หัวข้อ: อิงแอบ ... แนบชิด ตอนพิเศษ....14/10/58 p.44

[Coaramach]

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน
#ทีมเกียร์

[4559]

รอๆๆๆ

[ROCKLOBSTER]

 “ ไม้!..มึงทำให้สัดหมอกสร่างซะ เดี๋ยวกูไป!”
    พอวางสายก็ตวัดสายตาคมๆมองฉับจน อีกคนสะดุ้งโหยง
  “ อ..อะไร!?”
  “ หึ..มึงได้เคลียร์แน่ มากับกู.!.”


10

   ยังไม่ได้เอ่ยคำอุธรณ์อะไร หมวกกันน็อคก็ถูกสวมกับศีรษะของอิงทันที
  แล้วยังใจดีล็อคให้เรียบร้อยด้วย ทั้งที่คนขับน่าจะใส่เองมากกว่า

  “ ขึ้นมา!”
  จะดุไปไหนเนี่ย แค่นี้ขาก็สั่นไปหมดแล้วนะ

    สิ้นคำสั่งคนทีคร่อมเจ้านินจาอยู่แล้ว อิงก็คว้าหมับเข้าที่หัวไหล่หนาเพื่อเป็นหลักยึด
 ขาซ้ายยกเหยียบที่พักเท้าสำหรับคนซ้อน ยืดตัวขึ้นวาดเรียวขาอีกข้างไปด้านหลัง
 คว้าหมับเข้าที่เอวคนขับในท่าเตรียมพร้อม

    เชื่อเถอะจากที่เฝ้าดูเฝ้าเก็บข้อมูลมา ความเร็วจากนี้คงไม่ต่ำกว่า90แน่ๆ ในตอนถนนโล่งๆยามดึกอย่างนี้

  “ หึ..” 
   ดูคล่องเหลือเกิน คงเคยซ้อนใครต่อใครมาแล้วสิแบบนี้

  ไอ้เหี้ยนั่นมันเป็นใครกัน! เกียร์ได้แต่ค่อนขอดคนที่กำลังซ้อนท้ายเขาอยู่ในใจ

    แต่สำหรับอิงแล้วการที่ต้องซ้อนมอร์ไซค์พวกพี่ๆ ไปกลับรร. ทุกวันนั้นถือเป็นเรื่องปกติของเจ้าตัว

   เสียงเฉพาะของเจ้าความเร็วดังไปตามถนนสายหลักเพียงไม่นาน ก็ถูกบังคับเลี้ยวเข้าถนนสายรอง

   เลี้ยวเข้าซอยอีกทีก็ถึงทีหมาย เครื่องยนต์ถูกดับที่หน้าคอนโดแห่งหนึ่ง อิงก้าวลงอย่างคล่องแคล่ว

  ถอดหมวกกันน็อคยื่นคืนแก่เจ้าของ ที่รับไปล็อคเก็บกับตัวรถ ก่อนจะหันมาบอกทั้งที่ขายาวๆก้าวพรวดๆไปแล้ว

 “ ตามมา”

    อิงเดินตามร่างสูงเข้าไปในตัวอาคารหลายชั้น ขึ้นลิฟท์จนถึงหน้าห้องๆหนึ่งบนชั้น12

   ตลอดทางที่เดินมามือซ้ายของอิงถูกมือขวาของอีกคนกุมไว้ไม่ยอมปล่อย คงจะกลัวเขาหนีล่ะมั๊ง

  ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองให้เจ็บหัวใจเล่นๆ

  “ พามันมาทำไมคะพี่เกียร์!?”
  รุ่นพี่สาวคนสวยแม้จะอยู่กันคนละคณะ แต่เขาก็เคยเห็นผ่านตาอยู่บ้าง

 เธอพุ่งตัวเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว แต่ช้ากว่าอีกคนที่เอาตัวใหญ่ๆบังเขาไว้จนมิด

  “ ปกป้องมันทำไม!? มันแย่งพี่หมอกไปจากครีมนะ!! หลีกไปเดี๋ยวนี้!!”

  มือใหญ่ผลักไหล่หญิงสาวตรงหน้าเขาให้ออกห่างจากตัว เกียร์ไม่ได้สนิทสนมอะไรกับเธอ

รู้จักก็แค่ในฐานะแฟนเพื่อนเท่านั้น จะมาเรียกจิกหัวอย่างกับออกคำสั่งแบบนี้เขาไม่ชอบ

   แววตานิ่ง มองคนตรงหน้าที่กระเซอะกระเซิงจนหาเค้าความสวยแทบไม่เจอ อย่างไม่ใส่ใจนัก

   “ มันสร่างยัง?”
 หันไปถามเพื่อนๆที่อยู่กันครบกลุ่มเมื่อเขาเข้ามาแล้ว

  ยังไม่ทันมีใครได้ตอบ ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออก
 พร้อมร่างของหมอกที่ใบหน้าเปียกซก นัยน์ตาแดงก่ำเดินออกมา

  “ เอ้า...เคลียร์ซะ!”
  เกียร์ผลักคนที่เอาตัวบังไว้ออมมาข้างหน้าไม่แรงนัก

  “ อิง!”
  หมอกนิ่งค้างไปชั่วครู่

  “ หึ..พูดมาสิว่าเป็นเพราะมัน พี่หมอกถึงบอกเลิกครีม!”

  เหมือนทุกคนจะเงียบ รอฟังคำตอบจากหมอก ห้องทั้งห้องเงียบกริบไร้คำพูดใด ไร้การเคลื่อนไหวใดๆเช่นกัน
 ทั้งที่อยู่กันเกือบสิบชีวิต

   “ ไม่เกี่ยวกับอิงหรอก พี่ไม่ดีเอง”
   ใช่เป็นเขาที่ไม่ดีเอง ที่แบ่งปันใจไปให้อิงจนแทบหมด ทั้งที่อีกคนไม่ได้คิดอะไรกับเขาเลย

  “ พี่หมอกปกป้องมัน เข้าข้างมัน ... บอกมานะว่าแกทำอะไรพี่หมอกถึงไปชอบไอ้วิปริตผิดเพศอย่างแกได้น่ะห๊า!”

   หญิงสาวถลาเข้ามาหาอิงพร้อมกับคำผรุสวาท

 ฝ่ามือเรียวหมายจะฟาดลงมาที่ใบหน้างดงามเกินชายนั้น ให้สาแก่ใจกับความเจ็บปวดของเธอ

  “ หมับ!”

  อิงเร็วพอที่จะรับข้อมือรุ่นพี่สาวไว้ได้ทัน ก่อนจะผลักเธอจนร่างเพรียวบางถอยกระเด็นไปหลายก้าว

  “ เพราะขี้โวยวายน่ารำคาญอย่างนี้ไง ผู้ชายเขาถึงไม่เอาไปเป็นแม่ของลูก ”

  อิงเหยียดริมฝีปาก มองเธอด้วยสายตาดูแคลนเต็มทน

   ก่อนจะกวาดสายตาแบบเดียวกันไปรอบตัว  ดวงตาหวานที่ถูดกรีดวาดจนดูเฉี่ยว

  กอปรกับต่างหูนิลเม็ดจิ๋ว ยิ่งเสริมให้คนร็อคเล็กๆดูดุยิ่งขึ้นไป

   จิกมองอย่างเหยียดๆไล่ไปโดยรอบ ทีละคน   ที.. ละ.. คน ..

   จน...คนสุดท้าย ที่ยืนอยู่ข้างเขา

    คน ทั้งหมดที่อยู่ที่นี่ตอนนี้ ยกเว้นแค่สายหมอก กำลังมองว่าเขาเป็นพวกชอบแย่งผัวชาวบ้าน

   ..พวกที่ชอบคิดไปเอง ..

   ดูเหมือนความหมายของสายตาที่ส่งไป  จะเข้าถึงหัวกะโหลกรุ่นพี่ที่ตัวเท่ายักษ์ปักหลั่นทั้งหลาย
   ถึงได้พากันหลบตาเขากันหมด แต่ก็ยังมีคนที่ต้องยกเว้น

   “ อย่ามามองฉันอย่างนี่นะ อีเกย์ร่าน!”
  ดูเหมือนเธอจะไม่ยอมเข้าใจอะไรเลยจนมาถึงตอนนี้ อชิรวิชณ์กรอกตาอย่างหน่ายๆ

  “ ภาพลักษณ์ที่เคยสร้างไว้ล่อพวกผู้ชายรักษามันไว้บ้างก็ดีนะครับ ไม่ใช่อะไรหรอก ผมอายแทนน่ะ
ถ้าต้องบอกใครต่อใคร ว่าคุณเรียนที่เดียวกัน แถมยังเป็นถึงดาวคณะซะด้วย
 เดี๋ยวใครต่อใครจะหาว่าคนคณะนั้นเลือกดาวกันแค่ที่หน้าตา แต่ลืมเรื่องของปัญญากับมารยาทไปเสียสิ้น..น่ะครับ”

   อชิรวิชณ์ซุกมือเข้ากับกระเป๋ากางเกงมองคนถูกว่ากลับบ้าง ที่เริ่มดิ้นเร่าๆ กลีบปากเคลือบสีสวยอ้าพะงาบๆ

   ปลายนิ้วเรียวชี้ตรงไปที่สีหน้าเรียบๆของคนที่เธอเข้าใจว่า เข้ามาแย่งคนรักไปจากอก

 “ แก!.../พาครีมเข้าไปที่ห้องกูก่อนไฟ”

   ยังไม่ทันที่เธอจะได้พรั่งพรูวาจาที่ไม่น่าฟัง  ให้ต้องอับอายขายขี้หน้าเพื่อนเขากว่าที่เป็นอยู่อีก
สายหมอกก็บอกคนที่อยู่ใกล้ที่สุด ให้พาอดีตแฟนสาวเข้าไประงับสติในห้องนอนของเขา
  เพราะประตูอยู่ตรงด้านหลังพอดี

  “ พี่ไฟปล่อยครีมนะ! มันด่าครีมไม่เห็นเหรอ พี่หมอก!.../..ปึง!”

   ความเงียบงันเข้าคลอบคลุมในห้องนั้นอีกครั้ง ไฟออกมาแล้วหลังจากเหวี่ยงแฟนเก่าของเพื่อนลงกับเตียงนอน
  ไม่ได้สนใจว่าเธอจะเป็นผู้หญิงด้วยซ้ำ เสียงแหลมๆทำเขาปวดหูมานานละ

   เพื่อนของหมอกเริ่มไม่แน่ใจกับสิ่งที่เข้าใจกันมาก่อนหน้าบ้างแล้ว
  คนที่แย่งแฟนคนอื่น  จะกล้ามายืนหน้าด้านอยู่ อย่างไม่กลัวเกรงอย่างนี้น่ะหรือ

   “ ผมว่าพี่หมอก บอกกับพวกเพื่อนๆพี่ให้เข้าใจถูกต้องกันจะดีกว่านะครับ”
  คนที่ตัวเล็กที่สุดในเวลานี้ จ้องคนที่เพิ่งสร่างเมานิ่ง

 “ เพื่อนพี่จะได้ไม่ต้องเที่ยวไปชกต่อยใคร แล้วก็ด่าว่าใครต่อใครว่าร่าน เพียงเพราะเข้ามาคุยกับพี่”
  ท้ายประโยคปลายหางตามองคนที่ยืนข้างๆพร้อมคำกระแทกแดกดัน

   “ พี่ขอโทษ...”

  “ ผัวะ..ปึง”

   “ วืดดด...ปึก...ตุบ”

     ก่อนที่หมอกจะทันพูดบอกอธิบายเรื่องราว รวมทั้งข่าวลือที่ทำให้รุ่นน้องเสียหาย
ประตูห้องนอนของหมอกก็ถูกกระชากเปิดออกอย่างรุนแรงตามอารมณ์คนข้างใน  ที่เธอไม่คิดจะกดจะข่มให้มันเย็นลงสักนิด
 
   อะไรบางอย่างกระแทกเข้าที่หน้าอกของอชิรวิชณ์ก่อนที่จะร่วงลงกับพื้น

   อิงแค่คันๆเพราะน้ำหนักของสิ่งนั้นไม่ได้มากพอที่จะทำให้เขาถึงกับรู้สึกเจ็บ

  มองสิ่งของบนพื้น  ก่อนจะใช้มือซ้าย ที่ข้อมือเรียวสวมปลอกหนังสีดำตอกหมุดปลายแหลม
ก้มลงหยิบกล่องของขวัญที่เล็กเท่าฝ่ามือ

  ที่ของ2ชิ้นหลุดกระเด็นออกมา เพราะฝากล่องโดนกระแทกจนกระเด็นไปคนละทาง

  เก็บรวบทุกชิ้นที่กระจัดกระจายขึ้นมาไว้ในมือทั้งหมด อิงจำสิ่งของตรงหน้าได้อย่างดี

  “ นี่ไงหลักฐาน ไอ้ของขวัญกระจอกๆที่แกแอบเอาให้พี่หมอกวันนั้น หรือจะเอารูปถ่ายด้วยก็ได้นะ หึ ยังจะแก้ตัวอยู่อีกไหม อีหน้าด้าน!”

   อิงไม่สนใจคำพูดที่ไม่ได้คิดไตร่ตรองก่อนของรุ่นพี่สาวสักนิด ก้มมองของในมือ
 ก่อนจะเงยหน้ามองรุ่นพี่หนุ่มที่เขาทั้งเชื่อใจและทั้งไว้ใจ ตามด้วยคำถาม

   “ หมายความว่าไงครับ?”

    “เอ่อ..อิง..คือพี่..” กลายเป็นสายหมอกที่ต้องอึกอักเสียเอง


   “ ทำไม?”
   เป็นคนที่ยืนข้างๆอิงแทนที่ถามออกไปอย่างไม่เข้าใจ

   เขาเห็นหมายเลยที่ถูกปักบนผ้ารัดข้อมือ  หรืออันที่จริงน่าจะรัดตรงท่อนแขนมากกว่าทั้งสองอัน

   สีน้ำเงินเข้มปักอักษรสีขาวอันหนึ่ง กับอีกอันสีขาวปักสีน้ำเงินเข้ม เกียร์ไม่แน่ใจ เลยดึงมาจากมือของอิงมาดูให้ชัดๆ

   “นี่มันรหัสกับชื่อกู?”

