ตอนที่ 13
ไอ้เมลล์กลับบ้านด้วยสภาพจิตใจอันบอบช้ำ ร้องไห้กระซิกๆ ฮืออออออออ อารายวะ ยังไม่ทันได้จีบเลย อกหักแระกรู ผมนั่งคร่ำครวญกับตัวเองอยู่ที่คอนโด ทำไปทำมา เลยนั่งออนเอ็ม เผื่ออะไรๆ จะดีขึ้น ออนไปออนมา อ๊ะ! อิเจ้ที่รักออนนินา ไปอ้อนหน่อยละกัน
Mail สถานะ: อกหัก Says: เจ้ๆๆๆๆ
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: ว่าๆๆ
Mail สถานะ: อกหัก Says: เมลล์อกหัก
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: แล้วไงอ้ะ บอกกรูเพื่อ? บอกแล้วกรูช่วยไรด๊ายยยย
Mail สถานะ: อกหัก Says: อิเจ้ คิดจะเป็นที่ปรึกษาให้คนอื่นมั่งม่ะเนี่ย
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: คิดอยู่ แต่ทำไม่ได้ กร๊ากกกกกกกกกกก
Mail สถานะ: อกหัก Says: -*- เจ้แมร่ง
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: โอเคๆ ทำอีท่าไหนถึงอกหัก
Mail สถานะ: อกหัก Says: ก้อเมลล์ชอบพี่ที่ออฟฟิศที่เมลล์ไปฝึกงานอยู่ แล้วเค้าดันชอบผู้หญิง
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: ห๊าาาา อิเมลล์นี่เมิงเปงเกย์เร๊อะกรี๊ดดดด ผุ้ชายในสต๊อกกรู หดหายอีกละ
Mail สถานะ: อกหัก Says: อิเจ้...อย่าเพิ่งนอกเรื่องดิ
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: โอเค โทษที แล้วแกรู้ได้ไงว่าเค้าชอบผู้หญิง
Mail สถานะ: อกหัก Says: ก้พี่เค้าคุยกันพี่เค้าไปมีอะไรกับผุ้หญิง
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: โหยยยย อิเมลล์เจ้จะชี้ทางสว่างให้ การป่ำป้ามผุ้หญิง..มิได้หมายความว่ามันจะแมนเสมอไป เชื่อเจ้ เพื่อนเจ้ มันชอบไปอาบอบนวด ยังเกย์เล๊ยยย
Mail สถานะ: อกหัก Says: เจรงอ้ะเจ้ เจ้รู้ได้ไง
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: ก็มันบอก
Mail สถานะ: อกหัก Says: แล้วเจ้ก้เชื่อ?
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says: -*- เมิงตบกะกรูม๊ายยยย จะปรึกษาหรือกวนตีนกรู
Mail สถานะ: อกหัก Says:555+ เค้าล้อเล่งงง
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says:เออๆ แม่ม ไม่เหงว่าหล่อ ตบกบาลแยกแระเนี่ย
Mail สถานะ: อกหัก Says: เจ้โหด
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says:แล้วจะเอาไง
Mail สถานะ: อกหัก Says:ไม่รู้ดิ เจ้ว่าเอาไงดีอ้ะ
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says:ก็จีบดิ ของอย่างงี้ไม่ลองไม่รู้
Mail สถานะ: อกหัก Says:โหยแล้วถ้าเค้าปฏิเสธกลับมาอ้ะเจ้
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says:กัวอะไร ถ้าสมมติเค้าไม่ชอบแกจริงๆ แกก้อฝึกงานแค่ 3 เดือน แต่ถ้าเค้าเกิดเป็นขึ้นมา แกไม่ทำอะไรเลย น่าเสียดายออกความรักมันก็เหมือนปัญหาทางวิทยาศาสตร์แหละแก ตอนนี้แกมีปัญหา แกตั้งสมมติฐานแระ เหลือแค่ขั้นทดลอง ถ้าไม่ทดลอง แกจะลงสรุปได้ไง ถูกไม๊
Mail สถานะ: อกหัก Says: โหอิเจ้เราวิชาเกินด้วยอ้ะ
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says:-*- หลอกด่ากรูรึเปล่า
Mail สถานะ: อกหัก Says: ป๊าววววว ใครจะกล้าว่าเจ้ แต่ว่านะ เจ้ว่าเมลล์จะเริ่มจีบยังไงดี
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says:ก่อนอื่นชั้นว่าแก ลองคุยกะเค้าแบบเพื่อนๆ ธรรมดาก่อนม่ะ แล้วค่อยแบบแย็บๆ ไป คือล้วงความลับมาก่อนแบบขงเบ้ง รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้ง ชนะร้อยครั้ง!
