รายละเอียดเปิดจองหนังสือ
ดูได้ที่หน้า 164 นะคะ
สำหรับผู้ที่สนใจรวมเล่มชุดพิเศษMy love
Part 56
[Special Butus]100% “ก๊อกๆๆ..เข้ามาเลยจร้า” พวกเรามาออกันหน้าห้องพี่วิชญ์ พี่นุชเป็นคนเปิดประตู
พร้อมรอยยิ้มดีใจที่เห็นพวกเรายกโขยงมาเต็ม
“หวัดดีครับพี่วิชญ์ ดีครับพี่..บลาๆๆ” พวกเราพากันทยอยยกมือไหว้พวกพี่ๆ ไล่ตามอาวุโสอยู่กันครบทีม
ห้องพี่วิชญ์กว้างขวางจุคนได้ แม้จะแออัดไปนิด พวกทีมฝรั่งมากันพร้อมหน้า อเลกซ์จ้องผมอย่างเอาเรื่อง
ทำเนียนไม่มองเสียก็จบ ส่วนมาตินอมยิ้มเจ้าเล่ห์ให้เฉย
“มาพอดี ฟังแผนงานกันเลย พวกน้องๆก็เข้ามาสิ” พวกเราบ้างนั่งบ้างยืน เก้าอี้มีไม่พอส่วนใหญ่ยืน
น้องเต้ยพี่ต้นอุ้มมาตอนนี้อยู่ในอ้อมแขนพี่อนงค์ไปเรียบร้อย พร้อมขนมล่อหลอกหลานอีกต่างหาก
“พรุ่งนี้เริ่มงาน 09.00 น. ให้พวกเราลงมาพร้อมกันที่ล็อบบี้ห้ามเลทห้ามสาย คืนนี้ยังไงพักผ่อนแต่หัวค่ำ
ขอเรื่องงานมาก่อนอย่าผิดพลาด หวังว่าพวกเราจะรับผิดชอบต่อตัวเอง แต่ละคนพี่มั่นใจความเป็นมืออาชีพ บลาๆๆ”
พี่วิชญ์ร่ายม้วนเดียวจบ แบบไม่รอให้มีคำถาม กระทั่งหมดคำพูดถึงเปิดโอกาสให้คนสงสัยถามได้
“ขอโทษครับพี่ พวกผมคนนอกตามไปดูได้ไหม มีอะไรให้ช่วยพวกเรายินดี” สวยตัวแม่ขอเองเลย
“ได้สิน้องแบมพี่อนุญาต อ๋อมะรืนไปถ่ายกลางทะเล พี่จองเรือของโรงแรมเหมาลำ พวกเราจะไปด้วยหรือเปล่า”
“ว้าว!..ไปครับพี่ งานนี้ไม่มีพลาดให้ช่วยยกเครื่องไฟยังได้เลยพี่” ไอ้เถื่อนเขมออกอาการลัลลาสุดๆ
“ไม่ถึงขนาดนั้นน้องเขม คนของพี่มีพอ..หากจะช่วยคราวหน้าอาจขอเราเป็นนายแบบไม่ขัดข้องใช่ไหม
แฟนของแบมก็ด้วยนะ รอคอนเซปที่ตรงกับลุคก่อน พี่ยืมตัวแน่” กลายเป็นยิ้มร่าเริงกันเสียอย่างนั้น พี่ต้นที่ถูกพาดพิง
ได้แต่นั่งอมยิ้มไม่พูดไม่จาจริงๆ
หลังออกจากห้องพี่วิชญ์ ลงมาทานบุฟเฟ่ต์ที่พี่เขาจองมื้อเย็นสำหรับพวกเรา
พวกทีมงานมาครบร่วมสี่สิบหัวได้ ไม่ปะปนลูกค้าส่วนอื่น พวกผมนั้งรวมกลุ่มกัน จู่ๆมาตินกับอเลกซ์
โมลิซ่าถือจานมาขอนั่งด้วย แบมมันยิ้มให้พร้อมเชิญร่วมโต๊ะอย่างเต็มใจ
“พวกคุณหน้าตาดีมากๆ” โมลิซ่ายิ้มพราวส่งสายตาให้ทั้งพี่ต้นและไอ้เถื่อนเขม ก่อนจะหยุดที่บอลลูน
“เหรอครับ..ผมนึกว่าคุณดูผมเถื่อนเสียอีก” ไอ้เขมต่อปากต่อคำอย่างนึกสนุก ตี๋หนุ่ยเนียนคุยกับบอลลูน
