หัวข้อ: ♥♥♥ รัก...ที่ฟ้าไม่ได้ลิขิต ✦ [DRAMA] [Rewrite] ▚▚▚

[GBlk]

สวัสดี ครับ คุณสารวัฏฏะ

ได้อ่านนิยายเรื่องนี้ตามเทียบเชิญแล้ว

ชอบโครงเรื่อง ครับ มีหลายรสดี

ผมขอใช้สิทธิ์คนอ่านจบ แนะนำบางอย่างนะ


คือ สำนวนที่นิยมในนิยายบอยเลิฟนั้น จะเป็นสำนวนความคิดของตัวละคร คือ ตัวละครเป็นคนเล่าเรื่อง

แต่ของคุณสารวัฏฏะ จะเป็นแนวมือที่สามเป็นคนเล่า ซึ่งทำให้ความนิยมลดลง (แม้เนื้อเรื่องจะดี)

อาจจะปฏิเสธไม่ได้ว่า แนวเรื่องของคุณ เป็นแนวยอดนิยม(เขียน) ที่คนอ่านนิยมเอียน

แต่ผมว่าพล็อตเรื่อง และ สำนวนของคุณก็ไม่ได้แย่นะ ครับ น่าจะเรียกคนได้มากกว่านี้

สรุปแล้ว ผมว่า เลือกวิธีเล่าเรื่องไม่ตรงตามพิมพ์นิยมนะ ครับ วิธีที่เลือกมาใช้จะเหมาะกับนิยายที่เน้นอารมณ์และรายละเอียดมาก หรือไม่ก็ลึกลับซับซ้อนเสียเต็มประดา เช่น แฟนตาซี สืบสวน มหาอภิโคตะระดราม่าโพดๆ เป็นต้น 

โครงเรื่องแบบเรื่องนี้ น่าจะใช้แบบความคิดของตัวละคร และเน้นบทสนทนามากกว่า ครับ  ผมเห็นนิยายโครงแบบนี้ที่ดังๆ คนชอบๆ ใช้โครงแบบนี้ทั้งนั้น ครับ

ไม่ใช่ผมเขียนเก่งหรอกนะครับ นิยายผมเองก็ยังดองอยู่ แต่อันนี้ก็วิจารตามความคิดส่วนตัวเฉยๆ อย่าซีเรียสมากหล่ะ

แต่ยังไงผมก็ชอบ ครับ เล่าได้น่าติดตาม มีอะไรใหม่ๆเข้ามาตลอดเรื่อง เรทพองาม ไม่ใช่เอะอะก็กุ๊กิ๊กดุ๊กดิ๊กกันสองคน  (แบบนั้นเบื่อมาก ถึงสำนวนดีผมก็ข้าม ครับ)

แต่ชอบประโยคนี้มาก :-

ส่วนหนึ่งเป็นเพราะว่าผมหาข้อมูลยาแบบนั้นไม่ได้ด้วยครับ
ถ้าหาได้ บูมก็คงตายตอนจบครับ (พร้อมกับคนเขียนที่เสียสติไปด้วย)  --- อินไปไหมครับ ???

[sarawatta]

สวัสดี ครับ คุณสารวัฏฏะ

ได้อ่านนิยายเรื่องนี้ตามเทียบเชิญแล้ว

ชอบโครงเรื่อง ครับ มีหลายรสดี

ผมขอใช้สิทธิ์คนอ่านจบ แนะนำบางอย่างนะ


คือ สำนวนที่นิยมในนิยายบอยเลิฟนั้น จะเป็นสำนวนความคิดของตัวละคร คือ ตัวละครเป็นคนเล่าเรื่อง

แต่ของคุณสารวัฏฏะ จะเป็นแนวมือที่สามเป็นคนเล่า ซึ่งทำให้ความนิยมลดลง (แม้เนื้อเรื่องจะดี)