  เกียร์พลิกของชิ้นเล็กในมือ เพื่อดูให้ดีอีกครั้ง แต่ก็ยังเหมือนเดิม
 คือ ด้านหนึ่งริมผ้าปักเลขรหัสของเขาที่มีสัญลักษณ์เกียร์อยู่ด้านท้าย

   ตรงกลางของอีกด้านปักชื่อเล่นเขาเป็นภาษาอังกฤษด้วยตัวพิมพ์ใหญ่

  ไม่ใช่แค่เกียร์ที่ไม่เข้าใจ คนที่เหลือทั้งหมดก็ด้วยเช่นกัน

  แต่ยังไม่ทันมีใครได้พูดอะไรอีก อิงก็คว้าของในมือใหญ่มายัดใส่กล่องปิดฝา
แล้วยัดเข้ากระเป๋ากางเกงทันที โดยที่เจ้าของชื่อบนผืนผ้าชิ้นเล็กนั้นไม่ทันได้ตั้งตัว

 ก่อนมองสายหมอกอย่างต้องการคำตอบ

  “ ผมฝากของนี้ไปก่อนแข่งกีฬามหาลัย2วัน แต่นี่มันผ่านมาเดือนกว่าแล้ว พี่ก็บอกว่าเขาได้รับแล้ว แต่ไม่เห็นพูดอะไร พี่บอกผมอย่างนั้นนี่ครับ?”
   แถมยังพาไปเลี้ยงตอบแทนแล้วด้วยซ้ำ  สายตากดดันหลายคู่ถูกส่งให้เดือนมหาลัยแทน

  “ พี่ชอบอิง..”
   ทุกคนนิ่งค้างกับคำตอบนั้น แต่คนที่ช็อคที่สุด ก็คงจะเป็นหญิงสาวคนเดียวที่อยู่ในห้องนั้น

   “ ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้...”
   คงเริ่มตั้งแต่แรกเลยด้วยซ้ำล่ะมั๊ง และคงจะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
 
  จากที่อิงไลน์มาหาเขาเพื่อถามไถ่ ถึงอีกคน ครั้งนี้ครั้งเดียวที่เขาต้องโกหก

   แต่....หลายครั้งที่เขาต้องแอบเจ็บแปลบๆอยู่คนเดียว


   “ ทั้งที่พี่ก็รู้ว่าผมชอบใครอย่างนั้นเหรอครับ?”
    อชิรวิชณ์ไม่ได้ตะคอกไม่ได้อะไรเลย แต่เขาเริ่มไม่แน่ใจ ว่าตอนไหนบ้างที่คนๆนี้โกหกเขา

   “ พี่ขอโทษ แต่พี่ยังยืนยันว่าพี่รักอิงจริงๆ”
   จะโกรธเขาก็ได้ ที่ผ่านมาใช่ว่าสิ่งที่เขาทำจะมีความสุข

  “ ต้องขอโทษด้วยที่ อิงตอบรับความรู้สึกนั้นของพี่ไว้ไม่ได้”
  ใจอิงอ่อนยวบลง ไม่ใช่เพราะสงสาร แต่เพราะเข้าใจต่างหากล่ะ ว่าคนหัวอกเดียวกัน

  “ ครับ พี่รู้ ไม่ต้องย้ำก็ได้..”
 สายหมอกว่าเสียงเบา ก้มหน้าลง ไม่หันไปมองอดีตแฟนสาวที่กำลังโกรธเกรี้ยว

   ทั้งที่เขาเพิ่งจะสารภาพรักกับคนอื่น ต่อหน้าเธอ แต่ทำไมเขากลับไม่รู้สึกผิดเลยสักนิด

  สายตาหลายคู่เบนไปหาอิงกับเกียร์แทนอย่างไม่อยากจะเชื่อ

    แต่คนที่ไม่อยากเชื่อที่สุด ก็คงเป็นเจ้าของเรื่องที่ไม่เคยรู้เรื่องห่าอะไรเลย
   จนเหมือนถูกสารภาพรักแบบกลายๆเมื่อครู่นี้

  “ ของนี่ผมทำมาให้พี่เกียร์ ฝากผ่านพี่หมอกไป ถ้ายังจำครั้งแรกที่ผมไปหาพี่หมอกได้ จริงๆผมจะไปหาพี่เกียร์ แต่ดันป๊อดเลยบอกว่าไปหาพี่หมอกแทน
 ผมคอยถามความเป็นไปของพี่เขาผ่านทางพี่หมอกก็เท่านั้น ขอโทษพี่ครีมด้วย ถ้าทำให้พี่เข้าใจผิด ที่ผมไปกินข้าวกับพี่หมอก ก็เพื่อเลี้ยงตอบแทนเท่านั้น
 ถ้าเข้าใจกันดีแล้วว่าอะไรเป็นอะไร ผมก็คงหมดธุระแล้ว ขอตัวเลยละกันนะครับ..”
   เขาไล่มองสบตาทุกคน ก่อนเอ่ยลา แล้วหมุนตัวทำท่าจะผละจากไป

  “ ของนั่นจะให้กูไม่ใช่เหรอ?”
  เกียร์คว้ามือคนที่เพิ่งบอกว่ารักเขาหมาดๆไว้ได้ทัน ปลายตาไปที่ของที่ว่านั่น
 ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงของคนที่เขากระชากตั้งไม่รู้กี่ครั้งแล้ว

    ร่างสูงเพิ่งรู้สึกตัว หลังจากนิ่งค้างตะลึงงัน กับคำบอกว่ารักโต้งๆของอีกฝ่าย ท่ามกลางหมู่เพื่อนฝูงของเขาอย่างเมื่อสักครู่นี้

   “ ครับ...ก่อนหน้าน่ะอาจจะใช่ แต่ตอนนี้ผมว่าผมไม่คิดว่าพี่สมควรจะได้มันแล้วล่ะครับ
และบางทีผมอาจจะอ่อยเพื่อนพี่แทนก็ได้นะ ก็อย่างที่ถูกตราหน้าว่าร่านไงล่ะครับ”

   คำกระแทกแดกดันถูกสาดเข้าเสียเต็มหน้าหล่อๆของคนหัวตั้งสวมแว่น แต่ก็นะ คนอย่างเกียรติภูมิสะทกสะท้านเสียทีไหน
  คิดซะว่าโดนเมียในอนาคตด่าก็แล้วกัน

   “ ถ้าอย่างนั้นกูก็จีบมึงได้น่ะสิ ก็เห็นบอกปาวๆว่าโสดนี่นะ ใช่ไหม?”
  ร่างสูงยิ้มร้าย เมื่อคิดว่าตัวเองได้เปรียบ ยังไงซะคนตรงหน้าก็ยังมีใจให้เขาเห็นๆ ทำปากเก่ง แต่หูนี่แดงเถือกเชียว เขินกูล่ะสิ

   “ อ่า...จะว่ายังงั้นก็ได้นะครับ ก็อย่างที่บอก ก็ผม..ยังโสด”  อชิรวิชณ์แสยะยิ้มยั่วไม่ต่างกัน

ก่อนจะเปิดประตูห้องแล้วก้าวออกไปตามระเบียงทางเดิน

  จากใบหน้ายั่วยวนเมื่อนาทีที่ผ่านมา กลับกลายเป็นใบหน้าราบเรียบ ติดจะบึ้งตึงด้วยซ้ำ
    เขาปอดแหกอะไรอยู่ได้ตั้งนาน ช่างน่าขำจริงๆ

  ทั้งที่แค่พูดก็ไม่เห็นจะยากเย็นอะไรเลยสักนิด ถึงแม้ว่าสถานการณ์ จะบีบบังคับให้ต้องพูดก็ตาม

    แล้วทำไมเขาไม่รู้สึกดีใจเมื่อได้ยินคำว่าจะจีบเขาเท่าที่ควรกันล่ะ
   หรือเพราะยังรู้สึกโมโหที่โดนด่าก็ไม่รู้

   แต่ที่แน่ๆ  รู้สึกแย่ชะมัด จำไม่ได้เลยด้วยซ้ำว่าเคยไปทำอะไรให้รุ่นพี่มาหลงชอบ
   จนต้องเลิกกับแฟนสาวอย่างนั้น อยู่ๆก็กลายเป็นมือที่สามโดยไม่รู้ตัว

  เขาไม่นึกโกรธรุ่นพี่สาวเลยในตอนนี้ ที่อาละวาดกับเขาขนาดนั้น
  รักมากก็เจ็บมาก ยิ่งเป็นคนมีหน้ามีตาในม.ด้วยแล้ว ยิ่งไปกันใหญ่

   แต่นั่นก็ใช่ว่าอชิรวิชณ์จะปล่อยให้อีกคนมายืนด่าตัวเองปาวๆทั้งที่ไม่มีความผิด
   ไม่ค่อยพูด ใช่ว่าจะตอกกลับไม่เป็นหรอกนะ





   ให้หลังคนที่ตอกหน้ารุ่นพี่อย่างพวกเขา จนพูดกันไม่ออกแล้ว
   ภายในห้องก็ยังไม่มีใครพูดอะไรอีก จนกระทั่ง

   “ เกียร์ มึงตามไปดูอิงหน่อยได้ไหม ไม่รู้น้องมันจะกลับยังไง”
  หมอกอยากจะไปส่งเองด้วยซ้ำ แต่ติดที่ว่าเขายังรู้สึกผิดมากอยู่ ตอนนี้แม้แต่หน้าเขาอิงคงไม่อยากมองด้วยซ้ำล่ะมั๊ง

 แต่คนที่เพิ่งรู้ว่าใจมันตรงกันกับคนที่ออกจากห้องไปแล้ว ไม่คิดว่าต้องให้อีกคนบอก
เขาก็ไม่คิดว่าจะปล่อยให้คนของเขากลับเองอยู่แล้วล่ะ
แล้วคิดว่าเขาจะอยู่รออะไรล่ะ รีบตามสิครับ...


   “ นี่พี่หมอกเป็นห่วงมันมากกว่าครีมหรอ! นังเกย์นั่นมันมีดีกว่าครีมตรงไหน
   พี่หมอกถึงต้องไปชอบมันจนมาบอกเลิกครีมอย่างนี้ ”  คนถูกถามทำได้แต่เบือนหน้าหนีเท่านั้น

  “ ขอโทษนะ ถ้าจะหาว่าเสือก พี่ก็เสือกล่ะน้องเอ้ย ไอ้ที่น้องงอนเพื่อนพี่ เรียกร้องจะเอานู่นเอานี่
  แล้วยังเอาแต่ใจเอาแต่อารมณ์ตัวเองเป็นใหญ่อย่างที่ทำอยู่เนี่ย เป็นพี่นะ บอกตรงๆ
 คงไม่ทนขนาดนี้หรอก เดือนนึงงอนเกิน3ครั้งก็ไม่เอาแล้ว”
   ไม้เป็นคนเอ่ยสิ่งเหล่านั้นที่ทำให้ใบหน้าสวยที่เลอะสารพัดคราบนั้นถึงกับชาไปทั้งแถบ
  ราวกับโดนตบด้วยฝ่ามือใหญ่ๆของคนพูด

   “ แต่พี่หมอกเป็นแฟนครีมนะ ถ้ารักครีมก็ต้องง้อครีมสิ”
   เธอเชิดหน้าเถียงคนที่ยืนอยู่ข้างสายหมอก คนที่เธอไม่คิดจะเลิกรากับเขาง่ายๆ

  “ ไม่ได้อยากจะรุมหรอกนะ เห็นว่าเป็นผู้หญิง แต่ถ้าจะงอนงี่เง่าเพราะไม่ไปรับมากินข้าวเพราะไม่มีเวลา แล้วต้องง้อด้วยรองเท้าคู่เกือบหมื่นนี่ เป็นพี่ๆก็ไม่เอาน้องว่ะ”
  หญิงสาวคนเดียวในกลุ่มหน้าซีดลงทันตา เมื่อเดี่ยวพูดจบ

  “ นี่พี่หมอกเล่าเรื่องของครีมให้เพื่อนฟังเหรอ!?”
  เธอคล้ายจะไม่พอใจขึ้นมาอีก ตวัดสายตาจิกมองร่างสูง ที่ยืนนิ่งไม่หือไม่อืออะไร
จะมีอะไรให้เขาสนใจ  ได้เท่าคนที่เพิ่งเดินออกไปจากห้องนี้อีก

  “ ไอ้หมอกมันไม่ได้บอกอะไรหรอกน้อง พวกพี่ได้ยินกันทั้งกลุ่มนี่แหละ
  แล้วไอ้ที่มาแว้ดๆกับพวกกูที่เป็นรุ่นพี่เนี่ย พอเห็นว่าไม่ถือสาเพราะเป็นแฟนเพื่อนก็เอาใหญ่เลย
 คิดว่าตัวเองเป็นใครเหรอ?”
   เดี่ยวยืนล้วงกระเป๋ากางเกง หรี่ตามองอีกฝ่าย ราวกับจะข่มให้อีกฝ่ายให้เล็กลงยิ่งกว่ามดปลวก

  พิยดาเพิ่งสำนึกสำเหนียกกับตัวเองว่า กลุ่มคนเหล่านี้น่ากลัวขนาดไหน
  ถ้าไม่มีหมอกคุ้มกะลาหัวอยู่ เธอคงโดนหนักยิ่งกว่านี้

 ในตอนที่เธอเอารูปหมอกกับอิงไปฟ้องคนกลุ่มนี้ แล้วบอกให้จัดการเตือนคนรักเธอให้ ราวกับออกคำสั่งเพราะได้ใจ
   กลุ่มเพื่อนของแฟนเธอก็ไม่ได้ดูเดือดร้อน หรือแยแสเธอเลย
 ถ้าเธอจะก้มหน้าที่เชิดอยู่ตลอดเวลาลงมาดูสักนิด

  “ เรื่องของเรามันจบแล้วครีม พี่คิดว่าพี่พูดกับครีมให้เข้าใจดีแล้วไม่ใช่เหรอ...ว่าทำไม  กลับเถอะเดี๋ยวพี่ไปส่ง”
แววตาไร้ซึ่งความรู้สึกอย่างเก่าก่อนมองตรงมาที่เธอ

“ แต่ครีมไม่ยอม!  พี่หมอกจะทิ้งครีมอย่างนี้ไม่ได้!”
   ยังไงเธอก็ไม่ยอม ในเมื่อคนๆนี้ไม่เคยขัดใจเธอเลยสักครั้ง แล้วที่สำคัญเธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
 ถ้าใครๆรู้ว่า ถูกผู้ชายทิ้ง เพราะทนความเอาแต่ใจของเธอไม่ได้

  “ มันจบแล้วครีม!!!”

   นัยน์ตาที่เคยอ่อนโยนทอแต่แสงอบอุ่นมาให้ กลับลุกโชนขึ้นทันตา เสียงโหดๆที่เธอไม่เคยได้รับ
  พร้อมดวงตาแข็งกร้าว  บ่งบอกถึงการเอาจริงของคนอย่างสายหมอก

  พิยดาถึงกับเย็นยะเยือกไปถึงขั้วหัวใจ ได้แต่เก็บความคับแค้นความเสียใจลงในอก เดินตามร่างสูงใหญ่ที่บอกว่าจะไปส่งเธอเท่านั้น

   ทำอะไรไม่ได้อีกแล้วจริงๆ เธอหลงระเริงเกินไป

   ยิ่งคบกันนาน  คนที่เธอได้แต่มองแผ่นหลังในเวลานี้  ยิ่งเอาใจเธอสารพัด

  จนเป็นเธอเองที่ได้ใจจนคิดว่า จะเอาแต่ใจตัวสักเท่าไหร่ก็ไม่เป็นไร
 ยังไงคนรักก็ต้องยอมเธอทุกอย่างอยู่แล้วแน่ๆเพราะเขารักเธอ

    และเพราะเป็นอย่างนั้น พิยดาถึงต้องมานึกเสียใจทีหลังอยู่อย่างนี้ เพราะมันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว

 ... อีกคนหมดรักเธอแล้วอย่างสิ้นเชิง...

[bulldog17]

สงสารเธอนะ
ขอให้ไปดีพ้นๆจากคน
หลายใจขี้เบื่อเร็วๆนะ
ปรับปรุงนิสัยด้วยละหล่อน

[ดาวโจร500]

มาทันใจจจจจ ต่อเลยๆ ฟัดเลยพี่เกียร์

[koikoi]

ต่อไปก็ไม่ต้องคอยแอบมองแล้วนะอิง

[pannuna]

เกิ๊นนนน นางร้ายเกินไปปป
เอ่อกลายเป็นสารภาพรักง่ายๆไปเลย จากที่เฝ้ามองมาตลอด ต้องขอบคุณพี่หมอกมั้ย5555

[anterosz]

เกียร์จะจีบอิงแล้วววว... รอตอนต่อไป

[magarons]

เพราะเราคู่กัน~~~ เพลงนี่มอบให้เกียร์และอิง5555

[BlackClover]

เห็นเค้ารักเลยได้ใจ... ไม่นึกถึงวันที่เข้าหมดรักสินะ
คงจะพูดอะไรไม่ได้นอกจากสมน้ำหน้า...แค่ให้ง้อด้วยรองเท้า  คู่ละหมื่นนี้
ก็อุบาทมากพอแล้วนะ  เอาแต่ใจจนหน้าเกลียดแล้วยัง  เห็นแก่ได้อีก
ขนาดเป็น ผญ. ด้วยกันยังรู้สึกเอียนเลย  พอเค้าขอเลิกก็ไม่ยอมอีก 
โธ่วๆๆๆ   

[Anong2013]

มาต่อเร็วๆนะ. ไม่อยากรอนานแล้ว.


ขอยาวๆหน่อยได้ไหม. สั้นมากๆเกินไป

[andaseen]

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน ชอบอ่ะ นายเอกสู้คนดี แม้ว่าพระเอกค่าตัวแพงเพิ่งได้ออกมาก็เถอะ

[BlackClover]

คือ คนเขียนไม่เข้าใจค่ะ ว่ะทำไมเนื้อหาอีกส่วนมันถึงลงไม่ได้
 พยายามลงหลายทีแล้วแต่มันไม่ขึ้น มันขึ้นรีใหม่แต่ ตรงเนื้อหามันว่างไปเลย
ตอนนี้มันยังไม่จบ มีต่ออีกหน่อยหนึ่ง ใครรู้ช่วยบอกที
ถ้าลงได้จะลงที่รีนี้นะ

ถ้ามันยังไม่จบตอน  ก็ขึ้นตอนที่ 11 ต่อเลยก็ได้ค่ะ...เพราะเม้นปาดไปเยอะแล้ว แฮะๆๆ

[ROCKLOBSTER]

คือ คนเขียนไม่เข้าใจค่ะ ว่ะทำไมเนื้อหาอีกส่วนมันถึงลงไม่ได้
 พยายามลงหลายทีแล้วแต่มันไม่ขึ้น มันขึ้นรีใหม่แต่ ตรงเนื้อหามันว่างไปเลย
ตอนนี้มันยังไม่จบ มีต่ออีกหน่อยหนึ่ง ใครรู้ช่วยบอกที
ถ้าลงได้จะลงที่รีนี้นะ

ถ้ามันยังไม่จบตอน  ก็ขึ้นตอนที่ 11 ต่อเลยก็ได้ค่ะ...เพราะเม้นปาดไปเยอะแล้ว แฮะๆๆ

พออ่านเม้นท์ของแต่ละคนแล้ว เลยรู้ว่ามันลงตอนที่10ไปครบแล้ว แต่ปัญหามันอยู่ตรงที่ว่า
 มันขึ้นไม่หมดตอนคนเขียนอ่านดูน่ะค่ะ แต่ตอนแสดงตัวอย่างมันก็ขึ้นครบนะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน

[BlackClover]

 “ ภาพลักษณ์ที่เคยสร้างไว้ล่อพวกผู้ชายรักษามันไว้บ้างก็ดีนะครับ ไม่ใช่อะไรหรอก ผมอายแทนน่ะ
ถ้าต้องบอกใครต่อใคร ว่าคุณเรียนที่เดียวกัน แถมยังเป็นถึงดาวคณะซะด้วย
 เดี๋ยวใครต่อใครจะหาว่าคนคณะนั้นเลือกดาวกันแค่ที่หน้าตา แต่ลืมเรื่องของปัญญากับมารมาทไปเสียสิ้น..น่ะครับ”

พิมพ์ผิด 1ที่ค่ะ  กำลังอิน  ฮาก๊ากกเลย

[kinjikung]

เอ้าแงะ น้องอิงดูเหมือนจะเงียบ ๆ เรียบร้อย แต่ใส่ต่างหู ข้อมือหนังมีหนาม เฮ้ย แกแอบร็อคนี่หว่าอิง 555+ ผิดคาด
แบบนี้เรียกว่าสารภาพรักกันแบบแมน ๆ ชอบหว่ะ พี่เกียร์แม่งก็เปลี่ยนสีไวเกินตอนแรกโกรธเค้าตอนนี้จะจีบซะแล้ว
เห็นว่าใจตรงกันนะจะเชียร์  ป้ายไฟพร้อม

[Guy_BLove]

พี่เกียร์จีบเลยยยยยยยยย

[MayA@TK]

ครีมนี่อยากมีแฟนหรืออยากได้ธนาคารเคลื่อนที่
ต้องง้อด้วยรองเท้าคู่เกือบหมื่นนี่หัวสูงเท่าตึกใบหยกแล้วมั้ง
ถ้าจะเอาแต่ใจขนาดนี้ขอมอบสัมปทานคานทองให้เลยผู้ชายที่ไหนจะทนไหวกัน
โดนบอกเลิกแบบนี้นางคงไม่ยอมจบคงหาเรื่องให้อิงอีกแน่ๆ
พี่เกียร์รีบจีบรีบเคลียร์กับอิงเร็วนะ ด่าน้องว่าร่านอีกต่างหากนะพี่เกียร์ตบปากตัวเองเลย

 

[naruxiah]

สมน้ำหน้า มีแฟนเห็นแฟนเป็นตัวอะไรก็ไม่รู้ เป็นเราก็รำคาญ ผญ.แบบนี้

พี่เกียร์คะ จีบเลยค่ะ อย่าได้อาย น้องแมนกว่าอีกดูสิ น้องบอกรักก่อนแล้วนะถึงจะบอกอ้อมๆก็เถอะ

[PK13]

เสร็จพี่เกียร์แน่ๆ 555555

[angelnan]

อิงอย่าเพิ่งใจ อ่อนนะ หายโกดไอ้เกียร์นะ

[B52]

สะใจดี

[▲TEACHCHY▼]

ถึงเวลาเถื่อนจีบน้องล่ะ
รุกเลยลวกเพ่555

..
ที่ลงไม่ได้เพราะตัวอักษรเกินหรือเปล่าคะ
เราไม่เคยลงนิยายเหมือนกัน
แต่มันมีกำหนดตัวอักษรอยู่ ถ้ายาวไปก็ต้องต่ออีกรีนึง

[maemix]

ครีมร้ายแบบนางร้ายจริงๆ
พี่เกียร์ด่าอิงไว้เยอะ หน้าแหกเลยซิ

[wikawee]

หมอกจ๋าาาา ไม่เป็นไรนะ มามะ มาซบที่อกชั้นเถอะ
เกียร์ ไม่ค่อยเลยนะ รีบจัง 

ชะนี!!!!! กลับไปที่ชอบๆเถอะ อย่ามาละลานมนุษย์คนอื่นอีกเลย แล้วอย่าเสล่อ!!!ไปทำสันดานแบบนี้กับใครอีกล่ะ เหอะ!!!! 

[ammchun]

ชอบเหลือเกิน ร้ายได้ใจจริงๆ อิงดูต่างไปจากเกิม ส่วนพี่หมอก

[shoky_9]

จีบเลยๆๆ 

[eliza]

บทจะป๊อดก๊ป๊อดเกิ๊น พอเวลากล้าก็โคตรกล้า 555 เป็นคนสุดโต่งใช่ป่ะเนี่ยอิง

[BlueCherries]

 

พี่เกียร์ทำไงต่อเนี่ย จะจีบน้องไหมมมม

[tararatart]

กระชับฉับไวเป็นบางเรื่องนะต้องยืดเนื้อหาออกไปให้พระเอกเกลียดนางเอกเยอะๆก่อน คนอานก็ลุ้นน้ำลายยืด (พิษสุนัขบ้ารึป่าวนั่น) 555
ชอบๆ ไม่อยากให้ยืดมากแต่ไม่อยากให้จบไวอีกเช่นกัน555 ขออีกยาวๆนะคะ
ปล.ตอนที่11 จงมาบัดเดี๋ยวนี้