Roommate&Soulmate(ตอนที่21) : ไปค่ายอาสา-10(ความในใจของคุณชายฟอร์มจัด)......ตั้งแต่เป็นแผลที่ข้อมือมานี่เหมือนกับว่า นายนิกจะอ่อนข้อกับเรามากขึ้น ไม่ทำท่าทีเฉยชาใส่เราเหมือนแต่ก่อน แต่เราก็ยังคงนอนที่บ้านปีหนึ่งกับเพื่อนๆ ไม่ได้ออกมานอนเต๊นท์กับนายนิก ยัยส้มกับไอ้แมคบอกว่า..ถ้านายนิกมาชวนกลับไปนอนด้วยกันก็อย่าเพิ่งไป แกล้งนายนิกก่อนเอาให้สะใจไปเลย ฮ่าๆ แต่ว่าด้วยความที่ฟอร์มจัดของนายนั่นก็ยังไม่ออกปากชวนเราซักที แต่ก็มีส่งสัญญาณอะไรบางอย่างมาใน"สมุดกระจก"ที่บ่งบอกว่า....นายนิกอยากจะขอโทษเราบ้างแล้ว ฮ่าๆ แกล้งซ๊ะให้เข็ดฟอร์มจัดแบบเนี้ย!!!!
....วันนี้เป็นวันที่3แล้ว มือยิ่งใช้การไม่ได้ไปกันใหญ่เลย เพราะว่าแผลเริ่มแห้งแล้วก็มีสะเก็ดแผลทำให้บริเวณข้อมือที่เป็นแผลตึงมากๆ หยิบจับอะไรก็ไม่ถนัดเลยจริงๆ แล้วตั้งแต่เป็นแผลมานี่ เราก็ได้อยู่แต่งานครัวกับพี่ๆเค้าตลอดเลย อยากออกไปทำงานที่โครงสร้างบ้างอ่ะ อยากไปช่วยทาสี ฉาบปูน ก่ออิฐ เลื่อยไม้บ้างก็ยังดี จะได้ดูมีประโยชน์ขึ้นมาหน่อย////วันนี้หลังจากออกกำลังกายเสร็จ ก็มารอกินข้าวเช้ากัน
"เอิร์ตวันนี้มีไรกินว๊ะ" ไอ้แมคเดินถามเรามาแต่ไกล
"ผัดมาม่ากับน้ำซุปหัวไชเท้า"
"มาม่าอีกแล้วหรอ เฮ้อ!!เบื่อๆๆๆ"
"แล้วมึงจะกินอะไรหล่ะไอ่แมค" ยัยส้มหันไปถามไอ้แมค
"กูอยากกินข้าว ข้าวอ่ะมีป๊ะ กินมาม่าจนกระดูกจะพรุนแล้วเนี่ย" ไอ้แมคบ่นๆ
"ข้าวต้องรอตอนกลางวัน มีข้าวผัดแครอท" เราบอกไอ้แมค
"เออ!! ค่อยมีกำลังใจทำงานขึ้นมาหน่อย ฮ่าๆ" ไอ้แมคพูดแล้วก็หัวเราะ
....ซักพักพวกนายนิก นายเอ็ม นายปิ๊กก็เดินมาพอดี
"เอิร์ต แผลเป็นงัยบ้าง" นายปิ๊กถามเรา
"แผลตึงๆอ่ะ จับอะไรก็ไม่ถนัด"
"อือ!!แผลมันกำลังตกสะเก็ด เดี๋ยวก็หาย" นายปิ๊กพูด
"เอิร์ต คืนนี้บอกไอ่แบงค์เลยนะว่าจะออกมานอนเต๊นท์แล้ว" นายเอ็มพูดกับเรา
"นอนเต๊นท์ไหนอ่ะ"
"อ่าว!!ก็เต๊นท์ไอ่นิกงัย มีคนเค้าฝากมาบอก" นายเอ็มพูดแล้วก็บุ้ยปากไปทางนายนิกที่ยืนดูสมุดกระจกอยู่////ฟอร์มมาก ทำเป็นยืนแบบไม่รู้ไม่ชี้อ่ะ ฮ่าๆ
"แล้วแม่งทำไมไม่มาบอกเองว๊ะ" ไอ้แมคพูด
