มาอ่านเรื่องนี้โดยไม่ตั้งใจค่ะ เพราะเข้าใจอะไรผิดนิดหน่อยเลยเข้ามาอ่าน แต่ปรากฎว่าพอลองอ่านไปเรื่อยๆ กลับติดงอมแงมจนเลิกไม่ได้ งานการไม่ต้องทำกันเลย
หรือจะเป็นบุพเพสันนิวาสคะเนี่ย แต่ก็มาช้าไป เพราะคุณวีปิดรับจองหนังสือไปแล้ว
อยากเอาเรื่องนี้ไปให้พี่สาวที่รู้จักคนนึงอ่านค่ะ (กลัวว่าแค่เล่าให้ฟังอย่างเดียวแกจะไม่เชื่อ) แกไม่ยอมอ่านในเน็ตบอกว่าปวดตา
ตอนอ่านมาเรื่อยๆ ก็ยังมีความหวังเพราะเห็นมีคนเข้าสั่งจองเรื่อยๆ แต่พอมาเจอข้อความของคุณวีว่าปิดรับจองแล้ว ช็อคกันเลยทีเดียว
เป็นความรักที่สวยงามเหลือเกินค่ะ สวยงามจนผู้หญิงแท้ๆ อย่างเรายังอาย เราเองเคยเชื่อว่าไม่มีรักแท้เกิดขึ้นจริงๆ ในสังคมของชายรักชายหรอก เพราะผู้ชายสุดท้ายก็ต้องกลับมารักผู้หญิงอยู่ดี (กบในกะลาก็เงี้ยแหละ)
แต่หลายๆ คู่ในเล้าที่เข้ามาเล่าเรื่องราวของตัวเองให้อ่าน ทำให้เราเริ่มเชื่อขึ้นมาบ้างว่า รักแท้ของพวกคุณมันมีอยู่จริง
และเมื่อได้อ่านเรื่องราวของคุณวี และคุณกล แล้ว ยิ่งเชื่อสนิทใจแบบไม่มีข้อกังขาใดๆ อีกแล้วว่า ความรักเกิดขึ้นได้กับทุกเพศ ทุกวัย จริงๆ
ขอเพียงให้คนสองคนเชื่อมันในกันและกัน เอื้ออาทรกัน ห่วงใย ดูแลความรู้สึกของกันและกัน ไม่ว่าจะเป็เพศไหนก็รักกันไปเถอะค่ะ เพราะความรักทำให้โลกสวยงามจะตายไป
ชื่นชมและซาบซึ้งไปกับความรักของคุณทั้งสองคน แต่คงไม่ต้องขอให้รักกันนานๆ หรอกนะคะ เพราะจากอุปสรรคที่คุณทั้งสองคนได้ฝ่าฟันร่วมกันมา คงไม่มีใคร หรืออะไรมาแยกคุณทั้งสองออกจากกันได้อย่างแน่นอน ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่เอามาแบ่งปันกันค่ะ
ปล. แต่ถ้ามีหนังสือเหลือ หรือคุณวีจะกรุณาพิมพ์เพิ่มเติมอีกนิดหน่อย ก็รบกวนคิดถึงเราสักนิดนะคะ จะเป็นพระคุณอย่างมากค่ะ อยากได้หนังสือเล่มนี้มากจริงๆ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