Mail สถานะ: อกหัก Says: จัดไปเจ้ แต่ปัญหาคือ เค้ากะเมลล์ยังม่ะเคยคุยกันเลย นอกจากสวัสดีกันครั้งเดียว
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says:เหอๆ นี่เมริงชอบเค้าแน่เรอะ ก้อเข้าไปคุยบ้าง เนียนเป็นถามงาน ถามอะไรไปเงี๊ยะ
Mail สถานะ: อกหัก Says: ก็ได้เจ้ แล้วได้ความไง เมลล์จะกลับมาบอกนะ
ไม่ได้อยากเจ้าชู้ แต่ความสวยที่มีอยู่มันบังคับ Says:เออๆๆ สู้ๆ เว่ย มีไรเดี๋ยวเจ้วางแผนต่อให้
หลังจากนั้นผมก็คุยกะอิเจ้ เรื่อยเปื่อยอยู่พักนึง เจ้ก็ขอตัวไปนอนเพราะว่าที่สามีมันลากไปนอน เฮ้อ....พูดไปก็อิจฉา อยากมีบ้างว้อยยยย ผมเดินไปอาบน้ำเตรียมตัวจะนอน ปล่อยความคิดไปเรื่อยเปื่อย พรุ่งนี้ ยังไงก็ตามผมต้องลองคุยกะพี่มาร์ชให้ได้ สู้ๆ
รุ่งขึ้นผมก็แต่งตัวหล่อเหมือนเดิม วันนี้ยังไงๆ ก็ต้องคุยกะพี่มาร์ชให้ได้ ผมขับรถไปทำงานตามปกติ ก็ไปเช้านั่นแหละครับ ยังไงก็ไม่ชอบสายๆ อยู่ดี รถติด ขี้เกียจขับ มาถึงที่ทำงาน ก็ยืนคิดอยู่ว่าจะเอาไงดี จะกินข้าวก่อนหรือจะขึ้นไปดูว่าพี่มาร์ชมาทำงานรึยัง สุดท้าย พลังรักของผมก็มากกว่าความหิวครับ ผมเดินเข้าออฟฟิศไป ขึ้นไปข้างบน ผมก็เดินไปทำท่าเหมือนจะหาของที่โต๊ะ ตาก็เหลือบๆ ไปมองตามที่ต่างๆ ไม่มีใครอยู่สักคน เฮ้อ! ผมกำลังจะเดินออกไปทานข้าวแล้ว ร่างที่คุ้นตาก็ก้าวออกมาจากห้องห้องหนึ่ง พร้อมด้วยแก้วกาแฟในมือ
"พี่มาร์ช" อุ๊บส์! เผลอหลุดปากไปแล้วกรู ดีใจมากไปหน่อย เจ้าของชื่อเงยหน้าขึ้นมอง
"อ้าวน้อง...เอ่อ น้องอะไรนะ พี่ลืม" -*- ว่าแล้วว่าพี่ต้องลืม
"เมลล์ครับพี่"
"เออๆ มาเช้านะเรา"
"พี่ก็มาเช้านะคับ" เยสสสส กรุได้คุยแล้วเว่ยยยยยยยยยย พี่มาร์ชก็หาว
"ไม่ได้เพิ่งมา ยังไม่ได้กลับว่ะ ยุ่งชิบ"
"อ้าวจิงดิพี่ แล้วพี่กินอะไรรึยังอ้ะ" ผมเปงห่วงนะค้าบ ว่าที่แฟนผม
"ยังเลยว่ะ ว่าจะกินกาแฟเนี่ย" อ๊ะ นึกอารายดีๆออก
"เอ่อ...ไม่รู้จะรบกวนพี่ไปรึเปล่าอ้ะคับ"ผมตีหน้าเศร้า พี่มาร์ชก็มองผม