อาจจะปฏิเสธไม่ได้ว่า แนวเรื่องของคุณ เป็นแนวยอดนิยม(เขียน) ที่คนอ่านนิยมเอียน

แต่ผมว่าพล็อตเรื่อง และ สำนวนของคุณก็ไม่ได้แย่นะ ครับ น่าจะเรียกคนได้มากกว่านี้

สรุปแล้ว ผมว่า เลือกวิธีเล่าเรื่องไม่ตรงตามพิมพ์นิยมนะ ครับ วิธีที่เลือกมาใช้จะเหมาะกับนิยายที่เน้นอารมณ์และรายละเอียดมาก หรือไม่ก็ลึกลับซับซ้อนเสียเต็มประดา เช่น แฟนตาซี สืบสวน มหาอภิโคตะระดราม่าโพดๆ เป็นต้น 

โครงเรื่องแบบเรื่องนี้ น่าจะใช้แบบความคิดของตัวละคร และเน้นบทสนทนามากกว่า ครับ  ผมเห็นนิยายโครงแบบนี้ที่ดังๆ คนชอบๆ ใช้โครงแบบนี้ทั้งนั้น ครับ

ไม่ใช่ผมเขียนเก่งหรอกนะครับ นิยายผมเองก็ยังดองอยู่ แต่อันนี้ก็วิจารตามความคิดส่วนตัวเฉยๆ อย่าซีเรียสมากหล่ะ

แต่ยังไงผมก็ชอบ ครับ เล่าได้น่าติดตาม มีอะไรใหม่ๆเข้ามาตลอดเรื่อง เรทพองาม ไม่ใช่เอะอะก็กุ๊กิ๊กดุ๊กดิ๊กกันสองคน  (แบบนั้นเบื่อมาก ถึงสำนวนดีผมก็ข้าม ครับ)

แต่ชอบประโยคนี้มาก :-

ส่วนหนึ่งเป็นเพราะว่าผมหาข้อมูลยาแบบนั้นไม่ได้ด้วยครับ
ถ้าหาได้ บูมก็คงตายตอนจบครับ (พร้อมกับคนเขียนที่เสียสติไปด้วย)  --- อินไปไหมครับ ???

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ คิดว่าเราน่าจะเห็นในสิ่งเดียวกัน
เอาไว้แก้ตัวในเรื่องต่อไปครับ

[laplace]

ขอบคุณมากครับ  อ่านแล้วชอบมากครับ

[z-Time]

คิดถึง มาอ่านอีกรอบ ยังอินได้อีกค่ะ

  ผู้แต่ง

[cheezeful]

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ คิดว่าเราน่าจะเห็นในสิ่งเดียวกัน
เอาไว้แก้ตัวในเรื่องต่อไปครับ

เราว่าเราชอบนิยายที่ใช้วิธีเล่าเรื่ิองอย่างนี้อ่ะ เรื่องนี้สนุกมากกกก 

[kungfoopungpon]

สนุกมาก ๆ ครับ เนื้อเรื่อง น่ารักดี แอบเศร้า แต่เวลาหวานก็อบอุ่นดี
 

[SenzaAmore]

  สุดยอดค่ะ ชีวิตคนอะไรจะรันทดได้ขนาดนี้น้าาาา. แต่งดีมากค่ะ  ซึ้งมากเลย

[AB^Ton^]

ทิว + บูม รักกัน รักกัน

[DREAM COME TRUE]

สนุกมากกก ครับ รันทดมาก แต่ดีใจที่จบแฮปปี้
แปลกใจนะครับที่คนอ่านเรื่องนี้น้อย ทั้งๆที่เดินเรื่องกระชับ ไว ภาษาสวย เนื้อเรื่องดี
เป็นกำลังใจให้คนแต่งครับ

[pogpax]

แวะมาอ่านบูมทิว   

[konnarak]

ขอบคุณนะคับสำหรับนิยายดีดี จะรอติดตามเรืองอืนๆ นะคับ

[loveaaa_somsak]

เป็นอีกเรื่องที่ไม่ควรพลาด

อ่านวันเดียวจบ

หลากหลายอารมณ์ในเรื่องเดียว

[rome-filano]