เรื่องสัมภาษณ์เข้าเรียนหลังกลับไปจากนี่ แต่หูแอบกระดิกอย่างไม่ต้องสงสัย
“ใครว่าคุณเถื่อนคะ คุณออกจะแบดบอยดูน่าสนใจดีออก..ฮิฮิ” เมื่อเธอเห็นไอ้เขมเสวนาด้วย
เลยหันไปคุยกับมันอย่างออกรส
“บูตัส..นายทานน้อย” มาตินถาม จนต้องเบนความสนใจมาฟังหมอนี่แทน ปล่อยไอ้เถื่อนวาดลวดลาย
หยอกโมลิซ่าตามประสา ดูท่าแล้วเหมือนมันหาเรื่องขำเล่น
“ผมไม่ค่อยหนักมื้อเย็น”
“นายถึงดูบอบบาง” ฟังดูทะแม่ง
“นายโวว่าได้กดมาติน กล้าพูดนะบูตัส” อเลกซ์หันมาแขวะเฉย ทั้งที่ก่อนหน้ายังชวนโจ๊กคุย
แต่ดันโดนทอมแสบดึงความสนใจไปจนหมด หน้าของเหล็กร่านออกอาการไม่สบอารมณ์สุดๆ
“นายบอกอเลกซ์..ฉันเสร็จนายงั้นเหรอ” มาตินได้ช่องรีบย้ำ
“ขำๆนะ ไม่มีอะไรหรอก” แถแล้วอ่ะ โกหกไม่เก่งด้วยดิ
“แต่ฉันไม่ขำ ถ้านายอยากพิสูจน์ไปชมวิวห้องฉันสิ” เงอะ!
“วิวห้องคุณพิเศษยังไงเหรอมาติน” สวยตัวแม่แทรกขัด มันกำลังช่วยแก้สถานการณ์ให้
“หึหึ!..อยากรู้ต้องไปดูเอง หรือเธอสนใจ” มาตินหรี่ตาจ้องแบม อย่างท้าทาย
“แน่นอนฉันสนใจ..แต่ไม่ใช่คืนนี้” แบมยักไหล่ส่งสายตายั่วยวนผมเพิ่งเห็นเพื่อนแสดงท่าทางแบบนี้
แต่พี่ต้นกลับอมยิ้มขำป้อนข้าวน้องเต้ยไปด้วย ไม่ยักหึงแบมแม้แต่น้อย ตลกเหะ
“หมายความว่าพ้นจากคืนนี้ เธอตอบรับคำเชิญ” มาตินรวบรัด
“ฮิฮิ!..ฉันตอบรับคำเชิญโดยไม่มีข้อกังขา อเลกซ์ไม่สนใจชมวิวห้องมาตินบ้างเหรอ” แบมหันไปหาอเลกซ์ที่นั่งหน้าบึ้ง
“ห้องฉันกับหมอนี่ติดกัน วิวต่างกันตรงไหน ทำไมต้องสนใจไปชมที่ห้องหมอนี่ด้วย”
เหล็กร่านกลับเชิดหน้าใส่แบม พร้อมคำพูดแดกดันอย่างไม่สนใจคนฟังจะรู้สึกยังไง
“เรื่องนั้นฉันไม่เถียง วิวทะเลคงไม่ต่าง แต่บรรยากาศนายคงไม่รู้ ที่ไหนมีคนอื่นร่วมชมด้วย
ย่อมให้บรรยากาศแปลกออกไป ฉะนั้นคืนนี้นายไม่มีอะไรทำ ลองไปชมวิวห้องมาตินสิ
พรุ่งนี้ฉันจะได้ถาม วิวสวยแค่ไหน?” แบมกับตีสำนวนใส่ แถมยกยิ้มขยิบตาสองทีให้มาตินอย่างยั่ว
เข้ากับหนังหน้ามาก ทำเอามาตินถึงกับเผลอยิ้มอารมณ์ดี หันไปยักคิ้วท้าทายอเลกซ์อีกต่างหาก
“จิ๊!..นายอย่าบ้า..มาติน” เหล็กร่านจิ๊ปากใส่มาติน หันมาเห็นโจ๊กกับกนกสร้างโลกส่วนตัวสองคน
ไม่เปิดโอกาสให้อเลกซ์แทรกเข้าไปได้ ผมดูออกงานนี้สองเพื่อนซี้เจตนาแกล้งอเลกซ์
มื้อค่ำจบลง หลังพวกเราขอตัวกลับขึ้นห้อง ระหว่างทางเดินมาด้วยกัน แบมมันเปรยด้วยท่าทางมาดหมาย
“เชื่อเถอะ คืนนี้สองคนนั่นไม่พ้นฟิชเจอริ่งกันชัวร์”