"หืม...อะไรอ้ะ"
"คือ ผมหิวอ้ะพี่ แต่ยังไม่รู้จักร้านแถวนี้เท่าไหร่เลย พี่พาผมไปหน่อยได้ป้ะ" ทำเสียงอ้อนๆ ส่งสายตาอ้อนไปอีกนิดนุง หุหุ
"อ๋อ..ได้ดิ พี่ก็หิวว่ะ เออ ลงไปกินก็ดีเหมือนกัน งั้นรอแปบนะ"
"คับ" เยส!!!! เข้าทาง กร๊ากกก ทีนี้นะ ไอ้เมลล์จะนั่งกินข้าวไป ล้วงความลับพี่มาร์ชไป สุขใจหาใดจะปาน กร๊ากกก เสร็จโจรแน่พี่มาร์ช
"เฮ้ย...เมลล์ แกเป็นอะไรรึเปล่า ทำท่าประหลาด" พี่มาร์ชแกมองมาทางผมทำหน้ากลัว เอ่อ กรู หลุดทำหน้ายังไงไปวะ
"ไม่มีไรพี่ ป่ะๆๆ ไปกินข้าวกาน เมลล์ หิ๊วหิว" พี่มาร์ชมันหัวเราะ อร๊ากกกก พี่ฆ่าผมเลยม๊ายยย น่ารักไปม๊ายยย
เราสองคนก็เดินออกมาพร้อมกัน ยังไม่ทันพ้นออฟฟิศ พี่กอล์ฟก็เดินเข้ามาพดี พอเห็นหน้าผมก็ยิ้มให้ เดินเข้ามาหาทันที
"เมลล์ ว่าไง จะไปไหนเนี่ย" -*- ยิงคำถามซะผมตอบไม่ทันเลยนะเพ่
"เอ่อ หวัดดีคับพี่กอล์ฟ ก็ไปกินข้าวกับพี่มาร์ชอ้ะพี่ ไปด้วยกันป้ะพี่" ชวนไปตามมารยาทนะพี่ อย่าไปนะ อย่าปายยยยย กรูจะไปกับที่รักสองคนน้า
"เออ ดีเลย ยังไม่ได้กินอะไรพอดี รอแปบ เอาของไปเก็บแปบ แปบนะมาร์ช" แหงะ กุเซ็ง
"เออๆ เร็วล่ะแก" ง่ะ พี่มาร์ชง่า พี่ม่ะอยากอยู่กันสองต่อสองกะผมหรอ พี่ยอมให้เขามาขวางทางรักเราได้ไงอ้ะ ชริ ช่างไม่รู้อะไรบ้างเล๊ยยยย ไอ้พี่บ้า ผมได้แต่นั่งคร่ำครวญในใจ สักพักพี่กอล์ฟก็ออกมา พร้อมกับสกิลปลาหมึก ลากแขนผมเหมือนเดิม แง่งง ปล่อยนะเฟ้ย ที่รักกรูเข้าใจผิดขึ้นมาทำไงเล่า ผมรีบหันไปมองหน้าที่รักผมทันที สายตาที่มองเห็นทำให้ผมต้องแปลกใจ มันมีทั้งความเจ็บปวด และอะไรบางอย่างที่ผมไม่เข้าใจ และไม่อยากเข้าใจด้วย ผมรีบแกะมือพี่กอล์ฟออก มาเดินอยู่ข้างพี่มาร์ช แล้วจัดการจับแขนพี่มาร์ชแทน
"เฮ้ย...มาจับทำไม" แกทำท่าตกใจ
"ก็เมลล์ไม่ชอบให้ใครลากแขนนี่ เมลล์ก็ต้องหาที่จับไว้ดิ พี่กอล์ฟจะได้ไม่ลากแขนเมลล์" ผมตอบแบบให้ได้ยินกันหมดแหละครับ ทำไมอ้ะ ก็ไม่ชอบนี่ พี่กอล์ฟก็หน้าเจื่อนๆ