เพิ่งมาตามอ่าน
สนุกมากๆเลยอ่ะค่ะ น้ำตาซึมไปหลายๆตอน หัวใจบีบหนึบๆๆ อินมากๆเลยอ่ะ
กว่าจะรักกันได้ บูมกับทิว (หรือทิวกับบูมนะกร๊ากก) หืดขึ้นคอเลยค่ะ
ลุ้นทุกตอนว่าเมื่อไหร่จะได้คบกัน จะได้เจอกัน ทิวอดทนมากจริงๆ

ซึ้งอ่ะค่ะ ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบ อ่านรวดเดียวเลยสนุกมากๆๆๆ
อยากปาดาวใส่ให้จริงๆเอาไปเลยสิบดาววว

[inxsara]

ได้กลับมาอ่านอีกครั้ง รู้สึกว่าผมก็หายจากการเขียนนิยายไปนานเลย
นี่ถ้ายังเขียนต่อคงเขียนได้หลายเรื่องละ ได้กลับมาดูอีกครั้งก็ดีใจที่เคยเขียนเรื่องนี้ไว้
นิยายเรื่องนี้ แรงและดราม่าสุดๆ เท่าที่เคยเขียนมา ยังไม่รู้จะมีเรื่องไหนที่ดราม่าได้แบบนี้อีกไหม

ทิวกับบูม บีม ต้อง คุณทิพย์นภา คุณลิขิต คุณทิษณา ฯลฯ คิดถึงเสมอนะครับ
คิดถึงคนที่เคยมาติดตามอ่านทุกคนด้วยครับ หวังว่าคนเก่าๆ ที่เคยมาอ่านจะแวะมาทักทายกันบ้างนะครับ

[Freja]

เพิ่งได้มาอ่านจากที่คนเขียนแปะลิงค์ไว้ให้ก็เลยตามมาถูก ธรรมดาน่าจะหาไม่ถูกหรอกเพราะว่าชื่อคนเขียนเปลี่ยนไป เราเองก็เพิ่งเข้ามาในเล้าได้ไม่นานก็เลยไม่ทราบนามเก่าๆของนักเขียนหลายๆท่าน

เราอายุมากแล้วชอบการเขียนที่แบบ GEV หรือผ่านมุมมองการเล่าโดยบุคคลที่สามมากกว่าแบบสมัยนิยมที่เล่าผ่านการใช้บทสนทนาเป็นหลักเพราะว่ารายละเอียดมีน้อย  แต่ก็อย่างที่ว่าแบบสมัยนิยมก็ดูจะชอบอะไรที่เร็วกระชับทำให้การบรรยายรายละเอียดมากๆดูจะเป็นการร่าย บลา  บลา บลา ไปเสีย

เรื่องนี้คุณคนเขียนแต่งพร้อมกันกับต้นสนทำให้ได้บรรยากาศความรู้สึกในการอ่านที่คล้ายคลึงกัน สนกับบูมมีบุคลิกที่คล้ายกันในบางส่วนเช่น การลังเล  ไม่กล้าตัดสินใจ แต่มีที่โดดเด่นก็คือการพยายามที่จะบอกเล่าเก้าสิบให้คนอื่นรู้ความสัมพันธ์ระหว่างตัวเองกับทิวโดยการแสดงออก  ทั้งทิวและบูมเป็นตัวละครชายที่สุภาพและนุ่มนวลไม่สาวแต่ก็ไม่ห้าวต้องเสียอีกที่ออกห้าวกว่า  ความสัมพันธ์ของคู่นี้เป็น Process ที่ยาวนานมากๆเลยทีเดียว   จุดหนึ่งที่เราว่าน่าจะนำมาใช้ในการอธิบายให้แม่บูมเข้าใจธรรมชาติของบูมได้มากขึ้นก็คือจุดที่ว่าบูมเคยนอนกับผู้ชายอื่นนอกเหนือจากทิวมาก่อนในขณะที่ทิวเองที่แม่บูมด่าว่าเป็นไอ้เกย์กลับยังไม่เคยมีเพศสัมพันธ์กับชายใดแต่ลูกชายที่แม่คิดว่าโดนเกย์ล่อลวงกลับเคยแล้ว  ตรงจุดนี้ทำให้คิดว่าทั้งบูมเป็นเกย์มากกว่าทิว แต่ก็เข้าใจที่คนเขียนโฟกัสตรงจุดที่ว่าบูมกับทิวรักกันมากๆ