"เออน่า คุณชายเค้าฟอร์มเยอะ ปล่อยเค้าไปเถอะ" ยัยส้มพูด
"รอแผลหายก่อนแล้วกันเดี๋ยวเราออกมานอนด้วย" เราแกล้งพูดดังๆเผื่อนายนิกจะได้ยิน////ได้ผลแฮะ พอเราพูดจบ นายนิกรีบเงยหน้าขึ้นมามอง พอเห็นว่าเรามองอยู่ นายนั่นก็รีบหันหน้าไปทางอื่นทันที ฮ่าๆ
"นี่มันเหลือแค่อาทิตย์กว่าๆเองน๊า จะปล่อยให้ไอ้นิกมันนอนคนเดียวหรอ" นายเอ็มแกล้งพูดดังๆ
"เออ!!นั่นสิ ได้ข่าวว่าเดี๋ยวพอกลับไปกรุงเทพฯ มึงก็ต้องไปหาหอใหม่อยู่ไม่ใช่หรอ ไอ้นิกมันไม่นอนกับตุ๊ดนี่นา" ไอ้แมคพูด
"มีเวลาอีกไม่กี่วันก็ออกมานอนด้วยกันเถอะเอิร์ต กลับไปกรุงเทพฯก็ต้องย้ายหอ ออกมาแล้วนะ" นายปิ๊กพูดแล้วก็ยิ้มๆ
"เพื่อนมันพูดเองนะว่าให้ออกมานอนด้วยได้แล้วอ่ะ เอ๊ะ!!รึยังไง มันเปลี่ยนใจแล้วหรอ" ยัยส้มพูด
.....คือทุกคนช่วยกันแกล้งนายนิกใหญ่เลย ฮ่าๆ นายนั่นก็ตอนแรกๆก็นิ่งๆอยู่ พอได้ยินหนักเข้าๆเริ่มนิ่งต่อไปไม่ไหว วางสมุดกระจกแล้วก็เดินมาตรงที่เรายืนคุยกันอยู่
"ป่ะ ไปกินข้าวกันเถอะเค้าเรียกรวมแล้ว" นายนิกเดินมาพูดแค่นี้
"อ่าว!!เฮี้ย!!!นิกมึงอยู่แถวนี้หรอเนี่ย เมื่อกี้มึงได้ยินพวกกูคุยกันป๊ะ" ไอ้แมคถามนายนิก
"คุยไรกูไม่ได้ยินหรอก" นายนิกพูด....แต่จริงๆแล้วใครไม่ได้ยินก็บ้าแล้ว ฮ่าๆ ฟอร์มจัดจริงๆ
.....แล้วพวกเราก็พากันเดินไปที่ศาลากินข้าว นายนิกเอามือมาดึงข้อมือเราไว้ให้เดินไปทีหลัง แต่ว่าเราเจ็บเพราะว่านายนิกมาดึงข้อมือข้างที่เป็นแผลพอดี เราหันไปมองแล้วก็สะบัดข้อมือออกเพราะความเจ็บ แล้วก็รีบเดินตามเพื่อนๆมา นายนิกคงจะคิดว่าเราโกรธมั้ง เพราะพอขึ้นไปนั่งกินข้าวนายนิกก็มานั่งข้างๆเราแบบท่าทีหงอยๆ เงียบๆผิดปกติ!! พอเริ่มกินข้าว วันนี้เป็นมาม่า นายนิกเอาจานมาม่าของเรากับนายนิกไปเทรวมกัน แล้วก็เอาซ่อมพันๆมาม่าขึ้นมาแล้วก็หันมาป้อนเรา
"อ่ะ!!" นายนิกพูดแล้วก็ยื่นมาม่ามาตรงปากเรา////เราก็อ้าปากงับมาม่ามากิน แล้วนายนิกก็ตักให้ตัวเองกินบ้าง สลับกันไปแบบนี้ ป้อนเราบ้าง ป้อนตัวเองบ้าง ไอ้พวกเพื่อนๆก็กินไป ทำเสียงกระแอมกระไอกันไป ตลกมากๆอ่ะ ทุกคนกำลังรวมหัวกันแกล้งคุณชายฟอร์มจัด ฮ่าๆ แต่นายนั่นก็ไม่สนใจ ยังนิ่งอยู่เรื่อยๆแบบนั้น ฟอร์มจัดจริงๆ