"เออ พี่ลืมว่ะ โทษที" ผมทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ เกาะแขนพี่มาร์ชไปอย่างงั้นแหละ พี่มาร์ชแกก็ไม่ว่าอะไร หุหุ ดีใจเว้ยยยยยยยย
มาถึงร้านที่กินข้าว เราสามคนต่างคนก็ต่างสั่งแหละครับ ผมนั่งกินข้าวไป ไอ้แผนที่จะล้วงความลับเลยพังไม่เป็นท่า ได้แต่นั่งมองเค้าคุยกันเรื่องงาน อ่ะโด่ ผมก็รู้เรื่องนะค้าบ แต่ก้อไม่ได้พูดอะไร ปล่อยเค้าสองคนพูดกัน อะไรที่พอแทรกได้ก็แทรก คับ จนสักพักเราก็อิ่ม พี่กอล์ฟชิงตัดหน้าจ่ายตังค์ให้ผมกับพี่มาร์ช หุหุ ไอ้กระผมก็สบายไป ดีไม่เปลือง ระหว่างที่พี่กอล์ฟรอตังค์ทอน ผมกับพี่มาร์ชเลยเดินเข้าไปซื้อขนม ก็เมลล์ชอบนินา พี่มาร์ชแกเดินไปหยิบของไม่กี่อย่าง แล้วก็ยืนรอผมที่เคาเตอร์ ผมก็หอบขนมแหละครับเต็มแขน ไปวาง พี่มาร์ชหัวเราะ
"ชอบกินขนมหรอเราอ้ะ"
"โหยยย ชอบมากอ้ะพี่" ผมรีบบอก พี่ควรเรียนรู้อะไรเกี่ยวกะผมไว้เยอะๆนะคับ เวลาเราเป็นแฟนกันจะได้รู้ อิอิ
"หรอ แปลกนะ ตัวนิดเดียว" ถ้าใครว่าผมหยั่งงี้นะ ผมโกรธตาย แต่เป็นพี่ ผมถือว่าเป็นคำชมว่าผมน่ารักละกันนะ หุหุ
"ไม่รู้อ้ะ เมลล์กินยังไงก็ไม่อ้วน" พี่มาร์ชจัดการสั่งบุหรี่แล้วจ่ายตังค์ให้ผม ด้วย โครตปลื้ม แมนอ้ะ แฟนผม เดินออกมา ผมก็นึกขึ้นได้เลยถาม
"พี่มาร์ช นี่ตำแหน่งไรอ้ะพี่ ทำไมพี่มีห้องเป็นของตัวเอง" ก็คนมันสงสัยอ้ะนะ คนอื่นเค้าก็มีโต๊ะธรรมดา พี่แกเล่นมีเป็นห้องเลย
"555+ เป็นพนักงานนี่แหละ แต่อภิสิทธิ์เยอะกว่าชาวบ้าน 5555555+"
"โหพี่ เอาเรื่องจริงดิ"
"นี่แหละเรื่องจริง"
จากนั้นผมกับพี่มาร์ชก็เดินคุยกันไปจนถึงออฟฟิศเลยแหละครับ แม้พี่กอล์ฟที่เดินตามมาสมทบจะมาคุยบ้างแต่ก้อนะ ความรักมันเข้าตา ใครจะไปสน หุหุ เพิ่งรู้แหะ ว่าพี่มาร์ชปากจัด ใช้ได้เลยแอะ แต่ไม่เป็นไร ไอ้เมลล์รับด๊ายยยยยยยยยย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