ไม่อยากใช้คำว่าสนุก เพราะว่าโทนความรู้สึกของเนื้อเรื่องมันหนักหน่วงแทบทั้งเรื่อง ใช้คำว่าอ่านแล้วติดน่าจะถูกประเภทมากกว่า คือหยุดอ่านไม่ได้ ดีที่มาได้อ่านตอนที่เขียนจบแล้ว เป็นเรื่องหนึ่งที่จะไม่ลืมไปอีกนาน  ขอบคุณมากค่ะ

[Tsubamae]

ขอขอบคุณจริงๆที่จบแบบแฮปปี้ค่ะ ฮือออ
สงสารทิวมากกก บูมด้วยนะ แต่สงสารทิวมากกๆ
จริงๆ ทั้งครอบครัวทั้งความรักมลายหายไปติดๆกันเลย
ไหนจะหนี้สินอีก กว่าจะสมหวัง กว่าจะมีความสุขจริงๆ
ก็ต้องรอแล้วรออีก รวมๆแล้วเกือบสิบปี อยากรุ้จังว่าพ่อทิว
เป็นใครไม่มาสนใจลูกเลย ดีใจที่ในที่สุดแม่บูมก็เข้าใจ
ความรักไม่มีแบ่ง ชนชั้น วรรณะ ศาสนา พรหมแดน อายุ
เพศ หรอก ทุกอย่างอยู่ที่ใจ สังคมจะมองยังไงช่างเรื่อง
ของสังคม ยามทุกข์สังคมมาร่วมทุกข์ด้วยหรือเปล่าล่ะ
บางคนมีแต่จะเหยียบซ้ำ ฉะนั้นจะไปแคร์ทำไม แคร์ความรุ้สึก
ครอบครัว คนที่รักดีกว่า

[ิbenz]

ขอให้ทิวมีกำลังใจสู้ชีวิตต่อไปนะ......บูมนายมันเห็นแก่ตัวว่ะ

[samsung009]

 

[คนใจอ่อน]

ตามมาอ่านจากกระทู้แนะนำนิยาย เพิ่งได้อ่าน อ่านแล้วฟินมากกกก
ดีใจที่คนเขียนไม่ท้อหยุดเขียนไปซ่ะก่อน ไม่งั้นคงไม่มีนิยายสนุกๆแบบนี้มาให้คนอ่านอินข้ามวันข้ามคืน
เป็นคนที่ชอบอ่านนิยายที่เขียนจบแล้ว นิยายที่ยังเขียนไม่จบจะไม่เข้าไปอ่านเลยถึงแม้ใครต่อใครจะว่าสนุกมากก็ตาม รออ่านทีเดียวดีกว่า เคยอ่านอยู่เรื่องนึงยังไม่จบอารมค้างมากกก ไม่เอาอีกแล้ว

มาให้กำลังใจคนเขียนตอนนี้ก็คงไม่สายเนอะ

คนเขียน แต่งเรื่องไหนอีกบ้างอ่ะ นอกจาก รักที่ฟ้าไม่ได้ลิขิต กับ ต้นสน จะตามไปอ่านให้หมดเลยอ่า

ปล. ทั้ง รักที่ฟ้าไม่ได้ลิขิต และ ต้นสน สนุกทั้งสองเรื่อง แต่ส่วนตัวชอบเรื่องรักที่ฟ้าไม่ได้ลิขิตมากกว่าอ่ะ ไม่รู้เป็นเพราะอ่านเรื่องนี้ก่อนแล้วถึงไปอ่านเรื่องต้นสนหรือป่าวนะ

[sarawatta]