“อะไรทำให้มั่นใจขนาดนั้น อเลกซ์มันพูดโต้งๆไม่โผล่เข้าไปห้องมาตินแน่” ไอ้เขมถาม
“มึงเคยได้ยินสุภาษิตปากอย่างใจอย่าง หรือเกลียดปลาไหลกินน้ำแกงไหมเขม นั่นแหละนิสัยเหล็กร่านเขาล่ะ..ฮะฮ่าๆ”
เสียงหัวเราะขานรับตามเป็นแถว ถ้าแบมมันคาดไม่ผิด..คงเข้าสำนวนวัวเคยขาม้าเคยขี่ด้วย
“ใครยังไม่มาไหม” พี่วิชญ์ถามขึ้น เรารวมตัวกันตรงล็อบบี้ตั้งแต่แปดโมง พวกผมได้รับการแต่งหน้าเซทผมจากพี่ใบเตย
และทีมผู้ช่วย บอลลูนเกือบโดนโมลิซ่าแต่งหน้าให้ ดีที่น้องออกตัวเจาะจงพี่ใบเตยแต่งให้เสียก่อน
เลยรอดจากการโดนยัยชะนีถึกแต๊ะอั๋งหน้าหล่อๆได้หวุดหวิด
“มาครบครับพี่ ยกกองได้เลย” พี่พลัสยืนยัน พี่วิชญ์พยักหน้าพวกเราค่อยพากันเคลื่อนขบวนยกกองขึ้นรถทีมงาน
ตรงไปยังหาดเป้าหมาย เพื่อใช้ในการถ่ายเซทหมู่
“ใบเตยให้เปลี่ยนชุดเลย เร่งมือหน่อยแข่งกับแสง” ตั้งกองยังจุดหมายเสร็จ พี่วิชญ์เร่งงานทันที
น้องหนุ่ยกับไอ้เขมไปช่วยพี่ณรงค์กับเคนจิและรอยซ์ตั้งกล้อง มีพี่ทีมงานเช็คจอต่อสายไฟวุ่นวายพอดู
เซทหมู่ถ่ายกันเยอะคน พี่ใบเตยกับทีมงานเตรียมเสื้อผ้าแต่ละเซทให้พวกผมใส่ ชุดแรกเป็นของเวอร์ชาเช่
คอลเลกชั่นซัมเมอร์ เสื้อกล้ามรัดรูปกับกางเกงขาสั้นหลากสีหลากสไตล์ ถูกจ่ายให้พวกเราตามไซส์
ไปผลัดเปลี่ยนในพาติชั่น ผมได้แบมช่วยแต่งตัว บอลลูนได้น้องหนุ่ย ส่วนโจ๊กคงไม่ต้องเดา
ทอมแสบไม่ยอมให้ห่างกาย พี่ใบเตยหายเหนื่อยมากทีเดียว นายแบบไทยมีพี่เลี้ยงช่วยดูแล
พี่ต้นดูน้องเต้ยเป็นกำลังใจห่างๆอยู่ในร่มนั่งเตียงผ้าใบ ขนมน้ำชาน้ำหวานพร้อมสรรพ
ใส่ออกมาแล้ว ให้ตาย..แต๋วมากในความรู้สึก ของอเลกซ์หนักกว่าผมอีก เหมือนพวกแต๋วเชิดๆอ่ะ
ถึงจะน่ารักแต่แฝงความเย้ายวนร้ายกาจไว้ด้วย คงมีผลจากสไตล์การแต่งหน้าที่เน้นแบบนั้น
ผมกลายเป็นแต๋วหน่อมแน้มไปเลยแม่เจ้า!
มาตินดูหล่อเฉี่ยวจริงๆ โจ๊กออกมาถึงกับร้องอือหือตาม ดูหล่อคมเข้มอบอุ่นสุดๆ เห็นแล้วตะลึง
บอลลูนพอสวมเสร็จ ไอ้ยะ!..นี่มันเจ้าชายชัดๆ ออร่ากระจายดูสูงศักดิ์เกินเอื้อมหล่อจับใจ
ยิ่งเสื้อกล้ามเน้นอวดกล้ามเนื้อ ช่วงแขนช่วงไหล่เนินอกเต็มแน่นของสามหนุ่ม
รับรองกะเทย ตุ๊ดแต๋ว ชะนีน้อยใหญ่ เก้งกวางมาเห็น ต้องน้ำลายหกไปตามกัน กางเกงขาสั้นโชว์กล้ามขา
ไรขนขาแต่ละคนแมนแอนด์แฮนซั่มสุดๆ หันดูตัวเองบ้าง โคตรเด็กเลยกู...?
