูอยู่”

“ขอบใจว่ะ”

“เฮ้ย เพื่อนกัน...ป่ะไปกินข้าวกัน วันนี้มีเวลาพักเที่ยงเพิ่มตั้งเยอะนะโว้ย แม่งอาจารย์ใจดี”

“ป่ะ”

ข้าวมื้อเที่ยงคงเป็นมื้อที่ผมกินได้มากที่สุดในแต่ละวันแล้วมั้งครับ กินไปคุยกับเพื่อนไปรู้ตัวอีกทีก็หมดจานแล้ว
ที่จริงกับข้าวก็อย่างเดียวกันแต่ทำไมเรากินต่างที่ต่างเวลากันรสชาติมันถึงได้แต่ต่างกันขนาดนี่นะ

“อาร์มโทรศัพท์มึงดังอ่ะ แม่ง...เหม่ออยู่ได้”

ครับทำไมผมถึงเป็นอย่างนี่นะขนาดโทรศัพท์มือถือที่อยู่ในกระเป๋ามันดังแถมเปิดระบบสั่นไว้ด้วยแต่ผมก็ยังไม่รู้สึกตัว เหมือนผมไม่มีตัวตนยังไงก็ไม่รู้

“ครับ........ครับ...ตกลงครับ...ครับ”


“ว่าไงมึง” ไอ้นนท์ถามผมหลังจากที่ผมวางโทรศัพท์แล้ว

“วันนี้กูคงแวะร้านเกมส์ก่อนกลับบ้านกับพวกมึงไม่ได้แล้วว่ะ”

“เฮ้ยทำไมว่ะ”

“เดี๋ยวเย็นนี้พี่กูแวะมารับ”

“โห...แม่ง  น้องโตจนเป็นควายแล้วยังไม่เลิกห่วงอีก”

“อือ”

ผมไม่เถียงอะไรเพื่อนกลับไปเพราะที่มันพูดมานั่นเป็นความจริง  พี่นพยังคงเป็นห่วงผมในทุกๆเรื่องอยู่เสมอ
บางเรื่องที่ไม่น่าเป็นห่วงพี่นพก็เอามาคิดมากให้เป็นเรื่องใหญ่โตได้ หลังเลิกเรียนผมก็รอพี่นพมารับหน้าตึกสี่สิบปีเหมือนเดิม
พักหลังมานี่ผมไม่ค่อยได้กลับบ้านเองหรอกครับ ถ้าวันไหนที่พี่นพเลิกจากานเร็วก็จะให้ผมรออยู่ที่โรงเรียนแล้วพี่นพจะมารับ
แต่ถ้าวันไหนเลิกช้าพี่นพก็จะไปรอก่อนที่คอนโด จากที่ทำงานพี่นพกับคอนโดใกล้กว่าจากโรงเรียนผมไปคอนโดทำให้ส่วนใหญ่คนที่ถึงบ้านก่อนก็คือพี่นพ
ถึงจะกลับถึงคอนโดก่อนแต่พี่นพก็รอกินข้าวเย็นพร้อมผมทุกวัน

“อาร์ม รอพี่นานมั้ย”

“ไม่นานครับ”

“ขึ้นรถเร็ว”

“ครับ”

วันนี้พี่ทันติดรถพี่นพมาด้วยครับ ผมเลยนั่งเบาะหลัง

“พี่ทัน หวัดดีครับ”

ผมยกมือไหว้พี่ทันหลังจากที่เข้าไปนั่งในรถแล้ว

“อืม หวัดดี เป็นไงบ้างเรา พี่ไม่เจออาร์มนานเลย”

“สบายดีครับ”

“โตเป็นหนุ่มแล้วนะเนี่ย”

“ครับ”

พี่ทันเป็นเพื่อนพี่นพตั้งแต่สมัยเรียนมหา'ลัยแล้วครับสนิทกันมาก พอเรียนจบพี่นพก็เลยชวนพี่ทันมาทำงานที่บริษัทพี่นพ
เป็นบริษัทที่รับงานต่อมาจากพ่อกับแม่น่ะครับ พี่นพเริ่มงานบริษัทตั้งแต่ยังเรียนไม่จบรียนไปทำงานไปไหนยังจะต้องคอยดูแลผมอีก
ผมรู้ว่าพี่นพเหนื่อยมากแต่พี่นพก็ไม่เคยบ่นให้ผมได้ยิน

“นพ เดี๋ยวมึงจอดร้านข้างหน้านี่แหละ กูนัดพลอยไว้ร้านนี้”

“จัดให้เพื่อน”

พี่นพพูดเสร็จก็เลี้ยวเข้าไปจอดในที่จอดรถสวนอาหาร

“ขอบใจเพื่อน” พี่ทันหันมาบอกพี่นพก่อนเปิดประตูลงจากรถ

“ไม่เป็นไร”

“พี่ทันหวัดดีครับ”

“ดีอาร์ม ไว้เจอกัน”

“ครับ”

พอที่ทันลงจากรถไปผมก็ไปนั่งข้างหน้ากับพี่นพ

“อาร์ม เย็นนี้อยากกินอะไร” พี่นพถามขณะที่ออกรถจากร้านอาหารที่แวะมาส่งพี่ทัน

“เอ่อ อะไรก็ได้ครับ อาร์มไม่ค่อยหิว”

“งั้นเดี๋ยวแวะซื้อกับข้าวเข้าไปกินที่ห้องแล้วกันนะ”

“ครับ”

กับข้าวที่ซื้อมาวันนี้เป็นของโปรดผมทั้งนั้นเลยครับ ผมไม่ได้เป็นคนลงไปเลือกซื้อเองหรอก พี่นพเป็นคนลงไปซื้อมาให้
กลับมาถึงห้อของที่ซื้อมายังไม่ทันได้เก็บผมก็โดนมือจากข้างหลังมารวบตัวไว้

“คิดถึงอาร์มจัง” พี่นพเข้ากอดผมจากทางด้านหลัง

“เพิ่งไม่เจอกันไม่ถึงสิบสองชั่วโมงเลยนะพี่นพ”

“แต่พี่คิดถึงนี่” พี่นพพูดเสร็จก็หอมเข้าที่แก้มผม

“พี่นพอย่า” ผมพยายามเบี่ยงตัวหนีจากจมูกและปากของพี่นพ

“ทำไมล่ะ” พี่นพถามผมหลังจากที่ผมพยายามแกะมือพี่นพออกจนสำเร็จแล้ว ตอนนี้ผมกับพี่นพยืนหันหน้าเข้าหากันแทน

“...”

“ไม่ตอบถือว่าไม่ปฏิเสธนะ”

“อย่านะพี่นพ”

ผมพูดพร้อมกับยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาผลักตัวพี่นพออกไป ผมจะไม่ยอมให้สิ่งที่ไม่สมควรจะเกิดขึ้นต้องมาเกิดขึ้นอีกแล้ว

“ทำไม” พี่นพถามผมโดยที่มือทั้งสองข้างของพี่นพจับข้อมือของผมไว้

“...”

“พี่ถามว่าทำไม”

“...”

“พี่ถามว่าทำไม ไม่ได้ยินรึไงอาร์ม” เสียงพี่นพดังขึ้น มือก็บีบข้อมือผมแรงขึ้นด้วย

“ฮ...ฮึก...มันไม่ถูก...ฮ...”

ผมกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่แล้วครับ ทำไมผมอ่อนแออย่างนี้นะ

“อะไรไม่ถูก” พี่นพถามผมต่อ แต่น้ำเสียงเริ่มเบาลงแล้ว

“ฮ...ฮึก...ก็...เราเป็นพี่น้องกัน...มันไม่ควรเกิดขึ้น”

“....” ตอนนี้พี่นพปล่อยมือออกจากข้อมือผมแล้วเดินไปนั่งที่โซฟา

พี่นพนั่งก้มหน้าอยู่สักพักแล้วเงยหน้าขึ้นมาถามผมว่า

“อาร์มไม่รักพี่แล้วเหรอ”

เป็นคำถามที่ผมไม่อยากได้ยินมากที่สุด โดยเฉพาะเมื่อมันออกจากปากของพี่นพแล้วด้วย

“ว่าไงอาร์ม”

 พี่นพถามย้ำเพื่อจะรอคำคอบจากผม

“ร...รัก...แต่ว่าพี่นพเป็นพี่ของอาร์ม”

“แล้วอาร์มจะให้พี่ทำยังไง...”

“...”

“พี่ถามว่าจะให้พี่ทำยังไง”

พี่นพพูดพร้อมกับลุกขึ้นตรงมาที่ผม ผมจะไม่ยอมให้เกิดสิ่งที่ไม่ควรเกิดขึ้นอีกแล้ว ผมจะไม่ยอมเด็ดขาด ผมคว้ากระเป๋านักเรียนแล้ววิ่งเข้าห้องตัวเองทันที


ปัง ปัง ปัง

“เปิดประตูอาร์ม คุยกันให้รู้เรื่องก่อน”

“...” ผมไม่ห้ามตัวเองไม่ให้ร้องไห้แล้วครับเพราะตอนนี้ผมไม่ได้อยู่ต่อหน้าพี่นพแล้ว

“อาร์ม พี่ขอร้องล่ะ อาร์มไม่รักพี่แล้วเหรอ” เสียงพี่นพอ่อนลงมากครับดูเหมือนจะสั่นๆด้วย

นั่นเป็นความจริงที่เจ็บปวดที่สุดครับ เพราะอย่างนี้ไงพี่นพผมไม่อยากให้พี่ต้องมาทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ

“...ฮ...ฮึก ...กับ...............อาร์ม”

“อาร์มว่าไงนะ บอกพี่มาสิ”

ผมพยายามรวบรวมและพูดออกไปให้เป็นคำมากที่สุด สักวันยังไงผมก็ต้องพูดมันออกไปทั้งที่ใจผมไม่ต้องการจะพูดเลย





“...ฮ...ฮึก...เลิกยุ่งกับอาร์ม...”




//---------------------------------------------------------------------//


 
ตอนที่ 2 มาแล้ว

ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจและreplyจ้า

ไว้จะเข้ามาตอบเม้นน้า ^^ วันนี้อ่านตอนที่ 2 กันไปก่อนนะ

ปล.เฮ้อ กว่าจะเข้าบอร์ดได้แทบตาย  มันเป็นอะไรก็ไม่รู้เข้าไม่ได้ซะทีตั้งแต่บ่ายล่ะ   :z6:                       


ใครรู้สาเหตุที่เข้าบอร์ดไม่ได้ช่วยpmมาบอกกันหน่อยนะ ฮือ เศร้า

ปล.againรักคนอ่านทุกคนเหมือนเดิมจ้า :3123:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่2
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 29-04-2009 22:05:37
 :m15: :m15: :m15:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่2
เริ่มหัวข้อโดย: Donpopper ที่ 29-04-2009 22:09:18
โถ่น่าสงสารพี่นพอ่า

ทำไมอาร์มตัดรอนพี่นพขนาดนั้นะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่2
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 29-04-2009 22:23:21
ลุ้นตอนต่อไปมาก
เรื่องนี้ก็ไม่ทำให้ผิดหวังเลยครับ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่2
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 29-04-2009 23:15:28
เง้อๆ.............แล้วแบบนี้จะไปไหนได้ละฮะเนี่ย

มาต่ออีกนะค๊าฟ.........................หือๆ :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่2
เริ่มหัวข้อโดย: maxtorpis ที่ 30-04-2009 01:03:10
 :o12:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่2
เริ่มหัวข้อโดย: benxine ที่ 30-04-2009 10:31:22
:m15: :m15:

ไม่ไหวแล้วจริง!!~

2 ตอนเสียน้ำตามากมาย++
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่2
เริ่มหัวข้อโดย: Catrina ที่ 30-04-2009 11:47:02
 :m17: สงสารทั้งสองคนจัง ทั้งๆที่รักกันแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเป็นพี่น้อง (เอ๊ะ ทำไปแล้วนี่หว่า)
จะเป็นยังไงต่อไปน้า
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่2
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 30-04-2009 11:50:38

เรื่องนี้มันอาจจะมีอะไรซ่อนอยู่
ไม่กล้าคิดไปว่าคนแต่งจะกล้าเขียนเรื่องที่ขัดต่อจารีต
หรือกล้า?

เจ้สอง  :sad4:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่2
เริ่มหัวข้อโดย: mist ที่ 30-04-2009 12:25:04
รักต้องห้ามนี่มันช่างเจ็บช้ำเหลือเกินนนน
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่2
เริ่มหัวข้อโดย: White..BroccO ที่ 30-04-2009 14:05:10
มันแปลกๆเนอะ

ไม่ค่อยจะเข้าใจเลยอ่า
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่2
เริ่มหัวข้อโดย: imageriz ที่ 30-04-2009 14:11:41
จะรอตอนต่อไป  :o12:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่2
เริ่มหัวข้อโดย: [N]€ẃÿ{k}uñĢ ที่ 30-04-2009 14:13:00
 :z2: :z2: :z2:
+1 ให้สำหรับตอนที่สองที่ยังคงความแรงกระชากใจได้ แล้วจะรออ่านต่อน๊า
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่2 + ตอบเม้น
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 30-04-2009 20:42:32
วันนี้เข้ามาตอบเม้นก่อนจ้า


a_tapha --->อย่าเผลอแล้วกันจะจิ้มคืนให้บานเลย โทษฐานจิ้มไข่เค้า

Donpopper --->อ่านตอนที่1 ตอนที่ 2ไปแล้วเศร้าเท่าบทนำได้ไหมอ่ะ ซิกๆ

ohm --->พี่โอมตามสองเรื่องเลยเหรอ น่าร๊ากที่ซู๊ด

zeazaiz---> จ้าเรื่องใหม่ ขอบคุณที่ตามอ่านทั้งสองเรื่องนะ

timeless --->มารออ่าน เราจัดตอนที่1 กับตอนที่2 ไปให้ คร้าบผม

newykung---> ขอบคุณสำหรับกำลังใจและการตามอ่านทั้งสองเรื่องเลยน้า นิว

ISACBTMN---> คำถามที่ว่าเรื่องนี้มาแนวไหน ตอบง่ายๆเลย เตรียมผ้าไว้เยอะดีก่า

happy_icekung69 ---> อีกคนที่ตามทั้งสองเรื่องเหมือนกัน รักนะตัวเอง

imageriz --->ขอบคุณสำหรับ + และกำลังใจจ้า

mist---> เรื่องแบบนี้มันเจ็บช้ำทุกฝ่ายจริงๆ ฮือ เศร้า

[W]olf[T]ricky---> ถ้าชอบก็ตามอ่านด้วยกันต่อไปนะ

MoOkRaPoOk --->เอ่อ เรื่องที่อยู่คอนโดของพี่นพกับน้องอาร์มน่ะขอเก็บเป็นความลับนะ กลัวคนแถวนี้แอบไปถ่ายคลิปง่ะ

oaw_eang --->หวัดดีค่า เจ๊สอง ฝากเนื้อฝากตัวกับผลงานด้วยนะค่ะ

N19T --->เรื่องที่เกิดขึ้นมันที่มาที่ไป ความเสียใจที่เกิดมันก็มีเหตุที่มาเหมือนกัน ,ติดตามอ่านกันต่อไปน้า

LoveNineTeen --->มีข้อแนะนำให้เตรียมของหวานไว้แก้ความขมหน่อยก็ดีนะ คงต้องซดยากันหลายหม้อ

Catrina---> ไม่เศร้านะ เรื่องนี้ไม่เศร้าห(ล)อก ,จ้าจะมาupให้เรื่อยๆน้า

Junrai_Hyper™---> ถ้าจะเตรียมผ้าไว้ซับน้ำตา มาซับที่เสื้อคนเขียนก็ได้นะ จุ๊บๆ

•♀NoM!_KunG♀•---> อีกคนที่ตามมาอ่านเรื่องนี้เหมือนกัน .ขอบคุณสำหรับกำลังใจและการติดตามนะ
                          ปล.คนเขียนก็กำลังจะเปิดเทอมแล้วเหมือนกัน ฮึกๆๆ

BenXin[♥] --->โอ๋ๆอย่าเพิ่งร้องไห้น้า มันเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น

White..BroccO --->เฮ่อๆๆ อย่าเผลอแล้วกันเราจะกระซวกคืน

maxtorpis---> อย่าเพิ่งร้องไห้หนีไปไหนกันนะ โอ๋ๆ


วันนี้แวะเข้ามาตอบเม้นจ้า
วันจันทร์นี้ก็จะเปิดเทอมแล้วววว
ด้วยวาระนี้ อะแฮ่ม...คนเขียนอยากจะแสดงความบ้าพลัง(ก่อนภาระกิจจะรัดตัว)
ด้วยการupทั้งสองเรื่องพร้อมกันวันพรุ่งนี้ โฮ่ๆๆ(มันบ้าไปแล้ว)
ใครเป็นแฟนคลับเรื่องไหนเตรียมล้างตาอ่านได้เลย โฮ่ๆๆ(บ้าไปแล้วเจงๆ)
จะอ่านกันทั้งสองเรื่องเลยก็ไม่ว่านะ(จะรักมากเลย)

ปล.เนื่องจากเราเป็นเป็ดตัวใหม่เพิ่งเกิดได้ไม่นานเลยไม่รู้ชื่อหมดทุกคนนะ รู้จักกันบ้างบ้างคนแล้ว
ยังไงถ้าใครลงชื่อไว้แล้วก็จะพยายามจำได้ให้หมดทุกคน นะ(ขอเวลาจำนิดนึง เหอๆ)
ปล.again รักคนอ่านทุกคนเหมือนเดิมจ้า
อ้อเกือบลืม ขอประทับรอยจูบตีตราจองทุกคนรวดเดียวเลยพร้อมกัน :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:(จูบทีละคนเหนื่อยอ่ะ)

พรุ่งนี้เจอกันจ้า
(❤❤❤FIRST  LOVE❤❤❤ Vs ○••ไม่อาจห้ามใจ••○)
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อา
เริ่มหัวข้อโดย: Catrina ที่ 30-04-2009 21:01:59
 :กอด1: คนเขียน
พรุ่งนี้จะมาลงเหรอคะ จะเข้ามารออ่านน้า
วันจันทร์เปิดเทอมแล้วเหรอคะ เร็วจัง ซีเปิดวันที่ 8 มิถุนานู่นแน่ะ


ซีค่ะ จะรออ่านเสมอนะค้า  :bye2:

ป.ล.พี่นพอายุยี่สิบสามเองเหรอ เด็กจัง (นั่นว่าเค้า ตัวเองเด็กกว่าอีก)
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่3
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 01-05-2009 14:10:37

ตอนที่ 3

วันนี้ผมตื่นเช้ากว่าทุกวันครับ อาจเป็นเพราะเมื่อวานผมนอนไม่ค่อยหลับด้วยมั้งแต่มันเป็นความตั้งใจที่ผมจะตื่นให้เร็วกว่าทุกวันมากกว่า
ผมไม่อยากเจอหน้าพี่นพครับ...

แล้วมันก็เป็นอย่างที่ผมตั้งใจไว้ผมไม่เจอพี่นพก่อนไปเรียนจริงๆครับไม่ใช่เพราะผมตื่นเช้ากว่าหรอกครับ
พี่นพต่างหากที่ตื่นเช้ากว่าผม วันนี้พี่นพออกไปทำงานแล้วเร็วกว่าเวลาเข้าทำงานชั่วโมงครึ่ง
ที่ผมรู้ว่าพี่นพออกไปทำงานแล้วก็เพราะโน้ตที่วางไว้บนโต๊ะอาหารข้างอาหารมื้อเช้าที่นพเตรียมไว้ให้ผมอย่างทุกวัน




“พี่ไปทำงานก่อนนะ ข้าวเช้าพี่เตรียมไว้ให้แล้ว
 
สิ่งที่อาร์มขอพี่จะพยายามทำให้”




นั่นเป็นข้อความที่อยู่ในกระดาษโน้ตครับ ผมอ่านโน้ตเสร็จก็เดินกลับเข้าไปในห้องผมอีกครั้งเอากระดาษโน้ตที่ผมถือมา
เข้าไปเก็บไว้ในกล่องรวมกับโน้ตแผ่นอื่นๆที่พี่นพเคยเขียนให้ผม สงสัยผมน่าจะหากล่องที่ใหญ่กว่านี้มาเปลี่ยนแล้วล่ะมันเริ่มจะล้นกล่องแล้ว
หรือว่าจะหาเป็นอัลบั้มแล้วเอาโน้ตมาเรียงไปเลยจะได้เปิดอ่านง่ายดีนะ
ผมปล่อยให้ตัวเองคิดถึงเรื่องนี่อยู่ได้ไม่นานความจริงที่ผมต้องเจอก็ดึงผมกลับมาสู่สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
สิ่งที่ผมไม่อยากจะให้เกิดแต่ผมเองก็เป็นคนเลือกให้มันเป็นไปตามนั้นไม่ใช่เหรอ

ผมเป็นคนร้องขอเอง

ผมเปิดกล่องเก็บกระดาษโน้ตออกมาอีกครั้ง อ่านข้อความในกระดาษแผ่นบนสุดที่ผมเพิ่งวางลงไป
อ่านซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้น ประโยคสุดท้ายของข้อความทำให้กระดาษโน้ตแผ่นนั้นต้องเปียกน้ำหยดใสๆซะแล้ว



“...สิ่งที่อาร์มขอพี่จะพยายามทำให้”



ผมอ่านประโยคนี้อีกครั้งก่อนที่จะเก็บกระดาษโน้ตเข้ากล่องไป

ยอมรับซะอาร์ม

ยอมรับความจริงซะ...

ผมมาถึงโรงเรียนไม่ได้เร็วกว่าเวลาปกติที่ผมมาถึงเท่าไรหรอกครับ กว่าจะออกมาจากห้องได้ก็เกือบจะเป็นเวลาปกติที่ผมออกแล้วล่ะ
ตอนเช้ากลุ่มผมถ้าไม่วุ่นอยู่กับการลอกการบ้านก็โน่นครับสนามบอล เตะบอลกันก่อนเข้าเรียน เรียกเหงื่อกันหน่อยเวลาเรียนเบื่อๆจะได้หลับสบาย 
เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีนะครับแต่ถ้าใครจะทำตามก็ไม่ว่ากัน

“เฮ้ย พวกมึงทำอะไรกัน”

ผมทักเพื่อนผมตอนผมเห็นกลุ่มพวกผมกำลังมุงอะไรซักอย่าง เมื่อวานมีการบ้านเหรอว่ะจำไม่ได้ง่ะ
สงสัยครูจะสั่งตอนผมเหม่อๆมั้ง ต้องรีบแล้วเดี๋ยวลอกไม่ทัน

“ไอ้อาร์มมึงมาแล้วก็ดีมานี่เร็วเลยมึง เดี๋ยวก็ไม่ทันหรอก”

“เออๆ”

ผมรีบวิ่งเข้าไปเลยครับ ลอกการบ้านกันแน่ๆ ลืมทำได้ไงว่ะ เฮ้อ... :เฮ้อ:

“วิชาอะไรว่ะมึง”

ผมถามเพื่อนพร้อมกับรีบเปิดกระเป๋าหยิบดินสอปากกาเตรียมลอกเต็มที่เหลือก็แต่หยิบสมุดนั่นเหละ
ผมถามพวกมันไปว่าวิชาอะไร มันตอบกันว่าไงรู้มั้ยครับ







“เ-พ-ศ-ศึ-ก-ษ-า  ไงมึง”






“เฮ้ย!!!”




ตกใจครับ ไม่ได้ตกใจที่มันกำลังศึกษาวิชานี้อยู่หรอกครับ ผมตกใจที่มันกล้าศึกษากันตรงโต๊ะหน้าห้องปกครองต่างหาก

“พวกมึงนี่มันหน้าห้องปกครองนะ มึงไม่กลัวครูเห็นกันมั่งเหรอ”

“มึงเคยได้ยินมั้ย ที่ที่น่ากลัวที่สุดคือที่ที่ปลอดภัยที่สุด” ไอ้นนท์มันหันมาตอบผมแล้วก็รีบหันไปติววิชาของพวกมันต่อ

“สาด กูอุตส่าห์เตือนโดนจับได้อย่ามาว่ากันนะมึง” คนอุตส่าห์หวังดีนะโว้ย แม่งงงง

“ไอ้อาร์มมึงอย่ามาพูดมาก จะดูมั้ย” พวกมันถามพร้อมชี้ไปที่หนังสือที่มันกำลังดูอยู่

“ไม่ล่ะกูขอบาย”

“ของดีนะมึง ไม่สนเหรอ”

“ไม่โว้ย”

แต่ก่อนผมก็สนนะแต่เดี๋ยวนี้เหมือนผมจะตายด้านไปแล้ว ดูไปแล้วไม่รู้สึกอะไรก็อย่าไปดูมันเลยดีกว่า

ชีวิตเรียนของผมก็เป็นอย่างนี้เหมือนเดิมครับ เรียน กิน เล่น  เพื่อนทุกคนก็ยังเหมือนเดิมเฮฮากันไป ครูทุกคนยังน่ารัก
จะมีก็แต่ผมนี่ละที่เปลี่ยนแปลงไป การเปลี่ยนแปลงทางร่างกายใครๆก็มองเห็นความเปลี่ยนแปลงได้
แต่การเปลี่ยนไปภายในยากที่ใครจะมองเห็นแม้แต่เจ้าของอย่างตัวผมเอง .... ผมยังไม่รู้เลยว่าใจผมมันเปลี่ยนไปขนาดไหนแล้ว

วันนี้พี่นพไม่โทรมาก็แสดงว่าพี่นพคงไม่ได้แวะมารับผมกลับคอนโดพร้อมกัน
ผมเลยว่ากะจะแวะร้านเกมส์กับเพื่อนก่อนกลับบ้าน แต่ปรากฏว่าเพื่อนตัวแสบแต่ละคนกลับมีนัดแล้วซะงั้น
กลับบ้านเลยก็ได้ว่ะ รีบกลับให้ถึงเร็วๆแล้วรีบเข้าห้องเลยก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องเจอพี่นพ
ผม...ยังไม่กล้าเจอหน้าพี่นพตอนนี้

แต่พอกลับถึงคอนโดสิ่งที่ผมคิดไว้ก็ผมครับพี่นพกลับมาถึงก่อนผมแล้ว และก็กำลังนั่งกินข้าวอยู่กับผู้ชายอีกคน
เพื่อนพี่นพเหรอ ผมไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย ผมยังไม่ทันจะได้คิดอะไรต่อพี่นพก็พูดกับผมก่อนว่า

“กินข้าวรึยังอาร์ม มากินด้วยกันสิ”

“อาร์มกินมาแล้วล่ะ”

“นี่น้องชายนพที่เล่าให้อินฟังใช่ไหม”

“อือ นี่เหละอาร์มน้องชายนพ”

พี่นพตอบคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับพี่นพพร้อมกับมองมาที่ผม



แววตาที่เศร้าอย่างนั้นมันหมายความว่าไงเหรอพี่นพ...บอกอาร์มมาได้มั้ย



“อาร์ม มาทานด้วยกันหน่อยก็ได้ พี่ทำเองนะ”

ผู้ชายคนที่นั่งเก้าอี้ที่ที่ผมนั่งเวลากินข้าวกับพี่นพเป็นประจำทุกวันหันมาคุยกับผม

“ขอบคุณครับแต่ผมอิ่มมากเลย”

ผมพูดเสร็จผมก็ขอตัวพี่นพกับพี่ที่ผมคิดว่าเค้าน่าจะชื่ออินเพื่อเข้าห้องตัวเองไปทำการบ้านก่อน
หิวก็หิวครับแต่ผมจะไม่ออกจากห้องไปหาอะไรกินแน่ๆ ผมยอมหิวดีกว่าออกไปแล้วอิ่มกลับมาพร้อมความปวดใจที่มากขึ้น
รู้อย่างนี้น่าจะหาอะไรกินก่อนกลับบ้านก็ดีนะ

ผมนั่งอยู่ในห้องตัวเองอย่างนั้นนานอยู่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ ผมน่าจะไปอาบน้ำแล้วเข้านอนดีกว่าอย่างน้อยก็จะได้พักผ่อนบ้าง
พรุ่งนี้ตื่นมาอะไรๆคงจะดีขึ้น แต่เสียงจากห้องนอนพี่นพที่อยู่ข้างห้องผมมันทำให้ผมต้องนั่งตัวแข็งอยู่ที่เดิมอย่างนั้น

“...นพอย่าสิ”

“ทำไมละอิน อยากอาบน้ำก่อนเหรอ”

“ไม่ใช่อย่างนั้น อ๊ะ...เดี๋ยวสิ...”

“หืม...”

“อ...อ๊ะ ห้องน้องอาร์มอยู่ข้างๆไม่ใช่เหรอ...”

“อือ ทำไมเหรอ”

“..อ.อ่ะ..เดี๋ยวน้องอาร์มได้ยินนะ”

“ถ้ากลัวได้ยินก็อย่าส่งเสียงสิครับ...”

“...อ๊ะ...อะ...อืม....อ...”

ผมรู้สึกว่าตัวผมชาไปหมด สมองผมมันว่างเปล่าคิดไม่ออกแล้วครับ ผมจะทำยังไงดี
ผมรู้ว่าเรื่องนี้ผมโทษใครไม่ได้ผมเป็นคนทำตัวเองทำให้เรื่องทุกอย่างมันกลายเป็นแบบนี้
ผมเองสินะที่จะต้องเป็นคนรับผิดชอบ

ผมคิดได้อย่างนั้นผมก็ไม่รอช้าครับ
ผมล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของตัวเอง
เมื่อผมเจอสิ่งที่ผมต้องการเจอแล้วผมก็กดเบอร์โทรศัพท์แล้วโทรออกทันที



“ฮัลโหล ว่าไงไอ้อาร์ม”



“ฮ...ฮึก”



“เฮ้ย!!! ไอ้อาร์มมึงเป็นอะไร...”



“...ฮึก...ฮ...ไอ้นนท์”



“มึงเป็นอะไรบอกกูมา...”








“ฮ...ฮึก...นนท์...ขอกูไปค้างบ้านมึงซักพักได้มั้ย”





//---------------------------------------------------------------------//


มาแล้วๆ ตอนที่ 3 :a2:

อ่านกันอย่างมีความสุขนะ

(พิมพ์อะไรไม่ดูเนื้อหาเล๊ย o16...งั้นเปลี่ยนเป็น อ่านกันอย่างมีความทุกข์ดีมั๊ยนะ   :m21:
ไม่เอาอ่ะสงสารคนอ่าน<---อย่าไปสนใจเสียงส่วนลึกของคนเขียนมากนักก็ได้นะ :m23:)


ปล.up○••ไม่อาจห้ามใจ••○  ให้ก่อนนะ
❤❤❤FIRST LOVE❤❤❤  กำลังจะตามมา
ขอตัวไปปั่นก่อน ฮึบๆๆ อย่าลืมติดตามกันน้าา :m1:
บ้าพลังเจงๆวันนี้ เหอๆๆ upทีสองเรื่องเลย

ปล.again รักคนอ่านทุกคนเหมือนเดิมจ้า

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!up!!!up!!!ตอนที่3
เริ่มหัวข้อโดย: mist ที่ 01-05-2009 14:18:51
ต่างคนต่างหลีกหนีความจริง  :monkeysad:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!--ตอนที่3--
เริ่มหัวข้อโดย: Donpopper ที่ 01-05-2009 17:02:40
มาเจ็บปวดเองซะงั้น

อิอิ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่3--
เริ่มหัวข้อโดย: [W]olf[T]ricky ที่ 01-05-2009 21:43:37
เฮ้ยยยยยยยยยยยยย นพแม่งทำงี้ได้ไงอ่ะ :fire:

เดี้ยๆๆๆ อาร์มครับ^^ อาร์มหนีไปอยุ่กับนนท์เลยเฮอะเชื่อพี่สาว- - :impress2:  รีบๆมาอัฟนะครับผมรออยุ่นะ^^
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่3--
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 01-05-2009 22:02:12
เห้อ.............อ่านตอนนี้แล้วทามตัวไม่ถูกเลยนะนี่

อ่านแล้วน้ำตามาจากไหนก้อไม่รู้............สงสารนะ สงสารทั้งสองคน

คนนึงก้อสับสน..............อีกคนก้อทามตัวไม่ถูก เห้อ

แบบนี่จะทามยังไงได้ละเนี่ย........... :monkeysad: :monkeysad:

ยังไงก้อมาต่อด้วยนะฮะ......................รออยุ๋จิงๆนะ

เปงกำลังใจให้นะฮะ............สู้ๆนะฮะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่3--
เริ่มหัวข้อโดย: speedboy ที่ 01-05-2009 22:26:39
+ 1 ให้ไปเลย

เศร้าจังคร้าบ

 :oni2: :oni2: :oni2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่3--
เริ่มหัวข้อโดย: Catrina ที่ 01-05-2009 23:18:54
 :3125: ทำไมเป็นยังงี้อ่ะ
พี่นพทำไปเพราะอยากให้อาร์มหึงหรือว่าอยากจริงๆกันเนี่ย
สงสารอาร์มมากมาย เศร้าได้ทุกวัน
เง้อ รอตอนต่อไป จะเป็นยังไงต่อน้า
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่3--
เริ่มหัวข้อโดย: [N]€ẃÿ{k}uñĢ ที่ 02-05-2009 00:08:27
 :z2: :z2: :z2:
ไม่อาจห้ามใจ คนอ่าน ไม่ให้ปวดใจละสิเนี่ย  :เฮ้อ:
อ่านแล้วสงสาร อาร์ม ส่วน ณพ ทำไมต้องพาคนมาประชดขนาดนี้
แล้วจะรออ่านต่อน๊า
ปล. รักคนเขียนเหมือนกัน  :L2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่3--
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 02-05-2009 01:21:22
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ส่วนตัวไม่ค่อยชอบเรื่องแบบนี้นะค่ะ พี่น้องอะไรประมาณนี้

แต่ว่เขียนได้บีบอารมณ์ เรียกน้ำตาได้น่าอ่านมากๆ

จะพยายามอ่านต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่3--
เริ่มหัวข้อโดย: White..BroccO ที่ 02-05-2009 08:00:28
จ๊ากกกกกกกกกกกกกกก

มีมือที่สามโผล่มา  :a5:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่3--
เริ่มหัวข้อโดย: GABU ที่ 02-05-2009 16:19:48
เพิ่งเข้ามาอ่านสามตอนรวดก็ปวดใจเลยค่ะ
สงสารทั้งสองคนเลยง่ะ พี่น้องกัน? หรือว่ามีความจริงอื่นแอบแฝงรึเป่านิ
อาร์มไม่ยอมรับใจตัวเองง่ะ เลยต้องเจ็บปวดเลย  :sad4:
จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ :L2:
ว่าง ๆ คงต้องแว๊บไปอ่าน First love แล้วหล่ะ 
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่3--
เริ่มหัวข้อโดย: mackerel ที่ 02-05-2009 17:38:05
จดๆจ้องๆเมียงๆมองๆ อยู่สุดท้ายก็มาอ่าน อิอิ
***
ไม่อาจห้ามใจ-ไม่ให้อ่าน อิอิ
***
เรื่องชวนปวดตับมาก
แปลว่าคนเขียนเขียนเก่ง 555
ขอบคุณคร้าบ  :3123:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่3--
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 03-05-2009 08:56:21
 :o12: ปรับอารมณ์จากอีกเรื่องไม่ทัน
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่3--
เริ่มหัวข้อโดย: panpan ที่ 03-05-2009 11:20:15
เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้เพราะเห็นชื่อคนแต่ง  จ๊ากๆๆ ทำไมมันคนละฟิลล์กับเรื่องโน้นเลย กลับตัวไม่ทันเลยเราเผลออ่านไปแล้ว o13
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่3--
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 03-05-2009 22:43:18
^
^
^
จิ้มๆ อิอิ :laugh:

หลวมตัวเข้ามาอ่านแล้ว ครึ ครึ ก็ต้องอยู่ด้วยกันต่อไปนะ อิอิ
----------------
พรุ่งนี้เปิดเทอมแล้ววว :เฮ้อ:
วันนี้แวะเข้ามาคุยจ้า
คุยอะไรดีน้าาา....
เอาเป็นว่ายังอยากหยุดต่ออ่าาาาา :serius2:

ไว้จะเข้ามาupนะ

แล้วเจอกันจ้า :bye2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 4--
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 04-05-2009 17:33:21

ตอนที่ 4



“ฮัลโหล ไอ้ทัน...”


“มีอะไรไอ้นพ โทรมาหากูแต่เช้าเลย”

“เช้าบ้านป้ามึงเหรอ นี่มันจะเที่ยงแล้วนะโว้ย”

“นี่มันวันเสาร์นะไอ้นพมึงจะรีบตื่นไปตามป้ามึงกลับบ้านเหรอ”

“มึงเลิกกวนกู แล้วฟังกูพูดดีๆจะได้มั้ย”

“เอ้า มีอะไรว่ามากูจะได้รีบนอนต่อ”

“...อาร์ม.....หายไป”

“ห๊า เมื่อกี้มึงว่าไงนะ”

“กูบอกว่าอาร์มหายไป”

“อาร์มอยู่ในห้องตัวเองรึเปล่า มึงลองเข้าไปดูรึยัง”

“กูเข้าไปดูแล้ว อาร์มไม่อยู่ เสื้อผ้าอาร์มกับของบางอย่างของอาร์มก็ไม่อยู่ด้วย ไอ้ทัน...กู....ทำไงดี...”

“เฮ้ยใจเย็นไอ้นพ รอกูที่คอนโดมึงนะเดี๋ยวกูไปหา”

“...”

“ได้ยินทีกูพูดมั้ย ใจเย็นๆนะมึง เดี๋ยวกูไปหา”

“อืม”



ไม่มีแรงเลยครับ ผมจะทำยังไงดี ผมจะทำยังไง....
อาร์มหายไปไหน....
แล้วผมจะไปตามหาอาร์มได้ที่ไหน....


เช้านี้ผมตื่นขึ้นมา ผมก็เตรียมข้าวมื้อเช้าไว้ให้อาร์ม พอเตรียมเสร็จผมก็เดินไปเคาะประตูห้องนอนอาร์ม
ให้ออกมากินข้าวเช้าพร้อมกัน ผมเคาะประตูอยู่นานก็ไม่มีเสียงตอบ สงสัยอาร์มจะยังไม่ตื่น
ผมเลยเข้าไปอาบน้ำที่ห้องตัวเองก่อนกะว่าจะปล่อยให้อาร์มนอนต่อก่อนอีกสักพัก
พออาบน้ำเสร็จแล้วค่อยมาปลุกอีกทีแล้วกัน วันเสาร์อย่างนี้ตื่นสายๆหน่อยก็ได้
แต่ผมปล่อยให้อาร์มตื่นสายมากๆไม่ได้เพราะเดี๋ยวโรคกระเพาะที่อาร์มเป็นจะกำเริบเอา
อย่างน้อยก็ต้องตื่นขึ้นมากินข้าวให้ตรงเวลาหน่อย พอผมอาบน้ำเสร็จก็มาปลุกอาร์มที่ห้องอีกที
แต่ก็ยังเหมือนเดิม ไม่มีเสียงตอบของอาร์มออกมาจากห้อง ผมเริ่มใจไม่ดีแล้ว
อาร์มจะเป็นอะไรอยู่ในห้องแล้วไม่มีแรงเรียกผมหรือเปล่า กลอนประตูห้องก็ล็อก
ผมเลยไปหามาสเตอร์คีย์ที่ในลิ้นชักโต๊ะทำงานที่ผมเก็บไว้จะได้ไขเข้าไปในห้องอาร์ม
เมื่อผมเปิดประตูเข้าไปได้ก็เห็นว่าอาร์มไม่ได้อยู่ในห้อง
เตียงนอนก็ไม่มีร่องรอยของการนอนเมื่อคืนเลย ... อาร์มไปไหน ....
ปกติเวลาที่อาร์มจะไปไหนมาไหนจะขออนุญาตหรือบอกผมก่อนตลอด
แต่นี่ทำไมอยู่ๆอาร์มก็หายไป ผมไม่รอช้ารีบโทรเข้าโทรศัพท์มือถืออาร์มเพราะถ้าอาร์มจะไปไหน
อย่างน้อยก็คงเอามือถือติดตัวไปด้วย เสียงรอโทรศัพท์ที่ผมได้ยินแสดงให้เห็นว่าผมโทรติดแต่ปลายสายไม่ยอมรับโทรศัพท์ มันเป็นสัญญาณที่ไม่ดีแล้วที่อาร์มไม่รับโทรศัพท์ผม
ผมเดินย้อนกลับมาในห้องก็พบว่าเสื้อผ้าของอาร์มทั้งชุดนักเรียนและชุดอื่นๆไม่อยู่ในตู้เสื้อผ้าแล้ว
ของใช้บางอย่างก็ไม่อยู่ด้วย
....อาร์ม...หนีผมไปแล้วใช่มั้ย................

ผมไม่เคยคิดเลยว่าเรื่องมันจะมาถึงขั้นนี้ ... ทั้งๆที่วันนั้นผมกับอาร์มต่างก็เข้าใจกันแล้วนี่ ... แล้วทำไม....
แต่มาระยะหลังนี่ทุกครั้งทีผมเข้าใกล้อาร์มอาร์มก็จะพยายามเลี่ยงผม อาร์มคุยกับผมน้อยลง
ไม่มองตาผมเวลาที่พูดกัน และที่ร้ายที่สุดอาร์มร้องไห้ทุกครั้งที่ผมสัมผัสหรือแตะต้องตัว
...เจ็บครับ...
... ผมเจ็บปวดใจมาก...
ผมไม่เคยรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงของอาร์มที่ค่อยๆมากขึ้นทุกวันมาก่อนเลย
แต่...แม้ผมจะรู้ตัวให้มีเวลาเตรียมใจก่อนผมมั่นใจว่าที่ตรงนี้ตรงใจของผมก็ยังเจ็บอยู่ดี...




................................................................


“...คุณค่ะเรื่องนั้นเราจะ...”

“ยังไงเราก็ปล่อยไว้อย่างนั้นไม่ได้หรอก อย่างน้อยเทพมันก็เลขารู้ใจผมนะคุณ”

“ค่ะ คุณเห็นว่ายังไงก็ตามนั้น...”



“นพมาหาแม่กับพ่อตรงนี้สิลูก”

แม่เดินมาเรียกผมที่นั่งเล่นอยู่ในห้องรับแขกหลังจากที่พ่อกับแม่คุยกันอย่างคร่ำเครียดที่ห้องข้างๆอยู่นานตั้งแต่ที่ทั้งสองคนกลับมาถึงบ้าน
 ผมได้ยินเสียงท่านทั้งสองคุยกันเป็นบางช่วงของบทสนทนา ต่อให้ผมจะได้ยินทั้งหมดที่พวกท่านคุยกัน
ผมก็ยังคงไม่รู้เรื่องอยู่ดีว่าท่านคุยเรื่องอะไรกัน

“ครับ”

ผมเดินตามแม่เข้าไปหาในห้องซึ่งพ่อก็นั่งรออยู่ในห้องแล้ว และแม่ก็เดินไปนั่งข้างๆพ่อ

“นพ”

พ่อตบๆเบาะข้างตัวพ่อให้ผมเข้าไปนั่งระหว่างพ่อกับแม่

“ครับพ่อ”

ผมเดินเข้าไปนั่งตามที่พ่อบอก

“นพโตจนเริ่มรู้เรื่องแล้วนะลูก ปีนี้ก็ขึ้น ม.หนึ่งแล้วนะ”

“ครับ”

“การเรียนเป็นยังไงบ้างลูก”

“ก็ดีครับพ่อ”

“ดีแล้ว นพเหงามั้ยลูก” แม่ถามผมบ้างครับ

“ไม่เหงาครับ ก็ผมมีพ่อกับแม่อยู่นี่ไง”

“แม่หมายถึงเวลาอยู่บ้านคนเดียวน่ะ”

“...”

“นพ นพอยากมีน้องมั้ยลูก”

“อยากครับ นพอยากได้น้อง”

ผมอยากมีน้องกับเค้ามานานาแล้วครับ เวลาเห็นเพื่อนผมจูงน้องหรืออุ้มน้อง
ผมรู้สึกอิจฉาคนที่มีน้องจังเลย ผมอยากมีน้องบ้าง

“แม่กับพ่อดีใจที่ได้ยินลูกพูดแบบนี้นะ” แม่พูดไปลูบหัวผมไป

“พรุ่งนี้พ่อจะพาน้องมาหานพนะลูก”

“จริงรึเปล่าครับ น้องจะมาตอนไหน” ผมดีใจมาครับที่พรุ่งนี้ผมก็จะมีน้องแล้ว

“ตอนเย็นๆลูก ...”

พ่อตอบผมเสร็จก็มองหน้าผมเหมือนต้องการดูอากัปกริยาที่ผมจะตอบสนองออกมา
ผมรู้ว่าพ่อยังต้องการจะพูดอะไรต่อ
ผมเลยนั่งนิ่งเพื่อรอพ่อพูดต่อ

“น้องน่าสงสารมากนะลูก มีแค่พ่อของน้องที่คอยดูแลน้องเค้ามาตลอดไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน
แล้วตอนนี้ยังต้องมาเสียพ่อไปอีก...”

พ่อพูดค้างไว้ แม่จึงพูดต่อขึ้นมา

“พ่อน้องเค้าไปสวรรค์แล้วเข้าใจมั้ยลูก ฮืม” แม่พูดพร้อมดึงผมเข้าไปกอดไว้

“ครับ”

ผมตอบและพยักหน้าเชิงเป็นคำตอบให้แม่เข้าใจ

“น้องเค้าไม่มีใคร ถ้าน้องไม่มาอยู่กับเราก็ต้องไปอยู่กับเด็กคนอื่นเยอะๆ
ที่แม่เคยชี้ให้ลูกเห็นจำได้มั้ยลูก จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ คงลำบากแน่..”

ผมจำได้ครับ เวลาที่ผมนั่งรภไปกับพ่อและแม่ ผมมักจะถูกชี้ให้มองสถานที่ที่มีเด็กๆอยู่ด้วยกันเยอะแยะ
แต่กลับมีคนดูแลอยู่ไม่กี่คน หน้าตาเด็กเหล่านั้นแม้จะยิ้มแย้มแจ่มใสแต่ผมก็เห็นแววตาที่โหยหาความอบอุ่น
ต้องการความรู้สึกที่พิเศษที่เราจะสัมผัสได้ระหว่างเรากับคนที่ให้กำเนิดเราเท่านั้น 
แม่ชี้ให้ดูและบอกกับผมว่า ผมโชคดีมีทั้งพ่อและแม่ ผมมีโอกาสได้เรียน
เด็กเหล่านั้นไม่ได้โชคดีอย่างผม เค้าต้องพยายามมากว่าผมถึงจะได้โอกาสอย่างที่ผมมี
เพราะอย่างนั้นผมต้องตั้งใจเรียนให้มากเพื่อตัวผมเอง แล้วก็ต้องเป็นเด็กดีให้พ่อแม่ชื่นใจด้วย

“นพจำอาเทพได้มั้ยลูก คนที่มาที่บ้านเราบ่อยๆน่ะ” พ่อถามผม

“ครับผมจำได้”

อาเทพใจดีมากครับ เวลาอาเทพมาที่บ้านบางทีก็แวะมาสอนผมทำการบ้าน อาเทพเก่งมาก
ทำข้อที่ผมทำไม่ได้ทุกข้อเลย บางทีอาเทพก็เอาขนมมาฝากผม
พาผมไปหาพ่อกับแม่ที่บริษัทด้วยเวลาที่พ่อกับแม่ผมกลับดึกแล้วผมบอกอาเทพว่าอยากไปหาพ่อกับแม่

“อาเทพเค้าไปสวรรค์แล้ว”

ผมตกใจมากครับ ทำไมคนดีๆถึงอายุสั้นอย่างนี้

“น้องที่พ่อกับแม่จะพามาเป็นลูกคนเดียวของอาเทพ...”

ผมนั่งรอพ่อพูดต่อ

“หมดอาเทพไปแล้วเค้าก็ไม่มีใคร พ่อคงทนไม่ได้ที่จะเฉยต่อเรื่องนี้”

“นพไม่ว่าพ่อนะลูก ที่จะรับลูกอาเทพมาเลี้ยงเป็นลูกพ่ออีกคน” พ่อถามผม

“ว่าไงลูก” แม่ถามผมย้ำอีกที

“นพไม่ว่าหรอกครับ ดีซะอีกผมอยากมีน้องกับเค้ามานานแล้ว”

ผมตอบพ่อกับแม่ไปตามที่ผมคิด ผมคิดย่างนั้นจริงๆ

“นพลูก...”

ทั้งพ่อและแม่ต่างสวมกอดผมหลังจากที่ผมพูดออกไปว่าผมดีใจที่จะได้มีน้อง



“แต่นพต้องสัญญากับพ่อก่อนนะว่านพจะรักและดูแลน้องให้เหมือนน้องแท้ๆของลูกเอง”



พ่อคลายกอดผมออกแล้วถามผม













“ครับผมสัญญาว่าผมจะรักน้องเหมือนเป็นน้องแท้ๆของผมเอง”










//---------------------------------------------------------------------//

ตอนที่4มาแล้ว...

ที่มาที่ไปของเรื่องราวเริ่มแสดงออกมาให้เห็นทีละนิดๆแล้วสินะ

(แต่อย่ารักคนเขียนทีละนิดนะ เพราะคนเขียนรักคนอ่านมากมาย  :o8: อิอิ)

ปล.วันนี้เปิดเทอมวันแรก  :เฮ้อ: ย๊ากซ์ๆๆสู้ตาย  :fire:
ปล.againรักคนอ่านทุกคนเหมือนเดิมน้า :กอด1:  

:bye2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 4--
เริ่มหัวข้อโดย: GABU ที่ 04-05-2009 19:46:14
รักคนเขียนมากมายจ้า ขอบคุณมาก ๆ ค่ะที่มาลงตอนที่ 4  :กอด1:
ในที่สุดก็รู้แล้วสินะ ความสัมพันธ์ที่แท้จริงของ นพกับอาร์ม
ขอให้อาร์มได้รับรู้ความจริงไว ๆ จะได้ไม่ต้องเจ็บปวดใจกับความสัมพันธ์แบบต้องห้ามอ่ะน้า T-T
แถมพี่นพก็ทำให้น้องเข้าใจผิดซะด้วยสิ
จะติดตามรอตอนต่อไปนะคะ เปิดเทอมแล้วก็สู้ๆ นะคะ จะเป็นกำลังใจให้จ้า  :L2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 4--
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 04-05-2009 20:01:12
ขอบคุณคนเขียนที่มาต่อสม่ำเสมอค้าบ  :pig4:

ปล. วันนี้โทษทีที่ไม่ได้ตอบเอ็ม ตอนนั้นไปกินข้าวอะ แต่ดันลืมปิดคอม -_-"
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 4--
เริ่มหัวข้อโดย: mist ที่ 05-05-2009 00:39:10
ตัดประเด็นรักต้องห้ามไปได้แล้ว ที่นี้ก็เชียร์พี่นพกับน้องอาร์มได้อย่างสบายใจแระ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 4--
เริ่มหัวข้อโดย: White..BroccO ที่ 05-05-2009 07:30:21
สบายใจ  :m4:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 4--
เริ่มหัวข้อโดย: LoveNineTeen ที่ 05-05-2009 09:10:43
โฮ โฮ โฮ โฮ โฮ ดีใจ ไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆ

ต่อให้มันขม มันเศร้าแค่ไหน ก้อทนได้ ถ้าสุดท้ายเค้าคู่กัน หุ หุ

น้องอาร์มนี้ไม่รู้ใช่มั้ยคร๊าบว่าไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 4--
เริ่มหัวข้อโดย: mackerel ที่ 05-05-2009 09:25:03
มามอบแต้ม+ ที่ 52 คร้าบ
***
ขอบคุณคร้าบ  :pig4:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 4--//เมื่ออาร์มหายไป
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 05-05-2009 12:32:38
ดีใจสุดๆที่ได้ลงตอนที่ 4ซะที
จะได้ลบข้อกล่าวหาที่บอกว่าคนเขียน...
แล้วก็...แล้วก็จุดๆๆ...
เหอๆๆ แต่มันก็จริงนี่นา แฮะๆๆ
----------------------------------
ขอเข้าโหมดเครียดนิดนึง อยากจะบอกว่าเรื่องราวที่มันเกิดขึ้นล้วนมีที่มาที่ไป
การกระทำของแต่ละคนก็ล้วนมีเหตุผลที่จะทำ
แต่ว่าการกระทำบางอย่างที่เกิดขึ้นบางครั้งเราก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่ามันเกิดขึ้นจากอารมณ์ของเราเอง
อารมณ์...สิ่งที่เป็นส่วนหนึ่งของเราทุกคนแท้ๆแต่ทำไมนะบางครั้งเราก็บังคับหรือสั่งการมันไม่ได้
ผลสุดท้ายก็เจ็บ ไม่ใช่เจ็บแค่ตัวเอง
แต่ทว่ามันทำให้คนที่เรารักเจ็บด้วยนี่สิที่มันเจ็บกว่า...

เฮ้อ..... :เฮ้อ:

ปล.รักคนอ่านทุกคนน้า :bye2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 4--//เมื่ออาร์มหายไป
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 05-05-2009 22:30:48
เรื่องนี้แรงดี ชอบๆ

รอลุ้นตอนต่อไป พรุ่งนี้ใช่ป่าว  :z1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 4--//เมื่ออาร์มหายไป
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 06-05-2009 13:49:13
ความสัมพันธ์ยังคลุมเครืออยู่เลยอ่ะ  :sad11:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 4--//เมื่ออาร์มหายไป
เริ่มหัวข้อโดย: [N]€ẃÿ{k}uñĢ ที่ 06-05-2009 14:09:31
 :z2: :z2: :z2:
แต่แหมปรากฎว่า นพให้มากกว่าความเป็นพี่น้องไปนะสิ อิๆ
แล้วจะรออ่านต่อน๊า
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 5--//จูบครั้งแรกที่ถูกขโมยไป
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 08-05-2009 10:23:12

ตอนที่ 5

“อาร์ม เสร็จรึยังลูก เดี๋ยวไปไม่ทันนะ”

เสียงแม่เรียกอาร์มให้รีบแต่งตัวและขนของขึ้นรถ วันนี้อาร์มต้องไปเข้าค่ายลูกเสือครับ
หลักสูตรสมัยนี้ก็โหดเหมือนกันนะผมว่า เด็กแค่ป.สองก็ต้องเริ่มเข้าค่ายลูกเสือแล้ว
ยังดีนะที่ค้างแค่หนึ่งคืน ทางโรงเรียนให้ชั้นประถมค้างที่โรงเรียนเอง ส่วนมัธยมอย่าผมเวลาเข้าค่ายจะเข้าที่ค่ายลูกเสือ
เวลาไปเข้าค่ายต้องอยู่เองแบบนี้อาร์มจะอยู่ได้มั้ยนะผมชักเริ่มเป็นห่วงแล้วสิ
ตั้งแต่วันที่พ่อกับแม่พาอาร์มมาอยู่ที่บ้านแทนที่อาร์มจะติดพ่อกับแม่แต่กลับติดผมแจ
ถ้ามือไม่กำชายเสื้อแล้วเดินตามผมไปไหนต่อไหน มือของอาร์มก็จะอยู่ที่คอผมเพราะขี่หลังผมอยู่
จะทำอะไรทีก็วิ่งมาหาผมที

“พี่นพๆ พี่นพว่าอาร์มวาดแบบนี้ดีมั้ย” อาร์มตัวน้อยวิ่งถือสมุดวาดเขียนมาให้ผมดูในภาพมีเด็กสองคนจับมือกันอยู่

“อืม อาร์มวาดรูปเก่งจัง คราวนี้หัวข้ออะไรเหรอ”

เด็กชายตัวน้อยที่กำลังยืนม้วนต้วนอยู่หน้าผมปีนขึ้นมานั่งบนตักผมพร้อมกับกางภาพที่วาดเพื่อให้ผมเห็นได้ชัดขึ้น

“ครูให้วาดภาพคนที่เรารักที่สุดในโลกครับ” ผมเอามือดึงเอวอาร์มเข้ามาชิดตัวผมมากขึ้นกันไม่ให้อาร์มตก

“นี่อาร์ม ส่วนคนนี้พี่นพ” นิ้วเล็กๆของอาร์มชี้รูปเด็กคนตัวเล็กกว่าแล้วก็ชี้ไปที่รูปเด็กคนที่ตัวโตกว่า

“สวยมั้ย พี่นพ” อาร์มพูดเสร็จก็หันหน้ามาถามผมถึงฝีมือการวาดภาพของตัวเอง

“สวยแต่ไม่ค่อยเหมือนตัวจริงเท่าไหร่นะพี่ว่า”

จากหน้าที่ยิ้มสดใสของอาร์มเมื้อกี้กลับกลายเป็นแก้มป่องพองพร้อมสายตาไม่พอใจ

“จริงๆนะ ก็พี่หล่อกว่าในภาพตั้งเยอะ แถมตัวจริงอาร์มก็น่ารักกว่าในรูปอีก”
ผมพูดเสร็จก็ก้มลงไปหอมแก้มอาร์มทำให้เด็กชายตัวน้อยบนตักผมดิ้นไปดิ้นมาพร้อมกับหัวเราะคิกคัก

....เฮ้อแล้วนี่จะต้องไปเข้าค่ายจะอยู่ได้มั้ยนะ สองวันกับอีกหนึ่งคืน คิดแล้วผมเองก็คงเหงาน่าดูเหมือนกัน
ทั้งที่แต่ก่อนเวลาพ่อกับแม่ไม่อยู่บ้านผมก็ไม่รู้สึกเหงาอะไร
แต่พอมีอาร์มเข้ามาเวลาที่อยู่คนเดียวไม่มีอาร์มมาคอยกวนใจมันรู้สึกเหงาๆยังก็ไม่รู้

“เสร็จแล้วครับแม่”

อาร์มตะโกนบอกแม่พร้อมแบกสัมภาระออกมาจากห้องเตรียมยกไปขึ้นรถ
เวลาโรงเรียนจัดค่ายลูกเสือไม่ค่อยจะจัดแต่ละชั้นช่วงชั้นปีพร้อมกันเท่ากันเท่าไหร่ครับเพราะจำนวนเด็กนักเรียนมีจำนวนมาก
การดูแลที่ทั่วถึงก็จะทำให้เป็นไปได้ยากด้วย เว้นแต่งานใหญ่ๆบางปีก็มีเข้าค่ายพร้อมกันทุกชั้นเหมือนกันครับ

“มา อาร์มพี่ช่วย”

ผมเข้าไปช่วยอาร์มยกของไปขึ้นรถครับ เห็นแล้วก็สงสารตัวแค่เนี้ยแบกของซะเยอะแยะ ไปสองวันนะอาร์มขนอะไรไปตั้งเยอะ

“อาร์มทำไมของเยอะจัง เอาอะไรไปนักเนี่ย”

“ก็ไปอยู่ค่ายไม่มีพี่นพนี่ อาร์มเลยเอาของเล่นไปเยอะๆจะได้ไม่คิดถึงพี่นพ”

“โห งั้นเอาพี่ไปแทนเลยดีมั้ย”

ผมแกล้งล้ออาร์ม

“เอาสิ อาร์มจะเอาพี่นพไปด้วย”

แต่ปรากฏว่าอาร์มเอาจริงครับกอดเอวผมแน่นเลย ตอนนั้นอาร์มตัวแค่เอวผมเองครับทำให้เวลากอดเอวผมต้องเขย่งตัวขึ้นมากอด

“หึ หึ แต่พี่ไปด้วยจริงๆแล้วจะหนาวนะ”

อาร์มไม่ตอบอะไรแค่หัวเราะแล้วก็วิ่งนำหน้าผมลงชั้นสองไป
ห้องนอนของผมกับอาร์มอยู่ชั้นสองของตัวบ้านครับ ชั้นสองมีห้องนอนสี่ห้อง มีห้องของพ่อกับแม่ ห้องผม
แล้วก็ห้องของอาร์ม ส่วนอีกห้องนึงไม่มีใครอยู่ ที่จริงน่าจะพูดว่าห้องอาร์มกับอีกห้องนึงไม่มีใครอยู่มากว่า
เพราะสุดท้ายแล้วอาร์มก็มานอนที่ห้องผมอยู่ดี

“เอ้า เร็วๆเข้าลูก เดี๋ยวสายนะ” พ่อเรียกให้อาร์มขึ้นรถครับ แต่อาร์มไม่ยังไม่ยอมขึ้นรถยืนนิ่งข้างรถเลย

“อาร์มจะรอพี่นพก่อน”

“ครับๆ เดี๋ยวพี่เอากระเป๋าอาร์มเก็บใส่ท้ายรถก่อนนะ” ผมขำไปกับความรั้นปนน่ารักของอาร์ม

“พี่นพเร็วๆเดี๋ยวอาร์มสายนะ” ยังจะมาเร่งเค้าอีกแน่ะ

“คร้าบๆ พี่เก็บเสร็จแล้ว” ผมพูดหลังจากที่ปิดฝากระโปรงรถเรียบร้อยแล้ว

“”พี่นพมานี่ๆ” อาร์มยิ้มควักมือเรียกผมให้เดินเข้าไปหา ทุกทีสิน้ายังไงผมก็ยอมแพ้อาร์มทำไมผมเป็นคนอย่างนี้นะ

“มาแล้วๆ” ผมเดินมาหาอาร์มที่ยืนรออยู่

“พี่นพ ก้มตัวลงมาหน่อยสิ”

“อ่ะ...” ผมโน้มตัวลงมาตามที่อาร์มบอกไม่ทันที่ผมได้ตั้งตัว

จุ๊บ

“อาร์มไปแล้วนะดูแลบ้านดีๆด้วย” อาร์มเขย่งตัวขึ้นมาจุ๊บที่ปากผม

“อ...อาร์ม” ผมยืนอึ้งทำอะไรไม่ถูก แต่เจ้าตัวน้อยที่ยืนอยู่หน้าผมนี่ยิ้มแป้นแล้นเชียว

“อาร์มทำอะไร”

“ก็ทำอย่างที่คุณแม่ทำกับคุณพ่อเวลาที่จะออกไปไหนนานๆไง”

อาร์มตอบผมและเปิดประตูเดินขึ้นไปนั่งบนรถ

“บ๊ายบายพี่นพ” อาร์มขึ้นไปนั่งได้เสร็จก็เลื่อนกระจกลงแล้วยกมือขึ้นมาโบกให้ผม

“อืม บ๊ายบาย”




ผมเอามือมาลูบปากตัวเองปอยๆพร้อมกับมองอาร์มที่อยู่เบาะหลังของรถโบกมือบ๊ายบายผมจนลับสายตาไป



ครั้งนั้นอาร์มจากผมไปพร้อมกับจูบครั้งแรกของผม เป็นการจากไปที่เดี๋ยวเดียวก็กลับมา
แต่ครั้งนี้สิอาร์มจากผมไปพร้อมกับหัวใจของผม...แล้วจะมีวันที่อาร์มกลับมาหาผมมั้ย....



//---------------------------------------------------------------------//

ฮึบๆๆ ปั่นเสร็จก็เสิร์ฟด่วนเลย  :m1:
อ่านตอนนี้แล้วคงยิ้มกันออกได้แล้วล่ะนะ(รึเปล่า)
เป็นการหลอกให้คนอ่านตายใจว่ามันจะไม่เศร้า....แฮ่ๆล้อเล่นน่ะ
อย่าเพิ่งหนีกันไปไหน...อยู่อ่านด้วยกันต่อไปนะ  :m13:

ปล.รักคนอ่านทุกคนเหมือนเดิมน้า :กอด1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 5--//จูบครั้งแรกที่ถูกขโมยไป
เริ่มหัวข้อโดย: mist ที่ 08-05-2009 10:52:34
รอวันอาร์มกลับมาหาพี่นพ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 5--//จูบครั้งแรกที่ถูกขโมยไป
เริ่มหัวข้อโดย: imageriz ที่ 08-05-2009 10:57:12
อาร์ม น่ารักอย่างนี้นี่เอง พี่นพถึงรักถึงหลงขนาดนี้

แต่ว่า อาร์มรู้รึเปล่าว่าไม่ใช่พี่น้องกันจริง ๆ

รอตอนต่อไปนะ  :z2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 5--//จูบครั้งแรกที่ถูกขโมยไป
เริ่มหัวข้อโดย: naja ที่ 08-05-2009 11:56:23
ไม่ใช่พี่น้องกัน แล้วน้องอา์มจะคิดมากไปทำไมอ่าาา  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 5--//จูบครั้งแรกที่ถูกขโมยไป
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 08-05-2009 12:23:44
^
^
เข้ามาตอบรีบนๆๆๆๆๆแล้วก็บนๆๆก่อนนะ
ที่อาร์มคิดมากมาตลอดก็เพราะว่าไม่เคยรู้เลยว่านพไม่ใช่พี่แท้ๆของตัวเองน่ะสิ
เฮ้อ.. :เฮ้อ:ปัญหา

ขอตัวไปปั่นก่อนน้า :bye2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!--ตอนที่ 5--//จูบครั้งแรกที่ถูกขโมยไป+ตอบคำถามที่ถามกันไว
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 08-05-2009 14:21:12
เรื่องนี้ตอนแรกๆออกแรง
ตอนหลังๆน่ารักมากกกกกกก

รอลุ้นตอนต่อไปว่าจะเป็นไง
ขอบคุณที่อัพบ่อยๆเน้อ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!--ตอนที่ 5--//จูบครั้งแรกที่ถูกขโมยไป+ตอบคำถามที่ถามกันไว
เริ่มหัวข้อโดย: zingiber ที่ 08-05-2009 16:38:54
พี่นพรีบบอกความจริงกะอาร์มเร็วๆซิ

น้องจะได้เลิกคิดมาก คนอ่านจะได้อ่านฉากสวีตหวานซะที อิอิ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!--ตอนที่ 5--//จูบครั้งแรกที่ถูกขโมยไป+ตอบคำถามที่ถามกันไว
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 08-05-2009 22:59:15
อาร์มน่ารักมาก

แอบช่วงชิงนายเอก(หรือพระเอกหว่า?)ดีกว่า o3
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!--ตอนที่ 5--//จูบครั้งแรกที่ถูกขโมยไป+ตอบคำถามที่ถามกันไว
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 09-05-2009 23:32:50
เข้ามาตอบเม้นจ้า

Catrina ---> กว่าซีจะเปิดเทอมก็อีกตั้งนานแน่ะดีจัง , upถึงตอนที่ 5 แล้วนะ ซีเข้ามาอ่านรึยังอ่า

mist  ---> เพราะว่าต่างคนต่างหลีกหนีความจริงนี่สินะทำให้ปัญหามันเกิดขึ้น,จ้าเชียร์น้องอาร์มกับพี่นพได้เต็มสตรีมเลย

Donpopper  --->บางครั้งสิที่เราคิดว่ามันดีที่จำทำลงไปแต่สุดท้ายแล้วก็มาเจ็บปวดเองซะงั้น เฮ้อ

[W]olf[T]ricky   --->จ้าเข้ามาupเรื่อยๆอยู่แล้ว อย่าลืมมาอ่าน+เม้นให้เค้าเรื่อยๆด้วยนะ

•♀NoM!_KunG♀•  --->โอ๋ๆๆ ไม่ร้องนะ วันที่ทุกข์มีได้วันที่สุขก็ต้องมีได้เช่นกัน (อุ๊บส์เกือบเผลอบอกตอนจบซะแล้ว แฮ่ๆ)

speedboy  --->ขอบคุณสำหรับแต้มบวกด้วยนะ

newykung  --->เฮ้อ...เห็นคนอ่านปวดใจแล้วคนเขียนก็ปวดใจตาม (แล้วแกจะเขียนให้มันเศร้าทำไมเล่า...ก็..นะ)

TONG  --->จ้า อ่านด้วยกันต่อไปนะ
ปล.อ่านถึงตอนปัจจุบันแล้วคงสบายใจขึ้นบ้างแล้วนะ

White..BroccO  --->สบายใจแล้วสินะ เย้ๆๆ

GABU  --->ขอบคุณจ้าที่ติดตามอ่านทั้งสองเรื่องเลย อยู่ตามอ่านด้วยกันต่อไปนะ

mackerel  --->สุดท้ายก็มาอ่านสินะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจและแต้มบวกจากทั้งสองเรื่องเลยนะ แม็ค

ISACBTMN  --->อืม ถ้าจะเอาน้องอาร์มกลับบ้าน ขอคนเขียนเอาISACBTMN กลับบ้านด้วยได้มั้ย แลกกัน ครึ ครึ

panpan  --->หลงเข้ามาอ่านแล้วห้ามหนีออกไปไหนนะ อิอิ

kojiandkoji  --->เปิดเทอมแล้วเหรอ น่าสงสารจัง (เออเว้ยคุยกับตัวเองก็ได้)

ohm  --->ไม่เป็นไรพี่โอม เพราะตอนที่ทักไปก็แอบแว๊บเข้าเอ็มตอนพักเที่ยงเหมือนกัน แฮ่ๆๆ

LoveNineTeen  --->จ้าตามที่ได้บอกไป น้องอาร์ไม่เคยรู้เลยว่าพี่นพไม่ใช่พี่แท้ของตัวเองอาร์มก็เลยรู้สึกผิดมาตลอด..เศร้าจัง

imageriz  --->อืม ใช่แล้วจ้า อาร์มไม่เคยรู้ว่านพไม่ใช่พี่แท้ๆของอาร์ม...น่าสงสารเนอะ

naja --->อาร์มคิดมากเพราะไม่รู้ความจริงอ่า ...ฮึก...เศร้าจริงๆ

zingiber --->นั่นสิพี่นพรีบบอกอาร์มเร็วเข้าคนอ่านเค้ารออยู่...รู้นะว่ารออะไร...อิอิ

คนอ่านคนอื่นๆ--->ขอบคุณทุกกำลังใจและการติดตามอ่านน้า

-------------------------
ปล.ตามธรรมเนียมขอบจูบตรีตราจองคนอ่านใหม่ก่อน(ขอรวดเดียวทุกคนเลยนะ :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:)

แล้วจะเข้ามาupน้า :bye2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!--ตอนที่ 5--//จูบครั้งแรกที่ถูกขโมยไป....
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 10-05-2009 13:34:26
อย่าลืมมาอัพให้เขานะ  o11

เป็นกำลังใจให้จ้า
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!--ตอนที่ 5--//จูบครั้งแรกที่ถูกขโมยไป....
เริ่มหัวข้อโดย: Red....[em] ที่ 10-05-2009 16:21:50
 :กอด1: :3123: เอาดอกไม้มาฝากก่อง เด๋วเอ็มมาอ่านจะครับ :z2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!--ตอนที่ 5--//จูบครั้งแรกที่ถูกขโมยไป....
เริ่มหัวข้อโดย: mhu_porm ที่ 10-05-2009 17:19:15
 :L2: เอาดอกไม้มาไห้กลอนนน
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!--ตอนที่ 5--//จูบครั้งแรกที่ถูกขโมยไป....
เริ่มหัวข้อโดย: White..BroccO ที่ 11-05-2009 11:25:16
อย่างอนกันานนักน่ะ

เข้าเรื่องได้แย้ววววววววววววว

ฮ่าๆๆ

 :L2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!--ตอนที่ 5--//จูบครั้งแรกที่ถูกขโมยไป....
เริ่มหัวข้อโดย: Catrina ที่ 11-05-2009 12:17:38
โอ๊ะ ไม่เข้ามาหลายวันไปตอนที่ 5 แล้วเหรอคะเนี่ย(ไม่รู้ว่าน้อยหรือมากดี อิอิ)

ดีจังที่ไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ แต่ก็ยังสงสารอาร์มที่ไม่รู้เรื่อง  :เฮ้อ:


รอตอนต่อไปอยู่น้า
 :กอด1:คนเขียนด้วย

ป.ล.อาจจะไม่ได้เข้ามาบ่อยๆแต่ก็ตามอ่านอยู่เสมอนะคะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!--ตอนที่ 5--//จูบครั้งแรกที่ถูกขโมยไป....
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 12-05-2009 01:19:08
น่ารักมากกกอ่ะน้องอาร์มสมัยเด็กได้จูบแรกของพี่นพไปซะงั้นอิอิ



รออ่านตอนต่อไปค้าบบบบ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!--ตอนที่ 5--//จูบครั้งแรกที่ถูกขโมยไป....
เริ่มหัวข้อโดย: i_lost in.. ที่ 12-05-2009 12:03:36
เป็นพี่น้องแค่ในนามค่อยมีลุ้น แต่ท่าทางอาร์มจะไม่รู้ (หรือเปล่า)  :undecided:


 :L2: เป็นกำลังใจให้คนเขียน
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!--ตอนที่ 5--//จูบครั้งแรกที่ถูกขโมยไป....
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 12-05-2009 20:27:55
^^
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 6--//สิ่งที่ควรทำ...
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 13-05-2009 03:16:42

ตอนที่ 6


ปึง ปึง ปึง

“ไอ้นพ”

“...”

“ไอ้นพเปิดประตูให้กูหน่อย”

คลิ๊ก......แอ๊ด

“โห นี่มึงแดกไปกี่ขวดแล้วเนี่ย”

ไอ้นพเพื่อนผมเวลาที่มันเครียดมากๆมันจะซดเหล้าต่างน้ำครับ แล้วเสือกคอทองแดงซดเท่าไหร่ก็ไม่เมาซะที
ผลก็คือกว่าจะเมาได้แม่งฟาดไปเป็นลังเลยมั้ง ตอนที่มันโทรศัพท์มาหาผมเสียงมันเป็นกังวล
และตกใจมากครับที่อาร์มหายไป ผมเลยให้มันรออยู่ที่คอนโดมัน ถ้าปล่อยให้มันขับรถออกมาหาผม
หรือออกตามหาอาร์มมีหวังได้ไปจบที่เตียงโรงพยาบาลแน่ๆ พอผมวางโทรศัพท์จากมันเสร็จก็รีบตรงมาที่คอนโดมันเลย
ขนาดผมรีบมาแล้วนะมันยังซัดไปขนาดนี้

“...”

ไอ้นพมันไม่ตอบผม หันหลังให้ผมแล้วก็เดินไปที่โซฟาทิ้งตัวลงอย่างหมดแรง

“มึง อย่าเพิ่งคิดมากซิว่ะอาร์มอาจจะออกไปไหน อาจไปเที่ยวก็ได้ เดี๋ยวก็กลับมา”

“...”

ไอ้นพมันส่ายหน้าเหมือนกับจะบอกผมว่ามันไม่ใช่อย่างนั้นอาร์มจะไม่กลับมาอีกแล้ว

“เฮ้ย มึงเพลาๆหน่อย”

ผมเอื้อมมือไปแย่งแก้วออกมาจากมือมันก่อนที่มันจะกระดกหมดไปอีกแก้ว

“ไอ้ทัน...กูจะทำยังไงดี....”

ไอ้นพมนเงยหน้าขึ้นมาถาผมหลังจากที่มันก้มหน้คิดอะไรอยู่คนเดียวมานาน

“มึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้กูฟังก่อนได้มั้ย”

ผมต้องการรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

“อืม”

เพื่อนผมพยักหน้าและเริ่มเล่าถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

“...ช่วงหลังๆที่ผ่านมาอาร์มไม่ค่อยคุยกับกู ไม่มองหน้กูพยายามหนีหน้ากู....แล้วก็.....”

เพื่อนคนที่นั่งอยู่กับผมตอนนี้หยุดพูดไปพร้อมกับยกมือข้างซ้ายขึ้นมาบีบที่ระหว่างคิ้วของตัวเอง
ผมรู้ครับว่ามันทำอย่างนี้เพราะอะไร มันทำเพื่อบังคับน้ำตาของมันเองไม่ไหลออกมา

“อาร์มไม่ยอมให้กูโดนตัว.....อาร์มร้องไห้ทุกครั้งที่กู......”

เสียงพูดของนพเงียบไป ผมเข้าใจในสิ่งที่มันกำลังจะบอกผมแต่มันเองไม่มีแรงแม้กระทั่งจะส่งเสียงเล่าเรื่องออกมา
ผมย้ายที่นั่งไปนั่งข้างๆมัน เพื่อจะได้ปลอบมันได้ง่ายขึ้น

“ไอ้นพ มึงใจเย็นๆนะ...”

ผมพูดพร้อมกับตบไหล่เพื่อนผมเบาๆให้มันรู้ว่ามีผมที่ยังอยู่ข้างๆมัน

“อาร์มบอกให้กูเลิกยุ่งกับอาร์ม...”

มันหันหน้ามาพูดกับผมแล้วก็ก้มหน้าลงไปซบกับฝ่ามือของตัวเองเหมือนเดิม

“แล้วอาร์มบอกมั้ยว่าทำไม อาร์มถึงอยากให้มึงไม่ไปยุ่งกับอาร์ม”

ผมถามไอ้นพเพื่อนของผม

“...ไม่ ....อาร์มไม่บอก....แต่พอกูถามว่ารักกูมั้ย....อาร์มตอบว่ายังรักกูอยู่.....”

เฮ้อ ปัญหาโลกแตกครับ ต่างคนต่างรักกันแต่ทำไมเหตุการณ์มันถึงเป็นแบบนี้ได้ว่ะไอ้นพ

“กูว่ามึงต้องไปทำอะไรให้อาร์มโกรธแน่ๆ ใช่มั้ยมึง บอกกูมา”

ผมรู้นิสัยของทั้งสองคนนี้ดีครับ ไอ้คนที่อยู่ข้างๆผมตอนนี้หายใจเข้าก็อาร์มหายใจออกก็อาร์ม
ยิ่งตั้งแต่พ่อกับแม่มันเสียไปเพราะอุบัติเหตุครั้งนั้น มันต้องคอยดูแลอาร์มมากขึ้นทีนี้แหละทั้งรักทั้งหวงยิ่งกว่าอะไรซะอีก
เคยมีอยู่ครั้งนึงครับที่อาร์มไม่สบาย งานการที่บริษัทไม่เป็นอันเดินเลยเพราะท่านประธานคนนี้แหละไม่มีกะจิตกะใจจะทำงาน
จนสุดท้ายผมต้องปล่อยตัวท่านประธานให้กลับไปเฝ้าไข้ดูอาการน้องอาร์มไป แล้วก็ผมเองนี่แหละที่ต้องมาคอยรับผิดชอบ
งานของมัน ใช้กูคุ้มเงินเดือนจริงนะมึง ไอ้นพ  ส่วนอีกคนนึงอะไรๆก็พี่นพพี่นพ จะทำอะไรก็พี่นพพี่นพ
ผมรู้จักอาร์มมาตั้งแต่สมัยเรียนมหา’ลัยแล้วครับ ผมเรียนคณะเดียวกับไอ้นพมัน มีโอกาสไปค้างที่บ้านมันบ่อยๆ
เพราะต้องทำรายงานบ้างทำโปรเจ็คบ้าง เวลานอนค้างบ้านมันนี่เตียงนึงนอนสามคนครับ ผม ไอ้นพ แล้วก็อาร์ม
ตอนแรกอาร์มจะทวงนอนตรงกลางระหว่างผมกับไอ้นพ แต่ไอ้นพมันไม่ยอมครับมันหวงน้องอาร์มจะตาย
มันเลยนอนกลางครับให้อาร์มนอนริม ถามว่าเตียงนึงนอนสามคนลำบากมั้ย ไม่ลำบากครับ ผมนอนสบายมาเลย
เพราะไอ้นพกับอาร์มนอนกอดกันเป็นปกติอยู่แล้ว ที่บนเตียงเลยเหลือเพียบ สบายผมล่ะ

   ไอ้นพมันบอกผมนะครับเรื่องที่อาร์มไม่ได้เป็นน้องแท้ๆของมัน มันอยากให้ผมรู้ความจริงแล้วก็เข้าใจมัน
แต่ผมว่าไม่ใช่หรอก มันไม่อยากให้ผมกลายมาเป็นคู่แข่งมันต่างหากมันเลยออกตัวบอกผมเรื่องนี้ไว้ก่อน ร้ายจริงๆ
ไอ้นพมันรู้ตัวมาตั้งนานแล้วครับว่ามันตกหลุมรักอาร์มเข้าอย่างจัง เรียกว่าหลงรักจนโงหัวไม่ขึ้นเลยก็ว่าได้
แต่ความสัมพันธ์ระหว่างพี่กับน้องที่มันมีอยู่นี่สิครับทำให้ไอ้นพมันต้องเจ็บปวดทุกวันๆ
ได้เห็นได้ใกล้ชิดกันแต่เป็นอะไรกันมากกว่านั้นไม่ได้ ผมเคยถามมันว่าทำไมอาร์มถึงไม่รู้ความจริงเรื่องที่ไม่ได้เป็นน้องแท้ๆของมัน คำตอบทีได้ก็คือ
อาร์มเป็นลูกชายคนเดียวของเลขาคนสนิทของพ่อ และเลขาคนสนิทคนนั้นก็เสียชีวิตจากการถูกลอบยิง
เพราะเข้าใจผิดว่าคนที่ขับรถวันนั้นเป็นพ่อของไอ้นพ พ่อของมันรู้สึกผิดต่อเรื่องนี้
และคิดว่าตัวเองมีส่วนต้องรับผิดชอบต่อเรื่องที่เกิดขึ้น สิ่งที่ทำได้ก็คือดูแลเลี้ยงดูลูกชายของอดีตเลขาตัวเอง
ซึ่งไม่มีญาติพี่น้องที่ไหนแล้ว
ดูแลให้เหมือนเป็นลูกแท้ๆของตัวเอง

“กู...”

“ว่าไงมึง มึงไปทำอะไรไว้”

“กูพาคนมานอนที่บ้าน...”

“แล้วไงมึง มึงพามานอนเฉยๆหรือว่าทำอย่างอื่นด้วย”

“อือ”

มันไม่ตอบแต่พยักหน้า น่าตบกะบาลชะมัดไอ้เพื่อนเลว ปกติผมไม่เคยจะเห็นอาร์มโกรธอะไรไอ้นพ
ต่อให้มันผิดจริงๆก็เถอะ คราวนี้เพื่อนผมมันทำเกินไปจริงๆ

“กูว่าแล้ว งั้นก็สมน้ำหน้ามึงแล้วล่ะ”

“แต่สุดท้ายกูก็ไม่ได้ทำอะไรนะโว้ยแค่เกือบ...พอกูนึกถึงหน้าอาร์มกูก็ทำอะไรไม่ลงแล้ว...
มึงอย่ามองหน้ากูอย่างนั้น....กูพูดจริงนะโว้ย”

ผมเชื่อมันครับเพราะมันรักอาร์มมากมันคงทำไม่ลงหรอก

“แล้วมึงพาเค้ากลับมานอนที่คอนโดมึงทำไม”

“กูแค่จะทำให้อาร์มรู้สึกหึงกูบ้าง อาร์มจะได้ไม่ผลักไสกู...”

“แต่ทีไหนได้อาร์มกลับหนีไป” ผมพูดต่อท้ายให้จบประโยคแทนมันครับ

“อืม” เออ มันไม่ปฏิเสธเว้ย

“เป็นไงมึงอยากซ่าดีนักแล้วจะทำไงล่ะทีนี้”

“ถ้ากูรู้กูจะโทรหามึงเหรอ” มึงเครียดนี่ยังกวนกูได้อยู่อีกนะ

“ไอ้นพถ้ากูบอกให้ทำแล้วมึงจะทำตามที่กูบอกมั้ย...”

“...”

ไอ้นพมันสบตาผมแต่ไม่ตอบอะไร ผมเข้าใจว่ามันคงรอฟังสิ่งที่ผมกำลังจะพูดและผมหวังว่ามันจะทำตาม



“บอกความจริงอาร์มซะ”




//---------------------------------------------------------------------//

ตอนที่ 6 มาแล้วๆ

เรื่องราวได้ดำเนินมาถึงตอนนี้แล้วสินะ....
ขอบคุณทุกกำลังใจและทุกๆเม้นด้วยน้า
  :bye2:

ปล.รักคนอ่านทุกคนเหมือนเดิมนะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 6--//สิ่งที่ควรทำ...
เริ่มหัวข้อโดย: benxine ที่ 13-05-2009 08:28:34


อย่าหายไปนานอีกนะ!!~


:m15: :m15:


หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 6--//สิ่งที่ควรทำ...
เริ่มหัวข้อโดย: White..BroccO ที่ 13-05-2009 08:56:52
ไปบอกซะ ไม่วันนี้ พรุ้งนี้ก็คงต้องรู้อยู่ดี

 o22
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 6--//สิ่งที่ควรทำ...
เริ่มหัวข้อโดย: mist ที่ 13-05-2009 08:57:53
แล้วจะตามน้องอาร์มเจอรึเปล่าล่ะเนี่ย  :serius2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 6--//สิ่งที่ควรทำ...ความจริงที่ควรบอก...
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 13-05-2009 18:05:48
แอบเข้ามาตอบเม้นก่อนจ้า

Red....[em] --->อย่าลืมมาตามอ่านเรื่อยๆด้วยนะเอ็ม ฝากเรื่องfirst loveด้วยน้า

mhu_porm ---> ขอบคุณสำหรับอดกไม้นะปอร์ม

White..BroccO --->รู้น้าว่ารออะไรอยู่ หึ หึ ขอบคุณสำหรับกำลังใจเสมอมานะ ,
ใช่ๆ พี่นพรีบบอกน้องอาร์มเร็วๆเข้าสิคนอ่านเค้ารออยู่

Catrina --->ถึงจะไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อย แต่เวลาเข้ามาก็ทักกันบ้างนะซี

fannan --->ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะ ปล.น้องอาร์มน่ารักมั่ก ขอก็ไม่ให้นะ ฮึ

i_lost in..  --->ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้า

SoN ---> ^^

BenXin[♥] --->จะพยายามไม่หายไปไหนนานอีกนะ แต่ทำไงได้มันเปิดเทอมแล้วง่ะ

mist --->นั่นสิพี่นพจะหาน้องอาร์มเจอมั้ย


-------------------------------------

ไม่อาจห้ามใจดำเนินเรื่องมาจนถึงจุดนี้แล้ว เกินครึ่งเรื่องแล้วน้าา
อะ...แฟนคลับพี่นพกับน้องอาร์มอย่าตกใจไป
ยังไงก็ยังได้เจอพี่นพกับน้องอาร์มแน่....
.....ที่ไหนนะเหรอ....ครึ ครึ...
ไว้จบเรื่อง ○••ไม่อาจห้ามใจ••○ แล้วจะบอกนะ  :bye2:





หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 6--//สิ่งที่ควรทำ...ความจริงที่ควรบอก...
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 13-05-2009 19:13:25
^^
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 6--//สิ่งที่ควรทำ...ความจริงที่ควรบอก...
เริ่มหัวข้อโดย: zingiber ที่ 14-05-2009 00:51:27
ตามหาน้องอาร์มให้เจอนะพี่นพ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 6--//สิ่งที่ควรทำ...ความจริงที่ควรบอก...
เริ่มหัวข้อโดย: speedboy ที่ 14-05-2009 21:51:54
เจอกันเร็วๆนะคร้าบ  ห่วงน้องอะคร้าบ  อิอิ

 :oni2: :oni2: :oni2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 7//รัก....แต่มันไม่ถูกต้อง
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 15-05-2009 05:30:53
ตอนที่ 7

“อาร์ม ทำอย่างนี้จะดีเหรอว่ะ” ไอ้นนท์ถามผมขึ้นมาขณะที่ผมกับมันกำลังนั่งเรียนคาบสุดท้ายของวัน

“...”

“ป่านนี้พี่นพเป็นห่วงมึงแย่แล้ว”

แล้วมึงจะให้กูทำไงล่ะไอ้นนท์ มึงจะให้กูไปเจอหน้าพี่นพทั้งๆที่กูไม่อยากเจออย่างนั้นนะเหรอ ทั้งๆที่กูเลือกทางที่ดีที่สุดสำหรับเราสองคนแล้ว

“ไอ้อาร์ม มึงจะหลบหน้าพี่นพอย่างนี้อีกนานมั้ย”

“ไม่รู้เหมือนกัน”

...นานเท่าไหร่เหรอ...นานพอที่จะทำให้ลืมได้ล่ะมั้ง พี่นพคงลืมอาร์มได้นานแล้วไม่อย่างนั้นคงไม่พาใครมานอนที่ห้องตัวเองแล้วก็....

“เฮ้ย... มึงกูถามแค่นี้ไม่เห็นต้องร้องไห้เลย”

ผมเอามือขึ้นปาดน้ำตาตัวเองออก พยายามหยุดน้ำที่มันไหลออกมาจากตา
ผมไม่อยากให้เพื่อนผมเข้าใจผิดว่ามันเป็นสาเหตุให้ผมต้องร้องไห้
ผมร้องไห้เพราะสงสารตัวเองมกกว่าที่ผมลืมพี่นพไม่ได้ซะที ผมจะทำยังไงต่อไปดีนับจากนี้ไป
ผมคงอยู่รบกวนที่บ้านไอ้นนท์นานกว่านี้ไม่ได้แล้ว นี่มันก็สองสัปดาห์เข้าไปแล้วที่ผมมาค้างอยู่บ้านมัน
มันบอกแม่มันว่าผมมาติวหนังสือเตรียมสอบเข้ามหา’ลัยขออนุญาตให้ผมมาค้างที่บ้านด้วย
กี่วันแล้วนะที่ผมต้องออกจากห้องเรียนก่อนเวลาเลิกแล้วรีบกลับบ้านไอ้นนท์
กี่ครั้งแล้วนะที่ผมทำแบบนี้เพื่อที่จะได้ไม่ต้องเจอกับพี่นพ

“ไอ้นนท์ กูออกไปก่อนนะ” ผมบอกไอ้นนท์หลังจากที่เก็บของเข้ากระเป๋าเสร็จแล้ว

“อืม เจอกันที่บ้านเว้ย”

“อืม”

กระเป๋านักเรียนผมจะฝากให้ไอ้นนท์เอากลับบ้านให้ครับ

“ครูครับ ผมขออนุญาตไปเข้าห้องน้ำครับ”

“อืม ไปซิ”

“ขอบคุณครับ”

ข้ออ้างเดิมๆที่ยังใช้ได้อยู่ครับ บางทีผมก็อ้างว่าผมไม่สบายขอกลับก่อนบ้าง หรือขอไปห้องพยาบาลบ้างแล้วแต่
แต่มุขขอเข้าห้องน้ำนี่เวิร์คสุดครับ

ออกมาจากห้องเรียนได้ผมก็รีบตรงไปขึ้นรถเมล์เพื่อกลับบ้านไอ้นนท์ทันที แต่วันนี้ทุกอย่างมันไม่ง่ายอย่างที่เคยเป็นเหมือนทุกวัน

“อาร์ม”

“พ...พี่นพ”

ใช่ครับ พี่นพรอผมอยู่หน้าโรงเรียน

“...อาร์มยังจำพี่ได้อยู่อีกเหรอ”

ได้สิผมจะลืมคนที่ผมรักมากที่สุดคนนี้ได้ยังไง

“...”

ใจผมอยากจะวิ่งเข้าไปกอดพี่นพตรงนี้เลย แต่จิตสำนึกผมมันสั่งให้ขาทั้งสองข้างผมวิ่งหนีพี่นพออกมา

“อาร์ม อาร์ม ...อย่าหนีพี่สิ”

ผมได้ยินเสียงพี่นพเรียกผมอยู่ไกลๆ

“อาร์ม...”

ผมตัดสินใจแล้ว ผมจะต้องทำให้ได้เพื่อตัวของพี่นพเอง เพื่ออนาคตของพี่นพ

ผมต้องเป็นคนรับผิดชอบเพราะถ้าวันนั้น...ผมไม่บอกความรู้สึกของผมออกไป...
เหตุการณ์ก็คงไม่เป็นแบบนี้

........................................................

“ฮึก..ฮ...”

“ไม่เอาน่า พลอยอย่าร้องไห้แบบนี้สิ”

เย็นวันนั้นผมกลับมาจากโรงเรียนผมได้ยินเสียงคนคุยกันอยู่ในห้องรับแขก
ผมเลยเดินมาที่ห้องรับแขกจะบอกพนพก่อนว่าวันนี้ผมซื้อกับข้าวของฝากพี่นพกลับมาด้วย ถ้าคุยธุระเสร็จเมื่อไหร่ให้บอกผม ผมจะได้อุ่นให้
แต่ภาพที่ผมเห็น คือพี่นพกำลังกอดผู้หญิงคนนึงที่กำลังร้องไห้ พี่นพปลอบผู้หญิงคนนั้น จับมือผู้หญิงคนนั้น แล้วก็เช็ดน้ำตาให้ผู้หญิงคนนั้นด้วย

ผมรู้สึกเจ็บตรงข้างในหน้าอกผมจัง...แค่นี้ผมก็เจ็บมากพอแล้ว...
แต่ท่าทางอาการตกใจที่พี่นพแสดงให้ผมเห็นเมื่อเห็นผมเดินเข้ามาหาพี่นพกับผู้หญิงคนนั้นมันยิ่งทำให้ผมเจ็บมากขึ้น เหมือนกับว่าพี่นพไม่อยากให้ผมเห็นพี่นพอยู่กับผู้หญิงคนนี้ เหมือนกับว่าพี่นพกลัวผมจะรู้อะไรบางอย่าง

“อ...อาร์ม ทำไมวันนี้กลับมาเร็วจัง” พี่นพถามเมื่อหันมาเห็นผม

“วันนี้อาร์มไม่มีเรียนบ่ายน่ะ...นี่กับข้าว...อาร์มไปอาบน้ำก่อนนะ”

“ด..เดี๋ยว..อาร์ม”

ผมไม่ทนอยู่ตรงนี้ให้ปวดใจหรอกครับ พี่นพอย่าให้ผมต้องอยู่ตรงนี้ต่อเลย
พี่อยากทำอะไรก็ทำเถอะนะ แต่อย่าให้ผมต้องมารับรู้อย่าให้ผมต้องมาเห็นภาพแบบนี้เลย

“อาร์ม เปิดประตูให้พี่หน่อย” เสียงพี่นพเรียกให้ผมเปิดประตูทันทีที่ผมปิดประตูห้องตัวเอง

“พี่นพไปคุยกับผู้หญิงคนนั้น...เอ่อ...เพื่อนพี่นพเถอะครับ เดี๋ยวอาร์มไปอาบน้ำรอกินข้าวเย็นพร้อมพี่นพ”

“ไม่เอาอาร์ม คุยกับพี่ก่อน”

“...แล้ว...”

“พลอยกำลังจะกลับแล้ว..อาร์มเปิดประตูให้พี่หน่อย นะอาร์ม”

คลิ๊ก....แอ๊ด....

“ว่าแล้ว อาร์มร้องไห้ทำไม” พี่นพพูดเมื่อเห็นผมกำลังร้องไห้อยู่

“....” ผมไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่เดินหนพี่นพไปนั่งบนเตียงตัวเอง

“ตอบพี่สิ” พี่นพเดินตามผมมาแลนั่งลงบนเตียงข้างๆผม

“.....”

“อาร์ม..” พี่นพจับมือผมไว้พร้อมกับเรียกชื่อผม

“ฮ...ฮึก...อาร์ม..”

“ว่าไง” พีนพถามผมซ้ำเมื่อเห็นผมทำท่าจะพูดอะไรแต่ยังไงยอมพูดออกมา

“ฮ...ฮึก..อาร์มรักพี่นพ....” พี่นพนั่งฟังผมนิ่ง ต่างจากผมที่กำลังสั่นเพราะได้พูดความในใจของตัวเองออกไปแล้ว

“อาร์มไม่อยาก...ฮ...ฮึก.. ให้พี่นพไปอยู่กับใคร ....ฮ...ฮึก..ฮ...ไม่อยากให้ไปยุ่งกับใคร
...ฮ....ถึงแม้อาร์มเป็นน้องพี่นพ ...ฮ...ฮึก..แต่อาร์มก็รักพี่นพ อาร์มพยายามแล้ว...ฮ...
แต่อาร์มก็ยังรักพี่นพ ....ฮึก....ฮ...ฮึก..ขอเวลาอาร์มหน่อยนะ อาร์มจะเลิกคิดกับพี่นพแบบนี้ให้ได้
นะพี่นพนะ...ฮ...ฮึก.. อย่าเพิ่งเกลียดอาร์มนะ....ฮ...ฮึก..”

“อาร์มไม่ต้องพยายามหยุดความรู้สึกนั้นหรอกเพราะพี่ก็รักอาร์มเหมือนกัน รักมากด้วย รักมานานมากแล้วด้วย” พี่นพพูดเสร็จก็ดึงผมเข้าไปกอด

“แล้วพลอยนี่ก็เป็นแฟนของไอ้ทันมัน มันสองคนทะเลาะกัน ลำบากพี่นั่งปลอบแล้วก็กล่อมมันสองคนเนี่ย
....พี่ไม่เคยสนใจหรือรักใคร....พี่รออาร์มคนเดียวนี่แหละ”

“ฮึก..”ผมร้องไห้หนักกว่าเดิม พี่นพคงสงสัยว่าทำไมไม่หยุดร้องไห้อีกเลยถามผมทั้งที่กอดผมอยู่

“เสียใจเหรอทีพี่รักอาร์ม”

“เปล่าซะหน่อยดีใจต่างหาก” พี่นพหัวเราะเบาๆพร้อมกับกอดผมแน่นขึ้น อุ่นจังเวลาที่พี่นพกอดผมแบบนี้

“เอ่อ...พี่จูบอาร์มได้มั้ย” พี่นพถามผมหลังจากที่คลายกอดผมออกแล้ว

“อืม” ผมตอบพร้อมกับพยักหน้า

พี่นพจูบผมอย่างแผ่วเบา จากที่หน้าผากเลื่อนลงมาทีจมูก และที่ปาก

“อืม...พี่นพ...อาร์มรู้สึกตัวอาร์มมันร้อนๆยังไงก็ไม่รู้ทุกที่ที่พี่นพจูบไปอาร์มก็รู้สึกว่ามันร้อนๆด้วย”

“หึ หึ แล้วถ้าแบบนี้ล่ะ”

พี่นพพูดเสร็จก็จูบที่ปากของผมอย่างเร่าร้อน มันไม่ใช่จูบที่แค่ริมฝีปากของคนสองคนมาสัมผัสกันหากแต่ลิ้นของผมและพี่นพก็สัมผัสกันด้วย

“อ...อืม..พี่นพ...”

“หืม ... ว่าไง...” พี่นพถามพร้อมกับลูบหัวผม

“อาร์มรู้สึกแปลกๆ”

“น่ารักจังนะ..เด็กน้อย..”

พี่นพพูดพร้อมกับลูบตัวผมไปมา กระดุมเสื้อของผมเริ่มถูกปลดออก มือพี่นพเริ่มสัมผัสกับแผ่นหลังที่เปล่าเปลือยของผม

“พ...พี่นพ..จะทำอะไร...”

“เดี๋ยวอาร์มก็รู้...”

“อ...อ๊ะ...อืม..”

พี่นพเริ่มจูบผมและมือที่อยู่ไม่สุกของพี่นพก็ทำให้ผมสู้แรงพี่นพไม่ไหวแล้ว หรือใจผมมันไม่อยากจะสู้ตั้งแต่แรกแล้วกันแน่นะ

“อาร์มเป็นของพี่นะ..”

“อืม”

.....................................................................................

ถ้าวันนั้นผมปฏิเสธไป ถ้าผมไม่ทำในสิ่งที่ไม่สมควรทำ เรื่องที่ไม่สมควรเกิดขึ้นแบบนี้คง....
ผมคงไม่ต้องหนีพี่นพแบบนี้....
อย่างน้อยผมก็ยังได้อยู่ใกล้ๆกับพี่นพอย่างที่เคยเป็น.....
พี่นพอาร์มขอโทษ....




//---------------------------------------------------------------------//

 ใกล้จบแล้ว.... ขอกำลังใจให้พี่นพกับน้องอาร์มหน่อยน้า
ก่อนที่จะย้ายไปอยู่อีกห้องนึง …ฮ...ฮึก..ฮ...:m15:
แถมย้ายไปอยู่อีกเรื่องด้วย (อ๊ะ...เผลอบอกไปหน่อยนึงแล้ว :sad4:...แฮ่ๆ)

 ปล.รักคนอ่านทุกคนเหมือนเดิมนะ ขอบคุณทุกกำลังใจด้วยจ้า :กอด1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 7--//รัก....แต่มันไม่ถูกต้อง
เริ่มหัวข้อโดย: naja ที่ 15-05-2009 06:26:48
ขอให้เคลียร์กันได้เร็วๆน๊าา :กอด1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 7--//รัก....แต่มันไม่ถูกต้อง
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 15-05-2009 07:53:48
^^
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 7--//รัก....แต่มันไม่ถูกต้อง
เริ่มหัวข้อโดย: speedboy ที่ 15-05-2009 08:22:17
อืมจะวิ่งทำมายละเนี่ย  คุยกันนะคร้าบจะได้รักกันงัย

 :oni2: :oni2: :oni2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 7--//รัก....แต่มันไม่ถูกต้อง
เริ่มหัวข้อโดย: imageriz ที่ 15-05-2009 08:44:50
หนีได้หนีไป แต่อย่าหนีหัวใจตัวเอง  :laugh:

ขอให้เคลียร์กันได้นะ  :L2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 7--//รัก....แต่มันไม่ถูกต้อง
เริ่มหัวข้อโดย: l0nely4ever ที่ 15-05-2009 10:32:07
ชอบนะ สนุกดี

แต่มาต่อทุกวันได้ป่ะอ่ะ


ชอบ ชอบ ชอบ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 7--//รัก....แต่มันไม่ถูกต้อง
เริ่มหัวข้อโดย: TinaJunior ที่ 15-05-2009 10:38:42
พี่นพ น้องอาร์ม รีบเคลียร์กันนะ

เป็นกำลังใจให้ :กอด1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 7--//รัก....แต่มันไม่ถูกต้อง
เริ่มหัวข้อโดย: mist ที่ 15-05-2009 12:38:10
 o22 เรื่องกลายเป็นว่าน้องอาร์มบอกรักก่อนเหรอเนี่ยยยยยย

ตอนนี้ก็ได้แต่ลุ้นให้พี่นพตามอาร์มกลับได้เร็ว ๆ สินะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 7--//รัก....แต่มันไม่ถูกต้อง
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 15-05-2009 18:29:26
เข้ามาตอบเม้นก่อนนะ

SoN --->^^(จะจบอยู่แล้วไม่คิดจะคุยอย่างอื่นกับเราบ้างเหรอ  :m13: อยากคุยด้วยนะ)

zingiber --->ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้า  :m1:

speedboy ---> น้องอาร์มได้ยินมั้ยอย่าวิ่งหนีสิ กลับมาๆ :oni1:

naja --->ขอบคุณนะที่ติดตามทั้งสองเรื่องเลย กอดคืนๆ :กอด1:

imageriz --->อยากเห็นน้องอาร์มกับพี่นพเคลียร์กันต้องรอตอนหน้านะ :teach:

l0nely4ever --->อยากมาต่อให้ทุกวันเหมือนกันนะ แต่ว่าตอนนี้เปิดเทอมแล้ว  :o12: แถมปีนี้เรียนหนักมากด้วย  :m15:

TinaJunior --->เคลียร์กันซะๆคนอ่านเค้ารออยู่นะ พี่นพ น้องอาร์ม :oni3:

mist  --->พี่นพได้ยินมั้ยรีบตามอาร์มกลับมา :m26:

คนอ่านคนอื่นอื่น--->ขอบคุณที่ติดตามอ่านและกำลังใจนะ  :o8:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 7--//รัก....แต่มันไม่ถูกต้อง
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 15-05-2009 18:54:52
เท้าอะวิ่งหนีได้

แต่ใจเราละ เคลื่อนที่ไปกับเท้าที่วิ่งไปหรือไม่  ถามใจตัวเองหน่อย

ฟังเค้าก๋อนน่าจะดีกว่านะ  ถ้ามันไม่ใช่หนีตอนนั้นก็ยังไม่สายนะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 7--//รัก....แต่มันไม่ถูกต้อง
เริ่มหัวข้อโดย: panpan ที่ 15-05-2009 20:34:58
 :m15:น้องอาร์มนี่เด็กจริงๆ แต่เจอกันแล้วพี่นพรีบบอกความจริงเหอะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 7--//รัก....แต่มันไม่ถูกต้อง
เริ่มหัวข้อโดย: kungyung ที่ 16-05-2009 13:37:00
พี่นพคร้าบบบบบบบบบ
รีบบอกความจริงน้องอามร์ไปเถอะ
จะได้ไม่ต้องหนีกันไปกันมาอ่ะ
สงสารน้องเค้าอ่ะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 7--//รัก....แต่มันไม่ถูกต้อง
เริ่มหัวข้อโดย: Catrina ที่ 16-05-2009 17:28:20
ตามมาอ่านถึงตอนล่าสุดแล้วนะคะ
ว้า จะจบแล้วเหรอ แต่แอบเห็นว่ามีเรื่องต่อไป หุหุ จะตามไปอ่านต่อนะคะ

 :L2: ซีค่ะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 7--//รัก....แต่มันไม่ถูกต้อง
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 17-05-2009 13:32:53
ทั้งๆที่ก็รักกัน ทำไมต้องหลบกันด้วย

บอกไปสิ บอกไปเลย ว่าไม่ได้เป็นพี่น้องกันแท้ๆ จะได้จบ แล้วก็จะมีฉากเสียเลือดฉากนั้นเสียที อิอิ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--up!!!up!!!up!!!--ตอนที่ 7--//รัก....แต่มันไม่ถูกต้อง
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 18-05-2009 22:09:51
^
^
ครึ ครึ รอสิ่งนั้นอยู่สินะ :oo1:
--------------------------
พี่นพไม่บอกความจริงให้อาร์มรู้ก็เพราะว่าพี่นพมีเหตุผลบางอย่างของพี่นพเอง
แต่พอมาถึงตอนนี้แล้วพี่นพคงต้องเลือกทำอะไรสักอย่างแล้วล่ะ เพื่อไม่ให้อาร์มเจ็บมากไปกว่านี้
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○
เริ่มหัวข้อโดย: kungyung ที่ 19-05-2009 11:45:31
แล้วเมื่อไหร่จะมาต่อครับ
คิดถึงพี่นพกะน้องอาร์มแล้วนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○
เริ่มหัวข้อโดย: White..BroccO ที่ 19-05-2009 17:28:25
มาอัพได้แว้ววววววว

ร๊อรอ  o22
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 19-05-2009 19:19:49
^
^
^
เมื่อคุณขอมา เราก็จัดปาย ครึ ครึ :give2:

-----------------------------------------------------------------------------------


ตอนที่ 8

“เชี้ยนพ มึงจะแดกเหล้าให้มันหมดประเทศไทยเลยรึไง”

ผมทักมันเมื่อตอนที่ผมเปิดประตูห้องเข้ามาแล้วเจอสภาพเพื่อนผมนอนจมกองขวดเหล้า
มาหาเพื่อนผมที่คอนโดเหมือนทุกวันครับ ก็เอาข้าวเอาน้ำมาให้มันกินนั้นแหละ กูไม่เอามามึงก็ไม่หาแดกใช่มั้ย ไอ้นพ

“...” ไอ้นพมันไม่ตอบอะไรผม

“ดูสภาพมึงตอนนี้ดิ อาร์มคงอยากกลับมาหามึงหรอก สารรูปแม่งดูไม่ได้”

ผมเลยเดินเข้าไปหามันใกล้ๆ เอาขาเขี่ยๆมัน อยากปลุกให้มันรู้สึกตัวดีๆเหมือนกันครับแต่หมั่นไส้มันว่ะ

“อาร์มเหรอ อาร์มกลับมาหาพี่แล้วเหรอ”

ไอ้นพมันลืมตาขึ้นมาแล้วก็เอามือมาเกาะขาผม จากนั้นมันก็เอามือมาโอบตัวผมจนล้มไปหามัน

“นี่กู ทัน ไม่ใช่อาร์ม ปล่อยกูเลยมึงจะทำอะไรกู ขนลุกว่ะ”

ผมพูดพร้อมกับดึงมือมันออก

“มึงเองเหรอไอ้ทัน”

เหมือนไอ้นพมันจะมีสติรู้สึกตัวบ้างแล้วครับ มันดันตัวผมออก
ทีอย่างเนี่ยทำมาเป็นรังเกียจกู อย่างกับกูอยากกอดกับมึงนักนิ

“เออกูเอง” ผมตอบมันกลับไป

“...”

มันไม่ตอบอะไร แต่มือมันนี่คว้าถุงในมือผมไป รื้อๆหยิบของในถุงออกมาดู

“ทำไมไม่ซื้อเหล้ามาฝากกูบ้างว่ะ” มันโยนถุงกลับมาคืนผม

“แดกแต่เหล้าเดี๋ยวมึงก็ได้ตายก่อนเจออาร์มหรอก”

“กูคงไม่ได้เจออาร์มแล้วล่ะ กูไม่อยากเจอกูอีกแล้ว....”

เสียงมันเศร้าและเหงามาเลยครับ ผมไม่รู้ว่าตอนนี้มันกำลังคิดอะไรอยู่
นิสัยของมันที่ไม่พูดอะไรออกมาให้คนอื่นได้รู้อย่างนี้ไงที่ทำให้มันตกอยู่ในสภาพแบบนี้

เมื่อสัปดาห์ก่อนโน้นมันไปดักรอเจออาร์มที่โรงเรียนครับ ที่จริงมันไปดักรออาร์มแบบนี้
ตั้งแต่วันที่อาร์มไม่อยู่บ้านแล้วล่ะ แต่มันไม่เคยเจอเลยซักวัน
มันเลยไปเร็วกว่าเดิมเพราะมันคิดว่าอาร์มคงตั้งใจหลบหน้ามันแน่ๆ แล้วมันก็เจออาร์มจริงๆครับ
แต่อาร์มวิ่งหนีมัน มันวิ่งตามไปแต่สุดท้ายก็หาไม่เจอเพราะอาร์มวิ่งเข้าไปในโรงเรียน
ซึงเป็นช่วงที่เด็กนักเรียนกำลังเลิกเรียนพอดี ทำให้มันคลาดกับอาร์ม
แทนที่มันจะรีบกลับมาทำงานที่มันทิ้งไว้ให้ผมทำต่อ กลับยืนทำตัวเป็นพระเอกมิวสิคอยู่หน้าโรงเรียน
แต่มันก็คุ้มนะครับเพราะเพื่อนน้องอาร์มเดินเข้ามาสวัสดีมันแล้วก็ทักมัน
เพื่อนน้องอาร์มสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้นทำไมอาร์มถึงขอมาอยู่ที่บ้านมัน
คุยกันไปคุยกันมาไอ้นพมันเลยรู้แล้วครับว่าน้องอาร์มอยู่ที่บ้านเพื่อน
เพื่อนน้องอาร์มก็อุตส่าห์บอกทางไปบ้านตัวเองให้ สงสัยเด็กมันคงสงสารลุงหัวใจสลายมั้ง ฮ่าๆๆ
 มึงอย่าโกรธกูนะไอ้นพ กูล้อเล่น เพื่อนน้องอาร์มคงไม่รู้เรื่องมันกับอาร์มหรอกครับ
คงรู้แค่เพียงว่ามันสองคนเป็นพี่น้องกัน

ไอ้นพมันก็ไปที่บ้านเพื่อนน้องอาร์มเย็นวันนั้นเลยครับ แต่ไม่ได้ไปพร้อมกับเพื่อนของอาร์มนะ
เพราะน้องเค้าบอกว่ามันไม่อยากให้อาร์มไม่ไว้ใจมันอีกคนเดี๋ยวเรื่องจะไปกันใหญ่
แต่มันก็ไม่อยากเห็นอาร์มเป็นคนไร้วิญญาณแบบนี้อีกแล้ว
มันเลยขอร้องให้ไอ้นพไม่บอกอาร์มว่ามันเป็นคนบอกที่อยู่อาร์ม

แต่พอมันไปถึงบ้านเพื่อนน้องอาร์มเท่านั้นแหละ หัวใจไอ้นพก็แหลกสลายอีกครั้ง
เพราะน้องอาร์มไม่อยู่ที่บ้านเพื่อนแล้ว เพื่อนน้องอาร์มที่มาถึงทีหลังก็ตกใจ
เพราะอาร์มไม่ได้บอกมันไว้ก่อนว่าอาร์มจะไปไหน


และสุดท้ายเพื่อนผมก็ตกอยู่ในสภาพอย่างนี้ตรงหน้าผมนี่แหละ


เฮ้อ ไอ้นพ...กูจะทำยังไงกับมึงดี


“ไอ้นพมึงลุกขึ้นไปล้างหน้าล้างตาให้มันดูเป็นผู้เป็นคนหน่อยได้มั้ยว่ะ”

“ทำไมกูต้องทำ” มันหันมาถามผมอย่างสุดจะกวน

“ถ้ามึงไม่ทำแล้วมึงจะเสียใจ” ผมก็กวนมันกลับไปเหมือนกัน

“...” มันไม่พูดอะไรแต่มองหน้าผม

“กูพูดจริง” ผมตอบมันไป

“กูไปก็ได้”

มันพูดเสร็จก็ลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำไป มันรู้ครับเวลาที่ผมพูดแบบนี้มันหมายความว่าผมกำลังถือไพ่เหนือมันอยู่
มันต้องทำตามครับ

พอมันเดินออกมาจากห้องน้ำผมก็เรียกมันมานั่งคุยกับผม
มันก็ทำตามครับ
ดี
อย่างนี้กูค่อยอยากคุยด้วยหน่อย

“ไอ้นพกูถามจริงๆนะ มึงมีเวลาอยู่กับอาร์มมาตั้งน่นทำไมมึงไม่บอกความจริงอาร์มไปซะ”

“....กู.....เป็นห่วงความรู้สึกพ่อกับแม่”

เป็นคำตอบที่ผมคิดว่าจะได้มาจากมัน...ลูกชายคนโตและพี่ชายที่แสนดีอย่างมัน
 
แต่มึงเป็นเพื่อนที่แสนเลวของกูนะโว้ย

แต่ทำไมกูถึงยังคบมึงอยู่นะ

กูเริ่มหนักใจเองแล้วว่ะ

“แต่ตอนนี้พ่อกับแม่มึงก็ไม่อยู่แล้วนี่หว่า”

“นั่นแหละที่ทำให้กูยิ่งไม่อยากพูด...”

“ทำไมว่ะ”

“ถ้ากูบอกอาร์มไป อาร์มจะรู้สึกยังไงว่ะ บนโลกใบนี้อาร์มจะไม่เหลือใครเลยนะโว้ย
ไม่มีทั้งพ่อไม่มีทั้งแม่ แล้วอยู่ๆมาวันนึงก็ไม่มีพี่อีก
คนที่ตัวเองคิดว่าเป็นพี่มาตลอดสุดท้ายก็ไม่ใช่พี่ของตัวเอง”

“ที่มึงพูดมามันก็ไม่ผิด แต่มึงคิดว่าอาร์มรักมึงแค่ไหน
อาร์มจะยอมรับความจริงไม่ได้แล้วเลิกรักมึงไปเลยรึไง”

“...”