ตามมาอ่านจากกระทู้แนะนำนิยาย เพิ่งได้อ่าน อ่านแล้วฟินมากกกก
ดีใจที่คนเขียนไม่ท้อหยุดเขียนไปซ่ะก่อน ไม่งั้นคงไม่มีนิยายสนุกๆแบบนี้มาให้คนอ่านอินข้ามวันข้ามคืน
เป็นคนที่ชอบอ่านนิยายที่เขียนจบแล้ว นิยายที่ยังเขียนไม่จบจะไม่เข้าไปอ่านเลยถึงแม้ใครต่อใครจะว่าสนุกมากก็ตาม รออ่านทีเดียวดีกว่า เคยอ่านอยู่เรื่องนึงยังไม่จบอารมค้างมากกก ไม่เอาอีกแล้ว

มาให้กำลังใจคนเขียนตอนนี้ก็คงไม่สายเนอะ

คนเขียน แต่งเรื่องไหนอีกบ้างอ่ะ นอกจาก รักที่ฟ้าไม่ได้ลิขิต กับ ต้นสน จะตามไปอ่านให้หมดเลยอ่า

ปล. ทั้ง รักที่ฟ้าไม่ได้ลิขิต และ ต้นสน สนุกทั้งสองเรื่อง แต่ส่วนตัวชอบเรื่องรักที่ฟ้าไม่ได้ลิขิตมากกว่าอ่ะ ไม่รู้เป็นเพราะอ่านเรื่องนี้ก่อนแล้วถึงไปอ่านเรื่องต้นสนหรือป่าวนะ

ขอบคุณมากๆ เลยครับที่มาอ่านนิยายเรื่องนี้ เป็นอีกเรื่องในความทรงจำของผมเลย แต่หลังจากที่เขียนเรื่องนี้จบไปได้สักหน่อย
ผมก็หายไปเกือบสามปี เพิ่งจะกลับมาเขียนใหม่อีกครั้งครับ เอา "ต้น-สน" มาเขียนใหม่ด้วย

พอดีผมเพิ่งเป็นนักเขียนใหม่ นอกจาก "รัก...ที่ฟ้าไม่ได้ลิขิต" กับ "ต้น-สน" แล้วก็มีเรื่องสั้นๆ อีก 2 เรื่อง ตามข้างล่างนี้ครับ

เรื่องน่ารักๆ เมื่อผมหลงรักคนพิการ (ขอเรื่องจากน้องคนหนึ่งมาลง)
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32188.0

I love Kim Jong Hoon (ประสบการณ์ตรงของตัวเองกับหนุ่มเกาหลี)
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32450.0

ตอนนี้มีเรื่องที่กำลังเขียนยังไม่จบอยู่สองเรื่อง เพิ่งลงได้ไม่นานครับ เขียนจบอย่างแน่นอน ผมอยากเขียนนิยายมาก
ถึงขนาดลาออกจากงานประจำ (ที่เงินเดือนเยอะมากกกกกกก) มาทำงานอิสระของตัวเอง มีเวลาเขียนนิยายได้เยอะขึ้นเลย

ูต้น-สน: ปาฏิหาริย์รักที่รอคอย (ปรับเนื้อเรื่องใหม่ รอบที่สามจะเป็นรอบสุดท้ายแล้ว ผมจะให้เรื่องนี้เป็นอย่างที่ผมอยากให้เป็นมากที่สุด) - http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46898.0

ธุรกิจนี้มีรัก - http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46884.0

แล้วก็มีที่วางแผนไว้ว่าจะเขียนหลังจากจบ 2 เรื่องนี้อีกอย่างน้อย 2-3 เรื่องครับ

[คนใจอ่อน]

ตามมาอ่านจากกระทู้แนะนำนิยาย เพิ่งได้อ่าน อ่านแล้วฟินมากกกก
ดีใจที่คนเขียนไม่ท้อหยุดเขียนไปซ่ะก่อน ไม่งั้นคงไม่มีนิยายสนุกๆแบบนี้มาให้คนอ่านอินข้ามวันข้ามคืน
เป็นคนที่ชอบอ่านนิยายที่เขียนจบแล้ว นิยายที่ยังเขียนไม่จบจะไม่เข้าไปอ่านเลยถึงแม้ใครต่อใครจะว่าสนุกมากก็ตาม รออ่านทีเดียวดีกว่า เคยอ่านอยู่เรื่องนึงยังไม่จบอารมค้างมากกก ไม่เอาอีกแล้ว

มาให้กำลังใจคนเขียนตอนนี้ก็คงไม่สายเนอะ

คนเขียน แต่งเรื่องไหนอีกบ้างอ่ะ นอกจาก รักที่ฟ้าไม่ได้ลิขิต กับ ต้นสน จะตามไปอ่านให้หมดเลยอ่า

ปล. ทั้ง รักที่ฟ้าไม่ได้ลิขิต และ ต้นสน สนุกทั้งสองเรื่อง แต่ส่วนตัวชอบเรื่องรักที่ฟ้าไม่ได้ลิขิตมากกว่าอ่ะ ไม่รู้เป็นเพราะอ่านเรื่องนี้ก่อนแล้วถึงไปอ่านเรื่องต้นสนหรือป่าวนะ

ขอบคุณมากๆ เลยครับที่มาอ่านนิยายเรื่องนี้ เป็นอีกเรื่องในความทรงจำของผมเลย แต่หลังจากที่เขียนเรื่องนี้จบไปได้สักหน่อย
ผมก็หายไปเกือบสามปี เพิ่งจะกลับมาเขียนใหม่อีกครั้งครับ เอา "ต้น-สน" มาเขียนใหม่ด้วย

พอดีผมเพิ่งเป็นนักเขียนใหม่ นอกจาก "รัก...ที่ฟ้าไม่ได้ลิขิต" กับ "ต้น-สน" แล้วก็มีเรื่องสั้นๆ อีก 2 เรื่อง ตามข้างล่างนี้ครับ

เรื่องน่ารักๆ เมื่อผมหลงรักคนพิการ (ขอเรื่องจากน้องคนหนึ่งมาลง)
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32188.0

I love Kim Jong Hoon (ประสบการณ์ตรงของตัวเองกับหนุ่มเกาหลี)
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32450.0

ตอนนี้มีเรื่องที่กำลังเขียนยังไม่จบอยู่สองเรื่อง เพิ่งลงได้ไม่นานครับ เขียนจบอย่างแน่นอน ผมอยากเขียนนิยายมาก
ถึงขนาดลาออกจากงานประจำ (ที่เงินเดือนเยอะมากกกกกกก) มาทำงานอิสระของตัวเอง มีเวลาเขียนนิยายได้เยอะขึ้นเลย

ูต้น-สน: ปาฏิหาริย์รักที่รอคอย (ปรับเนื้อเรื่องใหม่ รอบที่สามจะเป็นรอบสุดท้ายแล้ว ผมจะให้เรื่องนี้เป็นอย่างที่ผมอยากให้เป็นมากที่สุด) - http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46898.0

ธุรกิจนี้มีรัก - http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46884.0

แล้วก็มีที่วางแผนไว้ว่าจะเขียนหลังจากจบ 2 เรื่องนี้อีกอย่างน้อย 2-3 เรื่องครับ

ว้าวๆๆ ขอบคุณมากครับ จะตามไปอ่านทุกเรื่องเลยครับ

[UNUNisZOMBIE]

หน่วงมาก กว่าจะอ่านเรื่องนี้จบ

[BlueCherries]

ชอบตอนจบ ชอบทุกตัวละครเลยจริงๆนะ

มันโอเคที่ว่าตัวละครในเรื่องนี้ยังคุมอารมณ์ คุยกันด้วยเหตุผลได้อยู่ บางเรื่องนี่ลงไม้ลงมือกันไปแล้ว

เพราะงั้นก็เลยเข้าใจกัน ถึงแม้จะใช้เวลาหลายปีก็ตามที 

แอบอึ้งสุดๆที่ตอนหลังทิวมากดบูม 

[kitty08]

