หัวข้อ: We are...คือ เรารักกัน ตอนพิเศษ ด้วยความคิดถึง100%... 16/12/13 [P.314]

[EunSung87]

สงสารภูมิกับพีม
ทำไมต้องทำแบบนี้ๆๆๆๆๆ
สู้ต่อไปนะจ๊ะ
สู้เพื่อวันที่จะได้อยู่ร่วมกัน

[mueypoo]

อ่านตอนนี้แล้วเราน้ำตาไหลไม่รู้ตัวจริงๆ

มันบีบหัวใจจัง   

[Gu_Ton_Za]

เศร้าขนาด มาต่อเร็วๆนะค้าฟ

[namtarn11]

เคยเจอง่ะเหตุการณ์แบบนี้ ใจตัวมากๆๆ สุดก็เลิกกันไม่มีทางเลือก
แต่เราไม่อยากให้พีมกับภูมิเลิกกันนะ
 

[Bball]

ร้องไห้จนปวดตาเลย 

ไม่มีทางไหนไม่ปวดร้าวววว

[patchybelle]

น้ำตาคลอแล้วคลออีก แต่ต้องรีบหดน้ำตากลับเพราะแอบอ่านที่ทำงาน เหอๆ
 
 

มันเศร้าเนอะ ภูมิรักพีมมาก พีมรักภูมิมาก
ภูมิของพีมกำลังเสียใจ พีมของภูมิกำลังเสียใจ ร้องไห้หนักเลย
ไร้ทางออก 



*ฮือออออออออ* ไหนตัวเองบอกเขียนดราม่าไม่ได้งัย  เศร้าอ๊าาาาาาาา ฮือออออ 

[BBnuna]

 
ไม่ไหวน่ะ น้ำตาไหลพรากเลยน สงสารภูมิพีม

[Pupay]

น้ำตาไหลพราก  ไม่รู้จะพิมไรดี
ปวดใจมากๆ ไปซับน้ำตาก่อน 
  คนแต่งค่ะ T^T

[slurpee04]

ตอนนี้แบบว่า...บีบหัวใจมาก 

''พ่อ'' เข้าใจความรู้สึกของภูมิกับพีมหน่อยได้ไหม
ได้โปรด ...... TTTTTTT'

[13elive_in_U]

 
ดราม่าไม่ไหวแล้วพี่ตาลลลลลลลล
ปวดหัวใจอ่ะ อ่านตอนนี้แล้วร้องไห้จนตาบวม
ไม่อยากให้ภูมิไปอิตาลีเลยอ่า

[Tiamo_jamsai]

  ม่ายยยยยยยยยยยยยยยนะ คุณพ่อใจร้าย สงสารคุณแม่นะแต่ไม่น่ามาบอกพีมอย่างงี้เลย พีมน่าสงสาร แรวภูมิจาอยู่ยังไง

[aj_yj]

ช่วงกลางตอนเรายังพออดทนไม่ร้องไห้ได้อยู่
แต่พอถึงตรงที่แม่ภูมิมาบอกให้กลับไปเป็นเพื่อนกัน
แล้วพีมพูดว่า "แม่ครับฝากดูแลหัวใจของพีมให้ด้วยนะ"
เท่านั้นแหละ...น้ำตาไหลเป็นทางเลยค่ะ 
สงสารทุกคนในเรื่องนี้ตั้งแต่แทนฟ่างภูมิพีมพ่อแม่ภูมิ
ไม่ว่าเราจะมองไปทางไหนก็ไม่เห็นทางที่ไม่มีน้ำตาเลย..ฮืออออออ 

[sapphire_yaoi]

โอ๊ยยยทำไมมันปวดใจแบบนี้สงสารภูมิกับพีมมากคุณพ่อใจร้ายไปแล้ว :m15:อย่าเลิกกันเลยนะเค้าทำใจไม่ได้

[hotladyanyavee]

  :sad4:สงสารน้องพีมกับภูมิมาก ทำไมครอบครัวไม่เข้าใจ อ่นตอนนี้มันบีบใจมากอะ ร้องไห้เพราะความสงสารน้องพีม
พ่อทำไมไม่เข้าใจความรักของสองคนนี้เลย ทำไมต้องบังคับกันแบบนี้ สิ่งที่แม่ขอแม้เป็นคำขอแบบปกติของแม่คนหนึ่ง
แต่รู้ไหมว่า มันทำให้พีมเจ็บ ทางไหนละที่พีมภูมิต้องเดิน ต้องเลิกกันเท่านั้นเหรอ ต้องเลือกให้คนอื่นเ้ลิกเจ็บเพราะตัว
แต่อาจจะทำให้คนเพียงสองคนทรมานและเจ็บเจียนตาย คือสิ่งที่คนส่วนน้อยต้องการ
แต่อยากให้รู่พ่อแม่ขอภูมิใจร้อยสุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เกลียดความไม่เข้าใจแบบนี้อะ ความรักห้ามไม่ได้หรอก แต่คนเราต้องการเพียงครอบครัวเข้าใจ คนข้างๆเข้าใจ แต่คนใกล้ๆ อย่างครอบครัวไม่เข้าใจแล้ว เขาจะทำไง เฮ่อส่งสาร ร้องให้

[Ja-Jah Suwanun]

 

[gumrai3]

ยังไม่อ่านะค่ะพี่ตาล หนูยังมิอยากกินมาม่า

[Mura_saki]

เป็นกำลังใจนะ

[gookgik]

ร้องไห้  ไปกับภูมิ-พี    โอ้ยทำไมชีวิตมันถึงรันทดแบบนี้   

แต่ในอีกมุมหนึ่งก็อยากให้พ่อ-แม่พีม รู้เรื่องของ 2 คนนี้  อยากรู้ว่าท่านจะรู้สึกเหมือนหรือแตกต่างจากพ่อ-แม่ภูมิหรือเปล่า 

แล้วพีมจะทำตามที่แม่ภูมิขอจริงๆ เหรอ  กลัวว่าภูมิจะกลับไปเหงา เศร้า ซึมจัง

  คุณตาล  + 1 ให้กับตอนที่ยาวมาก  เศร้ามาก อินมาก   

รอตอนต่อไป  เป็นกำลังใจให้กับภูมิ-พีม และคุณตาลค่ะ

[sbeam14]

   รอตอนต่อไปฮ่ะ

[nokkaling]

เกิดอะไรขึ้นกับนิยายเรื่องนี้ จากนิยายสุดฮา กลายเป็นนิยายสุดเครียดแล้ว
เลิกมาม่าได้แล้วครับ พอเถอะสงสารพีม

[yeyong]

เป็นตอนที่อ่านแล้วน้ำตาร่วงตั้งแต่ต้นจนจบ

[patee]

  

[คนของเธอ]

โอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
พีมจะทำอะไรอ้ะ ถ้ากลับไปอยู่กับหนวดภูมิก็ตามไปได้อยู่ดี พีมจะไปไหน ฮือออ 
สงสารทุกคนเลย แต่ละคนต่างก็มีเหตุผลของตนเอง พ่อแม่ภูมิก็ด้วย แต่ไม่น่าจะทำกันอย่างนี้
 

[พระสนมฝ่ายซ้าย]

สภาพหลังอ่านตอนนี้นะคะ ร้องไห้ ซื้ดน้ำมูกเป็นอีบ้าเลยค่ะ (พี่ก็ด่า เป็นอะไรมากมั้ย - - ไอบ้า คนไม่อ่านไม่รู้หรอก ฮืิอออ)
สงสารทุกคนเลยค่ะ แล้วก็เข้าใจคุณแม่ภูมินะคะ
หาทางออกไม่เจอเหมือนกันค่ะ 
ขอไปซับน้ำตาต่อนะคะ ฮืออออออ

[namngern]

ร้องไห้เลยจบตอนนี้ ไม่ไหวแล้ว
ลำบากใจแทนพีมเลย ฮึกก
รออ่านตอนต่อไปนะคะ
หวังว่าเหตุการณ์คงดีขึ้น

[lasom]

ก็แค่....ร้องไห้

[girlhigh]

ตามปกติแล้วผมไม่เคยร้องไห้เลยเวลาอ่านนิยาย
แต่พอถึงตอนนี้ระหว่างอ่าน น้ำตาก้ไหลออกมาเอง
โดยไม่มีสะอื้นอะไรเลย
..
..
..
อยากให้มาต่อเร็วๆนะครับ
เป็นกำลังใจให้

[skynotebook]

ไม่ไหวแล้ว ขอไปร้องไห้ก่อนนะ

สงสารภูมิพีมอ่ะ ทำไมนะ ทำไมต้องเป็นแบบนี้
เจ็บปวดมากกกกกกก โอ้ย ไม่รู้อะ พูดไม่ออก เจ็บปวดแทนจริงๆนะ

[luckyzaaa]

ทำใจตั้งนานแน่ะกว่าจะกล้าอ่านตอนนี้ ดูวี่แววแล้วคงจะเศร้าอีกนาน 

[Whatever it is]

ปัญหาโลกแตก คนเราอยากจะทำอะไรก็ทำเพราะอ้างความหวังดี ไม่ค่อยเข้าใจเล้ย หวังดีแล้วจะบังคับใครก็ได้หรือไง อยากจะให้ลูกมันดีใจในวันที่ตัวเองตายหรือไง คนเรา