กฏเล้าประกาศ 22/9/2019 จะลบนิยายที่ไม่มาต่อจนจบทิ้งทั้งหมดเล้าเป็ดรณรงค์ ให้ใช้เรียกนักเขียน นักอ่านแทน ไรท์เตอร์ รีดเดอร์ เพื่อให้เป็นเอกลักษณ์ของเว็บเรากันนะคะ
สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ
อ่านเรื่องนี้มาสองวันสองคืน ในที่สุดก็จบซะที >_<ชอบมากมายเลยค่ะ ^^ ขอบคุณมากนะคะ คุณ M2M_Jill
ชายหนุ่มเลี้ยวที่หัวมุมถนน ชนเข้ากับเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังรีบวิ่งโดยไม่ทันระวังตัว
นี่คือสาเหตุ ที่ทำไมเขาถึงไม่ควรมาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่แรก สียงปรบมือตอนนี้คือการต้อนรับ.... การมาถึงของ คู่รัก ที่ควรได้รับการชื่นชมในค่ำคืนนี้....... นัทเข้าใจแล้ว..... ชายหนุ่มก้มหน้าลงทันที เขาค่อยๆปล่อยมือออกจากกาย ขณะที่เจนหันหน้าไปฉีกยิ้มกว้างต่อหน้าฝูงชนที่ปรบมือโห่ร้องอย่างให้ชื่นชม กายจับมือของนัทไว้ เมื่อมือของนัทกำลังจะหลุดจากเขาไป นัทมองมือคู่นั้น ขณะที่กายบีบมือของนัทไว้แน่น ราวกับไม่ต้องการให้นัทจากเขาไปไหน นัทหลับตาลงหนึ่งครั้ง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาหากายและยิ้มให้เขา “ปล่อยผมไปเถอะ" นัทพูดเบาๆ ให้กับกาย "ทุกๆคนรอคุณอยู่น่ะ" นัทจับมือกายออกจากมือของเขา กายถูกเจนจิราดึงตัวเอาไว้ ขณะที่นัทค่อยหันหลังและเดินจากมา เขาค่อยเดินเข้าไปในโรงแรม ขณะที่ได้ยินเสียงปรบมือและโห่ร้องดังไล่หลังมา
“ผม....เกือบเสียเขาไปแล้วแม่" เสียงกายสะอื้นดังขึ้น "ผมเกือบทำให้เขาจากผมไปแล้ว.....ผม....จะไม่ทำอีกแล้วแม่.....”