  :katai2-1:สนุกมากเลยน่ะ มาอ่านงานคุณศาลาวัดที่เป็นแนวนักเรียนใส ๆ แล้วให้ความรู้สึกแปลก ๆ ดี แต่ยังให้บรรยากาศที่อบอุ่นเช่นเดิมเลยน่ะ เราชอบการเขียนของคุณและการใช้ภาษาก้อดีมาก ๆ เลย ไม่เจอคำผิดด้วย บ่งบอกว่าเป็นคนแต่งที่ละเอียดละออดีมาก ๆเลยน่ะ รอติดตามต่อเพิ่งอ่านมาได้สามบทเอง 

[kitty08]

อ่านไปได้ครึ่งทางแหละ เป็นเนื้อหาที่ไม่ใหม่น่ะ แต่คนแต่ง ๆ ได้ลึกซึ้งและเป็นธรรมชาติมากเสมือนเป็นเรื่องเล่าที่เกิดขึ้นจริง อ่านแล้วคล้อยตามไปกับเนื้อเรื่องและเสียน้ำตาไปหลายครั้งทีเดียว ตัวละครแต่ละตัวดูเป็นจริงมาก ๆ โดยเฉพาะตัวบูม เด็กธรรมดาคนนึงที่ต้องอยู่ภายใต้การบงการของพ่อแม่ที่เอาแต่บอกว่าหวังดีตลอดเวลา โดยไม่ได้สนใจว่าลูกของตนนั้นต้องการสิ่งใดเอาแต่อ้างว่าตนมีประสบการณ์รู้ว่าควรจัดการอย่าางไรกับชีวิตโดยลืมไปว่าลูกไม่ใช่สัตว์เลี้ยงน่ะ เขามีอนาคตที่เขาต้องเดินเองและคุณไม่อาจอยู่กับเขาได้ตลอดชีวิตเมื่อเขามีความทุกข์ คุณก้อไม่อาจอยู่เคียงข้างเขาได้ ความสุขของแต่ละคนย่อมไม่เหมือนกัน บูมดูเป็นคนที่จับต้องได้เหมือนเรา ๆ และสิ่งที่เขาทำก้อไม่ใช่สิ่งที่ผิด เพราะเขาเด็กเกินกว่าที่จะต่อต้านพ่อแม่เขาได้ แต่ตอนนี้เขาโตแล้วนั่นก้อคงต้องอ่านต่อไปว่าจะทำยังไงกับอนาคตที่เขาเลือกจะกำหนดเอง  มีคนเคยกล่าวไว้ว่า ไม่มีความยุติธรรมในความรัก นั่นคือความเป็นจริงของโลกที่ทุกคนต้องยอมรับ ไม่มีคำว่ามาก่อนหรือมาหลัง เพศใด วัยใด ฐานะใด หน้าตาแบบใดเพราะความรักเป็นเรื่องของความรู้สึก

[▶August5th◀]

เรื่องนี้บีบหัวใจดีจริงๆ โดยเฉพาะช่วงกลางที่ทั้งสองไม่ได้เจอกัน
ชีวิตทิวน่าสงสารมาก ปวดใจ ชีวิตคนๆนึงมันสาหัสเกินไป แม่ตายไม่พอยังต้องเจอปัญหาอะไรอื่นๆอีก
ยอมรับอ่านไปน้ำตาไหลเลย  

สรุปทั้งสองก็ผ่านอุปสรรคทุกอย่างไปได้ จบแบบนี้ก็ยิ้มออก ถ้าจบแบบไม่สมหวัง ใครสักคนต้องตายคงแบบสะเทือนใจน่าดู
ปล. คนเขียนเก่งนะครับ ที่เขียนถ่ายทอดทำให้ผมอินไปตามตัวละครได้ ฮ่าๆ

[kitty08]

  อ่านจบแล้วจ้า บอกได้คำเดียวว่าสุดยอด ภาษาสวยมาก ๆ และดีใจมากที่คุณศาลาวัด (ถ้าไม่ใช่ชื่อนี้ต้องขอโทษด้วยน่ะจ้ะ) ยังแวะเข้ามาเยี่ยมเยียนน่ะจ้ะ เราแปลกใจมาก ๆ ที่เรื่องนี้มีคนเข้ามาอ่านน้อยกว่าที่เราคิดน่ะ เพราะเรื่องนี้น่าจะถูกโรคกับคนอ่านทั่ว ๆ ไปน่ะ เราคิดว่าน่าจะเป็นเพราะชื่อเรื่องน่ะ เพราะมันบ่งบอกว่าจะเศร้าและอาจจบแบบไม่แฮ้ปปี้แน่ ๆ ถ้าเราไม่ติดใจงานของคุณจากเรื่องธุรกิจนี้มีรักกับเรื่องเมื่อผมหลงรักคนพิการ คงไม่เข้ามาอ่านหรอก เราไม่ถูกโฉลกกับแนวไม่แฮ้ปปี้น่ะ เพราะเรามองว่าการอ่านนิยายคือการหนีจากโลกของความเป็นจริงและมันเป็นกำลังใจให้เรามีความหวัง (เหมือนเบื่อโลกเนอะ 555) และรู้สึกมีความสุขไปกับมันด้วยน่ะ แต่เราก้อเข้าใจคนแต่งน่ะว่าบางครั้งก้อคงมีพล็อตที่วางเอาไว้แล้วน่ะ ก้อคงอยากให้มันเป็นไปตามนั้น เรื่องนี้สอนอะไรหลายอย่างเลยน่ะ สอนให้รู้จักการกตัญญู ความอดทน ความเป็นครอบครัว ความรักของพ่อแม่ ความรักระหว่างเพื่อนและความรักระหว่างคนรัก การกระทำของบูมนั้นยอมรับว่าสุดยอดมาก ๆ อดทนเพื่อไม่ให้ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นลูกอกตัญญุ และ สุดท้ายตัวเองก้อได้สมหวังในรัก จะมีใครสักกี่คนที่จะทำแบบนี้ได้ อีกทั้งยังเป็นการพิสูจน์ด้วยว่าความรักระหว่างทั้งคู่นั่นคือรักแท้ที่ไม่ว่าอะไรก้อสามารถก้าวผ่านไปได้ มันทำให้เราได้มองว่าไม่มีพ่อแม่ที่ไหนจะยอมใจร้ายกับลูกตัวเองได้ลงคอและเราก้ออย่าเอาแต่พูดว่าทำไมพ่อแม่ไม่เข้าใจเราและสุดท้ายเราก้อกลายเป็นเห็นแก่ตัวไปโดยปริยาย เราชอบตรงจุดนี้มาก ๆ น่ะ ตอนช่วงท้ายแอบกลัวน่ะว่าจะมีดราม่าตอนจบ กลัวว่าจะเกิดอุบัติเหตุจนทำให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งตายน่ะ
สุดท้ายขอเป็นกำลังใจให้คนเขียนแต่งเรื่องดี ๆ ต่อไป และเราจะติดตามเรื่องอื่น ๆ ของคุณต่อไปน่ะจ้ะ 

[seaz]

ดราม่าหนักมาก ร้องไห้ด้วย

[SOMCHAREE]

เป็นเรื่องที่เยี่ยมมากเลยค่ะ ร้องไห้หนักมาก แลัวก็ดีใจที่ตอนจบแบบแฮปปี้ค่ะ 5555 ขอบคุณนะค่ะ^^

[jamesnaka]

เป็นอีกหนึ่งตัวอย่างของพ่อแม่รังแกฉันจริงๆ

การจะเลี้ยงลูกให้ได้ดีมีความสุข จะบังคับมากจนเกินไปก็ไม่ดี จะตามใจมากไปก็ไม่ดี

เราว่าควรเลี้ยงด้วยใช้เหตุผลและความเข้าใจ โดยยึดลักษณะนิสัยของลูกเป็นเกณฑ์จะดีกว่า

ครอบครัวจะได้อยู่ดีมีความสุข

ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆสนุกๆให้ได้อ่านกันค่ะ