“มึงคิดดูดีๆนะเว้ย อาร์มยอมมีอะไรกับมึงทั้งๆที่ไม่รู้ว่ามึงไม่ใช่พี่แท้ๆ
แค่นี้มันก็น่าจะแสดงให้เห็นถึงความรู้สึกของอาร์มแล้วนะ”

“...กูรู้...”

“รู้แล้วทำไมมึงไม่อธิบายให้น้องมันฟัง”

“กูก็อยากเคลียร์ใจจะขาด ”

“แล้วไง”

“แต่กูหาอาร์มไม่เจอ...มึงจะให้กูทำยังไง....ห๊ะ...ไอ้ทัน....มึงบอกกูมาสิ”





“แล้วถ้ากูบอกว่า....กูรู้ว่าอาร์มอยู่ที่ไหนล่ะ ....มึงจะว่าไง”





//---------------------------------------------------------------------//


 :oni1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 19-05-2009 19:34:35
แสดงว่าทัน รู้ว่าอาร์มอยู่ไหน

หรือว่าไปอยู่กับทันละเนี่ย
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○UP!!!ตอนที่ 8//ความหวังอีกครั้งของพี่นพ
เริ่มหัวข้อโดย: snoopy ที่ 19-05-2009 20:29:25
จะเจอกันแล้ว
ลุ้นให้เจอกันเร็วๆ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○UP!!!ตอนที่ 8//ความหวังอีกครั้งของพี่นพ
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 19-05-2009 21:09:35
ใกล้ถึงฉากสวีทแล้ว.. รึเปล่านะ  :-[


แต่งได้น่าติดตามมากครับ ^^

ขอบคุณทื่มาต่อเรื่อยๆน้า
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○UP!!!ตอนที่ 8//ความหวังอีกครั้งของพี่นพ
เริ่มหัวข้อโดย: mist ที่ 19-05-2009 21:11:39
พี่นพกะน้องอาร์มจะเจอกันแล้วววววววววว  :oni1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○UP!!!ตอนที่ 8//ความหวังอีกครั้งของพี่นพ
เริ่มหัวข้อโดย: Donpopper ที่ 19-05-2009 22:58:34
ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

จะลงเอยยังไงอ่า

รอๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○UP!!!ตอนที่ 8//ความหวังอีกครั้งของพี่นพ
เริ่มหัวข้อโดย: White..BroccO ที่ 20-05-2009 17:46:55
เย้ๆๆ

รู้แล้วว่าอาร์มอยู่หน่ายย  :mc4:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○UP!!!ตอนที่ 8//ความหวังอีกครั้งของพี่นพ
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 20-05-2009 19:58:45

ตอนหน้าก็จะจบแล้วนะ :o12:

อย่าลืมติดตามกันน้าาา...

 :bye2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○UP!!!ตอนที่ 8//ความหวังอีกครั้งของพี่นพ
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 20-05-2009 21:02:45
ทันแล้ว

ต่อเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○UP!!!ตอนที่ 8//ความหวังอีกครั้งของพี่นพ
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 20-05-2009 21:19:24
จะจบแล้วเหรอ

งี้นั่งรอหน้าคอมเลยดีก่า  :monkeysad:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○UP!!!ตอนที่ 8//ความหวังอีกครั้งของพี่นพ
เริ่มหัวข้อโดย: imac ที่ 20-05-2009 21:34:12
อยากให้พี่นพกะน้องอาร์มเจอกันเร็วๆจัง


 :mc4:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○UP!!!ตอนที่ 8//ความหวังอีกครั้งของพี่นพ
เริ่มหัวข้อโดย: kungyung ที่ 22-05-2009 22:40:20
น้องอามร์หนี้ไปไหนอ่ะ

แล้วตอนหน้าจะจบแล้วหรอ??? ไมเร็วจังอ่ะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○///จะUPตอนจบ คืนนี้ตอนดึกๆ นะ
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 23-05-2009 13:59:16
ดึกๆคืนนี้เจอกันนะ
ตอนแรกตั้งใจว่าจะจบก่อนเสาร์อาทิตย์นี้ซะอีก
แต่ไม่ว่างเลยจริงๆ เรียนหนักโ-ค-ร-ต :m15:

แล้วเจอกันจ้า :bye2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///จะUPตอนจบ คืนนี้ตอนดึกๆ นะ
เริ่มหัวข้อโดย: ISACBTMN ที่ 23-05-2009 20:46:48
 o22

จะจบแล้วรอ

มาเป็นกำลังใจให้อีกรอบ อิอิ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///จะUPตอนจบ คืนนี้ตอนดึกๆ นะ
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 23-05-2009 20:50:32
^
^
อืมๆจะจบแล้วง่ะ แต่ว่ามันมีเหตุผลที่จบเร็ว
แล้วจะชี้แจงหลังจบนะ
----------------------------------------
แว๊บหายไปก่อน เดี๋ยวเข้ามาupนะ
ปั่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///จะUPตอนจบ คืนนี้ตอนดึกๆ นะ
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 23-05-2009 21:09:19
^^
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///จะUPตอนจบ คืนนี้ตอนดึกๆ นะ
เริ่มหัวข้อโดย: speedboy ที่ 23-05-2009 23:34:15
มาส่งใจให้น้องๆคร้าบ  อิอิ  มาเร็วๆนะคร้าบ  นอนรอเลยละกัน

 :oni2: :oni2: :oni2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///จะUPตอนจบ คืนนี้ตอนดึกๆ นะ
เริ่มหัวข้อโดย: tutu ที่ 24-05-2009 00:35:34
รออยู่....... :3123:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///จะUPตอนจบ คืนนี้ตอนดึกๆ นะ
เริ่มหัวข้อโดย: zingiber ที่ 24-05-2009 01:24:31
ดึกแล้วนะ จะเช้าแล้วด้วย ยังไม่มาเหรอออ  :m17:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///***UP!!!ตอนที่ 9 (ตอนจบ)***
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 24-05-2009 01:26:37

ตอนที่ 9

“รับอะไรดีค่ะ”

“เอ่อ ขอเป็นชาร้อนครับ”

“รับอะไรเพิ่มนอกจากเครื่องดื่มมั้ยค่ะ”

“ยังครับ”

“รอรายการอาหารที่สั่งสักครู่นะค่ะ”

ผมมองตามพนักงานที่เดินมารับรายการอาหารจากผมเดินเข้าไปข้างในหลังร้าน  
นี่ผมกำลังทำอะไรอยู่นะ ตื่นแต่เช้าอาบน้ำแต่งตัวออกจากคอนโดขับรถมาจอดรอให้ร้านที่ผมเข้ามานั่งอยู่ตอนนี้เปิด
ร้านเปิดผมก็เข้ามาใช้บริการเป็นคนแรก แล้วผมก็นั่งอยู่ที่เดิมยาวมาจนถึงบ่ายแก่ๆ นี่ก็ใกล้จะเย็นแล้วสินะโรงเรียนก็น่าจะเลิกแล้ว
ผมขยับแขนเสื้อผมเพื่อดูเวลาจากนาฬิกาข้อมือเป็นระยะ ใกล้ถึงเวลาแล้วสินะ

“แล้วถ้ากูบอกว่า....กูรู้ว่าอาร์มอยู่ที่ไหนล่ะ ....มึงจะว่าไง”

ผมทั้งตกใจแล้วก็ดีใจที่ได้ยินไอ้ทันพูดอย่างนั้น มันเล่าให้ฟังว่าตอนที่พลอยมาซื้อขนมที่ร้านนี้พลอยเจอน้องอาร์ม
ตอนแรกไอ้ทันมันก็ไม่เชื่อว่าจะเป็นน้องอาร์ม มันเลยให้พลอยพามันมา พอถึงร้านมันก็แอบรอดูกันอยู่บนรถสองคนจนกระทั่งมันเห็นอาร์มเดินเข้าร้าน
มันสองคนเลยรู้ว่าอาร์มทำงานพิเศษหลังเลิกเรียนอยู่ที่นี่

...กริ๊ง...

เสียงกระดิ่งที่ติดอยู่กับประตูหน้าร้านดังขึ้นแสดงให้รู้ว่ามีคนเปิดประตูร้าน
ผมละสายตาจากสวนเล็กๆและบ่อปลาของร้านมาสนใจกับคนที่เพิ่งเดินเข้าร้านมา
คนที่ผมรอมาทั้งวัน......ไม่ใช่สิคนที่ผมรอมานานแล้วรอนานมาแสนนาน

“พี่เอ้ สวัสดีครับ”

“ดีจ้า ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเถอะจ๊ะ ทานอะไรมารึยัง”

“เรียบร้อยแล้วครับ เดี๋ยวผมรีบมานะ”

“ไม่ต้องด่วนหรอกจ้า ลูกค้ายังไม่เยอะ ร้านยังไม่ค่อยวุ่นหรอก”

ผมฟังบทสนทนาขอคนสองคนที่หนึ่งในนั้นเป็นคนที่ผมอยากเจอมากที่สุดแต่แค่มองหน้าผมยังทำไม่ได้เลย
หนังสือพิมพ์ที่ผมยกขึ้นมากางทำให้ข้างหน้าผมที่มองเห็นตอนนี้มีแต่ตัวหนังสือ
....แต่มันก็คงดีกว่าปล่อยให้อาร์มเห็นผมแล้ววิ่งหนีผมไปอีก

ผมรอจนเห็นอาร์มกลับออกมาจากหลังร้าน ผมก็เก็บหนังสือแล้วยกมือขึ้นเพื่อสั่งอาหารเพิ่ม

“อาร์มรับออเดอร์โต๊ะแปดจ้า”

“คร้าบบ”

เสียงอาร์มขานรับผู้หญิงที่อยู่ตรงเคาน์เตอร์ อาร์มพูดเสร็จก็คว้าปากกากับสมุดเดินตรงมาที่โต๊ะผม
ตอนแรกอาร์มก็ดียิ้มแย้มแจ่มใสดีแต่พออาร์มเห็นผมเท่านั้นแหละ สีหน้าอาร์มเปลี่ยนทันทีครับ
อาร์มยืนนิ่งอยู่กับที่ไม่ยอมก้าวขามาทางผม ผมรู้สึกเจ็บที่ใจขึ้นมาทันที
เราอยู่ใกล้กันแค่นี้แต่ทำไมมันรู้สึกว่าเราห่างกันไกลเหลือเกิน

“อาร์มมีอะไรรึเปล่า”

เสียงผู้หญิงที่อยู่ตรงเคาน์เตอร์ถามอาร์ม คงสงสัยที่อยู่ๆอร์มก็หยุดเดินแล้วยืนอยู่อย่างนั้น

“ม...ไม่มีอะไรครับ” อาร์มหันไปตอบ

“ไม่มีอะไรก็รีบๆเข้านะ ลูกค้าเค้ารออยู่”

“ค...ครับ”

อาร์มรับคำผู้หญิงคนที่ผมคาดว่าน่าจะชื่อเอ้ คงจะเป็นเจ้าของร้านนี้แหละครับ

“จะรับอะไรดีครับ”

อาร์มถามแบบไม่มองหน้าเมื่อเดินมาถึงโต๊ะผม อาร์มเป็นเด็กขี้เกรงใจครับ
ผมมั่นใจว่าถ้าผมไม่รอมาเจออาร์มตอนที่ทำงานแบบนี้อาร์มคงต้องหนีผมไปอีกแน่ๆ
แต่ตอนนี้อาร์มกำลังทำงานอยู่ อาร์มเลยจำใจต้องเดินมาหาผม

“ที่ร้านมีเมนูไหนแนะนำบ้างครับ” ผมถามกลับ

“ไม่มี” อาร์มตอบ อาร์มยอมพูดกับผมแล้วถึงแม้ว่าจะเป็นการพูดห้วนๆส่งๆก็เถอะ

“งั้น คนจดอยากแนะนำอะไรบ้างล่ะครับ”

“...” อาร์มไม่ยอมตอบ

“แนะนำหน่อยสิครับ”

“วาฟเฟิลคาราเมลเอสเปรสโซ่ครับ” อาร์มตอบแต่ก็ยังไม่มองหน้าผม

“เอาอันนี้แหละ”

“ครับ” อาร์มก็จดๆลงใบกระดาษในมือ จดเสร็จอาร์มทำท่าจะเดินกลับ ผมเลยต้องรั้งไว้ก่อน

“เอ่อ...แล้วอาหารคาวล่ะ วันนี้ยังไม่มีข้าวตกถึงท้องเลย” ผมพูดพร้อมกับเอามือลูบๆท้อง

ได้ผลครับอาร์มหยุดและกลับหันมาหาผม

“ที่นี่อะไรขึ้นชื่อบ้าง แนะนำให้หน่อยสิ”

“อร่อยทุกอย่างครับ มีอาหารตามสั่งด้วย” อาร์มตอบพร้อมกับยื่นเมนูมาให้

“งั้นขอเป็นข้าวผัดต้มยำแห้งแล้วกัน”

“หมดครับ รับเป็นพวกข้าวต้มแทนได้มั้ย”

“อาหารตามสั่งมีหมดกันด้วยเหรอ”

“ครับ ของสดหมดน่ะ ตกลงว่ารับเป็นข้าวต้มหมูสับแทนนะครับ”

“อืม ตามใจเสมอครับ” ผมตอบแบบหยอดๆและก็แอบเห็นแก้มของอาร์มแดงขึ้นมานิดๆ

“รอสักครู่นะครับ” อาร์มเดินกลับเข้าไปหลังร้าน

ผมนั่งรอประมาณสิบนาทีโต๊ะข้างๆที่มาทีหลังเค้าได้อาหารก่อนผมอีก อ้าวนั่นมันข้าวผัดต้มยำแห้งนี่นา
ไหนอาร์มบอกว่าหมด สักพักของผมก็มาบ้างครับข้าวต้มหมูสับกับวาฟเฟิลคาราเมลเอสเปรสโซ่
แต่ในถาดที่อาร์มยกมามันไม่ใช่วาฟเฟิลคาราเมลเอสเปรสโซ่นี่ นั่นมันเค้กโรลใบเตยต่างหาก

“เอ่อ แล้วไหนวาฟเฟิลคาราเมลเอสเปรสโซ่ล่ะ”

“หมดครับ”

“หมดอีกแล้ว เมื่อกี้ก็ข้าวผัดต้มยำแห้งหมด แต่พี่ยังเห็นโต๊ะข้างๆได้กินอยู่เลย”

“...”

“อาร์ม...”

“...” คราวนี้อาร์มเงยหน้าขึ้นมาสบตากับผมหลังจากที่ก้มหน้าคุยกับผมตลอด

“อาร์มยังโกรธพี่อยู่เหรอ”

“...” อาร์มไม่ตอบอะไร

“ไม่เห็นต้องแกล้งไม่ให้พี่กินอย่างนี้เลยนี่ พี่หิวจะตายอยู่แล้วนะไม่ได้กินอะไรทั้งวันเลย รอสั่งอาหารกับอาร์มตั้งแต่เช้าแล้ว”

ผมเห็นอาร์มส่ายหัวขยับปากพูดอะไรสักอย่างแต่ไม่มีเสียงออกมา

“สงสัยต้องคุยกันนานแล้ว” ผมพูดพร้อมกับดึงมืออาร์มให้นั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆผม

“เอ่อ คุณเจ้าของร้านครับผมขออนุญาตยืมตัวพนักงานคนนี้แป๊บนึงก่อนนะครับ”

“ตามสบายค่ะ” ผู้หญิงตรงเคาน์เตอร์ตะโกนตอบผมมา

“พ...พี่เอ้” อาร์มหันไปหาพี่เอ้เหมือนกับจะเรียกให้พี่เอ้ช่วย

“อาร์ม...” ผมเรียกอาร์ม

“...” อาร์มนั่งนิ่งไม่ตอบอะไรผม

“อาร์มแกล้งจะไม่ให้พี่กินข้าวเหรอ”

“...” อาร์มไม่พูดอะไรแต่ส่ายหน้า

“แล้วทำไม...”

“...ก็อาร์มเห็นพี่นพยังไม่ได้กินอะไรทั้งวัน นอกจากชาแล้วก็กาแฟ
พอจะกินข้าวก็มาสั่งของเผ็ดๆอีกเดี๋ยวก็ปวดท้องกันพอดี ของหวานก็ยังจะสั่งที่มีกาแฟ อาร์มก็เลย...”

“เป็นห่วงพี่เหรอ...”

“อืม” อาร์มตอบพร้อมกับพยักหน้า

อาร์มยังเป็นห่วงแล้วก็สนใจผมอยู่ใช่มั้ย ผมไม่ได้คิดไปเองนะ
ผมดึงอาร์มเข้าไปกอดเลยครับ คิดถึงจังคิดถึงมากๆเลย
อาร์มจะรู้มั้ยว่าผมคิดถึงอาร์มมากแค่ไหน

“พ...พี่นพ”

อาร์มพยายามดันตัวผมออก แต่เปล่าประโยชน์ครับเพราะผมไม่ยอมปล่อยอาร์มให้หายไปไหนอีกแล้ว

“คิดถึงอาร์มจัง อาร์มคิดถึงพี่มั้ย” ผมพูดทั้งที่กอดอาร์มอยู่

“อืม”

ผมคลายกอดอาร์มแล้วมองหน้าของอาร์มที่กำลังแดงเต็มที่อยู่ตอนนี้แทน

“อาร์มยังโกรธพี่อยู่มั้ย”

อาร์มไม่ตอบแต่ส่ายหัว

“หายโกรธพี่แล้วใช่มั้ย”

อาร์มไม่ตอบเหมือนกันครับแต่คราวนี้พยักหน้าแทน

“พี่มีเรื่องจะบอกอาร์ม...” ผมตัดสินใจแล้วครับว่ายังไงวันนี้ผมก็จะต้องบอกความจริงเรื่องผมกับอาร์มให้ได้

“...” อาร์มนิ่งเงียบคอยฟังผมพูดต่อ

“อาร์มฟังนะ.........เราสองคน...ไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ...”

ผมเว้นระยะตั้งสมาธิเพี่อที่จะพูดต่อนิดนึง จะได้สังเกตอาการของอาร์มด้วย แต่ผมก็ยังเห็นอาร์มนิ่งอยู่ดี ผมเลยพูดต่อ

“อาร์มไม่ต้องเสียใจนะ ถึงพ่อกับแม่จะไม่อยู่แล้ว แม้ว่าพี่จะไม่ใช่พี่แท้ๆแต่ว่าอาร์มก็ยังมีพี่อยู่นะ
เอ่อคือ พี่หมายความว่าพี่รักอาร์ม เอ่อ ในฐานะน้องชายพี่ก็รัก แต่ว่าคือพี่หมายความว่าพี่รักอาร์มมากกว่านั้น
อาร์มงงมั้ย คือพี่จะบอกให้อาร์มไม่ต้องเสียใจ ประมาณว่าอย่าคิดมากที่ไม่เหลือใครเลย เพราะอาร์มยังมีพี่อยู่นะ
ไม่ใช่สิ พี่ไม่ได้อยากเป็นพี่อาร์ม ไม่ใข่ๆ พี่ไม่ได้หมายถึงพี่ไม่อยากมีน้องอย่างอาร์มนะ คือ พี่จะพูดยังไงดีนะ
....เอาเป็นว่า....พี่รักอาร์มนะ รักมาก...”

ตอนที่อาร์มนั่งฟังผมพูดอย่างตั้งใจผมไม่รู้เลยว่าผลจะออกมาอย่างไร ผมพูดความในใจและสิ่งที่ผมตั้งใจจะพูดให้อาร์มฟังออกมา
แต่มันเป็นคำพูดที่ผมไม่ได้เรียบเรียงให้สละสลวยมาก่อน แต่ทุกคำพูดมันออกมาจากใจของผม
ไม่รู้ว่ามันจะสื่อสิ่งที่ผมต้องการให้อาร์มเข้าใจได้มากน้อยแค่ไหน แต่ผมก็ต้องละจากสิ่งที่ผมกำลังกังวลอยู่ตอนนี้
มากังวลกับคนที่อยู่ตรงหน้าผมแทน อาร์มร้องไห้ครับ น้ำตาอาร์มไหลออกมาไม่หยุดเลย ผมทำให้อาร์มเสียใจอีกแล้วเหรอ
ผมนี่มันเลวจริงๆ

“อ..อาร์ม พี่ขอโทษ ถ้าพี่รู้ว่าอาร์มจะเสียใจแบบนี้พี่จะไม่พูดเรื่องนี้กับอาร์มหรอก...พี่ขอโทษ ”

ผมเอามือผมไปเช็ดน้ำตาให้อาร์ม อาร์มยังไม่หยุดร้องไห้เอาแต่ส่ายหัวพร้อมกับจับมือผมที่เอื้อมไปเช็ดน้ำให้เอาไว้

“ฮ..ฮึก..อาร์ม...ไม่ได้เสียใจ...ฮ”

“แล้วคนดีของพี่ร้องไห้ทำไมครับ” ผมลูบหัวปลอบอาร์ม มืออีกข้างนึงของผมถูกมือทั้งสองข้างของอาร์มบีบไว้

“อาร์ม...ฮ...ฮึก...ดีใจที่...ในที่สุด...ฮ..ฮึก...ฮ...อาร์มก็ได้ยินจากปากของพี่นพเอง”

พูดอย่างนี้หมายความว่าไงเนี่ย ผมถามอาร์มก็ได้ความว่าไอ้ทันตัวดีมันบอกเรื่องทั้งหมดให้อาร์มรู้แล้วครับ
ทั้งเรื่องคืนวันที่ผมพาคนอื่นมานอนที่ห้องว่ามันไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น เรื่องที่ผมไม่ได้เป็นพี่แท้ๆของอาร์ม
เรื่องผมเสียใจจนกินเหล้าหมดไปครึ่งประเทศ และเรื่องอื่นๆอีมากมาย
จำไว้เลยไอ้ทันกูตั้งใจจะเป็นคนบอกอาร์มด้วยตัวกูเองแล้วแท้ๆดันเสือกโดนมันตัดหน้าซะนี่
เจ็บใจชะมัด นี่ยังดีนะที่ผลออกมาไปในทางที่ดีไม่อย่างนั้นมึงตายไอ้ทัน

“อาร์มเข้าใจพี่แล้ว”

“อืม”

“ไม่โกรธพี่”

“อืม”

“ไม่เกลียดพี่”

“อืม”

“อาร์มรักพี่ไหม”

“อืม”

“แล้วอาร์มจะกลับบ้านกับพี่ไหม”

“อืม”

“งั้นเรากลับบ้านเรากันนะ”

“อืม กลับบ้านเรา”

-------------------------------------------------------------------จบ-----------------------------------------------------------------
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///***UP!!!ตอนที่ 9 (ตอนจบ)***
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 24-05-2009 01:27:23
จบแล้วสินะในที่สุดน้องอาร์มกับพี่นพก็ปรับความเข้าใจกันได้ซะที
ถึงแม้ว่าเรื่อง ○••ไม่อาจห้ามใจ••○ จะจบลงแล้ว แต่เรื่องราวของพี่นพกับน้องอาร์มยังไม่จบไปด้วยนะ
เป็นข่าวดีสำหรับแฟนคลับของพี่นพกับน้องอาร์มมั้ยนะ

ไม่อาจห้ามใจเป็นเรื่องราวความสับสนระหว่างความรู้สึกของตัวเองที่ถูกม่านบางๆของความถูกต้องกั้นไว้
เมื่อเราต้องชั่งใจกับสิ่งที่หัวใจเรียกหากับความรู้สึกผิดในใจ การตัดสินใจที่จะเกิดขึ้นมันไม่ได้ส่งผลแค่กับตัวเอง
หรือคนสองคนแต่มันส่งผลถึงคนรอบข้างด้วย แต่ด้วยความรักที่มีต่อกันก็ทำให้สามารถพร้อมที่จะก้าวไปด้วยกัน
เลือกที่จะไปพร้อมกันไม่นำไปก่อนหรือคอยเดินตามหลัง ความรู้สึกที่มีต่อกันมันมั่นคงเกินกว่าจะถูกทำลายด้วยอุปสรรคบางอย่างได้

นพ รู้ทั้งรู้ว่าอาร์มไม่ใช่น้องแท้ๆของตัวเอง แต่ก็ดูแลอาร์มอย่างดีมาตลอด
หากแต่ความรู้สึกในใจของนพมันไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้นับตั้งแต่วันที่อาร์มก้าวเข้ามา
สุดท้ายแล้วนพก็ยอมรับความจริง ยอมรับความรู้สึกที่แท้จริงที่นพมีต่ออาร์ม ทุกอย่างเหมือนจะไปด้วยดี
แต่เมื่อวันหนึ่งอาร์มเริ่มเปลี่ยนไป ความกังวลในใจของนพก็เริ่มมากขึ้น มันมากขึ้นจนกระทั่งนพตัดสินใจทำอะไรที่พลาดไป
ซึ่งมันแปรเปลี่ยนกลายเป็นจุดแตกหักที่ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น

อาร์ม ไม่เคยรู้ว่านพไม่ใช่พี่แท้ๆของตัวเอง คิดมาตลอดว่านพคือพี่ชาย
และตัวเองก็รู้สึกผิดที่หลงรักพี่ชายตัวเอง อาร์มพยายามที่จะเปลี่ยนแปลงความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อนพ
แต่แล้วเมื่อความน้อยใจความหึงหวงเข้ามาครอบคลุมก็ทำให้จากที่เคยควบคุมตัวเองได้
ความสัมพันธ์ที่เกินเลยจึงเกิดขึ้น ละนั่นก็เป็นที่มาหาปัญหา



เรื่องราวในช่วงนี้ได้จบลงไปแล้วก็จริง แต่ถ้าใครอยากเห็น(อ่าน)ตอนที่น้องอาร์มเข้ารั้วมหาวิทยาลัย เตรียมตัวเจอกันได้ใน
❤❤❤FIRST  LOVE❤❤❤--『รักครั้งแรก』episode II นะ เหอๆๆมันจะสับสนวุ่นวายอลม่านขนาดไหนนะ
แค่ที่เป็นอยู่ในปัจจุบันก็วุ่นมากพอแล้ว...เฮ้อ.... :เฮ้อ:
ที่ไม่ต่อเรื่องของพี่นพกับน้องอาร์มในเรื่องนี้ต่อเพราะเนื้อหาตอนต่อๆไปคงไม่เหมาะกับชื่อเรื่องเท่าไหร่นัก

อย่าลืมตามอ่านกันให้ได้นะ

ขอบคุณทุกกำลังใจและการติดตามที่มีให้กันเสมอมา ขอบคุณทุกreplyขอบคุณทุกคะแนนบวก
เพราะมันเป็นกำลังใจทำให้เราupเรื่องต่อไปได้ เชื่อมั้ยวันไหนที่กลับมาเหนื่อยๆแต่เห็นว่ามีreplyตอบรับกลับมา
กลับมีแรงพิมพ์แล้วรีบลงตอนใหม่ ถ้าไม่มีทุกคนเราคง....ขอบคุณอีกครั้งจริงๆ

แล้วเจอกันจ้า
กลอน
(ลงชื่อ-->ตั้งใจว่าจะบอกชื่อวันที่ลงตอนจบเลยนะ)

ปล.ไว้จะมาลงตอนพิเศษนะ + รักคนอ่านทุกคนเสมอน้าาา
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///***UP!!!ตอนที่ 9 (ตอนจบ)***
เริ่มหัวข้อโดย: zingiber ที่ 24-05-2009 02:34:15
 :3123: ขอบคุณ "กลอน" ที่เขียนเรื่องสนุกๆมาให้อ่านนะคะ :3123:

จะรออ่านทั้งตอนพิเศษและก็ ❤❤❤FIRST  LOVE❤❤❤--『รักครั้งแรก』episode II
อยากอ่านตอนหวานๆของพี่นพกับน้องอาร์ม  :-[
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///***UP!!!ตอนที่ 9 (ตอนจบ)***
เริ่มหัวข้อโดย: Catrina ที่ 24-05-2009 11:28:37
ถึงตอนจบแล้วเหรอนี่ ดีจังที่เข้าใจกันได้
แต่จริงๆก็แอบคิดว่าคงจะจบลงด้วยดี เพราะทั้งคู่รักกันนี่นะ
จะตามไปอ่านเรื่องต่อไปนะคะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารักๆนี้ค่ะ
 :L2: เป็นกำลังใจให้เสมอนะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///***UP!!!ตอนที่ 9 (ตอนจบ)***
เริ่มหัวข้อโดย: mist ที่ 24-05-2009 15:01:12
ในที่สุด ก็จบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง จะรออ่านภาคต่อไปจ้า
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///***UP!!!ตอนที่ 9 (ตอนจบ)***
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 24-05-2009 15:19:30
^^
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///***UP!!!ตอนที่ 9 (ตอนจบ)***
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 24-05-2009 16:45:01
ในที่สุดก็ ก็เข้าใจกัน
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///***UP!!!ตอนที่ 9 (ตอนจบ)***
เริ่มหัวข้อโดย: imageriz ที่ 24-05-2009 16:57:47
 :เฮ้อ: ดีใจที่จบได้อย่างมีความสุขทั้ง พี่ทั้งน้องได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีก  :impress2:

ขอบคุณ คุณกลอน แล้วจะรออ่านต่อไปนะ  :L2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///***UP!!!ตอนที่ 9 (ตอนจบ)***
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 24-05-2009 22:18:18
ดีใจที่ happy ending ^^


ขอบคุณคนเขียนด้วยเน้อ ที่มาต่อเสมอๆอะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///***UP!!!ตอนที่ 9 (ตอนจบ)***
เริ่มหัวข้อโดย: kungyung ที่ 24-05-2009 22:40:52
มารออ่านภาคต่อไปด้วยคนครับ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///***UP!!!ตอนที่ 9 (ตอนจบ)***
เริ่มหัวข้อโดย: imac ที่ 25-05-2009 21:00:12
จบแล้วเหรอนี่ ดีจังที่เข้าใจกัน :bye2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///***UP!!!ตอนที่ 9 (ตอนจบ)***
เริ่มหัวข้อโดย: White..BroccO ที่ 27-05-2009 19:47:11
ติดตามตอนต่อไป  :mc4:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนที่ 9 (ตอนจบ)+ตอนพิเศษ//เสื้อตัวใหม่^^
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 30-05-2009 11:16:33

ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่"

“อาร์มใส่เสื้อตัวใหม่ที่พี่ซื้อมาให้ดูหน่อยสิ”

วันนี้พี่นพกลับบ้านเร็วกว่าทุกวัน แต่ทว่าตอนกลับมาถึงอาร์มก็อยู่ที่บ้านก่อนแล้วก็วันนี้มันวันเสาร์นี่อาร์มไม่มีเรียน
แต่พี่นพมีงานด่วนที่ต้องไปเคลียร์ที่บริษัท

“อาร์ม ขออาร์มไปอาบน้ำก่อนได้มั้ย” อาร์มยกมือไหว้ขอบคุณพี่นพ พร้อมกับรับถุงเสื้อตัวใหม่ที่พี่นพซื้อมาให้มาถือไว้

“ไม่ต้องหรอกใส่เลยพี่อยากเห็น”

“...” อาร์มไม่ตอบอะไรแต่หันมาค้อนให้พี่นพหนึ่งที

“นะ นะ นะ คนดี” ลูกอ้อนของพี่นพเค้าล่ะ

“ก็ได้ พี่นพรอแป๊บนะเดี๋ยวอาร์มไปเปลี่ยนเสื้อในห้อง”  

เฮ้อ...สุดท้ายอาร์มก็ใจอ่อนยอมตามใจผู้ชายคนนี้เหมือนเดิม

“เปลี่ยนตรงนี้ก็ได้นี่นา ไม่เห็นต้องอายกันเลย ทำยังกับว่าไม่เคยโป๊ให้พี่เห็น”

พี่นพพูดพร้อมกับทำหน้าตากรุ่มกริ่ม

“ไม่เอา”

อาร์มตอบพร้อมกับเดินหน้าแดงเข้าห้องตัวเองไป

ที่อาร์มไม่ยอมเปลี่ยนเสื้อต่อหน้าพี่นพมันมีเหตุผมมากกว่านั้น จริงอยู่ที่อาร์มก็เขินๆอายๆ
แต่อาร์มกลัวว่าการถอดเสื้อต่อหน้าสายตาคู่นั้นมันจะทำให้พี่นพของขึ้นมากกว่า
เมื่อคืนก็ไม่ใช่น้อยครั้งเลยนะ คนอะไรไม่รู้จักเหนื่อยซะบ้าง :m16:

“น่ารักจัง”

พี่นพชมอาร์มหลังจากที่อาร์มเดินออกมาจากห้องพร้อมกับใส่เสื้อตัวใหม่ที่ตัวเองเลือกซื้อมาให้เองกับมือ

“...”

อาร์มรู้สึกอายแต่ไม่ได้ตอบอะไร ทำได้แต่เพียงหลบสายตาของพี่นพ

“แต่พี่ว่า...”

พี่นพพูดพร้อมกับเดินตรงเข้ามาหาอาร์ม แล้วก็รวบตัวไว้

“อ...อะไร...พี่นพ”

คนในวงแขนถามตะกุกตะกักด้วยน้ำเสียงประหม่า

“พี่ว่าอาร์มที่ไม่ใส่อะไรเลยน่ารักกว่านะ” พี่นพก้มลงมากระซิบที่ข้างหูของอาร์ม

มือพี่นพก็ไวเท่าความคิดตัวเองเพราะตอนนี้เสื้อผ้าของอาร์มก็หลุดออกจากตัวแล้ว

“พ...พี่นพ  อีกแล้วเหรอ”

คนตัวเล็กท้วงขึ้นเมื่อมือที่อยู่ไม่สุขของที่นพมันทักทายอาร์มจนครบทั่วตัวแล้ว

“ทำไมอาร์มไม่ชอบเหรอ”

อย่าทำเสียงแบบนี้ได้ไหมอาร์มจะละลายอยู่แล้ว

“ฮึ”

อาร์มตอบพร้อมกับส่ายหัว ให้รู้ว่าอาร์มไม่ใช่ไม่ชอบ

“งั้นเราก็...”



แล้วเสียงพูดของพี่นพและน้องอาร์มก็ขาดหายไป



ได้ยินก็เพียงแต่เสียงหายใจหนักๆของทั้งสองคน…..





//---------------------------------------------------------------------//
 
พี่นพ น้องอาร์ม อย่าหักโหมกันมากนักนะ  :oo1: เค้าเป็นห่วงอ่ะ  :-[

ปล.รักคนอ่านเหมือนเดิมนะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนที่ 9 (ตอนจบ)+ตอนพิเศษ//เสื้อตัวใหม่^^
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 30-05-2009 11:32:32
คราวนี้มาต่อแบบสั้นๆ

แต่ชอบบบบบ 55

ขอบคุณคร้าบ ^^
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนที่ 9 (ตอนจบ)+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: mist ที่ 30-05-2009 13:24:25
นี่แหละน้า คนรักกัน พอดีกันล่ก็ หวานเชี้ยบเชียว  :o8:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนที่ 9 (ตอนจบ)+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kungyung ที่ 30-05-2009 13:50:40
พี่นพหื่น :z1: :z1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนที่ 9 (ตอนจบ)+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 30-05-2009 15:53:15
พี่นพ หื่นๆๆๆๆ

ขนาดลองเสื้อยังไม่วายเนอะ  :z1: :z1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนที่ 9 (ตอนจบ)+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: speedboy ที่ 30-05-2009 21:47:57
ขอบคุณคร้าบสำหรับเรื่องราวดีๆคร้าบ

 :oni2: :oni2: :oni2: :oni2: :oni2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนที่ 9 (ตอนจบ)+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: snoopy ที่ 31-05-2009 09:39:00
ลองเสื้อ  :z1:
หุหุ ตอนพิเศษนี้น่ารักดีน๊า
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนที่ 9 (ตอนจบ)+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: White..BroccO ที่ 01-06-2009 18:35:01
เอ๊า สั้นไปไหนเนี๊ยะ  :a5:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนที่ 9 (ตอนจบ)+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 10-06-2009 17:35:48
เอ๊า สั้นไปไหนเนี๊ยะ  :a5:

 :laugh:ไว้มาตอตอนพิเศษให้ใหม่นะ ขำอ่ะ :laugh:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนที่ 9 (ตอนจบ)+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 10-06-2009 18:21:56
^^
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนที่ 9 (ตอนจบ)+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: omelordkung ที่ 10-06-2009 23:12:12
พี่นพมีแอบหื่นตอนท้ายด้วย  o13
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนที่ 9 (ตอนจบ)+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 12-06-2009 21:02:00
^^
ตกลงจะไม่คุยอย่างอื่นกับเราจริงๆเหรอ :m15:ฮึก

พี่นพมีแอบหื่นตอนท้ายด้วย  o13
จริงๆแล้วพี่นพก็หื่นตลอดอ่ะนะแต่ช่วงก่อนหน้านี้มีปัญหามั้งเลยต้องสะกดความหื่นตัวเองเอาไว้ เหอๆ o18
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนจบ+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kittyfun ที่ 21-06-2009 13:43:03
หุๆๆๆแล้วเรื่องราวก็ผ่านไปได้ด้วยดี

พี่นพกับน้องอาร์มน่ารักมาก
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนจบ+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 21-06-2009 18:12:45

 . . .55+ เพิ่งได้เข้ามาอ่านค่ะ ชอบค่ะ แล้วจะติดตามเรื่องต่อไปนะคะ .. .พี่นพหื่นดี . ..
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนจบ+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: EunSung87 ที่ 21-06-2009 22:16:35
เรื่องนี้น่ารักมากๆเลย

ชอบพี่นพอ่า

รักมั่นคง

นิสัยดี

คิคิ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนจบ+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: patz ที่ 22-06-2009 07:12:31
จบได้น่ารักมากๆเลยครับ แต่ตอนที่อาร์มหลบหน้านพ เพราะไม่รู้ความจริง เล่นเอาอึดอัดไปด้วยเหมือนกันนะครับ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนจบ+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Heater ที่ 26-06-2009 18:41:41
ลุ้นตามพี่นพ น้องอาร์ม


อีใจที่จบแบบแฮปปี้ๆๆๆ :กอด1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนจบ+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 28-06-2009 20:30:28
พี่นพน้องอาร์มน่ารักจริงน๊า
 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนจบ+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 28-06-2009 22:40:59
 o13เรื่องนี้น่ารักจัง

ต่างคนต่างห่วงความรู้สึกอีกฝ่าย

น่าจะมีตอนพิเศษอีกน้า
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนจบ+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: cartoons ที่ 29-06-2009 09:53:33
 :-[ น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก







รอตอนต่อไป อิอิ


หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนจบ+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: vin2526 ที่ 01-07-2009 09:14:37
อ่านตอนแรกลุ้นแทบแย่ น่ารักดีครับคู่นี้
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนจบ+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 02-07-2009 03:07:18
น่ารักมากกกกก
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนจบ+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ปี้ปี้ปี้~PalmY ที่ 03-07-2009 13:29:58
น่ารักอะ  :z1: เรื่อง Frist Love ไม่มาต่อ เลยได้มาอ่านนี่แทน  :z1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนจบ+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 03-07-2009 21:24:47
น่ารักอะ  :z1: เรื่อง Frist Love ไม่มาต่อ เลยได้มาอ่านนี่แทน  :z1:

เค้ามาต่อแล้วนะตะเองง อ่านตอนใหม่ของ❤❤❤FIRST LOVE❤❤❤ รึยังอ่ะ

----------------------------------------------------------------------------------
วันหยุดห้าวันนี้จะลงตอนพิเศษด้วยนะ^^
ท้งเรื่อง ❤❤❤FIRST LOVE❤❤❤ และก็ ○••ไม่อาจห้ามใจ••○
ติดตามกันให้ได้นะ

ปล.รักคนอ่านทุกคนเหมือนเดิมน้าาา  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนจบ+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: lalala123 ที่ 04-07-2009 11:23:51
น่ารักมาก ๆ เลย ชอบมากค่ะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนจบ+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Plabu ที่ 04-07-2009 15:43:19
 :impress2: :impress2: :impress2:
อิอิ
น่ารักเกินห้ามใจ
อ๊ายยยย
พี่นพน่ารักที่สุดเรยยย
อิจฉาน้องอาร์มจัง
555555555+
o13 o13ขอบคุณคร้าาาา o13
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนจบ+ตอนพิเศษ "เสื้อตัวใหม่" ^^
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 04-07-2009 20:44:37
 :impress2: :impress2:  สุดท้ายก็ลงเอยด้วยดี  o13
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 05-07-2009 11:05:34

ตอนพิเศษ “ก็มันร้อน...”


คลิ๊ก.....แอ๊ด.....

“อืม กลับมาแล้วเหรอ” พี่นพถามคนตัวเล็กที่เพิ่งเปิดประตูห้องเข้ามา

“ค...ครับ ว..วันนี้พี่นพกลับมาตั้งแต่กี่โมงครับ” คนตัวเล็กที่แก้มเริ่มแดงหลบสายตาขณะที่ถามกลับไป

“ตั้งแต่บ่ายแล้ว พี่รีบเคลียร์งานช่วงบ่าย พอดีเสร็จเร็วกว่าที่คิดไว้ก็เลยกลับบ้านมารออาร์ม
ว่าจะชวนไปกินข้าวเย็นนอกบ้านกัน”
พี่นพตอบอาร์มกลับมาทั้งที่ยังนอนแผ่หมดแรงอยู่บนโซฟายาวตัวโปรด

“อ...อืม ค...ครับ”
อาร์มตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงประหม่าปนกังวล ซึ่งแน่นอนพี่นพที่เป็นห่วงอาร์มมากกว่าใครๆ
ย่อมจับความผิดปกตินี้ของอาร์มได้

“อาร์มจะไปไหน” พี่นพลุกขึ้นจากโซฟาเดินตรงไปจับมืออาร์มไว้อย่างเบามือ
ร่างของคนตัวเล็กที่อยู่ตรงหน้าเค้าานั้นมันบอบบางเหลือเกิน ครั้งแรกที่เค้าาเห็นก็อยากจะเป็นคนดูแลคนคนนี้เอง
ทั้งๆที่ตอนนั้นเค้าก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรที่ทำให้เค้าคิดแบบนั้น แต่วันนี้เค้ารู้คำตอบแล้วว่า
ทำไมเค้าถึงห่วงใยคนคนนี้เหลือเกิน คงเป็นเพราะ......
รัก....สินะ....

“อาร์มเป็นอะไรรึเปล่า วันนี้ดูแปลกๆนะ”

“เปล่าครับ อาร์มไม่ได้เป็นไร” อาร์มตอบพี่นพกลับมาทั้งๆที่ยังหันหลังให้พี่นพอยู่

“ไหนหันหน้ามาหาพี่หน่อยสิ” พี่นพประคองไหล่อาร์มให้หันกลับมาหาตัวเอง

“หน้าแดงๆนะ ไม่สบายเหรอ” พี่นพถาม

อาร์มไม่ตอบได้แต้ส่ายหน้าบอกให้รู้ว่า เปล่านะอาร์มไม่ได้ป่วยอาร์มสบายดี

“หืมม ได้ดูสิตัวร้อนมั้ย” พี่นพเอามือที่แสนอบอุ่นของตัวเองมาแตะที่หน้าผากอร์มเพื่อดูความต่างของอุณหภูมิ

อาร์มทำได้แต่ยืนนิ่งๆและหลบสายตาของพี่นพ

“อืม ตัวก็ไม่ร้อนนี่ แต่เหมือนหน้าอาร์มจะแดงกว่าเดิมนะ”

จบประโยคของพี่นพอาร์มก็เงยหน้าขึ้ยมาสบตาพี่นพทันทีเพราะกับทำหน้ามุ่ย
ในใจก็คิดว่า ใครล่ะที่ทำให้อาร์มหน้าแดง ยังไม่รู้ตัวอีก

“ไปหมอมั้ย พี่พาไป เสร็จล้วค่อยไปหาอะไรกินกัน”
พี่นพตัวต้นเหตุที่ทำให้อาร์มหน้าแดงถามอาร์มโดยที่ตัวเองก็ยังไม่รู้ตัวต่อไป

“ฮึ ไม่ไป อาร์มไม่ได้ป่วยซะหน่อย” อาร์มตอบพร้อมๆกับส่ายหัวบอกว่าจะไม่ไปหาหมอ

“ไปให้พี่หน่อยไม่ได้เหรอ ถ้าอาร์มเป็นไรไปแล้วพี่จะทำไงเล่า นะ นะ” ลูกอ้อนพี่นพ

“พี่นพนั่นแหละผิด” อาร์มพูดพร้อมกับดันตัวพี่นพออก อาร์มรู้สึกว่าตัวมันจะร้อนๆเกินไปแล้ว

“อะไร พี่ทำอะไรครับ” พี่นพทำหน้าตาอ้อนสุดฤทธิ์

“ก็...” อาร์มพูดแล้วก็หยุดเอาไว้แค่นั้นก่อนที่จะเบือนหน้าหันไปมองทางอื่น

“ก็อะไรล่ะครับ บอกพี่มาสิ”

“ก็ใครใช้ให้พี่นพ....ใส่แต่กางเกงในอย่างนี้เล่า” อาร์มพูดพร้อมกับหน้าที่แดงเต็มที่

“เอ๋ ......” พี่นพก้มมองดูตัวเอง เออจริงด้วยเค้าใส่แต่กางเกงในสีขาวตัวเดียวอยู่
ก็จะให้ทำไงได้ล่ะ อากาศร้อนขนาดนี้ น้ำยาแอร์ก็หมด ไอ้ครั้นจะอาบน้ำกว่าอาร์มจะกลับมาก็หมดหล่อพอดี
วันนี้กะว่าจะชวนออกไปหาอะไรข้างนอกกินกัน นพเลยตัดสินใจว่า
รออาร์มกลับมาก่อนแล้วกันค่อยอาบน้ำแต่งตัวออกไปข้างนอก
 สภาพก็เลยเป็นอย่างที่เห็น นอนเหงื่อท่วมตัวพร้อมกับกางเกงชั้นในตัวบาง

“ก็มันร้อนนี่   หึ หึ หึ ...หรือว่าอาร์มคิดทะลึ่งๆกับพี่อยู่ ฮ่าๆๆหน้าก็เลยแดงใช่มั้ย”

“....” อ๊า มันแทงใจดำอาร์มอย่างนี้จะให้คนหน้าแดงตอบกลับไปยังไงเล่า

พี่นพเห็นว่าอาร์มไม่เถียงเค้ากลับ ก็ตรงเข้ารวบตัวอาร์มเอาไว้ พร้อมกับหอมแก้มฟอดใหญ่หนึ่งที
น่ารักจริงน้าา คนอายแก้มป่องเนี่ย หึ หึ

“ว่าไงตอบพี่มาสิ อาร์ม” พี่นพถามอาร์มซ้ำอีกครั้งหวังจะได้คำตอบ

แต่ทว่า อาร์มไม่ยอมตอบเอาแต่ซุกหน้าที่อกของพี่นพ

นพเลยกอดอาร์มแน่นขึ้นกว่าเดิม ไม่รู้ว่ามันผ่านไปนานเท่าไร แต่สุดท้ายอาร์มก็พูดขึ้นมา

“พี่นพ ...”