“แต่ละคนกินขาด ไม่ติดนิสัยมักง่ายของมาตินกับอเลกซ์ พลอยทำให้หมั่นไส้ พวกนี่สมเป็นนายแบบอินเตอร์
ค่าตัวแพงจริงๆ สวมวิญญาณเข้าไปออร่าเปล่งประกายทันที” แบมมันพูดจากใจ ผมลองพิจารณาตาม ยอมรับเป็นอย่างที่
สวยตัวแม่วิจารณ์ พวกนี้สมเป็นมืออาชีพ เทียบโจ๊กกับบอลลูนแล้ว ให้ตายไม่ได้เข้าข้าง
สองหนุ่มไม่น้อยหน้าบอดี้บวกความหล่อ เปล่งประกายราศีของซุปตาร์ทันที
“โจ๊กกับบอลไม่เลวเลยมึง กูแทบไม่อยากเชื่อสายตา ของแบรนด์ดังอยู่บนตัวพวกมัน
เซเลบไฮโซควักตังค์กระเป๋าฉีกแน่ๆ” แบมมันวิจารณ์สองหนุ่มให้ฟัง ผมเผลอยิ้มอย่างยอมรับ
"มีแต่กู ดูยังไงก็จืดสนิท” ไว้อาลัยให้ตัวเองเบาๆ
“หึ!..หัดเชื่อมั่นตัวเองหน่อยบูตัส ในสายตากูพอมึงเข้าไปอยู่ดงควายของสามหนุ่ม
มึงดูกลายเป็นตุ๊กตากระเบื้องแห่งเอเชีย ควรค่าให้ดูแลทนุถนอมสุดๆ อีเหล็กร่านกลายเป็นเปรี้ยวไปทันที”
เหอๆ..ไม่รู้แบมมันปลอบหรือพูดจริง พอฟังแล้วชักเหมือนตัวเองบอบบางอ่อนแอยังไงไม่รู้
“กูดูไม่แข็งแรงขนาดนั้นเชียว”
“อีนี่นิ..พูดกับมึงโคตรเข้าใจยาก อึนได้โล่จริงๆ ภาพของมึงมันฉายถึงความใสซื่อ ไม่มีซ่อนเร้นปิดบัง
เหมือนโลกนี้สว่างสดชื่นทันตา ส่วนอเลกซ์ดูเหมือนพวกมีเล่ห์เหลี่ยม ชวนติดตามค้นหาลึกลับซับซ้อน”
ฟังแล้วค่อยดีขึ้น ไม่ทันไรพี่พลัสตะโกนเรียกรวม
“พร้อมแล้วเตรียมเข้ากล้อง” พวกเราเดินไปจุดที่เซทไว้ตรงโขดหินธรรมชาติ ด้านหลังเห็นทะเลหาดทราย
ยาวโค้ง และเทือกเขาที่มีต้นไม้เขียวชะอุ่ม ทำให้วิวตรงนี้มีทัศนียภาพสวยงามสุดๆ ลมทะเลโกรกกำลังดี
“บูตัสนั่งบนหินตัวนี้ ยกเข่าคู้แล้ววางแขน เอาคางเกยแขนหันหน้ามองทะเล ทำสีหน้ามีความสุข
เหมือนโลกสวยงามมาก ส่วนอเลกซ์นั่งหินตัวเดียวกับโจ๊ก โจ๊กนั่งชันเข่าข้างเดียวเหยียดขายาว ก่ายแขนบนเข่า
แหงนหน้ามองไปยังท้องทะเลกำลังเคลิ้มฝัน อเลกซ์ให้ใส่อารมณ์เหมือนทะเลมีสิ่งเร้นลับ นั่งห้อยขาสบายๆ
บอลลูนกับมาตินนั่งประกบหลังบูตัส มาตินตั้งเข่าแต่บอลลูนห้อยขาเข้าไปชิดๆสีหน้าอิ่มเอิบไปกับ
ความงามท้องฟ้าท้องทะเล ขณะเดียวกันฉายความรู้สึกออกจากแนวคิดด้วย เรามีเพื่อนตัวน้อยที่ต้องปกป้องดูแล”