"ไอ่นิก เดี๋ยวกินข้าวเสร็จมึงไปช่วยเอิร์ตขนของมาไว้ที่เต๊นท์เลยนะ" ไอ้แมคพูดกับนายนิก
"อะไร...ทำไมต้องเป็นกูหล่ะ" นายนิกพูด
"อ่าว!! ไอ่นี้ ก็มึงเป็นคนไล่เอิร์ตออกมา มึงก็ต้องไปขนของเอิร์ตกลับมาดิ"
"แล้วใครบอกว่าจะให้มานอนกับกูหล่ะ" นายนิกพูด
"อ่าวไอ่นี้ แล้ววันนั้นหมาตัวไหนมันพูดว๊ะ" ยัยส้มเริ่มโมโห
"พอๆเถอะ เอิร์ตนอนที่บ้านนั้นแหล่ะ ไม่ออกมาแล้ว อย่าเถียงกันเลย จบๆพอๆ" เราพูดออกไป ทุกคนก็เลยหยุด
"เดี๋ยวอีกไม่กี่วันก็กลับแล้ว อย่ามาทะเลาะกันเพราะเราเลยนะ"เราพูดแล้วก็ลุกไปจากตรงนั้น เพราะเราอยู่งานครัวต้องไปเตรียมสถานที่สำหรับล้างจาน
"เห็นมั๊ยมึงเอิร์ตโกรธเลย" นายเอ็มพูด
.....พอกินข้าวเสร็จก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน แต่เราต้องไปล้างจาน ยัยส้มตามมาช่วยเราล้างจาน แถมมาเล่าให้ฟังว่า พอเราเดินออกมาจากตรงนั้น นายนิกก็พูดว่า"กูแค่พูดเล่นอ่ะ เอิร์ตโกรธจริงหรอว๊ะ" ไอ้แมคเลยบอกว่าไม่รู้ นายนิกก็พูดว่าก็พวกมึงเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยมมึงไม่รู้หรอว่าเวลาโกรธเอิร์ตเป็นยังไงอ่ะ////ไอ้แมคบอกว่าไม่รู้ เพราะเอิร์ตไม่เคยโกรธกู!!!!นายนิกก็ยิ่งทำหน้ากังวลไปกันใหญ่ ไอ้แมคเลยบอกว่ามึงอยากรู้ก็ตามไปดิ ไปบอกเอิร์ตมันดิว่าเมื่อกี้พูดเล่นอ่ะ!!!!แต่นายนิกก็ไม่กล้ามา////พูดแต่ว่า...ไม่กล้าหว่ะ กูจะทำยังไงดีว๊ะ!!!!
.....เราคุยกันไป จนล้างจานเก็บจานเสร็จเรียบร้อย ก็เดินไปตรงที่แขวนสมุดกระจก ไปเช็คเรตติ้งซ๊ะหน่อย อิอิ เจอนายปิ๊ก นายนิก นายเอ็ม ไอ้แมค ยืนคุยกันอยู่พอดี ยัยส้มบอกว่าทำเป็นไม่สนใจไปก่อน แกล้งมันๆ เราก็เลยเดินไปแบบไม่มองพวกนั้น ไปหยิบสมุดกระจกของเราเองมาดู สังเกตุเห็นนายนิกมองตามเราตลอดเลย ฮ่าๆ เราเปิดไปจนไปสะดุดตากับหน้าสุดท้ายตรงที่เป็นปกหลังด้านในอ่ะ มีคนใช้ดินสอเขียนไว้ว่า"จอง"ตัวใหญ่มากเต็มหน้ากระดาษเลย เราดูก็รู้ว่าเนี่ย ลายมือนายนิก ฮ่าๆ แต่สมุดกระจกของนายนิกเราเองยังไม่ได้ไปเขียนให้เลย!!
"ไอ่แมค ตอนกลางวันมึงไปทำตรงไหนเนี่ย" ยัยส้มหันไปถามไอ้แมค
"ก็ส้วมนั่นแหล่ะ วันนี้มุงหลังคาแล้วนะไปช่วยกูเลย"
"เออ!!ได้ๆ เดี๋ยวเอาชาไปเสิร์ฟ" ยัยส้มพูด
"เดี๋ยวเอิร์ตไปช่วย" เราพูดยังไม่ทันจะจบเลย นายนิกก็พูดแทรกขึ้นมา....!!!!
"ไม่ต้อง....!!!!" นายนิกพูด
"อะไรของมึงว๊ะไอ่นิก ไม่ต้องอะไร....!!!!" ไอ้แมคถามนายนิก////นายนิกก็ทำหน้าแบบว่าไม่รู้ไม่ชี้
"เออ!!ป่าวๆไม่มีไรๆ" นายนิกพูดแล้วก็หันไปเปิดสมุดกระจกของตัวเอง
"ห่า!!! เปิดดูจัง มันมีอะไรว๊ะ...อ๋อ!!!!หาไม่เจอหรอก มือมันเจ็บมันเขียนไม่ได้หรอก ฮ่าๆๆๆ" ไอ้แมคพูดกับนายนิกแล้วก็หัวเราะ
"อะไรของมึงเนี่ย ไม่มีไร!!!!" นายนิกพูดแล้วก็รีบเอาสมุดกระจกของตัวเองแขวนเก็บไว้เหมือนเดิม แล้วก็เดินออกไปจากตรงนั้น
"กูไปรอที่ส้วมนะไอ่แมค"นายนิกพูด
"เออ!!คุณชายฟอร์มจัด" ไอ้แมคพูด
"ฟอร์มอะไรเล่า พวกมึงนี่ชอบว่ากู" นายนิกพูด
"แม่ง ฟอร์มจัดชิบหาย!!!!เมื่อกี้ทำเป็นกังวลกลัวมึงจะโกรธมัน" ไอ้แมคหันมาบอกเรา
"นิกมันอยากขอโทษเอิร์ตจะตาย แต่มันไม่กล้า" นายเอ็มพูด
"เผลอๆก็เขียนขอโทษในสมุดกระจกนั่นแหล่ะ ปิ๊กว่านะ" นายปิ๊กพูด
"อือ!! เห็นแล้วแหล่ะ แต่เขียนไว้แค่คำว่าจอง...ยังไม่ได้เขียนอะไรเลย เราจำลายมือนิกได้" เราพูด
"ป่ะๆ แยกย้ายๆ เอิร์ตเดี๋ยวไปเสิร์ฟน้ำกะส้มนะ" ยัยส้มพูดแล้วก็หันมาชวนเรา
"อือ!!!ได้ๆ เดี๋ยวไปบอกพี่ที่งานครัวก่อน" เราพูดแล้วก็เดินแยกไปงานครัว
....พอไปถึงงานครัว พี่ๆก็กำลังหั่นแครอทอยู่พอดี เราก็เลยช่วยพี่ๆเค้าหั่นแครอท
"น้องเอิร์ต แขนหายเจ็บแล้วหรอ"
"ยังเลยครับพี่ มันตึงๆอ่ะ"
"งั้นไม่ต้องหั่นหรอก ไม่ถนัดหรอกเดี๋ยวมีดบาดซ้ำอีก มาช่วยพี่แกะเม็ดถั่วลันเตาดีกว่าสุดหล่อ"
"อ่อๆ ได้ครับๆ" เราพูดแล้วก็ลุกไปช่วยพี่เค้าแกะถั่วลันเตา
"งานครัว มีน้องเอิร์ตมาช่วยทุกวันแบบนี้พี่ๆมีกำลังใจนะเนี้ย แผลอย่าเพิ่งหายเลยนะ "รุ่นพี่ผู้หญิงพูดกับเรา
"เอ่อ!!! พี่ครับให้แผลมันหายเถอะ แหะ แหะ" เราบอกรุ่นพี่
"เอิร์ตๆ ป่ะๆ" เสียงยัยส้มมาเรียกเราไปเสิร์ฟน้ำ
"ไปไม่ได้แล้ว แกะถั่วยังไม่เสร็จเลย" เราบอกยัยส้ม
"อ่อๆงั้นไม่เป็นไรๆ ถ้ามีอะไรคืบหน้าเดี๋ยวกลับมาเล่าให้ฟัง" ยัยส้มพูดแล้วก็ยิ้มๆ
////อันนี้เป็นตอนที่ยัยส้มไปเสิร์ฟน้ำแล้วกลับมาเล่าให้เราฟังนะ////
"น้ำมาแล้วๆ"
"วันนี้มาเร็วเว๊ย" ไอ่แมคตะโกนลงมาจากหลังคาส้วม นายนิกก็อยู่ข้างบนนั้นด้วย
"โห!!!!ไอ่พวกลิง มาๆลงมากินเลย อยู่นานไม่ได้ต้องไปเสิร์ฟที่อื่นต่อ" ยัยส้มพูด
.....นายนิกกับไอ่แมคปีนลงมากินน้ำ
"อ่ะนิกน้ำ" ยัยส้มยื่นน้ำให้นายนิก แต่นายนิกก็มัวแต่มองหาอะไรก็ไม่รู้
"เฮ้ย!!!นิก น้ำ มองหาใครอ่ะ เอิร์ตมันไม่มาหรอก" ยัยส้มพูด
"ป่าวๆไม่ได้มองหาใครซักหน่อย ขอบใจนะ" นายนิกพูดแล้วก็รับน้ำไปกิน
"ปากแข็งชิบ" ยัยส้มพูด
"เอ่อ!!!!แล้ว....แล้ว!!!!" นายนิกพูด
"แล้วอะไร....เอิร์ตน่ะหรอ มันทำกับข้าวอยู่ที่ครัวโน่น ถามทำไมอ่ะ"
"ป่าวๆ ไม่มีไร ขออีกแก้วนึงดิ" นายนิกพูดแบบกลบเกลื่อนอาการ ฮ่าๆยัยส้มบอกว่าเห็นท่าทางนายนิกแล้วก็อดขำไม่ได้ ฮ่าๆ
.....ยัยส้มบอกกับเราว่า คืนนี้พวกเราวางแผนกันจะเปิดใจนายนิก ให้เราไปแอบอยู่ในเต๊นท์ของนายปิ๊ก จะได้ได้ยินด้วยกัน....เราก็โอเคตามนั้น ฮ่าๆ นายนิกเอ๊ยยย!!!! ท่าจะแย่แน่ๆ แต่เราเองก็แอบหวั่นๆกับคำตอบของนายนิกเหมือนกันนะ เพราะนี่เป็นการตอบโดยที่ไม่มีเราอยู่ตรงนั้นมันย่อมเป็นความจริงแน่นอน!!!!!
.....พอกินข้าวตอนเย็นเสร็จ ทุกคนก็ทำตัวปกติ นัดกันมานั่งกองไฟตรงเต๊นท์นายปิ๊กเหมือนเดิม นายปิ๊กบอกว่าให้เราอาบน้ำเร็วๆแล้วก็มาแอบอยู่ในเต๊นท์นายปิ๊ก นายนิกจะได้ไม่รู้!!!! เราก็รีบอาบน้ำ แล้วก็มาเข้าเต๊นท์นายปิ๊ก ซักพัก ทุกคนก็มา แรกๆก็ร้องเพลง กินขนมกันไป จนไอ้แมคพูดขึ้นมา!!!!
"ส้ม วันนี้เอิร์ตไม่มาหรอว๊ะ"
"ไม่รู้ดิ สงสัยจะไม่มา ไอ่แบงค์ก็ไม่เห็นมาเลย"
"เอิร์ตมันโกรธพวกเราป่าวว๊ะ เรื่องเมื่อเช้าอ่ะ" ไอ้แมคพูด
"เออ!! สงสัยจะใช่" นายเอ็มพูด
"เอิร์ตคงไม่โกรธพวกมึงหรอก โกรธกูนี่แหล่ะ" นายนิกพูดขึ้นมา
"เอิร์ตมันจะโกรธมึงทำไม ในเมื่อมึงโกรธมันอยู่" ไอ้แมคพูด
"กูโกรธเอิร์ตตรงไหนว๊ะ" นายนิกถามขึ้นมา
"ก็ที่นายรู้ว่าเอิร์ตเป็นตุ๊ดแล้วก็ไล่เอิร์ตออกมาจากเต๊นท์งัย" นายปิ๊กพูด
"เฮี้ย!! ไล่เค้า ไม่พูดกับเค้าขนาดนั้น คงไม่รู้ว่ามึงโกรธเลยมั้งไอ้นิก" นายเอ็มพูด
"ก็...กู....กู...เอ่อ!!! กูไม่รู้จะทำยังไงอ่ะ" นายนิกพูด
"นิกส้มถามหน่อย แล้วที่ผ่านมา อยู่กับเอิร์ต นอนกับมันมา นิกไม่รู้เลยหรอว่ามันเป็นอ่ะ" ยัยส้มถามนายนิก
"อือ!!ใครจะไปรู้หล่ะ เอิร์ตไม่เห็นจะเหมือนตุ๊ดเลย" นายนิกพูด
"แล้วพอรู้ว่าเพื่อนกูเป็น มึงกลับรับไม่ได้ แล้วก็ไล่มันทำกับมันแบบนั้นอ่ะนะ" ไอ้แมคพูด
"ป่าว!!!!ก็....พอกูรู้ กูก็ตกใจ ไม่รู้จะทำยังไงอ่ะ ไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเป็นแบบนี้เลยนะ" นายนิกพูด
"รู้ป๊ะ วันแรกที่เอิร์ตมานอนกับเรา....เอิร์ตห่วงนายมากนะ กลัวนายจะนอนไม่ได้ จะอยู่ไม่ได้ เอิร์ตพูดกับเราว่ารู้สึกผิดที่เป็นคนชวนนายมาค่ายแล้วก็เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาอ่ะ กลัวนายจะอยู่ไม่ได้" นายปิ๊กพูด
....นายนิกก็เงียบไป....นายเอ็มเลยรุกต่อ
"เอิร์ตมาถามกุทุกวันแหล่ะว่ามึงอ่ะเป็นยังไงบ้าง กลัวมึงจะไม่สนุก"
"แล้วทำไมเอิร์ตไม่มาถามกูหล่ะ"นายนิกพูด
"ถุย!!!! แล้วตั้งแต่เกิดเรื่อง มึงพูดกับเอิร์ตมันบ้างป๊ะหล่ะ มันก็คุยก็พูดกับมึงไม่ใช่หรอ แต่มึงไม่พูดกับมัน" ไอ้แมคพูด
"ก็....ก็...กูไม่รู้จะทำไงอ่ะ มันไม่กล้าพูดหว่ะ...กูไล่เค้าไปขนาดนั้น" นายนิกพูด
"กูถามหน่อยเอิร์ตมันผิดอะไร มันคิดมากเลยนะเรื่องที่มึงจะไม่ให้มันอยู่หอด้วยอ่ะ" นายเอ็มพูด
"ก็ไม่ได้ผิดหรอก...เรื่องหอก็พูดไปงั้นแหล่ะ กูไม่ให้เอิร์ตไปไหนหรอก"นายนิกพูด////เราได้ยินแบบนี้ก็แอบนั่งยิ้มเหมือนกันนะ
"แล้วมึงจะอยู่กับมันได้หรอ มันเป็นตุ๊ดนะ" ไอ้แมคพูด
"เออ!!กูรู้แล้ว กูเข้าใจ....กูให้เอิร์ตห่างกูไม่ได้จริงๆหว่ะ" นายนิกพูด
"ทำไมอ่ะ...ก็ให้เอิร์ตห่างมาตั้งสองอาทิตย์แล้วนี่" ยัยส้มพูด
"แล้วคิดว่าสองอาทิตย์ที่ห่างนี่!! นิกไม่รู้สึกอะไรเลยหรอ" นายนิกพูด
"คนอย่างมึงมันจะรู้สึกอะไรหล่ะไอ่นิก คำว่าเกลียด มึงยังพูดใส่หน้าเอิร์ตมันมาแล้วอ่ะ" ไอ้แมคพูด
"ก็วันนั้นกูเมา พวกมึงก็เข้าใจกูบ้าง กูก็เสียใจเหมือนกัน" นายนิกพูด
"ตั้งแต่เปิดเทอมกูเคยอยู่ด้วยกัน เคยนอนด้วยกัน คุยกัน เถียงกัน บางครั้งกูก็รำคาญแต่ไม่รู้สึกเบื่อเลยเวลาอยู่กับเอิร์ต กูบอกตรงๆว่าไม่เคยมีใครทำให้กรูรู้สึกแบบนี้มาก่อน มันผูกพันธ์แบบแปลกๆหว่ะ" นายนิกพูด////เราฟังเองก็ยังรู้สึกแปลกๆ ฮ่าๆ
"แปลกๆยังไงอ่ะ หรือว่า....นิกนายจะเป็น....!!!!" นายปิ๊กพูด
"ป่าวๆ เราไม่ได้เป็นเกย์....แต่ว่าแค่รู้สึกว่าเวลาอยู่กับเอิร์ตแล้วมันสบายใจ สองอาทิตย์ที่ผ่านมาคิดว่าเรานอนหลับหรอ....คิดถึงคนที่เคยนอนข้างๆเราตลอดนะ" นายนิกพูด
"โห!!!! ไอ่เฮี้ย!!!! นี่ถ้าเอิร์ตมันเป็นผู้หญิงนะ กูว่ามันรักมึงตายเลย ฮ่าๆ" ไอ้แมคพูด
(เหมือนสถานการณ์เริ่มดีขึ้น^^)
"เออ!!กูพูดจริงไม่ได้พูดเล่น" นายนิกพูด
"แล้วมึงทำไมไม่คุยกะเอิร์ตหล่ะ" นายเอ็มถาม
"ไม่รู้หว่ะ ตั้งแต่ไล่เอิร์ตออกไปวันนั้น กูก็รู้สึกผิดแล้ว พอเจอหน้าก็ไม่รู้จะทำยังไง กูบอกเลยว่าที่ผ่านมาไม่เคยโกรธเอิร์ตเลย แต่ว่ากูเจอหน้าเค้าก็พูดไม่ออกอ่ะ ไม่รู้ดิ!!!อธิบายไม่ถูกหว่ะ" นายนิกพูด
"ก็มึงมันฟอร์มจัดไงไอ่นิก" ไอ้แมคพูด
"ไม่ได้ฟอร์ม ก็ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆนี่หว่า"
"ถ้ามึงอยากได้เอิร์ตคืนมา ก็กล้าๆหน่อยดิว๊ะ พวกกูไม่อยากบังคับ ปล่อยให้มึงหาวิธีเองก็แล้วกัน เรื่องแบบนี้พวกช่วยไม่ได้หรอกหว่ะ"
"เออ!! พวกมึงก็เงี้ย ที่งี้อ่ะไม่ช่วยกู" นายนิกพูดเสียงอ่อยๆ
"นิกเรื่องแบบนี้อ่ะ มันต้องทำเอง คนอื่นจะช่วยได้ยังไงอ่ะ เรารู้นายต้องมีวิธีของนายดิ!! สู้ๆ" นายปิ๊กพูด
"ถ้ามึงจะฟอร์มอยู่แบบนี้ก็ตามใจ เอิร์ตมันโกรธใครไม่เป็นหรอก แค่พูดดีๆกับมันมันก็กลับมาแล้ว แต่ว่าเท่าที่รู้มา เอิร์ตมันไม่ชอบคนโกหกหว่ะ คือมีอะไรก็บอกกันตรงๆไปเลย ถ้าไม่ชอบก็บอกไม่ชอบ ถ้าชอบก็บอกชอบ อะไรประมาณเนี้ย กูช่วยได้แค่นี้แหล่ะไอ่นิก" ไอ่แมคพูด
"อะไรว่า ชอบไม่ชอบ" นายนิกพูด
"ก็ นายรู้ว่าเอิร์ตมันเป็นตุ๊ดแล้วใช่ป๊ะ ถ้าไม่ชอบหรือว่าไม่อยากอยู่ด้วยกันต่อ ก็ให้บอกตรงๆไปเลย อย่าเกรงใจ เพราะถ้าเกรงใจอยู่กันไปก็อึดอัดใจเปล่าๆ" ยัยส้มพูด
"ไม่เลย....อยู่ต่อ เราไม่ให้เอิร์ตไปไหนทั้งนั้นอ่ะ" นายนิกพูด
"เพราะถ้ามึงไม่โอเคที่จะอยู่ต่อ กูก็จะเอาเพื่อนกูกลับมาอยู่กับกู" ไอ้แมคพูด
"อยู่กับเอ็มก็ได้ ถ้าต้องไปหาหอนอกอยู่อ่ะ" นายเอ็มพูด
"ไม่ เอิร์ตก็เพื่อนกู กูไม่ให้ไปไหนทั้งนั้นอ่ะ" นายนิกพูดเสียงจริงจัง////เรานี่แอบยิ้มแอบขำอยู่ข้างในเต๊นท์ กับความฟอร์มจัดของนายนี้จริงๆเลย ฮ่าๆ
"ไอ่นิกกูถามจริง มึงรู้สึกยังไงกับเอิร์ต พอรู้ว่าเอิร์ตเป็นแบบนี้อ่ะ" ไอ้แมคถามนายนิก
"อืม!!!....หะ...หวง!!!!" นายนิกพูดแล้วก็ลุกเดินไป
"อ่าว เฮี้ย!!!!หวง หรือ ห่วง ไอ่นิกมึงจะไปไหนเนี่ย ยังคุยกันไม่จบเลย" ไอ้แมคตะโกนเรียกนายนิก
"กูจะไปนอนแล้ว พรุ่งนี้เราย้ายเต๊นท์มาข้างๆเต๊นท์ปิ๊กได้ป๊ะ"
"ได้ดิ!! ตามสบายเลย" นายปิ๊กพูด
"แล้วมึงจะย้ายมาทำไม" นายเอ็มถาม
"ก็เอิร์ตบอกว่าชอบตรงนี้" นายนิกพูด
"ไอ่สาดดดด....เออ!!! เดี๋ยวกูต้องย้ายมาด้วยใช่ป๊ะ" ไอ้แมคพูด
"เรื่องของมึง ย้ายไม่ย้ายก็เรื่องของมึง" นายนิกพูด
"อ่าวไอ่นี่!!!วอนซ๊ะแล้วมึงไอ่นิก" ไอ้แมคพูด
"ส้ม ป่ะๆ เดี๋ยวเราเดินไปส่ง" นายนิกพูด
"จะแวะไปหาเอิร์ตหรอ ฮ่าๆ" ยัยส้มพูด
"ป่าวๆ ก็ไปส่งนี้แหล่ะ เดี๋ยวก็กลับมานอน"
"เออ!! พรุ่งนี้กูจะคอยดูว่า คุณชายฟอร์มจัดอย่างมึงจะทำยังไง ฮ่าๆ" ไอ้แมคพูด
......พอทุกคนแยกย้ายกันไปนอน นายปิ๊กก็บอกเราว่าคืนนี้นอนที่นี่แหล่ะ ไม่ต้องกลับบ้านแล้ว เราก็เลยนอนกับนายปิ๊กที่เต๊นท์นั้น นอนคุยกันเรื่องนายนิก ฮาๆขำๆกันไป....สมแล้วกับฉายา คุณชายฟอร์มจัด ฮ่าๆๆ^^
ขอบคุณทุกๆกำลังใจนะครับ