“อะไรครับ” นพถามอาร์มทั้งๆที่ยังกอดกันอยู่

“มันแข็งดันท้องอาร์มใหญ่แล้ว” อาร์มพูดโดยที่ก้มหน้ามองสิ่งที่ตัวเองกำลังพูดถึงอยู่

“อืม...ช่วยพี่หน่อยสิ” นพพูดพร้อมกับมองไปยังนพจูเนียร์ในกางเกงที่อาร์มมองก่อนอยู่แล้ว

“อืมมม” อาร์มตอบ



สุดท้ายแล้วมื้อเย็นวันนี้ทั้งสองคนก็ไม่ได้ออกไปไหนข้างนอกอยู่ดี....



//---------------------------------------------------------------------//


เฮ้ออออ....เพลาๆกันบ้างนะพี่นพ น้องอาร์ม คนแถวนี้เค้าตาร้อนเป็นไฟกันแล้ว  :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: ┠┨ ¡ Þ Þ ☻ ❣ ╰╰ ที่ 05-07-2009 12:21:16
thank a lot....na  ja"
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: kuraki ที่ 05-07-2009 13:00:29
 :-[  ตอนพิเศษโฮกกกก  :haun4:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: patz ที่ 05-07-2009 13:30:22
โอ้ววว ตอนพิเศษๆ


น่ารักดีอะ 2 คนนี้ แต่ว่า....






ทำไมต้องปล่อยให้คนอ่านจิ้นต่อเองด้วยยยยยยย  :m31:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 05-07-2009 16:14:35
โหยย ๆๆ คู่นี้
พักบ้างก็ได้ ฮร่า ๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: vin2526 ที่ 06-07-2009 09:06:16
555คู่ใหม่ปลามัน
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: the_pooh9 ที่ 06-07-2009 23:26:07
ไป หา FIRST LOVE ดีกว่า  :bye2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: White..BroccO ที่ 07-07-2009 19:17:28
อย่าตัดเซ่....................

โอ๊ย คู่นี่นิ หมดอารมณ์เลย  :serius2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: kungyung ที่ 08-07-2009 10:42:13
 :z1: :z1: :z1:
ไอ้พี่นพนี่หื่นจริงๆๆเล้ยยยยยยยยยยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: boboaje ที่ 08-07-2009 10:47:32
 :haun4: อากาศมันร้อนค่ะ หนอนเลยพองตัวเต็มที่ รับกับอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นเน้อ . .
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 08-07-2009 13:46:11
 :z1: :z1: :z1: :z1:

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ร้อนมากเลยเหรอ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: loveooo ที่ 09-07-2009 23:58:01
น่ารักดีอ่ะ ใสๆดี

ยังไงมาต่อตอนพิเศษนะคะ ติดตามต่อไปค่า........
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: moonknight ที่ 15-07-2009 16:28:41
 :z1: :z1: :z1:
 :jul1:
มาต่ออีกน้า
 จะรอๆๆ

ปล.มาต่อเรื่องfirst loveด้วยล่ะ  :laugh:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: DEMON3132 ที่ 16-07-2009 19:46:57
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน เรื่องนี้น่ารักมากมาย
ขอตอนพิเศษน่ารัก ๆ  :z1: :haun4: อีกนะ
ชอบจัง
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 19-07-2009 12:41:40
ได้เข้ามาอ่านreply วันนี้เลยมาหลบมุมตอบreplyกันหน่อยนะ^^

:z1: :z1: :z1:
 :jul1:
มาต่ออีกน้า
 จะรอๆๆ

ปล.มาต่อเรื่องfirst loveด้วยล่ะ  :laugh:

ฮ่าๆๆ มาต่อแล้วเรื่อง First Love แล้วน้า
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน เรื่องนี้น่ารักมากมาย
ขอตอนพิเศษน่ารัก ๆ  :z1: :haun4: อีกนะ
ชอบจัง

ดีใจที่ชอบนะ แล้วจะเข้ามาต่อตอนพิเศษตอนใหม่นะ
น่ารักดีอ่ะ ใสๆดี

ยังไงมาต่อตอนพิเศษนะคะ ติดตามต่อไปค่า........

จ้าอยู่ด้วยกันต่อไปนะ อย่าลืมติดตามเรื่องราววุ่นๆของพี่นพกับน้องอาร์มในFirst love EpisodeIIด้วยนะ
(ปล.EpisodeIยังไม่จบเลย ฮ่าๆๆ :laugh:)

:z1: :z1: :z1: :z1:

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ร้อนมากเลยเหรอ
:haun4: อากาศมันร้อนค่ะ หนอนเลยพองตัวเต็มที่ รับกับอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นเน้อ . .

 นั่นสิอากาศร้อนจะหนอนพองตัวเลย ฮ่าๆๆคิดได้อ่ะ ชอบๆๆ"หนอนพองตัว"
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 19-07-2009 12:43:49
น่ารักมาก ๆ เลย ชอบมากค่ะ

:impress2: :impress2: :impress2:
อิอิ
น่ารักเกินห้ามใจ
อ๊ายยยย
พี่นพน่ารักที่สุดเรยยย
อิจฉาน้องอาร์มจัง
555555555+
o13 o13ขอบคุณคร้าาาา o13

ดีใจที่ชอบนะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: everytime ที่ 24-07-2009 13:52:11
 o13 ไม่มีภาค 2 ต่อหรอ แฮรี่ ยังมีถึง ภาค 5 เลยยยยยยยยยยยยย  :serius2: :z3:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: cartoons ที่ 24-07-2009 21:09:31
 :m25: โค๊ะ




เลยอดไปกิงข้าวข้างนอกเลย แต่อิ่มอย่างอื่นแทน หุหุ





ขอบคุณนะคระ น่ารักดี อิอิ




 :กอด1: 



หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: shoky_9 ที่ 30-07-2009 22:47:47
ตามมาจาก First Love

วันเดียว 2 เรื่องเลย

ปวดตาแล้วเนี่ย

 :pig4:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 31-07-2009 04:20:07
“มันแข็งดันท้องอาร์มใหญ่แล้ว” อาร์มพูดโดยที่ก้มหน้ามองสิ่งที่ตัวเองกำลังพูดถึงอยู่

นู๋ก็ทำให้มันอ่อนซิลูก

หุหุ  :laugh:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 25-08-2009 04:23:53
o13 ไม่มีภาค 2 ต่อหรอ แฮรี่ ยังมีถึง ภาค 5 เลยยยยยยยยยยยยย  :serius2: :z3:

ภาคต่อเหรอ มีจ้า ที่เคยบอกไปว่าจะต่อเรื่องของพี่นพกับน้องอาร์มใน FIRST LOVE (รักครั้งแรก) Episode II
ช่วงนี้เร่งปั่นเรื่องนั้นให้จบ Episode I อยู่อ่ะ  :z10: คงอีกสักพัก  :m13:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: namtaan ที่ 27-08-2009 03:31:03
เพิ่งได้มาอ่านเรื่องนี้จ้า
เขียนดีนะคะ มีมุม มีปมให้ดำเนินเรื่องชวนติดตาม
อ่านจนจบแล้ว ชอบมากค่ะ
บวก 1 แต้ม แล้วจะตามไปอ่าน FIRST LOVE (รักครั้งแรก) ด้วยจ้า

หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 27-08-2009 16:56:35
 :z2:

ชอบที่สุด

หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 28-08-2009 20:05:25
+1 สำหรับเรื่องที่แสนจะน่ารักนี้นะจ๊ะ
กลอน เขียนได้น่ารักมาก
การใช้คำก็ลื่นไหลดี ไม่สะดุดเลยจ้า
แบบนี้สงสัยว่างๆต้องตามไปอ่าน first love บ้างแล้ว
เห็นเรื่องนี้นานแล้ว แต่ไม่ได้กดเข้าไปอ่านเลย แหะๆๆ

ขอบคุณอีกครั้งจ้า ชอบนะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: chatori ที่ 29-08-2009 23:27:42
น่าร้ากกกมาก... ตอนแรกนึกว่าจะเศร้าซะแล้ว
ชอบพี่นพกะน้องอาร์มมาก.. น่ารักๆๆๆ
ชอบเด็กๆด้วย หุหุ ขอบคุณค่า
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: OhJa ที่ 30-11-2009 23:38:38
 o13

สนุกดีค่ะ  มาสั้นๆแต่ก็สนุก ชอบๆ :o8:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: CHADMM ที่ 03-12-2009 19:23:14
สนุกดีค่ะ  เนื้อเรื่องน่ารักดีๆ  

   :pig4:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: pug5 ที่ 04-12-2009 19:44:33
หนุกดีเหมือน ขอบคุณที่หามาให้อ่าน :pig4: :L1: :pig4:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 05-12-2009 09:52:29
น่ารักจังเลยยย
พี่นพกะน้องอาร์มเนี่ยยย :-[
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 06-12-2009 14:16:45
 :pig4:

หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: kaehoo ที่ 22-12-2009 14:52:15
 :m16: :m16:

ชอบก้อชอบนะ..แต่สั่นจัง :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: nong** ที่ 23-12-2009 20:01:52
น่ารักมากเลย ชอบเรื่องนี้จัง><


ว่าแล้ว ว่าไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆ เหอๆๆ
แอบดีใจ น้องชายนี่น่ารักได้ใจไปเลยอ่ะ
ชอบอ่ะ แต่แหม พี่ชายก็นะ ถ้าไม่เกิดว่า น้องชายสำนึกนะ จะบอกไหมเนี่ยยยยยยย
ไอเหล้าเนี่ย กินให้หมดประเทศกะไม่เพื่อคนอื่นที่เขาอยากตับแข็งด้วยเลยหร้อ อิอิ
สนุกดีค่า ชอบ รอเรื่องต่อไปนะ :bye2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: pimkihae ที่ 26-12-2009 21:33:13
อ๊ายยย เรื่องนี้น่ารักมากเลยค่ะ
อ่านตอนแรก นึกว่าเป็นร้กต้องห้ามซะแระ
ดีน๊า ที่ไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ ค่อยยังชั่วหน่อย
ตาพี่อาร์มเนี่ย หื่นใช้ได้เลยนะค่ะ  :z1:
ขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารักๆค่ะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: FunnYtooN ที่ 27-12-2009 16:09:35
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย
เรื่องนี้น่ารักมากเลยอ่า  :pighaun: :pighaun:

ขอบคุณมากๆ นะค่ะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: rellachulla ที่ 28-12-2009 13:42:08
น่ารักจังค่า

ขอบคุณมากนะคะ

ปล.พี่นพนี่ไม่ค่อยเลย คึคึ :-[
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: bitter butter ที่ 28-12-2009 18:59:19
โอ้ววว ตอนพิเศษๆ
น่ารักดีอะ 2 คนนี้ แต่ว่า....
ทำไมต้องปล่อยให้คนอ่านจิ้นต่อเองด้วยยยยยยย  :m31:


นั่นสิคะ !!!
เห็นด้วย >__________<

 :z1: :z1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: leeseunggi ที่ 28-12-2009 20:25:10
อ่านรวดเดียวเลยบอกได้แค่ o13 "เยี่ยม"
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: mysunsa ที่ 29-01-2010 16:05:24
น่ารักจัง อิอิ

แครืกันดีจริง อิจฉาๆ  :-[

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: chae ที่ 29-01-2010 17:01:16
อ่านแล้วช็อก+++ รักต้องห้ามมมมมมมม

แต่ไปๆมาๆ อ่าว ไม่ห้ามซะงั้นอ่ะ ฮ่าๆ แค่ต่างฝ่ายต่างไม่พูดกัน

พี่นพไม่บอกความจริง น้องอาร์มหลีกหนีความรู้สึกของตัวเอง

แต่ยังดีที่มีพี่ทันคอยช่วยอยู่

+10 ให้พี่ทัน


หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: โมโม่ที่รัก ที่ 29-01-2010 17:08:09
 :m25: :m25:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: yunjaejoong ที่ 29-01-2010 20:14:16
นพกับอาร์มนี้ใช่ย่อยเหมือนกันน่ะมีเวลาว่างล่ะไม่ได้เลยนิ
 สงสัยจะเป็นแบบว่าทำเวลาว่างให้มีประโยชน์หรือเปล่าน้อ :oo1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: Dorumi ที่ 29-01-2010 22:10:18
น่ารักจังเลยพี่นพน้องอาร์มเนี่ย
ตอนแรกที่อ่านก็คิดว่า พีนพเป็นคนไม่ดีซะอีก
ที่ไหนได้พี่นพรักอาร์มากกว่าใครๆอีก
ชอบจังเลย ขอบคุณนะจ๊ะ น่ารักได้อีก คริคริ :really2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: Gligar ที่ 29-01-2010 23:52:59
อ่านจบแล้วครับ
สนุกดี กว่าจะรู้เรื่องและเข้าใจกัน
ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: moopimba ที่ 15-02-2010 12:39:11
อ่านตอนแรก...ทำไมพี่นพใจร้ายจัง

เป็นพี่ชายแท้ๆทำไมทำกับน้องอาร์มแบบนั้น แต่พออ่านไป...อืมน่ารักดี

อ่านรวดเดียวเลย...พี่นพใช่ย่อยนะหื่นจริง...

 :pig4:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: pimm ที่ 01-07-2010 14:15:55
พี่นพหื่นกระจายมากกก

อ่านตอนแรกแบบว่าสงสารอ่ะ

แต่ตอนหลัง  กรี๊ดๆๆ  หวานนนนนน
อันที่จิง  พี่นพพน่าจะบอกความจิงไปตั้งนานแระ
น้องอามจะได้สบายใจ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: ~MeiMeiZ@~ ที่ 01-07-2010 15:46:27
โอ๊ยยยย น่ารักโคดๆๆ :jul1:

รักคนแต่งนะคะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 01-07-2010 17:48:23
หวานแหววได้ใจ
+1
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: Chocolate108 ที่ 13-07-2010 21:47:04
ตอนแรกดูน่าสงสารกันมากเลย
แต่สุดท้ายน่ารักจังชอบบบบ
ขอบคุณมาก สำหรับเรื่องน่ารัก ๆ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: Glico519 ที่ 21-07-2010 08:55:03
อ่านตอนแรกๆว่าแล้วมันต้องมีอะไรแน่ๆเลย o22 :a5:

อาร์มดูแปลก นึกว่าเป็นพี่น้องกันจริงๆซะแล้ว

ตอนพี่นพพาอีกคนเข้าห้องเศร้ามาก โกรธพี่นพเลยอะ :monkeysad: :m15: :fire: :m31:

สงสารทั้งสองคนเลย จบแบบนี้ดีสุดๆเลย ชอบๆๆ o13 :bye2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: amito ที่ 21-07-2010 22:56:36
เพิ่งตามอ่านจบค่ะ ตอนช่วงแรกๆที่อาร์มคิดว่าพี่นพเป็นพี่ชายแท้ๆ แล้วมามีความสัมพันธ์กันลึกซึ้งมันอึดอัดแทนน้องอาร์มจริงๆ

รักต้องห้าม แต่ไม่อาจห้ามใจ ฮิ้วววว

เดี๋ยวจะตามไปอ่าน first love นะคะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: pidoma ที่ 22-07-2010 01:18:39
 :pig4:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 22-07-2010 13:43:25
อ่านทีเดียวจบ..ยันถึงตอนพิเศษ
..อ่านแล้วก็ร้อนเลย..ก็มันร้อน..
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: fernnakab ที่ 23-07-2010 22:08:51
น่ารักมากเลยค่ะ... :pig4:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: YongaMO ที่ 25-07-2010 16:56:55
ชอบมากค่ะ ชอบแนวนี้อ่ะ บีบหัวใจมาก ๆๆ อิ ๆๆ ชอบ .. :3123:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: aphanite ที่ 19-08-2010 16:30:21
โฮก,,,,,,,,

ใจเต้นแรง

แยกไม่ออกว่าเต้นเพราะอะไร ฮ่า ๆๆ

หวานซะ ^^
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: nbom_pkai ที่ 19-08-2010 21:19:11
กี๊ดดดดดดดดด
อ่านไปยิ้มไปครับ
เฮ้อ  น่ารัก
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: SongjiGun ที่ 19-08-2010 23:45:48
น่ารักจังเลยคู่เนียะ
แอบอิจฉาเลก็ๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: SongjiGun ที่ 19-08-2010 23:46:21
อ่านไปแอบยิ้มไปมีความสุขขขขขขขขข
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 20-08-2010 01:01:12
อ่ะนะ ก้อมันร้อนนิ หั้ยทำไง  :-[ :-[
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: Rina ที่ 20-08-2010 03:47:49
รู้สึกจสงสารอาร์มมาก เพราะนพหักโหมเกิน น้องยังเด็กไม่ได้โตมากมายก็ยัง นะ น่าจะเพลาๆลงบ้าง
สงสารอาร์ม
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///ตอนพิเศษ "ก็มันร้อน..."
เริ่มหัวข้อโดย: beautyless ที่ 20-08-2010 13:31:52
น่ารักมากๆ ดูแลกันโคตรดี อิจฉาๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: myall ที่ 20-12-2010 12:47:01
ตามหาเรื่องนี้นานมาก เคยอ่านไปแล้วแต่ชอบมากเลยแว๊บมาอ่านอีก
แต่ดั๊นจำชื่อเรื่องไม่ได้ งมกันอยู่พักใหญ่
แล้วแต่งเรื่องดีๆมาให้อ่านกันอีกนะคะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: jobi ที่ 22-12-2010 07:57:19
สนุกมากๆจ้า
ที่สุดพี่นพกับน้องอาร์มก็เข้าใจกัน

ขอบคุณมากค่า สำหรับเรื่องสนุกๆอย่างนี้
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: kojiandkoji ที่ 14-07-2011 18:26:33
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจจ้า
คนเขียนหายตัวไปนานเลย ขอโทษด้วยจ้า
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: ♥Täsinä→l3€LL♥ ที่ 17-07-2011 02:53:06
สนุกมากเลยค่ะ  เป็นกำลังใจให้เรื่องต่อไปทุกๆๆเรื่องเลยนะคะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 17-07-2011 08:45:30
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารัก ๆ นะฮ๊าฟฟฟฟ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 19-07-2011 00:07:31
กริ๊ด ชอบมากคู่พี่น้องเบบนี้ ถึงไม่ใช่พี่น้องเเท้ๆกันก็เถอะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 19-07-2011 19:04:20
กว่าจะเข้าใจกัน
ลุ้นจนเหนื่อย
สุดท้ายก็ happy
ตอนพิเศษน่ารัก
จังเลยแม้พี่ณพ
จะหื่นไปหน่อย
 :really2: :L2: :pig4:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: yashi ที่ 22-05-2012 05:50:53
 :L2: :กอด1: น้องอาร์มน่ารักอ่ะ  แต่ตอนพิเศษพี่นพจัดหนักไปเปล่าพี่ :o8:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: drasil ที่ 21-09-2012 14:25:29
น่ารักอ่า
ถ้าเศร้าแต่จบดีอย่างนี้ก็โอเคค่า
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: yaoigirl ที่ 21-09-2012 15:30:54
สนุกมากกก ชอบมากเรื่องประมานนี้



แต่ขัดใจที่ปล่อยให้คนอ่านจิ้นเอง 555
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: MIkz_hotaru ที่ 21-09-2012 18:56:42
พี่นพมันแผนสูง จริงๆ
 :m25:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: NewYearzz ที่ 21-09-2012 21:39:55
น่ารักดีครับ  :music:


ขอบคุณครับ  :pig4:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 24-09-2012 22:16:27
น่ารักจังพี่นพกับน้องอาร์ม :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: ชินจังไม่กินหัวหอม ที่ 25-09-2012 09:05:09
 :pig4: :pig4: :pig4: น่ารักแบบนี้รักตายเลย
ขอบคุณคนเขียนมากๆ นะครับที่เขียนเรื่องน่ารักๆ
แบบนี้มาให้อ่าน แล้วจะติดตามผลงานต่อๆ ไปครับ  :กอด1:  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 25-09-2012 10:48:51
อ่านตอนแรกตกใจคิดว่าเป็นพี่น้องกันจริงๆซะอีก..ตอนหลังคลี่คลายแล้วพี่นพกับน้องอาร์มน่ารักกกที่สุด
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 01-10-2012 14:33:04
อ่านจบแล้ว..สนุกมากเลยคะ..นี่ถ้าเป็นพี่น้องกันจริงๆได้หมดน้ำตาเป็นลิตรๆแน่เลย
พี่นพนี่แอบหื่นใช่ไหมคะเนี่ย !?
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: keem ที่ 02-10-2012 18:51:52
ขอบคุณมากครับ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--/
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 03-10-2012 08:19:08
น่ารักอ่ะ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 23-10-2012 23:29:48
สนุกดีค่ะ ชอบเรื่องแนวประมาณนี้เลย
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: M33A ที่ 24-10-2012 01:29:14
สนุกมากเลยคร่า 

แต่ถ้าจะยาวกว่านี้อีกซักนิดจะเยี่ยมมาก  o13
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: ^^KENTA^^ ที่ 24-10-2012 16:54:00
สนุกมากครับ อ่านตอนแรกกลัวจะจบเศร้า แต่ในที่สุดก็จบแบบ happy endding
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: karn49 ที่ 24-10-2012 18:23:39
น่ารักมากกกกกกกกก -//////////-
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 13-08-2013 11:29:32
สั้นๆ แต่อ่านแล้วก็สนุกดีครับ
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: Silver-Ray ที่ 03-11-2014 10:41:45
ว๊าย น่ารักกก อ่านแล้วอ่านอีก  :o8: :-[ :impress2:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: GMT101 ที่ 24-06-2017 18:52:44
 :mew1:
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 05-12-2017 02:24:17
ขอบคุณค่ะ
มาอ่านอีกครั้ง หลังจากที่เคยอ่านเมื่อ8ปีก่อน ^^
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 04-05-2019 16:18:26
มาอ่านอีกล่ะ ^^
หัวข้อ: Re: [นิยาย]--○••ไม่อาจห้ามใจ••○--///
เริ่มหัวข้อโดย: มนุษย์บิน ที่ 04-05-2019 17:36:28
กว่าจะเคลียร์กันลงตัวเข้าใจกันรักกัน แต่หลังจากเข้าใจกันร้อนแรงเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ :haun4: