หัวข้อ: ไอ้โซ่ VS ไอ้ปอนด์ & ท็อป ---อวสานกาล---

[—“L•nely_l3”—]

หายไปนาน พี่ท๊อปน่าจะต่อให้ยาวกว่านี้ นะคร๊าบบบ

มันค้างอ่า

[Donpopper]

ค้างอย่างแรงครับ

[ranaways]

ฮุยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย


ทำไมทำงั้นอ่ะ


น้อยใจนะเนี่ยยยยยยยยยยยยย

[luvY]

  ตกลงโซ่กะท็อป จบกันแค่นี้ใช่มะ

โซ่ ..พูดแค่ว่าไม่มีไรกะสน แต่มันไม่เคลียอะไรซักอย่างเลยอ่ะ

สรุปค้างต่อไป 

[OT]

สงสารโซ่จัง

จบแล้วจริงหรอ

T T

[แมววาย]

ลงท้ายแบบนี้แสดงว่าท๊อป ตัดใจจากโซ่ไม่ได้ล่ะสิ   โซ่ปากบอกไม่คิดไรกะสน  แล้วไปมีอะไรด้วยทำไมโด่ ถ้าท๊อปจับไม่ได้ล่ะ ป่านนี้จะเป็นไง

เฮอะ  สงสารปอนด์อ่ะ 

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

 
คำเดียวสำหรับตอนนี้ "เฮ้อ"

[pay-it-forward]

มารอน้องท็อป
วันนี้จะมามั้ยน้า

[DrSlump]

วันนี้...เค้าจามามั้ยน้า?
 

[kiss88]

นั่นสิ วันนี้ท็อปไม่มาเหรอคะ

[lomekung]

มาปูเสื่อรอแต่เช้าเลย....

[sonicboy]

รอด้วยยยยย

[i_ang]

รอด้วย

[Nichdia]

มานอนรอ

[13th Devil]

มานั่งรอด้วยคนคับ

[DrSlump]

ท็อป...หายไปไหนน้า...
จาลงแดงแร้ว
 

[pay-it-forward]

เมื่อวานก็ไม่มา วันนี้จะมาเปล่า
ต้องเข้ามาเช็คทุกวันเลย
เห็นด้วยว่า จะลงแดงแล้วน้า
 

[broke-back]

 
อาการของคนอ่าน...ลงแดง
สมาคม...คนลงแดง
  โอมมมมมม.....ท็อปมาต่อ ท็อปมาต่อๆๆๆๆ............ๆๆๆๆๆๆ

[lomekung]

 


มาดักรอท๊อป

[DWBY]

หายอีกแล้ววววว

รอ รอ รอ

[glottalattack]

มาต่อเร็วๆนะครับ รอลุ้นความรักระหว่าง ปอนด์ ท็อป โซ่ อยู่ค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

[TopUp]

มาแว้ววววววววว
เมื่อวานแอบหนีไปดูหนังมา 5555
กลับมาถึงบ้านแล้วไอ้คนข้างกายมันแบบว่า... ....แหะๆๆๆๆ
ก็เลยแบบว่า  ...แหะๆๆๆๆ
เลยไม่ได้มาต่อให้อ่ะ 
โทษมันเลยนะ เค้าไม่ผิด!

มาอ่านตอนต่อไปกันน๊าาาาาาาาาาาาาาา

..........................................................
ตอนที่15

ผมถามปอนด์หลังจากออกมาจากห้องไอ้โซ่วันนั้น ว่ามันพูดแบบนั้นทำไม
มันตอบแค่ว่า ตัดปัญหา แล้วมันก็ขอโทษที่พูดไปว่าผมกับมันเป็นแฟนกัน
มันว่า ถ้าไม่บอกไปแบบนี้ ไอ้โซ่ก็จะคิดว่าผมยังเป็นของตายของมันไปตลอด
แต่มันรับรอง ว่ามัจจะไม่ไปพูดหรือบอกกับใคร ว่าผมกับมันเปนแฟนกันอีก
ผมเองก็ได้แต่นั่งเงียบไปตลอดทาง...

