11 ส.ค .48 เวลา.01.30 น.
......วันนี้ที่โรงเรียนจัดงาน "วันแม่" อาจารย์ให้เอาผู้ปกครองไปร่วมงาน จำความได้ตั้งแต่เรียนมา แม่กูไปงานวันแม่ แค่ครั้งเดียวตอนอยู่ ป.6 แค่นั้น แม่บอกว่าวันไหนๆก็เหมือนกัน ถ้าลูกรักแม่ ก็มีค่าเท่ากัน คิดไปคิดมามันก็จริงที่แม่พูด หลังจากนั้นแม่ก็ไม่เคยมา แต่ทุกปีจะเอาดอกมะลิไปติดอกแม่ และจะกราบเท้าแม่ทุกปี วันนี้ก็ทำแบบเดิมทุกครั้งแม่ก็ร้องไห้ และกูก็ร้องไห้ตามไปด้วย แต่ปีนี้ไอ้ทิงมาไหว้แม่กูด้วย สงสารมันจังตอนมันเห็นกูร้องไห้ตอนไหว้แม่เห็นมันเบือนหน้าหนี และตาแดงๆ เลยชวนมันไปกินผัดไทยเจ้าเดิม มันก็อมยิ้มเดินตามมาดีๆ แต่วันนี้มันให้กูขับรถมอไชต์ แต่มันขอซ้อน แปลกปกติไม่เคยให้กูขี่เลยแต่วันนี้ทำไมยอมได้ว่ะ
.......ขี่ออกจากบ้านมาสักพัก มันอารมณ์ไหนไม่รู้ มากอดเอวเอาหน้าแพะข้างหลัง คนมองกันเต็มเลยเมิงกูเห็นตลอดทาง รวมทั้งคนที่กูไม่อยากให้เห็น "หนิง" ยืนซื้อของหน้าร้านป้าลีมองตามรถแทบจะเรียกให้กูหยุด กูหนะใจหายแวบ รู้สึกไม่ดีเลยว่ะ ไม่ได้เพราะคนอื่นมองนะแต่กูกำลังจะทำอะไรอยู่กูเองก็ไม่รู้เหมือนกัน อีกใจหนึ่งรู้สึกหัวใจพองโต แต่อีกใจมันอึดอัดอธิบายไม่ถูก
++++ไม่กินผัดไทยได้เปล่าว่ะ
........เมิงจะกินอะไร
++++ไม่อยากกินแล้ว เมิงขี่รถไปเรื่อยๆได้เปล่า
........ไปไหนว่ะ
++++ที่ไหนก็ได้ แต่ไปเรื่อยๆกูอยากหลับ
.......อ่าวเมิงง่วงนอนก็กลับบ้านดิว่ะ
++++กูอยากหลับบนหลังเมิง ไม่ต้องถามอะไรกูและเมิงขี่ไปเหอะกูขอ
......เออ อยากกลับบ้านเมื่อไหร่บอกกู
.........มันไม่พูดอะไร เลยว่ะพูดหน่อยเดียววันนี้ เพิ่งหายไข้แท้ๆเมิง แถมแผลยังไม่หายอีกให้กูขี่รถตะลอนนะเมิง แต่ก็ดีว่ะ สบายใจดี ขี่ไปทางสายเลี่ยงเมือง ตอนเย็นๆแม่งสวยว่ะ ตอนเย็นๆ พระอาทิตย์ติดขันนา ท้องฟ้าเปลียนเป็นสีแดงอมส้ม บรรยากาศดีชะมัด สุดท้ายไปจอดกลางสะพานเดชา ซึ่งมันไม่ได้ใช้มานานแล้ว ตรงนี้รู้สึกว่าวิวสวยดี เห็นรถวิ่งขึ้นเชียงใหม่ ไปกรุงเทพเห็นแล้วเพลินดี อีกอย่างยังเห็นแม่น้ำสองสีไหลรวมกันตรงจุดนี้พอดี กูก็เพิ่งสักเกตนี่แหละ เมิงดูเศร้านะวันนี้ กูเองอยากทำให้เมิงหายเศร้าทั้งที่กูรู้ว่าเรื่องอะไร กูไม่พูดว่ะ ยิ่งกูพูดเหมือนตอกย้ำเมิง กูทำได้แค่เพียงนั่งใกล้เมิง โอบไหล่เมิง ยิ้มให้เมิง ทั้งที่ใจกูเศร้าตามเมิง แต่กูก็ต้องฝืน เพราะว่ากูไม่อยากเห็นเมิงเศร้า ยืนตรงกลางสะพาน นานพอสมควรก็ปาเข้าไป 2 ทุ่มกว่า
+++กลับบ้านเหอะ
.....อยากกลับแล้วหรอว่ะ กูนึกว่าจะอยู่ตรงนี้ทั้งคืน
+++แล้วถ้ากูอยู่เมิงจะอยู่กับกูไหม
......ใครจะบ้าอยู่กับเมิงว่ะ ไปกูหิวข้าวแล้ว(กูอยากบอกเมิงต่อให้กี่วันกี่คืนกูก็ยืนอยู่กับเมิงได้ ขอแค่ตรงนั้นมีเมิง)
+++กูนอนบ้านเมิงได้ไหม
......เมิงจะไปเบียดนอนกับน้องกูหรอ
+++เออ..กูไม่ไปก็ได้
......เมิงนอนข้างกูก็ได้มีที่นิดนึง เบียดกับกูได้เปล่า
+++นอนทับเมิงกูยังได้เลย
......ไอ้เชี้ย พูดไรเมิง เดี๋ยวฟ้าก็ผ่ากูตายหรอก สาดดดด
.......มันพูดซะกูหน้าแดงก่ำ สาด "นอนทับเมิงกูยังได้" คิดมากเลยกู เล่นเอาความคิดกระเจิงเลยนะเมิง กลับมาก็เจียวไข่กินตามสูตรกู กินข้าวจานเดียวกันอีก ช้อนคนละคนจ้วงกันใหญ่เมิง อร่อยว่ะทำไมไม่รู้ ปกติกูนี้เกลียดไข่เจียวที่สุด เพราะแม่งกินทุกวัน แต่วันนี้ไข่เจียวมันอร่อยว่ะ หรือว่าเพราะมีเมิงว่ะ กินเสร็จอาบน้ำต่อ ให้มันอาบก่อนแต่มันไม่ยอมดึงกูเข้าไปอาบด้วยอีก เห่อกูหน้าแดงดิ จี๋เอวกูซะขำน้ำตาเล็ด เล่นพิเรนกับกูอีก จับกูกดนั่งกับเก้าอี้แล้วก็ถูหลัง ฝักบวบที่แกะเม็ดออกเอามาทำเป็นที่ขัดตัว มันเอามาขัดหลังให้ ด่ากูอีก "ขี้ใครเมิงปั้นควายได้ทั้งตัว"เชี้ยกูไม่ได้สกปรกขนาดน้านน สาดด แล้วมันก็ลาดน้ำโครมๆ "ตากูมั้งขัดหลังกูบ้างดิ" มันให้กูขัดหลัง แต่เห็นแผลมันเลยบอกว่าเมิงถูอย่างเดียวก็ได้กลัวมันจะถลอกเพราะว่าเพิ่งหาย ถูได้สักพัก "เมิงกอดกูหน่อย" ตอนนี้นะเมิง "เออ" กูไม่รู้ทำไงเลยกอดมันจากข้างหลังมัน สักพักมันเอามือกูไปกุมแล้ว"พูดแปลกๆถ้าอยู่กูหายไปเมิงจะทำไง" กูไม่รู้ว่ะแล้วเมิงจะให้กูทำไง "เมิงจะคิดถึงกูเปล่า" แล้วเมิงว่ากูจะคิดถึงเมิงไหม "กูไม่รู้แต่ที่รู้เมิงเป็นมากกว่าเพื่อนกู" กู เล่นเอากูซะหน้าแดงตัวร้อนเลยเมิง ไม่ได้ถามอะไรมันต่อเพราะกูคิดไม่ออกตอนนั้น กูเลยบอกว่าเมิงกูหนาวจะตายอยู่แล้วพอยั้ง "เออ พอก็พอ" นั้นพูดประชดกูเปล่าว่ะ อาบน้ำเสร็จเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมจะนอน "เมิงให้กูนอนตรงไหน" แล้วเมิงจะนอนตรงไหนตรงน้องกูก็ได้หนะอีกฝั่งหนะเห็นม่ะ น้องกูน้องสองคนติดกันเมิงก็นอนตรงนั้น ส่วนกูนอนตรงนี้ เมิงก็ไปนอนตรงน้องกูหนะ "ไม่เอากูไม่ชอบนอนติดผนัง"เออนั้นเมิงนอนตรงนี้เดี๋ยวกูนอนติดผนังเอง นอนคั่นกูกับน้องกูอ่ะ"ไม่เอาก็ไม่อยากนอนกั้นใคร" อ่าวแล้วเมิงจะนอนตรงไหนบอกกูดิ "นอนทับเมิง" เชี้ย เอาหมอนฟาดหัวไปที ทำหน้ามึนใส่กูอีก "กูล้อเล่นเมิงก็นอนติดน้องเมิงเดี๋ยวกูนอนติดผนังแต่ต้องติดเมิงนะกูไม่อยากนอนติดน้องเมิง" พูดซะกูธาตุไฟเข้าแทรกเลยเมิง นอนไปสักพัก กำลังเคลิ้มๆจะหลับ เขย่าตัวกูอีก
++++กูปวดเยี่ยว
........เมิงก็ไปเยี่ยวดิไป กูจะนอนนนน
++++กูกลัวผี ไปเป็นเพื่อนกูหน่อย
......เออ เลยต้องลุกไปเป็นเพื่อนมันแล้วเข้ามานอนต่อ จะเที่ยงคืนอยู่แล้วกูยังไม่ได้นอนอีก
จะตายเอาเข้ากูพรุ้งนี้ต้องไปทำงานแต่เช้าอีก
++++โน๊ต...โน๊ตตตต
.......มีไร อย่าบอกว่าปวดขี้อีกนะเมิง
++++เปล่า เมิงนอนหันหน้ามาทางกูหน่อย
.......ทำไม กูไม่ชอบนอนตะแคง
++++ เออ เมิงก็ลองนอนดูบ้างดิ มันเบียดกู
......เออ ก็ได้ (ขอเล่าครับมันนอนตะแคงตาใส มองหน้าผม แต่ผมก็ง่วงนอนเลยลืมตามองมันแป๊บนึงและก็หลับตาต่อเพราะว่าง่วงนอนมากตอนนั้น)
......กูรู้สึกอะไรมันมาลูบๆหน้าว่ะ ลืมตาดูอ่าวไอ้ทิงเอามือลูบ ถามมันว่าเมิงเป็นไรเปล่า
มันตอบว่าเปล่า มันค่อยเข้ามาใกล้จนหน้ากูกับหน้ามันจะติดกัน กู เล่นเชี้ยอะไรกับกูอีกเนี๊ยะ
.....เมิงเป็นอะไร
+++เปล่า กูอยากมองหน้าเมิงชัดๆว่ะ เมิงมีสิวตรงนี้ด้วย
.....เออ เมิงไม่มองผ่านรูขุมขนกูเลยเล่า นอนติดกูซะขนาดนี้กูร้อน
+++กูอุ่นว่ะ สงสัยไข้ขึ้นอีกว่ะ เมิงลองจับกูดูดิ
.....เออ ไหน ไม่เห็นจะร้อนอะไรเลยนี่หว่า สำออยเกินไปเปล่าเมิง
+++ไม่ได้สำออย จริงๆ เมิงเอาจับหน้ากูดิ
......พอเอามือจับหน้ามันก็จับมือกูอยู่ตรงหน้ามันสักพักมันก็เอามือมันมาจับหน้ากู เง้อกูตาสว่างเลย
+++เมิงว่าหน้ากูเป็นไงบอกหน่อยดิ
......หน้าเมิงเหมือนตุ๊กแกลอกคราบว่ะกูรู้สึก
+++เออ เมิงรู้สึกอย่างงั้นจริงหรอว่ะ
......กูล้อเล่น กูว่าหน้าเมิงก็หล่อเหมินกันว่ะ หน้าตาเหมือนเจ๊กตื่นไฟดี
+++เจ๊กตื่นไฟเป็นไงว่ะ
......ไม่รู้แม่กูบอกกูมาอย่างนี้ กูเลยจำแม่กูมาพูด
+++เมิงง่วงนอนยั้ง
.....เมิงคิดว่ากูจะง่วงนอนไหม เที่ยงคืนกว่าไปแล้ว
+++กูขอโทษ ง่วงนอนเมิงก็หลับตาดิ
.....จะให้กูหลับแบบนี้นะ มือเมิงยังอยู่บนหน้ากูอยู่เลย เดี๋ยวฟ้าก็ผ่าหรอกเมิง กูยังไม่อยากตาย
+++ถ้ามันผ่ากูว่ามันผ่าตั้งแต่ อาบน้ำเมื่อกี้แล้วว่ะ
สาดดเล่นเอากูหน้าแดงตัวร้อน เลยเมิงใจเต้นตึกๆ ยิ่งอยากหลับไม่ให้มันฟุ้งซ๋านดันเอามือมาแกว่งให้กูคิดมากอีก
......เออ กูนอนแบบนี้ก็ได้ (ผมหลับตาได้สักพักทั้งที่มือมันยังอยู่บนหน้า เพราะไม่อยากคิดมากแต่แล้ว.....
)
.......กูหลับตาได้สักแป๊บ รู้สึกว่ามีลมอะไรร้อนมาปะหน้า กูลืมตาดู อึ๊ก....กูได้แค่นิ่งไป ตัวกูร้อนไปหมดทั่งตัว สั่นกึ๊กๆ กูหายใจแรงปอดแทบจะทะลุออกมา ไอ้ทิงเล่นพิเรนอีกแล้ว เมิงเล่นอะไรของเมิงเล่นในสิ่งที่ไม่ควรเล่น ปากมันกับปากกูประกบกัน เล่นเอากูตัวแข็งไปเลย แถมมันยังเม้มปากมันที่ปากกูอีก
กูแทบบ้า หายง่วงนอนเลยกูยังมีหน้ามาถามกูอีก
+++อย่างงี้เขาเรียกว่าจูบเปล่าว่ะ
......กูไม่รู้ แต่เมิง....(ตอนนั้นหูผมดังวิ้งค์...วิ๊งค์ เหมือนทุกอย่างเงียบหมดใครเคยเป็นเปล่า อาการเหมือนผมไหมตอนโดนจูบครั้งแรก)
+++อะไร..
......ไม่ควรทำแบบนี้กับกู กูว่ามัน มันไม่ถูกต้อง
+++แล้วทำไงถึงถูกต้องเมิงบอกกูหน่อย
......กูไม่รู้ เมิงเป็นเพื่อนกูใช่ไหม
+++แล้วถ้าไม่ใช่เพื่อนเมิงจะให้กูเป็นอะไร
......กูอึ้งไปเลย ไม่ได้ตอบมัน ดูแววตามันเหมือนคนสงสัย ทิงให้เวลากูหน่อยว่ะกูก็ไม่รู้เหมือนกันว่ากูจะพูดยังดี เมื่อก่อนเมิงไม่เคยแสดงความรู้สึกแบบนี้กับกูสักทีนี่หว่า แต่ทำไมตอนนี้เมิงเหมือนเป็นอีกคนว่ะ กูเดาใจเมิงไม่ออกจริงๆ ถามกูว่าเมิงเป็นแฟนกูหรือเปล่า กูตอบว่าเมิงไม่ใช่ ถ้าว่าเมิงเป็นเพื่อนกูใช่ไหม แต่กูก็บอกตัวเองว่าความรู้สึกที่มีให้มึงมันลึกซึ้งเกินกว่าคำว่าเพื่อน เพราะกูไม่ได้รู้สึกเหมือน ไอ้ต้อม ไอ้เตย ต้นกับต่อ กูห่วงเมิง กูรับรู้สิ่งที่เมิงคิด ทั้งที่เมิงไม่เคยพูดแต่กูก็รู้ว่าเมิงต้องการอะไร
+++เมิงยังไม่ตอบกูเลยตอบกูก่อน
.....กูไม่รู้จะตอบมันยังไง มันยากว่ะ กูเลยบอกว่า"เมิงอยากรู้ไหมว่ากูอยากให้เมิงเป็นอะไร"มันพยักหน้าหงึกๆ กูเอามือไปจับหน้ามันแล้วดึงตัวมันเข้ามากอด มันก็นะมาอย่างง่ายดายไม่มีปฎิเสธเลยเมิง ปฎิเสธกูหน่อยก็ได้ มันก็นะเอาหน้าซุกอกกูแล้วก็นิ่งไป แต่เหมือนยังไม่จบ
+++บอกมาสักทีดิว่ากูเป็นอะไร
.....แล้วเมิงคิดว่าสิ่งที่กูทำอยู่ มันควรทำกับใครว่ะเมิงเข้าใจยั้ง
...ทุกอย่างเงียบเพราะว่าดึกมากแล้ว ประมาณตี 1 กว่าได้ มันถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนที่มันจะพูดให้กูคิดอีก
+++โน๊ต...โน๊ตตต ทำไมเมิงหายใจแรงจังเลยว่ะ
......เมิงลองเป็นกูม่ะ เมิงจะได้รู้
+++แล้วกูหายใจแรงเปล่าว่ะ
......เออ ต่อให้เมิงหยุดหายใจกูก็จะกอดเมิงอย่างนี้เลิกถามยั้ง
.......กูไม่รู้อารมณ์ไหนพูดไปได้ไงว่ะ อายตัวเองว่ะ มันก็นะพูดจบเงยหน้ามาหอมแก้มกูอีก เอ้ากูยิ่งกลัวเป็นเหมือนคำแม่กูอีก"อย่าท้องก็แล้วกัน"ยังจำได้เลยเมิง เมิงว่าแม่จะรู้ไหมว่าว่ะว่ากูกับเมิงมันเกินเพื่อนไปแล้ว แต่ยังไงวันนี้กูก็จำไปตลอดชีวิตว่ะ