คำกำกับบทของพี่พลัส มีพี่นุชกับพี่อนงค์ช่วยจัดท่า กลายเป็นเราห้าคนนั่งหินลดหลั่นอย่างเป็นธรรมชาติ
ผมสามคนตัวติดกันเลย ห่างไม่ถึงก้าวเป็นโจ๊กกับอเลกซ์ ทั้งหมดอยู่ในเฟรมของกล้องไม่มีหลุด
“พร้อมแล้ว เริ่มครับ” สิ้นเสียงสั่ง ชัตเตอร์สาดแฟลชกระจายเกือบหลุดกระพริบตาด้วยซ้ำ รัวกระหน่ำ
ทั้งจากกล้องพี่ณรงค์ เคนจิและรอยซ์ ในแต่ละมุมแต่ละองศา ผมเริ่มรู้สึกตรงเอวมีมือโอบอย่างเนียนๆ พร้อมมือปริศนา
มาจับออก รู้สึกสองมือกำลังต่อสู้กันตรงเอวผมแหละ ไม่กล้าหันไปดู ในหัวลืมเรื่องถ่ายภาพหมด ไม่รู้ทำหน้าแบบไหน
ตอนนี้มีคำถามสงสัย มั่นใจว่ามือบอลลูนกับมาตินไฟว์เตอร์กันอยู่ขณะนี้
“ว้าว!เยี่ยม..มายก็อด..โซกู๊ด..บลาๆๆ” เสียงช่างภาพแต่ละคนเปรยมือกดชัตเตอร์เป็นระวิง
กว่าจะสั่งหยุดเล่นเอาผมหายใจไม่ทั่วท้อง เจอบอลลูนรวบเอวไปกอดหันมองน้อง สายตากำลังจ้องมาตินเอาเรื่อง
ส่วนหนุ่มตาสีฟ้าสดกระตุกยิ้มกวนๆ ยกไหล่ไม่ใส่ใจ เดินส่ายอาดๆลงจากหินไปหาโมลิซ่าให้ช่วยซับหน้า
เตรียมเปลี่ยนเสื้อผ้าในเซทต่อไป
“เกิดอะไรขึ้น” ผมถามน้องหลังมือที่กระชับเอวเกร็งแน่น
“มันถือโอกาสกอดบู บอลจับมือมันยึดไว้ มันไม่ยอมยื้อกันตลอด แม่งเหี้ย!” น้องหัวเสียสุดๆ
ตายห่า..แบบนี้ไม่ต้องถ่ายซ่อมกันเหรอ อาการนายแบบหน้าตาจะพิลึกขนาดไหน สำคัญผมเองก็พะวงเหมือนกัน
“เยี่ยมมากพวกเรา สีหน้าแววตาเราสามคน เหมือนเล่าเรื่องได้ฉายอารมณ์จากอบอุ่นมีความสุข
เรียบสงบก่อนครุ่นคิด ตั้งคำถาม มีข้อสงสัย ปิดท้ายด้วยการหวงแหนปกป้องต่อสู้ โดยเฉพาะบูตัสตาใสซื่อ
เหมือนงุนงงสงสัยตลอด ดูบริสุทธิ์ไร้เดียงสามาก หายากจริงๆ เคนจิกับรอยซ์ถึงกับชมไม่ขาดปาก”
พี่วิชญ์สรุปให้ฟัง พวกผมแฉลบดูจอร์มอนิเตอร์ที่กำลังเพลย์ภาพเซทที่ถ่าย เหอๆ..เป็นเช่นนั้นจริงๆ
หน้าตาพวกเราเล่าเรื่องไปเลย ส่วนโจ๊กกับอเลกซ์ในมุมซ้อนให้ความรู้สึกสุดยอดมาก รอดตัวที่งานออกมาถูกใจ
นึกว่าได้ถ่ายซ่อมเสียอีก ยิ่งชุดต่อไปเป็นกางเกงว่ายน้ำบิกินี่ของคริสเตียนดิออร์เซ็กซี่มาก ชุดนี่พรุ่งนี้มีถ่ายบนเรือ
กลางทะเลต่างหาก..แซบเวอร์ เอื้อก!.เผลอกลืนน้ำลายไม่รู้ตัวเลย..ข้าวหลามหนองมนอวดกันงานนี้แหละ
เว้นแต่หนอนชาเขียวกับงูดินของเหล็กร่าน ใครเหนือกว่าหว่า?