อาจจะจริงอย่างที่ปอนด์ว่า ไอ้โซ่อาจจะคิดว่ายังไงผมก็ต้องยอมมันซักวัน
มันถึงได้ใจ และยังทำแบบนี้ เพราะคิดว่าผมต้องใจอ่อน
แต่ถ้าผมมีแฟนไปซะ มันจะได้รู้ซักที ว่าผมก็ไม่ใช่ของตายของมัน

ซึ่งผมเองก็คิดว่ามันดีแล้ว ที่เป็นแบบนี้
จบกันจริงๆซักที ผมเองก็ไม่คิดจะไปยุ่งกับมันอยู่แล้ว
อีกไม่นาน ก็คงจะเหมือนคนไม่รู้จักกันอีก...คงเหลือไว้แค่ความทรงจำ

"รอเธอ รอจะพบเธอมาตั้งหลายวัน
รอเธอ เพื่อจะพูดกันเรื่องที่ค้างคา
ขอบคุณอีกครั้งที่วันนี้เสียเวลามา
ก็เข้าเรื่องเลยนะ บอกลากันซะทีจะดีมั้ย

ยื้อก็เหมือนเราจะยิ่งเหนื่อย
รักไม่ช่วยอะไรเลย
ฉันไม่ยอมเปลี่ยนเธอไม่ยอมเปลี่ยน
ยังคงทำตัวเหมือนเคยๆ
ปรับความเข้าใจกันไปมันก็ซ้ำเก่า
ทั้งๆ ที่รักกันแต่เราเข้ากันไม่ได้เลย
เมื่อเราต่างไม่เคยจะยอมลดก็ควรจะลา

ใจจริง ก็ยังเสียใจ และก็เสียดาย
เธอเองคงจะเสียใจคงไม่แพ้กัน
แต่ว่าอย่างน้อยก็เคยใช้ชีวิตร่วมกัน
จะเก็บในใจฉันว่าเราเคยรักกันมากแค่ไหน

ยื้อก็เหมือนเราจะยิ่งเหนื่อย
รักไม่ช่วยอะไรเลย
ฉันไม่ยอมเปลี่ยนเธอไม่ยอมเปลี่ยน
ยังคงทำตัวเหมือนเคยๆ
ปรับความเข้าใจกันไปมันก็ซ้ำเก่า
ทั้งๆ ที่รักกันแต่เราเข้ากันไม่ได้เลย
เมื่อเราต่างไม่เคยจะยอมลดก็ควรจะลา

ชีวิตเรา เราคืนให้กัน วันที่แสนสุขวันที่แสนเศร้า
กับเรามันคงเป็นแค่วันวาน
อะไรที่แล้วมา ขอให้ผ่านไปไม่ติดค้างกัน
นับตั้งแต่นี้เราเป็นแค่เส้นขนานที่คงไม่มีวันกลับมาเจอ"

.
.
.
.
.
.

2สัปดาห์แล้ว ตั้งแต่เหตุการณ์วันนั้น ที่โซ่หายไปจากชีวิตผม
และ 2สัปดาห์แล้ว ที่ปอนด์เปิดเผยเรื่องของผมกับมันมากขึ้น
เพื่อนๆเองเหมือนจะไม่รู้สึกอะไร เพราะพวกมันคงสังเกตุ และรับรู้มานานแล้ว
เพียงแต่ตอนนี้ มันคงมั่นใจมากขึ้นแล้ว ว่าปอนด์คิดยังไงกับผม

เย็นวันหนึ่ง หลังเลิกเรียน เพื่อนกลุ่มผมไปเดินเล่นกันที่สยาม
แล้วก็ไปหาข้าวกันกัน...ตอนกินข้าวนั่นเองที่อยู่ๆไอ้มดก็พูดขึ้นมาว่า

"ไอ้ท็อป ไอ้ปอนด์...กูสองคนมีอะไรจะถาม"
"อะไรวะ" ไอ้ปอนด์
"พวกมึงสองคนยังเห็นกูเป็นเพื่อนอยู่ใช่ป่ะ"
"ไมถามงี้วะ" ผมถามมัน
"คือ กูกับไอ้เต้อาจจะไม่สนิทกับมึงสองคนเท่าที่มึงสองคนสนิทกัน...แต่พวกกูก็ยังเป็นเพื่อนมึงอยู่นะ" ไอ้เต้พูดบ้าง
"พวกมึงเป็นอะไรเนี่ย" ไอ้ปอนด์
"แล้วทำไมพวกมึงถึงจะต้องปิดกู เรื่องที่พวกมึงเป็นอะไรกัน...มึงไม่ไว้ใจพวกกูเหรอวะ" ไอ้มดพูดออกมาตรงๆ
"เฮ้ย มันไม่ใช่งั้น" ผมพยายามอธิบาย
"เออ กูไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นนะเว่ย" ไอ้ปอนด์เสริม
"มึงคิดว่าพวกกูไม่รู้หรือไงวะ ว่าพวกมึงสองคนคิดอะไรกันอยู่" ไอ้มด
"พวกกูไม่ได้ซื้อบื้อถึงขนาดดูไม่ออกนะเว่ย...แรกๆกูก็ไม่แน่ใจหรอก แต่ช่วงหลังมานี่ ทำให้กูพวกกูมั่นใจ" ไอ้เต้
"แล้วพวกกูเองก็ไม่เคยคิดที่จะรังเกียจอะไรมึงสองคนเลย ไม่ว่ามึงสองคนจะเป็นยังไง มึงก็ยังเป็นเพื่อนกูเสมอนะเว่ย" ไอ้เต้พูดยืดยาว
"คือพวกมึงฟังกูนะ...โอเค...คือกูยอมรับ กูชอบไอ้ท็อป ชอบมานานแล้วหละ...แต่เราไมได้มีอะไรกันเกินคำว่าเพื่อนนะเว่ย"
"ใช่ คือกูกับไอ้ปอนด์เป็นแค่เพื่อนกันจริงๆ....คือแบบกูรู้ว่าปอนด์คิดไรกะกู แต่เราก็ตกลงว่าเราจะเป็นยังไงกัน...คือกูกะไอ้ปอนด์ก็เป็นเพื่อนกัน เหมือนที่กูเป็นเพื่อนกับมึงสองคนนั่นแหละ"
"กูไม่ได้อยากจะปิดบัง เพียงแค่กูสองคนไม่ได้มีอะไรเกินเลยกว่านั้น"
"แต่มึงก้อน่าจะบอกให้พวกกูรับรู้บ้างนี่หว่า ที่ผ่านมาเหมือนมึงจงใจปิดบังพวกกูหว่ะ" ไอ้มดตัดพ้อ
"กูขอโทษหว่ะ กูผิดเอง...ไอ้ท็อปมันไม่ได้คิดอะไรกับกู กูชอบมันคนเดียว กูเลยไม่อยากพูดเรื่องนี้กับใคร"
"กูก็ขอโทษหว่ะ กูเองก็กลัวว่ามึงสองคนจะรับเองแบบนี้ไม่ได้รึป่าว" ผมสารภาพ

เกิดความเงียบขึ้นบนโต๊ะกินข้าว
ไม่มีใครพูดอะไรอีก แต่ละคนต่างนั่งนิ่ง...นี่ผมจะต้องเสียเพื่อนเหรอเนี่ย

"กูโกรธ" อยู่ๆไอ้เต้ก็พูดขึ้นมา หลังจาดเงียบไปเกือบ3นาที
"โกรธมากด้วย!" เอาแล้ว ไอ้เต้มันต้องเลิกคบผมแน่ๆ
"เฮ้ยแต้ กูขอโทษ มึงอย่าโกรธดิ" ผมขอร้อง
"ไม่ มึงปิดพวกกูมาเป็นปีๆ มึงจะให้กูทำเหมือนไม่มีอะรเกิดขึ้นเหรอวะ" เวรแล้วคับ
"เฮ้ยมึงมีเหตุผลหน่อยดิวะ" ไอ้ปอนด์พูดขึ้นมา
"แล้วถ้าเป็นมึง มึงจะรู้สึกไงวะ" ไอ้เต้มันไปจ้องหน้าไอ้ปอนด์
"...." ทั้งผม ทั้งปอนด์พูดไม่ออก หันไปมองไอ้มด มันได้แต่นั่งก้มหน้าเงียบๆ
".........มื้อนี้ มึงสองคนจ่าย...เลี้ยงหนังพวกกูด้วย"
"ไอติมด้วย กูอยากกิน" ไอ้ห่ามด นั่งเงียบอยู่ตั้งนาน
"ไอเชี่ยยยยยยยย พวกมึงนี่แม่ง" ไอ้ปอนด่า
"555555" เลี้ยงเลยมึงพวกกูซีเรียสนะเว่ย
"แม่ง เล่นเอากูใจหาย พวกมึงสองคนเตี๊ยมไว้แล้วใช่มั้ยเนี่ย"
"เฮ้ยกูป่าว...ไอ้เชี่ยเต้เลยเนี่ย"
"โยนขี้นะมึง ใครบอกอยากแดกไอติม" ว่าแล้วเพื่อนเต้ก็บรรจงตบเกรียนเพื่อนมดไป 1 ดอก

สุดท้าย ผมก็ยังไม่เสียเพื่อนรักทั้ง 3คนไป
วันนี้ ผมไม่ได้อยู่คนเดียวบนโลก ผมยังมีเพื่อนที่รัก และเข้าใจผมเสมอ
ผมเชื่อ ว่าจากวันนี้มิตรภาพของพวกผมจะยาวนาน และมั่นคงตลอดไป...

.................................................................................................

[woradach]

โอ้วคุงท็อปยังโชคดีทีมีกำลังใจจากเพื่อนๆ และคนที่ยังรักอย่างคุงปอนด์ครับ ยินดีๆ ด้วยครับ โซ่ก็จงเป็นแค่ความทรงจำไปเถอะครับ หุหุ
"คนรักกันเค้าไม่ทำกันแบบนี้" รักกันจริงต้องไม่นอกใจครับ 
สู้ๆครับ เป็นกำลังใจให้ครับคุงท็อป 

[nana]

เพื่อนๆเล่นเอาตกใจกันใหญ่เลย

[IZE]

มาเป็นกำลังใจ ให้คุณท๊อป

มีแต่เพื่อนๆๆให้กำลังแบบนี้ รับรองว่าลืมได้แน่ๆๆ

ถ้าเค้าไม่โผล่มาก่อนนะ

[DekDoy]

 

[i_ang]

 



ความทรงจำ  ความทรงจำ  ความทรงจำ  ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


แต่ก้อยังไม่เฉลยอยู่ดีว่าใครคือคนข้างกาย

  สู้เฮือกสุดท้ายนะนายโซ่ นายคือความหวังของเรา  

[DrSlump]

 
แอบเชียร์โซ่อยู่เล็กๆ





รอลุ้นว่าปัจจุบันคือใครดีกว่า...
 

[broke-back]

"โทษมันเลยนะ เค้าไม่ผิด!" อ่านแล้ว มัน ---> เห็นโซ่มาแต่ไกลเลย
มัน คำๆนี้ สั้นก็จริง แต่มันแฝงความรู้สึกทั้งรัก ทั้งสนิทสนม ปนความหมั่นไส้ ของคนพูด
แล้วเท่าที่อ่านมา ตั้งแต่เรื่องนู้นและเรื่องนี้ มีอยู่คนนึงที่ทำให้ท็อปรู้สึกยังงั้นได้  คนเดียว ---> ไอ่โซ่  

รักเค้า..มากมาย..ก่ายกอง
แต่เค้า..ใจสอง..ลองเปลี่ยน
ไว้ใจ..ไกลตัว..มั่วเนียน
รักเพี้ยน..เปลี่ยนไป..ใจช้ำ
 
จับได้...ไล่ทัน..พันผูก
แก้ตัว..ผิดถูก..อึ้งอ้ำ
ซ้ำแล้ว..ซ้ำอีก..ใจเจ้ากรรม
กระหน่ำ..ตำทิ่ม..ลิ่มใจ

ของตาย..ใช่ไหม..ที่รัก
หยุดพัก..ถามใจ..ดูก่อน
ยังรัก..เหมือนเดิม..แน่นอน
ค่อยกลับ..มาอ้อน..ขอใจ

มั่นคง..จริงจัง..ดังว่า
จะให้..เวลา..แก้ไข
ยืนยัน..สัญญา..ด้วยใจ
เริ่มใหม่..กลับมา..รักกัน

  ขอบคุณคับ ท็อป อ่านแล้วมีอารมณ์อยากแต่งกลอนให้ท็อป กะ So?? คับ แฮะแฮะ
ป้อล่อ...อยากอ่านทุกวันอ่ะคับ ท็อป ทำไงดี ?? คริคริ +1 ให้สำหรับตอนนี้คร้าบบ

[ranaways]

จริงด้วย

อย่างน้อยเรายังมีเพื่อนนะ

แม้เค้าจะไม่อยู่กัลเราแล้วก็ตาม

เพื่อนมันตัดกันขาดซะที่ไหนล่ะ