“บูตัส..ของมึงสีฟ้าสดโคตรน่ารัก ว่าแต่แต๊ปเป็นใช่ไหม” แบมมันชูกางเกงว่ายน้ำบิกินี่ให้ดู อร๊ายย!!!..เขินสุดๆ
“อืม..มึงเคยสอนตอนกูชั่งน้ำหนักชกมวยไง” ผมบอก
“ปัญหาคือผัวสุดหล่อของมึงกับห่าโจ๊ก แต๊ปเป็นไหม” ไม่ทันตอบ
สองหนุ่มโชว์ความเปลือยเปล่าของร่างกายเดินออกมารวมตัว
แต่ละคนตาโตโดยเฉพาะโมลิซ่าอ้าปากเหวอ ไม่เว้นกระทั่งพี่นุช พี่อนงค์ พี่ใบเตย พี่พลัสยังหน้าแดงก่ำ
ข้าวหลามหนองมนของหนุ่มๆอนาคอนด้ายักษ์พาดเป็นลำท้าทายสายตาให้คำนวณ โจ๊ก บอลลูน มาติน
สามหนุ่มไม่มีใครยอมใครจริงๆ เทียบผมกับอเลกซ์ดับอนาถพอกัน รายนั่นขาวแต่ผิวมีกระเล็กให้เห็น
มาตินก็มีเพ่งจะเห็นชัดมาก ไม่เนียนละเอียดเหมือนคนเอเชีย
“บูตัส..มึงอร๊าก!!” ไอ้เขมทำหน้าหื่นสุดๆ อยากกระแทกเบ้าตาชะมัด น้องหนุ่ยมองผมอึ้ง
แต่ละคนจ้องตาเป็นมัน ไอ้บร้ากูอายโว้ยเฮ้ย!
“เร่งถ่ายเถอะครับ” บอลลูนเดินเอาตัวมาบังผมมิด แถมเร่งพี่วิชญ์ที่ยิ้มล้อเลียนน้องอย่างรู้ทันอีกต่างหาก
“พลัสจัดท่าให้น้องๆ พาไปยืนในทะเลเลย ขอน้ำระดับข้อเท้านะ ตัวเล็กยืนคู่ สามหนุ่มยักษ์ซ้อนด้านหลัง”
พี่วิชญ์สั่ง บอลลูนยืนตรงกลางลากผมอยู่ข้างหน้า ให้โจ๊กติดทางซ้าย กันมาตินไว้เรียบร้อย
“ไม่ได้ครับน้องบอล..ให้โจ๊กยืนกลางผิวน้องบอลขาว มาตินก็ขาวดูกลืนกันไปหมด ให้โจ๊กคั่นไว้”
บอลลูนยอมเปลี่ยนโจ๊ก ผมหันไปมองน้องยิ้มให้กำลังใจ แอบกระซิบเบาๆว่า ‘บูรักบอลครับ’ ได้ผลเหะ หน้าหล่อที่ดูนิ่งขรึม
เผลอยิ้มโชว์เขี้ยวเสน่ห์เผยลักยิ้มอย่างหล่อ จนพวกพี่ๆเอามือปิดปากกันเป็นแถว กลั้นเสียงกรี๊ดกระหน่ำ
หลังเจอรอยยิ้มหล่อเทพ กระแทกเบ้าตากันไปเต็มๆ ว่าแล้วใครจะยิ้มหล่อเท่าบอลลูนนนนน!!!
ตอนหน้ามันสสสสสสสส!!!
ชมวิวบนเรือกลางทะเล กับฉากเด็ดๆ
พร้อมกับปิดท้ายด้วยบาร์บีคิวงานเลี้ยง
พบกับพรุ่งนี้ไม่น่าเกินบ่ายโมงจร้าาาาาา!!!!
Luk.
ยอดตอนนี้ยังไม่ครบ 200 ได้ 100 กว่าท่านแล้วคราาาาา!!!
ใครต้องการหนังสือเซทนี้ ติดต่อได้เรื่อยๆ จะแจ้งเป็นระยะหากครบ
ไม่ต้องห่วงนะคะ คนเขียนกับทีมงานแจ้งข่าวผ่านกระทู้แน่นอนจร้า
โพลล์
หัวข้อ: @@@โดยLuk {My..Love} ความรักของเพื่อนแท้ ที่ยั่งยืนถาวรตลอดกาล (อ่าน 1194478 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก