CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => เซ็งเป็ดแฟนคลับ => ข้อความที่เริ่มโดย: note23_naruto ที่ 22-12-2009 13:45:02

หัวข้อ: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 22-12-2009 13:45:02

ตอนแรกผมได้อ่านเซ็งเป็ดรู้สึกซึ้งและอินน์ กับตัวละครมากๆๆ จนทำให้ผมเศร้าไปหลายวัน

ผมเองก็สงสัยว่าทำไมต้องเศร้าแต่ก็ไม่รู้เหมือนกัน แม้เรื่องจะจบไปด้วยน้ำตา แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมไม่เคยลืมเลย

นั้นคือความประทับใจ ถ้าคุณเป็ดได้อ่านกระทู้นี้ ผมอยากให้พี่ตอบกระทู้ของผมด้วย ผมจะดีใจมาก

เพราะสิ่งที่พี่ได้เขียนได้ละบายออกไปยังโลกอินเทอร์เน็ต ได้ให้ทุกคนได้รับรู้มันไม่ใช่เรื่องน่าอาย

ผมได้อะไรหลายๆอย่างจากการอ่านเซ็งเป็ด "มิตรภาพ" ผมเองก็ใฝ่ฝันว่าอยากจะได้จากใครสักคนแต่ผมเองก็ยังไม่เคยให้

ใครเลย ต่อไปผมเองจะยิ้มมากขึ้น อยากทำให้คนอื่นมีความสุขมากขึ้น   :L2: พี่เป็ดโชคดีมากที่ได้รับรู้ความรู้สึกแบบนั้น

ผมเองก็อยากให้ตัวผมและใครหลาย ๆ คนได้รับโอกาสอย่างที่พี่ได้รับ และผมจะไม่รีรอเลยที่จะได้รับโอกาสนั้น ขอแค่เพียง

ครั้งเดียวในชีวิต ครั้งเดียวที่ใครสักคนจะเดินเข้ามาหาเรา  ผมคงต้องหาคน  ๆ นั้นให้เจอแล้วล่ะครับ 

ทำอย่างที่ใจตัวเองคิดหนะมันไม่บาปหรอกครับพี่เป็ด ผมยังหวังอยู่ในใจเลยว่าสักวันพี่อ้อยต้องได้กอดพี่อีกครั้งแน่

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: theLUST ที่ 22-12-2009 15:27:36

 o18 o18

 :กอด1: :กอด1:
กอดๆๆๆๆเน้อ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 22-12-2009 20:06:13

 :bye2:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: เซ็งเป็ด ที่ 02-01-2010 22:30:44

แหม่  เกรงว่าจะช้าไปนะสีครับ จขกท ครับ 555
เค้าบวชจนจะบรรลุอยู่แระ มีแต่ผมนี่แหละที่ยังวนเวียนอยู่ในวังวนวัฏสงสาร
ไม่ยอมไปผุดไปเกิด

อินได้ครับ แต่ย่าเอามาเป็นอารมณ์ ชีวิตแต่ละคนไม่เหมือนกัน

ความรักแต่ละคนไม่เหมือนกัน จขกทเอง ก็คาดว่าอีกไม่นานก็คงได้สร้างตำนานรักในแบบ จขกท เช่นกัน
เอาใจช่วยนะขอรับ :bye2:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Sakana2yunjae ที่ 02-01-2010 22:58:52

รีด้านบนพี่เป็ดมาแล้ว เย้ๆๆ สวัสดีปีใหม่ค้า

และเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 07-01-2010 20:39:13

วันนี้ออกจากบ้านด้วยความรู้สึกที่หดหู่ นานๆแล้วสินะที่เราไม่เจอกันมึงรู้ไหมว่ากูคิดถึงว่ะทิง ตอนนี้มึงอยู่ไหนว่ะ กูไม่เคยได้ข่าวมึงเลย

มึงยังไม่เคลียร์กับกูเลย เรื่องที่มึงบอกว่าอยากให้กูเป็นผู้หญิง อยู่ดีๆ เมิงก็หนีกูไปไม่บอกกูเลย มึงรู้ไหมกูเป็นห่วงมึง.......มึงอย่าทำเหมือนกูไม่มีตัวตนได้ไหมว่ะ

กูก็คน คนหนึงนะโว้ย โทรศัพท์หามึงก็ไม่ได้ มึงรู้ไหมก็เหมือนติดคุก ก็ทรมาน กูร้อนรน เหมือนคนบ้าเลยว่ะ ทำไมเวลามันช่างนานเป็นชาติแบบนี้ว่ะ

กูมีอิสระในโลกภายนอก แต่หัวใจกูมึงขังมันไว้แล้ว วันนี้ก็ยังเดินไปบ้านมึงเหมือนทุกวันก็อยากเห็นมึงแค่แว๊บนึงก็ได้ว่ะ กูก็ดีใจแล้ว ขอแค่รู้ว่ามึงยังอยู่ดีมีสุข

กูอยากบอกว่าบ้านมึงกับบ้านกูแม่งโครตไกลอ่ะ แต่กูก็เดินไปได้ทุกวัน เดินแม่งมา 2 ปีแล้วว่ะมึงรู้ไหมว่ากูผอมไปเยอะ..55555+ กูพูดกับใครไม่ได้ก็เลยต้อง

ระบายแบบนี้ว่ะกูขอโทษนะโว้ยทิง  สำหรับกูแล้วมึงเหมือนเพื่อน พี่ น้อง และทุกอย่างของกู ตั้งแต่เด็กจนโตมึงก็เห็นกู กูก็เห็นมึงแต่แปลกตรงที่ก็เห็นมึงไม่เคยเบื่อ

ทำไม เพราะอะไรไม่รู้ ตั้งแต่เรียนมีคนเค้าล้อกันว่ามึงกับก็เป็นผัวเมียกัน แต่มึงก็หัวเราะแล้วบอกว่าเนี๊ยะเมียกู ถึงกูจะด่ามึงว่ามึงพูดเหี้ยอะไรแบบนี้แต่มึงรู้ไหมก็ดีใจ

ที่มึงพูดแบบนี้กูเองก็ไม่รู้ว่าทำไม เพราะอะไร ยังไง ถึงดีใจ มึงจำได้ไหมตอนกีฬาสีหนะที่มึงกับกูไปแอบดู อีหนิงกับไอ้บอยในห้องน้ำที่มันทำไรกันอ่ะ มึงจำได้ไหม

ว่ะกูตื่นเต้นสุดๆหนะเมิง มึงเล่นเหยียบบ่ากูขึ้นไปดูมึงเลววววว...ว่ะ ที่ไม่ยอมให้กูขึ้นไปดู มึงบอกกูว่าเด๋วกูใจแตก ไอ้บ้าเอ้ยก็อยากบอกถึงก็ได้ดูแต่กูได้ยินเสียงกูก็

สยิวแล้ว อิอิๆ วีรกรรมมึงกับกูหลายเรื่องเป็นที่กล่าวขานในโรงมึงจำได้ไหมว่ะ เวลาก็นึกถึงเมิงงงทีไร กูจำได้หมดทุกเรื่องราวกูก็แอบหัวเราะไม่ได้นึกทีไรแม่งขำทุก

เรื่องว่ะ เมื่อวานกูไปถามน้าเมิง น้าเมิงบอกว่าเมิงอยู่ที่มาเลเซีย ทำไมมึงใจดำกับกูนักว่าไม่เคยบอกกูเลย มึงรู้ไหมพอกูรู้ว่าเมิงส่งข่าวมาหัวใจก็เบิกบานเลยเมิง

เมื่อวานมีคนถามกูว่ามีแฟนยั้งกูบอกว่ายัง มึงรู้ไหมเขาหาว่ากูเป็นเกย์ว่ะ  ก็บอกกูไม่ช่ายเกย์แค่กูมีผัวแล้วเฉยๆ แม่งด่ากูกันใหญ่เลยว่ะ เมิงขำไหมว่ะ ก็เมิงไงผัวกู

555+ ช่างมานใครจะว่ากูยังไงก็ช่าง ใครจะว่ากูโง่บรม ใครจะว่ากูงี้เง้า น้ำเน่า แต่กูมีหัวใจสี่ห้อง แต่หัวใจกูมีดวงเดียวว่ะ หัวใจกูก็คือมึง มึงจะรู้ไหมว่ะ เวลากูนอน

กูขอให้กูฝันถึงมึงทุกวัน แต่แม่งเหมือนฟ้ากลั่นแกล้ง กูไม่เคยฝันถึงเมิงเลยว่ะ ตื่นมาพร้อมกับความผิดหวังทุกวัน  กูไม่รู้จะพร่ำเพ้ออย่างงี้ไปอีกนานแค่ไหนว่ะ

เห่อ...พอแล้วกูระบายแค่นี้พอ พอให้หายคิดถึงเมิง เมิงจะรู้เปล่าว่ะ ไอ้เจี้ย....

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 07-01-2010 21:20:25

คุณ จขกท. คะ ตอนจากกันได้บอกลาเขาหรือเปล่าคะ?
ซ่าว่าถ้าไม่ได้บอกก็ส่งข่าวไปบอกเขาก็ได้ค่ะ ถามคำถามทั่วไป เป็นไงบ้าง สบายดีมั้ย...
ยังไงเขาส่งข่าวมาหาเราได้ เราก็ส่งข่าวกลับไปหาเขาได้สิคะ ว่ามั้ย

อาจจะเว่อร์ไปหน่อยแต่ถ้าส่งข่าวไปไม่ได้ ก็ตามหาเขาเลยค่ะ ที่มาเลเซียซินะ ?

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 22-12-2009 13:45:02  

ทำอย่างที่ใจตัวเองคิดหนะมันไม่บาปหรอกครับพี่เป็ด ผมยังหวังอยู่ในใจเลยว่าสักวันพี่อ้อยต้องได้กอดพี่อีกครั้งแน่

เห็นด้วยค่ะ ซ่าว่าการตามใจตัวเองบ้างในบางครั้งก็เป็นความอ่อนโยนได้นะค่ะ
อ่า... ซ่าก็หวังค่ะ ว่าซักวันพี่เป็ดจะได้กอดกับพี่อ้อยอีก...

 :m15: :monkeysad: :sad11: :impress3: :sad4: :o12:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 08-01-2010 12:35:50

วันนี้ฝนตกว่ะทิง.....แปลกหน้าหนาวฝนตก เห่อ.....เหงาอีกแล้วกู  เมิงจำได้เปล่าเมื่อ 2 ปีก่อนหน้าหนาวฝนก็ตกแบบนี้

กูจำได้ว่ะ ไม่รู้ว่าเมิงจะจำได้เปล่า  ที่เมิงไปเค้าดาวน์กับกูที่ อุทธยานสวรรค์ไง เมิงหลบฝนกับกูที่ใต้สะพานแขวนข้ามหนอง

จำได้ไหม....เห่อสงสัยเมิงจำไม่ได้แล้วมั้ง กูเดา  เมิงปล่อยให้กูคิดถึงเมิงมากเกินไปแล้วว่ะ  กูจะรับไม่ได้แล้วนะเมิง

กูกลัวว่ะ กลัวว่าจะไม่ได้เจอเมิงอีก  เมิงจะให้กูพร่ำเพ้อหาเมิงนานเท่าไหร่ว่ะ  สงสารกูเหอะกูเหนื่อยนะโว้ย.......

+
+
+
2 ปีที่แล้วตอนเค้าดาวน์เมิงอยู่กับกูไปเที่ยวกับกูแค่สองคนมีความสุขสุดๆเมิงรู้เปล่า  ถึงมันจะเหนื่อย ก็เมิงหงะบอกให้ดูทาง

ให้ดีๆ เชี้ยขี่รถไงเหยียบแม่งเอาลวดหนามยากแตก แม่งร้านปะยางดันปิดทุกร้าน  เล่นไสกันซะเหงื่อเป็นปี๊บ แต่กูมีความสุข

ตอนใสรถมีเมิงกับกูแค่ 2 คน++++เห่อเมิง่ชอบเล่นเหี้ยๆ ก็กูดันได้กลิ่นเหม็น ๆ แล้วเสือกไสรถติดวัดอีก กูกลัวอะดิ

พูดหลอกกูใหญ่ทำเป็นชี้ตรงนั้นตรงนี้มีคนเจออย่างนั้นอย่างนี้ เมิงก็รู้กูกลัวผีอย่างจะแหย่กูอีก พอกลิ่นเหม็นหายไป

กูก็โล่งใจ สักพักได้ยินเสียง ฟ๊อด..... เหี้ยเสียงไรว่ะ เมิงบอกว่าเมิงตด โห่......เหี้ย กลิ่นเหมือนตรงอยู่ตรงวัด สาดดดด

เดินตดให้กูดมตลอดทาง  มีหน้ามาแกล้งกูอีกอย่างจะถีบจริงๆ  มิน่าถึงไม่กลัวสาดดดด   หลอกกู   คิดถึงเมิงว่ะ

ตอนนี้เมิงทำไรอยู่ว่ะ  กูหิวแล้วไปกินผัดไทยกันเหอะร้านที่เมิงพากูไปบ่อยๆๆ  เมิงมารับกูสักทีดิ  กูรอเมิง 2 ปีแล้วนะเว้ย

ร้านเขาจำกูได้ถามว่าทำไม ไม่มาอุดหนุน กูไม่อยากกินว่ะ  กินแล้วนึกถึงเมิง กูจะร้องไห้ว่ะทิง  มาหากูเร็วๆนะเว้ยกูอยากกิน

ผัดไทยกับเมิงว่ะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: JkrR ที่ 11-01-2010 16:16:46

มาเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ครับ

ไม่รู้ว่าต้องจากกันเพราะอะไร?

คุณสองคนรักกันมั้ย?

ผมเองก็รู้สึกคล้ายๆแบบนี้

เพียงแต่......

ที่ตรงนั้น...คนที่ผมคิดถึง

เค้าไม่ได้ยืนอยู่คนเดียว

ห้าๆๆๆๆ

สู้ๆนะครับ

ไม่ได้ห้ามให้ปิดใจนะครับ มาเป็นกำลังใจเฉยๆ

สำหรับผมนั้นผมได้ให้คนที่ผมคิดถึงคนนั้นเป็นคนที่ผม"รักที่สุด"

แต่ผมก็ยังหาใครสักคนที่จะเป็น "สุดที่รัก"

แม้ผมอาจจะรักเค้าได้ไม่หมดใจ

แต่ผมจะรักเค้าให้มากที่สุด

 :กอด1: เป็นกำลังใจให้ครับ จะได้ไม่เหงา

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 11-01-2010 16:42:27

++++วันนี้ เอ่อ......ไม่ใช่สิเมื่อ 2 วันก่อน เป็น"วันเด็ก" พูดถึงวันนี้ทีไรนึกแล้วเจ็บใจทุกที
เพราะว่าไม่ว่าจะวันเด็กหรือวันผู้ใหญ่ ก็ไม่เคยได้เที่ยวสักวัน เพราะว่าวันเด็กทีไรนายก็จะจับเราไปด้วยทุกที  ไปไหนหนะเหรอ ก็ไปนั่งดูเมิงแข่งบอลไง  กรูต้องเป็นเป็นคนยกน้ำ ซักผ้าให้ทุกที เป็นหน้าที่ของกรูทุกปี และวันเด็กทีไร ตรูต้องเตรียมตัวป้องกันตัวทุกที เพราะแข่งบอลเสร็จมีมวยต่อตลอด นึกไปแล้วเหมือนนั่งดูมวยหมู่ไงไม่รู้ว่ะ  ตรูว่าน่าจะเป็นวันทรงชัยสำหรับตรูมากกว่า เฮ่อ........

+++ทิงนายรู้ไหมว่ะตอนนี้สระน้ำที่เราไปเล่นกันตอนเด็กๆ ที่ๆเราเจอกันครั้งแรกเขาถมที่แล้วนะ เขาจะสร้างโรงเรียนว่ะ พูดถึงแล้วที่นั้นเป็นที่แรกที่เราเจอกันนี่หว่าจำได้เปล่า  สำหรับเรา เราจำได้ตลอดว่ะ ก็เมิง......อะกวน  กรูจำได้วันนั้นพอกรูเมา ตีกับแม่ตรู ก็ไม่รู้ไปไหนที่ตรงนั้นจะเป็นที่สิงสถิตของตรูเสมอ ก็บรรยากาศมั่นสงบนี่หว่า ยิ่งเวลาช่วงปลูกข้าว ข้าวเริ่มขึ้นสีเขียวอ่อนๆ ฝูงแมลงปอบินกันเยอะๆ ลมพัดเย็นๆ เรื่อยๆ และตรงนั้นมีต้นมะขามที่ขึ้นริมสระต้นใหญ่ ตรูหนะชอบนั่งตรงนั้นที่สุด เพราะตรูมีความสุขที่สุดว่าตรูนั่งตรงนั้น จนเมื่อ.....
+
+
+
วันนั้นวันที่ไม่ปกติตรูไปนั่งตรงนั้นเช่นเคย กำลังได้บรรยากาศจะหลับเลยเมิง......กูได้ยินเสียง จ๋อมๆ เป็นระยะๆ ตอนแรกนึกว่าฝนตก แถมมีละอองอุ่นๆ นึกว่าฝนโดนไอดิน กำลังเคลิ้มเลย ลืมตา อ้าว...........แดดสว่าง ลมพัด แล้วเมื่อกี้ไอน้ำอุ่นๆ คืออะไร เงยหน้าขึ้นไป
ไอ้เชี้ย.....เมิงนี้เองฉี่ลงมาจะโดนหัวกูอยู่แล้ว  นึกไปถึงตอนนั้นแล้วขำว่ะทิง กูก็ไม่นึกว่าวันนี้กูจะรู้สึกแบบนี้กับเมิงว่ะ  เห่อ......นึกแล้วเศร้าว่ะ *****ตอนนั้นตรูจำได้เมิงดูเหมือนเด็กมีปัญหา(เหมือนกูนั้นแหละ)กูยืนด่ามึงอยู่ข้างล่างอยากจะต่อยเมิงจริงๆ แต่มึงยังทำหน้าเฉยเหมือนไม่มีอะไรยิ่งเห็นยิ่งหมั่นไส้  แต่ตรูสงสัยอยู่เรื่องหนึ่งว่ะ ไม่เคยถามสักที เมิงไปนั่งบนต้นมะขามทุกครั้ง ที่ตรูไปนั่งตรงนั้นหรือเปล่า เมิงจะเห็นทุกครั้งที่ตรูร้องไห้ไหมว่ะ
+
+
+
เมิงทำอะไรอยู่ วันนี้ก็เกิดแว๊บคิดถึงเมิงอีกแล้ว เพราะวันนี้เขาถมที่ ที่ที่ทำให้กูกับมึงได้พบกันเป็นครั้งแรก ต่อจากนี้ที่ตรงนั้นคงไม่มีความทรงจำของมึงกับกูอีกแล้ว กูเศร้าว่ะ ถ้าเมิงรู้ว่าที่ตรงนั้นจะหายไปเมิงจะรู้สึกยังไงบ้างว่ะ
+
+
+
ตรูเรียนใกล้จะจบแล้วนะโว้ย ตอนนี้ตรูฝึกงานอยู่ว่ะ แต่ก็คิดถึงเมิงนะ เมิงล่ะ? ตรูจะคิดว่าเมิงคิดถึงกูก็แล้วกัน กูคิดยังงี้แล้วตรูเป็นสุขว่ะ พอและแค่นี้เขาจะกลับบ้านกัน เหนื่อยว่ะทิงวันนี้ตรูอยากบนให้เมิงฟังว่ะ เพราะว่าตรูไปไม่รู้ว่าใครเขาจะฟังตรูบ้างว่ะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: JkrR ที่ 11-01-2010 16:58:41

นี่ไงคนฟัง มาบ่นบ่อยๆนะครับ :L2:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: IZE ที่ 11-01-2010 19:42:59

เข้ามาเป็นกำลังใจให้คับ

เพราะทุกวันนี้ผมก็เป็นแบบคุณอยู่  ที่ บ่นพร่ำถึงคนคนึง โดยที่ผมเองก็ยังไม่รู้เลยว่าเค้าจะยังคิดถึงผมมั๊ย

หรือว่าเค้าจะลืมผมไปหมดแล้ว


แค่ได้คิดถึงเนอะ 


สู้ๆๆๆนะคับ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 11-01-2010 20:45:29

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 11-01-2010 16:42:27  

เหนื่อยว่ะทิงวันนี้ตรูอยากบนให้เมิงฟังว่ะ เพราะว่าตรูไปไม่รู้ว่าใครเขาจะฟังตรูบ้างว่ะ

ง่า... นี่ไงๆ ซ่ามานั่งฟังอยู่ข้างๆนะคะ นี่ไงๆ โบกมือๆ
สู้ๆค่ะ
ตกลงได้ติดต่อกลับไปหาเขายังคะเนี่ย?

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 12-01-2010 12:20:56

++++วันนี้ไปดูอีกครั้ง แค่อีกครั้ง......เขาโค้นตะมะขามแล้วนะทิง เห็นแล้วคิดถึงเมิงว่ะวันนั้นกับวันนี้ไม่เหมือนที่ตรูคิดแล้วว่ะ 5555+ ถ้าเป็นวันนั้นคงมีความสุขกว่านี้ตรูคงไม่ต้องเดินอยู่คนเดียว ไม่ต้องคิดอะไรคนเดียว ถ้ามีเมิง.....ขอแค่มีเมิง.....กูก็เข้มแข็งเสมอ...
+
+
+
ต้นมะขามต้นนั้นอยู่มานานแม่เล่าให้ฟังว่าตั้งแต่แม่ยังไม่เกิด.....วันนี้ก็เหมือนคนที่ไม่มีอะไรเลยว่ะทิง ตรูเดินสวนผู้คนบนถนนมากมาย แต่ตรูเหมือนแค่รู้สึกเพียงลำพัง เมิงเป็นเหมือนตรูไหม? ความรู้สึกแบบนี้มันเกิดขึ้นตั้งเมื่อไหร่เมิงรู้ไหม ตั้งแต่ที่เมิงไปนั้นล่ะ........
+
+
+
กรูไม่ชอบความทรงจำเลยว่ะทิง  กรูไม่ชอบมันเลย ถ้าสมองและหัวใจคนเราเป็นคอมพิวเตอร์กรูคงไม่ต้องจำอะไรมาก อยากลบทิ้งก็ลบ อยากจำอะไรก็จำ แต่สมองกรูกับหัวใจเมิงบันทึกเรื่องราวของเมิงกับกรูไว้เต็มหัว ต่อให้กรูพยายามลืมมันสักเท่าไหร่ มันก็โผล่มาเหมือนไวรัสที่รอให้กูลบทิ้ง แต่..........ก็ไม่เคยลบมัน หากความจำที่เรียกว่าเมิงเป็นไวรัส กูก็อยากที่จะจำตลอดไป ตลอดไป และตลอดไป ต่อให้มันจะทำลายกรู กรูยอมว่ะ กลับมาสักทีสิว่ะ เมิงไม่กลัวกรูลืมเมิง แต่กรูกลัว กลัวเมิงลืมกรู อย่าลืมกรูนะเว้ย ห้ามกรูขอ
+
+
+
ฝึกงานทรมานจังนั่งคนเดียว คิดคนเดียวนึกเรื่องต่างๆ นา นา ทั้งที่มันก็ผ่านไปนานแล้ว นานแล้ว แต่มันก็เหมือนเมื่อวาน  อยากย้อนไปเมื่อวาน เมื่อวานที่ยังเดินด้วย เมื่อวานที่กอดคอกันเมื่อวานที่นั่งริมสระด้วย เมื่อวานที่หนีพวกเป้าด้วยกัน เมื่อวาน.........เจ็บปวดว่ะไม่นึกแล้ว

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 12-01-2010 13:52:45

++++ว่าจะไม่นึก ก็นึกจนได้ว่ะ อิๆๆก็เมิงหนะวีรกรรมเยอะนี่หว่า กรูจะลืมได้ไง ก็เมิงหนะชื่อสมตัวนี่หว่า ชื่อ"ทิง" ก็เหมือนกระทิงจริงๆ แม่งแรงเยอะไม่ค่อยคิด วิ่งชนอย่างเดียว กรูละเบื่อเวลาที่ต้องมานั่งเช็ดแผล คอยทายา ก็เล่นเอาตัวเองไปให้เขาซ้อม ทั้งที่รู้ว่าสู้ไม่ไหวแต่เมิงไม่เคยถอย ไม่เคยหนี เมิงบอกว่าเมิงจะไม่หนี เพราะชีวิตเมิงมันจนมุมแล้ว กรูไม่เข้าใจว่าอะไร และทำไม ทำให้เมิงรู้สึกแบบนั้น ทิงเอ้ย เมิงจะรู้ไหมว่าที่เมิงเจ็บก็เจ็บกว่าเมิงเยอะ....เมิงไม่เห็นเหรอ.....ฮือๆๆๆๆๆ
+
+
วันนี้ไม่ว่าเมิงจะรักหรือไม่รักกรู กรูว่ามันไม่สำคัญกับกรูเลย กรูอยากเห็นหน้าเมิง อยากรู้ว่าเมิงสบายดีไหม เป็นอะไรหรือเปล่า ขอแค่นี้ก็พอ พอให้กรูไม่ต้องอัดอั้นใจ และสงสัยว่าเมิงคิดอะไรอยู่
+
+
ตั้งแต่เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก เคยเห็นนายร้องไห้แค่ 2 ครั้ง ครั้งแรกตอนอยู่ ป.6 จำได้วันนั้น พ่อกับแม่ตรู เปิดศึกกันอีกแล้ว สำหรับตรูก็คงต้องไปที่ที่ ทำให้กูสงบและไม่คิดอะไรคือที่เก่า......แต่ตรงที่กรูนั่ง กรูเห็นเมิงอยู่ ตอนนั้นกรูดีใจ นึกว่ามานั่งรอกรู ดีเลยก็จะไม่ได้ไม่ต้องคิดมาก กะว่าจะชวนเมิงเล่นน้ำซะเลย ก็เลย ย่องเข้าไป พอใกล้ กรูเห็นเมิงก้มหน้านั่งกอดเขา เมิงไม่เคยเป็นแบบนี้นี่หว่า ก็เลยไม่กล้าทำให้เมิงตกใจ กูเลยย่องไปนั่งอีกฝั่ง
.....เมิงมาทำไม?(มันถาม)
.....ปะ ปะ เปล่า กูก็มานั่งของกูทุกวัน(ตอนนั้นผมไม่กล้าตอบไม่รู้ทำไม)
.....เมิงมานั่งข้างๆกูหน่อย
....ไม่เอา เมิงชอบแกล้งกูเมิงจะแกล้งอะไรกูอีก
....กูบอกให้มึงมาเมิงก็ต้องมา(มันตะวาดผม)แต่มันไม่หันหน้ามามอง
....ผมก็เลยไปนั่งกับมัน.......และมันก็หันมาหาผม ผมตกใจเพราะสิ่งที่ผมเห็นมันโหดร้ายมากเพราะผมไม่เคยลืมเลย หน้ามันเป็นรอยฝ่ามือบวมขึ้นมา แขวนขามีรอยไหม้และเลือดซิบๆซึมออกมา เนื้อตัวเขียวไปหมด ตอนแรกนึกว่าไปตีกับเด็กอีกหมู่บ้าน
+
+
ผมถามมันว่าไปทำไรมา เพราะว่ารอยเขียวช้ำๆ เห็นบ่อยๆ เพราะว่ามีเรื่องทุกวันสำหรับมันตั้งแต่เรียนอยู่ ป.1 และ แต่ว่าครั้งนี้เยอะกว่าครั้งอื่นๆ ผมมองมันและหัวเราะ เมิงนี่ไม่เห็นเก่งอย่างที่บอกเลยว่ะ ไหนกลับโดนต่อยโดนตบไม่เห็นเก่งเลยว่ะ
+
+
+
กูต่อยกับพ่อกูมา...............................................................................
................................................................................................
ผมนิ่งไปเพราะว่าไม่คิดว่ามันจะกล้า ผมไม่รู้เกี่ยวกับครอบครัวมันเท่าไหร่หรอก เพราะว่ามันกับผมเริ่มต้นก็ไม่ดีสักเท่าไหร่ยังมาอยู่ด้วยกันตั้งแต่เล็กอีก ยิ่งไปกันใหญ่++++อ้าวเมิงไปทำอะไรว่ะ
+กูทนไม่ไหวว่ะ พ่อกูเมาทุกวันเลยว่ะ ซ้อมแม่กูยังกะกระสอบทราย (เหมือนบ้านกูเลยว่ะแต่เมิงหนักกว่า)กูก็โดนตั้งแต่เด็ก ผมใจหายแวบ ที่มันตัวเนื้อเขียวเพราะว่าโดนพ่อมันซ้อมหรือว่ะ ผมนิ่งไม่พูด ให้มันพูดออกมา++กูหนะเห็นมาตั้งแต่เด็ก กูสู้เขามาตั้งแต่เด็ก และกูก็โดน5555+ มันหัวเราะ
+
+
ผมไม่พูดอะไรต่อเพราะได้แต่นั่งฟังมันพูด(เมิงรู้ไหมเมิงก็ไม่ต่างจากกู)
ยิ่งมันเล่าให้ฟังผมยิ่งเข้าใจมัน มันพูดเยอะกว่าครั้งอื่น เพราะว่าถามมันมันจะตอบไม่เกิน 3 ประโยคจนมันพูดถึง พ่อคนอื่นเขาจะทำกับลูกเขาอย่างงี้บ้างไหมว่ะ ผมเห็นน้ำตามันไหล
+
+
ผมเห็นมันร้องไห้แล้วนึกถึงตัวเองก็เลยร้องไห้ตามมันแล้วผม........ก็เอาไปเช็ดน้ำตามัน ไม่รู้เหมือนกันว่าเหตุผลอะไรแต่ตอนนั้นผมอยากทำ มันมองผมและเช่นเดียวกันมันก็เอามือมาเช็ดน้ำตาให้ผม "ถ้าเมิงไม่รู้จะร้องไห้กับใคร เมิงก็มานั่งร้องไห้กับกู"กูจะอยู่เป็นเพื่อนมึงเองผมพูดออกไป
+
+
มันยิ้มที่มุมปาก นี่ก็เป็นยิ้มครั้งแรกของมันเหมือนกันปกติหน้าเหมือนกับก้อนหิน ไม่เคยยิ้มให้ใคร ใครทักก็หันไปมอง อย่างมากแค่ยักคิ้ว เพื่อนๆเมิงแต่ละคนก็เชี้ยๆกันทั้งนั้น
+
+
ตั้งแต่วันนั้นมาเมิงก็มาเดินมารับกูที่บ้านตลอดทั้งที่บ้านกูกับเมิงไกลกันโครตๆ เมิงก็เดินมาหากูทุกวันแต่เมิงรู้เปล่าทุกวันนี้กูก็เดินไปบ้านเมิงทุกวัน กูอยากเห็นเมิงว่ะสาดดดดด
+
+
ถ้าย้อนเวลาได้วั้นกูจะไม่ไปนั่งตรงที่เมิงนั่งอยู่ เพราะถ้ากูทำแบบนั้น วันนี้กูก็ไม่ต้องเจ็บปวดอยู่แบบนี้

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 12-01-2010 19:02:38

+++กลับจากฝึกงานเหนื่อยจะตายก็เล่นใช้ซะหัวฟูเลยอ่ะเห่อ.......เหนื่อย เดินกลับเข้าบ้านแต่ก็เดินไปดูสักหน่อย.......กูเดินมาบ้างเมิงอีกแล้วว่ะทิง
เจอน้าสาวด้วย เลยหวัดดี กูเลยถามเรื่องเมิงอีก
+++น้าสาวหวัดดีครับ น้าสาวไอ้ทิงส่ง่ข่าวมาบ้างเปล่าครับ
.......ไอ้ทิงหรอตอนปีใหม่มันโทรมาหาน้า และถามถึงเอ็งด้วย
+++ หรอครับมันว่าไงบ้าง มันถามถึงผมว่าไง
.......มันถามแค่ว่าเอ็งเป็นไงบ้าง น้าก็ตอบว่าเอ็งสบายดีเพราะน้าเห็นเองเดินมาบ้านมันตลอด
+++แล้วไงอีกน้า มันพูดอะไรอีก
......เอ็งไปถามมันเองก็แล้วกันน้าไม่รู้หรอก
+++หรอติดต่อมันได้แล้วหรอ ติดต่อยังไง(ผมถามน้าซะดังลั่น)จนน้าตกใจ
.....เออ ถ้ามันโทรมาเมื่อไหร่ กูจะให้ไอ้ปัดไปบอก น้าก็ไม่รู้หรอกว่าวันไหนมันจะโทรมาว่ะ ติดต่อมันไม่ได้เพราะมันมีเบอร์ติดต่อ
ผมถามน้าสาวอีก สักพักแล้วก็เดินกลับบ้าน แค่นี้กรูก็ดีใจแล้วว่ะทิง แค่เมิงถามถึงกู แปลว่าเมิงยังไม่ลืมกู วันนี้กลับไปบ้านด้วยความสุขใจว่ะเพราะอะไรก็บอกไม่ถูก
มันโล่งอก มันคลึ้มใจ นี่คงเป็นวันแรกที่กรูรู้สึกแบบนี้ว่ะ
+++เมิงเคยถามกูใช่ไหมว่ะว้าถ้ากูมีความรัก กูจะสึกยังไง ตอนนั้นกูตอบไม่ได้ว่ะ แต่ตอนนี้ก็ตอบได้แล้วว่ะทิง มึงฟังกูนะสำหรับกูแล้ว ความรักมันไม่ได้เจ็บปวดเสมอไปว่ะ เมิงอาจจะคิดว่าความรักทำให้คนหลายๆคนเจ็บปวด แต่เมิงดูดีๆนะเว้ย สิ่งที่พวกเขาเหล่านั้นได้รับตอบแทนมันคึออะไร"ความสุข" ถึงแม้มึงกับกูจะไม่ค่อยเข้าใจนิยามของความสุขคืออะไร แต่เวลามึงอยู่กับกูแล้วเมิงมีความสุขมั้ย แต่ก็ว่าความรู้สึกที่กูอยู่กับเมิงมันคือ"ความสุข"
+
+
วันนี้ก็บ่นคนเดียวอีกแล้วว่ะทิง ถ้าใครรู้เขาคงนึกว่ากูเป็นพวกโรคจิตขาดความรัก(ก็เมิงนั้นแหละที่ทำให้กูเป็น)ทิงสิ่งที่เมิงต้องการหามันคือะไรว่ะ เมิงบอกกูหน่อย
เผื่อคนโง่ๆ อย่างกูจะเข้าใจ ทั้งที่กูพยายามเข้าใจมึง ทั้งที่กูคิดว่ากูรู้ใจมึงมากที่สุด แต่ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าก็อยู่ตรงไหนของหัวใจเมิง เมิงเหมือนเป็นคนที่แต่เครื่องหมายคำถามว่า ทำไม ทำไมหัวใจของเมิงเต็มไปด้วยอุปสรรคว่ะ แล้วเมื่อไหร่กูจะเปิดประตูที่ปิดตายของมึงได้.........
+
+
ในโลกที่สับสนและวุ่นวายใบนี้ จะพอมีความรักให้กูบ้างหรือเปล่าว่ะทิง ความรักที่ไม่ต้องบอกว่ารักแต่รับรู้ได้ ความรักที่ไม่ต้องการอะไรแต่เราอยากจะให้ ความรักแบบนั้นมันจะมีหรือเปล่าว่ะ แต่ก็ช่างเหอะว่ะมันเหมือนกูฝันกลางวัน สักวันก็ต้องรู้อยู่ดี   ++++กูอยากจะพูดว่ะทิงพูดออกไปเผื่อกูจะได้รู้สึกดีขึ้น แต่มันก็ดีขึ้นจริงๆนั้นล่ะ เหมือนกูปล่อยสิ่งที่อยู่ในใจ และเมื่อกูปล่อยมันความรู้สึกออกไปหมดแล้ว กูจะรวบรวมเก็บไว้
+
+

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 12-01-2010 21:46:51

ฮ่ะฮ่า คุณทิงถามหาคุณ จขกท.(คุณชื่ออะไรคะ? ซ่าจะได้เรียกถูกๆ)ด้วย นี่แหละที่ซ่ากำลังรอ ฮิๆ
งั้นซ่าขอ qoute 2-3 อย่างนะคะ

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 12-01-2010 19:02:38  

วันนี้ก็บ่นคนเดียวอีกแล้วว่ะทิง ถ้าใครรู้เขาคงนึกว่ากูเป็นพวกโรคจิตขาดความรัก(ก็เมิงนั้นแหละที่ทำให้กูเป็น)

ขาดความรัก... คุณจขกท.คะ คุณไม่รู้ตัวจริงๆ หรือโกหกหัวใจตัวเองกันแน่คะ?
สิ่งที่คุณรู้สึกกับคุณทิง ความรูสึกดีๆที่มีให้ มันก็คือรักนั้นแหละค่ะ ความรักมันมีหลากหลายรูปแบบนะคะ อื้ม...!!

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 12-01-2010 19:02:38  

ในโลกที่สับสนและวุ่นวายใบนี้ จะพอมีความรักให้กูบ้างหรือเปล่าว่ะทิง ความรักที่ไม่ต้องบอกว่ารักแต่รับรู้ได้ ความรักที่ไม่ต้องการอะไรแต่เราอยากจะให้

เอ่อ... ซ่าขอเสนอหน้าตอบนะคะ ถึงแม้ว่าท่านจขกท.จะถามคุณทิงก็ตาม... อิๆ
ความรักแบบนั้นมีสิคะ มีแน่นอน
จะรักใครบางครั้งไม่ต้องบอกรักออกไป แต่แสดงด้วยกิริยาวาจา แค่นั้นเขาก็รู้แล้วล่ะคะ แต่ก็มีนะ บางคนที่ไม่รู้ว่าสิ่งที่เราทำลงไปจะแปลว่ารัก ฮือ... ซ่าล่ะเศร้า  :sad4:

และก็สุดท้าย...

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 12-01-2010 12:20:56  

กรูไม่ชอบความทรงจำเลยว่ะทิง  กรูไม่ชอบมันเลย ถ้าสมองและหัวใจคนเราเป็นคอมพิวเตอร์กรูคงไม่ต้องจำอะไรมาก อยากลบทิ้งก็ลบ อยากจำอะไรก็จำ แต่สมองกรูกับหัวใจเมิงบันทึกเรื่องราวของเมิงกับกรูไว้เต็มหัว ต่อให้กรูพยายามลืมมันสักเท่าไหร่ มันก็โผล่มาเหมือนไวรัสที่รอให้กูลบทิ้ง

หากฉันใช้สมองจดจำเรื่องราวก็ยังพอจะลืมเธอได้ แต่ฉันใช้หัวใจเก็บความทรงจำเรื่องของเรา ต่อให้พยายามซักเท่าไหร่ แต่ก็ทำได้เพียงแค่ทิ้งเรื่องราวรอบๆกายไป อยากจะทิ้งเธอไปให้ไกล แต่ความรักกลับยิ่งฝั่งลึกในใจขึ้นทุกที~♪

ซ่าว่าเพลงนี้เข้ากันดีนะคะ ความทรงจำ ของ เต้ ค่ะ  o13

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 13-01-2010 01:26:37

ขอบคุณครับ คุณซ่า ผมชื่อโน๊ตครับ ผมแค่อยากบ่นๆหนะครับ กะว่าถ้าไม่มีเรื่องอะไรให้บ่นแล้วก็จะหยุดและจะรวบรวมเรื่องราวของความคิดตัวเองเก็บไว้ อยากรู้ว่ามันจะเยอะขนาดไหนหนะครับ กับการที่รู้สึกกับคน คนหนึ่งนี้มันเยอะขนาดไหน

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 13-01-2010 16:09:20

+++วันนี้ก็ฝึกงานต่อโดนพี่ที่ทำงานด่านิดหน่อย เห่อ....ก็ตรูยังไม่เป็นนี่หว่าจะให้ถูกทั้งหมดเลยหรือยังไง เมื่อเช้ามาฝึกงานสายอีกอากาศแปรปรวนไข้เลยเจ็บเห่อ.....เบื่อจริงๆ
+++ทิงเมื่อคืนกูไม่สบายว่ะ ตัวร้อนทั้งคืน หนาวไปถึงกระดูก แต่ที่บ้านกูไม่มีใครรู้สักคนว่ะความจริงก็ไม่บอกเขาเองแหละ ถ้ากูบอกแม่กูต้องมานั่งเช็ดตัวให้กู สงสารแม่ว่ะ แม่กูก็ไม่ค่อยจะดีต้องมานั่งดูกูอีกเด๋วแย่ลงไปอีก  กูเลยกินยาแล้วนอนแม่งเลยกะว่าจะได้ฝันถึงเมิงงงแต่.....ยาคงหมดอายุว่ะกินแล้วแม่งยังหนาวเลย ยิ่งอากาศเมื่อคืนยิ่งหนาวไปใหญ่เห่อ...น่าสมเพสตัวเองเข้าไปใหญ่ มันก็เลยทำให้กูนึกถึงเมิงงง ทำไมมึงต้องเข้ามาอยู่ในทุกช่วงของชีวิตกูว่ะสาดดด  รู้สึกว่าหน้าร้อนวูบๆ พยายามนอนให้หลับ แต่ก็ปวดไปหมดทั้งตัว
+++ก็มีเมิงอยู่ข้างๆเหมือนตอนนั้นตอนเรียน ม.5 กูกับเมิงเรียน รด.แต่ต้องไปคุมรุ่นน้องที่เข้าค่ายลูกเสือที่ กาญจนบุรี กูตื่นเต้นว่ะตอนนั้นก็จำได้ก็จะได้ไปเที่ยวนานๆได้ออกจากบ้านที เมิงก็ดูเหมือนจะดีใจนะ(กูว่านะ) ได้คุมเด็กรุ่นน้องนี่แหม่....ทำดีใจไปนะเมิง แต่กูก็แอบเก็กนิดๆว่ะ แบบว่าเก๋า วันทั้งวันได้แต่ยืนคุมเดินไปแล้วก็เดินมาร้อนก็ร้อนก็จำได้มีเด็กเป็นลมเพียบ กูนะลำบากอีกเดินแบกคนไปลมทั้งวันไม่รู้ว่าจะโชคดีหรือว่าโชคร้ายกันแน่ว่ะ มึงว่าป่ะ
เพราะแบบนี้ล่ะมั้งตอนเย็น......
+
+
+
ปวดๆ ไปหมดทั้งตัวใกล้จะอาบน้ำแล้ว ก็เลยเตรียมตัวอาบน้ำ ตอนนั้นประมาณ 6 โมงมั้งอากาศเริ่มเย็นตอนกลางวันร้อนตับจะแตก กลางคืนแม่งหนาวยังกับอยู่บนดอย
.......พออาบน้ำเสร็จเตรียมจะกินข้าว ความรู้สึกมันเหมือนเหนื่อยๆ วูบๆ จำได้กินข้าวได้หน่อยเดียวแล้วก็นั่งเล่นรอบกองไฟอยู่ เหมือนน้ำมูกไหล ก็เลยเช็ด ตาก็ดูละครที่น้องๆแสดงตลกดี แต่รู้สึกน้ำมูกจะไหลเยอะเลยยกขึ้นดู เฮ้ย......เลือดนี้หว่า เลือดกำเดาไหลยังกะก๊อกแตก
+++โห่อายน้องอีกไม่รู้ว่ามาช่วยแบ่งเบาภาระอาจารย์หรือว่ามาเป็นภาระกันแน่ จำได้นายเอาแขนเสื้อนายเช็ดเลือดกำเดาให้เรา (ขอบใจว่ะทิงที่เป็นห่วง) อาจารย์ให้กูไปพักผ่อนและกินยา ตอนนั้นรู้สึกร้อนๆหนาวๆแล้วเข้าไปนอนในที่พัก อยู่คนเดียววังเวียงอีก ตอนนั้นกลัวด้วยเอาผ้าคลุมหลับปี๋เลยกรู
+
+
......โน๊ต โน๊ต (เสียงใครว่ะ)เมิงไปไรมากไหมว่ะ เปิดผ้าออกมา อ้าวทิงเมิงไม่ไปดูเขาแสดงกันหรอกูไม่เป็นไรมากหรอกก็อยู่ได้ว่ะสบาย
......กูว่าละครไม่สนุกแล้วว่ะโน๊ต กูอยากจะนอนว่ะ
......เอ่อ แล้วเมิงบอกอาจารย์ยั้งว่ะ
.....กูบอกแล้วอาจารย์บอกว่าเดี๋ยวพรุ้งนี้เหนื่อยอีกเลยให้กูมา
....เออ แล้วแต่มึง แต่มึงไม่ต้องมานอนใกล้กูนะเด๋วเมิงติดไข้จากกูอีก
....กูไม่กลัวหรอก กูอยากนอนใกล้เมิง มันพูดจบก็ไปเอาหมอนกับกระเป๋ามาวางใกล้กับที่ผมนอน ผมเห็นมันจะนอนก็หลับตานอนต่อแต่ตอนนั้นเริ่มรู้สึกร้อนขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็เกรงใจมันไม่ได้บอกมันผมหลับตาไปทั้งที่ไม่หลับ(ทรมานโครตๆ)
+
+
รู้สึกอะไรอุ่นตรงหน้าผากและเลือนลงมาที่คอผมลืมตาดู อ้าวไอ้ทิง
....เมิงตัวร้อนนี่หว่าแม่งปากไม่มีหรือไงว่ะ
...กูไม่เห็นรู้สึกอะไรเลยว่ะ(โห่กูจะตายอยู่แล้วตอนนั้น)
....เมิงจะรู้อะไรว่ะคนไม่สบายไม่ค่อยรู้สึกอะไรหรอก(มันมีแบบนี้ด้วยหรอว่ะ)มันเอามือล้วงเข้ามาจับที่อกใต้รักแร้ จับที่เท้าผมมันเดินออกไปข้างนอกและกลับมาพร้อมกะมังกับน้ำมันเอาผ้าขนหนูชุบน้ำและเช็ดตัวให้ เช็ดตั้งแต่หน้าจนถึง.....ขา ส่วนตรงนั้นมันให้ผมเช็ดเอง
มันนั่งดูผมเหมือนว่าผมจะเป็นอะไรไปจริง ๆ แต่ผมชอบหน้ามันตอนนั้นนะ คิ้วมันขมวด หน้ามันเจื่อน แต่แววตามันดูเป็นกังวลปกติหน้าอย่างมันไม่ค่อยแสดงความรู้สึกเท่าไหร่
+
+
กูดีขึ้นแล้วว่ะทิงเมิงไปนอนเหอะขอบใจ
...เออกูรู้แล้วเดี๋ยวกูนอนเองเมิงไม่ต้องบอกกูหรอก  +++ สักพักมันก็นอนข้างๆผม ตอนนั้นหนะความรู้สึกผมหนะหรอเห่อ.....รู้สึกอบอุ่นแปลกๆ บอกไม่ถูกนะ ความรู้สึกแบบนี้
***ไอ้ไข้บ้าเหมือนมันจะดีขึ้นนะแต่พอเขานอนกันหมดแล้ว มันกลับหนาวเข้ากระดูกอธิบายไม่ถูกหรอกครับความรู้สึกเป็นยังไงถ้าคนไม่เคยเป็นก็จะหาว่าเราพูดเวอร์แต่มันหนาวจริงๆ ผมนอนสั่นกึ๊กๆ ฟันกระทบกันเสียงดัง
+++โน๊ต โน๊ต เมิงเป็นอะไรว่ะเชี้ยเป็นใบ้หรอเมิงไม่ตอบกู(เชี้ยแค่กูจะอ้าปากพูดมันยังสั่นงึกๆเลยมึง)
....เมิงยังไม่หลับหรอว่ะทิง
....เออ กุ กู นอนดูเมิงอยู่(ขอบใจเมิงว่ะ)
....กุ กู ขอยืมผ้าห่มหน่อยดิกูหนาวว่ะ(ตอนนั้นไม่ไหวแล้ว)
...เมิงหนาวมากไหมเอาผ้าห่มอีกหรือเปล่า
...กูพอแล้วแค่นี้หายหนาวแล้ว(กูโกหกว่ะทิง)ผมยังนอนสั่นอยู่อย่างนั้นจนเมื่อ....
.............................................................................................
ฟรึบ...ผมได้ยินเสียงคนเปิดผ้าห่มแต่ตอนนั้นผมรู้สึกว่าผมหนาวจริงๆ เลยนอนขดตัวอยู่สักพักผมรู้สักว่า......เหมือนใครดึงผมและอะไรอุ่นๆรัดผมอยู่ ผมลืมตา อ้าวไอ้ทิง มันนอนกอดผมอยู่.........
+++เมิงอย่าเป็นอะไรนะ มะมะเมิงอุ่นขึ้นหรือยัง
....เออ กูอุ่นขึ้นแล้ว(มันอุ่นไปถึงหัวใจกูเลยวะทิง ทั้งที่ชีวิตไม่คิดว่าจะมีใครทำให้กูแบบนี้ยกเว้นแม่กู)
....กูไม่เป็นไรจริงว่ะเมิงไม่ต้องห่วงกูหรอก กูหายหนาวแล้ว มันยังกอดผมแน่นจนผมหลับไปเช้ามาผมไม่เห็นมันและเห็นแต่ข้าว ยา ที่วางอยู่และมันก็มา ผมเห็นมันหน้าแดงก่ำและไม่พูดอะไร(นึกในใจมึงเป็นอะไรว่ะ)
....กูขอบใจเมิงนะเมื่อคืน
...เออ ไม่เป็นไร แต่เมิงคงถอนคำพูดแล้วล่ะว่ะ
... ทำไมว่ะ เมิงเดินออกไปดูข้างนอกดิ  ผมเดินออกไปดูด้วยอาการที่ส่างไข้ เห็นบอร์ดและหัวข้อบอร์ดเขียนว่า "ภาพแห่งความประทับใจที่คุณจะไม่ลืม" ผมเห็นคนดูเต็มและผมก็ต้องตกใจ เฮ้ย นี่มัน มัน.......
+
+
ภาพตรูกับไอ้ทิงนอนกอดกัน แถมเขียนบรรยายใต้ภาพ "คู่รักแห่งปี" กรูเอ้ยยยย มิน่ามีแต่คนมองกู อยากเป็นไข้ตายว่ะ
+
+
พูดไม่ออก และก็พูดไม่ออกแต่ก็ไม่เคยอายว่ะทิง(กูอยากให้เมิงกอดกูทุกวันดีซะอีกเปิดตัวกันไปเลย..)
+
+
แต่เมื่อคืนกูไม่มีใครเลยว่ะนึกว่าจะตายซะแล้วถ้าเมิงอยู่ก็คงไม่ต้องนอนจับไข้อยู่คนเดียว กลับมาไวๆนะเมิง ก็คิดถึงงงงงง(รักมึงว่ะคาวบอย)

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: JkrR ที่ 13-01-2010 16:37:18

 :L2:

เอาดอกไม้มาเยี่ยมคนป่วย

หายไวๆนะครับ

ผมพยายามไม่พูดอะไรมากนะครับ ความจริงอยากจะให้กำลังใจมากกว่านี้

แต่กลัวว่าจะเวิ่นเว้อแล้วเผลอพ่นเรื่องของตัวเอง แทนที่จะให้กำลังใจ

แต่ให้ร้ว่า ผมเข้าใจคุณ

มากๆ เลยล่ะ หุหุ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 14-01-2010 13:04:19

+++วันนี้ดีขึ้นเยอะตื่นมาตอนเช้าสดชื่นหน่อย สงสัยไข้คงจะหายแล้วมั้งแต่ยังรู้สึกเพลียๆ เห่อเบื่อจัง ต้องออกมาฝึกงานแต่เช้า จะอาบน้ำ น้ำก็ช่างเย็นอย่างกะน้ำแข็ง ทำใจตั้งนานกว่าจะอาบได้ พออาบเสร็จโล่งใจสะอาดไปอีกวัน(จึ๋ย)..........
....เพื่อนกูช่างมารับได้ไวจริงนัดกัน 8 โมงเช้าดันมา 8 โมงครึ่งไปถึงที่ฝึกงาน 9โมง พี่ที่ฝึกงานถามว่า คิดว่าเป็นเจ้าของบริษัทหรือไง โห่กินใจกูไปอีกนานคำนี้ หง่อยๆไปเลยกู
+
+
ทำงานไปโดนด่าไป จะด่าอะไรกูนักหนา เพื่อนกูสิสบายเล่นเกมส์แม่งทุกวันส่วนกูนั่งทำงกๆกว่าจะมีเวลาว่างก็ต้องงานเสร็จตูละเบื่อ
+
+
หิวข้าวแต่ไปกินก๋วยเตี๋ยว เออะ แปลกดี อิ่มเหมือนกัน ซัดไปซะ 2 ชามอิ่มไปชักง่วงนอนก้มหน้าหน่อย น้องค่ะถ้าง่วงนอนกลับนอนบ้านเลยไหม โห่ทำไมก็ซวยจังแม่งเล่นด่าแต่กูแต่ล่ะฆ่ากูให้ตายไปเลยดีกว่าด่ากูแบบนี้อีก เห่อ เซง..........
+
+
แต่วันนี้ก็ไม่ลืมคิดถึงเมิงนะทิง กูคิดถึงเมิงตลอดเวลาว่ะ ทำไม เพราะอะไร ไม่รู้ ทั้งที่ไม่มีเมิงนานแล้ว แต่กูก็ยังไม่ชิน ทำยังไง ทำยังไงก็ไม่ชินว่ะ ยังคิดว่ากลับบ้านไปอาจจะได้เจอมึง
กูฝันไปอีกแล้ว 55555+ มึงไปอยู่ที่มาเลเซียจริงหรอว่ะ หรือว่าเมิงโกหก บอกกูหน่อย
+
+
+
เห่อ พอและ แม่งมองกูอีกแล้วแค่เวลาพักได้ไหม เจ๊ เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 14-01-2010 16:42:36

 :serius2:ใกล้จะกลับบ้านแล้ว ดีใจจังผ่านไปอีก 1 วัน เหนื่อยจังวันนี้ใช้ตรูซะหัวฟูอีกวันสงสัยเป็นกรรมเก่า
++++แล้วเมิงละเป็นกรรมเก่าของกูหรือเปล่าว่ะทิง เวลาตอนนี้ก็หนะเหงาสุดๆๆว่ะ อากาศหน้าหนาวมันเศร้าว่ะวังเวงว่ะ เมื่อคืนรู้สึกเหงาว่ะทิงไปนั่งตรงถนนหน้าบ้านดูรถวิ่งเพลินดีเหมือนกัน ไฟข้างทางที่เรียงเป็นแถวทอดยาวเป็นกิโล ดูแล้วรู้สึกเหงาว่ะ คิดถึงเมิงจังถ้าเป็นเมื่อก่อน เมิงกะกูก็จะนั่งคุยกัน คุยไม่มีเบื่อ เห่อ..............
+
+
กูยังจะมีเมิงอยู่ไหมว่ะ มาเร็วๆนะโว้ย กูกลัวว่ะ กลัวห้ามใจไม่ไหวว่ะ
เห่อกลับบ้านแล้วว่ะทิง วันหลังกูจะมาคุยกับเมิงใหม่นะกูรักเมิง

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 14-01-2010 19:04:08

อ๋อๆ ชื่อโน๊ตนั่นเอง
ยินดีที่ได้รู้จัก ชื่อ ซ่า ค่ะ

เป็นกำลังใจช่วยนะคะ
ยังไงๆ ก็หาทางติดต่อเขาให้ได้
ไปบ้านน้าคุณทิงมานี่หนา...
งั้นก็น่าจะบอกน้าด้วยนะคะว่า ถ้าคุณทิงโทรมาอีกขอเบอร์ที่ติดต่อไว้ด้วย
และที่สำคัญคือ ให้น้าฝากบอกว่าไปด้วยว่า "คุณโน๊ตคิดเถิงงงงง"  :z1:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 15-01-2010 16:17:06

 :z3:++++ปวดหัว และก็ปวดหัว นั่งเรียงเอกสารตั้งแต่เช้ายันเย็นพึ่งเสร็จไม่รู้อะไรกันนักหนาฝึกงานนะไม่ใช่ทำงาน เห่อไอ้พวกทำงานสบายใหญ่ ใช่ตรูหยังกะทาสแถมไม่ได้เงินอีก ที่สำคัญได้กินข้าวหน่อยเดียวโครตหิว(ไม่รู้จะบ่นไปทำไมยังก็ต้องทำ)
+
+
ทิงตอนนี้ก็ฝึกงานแล้วว่ะกูใกล้จะจบแล้วเมิงดีใจกับกูไหม ถ้าเราเจอหน้ากันแล้วเราจะทำหน้ายังไงใส่กันว่ะทิง กรูอยากจะรู้ว่าคนที่กูรู้จักในวันนั้น กับคนที่กูอยากเห็นแต่อนาคตยังไม่รู้แน่นอนว่าจะได้เจอมันเหมือนกันหรือเปล่าเมิงจะยังเหมือนเดิมหรือเปล่า แต่สำหรับกูเหมือนเดิมไม่ว่าจะอีกกี่ปีนานแค่ไหนกูก็จะรอว่ะ
+
+
ทำไม ทำไมกูถึงได้รู้สึกผูกพันธ์กับเมิงขนาดนี้ กูนั่งคิดนั่งทบทวน กูก็หาเหตุผลไม่เจอ กูไม่เคยโกรธเมิงว่ะ ถึงแม้ว่าวันที่เมิงไปไม่ลากูก็ตาม กูหาเหตุผลไม่ได้ว่าเมิงทำไมถึงไป เมิงเก่งว่ะเก่งกว่ากูเยอะสำหรับกูการจากลามันเป็นเรื่องที่เจ็บปวดและทรมาน เมิงเป็นเหมือนกูบ้างเปล่า ทั้งกูและเมิงก็ยังไม่ทราบว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นระหว่างกูกับเมิงมันคืออะไร กูสับสนและก็ไม่สามารถหาเหตุผลอะไรมาตอบตัวเองได้ว่ะเมิงมาสักทีสิวะกูอยากรู้ใจจะขาด
+
สำหรับตัวกูเอง ก็ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนไหน อยู่ๆมันก็รู้สึก ตั้งแต่เด็กเมิงก็อยู่ในทุกช่วงชีวิตของกูไม่ว่ากูจะเศร้า ดีใจ ร้องไห้ เมิงก็อยู่ตลอดแต่ถ้าเรื่องเหงาไม่เคยมีว่ะเพราะว่าตอนนั้นมีเมิงอยู่ ความเหงานี่มันทรมานจริงๆว่ะ แม้กูไม่ต้องการมันก็วิ่งเข้ามาหากูตลอดและบั่นทอนหัวใจ กูรู้สึกหายใจไม่โล่งปอดเวลาที่ไอ้เชี้ยเนี้ยวิ่งเข้ามา(หมายถึงความรู้สึกเหงา)หัวกูตื้อๆ ตาลอยๆ ไม่อยากจะรับรู้อะไรเลยว่ะ+
+
+
ทำไมกูต้องเป็นแบบนี้เมิงเหมือนมัดกูไว้ที่ไหนสักแห่งและรอให้กูแก้เชือกหาทางออก แต่กูแก้เชือกที่เมิงมัดไม่ได้ว่ะเพราะกูมองไม่เห็น มันลางๆ จับต้องไม่ได้แต่ทำไมมันถึงได้หนาแน่นและตัดไม่ขาดว่ะ นี่ละมั้งที่เขาเรียกว่า"สายใยแห่งความผูกพันธ์"เมิงผูกกูไว้แน่นเลยว่ะทิง กูคงต้องรอให้เมิงมาแก้ให้กูว่ะทรมานจริงๆว่ะ เห่อ..........กูเป็นคนชอบบ่นไปตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะไม่รู้ตัวเลยเหมือนกัน ย้อนกลับไปดูความคิดของตัวเอง ทำไมมันเยอะขนาดนี้ อายว่ะทิงถ้าเมิงเห็นความคิดของกูแล้วเมิงจะรู้สึกยังไงบ้างว่ะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 15-01-2010 20:07:59

ในวันที่ฟ้ามีเพียงแค่สีเทา ความเหงามันกินในใจ ก็โลกใบเดิมมันกว้างเกินไป เมื่อไม่มีเธอ ก็ยังไม่รู้จะไปทางไหนดีชีวิตที่มันขาดเธอ มันหมดเรียวแรงไม่มีแสงส่องใจ เหมือนตัวคนเดียว♪

ซ่าไปเจอเพลงที่คิดว่าน่าจะเข้ากับกระทู้ของคุณโน๊ตอีกเพลงแล้วล่ะคะ ถึงแม้จะรู้ว่าคุณไม่ต้องการก็ตาม เหอะๆ
เพลง เมื่อไม่มีเธอ ของ บีม ค่ะ
เอ่อ... มันจะเป็นการตอกย้ำคุณโน๊ตหรือเปล่าคะเนี่ย? ซ่าจะได้ไม่ต้องเสนอหน้าไปหามาอีก...

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: JkrR ที่ 16-01-2010 16:08:28

มารับฟังเหมือนเดิมนะโน้ต

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 18-01-2010 13:00:19

ขอบคุณนะครับสำหรับการรับฟังความคิดของผม ผมคิดว่าผมจะไม่คิดถึงมันอีกแล้วเพราะว่าตอนนี้ตัวผมเองคงต้องทำใจและต้องทำให้ลืม ผมเขียนบันทึกเกี่ยวกับเพื่อนรักของผมไว้ทั้งหมด 5 เล่มแต่ผมเลิกเขียนนานแล้วตั้งแต่ตอนที่ผมกับเพื่อนรักของผมจากกันด้วยอะไรตัวผมเองก็ยังไม่รู้เพราะว่าตอนจากกันมันหายไปโดยที่ไม่มีสาเหตุ ต่อไปผมนี้ผมจะเอาบันทึกเรื่องราวของผมและเพื่อนรักของผมมาลงในกระทู้หัวข้อนี้และหลังจากที่ผมบันทึกเรื่องราวของตัวผมเองหมดแล้ว ผมจะเผาบันทึกทั้ง 5 เล่มเพื่อที่ตัวผมเองจะได้ปล่อยตัวเองเสียที

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: JkrR ที่ 18-01-2010 16:05:42

ไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องเผา

แต่ถ้าทำแล้วสบายใจก็ทำเถอะครับ

http://www.youtube.com/v/oVPepkniuXI เอาเพลงมาฝาก ให้ห่อเหี่ยว  :laugh:

ชื่อเพลง Ju Hua Tai (เบญจมาศครวญ)

คำแปล

v
v
v

หยดน้ำใสเป็นประกายคลอนัยน์ตา ร้าวระอาอ่อนอารมณ์ระทมเหงา

บุหลันเด่นเพ็ญพรายลับรายเงา ดุจใจเราไม่เคลื่อนค่อนผ่อนผันไป


รัตติกาลร้าวรานยาวนานนัก น้ำค้างจักจับกลายเป็นเกล็ดใส

ผู้ใดหนอเฝ้ารอคอยบนหอไกล หวังมลายสูญสลายกับสายตา


พิรุณพร่างพะพราวพร่ำร่ำบรรเลง ขับขานเพลงนอกหน้าต่างคร่ำครวญหา

แผ่นกระดาษแผ่นชีวิตจิตใจข้า วายุพาปลิดปลิวลิ่วลอยลม


ความใฝ่ฝันเลื่อนลับสุดปลายฟ้า ร่วงโรยราหอมระรวยละไอหาย

ภาพวงพักตร์ดวงหน้าเจ้ายาใจ ลอยละล่องโชยชายกับสายลม


เบญจมาศงามเงื่อนมาเกลื่อนกลาด ดารดาษลาญแหลกสุดขื่นขม

รอยยิ้มเจ้างดงามเคยเฝ้าชม ร้อนระบมเลือนหายปลายนภา


ดอกไม้หล่นดวงใจคนพลันรานแยก ความในใจร้าวแหลกเอ่อนองหล้า

ลมเหนือโบยโบกพลิ้วโลมกายา อรุณลาจากไปไม่หวนคืน


ภาพเงาเจ้าตัดเท่าใดไม่แยกขาด แสนประหลาดจิตมนุษย์สุดจะฝืน

เดินเดียวดายเลียบริมน้ำย้ำกล้ำกลืน ความขมขื่นล่วงลงคอต่อลงใจ


สายเสียแล้วหากบุปผาจะผลิบาน ความรุ่งโรจน์ล่วงผ่านละลานไหล

พรหมลิขิตขีดชะตาชักพาไป แต่คงไม่เพียงพอจะเปลี่ยนแปร


ทรมานร้าวรานยามข้ามฝั่ง ฤทัยดังฉีกออกเป็นสองสาย

กริ่งเกรงนักว่าเจ้าจะฝ่าไป ไม่ถึงหมายริมนทีที่ตั้งใจ


กีบอาชากึกก้องคะนองกล้า เกราะศึกข้าพลันร่ำเรียกสนั่นไหว

เวิ้งฟ้ากว้างเรืองรองผ่องอำไพ เจ้าแน่งน้อยทอดถอนใจใต้อัมพร


คืนยาวนานผ่านเจ็บปวดร้าวรวดนัก ถาโถมหนักทุกข์ระทมมิหยุดหย่อน

แลหทัยดวงนี้แม้นแคลนคลอน หากราตรีคงโอนอ่อนซ่อนละมุน

หลายคนอาจรำคาญเพราะแปะเพลงนี้บ่อยเหลือเกิน แต่ผมชอบความหมาย และคิดว่าบางที โน้ตอาจจะชอบ เพราะเราเองก็เคยต้องจากกับคนที่เรา "รักที่สุด" ไปเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 18-01-2010 21:26:15

อ้างจาก: JkrR ที่ 18-01-2010 16:05:42  

ไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องเผา

แต่ถ้าทำแล้วสบายใจก็ทำเถอะครับ

อืม... ซ่าก็คิดอย่างนั้นนะคะ

ซ่าว่าจริงๆแล้วไม่จำเป็นต้องพยายามที่จะลืมเขาจะดีกว่านะคะ
เพราะยิ่งพยายามลืม มันจะยิ่งฝั่งใจ มันจะยิ่งเจ็บ...
ปล่อยให้มันเป็นความทรงจำที่ดีดีกว่าค่ะ เวลาจะช่วยเยี่ยวยาเอง... คิดว่านะ?  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 19-01-2010 16:54:39

ขอบคุณครับสำหรับเพลงความหมายดีๆนะครับ อ่านคำแปลและฟังเพลงแล้วรู้สึกขนลุกซู่ โดนสุดๆ ผมขอบคุณนะครับสำหรับกำลังใจและความหวังดี เหตุที่ผมอยากที่จะเผาบันทึกทิ้งเพราะว่าตัวผมเองผูกพันธ์กับมันมากเกินไป จนทำให้คนรอบข้างเป็นห่วงผม ในขณะที่ผมเศร้าและทนทุกข์กับสิ่งที่ตัวเองผูกมัดมันตั้งแต่แรกมันเลยทำให้คนที่ผมรักรอบข้างแย่ตามผมไปเรื่อยๆแท้จริงแล้วผมเองน่าจะคิดได้ตั้งนาน จนเมื่อ....ผมได้อ่านเซ็งเป็ด ผมจึงได้คิดว่าผมเองน่าจะปล่อยให้มันเป็นไปตามที่มันควรจะเป็น เพราะถ้าหากเพื่อนผมตัดสินใจแบบนั้นแสดงว่าเขาต้องมีความสุขกับสิ่งที่เขาได้ตัดสินใจ และผมเองเพียงทำได้แค่ดีใจกับสิ่งที่เขาได้ทำลงไปและหวังว่าเขาจะมีความสุขนั้นคือสิ่งเดียวที่เพื่อนรักคนหนึ่งจะทำได้ และอีกอย่างผมอยากประกาศเรื่องราวของตัวเองให้ทุกคนได้รู้ ให้รู้ว่าการรักใครสักคนหนึ่งไม่ใช่เรื่องง่าย อยากให้คนที่มีความรัก รักษาความรักที่มีอยู่และถนอมมันไว้ให้ได้นานที่สุด เพราะถ้าเราไม่เห็นคุณค่าของความรัก และเมื่อความรักจากไป ชีวิตขอบคุณก็จะหาความสุขไม่ได้ ความรักพูดง่ายแต่ปฏิบัติยาก ความรักเขียนง่ายแต่จะเขียนให้ใครสักคนก็ไม่ง่าย ความรักมองไม่เห็นแต่สัมผัสได้และนั้นแหละคือสิ่งที่ผมอยากจะเปิดออกจากหัวใจของผมเอง อยากบอกให้คนอื่นได้รู้และสัมผัสความรู้สึกที่ผมเคยสัมผัส ผมไม่มีคำพูดที่สวยหรูและพรรณนาถึงความรู้สึกของตัวเองได้ผมหวังเพียงความเข้าใจในตัวผม ไม่จำเป็นที่ทุกคนจะเข้าใจในตัวผม ขอเพียงแค่คนเดียวที่เข้าใจก็พอแล้วสำหรับตัวผม ทิงกูต้องขอโทษเมิงก่อนเพราะกูจะเอาเรื่องราวของเมิงกับกูมาลงนี้ในนี้แต่เมิงไม่ต้องอายหรอกเพราะกูไม่อายว่ะ 555+ ทุกวันนี้กูไม่เคยเสียใจที่รู้จักได้รู้สึกดีๆกับเมิง ก็ดีใจที่มีเมิงนะ ไม่ว่าเมิงจะอยู่ที่ไหนเป็นยังไงกูจะรอว่ะ5555+ สาดดด กูคงแก่ตายก่อนมึงจะไม่ได้อยู่ในบันทึกของกูอีกต่อไป แต่ต่อจากนี้เมิงจะอยู่ในใจกูตลอดไป อยู่กับกูนะเว้ย ก็สัญญาว่ากูจะเข้มแข็งขึ้นเพื่อคนที่กูรักทุกคนพยายามไปกับกูนะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 19-01-2010 20:27:14

ไม่รู้ยังไง แต่คุณโน๊ตพูดซะซ่าน้ำตาคลอเบ้าเลย ทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเองแท้ๆ  :z2:
รออ่านเรื่องราวของพวกคุณอยู่นะคะ อัพเลยๆ ไม่งั้นซ่างอน

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 21-01-2010 00:15:19

นี่คือบันทึกเล่มแรกที่ผมได้เขียนและเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวความผูกพันธ์ระหว่างผมกับเพื่อนรักของผม
+
+
21 มิถุนายน 2548   เวลา 22.30 น.
.......วันนี้เป็นวันอะไร.....งง และก็ งง วันนี้ลองถามแม่ แม่ตอบว่าวันพฤหัส เห่อความจริงน่าจะทำใจได้ตั้งนานและตั้งแต่เด็กไม่ว่าจะผ่านมากี่ครั้งก็ไม่เคยมีใครจำได้ หรือไม่มีใครอยากจำ ตั้งแต่กูเกิดมาพ่อกับแม่กูก็ตีกันทุกวัน เห็นจนชิน จากชินเป็นชา จากชาเป็นเฉย จากเฉยก็เลยกลายเป็นธรรมดา เห่อ....แต่ตีกันทีไรมีน้องมาให้กูเลี้ยงทุกทีสร้างงานให้กูตลอด ผลิตกันจังพ่อกับแม่กู เหมือนโรงงาน จนลูก 4 คนแม่พึ่งนึกขึ้นได้ว่าต้องทำหมัน เห่อ น่าจะทำตั้งแต่มีแค่ 2 คนแล้วเราเลยต้องลำบากขนาดนี้แต่ก็ไม่เป็นไรอย่างน้อย ก็มีอีก 3 คนมารับชะตาชีวิตเหมือนกูว่ะ
......อายจังว่ะไม่เคยเขียนบันทึกส่วนตัวซะด้วยดิ ถ้าไม่ใช่เพราะเมิงกูไม่เขียนหรอกโว้ย  วันนี้......กูก็อายุครบ 18 ปีซะทีแต่ทำไมแค่ 18 เองว่ะอยากให้กูโตไวๆจะได้ไปจากที่นี้ซะที กูขอบคุณเมิงมากนะเว้ยไอ้ทิง วันนี้มีเมิงคนเดียวมาบอกกูว่าสุขสันต์วันชิงหมาเกิด ไอ้เชี้ยจะพูดซะทีพูดดีๆไม่ได้หรอว่ะ แต่กูก็ดีใจว่ะเพราะตั้งแต่เกิดไม่มีใครพูดกับกูแบบนี้กับกูซะทีถึงมันไม่เพราะแต่มันก็ซาบซึ้งว่ะ เขิลว่ะเขียนได้ไง กูขอบคุณกับสมุดเล่มนี้นะเว้ยที่ซื้อให้กูเป็นของขวัญชิ้นแรกเลยว่ะในชีวิตไม่เคยมีใครให้กูมาก่อน กูรู้สึกเขิลๆว่ะกูสัญญาว่ากูจะเขียนเรื่องเมิงกะกูลงในสมุดเล่มนี้ โห่ไอ้เหี้ยเลือกลายซะหวานเลยเมิง ลายดอกไม้สีชมพู เล่นเอากูไม่กล้าโชว์ใครเลยเมิง โอ้ยง่วงนอนพอเดี๋ยวพรุ้งนี้เขียนต่อ..........

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: JkrR ที่ 21-01-2010 00:18:26

 :L2:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 21-01-2010 00:45:04

28 มิถุนายน 2548    เวลา 14.36 น.
.......กะว่าจะเขียนทุกวันแต่มันไม่มีเรื่องที่จะเขียนเลยว่ะเหมือนเดิมทุกวัน เมื่อวันก่อน วันไหนว่ะจำไม่ได้ว่ะความจำสั้นจริงกูไอ้ทิงมารับหน้าบ้านบอกจะพากูไปเที่ยว ไอ้เชี้ยกูนึกว่าจะไปไหนเรอะพากูไปมีเรื่องไอ้สาดดดด หาเรื่องได้ทุกวันดีนะเมิงขี่รถเร็วไม่งั้นมีหวังกูได้ตายก่อนวัยอันควรแน่ เมิงนี่ขยันมีเรื่องจริงๆว่ะ เชี้ยเดินกับเมิงต่อไปต้องใส่ชุดเกราะแทนชุดนักเรียนแล้วมั้ง แต่ก็มีรสชาติของชีวิตไปอีกแบบ เหมือนฉากหนังเสี่ยงตายว่ะตื่นเต้นโครต อีกไม่กี่วันต้องไปเรียน รด แล้วเบื่อว่ะ ครูทหารแม่งโหด ให้กูไปนอนเกลือกกลิ้งกับหินร้อนๆยังงั้น ไปนอนในป่าหญ้าคันๆอย่างงั้น กูอยากให้มันมาลองดูมั้งว่ะกลับบ้านทีกูไม่มีสภาพความเป็นคนเหลืออยู่เลย เหมือนไปผ่านสงครามมาเห่อ...นึกแล้วทรมานจริง
.....ตอนนี้เมิงทำไรอยู่ว่ะไอ้ทิง อยากชวนเมิงไปเล่นน้ำที่สระต้นมะขามว่ะ ร้อนโครตๆ นึกแล้วอยากโดนต้นมะขามเล่นว่ะ นึกแล้วชุ่มช่ำเลยกู ไอ้เชี้ยนี้นักว่ายน้ำตัวยง ดำน้ำอึดกว่ากูอีก กูแค่มุดลงแป๊บเดียวก็ขึ้นพรวดแทบหายใจไม่ออก ส่วนเมิงนะสงสัยเมื่อชาติก่อนเป็นปลาดำน้ำโครตนาน กูว่าเมื่อชาติก่อนเมิงไม่ได้เป็นปลาหรอกว่ะกูว่าเป็นตัวเงินตัวทองมากกว่า 5555+ เลยติดนิสัยมาชาตินี้เมิง ถ้ามันมาเห็นกูเขียนแบบนี้มันจะต่อยกูไม่ว่ะ กูบ้าไปแล้วเขียนถามตัวเองก็เป็นด้วย
เฮ้ย ไอ้นี้ตายยากบ่นปับมาพอดีเลยเมิง  จบแค่นี้ก่อน......ไปให้ตัวเงินตัวทองสอนว่ายน้ำก่อน

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 21-01-2010 16:38:38

วันที่ 30 มิถุนายน  48  เวลา 17.30 น.
......เห่อเรียนเสร็จก็ต้องกลับมาเตรียมตัวทำงานอีกกรู.......ชีวิตช่างขื่นขมเหมือนนิยายน้ำเน่าจริงๆ ตอนนี้กูอยู่ ม.5 เข้าเรียนก็ช้ากว่าเพื่อน แต่ก็ช่างเหอะอย่างน้อยก็ได้เรียนว่ะ เพราะอยากจะจบปริญญาตรีกะเขาบ้างแถวบ้านกูมีแต่พวกเห็นแก่ตัวกันทั้งน้านน พ่อกูพูดซะหมดกำลังใจเลย "ถ้าอยากเรียนกูไม่มีเงินส่งหรอก ส่งตัวเมิงเอง กูไม่มีปัญญา" เฮ่อ...กูชีวิตบัดซบจริงๆ พี่ชายกูเองก็เลิกเรียนแล้วแทนที่จะส่งกูเรียนดันมีเมียอีกเห่อทิ้งปัญหาให้กูแก้ทั้งนั้น 
......กูอยากให้เมิงเป็นใครก็ได้ว่ะในครอบครัวกู เป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นน้องหรือเป็นอะไรก็ได้ว่ะที่อยู่กับกู ทิงเมิงทำไมดีกับกูจังว่ะ ถ้าไม่มีเมิงวันนั้นกูก็ไม่ได้เรียนต่อแล้ว กูจำได้ตอนที่จะเข้า ม.4 กูไม่มีตังสักบาท หันหน้าหาใครก็ไม่มีใครช่วย ญาติกูแต่ละคนจะขอกู้ ก็กลัวกูไม่คืนหันหน้าไปหาพ่อ พ่อก็บอกไม่มี ยิ่งพี่ชายแล้วใหญ่เมียมันเค็มยังกะเกลือขนาดแม่ไม่มีเงิน มันยังไม่เคยดูแล เห่อ.....แต่เมิงไม่เคยทิ้งกูเข้าใจกูตลอด(ขอเล่าเหตุการณ์ครับ)
+++อ่ะนี่เอาไปดิกูให้ยืม
.......อะไรว่ะ
+++แล้วเมิงไปเอามาจากไหนมา
.....เมิงก็รู้ว่ากูเอามาจากไหน
+++อะไรว่ะ(ตอนนั้นผมงงอยู่เหมือนกันว่ามันไปเอาเงินมาจากไหนผมนึกยังไงก็นึกไม่ออก)
......เงินแข่งบอล กูเห็นมึงชอบบ่นจังเวลาไปแข่งบอลกับกูว่าไม่ได้อะไรกูแบ่งไว้ให้เมิงครึ่งหนึ่งว่ะกูลำคาญ
.....ความรู้สึกผมตอนนั้นมันสุดๆ ผมก้มหน้าและนึกออกไปผมนึกว่าเงินที่มันได้จากแข่งบอลมันคงจะเอาไปกินหรือเที่ยวหมดแล้ว เพราะทุกครั้งแข่งบอลเสร็จมันก็จะพาผมไปเที่ยวทุกทีโดยที่ผมไม่ต้องออกเงินเลยสักบาท แต่มันกลับแบ่งเงินและเก็บไว้ให้ผมโดยที่มันไม่เคยพูดกับผมเลยทำเมิงดีกับกูอย่างงี้ว่ะ ตอนนั้นผมรู้สึกมันตันๆที่คอ หายใจฝืดๆ น้ำตาผมไหลโดยที่ผมกลั่นไม่อยู่ แต่ผมก้มหน้าไม่อยากให้มันเห็น
....เฮ้ย ไอ้เชี้ยมึงร้องไห้ไมซึ้งหรอเมิง
++เปล่า กูดีใจที่ได้เงินกูคืน(กูโกหกว่ะทิง)
....เออกูจะให้เมิงตั้งหลายครั้งแต่กูคิดดูแล้วเก็บไว้ให้เมิงทีหลังดีกว่า
++แล้วเมิงล่ะจะทำไงว่ะทิง
...พ่อกูเตรียมให้กูแล้ว ถึงพ่อกูจะซ้อมกูแต่เขาอยากให้กูเรียนว่ะ แต่กูไม่อยากเรียนว่ะ
++++++เฮ่อ ถ้ากูไม่มีเมิงป่านี้กูคงไม่รู้จะทำยังไงดีว่ะขอบใจว่ะที่ไม่เคยถิ้งกู แล้วกูจะตอบแทนเมิงวันหลัง

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 22-01-2010 16:42:39

1 ก.ค 48  เวลา 16.15 น.
.....อายุ 18 แล้วตรู ยังไม่รู้จะทำยังกับชีวิตเลย นั่งเหม่อที่ริมสระอีกและดีนะที่เอาบันทึกมาด้วยจะได้เขียนเยอะๆ ลมเย็นดีจริงๆเลยว่ะ  เสียงปลาหุบกินเหยื่อดังจ๋อมแจ๋ม คิดแล้วอยากจะมานั่งตกปลาเล่นๆซะเลย พูดถึงเรื่องตกปลาก็นึกขึ้นได้ วันเสาร์จะชวนไอ้ทิงไปตกปลาดีกว่ามันทำบาปขึ้นมันตกทีไรได้ปลาตัวใหญ่ทุกที ส่วนกูนะตกทีไรแม่งได้แต่ปลาหมอ ตัวเท่าหัวแม่มือ ตกเสร็จก็ต้องปล่อยไม่รู้จะเอาไปทำอะไรกิน กูจำได้มีครั้งนึงไปตกปลากับเมิง กูอุตส่าห์หาที่ดีๆตก แม่งปลามันช่างโง่จริงๆ ไม่ยอมกินเหยื่อกู นั่งเป็นชั่วโมงก็ยังนิ่ง เลยย้ายที่ใหม่ พอย้ายที่ใหม่ปลาเริ่มตอดเหยื่อนึกดีใจกะได้ชัวร์และแล้วพาก็พาทุ่นจมลงน้ำวัดเบ็ดไม้ไผ่สุดแรงแทบตกใจ ไอ้เชี้ยได้ปลาแขยงตัวเท่านิ้วก้อยได้ห้อยต่องแต่งแกะเสร็จต้องปล่อยอีก ไอ้ทิงมานั่งตกที่เดิมที่กูนั่งอยู่เป็นชั่วโมง ฟืบ..ไอ้เชี้ยไอ้ทิงดึงปลานิลตัวเบ้งขึ้นจากคลองโห่...กูโครตเซง ไม่เพียงแค่นั้นมันยังตกได้อีก 3 ตัว ส่วนกูได้แต่ปลาหมอ ปลาแขยงตัวเท่านิ้วก้อย โมโหเอาก้อนหินขว้างสระให้ปลาตื่น โดนมันด่าพ่อไปพ่อไปสองสามที แล้วก็ชวนกันกลับบ้าน มันยังมีใจแบ่งให้2 ตัว ตอนแรกกะไม่เอา แต่ให้ทำไงได้อ่ะปลาตัวเบ้อเริ่ม อดใจไม่อยู่กลับบ้านก็ทอดซะอิ่มสบายไป

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 25-01-2010 01:20:27

3  ก.ค.48  เวลา 22.00น.
......วันนี้ทั้งที่น่าจะนอนหลับนานแล้ว แต่ก็นอนไม่หลับสักที ทำไมใจกูกระวนกระวายแบบนี้ว่ะ กูหาสาเหตุไม่เจอจริงๆ อยากจะหลับแต่มันก็ไม่หลับ กูคิดเรื่องอะไรอยู่ในใจกูว่ะ มันเกิดอะไรขึ้นทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยเป็นแต่ตอนนี้ ทำไมถึง.......
......กูนึกออกแล้วต้องเป็นเพราะเรื่องนี้แน่ที่ทำให้กูนอนไม่หลับ หนิงเธอจะโกรธเราหรือเปล่าถ้าเราไม่ได้ทำในสิ่งที่เธอขอ ทั้งที่วันนั้นก็รับปากเธอไปแบบไม่ได้คิดอะไรแต่วันนี้มันรู้สึกลำบากใจ  ที่เราจะต้องทำในสิ่งที่เธอขอ ทั้งที่มันไม่ยากเลยแต่เราทำไมรู้สึกที่ฝึนใจที่จะทำให้เธอ  เรื่องอะไรนั้นหรอก็เรื่องจดหมายที่เธอวานให้เราเอาให้ไอ้ทิง ขอโทษที่เรารับปากและรับจดหมายเธอมาโดยที่เราไม่ได้คิดอะไรนึกว่าเธอแค่เล่น  แต่เมื่อวานเธอถามถึงจดหมายเราเลยไม่ได้รู้ว่าจะตอบว่ายังไงทั้งที่มันก็อยู่ที่ในกระเป๋า แต่เราตอบกลับไปว่าเรียบร้อยแล้วและบอกว่าไอ้ทิงอ่านแล้วหน้าแดงมันยิ่งทำให้เรารู้สึกว่าละอายใจอย่างบอกไม่ถูก ทำไมเราถึงไม่ให้จดหมายกับไอ้ทิง ทั้งที่เตือนตัวเองว่าจะต้องเอาแต่พอเวลาจริงๆไม่กล้าที่จะให้  ความรู้สึกแบบนี้มันคืออะไรกันแน่ เราสัญญาหนิงว่าพรุ้งนี้เราจะให้จดหมายกับไอ้ทิงขอโทษเรื่องวันนี้นะ กูนอนได้แล้วพรุ้งนี้ต้องไปโรงเรียนแต่เช้า ไปวิ่งสัก 2 รอบดีกว่าก่อนนอนเผื่อจะให้หลับง่ายขึ้น ลำบากใจจริงกู เห่อออออ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 25-01-2010 14:51:59

6 ก.ค 48 เวลา 23.00น
......เป็นอีกแล้วนอนไม่หลับอีกแล้ว ทำไมหลับยากแบบนี้กู ชอบทำให้ตัวเองมีปัญหาอยู่เรื่อย เราทำอะไรอยู่......เราคิดอะไรอยู่ ทำไมตัวกูเองถึงไม่เข้าใจตัวกู มีคนเป็นแบบกูบ้างหรือเปล่าวว่ะ กูงง ไปหมดแล้ว หนิงเราขอโทษเธออีกทีนะ จดหมายฉบับแรกของเธอเราก็ยังไม่ได้ให้มัน และวันนี้ตอน 6 โมงเย็น เธอก็เอาจดหมายฉบับที่ 2 ให้อีกเราไม่กล้าพูดอะไรมากเพียงแต่ความรู้สึกมันอึดอัด บอกตามตรงเราอยากให้เธอเอาไปให้มันมากกว่าที่จะผ่านเราหนะหนิง ดูไอ้ทิงมันก็น่าจะมีใจกับหนิงอยู่หรอก ไมเห็นมีผู้หญิงคนไหนที่มันจะคุยได้เท่าหนิงหรือว่ามันจะเจอเนื้อคู่ของมันแล้ว  หนิงอาจจะเป็นเนื้อคู่ของมันก็ได้ แต่มัน....กูคิดเรื่องนี้ทีไรรู้สึกเคว้งคว้างทุกทีว่ะ ใจก็หายแปลก เหมือนรู้ว่าจะสูญเสีย แต่มันไม่ได้สูญเสียเพราะว่าเมิงยังเป็นเพื่อนกู ถ้าเมิงเป็นแฟนกับหนิงแล้วเมิงจะเหมือนเดิมกับกูเปล่าว่ะทิง กูกลัวใจเมิงว่ะ
และทำไมกูต้องกลัวว่ะ ทำไมกูรู้สึกว่ามีคนสองคนในตัวกู โต้แย้งกันอยู่สงสัยกูต้องเป็นโรคจิตแล้วโรคจิตที่เขาเป็นกันเป็นแบบกูหรือเปล่า ทรมานว่ะอยากจะรู้ว่าหนิงเขียนอะไรให้มึง แต่กูไม่กล้าเปิด กูกลัว กลัวข้อความในจดหมายว่ะ เลิกคิดได้แล้วกูจะเที่ยงคืนแล้วยังนอนไม่หลับอีกปวดตา  โอ้ย.....หลับสักทีสิโว้ยยยยย

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 26-01-2010 01:50:58

วันที่ 7 ก.ค 48   เวลา 23.42 น.
.........เมื่อเช้าตื่นมาด้วยความรู้สึกว่าเหมือนไม่ได้นอน ก็กูไม่ได้นอนนี่หว่า วันนี้ไอ้ทิงมารับกูที่หน้าบ้านเหมือนเดิม เห่อ เมิงก็มาได้ทุกวันไม่เบื่อบ้างไงว่ะ จนเขาล้อกูหมดแล้ว พวกไอ้ต้อม ไอ้เต้ย ไอ้อั้น แม้กระทั่งแฝดนรก ต้น กับ ต่อ ก็ยังล้อกู กูอายว่ะ ทั้งที่กูไม่ได้คิดอะไรกับมึง หรือว่าคิดว่ะ กูสับสนว่ะ เห่อก็นี่ช่างเพี้ยนขึ้นทุกๆ วันตั้งแต่มีบันทึกนี้ก็เริ่มรู้สึกสบายใจว่ะ มีอะไรก็ละบายความรู้สึกในบันทึก หมู่นี้เริ่มเขียนได้บ่อยขึ้นทุกวัน อ่านบันทึกสิ่งที่ตัวเองได้คิดย้อนหลังมานั่งคิดว่ากูมีความคิดแบบนั้นด้วยหรอว่ะ แต่ก็ดีที่มีบันทึกดีกว่าไม่มีอะไรเลย อย่างน้อยมึงก็ช่วยกูได้ในตอนนี้ว่ะไอ้บันทึก
...........เมื่อเช้าตัดสินใจเอาจดหมายให้เมิง ทั้งที่กูไม่อยากให้ ทำไมไม่รู้ว่ะ ไอ้เชี้ยเสือกหัวเราะอีก พรุ้งนี้กูกะว่าจะให้มึงอีกฉบับว่ะ แต่กูอยากเปิดอ่านดูข้างในจริงๆอยากรู้ว่าหนิงจะเขียนอะไรถึงเมิงว่ะ ไม่ใช่เพราะกูอยากรู้นะแต่กูก็อยากได้บ้างว่ะ  ไม่เห็นมีใครเขาเขียนให้กูบ้างเลยว่ะ ความจริงแล้วก็อายุ 17-18 ปีกันแล้วก็ควรจะมีเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว ความรักหน้าตาเป็นไงว่ะ ใครให้ความหมายกับกูได้บ้าง ยังไม่รู้เลยว่าตัวตนเป็นยังไงว่ะ เห่อวันนี้รู้สึกโล่งใจยังไงไม่รู้ ง่วงนอนเต็มทีไม่ได้นอนตั้งแต่เมื่อวาน วันนี้คงหลับสบายแน่กู อยากรู้จังว่ะ ว่ามันจะรู้สึกไงกับจดหมาย จะดีใจหรือเฉยๆๆ แล้วกูจะไปอยากรู้ทำไมว่ะ ไม่ใช่เรื่องของกูซะหน่อยเห่อหลับดีกว่า

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 27-01-2010 02:56:47

ความคิด
ยังเดินผ่านทุกวัน
ที่ที่เราพบกันเมื่อก่อน
ยังจำซ้ำๆ ได้ทุกตอน
ราวกลับมีใครมาหมุน ย้อนเวลา

แต่ก็คงจะหมุนย้อนได้แค่ในความคิด
ในชีวิตจริง คงไม่เจอกันอีกแล้ว
ยืนอยู่ตรงที่เดิม แต่ไม่มีวี่แวว
เธอจากไปแล้ว และคงไม่ย้อนคืนมาหา

ได้แต่ฝากความคิดของฉันเอาไว้
เผื่อวันไหนเธอผ่านมา
เห็นที่เดียวกันนี้ เธอจะนึกขึ้นได้ว่า
เคยมีคนนึงยืนข้างเธอ อยู่ตรงนี้เสมอตลอดมา

ให้เธอสัมผัสความคิดที่ฉันทิ้งไว้
อาจไม่เห็นได้ด้วยตา
ฉันจะฝากเอาไว้ อยู่ในพื้นดินและท้องฟ้า
มันเป็นความคิดที่กระซิบว่า ฉันยังรักเธอ

อยากเจอเธอเหลือเกิน
เพราะก่อนที่เราต้องเดินแยกทาง
ฉันมีความคิดหลายๆ อย่าง
หลายอย่างเหลือเกิน ที่ฉันไม่ได้พูดไป

แต่กลับมานึกขึ้นได้ในเวลานี้
ในเวลาที่เธอเดินจากฉันไปแสนไกล
หากเธอนั้นยังอยู่ จะกอดเธอให้ชื่นใจ
และค่อยพูดออกไป ทุกสิ่งที่อยู่ในใจฉัน

ได้แต่ฝากความคิดของฉันเอาไว้
เผื่อวันไหนเธอผ่านมา
เห็นที่เดียวกันนี้ เธอจะนึกขึ้นได้ว่า
เคยมีคนนึงยืนข้างเธอ อยู่ตรงนี้เสมอตลอดมา

ให้เธอสัมผัสความคิดที่ฉันทิ้งไว้
อาจไม่เห็นได้ด้วยตา
ฉันจะฝากเอาไว้ อยู่ในพื้นดินและท้องฟ้า
มันเป็นความคิดที่กระซิบว่า ฉันยังรักเธอ

ให้เธอสัมผัสความคิดที่ฉันทิ้งไว้
อาจไม่เห็นได้ด้วยตา
ฉันได้ฝากเอาไว้ อยู่ในพื้นดินและท้องฟ้า
มันเป็นความคิดที่กระซิบว่า
++++++++++++++++เวลาที่ได้ยินเพลงนี้ทีไร มันเศร้าทุกทีเลยว่ะ เพราะอะไรหรอ เพราะว่าเนื้อหาเพลงมันโดนสุดๆ ฟังแล้วจินตนาการออกเลย กูคิดถึงเมิงอีกแล้วว่ะ  คิดถึงทุกวัน มึงเหมือนกันไหม ความจริงแล้วกูก็น่าจะลืมได้แล้ว ความจริงกูน่าจะไปที่ไหนสักแห่งที่ใครไม่สามารถหากูเจอ ไปที่ไหนดีว่ะทิง กูอยากเจอเมิงว่ะ ขอแค่สักครั้งเดียวก็พอว่ะ 5555+ กูฝันอยู่แน่นอน ทำไมมึงกับกูอยู่ไกลกันจังว่ะ ถ้ากูเกิดเป็นผู้หญิงแล้วเมิงจะรักกูเปล่า มันจะง่ายขึ้นไหม เวลาที่กูเดินผ่านที่ ที่กูไปกับเมิง มันเห็นภาพว่ะ แปลกดี กูอมยิ้มได้โดยที่ไม่มีใครพูดตลก แต่มันรู้สึกเอง นี่แหละมั้งที่เขาเรียกว่าความทรงจำ อยากกลับไปวิ่งเล่นกับเมิงเหมือนตอนเด็กๆ โดดน้ำที่สระ เดินคุยกันตอนกลับบ้าน  กินผัดไทยที่ใต้ต้นหูกวาง  นั่งที่ใต้สะพานแขวน ไปงานงิ้วทุกอำเภอที่มี นั่งชิงช้าสวรรค์ทั้งที่กูกลัวความสูงแต่ก็อยากนั่ง ลอยกระทงด้วยกันทุกปี ไปไหว้พระที่เกาะหงษ์ตอนสงกานต์ แล้วก็มานั่งคุยที่หน้าบ้านกู และอีกหลายๆเรื่อง เมิงนี่มีเรื่องให้กูจำเยอะจังว่ะ มาสักทีนะกูขอร้องนี่อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่กูขอร้องเมิง

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 29-01-2010 02:39:56

วันที่ 9 ก.ค. 48 เวลา.00.30 น.
..............ดึกแล้วแต่หัวใจกูไม่ยอมหลับ คิดแม่งอะไรนักหนา คิดมันเข้าไปไม่ตายเพราะอะไรหรอกกู ตายเพราะโรคเครียดแน่ รู้สึกว่าหลับตาแต่ใจไม่หลับทำยังไงมันก็ไม่ยอมหลับ เขียนบันทึกดีกว่าจะได้หมดเล่มสักที ถ้าไม่ใช่เพราะเมิงให้กู กูไม่เขียนหรอก ไอ้ทิงหาเวรให้กูจริงๆ แต่ก็ดีเหมือนกันทุกครั้งที่เขียนเหมือนตัวเบาขึ้นไม่ต้องรับรู้อะไรมากเหมือนมันช่วยแบ่งเบาภาระในตัวกูเยอะ ถ้าเป็นตอนนี้เมิงจะทำอะไรอยู่ ให้กูเดาเมิงหลับแล้วแหง๋ เมิงเคยคิดอะไรเป็นมั้งว่ะ กูไม่เห็นเมิงจะเครียดอะไรเลย ดีใจหน้าเมิงก็เฉยๆ เสียใจหน้าเมิงก็ไม่แสดงออก คนอื่นเขาเสียใจร้องไห้กันแต่เมิงไม่เห็นเป็น อ่อ เป็นอยู่อย่างเดียว "ปกติ"เหตุการณ์สงบไม่มีอะไรเคลื่อนไหว เห่อกูล่ะเดาใจเมิงยากจริงๆ จะว่ามันไม่เคยร้องไห้ ตัวกูก็เห็นน้ำตามันมาแล้ว 2 ครั้งไม่รู้ว่าโชคดีหรือโชคร้ายที่เห็น ครั้งแรกคือตอนเด็ก ครั้งที่ 2มีเรื่องกับตัวกูเอง ไม่อยากเขียนเลยว่ะ ละอายใจจริงๆ ตั้งแต่วันนั้นกูสัญญากับตัวเองว่า กูจะไม่ทำกับเมิงแบบนั้นอีกแล้ว กูให้สัญญาว่ะ
..............เมิงว่าไหมกูเชื่อเรื่องชาติก่อน ใครจะหาว่ากูบ้า แต่กูเชื่อ กูว่าเมิงต้องมีความเกี่ยวข้องอะไรกับกูสักอย่างนี้แหละในชาติที่แล้ว ชาตินี้ก็ถึงได้รู้สึกดีกับเมิง หรือว่าเมื่อชาติที่แล้วเป็นพี่กู น้องกู พ่อกู หรือว่าเมียกู จึ๋ยไม่อยากพูดถึงเมียเลย ถ้าชาตินี้เมิงต้องมาเป็นเมียกู กูว่ากูคงเป็นเมียเมิงก่อนที่เมิงจะเป็นเมียกูแน่นอนว่ะ คิดแล้วขนลุกซู่เลยกู โอ้ยคิดเข้าไปได้ไง
..............ความจริงกูก็ไม่รู้สึกผิดปกติอะไรนะถ้าวันหนึ่งกูกับเมิงต้องใช้ชีวิตร่วมกันจริงๆ ความรู้สึกมันเหมือนอยู่กับพวก ไอ้ต้อม ไอ้เต้ย ไอ้ต้นหรือว่าไอ้ต่อ ความรู้สึกไม่เหมือนกันว่ะ ถ้าอยู่กับเมิงกูรู้สึกหวง หรือเปล่าก็ไม่รู้ใจตัวเองเหมือนกันแต่ไม่ชอบให้ใครเข้ามายุ่งกับเมิง หรือว่าเป็นห่วงว่ะ กูว่าใจกูคิดเป็นห่วงเมิงมากกว่าถ้าไมใช่ห่วงคงเป็นไปมากกว่าอย่างอื่นไม่ได้ กฏของธรรมชาติสร้างมาเพื่อคู่กัน แต่กูคู่กับใครว่ะ เมิงคงอ่านจดหมายหนิงเรียบร้อยแล้วดิ กูว่าเมิงก็คงชอบหนิงเหมือนกัน ต่อไปนี้กูคงต้องอยู่คนเดียวเหมือนตอนเด็กๆตามเคย คิดแล้วก็ช่างสงสารตัวเองว่ะ ตั้งแต่เด็กมามีเพื่อนไม่กี่คน ที่ตัวกูไว้ใจและอยากอยู่ด้วย แต่เพื่อนกูทุกคนก็หนีกูไปหมด ไมว่าจะเป็นไอ้พงษ์ ก็ไปอยู่กับแม่มันที่เชียงราย น้อยเพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวพออายุ 15 แม่น้อยก็ให้น้อยไปแต่งงานกับเศรษฐีภาคใต้ไปอีกหนึ่งคน
พูดถึงน้อยกูคิดถึงน้อยอย่างจับใจ น้อยเหมือนเป็นพี่สาวกู สอนกูทุกเรื่องไม่ว่าทำกับข้าว เย็บผ้า ถูบ้าน เวลาได้คุยกับน้อยกูสามารถคุยได้ทุกเรื่องตอนเด็กๆ น้อยชอบทำขนมให้กูกิน จำได้ตอนเด็กๆ ชอบไปเก็บลูกตาลมาให้น้อยทำขนมให้กินเป็นประจำ ขนมฝีมือน้อยอร่อยสุดๆ จำได้ก่อนไปน้อยร้องไห้เหมือนจะขาดใจแต่ก็เพราะแม่น้อยก่อหนี้ไว้เยอะ ส่วนตัวกูเองได้แต่ดูโดยที่ตัวกูช่วยอะไรไม่ได้เลย จำได้เคยโดนแม่น้อยตบหน้าครั้งหนึ่งตอนไปหาน้อย ตอนนั้นเราเล่นกันที่นาน้อยขี่หลังเราและเราก็วิ่ง แม่น้อยเห็นแต่ตอนนั้นไม่คิดว่าแม่น้อยจะคิดอกุศล "เมิงทำยังงี้กับลูกสาวกูได้ยังไง ใครเห็นเข้าเขาไม่หาว่าแรดตั้งแต่เด็กหรือไง"กูหน้าชาไปหมดก่อนที่ "เพลี้ย " หน้าหันไปตามมือ และจากนั้นอีก 3 วันน้อยก็ไปโดยที่เราไม่เคยได้พูดคุยหรืออวยพรอะไรเลย เราว่าน้อยคงมีความสุข และเพื่อนที่กูลืมไม่ได้เลยอีกคน ไอ้ป้อม เมิงเป็นคนแรกที่ไปจากกูโดยที่ไม่มีวันกลับมาหากู เพราะวันนั้น วันที่เราเล่นน้ำกันที่หาดทรายงามมี กู ไอ้ทิง ไอ้เดี่ยว เมิง และไอ้พง จำได้เราหนีไปเล่นกัน เล่นกันถึงตอน 4 โมงเย็นเมิงเป็นคนขี้เล่นป้อมเพราะความขี้เล่นของเมิงทำให้คนอื่นไม่ทันคิด เมิงชอบดำน้ำนานๆ และร้องให้คนช่วย แต่วันนั้นมันเกิดขึ้นกับเมิงจริงๆ ทุกคนเห็นเมิงร้องให้ช่วย แต่พวกกูนึกว่าเมิงแกล้งก็เลยยืนหัวเราะพอสักพักเมิงหายไป กูเริ่มใจหายและจะวิ่งลงไปหาเมิงแต่ไอ้ทิงดึงกูไว้ กูร้องไห้เพราะกูรู้แล้วว่ามันเกิดเรื่องเชี้ยกับเมิงจริงๆ กูขอโทษป้อมถ้าวันนั้นกูไม่ใช่อารมณ์เมิงก็คงจะอยู่ข้างกู ทุกครั้งที่กูผ่านหาดทรายงามกูจะนึกถึงแต่หน้าเมิงมันเหมือนมีดที่กรีดใจกูตลอด กูร้องไห้ทุกครั้งที่กูผ่าน เขาบอกว่าที่ตรงนั้นเขาตายกันทุกปี และมันก็จริงมีคนตายทุกปีตรงที่เมิงตกลงไป นี่คงเป็นอีกเรื่องที่ค้างใจกูว่ะป้อมถ้าเมิงอยู่กูคงได้หัวเราะมากกว่านี้ อยู่กับไอ้ทิงแม่งหน้าหยั่งกะหินแต่ก็ดีแปลกๆ แต่ต่อไปมันคงไม่อยู่กับกูแล้วว่ะ เพราะว่ามันมีคนต้องไปอยู่ข้างๆที่ไม่ใช่กู กูคงเกิดมาเพื่ออยู่คนเดียว

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 29-01-2010 21:37:05

เพลง "ความคิด" ของแสตมป์เพราะมากๆค่ะ ซ่าก็ชอบเพลงนี้ แสตมป์ร้องเพลงอะไรก็เพราะไปหมด มีอีกเพลงนึงของแสตมป์ที่ซ่าชอบคือเพลง "ทฤษฎีสีชมพู" ลองไปหาฟังดูนะคะ

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 27-01-2010 02:56:47  

ถ้ากูเกิดเป็นผู้หญิงแล้วเมิงจะรักกูเปล่า มันจะง่ายขึ้นไหม เวลาที่กูเดินผ่านที่ ที่กูไปกับเมิง มันเห็นภาพว่ะ แปลกดี กูอมยิ้มได้โดยที่ไม่มีใครพูดตลก แต่มันรู้สึกเอง นี่แหละมั้งที่เขาเรียกว่าความทรงจำ

คือ... ปกติแล้วผู้ชายก็มักจะคบเพื่อนที่เป็นผู้ชายด้วยกัน ผู้หญิงก็มักจะคบเพื่อนที่เป็นผู้หญิงด้วยกันซะมากกว่าเป็นเรื่องปกติค่ะ ซ่าว่ามันก็ไม่จริงหรอกค่ะที่มันจะง่ายขึ้นน่ะ
ลองคิดดูนะคะ ขนาดคุณโน๊ตยังมีเพื่อนผู้ชายมากกว่าผู้หญิงเลยจริงมั้ย? เพราะผู้หญิงกับผู้ชายความคิดจะต่างกันไง
บางทีถ้าคุณโน๊ตเป็นผู้หญิงขึ้นมาจริงๆ คุณอาจจะไม่ได้รู้จักกับคุณทิงก็ได้ ถึงรู้จักแต่ก็ไม่สามารถคุยกันได้เปิดใจถึงเพียงนี้ เหตุหลักๆก็คือความต่างทางเพศนี่แหละค่ะ
แล้วก็ถึงเป็นผู้ชายด้วยกันก็ใช่ว่าเขาจะรักคุณไม่ได้นี่คะ ถึงจะไม่ใช่ในฐานะแฟน แต่ว่ารักก็คือรักนั่นแหละค่ะ มันมีหลากหลายรูปแบบอยู่นะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 31-01-2010 02:03:51

16 ก.ค 48   เวลา 16.35 น
           ไม่ได้เขียนบันทึกซะนาน....ไม่รู้ว่าเป็นอะไรไม่อยากเขียนเลยหมู่นี้ หรือว่าไม่มีเรื่องอะไรที่น่าตื่นเต้น กูจะมีอะไรที่น่าตื่นเต้นเหมือนคนอื่น นอกจากมีแต่เรื่องที่ต้องปวดหัวอยู่ตลอด เคยถามตัวเองว่าทำไมชีวิตตัวเองต้องเป็นแบบนี้ ถามไปถามมา ก็ลงท้ายด้วยเวรกรรม  ความสุขหน้าตาเป็นยังไงไม่รู้จัก แต่ความทุกข์เหมือนเพื่อนสนิทที่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก เห่อหัวใจกูคงตายด้านแล้วล่ะมั้งถึงไม่ได้รู้จักความรักกับเขาบ้างเลย ครูเคยบอกว่าคนเราทุกข์เกิดมาบนพื้นฐานของความรักแล้วกูล่ะเกิดมาบนพื้นฐานของอะไร ถึงไม่เคยได้รู้จักความรัก
.........ยากว่ะยากจริงๆ กับการรับรู้มันเหมือนจะเข้าใจ แต่มันก็ไม่เข้าใจ อะไรกันว่ะความ เจ้าความรัก มันจะเกิดกับคนอย่างกูบ้างไหมว่ะ ถ้าเป็นเมิงล่ะทิง เมิงคงบอกกูได้เพราะป่านนี้เมิงกับหนิงคงจะเป็นแฟนกันแล้วตั้งแต่กูให้จดหมายหนิงกับเมิง ก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ทุกวัน เวลาเห็นหน้าเมิงยิ้มตีนกูกระดิกทุกที อยากฟาดให้สักป๊าปจะดีใจอะไรนักหนาว่ะกะแค่คนมาชอบอ่ะดูกูดิยังไม่รู้สึกเลย แล้วกูเคยมีใครมาชอบหรอว่ะ เห่ออิจฉาว่ะ เมิงอย่าเพิ่งเป็นแฟนกันเลยว่ะอยู่กับกูไปสักแป๊บให้กูทำใจสักแป๊บจะได้อยู่คนเดียวว่ะไม่อยากคิด เครียดนอนหลับแม่งเลยzzzZZZZZZ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 01-02-2010 02:10:55

17 ก.ค 48  เวลา 16.30 น
........วันนี้สบายใจจังไม่ต้องไปทำงานเพราะว่าเป็นวันหยุดเลิกเรียนแล้วกลับบ้าน กะว่าจะชวนไอ้ทิงไปกินไอ้ติมกระทิข้างปั๊มซะหน่อย เจ้านี้อร่อยสุดชอบตรงที่ใส่เครื่องได้ 3 อย่างและไอ้ติมอร่อยสุดๆกะว่าวันนี้จะชวนไอ้ทิงไปกิน พอนึกถึงเรื่องไอ้ติมล่ะก็ไม่กล้าชวนมันกลัวเจ้าของร้านเขาเอาถ้วยไอ้ติมขว้างหน้า ดันปากไม่ดีกูนะอุตส่าห์พามากินบอกว่าอร่อย ตอนกินในร้านกะว่าจะกินสัก 2 ถ้วยพาเมิงไปกินแค่ครึ่งถ้วยก็ต้องเดินออกจ่ายตังค์เมิงทำกูแสบจริงมีอย่างที่ไหน
++++ทิงอร่อยเปล่าว่ะ กูชอบกินว่ะกูว่ามันอร่อยแล้วก็ถูกด้วยเมิงอ่ะ
........ไม่รู้ว่ะ กูกินมันก็เหมือนไอ้ติมที่กูเคยกินไม่เห็นมีไรแตกต่าง
++++อ่าวไม่แตกต่างแล้วเมิงกินทำไม
........ก็ยังดีกว่ากินดินนิดว่ะ อ่ะพอใจม่ะ 
กูหนะไม่พอใจหรอกที่พูดอย่างนี้ แต่อาแป๊ะแกมองตาเขียวตั้งแต่เมิงพูดเฉยๆแล้ว พอบอกว่าดีกว่ากินดินเท่านั้นเอง ก็จำได้ " รื้อไม่กิน ก็อย่ามาซือฮั่วดิ ไปกินข้างทางไม่ต้องเสียตังค์ดีกว่าม้าย" พรึบ ซ้าย ขวา หน้า หลัง ลูกค้าเขาเต็มทุกโต๊ะหันมามองที่กูกับเมิง กูใจเสียนึกว่าจะโดนไม้พายที่แกทำไอ้ติมตีหัวตายซะและ แต่เมิงอย่างบอกอีก
++++ไม่เหมือนกินดินได้ง่าย ก็เนี๊ยะเห็นม่ะเม็ดกรวดก้อนเบ้อเร่ออยู่ในไอติม ให้หลับหูหลับตากินเข้าไปได้ไง  น้านมันยังหาเรื่องอีกแค่เม็ดกรวดที่ปนในข้าวเหนียวมูลมันยังหาข้อโต้แย้งไปได้น้ำขุ่นๆ เชี้ยเคยยอมใครที่ไหนล่ะมึง ยอมๆบ้างก็ได้กูกลัวเมิงจะมีอายุขัยน้อย กูนะกินได้หน่อยเดียวต้องเดินออกจ่ายตังค์แหนะเมิงยังมีหน้าพูดอีก "เมิงจะรีบอิ่มทำไมยังเหลือเต็มถ้วยอยู่เลย" อ้าวไอ้เชี้ยก็เมิงนั้นแหละทำให้กูต้องยอมเสียสละไอ้ติมสุดโปรดของกู สาดดดบอกไม่อร่อยกินซะเกลี้ยงก่อนกูอีก สุดท้ายกูก็ต้องลากเมิงออกจากร้านไอ้ติม จนวันนี้กูยังไม่กล้าไปกินร้านแกเลย ถึงอยากกินก็ฝากคนอื่นไปซื้อใส่ถุงมา มันไม่อร่อยเหมือนกินในร้านนี่หว่า ฮือๆๆ อะไรก็ยอมได้สำหรับกู แต่กูชอบกินไอ้ติมที่สุด แม่งกูขอเหอะก็มีอีกทีหนึ่งว่ะอร่อยเหมือนกันแต่กูกะว่าไม่ชวนเมิงไปและ แต่กูก็ต้องนั่งกินคนเดียว ดีเหมือนกันนั่งคนเดียวจะได้ชิน ยังไงเสียเมิงก็ต้องอยู่กับแฟนเมิงอยู่ดี เห่อๆๆๆอยากจะทำให้ชินว่ะทิงแต๋กูก็ไม่เคยชินว่ะอยู่กับเมิงมาตั้งแต่เด็ก ก็เหมือนคนที่ไม่ยอมโตว่ะ ถ้าให้อยู่กับคนอื่นก็อยู่คนเดียวได้ โดยที่กูไม่รู้สึกว่ะ แต่ทำไมถ้ามีเมิงอยู่ก็อยู่กับคนอื่นไม่ได้ว่ะ กูก็มีเพื่อนไม่กี่คนที่กูไว้ใจแต่ละคนก็หนี้กูกันไปหมดรวมทั้งเมิงหนี้กูกันอีกแล้ว คำว่าเพื่อนสำหรับกูมันมีกี่ความหมายกันแน่ คำจำกัดความ นิยามมันบอกอะไรกูไม่ได้เลย เพราะกูรู้แต่ว่าเพื่อนคือคนที่กูอยากจะอยู่ด้วย ไว้ใจ เชื่อใจ คอยให้กำลังใจกู ช่วยเหลือกู แต่ตอนนี้เพื่อนกำลังจะไปจากกูแล้วกูจะเหลืออะไร ก็ควรไปแยกเมิงจากหนิงดีไหม ถ้ากูทำอย่างนั้นแล้วกูจะได้อะไร หรือว่ากูจะอยู่โดยที่ไม่ต้องทำอะไรเลย เห่อกูเขียนได้เยอะขึ้นอีก มีแต่เรื่องเมิงว่ะทิง เพราะกูกะเขียนเรื่องของเมิงในบันทึกเล่มนี้ว่ะ พยายามรวมเรื่องราวต่างๆที่กูเจอกับเมิงบันทึกลงในสมุดเล่มนี้ โอ้ยๆๆ หิว กลับไปบ้านจะมีอะไรเหลือให้กูกินบ้างว่ะ สงสัยมาม่าอีกแล้วกู กินแม่งจนหน้าจะเป็นเส้น เห่อเบื่ออออออออ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 02-02-2010 03:13:02

25 ก.ค 48 เวลา 11.30น
..........ไม่ได้เขียนเป็นอาทิตย์วันนี้เลยพกมาโรงเรียนด้วย พอดีว่างพอดีนั่งใต้ต้นหูกวางมองดูไอ้ทิงเล่นบอลที่สนามกับพวกไอ้ต้อมไอ้เต้ย เล่นแม่งยังกับวัวกับควายชนเป็นชน ไม่สงสารตัวเองบ้างไงว่ะเห็นแล้วกูไม่กล้าเล่นเลย แต่ก็ดีจะได้นั่งบ่น เอ้ย...นั่ง่เขียนก็เหมือนบ่นนั้นแหละว่ะแต่ว่าบนในใจที่มันออกมาทางภาษาแค่นั้น เห่อกูนี่ก็จินตนาการใช้ได้เหมือนกันนะเนี๊ยะอิๆๆ เอ่อแล้วเรื่องที่กูจินตนาการคือเรื่องอะไรหว่า...ช่างมันอย่างน้อยก็คิด วันนี้มีความสุขจริงๆ ไอ้ทิงมารับแต่เช้านึกว่าจะไปรับหนิงซะอีก เห่ออย่างน้อยเมิงก็คงรู้ว่ากูคิดยังไง อย่าเพิ่งเป็นแฟนกันตอนนี้เลยว่ะ ถ้าเมิงเป็นแฟนกับหนิงเมื่อไหร่กูคงลำบาก ไม่เอา ไม่คิด ไม่คิดและไม่คิด กูน่าช่างเห็นแก่ตัวจริงๆ
...........เมื่อเช้าเมิงพากูไปกินต้มเลือดหมูด้วย เห่อกูเนี๊ยะไม่กินเลือดหมูเมิงก็รู้ แต่เมิงบอกเมิงชอบ เออก็เลยต้องชอบตาม สั่งต้มเลือดหมูมา 1 ถ้วยข้าว 2จานอย่างว่าป้าแกรู้ว่าไอ้ทิงชอบกินต้มเลือดหมูและยังเป็นลูกค้าประจำ ต้มเลือดหมูก็มีแต่เลือดหมูเยอะกว่าหมูบด เครื่องใน ตับ แค่เห็นกูก็ไม่อยากกิน แต่ต้องฝืนกินเพราะกลัวมันไม่พามาอีกสงสัยตัวเองว่ะกับคนอื่นก็ไม่เคยทนอย่างนี้ แต่เป็นเมิงก็ทนได้ทุกข์อย่างว่ะแค่เห็นเมิงทำในสิ่งที่ชอบ แล้วกูล่ะเมื่อเช้านั่งกินข้าวกับน้ำต้มเลือดหมูกับผักตำลึง เมิงเดินไปซื้อลูกชิ้นป้าแล้วก็รูดใส่ต้มเลือดหมู ขอบใจว่ะรู้ใจกูจังว่ากูชอบกินลูกชิ้น สมแล้วที่อยู่กับกูมาตั้งแต่เด็ก
...เวลา 23.00น
......เมื่อเช้ารู้สึกมีความสุขแต่ทำไมตอนเย็นมันเสือกดันมีความทุกข์ว่ะ หนิงเข้ามาขอร้องกูให้กูเป็นพ่อสื่อให้ขำว่ะ แถมยังขยั้นขยอให้เอาจดหมายให้ไอ้ทิงอีกเห็นกูเป็นบุรุษไปรษณีย์หรือไงว่ะ ใช้กูได้ใช้กูดี  ก็เลยตัดสินใจเอากระดาษกับปากกาเขียนที่อยู่ไอ้ทิงให้ซะเลย แหนะมีหน้าถามอีกว่าเอามาให้ทำไมรู้ตั้งนานแล้ว อ้าว...รู้ตั้งนานแล้ว ทำไมไม่ส่งไปที่บ้านว่ะ ใช้กูอีกชักอารมณ์ขึ้น "หนิงเราว่าเรายังเรียนอยู่นะ ไม่เป็นไปรษณีย์ ถ้าเราเป็นเมื่อไหร่เราจะไปส่งให้" พูดออกไปก็มานึกละอายใจทีหลังว่ะกู ถ้าหนิงใช้คนอื่นได้มันคงใช้ไปแล้ว เราขอโทษว่ะหนิง ขอโทษเธอด้วยเราพูดทำร้ายใจเธออีกแล้ว เราไม่รู้ว่าทำไมตอนนั้นถึงต้องโมโห เราแค่ไม่อยากรู้ว่าหนิงกับไอ้ทิงจะรักกันหรือว่าไม่รักกัน แต่เราขอนะอย่าผ่านเราเลย เรารู้สึกไงไม่รู้ทรมานว่ะหนิง รู้สึกผิดจริงๆ พรุ้งนี้ต้องไปขอโทษหนิงให้ได้ ขอโทษอีกครั้งกับความเลวของตัวเอง

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 02-02-2010 18:02:11

วันนี้กะว่าจะเอาบันทึกมาจากบ้านเผื่อมีเวลาว่างก็จะลงแต่ดันลืมเอามาซะอีก นานแล้วที่ไม่ได้นั่งอ่านบันทึกของตัวเอง พออ่านแล้วรู้สึกมีความสุขประหลาดดี เหมือนความทรงจำเก่าๆได้พุดขึ้นมาจากความทรงจำอีกครั้ง เรื่องที่ลืมไปแล้วก็ย้อนกลับมาให้ได้หัวเราะ ว่าจะไม่อ่านแต่ก็ต้องอ่านเห่อ........
.....วันนี้ฝึกงานก็หนักพอดูเริ่มค่อยพัฒนางานของตัวเองได้นิดหน่อย โดนบ่นน้อยลงแต่ก็เหนื่อยอยู่เหมือนกันไม่ค่อยมีเวลาว่างเลย แต่ก็สนุกไปอีกแบบคิดเข้าข้างตัวเองหนะ ตอนนี้งานยังไม่เสร็จแต่ใกล้จะกลับบ้านเดี๋ยวพรุ้งนี้มาทำต่อ
......ดีขึ้นเยอะว่ะทิง กูเริ่มจะทำใจได้แล้ว ความจริงก็น่าจะทำใจได้ตั้งนาน เลิกหวังแล้วว่ะเพราะว่ากูเองมีสิ่งสำคัญที่กูต้องทำว่ะ แต่กูไม่ได้ลืมเมิงนะเว้ย ทุกครั้งที่กูคิดถึงเมิง กูจะหลับตาและนึกถึงเมิงทุกครั้ง เมิงจะอยู่ในใจกูว่ะ5555+ บางครั้งการจากลามันก็ไม่ได้เลวร้ายหนักหรอกใช่ไหมว่ะ อย่างน้อยมันก็ทำให้กูเข้มแข็ง ทำให้กูกล้าทำอะไรหลายๆอย่างที่กูไม่เคยทำเลยเพราะตอนที่มีเมิงอยู่ แค่กูพูดว่าทำอะไรไม่ได้เมิงก็จะออกโรงทุกครั้ง ตอนนี้กูทำได้แล้วเมิงดีใจกับกูไหม ขอบคุณว่ะที่มอบความเข้มแข็งให้กับกู มอบความรู้สึกอบอุ่นในหัวใจทุกครั้งที่คิดถึง อย่างน้อยกูก็คงดีกว่าใครหลายๆคนว่ะ และอย่างน้อยที่สุดกูก็มีเมิงให้คิดถึง ถึงแม้กูไม่รู้จะรู้ว่าเมิงจะอยู่ที่ไหนในโลกนี้ แต่อย่างน้อยกูก็ยืนอยู่บนโลกเดียวกับเมิง ท้องฟ้าก็ผืนเดียวกันเป็นไงกูโรแมนติกไหมว่ะ เมิงไม่เคยบอกว่ารักกู และกูก็ไม่เคยบอกว่ารักเมิง แต่ตอนนี้ก็รักเมิงนะ ไม่คงไม่สายหรอกใช่ไหมว่ะถ้ากูจะรู้สึกตอนนี้ช้าไปหรือเปล่า ช่างมันเหอะไม่ว่าจะนานแค่ไหนนะเว้ย ความรู้สึกที่กูมีให้เมิงไม่ก็ไม่เคยมีการเปลี่ยนแปลง"รักไม่ยอมเปลี่ยนแปลงงง"5555+ ตลกว่ะ กูไม่ได้ตลกอย่างนี้นานแล้ว นึกคนเดียวและก็ยิ้มคนเดียวมันก็มีความสุขดีถึงมันจะเป็นโลกของจินตนาการอย่างน้อยมันก็ทำให้คนอย่างกูมีความสุขเฮ่อ..กูมานั่งอ่านอีกครั้งเรื่องราวของเมิงกับกู ก็จะเก็บมันไว้ว่ะไม่อยากทำลายทิ้งเลยเสียดาย

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 04-02-2010 15:50:50

1 สิงหาคม 48 เวลา  23.10 น.
......นี่ก็ 5 ทุ่มกว่าแล้วแต่ทำไมมันรู้สึกเหงาอย่างนี้ เดินออกมาหน้าบ้านนั่งตรงโต๊ะหนังหน้าบ้านหยิบบันทึกขึ้นมาเขียน ถ้าเป็นเวลาแบบนี้ คนอื่นเขาจะรู้สึกเหมือนกูบ้างหรือเปล่าว่ะจะมีใครที่รู้สึกเหมือนกูบ้างว่ะ ถ้าคนเราเกิดมาเพื่อรอใครสักคน แล้วตัวกูจะมีใครให้กูรอหรือเปล่าตอนกลางวันนี้กินข้าวคนเดียวปกติแล้ววันอาทิตย์แบบนี้ไอ้ทิงจะรับไปกินข้าวหรือว่าชวนไปเดินเล่นที่นาหรือว่าไปตกปลา แต่ว่าวันนี้นั่งรอมันทั้งวันมันก็ไม่มาสักที ความจริงแล้วกูน่าจะทำใจได้ เพื่อนกูมีความสุขทั้งทีกูต้องมีความสุขสำหรับกูก็เป็นอากาศอยู่แล้วใครเขาจะมองเห็น แค่ได้มีตัวตนสำหรับใครก็ไม่มี ความหมายในตัวกูใครจะเข้าใจ แม้แต่ตัวกูเองก็ไม่เข้าใจในตัวเอง
.......พรุ้งนี้ก็วันจันทร์ต้องไปเรียนแต่กูไม่อยากไปเลยว่ะไม่อยากรับรู้เรื่องอะไรที่เกี่ยวกับเมิงเลยกูหลบหน้าเมิงหลายครั้งทำไมไม่รู้ไม่กล้าสู้หน้า กูกลัว กลัวสิ่งที่เมิงจะพูด กูนั่งโต๊ะแยกออกจากเมิงไปนั่งกับไอ้ต้อม ให้เมิงนั่งใกล้หนิงกูเจ็บปวดเมิงรู้ไหม ตอนเรียนได้แค่เหล่สายตาไปมอง อาจารย์สอนแต่กูเรียนไม่รู้เรื่องเลยในใจกูหนะหรอคิดอะไรอยู่กูก็ไม่รู้ไม่ทราบมันตื้อในหัวไม่อยากมองไม่อยากรับรู้ เดินไปห้องน้ำนั่งอยู่ในนั้นอยู่ๆ กูก็ร้องไห้เองแต่ก็ดีพอน้ำตาไหลแล้วรู้สึกโล่ง เพื่อนกูจะมีแฟนกูต้องมีความสุข แต่ทำไมกูไม่รู้สึกดีใจพอแล้วนอนดีกว่า

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 05-02-2010 00:55:09

2 ส.ค. 48            เวลา 01.30 น.
............ตี 1 กว่าเข้าไปแล้วกูยังนอนไม่หลับอีก ทั้งที่น่าจะหลับตั้งนานแล้ว หมู่นี้เป็นโรคนอนไม่หลับบ่อยทั้งที่ไม่ควรจะเป็น และก็ไม่ควรจะเป็นแล้วกูควรจะเป็นอะไรดีว่ะ เง้อออ งง เขียนเอง งงเอง ถามตัวเองว่าไงไหม กูตอบว่า งง 5555
............ในหัวมีแต่เรื่องโต้แย้งวนไปวนมาคิดแล้วก็มาคิดอีกไม่ซ้ำไปซ้ำมา แล้วเรื่องที่กูคิดคืออะไรนั้นหรอ คือเรื่องที่กูจะอยู่คนเดียว คิดยังไงก็ทำใจไม่ได้เคยซะที่ไหนอยู่คนเดียว ตั้งแต่เด็กกูก็มีเมิงตลอดนี่หว่ากูไม่รู้ว่าถ้าวันหนึ่งเมิงไม่อยู่ก็จะทำยังไง แต่ตอนนี้กูคงต้องทำใจ เพราะกูคงทำได้แค่นั้นจะไปบอกให้เมิงไม่ให้เป็นแฟนกับหนิงกูก็ทำไม่ได้เพราะว่ากูไม่มีสิทธิ และไม่ใช่เรื่องที่กูควรทำ ร้องไห้อีกแล้วกู ร้องแม่งเข้าไป ร้องซะให้สะใจ จะได้ไม่ต้องร้องอีก ตอนนี้สมเพสตัวเองผู้ชายคนหนึ่งมาร้องไห้ให้ผู้ชายคนหนึ่งคิดแล้วมันช่างงง
.............เมื่อเช้าตื่นแต่เช้ารู้สึกว่านอนได้ไปไม่กี่ชั่วโมงรีบอาบน้ำแต่งตัวและรีบไปโรงเรียนโดยที่ไม่รอมันไม่มารับ กลัวที่ต้องเจอมัน ไม่ได้คุยกันเป็นอาทิตย์แล้วสังเกตุมันก็มองกู แต่กูพยายามไม่รับรู้ ไม่ต้องสงสัยกูหลอกเดี๋ยวเมิงกูลืมกูเอง ตอนกลางวันอุตส่าห์รีบลงจากห้องกะว่ามันคงไม่ทันมอง แต่มันก็รอกูอยู่ที่ชั้นล่างเห็นมันเดินเข้ามาหาวิ่งขึ้นข้างบนต่อ มันตะโกนถาม "เมิงเป็นเชี้ยอะไร"ตามหลัง ทำหูทวนลมไม่ได้ยิน เมิงรู้ไหมน้ำตากูไหลตั้งแต่กูวิ่งขึ้นข้างบนดีนะที่คนลงมากินข้าวกันหมดแล้ว เดินไปหลังห้องบีบจมูกไม่ให้น้ำตาไหลเงยหน้ามองเพดานให้น้ำตามันไหลกลับเข้าไปที่เดิมรู้สึกน้ำตาไหลลงคอ เค็มๆ ขมๆ เลยไม่ได้กินข้าวกลางวันเลยกู กลัวกลางวันมันจะขึ้นห้องมาเห็นอีกเลยเดินลงไปไปนั่งที่ลับข้างห้องนาฎศิลป์ ร่มรื่นดีจังต้นไม่ขึ้นเต็มไม่ค่อยมีใครเดินผ่านด้วยนั่งกอดเข่าคิดและฟุบหน้าลงสักพัก.........(ผมขอเล่าเหตุการณ์นะครับที่ไม่ได้เขียนในบันทึกของผม)
+++++แป๊ะๆ  ใครมาตีแขนกูว่ะ เงยหน้าขึ้นไปมอง
..........กูนึกแล้วมาเมิงต้องมานั่งอยู่ตรงนี้ เชี้ยให้กูหาซะนาน เมิงเป็นอะไรของเมิงทำตัวเป็นเด็กมีปัญหาตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ "โดนทิ้งไง้"
++++ โดนทิ้งไง้ คำนี้จี๊ดไปถึงหัวใจ น้ำตาผมเริ่มไหลอีกแล้ว ผมเจ็บแปลบรู้สึกมันตื้อๆตันที่คอผมร้องฮือ จนมันได้ยินเสียง
------- เมิงเป็นอะไร  เมิงเป็นอะไร มันนั่งข้างผมและพูดกับผมเบาๆ น้ำเสียงของมันดูมันเป็นห่วง มันพูดและนั่งเอามือโอบไหล่ผมและลูบมือเบาๆที่ไหล่ ตอนนั้นแค่มันเอามือโอบไหล่ผมก็รู้สึกโล่งอย่างบอกไม่ถูก
++++กูไม่ได้เป็นอะไรหรอก แค่กูเบื่อนิดหน่อย
.........กูทำอะไรให้เมิงโกรธหรือเปล่าว่ะ เมิงเปลี่ยนไป
++++กูไม่ได้เปลี่ยนเมิงก็คือเมิง กูก็คือกูจะเปลี่ยนได้ไงว่ะ
........แล้ว....เมิงร้องไห้เรื่องไรบอกกูได้เปล่า
++++กูอยากเป็นดารา กูเลยฝึกไว้ก่อนเผื่อกูไปเดินกรุงเทพเขาจะเห็นแววกูบ้าง (เรื่องเมิงนั้นแหละ)
.......ไอ้ฟายยยย กูก็นึกว่าเรื่องอะไร นึกว่าโกรธกู พรุ้งนี้กูไปรับเมิงนะ  (เมิงอะไอ้ฟายเชื่อกูอีก)
++++ไม่ต้องว่ะก็ต้องรีบไปทำธุระให้แม่กูตอนเช้ารอเมิงไปไม่ทันว่ะ
........เมิงจะรีบทำไมเดี๋ยวกูมาแต่เช้าก็ได้ไปทำธุระให้แม่เมิงและก็ไปโรงเรียนกับกูแค่นี้เมิงจะเรื่องมากทำไม กูอยากกินต้มเลือดหมูด้วยว่ะ
++++ไม่ว่าวันไหนเมิงก็ไม่ต้องไปรับกูอีก ..................ผมพูดออกไปโดยที่ผมไม่มองหน้ามันเลย มันเงียบและไม่ตอบ ผมเดินหันหลังและไม่ได้มองมันอีกและผมก็ขึ้นห้องเรียนแต่มันโดดไม่ขึ้นห้อง
.................(บันทึกต่อ)มันก็เข้ามานั่งถามกูว่ากูเป็นอะไร กูเองก็ไม่รู้ มันพูดว่าจะมารับตอนเช้าแต่กูปฎิเสธบอกว่ามีธุระ มันยังตื้อบอกว่าจะพาไปทำธุระและไปโรงเรียนด้วยกัน กูตะโกนใส่หน้ามันบอกว่าไมต้องมารับกูอีกวันไหนๆก็ไม่ต้องมารับกูแล้วกูก็เดินขึ้นห้องเรียน แต่มันโดดเรียนเมิงไปไหนของเมิงว่ะ กูขอโทษ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 06-02-2010 00:57:27

วันนี้ช่างเป็นวันไม่น่าจดจำเอาซะเลยสำหรับตัวกูเอง
......ไม่อยากรู้สึกแบบนี้ ความรู้สึกแบบนี้อีกแล้วสินะ วันนี้ฝึกงานตอนเช้ารู้สึกร่าเริงหัวเราะทำงานอย่างมีความสุขคุยเรื่อง ต่างๆนาๆ จนไปถึงตัวเราพูดเล่นกับพี่ทำงานเพราะพี่ทำงานบอกว่างานเร่ง
.......เร็วๆสิโน๊ต
+++ ค่อยๆทำเดี๋ยวก็เสร็จ(แค่พูดเล่นกวนไปแต่ก็รีบเพราะรู้ว่างานเร่งจริงๆ)
......พี่ที่ทำงานหันไปพูดกับเพื่อนอีกคนซึ่งเป็นเพื่อนคนสนิทของเรา"ดูมันสิ"
เราก็เลยพูดเล่นเรื่อยเปื่อยตามประสาของเรา เถียงกันไป เถียงกันมา ตัวเราเองก็จำไม่ได้ว่าเถียงกันเรื่องอะไร จนไปถึง เพื่อนสนิทด่าเราถึงเรื่องนินทาคนอื่นลับหลังตัวเราเองก็พูดไปเถียงๆไปโดยไม่ได้คิดอะไร ปกติเพื่อนด่าเราก็เฉยๆอยู่แล้วไม่เคยโกรธไม่เคือง ต่อให้ตบหัว ดึงผม เรายอมหมดเพราะว่าเป็นเพื่อนที่ไว้ใจที่สุดเป็นเพื่อนที่รู้สึกว่าปรึกษาได้ทุกเรื่อง เป็นเพื่อนที่เราคิดอยากจะทำอะไรให้โดยที่เราไม่เคยหวังกลับคืนมาว่าจะได้อะไร เวลาที่เราเป็นทุกข์เพื่อนคนนี้จะพูดอะไรให้เรารู้สึกดีเสมอแค่มีมันอยู่ก็รู้สึกสบายใจ จนเมื่อวันนี้.........สิ่งที่ตัวเราคิดมันถูกหรือเปล่าว่าเขาคิดว่าเราเป็นเพื่อนเขาจริงๆหรือเปล่า หรือเราคิดของเราไปเอง มนุษย์ทุกคนต่างมีขีดจำกัดของตัวเอง บางเรื่องที่ยอมรับได้ บางเรื่องที่ยอมรับไม่ได้ การที่ใครเดินเข้ามาในเส้นที่ตัวเราได้ขีดไว้ เราจึงรู้สึกว่ารับไม่ได้ ฉะนั้นคำพูดบางคำที่เราจะพูดออกไป ถึงแม้มันจะไม่ได้ออกมาจากใจ แต่ขอเพียงแค่ถนอมความรู้สึกไว้ก็เพียงพอแล้ว
........"เมิงใครที่ทำไม่ดีกับเมิงแค่เดินไปยังไม่ถึง 10 เมตร เมิงก็นินทาเขาแล้ว หน้าไหว้หลังหลอก" สำหรับตัวกูแล้วฟังคำด่าที่มันแรงยิ่งกว่านี้แต่กูก็ไม่รู้สึกอะไรแต่คำว่า "หน้าไหว้หลังหลอก" มันทำให้ตัวกูเองคิดมาก มันหมายถึงการกระทำของตัวกูที่เลวกับทุกๆคนที่ตัวกูรู้จัก ตัวกูอาจจะเป็นอย่างที่เพื่อนพูดก็ได้ แต่สำหรับเพื่อนไม่ว่าจะหน้าหรือหลังกูไม่เคยพูดโกหก ทุกสิ่งที่กูพูดคือความจริง ไม่เคยนินทาเพื่อนในทางที่เสียหาย ไม่เคยพูดในทางที่ไม่ดี สำหรับตัวกูเพื่อนคือคนที่กูต้องปกป้อง กูจะปกป้องเพื่อนของกู กูโกรธถ้ามีใครมาทำเพื่อนกู กูห่วงหากว่าเพื่อนกูมีปัญหา กูเศร้าถ้าเพื่อนกูกำลังเสียใจ กูไม่หนีถ้าเพื่อนกูไม่มีใคร กูเสียสละสิ่งที่กูหวงแม้กูจะหวงเพียงใดแต่เพื่อนกูขอ กูไม่เคยบอกว่าไม่ให้ ดูทุกๆเรื่องไม่ว่าจะชอบอะไรไม่ชอบอะไร เวลาซื้อขนมก็จะนึกสิ่งที่มันชอบมากกว่าสิ่งที่ตัวเองชอบเพราะตัวกูกินได้หมด วันเกิดเพื่อนอยากทำอะไรให้เพื่อนด้วยตัวเองเพื่อนบอกว่าอยากได้เสื้อนิตติ้งที่มันย้วยๆแขนยาวอยากบอกเพื่อนว่าพยายามทำให้แล้วแต่ทำไม่ได้นอนดึงหลายคืนนั่งถักให้แต่มันไม่สวยแก้หลายรอบแต่ก็ศึกษากะจะให้เพื่อนในวันเกิดปีนี้ถึงมันจะนานเป็นปีแต่กูก็อยากให้  แต่วันนี้หลังจากที่กูฟังคำนั้นออกจากปากเพื่อนกู"หน้าไหว้หลังหลอก"มันทำให้กูต้องคิด กูนิ่งไปพักหนึ่งก่อนที่กูทนไม่ไหวเดินเข้าไปในห้องน้ำ น้ำตากูไหลกูไม่เคยเจ็บอะไรอย่างนี้มาก่อน มันเหมือนว่ากูไม่เคยทำให้เพื่อนที่กูรู้สึกสนิทเหมือนว่ารู้ใจยอมรับและเชื่อใจในตัวกูได้เลย กลับกันเพื่อนกูกับระแวงคิดว่ากูจะคอยนินทาเรื่องของเพื่อนอย่างนั้นหรอ กูเสียใจที่ทำให้เพื่อนรู้สึกอย่างนั้น ยืนร้องไห้ในห้องน้ำสำหรับตัวกู กูไม่เคยแคร์ใครแต่ทำไมคนที่กูแคร์ต้องพูดกับกูแบบนี้ ล้างหน้าเช็ดน้ำตาและออกมานั่งเรียงเอกสาร หยิบโทรศัพท์เสียบหูฟัง ฟังเพลงที่ชอบ ไม่อยากรับรู้อะไร ต่อไปเพื่อนคนนี้สัญญาจะไม่ทำให้เพื่อนต้องรู้สึกว่าเพื่อนคนนี้เป็นคน"หน้าไหว้หลังหลอก" เพื่อนคนนี้จะพยายามห่างเพื่อไม่ให้เข้าไปยุ่งในชีวิตของเพื่อนมากไป จะได้ไม่ต้องระแวงว่าเพื่อนคนนี้จะนินทาเรื่องของเพื่อน ต่อจากนี้เราจะเป็น "เพื่อน"แต่ไม่ใช่"เพื่อนสนิท" เหลือไว้แค่ความรู้สึกดีๆก็พอ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tao ที่ 06-02-2010 13:38:35

นี่ มากระทู้คนเหงาสิ ข้างบนนี้เอง

พี่จะให้เราเป็น ภูเขาไฟ เอาปะ

ไม่ต้องร้องไห้แล้ว โตแล้ว

...ทุกคนก็มีข้อเสียหมดแหละ อย่างพี่ก็ร้ากกกกเด็ก... 555

อ่านแค่โพสสุดท้ายของเราแล้วเห้นใจนะ เอางี้เอาเพลงนี้ไปฟังละกันเผื่อจะสบายใจขึ้นบ้าง


...เข้าใจที่เธอเจ็บ เข้าใจที่เธออยากร้องไห้ อยากระบายเรื่องที่มันปวดใจ

  เข้าใจว่ามันหนัก ใจเธอกำลังบอบและช้ำมา จากความรักที่มันจบไป

ไม่อยากไว้ใจใครอีกใช่มั้ย บทเรียนที่ได้มา

แต่ต้องขอเธอจริงๆ ต้องฝืนเธอจริงๆ คงทิ้งเธอไว้ลำพังไม่ไหว

อย่าอยู่คนเดียวเลยคืนนี้ ให้ฉันดูแลข้างๆกาย เพราะใจเธอยังวุ่นวายอาจจะฟุ้งซ่านจนทำร้ายตัวของตัวเอง

ปล่อยเธอลำพังในคืนนี้ จนเช้าก็คงไม่ได้หลับ (คือหมายถึงตัวพี่นะ 555) ไม่รับความรักฉันไป ก็ช่วยรับในความห่วงใยแค่เท่านี้ได้ไหม มันห่วงเธอ...


 :mc4:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 07-02-2010 01:05:53

ผมไม่สามารถบอกกับพี่โน้ตได้เต็มปากเต็มคำนะคับว่า  ผมสามารถรับรู้และเข้าใจความรู้สึกของพี่โน้ตได้มากน้อยแค่ไหน
เพราะผมก็ใช่ว่าจะเจอเรื่องราวแบบพี่ซะทีเดียว(แถมพี่ก็ยังพิมพ์ไปได้ไม่เท่าไหร  ยังไม่รู้บทสรุปของเรื่องนี้เลย)
แต่สำหรับผมแล้ว  ตอนนี้ผมพอจะเริ่มเข้าใจแล้วว่า  คำว่า  รักโดยไม่ต้องการการครอบครองมันเป็นไง
เรื่องก็ผมมันก็มีอยู่ประมาณว่า  ผมรู้สึกดีๆกับเพื่อนคนหนึ่ง  แล้วก็รู้สึกว่ามันก็รู้สึกดีๆกับเราด้วยทั้งที่มันก็ณุ้ว่าเราเป็น
จนพาลให้เราคิดว่ามันคิดกับเราเกินเพื่อน  จนครั้งหนึ่งทนไม่ไหวโทรไปกะจะบอกความในใจกับมัน
แต่ไม่รู้มันรู้ป่าวว่าเราจะพูดเรื่องไรกับมัน  มันเลยบอกว่าไม่ว่างทั้งสามครั้งที่โทรไป
ก็เลยไม่ได้บอกกับมัน เวลาผ่านไปก็แยกย้ายกันไปเรียนคนละที  ก็ไม่ได้คิดไร
แล้วผมก็เจอคนที่ชอบอีกคนหนึ่ง  แต่ยังไม่กล้าเข้าไปทักไปคุยเลย
เลยเอ็มไปถามมันว่าถ้ามีผู้ชายด้วยกันเข้ามาหาเข้ามาทำด๊ด้วยจะรู้สึกไง
มันก็บอกว่าแค่เพื่อนคนนี้เจ๋งโครตๆว่ะ
ผมก็แบบว่าตอนนั้น  อ่าวที่กูคิดกับมึงมาตลอดกูคิดไปเองใชป่าว
ก็เฮิร์ทไปช่วงหนึ่ง  แต่เร็วๆนี้ได้ไปเจอมัน  ได้ไปเที่ยวกับมัน  ได้กับมาเล่นหยอกล้อกับมันอีกครั้ง
พูดแซ่วกันบ้าง  แต่ผมรู้สึกได้ว่ามันมีเส้นกันบางๆระหว่างผมกับมัน
คือผมกับมันพูดหยอกล้อกันก็จิง  แต่มักจะมีการย้ำสถานะของกันแหละกันทั้งทีแต่ก่อนมันไม่เป็นอย่างนี้
เช่น ผมพูดหยอดมัน  ผมก็บอกว่าดีใจจังที่ได้กลับมาพูดแบบนี้  เพราะว่ารู้อยู่แล้วว่าแกไม่คิดไร  ก็เป็นเพื่อนกันหนิ
ส่วนมันก็มักจะพูดทิ้งทายอะไรไว้ตลอกว่า  ก็เพื่อนกันหนิ  แต่สายตามันบอกว่าต่างคนต่างรับรู้ว่าแต่ละคนไม่ได้พูดอย่างสนิทใจ
ถึงผมกับมันจะไม่เคยพูดกันว่ารู้สึกต่อกันยังไง  แต่ตอนนี้ผมมั่นใจว่ามันคงรู้สึกอย่างเดี๋ยวกับที่ผมรู้สึกกับมัน
ถึงแม้มันจะตอบแบบนั้นตอนที่ผมถามไป  ผมมานึกดูถ้าผมเป็นมัน  ผมก็คงต้องตอบแบบนี้
เพราะมันคงเข้าใจว่าผมกำลังหมายถึงมัน  แล้วอีกอย่างมันก็คงคิดว่าผู้ชายกับผู้ชายคงเป็ฯแฟนกันไม่ได้หรอก(ยกเว้นผมจะสวยเหมือนน้องปอยมันคงจะเอาอยู่หรอก)
เข้าทำนอง ความรักไม่จำกัดเพศ  แต่เพศนั้นแหละที่จำกัดความรัก
เมื่อมันย้ำสถานะระหว่างผมกับมันให้ผมรู้  ผมก็เข้าใจค.รู้สึกมัน
ไม่ได้โกรธมัน  รู้สึกดีใจด้วยซ้ำว่าเราไม่ได้คิดไปเอง  แค่มันเป็นไปไม่ได้เท่านั้น
ผมก็ย้ำให้มันฟังเช่นกัน  มันจะได้รู้ว่าผมก็เข้าใจ  แค่ผมกับมันมองตากันก็รู้แล้ว
ตอนนี้ก็เลยกลายเป้นว่าเราสองคนยิ่งเป็นห่วงกันมากขึ้น
ต่างจากเมื่อก่อนที่ยังพยายามหักห้ามใจตัวเองไว้  เพราะกลัวว่าคำตอบที่ได้กลับมาแต่ละคนจะรับไม่ไหว
แต่ตอนนี้ต่างคนต่างรู้แล้วว่าบทสรุปของมันเป็นยังไงก็เลยเป็นห่วงกันได้อย่างสนิทใจ
โอเค  เราห่วงกันได้  รักกันได้  แต่ครอบครองกันไม่ได้  มีความรู้สึกดีๆให้แกกันก็พอก็เท่านั้นเอง

รักโดยไม่ต้องการการครอบครอง

ปล.มีเรื่องของพี่คนหนึ่งนะที่ผมรู้จักก็เข้าทำนองรักไม่ต้องมีการครอบครองเหมือนกัน  ลองๆไปอ่านดูนะคับเพื่อจะทำให้คิดและเข้าใจอะไรมากขึ้น
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=865.0

ปล.2 อย่าเพิ่งท้อนะคับ  ที่นี้ยังมีคนรับฟังและคอยให้กำลังใจเสมอ  แต่ว่าที่มีคนมารีพลายน้อยอาจจะเป็นเพราะว่ามันมาอยู่ในส่วนของเซ็งเป็ดง่ะคับ  เพราะว่าส่วนนี้มันไม่ค่อยเคลื่อนไหว เลยไม่ค่อยมีคนเข้ามา(รึป่าว)  ผมก็เพิ่งสังเกตเห็นเพราะมันขึ้นเป็นกระทู้แรก  เลยเห็นว่าไม่ใช่กระทู้เก่าแล้วเลยเข้ามาดู  ส่วนอื่นจะเห็นว่ากระทู้แรกเปลี่ยนบ่อมมาก
ลองเปลี่ยนไปส่วนของ boy's love story ดูดิคับ  น่าจะมีคนเข้ามาอ่านและให้กำลังใจหรือคำแนะนำได้เยอะกว่านี้

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Sakana2yunjae ที่ 07-02-2010 21:14:45

 :L2: มาเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้คะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 08-02-2010 23:35:29

5 ส.ค. 48  
.......ทิงไม่ได้มาโรงเรียน 2 วันแล้วเป็นอะไรหรือเปล่า หรือว่ามันทำอะไรอยู่ ไม่กล้าไปหามัน แต่อยากรู้ว่ามันเป็นอะไร กลัวว่ะ ทำไมรู้สึกแบบนี้ไม่รู้ไม่กล้าสู้หน้าหมู่นี้เรียนไม่รู้เรื่อง จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว คิดถึงงงงเมิง(เขียนตัวโตมากครับเกือบครึ่งหน้า) กูคงพูดคำนี้แค่ในบันทึกนี้ก็เขียนตัวใหญ่เพื่อบอกให้เมิงรู้ว่ากูคิดถึงเมิงมากแค่ไหน ตอนนี้เวลานี้ ณ วินาที กูทรมานกูอยากบอกเมิง

.......เดินไปถามหนิงแฟนหนิงไปไหนอะ  หนิงทำหน้างง ย้อนถามกูอีกว่าเป็นเพื่อนกันไม่รู้หรอ โมโหสุด ย้อนกลับแล้วเป็นแฟนกันไม่รู้อะไรเลยหรอ พูดเสร็จหันหลังขวับ อยู่นานไม่ได้เดี๋ยวองค์ลง คิดไปคิดมากูทำเกินไปจริงๆ ทำไมต้องโมโหหนิงซะขนาดนั้น มาสำนึกตอนท้ายชั่วโมง ทำอะไรไม่ได้แกลังทำให้หนิงรู้ว่าขอโทษ เดินเข้าไปหาทำหน้าตลก หนิงไม่พูดหน้าบึ้งใส่ กรูเซงงง เลยกลับบ้าน ลืมตัวนั่งรอเมิงที่ใต้ต้นหูกวาง ลืมคิดไปว่าเมิงไม่ได้มาโรงเรียนพอนึกออกตบหัวตัวเอง 1 ครั้งแล้วกลับบ้าน

......เมิงเป็นอะไรของเมิงว่ะชอบทำให้กูเป็นห่วงอยู่เรื่อย กูจะทำใจได้แล้วยังต้องให้กูตัดไม่ขาดอีก รู้ไว้นะโว้ยกูทำเพื่อเมิง ทนไม่ไหวหลังจากกลับบ้านเดินจากบ้านไปบ้านมัน 2 กิโลกว่าอยากรู้ว่ามันเป็นอะไร ไปอยู่หน้าบ้านจะตะโกนเรียกก็กลัวเสียฟอร์ม เลยยืนตรงนั้นเผื่อมันออกมายืนนานไปหน่อยเล่นเอาซะ 2 ทุ่ม :m16: ไม่มีใครออกมากูเลยกลับบ้าน

......หิว โครตหิว ยังไม่ได้กินอะไรเลย กระเพาะกรูเปื่อยเพราะน้ำย่อยหมดแล้วมั้ง ตั้งแต่เที่ยงยังไม่ได้กินอะไร กลับบมาบ้าน 2 ทุ่มกว่าเปิดตู้กับข้าว ตกใจไม่มีอะไรเลย ถามแม่ว่า "แม่ทำไรกินข้าวอ่ะ" แม่ตอบ แม่ทำน้ำพริกกะปิ ชะอมทอด ปลาดุกปิ้ง น้ำลายไหลใหญ่เลยกู  ถามแม่ แม่แล้วแม่เอาไปไหนหมดแล้ว แม่ตอบอย่างภาคภูมิใจ "หมดแล้วลูก" พ่อ น้อง แม่ กินเมื่อตอนเย็นเหลือหน่อยขย้ำข้าวให้ไอ้ค้าวหมดแล้ว(ค้าว หมาที่บ้าน)หนูยังไม่ได้กินข้าวอีกหรือลูก
โอ้ยกูจะบ้าตาย หิวโครตๆ แม่กรูไม่รู้เลยว่าลูกยังไม่ได้กินข้าว ทำอะไรไม่ได้ ตอบแม่ไป กินแล้วแม่แต่อยากกินอีกแม่ทำกับข้าวอร่อย เดินไปที่โอ่งตักน้ำขันใหญ่ อั๊กๆๆๆ สบายท้องไปกู นอนอย่างเดียวที่กูทำได้กว่าจะหลับทรมาน หลับไปเสือกฝันกินน้ำพริกกะปิชะอมทอด กับปลาดุกอย่างอร่อย กินในฝันก็ได้ว่ะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 09-02-2010 00:27:20

6 ส.ค. 48  
.......เมื่อเช้าไปโรงเรียนไม่เจอ หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ อยากเจอเมิงแล้ว ตอนเช้ายังปวดท้องอยู่สงสัยกระเพาะกูคงไปแล้วจริง ๆ กินน้ำเต้าหู้ตอนเช้าเห่อค่อยยังชั่วดีกว่าไม่ได้กินอะไรเลย ซื้อน้ำเต้าหูกัดตูดถุงดูด กับปลาท่องโก๋ 5 บาท เห็นร้านต้มเลือดหมู ตาเบรอๆ เห็นภาพเมิงกะกูนั่งกินข้าวอยู่ ตกใจตบหัวตัวเองอีกที คนข้างๆมอง คงคิดว่าไอ้นี้บ้าไปแล้ว.....

......คิดมากกูคิดมากจริงๆ ไม่เคยคิดอะไรที่มันหนักหัวอย่างนี้มาก่อน ทุรนทุราย โดนเรียนแม่งเลยกูไปบ้านเมิง ยื่นอยู่หน้าบ้านเห็นพ่อเมิง กูเลยหวัดดีถามถึงเมิงว่าอยู่บ้านเปล่าคำตอบที่ได้คือ เมิงไม่สบาย ถามต่ออีกได้เรื่องเป็น"อีสุกอีใส" อ่าวกูคิดแล้วไปหามันสักหน่อยดีกว่าเลยขอพ่อทิงขึ้นไปหาในห้อง พ่อมันชี้มือแต่ไม่พูดไร กลิ่นละมุดยังหึ่งอยู่กับแกอยู่เลย สงสัยวันนี้แกคงก้งแต่เช้า ปกติพ่อเมิงก็กินเหล้าทุกวันอยู่แล้ว เรียกว่ากินแทนน้ำเหมือนพ่อกูเลย เดินไปหาแทบช็อค เห็นเมิงนอนอยู่ มียาอยู่หัวนอนในถุงห่อๆ เปิดดู ยาเขียว(ยาโบราณที่เม็ดละลายกับน้ำกิน) ยาแก้ปวด เมิงโทรมว่ะ ปากแห้งซีดแถมลอกอีก จับตัวเมิงโห่เหี้ยไข้ขึ้น นี่พ่อเมิงไม่สนใจเลยหรือไง พอลืมตาได้นะเมิงด่ากูเป็นชุด

++++เมิงไม่เป็นเรียนหรอว่ะ โดดเรียนหรอเมิงกูจะเตะให้

........โห่เมิง นั่งให้ได้ก่อนว่ะ แล้วกูจะให้เตะ(ครั้งแรกใน 2 อาทิตย์ที่รู้สึกว่าลืมเรื่องที่จะห่างกัน)

มันทำหน้ายิ้มแบบฝืนๆ สงสารมันนะแต่พอมาดูตัวเองสงสารกว่าเพราะจะต้องมาดูแลมัน จะไม่ดูแลก็ไม่ได้เพราะว่าเมิงไม่มีใครเลย มีแต่ก็เหมือนไม่มีกูดียังมีแม่ที่คอยดูแลกูเวลาไม่สบาย แต่เมิงพ่อเมิงก็กินเหล้าทุกวัน ส่วนแม่เมิงก็หนีพ่อเมิงไปอยู่ทื่อื่น พูดไปกูก็รู้สึกที่ทำแบบนี้กับเมิงเหมือนทิ้งเมิงไว้อยู่คนเดียว กูคงเป็นเพื่อนที่เหี้ยมากๆใช่ไหมในสายตาเมิง กูขอโทษเมิงนะที่กูปล่อยให้เมิงอยู่คนเดียวในเวลาที่กูน่าจะอยู่กับเมิงคอยช่วยเหลือเมิง กูยังจำได้ตอนที่เมิงดูแลกูตอนไปเข้าค่ายลูกเสือ มันติดอยู่ในหัวสมองของกู แค่นี้ก่อนต้องเข้าเรียนแล้วเดี๋ยวตอนเย็นกูไปดูเมิงนะรอกูก่อน

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: theLUST ที่ 09-02-2010 10:44:32

มา :กอด1:แล้วก็จากไป

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 10-02-2010 01:39:55

6 ส.ค.48      เวลา 04.30 น.
.......เมื่อเย็นรีบกลับบ้านบอกแม่ว่าจะไปทำรายงานบ้านเพื่อนกลับตอนเช้า แม่ไม่พูดอะไรบอกว่าอย่าท้องก็แล้วกัน เง้อ งงแม่เลยนึกว่าเราเป็นผู้หญิงหรือไงเนี๊ยะเดินงงออกจากบ้าน ตรงไปซื้อโจ๊ก ซื้อยา แล้วก็ไปซื้อน้ำแข็งเดินหิ้วของเต็มมือ พอถึงหน้าบ้านตะโกนเรียก น้าทูน... น้าทูน... เงียบ นึกในใจทำไมไม่มีใครออกมาเลยว่ะ เรียกอีก น้าทูนน โอ้ยกูรู้แล้วโว้ย ทำเสียงอยู่ใกล้จัง แกลุกขึ้นพรวดตรงโคนต้นมะม่วงตกใจนึกว่าผีหลอก ร้องลั่นหมอบอยู่ตรงหน้าประตู แน่ใจไม่ใช่ผีลุกขึ้นมองดูว่าอะไรกันแน่

.....เมิงเรียกกูมีอะไรว่ะ (น้าทูน)
++ ผมมาหาทิงมันหนะครับ คือผมจะดูมันว่าเป็นไงบ้างนี้ผมซื้อโจ๊ก กับยามาให้มันด้วย
.....เมิงเป็นญาติส่วนไหนของกูว่ะกูเป็นพ่อมันกูดูแลมันได้...

.....กูอึ้งไปเลยได้ยินแค่นี้  หน้าด่านยืนอีกนานเอาไงเอากันว่ะ เรียกน้าทูนอีก แกทำท่าโมโหแล้วไล่กูอีก แล้วแกก็เดินกลับฟุบลงหน้าบ้านแก เพราะฤทธิ์เหล้าแท้ๆที่ทำให้คนเป็นแบบนี้เปลี่ยนจากคนดีๆ เป็นอีกคนที่ต่างกันได้สุดขั้วอย่างนี้แต่ก็หน้าเห็นใจแก่เหมือนกัน ตั้งแต่ตอนที่น้าทิพย์แม่เมิงหนีไปน้าทูนก็กินเหล้าหนักขึ้นทุกวันยิ่งเป็นคนที่กินเหล้าอยู่แล้วก็ยิ่งหนักเข้าไปอีก ผลสุดท้ายเวรกรรมก็ตกอยู่กับเมิงว่ะทิง เมิงรับเต็มๆ กูว่ากูแย่แล้ว เมิงแย่กว่ากูอีก กูเคยถามเมิงว่าเมิงเสียใจไหมที่แม่เมิงหนีเมิงไป เมิงตอบกูว่า "ก็เสียใจดิ แต่... กูก็ดีใจที่แม่กูตัดสินใจแบบนี้กูไม่อยากเห็นแม่กูทรมาน ก่อนแม่กูจะไปแม่กูบอกกูด้วยว่าจะมารับกูไปอยู่ด้วยให้กูรอ"
ให้เมิงรอมา 12 ปีเนี๊ยะนะ "เออ แม่กูมีพ่อใหม่ว่ะอยู่ที่มาเลเซีย ทุกวันนี้ที่กูมีเงินก็เพราะว่าแม่กูส่งมาให้กูโดยที่ไม่บอกพ่อกู"
.....ตัดสินใจเดินเข้าไปเลยเปิดประตูเข้าบ้านเมิงโดยปล่อยให้น้าทูนนอนหน้าบ้าน กูรู้อย่างนี้เข้าไปตั้งแต่ทีแรกและไม่ต้องโดนด่าให้กูรู้สึกผิด เดินเขาไปเห็นเมิงนอนสภาพเดิมแต่ว่าเมิงดูเพลียกว่าเมื่อเช้าอีก กูเข้าไปจับตัว ตัวก็อุ่นไข้คงทุเลาแล้ว ยาที่ละลายให้เมื่อเช้าหมดแสดงว่าเมิงเชื่อกูที่กูบอกให้กิน ว่านอนสอนง่ายจริงนะเมิง เดินเอาโจ๊กไปใส่ชาม ละลายยาใส่ขันเอาน้ำแข็งผสมน้ำให้เย็นๆ แล้วบิดผ้าหมาดๆ เดินเข้าไปเขย่าตัวเล็กน้อย มันลืมตาขึ้นทำท่าทางตกใจแต่มันก็อมยิ้ม
+++เมิงมาได้ไง
......กูเหาะมามั้ง...เดินมาสิก็มีตีนนะโว้ย
+++แล้วเมิงเห็นพ่อกูเปล่า
.....นอนอยู่หน้าบ้านหนะ กูเลยเดินเข้ามา
+++เมิงช่วยอะไรกูหน่อยได้ไหม  ช่วยดึงพอกูไปนอนที่นอนทีกูลุกไม่ไหว นะ นะ ช่วยกูหน่อย
......กูฟังแล้วอึ้งเลยรู้เปล่าทิง กูคิดว่าเมิงจะเกลียดพ่อเมิงซะอีก แต่นี้เมิงกลับเป็นห่วงพ่อเมิงยิ่งกว่าตัวเมิงเอง พ่อเมิงจะรู้บ้างหรือเปล่าว่าเมิงรักพ่อเมิงขนาดนี้ สุดท้ายลำบากกูอีก ตัวโครตหนักน้าทูนกว่าจะเสร็จถึงที่นอนกางมุ้งเล่นเอากูซะเหงื่อโชกตัว
+++กูขอบใจเมิงนะ ดึกแล้วเมิงกลับบ้านได้แล้วเดี๋ยวแม่เมิงเป็นห่วง กูดูแลต้วเองได้เมิงไม่ต้องเป็นห่วงกูหรอก คนอย่างกูตายยาก เมิงก็รู้นี่หว่า
......พรุ้งนี้ไม่มีเรียน อาจารย์ประชุมที่เชียงใหม่เข้างดสอนว่ะ
+++นั้นเมิงก็กลับไปพักผ่อนเมิงทำงานอีกไม่ใช่หรอว่ะ เดี๋ยวก็แย่หรอกเมิง แล้วนี่เมิงมาใกล้ก็อีกเดี๋ยวติดโรคจากกูจะโทษกูไม่ได้นะโว้ย
......กูเป็นแล้ว เคยเป็นแล้วอีกสุกอีใสไม่ติดกูหรอก
+++เออ...ดีแล้วทรมานว่ะขึ้นยันไข่กูเจ็บไปหมดและ

......จึ๋ย รู้สึกใจหายวาบเลยหน้าแดงไปหมดเลยกู เลยบอกกับมันว่า"คืนนี้กูจะอยู่กับเมิง กูแค่ไม่รู้จะไปไหนนะโว้ยไม่ได้เป็นห่วง"อย่าเข้าใจกูผิดเดี๋ยวคนอื่นเขาจะว่ากูเอา มันไม่ตอบอะไรแค่ยิ้มและนอนลงไปต่อ กูเดินเข้าไปจับตัวมัน มันมองกูตาแป๋วเหมือนเด็ก รู้สึกว่าตุ่มมันจะขึ้นเต็มตัวเยอะขึ้นกว่าเมื่อเช้าเพราะเมื่อเช้ายังมีไม่กี่ตุ่ม เลื่อนมือไปจับที่คอ หน้าผาก ไปที่หน้าอก แล้วเตรียมผ้าจะเช็ดตัวให้

+++เดี๋ยวก่อนเมิงลืมอะไรหรือเปล่า
.....อะไรว่ะ กูลืมอะไร
มันนิ่งไปสักพักแล้วพูด เอ่อ อ่า อยู่นาน จนกูทนไม่ได้ตวาดมันไปทีนึง "เมิงจะพูดอาราย" มันสะดุ้งและหันมาตอบกับกูว่า "เมิงยังไม่ได้จับไข่กู" เชี้ยกล้าพูดนะเมิงเล่นเอากูอายหน้าแดงตัวร้อนแทนเมิงเลย มีหน้ามาบอกอีกว่า เมื่อก่อนมันไม่สบายแม่มันก็จะทำแบบกู แต่ที่กูไม่ได้ทำคื่อจับไข่ กวนประสาทไม่ล่ะเมิง
......เออ เดี๋ยวกูไปเอามีดก่อนจะตัดออกมาจับเลยเมิงเอาไหม
+++กูล้อเล่น แค่อยากเห็นเมิงยิ้ม ยิ้มให้กูดูหน่อยดิ กูอยากเห็นนานแล้วที่กูไม่ได้เห็น
.....พูดมากเมิง อยู่เฉยๆนะกูจะเช็ดตัวให้

.......กูจัดการเช็ดตัวให้มันถอดเสื้อ ถอดกางเกงเหลือแต่กางเกงในตัวเดียว เริ่มเช็ดตั้งแต่หน้ามันค่อยเช็ดไปเรื่อยๆ ส่วนตรงนั้นให้มันเช็ดเองเอาผ้าห่มคลุมให้มันเปลี่ยนเสื้อที่มันสบายกว่านี้ เสร็จจากเช็ดตัว ก็ให้มันกินโจ๊ก แหนะมีการบอกหยิบไม่ได้ไม่มีแรงสำออยเลยเมิงก็เลยต้องป้อนข้าวให้เมิงอีก แต่กูก็มีความสุขว่ะ ความสุขที่ได้ทำเพื่อเมิง เสร็จก็ให้กินยาเขียวที่ละลายน้ำและนั่งอยู่ข้างๆมัน สักพักมันเอามือมาจับมือกูด้วยและไปแปะไว้ที่หน้าผาก แก้ม และสุดท้ายเอามือกูไปแปะอยู่ที่ที่หัวมัน มันเอามือกูลูบผมมันไปมา ก่อนที่มันจะบอกว่าว่าให้กูนอนกับมันได้ไหม กูก็นะใจง่ายบอกเออ กูกะจะนอนดูเมิงอยู่แล้ว มันยังไม่ปล่อยมือกูอีก จำใจเลยต้องนอนข้างมัน
+++กูกอดเมิงได้ไหม
อ่าวเชื้ยแล้วอยู่ดีๆ กูพูดอยู่อย่างนั้นแหละ ใจง่ายอีกบอกไปอีก อยากกอดก็กอดดิ ยังไม่ทันสิ้นเสียงหน้ามันก็ซุกอยู่ที่อกกูแล้ว กูเลยจำใจกอดเมิงทั้งคืนแต่กูต้องตื่นก่อนเพราะชาสงสัยเหน็บกินแต่คงนอนไม่หลับและ แค่นี้พอก่อนเดี๋ยวไปจับตัวมันอีกทีให้แน่ใจว่าไม่มีใคร ทำไมกูห่วงมันมากขนาดนี้ว่ะ สงสัย เออช่างมันเดี๊ยวค่อยคิด

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 11-02-2010 15:27:27

......วันนี้ฝึกงานได้อย่างสบายมาก เริ่มรู้งานเพิ่มมากขึ้น เห่อ....คิดแล้วจะจบอีกแล้วกู ช่วงชีวิตมาถึงจุดของความฝันตัวเอง แต่นึกแล้วก็เศร้าเพราะจบไปแล้วอยู่ในช่วงตกงานพอดี

.....ทิงก็ทำได้แล้วว่ะ สำเร็จไปอีก 1 ก้าวแล้วสำหรับตัวกูเมิงดีใจกับกูไหม เมื่อวานเดินลัดไปทางบ้านเมิง คิดถึงงงโครต มองเข้าไป เจอพ่อเมิงด้วย ตั้งแต่เมิงไปพ่อเมิงเลิกกินเหล้าแล้วนะ แกรอเมิงว่ะ กูว่านะ ตั้งแต่แกเลิกเหล้า แกดูดีขึ้นเยอะ อ้วนขึ้น ขาวขึ้น และก็พูดดีขึ้น วันนี้แกก็เห็นกูด้วย แกตะโกนออกมา"มาหาไอ้ทิงเรอะ" กูยิ้มว่ะ "เอ่อ...มันยังไม่กลับมาง่ายๆหรอก" กูสงสารแกว่ะทิงตอนแกพูดหน้าแก่ดูเจื่อนๆ ตาลอยๆ แกคงคิดถึงเมิง และมันก็รวมถึงตัวกูเองด้วย

.....ความรักกับความลับมันเหมือนกันในความรู้สึกของกูเอง เวลาที่เรารักใครสักคนแต่ไม่สามารถบอกมันออกไปได้มันก็คงเจ็บปวดน่าดูเป็นเพียงความลับที่รอวันเฉลย และเมื่อรู้คำตอบของคำเฉลย คำเฉลยอาจจะเป็นคำตอบที่ถูกต้องตามที่เราคิดนั้นก็ถือว่าโชคดีและถ้ามันไม่ตรงตามคำตอบที่เราหวังไว้ เราอาจเสียคนที่เรารักไปโดยที่เราไม่สามารถเรียกร้องสิทธิ์ใดๆกลับคืนมาแม้กระทั่งคำว่า"มิตรภาพ"

......เวลาที่กูคิดถึงเมิง เมิงรู้ไหมว่ากูทำไง กูนั่งลงหลับตา แล้วก็ฮัมเพลงเบาๆ แล้วก็เปิดกล่องความทรงจำที่ถูกบันทึกในหัวสมอง ไม่น่าเชื่อกูรู้สึกอบอุ่นขึ้นอย่างประหลาดใจ จินตนาการมันสามารถช่วยกูได้เยอะแม้มันจะเป็นโลกจินตนาการแต่ก็มีความสุข แม้จะเป็นเวลาแค่ 5-10 นาทีและต้องลืมตาพร้อมกับเจอความจริง ความจริงที่ไม่มีเมิงนั่งข้างกู ความจริงที่ไม่มีเมิงเดินกอดคอร้องเพลงกลับบ้าน ความจริงที่ไม่มีมาค่อยแหย่กูให้โมโหเวลากูเศร้าแต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา เมิงกูทำเพื่อกูมาตลอด มีคนถามกูว่ากูทำไมไม่มีแฟนสักที กูได้แค่ยิ้มและเดินเขิลอายหลบคำถามที่เขาถามกัน มีคนบอกว่ากูเป็นเกย์ กูไม่ตอบเขาเพราะกูเองไม่รู้ว่ากูเป็นอะไร กูไม่มีความรู้สึกแบบผู้ชายรักผู้หญิง และผู้ชายรักผู้ชาย เมื่อวันก่อนกูแค่อยากรู้ว่ากูเป็นเกย์หรือเปล่า ก็เลยคบกับคนที่รู้จักที่เป็นเกย์คนหนึ่ง เมิงรู้ไหมแค่ 5 วัน 5 วันจริงๆ เขากูมีอะไรกับเขาด้วย กูก็ลองดูว่ะ อยากรู้ว่ากูจะเป็นยังไง พอเอาเข้าจริงๆ แค่มันจูบปากกู กูก็ถีบมันกระเด็นออกมา มันเลิกกับกูและ ก็ได้แต่ขอโทษมันว่ะ เพราะมันคงเสียความรู้สึกน่าดู กูถามกับตัวกูเองว่ากับเมิงแล้วทำไมกูไม่ถีบเมิงบ้างทั้งที่เมิงก็เคยหอมแก้มกู จูบปากกู แต่กูรู้สึกอบอุ่นว่ะ หรือว่ากูเป็นเกย์เฉพาะแค่เมิงว่ะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 12-02-2010 01:41:56

8 ส.ค 48 
.....วันนี้เป็นอาทิตย์ช่างสุดแสนสบายใจกูเหลือเกินไม่ต้องออกไปทำงานแถมยังไม่ได้เรียน นอนตั้งแต่เช้าแต่นอนไม่หลับโครตเซง ไม่มีอะไรทำเขียนบันทึกดีกว่าเหลืออีกไม่กี่หน้าเอง กูเขียนได้ตั้งเยอะไม่น่าเชื่อ จะให้ไม่น่าเชื่อได้ไงก็ตัวหนังสือกูตัวอย่าง ควายยยย แถมยังเขียนๆขีดๆ ไม่เต็มหน้าเห่อไม่เต็มให้รู้ไปสิ ว่าไปเขียนก็ดีกว่าไม่เขียนเลย เพราะกูเองสมองฝ่อ หลงๆลืมๆ แต่ที่กูจำได้คือเมิงเกิดวันที่ 9 กันยา ว่ะ กูเก็บตังไว้ซื้อสตั๊ดคู่ใหม่ให้เมิงแล้ว กูไปดูมาแพงฉิบแต่ก็เหอะคงน่าทันเดือนหน้าถึงมันแพงกูอยากซื้อให้ห้ามว่ากูนะ
.....เมื่อศุกร์กับเสาร์กูไปนอนเฝ้าไข้เมิงที่บ้าน แม่กูยังไม่รู้อีกว่าลูกไม่อยู่บ้าน เฮ่อ.....กู จะมีใครสนใจกูบ้างว่ะ เมิงก็จริงพอกูดูแลหน่อยสำออยใหญ่ ทำเอี้ยอะไรไม่ได้เลย กินข้าวกูก็ป้อน เช็ดตัวกูก็เช็ดให้ เมิงมีหน้าที่อย่างเดียว ยิ้มแล้วก็ขอบคุณ เออดีนะเมิง เห็นว่าไม่สบายนะ ไม่งั้นยันให้สักโครม แต่...กูก็รู้สึกดีว่ะ เวลาทำอะไรให้เมิง เห็นเมิงยิ้มกูก็หายเหนื่อยแล้ว พูดไปพูดมาไปนอนบ้านเมิง 2 คืน มันมีความสุขว่ะได้เช็ดตัวให้เมิง ป้อนข้าว ป้อนน้ำ และสิ่งที่ทำให้กูดีใจไปมากกว่านั้นคือ กูเจอความลับว่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า กูขอโทษนะกูเจือกไปค้นหาหนังสือการ์ตูนอ่านแต่ดันไปเจอ จดหมายที่กูรู้สึกว่ามันคุ้นๆ แต่ยังไม่ได้เปิดอ่านอยู่ 5 ฉบับดูไปดูมานี่มันจดหมายที่หนิงส่งให้เมิงนี่หว่า เห็นตอนแรกนึกเอะใจว่าทำไมมันมาอยู่ตรงนี้ อยากเปิดอ่านแต่ไม่กล้า เฮ้ยหรือว่ามันไม่เคยเปิดอ่านเลย ทำไม ทำไม มีแต่คำถามในหัวกูตอนนั้นงงบวกกับความสับสน เมิงรู้ว่าหนิงชอบเมิงแล้วกูก็เห็นว่าเมิงมีใจให้หนิง ทั้งที่เมิงไม่ได้เปิดอ่านจดหมายเนี๊ยะนะ เมิงเล่นอะไรของเมิงอยู่ว่ะ อืมแต่กูก็ดีใจที่เมิงไม่ได้เปิดอ่าน เพราะอย่างน้อยกูก็ยังมีสิทธิ์ใช่ไหมว่ะ   
.......2 คืนทั้ง 2 คืนเมิงนอนกอดกูหยั่งกับตุ๊กแก ก็เหมือนจริงๆว่ะตอนนี้ ตุ่มขึ้นเต็มตัวแถมตุ่มมันก็เริ่มแตกแล้วด้วย เห่อแต่กูก็ให้กอดใจง่ายว่ะ
+++โน๊ตเมิงรับเกียจกูไหมว่ะกูเป็นแบบนี้
.......เมิงยังต้องถามกูอีกหรอ..ในตอนนี้กูไม่มีสิทธิ์ปฎิเสธ
......แปลว่าเมิงรังเกียจกูงั้นสิ (ผมจำได้ มันสลัดพลึบหันหลังให้กับแล้วทำท่านอนตัวขด และร้องโอดโอ้ย." สงสัยไข้กูขึ้นอีกแล้ว  หนาว  โครตหนาวเลย ผมได้ยินมันร้องนึกว่าไข้ขึ้นอีก จับตัว จับหน้า ตัวเย็นไข้ลงแล้ว แต่มันก็ยังร้องอยู่ พูดอีก"กูสงสัยกูคงต้องตายคนเดียว ไม่มีใครรักกูสักคน" หนาว หนาว มันบ่นอยู่อย่างนี้ผมก็ใจไม่ดี ซื่อด้วยวิ่งไปเอาผ้านวมมาห่มให้ ยังบ่นอีกว่าหนาว "ไม่เห็นอุ่นเหมือนเมื่อคืน" มันพูดแค่นี้ผม อ่อ เรียกร้องความสนใจนักนะเมิง ก็เลยแกล้งเข้าไปดึงมันมาแล้วก็กอด
......เมิงหายหนาวยั้ง
+++ยังกูยังไม่หาย เมิงกอดกูไว้ก่อนให้กูหลับก่อน
.....เออ แล้วเมิงจะหลับยั้งอ่ะ
+++ยางกูยังไม่หลับ กูถามเมิงอีกเรื่องได้ไหม
.....เออ ถามมา ว่า
+++เมิงโกรธกูเรื่องอะไร ที่เมิงไม่พูดกับกูหนีหน้ากูตลอด กูใจไม่ดีเมิงรู้เปล่ากูกินข้าวคนเดียวมา 2 อาทิตย์แล้วโว้ย กูอยากกินต้มเลือดหมูกับเมิง แต่เมิงหนีกูมา 2 อาทิตย์แล้ว กูถามจริงๆ เมิงโกรธกูเพราะเรื่องที่กูไปรับเมิงช้าใช่ไหม กูขอโทษเมิงนะกูจะตื่นเช้ากว่านี้ไปรับเมิงกูสัญญา แต่เมิงเลิกโกรธกูก่อนน้า นะ(มันเอาหน้ามาซุกตรงอกแล้วก็เขย่าตัวผม เหมือนเด็ก ส่วนตัวผมหนะหรอบ่อน้ำตาแตกอยู่ น้ำตาซึม )
......กูไม่โกรธเมิงแล้วทิง กูสัญญาว่าวันจันทร์กูจะไปหาเมิงเอง ไม่ต้องให้เมิงมารับแต่กูจะไปรับเมิง ก็มันบ้าไปเองคิดแต่ตัวเอง จนลืมเมิงไปเลยไม่เคยสนใจความรุ้สึกของเมิง สนใจแต่ความรูสึกของตัวเอง เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเป็นเพราะกูไม่ยอมรับความเป็นจริง กลัวความจริงจะทำให้กูเจ็บ แต่ก็ช่างว่ะ ต่อจากนี้กูสัญญาว่าจะไม่ทิ้งเมิงอีก จนกว่าเมิงจะทิ้งกู สัญญา พอแล้วหิวข้าวไปซัดต้มยำดีกว่าแม่ต้มไว้ หวังว่าคงไม่หมดอีกนะ ก็เซงง เป็นคนที่ถูกลืมมันลำบากจริงๆ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 12-02-2010 14:38:28

11 ส.ค .48        เวลา.01.30  น.
......วันนี้ที่โรงเรียนจัดงาน "วันแม่" อาจารย์ให้เอาผู้ปกครองไปร่วมงาน จำความได้ตั้งแต่เรียนมา แม่กูไปงานวันแม่ แค่ครั้งเดียวตอนอยู่ ป.6 แค่นั้น แม่บอกว่าวันไหนๆก็เหมือนกัน ถ้าลูกรักแม่ ก็มีค่าเท่ากัน คิดไปคิดมามันก็จริงที่แม่พูด หลังจากนั้นแม่ก็ไม่เคยมา แต่ทุกปีจะเอาดอกมะลิไปติดอกแม่ และจะกราบเท้าแม่ทุกปี วันนี้ก็ทำแบบเดิมทุกครั้งแม่ก็ร้องไห้ และกูก็ร้องไห้ตามไปด้วย แต่ปีนี้ไอ้ทิงมาไหว้แม่กูด้วย สงสารมันจังตอนมันเห็นกูร้องไห้ตอนไหว้แม่เห็นมันเบือนหน้าหนี และตาแดงๆ เลยชวนมันไปกินผัดไทยเจ้าเดิม มันก็อมยิ้มเดินตามมาดีๆ แต่วันนี้มันให้กูขับรถมอไชต์ แต่มันขอซ้อน แปลกปกติไม่เคยให้กูขี่เลยแต่วันนี้ทำไมยอมได้ว่ะ
.......ขี่ออกจากบ้านมาสักพัก มันอารมณ์ไหนไม่รู้ มากอดเอวเอาหน้าแพะข้างหลัง คนมองกันเต็มเลยเมิงกูเห็นตลอดทาง รวมทั้งคนที่กูไม่อยากให้เห็น "หนิง" ยืนซื้อของหน้าร้านป้าลีมองตามรถแทบจะเรียกให้กูหยุด กูหนะใจหายแวบ รู้สึกไม่ดีเลยว่ะ ไม่ได้เพราะคนอื่นมองนะแต่กูกำลังจะทำอะไรอยู่กูเองก็ไม่รู้เหมือนกัน อีกใจหนึ่งรู้สึกหัวใจพองโต แต่อีกใจมันอึดอัดอธิบายไม่ถูก
++++ไม่กินผัดไทยได้เปล่าว่ะ
........เมิงจะกินอะไร
++++ไม่อยากกินแล้ว เมิงขี่รถไปเรื่อยๆได้เปล่า
........ไปไหนว่ะ
++++ที่ไหนก็ได้ แต่ไปเรื่อยๆกูอยากหลับ
.......อ่าวเมิงง่วงนอนก็กลับบ้านดิว่ะ
++++กูอยากหลับบนหลังเมิง ไม่ต้องถามอะไรกูและเมิงขี่ไปเหอะกูขอ
......เออ อยากกลับบ้านเมื่อไหร่บอกกู
.........มันไม่พูดอะไร เลยว่ะพูดหน่อยเดียววันนี้ เพิ่งหายไข้แท้ๆเมิง แถมแผลยังไม่หายอีกให้กูขี่รถตะลอนนะเมิง แต่ก็ดีว่ะ สบายใจดี ขี่ไปทางสายเลี่ยงเมือง ตอนเย็นๆแม่งสวยว่ะ ตอนเย็นๆ พระอาทิตย์ติดขันนา ท้องฟ้าเปลียนเป็นสีแดงอมส้ม บรรยากาศดีชะมัด สุดท้ายไปจอดกลางสะพานเดชา ซึ่งมันไม่ได้ใช้มานานแล้ว ตรงนี้รู้สึกว่าวิวสวยดี เห็นรถวิ่งขึ้นเชียงใหม่ ไปกรุงเทพเห็นแล้วเพลินดี อีกอย่างยังเห็นแม่น้ำสองสีไหลรวมกันตรงจุดนี้พอดี กูก็เพิ่งสักเกตนี่แหละ เมิงดูเศร้านะวันนี้ กูเองอยากทำให้เมิงหายเศร้าทั้งที่กูรู้ว่าเรื่องอะไร กูไม่พูดว่ะ ยิ่งกูพูดเหมือนตอกย้ำเมิง กูทำได้แค่เพียงนั่งใกล้เมิง โอบไหล่เมิง ยิ้มให้เมิง ทั้งที่ใจกูเศร้าตามเมิง แต่กูก็ต้องฝืน เพราะว่ากูไม่อยากเห็นเมิงเศร้า ยืนตรงกลางสะพาน นานพอสมควรก็ปาเข้าไป 2 ทุ่มกว่า
+++กลับบ้านเหอะ
.....อยากกลับแล้วหรอว่ะ กูนึกว่าจะอยู่ตรงนี้ทั้งคืน
+++แล้วถ้ากูอยู่เมิงจะอยู่กับกูไหม
......ใครจะบ้าอยู่กับเมิงว่ะ ไปกูหิวข้าวแล้ว(กูอยากบอกเมิงต่อให้กี่วันกี่คืนกูก็ยืนอยู่กับเมิงได้ ขอแค่ตรงนั้นมีเมิง)
+++กูนอนบ้านเมิงได้ไหม
......เมิงจะไปเบียดนอนกับน้องกูหรอ
+++เออ..กูไม่ไปก็ได้
......เมิงนอนข้างกูก็ได้มีที่นิดนึง เบียดกับกูได้เปล่า
+++นอนทับเมิงกูยังได้เลย
......ไอ้เชี้ย พูดไรเมิง เดี๋ยวฟ้าก็ผ่ากูตายหรอก สาดดดด
.......มันพูดซะกูหน้าแดงก่ำ สาด "นอนทับเมิงกูยังได้" คิดมากเลยกู เล่นเอาความคิดกระเจิงเลยนะเมิง กลับมาก็เจียวไข่กินตามสูตรกู กินข้าวจานเดียวกันอีก ช้อนคนละคนจ้วงกันใหญ่เมิง อร่อยว่ะทำไมไม่รู้ ปกติกูนี้เกลียดไข่เจียวที่สุด เพราะแม่งกินทุกวัน แต่วันนี้ไข่เจียวมันอร่อยว่ะ หรือว่าเพราะมีเมิงว่ะ กินเสร็จอาบน้ำต่อ ให้มันอาบก่อนแต่มันไม่ยอมดึงกูเข้าไปอาบด้วยอีก เห่อกูหน้าแดงดิ จี๋เอวกูซะขำน้ำตาเล็ด เล่นพิเรนกับกูอีก จับกูกดนั่งกับเก้าอี้แล้วก็ถูหลัง ฝักบวบที่แกะเม็ดออกเอามาทำเป็นที่ขัดตัว มันเอามาขัดหลังให้ ด่ากูอีก "ขี้ใครเมิงปั้นควายได้ทั้งตัว"เชี้ยกูไม่ได้สกปรกขนาดน้านน สาดด แล้วมันก็ลาดน้ำโครมๆ "ตากูมั้งขัดหลังกูบ้างดิ" มันให้กูขัดหลัง แต่เห็นแผลมันเลยบอกว่าเมิงถูอย่างเดียวก็ได้กลัวมันจะถลอกเพราะว่าเพิ่งหาย ถูได้สักพัก "เมิงกอดกูหน่อย" ตอนนี้นะเมิง "เออ" กูไม่รู้ทำไงเลยกอดมันจากข้างหลังมัน สักพักมันเอามือกูไปกุมแล้ว"พูดแปลกๆถ้าอยู่กูหายไปเมิงจะทำไง" กูไม่รู้ว่ะแล้วเมิงจะให้กูทำไง "เมิงจะคิดถึงกูเปล่า" แล้วเมิงว่ากูจะคิดถึงเมิงไหม "กูไม่รู้แต่ที่รู้เมิงเป็นมากกว่าเพื่อนกู" กู เล่นเอากูซะหน้าแดงตัวร้อนเลยเมิง ไม่ได้ถามอะไรมันต่อเพราะกูคิดไม่ออกตอนนั้น กูเลยบอกว่าเมิงกูหนาวจะตายอยู่แล้วพอยั้ง "เออ พอก็พอ" นั้นพูดประชดกูเปล่าว่ะ อาบน้ำเสร็จเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมจะนอน "เมิงให้กูนอนตรงไหน" แล้วเมิงจะนอนตรงไหนตรงน้องกูก็ได้หนะอีกฝั่งหนะเห็นม่ะ น้องกูน้องสองคนติดกันเมิงก็นอนตรงนั้น ส่วนกูนอนตรงนี้ เมิงก็ไปนอนตรงน้องกูหนะ "ไม่เอากูไม่ชอบนอนติดผนัง"เออนั้นเมิงนอนตรงนี้เดี๋ยวกูนอนติดผนังเอง นอนคั่นกูกับน้องกูอ่ะ"ไม่เอาก็ไม่อยากนอนกั้นใคร" อ่าวแล้วเมิงจะนอนตรงไหนบอกกูดิ "นอนทับเมิง" เชี้ย เอาหมอนฟาดหัวไปที ทำหน้ามึนใส่กูอีก "กูล้อเล่นเมิงก็นอนติดน้องเมิงเดี๋ยวกูนอนติดผนังแต่ต้องติดเมิงนะกูไม่อยากนอนติดน้องเมิง" พูดซะกูธาตุไฟเข้าแทรกเลยเมิง นอนไปสักพัก กำลังเคลิ้มๆจะหลับ เขย่าตัวกูอีก
++++กูปวดเยี่ยว
........เมิงก็ไปเยี่ยวดิไป กูจะนอนนนน
++++กูกลัวผี ไปเป็นเพื่อนกูหน่อย
......เออ เลยต้องลุกไปเป็นเพื่อนมันแล้วเข้ามานอนต่อ จะเที่ยงคืนอยู่แล้วกูยังไม่ได้นอนอีก
จะตายเอาเข้ากูพรุ้งนี้ต้องไปทำงานแต่เช้าอีก
++++โน๊ต...โน๊ตตตต
.......มีไร อย่าบอกว่าปวดขี้อีกนะเมิง
++++เปล่า เมิงนอนหันหน้ามาทางกูหน่อย
.......ทำไม กูไม่ชอบนอนตะแคง
++++ เออ เมิงก็ลองนอนดูบ้างดิ มันเบียดกู
......เออ ก็ได้ (ขอเล่าครับมันนอนตะแคงตาใส มองหน้าผม แต่ผมก็ง่วงนอนเลยลืมตามองมันแป๊บนึงและก็หลับตาต่อเพราะว่าง่วงนอนมากตอนนั้น)
......กูรู้สึกอะไรมันมาลูบๆหน้าว่ะ ลืมตาดูอ่าวไอ้ทิงเอามือลูบ ถามมันว่าเมิงเป็นไรเปล่า
มันตอบว่าเปล่า มันค่อยเข้ามาใกล้จนหน้ากูกับหน้ามันจะติดกัน กู เล่นเชี้ยอะไรกับกูอีกเนี๊ยะ
.....เมิงเป็นอะไร
+++เปล่า กูอยากมองหน้าเมิงชัดๆว่ะ เมิงมีสิวตรงนี้ด้วย
.....เออ เมิงไม่มองผ่านรูขุมขนกูเลยเล่า นอนติดกูซะขนาดนี้กูร้อน
+++กูอุ่นว่ะ สงสัยไข้ขึ้นอีกว่ะ เมิงลองจับกูดูดิ
.....เออ ไหน ไม่เห็นจะร้อนอะไรเลยนี่หว่า สำออยเกินไปเปล่าเมิง
+++ไม่ได้สำออย จริงๆ เมิงเอาจับหน้ากูดิ
......พอเอามือจับหน้ามันก็จับมือกูอยู่ตรงหน้ามันสักพักมันก็เอามือมันมาจับหน้ากู เง้อกูตาสว่างเลย
+++เมิงว่าหน้ากูเป็นไงบอกหน่อยดิ
......หน้าเมิงเหมือนตุ๊กแกลอกคราบว่ะกูรู้สึก
+++เออ เมิงรู้สึกอย่างงั้นจริงหรอว่ะ
......กูล้อเล่น กูว่าหน้าเมิงก็หล่อเหมินกันว่ะ หน้าตาเหมือนเจ๊กตื่นไฟดี
+++เจ๊กตื่นไฟเป็นไงว่ะ
......ไม่รู้แม่กูบอกกูมาอย่างนี้ กูเลยจำแม่กูมาพูด
+++เมิงง่วงนอนยั้ง
.....เมิงคิดว่ากูจะง่วงนอนไหม เที่ยงคืนกว่าไปแล้ว
+++กูขอโทษ ง่วงนอนเมิงก็หลับตาดิ
.....จะให้กูหลับแบบนี้นะ มือเมิงยังอยู่บนหน้ากูอยู่เลย เดี๋ยวฟ้าก็ผ่าหรอกเมิง กูยังไม่อยากตาย
+++ถ้ามันผ่ากูว่ามันผ่าตั้งแต่ อาบน้ำเมื่อกี้แล้วว่ะ
     สาดดเล่นเอากูหน้าแดงตัวร้อน เลยเมิงใจเต้นตึกๆ ยิ่งอยากหลับไม่ให้มันฟุ้งซ๋านดันเอามือมาแกว่งให้กูคิดมากอีก
......เออ กูนอนแบบนี้ก็ได้ (ผมหลับตาได้สักพักทั้งที่มือมันยังอยู่บนหน้า เพราะไม่อยากคิดมากแต่แล้ว..... :-[)
.......กูหลับตาได้สักแป๊บ รู้สึกว่ามีลมอะไรร้อนมาปะหน้า กูลืมตาดู อึ๊ก....กูได้แค่นิ่งไป ตัวกูร้อนไปหมดทั่งตัว สั่นกึ๊กๆ  กูหายใจแรงปอดแทบจะทะลุออกมา ไอ้ทิงเล่นพิเรนอีกแล้ว  เมิงเล่นอะไรของเมิงเล่นในสิ่งที่ไม่ควรเล่น ปากมันกับปากกูประกบกัน เล่นเอากูตัวแข็งไปเลย แถมมันยังเม้มปากมันที่ปากกูอีก  :sad4: กูแทบบ้า หายง่วงนอนเลยกูยังมีหน้ามาถามกูอีก
+++อย่างงี้เขาเรียกว่าจูบเปล่าว่ะ
......กูไม่รู้ แต่เมิง....(ตอนนั้นหูผมดังวิ้งค์...วิ๊งค์ เหมือนทุกอย่างเงียบหมดใครเคยเป็นเปล่า อาการเหมือนผมไหมตอนโดนจูบครั้งแรก)
+++อะไร..
......ไม่ควรทำแบบนี้กับกู กูว่ามัน มันไม่ถูกต้อง
+++แล้วทำไงถึงถูกต้องเมิงบอกกูหน่อย
......กูไม่รู้ เมิงเป็นเพื่อนกูใช่ไหม
+++แล้วถ้าไม่ใช่เพื่อนเมิงจะให้กูเป็นอะไร
......กูอึ้งไปเลย ไม่ได้ตอบมัน ดูแววตามันเหมือนคนสงสัย ทิงให้เวลากูหน่อยว่ะกูก็ไม่รู้เหมือนกันว่ากูจะพูดยังดี เมื่อก่อนเมิงไม่เคยแสดงความรู้สึกแบบนี้กับกูสักทีนี่หว่า แต่ทำไมตอนนี้เมิงเหมือนเป็นอีกคนว่ะ กูเดาใจเมิงไม่ออกจริงๆ ถามกูว่าเมิงเป็นแฟนกูหรือเปล่า กูตอบว่าเมิงไม่ใช่ ถ้าว่าเมิงเป็นเพื่อนกูใช่ไหม แต่กูก็บอกตัวเองว่าความรู้สึกที่มีให้มึงมันลึกซึ้งเกินกว่าคำว่าเพื่อน เพราะกูไม่ได้รู้สึกเหมือน ไอ้ต้อม ไอ้เตย  ต้นกับต่อ กูห่วงเมิง กูรับรู้สิ่งที่เมิงคิด ทั้งที่เมิงไม่เคยพูดแต่กูก็รู้ว่าเมิงต้องการอะไร

+++เมิงยังไม่ตอบกูเลยตอบกูก่อน
.....กูไม่รู้จะตอบมันยังไง มันยากว่ะ กูเลยบอกว่า"เมิงอยากรู้ไหมว่ากูอยากให้เมิงเป็นอะไร"มันพยักหน้าหงึกๆ กูเอามือไปจับหน้ามันแล้วดึงตัวมันเข้ามากอด มันก็นะมาอย่างง่ายดายไม่มีปฎิเสธเลยเมิง ปฎิเสธกูหน่อยก็ได้ มันก็นะเอาหน้าซุกอกกูแล้วก็นิ่งไป แต่เหมือนยังไม่จบ
+++บอกมาสักทีดิว่ากูเป็นอะไร
.....แล้วเมิงคิดว่าสิ่งที่กูทำอยู่ มันควรทำกับใครว่ะเมิงเข้าใจยั้ง
...ทุกอย่างเงียบเพราะว่าดึกมากแล้ว ประมาณตี 1 กว่าได้ มันถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนที่มันจะพูดให้กูคิดอีก
+++โน๊ต...โน๊ตตต ทำไมเมิงหายใจแรงจังเลยว่ะ
......เมิงลองเป็นกูม่ะ เมิงจะได้รู้
+++แล้วกูหายใจแรงเปล่าว่ะ
......เออ ต่อให้เมิงหยุดหายใจกูก็จะกอดเมิงอย่างนี้เลิกถามยั้ง
.......กูไม่รู้อารมณ์ไหนพูดไปได้ไงว่ะ อายตัวเองว่ะ มันก็นะพูดจบเงยหน้ามาหอมแก้มกูอีก เอ้ากูยิ่งกลัวเป็นเหมือนคำแม่กูอีก"อย่าท้องก็แล้วกัน"ยังจำได้เลยเมิง เมิงว่าแม่จะรู้ไหมว่าว่ะว่ากูกับเมิงมันเกินเพื่อนไปแล้ว แต่ยังไงวันนี้กูก็จำไปตลอดชีวิตว่ะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตū
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 13-02-2010 16:59:16

อ๊ายยยยย อ่านมาถึงตรงนี้เล่นเอาซ่าเลือดหมดตัวเลยค่ะ  :m25:

จริงๆตั้งแต่ตอนที่คุณโน๊ตไปดูจดหมายที่ยังไม่ได้เปิดนั่นแล้วล่ะค่ะ ซ่าว่าคุณทิงก็คงรู้มาตั้งแต่แรกแล้วล่ะค่ะคุณโกหกเรื่องที่ร้องไห้แล้วบอกว่าจะเป็นดาราน่ะ พอถึงตอนนั้นซ่าจิ้นต่อได้ และก็เป็นไปอย่างที่ซ่าจิ้นไว้จริงๆด้วย...

คุณทิงก็คงมีใจให้กับคุณโน๊ตมานานแล้วล่ะค่ะ แต่คงยังไม่รู้สึกตัว(ผู้ชายเนี่ย ทึ่มเรื่องรักๆใคร่ๆกันจริงๆ ซ่าล่ะเซ็ง) พอเห็นคุณโน๊ตเปลี่ยนไป คุณทิงเลยลองทดสอบดูว่าคุณโน๊ตคิดยังไงกับเขา และตอนนั้นแหละช่วงที่ไม่ได้คุยกันน่ะ คุณทิงคงเริ่มรู้สึกตัว ว่าจริงๆตัวเขาเองคิดอะไรกับคุณโน๊ตหรือเปล่า ดังนั้นเลยแกล้งซื่อเออออตามไปกับมุขดารานั่นแหงเลย

ตอนแรกก็ก่ะจะถามว่าจูบกับหอมแก้มกันตอนไหน แต่ตอนนี้ไม่ถามและ อ่านแล้วๆ อ่านซ้ำหลายรอบมากๆ 11 ส.ค .48 เนี่ย (อยากจะกรี๊ดดังๆ!)

มาต่อเร็วๆนะคะ ซ่าจิ้นไว้ว่า... คุณทิงกำลังจะจากคุณโน๊ตไป... ไปอยู่ออสเตรเลียกับแม่ใช่ป่าวคะ?

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 13-02-2010 18:54:58

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 11-02-2010 15:27:27  

เมื่อวันก่อนกูแค่อยากรู้ว่ากูเป็นเกย์หรือเปล่า ก็เลยคบกับคนที่รู้จักที่เป็นเกย์คนหนึ่ง เมิงรู้ไหมแค่ 5 วัน 5 วันจริงๆ เขากูมีอะไรกับเขาด้วย กูก็ลองดูว่ะ อยากรู้ว่ากูจะเป็นยังไง พอเอาเข้าจริงๆ แค่มันจูบปากกู กูก็ถีบมันกระเด็นออกมา

อ๊ายยยยย ยอมไม่ได้ ถ้าจะทดสอบอะไรแบบนั้นซ่าว่าลองคบกับผู้หญิงไม่ดีกว่าหรอคะ?  :serius2:

ไม่รู้สินะ คือว่าไงดี ในฐานะที่ตอนนี้ซ่ากลายเป็นแฟนคลับเรื่องของคุณโน๊ตแล้ว ใน 1 เสียงนี้!! ซ่าขอคัดค้านค่ะ!! ถ้าจะคบกับผู้หญิงอันนี้ซ่าไม่โว้ย แต่ถ้าจะคบกับผู้ชายต้องเป็นคนทิงคุณเดียวเท่านั้นนะคะ!!  :angry2:

ไม่งั้น... ซ่าโป้ง+งอน  :m16:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 14-02-2010 03:14:29

13  ส.ค. 48   เวลา 23.30 น.
.......เมื่อวานวันแม่เป็นวันหยุดเรียนของใครหลายๆคน แต่กูต้องไปทำงานพิเศษแต่เช้า ไม่ดิโครตเช้า แถมยังต้องตื่นก่อนน้อง ก่อนแม่ ก่อนพ่อกูอีก เพราะอะไรหนะเหรอ" ไอ้ทิงงง"นอนกอดกูเหมือนเป็นหมอนข้างของมันเลย ถ้าใครตื่นมาเห็นกูเข้าซวย ยิ่งน้องกูแล้วไม่ต้องพูดถึง ต้วฟ้องเลยเมิงเลี้ยงมากับมือยังฟ้องกูอีกไอ้น้องเวร ดีนะที่กูตื่นเช้าบ่อย ไม่งั้นเมิงได้มีเรื่องโฆษณาใหญ่กันแน่ ไอ้ทิงก็นะกูขยับตัวจะลุกหน่อยรู้ตัวอีก
+++จะรีบตื่นทำมาย โอ้ย...วันนี้วันหยุดไม่ใช่หรออออ(มันทำเสียงงัวเงียบวกกับกวนอารมณ์)
......เออ..เป็นวันหยุดเมิงแต่ไม่ใช่วันหยุดกู กูต้องทำงานโว้ยยย
+++เมิงจะทำจนตายเลยหรือไงว่ะ
......ก็กูไม่มีคนส่งอย่างเมิงนี่หว่า กูต้องทำอย่างงี้แหละ
+++ตั้งแต่เมิงทำงานเมิงไม่เคยไปไหนกับกูเลยน้า
......ก็กูไม่มีเวลานี่หว่า ให้กูทำไงอ่ะ
+++เมิงไม่ต้องทำไงแค่วันนี้เมิงไม่ทำงานเมิงอยู่กับกูแค่นี้
.....เขาก็ไล่กูออกอะดิ แล้วกูจะเอาอะไรกินว่ะ
+++แล้วกูล่ะ
...........อึ้ง อึ้ง อึ้งไปกูพูดไรไม่ออก เล่นเอากูซะจุก เลยเมิง กูแกล้งทำไม่สนใจจะลุกไปอาบน้ำดึงแขนกูลงมาอีก "แล้วกูล่ะ" ถามกูอีก ไอ้เชี้ยนี้เป็นไรของมัน
เนี๊ยะอยู่ๆก็เรียกร้องความสนใจกูซะงั้น กูก็ไม่รู้จะพูดยังไงพูดไม่ออกมันจุกอยู่ที่คอมองหน้ามัน มันนี่จ้องกูเขม็งเลยทำหน้าดุใส่กูอีก ไม่เคยเห็นมันเป็นยังงี้สักที เพิ่งเห็นครั้งแรกนี่แหละกูก็เงียบไม่ตอบนึกว่ามันจะจบไปเอง "แล้ววววกูล่ะ" ไอ้สาดเน้นเสียงเข้าไปอีกจนน้องกูตื่นลุกขึ้นพรวดทั้ง 2 คนทำท่างงว่าเกิดไรขึ้น มองกูมองเมิง ทำไงดีกูนี่เก่งทำตัวเป็นเด็กปัญญาอ่อนซะเลย ไม่รู้ทำไงทำรูปกาบาทยิ่งแสงเลเซอร์เป็นอุลตร้าแมนใส่มัน น้องกูนี่ขำก๊ากนึกว่ากูกับมันเล่นกัน รอดตัวกันไป ได้ทีลุกขึ้นปั๊บ เดินเข้าห้องน้ำกะว่า เห่อ.... รอดไปทีกูโล่ง พอจะปิดประตูห้องน้ำ ปั๊ก....เชี้ยดันประตูห้องน้ำเข้ามาอยู่กับกูอีกแถมล๊อกกลอน กูเสียวสันหลังว๊าบ
.....เมิงจะอาบน้ำก่อนกูทำไมเมิงไม่บอก เดี๋ยวกูออกให้ นิ่ง นิ่ง มันยังคงนิ่ง ไม่รู้ทำไงเดินจะออกไปเปิดประตูห้องน้ำมันก็ขวางอีก
+++ "แล้วกูล่ะ" เชี้ยถามคำถามแบบนี้ เมิงเป็นไรของเมิงวันนี้  เมิงบ้าไปแล้วหรือไงว่ะ คิด คิดแล้วกูก็คิดออกว่าจะพูดยังไงกับมัน จะตอบมันยังไง มันมองหน้าเหมือนเค้นคำตอบกูให้ได้
...... เมิงจะให้กูตอบอะไรเมิง เมิงรู้ในสิ่งที่กูคิดไหม  มันส่ายหน้า แถมยังคิ้วขมวด แล้วเมิงรู้สิ่งที่เมิงคิดหรือเปล่า มันก็พยักหน้าหงึกๆ แล้วเมิงถามใจเมิงว่าสำหรับเมิงกูคืออะไร  มันไม่ตอบอะไร สักพักมันยืนมือมาล้วงเข้าไปในเสื้อแล้วมาประกบตรงหัวใจกู กูนี้อึ้งไปเลย คำตอบที่ไม่ได้เอ้ยมาแม้เพียงเสียงแต่ทำไมมันทำให้กูเข้าใจอะไรโดยที่ไม่ต้องแปรไม่ต้องรับฟัง
+++ "แล้วกูล่ะ" กูนึกอะไรไม่ออกไม่รู้จะตอบยังไง แต่สิ่งกูรู้สึกกับเมิงคือ...........................................................................................
...
...
กูยืนมือออกไป แล้วไปจับตรงหน้ามาน เลื่อนไปกุมที่จมูกของมันไว้ เห็นมันยิ้มที่มุมปาก มันคงทราบคำตอบของกูแล้ว มันหันหลังเปิดประตูห้องน้ำและตะโกนเข้ามา "โน๊ต เลิกงานกูไปรับนะ" สำหรับสิ่งที่กูคิดหนะเมิงคืออะไร "เมิงคือลมหายใจของกูไง" เวลาที่กูไม่มีเมิงความรู้สึกของกูเหมือนก็ไม่อยากมีชีวิตอยู่นั้นแหละคือสิ่งที่กูคิดในตอนนั้น เห่อ....พอก่อนแค่นี้ง่วงนอนพรุ้งนี้เขียนต่อ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 15-02-2010 02:05:24

16  ส.ค 48            เวลา.18.30 น
...............  หกโมงครึ่งโดยประมาณ เหตุการณ์ไม่เปลี่ยนแปลง ทุกสิ่งยังราบรื่น ไม่มีอะไรที่ต้องเป็นห่วง ทุกอย่างยังไม่ปรกติ !!!!!!!......เพราะถ้าปกติก็คงไม่ใช่ชีวิตกู 5555 เขียนเอง งง เองกูทำได้ไง อัจฉริยะชะมัด วันนี้คงเป็นวันหยุดของกูจริงๆ นานๆจะมีสักวันนึงที่เป็นของกู ทำไมทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ถึงได้เป็นอุปสรรคกับกูนักหวังอะไรคิดอะไรก็ไม่เคยได้ดังหวังสักที เห่อ...เบื่อจริงๆชีวิตกู
.................วันนี้ไอ้ทิงมารับแต่เช้า เช้ามากกกกกกกกก ปกติกูแต่งตัวเสร็จต้องนั่งรอเมิงประมาณ 20 นาทีแต่นี้ดันมาตอนกูยังไม่ทันอาบน้ำ เฮ้ยแปลกแต่จริง เมิงทำได้ยังไง  เรียกกูซะดังลั่น "เมิงเสร็จหรือยางง" เดินออกไปดู น้านกดดันกูใหญ่ กูต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวออกไปหาเมิง มีการด่ากูอีก "เมิงทำไรชักช้าจังว่ะ"กูรอนานแล้วเนี๊ยะ น้านกูผิดอีก ขี้เกียจเถียงอะไรมัน ว่าง่ายแต่โดยดีกูยอมมม  เมิงงงสักวัน

+++เมิงว่าไหมวันนี้อากาศดี
......เออ ดี!
+++เมิงหิวข้าวเปล่า
.....ไม่หิว
                  กูพูดประชด เห็นทั้งเห็นว่ากูรีบซะไม่ได้กินข้าวยังมาถามอีกว่าหิวเปล่า มันน่าไม่ล่ะเมิง กูพยายามไม่พูดอะไรมาก เดี่ยวกูจะมีโมโหยิ่งหิวอยู่กะว่าจะชวนไปกินข้าวมันไก่ตอนเช้าหน้าบ้านกูเจ้าอร่อยซะหน่อย หมดอารมณ์กู

+++กูหิวข้าวว่ะยังไม่ได้กินข้าวเลยรีบ
.....เมิงรีบอารายของเมิงว่ะ
+++ก็มารับเมิงไง
.....เมิงทำเหมือนทุกว้นก็ได้ ไม่ต้องรีบกูเข้าจายยยเมิงแล้ว..........น้านกูหลุดปากพูดไปแล้ว ตายห่าแล้วไม่ล่ะกู
+++เมิงเข้าใจอะไรของเมิง
.....เปล่า กูพูดไปงั้นเมิงใส่ใจแงะ
+++กูไม่ได้ให้เมิงใส่ใจ แต่กูอยากให้เมิงอยู่ข้างใน  โหเมิงกูหิวข้าวจะตายยังมีหน้ามากวนประสาทกูอีก สักพักก็จอดตรงหน้าร้านต้มเลือดหมูอีกและ กูเซงต้มเลือดหมูที่มีแต่เลือดหมูของชอบของเมิง ชอบกินจังเลือดหมูเนี๊ยะกูเบื่อ แต่วันนี้มัน....
+++ป้า ป้า ต้มเลือดหมูพิเศษชาม ข้าวเปล่า 2 น้ำแข็ง 2
......กูคิดในใจ เอาอีกแล้ว ได้นั่งซดน้ำต้มกับข้าวพร้อมกับผักตำลึงอีกแน่
+++ป้า ป้า เอาเลือดน้อยหน่อย ขอหมูเยอะๆนะ
......อ่ะ วันนี้มาแปลกปกติกูจะต้องกินน้ำต้ม วันนี้กูจะได้กินหมูกับเข้าซะทีดีใจ จนอยากร้องไห้กู ประวัติศาสตร์ที่ต้องจารึก ว่ากูกินข้าวกับต้มเลือดหมูกับมันแล้วได้กินหมู มากกว่า 3 ชิ้นน้ำตาแทบไหล พอทุกอย่างมาพร้อมเตรียมลงมือ กระเพาะกูเริ่มรู้ว่าจะมีอะไรตกถึงท้องเริ่มทำงานจนกูปวดท้อง พอกูกำลังจะจ้วง
+++เดี๋ยว ดิ
.....อารายของเมิง
+++ อ่ะ อันนี้ของโน๊ต อันนี้ของโน๊ต.......มันพูดอยู่อย่างเงี้ยะแล้วตักหมูใส่จานข้าวกูใหญ่ เง้อกูงง ร้อยวันพันปีไม่เคยทำแบบนี้กะกู แต่วันนี้ทำไมมันช่างต่างราวฟ้ากับเหว ไม่ใช่ นรกเลยดีกว่า หรือว่าเป็นเพราะเรื่องคืนนั้น คิดแล้วกูอายว่ะ ถ้ารู้อย่างงี้กูทำไปตั้งนานและ 555 โห่กูคิดได้ไงว่ะ ว่าแต่ว่าวันนี้มันแปลกไปจริงๆว่ะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 15-02-2010 20:42:24

อ่ะ...!! เรื่องต่อจาก 13  ส.ค. 48 อ่ะคะ หลังจากที่คุณโน๊ตทำงานเสร็จแล้วคุณทิงก็มารับ ตอนนั้นไม่ได้เขียนไว้ในไดหรอคะ? ว้า... เสียดายจัง...

ว่าแต่คุณโน๊ตเนี่ยตั้งหน้าตั้งตาเขียนอย่างเดียวเลย ไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์กับคนอ่านเท่าไหร่เลยอ่า...

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 15-02-2010 23:13:35

ต่อจากวันที่ 13 ส.ค.หรอครับผมเขียนไว้หนะครับ แต่ว่าผมไม่กล้าเอาลงในนี้ คือผมอายหนะ :o8: ขอบคุณนะครับสำหรับทุกคนที่เข้ามาอ่านบันทึกของผมกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเพื่อนรักของผม

ต้องขอโทษด้วยที่ผมอาจเสียมารยาทไม่ได้ทักใคร แต่เพราะว่าตัวผมเองไม่รู้ว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตัวผมจะเป็นที่สนใจของคนอื่นหรือเปล่า

ผมอยากบอกว่านี่ไม่ใช่เรื่องแต่ง หรือว่าเลียนแบบใครๆ แต่มันเป็นความทรงจำของผมที่เกิดขึ้นเมื่อ 5 ปีก่อนที่ถูกบันทึกไว้ในบันทึกทั้ง 5 เล่มของผมเอง

ขอบคุณน้อง "ซ่า" มากนะครับที่คอยลุ้นกับเหตุการณ์ของผมมาตลอด บางครั้งผมรู้สึกดีนะ เวลาที่ใครมาแสดงความคิดเห็น มาคอยให้กำลังใจผม ผมรู้สึกดีขึ้นเยอะ ขอบคุณที่นี้ด้วยนะครับ ที่ทำให้ผมได้รู้สึกว่ามีคนอีกหลายๆคนที่เข้าใจผม ถึงมันจะเป็นเพียงพื้นที่เล็กๆ แต่มันมีความหมายสำหรับผม เพราะอย่างน้อยผม
ผมก็ได้กำลังใจจากใครหลายๆคน

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 16-02-2010 01:45:39

16  ส.ค. 48 (ต่อ)
.........หลังจากกินข้าวกับต้มเลือดหมูที่มีความสุขเท่าที่กินมากับมัน กินเสร็จต้องรีบบึ่งไปโรงเรียนทันทีเพราะอีก 20 นาทีก็ 8 โมงแล้ว วันนี้มันแปลกแหะ ไม่ค่อยพูดกวนโมโห แถมยังยิ้มหวานอีก นานๆครั้งจะได้เห็นนะเนี๊ยะ ถือว่าเป็นบุญของกูก็แล้วกัน จอดรถได้รีบลงจากรถก้าวขาจะลงจากเบาะดันไม่พ้นรถข้างๆ เสียหลักล้มพรึบ ร้องเสียงดังอีกกู คนกำลังเขาแถวมองกูพรึบ กูหนะหรองายหลังอยู่นอนแอ่งแม้ง เสียงโห่ เห้ว ดังสนั่น หนึ่งในนั้น ไอ้ต้อม ไอ้เต้ย ไอ้ต้น ไอ้ต่อ แก๊ง 4 ต กวนตีนหัวเราะกูแทบบ้า กูทำไรไม่ถูกขว้ากระเป๋าเดินงงเข้าแถว แก้อายทำหน้าสงบเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น แต่หน้ากูหูกูไปและแดงแจ๋เลยเมิงร้อนพ่าวๆ ส่วนไอ้ทิงอ้าวมันหายไปไหนไม่ทันสังเกต หันซ้าย หันขวา มันไปไหนว่ะ "แป่ะ" นึกในใจใครตีหลังกู หันไปอ้าวไอ้ทิง ไวนะเมิงทิ้งกูเลย มองหน้ามัน มันทำหน้ามึนใส่เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เปลี่ยนอารมณ์ไวโครต
.........เคารพธงชาติเสร็จ เดินเข้าห้องก็ยังไม่วายมีคนแซว เดินเบี่ยงๆ เลี่ยงๆขึ้นจนถึงห้องกำลังจะไปนั่งโต๊ะตัวเอง ตกใจโต๊ะกูหายไปไหน กูเจอเรื่องซวยแต่เช้ายังจะมาซวยซ้ำซวยซ้อน ซวยซ้อนเงื่อน ซวยอนุโมทนาบัตร ซวยสาธุ ไม่กล้าสงเสียงดังเพราะอาย พยายามกวาดสายตาไปรอบห้อง
+++เฮ้ย โน๊ต
......เสียงไอ้ทิง เหอะ ที งี้ทำเรียกกู กูไม่หัน ทำไม ไม่ได้ยินว้อย ช่างมันที่งี้เรียกกู
+++โน๊ต.... โน๊ต.. เฮีย โน๊ต  เหี้ยโน๊ต!!!
......หันขวับเลยกู
+++เมิง มองหาไรของเมิง โต๊ะเมิงอยู่นี่  มันชี้ข้างโต๊ะมัน
..........แล้วหนิงล่ะ สิ่งแรกที่กูคิดอาทิตย์ก่อนยังนั่งกับมันอยู่เลยแล้วตอนนี้หนิงไปนั่งตรงไหน ไม่ทันสังเกตุหนิงกลับไปนั่งข้างหน้าเหมือนเดิม กูเศร้าเลยรู้สึกกะอักกระอ่วนบอกไม่ถูก จำใจต้องรีบมานั่งเพราะชั่วโมงแรก ครูบรรเจิดสอนโหดสุดๆ ดีนะที่กูทำการบ้านมาวันนี้เลยชื้นใจไปไม่ต้องถูกทารุณ เอ้ย ทำโทษ ครูเจิดมานั่งปั๊บทุกคนต้องถือการบ้านแล้วคุกเข่าไปให้แกเซ็นต์ ครูเจิดบอกว่าฝึกไว้มารยาทไทย คนที่ซวยคือนักเรียนเข่าด้านกันเป็นแถว  คว้านหาหนังสือในกระเป๋ากะว่าจะเย้ยพวกไอ้ 4 ต กับไอ้ทิงซะหน่อย  เฮ้ย เฮ้ย ไม่มี นึกขึ้นได้เมื่อเช้ารีบจัด การบ้านอยู่หัวนอนทำเสร็จเรียบร้อย แล้วกูจะทำเพื่ออะไร ถึงเวลารู้ชะตากรรมเดินออกไปเป็นแถวหนึ่งในมีกู ไอ้ทิง ไอ้ 4 ต โดนกันไปคนล่ะ 2 ป๊าป สบายไป
..........เหมือนเรื่องซวยจะหมด แต่ยังไม่จบไม่สิ้น พักกลางวันกำลังเดินคุยกับไอ้ทิงกับพวก 4 ต อยู่ๆ
****โน๊ต โน๊ต หนิงขอคุยด้วยสิ
......กูอุตส่าห์เลี่ยงแล้วยังจะเรียกกูอีก "มีไรหนิง"
****เราคุยกับโน๊ตได้ไหม
......ได้สิ มีอะไรเปล่า  ไอ้ทิงกับพวก 4 ตยืนฟังอยู่ หนิงเลยดึงแขนและลากกูไปคุยอีกที่
**** โน๊ต หนิงถามจริงๆเหอะ ทิงชอบหนิงบ้างหรือเปล่า
.......โน๊ตไม่รู้ โน๊ตไม่ใช่ทิง โน๊ตจะไปรู้ได้ไงอ่ะ อยากรู้หนิงต้องไปถามทิง
****ถามแล้ว หนิงถามแล้ว ทิงบอกให้มาถามโน๊ต อยากรู้อะไรให้มาถามโน๊ต
...........เวร เวรแล้วกู ทำไมมันโยนมาให้กูแบบนี้กูไม่เข้าใจเมิงจริง กูพูดไรไม่ถูก เห็นหนิงตาแดงๆด้วย เลยบอกว่าหิวข้าวไปกินข้าวดีกว่า อย่าไปคิดมาก กูพูดได้แค่นั้นแล้วเดินออกมา ขอโทษหนิงเราขอโทษหนิงจากหัวใจเราจริงๆ เราทำร้ายหนิงอีกแล้ว เดินไปกินข้าวเจอพวก 4 ต ไอ้ทิงนั่งอยู่สงสัยรอกูกินข้าว นึกว่ากูจะกินข้าวคนเดียวซะแล้วขอบใจที่รอกู  กินข้าวเสร็จนั่งคุยกันสักพักต้องขึ้นเรียนต่อ หัวเราะกันเสียงดังตั้งแต่บันได กูนี้เวลาหัวเราะใครอย่าได้จี้จุดกูเลยเป็นต้องสะดุ้งทุกครั้ง ไอ้เต้ยเมิงทำกูแสบ จี้กูตรงบันไดขั้นสามกูนี้สะดุ้งสุดตัวพลาดเหยียบบันไดลมฟุบกลิ้งปั๊กมากองอยู่หน้าที่วางรองเท้าด่านล่าง เล่นเอาแขนกูเกือบหัก ไอ้ทิงวิ่งพรวดลงมาจับกู มองหน้ามันเห็นมันชี้นิ้วไปที่ไอ้เต้ย กูรู้นี่ไอ้นี่โมโหบีบแขนมันให้มันรู้สึก "กูรู้"มันพูดก่อนที่มันจะดึงกูขึ้นแล้วค่อยพากูขึ้นห้องเรียน แล้วมันจะโมโหทำไมว่ะกูงง พอแล้วเดี๋ยวค่อยเขียนต่อไปกินข้าวดีกว่า เดี๋ยวหมดอีกกูจะอดตายเข้า

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 16-02-2010 22:03:55

ฮะๆ ไหนๆก็อ่านมาถึงตรงนี้แล้วซ่าขอประกาศว่า...!!
คุณโน๊ตเป็น"อุเคะ"คุณทิงเป็น"เซะเมะ"นะค่ะ! ก็แหม... คุณโน๊ตออกจะนางเอ้กนางเอก  :z1:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 18-02-2010 01:11:41

อุเคะ กับ เซะเมะคือ

ตอนแรกก็งง เหมือนกันนะครับ พอไปหาดูใน กูเกิ้ล ถึงได้เข้าใจ

แต่น้องซ่ารู้ได้ไงว่าพี่ "อุเคะ" เก่งจัง แต่พี่เป็นประเภท U3

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 18-02-2010 03:12:12

18  ส.ค 48     
.................ผ่านมา 2 วันแล้วแต่กูยังรู้สึกระบมไปทั้งตัวอยู่ เมื่อวานก่อนกับเมื่อวานเลยลาหยุด 2 วันเหตุผล บอกเจ๊ว่าตกบันไดที่โรงเรียน แกหัวเราะใหญ่เห็นเป็นเรื่องขำ แต่กูนี่สิซวย แขนเขียวเป็นจั้มๆ เมิงนะเมิงไอ้เต้ยทำกูแสบ แต่ก็ดีว่ะ พอกูเป็นแบบนี้มีแต่คนเอาใจกู ตอนปกติไม่เห็นมีใครมาช่วยกูแบบนี้มั้งว่ะ
...............เมื่อวานอยากเขียนบันทึก แต่กูไม่ไหวจริงๆ ปวดแขน เสือกมาเป็นแขนข้างถนัดอีก พยายามเขียนแต่ปวดไปทั้งแขน เลยลุกขึ้นไปหยิบยาหม่องนั่งนวดแขน ทั้งที่ไอ้ทิงขอมานอนบ้านกูมันบอกว่ามันจะเป็นพยาบาลส่วนตัวให้แต่กูกลับบอกว่า"กูไม่ได้สำออยไม่ต้อง กูช่วยตัวเองได้" ทั้งที่ใจกูอยากให้มันมาใจจะขาดแต่เมิงต้องเข้าใจกูนะเว้ย กูไม่อยากให้มันเกินไปกว่านี้ว่ะ กูก็ไม่รู้ตัวกูเองเหมือนกันว่าความรู้สึกของกูมันคืออะไรกันแน่ ถ้าหากสิ่งที่กูคิดอยู่ตอนนี้มันเป็นอย่างที่กูคิดล่ะอะไรมันจะเกิดขึ้น เรื่องที่กูคิดกับเมิงมีเรื่องเดียว คือ ......กูกลัวกูเป็นเกย์ว่ะ ไม่รู้ทำไมกูคิดแบบนี้ไม่รู้ แต่ที่กูเห็นคนอื่นๆที่ ชายมีแฟนเป็นผู้ชายก็มีแต่พวกเกย์อย่างเดียว กูกลัว ถ้าหากวันหนึ่งกูกลายเป็นเกย์ขึ้นมา เมิงจะยังกอดคอกู นั่งอยู่กับกูเหมือนเคยหรือเปล่า สถานภาพเราจะเปลี่ยนไปไหม แค่คิดกูก็น้ำตาไหลแล้ว
กูรู้ว่าวันหนึ่งกูกับเมิงก็ต้องแยกจากกันอยู่ดี เพราะยังไงต่างคนก็ต่างมีทางที่ตัวเองเลือก เมิงอาจจะมีครอบครัว มีเมีย มีลูก กูอาจจะไปทำงานต่างจังหวัด หรือไปอยู่ที่อื่นถึงยังไงกูก็ไม่อยากให้วันนั้นมาถึง แต่เมิงรู้อะไรไหมทิง สิ่งที่กูจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงคือความรู้สึกของกูที่มีต่อเมิง ไม่ว่าจะกี่วัน กี่ปี กี่เดือน เวลาอาจจะเปลี่ยนคน อาจจะเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งที่อยู่บนโลกนี้ แต่เวลามันสามารถเปลี่ยนความทรงจำ เปลี่ยนความรู้สึกได้หรอกนะเว้ย นี่คือสิ่งเดียวที่กูรู้สึกว่ากูชนะกาลเวลา เมิงว่ากูเก่งม่ะ
................โอ้ย ปวดแขนฉิบ แต่ยังไงกูต้องเขียนให้มันออกมาให้หมด เมื่อวานก่อนตอนเช้า กูรู้สึกร้าวไปทั้งตัวแต่ยังกูก็ต้องลากสังขารกูไปโรงเรียน เพราะต้องสอบเก็บคะแนน ลุกแทบไม่ไหวเดินเข้าไปอาบน้ำต้องใช้แขนซ้ายตักน้ำอาบ แขนขวากูระบมไปหมดเขียวอีก อาบน้ำเสร็จแต่งตัวเดินออกจากบ้าน อ้าวไอ้ทิงมาตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมกูไม่ได้ยินเสียงรถ มันทำท่าชะเง้อดูกู แต่มันไม่พูดอะไร มันเดินดุ่มๆ เข้ามาหากู ก่อนที่มันจะแย้งกระเป๋ากูไปถือ เง้อทำตัวแปลกๆอีกแล้วเมิง ก้าวจะขึ้นรถมันแทบไม่ไหวปวดอีก ต้องค่อยๆ ขึ้นพยายามไม่ร้องโอดครวญมากกลัวมันด่า  วันนี้ผิดปกติอีกมันขับรถแบบว่าเต่ากัดล้อ ค่อยๆขับ กูยิ่งกลัวสอบไม่ทันอยู่สอบเช้าด้วย บอกให้มันขี่ไวๆหน่อย มันก็นะเหมือนหูทวนลม ทำเป็นไม่ได้ยินอะไร กูทำอะไรไม่ได้ เคาะหมวกกันน๊อคไป 2 โป๊กที่นี้เองรู้เรื่องแป๊บเดียวถึง พอจะลงจากรถกูเหมือนคนพิการต้องค่อยๆก้าวลง อายพวกไอ้เชี้ย 4 ต มันเจงๆ
...............สอบเสร็จกูโล่งกะจะลาอาจารย์สักครึ่งวันกลับบ้านเพราะมันไม่ไหวจริง ๆ แขนกูนี่บวมเป่งใส ไปหาหมอ หมอบอกไม่ได้เป็นอะไรมากแค่เหมือนกล้ามเนื้อฉีกขาดกับร้อยช้ำ ให้ยาทากูมา 1 หลอด พาราอีกประมาณ 10 เม็ดแค่นี้แค่วันแรกกูก็ซัดพาราซะหมดเกลี้ยงนี่ถ้ายาทากินได้นะกูกินไปและ จะมาทำไมยาทาถึงมีก็ไม่มีใครนวดให้กู กูต้องนั่งนวดเองเห่อ ....กูชีวิต  กำลังนวดแขนตัวเองอยู่ปวดก็ปวด มันคงทนความทุเรศของกูไม่ได้ "มากูนวดให้" มันนี่หมอนวดดีๆนี่เอง นวดกูซะเพลินแทบจะหลับ เวลามันเงียบนี่เป็นเวลาที่กูชอบมากที่สุด หน้ามันจะนิ่งๆ ไม่แสดงอารมณ์ แต่ตามันนี้บอกเลยว่าหาเรื่องโครต รวมๆแล้วมันโครตหน้าตาดี
มีแต่สาวๆกรี๊ด ทั้งรุ่นพี่ รุ่นน้อง หมายปองมันกันทั้งนานนน แต่หารู้ไม่ 5555+ กระทิงดุตัวนี้อยู่ในอ้อมกอดกูมาแล้วเชื่องจริงๆ
++++ดีขึ้นยั้ง
........เออ ดีขึ้นแล้ว
++++กูบอกแล้วว่าให้กูเป็นพยาบาลส่วนตัวไม่เอา
........ไม่เอากูเกรงใจเมิง
++++เมิงไหวไหม
........ทำไม
++++กูแค่อยากรู้ว่าเมิงไหวหรือเปล่า
.......ดูมันพูดเข้าท้าทายกูอีก กูด้วย" ไหวแค่นี้กูไม่ตายหรอก"
++++นั้นเย็นนี้เมิงไปนอนบ้านกูนะ
.............เสียวสันหลังวาบเลยกู มันคิดอะไรกับกูหรือเปล่าวว่ะ ขนกูลุกเจือก "กูไปนอนบ้านเมิงไม่ได้หรอกกูนอนไม่หลับว่ะ"
++++นั้นกูไปนอนบ้านเมิงนะ
.........เมิงจะไปนอนทำไม เมิงไม่ลำคาญน้องกูหรอ
++++กูไม่เห็นจะมีอะไร ให้กูไปนอนบ้านเมิงนะ
........ไม่เอาอ่ะ นอนบ้านใครบ้านมันดีกว่า
............มันเงียบ เงียบไปเลย ทำหน้าตาไร้อารมณ์ ลุกพรวดเดินดุ้ยๆ หายไปทางสนามบอล กูนี่เชี้ยจริงๆ อยากทำตามใจตัวเองแต่กลัวว่ะ เมิงต้องเข้าใจกูนะเว้ยทิง กูหนะอยากให้เมิงนอนบ้านกูทุกวันแต่กูทำไม่ได้ หยุดไว้แค่เพื่อนนะทิง กูไม่อยากให้มันไปมากกว่านี้ แค่นี้กูก็จะตายอยู่แล้ว

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 18-02-2010 03:42:52

21  ส.ค.48
.........สงสัยมันโกรธกูจริงๆ รับกูตอนเช้าแต่ไม่พูดอะไรกับกูสักคำ ถามคำตอบคำ แม่งงอนเป็นเด็กๆเลยเมิง ถามว่าไปกินเตี๊ยวกันไหม ไม่ตอบ กินข้าวเปล่า ไม่ตอบ กินขนมไหม ไม่ตอบ ชักโมโหจับปากล่างปากบนดึงหนับ เหมือนมันโมโหกูลุกพรวดมองตาเขียว กูก็หัวเราะนึกว่ามันจะหาย หันหลังขวับก่อนจะเดินดังปั๊กๆทำท่าฟึดฟั๊ด เตะลม ออกไป เป็นเชี้ยอะไรเมิง เมื่อก่อนไม่เคยเป็นแบบนี้นี่หว่า เมิงนี่ชักแปลกกับกูขึ้นทุกวัน ขอร้องได้ปล่าวว่ะแค่เรื่องตัวกูเองก็ปวดประสาทมากพอแล้วอย่าทำให้กูเครียดเรื่องเมิงอีกเลย
..........ดีเหมือนกันเป็นอย่างนี้ก็ดีเหมือนกัน กูจะได้ไม่ต้องอะไรมากมาย เมิงนี่ชอบเข้ามาครอบงำจิตใจกูเจงๆ เข้าเรียน นั่งด้วยกันมันยังไม่มองหน้ากูเลย
กูเหล่จนตากูจะเข ไปข้างหนึ่งและมันยังไม่มองกู ถึงเวลากลับบ้าน ลุกพรวด เดินดุ้ยๆ แล้วอยู่ ๆ "หลินๆ กลับบ้านด้วยกันดิ เราไปส่ง" กูหันขวับไปมอง เมิงเอาอีกแล้วแต่คราวนี้เมิงเลือกด้วยตัวของเมิงเอง แล้วก็ไม่ใช่ใครที่ไหน พี่หลิน รุ่นพี่ ม.6 ที่เป็นดาวประจำโรงเรียน ยังมีหน้าหันมามองกูอีก "โน๊ต เมิงกลับก่อนนะกูมีนัด พรุ้งนี้เช้าเจอกัน" มันพูดเสร็จสตาร์ดรถ ออกไปกูเซงกลับบ้าน นอนไม่หลับอีกแล้วกู

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 18-02-2010 16:46:22

ผมก็ตามอ่านเรื่องของคุณโน้ตมาตั้งแต่ต้นเหมือนกันน้าาาาา
ผมไม่รู้ว่าตอนนี้คุณโน้ตจะหาทางออกของปัญหาที่เกิดขึ้นได้รึยัง
แต่จากที่อ่านมาถึงตอนนี้  สิ่งที่คุณโน้ตทำลงไปไม่ว่าจะเป็นการทำเป็นไม่ค่อยสนใจคุณทิง
ไม่ไปนอนบ้านคุณทิงหรือไม่ให้คุณทิงมานอนบ้านนั้น  ทั้งที่คุณทิงเหมือนเริ่มมีใจให้แล้วก็ตาม
มันไม่ใช่ความคิดที่ผิดหรือเห็นแก่ตัวเลย  มันเป็นเพียงแค่การพยายามสร้างกำแพงคุ้มกันใจตัวเอง
เพราะคุณโน้ตอาจกำลังกลัวอยู่ว่าถ้าเราเผลอคิดหรือทำตอบกลับไปมากกว่านี้
คำตอบที่ได้รับอาจจะไม่ใช่คำตอบที่ต้องการ
กลัวว่าตัวเองจะคิดไปเอง  เลยต้องสร้างระยะห่างบางๆกั้นไว้
แต่ถ้าเมื่อไหร่คุณโน้ตเข้าใจและมั่นใจว่าตัวเองอยากจะอยู่ในสถานะไหน
ไม่ว่าในฐานะแฟน  คิดว่าไม่ว่าคำตอบจะออกมาไงก็จะพยายามต่อไป
หรือว่าโอเค   ขออยู่ในฐานะที่มีความรู้สึกให้แก่กันมากเกินเพื่อนได้  แต่เป็นแฟนกันไม่ได้
ไม่ว่าฐานะไหนก็ตาม  ถ้าตัดสินใจได้แล้ว  เชื่อได้เลยว่าคุณโน้ตจะต้องสามารถมอบค.รู้สึกดีๆให้แก่คุณทิงได้อย่างสนิทใจและไม่มีความกังวลใดๆอีกอย่างแน่นอน

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 18-02-2010 21:11:29

เห็นด้วยกับความเห็นบนนะคะ
ซ่าว่า บางครั้งการตามใจตัวเองก็เป็นความอ่อนโยนได้เหมือนกันนะคะ

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 15-02-2010 23:13:35  

ต่อจากวันที่ 13 ส.ค.หรอครับผมเขียนไว้หนะครับ แต่ว่าผมไม่กล้าเอาลงในนี้ คือผมอายหนะ :o8:

ง่า... จะอายอะไรอีกน่ะคะ ทั้งหอมแก้มเอย ทั้งจูบแรกเอย อะไรๆก็เล่ามาหมดแล้วนี่คะ แล้วมันมีอะไรที่ให้อายกว่านั้นอีกหรอ... หรือว่าจะเป็น...!! อ๊ายยยยย ว้ายๆ นี่ซ่าจิ้นอะไรก็ไม่รู้ กรี๊ดๆๆๆๆ เลือดพุ่งกระฉูด  :pighaun:

ปกติซ่าจะเรียกคุณโน๊ตว่า"คุณ"ตลอดเลย อืม... ไม่สินะดูห่างเหินเกินไป ถ้าจำไม่ผิดปี 2548 คุณโน๊ตอายุ 18 นี่หนา ปีนี้ก็ 23... งั้นซ่าจะเปลี่ยนจากคำว่าคุณเป็น"พี่"ล่ะกัน ฝากตัวด้วยนะคะพี่โน๊ต  :bye2:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 19-02-2010 00:41:47

น้อง ซ่า ไม่ต้องห่วงครับ พี่โน๊ตกะว่าลงบันทึกเล่มแรกเสร็จก็จะลง วันที่ 13 เป็นตอนพิเศษ บันทึกเล่มแรกเหลืออีกไม่กี่หน้าเองครับประมาณ 12 หน้าได้ก็จะหมดเล่มแล้ว

ขอบคุณข้อคิดดีๆ จากคุณ THE_DUTCHESS มากนะครับ สำหรับเรื่องราวในกระทู้มันเป็นเรื่องที่ผ่านมานานแล้วครับ 5 ปีได้แต่ยังไงความเป็นจริงก็ยังรอคลี่คลายอยู่คับเพราะยังไงผมกับมานน(ทิง)ก็จะต้องเจอกันอยู่ดี เพราะว่าผมมีพันธสัญญาต่อกัน  ผมยังบอกไม่ได้ว่าคืออะไร แต่บทสรุปอยู่บันทึกเล่มที่ 5 กลางๆเล่มได้ถ้าผมจำไม่ผิดเพราะว่าไม่ได้อ่านบันทึกตัวเองมา 2 ปีกว่าแล้วเพิ่งกลับมาอ่าน ตอนอ่านเซ็งเป็ดนี่แหละครับ  เลยไปเปิดหีบหนังสือที่เก็บของ ของผมกับเพื่อนของผมหนะครับ อาจฟังดูน้ำเน่านะครับ

ของบางอย่างไม่มีค่าไม่มีราคา แต่ถ้ามันเป็นของที่ได้จากคนสำคัญ แม้เป็นใบไม้ใบเดียว มันก็มีค่ามากกว่าเงินทอง

ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ สำหรับเนื้อหาในกระทู้ที่มีคำว่า "มึง"  "กู" หรือคำหยาบคายอื่นๆ ความจริงผมอยากจะแก้ให้มันสุภาพกว่านี้ แต่ถ้าหากผมทำอย่างนั้นมันเหมือนเป็นการหลอกลวงตัวเอง หลอกคนอื่น เพราะเนื้อหาทั้งหมดผมลอกจากบันทึกส่วนตัวของตัวเอง

ถ้าใครอ่านกระทู้แล้วคิดว่าควรปรับให้สุภาพกว่านี้ บอกนะครับ ผมจะได้แก้ไข

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: JkrR ที่ 19-02-2010 01:48:03

คุณท่านฉันเธอทำไม

กูมึงนี่ล่ะได้ใจ

ต่อไปๆๆ

(ไม่ได้อ่านเป็นเรื่องเป็นราวนะครับ กลัวจิตตก เรื่องโน้ตคล้ายๆเรื่องเราน่ะ)

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 19-02-2010 03:38:31

23 ส.ค. 48   เวลา 01.17 น.
..........ตี 1 กว่าแล้วแต่ยังไม่หลับ กลับมาอีกแล้วโรคนอนไม่หลับ พยายามหลับตาลงเหมือนตัวเองจะหลับแต่ใจตัวเองไม่คิดสับสนวุ่นวาย จนต้องลุกขึ้นหยิบบันทึกเพื่อระบายความรู้สึกออกมา ยังดีที่มันอยู่ช่วยระบายความรู้สึกกูได้เยอะ และก็เพราะคนที่ให้บันทึกนี่มาที่ทำให้กูต้องเขียนบรรยายอารมณ์ของตัวเองเหมือนเป็นโรคจิตชนิดหนึ่ง ถ้ากลุ่มใจดีใจเสียใจ ไม่ได้เขียนเมื่อไหร่ เหมือนมันมีอะไรติดค้างต้องค่อยลากความรู้สึกตัวเองออกมาถึงหลับตานอนต่อได้
..........เดินออกมาอยู่หน้าบ้าน เดินมาเรื่อยๆ นั่งมองถนนหน้าบ้านที่นานๆ จะมีรถสักคนวิ่งผ่านมา เงียบ เงียบจริงๆ ตอนกลางคืนนี้มันช่างเป็นเวลาที่ดีที่สุดสำหรับกูจริงๆ ไม่มีคนพลุกพล่าน เงียบสงบ ลมพัดเย็นๆ ตัดสินใจนั่งตรงริมฟุตบาทข้างถนนเอาคางเกยเขาตัวเอง มองเสาไฟตรงเกาะกลางถนนอย่างรู้สึกอิจฉามันขึ้นมาอย่างจับใจ ถึงมันจะถูกปักหลักให้ยืนอยู่กับที่ ทำหน้าที่ส่องแสงให้คนใช้ถนนได้มองเห็นทาง ถึงมันจะยืนอย่างโดดเดี่ยว เพียงลำพังต้นเดียวแต่ก็ยังมีเพื่อนที่เหมือนมันยืนอยู่ต่อๆไป ถึงแม้วันใดมันเกิดดับทำหน้าที่ของมันไม่ได้อย่างน้อยเพื่อนข้างมันที่อยู่ต่อไปก็สามารถทำหน้าที่แทนมันได้ หันกลับมามองตัวกูเอง เป็นคนแท้ๆไม่ได้ผูกติดกับอะไร แต่ทำไม ตัวกูเองเหมือนยืนอยู่เพียงลำพังหากวันหนึ่งกูเกิดเดินหลงทางในทางที่กูไม่รู้จักแล้วจะมีใครวิ่งมาจับมือกูแล้วนำทางกูไปสู่ทางที่กูอยากไปจะมีไหม แล้วถ้าหากวันหนึ่งกูตาบอดแล้วจะมีใครมองแทนทางกูและนำทางให้กูให้กูไม่ต้องเดินอย่างหลงทางจะมีบ้างหรือเปล่า ใครคนนั้นในตอนนี้ของกูคงอยู่แค่ในพื้นที่จำกัดแค่จินตนาการ
...........เมื่อวานวันจันทร์เป็นวันที่กูต้องจำฝังใจ และต้องจำกัดขอบเขตของตัวเอง จำกัดสถานะ จำกัดแม้กระทั่งความรู้สึก ทรมานโครต แต่ยังไงกูก็คงทำมากไปกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว วันจันทร์ตอนเช้าตื่นแต่เช้ารีบอาบน้ำแต่งตัว ออกมารอไอ้ทิงหน้าบ้านกลัวมันจะมาและต้องรอกู กูนั่งรอจนผมกูเปี๊ยกๆแห้ง จนแดดออกเหงื่อกูออกแทน ดูนาฬิกาเจ็ดโมงครึ่งแล้ว คิดในใจนั่งรอมันอีก 5 นาทีว่ะ แล้วมันก็ยังไม่มา ตัดสินใจเดินออกไปขึ้นรถหน้าบ้าน อีกครึ่งชั่วโมงทันพอดี เดินไปได้ครึ่งทาง
ปี๊ด!  ปี๊ด! หันหลังขวับ เห็นไอ้ทิงยิ้มหน้าบาน ยิ้มตอบมันเดินเข้าไปหามัน จนลืมมองคนที่นั่งซ้อนท้ายมัน "พี่หลิน" พี่หลินลงจากเบาะท้ายและมานั่งข้างหน้าแทนตกใจไม่คิดว่าพี่หลินจะกล้านั่งด้านหน้ามอเตอร์ไซค์ เพราะปกติพี่หลินเป็นคนเรียบร้อย พูดช้าๆ ยิ้มเก่ง แต่ก็ไม่คิดว่าพี่หลินจะกล้า กูยืนดูได้สักพักต้องสะดุ้ง
++++เร็ว(มันพูดเสียงห้วน)
++++หลิน หลินว่าร้านต้มเลือดหมูที่ไปกินเมื่อกี้อร่อยไหม
***** อือ อร่อยดีหลินชอบ ว่าแต่ทิงรู้ได้ไงว่าหลินชอบกินต้มเลือดหมู
++++เปล่าไม่รู้หรอก ทิงชอบกินต้มเลือดหมูอยู่แล้ว
*****หลินกินได้ทุกอย่างแหละที่ทิงชอบ
...........กูไม่อยากฟัง เมิงได้ยินไหมว่ากูไม่อยากฟัง มันเป็นความคิดที่อยู่ในใจของกูทั้งที่กูนั่งซ้อนท้ายเมิงอยู่ แต่เมิงกลับเห็นกูเป็นแค่อากาศทั้งที่อาทิตย์ที่แล้วเมิงยังเดินถือกระเป๋า นวดแขนให้กูอยู่เลยแต่ทำไมวันนี้ไม่มีเค้าไอ้ทิงที่กูรู้จักเหลืออยู่เลย เมิงพูดเพราะกับพี่หลินจนกูรู้สึกว่าเมิงเปลี่ยนเพื่อเขา แต่เมิงรู้อะไรไหมไอ้ทิงกูไม่ใช่คนที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรง่ายหรอกนะแต่ถ้าเป็นเมิงกูพร้อมเปลี่ยนแปลงได้เสมอ สาดดดน้ำตากูไหลอีกแล้ว ไม่อยากเชื่อนั่งเขียนบันทึกน้ำตาไหลเหมะๆ
เก็บเอาไว้ เก็บมันเอาไว้ไอ้ความรู้สึกแบบนี้อย่าให้มันเล็ดลอดออกมาอีก หยุดทำร้ายตัวเองเถอะโน๊ต เมิงไม่สงสารตัวเองบ้างหรือไงว่ะ เฉพาะเรื่องของตัวเมิงเองเมิงยังจะบ้าตายอยู่แล้ว แล้วเมิงจะเอามีดมากรีดใจเมิงอีกทำไม ทิงสิ่งเดียวตอนนี้ที่กูทำได้คือปล่อย ปล่อยไปให้มันเป็นไปในสิ่งที่มันควรจะเป็น อย่างนี้หนะดีที่สุดแล้ว เมื่อก่อนกูกับเมิงทะเลาะกันยังไงสุดท้ายเราก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมนี่หว่า แต่ครั้งนี้มันไม่มีวี่แววที่เราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม
...........เวลานั่งเรียนทั้งที่นั่งติดกัน พยายามมองเมิง เมิงนิ่งตลอด ปกติเมิงจะชอบเอาขามาก่ายขากูไม่งั้นก็จะเอาหัวผิงบ่ากูตอนเมิงหลับเวลาอาจารย์ออกไปนอกห้องแต่วันนี้ เมิงนิ่ง ไม่ถูกตัวกูเลย กูอึดอัด กูยอมง้อเมิงก่อนเอามือไปบีบตรงหน้าขา แต่เมิงได้แค่มองหน้ากูและก็ดึงมือกูออกซึ่งมันผิดปกติของเมิง ทุกทีเวลากูแกล้งเมิง เมิงจะรีบแก้แค้นกูคืนทันทีแต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว
........... พักเที่ยงกูเดินตามหลังเมิงไปพร้อมกับพวกไอ้ 4 ต เมิงเดินแยกออกให้กูเดินไปกับพวกมันที่โรงอาหาร กูกินข้าวกับแกงเขียวหวานซึ่งกูรู้เมิงชอบกิน ทั้งที่ใจกูอยากกินต้มจีดวุ้นเส้นของโปรดกู กับต้มยำเห็ด แต่กูเลือกแกงเขียวหวาน กับหมูทอด เพราะหมูทอดเมิงก็ชอบกิน เตรียมข้าวรอเมิงที่โต๊เดิม นั่งฝั่งละ 3 เมิงจะนั่งตรงข้ามกับกูตลอดแต่วันนี้..........เมิงมาพร้อมกับพี่หลิน ถือชามก๋วยเตี๋ยวซึ่งเมิงบอกนักหนาว่าร้านก๋วยเตี๋ยวในนี้ห่วยแตกเมิงไม่กิน แต่วันนี้เมิงกินเพราะพี่หลินชอบกินก๋วยเตี๋ยวร้านนี้ เมิงไม่นั่งโต๊ะรวมกับกูแต่เมิงแยกออกไปอีกโต๊ะเท่ากับว่ากูกลายเป็นส่วนเกินของพวกไอ้ 4 ต และเมิง กูมองข้าวกับข้าวที่กูซื้อมา กูนั่งก้มหน้าตักกับข้าว ตอนนั้นกูอยากร้องไห้แต่ต้องกลั่นได้แค่ซึมๆ รู้สึกได้ว่าน้ำตามันไหลลงคอรสชาติมันออกเฝื่อนนิดๆขมหน่อยๆ เพิ่งรู้ว่ากินข้าวเคล้าน้ำตามันเป็นความรู้สึกอย่างนี้นี้เอง กูอยากบอกว่าน้ำตามันไม่ได้เค็มอย่างที่เขาพูดหรอกความจริงมันออกขมหน่อยๆกูกินมาแล้ว กูได้แค่นั่งก้มหน้ากินข้าวตาแดง ไอ้เต้ยถาม
"เมิงเป็นไรดาแดง" กูแค่แก้ต้วว่าแกงแม่งเผ็ดกูกินไม่ได้ ไอ้ต้อมตักชิมและก็มองหน้ากูบอกไม่เห็นเผ็ด กูยืนยันว่ามันเผ็ด ไอ้เชี้ยพวกนี้รุมว่ากูใหญ่บอกกูนี้กระแดะ
แอบหันมองมัน เห็นมันมองมาแต่ไม่กล้าสบตามัน กูกลัวจะกลั่นไม่ไหว กินข้าวได้ 3 คำกับหมูทอด 2 ชิ้นกูอิ่ม รีบเอาจานไปเก็บและเดินเข้าห้องน้ำ ปล่อยโฮออกมาลูกใหญ่ พอเสร็จกูโล่ง  เดินออกมาล้างหน้า แต่ตากูยังแดง ขึ้นห้องเรียนหนังสือต่อ แต่คงไม่รู้เรื่องเพราะสมองก็ไม่รับฟังอะไรแล้ว

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 19-02-2010 04:13:51

3 ก.ย.48
.......เกือบสองอาทิตย์ที่กูไม่อยากเขียนบันทึก ไม่ใช่อะไรเป็นเพราะว่ากูเบื่อๆเซงๆ กับเรื่องหลายๆอย่าง สองอาทิตย์ที่ผ่านมาไอ้ทิงไม่ได้มารับกู มันห่างกูไปเรื่อยๆแล้วสินะ แต่ก็ดีเหมือนกันกูจะได้ทำใจได้สักที เห็น ไอต้น ไอ้ต่อ เล่าให้กูฟังด้วยว่าเมิงไปเที่ยวกับหลิน ไอ้พวก 4 ต มันนินทาเมิงกันใหญ่ ก็ทั้งนั้นแหละทั้งห้องใครๆ เขาก็สงสัยกันว่าเมิงกับพี่หลิน มีอะไรกันหรือยัง เพราะว่าเมิงกับเขาสนิทกันแทบแยกกันไม่ออก ใกล้แล้วสินะ 9 ก.ย วันเกิดของเมิง กูเก็บตังค์ได้พอและกูจะซื้อสตั๊ดคู่ใหม่ให้เมิง คู่ที่เมิงอยากได้กูบอกเจ้าของร้านเขาแล้ว นี่คือสิ่งที่กูอยากให้เมิง ก่อนที่กูจะไม่ได้มีโอกาสให้เมิงอีก
........ซ้อมบอลเป็นเรื่องปกติของเมิงอยู่แล้ว เพราะว่าเมิงเป็นตัวกีฬาโรงเรียนนี่หว่า ทุกเย็นถ้ากูไม่ได้ทำงานกูจะอยู่เป็นเพื่อนเมิง จนเมิงกลับบ้าน หน้าที่ของกูคือคอยเอาน้ำให้เมิงหลังจากซ้อมเสร็จ แต่ที่ต้องนั้น"หลิน" เขานั่งแทนที่กูไปแล้ว กูจึงทำได้แค่มองและก็ดีใจด้วย  กูดีใจกับเมิงน้า กูเห็นเมิงมีความสุขกูก็หัวใจชื้นแล้วบางทีการที่เราเห็นใครที่เราห่วงใยมีความสุข มันก็เป็นสุขเหมือนกัน
.........เวลาไม่เคยหมุนกลับ กูไม่เคยทำอะไรกับเมิงดีๆเลย ถ้าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่กูจะให้เมิง ต่อไปนี้กูจะอยู่ในส่วนของตัวกูเองจะไม่ไปล้ำเส้นของเมิง คิดอย่างนี้แล้วกูสบายใจดีว่ะ
........ตอนเย็น กลับมาที่เดิมอีกแล้ว มีเพียงต้นมะขามต้นนี้สินะที่รับฟังคนอย่างกูมาตลอด นานจนเกือบลืมว่าตรงนี้คือจุดเริ่มต้นเรื่องของเมิงกับกู กลับมานั่งที่เดิมกลับมาเริ่มนับศูนย์ใหม่อีกครั้ง บรรยากาศเหมือนเดิม เผลอตัวหลับไปตอนไหนไม่รู้ รู้อีกที ฟ้าเริ่มสีเทาใกล้มืดแล้ว เดินกลับบ้าน ไม่วายเดินเลยไปอีกหน่อยแค่เลยไปแค่ กิโลกว่าๆ ชะเง้อมองมันจากนอกบ้าน บ้านมันเปิดไฟอยู่ ไม่เรียก  ไม่กล้าเรียก มันไม่ได้ไปไหนหรือว่ะวันนี้ แค่นี้กูก็เป็นสุข สรุปกูต้องเดินกลับบ้าน 4 กิโล
เซงโคตร เหนื่อยฉิบ
........กูคงเข้าใจความหมายผิดเองสำหรับคำตอบของเมิงวันนั้นที่เมิงเอามือไปกุมที่หัวใจกู มันคงไม่ได้มีความหมายอะไร แต่เมิงเชื่อคำตอบของกูเหอะไอ้ทิงว่าเมิงคือลมหายใจของกูมันคือเรื่องจริง เพราะตอนนี้เมิงก็แทบเอาชีวิตชีวาของกูไปหมด สิ่งที่กูทำได้เพียงตอนนี้คือฝึกหายใจด้วยตนเอง ฝึกรักตัวเอง ฝึกที่จะอยู่ด้วยตัวเองโดยไม่มีเมิง สองอาทิตย์ที่ผ่านมามันเหมือนขุมนรกสำหรับกู อืมก็ห่อของขวัญให้เมิงด้วยว่ะ เดี๋ยววันที่ 9 กูจะเอาไปให้เมิงเอง

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 19-02-2010 13:05:54

6 ก.ย.48  เวลา 12.00น.
.........เวลานี้คงพูดได้เต็มปากแล้วว่ามันเปลี่ยนไปจริงๆ ในห้องเรียนตอนนี้ที่เหลือแต่กูเพียงคนเดียว นั่งอยู่คนเดียว เมื่อเช้าตอนเข้าแถว มองไปเห็นมันเดินมาพร้อมกับหลินพอดี สายตากูนี่ดีจริงๆ ไอ้เรื่องที่ไม่ควรเห็นก็เห็นจัง รู้สึกยังไงบอกไม่ถูก ใจก็เหี่ยวทันที พยายามไม่มองแต่ก็ต้องมอง สมองกูห้ามไม่ได้เลย ไม่ได้พูดกับมันมา 2 อาทิตย์กว่าๆแล้ว อยากจะพูดแต่มันก็หลบกูทุกที เมิงโกรธกูเรื่องอะไรหรือเปล่า กูอยากเครียร์แต่ไม่เคยมีโอกาสได้อยู่ 2 คนสักที ตอนนั่งกินข้าวในโรงอาหารอยู่กับพวกไอ้ 4 ต เมิงและหนิง กูอึดอัดโครต ในโรงอาหารเสือกเปิดเพลงนี้อีกกูจำได้เลยแค่ครั้งเดียว "เหงา ยิ่งกว่าตอนที่ไม่เหลือใคร ยิ่งเห็นทั้งเขาและเธอ ก็ยิ่งเหงา....ฮือ" เพลงของใครว่ะโดนใจกูจนกูแทบกลั้นไม่อยู่ เปิดเข้ากับบรรยายกาศซ้ำเติมกูจริงๆ
..........ใกล้ถึงแล้วดิ วันเกิดเมิง วันศุกร์นี้ กูกะว่าจะเอาไปให้เมิงที่บ้านตอนเย็นๆ เพราะกูหยุดพอดี ความจริงกูขอเขาหยุดวันศุกร์เองแหละ ปกติกูหยุดวันจันทร์ไม่อยากเชื่อตัวกูเองว่าจะสามารถทำอะไรให้เมิงได้ขนาดนี้ รองเท้าเชี้ยอะไรโครตแพง ห้าพันกว่าบาท เงินเก็บกูเลยนะเมิง ตาสูงจริงๆ แต่ถึงยังไงแต่ให้มันแพงกว่านี้กูกะจะซื้อให้เพราะว่ากูอยากจะให้เพื่อนที่กูรักที่สุดในชีวิต มาถึงวันนี้กูยัง งงๆ ว่าเมิงกับกูคบกันมา 12 ปี ก็ตั้งแต่ ป.1 นั้นแหละแต่เป็นเพื่อนกันจริงๆ ตอนอยู่ ม.1 นึกแล้วมันก็ขำดี เพราะตอนปถมกูเกลียดเมิงสุดๆ เมิงชอบแกล้งกูตลอด ทุกเวลาที่มีโอกาส เมิงสรรหาเรื่องแกล้งกูไม่เคยซ้ำ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 19-02-2010 16:14:25

6 ก.ย 48 (ต่อ)
.......กูจำได้มีครั้งหนึ่งเมิงแกล้งกูหนักกว่าครั้งอื่นๆ กูมีจุดอ่อนอยู่แค่อย่างเดียวคือกูกลัว แมงมุม ยิ่งแมงมุมตัวใหญ่ขายาว แค่กูเห็น ต่อให้มันห่างจากกูเป็น 10 เมตร ร่างกายกูจะสั่งให้หมดแรงทันที บังคับตัวเองไม่เคยได้ ไม่มีแรงต่อมความกลัวดิ้นพร่านทุกที และกูก็จะกองอยู่ตรงนั้นไปไหนไมได้จนกว่ามันจะไป สงสัยตอนกูเด็กๆ จำได้ติดตาประมาณ 5 ขวบกว่าๆ กูเป็นพวกเด็กช่างสงสัยเห็นอะไรติดหลังคา กำแพงไม่ได้จะต้องหาไม้ไปแหย่ จำได้ลางๆ ว่าเห็นแมงมุมตัวใหญ่เกาะผนังอยู่และมันท้อง ความเป็นเด็กเลยใช้ไม้กวาดฟาดเล่นแต่ปรากฎว่าแมงมุมกระโดนเกาะหน้า แม่เล่าให้ฟังว่ากูร้องวี๊ด แม่ตกใจมาดูเห็นกูนอนหงายท้องแมงมุมเกาะอยู่บนหัว แม่นึกว่ากูโดนแมงมุมกัดพาไปหาหมอ แต่โชคดีที่กูไม่ได้โดนกัด ไม่แน่ถ้ากูโดนแมงมุมกัด ป่านนี้กูอาจเป็นสไปเดอร์แมนแล้วก็ได้ 555+ มีอารมณ์ขันอีกกู
นับตั้งแต่วันนั้นกู กลัวมันจนขึ้นสมอง เห็นที่ไหนเจอที่ไหนเป็นต้องมีการมืออ่อน ขาอ่อน กองอยู่ตรงนั้นทุกที เป็นสิ่งเดียวที่กูพยายามทำแต่กูทำไม่ได้สักทีเบื่อตัวเองว่ะ กูจำได้วันนั้นตอนชั่วโมงเกษตร ครูอารีให้ไปทำแปลงเกษตรตรงหลังโรงเรียน แถวนั้นมีแต่ป่าขึ้นเต็มหมด คนอื่นเขาถางหญ้ากัน เมิงนี้จ้องแต่จะแกล้งกูอย่างเดียวเมิงรวมหัวกับพวกไอ้ 4 ต จับแมงมุมใส่ถุงแล้วมัดปากผูกเชือกติดกับไม้ยาวๆเหมือนเบ็ด แล้วเมิงก็เหวี่ยงถุงมาแตะข้างหลังกู ตอนแรกกูไม่รู้ว่าเป็นอะไรไม่สนใจ ยิ่งสนใจพวกเมิงกูยิ่งเจ็บตัว กูยังคงก้มหน้าก้มตาถางหญ้าต่อไป เหมือนพวกเมิงยังไม่เลิกลาเหวียงถุงมาด้านหน้ากูเลย เงยหน้ามาพอดีถึงกับอึ้ง ขาสั่น มือสั่นเหงื่อออกเต็มตัว กูทรุดหวบพวกเมิงหัวเราะกูกันใหญ่ไอ้พวกเชี้ย กูกลัวจะตายอยู่แล้วยังมาหัวเราะกู ยังไม่พอเหมือนยังไม่พอลากมันมาใกล้ๆกูอีก จนกูร้องโห บอกพอแล้ว พอแล้ว ความรู้สึกกูตอนนั้นมันเริ่มวืบๆ รู้ตัวเองหากมากกว่านี้ก็คงต้องสลบอยู่ตรงนั้นแน่ และแล้วก็เป็นเมิงที่ดึงมันออกไปจากกู หมดชั่วโมงเกษตรแต่กูยังนั่งอยู่ตรงนั้น แขนขาก็ยังสั่นพับๆ ไม่มีแรง คนอื่นเขาเดินออกไปหมดแล้วเหลือแต่กูต้องค่อยๆเดินเพราะมันระแวง อยู่ๆเมิงก็เดินเขามาหากู
+++กูขอโทษเมิงนะ
.....กูเงียบไม่พูดอะไรนอกจากมองมัน และคิดในใจว่าเมิงกูไม่มีวันยกโทษให้เมิงหรอก อย่าถึงทีกูก็แล้วกัน
+++เมิงได้ยินเปล่าว่ากูขอโทษ ถ้าได้ยินปากเมิงก็อ้าพูดกับกูหน่อย พยักหน้าก็ได้ ตกลงเมิงได้ยินเปล่า
.....กูพยักหน้าหงึกก่อนเดินออกมา
+++เมิงเป็นเพื่อนกูได้ม่ะแล้วกูจะไม่แกล้งเมิงอีก
......กูไม่ตอบอะไรแค่นึกในใจเมิงจะแกล้งอะไรกูอีกพยามเดินออกจากมันมาเร็ว
+++ควายเมิงหายแงะ เมิงให้กูช่วยหาก็ได (มันพูดพร้อมเดินตามผมมาติดๆ)
+++เมิงไม่ตอบนั้นแปลว่าเมิงเป็นเพื่อนกูแล้ว
......กูทนไม่ได้เลยเผลอปากพูดออกไป "มีใครเขาอยากเป็นเพื่อนเมิงบ้าง"
+++มีดิ ก็เมิงไงอยากเป็นเพื่อนกู กูรู้ ไม่งั้นเมิงต่อยกูไปและ กูแกล้งเมิงตั้งหลายทีไม่เห็นเมิงจะโกรธกู
............กูไม่พูดอะไรช่างมันอยากพูดอะไรพูดไป นับตั้งแต่วันนั้นมันก็เข้ามาในชีวิตก็เรื่อย ๆ จากโครตเกลียดมัน เหลือแค่เกลียด จากเกลียดกลายเป็นเฉยๆ จากเฉยๆกลายเป็นความสนิทสนม และจากความสนิทสนมเลยกลายเป็นความผูกพันธ์ที่ตัวกูเองตอนนี้ไม่สามารถตัดมันออกจากตัวกูได้เห่อเซงว่ะนอนดีกว่าปวดหัว

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตū
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 20-02-2010 01:45:12

ง้าาาาาาาาาาาา
คิดอยู่เหมือนกันเลยว่าจะเรียกคุณโน้ตว่าพี่โน้ต 
เพราะว่าเรียกคุณแล้วมันดูห่างเหินไปหน่อย
แต่โดนพี่ซ่า(ผมคิดเองเลยว่าพี่ซ่าต้องแก่กว่าผมแน่นอน  เพราะผมเพิ่งจะ....เอง :-[)ตัดหน้าไปก่อนอีกแล้ว


ปล.กำลังรอบันทึกในวันที่เก้ากันยาอยู่นะคับ  มันต้องมีอะไรที่น่าสนใจแน่เลยง่ะ  จะดราม่ากระจายไหมเนี่ยพี่โน้ต :monkeysad:
ปล.2 รอบันทึก(บทอัศจรรย์  คิดเองไปไกลแล้วตู)หลังวันที่สิบสามเช่นกันนะคับ o18
ปล.3 ใช้มึงกูไปเถอะคับ  ไม่มีใครเขาว่าหรอกคับ  ถ้าใครไม่ชอบ  เขาก็คงเลิกอ่านของเขาเอง  แต่ผมชอบนะ ออกจะได้อารมณ์สมจิงดี

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตū
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 21-02-2010 21:53:34

อ้างจาก: THE_DUTCHESS ที่ 20-02-2010 01:45:12  

ผมคิดเองเลยว่าพี่ซ่าต้องแก่กว่าผมแน่นอน  เพราะผมเพิ่งจะ....เอง :-[

หึๆ เข้าไปดูโปรไฟล์ของคุณ...(ชื่ออะไรหรอคะ จะได้เรียกได้ถูก?)มาแล้ว อายุเท่ากับพี่ชายของซ่าเลย  :m20:

อืม...บันทึกตอนเลิกงานวันที่ 13 จริงๆตอนแรกซ่าก็จิ้นว่าเป็นบทอัศจรรย์ค่ะ แต่จิ้นไปจิ้นมาก็สะดุดกับคำนี้...

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 11-02-2010 15:27:27  

เมื่อวันก่อนกูแค่อยากรู้ว่ากูเป็นเกย์หรือเปล่า ก็เลยคบกับคนที่รู้จักที่เป็นเกย์คนหนึ่ง เมิงรู้ไหมแค่ 5 วัน 5 วันจริงๆ เขากูมีอะไรกับเขาด้วย กูก็ลองดูว่ะ อยากรู้ว่ากูจะเป็นยังไง

...จากประโยคสุดท้าย มันแปลว่าหลังเลิกงานวันที่ 13 ไม่น่าจะใช่บทอัศจรรย์นะค่ะ ใช่หรือเปล่าคะพี่โน๊ต?

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 21-02-2010 22:55:31

ง่ะ  ลืมไปว่าเข้าไปดูในโปรไฟล์ได้  ไม่ทันนึกจิงๆเลย
แต่น่าแปลกใจนะ  นึกว่าซ่าจะแก่กว่านี้
ถึงเด็กกว่าพี่ก็น่าจะอยู่ม.ปลายเเล้ว
ไม่นึกเลยว่าอายุจะเพิ่งสิบสาม  (ประมาณม.หนึ่งเองหนิ)
เหอๆ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 22-02-2010 01:26:19

9 ก.ย. 48           เวลา 06.30

..............วันที่รอคอยก็มาถึง ทำไมมันเร็วจนตัวกูเองยังไม่ได้ทำใจรับสิ่งที่จะเกิดขึ้น กล่องของขวัญที่ห่อด้วยกระดาษสีน้ำเงินสะท้อนแสง ตัดกับริบบิ้นสีแดงสดวางอยู่บนหนังสือ วันนี้กูตื่นเช้าก่อนใครในบ้าน เข้าห้องน้ำอาบน้ำแต่งตัว หวีผมซะเรียบแป้ เตรียมหนังสือใส่กระเป๋า นั่งรอเวลาไปโรงเรียนเพราะตอนนี้เพิ่ง 6 โมงกว่า ๆ กว่ารถจะมาก็ประมาณ 7 โมง นั่งอยู่หน้าบ้าน แต่สายตากูมองไปที่ถนนเพื่อใครคนนั้นที่กูอยากเจอเขาจะขี่รถมาจอดตรงหน้ากู เปิดหมวกกันน๊อคหันหน้ามายักคิ้วให้ 1 ครั้งก่อนที่จะทำหน้านิ่งไม่พูดอะไรเหมือนคนเป็นใบ้ แต่จะเบิ้ลรถเสียงดังๆ เพื่อบอกให้รู้ว่ากูรีบเร็วๆหน่อย พยายามนั่งมองรถทุกคนที่ผ่าน แต่มันไม่มีวี่แวว....... 7 โมงกว่าแล้วกูหมดหวังแล้ว.............................................................................


.......................เวลา 11.45 น
..............เมื่อเช้าเมื่อการรอคอยไม่มีความหมาย ได้แต่เดินก้มหน้าขึ้นรถสองแถว ภาพที่คุ้นตาที่เห็นอยู่ทุกวัน แต่ต่างแค่วันนี้มันอยู่คนล่ะที่ก็เท่านั้นเอง ภาพเด็กผุ้ชายสองคนนั่งรถมอเตอร์ไซค์ ที่เด็กผู้ชายคนซ้อนจะต้องสงเสียงโวยวายเหมือนเป็นบ้าอยู่คนเดียว นีกไปแล้วมันแอบอมยิ้มไม่ได้เลยกู ร้านผัดไทยต้นหูกวางทีเมิงกับกูชอบแย้งกากหมูกรอบ  เลยไปหน่อยร้านไอ้ติมกระทิที่ยังคงปิดบ้านอยู่ที่ตรงนั้นเคยมีเด็กผู้ชายหัวแข็งที่ชอบเอาชนะถูกเด็กผู้ชายอีกคนลากออกมาจากร้านทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนมันค่อยๆไหลย้อนเข้ามาในหัวกู ภาพทีละภาพมันค่อยๆเคลื่อนไหว เหมือนทุกอย่างย้อนกลับมาอีกครั้ง กดกริ่งรถ จ่ายตังค์แต่กูยังไม่ถึงโรงเรียน บอกกับตัวเองอีกครั้งเดียวแค่อีกครั้งเดียว "ร้านต้มเลือดหมู" เดินเข้าไปในร้านนั่งโต๊ะเดิมที่ประจำ
.......ป้าข้าว 2 ต้มเลือดหมู 1 น้ำแข็ง 2  ป้าแกเดินมาถามว่ามากินคนเดียวทำไมสั่งข้าว 2 จาน น้านลืมตัวกูมันชินปาก ได้แต่ยิ้มให้ป้าแกแล้วขอโทษ กูลืมไปจริงๆว่าตอนนี้ก็อยุ่คนเดียว อาหารเตรียมพร้อมแต่กูก็กินแต่หมูกับผักและน้ำต้มอยู่ดี กำลังจะซดน้ำอยู่ๆป้าแกก็ถาม.....
++++ ลูกชายวันนี้เพื่อนไม่มาด้วยหรอลูก
........ ไม่มาหรอกครับ
++++ ทะเลาะกันหรือไงลูก
....... เพื่อนผมมันมีแฟนหนะครับ
++++ อย่างงี้ป้าก็ขาดลูกค้าประจำ แกพูดไม่ทันจบก็มีคนมาสั่งต้มเลือดหมู กูคิดอยู่ในใจหลังจากวันนี้ผมคงไม่มาที่นี้อีกแล้วครับป้าเพราะมาทีไรผมนึกถึงแต่มันนั่งซด น้ำต้มกับผักพร้อมหมูอีก2-3 ชิ้น ป้าแกคงชินใส่เลือดมาซะตั้งเยอะถ้าเมิงอยู่ยิ้มหวานและเห็นแบบนี้ กินข้าวได้หน่อยเดียวรู้สึกอิ่ม ทำไมหมู่นี้กูกินไม่ได้นอนไม่หลับสงสัยจะเป็นเอามากกู เรียกป้าแกเก็บตังค์แต่แกยุ่งเลยเดินไปจ่ายที่หน้าร้านซึ่งแกกำลังหยิบของอยู่พอดี แกไม่ต้องเดี๋ยวไปป้าไปเก็บเองไม่ต้องเดินหรอกลูก
กูรู้สึกดีกับป้าเขานะป้าแกเป็นคนน่ารักใจดี แถมพูดเพราะกับลูกค้าทุกคนเรียกลูกทุกคำ
+++ ลูกชายเพื่อนลูกชายไม่ได้มาที่ร้านป้าจะพอ 3 อาทิตย์ได้นะลูก ป้าก็นึกว่าเรา 2 คนไปกินต้มเลือดหมูท้ายตลาดไม่กินร้านป้า หายหน้าหายตาไปทั้ง 2 คนเลย กูได้แต่ยิ้มและเดินออกจากร้านป้า ไอ้ทิงมันคงไปกินต้มเลือดหมูท้ายตลาดแน่ เพราะพี่หลินบ้านอยู่ท้ายตลาดนึกไปนึกมาไม่อยากคิดเลยกู ไปโรงเรียนแทบไม่ทัน เคารพธงชาติพอดีแต่ก็ยืนอยู่หน้าโรงเรียน ทำตัวให้เล็กที่สุดแล้วใส่ตีนหมาเข้าไปที่แถวดีนะที่ ตาเจิดไม่เห็นไม่งั้นกูมีหวังได้วิ่งหมดแรงแน่ กวาดสายตาไปทั่วไปเพื่อหาใครบางคน อ่ออยู่นั้นแค่เห็นข้างหลังกูก็ดีใจแล้ว  เคารพธงชาติเสร็จเห็นมันเดินแยกออกจากแถว สงสัยไปหาพี่หลินกูเซงไม่อยากมอง เสือกปวดฉี่อีกกูวิ่งออกจากแถวไปห้องน้ำพอถึงหัวมุมรีบจัด ชนปั๊กกูเกือบตูดจั้มเบ้า .............



แค่นี้ก่อนนะครับผมต้องรีบทำงานส่ง ไว้พรุ้งนี้จะมาอับให้ ขอโทษจริงๆครับ
.....
.

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 22-02-2010 14:54:51

9 ก.ย 48
........นึกในใจใครว่ะ เดินแม่งไม่ดูทาง เงยหน้าขึ้นมอง "ไอ้ทิง" นิ่ง นิ่งเลยกูได้แค่ยืนก้มหน้า มันก็นิ่ง ต่างคนต่างนิ่ง จนกูต้องไปเอง เพราะว่าถ้ายืนอยู่อีกมีหวังฉี่กูได้ลาดลงขาแน่ ฉี่เสร็จโล่งอก เดินออกมาไม่เห็นมันและมันคงขึ้นห้องไปแล้ว ใส่สปี๊ดวิ่งไปถึงหน้าที่วางรองเท้าหน้าตึก ถอดรองเท้าได้ยัดพรวด กระโดดขึ้นบันไดทีละ 3 ขัน เงยหน้าขึ้นเหมือนมนต์สะกดกูหยุดปั๊ป ไอ้ทิงยืนพิงอยู่ตรงเสาด้านบน มันมองกูจนกูรู้สึกว่าเกร็งๆ กูก้มหน้าค่อยๆขึ้นบันไดจนพ้นจากที่มันอยู่ ถอนหายเฮือกใหญ่ รีบจั้มเข้าห้อง "รอกูด้วย" หยุดกึก! ค่อยๆหันหน้าไปมองมัน เห็นมันเดินตามหลังมา หัวใจกูนี่เต้นตูมๆ นี่เป็นครั้งแรกในรอบ 3 อาทิตย์กว่าที่มันพูดกับกูเป็นครั้งแรกมันเดินเข้ามาใกล้กูและหันกลับเดินต่อ น้ำตาเออเลยกูรีบเดินไปนั่งที่ตัวเอง แล้วมันก็ตามลงมานั่งทีหลัง กูเหล่มันจะตากูจะเข๋ไปข้างหนึ่งและไม่กล้ามองมันตรงๆ วันนี้เป็นวันเกิดเมิง เมิงน่าจะมีความสุขนี่หว่าแต่ทำหน้าเมิงบอกบุญไม่รับอย่างนี้ว่ะ กูเป็นห่วงเมิงรู้ไหม ท้ายชั่วโมงมันเดินไปห้องน้ำกูเลยขอแอบดูใต้โต๊ะกระเป๋า ไม่มี ไม่เห็นมีของขวัญเลยนี่หว่า พี่หลินไม่ได้ซื้อให้หรอว่ะ หรือว่าเขาไม่รู้ว่าวันนี้วันเกิดเมิง เมิงถึงได้ดูเศร้าๆๆ แต่เมิงไม่ต้องเศร้าไปหรอกว้อยอย่างน้อยที่มีกูคนหนึ่งและที่จำได้ เย็นนี้กูกะจะให้เมิงตื่นเต้นว่ะ กูอยากเห็นเมิงมีความสุข มีความสุขมากๆนะว้อยเพื่อน แค่เมิงเป็นสุขกูก็มีความสุขแล้ว สิ่งเดียวที่กูอยากให้เกิดขึ้นกับเมิงคือความสุข ถึงแม้ชีวิตกูตอนนี้จะ สุกๆดิบๆ ก็ตาม แต่อย่างน้อยการได้รู้จักเมิงชีวิตกูก็เกินคุ้มแล้ว อย่างน้อยคนอย่างกูก็ได้รู้จักความสุขถึงกูจะเข้าใจความหมายของมันนิดๆก็ตาม แต่คนอย่างกูก็ได้สัมผัสขอบคุณว่ะ หลังจากวันนี้ไปกูบอกกับตัวเองแล้วว่ากูจะหยุดมันไว้แค่นี้ความรู้สึกที่มากกว่าเพื่อนที่กูมีอยู่มันจนกูต้องทรมานที่เรียกกินไม่ได้นอนไม่หลับ จากนี้เราจะเป็น"เพื่อนกันตลอดไป"
...........สิ่งที่กูไม่เคยคาดฝันวาชีวิตกูจะสามารถทำอะไรเพื่อใครได้ขนาดนี้ ไม่เคยคิดว่าจะต้องมาคอยเฝ้าคนป่วย เช็ดตัว ป้อนข้าว ป้อนยา เปลี่ยนเสื้อผ้า แต่กูอยากจะบอกไว้ตรงนี้นะเว้ยถ้าไม่ใช่เมิงหรือคนในบ้านกู กูก็ไม่คิดจะทำให้ใครหรอกว่ะตลกตัวเองเหมือนกัน กูไม่รู้ว่ารองเท้าที่กูซื้อให้เมิง เมิงจะใส่ได้พอดีหรือเปล่าแต่ยังไงซะเย็นนี้ กูจะใส่รองเท้าให้เมิงกับมือกูเอง กูบ้าไปแล้ว จะว่ากูโรคจิตก็ยอม กูแค่อยากเห็นรองเท้าที่กูซื้อให้เมิงก่อนคนอื่น กูไม่อยากให้ใครเห็นก่อนกู คนเริ่มเข้ามาในห้องแล้วแค่นี้ก่อนคืนนี้เขียนต่อ..........

10 ก.ย 48                 เวลา  13.11 น
.............ในชีวิตของคนเราจะมีเรื่องที่สุขสมหวังสักกี่เรื่องเชียว แต่ชีวิตกูทำไมมันช่างเหมือนนิยายน้ำเน่าที่เล่าซ้ำไปซ้ำมา แต่ต่างกันตรงที่มันเป็นเรื่องจริงที่ยากเกินจะเดา เมื่อวานเย็นเป็นวันที่กูต้องจำไปตลอดชีวิต ไม่เคยคิดว่าความคิดของมันจะได้ขนาดนี้ การจะมองคนให้ลึกเข้าไปข้างในมันยากกว่าการขมเข็มในมหาสมุทร เมิงนะเมิงง ทำกูได้........
...........เมื่อวานตอนเย็นกลับจากโรงเรียนรีบกลับไปอาบน้ำแต่งตัว หวีผมซะเรียบแป้ เดินออกจากบ้านวานน้าไปส่งหน้าปากทางบ้านมัน ระหว่างทางเห็น เซเว่น
บอกน้าให้จอดให้แป๊บนึง เข้าไปในเซเว่นเดินหาแล้วหาอีกไม่เจอ เออเอาก็เอา เหลือแต่ซอฟท์เค้กอันเดียว จะจ่ายตังค์ถาม"พี่มีเทียนวันเกิดไหม" พนักงานตอบอย่างน้าชื่นตาบาน มีค่ะ หยิบมาให้กล่องนึง ถามเขาไปอีก แล้วทำไมไม่มีเค้กล่ะครับ "มีเทียนนี่ก็ดีแล้วนะค่ะ ปกติมีแต่เค้กแต่ไม่มีเทียนเพิ่งสั่งเองค่ะ"จุกเลยกูโดนกวนตีนกลับกูถามดีๆนะเมิงงง ไม่ทำอะไร ยิ้มให้พนักงานแล้วเดินออกมาดีๆ แค่นี้ก็ดีว่ะ ดีกว่าไม่มีเลย.
...........ถึงปากทางเข้าบ้านมันแล้ว น้าถามว่าให้มารับไหม กูบอกน้าว่าไม่ต้องหรอกครับเดี๋ยวผมกลับเอง ในมือถือกล่องขวัญอีกมือถือถุงขนม ลังเลใจว่าจะเข้าไปดีหรือเปล่า แต่ก็มาแล้วเดินเข้าไปเรียบๆเคียงๆ
.....น้าทูน น้าทูนนนน
.....น้าทูนครับบบ น้าทูนครับบ
+++เออ กูรู้แล้ว เสียงตะโกนมาแต่ไกล
.....ทิงอยู่ไหมครับ
+++กูยังไม่เห็นเงามันเลย
..... แล้วทิงไปไหนครับ
+++อ่าวไอ้นี้ กวนอารมณ์กูไม่ละกูไม่เห็นแล้วกูจะรู้ไหม
........จึ๋ยเงียบไปเลยกู เอาก็เอาว่ะรอมันอยู่หน้าบ้านนี่แหละเดี๋ยวมันก็มา 1 ทุ่มผ่านไป......มันซ้อมบอลยังไม่เสร็จมั้งอีกสักพักมันก็มาแล้ว.....2 ทุ่มผ่านไป...กูเดินจนทางหน้าบ้านมันจะเรียบแล้วมั้งทำไมมันยังไม่มาอีกว่ะ....หรือว่าเกิดอะไรกับมัน แต่ถ้าเกิดอะขึ้นกับมันก็ต้องมีคนมาบ้านมันแล้ว  3 ทุ่มแล้วกูยังลุกๆนั่งๆ คืนนี้ลมเย็นดีจัง กลิ่นดอกปี๊บที่หอมอ่อนๆโฉยมาตามลม แต่ทำไมในใจกูร้อนจังว่ะ ปวดหัว ปวดหัวจริงๆ นั่งกุมขมับเส้นประสาทเต้นตังตุ๊บๆใจกูร้อนเป็นไฟเมื่อไหร่มันจะมาสักทีว่ะ 4 ทุ่มกว่าแล้วแต่กูยังนั่งอยู่หน้าบ้านมัน เอาก็เอาว่ะยังไงกูจะรอจนกว่ามันจะมาก็แล้วกัน....นั่งมันอยู่ตรงนี้แหละ สักพักได้ยินเสียงดัง แกร๊ก...แกร๊ก...
เอาแล้วเอากูเข้าแล้ว ขนลุกซู่เลยกู อย่าเป็นผี! อย่าเป็นผี! ในใจกูคิด สักพักเสียงเปิดประตูครืด...เงยหน้าดู "ไอ้ทิง" มันมองมาด้วยสายตาที่นิ่งๆ แต่ทำไมมันยังใส่ชุดนักเรียนอยู่ว่ะ หรือว่าวันนี้มันไม่ได้ซ้อมบอล แล้วรถมันไปไหนว่ะ ทำไมกูไม่ได้ยินเสียงรถ มองรอบๆหารถมันแต่ก็ไม่เห็นแล้วมันมายังไง มันยืนนิ่งมองกูสักพักก่อนที่จะหันหน้าเดินเข้าบ้าน
........ทิง  ทิง เดี๋ยวดิรอกูก่อน กูเดินเข้าไปจับมือมันและลากมันออกมาหน้าบ้าน มันสะบัดมือกูออกและไม่พูดอะไร กูยืนนิ่งไปพัก มันก็นิ่งไม่พูดอะไร ถ้าเป็นยังงี้มันคงไม่รู้เรื่องกันแน่ ตัดสินใจคุยกับมันก่อน
........เมิงไปไหนมาว่ะ
+++ กูไปซ้อมบอลมา (มันตอบเสียงห้วนๆ)
.......เมิงซ้อมทั้งชุดนักเรียนเนี๊ยะนะ แล้วรถเมิงล่ะ
+++ มันชี้มือไปในบ้าน
...... อ้าวไอ้เชี้ยรถมันจอดอยู่หน้าบ้าน ทำไมกูไม่สังเกตว่ะ แล้วพ่อมันไม่รู้หรือว่ามันกลับบ้าน ช่างสนใจลูกดีจริงๆๆๆ มันไม่พูดอะไร"เมิงมานี่ก่อนดิมานั่งคุยกับกูก่อนกูอยากคุยกับเมิง"
+++ดึกแล้วกูอยากนอน กูเหนื่อยด้วยไม่มีอารมณ์
......เออ แป๊บเดียวนะ กูขอร้อง กูมีเรื่องว่ะ(โกหกมัน) มันหันขวับก่อนที่จะยอมมาโดยดี
+++ใคร คนที่มีเรื่องอะ
......ไม่มีอ่ะ กูอยากคุยกับเมิงเฉยๆ โดนมันด่า พ่อให้ซะ 1 ที ซะใจไปเลยกู "ทิง กูมีเรื่องจะขอร้องว่ะ"
+++เรื่องอะไร
......เมิงหลับตาแป๊บนึงดิกูปวดฉี่ กูอาย
+++ เออ ไวๆเมิงกูไม่อยากเห็น หนอนไม้ไผ่(สาด มาเห็นของกูตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ)
............มันหลับตาปั๊บ กูรีบแกะขนมเอาเทียนปักจุดไฟทันที ขอโทษว่ะมันรีบจริงๆ ไม่ว่ากูนะ "เมิงลืมตาได้แล้ว" มันลืมตาเห็นซอฟท์เค้กที่มีเทียนจุด อยู่  1 ดอกแล้วมองหน้ากู "แฮบปี้ เบิร์ด เดย์ ทู ยู แฮป ปี้ เบิร์ด เดย์ ทู ยู ......กูร้องจนจบเพลงแล้วยืนให้มันเป่า" มันทำหน้าเจื่อนๆ แต่แววตามันดูอ่อนลงกว่าเมื่อกี้
......เป่าดิ กูร้อนเร็ว มันเป่าปู๊ด......น้ำลายเป็นฝอยๆ ลอยเต็มหน้ากูเลย เมิงนะเมิง ส่วนกูนะเหลือจับซอฟท์เค้กยัดใส่ปากมันทีเดียวหมด มันนะกินอย่างว่าง่ายกินเสร็จมัน ฮือ ก่อนที่จะด่ากู "ถ้ากูตายนี่คงไม่ต้องสืบ เมิงนี่แหละที่ฆ่ากู"น้านโทษกูอีก กูเมิงเล่นกูก่อน หันหลังเอื้อมไปหยิบห่อกระดาษแล้วดึงกล่องของขวัญยืนให้มันนี่กูให้เมิง มีความสุขมากๆนะเว้ยเพื่อน
+++อะไรว่ะ
......เมิงแกะดูดิ แกะดิ
+++เมิงใส่อะไรข้างในว่ะ ....มันเขย่าปั๊กๆ แล้วค่อยแกะดู พอมันเห็นของขวัญมันเงยหน้ามองและก้มหน้าลง แล้วหยิบออกมา "รองเท้า" ของจริงหรือเปล่าวว่ะ
.....ของจริงดิสาดดด เมิงดูนี่ของจริงโว้ย ป้ายราคายังไม่ได้แกะเลยเมิง
+++เมิงเอาคืนไปเหอะกูไม่อยากได้
.....ไอ้เชี่ยกูซื้อให้นะเว้ย ของที่กูให้เมิงมันก็แปรว่ากูอยากจะให้ กูให้แล้วก็ไม่รับคืน ไหนสวมให้กูดูหน่อยดิพอดีเปล่า
+++ไม่เอาว่ะเดี๋ยวเก่า ค่อยใส่พรุ้งนี้
.....กูขออะไรเมิงอีกอย่างดิ
+++อะไรว่ะ
.....ให้กูสวมรองเท้าให้เมิงนะกูอยากเห็น
+++เมิงจะบ้าไง กูยังไม่ถอดรองเท้านักเรียนเลย เดี๋ยวได้ตายหรอกเมิง
...... เออ กูไม่ถือ  กูดึงรองเท้าที่มือมันมา  ก่อนที่กูจะนั่งลงแล้วค่อยๆ ดึงรองเท้ามันออกทีละข้าง มันทำท่าออกเขิลๆ รองเท้าทีละข้างค่อยๆใส่ พอดีเลย เมิงใส่แล้วโครตเท่ห์ว่ะ
......ยืนให้กูดูหน่อย มันลุกพรวดยืนตัวตรงดิ่งหยั่งกับเคารพธงชาติ "เมิงหมุนดิ" มันก็บ้ายอหมุนอีก แต่ตอนนี้มันยิ้มแล้ว แววตามันเวลายิ้มนี้ดูดีเป็นบ้าเลย กูจะเก็บความรู้สึกนี้ไว้นะ "พอแล้ว" นั่งลง มันก็นั่งลงอีก
......กูขออะไรเมิงอีกอย่างดิ
+++เมิงขอกูหลายครั้งจังเลยว่ะ
......เออ ครั้งสุดท้าย
+++เออ เรื่องอะไร
......หลับตาก่อน มันก็หลับตา กูค่อยนั่งคุกเข่าก่อนที่กูจะ....เอาแขนทั้งสองข้างของกูสอดเข้าไปในระหว่างแขนของมันแล้วโน้มตัวกูเข้าไปกอด นึกในใจครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วนะที่กูจะกอดเมิง กูขอเก็บความรู้สึกนี้สักพัก.......อือพอแล้วแล้วกูก็พูด
......ทิงกูขอให้เมิงมีความสุขมากๆนะว้อย อย่าเอาแต่ใจ ทำอะไรแล้วให้ประสบความสำเร็จ ถ้าวันไหนเมิงเหงากูจะอยู่เป็นเพื่อนเมิงเอง ขอให้แฟนเมิงรักเมิงมากๆ ขอให้เมิงกับพี่หลินสมหวังกันนะ น้ำตาเอ่ออีกแล้วกู มันเหมือนรู้มันค่อยเอามือโอบที่หลังกูและค่อยรัดกูแน่นขึ้นแต่สำหรับกูมันพอแล้ว "เมิงอย่าเพิ่งลืมตานะ" นับ 1-100 ในใจก่อนเดี๋ยวกูจะไปเอาของมาให้ กูค่อยๆผละออกจากมันยังเห็นมันหลับตา "เมิงเข้าใจไหม" มันพยักหน้าหงึกๆ "ห้ามลืมตาจนกว่าเมิงจะนับเสร็จนะโว้ย"
+++เออ กูรู้แล้ว
......กูค่อยๆถอยหลังและเดินออกมาเรื่อยๆ พอพ้นมันก็หันหลังกลับโดยไม่หันมองมัน น้ำตากูไหลๆเรื่อยๆ กูเดินกลับบ้านไม่ดิวิ่งเลยดีกว่า ......

เดี๋ยวค่อยต่อให้ใหม่นะครับต้องทำงานส่ง เขาเร่งกลัวไม่ทัน พรุ้งนี้นะครับผมสัญญาจริงๆ มันยาวมากๆๆ ไม่รู้ว่าเขียนไปได้ไง ประมาณ 16 หน้าได้หนะครับยังงงตัวเองว่าเขียนเข้าไปได้ไงว่ะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 22-02-2010 18:32:15

โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
กำลังได้อารมณ์เลยง่ะ
แบบมาต่อให้นิดเดียวแล้วจากไป 
มารอตั้งรายวันแล้วนะคับ
อย่างนี้มาครั้งหน้าต้องมีแถมนะคับ  พี่โน้ตตตตตตตตตตตตต

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 22-02-2010 21:43:17

อ้างจาก: THE_DUTCHESS ที่ 21-02-2010 22:55:31  

ไม่นึกเลยว่าอายุจะเพิ่งสิบสาม  (ประมาณม.หนึ่งเองหนิ)

พูดแบบนี้หาว่าซ่าแก่แดดหรอคะ? ง่าใจร้ายๆ โป้งแล้วๆ  :sad4:
ว่าแต่พี่ชื่ออะไรอ่ะคะ ยังไม่ได้บอกซ่าเลยอ่ะ จะได้เรียกได้ถูกๆด้วยไง  o13

จะว่าไป... เดือนกันยาก็เป็นเดือนเกิดซ่านี่หนา...
โดราเอมอน เกิดวันที่ 3 กันยา
ซ่า เกิดวันที่ 7 กันยา
พี่ทิง เกิดวันที่ 9 กันยา
...!! มีใครจะจอยเกิดเดือนกันยาอีกมั้ยคะ?

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 22-02-2010 22:16:59

55+
พี่ป่าวว่าอะไรสักหน่อย  ซ่าตีความไปเองนะนั้น  55+(อีกที)
ส่วนเรื่องชื่อพี่  เรียกพี่ว่าปริศนาก็ได้  เพราะพี่ต้องการทำตัวเป็นปริศนา  (เกี่ยวกันไหม)

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 23-02-2010 00:31:19

พี่ต้องขอโทษด้วยครับ เพราะว่างานเร่งจริงๆๆๆ ครับ

กะว่าวันนี้จะลงให้เสร็จ มันคาบเกี่ยวกัน 2 วันด้วย

พี่จะแก้ไขในรีเดิมนะ จะได้ไม่เปลือเนื้อที่อ่ะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 23-02-2010 00:40:23

ไม่เร่งรีบคับ
รอได้

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 23-02-2010 21:51:37

โหยยยยย พี่โน๊ตค่ะ อยากจะบอกว่าเรื่องงานวันเกิดนี่สุดยอดจริงๆค่ะ ซึ้งมากๆเลย และอยากจะบอกอีกว่า...
ขอบคุณที่ทำให้ประทับใจนะค่ะ วันนี้เลยทำให้ซ่า กินข้าวได้ครบ 3 มื้อแล้วล่ะค้าาาาา :oni2:

อ้างจาก: THE_DUTCHESS ที่ 22-02-2010 22:16:59  

ส่วนเรื่องชื่อพี่  เรียกพี่ว่าปริศนาก็ได้  เพราะพี่ต้องการทำตัวเป็นปริศนา  (เกี่ยวกันไหม)

งั้นขอเรียกพี่สั้นๆว่า "ชิน" นะคะ มาจากคำว่า "ชินปิ" ในภาษาญี่ปุ่นแปลว่าลึกลับน่ะค่ะ
งั้นก็ จากนี้ไปขอฝากตัวด้วยนะคะพี่ชิน  :bye2:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 24-02-2010 00:35:55

หนุ่มสาวเอ๋ย...พวกเจ้าจงเสพดราม่า!
โอ้ยยยยยยยยยย  พี่โน้ตดราม่าได้อีก
ขนาดนี้แค่นิดเดียวนะ  แล้วที่เหลือจะขนาดไหน ยังเหลืออีกตั้งสิบหกหน้าแหนะ
อยากทำอะไรดีๆให้อีกเป็นครั้งสุดท้าย และขอความรู้สึกดีจากไออุ่นของอ้อมกอดเป็นครั้งสุดท้าย  ดราม่า!
หลอกให้หลับตานับหนึ่งถึงร้อย บอกว่ามีของจะให้ แล้วเดินจากมาแทน 
ยิ่งกว่าในละครอีกง่ะ  พี่โน้ตแบบว่าสุดๆไปเลย
รอต่ออยู่นะคับ
เราจะรอท่าน...เพื่อเสพดราม่ากันต่อไป

อ้างจาก: zaza79 ที่ 23-02-2010 21:51:37  

อ้างจาก: THE_DUTCHESS ที่ 22-02-2010 22:16:59  

ส่วนเรื่องชื่อพี่  เรียกพี่ว่าปริศนาก็ได้  เพราะพี่ต้องการทำตัวเป็นปริศนา  (เกี่ยวกันไหม)

งั้นขอเรียกพี่สั้นๆว่า "ชิน" นะคะ มาจากคำว่า "ชินปิ" ในภาษาญี่ปุ่นแปลว่าลึกลับน่ะค่ะ
งั้นก็ จากนี้ไปขอฝากตัวด้วยนะคะพี่ชิน  :bye2:

ชอบจังเลยชื่อนี้  "ชิน"  ฟังดูไม่เลวเลยง่ะ  แถมมาจากคำว่าชิน "ชินปี"  แปลว่าลึกลับอีก  ถูกใจวัยโจ๋เลย
น้องซ่าคิดได้ไงง่ะ เรียนภาษาญี่ปุ่นอยู่หรอคับ  หรือว่าศึกษาเองเพราะชอบเป็นทุนเดิม
ถ้าศึกษาเองนี้  ขอตรบมือให้เลยคับ

ปล. ชื่อชินแล้ว  งั้นขอเป็นชิน ชิณวุฒิได้ไหมเนี่ย เอิ้กๆๆๆ  หน้าตาไม่ได้เข้าเคร้าเขาเลย
ปล.สอง  มันชิน    ป+อิ  หรือ ป+อี  มองไม่ออก

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 24-02-2010 02:47:19

ตอนแรกกะลงแค่นั้น แต่ว่าขอต่อให้ครบเลยนะครับไม่ว่าอะไรกันน้า....พอดีว่ามันย้อนกลับไปอีกครั้ง แต่แค่ต่างเวลาไม่ว่ากันนะ

10  ก.ย 48 (ต่อ)
......กูค่อยๆถอยหลังและเดินออกมาเรื่อยๆ พอพ้นมันก็หันหลังกลับโดยไม่หันมองมัน น้ำตากูไหลๆเรื่อยๆ กูเดินกลับบ้าน ไม่ดิวิ่งเลยดีกว่า ถ้าเมิงลืมตาแล้วไม่เจอกูเมิงก็ไม่ต้องสงสัย ของที่กูจะให้เมิงเป็นครั้งสุดท้ายกูให้เมิงไปแล้วมันคือหัวใจของกู กูกองไว้ให้ตรงหน้าเมิง อยู่ที่ว่าเมิงจะรุ้สึกมันหรือเปล่า กูเดินสะอึกสะอื้นตามประสาคนเจ้าน้ำตาอย่างกู เลาะชายทุ่งกลับบ้านเพราะมันคงเป็นทางที่ใกล้ที่สุด ตอนนี้น่าจะเที่ยงคืนกว่าแล้ว แปลกใจตัวเองเหมือนกันว่าเดินได้ไงในทุ่งมืดก็มืดปกติเป็นคนกลัวผี ไหงวันนั้นไม่กลัวเฉย เดินอย่างใจเย็น มาเรื่อย ลมนี่มันช่างเย็นจริงๆ กลิ่นดอกปีบนี้มันโชยไกลจริงๆ กลิ่นหอมเย็นๆ ได้กลิ่นแล้วมันทำให้กูใจเย็นลง ท้องฟ้าคืนนี้ดาวยังเต็มฟ้าอยู่ เพิ่งเคยแหงนดูดาวเป็นจริงเป็นจังวันนี้นี่เอง ความจริงมันก็สวยดี พระจันทร์เป็นเสี้ยวเหมือนรูปรอยยิ้ม น่าจะเป็นข้างขึ้นนะ เพราะว่าพระจันทร์มันหงาย น้ำตากูหยุดไหลแต่ตอนนี้มันกลายเป็นรอยยิ้มแทน มีความสุขมากๆ นะว้อยเพื่อน ตั้งแต่วันนี้ต่อไปกูจะเป็นเพื่อนที่ดีของเมิงตลอดไป กลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ"เพื่อน" อย่างน้อยกูยังได้เห็นหน้าเมิงทุกๆ วัน ถึงแม้ว่ามันจะแค่แป๊บเดียว แค่นี้กูก็มีความสุขแล้ว ถึงแล้วว ทำไมทางมันมืดจังว่ะ กลัวตกน้ำว่ะทางยิ่งแคบอยู่ยังดีนะที่กูมีเทียน จุดเทียนไปดีกว่า ถึงแล้วต้นมะขามเพื่อนรัก กูยังไม่อยากกลับบ้านขอนั่งตรงนี้นะ แค่แป๊บเดียวไม่กวนอะไรมาก
.......ที่ตรงนี้มันเหมือนจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด เวลาชีวิตของคนเรามาถึงกับทางตัน คนเราทุกคนก็มักจะหาทางออก เมื่อหาทางออกไม่ได้ก็ต้องกลับไปจุดเริ่มต้น เหมือนกูนี่ไง กลับมาอีกครั้ง เหนื่อยจังกูวันนี้ ขอพักสักแป๊บนะ อ้าวเชี้ยเทียนจะหมดและ ไม่เป็นไรก็มีหลายแท่ง จุดหมดเลยกู ปักไว้รอบๆตัว ดูไปแล้วสวยดีเหมือนกันว่ะ แสงเทียนสะท้อนกับน้ำในสระ  ขอพักสะแป๊บนึง กูเอนตัวค่อยๆหลับตา ขดตัวอยู่ซอกต้นไม้ กูได้แต่ภาวนาเมื่อกูลืมตาขึ้น ความเจ็บปวดต่างๆ มันจะจางหายไปจากใจของกู เหมือนทุกครั้ง ทุกๆๆ ครั้งที่กูเสียใจแค่ได้นอนพักตรงนี้มันก็จะกลับมาเหมือนเดิม...................
+
+
+
.......ยิ่งดึกก็ยิ่งเย็น แต่กูอยากจะอยู่ตรงนี้ ร่างกายของกูมันเหมือนคนไร้วิญญาน ไม่รับรู้ไม่สัมผัส มีสิ่งเดียวที่อยากจะทำคือการลืม คนที่เกินๆ ขาดๆ อย่างกู พอเวลามีมากกูไม่เคยรู้ค่า แต่พอหมดไปกูกลับรู้สึกว่ามันสำคัญ ชีวิตกูจะมีอะไรพอดีมั้งว่ะ รู้สึกว่าเหมือนหลับไปพักหนึ่งแต่อยู่ๆ............ได้ยินเสียงเหมือนลมหายใจรดหน้ามันอุ่นๆ  สักพักเหมือนมีใครมาลูบผม ลูบแก้ม
+++ โน๊ต.. โน๊ต..ใครเรียกกูว่ะ เขย่ากูอีก ลืมตาขึ้นเห็นเงารางๆ แต่กูรู้สึกหนักหัว มันเบลอๆ กูคงฝันไป หลับแล้วยังฝันอีกกู
+++ โน๊ต...โน๊ต ... รู้สึกว่ามีอะไรอุ่นๆมาแตะหน้าผาก ที่คอ  +++เมิงตัวร้อน เชี้ยมานอนเชี้ยอะไรตรงนี้น้ำค้างลงหัวเต็มหมดเดี๋ยวได้ตายหรอกเมิง ......กูได้ยินเพียงแค่นั้นนอกนั้นกูไม่ได้ยินเลยอะไรเลย  ตอนนั้นคิดว่าฝันทำไมมันเหมือนจริงจังว่ะ  รู้สึกหนาวขึ้นมาจับใจ เลยนอนขดตัว รู้สึกตัวเลยที่นี้เพราะปากกูสั่นกึ๊กๆ มันมึนๆ
+++ โน๊ต....โน๊ต เมิงได้ยินกูไหม ......มันเอามือตบที่แก้วกูเบาๆ 2-3 ทีได้
...... อือ ใครอ่ะ
+++ กูเอง ทิง
..... เมิงมาทำอะไรตรงนี้ว่ะ
+++ เมิงตากหากมานอนทำไมตรงนี้  ทำไมเมิงไม่กลับบ้าน...
..... กูไม่อยากกลับ แค่อยากอยู่ตรงนี้สักพัก ทำไมมึงไม่เปลี่ยนชุดสักทีว่ะ ไป เมิงกลับบ้านเมิงไปนอนได้แล้ว กูจะอยู่ตรงนี้สักพัก
+++ ไหนเมิงบอกว่าจะเอาอะไรให้กู กูนั่งหลับตาเป็นชั่วโมงรอเมิง นับเป็น หมื่นๆ  เมิงบอกกูดิเมิงมาหาอะไรตรงนี้
...... กูบอกเมิงไม่ได้หรอก มันเป็นความลับว่ะ กูขออยู่ตรงนี้สักพักนะ กูขอออ ...........กี่ทุ่มแล้ว
+++ ตี 3 ไป ไปนอนไป เด็กดีเขาไม่ดื้อกับผู้ใหญ่ ว่าง่ายๆนะเด็กน้อย
..... ว่าไปกูก็เหมือนเด็ก ที่ไม่รู้จักโตอย่างที่เมิงพูดจริงๆ มันทำให้กูคิดย้อนเรื่องต่างๆในหัว เพราะฤทธิ์ไข้ด้วยมั้งกูเลยน้ำตากูเริ่มไหลอีกแล้วที่นี้เองกลั้นไม่อยู่เลยกูร้องฮือๆ
+++ เมิงเป็นไร
...... เปล่าว ก็ไม่เป็นอะไร เมิงอย่าเพิ่งยุ่งกับกูได้ไหม กูไม่อยากเห็นหน้าเมิง ไปไกลๆ
+++ แต่กูอยากเห็นหน้าเมิง กูมีเรื่องอะไรจะบอกเมิง
..... กูไม่อยากรู้ว่ะ มันไม่เกี่ยวกับกู พอได้ม่ะ กูอยากจะพัก
+++ เมิงต้องรู้ "กูชอบเมิง" .............กูนิ่งไปเลยขนาดกูเป็นไข้ตากูยังสว่างด้วยคำพูดมันแค่ไม่กี่ประโยค
...ค่อยต่อนะครับ พอดีง่วงนอนไม่ได้นอนหลายคืนแล้วครับ พรุ้งนี้จะมาเม้นท์ให้ต่อ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 24-02-2010 03:30:13

^
^
^
จิ้ม
:z13:  ขอจิ้มนักเขียนแบบที่คนอื่นชอบทำกันมั้ง อิอิ
ตอนแรกกะว่าจะไม่เข้ามาแล้วนะเนี่ยคับ  เห็นตั้งตีสามครึ่งแล้ว  พี่โน้ตคงไม่เข้ามาแล้ว 
แถมเพิ่งเข้ามาตอนตีสองเอง
แต่ก็อดไม่ได้  ก็เลยลองเข้ามาดูอีกครั้ง
ปรากฎว่าไม่เสียเที่ยวเลยที่เข้ามา

"กูชอบเมิง"

ปล.ไม่ต้องรีบนะคับ  พักผ่อนให้พอก่อนแล้วค่อยมาต่อก็ได้  รอได้  ไม่หายไปไหนหรอกคับ
ปล.สอง  นอนดึกเหมือนกันนะคับเนี่ย
ปล.สาม  ถึงน้องซ่า  เค้าได้อ่านก่อนตัวแหละ  55+  เด็กก็แบบนี้แหละเข้ามาอ่านตอนกลางคืนไม่ได้ 

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: nextprincer ที่ 25-02-2010 01:54:31

 อ่านแล้วซึ่งจัง

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 25-02-2010 04:11:54

10  ก.ย.48    (ต่อ)
.......  สำหรับคำตอบของเมิงที่บอกว่าชอบกู ถึงกูจะอึ้งกับคำตอบที่กูไม่คิดว่าเมิงจะสามารถพูดออกมาได้ แต่เมิงรู้ไหมกูสำหรับกู กูไม่อยากาให้เมิงผิดปกติเหมือนกูหรอกนะ
......."เมิงพูดเชี้ยอะไร พูดผิดพูดใหม่ได้ กูให้โอกาสอีกครั้ง"
+++ กูไม่ได้พูดผิด  กูตามหาเมิงตั้งนาน ทำไมเมิงมาเอาของให้กูไกลจังว่ะ
...... เมิงเห็นว่ามีอะไรป่ะล่ะ......มันทำท่าดูไปรอบๆ
...... ถ้าเมิงไม่เห็นแสดงว่ามันไม่มีกูโกหก
+++ แล้วเมิงโกหกกูทำไม
..... กู  .. กูแค่อยากล้อเมิงเล่นเท่านั้น เมิงกลับบ้านไปนอนได้และ
+++ ถ้ากูไปเมิงก็ต้องไป
...... ฟาย....ตัวกูไม่ได้ติดกับเมิงนะเว้ย นี่เมิงยังไม่เปลี่ยนเสื้อนักเรียนอีกหรอว่ะ สุด สุด เมิง
+++ เมิงไม่สบาย ตัวเมิงร้อนด้วย
...... เมิงเคยห่วงกูด้วยรึ  ไม่ต้องห่วงกูหรอกกูดูแลตัวเองได้
+++ เลิกสักทีได้เหอะเมิง
...... อะไร เมิงให้กูเลิกอะไร
+++ พูดเชี้ยๆอย่างเนี๊ยะกูไม่ชอบ
.....  กูก็เป็นแบบเนี๊ยะ เป็นมาตั้งนานเมิงไม่รู้ไง้
+++ เมิงไม่ใช่แบบเนี๊ยะ เมิงเป็นอะไรบอกกูดิ
...... กูไม่ได้เป็นอะไร "กูก็คือกู" เป็นแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว
+++ กูขอถามอะไรเมิงอย่างดิ
..... เมิงจะถามอะไรกู
+++ เมิงต้องบอกตามความจริงทุกเรื่องห้ามโกหกกู
..... และถ้ากูโกหก
+++ เมิงกับกูก็อยู่แค่ 2 คนเมิงน่าจะรู้ว่าต้องเกิดอะไรขึ้น
...... สาดดด พ่อเมิงดิ พูดกำกวมกับกูอยู่นั้นจะถามอะไรก็ถาม
+++ เมิงคิดยังไงกับกู เมิงเคยรู้สึกแปลกๆกับกูบ้างไหม.......สาดถามกูซะตรงประเด็นเลยเมิง จะให้กูตอบยังไงว่ะเนี๊ยะ ไอ้บทจะไม่พูดเมิงก็เป็นใบ้ พอบทพูดขึ้นมาเมิงก็เล่นเป็นพิธีกรถามกูซะจนมุม แล้วเมิงจะให้กูตอบอะไรเมิง ให้เวลากูคิดบ้าง
...... เพื่อน เมิงก็เป็นเพื่อนกู ไม่เห็นจะรู้สึกอะไร   มันเงียบนิ่งไปพักหนึ่งก่อนที่มันจะพูด "กูขอโทษ"
...... เมิงขอโทษกูเรื่องไร
+++ เรื่องหลิน เรื่องที่ไม่คุยกับเมิง 3 อาทิตย์กว่า เรื่องไม่ไปรับเมิงไปโรงเรียน
..... เมิงจะขอโทษอะไรกู ธรรมดาคนมีแฟนก็เป็นแบบนั้นอยู่แล้ว กูไม่ว่าเมิงหรอก กูเข้าใจ
+++ กูไม่ได้เป็นแฟนกับหลิน กูขอร้องเขา กูแค่อยากรู้ว่าเมิงจะเป็นยังไงถ้ากูมีแฟน
...... ไอ้เชี้ย กูนึกในใจ น้ำตากูไหลเลย กลั่นไม่อยู่จริงๆ กูกลายเป็นคนโง่ให้มันหลอกได้ไงว่ะ เมิงนี่เนียนจริงๆ กูจับไม่ได้เลย
+++ กูเห็นท่าไม่ดีแล้ว เมิงกูเหมือนจะไปจากกูจริงๆ กูนึกว่าเมิงลืมกูแล้ว เมื่อเช้ากูเลยอยากจะบอกกับเมิงแต่กูไม่กล้า กูกลัวเมิงโกรธ  เมื่อเย็นกูไม่ได้ไปซ้อมบอลกูกลับบ้านเอารถมาจอดแล้วมานั่งตรงที่เมิงนั่งนี่แหละ แล้วกูก็ไปรอเมิงที่หน้าบ้านเมิง เมิงก็ไม่มาจนที่บ้านเมิงเขาปิดไฟกันหมดแล้วกูก็นึกว่าเมิงคงนอนไม่ออกมากูเลยกลับบ้านและก็เจอเมิง ถ้ากูรู้ว่าเมิงมาหากูป่านนี้ก็บอกเมิงไปแล้ว
..... แล้วเมิงทำไมไม่บอกตอนกูอยู่ที่บ้านเมิง
+++ กูพยายามแล้วแต่เมิงหายก่อน สาดดทิ้งกูให้นั่งคนเดียวถ้ากูเชื่อเมิงกูคงนั่งหลับตายันเช้า กูลืมตาไม่เห็นเมิงกูเรียกเมิง แต่ไม่มีเสียงขานรับกลับกูเลยเดินดูเมิงรอบๆ ไม่เจอเมิงกูเลยเอารถออก กูไปตามหาเมิงที่บ้านก่อน กูเรียกจนเขาตื่นกันทั้งบ้านเขาบอกว่าเมิงยังไม่กลับ กูเลยขี่ไปโรงเรียนไปดูตรงหลังห้องดนตรี เกือบโดนยามตีหัวด้วยกู กูขี่หาเมิงเกือบทุกที่ จนเหลือที่นี้ที่สุดท้าย แต่ถึงยังไงถ้าไม่เจอเมิงกูก็จะตามหาเมิงถึงเช้า....
..... เมิงไม่ต้องทำซึ้ง กูไม่ซึ้งกับเมิงหรอกก
+++ กูไม่ได้ทำซึ้ง กูไม่เคยแคร์ใครเมิงก็รู้ กูไม่จำเป็นต้องทำขนาดนี้เพราะแค่เมิงเป็นเพื่อนกู กูรู้ว่ามันไม่สมควรจะเกิดขึ้นแต่กูทนไม่ไหว กูอึดอัด กูรู้สึกโมโหถ้ามีใครมายุ่งกับเมิงไม่ว่าเป็นผู้หญิงผู้ชาย
..... ฟาย เมิงเข้าขั้นบ้า...ของจริง อย่าบอกว่าเมิงหวงกู กูเป็นเพื่อนเมิงนะเว้ย
+++ เมิงไม่ใช่เพื่อนกูได้ไหมว่ะ
.....  กูเป็นเพื่อนเมิงอย่างนี้หนะดีแล้ว เมิงจะคิดอะไรมาก
+++ นั้นเมิงเป็นเพื่อนกับกูแบบนี้ตลอดไปได้ไหมว่ะ
..... จนกว่าเมิงจะไม่ต้องการกูนั้นแหละวันนั้นเมิงกับกูก็ไม่ใช่เพื่อนกัน
+++ ตกลงเมิงจะนอนตรงนี้
..... เออ กูอยากนอนตรงนี้
+++ เมิงตัวร้อน กูว่าเมิงกลับบ้านดีกว่า ไปนอนบ้านกูก็ได้ ขึ้นหลังกูไปก็ได้ไป
..... ทิง...กูอยากจะอยู่ตรงนี้สักพักว่ะเพื่อน กูสับสน ให้กูคิดสักแป๊บเหอะว่ะ
+++ ให้กูช่วยเมิงคิดแล้วกัน .....มันเขยิบเข้ามานั่งใกล้ๆ จนกูรู้สักอึดอัดปวดหัวก็ปวด "ทิงกูปวดหัวเมิงอย่ามานั่งเบียดกูได้ม่ะ" พูดเสร็จแค่นั้นเองมันดึงกูพรวดมาติดกับมัน +++โน๊ต...เมิงหนาวเปล่า.. ....กูไม่หนาว +++แต่กูหนาว ...พูดเสร็จมันโน้มตัวมันลงมาเอาหน้าพักไว้ที่บ้าแล้วเอามือเอื้อมไปสอดทางด้านหลัง
....มันกอดกู อึก อึก ไอ้ทิงมันสะอึกอะไรว่ะ ลืมตาขึ้นมาดู เห็นน้ำตามันไหล มันกอดกูแล้วมันร้องไห้ทำไม กูเอามือค่อยเช็ดแก้มมัน "โน๊ต กูขอโทษ" กูรู้ว่าเมิงทรมานยังไง แต่กูก็ไม่ต่างไปจากเมิง ....เออ ช่างมันเหอะ กูเอามือลูบหัวมันเบาๆก่อนที่กูจะรู้สึกว่าหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้....รู้ตัวอีกทีเหน็บกินก็มันดันเอาตัวมันทับตัวกูที่พิงต้นไม้อยู่ เมิงเอาเปรียบกูจริงๆ ตื่นขึ้นมางัวเงียต้องนั่งให้มันนวดเป็นพักกว่าจะเดินได้........เห่อชีวิตกูมันอะไรกันนักกันหนาว่ะจบสักทีบันทึกเล่มนี้ไม่น่าเชื่อว่ามันจะมีเรื่องเมิงมากขนาดนี้เขียนไปได้ไงว่ะ 16 หน้าสาดดว่างจัดกู

จบบันทึกเล่มที่ 1

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 25-02-2010 20:37:49

"กูชอบเมิง" ... พี่โน๊ตคะ ขออนุญาตกรี๊ดยาวๆซักคอมเม้นนึงนะคะ
... สูดลมหายใจเข้า

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

 :m3:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตū
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 25-02-2010 20:45:50

เหอะๆ เป็นอย่างที่ซ่าจิ้นไว้จริงๆด้วย ว่าแล้วว่าพี่โน๊ตจะต้องกลับไปที่ต้นไม้นั่น(แต่นึกไม่ถึงจริงๆอ่ะว่าพี่ทิงจะตามไปถึงที่นั่นแฮะ)
แล้วก็เรื่องพี่หลิน ซ่ากะไว้แล้วอย่างพี่ทิงต้องแกล้งทำแหงๆ ก็แหมเล่นประชดซะขนาดนั้น อีกอย่างก่อนหน้านี้ก็เคยทำอะไรแบบนี้ด้วยนี่หนา ฮะๆ

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 25-02-2010 04:11:54  

+++ เมิงต้องบอกตามความจริงทุกเรื่องห้ามโกหกกู
..... และถ้ากูโกหก
+++ เมิงกับกูก็อยู่แค่ 2 คนเมิงน่าจะรู้ว่าต้องเกิดอะไรขึ้น

โหยยยยย เสียดายจัง จริงๆพี่โน๊ตน่าจะโกหกนะคะเนี่ย เอิ๊กๆ มีหวังได้มีบทอัศจจรย์เกิดขึ้นแหง ว้าเสียดายจัง... (ซ่าไม่ได้หื่นนะคะ!)

มีเรื่องจะถามพี่โน๊ตคะ อ่านแล้วสงสัยมากเลย ตอนนั้น ที่บอกว่าคิดแค่เพื่อน พี่โน๊ตคิดอย่างงั้นจริงๆหรอคะ แล้วความรู้สึกของพี่ทิงในตอนนั้นอ่ะ นี่หักอกเขาใช่มั้ยเนี่ย
หรือพี่โน๊ตซึนเดะเระ?

...พี่ชินคะ บทนี้ซ่าได้อ่านก่อนพี่ชินนะคะ! 555
รออีก 4 เล่มที่เหลือคะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 25-02-2010 23:55:13

มีเรื่องจะถามพี่โน๊ตคะ อ่านแล้วสงสัยมากเลย ตอนนั้น ที่บอกว่าคิดแค่เพื่อน พี่โน๊ตคิดอย่างงั้นจริงๆหรอคะ แล้วความรู้สึกของพี่ทิงในตอนนั้นอ่ะ นี่หักอกเขาใช่มั้ยเนี่ย หรือพี่โน๊ตซึนเดะเระ?

ถ้าวันนี้พี่คิดกับมันแค่เพื่อนจริงๆ วันนี้พี่คงไม่ต้องเป็นแบบนี้ :o12:

พี่โน๊ตบอกซ่าไม่ถูกหรอก ถ้าวันหนึ่งซ่ารักใครสักคนแต่ในขณะเดียวกันซ่าต้องปกป้องเขาจากสังคม เมื่อก่อน ชายรักชายเป็นเรื่องที่ไม่มีใครยอมรับเหมือนตอนนี้นะ
ครับในสมัยพี่  ชายที่รักชายหนะมักจะโดนแบนเสมอ พี่ไม่อยากให้มันต้องตกอยู่ในสภาพนั้น  ขนาดตอนนี้แม้จะยอมรับได้ว่ามันไม่ผิด แต่ในความรู้สึกลึกๆของทุกคนคงไม่มีใครมองเห็นว่าดี

พี่ว่ามันรู้ว่าพี่คิดยังไงกับมัน คนอย่างมานนหนะ(ทิง)ไม่แน่ใจอะไรมันไม่ถามหรอก ขนาดวันนั้นพี่บอกว่าเป็นเพื่อน มันยังมานอนกอดพี่ใต้ต้นไม้เลย  :-[แถมมันยังพูดขอโทษอีก แสดงว่ามันเข้าใจในสิ่งที่พี่ทำ

เรื่องบางเรื่องคนอื่นนับแสนพันแม้ฟังจากที่เดียวกันยังตีความหมายไม่เหมือนกันเลยน้องซ่า  ฉะนั้นการที่เราจะเข้าใจใครสักคนมันไม่ง่ายเลยถ้าไม่ใช่คนรู้ใจกันจริงๆคงไม่เข้าใจ

ตอนนี้น้องซ่ายังเด็กอยู่พี่โน๊ตไม่อยากให้น้องซ่า...คิดอะไรไปไกลมาก เป็นห่วงจ้า 


แต่อยากบอกว่าน้องซ่าเก่งภาษาญี่ปุ่นจัง  :laugh: วันหลังสอนพี่โน๊ตบ้างนะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 26-02-2010 00:41:17

วันนี้พี่อุตสาห์เป็นเด็กดี  ยอมอ่านหนังสือไปสอบ  (ปกติไม่แตะ)
เลยได้เข้ามาอ่านหลังซ่าเฉยๆหรอก  โด่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ค่อยดู  ตอนนี้พี่สอบเสร็จแล้ว 
ว่าง  ทีนี้  เจอกัน! 55+

พี่โน้ตไม่ให้ซ่าตั้งชื่อภาษาญี่ปุ่นให้ดูมั้ง
ลองดูดิ  รู้สึกดีนะคับมีชื่อภาษาอื่น  แล้วมีคนตั้งให้เรา  ไม่ได้ตั้งเอง

ปล.ที่จิงพี่มีชื่อภาษาจีนด้วยนะ  แต่คิดภาษาไทยเองแล้วให้พ่อแปลให้
(ปกติ อาม่า อากงจะเป็นคนตั้ังให้หลานๆ  แต่แบบว่าพี่คนท้ายๆของรุ่นแล้ว  อาม่าอากงหมดแรงตั้งให้แล้ว)
ได้มาว่า  เฉิน เถียง เล้ง  แปลว่า  มังกรฟ้าที่สง่างาม  (เฉินเป็นแซ่ในภาษาจีนของที่บ้าน แปลว่า  สง่างาม) มันก็โอนะ  แต่เราเป็นคนตั้งเองง่ะ  ไม่ได้มีใครตั้งให้

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 26-02-2010 01:50:39

ตามที่สัญญานะครับว่าถ้าจบเล่ม 1 เมื่อไหร่จะลงวันที่ 13 ส.ค. :L2:

ไม่เคยตั้งชื่อเรื่องสักที พี่ว่าชื่อเรื่องนี้เลยดีกว่า

ตอนพิเศษ ทำตามความฝันตัวเองซะ  "การเปลี่ยนแปลง"

........วันแม่แท้ๆ กูต้องทำงานหนักโครตลูกค้าเต็มร้าน วิ่งขาพันแทบล้ม เจ๊แกยังด่ากูอีกบอกกูช้า เฮ่อจะทำอะไรได้กูนอกจากต้องยอมรับตามสภาพ ก็มันไม่ทำไม่ได้นี่หว่า ไม่ทำกูก็ไม่รู้จะเอาเงินมาใช้จ่ายจากไหนนี่หว่า เลิกงานตอน 4 โมงกว่าๆ นั่งรอไอ้ทิงเมื่อไหร่ม้นจะมารับสักทีว่ะ หรือว่ามันลืมไปว่ามันบอกจะมารับกู ครึ่งชั่วโมงผ่านไป เมิงยังไม่มาอีกกูขึ้นรถกลับดีกว่า โบกมือรถสองแถวไม่รอแล้ว ปวดขาไปหมดกูนั่งนวดขาตัวเองเบาๆบนรถ ปี๊ดดดด!  ปี๊ดดดดด! สาดใครบีบแตรว่ะแม่งไม่มีมารยาทกูลำคาญ น้านติดไฟแดงอีกกู ร้อนโครต ปี๊ดดดด!  ปี๊ดดดดด! สาดจะบีบทำไมนักหนาว่ะ โมโหหันควับ เฮ้ย...ไอ้ทิง หน้าตามันยู่ยี่ คิ้วขมวดไอ้นี่โมโหอะไรมาว่ะ แล้วมันจะไปไหนว่ะ ไฟเขียวสักที ไปไวๆหน่อยหิวข้าวจะไปกินข้าวบ้านหิวโครตๆ ปี๊ดดดด!  ปี๊ดดดดด! มันขี่ถามรถมาทำไมว่ะ
+++ เมิงกดอ๊อดไม่เป็นไงงงงง
..... งงมันให้กูกดอ๊อดทำไมว่ะยังไม่ถึงบ้านกูเลย "เมิงงให้กูกดอ๊อดทำมายยยยยังไม่ถึงบ้านกูเลยยย"
+++ ไอ้ฟายยยย กูจะไปส่งเมิงกดสักทีดิว่ะ
.........อ้าวกูลืมไปเลยหิวข้าวแล้วกูไม่คิดอะไรแล้ว กดอ๊อดลงรถจ่ายตังค์ มันขี่รถจอดเดินลงมาถอดหมวกกันน็อค มันเอามือทั้งสองข้างจับหัวกูแล้วเขย่ารั่วๆ
กูเอามือปัด"เมิงทำเชี้ยไรเนี๊ยะ"
+++ กูเขย่าสมองให้เมิงเข้าที่ เมิงลืมไงว่าวันนี้กูจะไปรับ
...... กูไม่ได้ลืม กูเมิงเล่นมารับกูช้า กูก็นึกว่าเมิงลืมเลยขึ้นรถกลับบ้านเอง
+++ แล้วกูบีบแตร เมิงทำไมไม่ลง
..... กูลืม กูหิวข้าวด้วยมั้ง
+++ ไหน เมิงบอกว่าไม่ได้ลืม
..... หรอ กูบอกอย่างนั้นด้วยหรอ
.......ปั๊ก โดนมันตบหัวไปทีนึง "เมิงตบหัวกูทำไม"
+++ ชาร์จไฟหน่อยเพื่อจะได้คิดไรได้มั้ง
...... เออ คนอย่างกูมันโง่ นั้นเมิงก็ไม่ต้องมีเพื่อนโง่ๆ อย่างกู กูจะกลับบ้านเองไม่ต้องส่ง กูไปได้  .....เดินหันหลังขวับออกห่างจากมันประมาณ 3 เมตร เห็นรถสองแถวอีกคันวิ่งมา โบกมือกวักรถ รถค่อยๆวิ่งช้าจะมารับกู มันหนะกวนตีนขี่รถปีดทำเป็นจะมารับกู รถสองแถวเห็นนึกว่าเรียกรถมอเตอร์ไซค์เร่งขับเลยกูไป
...... เมิงทำเชี้ยไร  มันไม่ตอบ เอาอีกกูเดินออกมาอีกที่นี้เดินแม่งออกมาให้ไกลหน่อย รอรถได้สักพักเห็นแล้ววิ่งมาแต่ไกล โอ้ยท้องกูร้องยังกับมันจะระเบิดออกมา รถสองแถวใกล้ถึงแล้ว โบกมือให้รถจอด นึกในใจได้กลับบ้านสักทีกู รถกำลังจะจอด แป๊นนนน......ใครแข่งรถว่ะ หันมากูถอดครืด มันจอดเอี๊ยด สาดถ้ากูไม่ถอยมีหวังกูได้พิการแน่ มันเบิลรถเสียงดัง จนรถสองแถวนึกว่ามีเรื่องรีบบึ่งออก กูได้แต่มองรถที่ออกไป นึกในใจเมิงจะจองเวรกูไปถึงไหนว่ะ
..... เมิงทำอะไรว่ะ กูจะกลับบ้าน กูไหว้ล่ะกูอยากกลับบ้าน เมิงจะไปไหนก็ไป พูดเสร็จกูเดินเรื่อย มันกูขี่รถตามกูเรื่อยๆ
+++ เมิงจะเดินกลับบ้านหรอ
...... เออ หกโมงกว่าแล้ว รถเขากลับบ้านกันหมดแล้ว...
+++ มันไกลนะ เมิงจะไหวหรอ
......... กูไม่ตอบอะไรเดินต่อไป และแล้วเหมือนสวรรค์โปรดกูยังมีเหลืออีก 1 คันมาแล้ว "เมิงถอยไปเลยไม่ต้องขี่ถามกู กูจะขึ้นรถ" เที่ยวสุดท้ายด้วยเมิงคนเต็มเลยยืนก็ยืนว่ะ เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว ป่านี้กระเพาะกูเปี่อยหมดแล้ว สาดดเพราะเมิง..... กวักมือเรียกรถ รถค่อยๆจอด มันก็จอดอยู่ข้างๆ กู  รถจอดมองดูที่นั่งเป็นอย่างที่กูคิดคนเต็มรถ ยืนก็ยืนว่ะกำลังจะเดินไปขึ้นรถ  หมับ! ใครจะแขนกูว่ะ "เมิงจะดึงกูทำไม" หน้าตามันดูหงอยๆในใจกูแวบอยากจะถาม แต่ช่างมันกูมันโง่นั้นปล่อยคนฉลาดไป กูสะบัดแขนมันออกกำลังจะเดินขึ้นบันได หมับ! ที่นี้เองกระชากกูลงจากบันได คนมองกันเต็มรถ ไม่พอ เมิงไม่พอจริงๆ ดึงกูมาข้างรถ คนมองกูกันใหญ่โครตอาย เฮ้ย....สาดดดดเมิง o22 มันกอดกูต่อหน้าคนทั้งรถ รัดกูแน่นหยั่งกับจะบีบกูให้ตาย หน้าแดง หูแดงหมดกู เบื่อนหน้าหนีจากรถไม่ทันพยายามไม่ให้เขาเห็นหน้า
+++ ขอโทษ ขอโทษ วันหลังเขาจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วที่รักกก :serius2:
......เชี้ยเมิงมาพูอะไรตอนนี้สาดดด คนในรถที่เงียบๆ แค่ได้ยินเมิงพูดแค่นั้น แป๊บเดียวเหมือนนกกระจอกเลยเมิงงงง เมิงแกล้งกูอีกแล้ว

นี่แหละที่บอกว่ามันน่าอายเพราะเรื่องนี้แหละครับที่ไม่อยากเอาลง  :o8: วันนี้เอาลงให้หน่อยเดียวนะ เพราะงานเร่งจริงๆครับตอนแรกนึกว่าทันแต่ว่ามันไม่ทันจริงๆ ไม่ว่ากัน

บันทึกหน้านี้ยังไม่จบนะครับ มีต่ออีก 3 เหตุการณ์

ถ้าโพสท์จบแล้วเรามาดูกันว่าชื่อเรื่อง ว่า "การเปลี่ยนแปลง"เหมาะเปล่า ความจริงอยากตั้งชื่อของบันทึกทั้ง 5 เล่มนะครับแต่ไม่รุ้ว่าให้มันชื่อะไรดี

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 26-02-2010 03:30:54

+++ ขอโทษ ขอโทษ วันหลังเขาจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วที่รักกก  
ขอกรี๊ดแทนน้องซ่าก่อนทีหนึ่ง
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่ทิงง้อ+แกล้งพี่โน้ตได้ใจ+น่ารักมากๆๆๆๆ
รออีกสามเหตุการณืที่เหลือ  แต่ได้ข่าวว่ามันหกโมงเย็นแล้วนะ
งั้นแสดงว่าอีกสามเหตุการณืที่เหลือก็......เกิดตอนกลางคืนดิพี่โน้ต


ปล.ลองเสนอชื่อเรื่องดูมั้งได้ไหมคับ  บันทึกห้าเล่ม...เมื่อไม่มีเธอ  หรือจะเอาอีกชื่อ





























 
สีซอให้ควายฟัง   (อันนี้ล้อเล่นนะคับ  ขำๆ  แทนพี่โน้ต=เสียงเพลง=ซอ/ทิง=กระทิง=ก็เหมือนๆควายนั้นแหละ..รึป่าว)

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 26-02-2010 22:37:49

อ๋อเพราะแบบนี้น่ะเองถึงอาย หึๆ จะกรี๊ดแล้ว แต่พี่ชินแย่งซีนไปแล้ว แถมยังมาแย่งซ่าจิ้นอีก เหตุการณ์ต่อไปเ้ป็นตอนกลางคืน จำไว้เลยพี่ชิน! :z3:

เรื่องชื่อนี่ต้องค่อยๆคิดกันนะคะ เพราะปกติซ่าก็เรียกเรื่องนี้ว่า "ทำความฝันของตัวเองซะ" ไปซะแล้วจิ

อ้างจาก: THE_DUTCHESS ที่ 26-02-2010 00:41:17  

พี่โน้ตไม่ให้ซ่าตั้งชื่อภาษาญี่ปุ่นให้ดูมั้ง
ลองดูดิ  รู้สึกดีนะคับมีชื่อภาษาอื่น  แล้วมีคนตั้งให้เรา  ไม่ได้ตั้งเอง

โน๊ตภาษาญี่ปุ่นก็คือ "โนะโตะ" อ่ะแหละค่ะ พอดีที่ญี่ปุ่นไม่มีคำว่าสมุดน่ะ เลยใช่คำยืมมาจากภาษาอังกฤษ

จริงๆก็อยากเรียกพี่โน๊ตว่า "โนตอน" เหมือนกันนา พอดีมันเป็นชื่อพระเอกจากเกมส์ "มิราเคิล โนตอน" น่ะคะ แต่อย่างพี่โน๊ตไม่ใช่อ่ะ อย่างพี่โน๊ตต้องนายเอกเท่านั้น!! โนตอนชอบแกล้งอากิระั(นายเอก)อยู่บ่อยๆน่ารักดีคู่นี้่
ไหนๆก็ไหนๆแล้วเอาภาพมาแปะด้วยเลย โปรโมทไปในตัว
(http://www.alice-kobe.com/ot_bl_syoukai/noten_cd_sg.jpg)
บอกตรงๆว่านิสัยของพระเอก(ซ้าย)เกมส์นี้เหมือนพี่ทิงเลย ส่วนนายเอก(ขวา)ก็นิสัยคล้ายๆพี่โน๊ตด้วย
ลองไปหามาเล่นดูนะค่ะ ตัวละครวาดสวยดีด้วย แต่เป็นเกมส์ BL 18+ นี่ดิ... แต่ซ่าไม่แคร์อ่ะ 18 ก็ 18 ดิ ไม่สนๆ

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 25-02-2010 23:55:13  

แต่ในความรู้สึกลึกๆของทุกคนคงไม่มีใครมองเห็นว่าดี

คนอื่นจะเป็นยังไงซ่าไม่รู้หรอกนะ แต่ว่าสำหรับซ่าแล้ว ซ่าว่าพวกที่รักเพศเดียวกันนี่น่านับถือมากๆเลยนะ ถ้าเป็นเพศเดียวกันไม่ว่าอะไรก็เข้าใจกันง่ายกว่า สนิทกันง่ายกว่า ถ้าให้ซ่าเลือกนะ ซ่าอยากแต่งงานกับผู้หญิงด้วยกันมากกว่า ไม่งั้นก็ขออยู่ขึ้นคานไปเลย...!!

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 27-02-2010 00:38:42

อ้างจาก: zaza79 ที่ 26-02-2010 22:37:49  

โน๊ตภาษาญี่ปุ่นก็คือ "โนะโตะ" อ่ะแหละค่ะ พอดีที่ญี่ปุ่นไม่มีคำว่าสมุดน่ะ เลยใช่คำยืมมาจากภาษาอังกฤษ

อ่าว  ชินเข้าใจว่า  ชื่อพี่โน้ตนี้  หมายถึง  โน้ตเพลงมาตลอดเลยนะเนี่ย
กะว่าจะบอกซ่าตั้งชื่ออะไรที่เกี่ยวกับเสียงเพลงให้พี่โน้ตหน่อย

ว่าแต่ซ่ายังไม่เห็นบอกเลยว่าทำไมเกิ่งภาษาญี่ปุ่นจัง
รู้ลึกรู้จิงมากมาย

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 27-02-2010 04:26:53

พี่ชอบชื่อเรื่อง ชินดีนะ  สีซอให้ควายฟัง  5555+

พี่ว่ามันก็จริงอย่างที่ ชิน เขาใจปกติพี่พูดมากแต่พูดเท่าไหร่ มันจะหันกลับมาถามทุกครั้ง "มึงพูดเรื่องอะไรว่ะ"

พี่เองโมโหมันทุกที อุตาส่าห์สาธยาย มันนี่ไม่ค่อยเข้าใจอะไรเท่าไหร่

เก่งอยู่อย่างเดียวมันแกลังคน ถนัดมันที่สุด



ต่อเลยดีกว่า ..........13  ส.ค.48  "การเปลี่ยนแปลง"
...
......กูทำเชี้ยอะไรไม่ถูกเลย ยืนตัวแข็งหูกูนี้ได้ยินแต่เสียง วิ๊งค์  วิ๊งค์  สักพักรถก็ออกไป แต่.....ได้ยินเสียงยายคนหนึ่งในรถตะโกนออกมา" ไอ้หนูเอ้ยย...ฟ้าจะแลบลูก" โอ้ย...กูอาย.....เขาจะจำหน้ากูได้ไหมเนี๊ยะ   วี๊ด วิ้วว กลุ่มวัยรุ่นที่ขี่ผ่านเห็น ร้องทักแบบแซว ๆ
.....ปล่อยกูได้แล้ว   เงียบ.....
+++ เมิงได้กลิ่นอะไรเปล่า
...... กลิ่นอะไรว่ะ
+++ วันนี้กูใส่น้ำหอมมา .....โห ไอ้ฟายทำกูขนาดนี้เมิงยังให้กูสังเกตเมิงอีกหรอกูจะแทรกแผ่นดินหนีอยู่แล้ว
..... ปล่อยกูได้หรือยัง เงียบ...ยังเงียบ  "เมิงจะปล่อยกูได้หรือยัง"  ดิ้นกูดิ้นและเริ่มสะบัด  ไอ้เชี้ยเหมือนตุ๊กแกรัดกูซะแน่นเกาะติดทุกสถานการณ์เลยเมิง ยิ่งดิ้นเหมือนยิ่งรัด ตัดสินใจ เหลือแต่ปากที่ใช้ได้ หมับกัดแม่งที่หัวไหล่ ไม่ปล่อยใช่ไหม
+++ โอ้ย...โอ้ย .....
......มันผละออกแต่กูโมโหกัดแม่งเต็มแรงไม่ปล่อย
+++ ปล่อยกูเจ็บ ไอ้สาดเมื่อชาติก่อนเมิงเป็นหมาหรือไง  เมิงจะปล่อยหรือไม่ปล่อย เมิงไม่ปล่อยใช่ไหมมมม ฟืดด ....ผละเลยกู "เมิงทำเชี้ยอะไรกับกูเนี๊ยะ"
กูเอามือปาดแก้ม รู้สึกได้ตัวร้อนผ่าวๆ
.... ..กูจะกลับบ้าน เมิงจะไปไหนก็ไป กูหิวข้าวปวดท้องจะตายแล้ว ถอยกูจะกลับบ้าน พูดเสร็จเดินจั้มๆ
+++ เมิงกูไปส่ง (มันขี่รอชลอตามหลังมา)
...... ไม่ต้องกูจะกลับเอง
+++ เมิงเห็นกูเปล่า
..... ให้กูเห็นอะไรว่ะ
+++ ดูกู กูเท่ห์ม่ะวันนี้ กูอาบน้ำแต่งตัวมารับเมิงเลยนะเว้ย ฉีดน้ำหอมด้วย ไปกินข้าวกัน
..... ไม่เอากูจะกินข้าวบ้าน กูเหนื่อย เหม็นไปหมดทั้งตัวแล้วกู
+++ ไม่เห็นเหม็นเลย เมื่อกี้กูดมไม่เห็นได้กลิ่น
...... สาดดด เมิงเลิกพูดได้แล้วกูอาย
+++ แล้วเมิงจะให้กูไปส่งไหม
.....ไม่ต้องกูไปเองได้
+++ เออดีกูไปล่ะ
..........ไอ้สาดขี่รถไปเลย นี่ก็จะทุ่มแล้วด้วย จะมีรถผ่านไหมว่ะ กูต้องเดินกลับบ้านจริงๆหรอเนี๊ยะ ไม่น่าปากดีเลยกู ข้างหน้ามีร้านขายของ รอดตายแล้วกู เห็นแลคตาซอย ขนมปังคว้าหมับจ่ายตังค์ ยัดใส่ท้องอย่างรวดเร็ว เฮ่อกู รอดตายไปอีก 1 มื้อ แต่กูต้องเดินกลับบ้าน ไม่เป็นไรว่ะออกกำลังกายไปในตัว เดินๆเล่นๆเดี๋ยวก็ถึง เดินออกมาได้สักพักเริ่มเหนื่อยกูไกลโครต เมิงไม่ห่วงกูบ้างเลยหรอว่ะ นั่งข้างฟุตบาตเอามือทุบขาตัวเองเบาๆ รู้งี้กูไม่ลงรถตั้งแต่ทีแรกก็ดีแล้ว ป่านกินข้าวนอนอยู่บ้านแล้ว แต่วันนี้กูก็ผิดอยู่ดี มันอุตส่าห์นัดแต่กูไม่รอ แต่กูว่ากูรอแล้วนะ วันนี้เห็นมันแต่งตัวมาซะเท่ห์แต่ไม่กล้าชมเดี่ยวเหลิง....เดินต่อดีกว่าเดี่ยวไม่ถึง ทุ่ม 20 นาทีแล้วกว่าจะถึงคงไม่เกิน 2 ทุ่มครึ่งว่ะ 
+++ หมับ! เมิงไปกับกู
......  ไปไหน กูอยากกลับบ้าน
+++ เออ กูพากลับแน่ ขึ้นรถ
.....  เมิงมารับกูแงะ
+++ เปล่ากูมารับแฟนกูตั้งหาก
.......... จึ๋ย สาด เล่นเอากูเสียวสันหลังวาบ "แฟนเมิงใครหรอ แนะนำให้กูรู้จักมั้งดิ"
+++ เออเดี๋ยวกูจะแนะนำ เมิงอย่าตกใจก็แล้วกัน
...... เมิงขี่เข้าตลาดทำไม
+++ กูหิวข้าว ไปเดินตลาดกับกูหน่อย นึกในใจกูเดินมาเป็นชั่วโมงและยังจะให้กูเดินอีกหรอ
.......พอถึงลงรถมันเดินตรงไปร้านหอยทอด "เมิงจะกินข้าวไม่ใช่หรอ" +++เปล่ากูอยากกินหอยทอด  มันทำท่าชี้ไปที่ป้าย โครตขำป้ายเขียนว่า "คืนนี้คุณกินหอยแล้วหรือยัง" (ถ้ามาที่ปากน้ำโพแล้วเดินตลาดริมน้ำ ถ้าไม่ได้กินหอยทอดร้านนี้แล้วถือว่ามาไม่ถึง )
อร่อยหรือกูหิวไม่รู้ สัดไปซะ 2 จานอิ่มไปเลยกู ดูนาฬิกา 2 ทุ่มแล้ว
...... อิ่มยั้ง กลับบ้านเหอะ
+++ เมิงจะรีบกลับไปไหนเมิงกลัวเขาย้ายบ้านหนีไง้
..... เปล่าก็เมิงบอกจะไปส่งบ้าน กูยังไม่ได้อาบน้ำเลย
+++ เมิงอาบบ้านกูก็ได้...เมิงนอนบ้านกูนะ  เมื่อเย็นกูบอกแม่เมิงแล้วว่าเมิงจะไปทำรายงานบ้านกู
...... จึ๋ย ! เมิงวางแผนอะไรหรือเปล่าวว่ะ " กูจะอาบได้ไง กูไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยน"
+++ ฟาย ก็เสื้อกูไง กางเกงกูก็มี
...... แต่กูไม่มีกางเกงใน กูจะเอาไหนเปลี่ยน
+++ เมิงก็ไม่ต้องใส่ ตอนนอนกูยังไม่ใส่เลย
.........โห่กูน่าแดงเลยเมิงนี่ชอบพูดอะไรทำอะไร ต่อหน้สาธารณชนอยู่เรื่อย กูอายเป็นเหมือนกันนะโว้ยยย ใจกูเต้นตุ๊บๆ "มันจะดีหรอว่ะ กูเกรงใจน้าทูนเข้า"
+++ เมิงนอนเป็นเพื่อนกูหน่อย "กูคิดถึงแม่" ......ว่าไปมันก็คงเหงาเหมือนกัน เออไปนอนเป็นเพื่อนมันสักคืนจะเป็นไรไปว่ะ  กูเงียบไม่พูดอะไร
+++ เมิงไปเดินเล่นเป็นเพื่อนหน่อยดิ
...... ที่ไหน มันชี้มือไปที่แม่น้ำ ก่อนที่มันจะเดินนำออกไป .....เมิงไม่มีที่เดินหรอกตรงนี้อ่ะมีแต่ร้านขายของ
+++ กูจะไปริมชนตั้งหากเมิงไม่เห็นหรอก็ไปที่รถ
...... สาดไม่บอกกู มันขี่รถบึ่งริมชล บรรยากาศเอาีจริงๆ มันจอดรถตรงหน้าศาลากลาง จากตรงนี้จะมองเห็นสะพานเดชา และบริษัทเป๊บซี่ ลมเย็นดีจัง กูนั่งพัก.......................

เน็ตไม่ค่อยดีเลยอ่ะครับ พิมพ์ไปได้เยอะและแต่เสือกดับไปงั้น อันนี้พิมพ์ให้ใหม่ได้หน่อยเดียว
เดี๋ยวพรุ้งนี้ จะมาอับให้ใหม่นะครับ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 27-02-2010 19:54:53

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 27-02-2010 04:26:53  

ได้ยินเสียงยายคนหนึ่งในรถตะโกนออกมา" ไอ้หนูเอ้ยย...ฟ้าจะแลบลูก" โอ้ย...กูอาย.....เขาจะจำหน้ากูได้ไหมเนี๊ยะ 

ฟ้าจะแลบ...? ซ่าไม่เข้าใจความหมายของคำๆนี้อ่ะคะ ใครก็ได้อธิบายที

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 27-02-2010 04:26:53  

+++ ปล่อยกูเจ็บ ไอ้สาดเมื่อชาติก่อนเมิงเป็นหมาหรือไง  เมิงจะปล่อยหรือไม่ปล่อย เมิงไม่ปล่อยใช่ไหมมมม ฟืดด ....ผละเลยกู "เมิงทำเชี้ยอะไรกับกูเนี๊ยะ"
กูเอามือปาดแก้ม รู้สึกได้ตัวร้อนผ่าวๆ

อะไรอ่ะคะ อ่านแล้วงง พี่โน๊ตกัดพี่ทิงอยู่ แล้วทำไมถึงออกได้อ่ะ พิมพ์ตรงไหนตกป่าวอ่ะคะเนี่ย ซ่าอ่านแล้วงงกับประโยคนี้มากเลย

ฉากต่อไป...!! เหตุการณ์จะเกิดขึ้นที่บ้านหรือพี่ทิงอ่ะป่าวนะ?
ไม่ใส่ กกน. นอน? มีหวังถ้านอนด้วยกัน นอนกอดกันล่ะก็... กรี๊ดดดดดๆๆๆๆ  :pighaun:

อ้างจาก: THE_DUTCHESS ที่ 27-02-2010 00:38:42  

อ่าว  ชินเข้าใจว่า  ชื่อพี่โน้ตนี้  หมายถึง  โน้ตเพลงมาตลอดเลยนะเนี่ย
กะว่าจะบอกซ่าตั้งชื่ออะไรที่เกี่ยวกับเสียงเพลงให้พี่โน้ตหน่อย

ว่าแต่ซ่ายังไม่เห็นบอกเลยว่าทำไมเกิ่งภาษาญี่ปุ่นจัง
รู้ลึกรู้จิงมากมาย

อ่าวหมายถึงโน๊ตเพลงหรอคะ? ถ้างั้นก็ต้องเป็น "องกากุ โนะโตะ" แล้วถ้างั้น
อ๋อพี่ชินคะ พอดีซ่าเรียนภาษาญี่ปุ่นอยู่ด้วยนะ ส่วนพวกที่รู้ลึกๆนี่ก็ถามๆอาจารย์ท้ายชั่วโมงอ่ะค่ะ อะไรที่สงสัยก็ซัดคำถามเขาเต็มที่อ่ะนะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 28-02-2010 01:27:42

5555+  ฟ้าจะแลบ มันเป็นภาษาบ้านพี่หนะครับ มีความหมายว่า "ฟ้าผ่า" ประมาณนี้หนะครับ


ส่วนตอนที่พี่กัดที่แขนมันแล้วอยู่ๆ พี่ถอยออกมา  :o8: เอ่ออ พี่กัดตรงไหล่มันหนะ แล้วพี่ไม่ยอมปล่อย มันเลยก้มหน้าลงมาหอมแก้มพี่ พี่เลยผละออก  :กอด1:

 :z3:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 28-02-2010 01:47:48

อ้างจาก: zaza79 ที่ 27-02-2010 19:54:53  

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 27-02-2010 04:26:53  

ได้ยินเสียงยายคนหนึ่งในรถตะโกนออกมา" ไอ้หนูเอ้ยย...ฟ้าจะแลบลูก" โอ้ย...กูอาย.....เขาจะจำหน้ากูได้ไหมเนี๊ยะ 

ฟ้าจะแลบ...? ซ่าไม่เข้าใจความหมายของคำๆนี้อ่ะคะ ใครก็ได้อธิบายที

ยายแกหมายความว่า  เดียวฟ้าจะผ่าเอา  ที่เวลาคนเขาชอบแซ่วว่าถ้าผู้ชายกอดกันหรือว่าโดนตัวกัน(แบบไม่ธรรมดาเหมือนเพื่อนกันทั่วไป)แล้วเดี๋ยวฟ้าจะผ่า

อ้างจาก: zaza79 ที่ 27-02-2010 19:54:53  

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 27-02-2010 04:26:53  

+++ ปล่อยกูเจ็บ ไอ้สาดเมื่อชาติก่อนเมิงเป็นหมาหรือไง  เมิงจะปล่อยหรือไม่ปล่อย เมิงไม่ปล่อยใช่ไหมมมม ฟืดด ....ผละเลยกู "เมิงทำเชี้ยอะไรกับกูเนี๊ยะ"
กูเอามือปาดแก้ม รู้สึกได้ตัวร้อนผ่าวๆ

อะไรอ่ะคะ อ่านแล้วงง พี่โน๊ตกัดพี่ทิงอยู่ แล้วทำไมถึงออกได้อ่ะ พิมพ์ตรงไหนตกป่าวอ่ะคะเนี่ย ซ่าอ่านแล้วงงกับประโยคนี้มากเลย

สำหรับตัวพี่นะ  พี่เข้าใจว่าพี่โน้ตคงกำลังกัดพี่ทิงทั้งทีพี่ทิงเขาปล่อยแขนออกจากตัวพี่โน้ตแล้ว(อารมณ์ประมาณกูยังไม่สาแก่ใจ ทำกูอายซะขนาดนั้น  แค้นฝั่งหุ่นเอามากเลยนะเนี่ยพี่โน้ต)
แล้วที่นี้พี่ทิงเลยบอกให้พี่โน้ตปล่อย  ไม่งั้นจะ..ฟืดด  ไอ้คำนี้แหละที่พี่สงสัยว่าอะไร  แต่เห็นเขียนว่าหลังจากนั้นพี่โน้ตเอามือเช็ดแก้ม  พี่เลยเข้าใจว่าต้องโดนพี่ทิงหอมแก้มมาแน่เลย  แถมกลางถนนอีก  กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดทีหนึ่ง

อ้างจาก: zaza79 ที่ 27-02-2010 19:54:53  

ฉากต่อไป...!! เหตุการณ์จะเกิดขึ้นที่บ้านหรือพี่ทิงอ่ะป่าวนะ?
ไม่ใส่ กกน. นอน? มีหวังถ้านอนด้วยกัน นอนกอดกันล่ะก็... กรี๊ดดดดดๆๆๆๆ  :pighaun:

อันนี้น้องซ่ากำลังคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นอยู่  อย่าบอกนะว่าคิดแบบเดียวกับพี่อยู่

อ้างจาก: zaza79 ที่ 27-02-2010 19:54:53  

อ้างจาก: THE_DUTCHESS ที่ 27-02-2010 00:38:42  

อ่าว  ชินเข้าใจว่า  ชื่อพี่โน้ตนี้  หมายถึง  โน้ตเพลงมาตลอดเลยนะเนี่ย
กะว่าจะบอกซ่าตั้งชื่ออะไรที่เกี่ยวกับเสียงเพลงให้พี่โน้ตหน่อย

ว่าแต่ซ่ายังไม่เห็นบอกเลยว่าทำไมเกิ่งภาษาญี่ปุ่นจัง
รู้ลึกรู้จิงมากมาย

อ่าวหมายถึงโน๊ตเพลงหรอคะ? ถ้างั้นก็ต้องเป็น "องกากุ โนะโตะ" แล้วถ้างั้น
อ๋อพี่ชินคะ พอดีซ่าเรียนภาษาญี่ปุ่นอยู่ด้วยนะ ส่วนพวกที่รู้ลึกๆนี่ก็ถามๆอาจารย์ท้ายชั่วโมงอ่ะค่ะ อะไรที่สงสัยก็ซัดคำถามเขาเต็มที่อ่ะนะ

พี่ก็ไม่รู้นะว่าโน้ตตัวไหน  อันนี้รอพี่โน้ตมาคอนเฟิร์เองดีกว่า

ปล.วันนี้แอบงงว่าทำไมวันนี้น้องซ่างงหลายจุดจัง  นึกว่าโปรแล้วซะอีกนะเรา
ปล.สอง  พี่โน้ตเอาจิงหรอ  ผมแค่พูดเล่นๆเอง  ผมว่าเอาชื่อทำความฝัน..ก็ดีอยู่แล้วนะ  เพราะว่ามันถูกตั้งมาตั้งแต่ต้นอยู่แล้วหนิ  ไม่งั้นพี่โน้ตก็ทำเป็นใส่วงเล็บเป็นชื่อตอนดิ  แล้วก็ใช้ชื่อเก่านี้แหละ  ดีอยู่แล้วนะคับ  คนจำได้แล้วด้วย  เดี๋ยวกลับมาหาอ่านไม่เจอ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 28-02-2010 01:50:09

อ่าว  พี่โน้ตมาปาดตอบเองก่อนแล้ว  อุตสาห์มานั่งพิมพ์ตั้งนาน
แต่ก็ดี  ได้ทราบความจิงแล้วว่าทำไมพี่โน้ตถึงเลิกกัดพี่ทิง
รู้แล้วก็ขอกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดอีกหนึ่งที

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 28-02-2010 04:19:09

...... สาดไม่บอกกู มันขี่รถบึ่งริมชล บรรยากาศเอาีจริงๆ มันจอดรถตรงหน้าศาลากลาง จากตรงนี้จะมองเห็นสะพานเดชา และบริษัทเป๊บซี่ ลมเย็นดีจัง กูนั่งพักตรงบันไดทางลงแม่น้ำ ลมนี่มันช่างเย็นจริงๆ นั่งหลับตาสักพัก สูดลมเข้าปอดเต็มๆ แล้วถอยหายใจ ... เฮ่อ รู้สึกโล่ง วุ้ยกู มองไอ้ทิง นั่งเหยียดขากระดิกตีนดิ๊กๆ สบายจริงนะเมิง นั่งมองรถที่วิ่งผ่านสะพานเดชา เวลานั่งมองไกลเหมือนเป็นลูกไฟ วิ่งเร็วๆ ดูแล้วก็เพลินดีเหมือนกัน ปล่อยใจคิดไปเรื่อยๆ นั่งอมยิ้มเหมือนคนบ้าเลยกู รู้สึกตัวอีกที.....
....เฮ้ยเมิงเล่นเชี้ยไรว่ะ   สาดดด มานั่งอยู่ข้างหลังกูตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไม่รู้สึกตัวเลยว่ะกู แถมยังเอามือมาขยุ้มหัวกูเล่นอีกจับหัวกูโยกไปโยกมา
++ หัวเมิงเหนียวจังว่ะ
.... กูยังไม่ได้อาบน้ำไม่เหนียวให้รู้ไปดิ
++ มีกลิ่นด้วยเมิงง  กูว่าเมิงทำโรงงานปลาร้าแง๋ กลิ่นนี้ชัวร์
... สาดดด ถ้ากูทำป่านนี้กูเอามาใส่ปากเมิงและ
++ไหนๆ ดมตัวหน่อยดิว่ามีกลิ่นเปล่าว.....พูดเสร็จมันก็นั่งซ้อนหลังกูซะงั้นกูจะลุกแต่ไม่ทันซะและมือมันเอื้อมเข้าใต้แขนกูตั้งแต่เมื่อไหร่ รัดกูแน่นเลยเมิงงง
..."เมิงจะทำอะไรกู"
++ เมิงอยู่เฉยๆดิ อย่าดิ้นดิเมิงกูยังไม่ได้ทำอะไรเมิงเลย
...."ถ้ามีผู้ชายมากอดเมิงอย่างเงี้ยะเมิงจะทำยังไงว่ะ"
+++กูก็ก้านคอเลยดิ แต่ถ้าเป็นเมิงปล่อยกูเมื่อไหร่เมิงตาย
...........สาดดดด เล่นเอากูหน้าแดงเลยเมิง บรรยากาศพาไปจริงๆ เลยนั่งนิ่งๆ อยู่เฉยๆ มันคลายมือออกไม่รัดกูแน่นและ แต่มันค่อยๆเอาหน้ามันซบตรงไหลกู สักพักขนลุกซู่เลยกู ไอ้สาดดด มันเอาจมูกมาไส้ตรงซอกคอ
.... เมื่อทำเชี้ยอะไร
+++ กูไม่ได้ทำอะไรเมิงเลย กูพิสูจน์กลิ่นเฉยๆ
..... แล้วเมิงไปพิสูจน์อะไรตรงนั้นว่ะ
+++แล้วเมิงจะให้กูพิสูจน์ตรงไหน
..... ตีนนน ตีนกูไง เดี่ยวกูถอดรองเท้าให้เมิงดมให้ชื่นใจเลยเอาไหม
...... โป๊ก! เมิงเขกหัวกูไมสาดดด
+++ ปากดีนะเมิง เดี่ยวพัด....หลังมือกูเลย  ........กูนิ่งไปไม่พูดอะไร มันพูดกรอกหูกี่ครั้งไม่ตอบ กูหยิ่ง สักพัก......
+++ เมิงเจ็บไหมเมื่อกี้ กูขอโทษนะทำแรงไปหน่อย ....สาดขนาดแรงหน่อยเดียวเล่นเอาหัวกูจะทะลุ พูดเสร็จมันเอามือมาคลึงตรงที่มันเขก
+++ โอม... เพี้ยง หายแล้ว ......เมิงทำเป็นเล่นไปนะเมิง ทำกูเจ็บแล้วยังหัวเราะอีก.....มันเริ่มคลายมือที่กอดกูจนกูจะหายไม่ออก ที่นี้มันกลายเป็นกอดแบบหลวมๆ มันเอาหน้าซบที่บ่าก่อนที่จะถอนใจเฮือกใหญ่ 
+++ โน๊ตเมิงอยากฟังเพลงเปล่า กูจะร้องให้ฟัง ........กูนิ่งไม่พูดเมิงอยากทำไรเมิงทำไป กูไม่สนใจ
+++ เมิงโมโหกูไง้
..... เปล่าก็ไม่ได้โมโหเมิง
+++ เมิงโมโหกู กูรู้เมิงพูดแบบเนี๊ยะ
...... กูไม่ได้โมโหเมิงหูเมิงแตกหรอ
+++ เนี๊ยะเมิงโมโหกู ตะคอกใส่กู
.....  เออ กูโมโหเมิงแล้วทำไม
+++ บอกไม่ได้โมโหกูแค่นี้ก็หมดเรื่อง .....เมิงฟังอะไรผิดเปล่าว่ะกูงง อีตอนก็ไม่โมโหบอกว่ากูโมโห อีตอนกูโมโหกลับบอกว่ากูไม่โมโห เมิงนี้กวนทีนนสุดๆ
+++ พร้อมฟังเพลงยั้ง ก็ซ้อมมาอย่างดี
..... เพลงอะไรว่ะ เขมรไล่ควายดิ เหมาะกับเมิง
+++ เออนั้นทำภาพประกอบมิวสิคเลยไหม กูเป็นเขมร เมิงเป็นควาย แต่ให้กูขี่นะเพราะว่ากูไม่ไล่
+++ พร้อมฟังยั้ง เงียบอย่างนี้กูถือว่าเมิงพร้อม.........มันกระซิบอยู่ข้างๆ หู ฟังแล้วจักเดียมว่ะ (ไม่ขอใส่เนื้อร้องนะครับ)แบบว่าเขิลอ่ะเดี๋ยวรู้เพลงโปรดเรา
..... กูหัวเราะกับเสียงมัน หน้าตาดีนะเมิงแต่เสียงแม่งไม่ได้เรื่อง ร้องผิดร้องถูก แต่ยังไงมันก็เพราะดีว่ะ
+++ กลับบ้านดีกว่าไปเหอะ จะ เทียงคืนแล้ว
..... เออ กูเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว
+++ มันค่อยๆ ปล่อ่ยแขนและลุกขึ้น มองเห็นหน้ามันตอนไฟส่อง แดงเถือกเลยเมิง ส่วนกูนะเหรอ ไม่รู้ว่ะ มันแปลกๆ แต่กูก็ชอบว่ะ


แค่นี่ก่อนครับต่อไปจะตีจากรีเดิมนะครัลบ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: JkrR ที่ 28-02-2010 04:58:07

หวัดดีครับโน้ต

คิดว่าเราน่าจะอายุเท่าๆกันนะ

ความจริงอ่านตอนแรกๆแล้วล่ะ แต่จิตตก ตัดใจไม่อ่าน

แต่หลังๆ รู้สึกว่าโน้ตดูจะร่าเริงขึ้น มีการตอบสนองกับมิตรักนักอ่านทั้งหลาย

เดี๋ยวเคลียร์เรื่องสอบกับโปรเจคเสร็จจะตามอ่านนะครับ

เห้อออ กลัวจิตตกเหมือนกันนะ แอบมีความหลังคล้ายๆโน้ต

ถ้าโน้ตไม่รังเกียจ เอาไว้เรามาเขียนไดอารี่รักรันทดแข่งกันในนี้ดีกว่าเนอะ หะๆๆๆ

เป็นกำลังใจเน้อ

ปล. น้องซ่ามาลั้ลลากระทู้นี้บ่อย หายไปจากทู้เด็กเหงาเลยนะ ชริ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 28-02-2010 14:06:21

เพลงอารงอาราย  เอามาแปะเดี๋ยวนี้เลยพี่โน้ต  มิตรรักทั้งหลายจะได้เข้าถึงอารมร์ด้วย
ตอนนี้มีกอด(แถมเริ่มให้พี่ทิงกอดแล้วด้วย  ไม่ปฏฺิเสธแล้วนะ)และไซร้คอแล้ว
ต่อไปมันจะมีมากกว่านี้อ่ะป่าวหนอ :impress2:

ปล.สามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้เกิดไปสองแล้วรึป่าวพี่โน้ต  ไม่รู้จะนับอันไหน มันเด่นและหวานกันไปหมด
ชินนับตอนหอมแก้มกลางถนนกับตอนกอดแล้วร้องเพลงให้ฟังเป็นสองครั้งแล้วนะ  เหลืออีกครั้งหนึ่งใช่ป่าวเนี่ย

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตū
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 28-02-2010 18:09:44

ว้าเสียดายจังอยากรู้จังว่าเพลงอะไร นั่งจินตนาการ...
ประท้วงพี่โน๊ต จงบอกชื่อเพลงมาซะดีๆ หุๆ  o18

อ้างจาก: THE_DUTCHESS ที่ 28-02-2010 01:47:48  

ปล.วันนี้แอบงงว่าทำไมวันนี้น้องซ่างงหลายจุดจัง  นึกว่าโปรแล้วซะอีกนะเรา

ซ่าน่ะโปร แต่พี่ชินน่ะซุปเปอร์โปร!!
ยกนิ้วให้เลยอ่ะ  o13

อ้างจาก: JkrR ที่ 28-02-2010 04:58:07  

ปล. น้องซ่ามาลั้ลลากระทู้นี้บ่อย หายไปจากทู้เด็กเหงาเลยนะ ชริ

โฮะๆพี่หนิง ช่วงนี้ซ่าไม่ค่อยกลับบ้านหลัก(กระทู้เด็กเหงา)เลย ช่วงนี้มาคลุกอยู่นอกบ้านบ่อยๆ ฮะๆ

จริงด้วยๆ พี่โน๊ตกับพี่ชินน่าจะไปเล่นที่บ้านหลักของซ่าบ้างนะคะ เนี่ยนะ อยู่ข้างบนนี่เอง ทุกคนในบ้านต้องดีใจแน่ๆที่มีสมาชิกในบ้านเพิ่มขึ้น
ยังไงก็ลองไปดูให้ได้นะคะ ไม่จำเป็นต้องอ่านกระทู้แรกๆหรอก เพราะตอนนี้กลายเป็นบ้านพูดคุยทั่วไปไปซะแล้ว นี่คือเหตุผลว่าทำไมมันถึงกลายเป็นกระทู้กลายพันธ์

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 28-02-2010 18:33:26

แล้วก็ชื่อเรื่อง อืม... เอาอะไรดีนา...?

พี่ทิงคือลมหายใจของพี่โน๊ตสินะ... เรื่องนี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีต... ตอนนี้พี่ทิงไม่ได้อยู่กับพี่โน๊ตแล้ว...
ลมหายใจ... เมื่อก่อน...
.
.
.
"ลมหายใจของเมื่อวาน" ชื่อนี่ก็เพราะดีนะซ่าว่า นั่งคิดชื่อไปๆมาๆกลายเป็นชื่อเพลงของ Lipta ซะงั้น เหอะๆ

แต่ก็แล้วแต่พี่โน๊ตนะคะว่าจะให้ชื่อเรื่องว่าเรื่องอะไร ถ้าได้แล้วบอกซ่าด้วยล่ะ เดี๋ยวหลงกระทู้  :m26:

พูดถึงเพลงลมหายใจของเมื่อวาน ซ่าก็ชอบเพลงนี้นะเพราะดีเหมือนกัน
~แต่ก่อนยังไงวันนี้ฉันยังคงเหมือนเดิม ไม่มีใครมาเพิ่มเติม ทุกอย่างยังคงเหมือนอดีตในวันนั้น ♪~

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 01-03-2010 02:11:00

หวัดีครับคุณ JkrR ไว้วันหน้าเราเขียนไดอารี่แข่งกันนะครับ แต่ผมว่าผมคงแพ้ เพราะผมเขียนไม่เอาไหนเลย เคยนึกอยากจะเชียนเหมือนกันครับแต่นึกเรื่องไม่ออก นี่ถ้าไม่ใช่บันทึกประจำวันที่ผมเขียน ตอนอยู่ มันธยม มันคงไม่ได้ขนาดนี้ เพราะเมื่อก่อนผมบ้าเขียน มีเรื่องอะไรนิดๆหน่อยๆ เขียนลงไปหมด มันเลยเตลิดไป 5 เล่ม งงเหมือนกันว่าเขียนได้ไง เพราะผมไม่มีคนปรึกษาด้วยมั้งตอนนั้น เลยเขียนมันลงไปในไดอารี่ ประมาณว่าเขียนสิ่งที่อยู่ในใจแล้วก็ตอบเองประมาณนี้หนะครับ :o12: :o8:

ดีน้อง ซ่า ที่น่ารักนะครับ น้องซ่าเป็นอีกคนที่ทำให้พี่โน๊ตรู้สึกดีกับการกระทำในอดีตทั้งที่เมื่อก่อนพี่โน๊ตคิดว่า มันเป็นเรื่องที่ไม่สมควรเกิดขึ้นกับตัวพี่เอง ความจริงพี่น่าจะคิดได้ตั้งนานนนนน

น้องซ่าเป็นคนน่ารักนะครับ น่ารักแบบนีตลอดไปนะ :impress3:


ดีน้อง ชินปี ขอบคุณนะครับที่อ่านเรื่องพี่มาตลอด พี่เองก็ทักคนไม่ค่อยเพราะปกติพี่ก็เงียบๆ อยู่แล้ว ขอบคุณสำหรับการแนะนำดีๆนะครับ ถ้าพี่เจอมันเมื่อไหร่พี่จะทำตามที่น้องชินบอกน้า o13

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 01-03-2010 04:59:31

13 สิงหาคม 48
......หลังจากที่นั่งกินลมชมวิว จนอิ่มแล้ว กูก็จะได้กลับบ้านไปนอนซะที เหนื่อยมาทั้งวัน นั่งซ้อนท้ายมันรู้สึกดีจังวะ กูนี่โรคจิตชอบมองท้ายทอยมัน ไม่รู้เป็นยังไงกูเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน กูว่าคงเป็นเพราะว่าเวลากูเจอเมิง เมิงจะชอบยืนเต๊ะท่าทำเป็นไม่เห็นใคร หันหลังให้กูตลอด มันเลยกลายเป็นว่ากูต้องเดาว่าใครเป็นเมิงเวลาเมิงอยู่กับคนเยอะ ๆ หรือมองเมิงจากข้างกูนี่จำเมิงได้แม่น มันเลยกลายเป็นว่ากูจะเห็นข้างหลังเมิงก่อนข้างหน้า กูเลยชอบเมิงท้ายทอยเมิงมั้ง เพราะปกติเจอหน้าเมิงก็มีแต่เรื่องต้องทะเลาะกันตลอด
+++ เมิงเป็นไร เงียบผิดปกติ
...... เปล่ากูแค่คิดอะไรเพลินๆ ง่วงนอนด้วย กูไม่อยากพูดมาก
+++ เมิงง่วงนอนก็นอนดิ พิงมาดิ
...... กูไม่อยากพิงเมิงหรอกกูกลัว ขี่ยังกลับจรวด ยังงี้กูคงไม่กล้าหลับสักวินาทีเดียว
+++ เมิงเวอร์ไป ......มันก็ค่อยขี่ช้าๆ เหมือนที่คนอื่นขี่ทั่วไป เห่อ กู ค่อยนั่งได้อย่างเต็มตูดหน่อย ขี่ผ่านแม่น้ำนี่รู้สึกดีแหะ ลมพัดเย็นตลอดเลย ถ้ามีเสื่อนะจะปูนอนตรงนั้นเลย เย็นสบายดีจริงๆ
+++ โน๊ตๆ เอาของในกระเป๋าเสื้อข้างหน้าหน่อยดิไม่กล้าล่วง
...... เมิงบ้าเปล่าจะให้กูหยิบของจากกระเป๋าเสื้อเมิงข้างหน้านะ เมิงเอามือล่วงเองง่ายกว่ามั้ง
+++ กูไม่ถนัด เมิงหยิบให้กูหน่อย
..... เออ  ...เอาสอดไต้แขนเอื้อมจากด้านหลังมันควานหากระเป๋าเสื้อด้านหน้า ไม่เห็นมีว่ะ  นึกในใจวันนี้ไอ้ทิงมันใส่เสื้อยืด ไม่มีกระเป๋านี่หว่า แล้วมันให้กูหาของเชี้ยอะไรว่ะ กำลังจะดึงมือกลับ หมับ!
+++ เมิงง่วงนอน เมิงก็พิงหลังกูนี่ ไม่ต้องฝืน
......กูฝืนอะไร ไม่เห็นกูจะฝืนตรงไหน กูว่ากูก็ไหวนะ
+++ เมิงหยุดพูดได้ม่ะ เงียบ และไม่ต้องพูดอีก ......อ้าวเมิงจะยังไงเนี๊ยะเมื่อกี้ยังพูดล้อเล่นกับกูอยู่เลย แล้วทำไมอยู่ๆ ทำขึ้นเสียงตวาดว่ะ กูตามอารมณ์มันไม่ทันจริง ๆ กูจะดึงมือกลับมันยังจับมือกูแน่นเลย ขี่รถมือเดียวอีกเมิงกูกลัว ทนไม่ได้กู
...... "เมิงให้กูช่วยขี่ไหม เดี่ยวกูจับแฮนด์ให้ข้างนึง จับกันคนละข้างจะได้ลงข้างทางพร้อมกัน"
+++ เออ กูรู้แล้ว.....มันจับมือกูไปแปะไว้ตรงเอว กูกำลังจะดึงมือกลับ
+++ถ้าเมิงดึงมือกลับ กูจะซิ่ง ....นึกในใจ จะให้กูกอดเอวก็ไม่บอกนะเมิง ลีลาจริง ๆ ไหนๆก็ไหนๆ เลยเอาอีกมือไปแปะไว้ตรงเอวมันอีกข้าง เอาหน้าซบหลัง แต่วันนี้ตัวมันหอมดีว่ะ ใช้สบู่ยี่ห้ออะไรว่ะ ไม่ได้อยากดมนะแต่หน้ามันไปซบหลังมันก็เลยจำใจ หรือว่ะ เออ งงกับตัวเอง
........หลับตาลืมตาอีกทีเห็นทางใกล้บ้านกูแล้ว เลี้ยวขวาไปสุดทางก็ถึงบ้านกู แต่....เฮ้ยทำไมขี่เลย นึกไปนึกมา อ่อ กูสัญญาว่าจะไปนอนบ้านมันกูต้องเจอกับอะไรบ้างวะเนี๊ยะ
+++ ลงมาดิเมิงจะให้กูใส่รถเข้าบ้าน หรือว่าเมิงจะแบกรถเข้าบ้าน
...... เออ กูรุ้แล้ว ดูมันใส่รถเข้าบ้านมัน มันหันมา "เมิงจะให้กูใส่เมิงเข้าบ้านกูด้วยไหม"
...... ไม่ต้อง กูใสตัวเองได้   เดินขึ้นบ้านมันมองเห็นน้าทูนหลับแล้ว เหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนแกนอนในมุ้งพร้อมกับดิ้นเหมือนเด็ก ไอ้ทิงไปจับพ่อมันนอนเข้าที่เสร็จก่อนที่จะดึงกูไปห้องมัน
+++ อะนี่ ผ้าขนหนู เสื้อกู กางเกงกู ไปอาบน้ำไป ....กูรับของมาและถอดเสื้อกางเกงออก เข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ เดินออกมา อ่าวเสื้อกู กางกูหายไปไหนว่ะ แล้วไอ้ทิงล่ะมันหายไปไหน ไอ้เวร เมิงแกล้งกูอีกแล้วเมิง เดินหามันรอบบ้าน ไปได้ยินเสียงใครสะบัดผ้า เดินไปหลังบ้าน อึ้งไปเลยกู ไม่คิดไม่ฝันว่ามันจะทำให้กูขนาดนี้ มันหันมาให้กูพอดี มันทำท่ายิ้มแบบแยกเขี้ยว เห็น 32 ซี่ก่อนที่มันจะพูดออกมาโดยที่กูไม่ต้องถาม
+++ กูว่ามันเหม็นว่ะ กูเลยมาขยำน้ำให้ ใส่น้ำยาปรับผ้านุ่มให้เมิงด้วยจะได้หอมๆ พรุ้งนี้ใส่ไปจะได้ไม่มีกลิ่น......กูนี่ยิ้มปากจะฉีก เมิงเปลี่ยนไปเยอะว่ะ หมู่นี้
.... เมิงก็ไปอาบน้ำดิกูอาบเสร็จแล้ว นอนจะได้สบายเนื้อสบายตัว
+++ เออ นั้นเมิงปูที่นอนกางมุ้งด้วย
............จัดการปูที่นอนกางมู้งเสร็จเอาหมอนข้างกั้นกลาง ปกติกูชอบนอนติดกำแพงไม่มีอะไรผิงกูนอนไม่หลับ คงต้องอาศัยหมอนข้างแล้วคืนนี้ นั้นมันอาบน้ำเสร็จและ ไวโครตเมิง
..... เมิงวิ่งผ่านน้ำมาไง้
+++อ แล้วเมิงสนใจมาวิ่งกับกูไหมล่ะ
.........ชอบจังเมิงพูดสองแง่ เนี๊ยะ ไม่เถียงอะไร กูนอนเหนื่อยทั้งวันนี่ก็ปาเข้าไปจะ ตี 1 หลับตากำลังเคลิ้มได้ที่....พรืดดด! ใครดึงหมอนข้างออกว่ะ
+++ เมิงเอามากั้นทำไมกูอึดอัด นอนไม่หลับ
......  เออออ.. กูขอโทษกูไม่รุ้ นอนได้แล้วเมิงงง กูห้าวแล้วห้าวอีกแต่ก็นอนไม่หลับเพราะมีอะไรให้กูพิง ตัดสินใจกลับไปดึงหมอนข้างมาไว้ข้างกู เอ่อค่อยยังชั่วหน่อยลืมกำลังจะหลับ   ......ฟืดดด! ตาแจ้งเลยกู "เมิงทำอะไร"  +++ กูดมดูว่าเมิงหายเหม็นแล้วหรือยัง ....."เมิงเลิกเล่นได้แล้ว กูจะนอนนน ง่วงโว้ย"
+++ กูไม่ได้เล่น  เมิงกอดกูหน่อยดิ
..... เออเดี่ยวได้ฟ้าผ่าตายหรอกเมิง
+++ อ่าวทำไมวันนั้นเมิงยังกอดกูได้
...... ก็เมิงไม่สบาย
+++ แล้วมันต่างกันตรงไหนว่ะ
...........เออ กูไม่รู้ แต่ที่รู้กูง่วงนอนเมิงเข้าจายไหม  มันเงียบและหันกลับไปนอนหันหลังให้กู แต่มันกลับกลายเป็นกูที่ต้องนอนไม่หลับ กูยังงงกับตัวเอง ความจริงมันไม่ต่างๆ สำหรับวันที่เมิงไม่สบายกับวันนี้อย่างที่เมิงพูด แต่ทำไมกูถึงกลัวที่จะกอดเมิง หรือว่ากูหาเหตุผลอ้างเมิงไม่ได้เวลาที่กูเขิล มันคงหลับแล้ว ตี 2 แล้วกูยังกลับมาคิดกับคำตอบของกูเองง พรุ้งนี้กูได้กลายเป็นผีดิบแน่ยังไม่นอน สงสารมันเหมือนกัน มันคงนอนคนเดียวมานาน เห่อหลับสนิทเลยเมิงง เอาก็เอาว่ะทำใจกูสักครั้ง ผมมันสวยดีว่ะ กูเลยเผลอตัวขยับไปใกล้มันลูบผมมันเบาๆ กลัวมันตื่น เมิงนี่ตอนนอนดูน่ารักว่ะ อดใจไม่ไหวหอมแก้มมันเบาๆ 2 ทีอย่างนี้เขาเรียกว่าลักหลับเปล่าวว่ะ แก้มหอมว่ะเมิงใช้แป้งแคร์ทาซะด้วย กลับมานอนที่เดิม   เฮ่อ.... สบายใจแล้วกูนอนหลับตาต่อกำลังเคลิ้ม สักแป๊บสะดุ้งอีกกู "ไอ้ทิง มันเอาหัวมาซุกตรงแขน โอบกูซะแนน กูแค่มองมันยังไม่ได้พูดอะไรมันก็สวนกูมาก่อน "เงียบสักครั้งได้ไหม" พูดเสร็จมันก็กอดกูซะแน่น จนดูเหมือนว่ากูเป็นหมอนข้าง ส่วนกูไม่รู้ทำไงจำใจไปอย่างนั้นกอดมันตอบ แล้วหอมหน้าผากมันไปที หลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่แต่ตื่นขึ้นมามันยังกอดกูแน่นอยู่เลย ไม่อยากปลุกมันรอให้มันตื่นเองเลยนอนดูมันหลับจนมันลืมตา ส่วนกูก็แกล้งบอกว่าเพิ่งตื่นแต่ความจริงแล้วก็ตื่นก่อนเมิงเป็นชั่วโมง .........สำหรับกูแล้วทิง กูปล่อยเมิงไม่ได้แล้ว กูมาไกลเกินไปแล้วทั้งที่กูพยายามจะหยุดแต่เหมือนมันกลับผลักให้กูเข้าไป..กูไม่สนใครแล้วกูจะเดินหน้าว่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า เตรียมตัวเหอะเมิงงงง

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 01-03-2010 10:11:45

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 01-03-2010 02:11:00  

ดีน้อง ซ่า ที่น่ารักนะครับ น้องซ่าเป็นอีกคนที่ทำให้พี่โน๊ตรู้สึกดีกับการกระทำในอดีตทั้งที่เมื่อก่อนพี่โน๊ตคิดว่า มันเป็นเรื่องที่ไม่สมควรเกิดขึ้นกับตัวพี่เอง ความจริงพี่น่าจะคิดได้ตั้งนานนนนน

น้องซ่าเป็นคนน่ารักนะครับ น่ารักแบบนีตลอดไปนะ :impress3:

ซ่าขอไปนั่งยิ้มคนเดียวตรงมุมห้องก่อนนะคะ :-[

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 01-03-2010 04:59:31  

แต่ทำไมกูถึงกลัวที่จะกอดเมิง หรือว่ากูหาเหตุผลอ้างเมิงไม่ได้เวลาที่กูเขิล

นั่นน่ะอธิบายได้ง่ายมากๆเลยค่ะ เป็นเพราะว่าตอนนั้นพี่โน๊ต"รัก"พี่ทิงเข้าเต็มเปาแล้วล่ะค่ะ ดังนั้นจึงอายที่จะกอดพี่ทิงในฐานะเพื่อน เพราะในใจของพี่โน๊ตนั้นคิดเกินเพื่อนไปแล้ววววว หุๆ  :impress2:
อีกเหตุผลหนึ่งคือพี่โน๊ตคงกลัวที่จะยอมรับ"ความจริงของหัวใจ"ตัวเองด้วยแหละค่ะ แต่ก็นะตอนหลังบอกว่าจะเดินหน้า ตอนนั้นซ่าคิดว่าน่าจะยอมรับได้แล้วล่ะนะ

"เตรียมตัวเหอะเมิงงงง"
อ้ายยยยย อะไรน่ะ พี่โน๊ตกำลังทำให้ซ่าจิ้นเตลิดอยู่นะคะเนี่ย... จะว่าไปซ่าก็อยากเห็นนะคะ เคะเป็นฝ่ายรุกเมะเนี่ย กรี๊ดดดดด  :pighaun:

พี่ชินคะ ถึงซ่าจะต้องนอนแต่หัวค่ำนะคะ แต่ซ่าก็ตื่นเช้ามาชิงซีนอ่านก่อนได้นะคะ โฮะๆ :laugh3:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตū
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 01-03-2010 23:21:38

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 01-03-2010 04:59:31  

นั่งซ้อนท้ายมันรู้สึกดีจังวะ กูนี่โรคจิตชอบมองท้ายทอยมัน ไม่รู้เป็นยังไงกูเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน กูว่าคงเป็นเพราะว่าเวลากูเจอเมิง  เมิงจะชอบยืนเต๊ะท่าทำเป็นไม่เห็นใคร หันหลังให้กูตลอด มันเลยกลายเป็นว่ากูต้องเดาว่าใครเป็นเมิงเวลาเมิงอยู่กับคนเยอะ ๆ หรือมองเมิงจากข้างกูนี่จำเมิงได้แม่น มันเลยกลายเป็นว่ากูจะเห็นข้างหลังเมิงก่อนข้างหน้า กูเลยชอบเมิงท้ายทอยเมิงมั้ง เพราะปกติเจอหน้าเมิงก็มีแต่เรื่องต้องทะเลาะกันตลอด

พี่โน้ตต้องการจะสื่ออะไรรึป่าว
อิอิ

อ้างจาก: zaza79 ที่ 01-03-2010 10:11:45  

พี่ชินคะ ถึงซ่าจะต้องนอนแต่หัวค่ำนะคะ แต่ซ่าก็ตื่นเช้ามาชิงซีนอ่านก่อนได้นะคะ โฮะๆ :laugh3:

ง่ะ เจ็บ!
จี๊ดถึงกระดองใจเลยประโยคนี้  มันแทงใจจิงๆ  เจ็บมากมายเลบน้องซ่า

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 03-03-2010 01:32:59

 :haun4: คิดไรอยู่พี่รู้นะ  พี่ได้สื่ออย่างน้านนน :serius2:  พี่หมายถึงทุกครั้งที่เจอมานน มันจะชอบยืนหันหลังให้พี่หนะ

ความจริงพี่มีชื่อจีนด้วยนะน้อง ชิน " ฟู่ ซิน หง" มันแปลว่าความมั่งคั่งรำรวยอันเป็นสิริมงคล อากงแถวบ้านตั้งให้ตอนเด็กๆหนะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 03-03-2010 03:06:26

 :L2:อย่างแรกที่ต้องขอโทษที่ไม่ได้มาโพส อาจทำให้หลายๆคนเฝ้ารอ หรือเปล่า 5555+ คือผมไม่สบายหนะครับ ปวดไปหมดทั้งตัว ช่วงนี้ไม่ค่อยสบายบ่อยหนะครับเพราะอากาศมันร้อน และต้องคอยเอาเอกสารที่ฝึกงานไปส่งเลยเจออากาศหนาว และมาเจอร้อน มันก็เลยไม่สบาย  :เฮ้อ: ทิง เวลากูไม่สบายทีไรกูคิดถึงเมิง นั่งอ่านบันทึกเล่มที่ 2 ของตัวเอง อ่านไปขำไป บางเรื่องบางเหตุการณ์ที่คอยย้ำความรู้สึก บางเรื่องที่ลืมไปแล้วก็มี ทั้งที่อยากจำเรื่องราวทั้งหมด ถ้ากูไม่ได้จดบันทึกป่านนี้ กูคงลืมหมดและก็ได้ ยิ่งอ่านบันทึกเล่มนี้กูยิ่งรักเมิงเพิ่มขึ้นว่ะ5555+  กูจะรอเมิงนะ

บันทึกเล่มที่  2
30  ก.ย. 52
........ปิดเทอมภาคเรียนที่ 1 แล้วชีวิตกูมีแต่การทำงาน ถ้าไม่ทำงานแล้วกูจะเอาอะไรกินนนนนน  เฮ้อ....เมิงเป็นไงบ้างว่ะ กูคิดถึงเมิงว่ะ กูไม่ได้เจอเมิงมาประมาณ อาทิตย์กว่าๆ เกือบ สองอาทิตย์แล้วดิได้แต่ยินแค่เสียงเองว่ะ ไม่กล้าบอกว่าคิดถึงเมิงงง ความจริงกูกะว่าจะไม่เขียนแล้วบันทึกเนี๊ยะ แต่ว่ากูไม่สบายใจว่ะเดินผ่านร้าน B2S กำลังเลือกหน้งสืออ่านเล่นอยู่ ตาเหลือบไปเห็นไดอารี่ รู้สึกอยากได้เดินดิ่งตรงไปดู สวยว่ะ พลิกด้านหลังดูราคาแทบวางไม่ทัน 250 บาท
สาดดตังค์ในกระเป๋ามี 400 กะว่าจะซื้อเสื้อใหม่สักตัว อยากได้ก็อยากได้เลยต้องวางแบบฝืนๆ เดินออกจากร้านมองเห็นปากกานิ้วกระดิกเลยกูเลยต้องเลยไปลองเขียนสักหน่อยเลยได้ปากกาไปหลายด้าม เอาก็เอาว่ะเดินกลับไปเอาไดอารี่เล่มที่อยากได้เดินดิ่งๆ ไปที่เค้าท์เตอร์จ่ายตังค์เสร็จ เศร้าอีกเหลือตัง 100 กว่าบาทอดได้เสื้อใหม่เลยกู แต่ก็ไม่รู้สึกอะไรเพราะกูได้ไดอารี่แล้ว
.........กลับบ้านได้ลงมือเขียนความในใจที่มีอยู่มานาน หลังจากวันเกิดมันกับเหตุการณ์ที่กูจะจำไปตลอดชีวิต ตั้งแต่วันนั้นกูก็เข้าใจอะไรมันมากขึ้น มันมารับกูทุกวันตรงเวลา และอีกอย่างก่อนกูจะกลับบ้านมันจะคอยพูดกรอกหัวกูเสมอ "เมิงกูคิดถึงเมิงนะ" เมิงคิดถึงกูด้วย ถ้ากูรู้ว่าเมิงไม่คิดถึงกูเมิงเจอกูแน่ ทั้งที่เจอกันทุกวันเมิงยังพูดกับกูแบบนี้ ไอ้ฟายยกูจะคิดถึงใครได้ว่ะนอกจากเมิงกูอยากพูดแบบนี้แต่กูพูดไม่ได้สักที หลังจากวันที่ 16 กูก็ไม่ได้เจอมันอีก เศร้าว่ะแต่ไม่เป็นไรยังดียังได้คุยกัน ก็เมิงเสือกเป็นนักกีฬาดังเองนี่หว่าดันติดตัวเขต สอบเสร็จเลยต้องเก็บตัว กรรมตกอยู่ที่กูที่ต้องนั่งรอเมิงกลับ คิดถึงเมิงว่ะได้คุยอย่างเดียวแต่ไม่ได้เห็นหน้ารู้สึกหงุดหงิดว่ะ เฮ้อ ถอยหายใจเป็น 10 รอบแล้ววันนี้ การรอคอยนี่มันช่างแสนจะทรมานว่ะ ยิ่งนับวันรอยิ่งรู้สึกท้อแท้
.........เมิงเป็นไงบ้างก็ไม่รู้ว่ะ กูอยากจะไปหาเมิง แต่เมิงดันเก็บตัวซะไกลเวอร์ โทรศัพท์กูก็ไม่มี ต้องโทรตู้เอาลำบากโครตๆ  มือถือทำไมแพงจังว่ะกูล่ะเซง วันนี้เป็นวันหยุดของกูโครตโชคดีได้หยุดสิ้นเดือน นึกแล้วกูก็ขำตัวเองว่าทำไปได้ไง โทรศัพท์หาเมิงทุกวัน ตกเย็นต้องแลกเหรียญไว้ 20 บาท ไอ้ตู้นี่ก็กินเหรียญไวโครต 20 บาทคุยได้ไม่ถึงชั่วโมงความจริงมันก็นานนะหรือว่ากูคิดไปเอง งง ก็สำหรับกูมันไวนี่หว่า เมิงบอกว่าไม่ให้โทรศัพท์เข้ามือถือบอกว่ามันเปลืองให้กูโทรไปเมิงตอน 2 ท่มเพราะว่าที่นั้นมีโทรศัพท์บ้านอยู่จะได้ถูกลง มันก็จริงกูลองโทรเข้ามือถือเมิง 20 บาทได้ 5 นาทีกินตั้งกูหยั่งกับปล้น ทำไมเวลาตอนนี้กูอยากจะพูดกับเมิงหลายเรื่องแต่พอได้พูดจริงๆอย่างมากกูก็คุยได้นิดเดียว นอกนั้นมีอันต้องทะเลาะกันตลอด ก็เมิงหงะกวนตีนกูตลอดพอกูด่า เมิงก็หัวเราะกูยิ่งโมโหใหญ่ อะไรที่ยั่วประสาทกูได้เมิงนี่ชอบทำจังง เมื่อวานโทรไปหา...
.....หวัดดี ...เงียบ....สวัสดีครับ ได้ยินหรือเปล่า นึกในใจเชี้ยโทรศัพท์เสียเปล่าวว่ะ พูดอีก สวัสดีครับ ได้ยินผมหรือเปล่า เชี้ยจริงๆหยอดไป 5 บาทแต่ดันโทรศัพท์เสียเขาไม่ได้ยินเสียดายตังค์นึกพิเรน ดันเสือกอยากพูดโทรศัพท์แบบที่อยากพูดแต่ไม่เคยพูดกับมันสักที ไม่รู้ทำไม พูดกับมันแล้ว อยากจะพูดแต่พูดไม่ออก หรือว่ากูไม่กล้าหรือว่ากูกลัวมันรู้ช่างมันแต่ตอนนั้นเสือกอยากพูดเพราะว่ามันไม่ได้ยิน
.....เอ่อ ชวนตามแฟนผมให้หน่อยครับ ทิงอ่ะครับ 
.....อ๋อ ไม่อยู่ใช่ไหมครับ นั้นช่วยบอกแฟนผมด้วยว่า ผมคิดถึงมัน บอกมันด้วยว่าให้มันอาบน้ำด้วย สระผมด้วย เวลานอนก็ให้มันห่มผ้าด้วย และสุดท้ายบอกให้มัน "คิดถึงผมด้วย"
โล่งได้พูดออกไปแล้วรู้สึกว่ามันโล่ง ขนาดพูดคนเดียวกูยังหน้าแดงได้ขนาดนี้รู้สึกได้ว่ะ หน้ากูนี่ร้อนวูบๆ มองดูหน้าจอตู้โทรศัพท์เหลืออีก 1 บาทเสือกเสียดายขึ้นมาอีกพูดอีกกู
..... ยังไงพี่ก็อย่าลืมบอกแฟนผมน้า ว่าให้มันคิดถึงผม และถ้ามันกลับมาผมจะจุ๊บปากมัน 2จุ๊บ..... คะนองปากจริงๆกู พอเอาเข้าจริงไม่เคยกล้าทำสักครั้งแม้แต่จะพูดอะไรที่มันตรงความรู้สึกตัวเองยังไม่เคย กูนี่ไม่เคยมั่นใจในตัวเองเลยย พอกำลังจะวางหู
+++ เมิงบอกกูเองนะว่าจะจุ๊บปากกู 2 จุ๊บ
.....สาดสะดุ้งสุดตัวเลยกู มันได้ยินที่กูพูดตั้งแต่แรกเลยหรอว่ะ โทรศัพท์ไม่ได้เสียแล้วทำไมเมิงไม่พูดสาดด กูต้องตกเป็นเหยื่อของเมิงตลอด กูยังไม่แน่ใจว่ามันได้ยินหรือเปล่าหยอดตังค์ถามมันอีก
...... เมิงได้ยินอะไรหรือเปล่า
+++ หึ กูไม่ได้ยิน.....โล่งอกไปกู
...... แล้วเมื่อกี้ใครรับโทรศัพท์ว่ะ
+++ กูเอง
...... เชี้ย แล้วเมิงบอกไม่ได้ยินได้ไงว่ะ
+++ กูไม่ได้ยินที่เมิงพูด แต่กูได้ยินแฟนกูพูด......เอิ้ก พูดไรไม่ออกเลยกู หน้าร้อนวูบๆ ใจเต้นตึกๆ ตอนนั้นหัวกูนี่คิดไรไม่ออก เสือกถามมันอีกก
...... แล้วเมิงได้ยินว่าไงงง
+++ ไม่รู้ กูจำไม่ได้ความจำสั้น
+++ โน๊ต เมิงวานอะไรหน่อยดิ
...... มีอะไร
+++ วานบอกแฟนกูหน่อยอาทิตย์หน้าเขาให้กูกลับบ้านได้ 2 วัน บอกแฟนกูด้วยอย่าลืมมาจุ๊บปากกูด้วย 2 ที
....... โอ้ยกูพูดอะไรไม่ออก เข่าอ่อนสั่นๆเลยกู เหมือนขโมยที่โดนจับได้ จากหน้าแดงซีดเลยกู เสียงกูนี่สั่นจนฟังได้ชัดเลยเมิง
+++ เมิงเป็นไรว่ะ ไม่สบายแงะ
...... เปล่าแค่นี้นะโว้ย
+++ เดี๋ยวดิ กูกลับวันที่ 6-7 ตุลานะ
..... เออ นั้นแค่นี้นะ
+++ เดี๋ยวดิ
...... เมิงมีอะไรอีก
+++ อย่าลืม ฝากบอกแฟนกูด้วย
...... เออ ถ้ากูเจอแล้วจะบอกแค่นี้นะ
+++ อีกอย่างดิ บอกแฟนกูด้วย"กูคิดถึงมาน"
.....อืออออ แล้วกูก็วางโทรศัพท์ กูจะทำไงดีว่ะไม่น่าทำอะไรพิเรนเลยกู เซงกับการกระทำของตัวเอง นั่งคิดไปคิดมา แต่ลึกๆ มันก็ดีใจว่ะ กูจะได้เจอเมิงงแล้ว

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 03-03-2010 21:24:08

พี่โน๊ตคะ ขออนุญาตนะคะ

กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด

เฮ้อ ลมหมดปอด

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 03-03-2010 21:32:15

เมื่อวานซ่าไม่ได้เข้าบอร์ดน่ะคะ เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าพี่โน๊ตแอบดองไม่ยอมอัพน้ะ หึๆ
แต่เห็นเวลาอัพของวันนี้แล้ว... ตี 3 โฮกกกกก ซ่ายังหลับไม่ตื่นเลยนะนั่น

แต่ว่านะ... นี่ขนาดเล่มเล่มสองยังหวานซะขนาดนี้ เล่มหลังๆจะขนาดไหนเนี่ย อ๊าย สุดจะบรรยาย~
ไม่รู้ยังไงซ่ามีลางสังหรณ์ว่า ตอนจบของเล่มที่ 5 มันจะจบลงด้วยความเศร้าอ่ะดิ งิๆ
แต่ยังไงก็ตาม เรื่องยังไม่ถึงตรงนั้นจะกังวลอะไรไป ยังตอนนี้ขอให้ซ่าได้เติมพลังชีวิตทุกวันด้วยเรื่องของพี่โน๊ตก่อนแหละกัน 555
พี่โน๊ตรู้เปล่า เพราะเรื่องของพี่โน๊ตนะเนี่ย ทำให้ซ่าทานข้าวได้ครบ 3 มื้อ!

ใช่ๆ ถ้าไม่เป็นการรบกวนเกินไป ซ่าอยากเห็น"ต้นไม้"แห่งความทรงจำของพี่ๆทั้ง 2 ได้ป่าวเอ่ย? แหะๆ

:m23:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 04-03-2010 03:40:09

4 ต.ค.48
.........ใครบางคนหรือใครหลายๆ คนบนโลกนี้บอกว่าความรักมันช่างสวยงามน่าคนหาและทุกคนปราถนาที่จะได้มันมา และใครหลายๆคนบนโลกนี้ต่างก็บอกอีกว่าความรักเหมือนการได้รับความทุกข์ซึ่งมันสามารถบรรดาลความทุกข์ถึงขนาดเผาผลาญชีวิตให้วอดวาย แล้วใครจะสามารถบอกกูได้มั้งว่ากูควรทำอย่างไรกับความรู้สึกแบบนี้ นี่คือ"รัก"ใช่ไหม ถ้าหากว่านี่คือ "รัก" ตัวกูเองจะตัดสินใจยังไงกูเองก็ยังไม่รู้เหมือนกัน ถ้าหากความรักที่กูได้มามันเป็นเหมือนคนอื่นที่เขามีกันกูคงเรียนรู้ที่จะยอมรับได้โดยที่กูไม่รู้สึกว่ามันแตกต่าง แต่สิ่งที่กูรู้อยู่ตอนนี้มันเป็นความรักที่ใครหลายๆคนเคยพบเจอและเคยต้องทรมาน แต่สำหรับกูเองตอนนี้อยากจะลองเรียนรู้ความรักที่ตัวกูเองยินดีที่จะให้มันผ่านมาและจะเรียนรู้มันอย่างตั้งใจ ชีวิตกูที่ได้รู้จักความสุขได้เพราะมีมัน ขอบคุณ เจ้าความรัก.....
....... อีก 1 วันมันก็กลับจากฝึกซ้อม กูนี่ดีใจจนเนื้อเต้น เกินไปหรือเปล่ากู เวลาที่เรารอคอยอะไรสักอย่างแล้วมันจะมาถึงนี่ มันช่างเป็นเวลาที่แสนทรมานสู้ไม่รู้เลยดีกว่าว่ามันจะมาตอนไหน ยิ่งเรารู้วันเวลาที่รอคอยเมื่อไหร่มันเหมือนว่าเวลาที่เรากำลังใช้อยู่มันช่างนานแสนนาน ไม่มีเหตุการณ์อะไรที่มันเกิดขึ้นตอนนี้มีเพียงหัวใจกูที่ว้าวุ่นเร่งวันเร่งคืน ให้มันมาเร็วๆ
....... เวลาก่อนก็คิดถึงเมิง เมิงเป็นหรือเปล่า เข้านอนกูก็ยังคิดถึงเมิง กินข้าวกูยังคิดถึงเมิงเลย ตอนนี้กูเข้าใจตัวกูเองมากขึ้น ทิงเมิงล่ะเข้าใจกูแล้วหรือยัง สิ่งแรกที่กูเจอเมิง กูจะกอดเมิงว่ะ 555+ ช่วงนี้กูไม่รู้เป็นอะไร อยากกอดเมิง สงสัยเป็นโรคขาดความอบอุ่นแน่นอน ง่วงนอนว่ะนอนดีกว่าอยากให้มันเช้าไวๆ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 04-03-2010 21:10:01

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 04-03-2010 03:40:09  

สิ่งแรกที่กูเจอเมิง กูจะกอดเมิงว่ะ 555+

ผิดแล้วค่ะ สิ่งแรกที่พี่โน๊ตต้องทำกับพี่ทิงคือ จุ๊บปาก 2 ทีไงคะ จำไม่ได้หรอ หุๆ  :impress2:

ว่าแต่เห็นบอกว่าไม่สบายนี่คะ หายแล้วหรอ ถ้าการมาอัพเรื่องเป็นการฝืนร่างกายล่ะก็หยุดอัพก่อนก็ได้ค่ะ ไม่ต้องห่วงซ่ารอได้ค่ะ(แต่ห้ามนานเกินไปนะ! หึๆ)
อีกอย่าง ถ้าพี่ทิงรู้เข้าล่ะก็ต้องเป็๋นห่วงมากแน่ๆเลย การทำให้คนอื่นเป็นห่วงเนี่ยไม่ใช่เรื่องดีเลย ดังนั้นถ้ารักพี่ทิงจริง ก็อย่าทำให้เขาเป็นห่วงนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 05-03-2010 04:41:33

5 ตุลาคม 48
....วันนี้ลงทุนหยุดงาน 1 วัน ตื่นแต่เช้าอาบน้ำแต่งตัวใส่ชุดใหม่ เท่ห์ไม่หยอกกู เดินฮัมเพลงอยู่ในบ้านเดินยิ้มไปมา นั่งอยู่หน้าบ้านรอเวลา เพราะตอนนี้เพิ่ง 6 โมงครึ่ง กูแหกขี้ตาตื่นแต่เช้า สักพักเดินไปขึ้นรถดีกว่า ตื่นเต้นว่ะ นั่งรถยังร้องเพลง จนป้าที่แกซื้อกับข้าวตอนเช้ามองกูเหมือนคนบ้า ถึงแล้วโรงเรียน มันบอกว่ารถจะมาตอน 9 โมงครึ่งนี่หว่า ดูนาฬิกาตอนนี้เพิ่ง 7 โมงกว่าๆเอง เฮ้อกู ดันตื่นเต้นจัด แต่ไม่เป็นไรว่ะรอเมิงเป็นอาทิตย์กูยังรอได้ นับประสาอะไรอีกแค่ไม่กี่ชั่วโมงว่ะแค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก สักพักด้วยความที่กูตื้นเช้าจัดและนั่งคนเดียวที่โต๊ะหน้าโรงเรี่ยน แหะ แหะ กูเผลอหลับ สะดุ้งอีกที ได้ยินเสียงรถบัสบีบแตร สะดุ้งลุกขึ้นพรวดปัดเสื้อปัดกางเกง เดินมารับรถ
....รถบัสคันใหญ่ค่อยเลี้ยวเข้าประตูโรงเรียน กูนี่ตื่นเต้นกว่าใครๆ มองไปรอบๆ คนที่มารอรับก็มาเยอะเหมือนกัน พยายามชะเง้อดูบนรถบัสว่ามีมันเหลือเปล่า แต่มองเท่าไหร่ก็ไม่เห็นมัน มันโกหกกูหรือเปล่าว่ะ รถจอดคนที่อยู่บนรถลงมา กูพยายามมองทีละคน ทีละคนแต่ไม่เห็นมัน ไม่แน่ใจกูวิ่งขึ้นรถไปดูซะงั้น เดินตั้งแต่ข้างหน้าลงข้างหลังไม่มี ไม่เห็นมันแล้วมันอยู่ที่ไหนว่ะ เหงื่อกูออกพลักๆ ยังไม่แน่ใจวิ่งลงไปดูรอบๆ กวาดสายตามองไปที่คนอื่นๆ เผื่อมองไม่เห็นมันลง กูวิ่งเหมือนคนบ้า ไปตรงโน้นที ตรงนี้ที หอบแฮ๊กกู ดูสภาพเหมือนหมาหอบแดด คนเริ่มออกไปเรื่อยๆ เดินออกไปตรงประตูทางออก พยายามมองคนที่รู้จัก แต่ไม่เจอใครเลย เด็กที่ไปเก็บตัวก็มาจากคนละโรงเรียน กูไม่คุ้นหน้าใครเลยแล้วกูจะถามใครว่ะ เดินวนเข้าไปในกลุ่มคนที่มารับจนสังเกตุเห็นคนที่เขามารับมองกูเหมือนคนบ้า เมิงโกหกกูไอ้สาดดดด
.........ความรู้สึกมีความสุขเมื่อเช้ามันกลับเป็นความรู้สึกคับแค้นใจ กูเหมือนคนหายใจฝืดๆ หัวกูหมุนติ้วคิดอะไรไม่ออก อีกใจก็คิดว่าเมิงโกหก อีกใจก็คิว่าเมิงอาจเกิดเรื่องก็ได้นึกอะไรไม่ออก แต่ตอนนี้กูว่าเมิงโกหกกู เพราะถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเมิง พ่อเมิงเขาต้องรู้ก่อน แต่นี้ไม่มีข่าวอะไรเลย แสดงว่าเมิงโกหกกู รถบัสที่มาส่งค่อยๆออกไป แต่กูกลับยังคิดว่าบางทีมันอาจจะหลับอยู่ข้างบนซุกตรงไหนอยู่ก็ได้ กระโดดขึ้นรถก้มท้ายเบาะไม่มี จนโดนคนขับรถบัสด่า แต่ช่างมันเหอะกูไม่รู้สึกอะไรซะแล้ว คนที่มารับกลับไปหมดแล้ว สุดท้ายก็เหลือกูคนเดียวที่น่าโง่ยืนรออยู่ตรงนี้  :o12: ก้มหน้าเดินแต่ทำไมเมิงต้องทำกับกูอย่างนี้ เมิงบอกไม่มาก็หมดเรื่อง น้อยใจว่ะกูน้ำตาไหลอย่างกับเขื่อนแตก เดินอยู่ดๆ จึ๊ก...0..0.. สาดสวยอีกกูตะปูตำทะลุรองเท้า(ทุกวันนี้ยังเป็นรอยที่เท้าข้างขวา)เลือดนี่ไหลเหมะๆๆๆดึงออก ถอดรองเท้า ไอ้เชี้ยเอ้ยทำไมทำตวัวแบบนี้ อยู่บ้านดีๆไม่ชอบ ลุกขึ้นยืนถอดรองเท้าออกใช้วิธีโบราณเอารองเท้าตบแผลตะปตำ สาดกูเลยต้องทิ้งรองเท้าเหลือแต่รองเท้าข้างเดียว นั่งร้องไห้แม่งเลยกู ค่อยลุกขึ้นยืนเดินเหมือนคนขาเป๋เลยกู ในเมื่อใส่รองเท้าแม่งยังโดนต่ำ กูประชดเอารองเท้าเควี้ยงทิ้งเหลือเท้าเปล่าทั้งสองข้าง และไปหลบมุมที่เก่าที่ห้องนาฎศิลป์ กูได้แต่นั่งเอามือกุมเข่านึกถึงเรื่องเหตุการณ์ในวันนี้ เมิงหลอกกูได้ ทำกูได้ เมิงรู้ไหมว่ากูดีใจแค่ไหนว่าเมิงจะกลับมาแต่เมิงทำกับกูอย่างนี้ .........

คือผมนั่งทำไฟล์งานเพิ่งเสร็จหนะครับ ผมขอตัวไปนอนสัก 4 ชั่วโมงหนะครับ เฮ้อพรุ้งนี้หนักอีกแล้วกู

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 05-03-2010 15:39:32

5 ตุลาคม 48 (ต่อ)
........ความรู้สึกของกูเหมือนกับคนที่ไม่อยากรับรู้อะไร ปวดโครตได้แต่เดินเขย่งตีนเหมือนคนขาเป๋ กูกลับไปนั่งหลบมุมที่เก่า การรอคอยของกูมันมีค่าอะไรเลยสำหรับเมิงใช่ไหม สาดดถ้าจะล้อเล่นกับกูเมิงอย่าทำกับกูแบบนี้กูเจ็บ เลือดแม่งยังไหลไม่หยุด ไหลให้หมดตัวกูไปเลยดิ กูจะได้ไม่ต้องรับรู้อะไรเชี้ยๆอีก พอไปสักพักมันเกิดความรู้สึกกลัวตายแหะ เอามืออุดปากแผลและบีบเอาเลือดออก สักพักมันกูหยุดไหล แต่เป็นความปวดเข้ามาแทน แต่ตอนนี้สิ่งที่เจ็บปวดยิ่งกว่าคือการกระทำที่เมิงทำกับกู ยิ่งคิดกูยิ่งร้องไห้เหมือนคนบ้า ขอนั่งอีกสักพักเดี๋ยวกูจะกลับบ้าน ...
+++ปั๊ก .....
..... สาดใครตบหัวกูว่ะ เงยหน้ามอง ไอ้ทิงยืนยิ้มฟันขาว อยู่ข้างๆ กูจำเกือบไม่ได้ สาดเมิงดำไปเยอะ
+++ เมิงร้องไห้ทำไม สาดทำไมไม่ใส่รองเท้าทิ้งทำเชี้ยไร เมิงเป็นอะไร........มันวางกระเป๋ากับของที่มันถือมา
+++ ตีนเมิงไปทำไรมาดูดิ
...... กูปัดมือมันออกไม่ให้มันจับ "อย่ายุ่งกับกู"
+++ โห ไอ้ฟายกูมาช้าแค่นี้โกรธกูหรอ โอ๋ โอ๋ แต่ช้าแต่ อย่าโกรธพี่ไปเลยนะน้อง.......กูเงียบไม่พูดอะไร ทำกูเป็นแบบนี้ยังมีหน้ามาล้อเล่นกับกูอีก ด้วยอารมณ์โมโหด้วยมั้ง กูสะอึกสะอื้นใหญ่ มันเห็นกูเงียบ เลยหยุดพูดและนั่งข้างกูๆ
+++ เมื่อเช้ากูก็ขึ้นรถมากับพวกเขานั้นแหละ แต่มันผ่านอุทัย กูเลยให้เขาจอด กูรู้เมิงชอบกินขนมปังสังขยา กูว่าร้านที่อุทัยมันอร่อย กูเคยกินโค้ชเขาซื้อมาให้พวกกูกิน กูนึกถึงเมิง กูว่าเมิงต้องชอบ เลยจะให้เขาจอดและแวะไปซื้อแต่ร้านมันยังไม่เปิด สงสัยเช้าจัด กูเลยบอกว่ากูจะกลับเอง รอจนร้านเปิด กูซื้อ 3 กล่องเขาแถมกูอีกกล่องเพราะกูเป็นคนแรกที่ซื้อ......มันพูดพร้อมชี้มือไปที่กระเป๋าและถุงข้างๆ กูเงยหน้าขึ้นมาดูแปบนึงมองไปที่กระเป๋า โห่...สาด นึกถึงตัวกูเองขึ้นมาทันที กูนี่เอาแต่ใจจริงๆ ชอบคิดอะไรไปเรื่อย เอาโน้นเอานี่มาต่อกัน แต่กูซึ้งว่ะ กูขอบใจที่เมิงยังจำได้ว่ากูชอบกินอะไร
+++ เมิงรอกูนานไหม กูรีบแล้วกะว่าจะช้าสุดแค่ครึ่งชั่วโมง กะจะขึ้นรถเที่ยว 9 โมงแต่กูไปไม่ทันมันออกก่อน กูเลยต้องรอรถ 10 โมงกูมาถึง ก็ไม่มีใครแล้วอยู่ในโรงเรียนกูเดินหาเมิงตั้งนาน เห็นน้าชุม(ภารโรง)กูเลยถามเขาว่าเห็นเมิงเปล่า แกบอกกูว่าเห็นเมิงมารอกูตั้งแต่ 7 โมงกว่า กูใจไม่ดีนะเมิง แกบอกเห็นเมิงเดินเข้าไปแถวๆ ห้องดนตรีกูเลยเดินมาดูเมิง เห็นรองเท้าเมิงแต่มันมีข้างเดียว กูเลยมองรอบๆ อีกข้างอยู่ตรงสนามเด็กเล่น เมิงโมโหกูจนปารองเท้าทิ้งเลยหรอว่ะ แล้วกูก็มาอยู่ตรงนี้แหละ.......กูได้แต่ฟังไม่พูดอะไร เพราะกูคิดอะไรไม่ออก ยิ่งมันพูดกูยิ่งรู้สึกผิด ที่คิดแต่ว่าเมิงจะแกล้งกู น้ำตากูยิ่งไหล กูนี่เจ้าน้ำตาโครตๆ
+++ หน่ายดูสิ ......มันเอาหัวมันมุดเข้ามาตรงช่องแขนมันดึงแขนกูออก ตอนนี้มันนอนอยู่บนตักกู พยายามเบือนหน้าหนี มันเอามือมาเช็ดน้ำตา+++โอ๋ โอ๋ แต ช้า แต่ ...เมิงอย่างมีอารมณ์ล้อเล่นอีก สักพักมันก็ร้องเพลง เมิงร้องเพลงเหมือนอ่านบทสวดมนต์
++ จงใคร่ครวญหัวใจ ใครเล่าใครไหนกัน
แสนรักมั่น ห่วงใยเธอมากกว่าฉัน
มัวปิดบังฉันใย มีเรื่องใดพูดกัน
บอกกับฉัน อย่าทำเป็นเหินห่างไป
สายตาเธอบ่งบอก เห็นใจกันอย่าหลอก
จะรักใคร ไม่ต้องห่วงอย่าลวงฉันเลย
ถึงต้องช้ำใจกาย ฉันก็พร้อมยอมตาย
เพราะเป็นเธอ อย่างไรทนได้เสมอ
ร้อง อย่าร้องไห้เสียน้ำตา
หากจะรักเขา ก็จงลืมฉัน
จะต้องหักใจ ปวดร้าวทำไม
ตัดใครซักคน มั่นในรักเดียว
สายตาเธอบ่งบอก เห็นใจกันอย่าหลอก
จะรักใคร ไม่ต้องห่วงอย่าลวงฉันเลย
ถึงต้องช้ำใจกาย ฉันก็พร้อมยอมตาย
เพราะเป็นเธอ อย่างไรทนได้เสมอ
.....เออ กูเลิกร้องแล้ว เมิงหนะเลิกร้องซะที
+++ กูร้องไม่เพราะหรอว่ะ
...... ก็เพราะดีแต่เหน็บกินขากูหนะ ....มันลุกพรวด  กูค่อยยกขาขึ้นปวดแผลก็ปวดเหน็บแดกอีกโอ้ย มันก็นะเอามือมาบีบค่อยๆ
+++ โน๊ตนั้นตัวอะไรว่ะ ....มันชี้มือไปที่ต้นมะม่วงข้างกำแพง กูหนะมองไม่เห็นมีอะไร หันกลับมาอีกทีกะจะด่า อึ๊ก....นิ่งไปเลยกู สาดเมิงโกหกกูตลอด
+++ ไหนเมิงบอกจะจุ๊บกู 2 ที เมิงไม่ทำสักที กูทวงก่อนไม่ว่ากูนะ เหลืออีกที เอาดิ กูรอ เอาดิ
..... เชี้ย ใครมาเห็นเข้าเมิงกูไม่มีที่จะอยู่แน่เมิง
+++ ไม่มีใครหรอก เอาดิ เร็ว รออยู่ อะ อะ ....มันทำท่าหลับตายืนหน้ามาอีก สาดดเลยเอามือยันหน้ามันไปที ก่อนที่จะลุกขึ้น ...........................

พอก่อนหิวข้าวแล้ว มาต่อวันหลังนะครับ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 06-03-2010 03:28:10

5 ตุลาคม 48 (ต่อ 2)
.....โอ้ย กูร้องซะดัง ปวดตุบๆ พยามยืนแบบเต็มๆ แต่มันปวดจริงๆ
+++ เมิงเป็นไร ไหนดูดิ ....มันจับเข้าที่ขากูค่อยๆไล่จนไปถึงตีน
+++เมิงนั่งลงดิ
...... เออ ปล่อยกูก่อนดิกูจะนั่งยังไง
+++ สาดด เมิงโดนเชี้ยอะไรว่ะ
..... ตะปู คอนกรีต
+++ เมิง อึดว่ะทนได้ไงว่ะ รูเบ้อเร้อเลยว่ะ ถ้าเป็นยางคงเปลี่ยนเส้นปะไม่ได้แล้ว
..... ปากดีเมิงไม่ช่วยกูยังพูดมากอีก ถอยไปเลยเมิง  ลุกขึ้นเลยกูถึงเจ็บกูก็ต้องวางฟอร์มไม่เจ็บ กูเดินไปได้สองสามก้าวมั้ง
+++ เมิงอย่าฝืนดีกว่ากูว่า เมิงช่วยกูที่นี่ดีกว่า ......มันหยิบกระเป๋าเป้ยืนให้ ถุงขนม แล้วก็รองเท้า
.... เมิงเอามาให้กูทำไม กูถือไม่ไหวหรอก
+++ ขึ้นมา .....มันทำท่าย่อตัวต่อหน้ากู กูนี้อึ้งไปเลย ไม่คิดว่ามันจะทำแบบนี้ได้
..... เมิงคิดว่าเมิงไหวหรอ กูตัวหนักนะเมิงของเมิงอีก เมิงได้หลังหักแน่  มันเงียบ ไม่พูดอะไร ....เมิงแน่ใจนะ
+++ มันหันมายิ้ม พยักหน้าหงึกๆ "ต่อให้เมิงหนักกว่านี้ กูก็จะแบกเมิง เร็วๆดิกูเมื่อย"
...... เออ ...พูดเสร็จกูก็ขี่หลังมัน เก่งว่ะ มันรับน้ำหนักกูไหวด้วย เดินนี่ตัวตรงเลยเมิง เดินออกมาหน้าโรงเรียน คนแถวนั้นมองตามกูเป็นสายตาเดียวกัน กูชักเริ่มอาย ภาพเด็กผู้ชายแบกเด็กผู้ชายแล้วเดินรุ้องเพลงมีความสุข มันคงแปลกพิลึกในสายตาคนอื่น แต่สำหรับกูมันรู้สึกดี มันยิ่งทำให้กูรู้สึกผูกพันธ์กับเมิงมากยิ่งขึ้น ในชีวิตกู ไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับกูสักที แม้แต่พ่อกู กูยังไม่เคยได้ขี่หลังสักครั้ง แต่นี่เมิงเป็นใคร ถึงคอยทำความต้องการในบางเรื่องที่กูอยากให้เกิดขึ้นกับกู มันจะเป็นแบบนี้อีกนานไหมว่ะ แต่สำหรับกู กูอยากให้มันเป็นแบบนี้ตลอดไปเท่าที่จะนานได้ ทิง "กูรักเมิง" ตอนนี้กูพูดได้เต็มปากแล้ว เหลือเพียงการสารภาพของกู และเมื่อถึงวันนั้น เมิงจะเปลี่ยนไปไหมหากรู้ความจริงที่มีอยู่ ที่มันไม่ใช่เพื่อนอีกแล้ว ถึงแม้การกระทำของเมิงมันจะบ่งบอกว่าเมิงหนะมีใจให้กับกู แต่ตัวกูก็ยังเกิดความลังเลขึ้นอยู่เสมอ เพราะกูไม่รู้ว่าเมิงทำกับกูมันเป็นเพียงความรู้สึกอยากลอง หรือมันมาจากจิตใจของเมิง สาดด เมิงนี้เป็นเจ้าชีวิตกูเลยดีกว่า
.... เมิงหนักเปล่า ปล่อยกูได้นะ กูไหว
+++ อือ กูอยากปล่อยเดี๋ยวกูปล่อยเอง
..... ทิง ปล่อยเหอะว่ะ เมิงหนักแล้วอย่าทำให้กูลำบากใจดิ มันหยุดกึก +++ อืม เมิงหรือกูที่ลำบากใจ .....มันปล่อยกูลงและยืนนิ่งๆ เมิงเป็นอะไรของเมิงอีก ผีเข้าผีออก
.... กูไม่ได้ลำบากใจแต่เมิงลำบากใจเรื่องอะไรว่ะ
+++ เมิงอายคนมองเมิงใช่ม่ะ
..... เปล่า แค่กูว่าเมิงหนักกูไม่อยากให้เมิงลำบากกูพอช่วยตัวเองได้ กูไม่ได้พิการนะโว้ย
+++ ก็กูอยากช่วยอ่ะ เมิงชอบพูดกวนโมโหกูตลอด เดี๋ยวอย่างนั้น อย่างนี้
..... เออ กูขอโทษแต่เมิงช่วยที่ของที่เมิงฝากกูหน่อยได้ม่ะ มันหนักอะ
+++ เอามาดิ เก่งตั้งนานนะเมิง มันหยิบกระเป๋าเป้กับถุงขยม ส่วนกูเหลือรองเท้าของกูเอง กูวางรองเท้าและสวมมันรู้สึกว่าขาข้างที่โดนตะปูมันจะใส่คับๆ สงสัยเริ่มบวมแล้ว มันรับของเสร็จกูหันหลังเดินริ่ว
..... เฮ้ย เมิงรอกูด้วยดิ  กูเดินเหมือนคนขาไม่เท่ากัน โพลกเพลก ตามหลังมัน มันคงทนเห็นสภาพกูไม่ได้เลยประคองกู กลายเป็นว่า 2 คนเดิน 3 ขา หลังจากนั้นก็ขึ้นรถไปหาหมอ โดนหมอฉีดยาไปซะ 2 เข็มสบายไปกู ตีนบวมแถมยังต้องไปฉีดยาต่ออีก 4 เข็มกันบาดทะยัก แต่ก็ดีที่มีมันวันนั้นไม่งั้นกูคงลำบากแหง๋ เมื่อตอนเย็นมันมาหาที่บ้านชวนไปกินข้าว แต่กูปวดขาบอกไปไม่ไหว หน้ามันหง๋อยๆ แต่กูไปไม่ไหวนี่หว่า เมิงนึกว่ากูไม่อยากไปรึไง สงสัยมันคงรู้หายไปสักพักซื้อผลไม้กับขนมมาให้ มันทำท่าเหมือนกูจะตาย เลยชวนมันกินข้าวที่บ้าน เฮ้อ แต่ก็เพราะแม่กู เวลาเพื่อนมาบ้านทีไร ชอบมองกูแปลกๆ โดยเฉพาะเมิง ตอนนั่งกินข้าว
**** ทิงไปทำอะไรมาลูกตัวดำปี๋เลยหึ
+++ ไปเก็บตัวซ้อมบอลจ๊ะ
**** ที่ไหนลูก
+++ กำแพงเพชรจ๊ะแม่
**** ไปกี่วันลูก
+++ เดือนหนึงจ๊ะ
**** มิน่าลูกชายแม่ถึงหง่อยๆ เหมือนไก่เป็นห่า "เมื่อไหร่จะมาขอล่ะลูก"........พรวด! กำลังเคี้ยวแตงกวาที่แกล้มกับน้ำพริกผัดอย่างอร่อย ได้ยินแค่นั้นสำลักเลยกูเม็ดแตงกว่าขึ้นจมูก โอ้ยอิ่มทันที พ่อมองแม่ตาเขี้ยว ส่วนแม่ทำไม่รุ้ไม่ชี้ ไอ้ทิงหนะเหรอ กระหยิ่มยิ้มย่อง ทำท่ายักคิ้วให้กูอีก +++"แม่ผมขอนอนคืนนี้ด้วยนะ"
*** นอนกับโน๊ตมันสิลูกแม่เข้าใจ ....โอ้ยแม่กู พูดซะกูหน้าแดง คิดไปโน้น เสร็จสับจัดการไอ้ทิงเลยได้นอนที่บ้านกู ดีนะที่กูแอบน้ำก่อน ชวนกูอาบน้ำยิกๆ สาดกูรู้แกวเมิง ไม่มีทางซ้ำสองโว้ย ที่นี้กูให้มันนอข้างน้องกูส่วนกูนอนอีกฝาก ทีแรกไม่ยอมพอกูชี้ไปที่ประตูบ้าน นอนอย่างว่าง่าย แต่หนะกลัวห้ามใจตัวเองไม่ได้ เที่ยงคืนกว่า น้องกูนอนหลับหมดและ มองมันกูว่ามันคงหลับเหมือนกันคงเหนื่อย กูเลยได้มีเวลามานั่งเขียน นี่แหละเฮ้อ เขียนได้เขียนดีกู กูว่ากูไปเป็นนักเขียนดีกว่า มันคงหลับแล้วนอนดีกว่า

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 06-03-2010 03:58:12

6 ตุลาคม 48
....เมิงนี่โครต ของความเจ้าเล่ห์ เมื่อคืนกูนึกว่าหลับแล้วเกือบๆตี 1 ทำนอนนิ่งมีกรนอีก นอนขดเหมือนลูกแมว เห็นมันนอนคงหนาวหวังดีเอาผ้าห่มให้ เวลามันหลับนี่โครตน่ารัก มือกูอยู่ไม่สุกดันไปลูบผมมันจับแก้ม มันนอนหันหลังให้น้องกู กูรู้ว่าเมิงอยากนอนใกล้กู กูขอโทษว่ะ แต่กูอยากนอนดูเมิงตอนเมิงหลับมากกว่าเลยนอนตัดสินใจนอนหันหน้าเข้าหามันติดกับแพง ไม่อยากให้มันรู้ว่าตัวกูนอนจ้องหน้ามันอยู่พยายามไม่โดนตัว ถ้านอนแบบตรงๆคงโดนตัวมันแน่ นอนตะแคงก็ได้ว่ะปวดตีนก็ปวด แค่หัวถึงหมอนเท้านั้น สาดด มันนี่ไวโครตฟุ่งเข้าหกกูพรึบ ยังไม่ทันตั้งตัวกูโดนมันกอดเข้าแล้ว เหนี่ยวเป็นปลาหมึกเลยเมิง กำลังจะอ้าปากพูดมันดึงผ้าห่มคลุมหัวกูและจากนั้น :o8: กูก็รู้สึกว่ามันเอามือทั้งสองข้างประกบที่หน้ากูก่อนที่มันจะกดปากมันติดกับปากกู แต่ครั้งนี้กูไม่ขัดขืน แค่สนองตอบนิดๆ อายว่ะ เขียนได้ไงว่ะ :haun4: ได้สักสองนาทีกูก็ดึงมันออก "พอแล้วเมิงปากกูเขียวแล้วมั้ง"
+++ มืดกูมองไม่เห็นว่ะ เปิดไฟเปล่า
...... เชี้ย เมิงกูได้โดนพ่อกูเตะตายแน่
+++ กูล้อเล่น ปากเมิงนุ่มดีว่ะ .....เล่นซะกูน่าแดงเลยสาดด ไม่พูดอะไรต่อ
.... นอนเหอะดึกแล้ว กูทำท่าจะลุกไปนอนที่นอนตัวเอง มันดึงแขนหมับ ส่ายหัวนิดๆ อืมใจกูก็ไม่อยากไปอยู่แล้วเลยนอนต่อ ที่นี้เองมันค่อยๆ เลื่อนตัวก่อนที่มันจะเอาหัวหนุนที่บ่ามือพาดไปที่ตัวกู พร้อมกับดึงผ้าห่มเข้ามาห่ม กูนี่คิดไปไกลกะว่าเมิงเอากูแน่ๆ สุดท้ายกูไม่มีอะไร
+++ โน๊ต เพราะว่าในโลกนี้มีคนชื่อ โน๊ต อย่างเมิงคนเดียว กูถึงต้องทำขนาดนี้
+++ เมิงเข้าใจกูไหม กูไม่จำเป็นต้องทำขนาดนี้ เพราะเป็นเมิงกูจึงต้องทำ
...... กูได้แต่เงียบแต่หัวใจกูเต้นตึกๆๆ แรงโครตมันคงได้ยินเสียงหัวใจกูเต้นละมั้ง เลยกอดกูแน่น แถมยังหอมกูตอนกูหลับตา กูไม่ได้หลับนะโว้ย แค่กูหลับตาเฉยๆ สาด หอมแม่งทุกส่วนตั้งแต่หน้าผาก จูมก แก้มกูทั้งสองข้าง สาดเมิงไม่แหกตูดก็ดมเลยล่ะ เฮ้อพูดไปแล้ว ถ้ามันทำจริงแล้วกูจะทำไงว่ะไอ้นี้แม่งบ้าดีเดือนทำอะไรที่คนอื่นไม่ค่อยทำกันเฮ้อ.......

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 06-03-2010 20:03:21

อะไรน่ะ มันคือเพลงอะไรทำไมซ่าไม่เคยได้เห็นได้ยินมาก่อน Google ท่าจะช่วยซ่าได้...
เจอล่ะ! ชื่อเพลงว่า "แสนรัก" ของ "แจ้ ดนุพล"...
เมื่อกี้ลองฟังดู... โหเก่าได้อีกอ่ะ ซ่าเกิดยังก็ไม่รู้  :laugh:

แต่ดูท่าทางคุณแม่ของพี่โน๊ตจะสนับสนุนพี่ทิงเต็มที่แฮะ คราวก่อนก็ "ระวังท้องนะลูก" คราวนี้ก็ "เมื่อไหร่จะมาขอล่ะลูก" หุๆ
ว่าแต่ในเวลาปัจจุบันนี้คุณแม่ของโน๊ตยังอยากได้ลูกเขยเป็นพี่ทิงอยู่ป่าวคะเนี่ย? ^^

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 06-03-2010 03:58:12  

กูก็รู้สึกว่ามันเอามือทั้งสองข้างประกบที่หน้ากูก่อนที่มันจะกดปากมันติดกับปากกู แต่ครั้งนี้กูไม่ขัดขืน แค่สนองตอบนิดๆ อายว่ะ เขียนได้ไงว่ะ :haun4: ได้สักสองนาทีกูก็ดึงมันออก "พอแล้วเมิงปากกูเขียวแล้วมั้ง"

นะ... นี่มัน... Deep Kiss นี่หนา!? ว้ายอะไรเนี่ย นี่มันจูบครั้งที่ 3 เอง ทำไมทั้ง 2 คนข้ามขั้นไป Deep Kiss แล้วล่ะเนี่ย...!?
อ๋อ อย่างงี้น่ะเอง เพราะไม่ได้เจอกันเป็นเวลากว่าหลายสัปดาห์สินะ ก็ต้องโหยหายกันและกันเป็นเรื่องธรรมดา จึง Deep Kiss เป็นกันเองเพราะเหตุการณ์พาไป เข้าใจล่ะ  :haun4:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 08-03-2010 02:13:46

มีเรื่องจะปรึกษาครับ

.........คือว่าตอนนี้ผมมีเพื่อนผมคนหนึ่งหนะครับ มันหนะชอบมาอยู่กับผมตลอดไม่ว่าผมไปไหน ขนาดผมย้ายที่เรียนมันยังมาเรียนที่เดียวกับผมเลย ขนาดฝึกงานอยู่คนล่ะที่ ตอนกลางวันทุกวันมันจะมารับผมไปกินข้าวด้วย มันทำแบบนี้กับผมมาตลอด 2 ปีแล้ว ผมรู้ว่ามันคิดยังไงกับผม แต่ว่าผมเองคิดกับมันแบบนั้นไม่ได้จริงๆ ผมไม่ได้รู้สึกกับมากกว่าเกินไปกว่าคำว่าเพื่อน ผมควรทำอย่างไรดี ในเมื่อมันเหมือนพยายามบีบคำตอบออกจากปากผม หลายๆครั้งที่มันเกือบทำสำเร็จ แต่คณรู้ไหมผมกลัวคำตอบของผมทำร้ายมันที่สุด ไม่ใช่เพราะว่าผมรักมันหรอกนะครับ แต่เพราะมันเป็นเพื่อนรักของผมคนหนึ่ง เพื่อนคงรักเพื่อนไม่ได้ เพราะความรู้สึกมันล่ะอย่าง มันไม่เหมือนผมกับไอ้ทิง ความรู้สึกแบบนั้นมันแทบไม่มีเลย ผมปวดหัวไปหมด ตอนนี้ใกล้จบแล้ว มันยิ่งไล่ต้อนให้ผมจนมุม เพื่อนๆช่วยผมคิดหน่อยว่าผมควรทำอย่างไร ผมนอนคิดมาหลายคืนแล้ว ช่วยผมหน่อยเถอะครับ ผมไหว้แล้ว มันไม่ไหวๆจริงๆ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 08-03-2010 20:17:52

อืม... จริงๆแล้วเรื่องนี้คนที่ตอบได้ดีที่สุดก็คือพี่โน๊ตนะคะ แต่ไม่เป็นไรเมื่อมาถามกันแบบนี้แล้ว ซ่าจะเป็นน้องเลี้ยงให้ ^^

1."เพื่อนคงรักเพื่อนไม่ได้" พี่โน๊ตเนี่ยจำกัดความคำว่ารักเหมือนพี่เซ็งเป็ดในตอนนั้นเลย แต่ก็นะ พี่เซ็งเป็ดก็บอกไม่ใช่หรอคะว่า จะรักพ่อ รักแม่ รักพี่ รักน้อง รักหมู รักหมา รักแมว มันก็รักแหละคะ ดังนั้นถึงจะไม่ได้รักเขาแบบชู้สาว แต่ความรักที่มีต่อเพื่อนมันก็คือรักนั้นแหละค่ะ และก็ความรักไม่มีคำจำกัดความนะคะ

2.ขอนี้มี 2 ทางค่ะ
2.1 ถ้าพี่โน๊ตตอบรับความรู้สึกเขา : จริงๆวิธีนี้จะเป็นวิธีที่จะทำให้เขาไม่เสียใจ แต่ถึงกระนั้นข้อนี้ พี่โน๊ตต้องตัดสินใจให้ดี เพราะถ้าตัดสินใจผิด มันจะผิดจนไม่อาจแก้ได้นะคะ คือ ถ้าพี่โน๊ตคบกับเขาในฐานะแฟนแล้วต้องแน่ใจว่าจะไม่คิดถึงพี่ทิงอีกไม่ได้หมายความว่าให้ลืมนะคะ แต่จะบอกว่าห้ามเกิดคำถามขึ้นใจอย่างนี้อีก "มันไม่เหมือนผมกับไอ้ทิง" คำถามเชิงเปรียบเทียบในยามสับสนแบบนี้...
2.2 ถ้าพี่โน๊ตไม่ตอบรับความรู้สึกเขา : ข้อนี้พี่โน๊ตต้องแน่ใจจริงๆนะคะว่ารู้สึกกับเขาแค่เพื่อนและจะไม่เสียใจทีหลังที่บทสรุประหว่างพี่ๆจะได้แค่เพื่อน แต่ข้อนี้ขอแนะนำนิดนึงนะคะ ว่าถ้าจะปฏิเสธเขา ต้องค่อยๆพูดๆ อย่าบุมบ่ามเกินไป ไม่งั้นอาจเสียเพื่อนได้ พยายามทำสีหน้าและน้ำเสียงให้จริงจังที่สุด แล้วบอกความรู้สึกทั้งหมดออกไป พยายามให้เขาเข้าใจเราให้ได้มากที่สุด

ซ่าเชื่อว่าพี่โน๊ตต้องทำได้คะ ไม่ว่าคำตอบจะออกมาเป็นแบบไหน มันคือทางที่พี่โน๊ตเลือกนะคะ ดังนั้น เป็นตัวของตัวเองนะคะ ค่อยๆคิด ค่อยๆไป...

(แต่ส่วนตัวซ่านะ อยากให้พี่โน๊ตรอพี่ทิงมากกว่าอ่ะ >_____<)

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 08-03-2010 20:27:52

ใช่ๆ ซ่าเอาเพลงมาฝากพี่โน๊ตด้วยแหละค้า
http://www.youtube.com/watch?v=HQDRfzAauVI
เพลง คล้ายๆ ของ Tete เพลงประกอบเรื่องเซ็งเป็ดภาคหนังค่ะ

เหมือนว่าทุกเรื่องราว
เหมือนทุกความเข้าใจ
จะจบลงไปตั้งนาน
เหมือนว่าฉันและเธอ…
ได้พบได้เจอแค่เพียงผ่าน
แต่มันยังมีอะไรอยู่ข้างใน

คล้ายๆว่ามัน เหมือนเดิม
คล้ายๆ ว่ามันไม่เคยเเปลี่ยน โอ..
ความทรงจำเหล่านั้น
คล้ายๆ ว่ายังไม่ลืม
คล้ายๆ ว่ายังคงฝัน โอ..

ยังคงรักเธออยู่ใช่ไหม
อยากถามตัวเองให้แน่ใจ
เรายังคงเหมือนเดิมอยู่ใช่ไหม
ไม่รู้..ไม่เข้าใจ

เหมือนว่าทุกค่ำคืน
เหมือนทุกครั้งที่ฉันตื่น
จะฝืนทำใจปล่อยไป
เหมือนว่าชีวิตจริง
ทุกสิ่งมันดูจะแสนง่าย
ที่จะตัดใจให้ลืมเรื่องที่ผ่านมา

คล้ายๆว่ามัน เหมือนเดิม
คล้ายๆ ว่ามันไม่เคยเเปลี่ยน โอ..
ความทรงจำเหล่านั้น
คล้ายๆ ว่ายังไม่ลืม
คล้ายๆ ว่ายังคงฝัน โอ..

ยังคงรักเธออยู่ใช่ไหม
อยากถามตัวเองให้แน่ใจ
เรายังคงเหมือนเดิมอยู่ใช่ไหม
ไม่รู้..ไม่เข้าใจ

ยังคงรักเธออยู่ใช่ไหม
อยากถามตัวเองให้แน่ใจ
เรายังคงเหมือนเดิมอยู่ใช่ไหม โอ…
ยังถามใจ

แม้ว่าทุกเรื่องราว
แม้ว่าทุกความเข้าใจ
จะจบลงไปตั่งนาน
แม้ว่าฉันและเธอ…
ได้พบได้เจอแค่เพียงผ่าน
แต่ฉัน ยังคง เหมือนเดิม


อ๊ายยยยย ซึ้งอ่ะ คิดถึงพี่เป็ดกับพระอ้อยเลย TT^TT

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 09-03-2010 03:30:22

กลับมาเเง่วๆๆๆๆๆๆๆ  ชินคัมแบ็ค!
ไปทำธุระที่ต่างจังหวัดมาคับ  เลยไม่ได้เข้ามาอ่านเลย 
ชินหายหน้าหายตาไปนี่  คิดถึงกันบ้างอ่ะป่าว

ตอนแรกกะว่าไม่ได้มาอ่านหลายวัน  เข้ามาคงจะได้อ่านเรื่องสนุกๆน่าประทับใจของพี่โน้ตกับพี่ทิงแบบหน่ำใจ
แต่ดันกลายเป็นว่าตอนนี้พี่โน้ตของเรากำลังมีปัญหา(หัวใจ)อยู่  งั้นชินไม่แซ่วเรื่องพี่โน้ตกับพี่ทิงแล้ว 
ขอพักไว้ก่อน  มาเคลียร์เรื่องปัจจุบันก่อน
อันที่จิงน้องซ่าก็ตอบไว้ดีแล้วนะคับ  งั้นชินขอเสริมต่อจากน้องซ่าแล้วกัน 

อย่างที่ซ่าบอกคับว่าคนที่จะตอบโจทย์ของหัวใจข้อนี้ได้ดีที่สุดก็คือพี่โน้ต  ว่าพี่โน้ตคิดกับเขายังไง
ทางหลักๆมันก็คงมีอยู่สองทางอย่างที่ซ่าบอกคับว่าตอบรับ(รัก)หรือไม่ตอบรับ(รัก)
ถ้าพี่โน้ตคิดว่าจะตอบรับเพื่อน  ชินก็อยากจะให้พี่โน้ตถามตัวเองให้แน่ใจก่อนว่า
ตอบรับเพราะอะไร เพราะว่าความดี ความห่วงใย ความปรารถนาดีที่เขามีให้พี่โน้ต ซึ่งต้องเป็นตัวเขาทำด้วยถึงจะรู้สึกเช่นนี้
ไม่ใช่เพราะเหงา เพราะหวั่นไหว ใจอ่อนกับสิ่งต่างๆที่เขาทำให้  ซึ่งถ้าเป็นใครมาทำให้แบบนี้  พี่โน้ตก็รู้สึกแบบนี้ได้เช่นกัน
จะคบเพราะอะไร เพราะเป็นคนๆนี้จิงๆหรือเพียงเพราะความสงสารเขา  กลัวว่าถ้าให้คำตอบจิงๆไปแล้วเขาจะรับไม่ไหว
ถ้าเป็นแบบนี้มันก็เป็นเหมือนแค่การยื้อเวลา สุดท้ายก็ต้องลดสถานะกันลงมาอยู่ดี  แต่หลังจากที่ลดแล้วก็ยังต้องมาดูต่ออีกว่ามันจะลดลงมาเป็นเพื่อนกันแบบเดิมหรือจะมากแบบสนิทแนบแน่นกันกว่าเดิม(แบบห่วงกันได้ มอบความรู้สึกดีๆให้แก่กันได้มากกว่าคนปกติ  แต่ให้คบเป็นแฟนไม่ไหว)หรือน้อยกว่าเก่าจนมองหน้ากันไม่ติด
ที่สำคัญมันต้องไม่ใช่คบเพื่อลืมคนเก่า
แต่ถ้าพี่โน้ตเลือกที่จะไม่ตอบรับ  พี่โน้ตก็ต้องคิดดูให้ดีว่าจะไม่มานั่งเสียใจภายหลัง
เหมือนที่เขาพูดว่าเราไม่สามารถย้อนกลับมาเก็บหญ้าที่เราเพิ่งเดินผ่านมาได้เเล้ว
เพราะว่าคนเราจะเดินถอยหลังก็ยากแล้ว ถึงทำได้หญ้าที่เราเดินผ่านมามันก็ถูกเราย้ำตอนที่เราเดินผ่านมาแล้ว  เว้นเสียแต่ว่ามันจะเป็นหญ้าแฝกถึกๆนะ ไม่สะทกสะท้านอะไร
ถ้าพี่โน้ตต้องการแบบนี้จิงๆ  ชินว่าพี่โน้ตก็ควรจะบอกเขาไปตรงๆนะ  ซึ่งชินว่าเริ่มจากการถามเขาไปตรงๆดีกว่าว่าเขาคิดกับเราอย่างไร ไม่ใช่แค่เราคิดไปเองคนเดียว
ถ้าเขาตอบมาว่าไม่ได้คิดไรก็แล้วไป  ถือว่าเขาไม่ต้องการจะบอก  เขาอยากอยุ่แบบนี้ต่อไปดีกว่าได้คำตอบที่ชัดเจนจากเรา  หรือเราอาจจะคิดไปเองนั้นเอง
แต่ถ้าเขาตอบว่าคิดกับเราเกินเพื่อนซึ่งเราไม่สามารถให้เขาคืนได้  พี่โน้ตก็ควรจะบอกเขาไปว่าเราไม่สามารถอยู่ในสถานะภาพแบบนั้นกับเขาได้จิงๆ  แต่เรายังคงสามารถมอบความรู้สึกดีๆให้เขาได้เหมือนเดิมเสมอ  เพราะว่ามันก็ไม่ผิดอะไรที่จะมอบสิ่งดีๆคืนให้แก่เขา  เพราะว่าเขายังมอบให้แก่เราได้เลย  แต่ต้องในฐานะเพื่อนไม่ใช่อย่างอื่น  ซึ่งเราจะยืนอยู่ที่เดิมเสมอ  หลังจากนั้นก็คงเป็นเรื่องของนาย(เขา)ว่านายจะยืนอยู่ที่เดิมกับเราหรือนาย(เขา)จะเดินไปจากที่เดิมตรงนี้  แต่มั่นใจได้เสมอว่าเราจะไม่หนีไปไหนจากจุดที่เรายืนอยู่
แต่สุดท้ายพี่โน้ตก็ต้องตัดสินใจเองให้ดีๆนะคับ ชินกับซ่าให้ได้เพียงคำแนะนำ  ไม่สามารถบอกว่าควรทำสิ่งไหนดีกว่ากันหรือผลที่จะตามมาได้หมด
พี่โน้ตก็เลือกสิ่งที่คิดว่าเหมาะสมกับเราที่สุดซึ่งจะทำให้เรามีความสุขที่ได้ทำแบบนั้นลงไปและสามารถจะยอมรับผลต่างๆที่จะเกิดตามมาได้
และอีกอย่างที่ชินอยากจะบอกคือ  มันยังมีอีกหลายทางนะคับ  ไม่ใช่มีแค่สองทางหลักแค่นี้
พี่โน้ตก็ค่อยๆลองทบทวนและไตร่ตรองดูนะคับ  สุดท้ายคงจะเจอเส้นทางทีเหมาะสมกับเราเอง

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 09-03-2010 19:43:31

 :z13:
จิ้มพี่ชินโทษฐานที่หายไป 55+

 :z13:
จิ้มพี่โน๊ตที่ไม่ยอมมาอัพ 55+

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 10-03-2010 00:34:41

 :pig4:พี่ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆของน้องซ่า กับน้องชินนะครับ แต่สำหรับตัวพี่ พี่มีทางออกให้มันแล้ว มันคงเป็นทางออกที่ดีที่สุด สิ่งที่พี่พยายามรักษาไว้ตอนนี้คือมิตรภาพ พี่ไม่อยากให้พี่กับมันมองหน้ากันไม่ติด คนทุกคนแพ้ความผูกพัน ตัวพี่เองก็เหมือนกันแพ้ความผูกพัน ตอนนี้พี่กับมันเคลียร์กันลงตัวแล้ว หลังจากที่หายไป 2-3 วัน ตอนนี้เรากลับมาอยู่ในสถานะ"เพื่อน"เหมือนเดิม หลังจากที่พี่ต้องไปตามมันที่เพชรบูรณ์เหนื่อยโครต เราตกลงกันว่าจะไม่โทษฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เฮ้อ กว่าจะคุยกันรู้เรื่องเล่นเอาน้ำตาไหลเป้นปี๊บๆ แต่เพราะว่าความเป็นเพื่อน มันเลยเชื่อมต่อรอยแตกได้ไม่ยาก อีก 2-3 วันนะครับแล้วพี่จะมาอัพให้น้า ขอเวลาทำจายหน่อยนึงครับ อิๆ ไอ้ทิงยังไงกูก็รักเมิงว่ะ ตัดเมิงไม่ขาดจริงๆ เมิงนี่จริงๆ กลับมาไวๆดิเมิง กูคิดถึงเมิงจะตายอยู่แล้ว

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 12-03-2010 21:41:14

นั่งนับวันรอพี่โน๊ตกลับมา
อีก 1 วันสินะ?
รอๆๆ กรี๊ดดดดด รอม่ะไหว ซ่ากำลังจะบ้าตาย  :m31:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 13-03-2010 04:30:16

6 ตุลาคม (ต่อ)
....ตื่นนอนตอนเช้ามันยังไม่วาย ที่จะแกล้ง เป็นกู และก็ต้องเป็นกูที่ต้องแหกขี้ตา ตื่นนอนก่อนใครเพราะใครนั้นเหรอ เมิงงายยย ไอ้ทิง นอนกอดกูซะแนน พยายค่อยดึงมือมันออก มือหรือตีนตุ๊กแกว่ะแกะโครตยาก หลังจากที่แกะมือมันออก วิ่งตรงเข้าห้องน้ำ ปวดท้องกูถ่ายเสร็จโล่งไป เปิดประตูออกมาผงะ ไอ้สาดมายืนตั้งแต่เมื่อไหร่ทำท่าเอามือบีบจมูก
+++เมิงขี้เสียงดังจังว่ะ
....  กูใช้ให้เมิงฟังไหม
+++ เปล่าแต่กูปวดขี้ รอเมิงเป็นชาติ
.... เมิงก็เข้าไปดิกูเสร็จแล้ว
+++ กูรองเมิงจนกูหายปวดแล้ว
..... โห่ กูเข้าไม่ถึง 5 นาทีเนี๊ยะนะเมิงเวอร์ไปล่ะ เมิงไม่ปวดใช่ไหม นั้นกูอาบน้ำก่อนเมิงปวดเมื่อไหร่บอกกูเดี๋ยวกูจะรีบออก
+++ เออ ถ้ากูปวดเมิงรีบออกมาเลยนะ............หลังจากที่มันพูดจบมันก็ยืนเต๊ะท่า อยู่ข้างๆเสาบ้าน ส่วนกูเอาผ้าขนหนูกับกางเกงเปลี่ยนอาบน้ำ อาบน้ำไปได้สักระยะกำลังซะผม  ปัง! ปัง! ปัง! +++โน๊ต มันมาแล้ว เมิงเปิดเร็ว.....กูแสบตาก็แสบ เอามือคลำกลอนประตูเปิดประตูกำลังจะเดินออกจากประตูห้องน้ำ สาดทรมานกูจริง  มันเดินสวนเข้ามาพรวดกำลังจะก้าวออกจากประตู หมับ มันดึงแขนกูเข้าไปเฉยปิดประตูห้องน้ำลงกลอนเสร็จ
..... เชี้ย เมิงทำอะไรวะ กูแสบตาเมิงเอาน้ำราดกูก่อนเร็วดิ
+++ ใครใช้เมิงอ่ะ ราดเองดิ
.... เออ เมิงหยิบขันให้กูหน่อย เร็วดิ.........มันหยิบขันน้ำราดหัวกูโครมๆ สาดพอลืมตาขึ้นมาได้ มันเหลือแต่กางเกงในตัวเดียวใจหายแวบเลยกู มันทำท่ายืนกางแขนแบบกว้าง ในมือถือขัน 1 ใบ
+++ เมิงอาบน้ำให้กูหน่อย เมื่อคืนไม่ได้อาบให้กูเมิง กูอุตส่าห์รอ ไม่ได้เมื่อคืนตอนเช้าก็ได้
...... เมิงให้กูอาบน้ำศพเมิงด้วยเลยม่ะ โป้ก! โดนมันเคาะหัวด้วยขันไปที กูทำท่าเจ็บนั่งลงพรึบ น้านมันหน้าเจื่อนเลยไหมล่ะ กูยังเอาอีกทำท่าฟึดฟัดจะเดินออกจากห้องน้ำ
+++ นะ นะ เมิงกูไม่ได้มีโอกาสแบบนี้หลายครั้งหรอกนะโว้ย มันเดินเข้ามากอดกูจากด้านหลัง สาดด ขนลุกเจือกเลยกู อยู่ๆเมิงนี้เล่นบทรักซะกูเกือบเคลิ้ม เอาก็เอาว่ะ กูเลยอาบน้ำให้มัน มันนี่เหมือนเด็กว่างาย สระผมให้ ถูหลัง กูกับมันอาบน้ำเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกัน สาดดด กูลืมไปสนิทว่าไอ้น้องเจ้ากรรมกูไม่ได้ไปโรงเรียน มันนี่นั่งมองกูเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมไอ้ทิง ทำท่าหัวเราะกันคิ๊กคักกันสองคน แต่เมิงหัวเราเดี๋ยวเมิงก็ไปฟ้องพ่อ ฟ้องแม่
----พี่เข้าไปทำอะไรกันสองคนอ่ะ
+++ เป็นเด็กอย่ายุ่งเรื่องของผู้ใหญ่ดิ
----- ไม่ได้ยุ่ง แต่จะฟ้องแม่
+++ ถ้าเมิงฟ้องนะเมิงโดนกูแน่
เก่งว่ะเมิง หนูกูนี่กลัวเมิงกว่ากลัวกูอีก หลังจากอาบน้ำเสร็จกินข้าวตอนเช้าก็ออกไปเที่ยวกับมันที่เก่าๆ ไปเดินตลาดชายน้ำ กินหอยทอดไปเดินริมชล ไปที่เก่าแต่ความรู้สึกเหมือนเดิมมันแปลกไหม  หรือว่าเพราะมีเมิงว่ะ เที่ยวเสร็จต้องเก็บของให้มันกลับบ้านอีกซวยเลยกู มันนี้น้ำตาเข้าน้ำตาออก กูเห็นเมิงตาแดงตอนขึ้นรถเเมย์

+++

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 14-03-2010 00:01:52

มาอัพแล้ว เย้ๆ นึกว่าซ่าจะต้องลงแดงตายซะแล้ว หึๆ

พี่ทิงนี่ก็เว่อร์เนอะ แค่ไม่ได้อยู่กับพี่โน๊ตแค่แปบเดียวก็น้ำตาคลอแล้ว เหอะๆ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 15-03-2010 03:02:42

19 ตุลาคม 48
......เฮ้อ ชีวิตกูช่างน่าเบื่อว่ะ ไม่มีเมิง เวลาที่ผ่านไปวันๆ เหมือนไม่มีความหมายอะไรเลย ทั้งที่ตัวกูเองยังมีชีวิตอยู่ ทุกวัน ทุกๆ วัน เวลา 2 ทุ่ม กูต้องนั่งรอคนโทรศัพท์ที่ยาวเป็นหางว่าว ทำไมกูไม่เกิดมารวยบ้างว่ะ เมื่อก่อนโทรตู้ก็ว่ามันถูก แต่ตอนนี้โทรศัพท์มือถือมันแข่งกัน เลยได้โทรถูกแต่กูไม่มีเงินที่จะจ่ายเลยต้องอาศัยโทรเป็นนาทีเอา แต่มันก็ต้องรอเพราะว่ามีคนคิดแบบกูเยอะเซง แต่ยังไงกูก็รอได้ โทรคุยกันแค่ไม่กี่คำ ถามแค่เป็นไงวันนี้ กินข้าวยั้ง และก็คุยโน้นนี่ ลงท้ายด้วยกูคิดถึงเมิง มันก็นะพอกูพูดปั๊บ มีการทันทีต้องตอบกูด้วย "คิดถึงเหมือนกันที่รัก" สาดกูแทบอ๊วก แต่กูก็ชอบ ความรู้สึกมันขัดๆกันไหมว่ะ
..... โรงเรียนเปิดวันที่ 24 แต่เมิงกลับวันที่ที่ 23 ทำไมมันทรมานเมิงแบบนี้ว่ะ คิดแล้วมันก็น่าสงสารว่ะ กลับมาครั้งก่อนเมิงตัวดำโครต ผอมอีก แต่ที่กูสังเกตุ เมิงมีกล้ามขึ้นเยอะด้วยแหะ ๆ กูคิดอะไรกับเมิงอยู่ว่ะ  ก็มันช่วยไม่ได้นี่หว่า ไหนก็ไหนๆแล้วเมิงทำให้กูเป็นแบบนี้เอง กูได้นั่งแต่นับรอวันที่เมิงจะกลับ นี่แค่เดือนกว่าๆ ที่กูไม่มีเมิงกูทรมานขนาดนี้แล้วอีกต่อไปถ้าเมิงไปจากกูจริงๆ กูจะเป็นยังไงว่ะไม่อยากคิดเลยว่ะ
.......ใครหลายคนบอกว่าความรักเป็นแบบโน้นแบบนี้แต่สำหรับกูมันใช่เลยว่ะ สิ่งที่กูสัมผัสอยู่ตอนนี้มันคือความสุขหรือเปล่าแต่ถ้ามันเรียกว่าความสุขมันก็คงดีที่สุดเท่าที่ตัวกูเคยสัมผัสมา การได้อยู่ใกล้การได้ทำอะไรให้มันมีความหมายมากมายและลึกซึ้ง ถึงแม้แต่ตัวกูยังอธิบายมันออกมาไม่ได้เลย เวลามันช่างผ่านไปไวจริงๆ นี่กูจะขึ้น ม.6 แล้วหรอว่ะเนี๊ยะ มาได้ไกลขนาดนี้แล้วหรือว่ะ เมื่อก่อนกูไม่เคยมองเห็นอนาคตตัวกูเองเลย มีชีวิตอยู่ไปวันๆ ใกล้จะปีใหม่อีกแล้วอีกแค่ 2 เดือนและหลังปีใหม่ก็เป็นวันเด็ก และเดือนต่อไปคือเดือนกุมภาพันธ์ เดือนแห่งความรัก กูคิดไว้แล้วว่าในเดือนนี้กูจะบอกรักมัน ให้มันรุ้กันไปเลยว่ามันจะรู้สึกแบบเดียวกับกูหรือเปล่า มันมั่นใจในคำตอบของตัวมันเองมากแค่ไหน แต่สำหรับกู ตัวกูมั่นใจในคำตอบของตัวเองเสมอ เมื่อก่อนกูเป็นคนรังเร แต่เมื่อเจอเมิงกูต้องกลายเป็นคนมั่นใจ เพราะเมิงชอบถามโน้นถามนี่ ถามแต่เรื่องปัญหาถ้ากูไม่มันใจเมิงก็จะรู้สึกสับสนกูเลยต้องพูดเพื่อให้เมิงมั่นใจว่าสิ่งที่เมิงทำเป็นสิ่งที่ถูกต้องตลอด ทั้งๆที่กูยังไม่มั่นใจด้วยซ้ำ เฮ้อ .... เมิงเปลี่ยนแปลงกูได้หลายอย่างจริง ๆ กูกะว่าจะทำอะไรให้เมิงในวัน วาเลนท์ไทน์ ซะหน่อย แต่กูก็ยังคิดไม่ออก ให้ดอกไม้หรอ เมิงก็ไม่ชอบ ช็อคโกแลต เมิงก็ไม่กิน แต่กูโครตชอบ คำพูดหวานๆ แค่พูดกับเมิงไม่ถึง 3 ประโยคเป็นต้องทะเลาะกันทุกที เฮ้ออ หนักใจอีกแล้วกู..........

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 15-03-2010 12:23:42

23 ตุลาคม 48
......นี่ก็ปาเข้าไปประมาณตี 1 กว่าแล้วแต่กูยังนอนไม่หลับ ตื่นเต้นว่ะ พรุ้งนี้จะเปิดเทอมใหม่แล้ว ใกล้จะขึ้น ม.6 แล้วเหลืออีกเทอม กะว่าเทอมนี้จะตั้งใจเรียนเพราะกูรู้ตัวว่าเทอมที่แล้วมันไม่ค่อยน่าประทับใจเท่าไหร่ เพราะเมิงนี่แหละเข้ามาวุ่นวายกับกู หรือเพราะตัวกูเองว่ะ แต่ก็ช่างมัน ผ่านแล้วผ่านไป
..... พรุ้งนี้เมิงจะมารับกูเหมือนทุกวันเปล่าว่ะ กลัวใจตัวเองว่ะ กลัวเมิงไม่มารับกู เมื่อเช้ากูไปรับเมิงสาย กะว่ายังไงเมิงต้องมา 10 โมงกว่าแหง๋ แต่ผิดพลาดเมิงเสือกมาพร้อมพวกเขา นั่งหน้าหงิก อยู่หน้าโรงเรียน แค่กูถึงเท่านั้นเองทำเป็นสะบัดสะโบกนะเมิงพูดจาประชดประชัน
+++ เพิ่ง 10 โมงกว่าเมิงจะรีบทำไมว่ะ
...... เออ กูขอโทษ แล้วเมิงรอกูนานยั้ง
+++ ไม่นานว่ะแค่ 3 ชั่วโมง 20 นาที กับอีก38 วินาที......เอาทำท่าเอามือจิ้มนาฬิกาข้อมือแถมทำหน้าตาออกแนวกวนตีน
..... เมิงงอนกูแงะ
+++ เปล่า กูไม่ใช่ตุ๊ด สาดด
..... แล้วเมิงจะกลับยั้ง หิวข้าวว่ะเมื่อเช้ายังไม่ได้กินข้าวเลยกู
+++ เรื่องของเมิงท้องเมิงไม่ได้ติดกับกู
...... เมิงจะกลับไหม เงียบ.... จะกลับยั้ง....เงียบ.... เมิงไม่กลับกูกลับ หันหลังเลยกูเดินยังไม่ถึง 3 ก้าว ปัก! อะไรนิ่มโดนหัวกูว่ะ หันมาดู อ่าวขนมปังสังขยา แต่ที่ติดที่หัวกูคือใส้สังขยาที่มันกระจายตั้งแต่หัวกูยันเสื้อกูด้านหลังนี่ มีแต่ใส้ขนมหันไปมองมัน ทำหน้าตานิ่งๆ กินขนมปังสังขยาเต็มปาก สาดดด เมิงกูอุตส่าห์ตั้งหน้าตั้งตารอเมิงตั้งเป็นเดือนแต่เมิงกลับมาทำแบบนี้กับกูใช่ไหม หันหลังกลับเดินต่อกู ไม่ตอบโต้อะไรทั้งนั้น รีบจั้มเลยกู ปัก! ที่นี้เองมาทั้งกล่อง หันหลังกลับไปเห็นมันยืนหน้าบึ้งอยู่ข้างหลัง

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 16-03-2010 02:07:33

สิ่งแรกที่อยากขอโทษทุกๆ คนที่คอยอ่านบันทึกของผมอยู่ :3123: ช่วงนี้มันเศร้าๆหนะครับ เพราะมีเรื่องหลายอย่างเข้ามาให้แก้ไมหวัด ไม่ไหว ทั้งเรื่องเก่าเรื่องใหม่ปนกันไม่รู้จะจบสักที  แหะๆ ผมระบายเกินไปหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 18-03-2010 22:29:17

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 16-03-2010 02:07:33  

สิ่งแรกที่อยากขอโทษทุกๆ คนที่คอยอ่านบันทึกของผมอยู่ :3123: ช่วงนี้มันเศร้าๆหนะครับ เพราะมีเรื่องหลายอย่างเข้ามาให้แก้ไมหวัด ไม่ไหว ทั้งเรื่องเก่าเรื่องใหม่ปนกันไม่รู้จะจบสักที  แหะๆ ผมระบายเกินไปหรือเปล่า

หืม... ถ้าไม่สบายใจก็ระบายออกมาก็ได้นะคะ ระบายให้เพื่อนฟัง ระบายให้ครอบครัวฟัง หรือจะระบายให้ซ่าฟังก็ได้ค่ะ ที่สำคัญคืออย่าเก็บความไม่สบายใจไว้คนเดียวจะดีกว่านะ ^^

(http://www.uppicweb.com/x/i/in/gp5zn.jpg)

ว่าแต่... ช่วงนี้พี่โน๊ตแอบอู้ไม่ยอมอัพแฮะ แบบนี้ซ่าต้องลงโทษ!
บทลงโทษนี้มีตัวเลือกด้วยนะคะ
1.โดนซ่าจิ้ม ด้วยตัวนี้ >> :z13: (แต่โดนหลายจิ้ม)
2.ซ่าจะส่งพี่โน๊ตไปให้ชาวป่า แล้วให้พวกเขาจับพี่โน๊ตเข้าพิธีอูบุนตู้!
เอ้่า! เลือกเอานะคะ คิดให้ดีๆนะ หุๆ :laugh3:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 19-03-2010 07:47:27

ขอโทษนะคับ ชินไม่ได้หายไปไหนนะ  ยังอยู่และคอยติดตามอ่านอยู่นะคับ
แต่ว่าตอนนี้  บางอย่างยังไม่ค่อยลงตัว  โดยเฉพาะอินเตอร์เน็ตหายากมาก
เอาไว้ให้อะไรๆลงตัวมากกว่านี้  เดี๋ยวชินจะมาตามเม้นท์ให้นะคับ
เดี๋ยววันนี้เท่านี้ก่อนนะคับ
โชคดีคับ

ปล.1คิดถึงพี่โน้ตกับน้องซ่านะคับ(ว่าแต่คิดถึงผมกันรึป่าวหนิคับ  ไม่เห็นมีคอมเม้นท์ไหนถามหาเลย  แอบน้อยใจนะเนี่ย)

ปล.2ถึงไม่ถามหาชิน ชินก็จะบอกเองก็ได้  เชอะงอนแล้ว

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 19-03-2010 20:30:30

ซ่าคิดถึงทุกคนนะคะ! แต่ที่ไม่ถามเพราะว่าเวลาที่ได้เจอกันจะรู้สึกดีใจมากๆน่ะค่ะที่ได้เจอ ^^

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: konbah ที่ 23-03-2010 21:19:08

มาช่วยดันคับว่าแต่เรื่องราวเค้าไปถึงไหนแล้วเนี่ย
ว่างๆจะตามอ่านนะคับ :mc4:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 26-03-2010 11:34:13

มาแว้วว  ขอโทษทุกคนนะครับที่คอยอ่านเรื่องราวของผมอยู่ แต่ว่าผมเพิ่งกลับจากการไปเข้าค่ายอาสาพัฒนามาครับไปสร้างโรงเรียนให้กับน้องๆ สนุกมากครับแล้วภูมิใจด้วย ในค่ายมีเรื่องราวมากมาย การพบเพื่อนเก่าอีกครั้ง มันลำบากใจสุดๆกับการฝืนทำอะไรที่มันไม่อยากทำ แต่มันก็ผ่านพ้นไปด้วยดี ยืนมองอาคารเอนกประสงค์ที่ทุกคนสร้างมากับมือ ถึงมันจะเป็นอาคารเล็กๆ แต่มันยิ่งใหญ่สำหรับใครหลายๆคน ไม่เคยคิดว่าครั้งหนึ่งในชีวิต จะได้สร้างอะไรแบบนี้ เฮ้อ....กลับมาแล้วใจหายวาบ คงไม่มีโอกาสได้เจอเพื่อนๆอีกแล้ว ชีวิตวัยทำงานกำลังแทรกเข้ามาในชีวิต ที่ไม่เคยจะได้ประสบพบเรื่องดีๆกับคนอื่นเขา ทิงกูยังมั่นคงกับเมิงเสมอถึงแม้ว่าเวลามันจะผ่านไปนานสักเท่าไหร่ แต่ขอเพียงแค่สักครั้งที่กู่เจอเมิงหัวใจกูคงเบิกบาน สำหรับกูครั้งหนึ่งในชีวิตได้รักผู้ชายสักคน แต่ต้องมีอันต้องพรัดพรากเหมือนละครน้ำเน่า ไม่กี่วันได้ข่าวเมิงว่าเมิงจะกลับมากูโครตตื่นเต้น แต่ทำไมเมิงกลับเร็วจัง ไหนเมิงเขียนบอกกูว่าอายุ 30 เจอกันนี่กูยังไม่ถึงเลยเมิงกลับมาไวจังว่ะ
แต่ก็ดีกูจะได้ไม่ต้องรอ มันทรมานโครตๆ

23 ตุลาคม 48(ต่อ)
....มันเดินปรี่เข้ามาเหมือนวัวบ้า แต่กูไม่สนเดินต่อจั้มพรวดๆ หมับ! มันกระชากแขนกูอย่างแรง ก่อนที่จะลากกูเดินเข้าไปในโรงเรียนเหวี่ยงกูลงไปนั่งบนเก้าอี้ปูนดังปั๊กก่อนที่จะนิ่งไปกันทั้ง 2 คน ในใจกูสั่นจนหัวใจกูจะเด้งออกมาแต่สิ่งที่เห็นคือไอ้ทิงที่หน้าหงิกจนหน้ามันจะม้วนกลับมาได้อย่างนั้น
+++เมิงเป็นใบ้ไง้ทำไม่พูด อะไรอุดปากเมิงอยู่.........................เงียบได้แต่เงียบกู พูดไรไม่ออก เพราะไม่มีอะไรจะพูดเซงกับการกระทำของมัน ไม่ฟังเหตุผล นึกอะไรก็ทำออกมา สมชื่อเมิงจริงๆ ไอ้ฟายย กูไม่พูดจะทำยังไงกับกูก็ไม่พูด ทีเวลากูมาก่อนเวลาเมิงมาช้า ทีกูมาที่หลังทำหยังกับจะฆ่ากู
+++เมิงจะพูดหรือไม่พูด.....มันถอดเสื้อคลุมกีฬาวางกระเป๋า มันเหวี่งเสื้อคลุมคลอบหัวกู ก่อนที่มันจะเอาหัวมันเข้าใต้เสื้อ
อุ๊บ@#$$#$##@## สาดดด ทำกูอีกแล้ว กูผลักหน้ามันก่อนที่จะเหวี่ยงมือไปโดนหน้ามันสักปั๊ก ดึงเสื้อออกเห็นมันนั่งตูดจั้มเบ้าอยู่ ลุกพรวดเลยกูเดินดิ่งออกนอกโรงเรียน มันลุกพรวดวิ่งตามหลังมาตอนแรกนึกว่ากูซวยแน่ เละแน่กูพรึบเอาอีกแล้ว ไอ้ทิงเมิง มันกอดกูต่อหน้าสาธารณะชนเอาซะแน่น กูแทบหายใจไม่ออก รถวิ่งผ่านไปผ่านมามองกูหยั่งกับตัวประหลาดมันนี่ฉลาดเอาหน้าซุกที่หลังไม่มีใครส่วนกูเป็นโล่กำบังโดนตลอด
..... ปล่อยกูดิ กูหายใจไม่ออกพอแล้วกูจะกลับบ้าน เมิงกลับบ้านเมิงดิไป กูจะรีบไปทำงานปล่อยกู พยายมดิ้นใหญ่เลยกูแต่มันเหนียวแน่นหยังกับตังเม สาดไม่ปล่อยกูเลย ดิ้นสุดๆเลยกู
+++เมิงให้กูกลับบ้านเองแล้วเมิงมาให้กูเห็นหน้าทำไม ....มันคลายมือและปล่อยมือออก ก่อนที่มันจะหลังเก็บกระเป๋าเสื้อคลุม แล้วเดินก้มหน้าผ่านกูไป กูได้แต่มองมันเดินผ่านหน้าไป สาดพูดซะกูน้ำตาแทบจะไม่อยู่ ขอโทษว่ะทิงกูไม่ได้ตั้งใจทำให้เมิงรู้สึกแบบนั้น ความจริงวันนี้กูรอมาเกือบเดือน ก็เมิงหนะทำเชี้ยกับกูก่อน สักพักได้มันหยุดกึก วิ่งตรงมาที่กู เอาแล้วสินึกในใจเมิงเล่นอะไรกับกูอีก แต่มันก็วิ่งผ่านไปเข้าไปในโรงเรียน มองตามมัน สักพักมันก็วิ่งออกมาพร้อมกับถุงขนมปังสังขยาเจ้าอร่อยที่กูชอบ มันยืนใส่มือกู
+++ กูซื้อมาฝากเมิง 2 กล่อง แต่เหลือกล่องเดียวว่ะ มันชี้มือไปที่ กล่องขนมที่เละอยู่กับพื้นอีกกล่อง เมิงเอากินเหอะเมิงชอบกูรู้ พูดเสร็จมันยัดกล่องขนมใส่มือกูพรึบ ก่อนที่มันจะเดินดุ่ยๆ .....กูเซงสุดๆ มองดูกล่องขนม กับสภาพกู เฮ้อ กูไม่อยากกินขนมเลยว่ะ แต่กูอยากอาบน้ำมากกว่า เหลือบมองไปดูมัน มันเดินคอตกอยู่ข้างหน้า กูทำอะไรเนี๊ยะความคิดหลายๆอย่างมันเข้ามารุมกู เหมือนกูเป็นคนบ้า
+++ กูขอโทษษษษษ ....สะดุ้งเลยกูกำลังเหม่อ ไอ้ทิงเมิงทำอะไรเชี้ยๆ อีกแล้ว เสือกตะโกนซะ เดินมาบอกกูก็ได้ แต่ก็แปลกคำว่า"ขอโทษคำเดียว" มันทำให้กูรู้สึกผิดขึ้นมาทันที หลังจากที่มันตะโกนมันก็หันหน้าเดินกลับไปต่อ  แล้วกูมัวมายืนอะไรตรงนี้ว่ะนึกในใจ ความจริงกูต้องเดินไปกับมันดิ ไม่รอช้าเลยกู วิ่งพรวดไปคว้าแขนมัน
..... ทำไมเมิงรีบกลับว่ะ ไปกินข้าวกับกูก่อนดิ หอบแฮกเลยกู มองหน้ามัน หันมันยิ้มแววตาเป็นประกายเลยนะเมิง จากจับแขนมันเลื่อนลงมาจับมือกู หู้ย หน้ากูแดงสุดๆ ใจเต้นตึกๆ อายว่ะ มันเอาแขนเสื้อคลุมเช็ดไส้สังขยาที่ติดอยู่บนหัวก่อนที่มันจะขยุ้มผมปัดทรงให้ เฮ้อ ไอ้บทจะดีก็ดีนะเมิง ไอ้บทจะร้ายกูนี่แทบตามไม่ทัน ผลสุดท้ายลงเอยด้วยผัดไทยใต้ต้นหูกวาง ซัดกันไปคนล่ะ 2 อิ่มไป พอไปส่งบ้านมัน ยังไม่พอลากกูไปเล่นน้ำที่สระต้นมะขามอีก ชุ่มช่ำกันไปก่อนเปิดเรียยน ใกล้เปิดเรียนแล้วกู รู้สึกดีสุดๆ อิๆๆ เหนื่อยว่ะนอนดีกว่า จะได้เจอเมิงเร็วๆ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: konbah ที่ 26-03-2010 22:50:16

ยินดีด้วยนะคับอิอิ
น่าอิจฉาจริงๆ :impress2:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 27-03-2010 13:25:22

 :o8: รู้สึกช่วงหลังนี้จะเริ่มจูบถี่มากขึ้นนะคับ
เอะอะอะไรก็จูบ  อะไรนิดอะไรหน่อยก็จูบ
ไม่ไหวเลย คู้ข่าวใหม่ปลามันก้แบบนี้แหละเนาะ

บทเกือบอัศจรรย์(ตอนอาบน้ำให้พี่ทิง)  ชินไม่กล้าคิดภาพเลยง่ะ
 :-[ เขิน  ใส่กางเกงในตัวเดียว -> อาบน้ำ ->เปียกน้ำ ->...
เหอๆ

ส่วนที่พี่โน้ตบอกว่าพี่ทิงบอกว่าจะกลับมาเร็วๆนี้  เป็นเรื่องที่น่ายินดีมากเลย
ชินขอให้พี่โน้ตได้พบกับพี่ทิงไวๆนะ
และก็หวังว่าจะพบกันด้วยความรู้สึกดีๆเดิมๆที่มีให้แก่กันนะคับ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 27-03-2010 20:33:44

เห? พี่ทิงจะกลับมาแล้วหรอคะ? ว้าวๆดีใจด้วยนะคะ ถ้ากลับมาแล้ว อย่าลืมสร้างตำนานรักบทใหม่ แล้วเอามาเล่าให้ฟังด้วยนะคะ :laugh:

รออ่านบทวันวาเลนไทน์อยู่นะคะ พี่โน๊ตจะสารภาพรักพี่ทิง... ว้าว~ ตื่นเต้น ><

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 29-03-2010 02:32:26

28 ตุลาคม 48
....เปิดเรียนอาทิตย์แรกนึกว่าจะไม่มีอะไรมากที่ไหนได้ โห่ครูโหดสั่งการบ้านแทบทำไม่ทัน ครูพูดถึงเรื่องการสอบหนังสือเตรียมสอบเอ็นทรานส์ เห่อฟังทีไรสลดใจทุกทีกู ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้เรียนที่ดีๆ อย่างที่ใจคิดหรือเปล่า แต่กูว่าคงไม่เพราะทุกวันนี้ตัวเองยังส่งตัวเองเรียนอยู่เลยกู แต่ยังไงไม่ว่าเรียนที่ไหนก็เหมือนกันว่ะมาตฐานเดียวกันหมดนี่หว่า มันแล้วแต่คน เทอมนี้มีวิชาที่ชอบ คือ ช่างศิลป์สิบหมู่ เป็นวิชาที่กูชอบมาก เห็นอาจารย์บอกว่าจะให้ทำลายกระจกกัด สั่งให้เตรียมกระจกกับลายที่ต้องการไปอาทิตย์หน้า ไม่รู้ว่าจะเลือกลายอะไรดีว่ะ เลยไปเจอหนังสือที่ห้องสมุดเป็นลายไทยสวยดี ก็เลยเลือกลายนี้ แค่คิดกูก็รู้สึกอยากจะทำขึ้นมาและ หมั่นไส้ไอ้ทิง ไม่ต้องจัดการอะไรเลยมีแต่คนมาประเคน กูก็เหมือนกันเลือกลายไว้ให้มัน พอจะเอาไปให้

*** ทิงนี่เราเอามาเผื่อ ทิงชอบลายนี้ไหม หนิง ว่ามันเหมาะกับทิงดีนะ.......น้าน กูเห็นแล้วคิวกระตุกดิกๆ สงส้ยวันนี้มีเรื่องแน่ ยังไม่จบอีกนะ หนิง ตื้อจริงๆคนเขาไม่ชอบยังตื้ออยู่นั่นล่ะ น้ำตาเช็ดหัวเขาเดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน ไอ้ทิงมองทำหน้าทำตากวนประสาท ยักคิ้วให้ทีนึ่ง เหมือนทำยั่ว กูเซงงงงงง ในมือที่รูปที่ถ่ายเอกสารมา 2 ใบมีแล้วก็ไม่ต้องเอาเมิง กูดันหันหลังขวับ
+++ เฮ้ย โน๊ต เมิงไปไหนว่ะ มาหากูหน่อย
..... มีไร!
+++ โห่ ไอ้เชี้ย ทำขึ้นเสียงนะเมิง เมิงมาช่วยกูเลือกหน่อย
..... กูไม่ว่าง เมิงก็เลือกดิ
+++ เมิงทำอะไรว่ะ
..... ยืนหายใจไม่ว่างแค่นี้ กูไปล่ะ
+++ ในมือเมิงถือไรว่ะ
..... ภาพที่จะแกะ ทำไม มีอะไร
+++ ไหนกูขอดูดิ
..... ไม่ให้ดู เมิงก็มีจะมาดูของกูทำไม  .....มันเดินดิ่งๆเข้ามาคว้ารูปที่มือ ใครจะไปยอมว่ะ ปล้ำกันได้สักพักแพ้มัน มันดึงไปได้
+++ โห่ เชี้ย สวยดีนี่หว่าของเมิงอันไหนว่ะ
..... รูปนี้ อีกอันกูเผื่อไม่ชอบสรุปของกูหมด
+++ งกว่ะ อันนี้ของเมิง นั้นอันนี้ของกูล่ะกัน หนิงเราได้แล้วอ่ะขอบใจหนิงนะ เราชอบอันนี้มากกว่า
*** แต่เราว่าของเราสวยกว่า นะมันก็คล้ายๆกันดูของเราสิ มันเหมาะกว่าอันนี้อีก ดูมันเชยนะลายนี้
+++ ไม่เหมือน เราชอบลายนี้มากกว่า ถึงมันเชยแต่เราชอบ ขอบใจหนิงนะ
...... หน้าแดงเลยกู แอบดีใจว่ะ แต่สงสารหนิงเหมือนกันหน้าจ๋อยๆ บอกแล้วระวังน้ำตาเช็ดหัวเข่า อิอิ วันนี้ศุกร์พรุ้งนี้วันเสาร์ต้องทำงานแต่เช้าอีกกูนอนดีกว่าเขียนแค่นี้พอเดี๋ยวจะไม่ได้นอนเข้ากู

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 29-03-2010 21:09:57

คุณมือที่สามออกมาอีกแล้ว รู้สึกมั่นไส้เหมือนกันค่ะ แต่ถ้าคิดให้แหงดี เธอผู้นี้ทำให้เรื่องสนุกยิ่งขึ้น ประมาณว่ารักสามเส้า :laugh:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 01-04-2010 03:54:07

31 ต.ค 48
.....ทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนเรียบง่ายไปเสียจริงๆในช่วงนี้ไม่มีอะไรติดขัดนอกจากเรื่องตังค์ในกระเป๋า เกิดมาทรัพย์น้อยก็อย่างนี้แหละกูทำไงได้ เฮ้อ....ตอนเช้า ไอ้ทิงมารับแต่เช้าเลยเมิง ไม่เช้าเท่าไหร่ก็เป็นปกติของมันแต่กูตื่นสายเองก็เมื่อวานก่อนกูทำงานลูกค้าเข้าโครตเยอะ เดินทั้งวันกูจนขาจะมัดกันได้แล้วมั้งกลับมานั่งนวดขาตัวเองอาบน้ำไม่ได้กินข้าวเลยกูนอนไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ หลับไปเฉยๆ สะดุ้งอีกทีตอนใกล้จะ 7 โมงหูตาแจ้งเลยกูวิ่งเข้าห้องน้ำลาดน้ำโครมๆ รีบออกมาแต่งตัว เดินออกมาหน้าสิ ไอ้ทิงยืนยิ้มแฉ่งอยู่หน้าบ้าน ดีนะที่กูทำเวลาดีไม่งั้นมีหวังโดนมันสวดบทใหญ่
.....ดิ่งไปโรงเรียนดันลืมของ ไม่วายโดนไม่สวด เกินขาดบ่นแค่นิดเดียว แต่โครตเจ็บ "มีบ้างไหมความรับผิดชอบ" ฟายกูลืมแค่ครั้งเดียวทีเมิงกูไม่เคยพูดเลยพอทีกูด่ากู ตอนเมิงนะลืมหนังสือกับรายงานไว้ที่บ้านเมิง เมิงต้องลากกูไปด้วยทำให้กูส่งช้าพร้อมกับโดนด่าพร้อมเมิงก็ไม่เคยพูดสักแอะ เอออย่าให้ถึงทีกูม้าง กูจะเอาคืนว่าแล้วเหมือนลืมอะไรอีกแต่นึกไม่ออก พอตอนกลางวันเท่านั้นนึกออกทัน วันนี้มีวิชาช่างสิบหมู่ กูลืมเอากระจกกับลายที่จะแกะมา กูไม่กล้าบอกมันมีหวังโดนมันด่าแน่ทำไงดีกู มีหวังโดนครูด่าแน่ กูนะกูไม่น่าลืมเลยรีบเกินไปเปล่าว่ะ ทำได้แค่เพียงทำใจ พอขึ้นห้องถึงเวลาเรียนครูให้เอาของที่สั่งออกมา และแล้วสิ่งที่กูคิดก็เกิดขึ้น
----ใครที่ไม่ได้เอาแบบ กับกระจกมาออกมาหน้าห้อง
.....ใจหายแว้บบบ เลยกูหน้าซีดกำลังจะลุกขึ้นออกไปหน้าห้อง แน่นอนต้องมีพวกไอ้ 4 ต่อยืนยิ้มรอกูอยู่ข้างหน้าแน่
+++ หมับ! เมิงจะไปไหน นี่ของเมิง....อะไรว่ะงง มันล้วงไปในกระเป๋าผ้าของมันพร้อมกับกระจกและแบบที่จะแกะ
..... นี่มันของกูนี่หว่า
+++ เออ กูหยิบให้ตั้งแต่เมื่อเช้าและ ลืมไว้หน้าบ้านนะเมิง นี่แหละคนไม่มีความรับผิดชอบ
........ สาดโดนมันด่าซ้ำซองเจ็บไปถึงตับเลยกู พูดไรไม่ได้ก็กูรั่วเองวันนี้ หลังจากที่พวกไอ้ 4 ต โดนล่าออกจากห้องไปหาอุปกรณ์ถ้าไม่เจอไม่ต้องเข้าเรียนดีนะที่เมิงหยิบมาให้กู ไม่งั้นกูต้องอายเขาแน่ คิดไปอีกแง่ กูขอบใจเมิงจริงๆว่ะ นั่งแกะลายที่ติดกับกระจกไปสักพัก หันคุยกับไอ้นิวแป๊บเดียว ฉึก! สาดดคัดเตอร์เจ้ากรรมดันมาปาดนิ้วกูได้ เลือดหยดติ้งๆ เลยกู เห็นเลือดตกใจชาด้วยเลยยกขึ้นมาดูแบบหน้าแหยๆ
+++ หมับ พ่อเมิงสอนให้ดูไง้ไอ้ฟาย ...อ้าวมันคว้ามือกูไปตั้งแต่เมื่อไหร่ เฮ้ย ไอ้ทิงดึงชายเสื้อนักเรียนที่หวงนักหวงหนามาซับเลือดกูหรอว่ะ แต่ที่หน้าสนใจกว่าคือ........ก็ไอ้พวกคนในห้องนี้ไง แม่งรุมดูกูใหญ่กูไม่ได้ตายนะเมิง แต่กูว่าคิดไปถนัดเพราะไอ้ที่มันสนใจคือไอ้ทิง กูว่าเขาสงสัยว่าทำไมเมิงถึงทำกับกูแบบนี้แน่เลยว่ะ........(มีต่อนะเดี๋ยวอัพให้นะครับวันหลังขอทำงานให้เสร็จก่อนน้า)

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 01-04-2010 13:52:21

สวีทวิ๊ดวี!!!
หวานแหววกันจิงๆเลยนะพี่โน้ตพี่ทิงเนี่ย
ทำยังกับละครเกาหลีหลังข่าว  นาง(นาย)เอกมีดบาด  พระเอกเอามือมาดูแล้วทำแผลให้
นี้ดีนะที่พี่ทิงเอาแค่ชายเสื้อมาซับเลือดให้  ถ้าเอานิ้วมาดูดนะ มีหวังมีเฮกันทั้งรร.เลย


ปล.รีบมาต่อเร็วๆนะพี่โน้ต  มันขาดตอนและอารมณ์ค้างๆมากมาย  แล้วนี้มีการบอกว่าจะมาต่อ  แต่นี้มันหลายชม.จากที่โพสล่าสุดเเล้วนะค้าบบบ (ไม่ได้เร่งนะคับ  ถ้าพี่โน้ตมีงานค้างอยู่ก็ทำให้เสร็จก่อนแล้วค่อยมาอัพต่อก็ได้นะคับ)

คิดถึงพี่โน้ต(+พี่ทิง)  และน้องซ่ามากมาย

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 01-04-2010 20:59:14

อ้างจาก: THE_DUTCHESS ที่ 01-04-2010 13:52:21  

นี้ดีนะที่พี่ทิงเอาแค่ชายเสื้อมาซับเลือดให้  ถ้าเอานิ้วมาดูดนะ มีหวังมีเฮกันทั้งรร.เลย

พี่ชินคะ เอานิ้วมาดูดนี่ต้องตอนอยู่กันสองต่อนะคะ กรี๊ดดดดด

- จินตนาการของซ่า -
ในที่ลับตาคน พี่โน๊ตกับพี่ทิงอยู่กันสองต่อสอง วันนี้พี่โน็ตโดนมีดบาดมือ ในชั่วโมงเรียนพี่ทิงก็ซับเลือดให้แล้ว แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้เลือดมันจะไหลอีกแล้ว พี่ทิงเห็นดังนั้นจึงเอานิ้วของพี่โน๊ตมาดูด พี่โน๊ตก็เกรงจนทำอะไรไม่ถูก อยากจะปฏิเสธ แต่แบบนั้นมันก็เป็นการกระทำสวนทางกับใจคิด จึงได้แต่นั่งมองด้วยความเขินอาย และพี่ทิงก็ดูด... ดูด... ดูด จ๊วบๆ จากนิ้ว... ก็ไปที่ริมฝีปาก... กรี๊ดดดดด :pighaun:

ซ่าเริ่มเพ้อเจ้อแล้วล่ะค่ะ ขอไปถ่ายเลือดก่อนนะคะ เลือดท่วมจอคอมแล้ว อ๊ายยยยย :jul1:

ปล. พักหลังนี่ เหมือนพี่โน๊ตไม่ได้เขียนเวลากับกำไว้แฮะ
ปล.2 พี่ชินนนนน ซ่าก็คิดถึงพี่ชินค่ะ ไปไหนมาคะเนี่ย?

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 02-04-2010 10:53:35

จิ้นไปเกินเหตุแล้วนะน้องซ่า!  (แต่ก็แอบจิ้นตาม  ดีนะที่หยุดอยู่ที่ปากเท่านั้น  อิอิ)
อันที่จิงพี่ไม่ค่อยชอบคนดูดเลือดจากแผลเท่าไหร่เลยนะ 
มันดูแบบว่าไม่กลัวกลายเป็นแผลติดเชื้อจากแบคทีเรียในปากหรอ
พี่ไม่เคยทำกับตัวเองแล้วก็ไม่เคยทำให้ใคร
แต่ถ้ามีคนมาทำกับพี่แบบนี้  พี่คงแบบทำไรไม่ถูก  อึ้งไปเลยว่ากล้าทำให้ได้ไง  ขนาดเราเองยังไม่กล้าทำเลย


ปล.พี่ไม่ได้ไปไหนมาหรอก แค่ตอนนี้ยังไม่กลับเลยเท่านั้นเอง

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 04-04-2010 03:34:45

31 ตุลาคม 48
.....หน้ากูแดงจนเลือดที่ไหลจากนิ้วกูดูจืดกว่าหน้ากูอีก พอได้แล้วเมิง พยายามดึงมือออกจากมัน สาดจับซะแน่นเลยเมิง ในที่สุดสิ่งที่กูกลัวก็มาถึง
*** เป็นแฟนกันเปล่าว่ะเมิง 2 คน (ไอ้เต้ยพูดแทรกขึ้นมา) หันมองเลยกู มาตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ แล้วนี้พวกเมิงหากันมาได้แล้วหรอว่ะทำไมไวจัง กูนึกว่าพวกเมิงจะมาแล้ว เมิงยังมาเผากูต่อคนอื่นอีก **** เฮ้ย มันโดนมีดบาดนี่หว่า หวานว่ะ กูจะออก(ไอ้เต้ยพูดอีก) **** พวกเมิงถอย เร็ว ระวังนะเว้ย ฟ้าจะผ่า พวกจะโดนลูกหลงด้วย ....(ไอ้ต้อมเสริม) สาดดดด เล่นกูกันใหญ่ ทุกคนในห้อง เฮ  จนครูต้องเดินเข้ามาดูว่าเกิดอะไร พอครูเข้ามาปุ๊บเหมือนรู้งานทำฟอร์มนั่งทำงานกัน เหลือเพียงกูกับไอ้ทิงนั่งกดแผลที่ปลายนิ้ว
*** เป็นอะไร  พรเทพ กูทำหน้าเอ๋อ เงอะๆ งะๆ ตอบแบบตะกุกตะกัก โดนมีดบาดครับ
*** อ้าว แล้วทำไมไม่ไปห้องพยาบาล ไพรัตน์ เป็นหมอเรอะ ....อ้าวมันดึงมือผมเอง ผมยังไม่ได้ขอให้ทำเลยนะครู สุดท้ายครูเสริฐก็ให้กูไปห้องพยาบาล ไอ้ทิงทำท่าจะตามมา
*** อ้าว ไพรัตน์ เธอก็โดนมีดบาดเรอะ
+++ เปล่าครับ
*** นั้นหนะสิ แล้วเธอจะไปทำไม ทำงานของเธอต่อดีกว่า
กูได้แต่เดินไปห้องพยาบาล ล้างแผลเสร็จ โห่ สาดเข้าลึกเหมือนกันนี่หว่าหนังอ้าจนเห็นเนื้อแดงแจ๋เลยกู ดีที่นิ้วไม่ขาดเห็นแล้วสยองไม่กล้ามอง ครูเรียมถามว่าไปโดนอะไรมา บอกครูไปว่ามีดตอนเรียนวิชา ครูเสริฐ ครูเรียมใจดีโครตๆ ทำแผลให้แถมยังให้กินขนมที่แกทำอีก เกรงใจครูเรียมเลยกินไปเล็กน้อย แต่กูก็อิ่มว่ะ มันเล็กน้อยหรือเปล่าว่ะยังไม่พอ ยังมีใจขอขนมครูเรียมไปฝากเพื่อนด้วย ครูท่านก็ใจดีให้อีกเลยหยิบมา 2 ชิ้นให้ไอ้ทิงมัน ล้างแผลเสร็จไม่ใช่ดิกินขนมเสร็จรีบเดินกลับมาห้องเรียนกลัวงานไม่เสร็จ พอกูถึงหน้าประตูเท่านั้น
*** เฮ้ย ทิงเมียเมิงมาแล้ว (ไอ้เต้ยพูด)....พยายามไม่โต้ตอบกู ขืนพูดมากมีหวังตายแน่มันรุมกินโต๊ะกูตายแน่เงียบไว้ เงียบไว้ เดินดิ่งเข้ามานั่งที่ในมือถือขนม มันทำเป็นหน้านิ่ง เมิงเป็นอะไรของเมิงอีกเนี๊ยะ
..... อ่ะ หนมกูเอามาฝาก
+++ เมิงกินยั้งอ่ะ
..... กูกินแล้ว
+++ เหลือเดินเมิงหรอ...อ้าวไอ้สาดกูอุตส่าห์มีใจหยิบมาฝากบอกของเหลือเดน
..... แล้วเมิงจะกินไหม ไม่กินกูกิน
+++ กิน เอามาดูดิ
...... อ่ะ อร่อยนะโว้ย ครูเรียมทำรับรองอร่อยโครต
+++ ไม่ใช่ ขนม มือเมิงอะเอามาดูดิ
..... เมิงจะให้กูกะผ้าพันแผลให้เมิงดูแผลไง เมิงก็เห็นนี่หว่าว่ามันผันแผลอยู่
+++ เข้าลึกหรือเปล่าว่ะ เลือดไหลเยอะเมิงดูยังไม่แห้งเลยเมิง
...... เวอร์ว่ะ กูไปตั้งนานนะโว้ย เออ แต่ก็จริงว่ะลองจับตรงที่เปื้อนเลือดมันยังรู้สึกว่ามันชื้นๆ
...... กูเอาไปซักให้ว่ะ
+++ ไม่ต้องให้มันติดยังงี้แหละ กูไม่ถือ
**** วิ้ว จีบกันใหญ่เลยโว้ยคู่นี้ (ไอ้เต้ยพูด)
**** โอ้ย สุดสุดว่ะ หวานซะกูเลี่ยน(ไอ้ต้อมเสริม)
+++ ตีนกูหวานกว่าว่ะไอ้ต้อม เมิงอยากลองชิมไหม ไอ้เต้ยถ้าเมิงเลิกหอนหรือยัง...... เงียบ เงียบกันหมด เสียวสันหลังแวบเลยกู ไอ้ทิงองค์ลงแล้วกู ถ้ามีใครจุดไฟอีกหน่อย ได้ระเบิดแน่ ทำได้ดีที่สุดคือเงียบ เอามือไปตบหน้าขามันเบาๆ มันหันขวับ +++ เมิงเป็นเชี้ยอะไรเนี๊ยะกูลำคาญ ......อ้าวเมิงแค่นี้ก็ต้องว่ากู โมโหคนอื่นแล้วลงกับกูเนี๊ยะนะหันขวับเลยกู
...... กูขอโทษว่ะทิง ถ้าเมิงลำคาญกูกูไปนั่งที่อื่นก็ได้ ....ลุกพรวดเก็บของเลยกู หมับ! มันจับแขนดึงลงนั่งตูดจั้มเบ้าเลยกู
+++ เมิง กูขอเวลาแป๊บนึงได้ม่ะ อย่าเพิงกวนกูขอร้อง
..... ไอ้นี้เวลาโมโห สิ่งที่ควรห้ามคือพูดซ่ำแซะ มิฉะนั้นชะตาอาจขาดได้ นั่งนิ่งอย่างว่าง่ายเลยกูผ่านไป 10 กว่านาทีได้มั้ง
+++ เมิงเจ็บเปล่า
..... ไม่เจ็บอ่ะเฉยๆ กูไม่มีชีวิตอยู่แล้วเมิงไม่ต้องแคร์กูหรอก
+++ กูขอโทษ กูเคยบอกเมิงแล้วว่ากูโมโหอย่าโดนตัวกู กูหงุดหงิด
..... เมิงโมโหเรื่องอะไร มันว่ากูไม่ได้ว่าเมิง เมิงไม่ต้องสนใจหรอกกูไม่คิดอะไรอยู่แล้ว
+++ แต่กูคิด จึ๋ย .....เอาแล้วเมิงคิดอะไรว่ะ
+++ กูพร้อมเมื่อไหร่กูจะบอก เมิงไม่ต้องซักเสื้อให้กูหรอก กูซักเองได้กูรู้ว่ามันต้องเปื้อนซักไม่ออกแต่กูเต็มใจ เสื้อตัวนี้กูคงยัดใส่ในกางเกงเรียบร้อยว่ะ กูไม่กล้าโชว์ชายเสื้อกูอาย
..... เสียงกริ่งดังพอดี นี่มันหมดเวลาแล้วหรอว่ะเก็บของกลับบ้าน ตัดลายได้หน่อยเดียวเอง ไอ้ทิงนะได้ตั้งเยอะ มันกลายเป็นคนใจเย็นไปตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะปกติทำแบบนี้ไม่ได้นี่หว่าไม่น่าเชื่อ
.....หลังจากเลิกเรียนไอ้ทิงก้ดึงมือกูไปที่รถมันบอกว่าจะไปส่ง สาดใจดีจังวันนี้ ขี่รถออกจากโรงเรียน แต่ทำไม่ไปทางบ้านกูว่ะ ถามมันว่าไปไหนตอบอย่างหน้าตาเฉยว่าไปบ้านน้าที่ลาดยาวไม่มีเพื่อนเลยเอากูมา
+++ เมิงนอนบ้านน้ากูนะเดี่ยวพรุ้งนี้มาโรงเรียนแต่เช้า เมิงหยุดงานนี่หว่าวันนี้กูจำได้อ้าวซวยรูได้ไงว่ะ.......อิอิๆ เยอะแล้วเอาไว้ครั้งต่อไปดีกว่า5++++

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 06-04-2010 03:24:28

31 ต .ค 48(ต่อ2)

 ....เซงกูหลังจากที่จะได้กลับบ้านไปกินข้าวอาบน้ำนอนแต่กูต้องไปบ้านน้ากับมันอีก มันขี่ยังกับติดปีกแป๊บเดียวถึงจริงๆ ไม่พากูไปนรกด้วยเลยว่ะ ไปถึงก็ใกล้มืดแล้วต้องนั่งรอน้ามันที่บ้าน มันวิ่งขึ้นไปหาอะไรของมันก็ไม่รู้ ที่นี่มันก็ดีเหมือนกันดูแห้งแล้งแต่บรรยากาศดีว่ะ ตอนเย็นของที่นี้เหมือนที่บ้านกูเลยสวยดี นั่งเหม่อได้สักพักต้องสะดุ้ง ไอ้ทิงเอาผ้าขาวม้ากับขันน้ำมาให้บอกให้กูไปอาบน้ำ
.....กูอาบไงกูไม่มีเสื้อผ้า
+++ กูเตรียมให้แล้ว
..... กูไม่มีกางเกงใน
+++ นี่กูเอามาเผื่ออยู่ในผ้ากับขัน
..... ของใครว่ะ
+++ ของกูเอง
..... สาดเมิงให้กูใส่ของเมิงเนี๊ยะนะ ไม่เอาวะกูกลัวไม่ชอบด้วย
+++ เรื่องมากเมิง มึงกับกูก็เหมือนกันอายไรว่ะ หรือว่าเมิงไม่เหมือน ถ้าเมิงไม่เหมือนกูขอดูหน่อย
..... เงียบเลยกูจำใจต้องรับมาอย่างไม่เต็มใจ มองซ้ายมองขวาไม่เห็นห้องน้ำเห็นแต่โอ่ง เฮ้ยยย อาบตรงไหนว่ะ
+++ เออ กูลืมบอกเมิงต้องไปตักน้ำที่บ่อตักมาใส่โอ่งว่ะ  เดี๋ยวกูไปตักให้ มันวิ่งลงมาพร้อมกับดึงมือกูไปที่บ่อ ตักน้ำบาดาล มันโยนกระแป๋งน้ำลงไปแล้วค่อยดึงขึ้นมา
..... ลำบากขนาดนี้เลยหรอว่ะ
+++ ก็ธรรมดาว่ะ เมิงช่วยกูดิก็จะได้ไม่ลำบาก แต่ก็แป๊บเดียวจริงๆ กลิ่นน้ำบาดาลนี้มันเหมือนมีสนิมเหล็กอยู่ด้วยอาบไปบ่นไปกู อาบเสร็จไปหามันตกใจกับข้าวทำเสร็จเรียบร้อย หิวด้วยกูแต่ต้องรอมันอาบน้ำ ท้องร้องจ๊อกๆเลยกู ไม่ไหวเลยขอชิมหน่อย แกงส้มน่ากินว่ะชิม สุดยอดอร่อยว่ะ ผักฉาบน้ำมัน กับน้ำพริกกระปิ ไข่ทอด น้ำลายแทบยืดกูแต่มันไม่เสร็จสักที กำลังกับข้าวเลยกูตกใจ ไอ้สาดมันเอาผ้าขาวม้าที่มันใช้คลุมหัว
+++หิวเมิงก็กินก่อนดิ ไม่ต้องหัวกู
...... ไม่เอากินพร้อมกันดิ
+++ เออรอแป๊บ .....มันเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็มานั่งกิน ไอ้ทิงนี้เพิ่งรู้ว่าทำกับข้าวอร่อย หรือว่ากูหิวไม่รู้กินได้แบบว่าอร่อยโครตๆ กินเสร็จนอนแผ่เลยกู แต่สงสัยทำไมน้ามันไม่มาสักที
......ไอ้ทิงน้าเมิงล่ะ
+++ อ๋อน้ากูไปหาญาติที่ยุดยาหนะเลยให้กูมาอยู่ที่สวนแทน
..... ไหนเมิงบอกพามาบ้านน้าเมิง
+++ กูพูดอย่างนั้นหรอว่ะ กูบอกว่ากูจะไปหาน้ากู น้ากูให้มาเฝ้าป่าอ้อยโว้ยแกกลัวขโมยลักตัดว่ะ เมิงจะนอนยั้ง
..... เออ กูง่วงนอนแล้วเดี๊ยวกูไปซักผ้าก่อนเดี๋ยวพรุ้งนี้กูไม่มีใส่
+++ กูซักให้แล้วเมิงไม่ต้องหรอก
.....โห่เมิงใจดีว่ะเล่นเอาซะกูแอบปลื้มไปชั่วขณะ พูดไปพูดมาวกเข้ามาเรื่องที่กลัวจนได้
+++ เมิงรู้เปล่าที่นี้เฮี้ยนนะเมิง น้ากูเคยเห็นคนมาอยู่ใต้ถุนบ้านด้วย เมิงลองมองดูข้างล่างดิ
..... เสียวสันหลังวาบเลยกูรูกระดานบ้านที่นี้ทำไมห่างจังเลยว่ะ แบบว่ามองเห็นข้างล้างเลยว่าใครทำอะไร กระโดดเกาะมันเลยกู เมิงพูดไม่ดูสถานการณ์เลยเมิง ไม่กล้านอนเลยกู พยายามนอนบนกระดานแผ่นเดียวไม่มองด้วยกูคลุมทั้งตัว ร้อนแค่ไหนกูทนได้ มันหัวเราะ
+++เมิงมานอนบนเสื่อนี่ กูปูให้
.... แล้วก็ไม่บอกเมิง กี่ทุ่มแล้วว่ะ 4ทุ่มแล้ว เออแล้วเมิงจะไปไหนอีกเปล่าว่ะ
++ไม่ว่ะกูไปดูมารอบแล้วกูง่วงนอน นอนดีกว่า
....เออ ปูเร็วๆดิก็ง่วง
+++เออ สั่งกูจัง.....มันปูที่นอนกางมุ้งกูมุดเข้าปับ นอนใกล้มันแล้วโล่งอก คลุมโปงต่อ
+++ เมิงไม่ร้อนหรอว่ะ
....... ร้อนดิว่ะ เปิดผ้าห่มออกมา เห็นมันนอนถอดเสื้อกับกางขาสั้นตัวนึง มันนอนยิ้มแฉ่งพร้อมกับกระชากผ้าห่มกูออก ตกใจเลยกูดึงผ้าห่มแน่นแต่สู้แรงมันไม่ได
+++ เมิงจะดึงทำไมว่ะกูแค่เห็นว่าเมิงร้อน สาดกูไม่ขมขืนเมิงหรอก
....... เชี้ยอะไรก็เกิด่ขึ้นได้ ยิ่งเป็นเมิงกูกลัว
+++ กลัวเชี้ยไรว่ะ เมิงไม่ต้องกลัวอยู่กับกูพี่ปกป้องเองน้อง......แต่กูอุ่นใจขึ้นว่ะเวลาอยู่กับมัน ชอบพากูมาผจญไพรอยู่เรื่อยๆ
+++ โน๊ต โน๊ต เมิงหลับแล้วหรอว่ะ
..... อือ ยางงง
+++ เมิงไม่ร้อนหรือว่ะ นอนม้วนผ้าห่ม
...... กูทนได้
+++ เมิงไม่ต้องกลัวหรอก นอนธรรมดาเหอะกูล้อเล่นถ้ามีอะไรกูให้เมิงเตะเลยว่ะ
..... เออ กูรู้แล้วกูร้อนเดี๋ยวกูเปิดเอง
+++ ก็แล้วแต่เมิง แต่เมิงไม่เปิดกูจะไปนอนข้างนอกกูอึดอัด
......เป็นอะไรกับกูนักหนาว่ะ แค่กูนอนห่มผ้าเนี๊ยะนะเมิง .......เงียบไม่มีเสียงตอบรับมันลุกพรวดกำลังจะเปิดมุ้งออกสาดดดดเมิง เปิดผ้าห่มเลยกูคว้าแขนมัน
..... เมิงกูไปด้วย กูกลัว
+++ เปิดแล้วหรอเมิงกูนึกว่าจะนอนอยู่อย่างนั้น ร้อนไหม
..... เมิงลองห่มดิ
+++ กูปอดไม่ได้แหก กลัวไม่เข้าเรื่อง
..... มานอนดิ ปิดมุ้งด้วยเดี๋ยวยุงเข้า
+++ เมิงเอาผ้าห่มกันมุ้งด้วย เป็นไงดีกว่าห่มไหม
..... เออ นอนยั้งกูง่วง
+++ ใครถ่างตาเมิงอ่ะ
..... อย่าลืมปลุกกูด้วยตอนเช้า นี่ปาเข้าไป 5 ทุ่มกว่าแล้วมั้ง  ...........เย็นดีจังลมที่พัดเข้าหน้าต่าง แต่ตอนหัวค่ำร้อนแต่ทำไมยิ่งดึกยิ่งเย็นว่ะ หลับไปตอนไหนไม่รู้สึกตัวดิ ขากูเหน็บกิน อ่าวไอ้ทิงมันมานอนตรงนี้เมื่อไหร่ว่ะ หัวมันแพะอยู่ตรงแขน ขาพาดก่ายที่ขากู สาดตัวหนักชะมัด หนาวว่ะกูดึงผ้ามาห่ม ดูไอ้ทิงนอนหัวก็ไม่ได้หนุนหมอนเมิงเดี๋ยวได้คอเคล็ดแน่เมิง ลำบากกูอีกจับหมอนค่อยยกหัวมันหนุนยกขามันที่พาดขากูออก หนาวว่ะคลุมโปงเลยกู นอนได้สักพักได้ยินเสียงครืดๆ เปิดผ้าห่มออกมาดู อ่าวไอ้ทิงนอนขดตัวกลมเลยลืมนึกไปกูขนาดกูยังหนาวแล้วมันจะไม่หนาวได้ไง ควานหาผ้าห่ม ซวยเสือกมีผืนเดียวผืนแค่ห่มได้คนเดียวเนี๊ยะนะ จับตัวมัน โห่สาดดเย็นเจี๊ยบ มิน่ามีผ้าห่มผืนเดียวเมิงถึงได้บอกให้กูกันไว้ข้างตัว เมิงไม่ต้องเสียสละให้กูก็ได้ แค่นี้กูแทบแย่แล้ว เมิงไม่ต้องทำฟอร์มพระเอกกับกูเลิกซะทีเหอะเมิง ทุกวันนี้เมิงก็วิ่งอยู่ในหัวกูจนกูปวดหัวได้ทุกวันแล้ว ทำไงดีว่ะปล่อยงี้มีหวังได้นอนหนาวตายแน่เมิง ตัดสินใจกูเมิงทำเพื่อกูเยอะแล้วแค่นี้จะเป็นไรว่ะเสียสละผ้าห่มให้มันจับมันหนุมหมอนแล้วห่มผ้า ส่วนกูนอนหลับตาหลับแล้วคงไม่รู้สึกอะไรหรอกกูขี้เซาจะตาย ทรมานว่ะรู้สึกตีนชาๆ จนต้องนอนขดตัวเห่อดีหน่อยดีกว่านอนตัวตรงๆ สักแป๊บได้มั้งพรึบรู้สึกว่าไอ้ทิงตื่นแต่กูแกล้งหลับ รู้สึกว่ามีอะไรอุ่นอยู่ตรงแขน หน้าผากสักพักเหมือนมันลูบผม ฟืดดด รู้สึกเหมือนว่ามีลมอุ่นปะทะแก้มขนลุกซู่เลยกู แต่กูก็อยู่เฉยๆกลัวมันรู้ว่ากูไม่หลับ สักพักได้รู้สึกอุ่นคลุมตัวไอ้ทิงมันเอาผ้ามาห่มให้คืน สักพักได้กูค่อยๆลืมตาภาพที่เห็นคือมันกลับไปนอนขดตัวอยู่เหมือนเดิม :sad11: น้ำตาไหลเลยกูไม่รู้ว่าซึ้งหรือหนาว หากสิ่งที่กูได้รับวันนี้คือความรักจากเมิงมันคงอุ่นไปถึงหัวใจกู ตัดสินใจกระเถิบไปใกล้ๆมันเอื้อมดึงมันมาใกล้ๆ แบ่งผ้าให้มันครึ่งหนึ่ง
+++เมิงห่มไปเถอะกูไม่หนาวหรอก......ยิ่งมันพูดแบบนี้เอาก็เอาว่ะเลยสอดมือไปใต้แขนมันกอดมันจากด้านหลังแล้วก็ห่มผ้านึกว่ามันจะปัดมือกูออกที่ไหนพลิกตัวกลับมากอดกูตอบอีกแต่ก็ช่างมันรัดกูแน่นจริงๆ เสียงลมหายใจมึงนี้แรงว่ะ กูจะจำไปตลอดชีวิตกูเลยคืนนี้ช่างเป็นคืนที่น่าจดจำจริงๆ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 07-04-2010 21:18:46

พี่โน๊ตคะ คือถ้าอัพกันคนล่ะวันกันน่ะ ซ่าว่าอย่าเอามาต่อกันใน reply เดียวกันเลยดีกว่านะคะ แบบนี้มันงงอ่ะ เป็นไปได้คราวหน้าต่อ reply ใหม่เลยนะคะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 08-04-2010 02:45:53

พี่เสียดายพื้นที่หนะครับคือช่วงนี้งานมันรีบหนะครับ ความจริงพี่ค้างโปรเจ็คงานที่ต้องส่งเพื่อให้จบหนะครับ อยากจะอัพให้เรื่อยๆนะครับ กลัวเหมือนกัน กลัวทุกคนที่อ่านจะต้องรอ พี่ต้องขอโทษทุกๆคนด้วยนะครับจากใจ เออ พี่คุยกับไอ้ทิงแล้วนะ ตอนแรกๆมันเหมือนเขิลๆหนะ พี่ก็เขิลๆเหมือนกัน เป็นการคุยกันครั้งแรกในรอบ4 ปีมันบอกพี่ว่าจะกลับมาเร็วๆนี้แต่ยังให้สัญญาไม่ได้เพราะมันกลัวจะทำไม่ได้ มันถามพี่ว่าเหมือนเดิมเปล่า พี่ตอบกลับว่า เหมือนเดิมอะไรว่ะ +++เมิงหนะเหมือนเดิมเปล่า.....อ่าวไอ้เชี้ยกูก็คือก็ดิว่ะเมิงจะให้เป็นอะล่ะ เมิงมีเมียแล้วไง้? +++อือลูกขวบกว่าแล้ว .....ใจหายแวบเลยกูน้ำตาคลอๆเบาแต่นึกไปอีกทีก็ดีเหมือนกันเผื่ออะไรมันจะดีขึ้น +++ กูล้อเล่น ไม่อยากมีเมียใหม่กลัวเมิงเสียใจ ....อ่าวเกี่ยวอะไรกับกูว่ะ +++แล้วแต่เมิงจะคิด ......แล้วให้กูคิดไร +++อ่าวกูไปเป็นเมมโมลี่เมิงตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ ....เชี้ยกวนตีนกูจริงๆ กูคิดถึงเมิง +++อะไรนะ ....กูคิดถึงเมิง +++อะไรว่ะคลื้นไม่ค่อยมีว่ะพูดใหม่ ....กูคิดถึงงงเมิงงง +++เมิงจะตะโกนทำเชี้ยอะไรว่ะ ว่าแต่เมื่อกี้เมิงพูดว่าอะไรนะ .....กูเกลียดเมิงได้ยินชัดยั้ง +++กูก็คิดถึงเมิงเหมือนกันกลับไปจะจุ๊บซะ2ที คุยกันได้ประมาณชั่วโมงกว่าๆ แหะๆความจริงอยากคุยมากกว่านี้แต่ตังค๋มันหมดเฮ้อ แค่นี้หัวใจกูก็ชุ่มแล้ว รอคอยวันที่เมิงจะกลับมาจริงๆ

4 พ.ย. 48

....งานแกะกระจกเป็นอย่างสวยงามเลยทำให้กูเกิดปิ้งไอเดียบรรเจิดขึ้นมาอย่างทันควัน กะว่าวาเลนท์ไทม์ที่จะถึงจะทำกล่องกระจกแกะให้มันเป็นรูปดอกกุหลาบล้อมรอบข้างในใส่ช๊อคโกแลตโหหหห สุดๆกูคิดได้ไงว่ะหวานซะไม่มีเมิง อาทิตย์หน้าครูจะสอนวิธีลงสืที่กระจก แล้วกูจะใช้สีอะไรดีว่ะเรื่องนี้ไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่ หลังจากที่กลับมาจากบ้านน้าไอ้ทิง ดูมันเอาใจใส่กูมากขึ้นถามตลอด 3 เวลา เวลาอย่ด้วยกัน 2 คนมากขึ้นอาจเป็นเพราะมันไม่ค่อยไปไหนกับพวกไอ้ 4 ต เล่นกัน2คนได้ สนุกได้โดยไม่มีสาเหตุ ทุกครั้งที่เรียนวิชานาฏศิลป์มันจะชอบนอนหนุนตักกูตลอดจนในห้องเขาแซวกันใหญ่แต่มั นก็ไม่เคยสนอะไรเลย ช่างเป็นคนที่ไม่เคยใส่ใจอะไรนอกจากตัวเอง ความจริงมันเป็นคนอ่อนโยนกว่าที่มันแสดงออก แต่สิ่งที่กูกำลังลำบากใจมากที่สุดคือเรื่องของไอ้เต้ย สาดดอยู่ดีๆตอนกูกำลังอยู่กับไอ้ทิงเสือกลากกูออกมาคุยซะงั้น มองหน้าไอ้ทิงตาเขียวปัดเลยมัน มองไม่ละเลยที่นี้
+++ มีเรื่องไรเปล่า
..... เปล่า ไม่มีไร
+++ อยากตายฟรีเปล่าเมิง
..... อะไรกูจะตายเรื่องอะไร
+++ สาบานดิว่าไม่มีเรื่องอะไร
..... เออ แต่ไม่ใช่เรื่องที่กูจะบอกเมิงได้ตอนนี้
+++ สำคัญมากกว่ากูอีกหรอว่ะ
..... เออ เดี๋ยวกูบอกเมิงทีหลัง
......มันเงียบไม่พูดอะไรต่อ หลังจากที่กินข้าวตอนกลางวันเสร็จแล้วขึ้นห้องหันมันเดินไปหาไอ้เต้ย คุยกันอยู่หลังห้องเห็นไอ้เต้ยหัวเราะกลบเกลื่อนตามประสามันพอไอ้ทิงเห็นกู ฟอร์มสาดทำเป็นเดินมานั่งโต๊ะเฉย อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะเมิงเออกูก็อยากบอกเมิงหรอก ไอ้เชี้ยเต้ยมันวานให้กูเป็นพ่อสื่อให้ระหว่างมันกับหนิง เห็นกูเป็นอะไรว่ะชอบเอาเรื่องแบบนี้มาใส่หัวกูเรื่อย
*** เมิงช่วยกูหน่อย
.... ช่วยไรเมิงว่ะ
*** ช่วยเอาจดหมายไปให้หนิงหน่อย
.... เมิงก็เอาไปให้มันเองดิ
*** กูไม่กล้า เมิงเคยเอาจดหมายไอ้ทิงไปให้หนิงไม่ใช่หรอว่ะ
.... ไม่อ่ะกูไม่เคยเอาไปให้มีแต่หนิงเอามาให้มัน
*** นะ นะช่วยกูหน่อย่สงสารกูเหอะ
.... ปฏิเสธไม่อออกเลยกูเลยต้องรับมา กลายเป็นว่าไอ้ทิงเข้าใจผิดอีกจะซวยอะไรอีกหรือเปล่าว่ะกู ชักเริ่มหวั่นๆแล้วดิ ไม่ได้ต้องรีบเอาไปส่งแล้วทีหลังให้มันเอาไปให้เองจะได้บอกความจริงกับมันไอ้นี่ได้ซะที่ไหนเรื่องแบบนี้ เดี๋ยวมันคิดเองเออเองอีกชอบคิดแต่เรื่องไม่เข้าท่าตลอดเฮ้อ เหนื่อยใจจจจจจจ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 08-04-2010 13:18:24

 :o12:
อ่านแล้วรู้สึกภาพเก่าๆของเซ็งเป็ดมันย้อนกลับมาหมด 
ฮือๆ...อยากร้องไห้


ดีใจกับพี่โน้ตด้วยนะคับ
เพราะว่าถ้าดูจากบทสนทนาของพี่โน้ตกับพี่ทิงแล้ว
ทุกอย่างคงยังเหมือนเดิมเสมอ
ชินขอมารอการกลับมาของพี่ทิงเป็ฯเพื่อนพี่โน้ตด้วยแล้วกัน

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 08-04-2010 23:34:47

พี่เต้ยวานให้พี่โน๊ตไปส่งจดหมายให้พี่หนิง
อ่า... น่าจะปล่อยให้พี่ทิงเข้าใจผิดนะเนี่ย ปกติเห็นแต่พี่โน๊ตหึงพี่ทิงอยู่อย่างเดียว ซ่าก็อยากเห็นพี่ทิงหึงพี่โน๊ตบ้างนะเนี่ย หุๆ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 16-04-2010 02:56:42

9 พ.ย.48   เวลา    21.45  น.

........วันนี้มีเรื่องไม่สบายใจอีกแล้ว เฮ้อ... ทำไมชีวิตกูมันช่างซับซ้อนซ่อนเงื่อนขนาดนี้ว่ะ โดนกดดันทั้งสองทางเหมือนมืดแปดด้าน เดินไปไม่รู้จุดหมาย ยิ่งเดินก็เหมือนทางมันยิ่งไกลขึ้นทุกที ทำไมมันลำบากจังว่ะ  เมื่อวันจันทร์ไอ้เต้ย มันคาดคั้นให้กูช่วยมันเรื่องหนิงอีกแล้ว ตอนแรกกูกะว่าจะไม่ช่วยมัน ด่ามันไปยกใหญ่กะว่ามันคงจะสำนึก แต่มันกลับถือไพ่เหนือกว่ากู กูเลยต้องยอมรับ
***เฮ้ยโน๊ต มึงจำเรื่องที่กู..ให้เมิงช่วยได้เปล่าว่ะ
.... เรื่องอะไร
*** โห่ทำลืมนะเมิง นี่เอาไป เอาไปให้หนิงด้วย เมิงรับปากกูแล้วนะเว้ย
.... กูรับปากเมิงตอนไหนว่ะ รักใครชอบใครเมิงก็บอกเขาเองดิ กูไม่ใช่พ่อสื่อนะโว้ย ไม่มีส่วนได้เสียอะไรกับเมิง อย่าเอากูไปเกี่ยว กูไม่ชอบ เมิงเอาคืนไป จ้างให้กูก็ไม่ไปให้เมิงเอาคืนไปกูไม่เอา ...เดินออกมาเฉยๆกูโล่งอก แต่ไม่นานสาดดด
*** ที่ไอ้ทิงไม่ชอบหนิงเพราะเมิงใช่ม่ะ
..... ใจหายแวบเลยกู
*** เมิง 2 คนทำอะไรอย่าคิดว่ากูไม่รู้นะโว้ย กูเคยเห็นเมิงกอดกันตรงป่ากล้วยข้างห้องดนตรี .....ชะงักเลยกูเหงื่อแตกพลักเมิงไปเห็นกูตอนไหนว่ะสาดดด
.... เมิงพูดเชี้ยอะไรกูไม่เคย
*** เมิงไม่ต้องทำตีหน้านิ่งกูรู้หมดแล้ว แต่กูไม่พูดหรือเมิงอยากให้กูพูดเมิงเลือกเอา ถ้าเมิงช่วยกู กูจะไม่พูดเรื่องของเมิง แต่ถ้าเมิงไม่ช่วยกู กูจะเอาไปพูดกับไอ้ต้อม ไอ้ต้น ไอ้ต่อ เมิงเลือกเอา......โห่สาดดดเมิงถ้าให้ 3 ต ที่เหลือมันรู้เขามีหวังได้เป็นที่สนุกปากของคนทั้งโรงเรียนแน่ ทำอะไรไม่ได้นอกจากยอมรับข้อเสนอของมันแต่โดยไม่มีเงื่อนไข
*** เมิงห้ามเอาเรื่องนี้ไปบอกไอ้ทิงจนกว่ากูกับหนิงจะได้เป็นแฟนกัน
.... ทำไมว่ะ แค่เมิงสองคนคบกันกูบอกไอ้ทิงไม่ได้หรอว่ะ
*** ไม่ได้โว้ย กูไม่อยากให้คนอื่นรู้นอกจากเมิงกับกู  .....เหมือนกูจะซวยไม่เลิกความซวยยังวิ่งหากูอีก ไอ้ทิงมาจากตรงไหนไม่รู้ยืนทำท่าหาของอะไรสักอย่างแต่กูรู้ว่ามันมองกูอยู่ เหงื่อแตกเลยกู ไอ้สัดเต้ยเหมือนรู้ดึงกูไปคุยที่อื่นแถมกอดคอกูอีกหันหลังมาดูไอ้ทิงเห็นมันยืนนิ่งตาเขียว กูตายแน่ ไอ้เต้ยลากกูมาได้สักพักแต่ใจกูเหมือนไฟสุ่ม สะบัดมือมันออก
*** เมิงไม่ต้องกลัวมันหึงหรอกแต่กูได้เป็นแฟนกับหนิงเมื่อไหร่กูเครียร์เอง....เมิงยังมีหน้ามาพูดยังงี้กับกูอีกไอ้ฟาย เมิงไม่รู้อะไร เมิงกำลังตั้งระเบิดเวลาไว้ที่ตัวกูจะตายเมื่อไหร่กูยังไม่รู้เลยกูได้แต่คิดไม่พูดอะไรมากขืนพูดเดี๋ยวเลยเถิด เดินขึ้นห้องเรียนเลยกู ไปถึงเห็นไอ้ทิงนั่งหน้าหงิกไม่กล้าพูดอะไรมาก ดีครูยังไม่เข้าสอน แค่กำลังจะนั่งมันลุกพรวด หยิบกระเป๋ากับหนังสือไปนั่งโต๊ะท้าย น้านนกูโดนเข้าให้แล้วเดี๋ยวให้มันหายก่อนกูค่อยคุยก็ได้ว่ะ ทำใจเย็นนั่งอย่างสบายใจคุยกับคนโน้นคนนี้สักพักได้ แป๊ก ! เหมือนอะไรสักอย่างกระทบหัว มองข้างๆใครปากระดาษใส่หัวกูว่ะมองซ้ายขวาไม่มีใคร ไอ้ทิงก็นั่งฟุบหน้าบนโต๊ะเหมือนหลับ ก้มลงเก็บกระดาษก้อนนิดเดียวทำไมเจ็บจังว่ะ คลี่กระดาษออกดู สาดดกระดาดห่อด้วยดินน้ำมัน มองดูกระดาษตกใจเลยกู
 ---------มีความสุขใช่ไหมมึง ปล่อยกูให้นั่งคนเดียว  ยัง ยังจะมานั่งกับกูอีก ---------- ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นใครคว้างกู เมิงนี่สุดๆ เก็บกระเป๋าหนังสือไปนั่งข้างมัน มันยังทำฟอร์มไม่รู้ไม่ชี้ฟุบหน้าอยู่บนโต๊ะกูได้แต่นั่งเงียบเหมือนเป็นใบ้ ไอ้เต้ยมองกูทำท่าอมยิ้ม เป็นไงเมิงสะใจเมิงไหมกูต้องรับเคราะห์เพราะเมิงนี่แหละ สักพักได้
+++เมิงไปไหนกันมา
...... เมิงละเมอเปล่าว่ะ (มันถามทั้งที่มันนั่งฟุบหน้าบนโต๊ะเหมือนหลับ)
+++ คนละเมอถามได้ไง้
..... เปล่ากูไม่ได้ไปไหนแค่ไปห้องน้ำเป็นเพื่อนมัน
+++ เมิงโกหก บอกกูเมิงคุยเรื่องไรกัน
..... ไม่ได้คุยอะไรนี่หว่าแค่มันมีเรื่องให้ช่วยนิดหน่อย
+++ เรื่องอะไรบอกกู
..... กูยังบอกเมิงไม่ได้ ถ้าพร้อมเมื่อไหร่กูจะบอกเมิงกูสัญญา
+++ แม้แต่กูเมิงก็บอกไม่ได้
..... แล้วเมิงจะอยากรู้ไปทำมายยยยย
+++ กูจะรอวันที่เมิงบอกกูก็แล้วกัน แต่อย่าให้กูทนอะไรบ่อยๆ กูไม่ชอบ
........จึ๋ยได้ฟังคำนี้เสียวสันหลังวาบเลยกู ถ้าเป็นเมื่อก่อนป่านนี้มันได้เค้นคอกูให้พูดจนได้ แต่เดี๋ยวนี้ได้เจอเหตุการณ์หลายๆอย่าง เหมือนรู้ใจกันมากขึ้นมันสงบขึ้นเยอะไม่ค่อยบ้าระห่ำเหมือนเมื่อก่อนอย่าบอกนะว่าเป็นเพราะกู ไม่น่าเชื่อกูจะสามารถสยบวัวบ้าอย่างมันหรอว่ะ อิอิๆ แต่ก็ดีให้รู้ซะมั้งว่าใครเป็นใคร พูดไปเหมือนน้ำท่วมปากเอาจดหมายไปให้หนิง ดูเหมือนหนิงดีใจใหญ่ แต่พอหนิงถามว่าเป็นของใครกูไม่ยอมตอบให้หนิงเดาเอาเอง แต่หนิงคงเดาว่าเป็นคงไอ้ทิงแน่นอน แต่กูรอบคอบแอบอ่านจดหมายไอ้เต้ยก่อนหนิง อยากจะอ๊วกกลอนรักแบบปัญญาอ่อนเพียบ แถมไม่ลงชื่ออีกว่าใครเป็นใครกูเลยแอบปลอมแปลงนิดหน่อยลงชื่อไอ้เต้ยไปซะจะได้ไม่ต้องเข้าใจผิด กูนี่ฉลาดจริงๆๆ 55555

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 16-04-2010 22:53:49

ไปๆมาๆดันกลายเป็นเรื่องรัก 4 เส้าไปซะได้ เหอะๆ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตū
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 16-04-2010 23:05:02

จาก reply ของพี่โน๊ตอันที่แล้ว เห็นว่าได้คุยกับพี่ทิงแล้ว อ่าความรู้สึกยังไม่เปลี่ยนไปจริงๆด้วย ดีจัง ^^

พอดีนั่งอ่านไปนึกถึงเพลงของพี่โต๋ เพลง รู้ไว้มีฉันรักเธอ จะว่ายังไงดีล่ะ พี่ทิงก็คงรู้สึกแบบในเพลงนี้แน่ๆซ่าว่า ลองฟังดูนะคะ

http://www.youtube.com/watch?v=-zHY-suK8ug (http://www.youtube.com/watch?v=-zHY-suK8ug)

โปรดจำไว้ ไม่ว่านานเท่าไหร่ จากนี้ แม้จะไกลเท่าไหร่
โปรดจำไว้ในหัวใจ ของเธอ ทุกๆที

ถึงเราไม่ได้อยู้ด้วยกัน ไม่ได้มองตากันเหมือนวันนี้
ก็ไม่ได้หมายความว่าความรักของเรา จะลบเลือนลดน้อยลงกว่าที่มี

ฉันขอยืนยันด้วยคำๆเดิมที่มาจากใจของฉัน
และฉันขอใช้หัวใจประกันเพื่อจะรับรองทุกอย่าง
ว่าฉันจะไม่เปลี่ยนแม้มีอะไรขวาง
ไม่ยอมแพ้แม้ระยะทางจะแสนไกล
และขอยืนยันด้วยคำๆเดิมกับเธอด้วยเพลงๆนี้
ฝากเสียงดนตรีนั้นคอยกอดเธอให้อบอุ่นใจอยู่ข้างๆ
ไม่ว่าทุกข์หรือสุข เธอจะยังมีฉัน
แม้วันที่หันไปแล้วเธอไม่พบใคร โปรดรู้ไว้มีฉันรักเธอ

และหากวันไหน เธอต้องการกำลังใจจากคนๆนี้
แมัจะไกลเท่าไหร่ โปรดจำไว้ให้ขึ้นใจของเธอ นะคนดี

ถึงเราไม่ได้อยู้ด้วยกัน ไม่ได้มองตากันเหมือนอย่างนี้
ก็ไม่ได้หมายความว่าความรักของเรา จะลบเลือนลดน้อยลงกว่าที่มี

ฉันขอยืนยันด้วยคำๆเดิมที่มาจากใจของฉัน
และฉันขอใช้หัวใจประกันเพื่อจะรับรองทุกอย่าง
ว่าฉันจะไม่เปลี่ยนแม้มีอะไรขวาง
ไม่ยอมแพ้แม้ระยะทางจะแสนไกล
และขอยืนยันด้วยคำๆเดิมกับเธอด้วยเพลงๆนี้
ฝากเสียงดนตรีนั้นคอยกอดเธอให้อบอุ่นใจอยู่ข้างๆ
ไม่ว่าทุกข์หรือสุข เธอจะยังมีฉัน
แม้วันที่หันไปแล้วเธอไม่พบใคร โปรดรู้ไว้มีฉัน รักเธอ

โปรดรู้ไว้มีฉันรักเธอ……ชี้เต้อหว่ออ้ายหนี่

ฉันขอยืนยันด้วยคำๆเดิมที่มาจากใจของฉัน
และฉันขอใช้หัวใจประกัน เพื่อจะรับรองทุกอย่าง
ว่าฉันจะไม่เปลี่ยนแม้มีอะไรขวาง
ไม่ยอมแพ้แม้ระยะทางจะแสนไกล
และขอยืนยันด้วยคำๆเดิมกับเธอด้วยเพลงๆนี้
ฝากเสียงดนตรีนั้น คอยกอดเธอให้อบอุ่นใจอยู่ข้างๆ
ไม่ว่าทุกข์หรือสุข เธอจะยังมีฉัน
แม้วันที่หันไปแล้วเธอไม่พบใคร โปรดรู้ไว้มีฉัน รักเธอ

โปรดรู้ไว้มีฉันรักเธอ……ชี้เต้อหว่ออ้ายหนี่

โปรดรู้ไว้มีฉันรักเธอ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 09-05-2010 04:26:12

สิ่งที่แรกที่ควรพูดคือคำว่าขอโทษ คิดถึงที่แห่งนี้ คิดถึงน้องซ่า คิดถึงชิน นานมากที่ไม่ได้เข้ามาที่นี้สงสัยคงลืมเราไปแล้ว มีหลายสิ่งหลายอย่างรายล้อมเข้ามาให้ต้องแก้ไข เลยต้องนั่งปวดหัวอยู่หลายครั้ง มีทั้งเรื่องดีใจและเสียใจเข้ามาโดยที่เราไม่ทันตั้งตัว ตอนนี้ผมได้เจอกับคนที่ผมเฝ้ารอเขามานาน อยู่ๆมันก็เหมือนฝัน  :m15:

17 เม.ย. 53  การมาบรรจบของเส้นขนาน

 เช้าวันนี้ช่างเป็นวันที่น่าจดจำในช่วงชีวิตของตัวเราเอง เพราะมันคงไม่มีอะไรที่น่าจดจำไปมากกว่านี้เหมือนเข็มนาฬิกาที่เดินมาพบกันอีกครั้ง ตื่นเช้าขึ้นมาเดินออกมานั่งหน้าบ้านมองดูบรรยากาศรอบๆ กำลังคิดอะไรเพลินๆ ตอนเช้าของหน้าร้อนนี้มันสดใสแบบนี้นี่เอง เราไม่ได้ตื่นเช้ามานานเท่าไหร่แล้วว่ะ ปล่อยใจให้คิดถึงเรื่องเก่าๆ สมัยเมื่อตอนเด็ก ภาพบางภาพที่เกือบลืมไปแล้ว ผุดขึ้นมาเหมือนหนังเก่าค่อยๆฉายไปทีละภาพ ความสุขและทุกข์ที่เคยพานพบมันทำให้ตัวเราคิดถึงใครบางคนที่เราเคยคิดว่าแค่เราหลับไปแล้วตื่นขึ้นมาคงได้เจอ
+++เฮ้ยยยยยย .....เสียงใครบางคนตะโกนอยู่หน้าบ้านทำให้เราสะดุ้ง ผู้ชายคนหนึ่งที่มีทีท่าที่คุ้นตายืนโบกมือพร้อมเปิดประตูเข้ามาในบ้าน เหมือนฝันไปตัวเราชาไปทั้งตัว หน้าร้อนผ่าวๆ เหมือนมีอะไรมาจุกอยู่ที่คออยากจะเปล่งเสียงทักทายตอบกลับแต่มันกลับกลายเป็นสะอื้นพร้อมน้ำตา ร่างกายมันเหมือนบังคับไม่อยู่รู้ตัวอีกทีตัวเราก็ร้องโห..น้ำตามาจากไหนไม่รู้ รู้เพียงว่ามันกลั้นไม่อยู่ ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเราโตขึ้นเยอะท่าทีดูขรึมแต่ยังคงเค้าเดิม ดูมันก็ตาแดงๆเหมือนกัน เราเดินเข้าไปหากันเหมือนแม่เหล็กที่ดึงดูดกัน ยังไม่ทันได้ถามอะไรมันก็โผเข้ากอดเราซะแน่นอุ่นจริงๆ ตัวใหญ่ขึ้นตั้งเยอะแถมสูงขึ้นด้วยดูเราเตี้ยไปเลย เหมือนทุกอย่างไม่ต้องพูดก็รู้เอง .......

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 10-05-2010 21:30:30

พี่โน๊ตกลับมาแล้ว เย้ๆ มานั่งเสพดราม่าต่อ

ฮ่ะๆ เป็นอย่างที่ซ่าคิดไว้เลย พี่ทิงกลับมาแล้วจริงๆด้วย! จริงๆก็ไม่ทราบเหตุผลหรอกนะว่าทำไมพี่โน๊ตหายไปนาน แต่ในความคิดซ่า ซ่าคิดว่า"ช่วงที่พี่โน๊ตหายไปนานคงเพราะได้เจอพี่ทิงแล้วใช้ชีวิตด้วยกันจนลืมนักอ่านในบอร์ดนี้" ไม่รู้จะใช่ป่าว 555+

ไหนๆก็กลับมาแล้วอย่าลืมเล่าเรื่องตำนานรัก(?)ในปัจจุบันให้ฟังมั่งนะคะ แต่เรื่องในอดีตยังไม่จบเลย เหอะๆ

แล้วพี่ทิงรู้เรื่องที่พี่โน๊ตเอามาระบายมั้ยเนี่ย?

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 13-05-2010 14:28:53

ไม่จำเป็นต้องขอโทษหรอกคับ
ทุกคนเข้าใจดีเสมอว่า ทุกคนย่อมมีเหตุผลของตัวเอง ไม่ว่าจะทำอะไร คนๆนั้นย่อมมีเหตุผลที่จะทำมัน
อย่างที่พี่โน้ตหายไปนาน ก็คงมีเหตุผลที่สำคัญพอที่จะทำอย่างนั้นเหมือนกัน
ชินคิดเหมือนน้องซ่านะว่า บางทีพี่โน้ตหายไปนานก็เพราะคงมีเรื่องราวอะไรดีๆหลายอย่างเกิดขึ้นกับพี่โน้ตและพี่ทิงจนไม่มีเวลาที่จะมาเล่าเรื่องต่างๆให้ฟัง
ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นจิง  มันก็ดีเเล้ว  ชินไม่ได้ต้องการให้พี่โน้ตต้องมานั่งพิมพ์เล่าเรื่องตัวเอง  แต่ชินหวังให้พี่โน้ตและพี่ทิงมีช่วงเวลาที่ดีที่น่าจดจำร่วมกันมากกกว่า
ยังไงก็ค่อยๆมาเล่าต่อให้จบแล้วกันนะคับ  ไม่ต้องรีบร้อน แล้วก็อย่าลืมเล่าเรื่องเหตุการณ์ในปัจจุบันด้วยนะคับ
สักวันเรื่องราวในอดีตกับปัจจุบันที่พี่โน้ตเล่าคงจะตามกันทัน  เวียนมาบรรจบเหมือนที่พี่โน้ตพูดไว้ว่า  เหมือนเส้นขนานเวียนมาบรรจบกันอย่างพี่โน้ตและพี่ทิง

ปล. วันที่ 17 เมษายน คงจะกลายเป็นวันสำคัญวันหนึ่งของพี่โน้ตกับพี่ทิง (เข้าใจว่าเป็นวันเเรกที่ได้พบกันในรอบหลายปี)  แค่อยากจะบอกว่าตรงกับวันเกิดชินพอดีเลยง่ะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 14-05-2010 04:35:57

 :3123:สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะครับน้องชิน ขอบคุณครับที่เข้าใจพี่ ตอนนี้พี่เองก็ได้ผ่านพ้นไปแล้วสำหรับช่วงของความสุขเพราะตอนนี้ไอ้ทิงมันกับมาเลเซียไปแล้ว

5 พ.ค 53

  วันนี้แล้วสินะที่ไม่อยากให้มันมาถึงเลย ไม่อยากตื่นอยากจะนอนหลับอยู่อย่างนี้ อยู่ข้างๆมันได้มองเห็นมันเวลามันหลับ ได้ยินเสียงลมหายใจ อ้อมแขนที่มันรัดตัวเราที่ดูเหมือนจะมีวันปล่อยแต่วันนี้ทุกสิ่งทุกอย่างกำลังจะกลับไปเหมือนเดิมอีกครั้ง เราต้องตื่นมาอยู่คนเดียวพร้อมกับความคิดที่ว่าเราต้องตั้งหน้าตั้งตารอคอยไม่อยากกลับไปเหมือนวันนั้นจริงๆ เมื่อคืนนอนไม่หลับแทบไม่ได้นอนด้วยซ้ำ พยายามจ้องหน้ามันอยากจะจำให้ติดสมองไว้ ร้องไห้ทั้งคืนเลยกู มันคงเข้าใจดึงตัวกูไปกอดแล้วเอามือลูบหลังเบาๆ ก่อนที่มันจะฟุบหน้าไปที่ซอกคอ กระซิบเบาๆ แปลกแค่คำพูดไม่กี่คำกลับทำให้กูสบายใจได้โดยที่ในหัวใจมันเหมือนแบกอะไรสักอย่างที่มันหนักอึ้งได้ลุดออกไป
+++ อุ่นไหม....ถ้าอุ่นโน๊ตจะได้อุ่นไปตลอดชีวิตจำไว้นะ รอนะโน๊ตแค่กูทนคิดถึงเมิงไม่ไหวกูเลยทำผิดสัญญากูจะกลับไปทำให้สำเร็จเมิงรอกูนะเหมือนที่กูรอเมิง
......น้ำตาไหลพรากเลยกูได้ฟังแค่นี้ มันเหมือนยิ่งทำให้กูรักเมิงมากขึ้นไปอีก ตอนเช้าอาบน้ำด้วยกัน แต่งตัวให้เก็บเสื้อผ้า ตัดสินใจให้มันรอแป๊บเดี๋ยวกลับมาเอาบันทึกของตัวเองไปถ่ายเอกสารรอนานเหมือนกันเกือบชั่วโมงแต่มันก็ยังรออยู่ที่บ้านเหมือนเดิม เอาบันทึกทั้ง 5 เล่มให้มัน มันทำท่างงๆ ว่าเอาอะไรมาให้นี่หนะหรือคือสิ่งที่มันควรได้รับมันคงคิดอยู่อย่างนั้น ดูตอนนี้มันโตขึ้นเยอะไม่โวยวายเหมือนเมื่อก่อน ท่าทีที่ดูสงบเงียบขรึมมากขึ้นแถมกลายเป็นแบบคนละขั้วเหมือนไม่ใช่มันจริงๆ มันโตขึ้นจริงๆ แต่ทำไมดูเหมือนเรายังเหมือนเดิมไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปเลยสักนิดทั้งคำพูดหรือว่าท่าทางที่แสดงออก  มันเลือกหยิบบันทึกที่ดูเหมือนจะสนใจเป็นพิเศษ "บันทึกเล่มแรก"ที่มันซื้อเป็นของขวัญ นัยตาของมันเริ่มเปลี่ยนมีสีแดงเจือจางสายตาคล้อยต่ำลงจ้องมองที่บันทึก มันยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยดูเหมือนมันจะเปิดอ่านอยากรู้ว่าเราเขียนอะไรลงไปข้างใน
..... ไม่อ่านตอนนี้ได้เปล่าเอาไปอ่านเวลาเมิงคิดถึงกูได้ไหม
+++ เมิงเก็บไว้นานขนาดนี้เลยหรอว่ะ กูนึกว่าชั่งกิโลกขายไปแล้ว
..... กูจะทิ้งหัวใจกูได้ไง ...มันมีท่าทีเขิลอายแถมเริ่มทำหน้าตาเป็นก้อนหิน นี่สิไอ้ทิงตัวจริงเริ่มกลับมา เรานิ่งกันไปพักนึงก่อนที่ไอ้ทิงมันจะพูดขึ้น
+++ ไม่ว่ากูจะอยู่ห่างกับเมิงแค่ไหน กูก็ไม่เคยลืมเมิงสักที ....เห็นมันน้ำตาคลอเบ้าแล้วดูเหมือนมันพยายามพูดต่อ เสียงมันอู้ อี้เต็มทีเลยเข้าไปกอดมัน มันรัดกูซะแน่นอยากเวลาหยุดอยู่ตรงนั้นจริงๆ ไม่นานสักพักเราก็พากันไปที่ท่ารถเพื่อส่งมัน
+++ เมิงจะไม่ไปส่งกูที่สนามบินจริงๆหรอว่ะ
...... กูไม่พูดอะไรแค่ส่ายหน้า
+++ ทำไมเมิงใจดำจังเลยว่ะ
....... แค่นี้กูก็แทบทนไม่ได้แล้ว เมิงรู้ใช้ไหม ถ้าให้กูไปส่งเมิงที่สนามบินอีกกูว่าเมิงไม่ได้ไปแน่ ....มันไม่พูดอะไรได้แต่นิ่งเฉยแต่แอบเห็นมันยิ้มมุมปากก่อนที่มันจะขึ้นไปนั่งบนรถ อีก 20 นาทีรถจะออก สงสัยตัวเองว่าทำไมถึงยืนอยู่ที่เดิมได้นานขนาดนี้ หัวใจเราเต้นตุบๆๆ ภาวนาอยากให้รถเสีย แต่อีกใจก็เหมือนเสียงบ่นพึมด่าตัวเอง แต่แล้วต้องสะดุ้งเมื่อไอ้ทิงดึงแขนเราขึ้นไปนั่งบนรถ
+++ เมิงนั่งอยู่กับกูก่อนได้ไหม
...... อือ มันจับมือกูซะแน่นจนรู้ได้ว่ามันหนะรู้สึกยังไง น้ำตาเราก็เริ่มเอ่อล้นอีกรอบจนมันสังเกตุเห็นแต่เราก็สังเกตุเห็นว่ามันตาแดงเหมือนกัน มันวินาทีสุดท้ายมาถึงเมื่อคนขับรถบอกว่ารถจะออก เราตบหน้าขามัน 1 ครั้งก่อนที่จะบอกลาแล้วลุกขึ้น
+++ เดี๋ยวดิ ....พรึบ มันเข้ามากอดพร้อมกับหอมแก้ม กับหน้าผากเล่นเอาคนในรถมองเป็นตาเดียวกันแต่ถ้าเป็นเมื่อก่อนเราคงอายจนแทบดิ้นแต่ตอนนี้เรากลับกอดมันตอบและหอมมันกลับ แล้วลงจากรถ รถโดยสารออกจาท่ามันไปพร้อมกับความหวัง อนาคต เพื่อน คนรัก ทุกสิ่งทุกอย่างที่รอคอย เรายืนมองรถจนสุดสายตาพร้อมกับโบกมือทั้งน้ำตา ไปแล้วหัวใจของเรา ต่อไปเราคงต้องใช้หัวใจนายแล้วนะทิง แล้วกลับมาบ้านพร้อมกับหัวใจที่ห่อเหี่ยว ล้มตัวลงนอนบนที่นอนมองดูหมอน ผ้าห่มหรือแม้แต่ซองขนมที่มันกิน ยอมรับเรายังทำใจไม่ได้เลยคว้าหมอนที่มันหนุนมากอด แต่ต้องแปลกใจกับซองจดหมายเล็กๆที่อยู่ใต้หมอน

เนื้อหา
" ตอนนี้เมิงคงเอาหมอนที่กูหนุนมากอดอยู่อะดิ(น้านรู้อีก) ไม่ต้องเดากูก็รู้เมิงหนะรักกูจะตาย(รู้ไปถึงนั้น)
ในชีวิตกูคนที่กูรักมากที่สุดมีแค่ 3 คน คือ พ่อ แม่ และเมิง แต่เมิงพิเศษหน่อยตรงที่กูรักเมิงเพิ่มมากขึ้นทุกวัน(มุกเฉยไปเปล่าว่ะ)
ตอนกูอยู่มาเลเซียมีหลายครั้งกูอยากจะกลับมาหาเมิง แต่ครั้งนี้กูทนไม่ไหวจริงๆ กูกลัวเมิงลืมกู กูพยายามไม่ติดต่อเมิง
แต่กูคิดผิดเพราะมันทำร้ายกูและทำร้ายเมิง กูขอโทษ(เมิงพึ่งรู้หรอว่ะ)กูจะกลับไปทำตามความฝันที่กูเคยบอก
แล้วกูจะกลับมาอีกครั้งมาพร้อมกับความสำเร็จ เมิงรอกูนะ ตอนนี้กูพูดได้ 3 ภาษาแล้วนะโว้ย จำสิ่งที่กูพูดกับเมิงไว้นะ
สุดท้าย กูรักเมิง สักวันกูจะบอกกับทุกคนว่ากูรักเมิง รักโดยที่กูไม่กลัวใครทั้งนั้น รักด้วยตัวของกูเอง
และสุดท้ายสุด ให้เมิงย้อนกลับไปอ่านสำหรับสิ่งที่กูเขียน ไม่มีวันไหนที่กูไม่คิดถึงเมิง

......น้ำตาไหลพรากเลยได้อ่านแค่นี้กูทำอะไรไม่ถูกแอบยิ้มในใจกูขอบใจเมิงนะสำหรับการทนไม่ไหวครั้งนี้ ถ้าเมิงยังทนอีกกูก็จะไปหาเมิงอยู่ดี

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 14-05-2010 22:59:08

ฮื่อ... ซึ้งอ่ะ T T

บอกตรงๆว่ายังไม่รู้เลยว่า"สิ่งที่พี่ทิงจะทำให้สำเร็จ"ที่ว่าคืออะไร คงต้องติดตามเรื่องราวในอดีตกันต่อไป

แต่ซ่าขอแย้่งเรื่องนึงนะคะ "ไปแล้วหัวใจของเรา" ซ่าว่าไม่ใช่หัวใจหรอกนะคะที่ไป เจ้าของหัวใจตั้งหาก หัวใจของพี่น่ะเขาทิ้งไว้ให้พี่โน๊ตแล้วล่ะ พี่โน๊ตก็เช่นกันใช่มั้ยคะ? พี่โน๊ตก็ให้หัวใจตัวเองกับพี่ทิงไปแล้วนี่ ไม่งั้นคงไม่บอกว่า "ต่อไปเราคงต้องใช้หัวใจนายแล้วนะทิง" หรอก

สรุปคือ ทั้ง 2 คนต่างได้ใช้หัวใจทำพันธะสัญญาแล้วว่า"รัก" ไม่ว่าจะห่างไกลกันเพียงใด ไม่ว่าจะนานแค่ไหน แต่หัวใจจะได้อยู่ใกล้กันเสมอนะคะพี่โน๊ต ^^

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: JkrR ที่ 15-05-2010 00:26:23

หวัดดีครับโน้ต จำผมได้มั้ย

(มั่นใจว่าจำไม่ได้ ผมชื่อหนิงครับ อิอิ)

ไม่ได้อ่านนานมาก เพราะเรื่องโน้ตมันเศร้าเหลือเกิน การรอคอยใครสักคนอย่างที่ไม่มีความหวัง มันทรมาณครับ

ผมรู้และเข้าใจดี

ไปซุ่มอ่านอยู่กระทู้เด็กเหงา เห็นน้องซ่าว่าทู้เพื่อนบ้านเรา (ทู้โน๊ต) ครึกครื้น ขึ้น เลยแว่บมาอ่าน แล้วก็พบว่า ทิงกับโน้ตได้เจอกันแล้ว ดีใจด้วยครับ แต่ถึงแม้จะพบกันแล้วต้องแยกจากกัน แต่อย่างน้อย การที่โน้ตกับทิงยังได้เจอกัน นั่นก็หมายความว่า นายสองคน ไม่ใช่เส้นขนานกันนี่ครับ จริงมั้ย ผมออกจะอิจฉาและอดทึ่งในตัวโน้ตด้วยซ้ำไป ที่คนที่โน้ตรักหมดใจ ได้กลับมาแล้ว และโน้ตเองก็เฝ้ารออย่างอดทนทุกวัน

ไม่รู้ป่านนี้คนที่ผมรักที่สุดอยู่ที่ไหนบนโลกใบนี้ ไม่รู้ว่ามึงอยู่ดีหรือไม่ กับเค้านั้นมึงเป็นอยู่ยังไง กูไม่มีโอกาสได้รู้อีกแล้ว

ถึงแม้วันนี้กูจะมีใคร แต่กูไม่เคยลืมมึงเลย .....

เวิ่นผิดที่หรือเปล่า แต่มาดีใจด้วยนะครับ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tao ที่ 15-05-2010 13:58:41

สุดยอด


พี่อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยครับ



ดีใจด้วยกับรักแท้ของโน๊ต



+1



 :n1:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 15-05-2010 20:15:12

อ้างจาก: JkrR ที่ 15-05-2010 00:26:23  

นั่นก็หมายความว่า นายสองคน ไม่ใช่เส้นขนานกันนี่ครับ จริงมั้ย ผมออกจะอิจฉาและอดทึ่งในตัวโน้ตด้วยซ้ำไป

ถึงจะเป็นเส้นขนานกันก็จริง แต่ก็จะเป็นเส้นขนานที่จะขนานคู่กันไปตลอดไงค่ะ (^^)

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: JkrR ที่ 20-05-2010 17:15:32

มาดันรอโน้ต

อ่านทันแล้วครับ

อิจฉาโน้ต และชื่นชมในความอดทนของโน้ตนะครับ

แอบร้องไห้ตาม คิดถึงรักแรกของตัวเอง อิอิ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 23-05-2010 03:09:34

มาแล้วไม่รู้ว่าจะมีใครมานั่งคิดถึงเราหรือเปล่า แต่อย่างน้อยก็มีอยู่คนนึงบนโลกนี้แล้วล่ะ หรือว่าเราคิดไปเอง เฮ้อ...กว่าจะปรับสภาพตัวเองให้กลับมาเหมือนเก่าก็เล่นทำใจยากเหมือนกันแหะ นอนกอดหมอนทุกคืน คิดถึงมันจัง นั่งนับวันอีกแล้วสิกู แต่ก็ไม่เป็นไรก็เต็มใจที่จะคอยเอง ฟังเรื่องของผมมันเหมือนน้ำเน่า แต่มันเป็นเรื่องจริง ที่จริงอยากจะเขียนเป็นละครซะด้วยซ้ำแต่คงไม่มีใครเอาไปทำหนังหรอก มันเน่าออก นั้นขอย้อนอดีตกลับไปอีกครั้งจากแผ่นถ่ายเอกสารนะครับ ตัวจริงอยู่ที่มาเลเซียเรียบร้อยแล้ว

15 พ.ย. 48                          เวลา 10.00 น

เบื่อโครตเบื่อ ช่วงนี้มีแต่เรื่องเซงๆให้ต้องปวดหัวอยู่ทุกวี่วันไป โอ้ย.......ไอ้เต้ยมันจะอะไรนักหนากับกูทำหยั่งกับกูติดหนี้มันมาจากชาติที่แล้วตามจองล้างจองผลาญกูจนกูแทบจะไม่มีเวลาจะขี่จะเยี่ยวสาดด เมิงจะรักกันชอบกันต้องผ่านกูด้วยรึ มันถูกต้องแล้วรึโห่ให้กูเป็นหนังหน้าไฟมีอะไรกูโดนก่อนเป็นคนแรก พูดแล้วเหมือนเวรกรรมของกูจริงๆ ไอ้ทิงก็นะทำตัวเข้าใจยากจริงๆ ไม่พูดกับกูเหมือนเมื่อก่อนหรือว่ากูคิดไปเองว่ะ ถามคำตอบคำเมิงจะอะไรนักหนาเมื่อก่อนเวลาอยู่กับกูเมิงเองด้วยซ้ำที่เป็นคนถาม เฮ้อ ไอ้เต้ยเอาใหญ่ลากตัวตัวกูไปถามต่อหน้าไอ้ทิงทุกทีทำเหมือนว่ากูเป็นสิ่งของไปแล้ว วันทั้งวันไอ้ทิงได้แต่นั่งนิ่งเหมือนก้อนหินกูพูดอะไรทำเหมือนไม่ได้ยินไม่สนกูเลย ประชดกูด้วยการกระทำจริงๆ ตอนเย็นแวะไป่ตลาดนั่งรถไปดีนะที่วันนี้เป็นวันหยุด ไปเดินดูกระจกที่จะแกะลายทำกล่องของขวัญวาเลนท์ไทม์ นึกในใจกูยังมีกระจิตกระใจคิดเรื่องนี้อีกหรือว่ะ แต่อย่างกูแล้วลองได้อยากทำอะไรล่ะก็ช้างก็หยุดไม่อยู่ เข้าไปในร้านกระจกตรงข้ามแฟร์ลี่แลนต์
เข้าไปเรียกเจ้าของร้านตั้งหลายครั้งกว่าจะมา เห็นอาแป๊ะแก่ออกมาพร้อมด้วยสภาพว่าเหมือนเปียกๆ ตกใจเลยกูนึกว่าไปเล่นน้ำมาถามไปถามมาแกเพิ่งไปซ้อมก๊อกน้ำดูเหมือนว่าจะเพลินแกเลยถามว่าจะเอาอะไร
****รื้อเอาไรล่ะ
......อ๋อผมจะมาซื้อกระจกหนะครับ
**** จะเอาแบบไหนล่ะ แล้วจะซื้อไปทำอารายครับ
...... ผมจะเอาไปกัดลายกระจก
**** ซื้อเยอะไหมล่ะ
......ไม่กี่แผ่นหรอกครับแป๊ะ
**** ดูเอาสิจะเอาแบบไหนล่ะ

เดินหาตั้งนานกูมีแต่แผ่นหนากับกระจกเงาส่วนที่กูต้องการก็แผ่นโครตใหญ่ต้องซื้อทั้งแผ่น ตังค์กูในกระเป๋ามันก็คงไม่พอโห่สาดด ถามแปะว่าแบ่งขายได้ไหมแกย้อนกลับมาอีกแล้วที่เหลือใครจะซื้อ น้านเป็นยังไงกูพูดไม่ได้คิดซะงั้นโดนตอกกลับมาซะหน้าหงายเลยต้องจำใจไว้วันหลังดีกว่า แต่เหมือนแปะแกรู้สิ่งที่กูต้องการ
เฮ้ย ....รื้อมานี่ งงเหมือนกันกูแกพาไปหลังบ้านชี้กองกระจกที่ตัดเหลือ ....รื้อไปดูเอา อันไหนใช้ได้รื้อก็เอาไป ไปนั้งเลือกตั้งน้านได้มา 5 แผ่นแต่มันไม่เท่ากันเอามาให้อาแปะดู ถามอาแปะว่ากี่บาทแกโครตใจดีไม่คิดเงิน แต่มันน่าเกลียดว่ะเลยรบกวนให้แกช่วยตัดกระจกให้เท่ากัน รบกวนมากไปหน่อยเลยได้ขนาดที่ต้องการพอดีเปะ เกรงใจอาแปะให้ฟรีถามต้องทำให้อีกเลยให้อาแปะคิดเงิน สรุปแกเก็บไป 30 บาทเฮ้อสบายใจ รีบจัดกลัวรถหมดกลับบ้านแทบไม่ทันถึงบ้านก็ 5 โมงกว่า ร้อนวิชากูนั่งแปะลายกระจกเตรียมตัวแกะ สาดดดลืมให้อาแปะลบคมกระจกที่ตัด ไม่ทันคิดเล่นนิ้วกูซะเลือดหยดติ่งๆ เมิงดูไอ้ทิงกูทุ่มเทเพื่อเมิงขนาดไหน
กูหนะอยากให้ถึงวันนั้นไวๆว่ะ นึกแล้วกูก็อายว่ะ แต่ตอนนี้ก็เจ็บนิ้วปวดตุบๆ โอ้ยเจ็บนิ้วว่ะยิ่งเขียนยิ่งปวด(ต่อจากนั้นเป็นเรื่องบ่นของคนอื่นไม่ขอเอาลงนะครับ)

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: tortle ที่ 26-05-2010 21:21:59

 :pig4: :pig4: :pig4:
รอลุ้นอยู่นะครับ.....ว่ามันจะลงเอยอย่างไร
เป็นกำลังใจให้ครับ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 04-06-2010 21:32:30

ตอนนี้ไม่มีพี่ทิงแฮะ หว่าเซ็ง อดจิ้นเลย งิๆ -*-

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 08-06-2010 03:02:22

31 พ.ย 48  เวลา 23.30 น
 วันนี้เป็นวันสิ้นเดือนดีใจว่ะเงินเดือนออก เฮ้อ แต่พอต้องนึกถึงว่าจะต้องเสียค่าอะไรบ้างกูก็แทบหมดกำลังใจทำงาน เบื่อเซงว่ะทำไปไม่เคยเหลือเก็บกับคนอื่นบ้าง เรื่องเรียนก็ปวดหัวพอทน ยังต้องเจอเรื่องงานเข้าไปอีกเหมือนโดนกดดันไงไม่รู้ใครจะมารับผิดชอบเหมือนกูมีบ้างไหมว่ะ
+
..ไอ้เต้ยดีใจกับมันด้วยสงสัยจะสมหวัง เพราะดูท่าหนิงก็เริ่มจะคุยกับมันเยอะขึ้น แต่กูว่าด่ามากกว่าคุยดี เฮ้อ ไอ้นี่จีบหญิงแบบไหนว่ะแม่งโดนด่าทุกวัน ว่าแต่คนอื่นกูไม่พ้นตัวอีก ไอ้ทิงเจ้าแง่สอนงอนไม่คุยกับกูเป็นอาทิตย์แถมชอบทำแบบหน้านิ่งตีอารมณ์ไม่ถูก เมิงรอกูอีกแป๊บถ้าไอ้เต้ยตกลงเป็นแฟนกับหนิงปั๊บมันจะเครียร์กับเมิงเองมันบอกกู แล้วกูจะพูดกับตัวเองทำไมว่ะ เซงงง

...เมื่อเช้ารอมันจนทนไม่ไหวเดินออกมาหน้าถนนใหญ่กะจะขึ้นรถพอจะก้าวขาขึ้นเองสาดด ดึงกูแทบจะตกจากรถ ไม่เรียก ไม่ถาม ไม่พูด ปฎิกิริยาแบบนี้คือมันมีเรื่องในใจกับกูแน่นอน ไม่อยากนั่งไปกับมันแต่ต้องทำใจ มันขี่รถ 80 ขึ้นกูหัวใจจะวายมันคงจะพากูไปนรกด้วยมั้ง ช่วงนี้มีแต่เรื่องให้ต้องลำบากใจตลอด นั่งแกะลายกระจกได้ไป 2 บานแล้วเหลืออีก 5 ชิ้นส่วนแต่ก้ไม่มาก มองดูมือตัวเหมือนมัมมี่ มีแต่เทนโซพาสปิดให้เต็มไปหมด มันจะรู้บ้างหรือเปล่าว่ะว่ากูตั้งใจมากขนาดไหนนั่งแกะจนมืดดึกดืนจนมือกูแทบจะไม่มีที่ให้มีดมันบาด เวลาเขียนหนังสือกูอยากร้องไห้อย่างสุดทนไม่พูดไม่บ่นทนเพื่อมึง ใครถามว่าโดนอะไรมากูได้แต่ยิ้มนี่กัดเสร็จไป 2 แผ่นเหลือแค่แกะรายละเอียดอีกนิดหน่อยกะว่าน่าจะมกราเสร็จแน่นอนทัน 14 กุมภา แต่ที่ไม่ทันคือเงินกูกะว่าจะซื้อช็อคโกแลตหรูๆใส่ในกล่องให้ซะหน่อย ดูราคาแล้วซื้อไม่ลงเอาแบบบ้านๆไปก่อนนะเมิง สำหรับกูไม่เคยสบายใจตั้งแต่ไอ้เต้ยมันบังคับ ทุกครั้งที่กูต้องมองหน้าเมิงแล้วรู้ว่าเมิงคิดอะไรแต่กูก็ต้องทำต้วเฉไฉไปเรื่องอื่น ปวดใจว่ะนอนไม่หลับมาหลายคืน เมิงเป็นเหมือนกูบ้างเปล่า โอ้ย ปวดมือมีเลือซิบๆออกมาอีก กูคงหยุดเขียนอีกนานสาดดกะว่านานๆจะเขียน

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 13-06-2010 02:45:55

5 ธันวาคม 48

วันนี้เป็นอีกวันที่พิเศษ "วันพ่อ" ความหมายของคำนี้มันเป็นยังไงกันแน่ว่ะ ความสัมพันธ์ระหว่างกูกับพ่อมันก็ห่างๆ ส่วนมากกูสนิทกับแม่มากกว่า วันสำคัญที่ทุกคนได้หยุดแต่กูต้องทำงานพิเศษ เฮ้อ...เซงต้องทำงานตั้งแต่เช้าแต่ยังดีกูได้กะเช้าเลิกไว  จ้องทั้งวันนาฬิกาอยากให้มันเดินเร็วๆ แต่ยิ่งจ้องมันก็ยิ่งช้าสาดด เลิกงานปั๊บกูก็เดินเล่นมาสักพักกะจะแวะกินก๋วยจั๊บสักชาม เดินไปได้สักพักก็ต้องหยุดชะงักกับรถมอไซค์คุ้นตา แต่ทำไมเจ้าของรถมันอยู่ไหนว่ะมองซ้าย ขวาไม่เจอมันไปไหนว่ะ นึกในใจมันมีเรื่องกับใครหรือเปล่าแต่รถมันจะทิ้งหรอว่ะ ตัดสินใจเดินเข้าไปใกล้ๆ ภาพที่ตัวกูเห็นกลับเป็นภาพผู้ชายคนนึง นั่งริมฟุตบาทก้มหน้ามีไม้ 1 อันเขี่ยดินข้างฟุตบาท ทำไมมึงถึงดูเศร้าจังเลยว่ะ เดินไปนั่งข้างๆมัน มันเหมือนไม่สนใจกูยังนั่งก้มหน้าต่อไป จนกูต้องเอาไหลไปเบียดมัน มันยังนิ่ง กูทนไม่ได้เลยเอามือจับหน้ามันหันมาทางกู
....เป็นไรว่ะ มันนิ่งสักพักมันสะบัดหน้าหนี ทำให้กูอึ้งไปพัก กูยังไม่ลดความพยายามอยากรู้ว่ามันเป็นอะไร เอามือจับหน้าดึงมาถามอีกครั้ง ดูเหมือนครั้งนี้มันมองตากูจนกูรู้สึกว่ากูจะกลายเป็นคนตอบมันไม่ได้หากมันถามอะไรกูขึ้นมา
+++เมิงอยากรู้อะไร
......เปล่ากูแค่อยากุรู้ว่าเมิงเป็นอะไร
+++ กูไม่เป็นอะไรเมิงเคยดูกูด้วย
...... อ้าว กูดูเมิงตลอด พูดเสร็จกูแหกตาจ้องมัน สาดดมันเสือกเป่าฟูดเข้าตากูเต็มๆ น้ำตาไหลเลยกู
+++ เมิงไม่ต้องซื้วถึงขนาดนั้นก็ได้สาดนางเอก
...... น้ำตากูไหลพรากๆ แต่กูก็รู้สึกดี ดีกว่ามันนิ่งเงียบๆ ให้มันเป็นแบบนี้ดีกว่าเยอะ
+++ เมิง เมิง...เมิงกอดกูหน่อยดิ
..... ไม่เอากูอายเขา มันทำท่านิ่งเหมือนมันจะลองใจอะไรสักอย่าง กลับไปนิ่งเหมือนเดิม เออ เอาก็เอาว่ะนึกในใจเลยโอบมันจากข้างๆเอาหน้าแพะตรงไหลมันเท่านั้นเองครับท่าน มันโผเข้ากอดกูจนกูไม่ได้ตั้งตัวรับ อารมณ์ไหนองมึงว่ะเนี๊ยะ.....

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 15-06-2010 02:53:19

ง่ะ...ไหงสั้นและขาดตอนแบบนี้ล่ะพี่โน้ต
อารมณ์ค้างเลยง่ะ ToT
มาต่อไวๆนะคับ 

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: sa-ma-cha-ya ที่ 18-06-2010 01:20:19

ว๊าว ว๊าว ว๊าว ขอสมัครเป็นเพื่อนคนใหม่ ของโน๊ต และห้องนี้ครับ ชอบ ชอบ ชอบ แฮะ  o13 o13 o13
ขอบคุณมากนะครับ ขอให้โน๊ต และเพื่อน ๆ มีความสุขกันทุกคนนะครับ มีสุขภาพแข็งแรงด้วย
อ่านตอนแรกเหมือนว่าจะจบเศร้า แทบไม่อยากอ่านเลยเหมือนกัน  แต่พออ่านไปกลับยิ่งเห็นถึงพัฒนาการ
และความรัก รวมทั้งมิตรภาพของเพื่อน ๆ ด้วย ขอเป็นกำลังใจให้กับความรักนี้นะครับ
ความรักย่อมมีหนทางของมันเอง

 :3123: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 19-06-2010 02:41:41

5  ธันวาคม 48 (ต่อ)
....กอดกูซะแน่น่เลยนะเมิง ทำไมต้องมาซึ้งข้างถนนด้วยว่ะบรรยากาศก็ไม่ให้เลยกูได้แต่นึกอยู่ในใจ สาดแสบตาน้ำตากูใหญ่ไหลพรากๆ ใครเห็นเข้าเขาจะนึกว่าเมิงกับกูเป็นคู่เกย์มาง้อกันแหงๆ
+++ หิวข้าว ไปกินข้าวกัน
..... เออ กูก็หิวเหมือนกันอยากกินก๋วยจั๊บ ไปกินกับกูเปล่า
+++ ไปกินต้มเลือดหมูดีกว่า กูอยากกินเมิงไม่ไปกับกูเป็นเดือนแล้ว(สาดด เมิงเสือกคิดมากเองคิดถึงกูก็บอกมาดิถึงตอนนี้กูก็ยังรู้สึกว่าเมิงยังเหมือนเดิม)
..... เมิงแหกตาดูเวลาดิ นี่มันเย็นแล้วนะโว้ย ต้มเลือดหมูเขาขายตอนเช้า
+++นั้นพรุ้งนี้ไปกินกัน
..... เรื่องของเมิงแต่กูจะกินก๋วยจั๊บตอนนี้กูหิ้ว เมิงไปด้วยเปล่า......มันยังเงียบ ไม่มีเสียงตอบแต่มันก็ยังคงไม่ปล่อยชักเริ่มอายแล้วสิกูคนผ่านไปผ่านมาไม่มีใครเลยไม่มองกู สงสัยกูคงเหมือนมนุษย์ต่างดาว มันก็น่าจะใช่อยู่หรอก สาดดดทิงยังกอดกูเหมือนกับตุ๊กแก คิดถึงกูอะไรนักหนาไปกอดกูที่บ้านกูได้
..... เมิงไม่ไปกูไปแล้วนะ ไปเปล่า   กูยังคงตื้อถามมันอีกครั้งแต่มันยังคงเงียบไม่มีเสียงตอบ เอามือแกะมือมันออก มันเงยหน้าขึ้นมาถาม
+++ พรุ้งนี้เมิงจะไปกับกูไหม  .....โมโหเลยกู มันฟังที่กูพูดบ้างหรือเปล่าว่ะเนี๊ยะทำหน้ามึนจังเมิงง รู้เรื่องสักเรื่องก็ได้
...... เมิงอยากให้กูไปไหม   มันเงียบไม่พูดอะไรฟุบหน้าลงไปต่อ ยังมันยังคงนิ่งไม่มีการตอบรับ
...... เมิงพูดสิว่ะ กูไม่ได้มีเพื่อนเป็นคนใบ้นะโว้ย ถ้าเมิงอยากให้กูไปเมิงกูพูด ถ้าไม่อยากให้กูไปเมิงก็ไม่ต้องพูด มันเงยหน้าขึ้นพร้อมกับทำหน้าตาแบบกวนอวัยว่ะเบื้องต่ำสุดๆ ไม่มีการตอบสนองอะไรทั้งสิ้น กูได้แต่ยักคิ้วสองข้างทำหน้าตาย้ำคำถามเดิม ส่วนมันกวนตีนอีกพยักหน้า 2 ครั้งเป็นอันรู้กัน
...... เออ แต่ตอนนี้กูหิวไปกินก๋วยจั๊บกัน ลุกขึ้นพรวดจับมือมันดึงมันเดินไปร้านก๋วยจั๊บยังไม่ทันเดินได้ 2 ก้าวมันสะบัดมือออกจากมือกูงงเป็นไรขึ้นมาอีกว่ะมองหน้ามัน มันก็ทำหน้าเฉยๆแต่มันเดินขึ้นพรวดขึ้นมาข้างหน้าแล้วจับมือกู
+++ กูเป็นช้างท้าวหน้าจะให้เมิงเดินนำหน้ากูได้ไง...........โห ... แค่นี้แค่กูเดินจูงมึงนำหน้าแค่นี้ มันเดินจูงมือกูอย่างทำหน้ากระหยิ่มยิ้มย่องสาดดเมิงนี่มันสุดๆ พอถีงร้านก๋วยจั๊บ สั่งก๋วยจั๊บแต่เน้นเลือดเยอะ กูว่าเมิงนี่เป็นปอบหรือเปล่าว่ะชาติที่แล้วชอบกินแต่เลือด จนกูเห็นเลือดเมื่อก่อนกลัวไม่ชอบแต่เดี๋ยวนี้กลายเป็นว่าชอบไปโดยปริยาย กินทั้งที่ไม่อยากกิน จนไม่อยากกินต้องกิน จากต้องกินเป็นกินปกติ จากปกติจนกลายเป็นว่ากูไม่รู้สึกอะไร

เด๋วมาต่อเหตุการณ์ในร้านนะครับ (ไม่จริงง่วงนอนครับเหนื่อยด้วยแต่จะพยายามให้จบนะครับ)

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 20-06-2010 03:34:03

5 ธันวาคม 48 (ต่อ จบ)
......สั่งก๋วยจั๊บมาคนล่ะจานแต่จานมันนี่พิเศษเลือดตรึม ได้กินสักทีกูสัดซะเต็มที่สาดดด ร้อนคลายแทบไม่ทัน มิหนำซ้ำมันหัวเราะซะดั่งลั่นทำเอากูอายป้าเจ้าของร้าน ป้าแกคงสงสารตักน้ำเย็นมาให้ 2 แก้วทำได้เพียงขอบคุณแบบเจื่อนๆ แต่เห็นมันยิ้มหัวเราะออกมาได้มันก็ทำให้กูมีความสุขอย่างประหลาดอาจเป็นเพราะกูไม่ได้เห็นมันหัวเราะมาเป็นเดือน นี่เป็นเวลาในรอบเกือบเดือนที่กูได้อยู่กับมัน 2 คน กินไปมองหน้ามันไป มันสังเกตุเห็นมั้งว่ากูแอบมอง โดนมันเตะหน้าขาดังปั๊กสาดดโครตเจ็บ แต่ไม่กล้าร้องโอ้ยมันนี่ทำกูได้กระหยิ่มยิ้มย่อง ทำหน้าตากวนบาทาซะเหลือเกิน..........
......หลังจากที่กินก๋วยจั๊บเสร็จก็ใกล้จะ 6 โมงแล้วกะว่าจะไปจุดเทียนชัยถวายพระพร เร่งมันให้ไปส่งที่บ้านเพราะกะว่าจะจุดเทียนที่บ้านเลยบอกมันว่าจะกลับบ้านไม่ไปไหนแล้ว พูดจบมันทำหน้าตาหง๋อยๆ เงียบไม่พูดอะไรได้แต่เดินไปที่รถทำท่าเหมือนคนไม่มีที่ไป จ่ายตังค์ป้าเสร็จเดินไปหามัน
.... เมิงไปไหนต่อ
+++ หึ ไม่ไปกูจะกลับบ้าน
...... โห แต่งตัวมาซะหล่อกูนึกว่าเมิงจะไปเที่ยว
+++ ไม่ไป ไม่อยากไป
...... แล้วเมิงจะไปจุดเทียนชัยที่ไหนว่ะ
+++ ไม่รู้กูไม่เคยจุด
...... ไปบ้านกูเปล่าไปจุดที่บ้านกู บ้านกูจุดทุกปีนะเว้ย
+++ เมิงให้กูไปทำอะไร ให้กูเป็นส่วนเกินหรอว่ะ ไม่อยากตกอยู่ในฐานะนั้นว่ะ
.........ส่วนเกิน มันเหมือนเป็นคำตอกย้ำกูให้คิดถึงเมิงมากขึ้น กูขอโทษนะเว้ยที่ทำให้เมิงคิดแบบนี้กูไม่ได้ตั้งใจว่ะ เปลี่ยนแผนเลยกูให้มันอยู่คนเดียวกูคงเป็นเพื่อนที่เชี้ยสุดๆในเวลานี้ กูว่าที่มันแต่งตัวมานี่คงจะพากูไปไหนแหงๆ สาดดทำไมกูโง่อย่างนี้ว่ะ
..... ไปเที่ยวกับกูเปล่า
+++ ไม่ไปกูจะกลับบ้าน
..... ไปเหอะ กูอยากไป นะ นะ .....ทำไมกูทำตัวทุเรศจังว่ะอ้อนเป็นเด็กเพื่อเมิงนะเนี๊ยะสาดด ไม่เคยอายเท่านี้มาก่อน
+++ ไปไหนเมิงอยากไปไหน .....น้านนึกไม่ออกเลยกูไม่ใช่แผนที่เตรียมไว้ด้วยนิ่งไปพักนึงกูนึกขึ้นด้วย พูดออกไปแบบมั่วๆ "ริมน้ำ" เห็นแววตามันใสปิ้งทันทีกูนึกแล้วว่าเมิงต้องชอบริมน้ำ ที่ริมน้ำติดกับศาลากลางริมโชยพัดดี แถมวิวตอนกลางคืนก็สวยอีก ตัดสินใจไม่กลับบ้านไปนั่งรถเล่นกับมันต่อ วันนี้วันพ่อที่ศาลากลางต้องมีคนไปจุดเทียนชัยเยอะแหงๆ แวะข้างทางซื้อเทียนกล่องนึงกับไฟแช็ค ขี่ไปได้สักพักรู้สึกว่ามันเริ่มขี่ชลอแสดงว่ากำลังคิดอะไรอยู่
...... เฮ้ยทิงไปศาลากลางเลยไปจุดเทียนชัยกัน
+++ เมิงจะไปก็ไปเดี๋ยวกูรอ กูไม่เคยจุด
.... ไปจุดจะเป็นไรไปว่ะ บอกมันจอดรถตรงหน้าศาลากลางเพราะจะเข้าไปจอดข้างในคงจะยาก คนเต็มไปหมด มันทำท่าจะไม่เข้าไป กูนี่แหละลากมันจนมันยอมเดินไปด้วย มันดูเขิลๆกับคนเยอะๆ เวลามันนิ่งกูน่ารักดีว่ะไม่ค่อยกวนประสาท ใกล้จะทุ่มแล้วมีประธานกล่าวเปิดพิธี ร้องเพลงสดุดี ปิดไฟพรึบแล้วทุกคนก็จุดเที่ยนที่ตนนำมา เที่ยนเล่มต่อเล่มถูกส่งไปหลายๆคน มันเป็นภาพที่รู้สึกว่าทุกคนรักและเคารพในหลวง ตัวกูเองก็เหมือนกันเคารพในหลวงเหนือกว่าสิ่งอื่นๆ ไอ้ทิงทำท่าเขิลเพราะที่ตัวมันไม่มีเทียนสักแท่ง จนต้องถึงมือกูจับเที่ยนยัดใส่มือ มันทำท่าเอ๋อๆ งงๆ ว่าไปเอามาตอนไหนแต่พอมีคนจะส่งไฟที่เทียนมันมันกลับไม่รับ มันยืนเทียนมาต่อไฟจากเทียนกู
+++ ถ้ากูเหมือนเทียนเล่มนี้ มึงกูเหมือนไฟที่อยู่บนปลายเทียน ..........น้านเล่นบทซึ้งกับกูอีกเล่นซะกูเกือบน้ำตาไหลพอเข้าให้เอาเทียนไปปักมันก็เอาเทียนกูไปปักไว้ด้วยกัน พอจะกลับมันกลับบอกว่ารอก่อน รอเทียนหมดแล้วค่อยกลับไม่อยากให้ของใครดับก่อน น้านนซวยเลยไม่ล่ะกูเลยต้องนั่งเอามือป้องลมถ้าดับเมื่อไหร่กูมีหวังต้องจุดไหมแหง

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 04-07-2010 14:36:43

มาดันกระทู้รอพี่โน้ตมาต่อ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 09-07-2010 02:21:48

มาแว้ววววว อย่างแรกต้องขอโทษที่หายไปนานเพราะต้องไปทำภาระกิจ ไม่ใช่อะไรหรอกครับเรื่องเดิมคือทำโปรเจคส่งอาจารย์จะได้จบกับเข้าสักที  :เฮ้อ:
เรื่องที่สองงานที่ทำก็เหนื่อยโครตทำที่ทำงานไม่พอยังต้องหอบกลับมาทำที่บ้านอีกช่างลำบากแสนเข็ญ ช่วงเวลาที่หายไปมันช่างมีเรื่องราวมากมายจนตัวผมเอง
ไม่อยากที่จะเก็บไว้ จนแล้วจนรอดที่นี้ก็เป็นพื้นที่แห่งเดียวที่ผมสามารถระบายความรู้สึกต่างๆได้อย่างสะดวกใจ หลายครั้งที่ตัวผมเองอยากจะขอบคุณทุกท่านที่
ให้กำลังใจผม หลายครั้งที่มีคำพูดคำปลอบโยนที่ทำให้ผมได้คิดอะไรได้หลายๆเรื่อง มองเห็นมุมมองที่แตกต่าง การได้รู้จักคำว่ามิตรภาพที่ไร้พรมแดน
และเรื่องที่สาม  :monkeysad:ผมตัดสินใจว่าจะลงเรื่องของตัวผมเองแค่ถึง"วันวาเลนท์ไทน์" เพราะด้วยภาระกิจที่มากขึ้นกลัวว่าตัวผมเองจะไม่ค่อยมีเวลา
ได้เข้ามาที่แห่งนี้
+
+
เรื่องที่ผมจะลงต่อไปนี้ไม่ได้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับบันทึกของตัวผม แต่มันเป็นเรื่องราวที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อสองสามวันก่อน มันเป็นสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกผิดและเจ็บปวด
กับเรื่องราวที่เกิดขึ้น มันเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับตัวผมและเพื่อนรักของผม ผมเคยกล่าวถึงเพื่อนคนนี้มาแล้ว แต่มันก็ไม่ได้ชัดเชนอะไรมาก ผมขอตั้งชื่อเหตุการณ์ที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ว่า
++++++

+++สายลมที่จากไป+++

     คิมหันต์ เป็นเพื่อนของผมตอนเข้ามหาวิทยาลัย วันแรกที่เราเจอกันคือวันลงทะเบียน ด้วยความที่ผมเป็นคนขี้อายตอนเข้าห้องน้ำ ผมไม่กล้ายืนโถ่ฉี่หลายๆคนเพราะผมเขิลนอกจากเพื่อนสนิทคนอื่นไม่กล้า ผมได้แต่มองห้องน้ำว่ามีคนออกหรือยังเพราะตอนนั้นจำได้ว่ามันจะราดขาอยู่แล้วผมหนีบขาบิดไปบิดมา เหมือนพระเจ้าทรงโปรดมีคนออกพอดี วิ่งพรวดเข้าไปไม่ทันดูคนที่ออกมารู้แค่เพียงว่า กูไม่ไหวแล้ว ไม่รู้หรอกว่าชนเขาหรือเปล่าแต่ตอนนั้นปวดจริงๆแทบจะดิ้นตาย
ปล่อยเสร็จโล่ง เดินออกจากห้องน้ำแหงะไปมองเห็นไอ้หนุ่มหน้าตี๋ยืนจ้องหน้าเราตาเป็นมัน แล้วก็นะด้วยความที่ไม่รู้อะไรเลยยิ้มให้เขาอีก ยิ่งทำให้ไอ้หนุ่มนั้นโกรธเดินดุ่ยๆเขามาหา ไอ้เราก็งงว่ามันเดินมาจะชกกูเปล่าว่ะจำได้มันพูดว่า
....นาย นายไม่คิดจะขอโทษเราหรือว่ะ...........ตอนนั้นผมงงมาก นึกไปสำนึกเหมือนกันไม่ดูตาม้าตาเรือจริงๆ นึกไปมันแว้บๆว่าชนคนติดกำแพงดังปั๊ก แต่ตอนนั้นไม่ได้สนใจไง ขอโทษแทบไม่ทันเลยกู
....เหมือนโชคชะตากลั่นแกล้งเปิดเรียนวันแรก ตกใจเลยกูไอ้หมอนี่เรียนห้องเดียวกับกูหรอว่ะ ไม่คิดไม่ฝันเป็นธรรมเนียมทุกที่วิชาแรกคือพบ home room ของตัวเองและต้องแนะนำชื่อ ในห้องมีประมาณ50 กว่าคนแต่ไม่ค่อยมีใครสนใจ พอถึงไอ้หนุ่มหน้าตี๋คนนี้ทุกคนกลับสนใจ ไม่ใช่อะไรหรอก ไอ้คิมมันเป็นคนที่เรียกว่า
หน้าตาดีไม่ได้ แต่มันแบบว่าโครตหน้าตาดี สูงประมาณ 175 ผิวขาวแดงอมชมพูแบบคนจีน หน้าตาออกเทรนเกาหลีเป็นที่หมายปองของสาว ไม่เว้นแม้กระทั่งอาจารย์ทีกู รายงานตัวบอกชื่อนามสกุล ไม่เห็นจะมีใครสนใจที่มัน ถามซะแบบว่าถึงต้นตระกูล ทำเอาทุกคนในห้องลุ้น มีคนหนึ่งเหมือนจะแอบปลื้มมันมาก แบบเรียกว่าครั้งจดทุกรายละเอียดที่มันพูด บ้าขนาดหนักกูไม่เอาด้วยคน
.....วันไหว้ครู มันได้เป็นคนถือพานซึ่งสาวที่ได้ถือด้วยแย่งกันตามเคยถึงขั้นทะเลาะกันก็มี มันเลยกลายเป็นคนที่กูเกลียดเข้าไส้ไม่ใช่เพราะมันหล่อแต่เป็นเพราะมันไม่เคยปฎิเสธใครให้ความหวังไปทั่ว แรกๆไม่เคยคิดอยากจะเป็นเพื่อนมัน เปิดเรียนมา 2 สัปดาห์ไม่เคยคุยกับมันด้วยซ้ำทั้งๆที่มันนั่งอยู่โต๊ะข้างๆ มันชอบถามอะไรที่เกี่ยวกับตัวผม แต่ผมก็ไม่ค่อยตอบแถมถอนหายใจให้มันรู้สึกว่าผมลำคาญด้วยซ้ำ หลังจากไหว้ครูเสร็จก็รับน้อง รุ่นพี่หลายคนแอบปลื้มมันแน่ล่ะ ก็มันหล่อส่วนผมหนะหรอ หมาเดินผ่านยังไม่แหงะมองเซ็ง .. การรับน้องจะต้องมีคู่บัดดี้โบราณบอกไว้ไม่มีผิดเกลียดอะไรได้หยั่งงั้น เพราะผมต้องคู่กับมันช่วงแรกแทบไม่คุยอะไรกันทั้งที่มันพูดเหมือนต่อยหอย รับน้องผ่านไปด้วยดีแต่ผมเริ่มรู้สึกดีกลับมันนิดๆ นานวันเข้ามันเลยกลายเป็นสนิทไปไม่รู้เมื่อไหร่ ผมได้รู้ความลับของมันเพราะว่ามันเล่าให้ฟัง มันอยู่กับน้ามันที่นี่ มันเป็นคนเพชรบูรณ์ที่บ้านมันทำอาชีพเป็นคนขายข้าวก็เรียกว่ามีฐานะ แต่ว่ามันเป็นคนบ้านแตก พ่อแม่แยกทางแม่มีแฟนใหม่อยู่ต่างประเทศ ส่วนพ่อมีแม่ใหม่แต่แม่ใหม่ก็ดันเสียชีวิตทำให้พ่อมันครองโสดไม่แต่งงาน มันเล่าให้ฟังว่าปิดเทอมใหญ่มันจะไปอยู่กับแม่มันทุกปี ฟังแล้วชีวิตมันก็ไม่น่าจะมีจุดบกพร่องเพราะว่าพร้อมทุกอย่าง เงินก็มีรถก็มีแถมหอที่อยู่ก็ไฮโซ ฟังแล้วดูตัวผมด้อยไปเลยแทบไม่มีอะไรสู้ได้เลยสักนิด แต่ทุกครั้งที่พูดเรื่องพ่อมัน มันจะเหม่อลอยทุกครั้ง มันมีเพื่อนเยอะเที่ยวทุกคืน ซึ่งต่างจากผมต้องทำงานทุกคืน(งานพิเศษ) เพื่อนส่วนใหญ่ของมันส่วนมากเป็นเพื่อนกินไม่เคยจริงใจกับมันสักคน เห็นแล้วผมก็สงสารแต่ผมก็ไม่รู้หรอกว่ามันรุ้หรือเปล่าแต่ผมว่ามันรู้ แต่ทำไมเพราะอะไรผมก็ไม่เข้าใจว่ามันทำไปเพราะอะไร คะแนนสอบมันก็ไม่ค่อยดีนี่แค่เทอมแรก ด้วยความที่เป็นคนที่ชอบแส่เรื่องของชาวบ้านอย่างผมเลยอาสาช่วยมันติวการบ้าน ทั้งที่มันจะไปเที่ยวพอดีวันนั้นผมหยุดด้วย จำได้ว่าผมดึงมันมาสอนทั้งที่มันใส่ชุดเที่ยวเต็มที่แล้วน้ำหอมฟุ้งจนผมแทบจะอ๊วกแต่ต้องทน ไม่รู้ว่าวันนั้นทำไปทำไมแต่มันคงมีเหตุผลของมันมั้ง เพื่อนเที่ยวมันต่างโทรมากจนโทรศัพท์มันสั่นไม่หยุด มันก็ว่าง่ายสอนอะไรรู้เรื่องหมด มันเล่าให้ฟังว่าก่อนจะมาเรียนที่นี่มันเรียนแพทย์มาก่อน สาดดดดดแล้วเมิงทำไมไม่บอกกูเลยกลายเป็นว่ากูสอนสังฆราชซะงั้น อายตอนนั้นยอมรับว่าหน้าแตกดังโพละ แต่ดูมันสนใจอย่างบอกไม่ถูกบอกให้กูสอนต่ออีก โมโหมันเลยด่ามันไปชุดใหญ่เก็บหนังสือกลับบ้านเลยกู แต่ก็ปาเข้าไป 5 ทุ่มกว่ารถหมดเลยวานให้มันไปส่ง มันพาไปเลี้ยงข้าวได้ทีอยากกินผัดกระเพราพอดี......(ต่อพรุ้งนี้งับ)

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tao ที่ 09-07-2010 15:06:05

มารออ่านต่อครับน้องโน๊ต



แอบเชียร์คิมหันต์จะผิดปะเนี่ย หะๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 09-07-2010 20:51:42

สัญญาแล้วนะพี่โน้ต
อย่าลืมมาต่อด้วย
ถ้าไม่มานะ...หึๆ...

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 11-07-2010 04:16:24

มาแว้วว ขอโทษด้วยเมื่อวานนั่งพิมพ์ใกล้จะเสร็จและกำลังจะโพสต์เท้าดันไปเตะเอาปลั๊กไฟดับพรึบเซ็งตัวเองเลยที่นี้ :z3:

ต่อเลยก็แล้วกันถึงตอนไหนแล้วนี่ อ่อตอนพาไปกินข้าวตอนแรกจะไปกินที่ร้านข้างทางแถวข้างหอมัน แต่มันหนะสิเรื่องมากโครตบอกไม่อยากกินพากินร้านอาหารซะหรูแบบว่าชอบกินบรรยากาศ ตอนนั้นนึกแล้วหมั่นไส้โครตร้านข้าวแถวข้างทางกินไม่ได้มันบอกว่าสั่งไม่เป็น อยากรู้จักจริงว่าพ่อแม่มันเลี้ยงมาไงว่ะ มีด้วยหรือว่ะคนที่เป็นแบบนี้เคยดูแต่ในละครไม่เชื่อมันจริงๆ แต่ตอนหลังชักเชื่อเพราะเคยพามันไปกินมันสั่งอะไรกินไม่เป็น กินผัดกระเพราบอกว่าเผ็ดนั่งร้องไห้นึกแล้วก็สงสารมันเหมือนกันแต่พอหลังเริ่มกินเผ็ดดันอร่อยทีนี้เองกินสะบั้นเลย
+
+
หลังจากที่ติวการบ้านวันนั้นผมกับมันก็เริ่มคุยกันมากขึ้นไม่ใช่ดิโครตคุยจนอาจารย์เชิญให้ไปคุยข้างนอกหลายครั้ง เวลากินข้าวกลางวันทีไรมันชอบแอบไปกินคนเดียวอันนี้ทีแรกไม่รู้เหมือนกันพึ่งรู้ว่ามันไม่ชินกับการกินข้าวกับใครหลายๆคนมันบอกมันไม่ชอบ อีกอย่างมันไม่รู้จะสั่งยังไงบอกไม่ถูกอาหารที่ขายมันก็ไม่เคยกินส่วนมากอาหารที่ขายมันจะเป็นอาหารพื้นบ้านที่กินกันทั่วไป มันกินได้อยู่อย่างเดียวคือไข่เจียวกับไข่ต้ม และก็ต้มจืดๆ ถามมันเหมือนกันว่ามันกระแดะหรือเปล่ามันบอกว่าสาบานได้มันไม่ได้กระแดะแต่มันถูกเลี้ยงมาแบบนี้ มันบอกว่าแม้แต่รถประจำทางมันยังไม่เคยขึ้นเลย โหตอนนั้นนึกในใจทำไมชีวิตมึงกับชีวิตกูมันต่างราวฟ้ากับเหวว่ะแลกกันได้เปล่าว่ะ ไอ้คิมมันเป็นคนซื่อครับแต่ก็ไม่ทั้งหมดไอ้เรื่องที่เขาฉลาดกันมันก็โง่ซะไม่มีแต่ไอ้เรื่องที่เขาไม่รู้มันดันรู้แบบว่าระดับเซียนส่วนมากเรื่องที่มันไม่ค่อยรู้คือเรื่องโลกภายนอกแต่ถามวิชาการมันสิแน่นเอียด ถามมันว่าทำไมไม่เรียนแพทย์ต่อมันนิ่งไปพักนึงไม่ตอบยิ่งทำให้คนอย่างผมอยากรู้ มันถามว่าอยากรู้จริงๆ
....ไม่อยากรู้จะถามหรอว่ะ
++เออนั้นมึงตั้งใจฟังนะ....มันเอียงข้างขยับมาใกล้ผมตอนนั้นผมตั้งใจฟังใจมากมันบอกให้ผมเอียงหูมาแล้วจะบอกผมก็เอียงหูฟังอย่างตั้งใจ ปู้ดดดมันเปาลมเข้าหูผมเต็มๆเล่นเอาผมหูอื้อ ยอมรับว่าเคืองมันจริงๆแต่มันคงแค่แหย่เล่นก็ไม่ได้อะไรกับมันมากนอกจากด่ามันไปสองสามทีแต่มันก็นิ่ง มันย้ำกับผมว่าอยากรู้จริงๆหรอมันนิ่งเงียบสักพัก
+++กูเป็นหมอไม่ได้หรอกว่ะ กูคุณสมบัติไม่พอ
.....ไม่พออะไรว่ะ
+++เพราะกูไม่อยากเป็นไงนั้นแหละคือคุณสมบัติไม่พอ
.....อ่าวแล้วเมิงไม่อยากเป็นแล้วไปเรียนทำไมตั้ง2ปีว่ะ
+++กูแค่อยากทำให้พ่อกูดีใจว่ามีลูกเป็นหมอ
.....อ่าวแล้วพ่อเมิงไม่พอใจหรอว่ะมีลูกเป็นหมอเนี๊ยะกูยังอยากเป็น
+++พ่อกูบอกว่าเป็นหมอแล้วจะช่วยกิจการเข้าได้ไหมอยากไม่อยากให้กูเรียน
.....แล้วเมิงก็เลยไม่เรียนเลย
+++เปล่า อีกอย่างกูกลัวผี เข้าให้กูไปเฝ้าห้องดับจิตกูทำไม่ได้กูกลัวลาออกเลย
......น้านซะงั้น กูนึกว่าพ่อไม่ให้เรียน แล้วเมิงทำไมมาเลือกเรียนที่นี้ว่ะไม่เรียนที่กรุงเทพ
+++กูเบื่อล่ะที่โน้น
.... ทำไมว่ะพ่อเมิงก็ให้เงินเมิงใช้ไม่ใช่หรอว่ะ
+++อือ กูอยากมีแฟน...........ตอนนั้นผมหัวเราะมันก๊ากถามมันว่าที่กรุงเทพมึงไม่มีหรอว่ะแฟนถึงต้องมาหาที่นี้
......ชอบหน้าตาบ้านๆหรอว่ะ ผู้หญิงที่กรุงเทพกูว่าสวยกว่าที่นี้อีก
+++เปล่ามีแต่พวกชอบเงินกู
......แล้วเมิงทำไง
+++ฟันแล้วทิ้งให้เงินจบ
แล้วมันก็พูดอะไรผมจำได้คราวๆแค่นี้ประมาณนี้นะที่มันพูดตอนนั้นแค่นี้ผมว่าผมจำเรื่องมันมากกว่าเรื่องตัวเองอีกเวรจริงๆ ก็จริงของมันก็มันรวยซะขนาดนั้นเป็นใครใครก็ต้องจับเป็นธรรมดา แถมแม่มันยังส่งตังค์มาให้ใช้อีกเดือนล่ะ30000แถมยังพ่อมันอีกชีวิตช่างสุขสบายแล้วมันยังขาดอะไรว่ะ ถ้าเป็นกูหน่อยไม่ได้เมิงง
จะให้ใช้ซะให้เข็ดเลยเงินอยากได้อะไรก็ได้อยากซื้ออะไรก็ซื้อนึกไปนึกมาตอนนั้นไม่อยากคบมันเลยจริงๆดูมันต่างกันหยั่งกับกรวดกับเพชร เวลาเดินไปไหนกับมันมีแต่คนทัก "น้องคิม" คิมไปไหนค่ะ อยุ่อย่างนี้เหมือนผมเป็นอากาศไปเลยจริงๆตอนนั้น ตอนนั้นผมก็ตีตัวออกห่างมัน จนมันถามว่าผมเป็นอะไรผมก็ตอบไม่ได้เหมือนกันรู้แต่เพียงว่าผมไม่อยากอยู่ใกล้มันแต่กลับกันมันก็ยิ่งเข้าหาผมทุกที มันจะคอยถามว่าผมเป็นอะไร มีเรื่องอะไรหรือเปล่าให้มันช่วยไหม เพราะว่าคำว่ามีอะไรให้ช่วยไหมผมหนะไม่อยากได้ยินคำนี้จากปากมันจริงๆเพราะมันดูเหมือนว่าชีวิตผมน่าสมเพสจนต้องขอร้องให้มันช่วย ผมนิ่งไปพักใหญ่ก่อนตอบกับมันว่าอย่ามายุ่งกับผมอีก มันก็ทำท่างงๆว่าผมเป็นอะไร เคยเป็นไหมครับเวลาเรารู้สึกต่างกับคนอื่นเราจะรู้สึกว่าตัวเองน่าสมเพสไม่อยากจะอยู่ใกล้หรือว่าพบเจอกับคนนั้นผมนี่แหละเป็นแบบนั้น  เพิ่งเรียนยังไม่ถึงเทอมผมกลับรู้สึกถ้อซะแล้วตอนนั้นเหนื่อยด้วยแต่ก็ต้องทนช่วงนั้นผมกับคิมไม่ได้คุยกับเลยผมแทบไม่มองมัน จนวันนึงมีกระดาษบนโต๊ะผมเขียนว่า
"เป็นอะไรไปว่ะ เราทำนายให้ต้องรู้สึกไม่ดีหรือเปล่า" ผมเขียนตอบไปว่า "เปล่า เราแค่อยากอยู่ในส่วนของเรานายไม่ต้องยุ่งกับเราอีก"ผมส่งยืนกระดาษให้มัน มันอ่านสักพัก เห็นมันเขียนอะไรยาวแต่ผมก็ไม่ได้สนใจสักพักได้มันก็ส่งให้ผม "ทำไม ทำไม ทำไม "ยาวประมาณ 3-4 บรรทัด"นายรังเกียจเราถึงขนาดนั้นหรอว่ะ เราจะมีเพื่อนดีๆกับเขาสักคนไม่ได้หรือ เราขอคำว่าเพื่อนจากนายได้ไหม ถ้านายยอมรับเราให้นายพยักหน้า แต่ถ้าไม่ยอมรับให้นายส่ายหน้า" ตอนนั้นผมรุ้สึกผิดอ่ะยิ่งอ่านข้อความที่มันเขียนเหมือนว่าผมเป็นพวกโลกแคบ ผมหันไปมองมันมันจ้องผมเห็นนัยตาของมันจดจ้องอย่างจดจ่อ ตอนนั้นผมตัดสินใจไม่ถูกเลยไม่ได้สายหน้าหรือว่าพยักหน้าผมทำหน้าตาเฉยๆ ฟังอาจารย์สอนไม่ได้สนใจมัน แต่ผมไม่รู้หรอกว่าอาจารย์สอนอะไรเพราะว่าผมไม่ได้ตั้งใจผมมัวแต่คิดอะไรอยู่ในใจวกไปวนมาจนถึงตอนเที่ยงได้ลงมากินข้าวแปลกวันนี้คิมมันเดินตามหลังผมเขาแคนทีนสงสัยวันนี้ฟ้าจะถล่ม ผมสั่งก๋วยเตี๋ยวหมูแดงส่วนมันผมเห็นยืนเขิลๆป้าเข้าถามว่าเอาอะไรมันก็ชี้มือชี้ไม้สุดท้ายมันก็บอกว่าเอาแบบคนเมื่อกี้ ป้าแกส่ายหัวพูดมุบมิบ ผมนั่งลงกับเพื่อน4-5คนส่วนมันผมเห็นถือชาวก๋วยเตี๋ยวไปนั่งอีกโต๊ะนึง ผมใจร้ายเกินไปหรือเปล่าครับตอนนั้นแต่ผมก็ไม่ได้สนใจมันจริงๆ ผมกินก๋วยเตี๋ยวอย่างอร่อยส่วนมันผมเห็นมันซดกินแต่น้ำ มีแต่คนมองดูมันเหมือนจุดสนใจว่าทำไมคนที่หล่อและดูดีอย่างมันถึงนั่งคนเดียว ผมกูเลยเป็นฝ่ายพูดกับมันก่อน
.....คิม คิม คิมมมมมม มานั่งนี้เปล่าอร่อยหรือว่ะกินคนเดียว  มันมมองผมแบบยิ้มๆเขิลๆหน้าแดงๆ
.....อ่าวจะมาไม่มาว่ะ เดี๋ยวถ้ากูอิ่มก่อนเมิงงจะนั่งคนเดียวนะ
+++เออ เดี๋ยวคิมไป แปลกต่อหน้าผมมันจะพูดมึงกูโดยที่ไม่ติดขัดแต่ทำไมต่อหน้าเพื่อนคนอื่นมันกลับพูดแทนตัวมันว่าคิมผมสังเกตุเห็นหลายครั้งแล้วแต่ผมไม่เคยถามถึงวันนี้ก็ยังไม่เคยถามมันสักที มันหยิบกระดาษในกระเป๋าแล้วกำเหมือนก้อนอะไรสักอย่างทำทีว่าจะทิ้งแตะกระเด็นมาทางผม ผมสงสัยเลยแกะดู อยากรุ้อะดิว่าเนื้อความว่าไง "ตกลงนายจะยอมรับเราไหม" ผมว่าไอ้นี่มันบ้าดีแต่ผมหนะยอมรับมันตั้งแต่มันกินก๋วยเตี๋ยวคนเดียวและไม่งั้นไม่เรียกให้มันมานั่งหรอกผมเลยพยักหน้าสองที เห็นมันยิ้มจนแทบแก้มจะฉีก.....

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tao ที่ 11-07-2010 18:07:30

+1 น้องโน๊ด


มาต่อไวๆนะครับ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 30-07-2010 02:21:44

การที่คนเราอยู่เพี่อรับสภาพความเจ็บปวดมันน่าทรมานยิ่งกว่าการตายซะอีก ความเจ็บปวดที่มันไม่มีบาดแผลทำไมถึงรู้สึกทนไม่ได้ ตอนนี้ตัวผมเองมันคงมาถึงทางตันที่ต้องเลือกระหว่างความรู้สึกกับความผูกพันธ์ คนเราจะมีสักกี่คนที่ชนะใจตัวเองจะมีสักกี่คนที่ยึดมั่นคำสัญญา แต่สำหรับตัวกู กูไม่รู้ด้วยซ้ำว่านี่คือผลลัพท์ที่กูควรจะรับรู้อย่างนั้นหรือ ทุกสิ่งทุกอย่างทำไมมันวิ่งเข้าหาเหมือนกับเราเป็นสิ่งที่รองรับอะไรสักอย่างผมไม่รู้ว่าจะละบายมันออกที่ไหนมันแน่นไปหมด ผมเหมือนคนอ่อนแอตอนนี้ผมร้องไห้ทุกวันเพราะคิดไม่ตกมันเจ็บปวด

หากมีคนให้คุณเลือก 2 คนคุณจะเลือกใคร

+++++คนแรก ดูบ้าบิ่น จริงใจ เรื่องความรักไม่แสดงออกแต่เน้นการกระทำ พูดน้อย แต่คำพูดที่พูดแต่ละคำบอกได้เลยว่ามาจากใจ เสมอต้นเสมอปลาย แถมเป็นคนที่เรารักเวลาอยู่ใกล้มีความสุขชะมัด เพราะเป็นคนโรแมนติก

+++++คนที่สอง ขี้เล่น จริงใจ พยายามแสดงตอนเวลาว่าชอบเรา พูดมาก ส่วนมากจะเน้นไร้สาระซะส่วนใหญ่แต่เวลาอยู่ใกล้มันไม่เหงา แต่เขาไม่ใช่คนที่เรารักแต่เขาพยายามให้เราเข้าไปในชีวิต คอยเป็นห่วงเราตลอดเวลา

ฟังดูแล้วเหมือนเรื่องน้ำเน่าว่าจะเป็นไปได้หรือที่มันเกิดขึ้นกับผู้ชายแต่มันเป็นจริงและมันเป็นสิ่งที่ทำให้ผมอยากตาย อีกคนก็เพื่อนรักอีกคนก็คนรักมันตัดอันไหนไม่ได้เลยหากผมเลือกคนรัก เพื่อนรักคนนี้จะหายไปตลอดกาลจากชีวิตผมหากผมเลือกเพื่อนรักคนที่ผมรักคงจะหายไปจากชีวิตผมจริงๆทั้งที่ผมอยากให้เขาอยู่กับผมตลอดเวลา

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: chon ที่ 30-07-2010 14:20:22

ถ้าเป็นผมนะ...ผมจะเลือกอยู่กับคนในโลกของ........ความจริง..ที่เป็นไปได้
 
อย่าเศร้าเลยโน๊ต....คุณเจ็บปวดกับอะไรอยู่
คุณรักใครเหรอ...คุณหาอะไรอยู่...
คุณต้องการอะไร.....ถามใจตัวเอง....
คุณรักคน2คน....คุณปวดร้าวกับสิ่งที่อยากให้เป็น แต่เป็นไปไม่ได้ใช่ไหม...
ยอมรับความจริง....สิว่า...คุณทำได้เท่าไรกัน...
คุณบอกว่ารักคนๆหนึ่งมากมาย....แล้ววันนี้บอกว่ารักอีกคนด้วย...
ดูคุณสิ....ใจของคุณ.....

โน๊ตคุณต้องตื่นเสียที.....ออกมาดูโลกข้างนอก
คุณคิดว่าคุณมีเวลาอีกสักเท่าไหร่.......คุณพร่ำหาคำว่ารัก...แล้วทำไมคุณไม่ไขว่ขว้ามัน
คุณกำลังงมเข็มในมหาสมุทรอยูเหรอ

ไม่ผิดบาปหรอก....ถ้าคุณจะเลือกใคร
เพราะมนุษย์ในโลกนี้..ไม่เคยมีใครเลือกอะไร...ผิด...แม้แต่ครั้งเดียว........
ตัดสินใจเถอะ....เพราะคนที่คุณตัดสินใจที่จะรัก...
คือ...คนที่อยู่ในลิขิต....ของคุณ
 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 30-07-2010 15:52:21

ผมก็ไม่เคยดูเรื่อง october sonata หรอกนะคับ
แต่รู้สึกว่าจากทีเซอร์ที่ผมเคยดูมันจะคล้ายๆกับสถานการณ์ของพี่โน้ตตอนนี้รึเปล่า
รอคอยรักแรกที่คิดว่าเป็นรักจิงและกำลังจะหวนกลับคืนมาอีกครั้ง
กับ ความรู้สึกครั้งใหม่ที่ไม่แน่ใช่ว่ามันคือรักจิงอีกครั้งหรือเป็นเพียงแค่มิตรภาพสำหรับเรา


ยังไงทุกอย่างมันคงขึ้นอยู่กับตัวพี่โน้ตนั้นแหละคับ
ต้องตัดสินใจให้ดี คิดให้ดีๆก่อนว่า ถ้าผลมันออกมายังไง  แล้วเราจะรับมันได้ป่าวในเมื่อเราเป้นคนตัดสินใจเอง
มันอาจจะดูโหดร้ายสำหรับคนที่ไม่ถูกเลือก แต่ก็ดีกว่าต้องมาสงสารตัวเองที่หลัง
แต่มันก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเลือคนใดคนหนึ่งถ้าเราสองสามคนพร้อมจะเดินไปพร้อมกัน

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 01-08-2010 11:51:26

ขอโทษนะคะที่หายไปนาน เปิดเทอมไม่ได้เล่นคอมเลยอ่ะ T T
วันนี้ว่างเลยแว่บมาแค่อ่านเรื่องของพี่โน้ต อ่า... พี่ชายเกิดปัญหาใหญ่ซะแล้วสิ แบบซ่าต้องช่วยหน่อยซะและ

จะว่าไปมีคนมาอ่านเยอะขึ้นนะเนี่ย ดีใจจัง ^^
อ๊ะ! คุณ Chon คะ avatar นั่น…! โดวจินเรื่องอิไตนี่หนา อ่านด้วยหรอคะเนี่ย เอิ้กๆ ซ่าชอบโดวจิน y แบบ 18+ ><

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: zaza79 ที่ 01-08-2010 11:51:41

ขอบอกนิดนึงนะคะ ซ่าว่าพี่โน๊ตกำลังเข้าใจผิดนะเรื่องนึง
ไอ้คำว่าถ้าเลือกฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งแล้วจะเสียอีกฝ่ายนึงไป ไม่ใช่หรอกนะคะ
ถึงเราจะเลือกฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไปแล้วก็จริง แต่ใช่ว่าอีกฝ่ายเขาจะจากเราไปนี่คะ!
ถึงแม้การเลือกฝ่ายนึงจะทำให้อีกฝ่ายนึงเจ็บ แต่ว่านั้นน่ะก็ไม่ได้หมายความว่าความรู้สึกดีๆที่พี่โน๊ตมีให้กับฝ่ายที่เจ็บปวดจะหายไปนี่คะ!
ถ้าฝ่ายที่ต้องเจ็บเขารักพี่โน๊ตจริงๆล่ะก็ เขาต้องเข้าใจพี่โน๊ตได้แน่ๆค่ะ
และเชื่อซ่าสิ ไม่มีทางเสียฝ่ายที่เจ็บไปแน่นอน
ถึงจะไม่ใช่ฐานะ"คนรัก" แต่ก็เป็นในฐานะ"เพื่อนรัก"ได้นะคะ!

สำหรับเรื่องที่จะเลือกใคร อันนี้พี่โน๊ตต้องคิดให้ดีๆนะคะ ที่สำคัญที่สุดคือ ให้นึกถึง"ความรู้สึกแรก"ที่พี่โน๊ตเกิดความรู้สึกที่เรียกว่า"รัก" ค้นหามันให้เจอนะคะความรู้สึกในตอนนั้น และพี่โน๊ตจะได้คำตอบเองค่ะ ^^

(http://www.uppicweb.com/x/i/in/gp5zn.jpg)

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: IkKewSang ที่ 04-08-2010 22:19:39

        คำตอบของผมนะ

                  **** คนแรกครับ*****     เป็นคำตอบสุดท้าย


       จากที่ผมได้อ่านเรื่องราวของพี่โน็ตมา  

ผมคิดว่าความทรงจำเหล่านั้นมีค่ามากเลยนะ  :กอด1:

และผมก็คิดว่า แม้กระทั่งตอนนี้พี่ก็ยังไม่ควรทิ้งมันไป (พี่ยังคิดถึงความทรงจำเหล่านั้นอยู่ใช่มั้ย)  :serius2:

เพราะผมคิดว่า มันยังไม่ถึงทางตัน และมีค่ามากพอที่จะรอคอย...

ผมว่าการได้อยู่กับคนที่เราอยู่ไกล้แล้วมีความสุขและมั่นใจเป็นรักจริงนั้นเป็นเรื่องที่สำคัญนะ

ดังนั้นผมสรุปว่าพี่ควรเลือกคนแรกครับ






นี่เป็นเพียงความคิดของผมเท่านั้นนะครับ

หวังว่ามันคงทำให้พี่รู้สึกดีขึ้น   ว่ามีคนออกเสียงเลือกเป็นรายบุคคลอย่างชัดเจนอยู่บ้าง

แต่ผมว่าพี่ควรเลือกตัดสินใจจาก ข้อความข้างบนดีกว่าครับ   :o8:

ปล.เป็นห่วงพี่โน็ตนะคับ



      

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: IkKewSang ที่ 05-08-2010 20:01:15

วันนี้ผมวนกลับไปอ่านมา :-[ เห็นประโยคหนึ่งเขียนว่า

กูขอบใจเมิงนะสำหรับการทนไม่ไหวครั้งนี้ ถ้าเมิงยังทนอีกกูก็จะไปหาเมิงอยู่ดี

ผมชอบประโยคนี้ครับ
อันที่ผมเน้นแดงไว้ผมอยากไห้พี่ทำเจงๆ
เพราะผมเชียร์ฝ่ายพี่ทิงครับ :o12:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 06-08-2010 03:01:48

วันนี้เข้ามาตกใจมีคนมาอ่านกระทู้ของตัวเองเต็มไปหมด ยิ้มออกแล้วสำหรับเรื่องราวที่มันเกิดขึ้น ผมปล่อยวางแล้วไม่รู้ว่าอะไรมันจะเกิดแต่ผมสัญญากับตัวเองว่าผมจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุดจะหาทางออกที่ดีที่สุด ตอนนี้ผมออกจากงานแล้วเพราะปัญหาหลายอย่างตอนนี้เลยกลายเป็นคนว่างงาน เมื่อวานก่อนทิงโทรมาได้จังหวะพอดีปล่อยโฮไปหลายรอบ มันถามว่าเป็นอะไรแต่ผมไม่ยอมบอกจนในที่สุดผมก็เล่าให้มันฟังจนหมดตอนแรกนึกว่ามันจะโกรธมันกลับย้อนถามผมอีกว่าผมมีความสุขกับสิ่งที่เป็นอยู่หรือเปล่า หากมันทำให้ผมเป็นทุกข์ก็ให้ทิ้งมันซะ ดูมันพูดดิ ยิ่งเหมือนเข็มแทงหัวใจผมน้ำตาผมไหลแทบไม่ต้องบังคับผมได้ยินเสียงมันเครือๆผมไม่ได้พูดอะไรต่อนอกจากบอกไปว่า กูจะรอเมิง  มันถามแบบกวนประสาทตามประสามัน"เมิงจะไหวเรอะอีกหลายปีกูอาจจะมีเมียที่นี้ก็ได้นะโว้ย" ผมตอบมันว่าก็แล้วแต่มันแต่ผมก็อยุ่ที่เก่ารอมันที่นี่ล่ะ มันตอบแบบว่ากวนประสาท "กูแก่แล้วเมิงต้องรอกูนะ" ดูมันพูดทีแรกให้มีทางเลือกที่นี้ทำเป็นบังคับนี่แหละมันประชดเป็นที่หนึ่งอะไรที่บอกว่าไม่เป็นไรที่จริงมันนี่รู้สึกก่อนใครปากแข็งสุดยอดดด

ผมลืมขอบคุณกับกำลังใจที่มีให้หลายๆคำปรึกษาผมซึ้งมากๆครับ

ลืมบอกอีกเรื่อง คิมหันต์เพื่อนผมตอนนี้ เป็น พระคิมแล้ว กะบวชพรรษา เมื่อวานโทรมาให้ไปหาที่วัดบอกเหงาไปนอนค้างเป็นเพื่อนหน่อยผมตกลงไปและ
พรุ้งนี้เดินทางงง

สำหรับพระคิม ผมคิดแล้วว่าผมคงให้ได้คำว่าเพื่อน สิ่งที่มากกว่านี้เป็นไปไม่ได้ความจริงแล้วพระคิมเป็นคนน่าสงสารทั้งที่เพรียบพร้อมทุกอย่างแต่เรื่องบางเรื่องก็ไม่ได้สมบูรณ์แบบไปเสียทั้งหมด พระคิมเพียงต้องการใครสักคนที่เข้าใจในตัวพระคิมแต่เป็นเพราะว่าพระคิมมีทุกอย่างคนที่เข้ามาหาพระคิมก็เป็นพวกแบบว่ามนุษย์มือกาวเกาะแล้วเกาะเลย หลายครั้งที่พระคิมต้องเสียเงินไปเพราะผุ้หญิงที่เข้ามายุ่งแต่จนแล้วจนรอดเห็นที่ว่าจะไม่รอดเพราะว่าพ่อของพระคิมหาคุ่หมั่นคู่หมายไว้ให้แล้วแต่มันก็เป็นเรื่องของอนาคต ครั้งที่แล้วที่หนีงานมั่นมาบ้านผม ตอนแรกผมก็ไม่รู้มารู้ทีหลังเกือบตายเพราะพ่อพระคิมหาว่าผมสมรู้ร่วมคิด เกือบโดนนั่งยางแล้วไม่เล่าผม ตอนไปงานบวชพระคิมก็หลอกผมอีกบอกว่างานบวชมีวันที่ 20 แต่ความจริงบวชวันที่ 25 นั้นให้ผมไปก่อนซะงั้นเป็นครั้งแรกที่ไปบ้านพระคิมที่เพชรบูรณ์นี่แหละคือสาเหตุทำให้ผมต้องลาออกเพราะไปนานเกิน อันนี้เหตุผลหนึ่งอีกเหตุผลคืองานมันหนักเกิ๊น ทำที่ทำงานไม่พอยังต้องหอบเอามาทำที่บ้านอีกช่วงนี้เฮิร์ตด้วยเลยลาออกซะงั้นตอนนี้เลยต้องแคะกระปุ๊กกิน555+ สบายใจไป ไว้ผมกลับมาจากไปหาพระคิม ผมจะมาเล่าเรื่องงานบวชต่อนะครับ สนุกปนฮาเคล้าน้ำตานิดๆครับ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tao ที่ 06-08-2010 11:13:10

มาเป็นกองหนุนให้น้องโน๊ต เข้มแข็งๆ




อ่านแล้วสิ่งที่พี่ชอบที่สุดคือ โน๊ตเล่าเรื่องคิมให้ทิงฟังอย่างหมดเปลือก




ดีใจด้วยในรักแท้ของน้อง



 :L2:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 10-08-2010 11:13:29

เฮออออออออออ ขอถอนหายใจดังๆหนึ่งที
ในที่สุด พี่โน้ตก็หาทางออกของตัวเองเจอสักที
พี่โน้ตไม่ต้องกังวลใจอีกต่อไปแล้ว เพราะว่าการท่ีพ่ีโน้ตเล่าเรื่องท้ังหมดให้พ่ีทิงฟัง แล้วรู้แล้วว่าใจตัวเองรู้สึกยังไงกับพระคิม ท้ังหมดนั้นแหละคับคือทางออกของหัวใจพี่โน้ต
ยินดีด้วยนะคับพี่โน้ต

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 26-08-2010 01:21:04

วันนี้คิดถึงที่นี้จังครับเลยแวะมา เพราะมาที่นี้ทีไรผมรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกจริงๆ ทุกครั้งที่ผมมีปัญหาผมก็จะได้กำลังใจอย่างมากมายที่นี้ วันนี้ก็เหมือนกันผมอยากจะเอาเรื่องเพื่อนของผมมาลงเหมือนเคย

ตอนนี้ผมได้งานใหม่แล้วดีกว่างานเก่านิดนึงตรงที่ไม่ต้องเอางานกลับมาทำที่บ้าน แต่ว่าทุกอย่างก็เหมือนเดิม ชีวิตมนุษย์เงินเดือนจะเอาอะไรมากมาย เพื่อนๆเห็นด้วยไหมครับ นึกไปแล้วก็คิดถึงตอนนที่อยู่ที่วัดที่เพชรบูรณ์ บรรยากาศที่นั้นมันสบายจริงๆ เหมาะกับการพักผ่อน ผมไปที่นั้นเกือบครึ่งเดือนแบบว่าไปพักสมองด้วย
ผมอยู่กุฎิเดียวกับพระคิมครับ ก็แน่ล่ะผมไปอยู่เป็นเพื่อนพระคิม เพราะพระคิมท่านกลัวผีเอามากๆ ขนาดยอมออกจากเรียนหมอ นึกไปก็ขำ ตอนนี้ก็น่าสงสารท่านเหมือนกัน เพราะพ่อท่านอยากให้ท่านรับเอากิจการของตัวเอง แต่ตอนนี้เห็นว่ามีคู่ให้ด้วย ท่านถามผมว่าเอาไงดีล่ะโยมเพื่อน พระเพื่อนไม่อยากสึกเลยนี่ก็เหลือเวลาอีกไม่ถึงสองเดือน ท่านบอกว่าอุตส่าห์บวชแล้วขอย้ายวัดไปอยู่วัดไกลๆ มีเพียงผมทำนั้นที่ท่านติดต่อแต่โยมพ่อก็ยังตามเอาคู่มั่นไปทำบุญทุกวัน แน่นอนครับผมเจอกับพ่อพระคิมบ่อย พ่อพระคิมถามผมว่างานการไม่ทำหรือไง หรือมาเยี่ยมพระท่าน ผมตอบไปว่าผมกำลังใจได้งานใหม่ช่วงนี้เป็นช่วงรอการทำ
"ทำงานเป็นเดือนมันจะได้ทำไหร่ ไม่คิดจะมีกิจการเป็นของตัวเองหรือไงหนุ่ม" ผมตอบว่าผมยังไม่มีเงินขนาดนั้นหรอกครับ ถ้ามีโอกาสผมก็อยากจะมีครับ พ่อพระคิมเดินมาใกล้ๆผมพร้อมชี้ไปที่ผู้หญิงคนหนึ่ง รูปร่างหน้าตาจัดว่าดีเลยครับ พ่อพระคิมบอกว่านี่ช่วยเชียร์น้องคนนี้ให้พระคิมหน่อยอะไรประมาณนี้พร้อมยืนเงินใส่มือผม 2000 พันบอกว่าเป็นค่าขนมผมไม่ได้รับปากอะไรเพราะยังไม่ทันพูดพ่อพระคิมก็เดินไปขึ้นรถซะแล้ว ผมเอาเงิน2000ไปหยอดตู้ค่าน้ำ ค่าไฟให้วัดถึงมันจะมากแต่ผมว่าเอาไปทำอย่างอื่นคงดีกว่าให้ผมเป็นนกต่อ อีกอย่างท่านอยู่ในเพศบรรชิตก็ต้องศึกษาธรรมไม่ใช่ทางโลก ผมขึ้นไปหาท่านเห็นท่านกำลังนั่งดูหนังสืออยู่หารู้ไม่ว่าหนังสือสอดใส้ ทำเป็นอ่านบทส่วนแต่จริงๆแล้วนั่งอ่าน่การ์ตูนจำได้ว่าเป็น สาวกล้วยไม้กับนายกล้วยไข่แต่มันเป็นเล่มเก่าแล้วเพราะที่นั้น หนังสืออ่านเล่นก็คงจะมีแค่นั้น ผมกะว่าจะไปนอนกลางวันที่ชาญหน้ากุฏิเพราะลมพัดเย็นสบาย แต่ท่านหนะสิยื้อให้ผมไปนั่งเป็นเพื่อนเพราะท่านต้องไปทำกิจของสงฆ์กวาดใบไม้และทำความสะอาดบ่อปลา  อย่างว่าพระใหม่ผมพูดไปผมก็อายท่านนุ่งจีวรยังไม่ถนัดตอนกวาดใบไม้เห็นท่านกวาดไปเหน็บจีวรไป ด้วยควาทที่ท่านคงนึกลำคาญเลยเอายางวงมามัดเป็นจุกให้มันแน่น เสื้อที่พระใส่ผมไม่รู้เรียกว่าอะไรผมว่าน่าจะใส่แล้วคงจะสบายเพราะว่าเหมือนเสื้อที่ผูกเฉยๆอธิบายไม่ถูก
กวาดไปกวาดมาเพราะท่านคงนึกสนุกกวาดใบไม้ใส่ผม ถ้าเป็นใบไม้ผมไม่ว่าเลยแต่ดันมีเศษหินกระเด็นโดนหน้าผากผมดังเป๊ะ ด้วยความลืมตัวไปหน่อยมือผมเลยไปดึงจีวรที่เหน็บเอวท่านหวังจะแกล้ง แต่ดังแรงไปหน่อย พรึบ จีวรลงมากองกับพื้น คงไม่ต้องบอกว่าผมเห็นอะไร ผมตกใจ ท่านก็ตกใจแต่ดีที่ตรงนั้นไม่มีใครท่านคงยืนตะลึงเอามือกุมอยู่ ผมรู้สึกตัวได้รีบดึงจีวรท่านขึ้นมา หน้าท่านแดงอย่างเห็นได้ชัดทุกอย่างเหมือนเงียบไม่ไหวติง จากที่ผมง่วงนอนกลับตาสว่างทันที นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นจะหาว่าผมทะลึ่งนะครับผมอยู่กับท่านตอนเป็นคาระวาส(เขียนถูกเปล่า) ท่านเดินแก้ผ้าในห้องตัวเองแต่ผมไม่เคยแอบมองสักครั้งเพราะผมอายเอาอะไรปิดหน้าตลอด หรือไม่ก็จะหันหลัง ผมถามท่านว่าศีลขาดไหมท่าน ท่านบอกว่าไม่เป็นไรต่อได้แค่นี้เองทำวัดเย็นก็ต่อได้แล้วท่านพูดยิ้มๆ ท่านพูดว่า

....สนใจหรือโยมเพื่อน
++ผมมองหน้าท่าน ในใจอยากด่าแต่ไม่กล้ากลัวบาป ผมได้ขมวดคิ้วเพื่อบอกว่าไม่ควรแต่ท่านยังเสริมอีก
.....อีก สองเดือนนะโยมเพื่อน อดใจอีกหน่อย  น้านนดูท่านพูดเข้า ทำเอาผมอยากซัดให้สักที นี้ท่าเป็นเมื่อก่อนผมตะเบ๊ะหัว 1 ทีไปแล้ว

ทุกเช้าผมจะตื่นตั้งแต่ตี 4 กว่า ตื่นมาต้องถือยามและลงพร้อมกับพระคิม พระรูปอื่นก็จะไปยืนรอตรงศาลาวัดเพื่อที่จะออกเดินบิณฑบาต ผมพึ่งรู้ว่าพระมีการแบ่งสายการเดินบิณฑบาตด้วย ท่านมีเวรเดินสายกับพระ 4 รูปเป็นพระใหม่ 3 และพระอาจารย์ 2 ส่วนเด็กถือยามหรือเด็กวัดมี3คน คือผม กับไอ้เบี้ยวและไอ้ไปร์ทไอ้เด็กกวนประสาท 2 คนที่ชอบหลอกให้ผมซื้อขนมให้กินเกือบทุกวันที่ผมอยู่กับพระคิมแต่ว่าไปไอ้ 2 คนนี้ก็น่าสงสารแต่คงอนาคตไกลเห็นว่าเรียนเก่งทั้ง 2 คนหลวงตาท่านจะส่งให้เรียนด้วยนับว่าเป็นโชคของมัน เดินบิณฑบาทก็สนุกดีได้เห็นอะไรแปลกๆ มีหลายเรื่อง
1. เรื่องบาตกดมาร
2. ปาร์ตี้น้ำแดง
3. แคทวอร์คในกุฎิ

นี่คือประสบการณ์ที่ 555+ ของผมเพื่อนอยากให้ผมเล่าเรื่องไหนบอกนะครับผมไม่รู้ว่าพวกเพื่อนๆจะได้ยินจากที่ไหนมาบ้าง

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 27-08-2010 00:41:31

อ้างจาก: note23_naruto ที่ 26-08-2010 01:21:04  

คงไม่ต้องบอกว่าผมเห็นอะไร ผมตกใจ ท่านก็ตกใจแต่ดีที่ตรงนั้นไม่มีใครท่านคงยืนตะลึงเอามือกุมอยู่ ผมรู้สึกตัวได้รีบดึงจีวรท่านขึ้นมา หน้าท่านแดงอย่างเห็นได้ชัดทุกอย่างเหมือนเงียบไม่ไหวติง จากที่ผมง่วงนอนกลับตาสว่างทันที นี่เป็นครั้งแรกที่ผม

:-[  จะบาปป่าวเรา  แอบนึกภาพตาม  ว่าแต่เป็นไงมั้งคับ  อยากรู้ว่าจิ้นถูกป่าว  55+

1. เรื่องบาตกดมาร
2. ปาร์ตี้น้ำแดง
3. แคทวอร์คในกุฎิ
 :confuse:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 24-09-2010 16:31:15

จากวันเป็นเดือน จากเดือนเลื่อนเป็นปี ความรู้สึกคนเราจะมั่นคงสักแค่ไหนหากมีใครสักคนที่คอยเคียงข้างเรากับอีกคนที่อยู่แสนห่างไกลแต่ทำได้แค่รู้สึกนึกคิดเมื่อไม่กี่วันผมเองไปหาพระคิมมา ตอนนี้ท่านดูซูบลงไปนิดนึงแต่ท่านยังยิ้มแย้มแจ่มใส เห็นหน้าท่านทีไรมันทำให้ผมรู้สึกสงบได้ทุกที ท่านถามผมว่าไม่ได้ทำงานหรือไง ผมตอบท่านว่าผมได้วันหยุด 3 วันเลยแวะมาหาท่าน ช่วงนี้หน้าฝนตกหนักทุกวันตอนขึ้นรถไปหาท่านผมมองฝนที่ตกอยู่ตลอดระยะทางไป นึกไปแล้วก็ย้อนกลับไปตอนที่ผมอยู่กับทิงตอนอยู่ ม ปลายเป็นเรื่องที่เห็นฝนทีไรแล้วนึกถึงทุกที..........
+
+ตอนนั้นจำได้ว่า ถือโจ๊กใส่เครื่องในเอากระเป๋าบังหัวเดินหลบฝนเดินเลาะฟุตบาท ผู้คนมากมายที่เข้ามาเยี่ยมญาติในตอนเช้าเต็มห้องไปหมดเสียงอื้ออึงดังไม่ได้สับว่าใครพูดอะไรบ้าง สายน้ำเกลือที่ระโยงระเยงดูรกหูรกตา ผมทำได้แต่เดินไปเลยๆจนใกล้สุดมุม เด็กผู้ชายที่นอนนิ่งได้ลืมตาขึ้นมามองผมพร้อมรอยยิ้มที่ดูสงสัยกับสภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า ผมเดินไปเปิดล็อกที่อยู่ข้างเตียงพร้อมกับชาม 1 ใบกับช้อน 1 คันแกะโจ๊กแล้วคนให้เย็นแล้วค่อยๆจะไปจับให้นั่ง...

++ ไม่เป็นไรกูนั่งเองได้...มันพยายามลุกนั่งทั้งที่มันยังเจ็บแผลที่ผ่าตัดอยู่ ผมเห็นแล้วก็รู้ว่ามันไม่อยากให้ใครเป็นห่วงผมเข้าไปประคอง
++ ฝนตกขนาดนี้เมิงไม่ต้องมาก็ได้ กูอยู่ได้เมื่อคืนตอนกูผ่าตัดกูก็ยังอยู่ได้.....มันพูดเหมือนมันไม่มีใครเลยในชีวิตอยู่ๆมันก็พูดอีก
++ เมื่อคืนตอนกูผ่าตัดกูคิดถึงแม่กู ถ้าแม่กูอยู่กูคงไม่ต้องขี่รถมาเองที่โรงพยาบาล ......ตอนนั้นมันทำให้ผมรู้สึกเศร้าสุดๆยิ่งกว่าผมที่โดนพ่อไล่ออกจากบ้านอีก
.... เออ...กินข้าวก่อนอ่ะนี่โจ๊กใส่ตับด้วยกินก่อนเดี๋ยวค่อยเช็ดตัวนะ ผมป้อนโจ๊กมันสองสามคำมันบอกว่าอิ่มแล้วถ้าเป็นผมตอนนั้นคงกินอะไรไม่ได้แน่ แผลจากการผ่าตัดใส้ติ่งมันน่ากลัว แต่มันก็อึดทั้งๆที่ปวดท้องก็ยังขี่รถมาได้ ตอนแรกเราก็นึกว่าเป็นแค่โรคกระเพาะที่ไหนได้ใส้ติ่งอักเสบใกล้จะแตกหมอต้องรีบเข้าห้องไอซียู ผมเองตอนนั้นก็ไม่รู้มารู้ก็ตอนผ่าแล้วตอนเช้าเพราะปกติมันจะมารับแต่วันนี้ไม่มางง ได้รู้ก็ตอนเดินออกมาจะขึ้นจากน้าทูลพ่อทิงเอง แต่งงลูกเข้าโรงพยาบาลแกยังเมาอยู่ได้เลยโดนเรียนตอนเช้าเลยกะเข้าเรียนตอนบ่าย เฮ้อ...นึกไปแล้วอดน้ำตาซึมไม่ได้
++ เมิงไม่เรียนหรือไง ไปเรียนได้แล้วลาครูให้กูด้วย
.... ใครนี้ใครมาเฝ้าเมิง....มันทำหน้าตาเหม่อๆ มองออกไปข้างนอก
++  เมิงไม่ต้องเป็นห่วงกูหรอก...ตอนนั้นมันยิ้มแบบแห้งๆ และบอกให้ผมไปเรียน ผมไม่อยากพูดอะไรมากเพราะยิ่งพูดเหมือนบั่นทอนความรู้สึกผมได้แต่ยิ้มและเอากระมังไปลองน้ำเพื่อจะเช็ดตัว ผมบิดผ้าหมาดๆเช็ดแขนเช็ดขาและหลัง จนพยาบาลเอาชุดมาให้เปลี่ยนมันอายผมบอกว่าให้ผมกลับไปได้แล้ว ผมก็นะทะลึ่งอยากจะเห็นว่าหมอเปลี่ยนชุดยังไง จนพยาบาลถามผมว่าเป็นญาติหรอค่ะอีกอย่างพยาบาลก็เป็นผู้หญิงก็เลยฝากผมให้เปลี่ยนชุดให้หน่อย ผมเห็นมันหน้าแดงไม่พูดอะไร ผมแกะเสื้อที่ผูกออกแล้วเปลี่ยนเสื้อ ส่วนกางเกงระหว่างที่ผมจะเข้าไปถอดมันจับมือผมหมับ บอกไม่ต้องเปลี่ยนหรอกให้ใส่อย่างนี้แหละยังไม่เปื้อน ผมตอบว่าเมิงจะมาอายไรว่ะ ผมเอาผ้าห่มคลุมครึ่งตัวแล้วให้มันปลดเงื่อนที่ผมแล้วผมก็ดึงออกทางปลายเท้าแล้วค่อยๆสวมเข้าไปแล้วค่อยดึงจนมันบอกว่ามันเงื่อนให้หน่อยแล้วผมก็ไปเรียนต่อ หลังจากที่เรียนเสร็จผมก็กลับมาบ้านลางานบอกว่าผมจะไปเฝ้าญาติที่โรงพยาบาลส่วนแม่ผมก็คงนึกว่าผมไปทำงานเพราะปกติก็ไม่ค่อยถามว่าผมไปไหนมาไหน มีครึ้งหนึ่งจำได้ว่าผมไปทำงานและต้องช่วยพี่ที่ร้านแต่งร้านกลับบ้านตี 5 ตอนเข้าบ้านผมง่วงมากหิวด้วยอ่ะ แม่ตื่นขึ้นมาพอดีถามผมว่าจะไปทำงานหรือลูก ตื่นแต่เช้าเลย มันทำให้ผมรู้ว่าไม่มีใครในบ้านสนใจผมเลย ผมไม่อยากให้มันต้องรู้สึกว่ามันไม่มีใครเลยเพราะอย่างน้อยมันก็มีผม ผมไปเฝ้ามันที่โรงพยาบาลตอน หกโมงเย็น มันเห็นผมก็ตกใจสภาพมันดูแย่ นอนเหมือนคนไม่มีอะไรผมซื้อผลไม้กับนมเพราะรู้ว่ามันคงกินอะไม่ได้ ผมถามว่าปวดฉี่เปล่ามันบอกว่าไม่ปวดแล้ววันนี้ไปฉี่มาแล้ว ผมถามว่าไปยังไง มันบอกว่าค่อยๆลากสายน้ำเกลือเดินเกาะผนังไป
....ไม่เจ็บแผลหรอว่ะ
++ เจ็บดิว่ะ
.... อ่าวแล้วเมิงไปทำไม
++ เมิงจะให้กูฉี่บนที่นอนไงว่ะไม่เอาว่ะอายพยาบาล
.... เมิงกลัวเขาเห็นหนอนเมิงใช่ไหมล่ะ ผมหัวเราะจนมันเอามาเคาะกระบาลผมทีนึง
++ ไม่ใช่ว้อยเขาเห็นแล้วตอนผ่าตัดกูเช็ดตัวกู แต่กูไม่อยากลำบากใคร
.... เออ เมิงเก่ง แล้วหิวข้าวยั้ง มันบอกว่ากินแล้ว ผมเจาะนมให้มันยื่นให้มันทำท่าไม่กินจนผมต้องเอาหลอดไปยัดใส่ปาก ผมปอกส้มที่ซื้อมามาแกะทีละกลีบป้อนมันทีละชิ้น สีหน้ามันดูเหมือนเขิลๆแต่อมยิ้ม มีความสุขก็พูดออกมาสิว่ะเก็กอยู่ได้เมิงผมคิดตอนนั้นนะ และแล้วมาถึงตอนที่ผมกลัวมากที่สุดคือตอนที่หมอให้ญาติออกไปเหลือเพียงคนเฝ้ารายละคน หมอไล่ปิดไฟบางตัวเพื่อให้คนไข้นอนและที่นอนของผมคือข้างเตียงด้านล่าง มันเป็นธรรมดาของห้องรวมผมนอนคุยกันจนหมอต้องบอกว่าหากผมไม่เงียบต้องเชิญผมออกไปนอนข้างนอก ผมนอนเงียบและหลับตาแต่ไม่กล้าลืมตาเพราะผมกลัว ฝนด้านนอกตกหนักนี่ก็ราวๆ 5 ทุ่มกว่าได้ตอนนั้นเสียงท้าวของพยาบาลที่เดินตรวจกะเดินรอบๆ แต่สิ่งที่ผมกลัวเห็นคือใครที่ไม่ใช่พยาบาลเดินรอบๆ ผมนอนหลับไปพักนึงได้จนได้ยินก๊อกๆแก๊กๆข้างตัวผมผมลืมตาให้ไอ้ทิงก้มหน้าลงมามอง ตกใจแทบตะโกนแต่มันเอื้อมมือมาปิดปากก่อนที่มันจะเอามือไปจับตรงแผลตรงท้องผมสะดุ้งลุกขึ้นดู
.... เมิงจะเข้าห้องน้ำหรือว่ะ
++ เปล่า กูจะถามว่าเมิงนอนสบายไหม
..... เออ ไม่เป็นกูนอนได้ไม่ต่างจากบ้านกูหรอกกูชิน
++ เออ ก็แค่นี้แหละ... มันค่อยล้มตัวลงนอนบนเตียงพร้อมกับหลับตา ส่วนผมคงนอนไม่หลับเพราะกว่าจะข่มตาหลับได้มันก็นานผมนั่งข้างๆมันมองนอนดูไปมันก็หล่อดีแฮะ(ตอนนั้นผมยังเวอร์จิ้นอยู่ยังไม่รู้ตัวตนอิๆ)ผมคิดแล้วก็รู้สึกเขิลๆตอนนั้นหันมาอีกที่มันลืมตาดูผมอยู่
++ นอนไม่หลับหรอเมิง นอนกับกูก็ได้ ...มันเขยิบตัวออกเพื่อแบ่งที่
.... เฮ้ย กูไม่ได้ป่วยนะเมิงจะนอนเบียดเมิงได้ไงหมอเห็นเขาก็ได้ว่ากูตัวเข้า
++ เมื่อคืนกูเห็นหมอแอบหลับไม่เห็นจะเดินตรวจเลยมาอีกตอนเช้าโน้น เมิงอย่าเรื่องมากกูขี้เกียจขยับเมิงจะนอนหรือไม่นอนแล้วแต่แต่กูไม่อยากขยับก็เจ็บแผลเห็นไหมกูเจ็บแผลเพื่อเมิงถ้ากูรู้ว่ากูเจ็บฟรีกูไม่ขยับดีกว่า.....เมิงแค่บอกว่าให้กูขึ้นไปนอนด้วยก็หมดเรื่องไม่ยอมเสียฟอร์มเลยเมิง ผมก็ได้แต่ขึ้นไปนอนหันหลังให้มันมันทำตัวขยับเบียดๆผมจนผมต้องหันกลับมาถามแต่ยังไม่ทันถามมันก็สอดแขนให้ผมหนุน ผมรู้ดีว่ามันคิดอะไรความรู้สึกมันคงจะอัดอั้นมานานความรู้สึกที่ไม่มีใคร ต้องอยู่ลำพังผมทำได้แค่เอามือลูบหน้าและดึงผ้าห่มขึ้นมาห่ม มันทำให้ผมคิดถึงตอนที่ไปบ้านน้าทิงที่ลาดยาวเป็นครั้งที่สองที่ได้นอนห่มผ้าผืนเดียวกัน
+
+
+
+
...ระยะทางมันไกลอยู่เหมือนกันแต่ฝนก็ตกตลอดทางอากาศหนาวแต่ทำไมผมถึงเอาผ้าห่มบนรถทัวร์มากอดโดยไม่รู้ตัวอาจเป็นเพราะผมยังรอคอยที่เจอ คนใต้ผ้าห่มอยู่ แต่ก็ไม่นานหรอกเฮ้อ ทำไมความรู้สึกผมมันช่างนานแสน...นาน555+ รักคนอ่านทุกคน วันนี้มาพร่ำเพ้ออีกแล้ว

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: nunaykub ที่ 27-09-2010 17:28:20

โอ๊ย ๆๆ ความ ฝัน หรอ

อยาก เจอ คน เหมือน พี่ อ้อย อ๊ ครับ :z3:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 01-10-2010 17:42:16

มาต่อไวๆน้า

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tao ที่ 02-10-2010 04:06:17

มาต่อไวๆ เลยน้องโน้ต


ขอกอดทีด้วย 55555

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Abracadabra ที่ 02-10-2010 08:41:19

ผมไม่ได้อ่านตั้งแต่ต้นๆ แต่ก็เพิ่งจะมาอ่าน
เป็นกำลังใจให้นะครับ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 15-10-2010 01:29:44

ห่างไปนานแสนนาน  ช่วงนี้งานยุ่งอยู่บ่อยๆ เป็นแบบนี้ล่ะครับไม่ทำงานก็ไม่มีเงิน ไม่มีเงินก็ไม่มีกิน คนเราถ้าตัดเรื่องกินไปได้คงสบายกว่านี้ ติดค้างเรื่องที่ไปหาพระคิมเมื่อเดือนที่แล้วนี่ก็ใกล้จะออกพรรษาแล้ว ท่านคงดีใจดูท่าผ้าเหลืองร้อนขึ้นทุกที ทีแรกบอกว่าสงบที่ตอนนี้นับวันสึกนะท่าน เมื่ออาทิตย์ก่อนทิงโทรมา ชอบโทรมาตอนคิดพอดี แหะๆ ความจริงไม่ใช่คิดถึงมันทุกวัน แอบแวะไปดูโรงเรียนที่สร้างทับที่แห่งความหลัง คิดๆไปอยากไปกระโดนน้ำเล่นให้หายเครียดแต่ตอนนี้เป็นอาคารไปและ เห็นแล้วหดหู่ใจ ได้แต่ไปด่อมๆมองๆ อย่างนั้นภาพเก่าๆมันก็ผุดขึ้นในหัวให้หายคิดถึง จำได้ตอนเจอกันครั้งแรกมันหนะแสบแทบจะฉี่รดหัวผมนึกไปแล้วอดยิ้มไม่ได้ทำไมกาลเวลาถึงได้วิ่งผ่านตัวผมได้เร็วปานจรวดแบบนี้ .................................
+
+
+
...ก้มดูมือตัวเองพิจารณาอย่างถี่ถ้วน นึกในใจว่าตัวเองโตแล้วหรือนี่ อยากกลับไปตอนเด็กๆจัง แต่พอคิดไปคิดมาดีแล้วที่โตแล้วเพราะช่วงตอนเด็ก ตูลำบากที่สุดลำบากกว่าไอ้ทิงอีก น้าสาวมาหาแต่เช้าบอกให้ไปรอโทรศัพท์มันด้วย ดีใจนั่งรอตั้งแต่ 10 โมงเช้าดันโทรมาตอน 3 โมงเย็น กูล่ะเซงข้าวยังไม่ตกถึงท้องจะไปก็กลัวโทรมาแล้วคลาดกัน แต่ก็ไม่เท่าไหร่กูรอด้ายยยยยยยยยยยยยยย
+
+
+
++++ ฮัลโหล โยเย รอนานเปล่าว่ะ
........ (น้านฟังมันพูด มันไปเอาคำแบบนี้มาจากไหนว่ะ ) เออ ไม่นานหรอก (กูโกหก)
++++ ใกล้จะกลับแล้วนะ (โครตดีใจตอนฟังรู้สึกเหมือนถูกหวยน้ำตาเกือบแตก) ดีใจล่ะสิกูล้อเล่น (สาดดดเล่นกระชากอารมณ์กูซะเกือบปี๊ดดสุดขีด)
.........  เออ เมิงอย่าจะพูดกับกูแค่นี้ใช่ม่ะ กูรอเมิงตั้งแต่ 10 โมงจนถึงตอนนี้อยากให้กูรู้สึกแบบนี้ใช่เปล่าว่ะ (ยอมรับน้ำตาไหลแบบไม่ต้องเปิดสวิชต์สงสัยโมโหหิวด้วยมั้ง มันเงียบไปสักพักก่อนที่ผมจะถามมันว่า สบายดีไหม
++++ (มันเงียบไม่ตอบ ก่อนที่จะพูดว่า ) ขอโทษ กูแค่อยากรู้ว่าเมิงยังรอกูเหมือนที่กูคิดอยู่หรือเปล่า กูจะโทรหาตั้งแต่ตอนเช้าแล้วแต่กูกลัวคำตอบที่กูจะถามเมิงทำให้กูกลัวไม่กล้าจะโทรว่ะ
........ คำถามอะไรของเมิง เมิงก็บอกกับกูสิว่ะ
++++ กูถามเมิงไปแล้ว
........ ตอนไหนว่ะ
++++ เมิงจำเชี้ยไรได้มั้งว่ะ ก็ตอนที่กูบอกให้เมิงลืมกูแล้วทิ้งกูไปซะ กูอยากถามอีกทีว่าเมิงจะทิ้งกูเปล่า
........ โห... ไอ้ ฟาย กูทิ้งเมิงกูรออยู่แบบนี้ไง้
++++ เออ กูรู้แล้ว ค่อยเบาใจหน่อย เดือนหน้ากูจะกลับบ้านข้ออ้างว่ะ กูจะกลับไปหาเมิงไปทำหน้าที่ของสามี
.......  พ่อเมิงดิ ฟ้าได้ผ่ากูตายหรอกเมิงกล้าพูด (ตั้งแต่ผมกับมันเป็นแฟนกันมาได้เออ 6 ปีอยู่ด้วยกัน 4 ปีมันไปที่อื่นรวมแล้วก็ 10 ปียังไม่เคยมีอะไรกับแบบว่าอย่างนั้นหนะ อย่างมากแค่จูบแล้วก็ภายนอกเฉยๆ ไม่เคยถึงขั้นนั้นสักที ผมไม่ได้ทะลึ่งนะแต่ผมพูดจริงๆ ยังกลุ้มใจอยู่มันบอกว่ามันเป็นส่ามีนั้นผมก็ต้องเป็นภรรยาแล้วผมจะทำไงดีล่ะเนี๊ยะ น่าจะธันวาที่มัน ผมฟังแค่นั้นก็ตื้อหัวขึ้นมามันทันทีมันจะมาเรียกร้องความเป็นสามีอะไรตอนนี้...)





...
+
+
+
+ +++ ผมนั่งรถทัวร์ไปลงที่สถานีขนส่งและต่อวินมอเตอร์ไซค์ ฝนก็ลงเม็ดลงปรอยๆ แต่ก็ทำให้เปียกพอถึงวัดก็เดินลัดเลาะวังจะเดินไปให้ถึงกุฏิท่านโดยเร็วเพราะตอนนั้นผมเปียกจนไข่หดหมดแล้ว55555+ แต่ยังไม่ถึงกุฏิผมก็ได้ยินเสียงเรียก
....โยมเพื่อนนนนนนนน......โหเสียงโหนมาแต่ไกลก็ใครซะอีกก็ท่านนั้นแหละออกมารอผมหน้ากุฎิดูท่านดีใจที่เห็นผม ผมยังไม่ทันขึ้นท่านก็ลงมารับผมพร้อมกับร่ม 1 คัน(มันคงไม่มีประโยชน์แล้วท่านร่มผมเปียกหมดแล้ว) ท่านดูผอมไปหน่อยอาจเป็นเพราะไม่ชินกับการทำภาระกิจของสงฆ์ ผมเปลี่ยนชุดและออกมาท่านบอกให้ผมรอแป๊บ ท่านเดินเข้าไปหยิบบาตรพร้อมกับข้าวและขนม ท่านบอกว่าเก็บไว้ให้เพราะผมจะมาแต่ผมมาช้าไปหน่อย ท่านบอกว่าอยากทานข้าวพร้อมกับผม อยากไปเที่ยวกับผม ผมบอกกับท่านว่ามันบาปนะท่านพูดแบบนี้ ท่านยิ้มให้ผมบอกว่าไม่เป็นไรเดี่ยวตอนเย็นท่านจะไปต่อศีล ท่านมองผมไม่ล่ะสายตาทำหยั่งกับผมจะหายวับไปแบบนั้น ผมเองได้แต่นั่งก้มกินข้าวในบาตรเพราะตอนนั้นหิวเป็นบ้า ฝนก็ตก หาอะไรกินก็ไม่ได้ หลังจากที่โกยข้าวกับขนมลงท้องผมแล้วก็ได้แต่นอนแผ่หลาในกุฏิเพราะตอนนั้นบรรยากาศมันดีเหลือเกิน ทำเอาอยากจะหลับซะให้ได้เหนื่อยด้วยกับการเดินทาง  แต่ก็หลับไม่ลงเพราะท่านได้แต่นั้งจ้องจนผมต้องลุกนั่งพร้อมกับทำอะไรไม่ถูก ท่านถามผมว่าถ้าท่านสึกแล้วมารับท่านก่อนพ่อท่านได้ไหมท่านอยากไปนอนค้างบ้านผม ผมบอกว่าทำไมล่ะท่านทำไมไม่กลับบ้าน ท่านได้แต่นั่งนิ่งแล้วก็ยิ้มมุมปากนิดๆ ก่อนจะพูดว่า โยม...ความคิดถึงมันห้ามกันไม่ได้......โอ้ยปวดไปถึงตับ ผมได้ยิ้มหัวเราะแหะๆ ก่อนที่จะไปจะบอกแค่งีบสักแป๊บประจวบกับที่ท่านต้องทำวัดเย็นผมเลยได้โอกาสนอน  ค่อยมาต่อนะครับ ง่วงนอนจัง

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tao ที่ 23-10-2010 13:27:58

^

^

เป็นกำลังใจให้น้องโน๊ตละกัน คนรอบข้างมีความสุขเพราะมีน้องอยู่ใกล้ๆ ทำให้น้องพลอยมีความสุขไปด้วย ก็ดีแล้ว


เรื่องการเป็นศรีภรรยาก็นะ 5555 หาข้อมูลไว้ก่อนก็ดีนะครับ จะได้ไม่เคอะเขิน  เคยเห็นกระทู้ในห้องพูดคุยทั่วไปนะ ลองๆไปค้นดู บางอย่างก็ต้องให้ประทับใจทั้งสองฝ่ายเรื่องนี้ก็ด้วยนะพี่ว่า 55555

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 19-11-2010 12:02:52

ขอบคุณครับที่ทำให้รู้สึกดีดี...กับการรอคอย
.
.
.
.
.
ปล.โง่เองละ ที่รอคอยในสิ่งที่มันไม่มีวันเป็นจริงอีกแล้ว - -"

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 21-11-2010 00:44:10

 :monkeysad: สิ่งแรกที่ผมจะพูดต่อไปนี้คือ ผมขอโทษ มีหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตที่คนเราไม่อาจลิขิตให้มันได้เป็นไปตามที่ใจของตัวเองคิด แต่ในหลายๆสิ่งๆ คนเราสามารถกำหนดให้มันเป็นอย่างที่เราคิดได้
+
+
ผมออกจากงานรอบสองแล้วครับ มีหลายเรื่องมันบังเอิญมาชนหน้าผมทำให้ต้องนั่งลงและสงบลงอย่างไม่คาดคิด นานแล้วที่ผมบอกว่าจะมาเล่าเรื่องที่ไปเยี่ยมพระคิมต่อจากที่ค้างไว้ และหลังจากนั้น 2 วันตอนที่ผมจะกลับมาเล่าต่อจากที่ค้างไว้ ตอนเย็นประมาณ 6 โมงหลังจากที่ผมกลับจากทำงานตามปกติ ผมเดินมาหน้าคอมแต่ผมลืมไปว่าบ้านผมตอนนี้ไม่มีคอมพิวเตอร์เพราะว่าน้องชายยืมไปบ้านเพื่อน ผมเดินออกไปหน้าปากซอยหน้าเดินที่เป็นร้านเกมส์ออนไลน์กะว่าจะนั่งโพสต์ความในใจให้มันหายอัดอั้น และในช่วงที่ผมกำลังเปิดประตู แอ้ด.ด.ดดดดดด
+
+
+
ร่างชายที่ดูคุ้นตายืนอยู่ตรงต้นมะม่วงหน้าบ้านพร้อมกับกระเป๋าสะพายหนึ่งใบ ใบหน้าที่คุ้นเคย รอยยิ้มที่ดูเหมือนริมฝีปากจะขยายมากกว่าปกติ แต่......มันทำให้ผมตัวสั่น ตัวร้อนผ่าว อาการเหมือนคนสะอึกสะอื้น ตอนนั้นสายตาของผมเริ่มพล่ามัวแต่เท้าก็ยังก้าวไปข้างหน้า เหมือนแม่เหล็กที่ดึงดูดเข้าหากัน ผมกลั้นไม่อยู่กับน้ำใสๆที่มันเริ่มล้นปรี่ออกจากตาของผม มันเหมือนเจอของหาย เหมือนสายลมที่พัดผ่านให้ความอบอุ่น เหมือนฝนที่ตกตอนใบไม้แห้งเฉา และเหมือนคนที่เดินหลงทางได้พบทางออก มือที่ดูอบอุ่นห่อหุ้มใบหน้าของผมไว้ปลายนิ้วที่ค่อยๆปาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มของผม สายตาของผมจับจ้องไปที่ใบหน้าของชายที่อบอุ่นและเช่นเดียวกันใบหน้าของชายผู้นั้นก็เต็มไปด้วยน้ำใสๆที่ไหลออกมาทั้งที่ท่าทีดูฝืนๆเหมือนจะกลั้น มือของผมสัมผัสกับใบหน้าของคนที่ผมคิดว่าคงอีกนานกว่าที่ผมจะได้เจอกับเขา มันเหมือนฝันเพราะว่าสิ่งที่ผมรอมันมาไวเกินกว่าที่คาดหมาย ผมซบลงกับอกของเขามันอุ่นซะจนผมไม่อยากจะไปไหนอีก ผมได้ยินเสียงฟืดฟาดเหมือนคนสะอื้น
.... ไหนเมิงบอกไม่คิดถึงกู   มันเงียบไม่พูดอะไร
.... ทำไมไม่บอกว่าจะมา จะได้ไปรับ  มันเงียบอีกจนผมรู้สึกอึดอัดและกำลังจะผละออกจากกอดของมันเพราะหมั่นไส้มันมากแล้วตอนนั้นแต่มันกลับยิ่งกอดแน่น
+++ เมิงรู้ไหม กูกลัว กลัวว่ากูจะไม่ได้เจอมึง กลัวว่าเมิงจะอยู่กับคนอื่น กูไม่กล้าที่จะเดินเข้าไปบ้านเมิง กูเห็นเมิงเมื่อกี้ ตอนเมื่อกี้ที่เมิงเพิ่งกลับมา แค่กูเห็นเมิงกูก็ดีใจจะบ้าอยู่แล้ว แต่กูก็ยังไม่กล้า กูกลัวว่าจะมีคนอื่นอยู่ในบ้านเมิงอยู่ในห้องเมิง (แค่ฟังแค่นั้นผมก็รู้สึกเหมือนตัวเองผิดที่สุดในชีวิต มันรักผมขนาดนี้แล้วผมยังมีหน้าลังเลกับความรู้สึกตัวเอง) ผมลูบผมมันไปสองสามครั้ง ก่อนที่จะพูดว่า...
..... มาตั้งแต่กี่โมงแล้ว
+++ เที่ยงกว่า มานั่งรอตรงโน้น  มันชี้ไปยังตรงโคนต้นไม้ตรงแคร่หน้าบ้าน (แคร่ เป็นลักษณะเหมือนโต๊ะใหญ๋ๆทำมาจากไม้ไผ่ที่นำมาตีติดกัน)
...... เมิงกินไรยั้งเนี๊ยะ  มันส่ายหน้าผมกับรอยยิ้มแห้งจนดูรู้ว่ามันหิวมาก
...... ไป ไปกินข้าวรอแป๊บไปเอารถก่อน
+++ ไม่ต้อง กูอยากกินข้าวไข่เจียวฝืมือมึงทำให้กูกินหน่อย เหมือนตอนที่เรียนหนะ อยากกินกูไม่อยากไปไหนด้วยอยากอยู่กับเมิง
..... เออ ไปเข้าบ้านเดี๋ยวกูทำให้กิน เออ เมิงไปหาน้าทูลแล้วหรือยัง
+++ ไปแล้ว กูเอาตังค์ไปให้ด้วยบอกว่าจะมาค้างกับเมิงแล้วค่อยกลับ
.... เออ เจริญ พ่อเมิงคิดถึงเมิงตาย
+++ ยังพ่อกูยังไม่ตาย แต่กูจะตายเพราะคิดถึงเมิงนี่แหละ      น้านนนเล่นเอาผมหน้าแดงอีกเวลาอยู่กับมันเหมือนผมมีชีวิตชีวา มีเรื่องให้ต้องคิดตลอดแต่ก็มีความสุข มันเดินกอดคอผมเข้าบ้าน พ่อแม่ผมเห็นก็เอะอะใหญ่ ซักประวัติมันใหญ่ถามแต่เรื่องงานที่มาเล แต่ไม่ก็ไม่ค่อยตอบอยู่แล้วได้แต่คุยแต่เรื่องบ้าๆบอๆ มันมีของมาฝากแม่ผมเป็นผ้าไหมมาเล ส่วนพ่อผมได้บุหรี่ยี่ห้อดังแต่ผมไม่รู้จักหรอก ส่วนน้องๆ ผมดีใจกันใหญ่ก็มันเล่นใจปั้มให้ตังค์ไปซื้อของเอง ส่วนผมหนะหรอไม่ได้อะไรเลย ผมแบมือขอมันบ้าง มันตบมือแป๊ะทีหนึงที่ฝามือ ผมมองแบบงงว่าไม่เห็นมีอะไร มันบอกว่าให้มองดูดีๆ ผมก็มองไม่เห็นมีอะไรเลยว่ะจนโมโหและ
มันตบกระบานผมอีก 1 ทีแล้วก็บอกว่าหัวใจโว้ยยยย  นี่ๆอยู่ที่มือเมิงอ้าว ไอ้สัสกูจะรู้ไง้ ยิ่งโง่ๆด้วยกู
 

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 21-11-2010 01:22:55

คุณโชคดีที่รอเขาและได้พบกันอีกครั้ง....ผมก็อยากทำตามความฝันของผมบ้าง ผมตั้งใจไว้นานแล้ว แต่ก็ยังไม่เคยได้เริ่มสักที หลายครั้งที่คิดว่าถึงเวลาแล้วที่ผมควรไปทำตามความฝันของผม ทำในสิ่งที่ผมตามหามานานผมได้แต่ค้นหาเส้นทาง และการเดินทางไปให้ถึงจุดหมาย แต่ผมคิดว่า เมื่อไปถึงผมจะเดินไปทางไหนต่อ เพราะผมไม่เคยรู้เลยจริง ๆ ว่าเขาอยู่ที่ไหน เขาเคยสัญญาว่าจะมารับ แต่เขาก็ไม่มา ผมได้แต่รอว่าเขาจะมา คุณว่าผมโง่ไหม...ที่รอคนที่ผมรัก...ขอบคุณอีกครั้งที่เล่าเรื่องราวของคุณให้ฟัง มันทำให้ผมได้ระบาย ในสิ่งที่มันอยู่ข้างในได้ดีจริง ๆ ขอบคุณมากมากครับ ^^"

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 21-11-2010 01:43:24

 :m16:  ผมยังอารมณ์ค้างจากช่วงเย็นยังไม่หาย หลังจากที่ถูกตบกระบานไปหลายที ผมนั่งดูทีวีกับครอบครัวแล้วก็ "ทิง" ทีวีเรื่องเดิมที่ฉายทั่วไปแต่ทำไมวันนั้นมันรู้สึกสนุก ตื่นเต้นสนใจที่จะดูมันนั่งเหมือนคนไม่มีกระดูกแพะหลังผมบ้างเอนตัวมาทับผมบ้างจนผมต้องดันให้มันนั่งเหมือนคนอื่น น้องผมสองคนก็แอบส่งสายตาเหมือนว่าล้อเลียน ยิ่งไอ้คนน้องหนักสุดทำเสียงไอค๊อกแค้กเป็นเชิงให้รู้ว่า กูรู้เรื่องของเมิงนะ หลังจากละครเลิกเป็นธรรมดาที่ต้องนอนและตอนนี้ผมก็ง่วงมากแล้วผมเดินเข้าห้องด้วยอาการของคนง่วงนอนผมล้มตัวลงนอนพร้อมกับบอกไอ้ทิงให้ไปอาบน้ำส่วนที่นอนผมเตรียมให้แล้วตรงข้ามผม ผมเอามือชี้เหมือนบอกตำแหน่งที่มันต้องนอน และเหมือนว่าเปลือกตาผมจะหย่อนลงเรื่อยๆ ผมเผลอหลับไปจนเมื่อ...........
+
+
+
รู้สึกว่าเหมือนมีอะไรอุ่นๆตรงริมฝีปากจนผมลืมตาแบบ เบลอๆตอนแรกนึกว่าฝันแต่พอเหมือนมีอะไรเคลือบแคลงเข้าไปในช่องปากผมงับทันที
++++โอ้ย เชี้ยไรเนี๊ยะเมิง
........ ผมสะดุ้งลุกขึ้นมานั่งพรวด ก็มันตกใจนี่หว่า ผมเห็นมันเอานิ้วจิ้มลิ้นประมาณทดสอบว่าขาดหรือเปล่า มันแลบลิ้นให้ผมดูถามว่า ขาดไหม ผมบอกว่าไม่ขาดแต่มันเหมือนจะเชียดๆโดนหน่อยเพราะเห็นเลือดไหลออกมาซึมๆ ม้นทำท่างอนนอนหันหลังให้ประมาณว่าเรียกร้องความสนใจ ในใจผมคิดว่ามันมาแผนไหนเนี๊ยะ ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะว่าผมอยากนอนมันเหนื่อยถึงพรุ้งนี้จะเป็นวันหยุดผมก็อยากนอนเต็มๆอิ่ม ผมก็ล้มตัวนอนนึกอะไรเรื่อยเปื่อย พอเคลิ้มๆได้ ครืดด.ดดด มันลากตัวผมเข้าไปกอดพร้อมกับเอาหน้าซุกต้นคอผม
+++ โน๊ต หลับหรือยัง
..... ผมไม่ตอบประมาณว่ากูอยากหลับแล้วอะไรนักหนาเนี๊ยะเมิง
+++ กูรู้เมิงไม่หลับ โน๊ต โน๊ตตต มันเขย่าตัวผมประมาณว่าอยากได้การขานรับ
..... เออ เมิงเป็นไรปวดท้องขี้หรือ เมิงไปเข้าห้องน้ำดิไป๊...กูง่วง
+++ เปล่า กูไม่ได้ปวดขี้ โน๊ต ........ โน๊ตตตตตตต มันถอดหายใจดังฟืดก่อนที่จะพูดว่า
+++ โน๊ต เป็นเมียกูนะ@#@#@#!!@@###
......ตาสว่างครับท่าน หวนคิดไปตอนที่โทรครั้งก่อนบอกว่าจะมาทำหน้าที่สามี กูก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดว่าคงอีกเป็นปี แต่ตอนนั้นไม่รู้จะทำยังไงดีเลยแกล้งไม่ได้ยินหลับตาซะแบบนั้น โอ้ย เมิงจะมาทวงสิทธิอะไรตอนนี้ มาตอนที่กูยังไม่พร้อม สาดดดดดด
+++ เมิงไม่ตอบถือว่าเมิงตกลง ไม่มีข้อแม้ห้ามปฎิเสธ ยังไม่ทันที่ผมจะพูดอะไร ปากก็ประกบปากซะแล้ว ให้รู้แค่นี้พอไม่ขอเล่าต่อแล้วนะอายหนะเดี๋ยวจะเลือดกำเดากระจายกันซะก่อน แต่ครั้งแรกมันก็นะลำบากสุดๆ ก็ผมไม่เคย แต่ก็ผ่านไปแล้ว :jul1: เล่นเอาผมเกือบตาย แต่ก็ไม่ตาย ตอนเช้าผมรู้สึกว่าผมเป็นไข้บอกตามตรงจับไข้ครับ  :m20:ห้ามตลกผมนะก็ผมไม่เคย มันนี่ทำตัวเหมือนหมอตั้งแค่เช็ดตัว ป้อนยา ป้อนข้าว สรุปผมต้องลางานเพิ่ม 1 วันสาเหตุที่ลาไม่สบายเนื่องจากเป็นไข้หวัดลงลำไส้ใหญ่ โอ้ยปวดตับ ดูมันเหมือนดีใจทำกับผมเป็นลูกไก่ที่รอออกจากเปลือกกอดผมซะกลมคอยถามตลอดทุก15 นาทีว่าหิวอะไรไหมปวดตรงไหนบ้าง โหทีตอนกูสบายไม่เคยถามนะเมิง ต้นเหตุก็เป็นเพราะเมิงนี่แหละ
+++ เมิงอ่อนจังเลยว่ะ แค่นี้ก็นอนซมเชียว เมียกู
..... พ่อเมิงดิ ใครเป็นเมียมึง
+++ อ้าวแค่นี้ด่าพ่อ ซ้ำอีกสักทีดีไหม .....โอ้ยเงียบเลยกูแค่นี้กูก็ซมแล้วรอกูฟื้นกำลังก่อนก็ได้เดี๋ยวกูจะตายซะ
ผมเคยเห็นมันอารมณ์ดีแบบนี้มานานแล้ว มันหอมแก้มผมซะเหมือนว่ากลัวมันจะหาย
..... เมิงไม่ต้องมากก็ได้แค่วันละครั้งพอ
+++ โห เมิงกูหายไปตั้ง 2 -3 ปี ถือว่าย้อนหลังก็แล้วกัน นี่ นี่ มันระดมฟัดผมซะเหมือนว่าผมเป็นตุ๊กตาซะแบบนั้น เฮ้อ.....................

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 21-11-2010 01:52:05

actionmarks    คุณไม่ได้โง่หรอก หากการรักใครสักคนไม่ได้จำเป็นหรอกที่เรารอเขาแล้วเรากลายเป็นคนโง่ แต่.....คุณต้องรู้จักตัวเองรู้ในความเป็นไปได้ในสิ่งที่เกิดขึ้นนะ คนรอบข้างของคุณอาจกำลังเป็นทุกข์กับสิ่งที่คุณเป็น ผมไม่ได้ให้คุณเลิกล้มความหวังนะแต่ว่าคนที่รักเราหนะไม่ได้มีแค่เขาหรอกหากเขารักคุณเขาคิดก็คงแบบผม คนรอบข้างของคุณหนะลองมองดูดีๆสิ พ่อ แม่ เพื่อน เขาอาจกำลังห่วงคุณอยู่นะ เมื่อก่อนผมก็เคยเป็นแบบนี้ รอโดยไม่รู้ว่าจะมีจริงไหม รอจนไม่รู้ว่าตัวเองจะเป็นยังไง แค่ขอให้รู้ข่าวบ้างก็ยังดี แต่ผมอาจจะโชคดีที่เขาก็รอผมเหมือนกันนะ
+
+
ผมเป็นกำลังใจให้ แต่อยากบอกว่าชีวิตของคนเรามันสั้นนะ หาความสุขใส่ตัวดีกว่า ให้ความสำคัญกับสิ่งรอบข้าง คุณรักเขาขอให้รู้แค่นี้ดีใจหากเขามีความสุขเพราะคุณไม่ได้สามารถทำได้มากกว่าการรอ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: SACK ที่ 26-12-2010 14:10:15

หวัดดีครับคุณโน๊ต และทุกคนในบอร์ดนะครับ

ผมติดตามเรื่องนี้มาได้พักนึงแล้วล่ะครับ

แต่เพิ่งมาสมัครเข้าเล้าไม่นานนี้เองครับ

ตอนแรกผมนึกว่ามันจะลงเอยด้วยความเศร้าอ่ะครับ

แต่พอมาอ่านตอนท้ายๆ มันทำให้ผมรู้สึกดีแฮะ

มันประทับใจมากเลย เรื่องของความรักของคุณทั้งสอง :o8:

ยังไงก็ขอให้ทั้งคุณโน๊ตและคุณทิงมีความสุขนะครับ



ป.ล. ง่า คุณโน๊ตหายไปเลยอ่ะครับ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 17-02-2011 02:59:40

คิดถึงงงงง ที่นี้เป็นที่สุด :L1:

ไม่ได้แวะมานานสำหรับที่นี่ เพื่อนคงลืมผมไปแล้วเพราะว่าผมเงียบไปเกือบครึ่งปีได้ ผมไม่ได้ไปไหนหรอกผมแค่หลบไปอยู่ที่ ที่ผมควรจะไป แต่ก็ช่างมัน
มันผ่านมาแล้ว แล้วผมก็ทำใจได้แล้ว

ครึ่งปีที่ผ่านมามันเป็นอะไรที่ผมไม่อยากรู้จักใคร ผมลาออกจากงานทั้งที่เพิ่งทำได้แค่เดือนกว่า ทั้งที่เป็นงานที่ผมเองคิดว่าสบายได้เงินดี เพื่อนทำงานก็ดีแต่สภาพจิตใจมันกลับแย่ เพราะมีแต่เรื่องวุ่นวายให้ผมต้องขอเดินออกมา 1 ก้าวแล้วถอยห่างจากทุกคนที่ผมรู้จัก กลับไปทบทวนชีวิตว่าตัวผมเองต้องการอะไรกันแน่ผมรู้สักอึดอัดกับสิ่งที่ผมเก็บไว้ตั้งกว่าครึ่งปี ผมลืมวันลืมคืนไม่อยากจำ ผมได้แต่ทำงานใหม่ที่ห่างไกลผู้คน ไม่ต้องรู้จักใครมาก

ผมขอระบายความรู้สึกที่อัดอั้นหน่อยครับ อย่าคิดว่าผมเป็นคนเก็บกดนะแต่ผมไม่รู้จะพูดกับใคร ตอนนั้นเพื่อนคนสนิทผมบวช(คิมหันต์) และสึกออกมาผมไปรับที่เพชรบูรณ์กะว่าจะไปแสดงความยินดีกับมันหลังจากที่บวชเสร็จแล้วได้เบียดกับน้องหมวยหน้าตาดีตอนที่ผมไปผมเจตนาดีหวังว่าเพื่อนผมคงจะทำใจได้แล้วเพราะเพิ่งบวชมาตั้ง 1 พรรษากว่าๆ ครั้งแรกที่ผมเห็นคิม ผมยิ้มให้แล้วกวักมือ แต่แทนที่มันจะเดินเข้ามาหาผม คิมกลับเข้ามากอดผมซะผมตกใจ ผมตกใจจริงๆ เพราะว่าเพื่อนผมมันร้องไห้ ผมได้แต่งงกับสิ่งที่มันเกิดผมได้แต่เอามือลูบหลังและถามเบาๆว่าเป็นอะไรแต่ทุกครั้งที่ผมถามคิมก็กอดผมแน่นขึ้นเรื่อยๆ จนผมต้องละแขนออกและแยกคิมออกจากตัวผม คิมผอมไปมากแก้มตอบลงและคล้ำมากขึ้น

""""""" คิมเป็นอะไรว่ะทำยังกับไม่เคยเจอกู ซึ้งในรสพระธรรมล่ะสิมึง ยิ้มหน้าบานเลย (ผมหยอกคิมเผื่อมันจะหยุดทำหน้าที่ผมไม่อยากเห็น)ผมพูดต่อ ไปพล่ามไปเรื่อยจนพูดว่า
~~~ หยุดสักที โน๊ตนายหยุดสักที  ผมนิ่งและสงสัยผมจ้องแววตาที่ตอนนี้ดูสับสนและร้อนรน
~~~ โน๊ตหากสมมุติว่าเรากำลังแข่งขันวิ่งกันอยู่ซึ่งอีกไม่กี่เมตรนายก็จะถึงวิ่งเข้าเส้นชัย และถ้าเราเป็นคู่แข่งนายแล้วเกิดล้มจนวิ่งเข้าเส้นชัยไม่ได้นายจะทำยังไงนายจะวิ่งเข้าเส้นชัยแล้วทิ้งเราให้เราเจ็บปวด หรือนายจะช่วยเรา นายบอกเราทีโน๊ตเราอยากรู้
"""""" ไม่รู้สิเพราะไม่เคยวิ่งแข่งชนะใครสักที แต่ถ้าคนคนนั้นเป็นนายเรื่องชนะคงไม่คิด ถ้าจะเข้าเส้นชัยก็ต้องไปด้วยกันจะทิ้งเมิงได้ไงเพราะเรื่องชนะคงไม่มีสำหรับกูอยู่และ แข่งอะไรแพ้ตลอด ผมหัวเราะกลบเกลื่อน คิดโผเข้ามากอดผมอีกรอบแต่รอบบนี้ดูเหมือนว่าผมก็กอดมันแบบความรุ้สึกอยากจะกอด แต่ผมไม่ได้เหลือบมองเห็นว่าคนใส่ชุดดำ ท่าทางเหมือนตำรวจมายืนตั้งแต่เมื่อไหร่
,,,,,คุณคิมครับ เตี่ยคุณคิมเรียกแล้วครับท่านให้ผมมาตาม
~~~ ไปเรียกเตี่ยมาให้เราหน่อยเรามีเรื่องจะคุยกับเตี่ยถ้าเตี่ยไม่มาเราก็จะไม่ไปจะกลับไปนุ่งผ้าเหลืองตลอดชีวิตฝากบอกเตี่ยด้วย
ผมตกใจมากกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพราะผมไม่รู้ต้นสายปลายเหตุว่าเกิดอะไรขึ้น ผมได้แต่นึกฉงนในใจแต่ก็ไม่ได้ถามคิมได้พูดปลอบไปว่ามีอะไรก็ค่อยพูดกันคิมจับมือผม มือคิมเย็นมากและมีเหงื่อไหลออกมาจนผมรู้เลยว่าอาการแบบนี้มันเป็นอาการของคนตื่นกลัวหรือกำลังหนักใจอะไรอยู่สักครู่เดียวเตี่ยของคิมเดินมาแต่ให้ลูกน้องอยู่ห่างจากที่ผมยืนอยู่กับคิมประมาณ 10 เมตรได้บรรยากาศมันอึมครึมมากแต่ก็ไม่มีใครเริ่มประเด็นต่างกันต่างมองกัน จนคิมละจากมือผมไปจับมือเตี่ย
~~~ เตี่ย คิม ขอโทษ เตี่ยนะ แต่คิมทำอย่างที่เตี่ยให้คิมทำไม่ได้ เพราะว่า คิมหันมามองหน้าผมและหยุดที่จะพูดต่อ จนผมเริ่มรู้สึกว่ามันไม่ได้แต่แล้วสิ่งที่ผมได้ยินมันกลับทำให้ชีวิตของเกือบจะไม่ได้มาพิมพ์เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ~~~ เตี่ย คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเตี่ยคือคนที่คิมรักมากที่สุด ยังไม่ทันขาดคำ ผลั้ว!!!! ดังสนั้นมากจนผมยืนอึ่ง เตี่ยคิมตบคิมแทบไม่ต้องพูดเลยว่าแรงแค่ไหน เตี่ยคิมหันมามองผมแล้วชี้หน้า พร้อมพูดกับคิมว่า เมิงคิดว่าไอ้นี่สำคัญมากกว่าเตี่ยหรือ!!!! เตี่ยคิมชี้มาที่ผม """"" เคยบอกรื้อแล้วนะว่าให้เลิกยุ่งกับลูกอั้ว รื้อไม่ฟังอั้วให้เงินก็ไม่เอาจนลูกอั้วไปแบบนี้ เฮ้ยมาเอาตัวคุณคิมไป ผมได้แต่อึ่งกับเหตุการณ์ที่เกิดในใจผมสงสารคิมมาก และเกลียดตัวเองที่ไม่ยอมหยุดคิดว่าคิมคงคิดแค่เพื่อนตัดใจได้ ทำใจได้แล้วแต่มันไม่ใช่ยิ่งผมไปเยี่ยมไปหา แสดงความห่วงใยมันเหมือนยิ่งผูกคิมไว้กับผมแน่นขึ้น ผมทำได้แต่เสียใจกับการไม่พูดอะไร
~~~ โน๊ต บอกเตี่ยไปสิว่าโน๊ตรักคิม เราอยู่ด้วยกันได้ ให้คิมอยู่กับโน๊ตนะ ไปทำงานที่ไหนก็ได้นะ คิมไม่อยากได้สมบัติของเตี่ยหรอก เตี่ยยกให้ใครก็ได้ โน๊ตให้คิมไปด้วย คิมได้ออนวอนให้ผมพาไปด้วยแต่มันเป็นไปไม่ได้เพราะผู้ชายสองคนที่มากับเตี่ยคิมลากคิมขึ้นรถและล็อคประตูและเตี่ยคิมก็หันหลังกลับไปที่รถและจากไป เรื่องทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วจนผมแทบคิดไปว่ามันฝันหรือเปล่าแต่นั้นคือความจริง

ผมเดินออกมาจากวัดได้ประมาณครึ่งชั่วโมง ผมนั่งอยู่ศาลาพักเพื่อทบทวนตัวเองว่าจะทำยังไงต่อไป ทั้งที่ตอนนั้นมันมืดไปหมด ผมกำลังทำให้เพื่อนรักลำบากผมนั่งได้ไม่นานก็นั่งรถขึ้นมาเพื่อจะไป ท่ารถกลับนครสวรรค์ แต่สิ่งที่ผมไม่คาดคิดอีกเรื่องคือ ลูกน้องเตี่ยคิมดักรอผมที่ท่ารถ และลากผมไปขึ้นรถ ผมกลัวมากตอนนั้นนึกว่าตัวเองจะไม่รอด คิดไว้แล้วว่าไม่โดนเก็บก็ต้องมีอะไรให้ตกลง ผมเจอเตี่ยคิมในที่ผมไม่คุ้นเหมือนกับรีสอร์ทที่ปลูกบนตีนเขาที่ไหนที่ผมไม่เคยไป ผมยังไม่ทันพูดอะไร พ่อคิมเข้าตบผมจนผมหน้าชาและรู้สึกว่าปากของผมจะโดนฟันจะเลือดกลบปาก
;~~ รื้อเป็นใครว่ะ กล้ามากที่มาหยีบหน้าคนอย่างอั้ว และที่ตามมาคือมือและตีนที่ทยอยเข้ามาใส่ตัวผม ตอนนั้นรู้สึกชาไปทั้งตัว แก้มทางด้านซ้ายผมรู้สึกว่ามันจะบวมจนมันนูนจนที่สามารถเห็นด้วยสายตาของผมเอง ผมไม่กลัวตายแต่อยากให้เขาฆ่าผมให้ตายไปเลยดีกว่า อย่ามาทรมานผมแบบนี้เลย หลังจากที่ทำผมจนซะใจของเขาแล้ว ผมได้แต่ลืมตาที่ตอนนั้นแทบจะปิดแล้วด้วยซ้ำ เลือดที่ไหลจากปากและจมูกมันย้อยตกพื้นจนดูเหมือนว่าใครเอาสีหยดเป็นจุดๆ แต่ต่างที่มันคือเลือดของผม  เตี่ยคิมนั่งลงเหมือนว่าจะเหนื่อย
~~~ รื้อกินเหล้ากับอั้วไหม อั้วเครียด เตี่ยคิมรินเหล้าใส่แก้วแล้วสาดเข้ามาที่หน้าผม ทรมานมากครับตอนนั้นมันแสบซะจนผมต้องร้องโอดครวญ แสบจนแทบอยากสลบไปไม่รู้สึกอะไร หรือตายไปเลยก็ได้ มันคงจะดีกว่านี้ ~~~อั้วให้โอกาสรึ้ออีกครั้งไปจากลูกอั้วซะอย่าให้อาคิมเห็นอีก ไม่งั้นอั้วจะส่งรื้อไปคุยกับโครตรึ้อในนรก ไอ้เก๋าจิ้ง  ปั้ก!!! เตี่ยคิมลุกคนมาเตะที่ลิ้นปี่ผมจะผมรู้สึกว่าจุกมากเหมือนหายใจไม่ออก มารู้ตัวอีกทีอยู่ที่ท่ารถ คนมุงดูผมเต็มไปหมดคงคิดว่าผมตายแล้วแต่เมื่อตำรวจมาถึงถามว่ามีใครเห็นคนมาทิ้งผมไหมปรากฎว่าไม่มีใครเห็น แต่ความจริงทุกคนรู้ว่าใครแต่ไม่มีใครพูด ตอนนี้ผมเจ็บมาก ผมไอจนเป็นเลือด นั้นคงเพราะช้ำใน  พรุ้งนี้มาต่อนะครับผมยังเล่าไม่จบเลยครับ (ปล.คิดถึงเสมือคิมหันต์)

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tao ที่ 17-02-2011 03:40:45

กอดๆๆๆๆ เป็นกำลังใจให้น้องโน๊ต ><



 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:



เอ้ย! โคตรชั่วเลย! นี่มันพ.ศ.ไหนแล้วยังมีคนเลวๆ บังคับบงการชีวิตลูกตัวเองไม่พอ ยังมาทำร้ายโน๊ตอีก อ่านแล้วสงสารอะโน๊ตเอ๊ย รอดมาได้คุณพระคุ้มครอง  :call:



เมืองไทยนี่ถ้าไม่มีเส้นไม่มีแบ๊คเนี่ย ไอ้พวกโจรอิทธิพลมืดยังครองเมืองเหมือนเดิม อยากอุ้มใครก็อุ้มเหมือนเดิม เลวววววววววว!

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: kyuubi ที่ 17-02-2011 09:55:53

ยังตามอ่านไม่จบเลย แต่ก็ชอบนะครับ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: SACK ที่ 17-02-2011 13:27:49

โอ้...คุณโน๊ตกลับมาแล้ว

เป็นผม ผมคงทำอะไรไม่ถูกแน่ๆ ครับ ถ้ามันเกิดแบบนี้ขึ้นกับผม
แล้วตอนนี้พี่เป็นยังไงบ้างครับ อาการดีขึ้นมั๊ย

เป็นกำลังใจให้นะครับ :กอด1: :กอด1:


โลกนี้ช่างโหดร้ายจริงๆ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 23-02-2011 01:17:52

 :sad4:ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ :sad4:

มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับผมเมื่อ 6 เดือนที่แล้วหนะครับผ่านมาแล้ว สำหรับรอยแผลเป็นที่เป็นรอยจารึกที่ฝากไว้ก็เหลือแค่ใต้คางแต่ถ้ามองผิวเผินคงไม่เห็นเหลือเป็นรอยนิดเดียว หมดฮีรูดอยล์ไปหลายหลอด  :เฮ้อ:


ตอนนี้ผมทำใจได้แล้วและเรื่องมันก็ผ่านไปโดยที่ผมไม่เคยนึกอยากจะกลับไป  ผมไม่รู้สิ่งที่ผมได้เจอความจริง หรือความฝัน อันนี้ใช่ หรือไม่ใช่ มีหลายครั้งที่ผมหยิกตัวเองหรือตบหน้าตัวเองเผื่อว่ามันจะกลายเป็นความฝัน แต่.....มันไม่ใช่

การเผชิญหน้ากับความจริงมันคือสิ่งหนึ่งที่ต้องถามตัวเองว่าหัวใจของคุณแกร่งพอที่จะรับมันได้ไหมพร้อมที่จะเจอหรือเปล่าหากหัวใจไม่แข็งแกร่งมันคงไม่ต่างจากปราสาททรายริมชายหาด ดูแข็งแกร่งแต่แค่เจอคลื่นเบาๆก็พังทลายกลายเป็นทรายเหมือนเก่า
..................
..................
.................
...........................หลังจากที่ผมตื่นมาท่ามกลางผู้คนรอบกายแต่ไม่ยักมีใครยื่นมือมาให้ผมจับพยุงตัวเลยสักคน ใบหน้าที่ชาตอนนั้นมันรู้สึกเจ็บแล้ว รอยเลือดตอนนี้มันแห้งติดเสื้อผ้าที่ดูเด่นชัดเพราะผมใส่เสื้อสีขาว เส้นผมของผมคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นเหล้าที่โดนสาดใส่แก้วแล้วแก้วเล่า มือของผมสั่นระริกทั้งที่พยายามข่มให้มันหยุดแต่มันก็ไม่ยอมหยุด สองมือของผมพยายามพยุงตัวเองให้ลุกยืนขึ้น แต่เหมือนแรงโน้มถ่วงของโลกจะดึงผมมากกว่าคนอื่น ไม่ว่าผมพยายามสักกี่ครั้งมันก็ล้มลงทุกที ผมได้แต่สมเพสตัวเอง

...........................มีคำถามมากมายวิ่งผ่านเข้ามาในหัวผมตอนนั้น ผมผิดหรือที่ผมเป็นเพื่อนกับคิมหันต์ ผมผิดหรือที่คิมหันต์ชอบผู้ชายด้วยกัน ผมผิดหรือที่พยายามช่วยเหลือเพื่อนของผม แล้วถ้าผมไม่ผิดคนพวกนั้นมีสิทธิ์อะไรมาทุบตีผมกล่าวหาว่าผมทำให้ลูกชายเข้าเปลี่ยนไป แล้วถ้าผมผิดพวกเขามีสิทธิ์อะไรมาใช้บทลงโทษที่ผมยังไม่รุ้ว่าผมผิดอะไรด้วยซ้ำ
ผมได้แต่นอนก้มหน้าร้องไห้เพราะคงไม่มีใครกล้ายุ่งกับผมสักพักใหญ่ได้.........
......โน๊ตครับ โน๊ตต ได้ยินไหม  ผมลืมตาขึ้นรู้สึกมันพร่าไปหมดนี่ผมอยู่ที่ไหนทำไมผมมาอยู่ที่นี้ได้ ผมงงกับตัวเองตอนนั้นนึกว่าตัวเองฝัน ผมพยายามจะหยิกตัวเองแต่รู้สึกเจ็บนั้นแปลว่าผมไม่ได้ฝัน ผมหันมองคนข้างๆที่เรียกผม ภาพที่คุ้นตา
"คิมหันต์" ผมตกใจจนรู้สึกกลัวตอนนั้นแต่อีกใจก็เป็นห่วงคิมหันต์ ผมบอกให้คิมหันต์ไป กลัวว่าพวกเตี่ยของคิมหันต์จะมาแต่คิมดูไม่พูดอะไร คิมเอามือลูบหน้าผมและร้องไห้ตลอด
.....คิมขอโทษโน๊ต เพราะคิมโน๊ตถึงต้องเป็นแบบนี้

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tao ที่ 23-02-2011 12:20:14

กอดๆๆๆๆ  :กอด1: :กอด1:


ก็อย่างที่น้องโน๊ตบอกนะครับว่าเหตุการณ์ผ่านมาแล้วถือว่าเป็นฝันร้ายแล้วกันนะครับ  จากที่เล่ามาที่คิมได้กลับมาพบที่ท่ารถกับเราอีกในครั้งนี้ พี่เดาว่าน่าจะแลกมาด้วยคำสัญญากับพ่อเขาว่าจะไม่มาทำร้ายโน้ตอีกรึเปล่า ต้องไปแต่งงานกับเด็กหญิงคนนั้นเลยรึเปล่าอะ แล้วหลังจากนั้นเราได้เจอกับคิมอีกรึยังครับ  (ขออย่าให้เป็นอย่างที่คิดไม่อย่างนั้นพ่อเขาจะยอมให้คิมกลับมาดูได้ยังไง ) สงสารเราที่ถูกทำร้ายก็ว่ามากแล้วนะพอฟังแล้วสงสารคิมหันต์มากมายเข้าไปอีก เฮ้ออ...

เป็นกำลังใจให้น้องโน๊ตครับผม

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 23-02-2011 21:32:37

ยังไงก็จะรออ่านนะครับ
.
.
.
.
ปล.ยินดีต้อนรับกลับครับ ^^

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 14-04-2011 23:04:32

ก่อนหน้านี้เข้ามาดูเรื่อยๆจนหมดกำลังใจรอแล้ว  หายไปเป็นครึ่งปี นึกว่าจะไม่มาต่อซะแล้ว
วันนี้ลองกดเข้ามาดู  อ่าว  พี่โน้ตกลับมาต่อแล้ว ที่หายไปเพราะเจอเรื่องหนักๆแบบนี้นี้เอง
ชินเข้าใจนะ  บางครั้งคนเราก็ต้องการเวลาพักฟื้นรักษากายใจให้ก้าวเดินต่อไปได้
ขณะตัวชินเองยังอยากไปอยู่ในที่ๆไม่มีใครรู้จักสักปีเลยตอนนี้  เหนื่อยกับเรื่องที่เผชิญอยู่ตรงหน้า
อยากหยุดทุกอย่างไว้สักพัก  แล้วค่อยกลับมาสู้ๆต่อ
ยังไงก็สู้ๆนะพี่โน้ต
ปล.ถึงแม้จะนานกว่าจะได้พบกันอีก  แต่เชื่อเหอะว่ายังไงก็ยังมีคนที่รอับฟังพี่โน้ตมาระบายอยู่ตรงนี้อีกหลายคน  รู้สึก...แม้ไม่ได้ยิน http://www.youtube.com/watch?v=AYpTqEe46jI

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 16-04-2011 03:52:25

ขอบคุณนะครับชินกับเพลงดีๆ  ฟังแล้วชื่นใจจัง พูดจริงๆนะเนี๊ยะ

................ผ่านไปนานเท่าไหร่แล้วที่ไม่ได้ยืนตรงนี้
................เวลาทำไมมันช่างเร็วจนลืมดูไปว่าตัวเองอยู่คนเดียวมานานแค่ไหน แค่ไหนแล้วเล่าที่ตัวเองไม่เคยทำตามใจตัวเองได้แต่คิดไม่เคยพูดออกไป จะพูดทำไมในใจ จะพูดให้ใครฟัง จะพูดเพื่อตอกย้ำตัวเองทำไม แล้วถ้าพูดไปแล้วใครจะฟัง เบื่อว่ะ เบื่อตัวเองทำไมถึงทำได้แค่นี้ ได้แค่...คิดดดด


พันธสัญญาแห่งน้ำตา

......ผมลืมตาขึ้นพร้อมกับมองเห็นพัดลมเพดานที่หมุนอย่างช้า ๆ พร้อมกับอาการมึนงง ผมหลับไปนานแค่ไหนแล้วเนี๊ยะ มือไม้มีมีเรียวแรง คอแห้งอยากดื่มน้ำมากๆ แต่ไม่มีแรงที่จะหยิบจับ มองข้างๆเห็นแก้วพยายามเอื้อมมือจะหยิบ แต่ก็ไม่ถึงสักทีจะขยับตัวก็ปวดไปหมดได้แต่พยายามเขยือนตัวทั้งที่เจ็บไปหมดทั้งตัวนี่ล่ะมั้งที่เขาเรียกว่าช้ำใน รู้แล้วว่าเขารู้สึกยังไง
+++ ตื่นแล้วหรอจะกินน้ำใช้ไหมอยู่เฉยๆ เลยเมิง
......... ??????? คิม? มาได้ไง อีกใจหนึ่งดีใจที่เห็นแต่อีกใจหนึ่งก็กลัว ผมพยายามใช้สายตาให้มากที่สุดดูซ้ายดูขวาอย่างแน่ใจ พร้อมพูดกับคิมว่าให้หนีไปความรู้สึกผมตอนนั้นเหมือนสับสน คิมจับแขนผมพร้อมกับพูดว่าไม่มีอะไรแล้ว แต่สีหน้าแบบนี้คงมีอะไรอยู่แน่ๆ รอยยิ้มที่ดูซีดๆแบบนี้มันต้องมีอะไรสักอย่างผมไม่ได้ถามอะไรนอกจากเงียบและฟังสิ่งที่คิมพูดบอกว่าไม่มีอะไรแล้ว คิมจะปกป้องผมเอง คิมประคองผมและป้อนน้ำให้ดืม ผมดื่มน้ำที่ทรมานที่สุดคือความรู้สึกมันหิวน้ำมากแต่ดื่มได้ทีละหน่อยต้องค่อยๆกลืนเพราะมันเจ็บไปหมด ผมมองสภาพตัวเองไม่ต่างอะไรกับลูกฟุตบอลที่เพิ่งผ่านการแข่งขันมาใหม่ รอยจั้มแดงที่ข้อแขนจนเกือบจะเขียว ร้อยช้ำตามตัวซึ่งเหมือนว่ามันจะไม่จางหายไปจากตัวผม คิมจับมือผมและลูบหน้าผากพร้อมกับกับลงมาจูบหน้าผาก ผมเองก็ไม่รู้ว่าคิมทำแบบนี้ทำไมแต่ผมรู้สึกอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก คิมช่วยพยาบาลไม่จะเข้าห้องน้ำถ่ายหนักถ่ายเบา ผมเกรงใจคิมจนต้องบอกไม่ต้องผมทำเองได้ และมันก็เป็นครั้งแรกที่คิมหันต์ได้แตะต้องน้องชายของผม(เขิลอ่ะ)แต่ผมก็ไม่ถือหรอกเพราะว่าคิมมันอยากพยาบาล มันเป็นช่วงแรกหนะครับตอนถ่ายเบาผมลุกไม่ได้(จินตนาการว่าหนักขนาดไหนขนาดลุกจากเตียงไม่ได้) แล้วมันจะมีโถชี่สำหรับคนไข้ที่ไปห้องน้ำไม่ได้พยาบาลที่เป็นผู้หญิงเขาจะเข้ามาช่วยแต่ผมอาย คิมมันรู้เลยอาสาช่วยซึ่งผมก็โล่งใจถ้าเป็นมัน ผมโทรกลับบ้านว่าผมจะอยู่กับคิมสักระยะ แม่ถามว่ามีอะไรหรือเปล่างานการไม่กลับไปทำผมบอกว่าไม่มีอะไรแต่ผมมีงานใหม่ที่นี้เลยต้องมาทำกระทันหันใครจะกล้ากลับไปในสภาพแบบนั้นคนเป็นพ่อแม่เห็นคงเจ็บปวดน่าดู คิมคุยกับแม่ผมพร้อมทั้งรับปากว่าจะดูแล ผมอายนิดๆนะตอนนั้นเขิลด้วย ในทุกๆคืนที่ผมอยู่โรงพยาบาลคิมจะนั่งหลับที่เตียงโดยการจับมือผมไว้ ผมเองได้แต่บอกให้ไปนอนที่นอนสบายแต่คิมได้แต่ยิ้มและฟุบหน้าลงบนมือของผม ผมเองเข้าใจดีอาการแบบนี้มันคืออะไร ผมก็เคยทำแบบนี้กับใครคนนั้นคนที่เปลี่ยนวิถีทางความเป็นลูกผู้ชายของผม คนที่เป็นหลักให้ผมได้ยึดเหนี่ยวในยามที่ว้าเหว่ ผมไม่ได้ว่าอะไรนอกจากปล่อยให้มันเป็นไป ผมเองเริ่มดีขึ้นแล้วหลายวันที่คิมพยาบาลผมเป็นอย่างดี ผมเริ่มที่จะกินข้าวได้หลังจากที่ฝืนกลืนเป็นอาทิตย์ผมเหมือนคนหิวโซอยากกินไปซะทุกอย่างเชื่อไหมแม้แต่ของที่ผมไม่ชอบกินอย่างเช่นชะอมทอดไข่ เพราะผมเคยถูกหนามชะอมแทงเหงือกเลยไม่กินตั้งแต่เด็ก เชื่อเหอะมันอร่อยมากตอนที่มันอยู่ในปากผมตอนผมเริ่มเคี้ยวได้ ตั้งวันนั้นถึงวันนี้ผมชอบกินมันมากที่สุด ผมรู้ว่าคิมนอนไม่ค่อยเต็มอิ่มเพราะดูจากรอยคล้ำใต้ตาที่แลดูหมีแพนด้าเผือก เพราะว่าคิมมันขาวมาก ถ้าเทียบกับผมเรียกว่าผมหนะถ่านเลยอ่ะ ผมไล่คิมให้ไปนอนที่โซฟาตัวใหญ่แต่คิมก็ไม่ไปได้แต่ยิ้ม ผมเองก็ไม่ได้เจ็บอะไรแล้วเหลือเพียงแค่อาการช้ำในแต่ก็พอขยับได้ ผมเบี่ยงที่นอนที่อยู่บนเตียง
....คิมเมิงขึ้นมานอนกับกูดีกว่าไม่อยากเห็นหมีแพนด้าเผือกว่ะ
++ กูนอนแบบนี้ก็สบายดีอยู่แล้วจะลำบากเมิงทำไม
.... เออ ไอ้คนดีตกลงเมิงจะให้กูไปนอนที่โซฟาใช่ไหมเมิงถึงจะไปนอน
++ เมิง เรื่องมากและ อยู่แบบนี้ก็ดีแล้ว
.... นั้นเมิงขึ้นมานอนกับกูจบขี้เกียจพูดก็เจ็บไปหมดและไม่อยากพูดขึ้นมา.............................................
ตอนแรกมันทำท่าจะไม่ขึ้นมาผมพยามลุกและแกล้งร้องโอ้ย นิดหน่อย(มารยา) มันลุกจับผมให้นอน หน้าคิมแดงก่ำจนเห็นได้ชัดมันพยายามหลบหน้าผมไม่มองได้แต่ขึ้นมานอนตะแคงไม่ถูกตัว มันกลัวว่าจะเบียดผม ผมเองก็อะนะทนเห็นไม่ได้เลยบอกให้มันนอนดีๆ ไม่ต้องเบียงตัวขนาดนั้นก็ได้
.... เมิงนอนดีๆดิว่ะ กูลำคาญว่ะ
+++ เมิงลำคาญกูตรงไหนกูนอนดีอยู่แล้วเมิงรีบๆหลับเหอะ..................ผมนึกแกล้งเลยเอามือไปพาดตรงเอวมัน คิมสะดุ้งแต่ผมก็อยู่เฉยๆกำลังจะหลับได้ที่ลมก็เย็น ฝนก็ตกด้วยแหะ
..... ทำแบบนี้ได้ไหม มันพลิกตัวแล้วเอามือผมวางบนหน้าอกและเอามือพาดมาแทน (ไอ้นี้แอบกอดตูหรอเมิง) ผมไม่ได้ตอบอะไรเพราะถ้าตอบแปลว่าผมยังไม่หลับถ้าผมบอกไม่ได้คนๆนี้คงไม่ต่างอะไรจากผมสักเท่าไหร่ แต่ก็ผมคงให้มันเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้คงต้องรออีกสักระยะยิ่งผมไม่พูดอะไรมันก็ยิ่งกอดผมเข้าไปใหญ่ผมรู้สึกถึงลมหายใจที่รวยรินอยู่ใกล้ๆหัวไหล่ผมรู้สึกที่ริมฝีปากที่แตะบนหน้าผากก่อนที่จะมาอยู่ที่เดิม

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 06-08-2011 00:51:21

 เฮ้อ นานมากเลยที่ผมไม่ได้มาที่นี้ เหงาจังเลยครับ แต่ก็ผ่านมาได้ด้วยดี ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้วหลังจากผ่านอะไรมามาก ขอบ่นนะครับ

คนเราจะอะไรมากมาย ตอนนี้ก็ปาเข้าไป 25 แล้วไวจริงๆ อ่ะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tao ที่ 07-08-2011 12:27:39

สู้ๆ เป็นกำลังใจให้อีกแรง

ดีใจที่ผ่านช่วงวิกฤตของชีวิตมาได้ ...


พี่ก็มารอฟังเราเล่าต่อไป

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: SACK ที่ 07-08-2011 16:36:25

รออยู่เช่นกันครับ

หายไปนานเลย :bye2:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 27-08-2011 02:10:02

ดีใจจังครับที่มีคนยังจำผมได้ รู้สึกดีจริงๆ นะ ผมเพิ่งกลับมาจากไร่อ้อยหนะครับ อ้อยที่ทำอยู่มันน้ำท่วม ผมหันอาชีพไปเป็นคน
คุมไร่อ้อยแล้วครับ แบบว่าหนีรัก

สำหรับผมกับทิง สรุปแล้วมันไม่ได้สวยงามเหมือนที่คิดเวลา 10 ปีที่รอคอยเป็น 0 เมื่อผมแพ้ธรรมชาติของชายหญิง
ไม่ขอรื้อฟื้นให้ยืดยาวผมคิดว่าผมฝ่ามาได้มันก็ โอเคแล้วสำหรับผม

ชึวิตในไร่อ้อย มันช่างมีความสุขมากกว่าการอยู่ในที่เขาเรียกว่าความเจริญ ไม่มีทีวีมีแต่แสงไฟจากนีออนแล้วก็เสียงดนตรีจากแมลงที่ขับกล่อมอยู่ทุกคืน ผู้คนที่อยู่ด้วยล้วนมีน้ำใจ ตักบาตรตอนฟ้าสาง ตื่นก่อนพระอาทิตย์ขึ้น ได้กลิ่นลมเย็นๆ ตอนเช้า

เวลาว่างๆ ไปไล่จับแมลงป่องมากัดกับเด็กๆในไร่ เชื่อเหอะแรกๆที่ผมไปคุมผมโดนแมลงป่องต่อยทุกวัน เรียกว่าตอนนี้ร่างกายผมมีแอนตี้บอดี้ไปแล้ว ตอนแรกจับไข้ พอหลังๆ สบายลุง เอี๊ยกแกจับไปดองยาทุกวัน แกว่ามันคึกนักแล ผมว่าแกน่าจะลดความคึกลงหน่อยเพราะตอนนี้ลูกแก ปาเข้าไป 5 คนแล้วไม่รวมกับอีกหลายๆเมียที่เลิกกันไป (ลูกดกชะมัด)

ตอนเย็นๆ นั่งก่อกองไฟ นั่งเผาเผือกเผามันตอนหน้าหนาว ล้อมวงคุย กินข้าว อยากบอกหน้าหนาวท้องฟ้าสวยดีจริงๆ ดีกว่ากรุงเทพเยอะ แถมยังหนาวอีก แต่ก็คงชินแล้ว

กลับมาบ้านได้เดือนกว่าเพื่อนๆ แวะมาหากันใหญ่แบบว่าคนเพื่อนเยอะทุกคนถามเหมือนกันว่าหายไปไหน รวมทั้งคนที่ทำให้ผมเกือบตายทั้งเป็น คนที่ผมรอเขา ซื้อสัตย์ และเป็นหลักให้ยึด แต่วันนี้ไม่มีอีกแล้ว หลักที่ยึดสำหรับผมมีเพียงแม่เพียงคนเดียว

ใบหน้าที่คุ้นเคยกับดวงตาที่แดงก่ำ มันก็ไม่ได้ทำให้ผมใจอ่อน แต่มันกลับทำให้ผมเวทนาตัวเองขึ้นมาอีก เมื่อผมนึกตอนที่ผมกำลังใกล้ตาย วันที่คนคนนั้นแต่งงาน ผมทำสิ่งที่โง่ที่สุดสำหรับตัวผม ผมแทงตัวเองในวันที่เขาแต่งงาน รอยเย็บที่ท้องผม 4 เข็มมันเตือนใจผมได้ดี ตอนที่ผมกำลังจะหลับผมเห็นเพียงแม่ แม่ที่ร่ำไห้ร้องเรียกให้คนช่วย พ่อ พ่อที่ผมคิดว่าไม่เคยรักผมเลยเขากลับเอามืออุดแผลร้องเรียกผมด้วยเสียงที่สั่นเครือ นั้นเป็นครั้งแรกที่ผมเห็นน้ำตาของพ่อ พ่อที่ดูเหมือนแข็งกระด้าง หยาบโลนแต่กลับร้องไห้เมื่อผมกำลังจะตาย แต่คนคนนั้นกลับมีความสุขอยู่ได้ เสียงขันหมากสู่ขอดังข้ามบ้านผมขณะเดียวกันเสียงรถกระบะลุงน้อย มาจอดหน้าบ้านมีเพียงภาพที่พ่ออุ้มแล้วผมก็หลับ ตอนนั้นผมขอแค่โอกาสครั้งสุดท้าย ผมขอเพียงแค่ผมอย่าตาย
ผมยังไม่เคยแทนคุณพ่อแม่เลย ขอให้ผมมีชีวิตอยู่ได้ไถ่โทษ คำขอของผมเป็นจริง ผมตื่นขึ้นมาบนเตียงนอนของโรงพยาบาลและหลังจากนั้นอีก 1 อาทิตย์ผมก็กลับบ้านและจากนั้นอีก 3 วันผมก็หายออกจากบ้านเป็นระยะเวลา 6 เดือนมีแค่แม่เท่านั้นที่รู้ว่าผมอยู่ไหน 6 เดือนเพื่อที่จะลืมใครบางคน 6 เดือนที่ได้ชีวิตใหม่คืนมา 6 เดือนที่รู้จุดหมายของตัวเอง

ตอนนี้ผมกลายเป็นผู้ให้คำปรึกษาเรื่องความรักไปแล้ว 555+ ความรักเป็นสิ่งสวยงามสำหรับผม ยังเชื่อในความรักอยู่
หากมันจะอยู่ในใจของผมตลอดไป

ผมจะไม่มาที่นี้อีกแล้วเพราะมันจบแล้ว เด็กผู้ชายที่ศรัทธาในความรัก ได้หายไปแล้ว เหลือเพียง ความทรงจำที่มันจะอยู่

ลาก่อนครับ เพื่อนๆทุกคน ผมคงจะไปอยู่ไร่ถาวรเลยล่ะ อาจจะแวะมา 6 เดือนครั้งนะ 

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tao ที่ 27-08-2011 11:57:40

โหทำไมนานขนาดหกเดือนเลยเหรอครับน้อง เด๋วนี้ที่ไหนก็มีไวร์ไฟร์ ถ่ายรูปอัพโหลดวิวสวยๆเขียวๆมาให้พี่ดูมั่งน้าาา ชอบๆๆๆๆ


ตอนอกหักสุดๆ เรื่องคิดสั้นอะไรยังไงมันชั่ววูบเหมือนลมพัดจริงๆ  โชดดีนะพี่มีบุญที่จะได้ฟังเรื่องของน้อง น้องเลยแคร้วคราดได้ในตอนนั้น 555555 กากอ้อยควั่นแท้ๆ เอิ๊กๆๆๆ


เป็นแวะมาบ่อยๆละกัน ความรักมันสวยงามอย่างที่น้องเห็นอย่างที่น้องอยากจะให้มันเป็นดังว่านั่นแหละครับ เชื่อว่าอีกไม่นานเราก็จะเจอคนๆนั้น .... สู้ๆ เคทาชิ อิๆๆ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 17-01-2012 17:04:21

รอนานมากกกกกกกกกกกกกว่าจะมา
มาทีก็เล่าไม่ต่อกัน พอให้จินตนาการไปเอง เหอออออ
แต่เอาเหอะเรื่องก็จบไปแล้ว  ถ้าพี่โน้ตไม่อยากรื้อฟื้นก็ไม่เป็นไร
พวกเราเอาใจช่วยอยู่เสมอ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 19-01-2012 01:45:25

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้มานะครับ
        ตอนนี้เป็นปกติแล้วครับไม่คิดอะไรมากแล้วเวลาทำให้เราแข็งแกร่งและทนทานขึ้น พอๆกับศัตรูพืช แหะ ๆ ผมอินไปหน่อยตั้งแต่ไปทำไร่อ้อยเนี๊ยะ มันซึมซับเข้าทุกวัน ตอนนี้ผมเป็นเจ้าหน้าที่ของโรงงานน้ำตาลแห่งหนึ่งในจังหวัดนครสวรรค์ มีหน้าที่คอยตรวจสอบค่าความหวานของอ้อยและส่งประเมินราคา แต่ความจริงแล้วพูดเหมือนดูดี แต่ความจริงผมก็เ็ป็นคนงานตัดอ้อยคนหนึ่งนั้นแหละ บรรยากาศดีหนะครับ ผู้คนก็ดีถึงจะปลูกบ้านห่าง ๆกัน แต่เหมือนว่าบ้านเราอยู่ใกล้กันรู้จักกันทุกบ้าน ถ้าพูดถึงในเมืองขนาดกำแพงบ้านติดกันยังไม่รู้จักกันเลย ผมได้เงินเดือนหมื่นกว่าบาท แต่ไม่ได้ใช้สักบาทเพราะว่าที่นี้มีทุกอย่างครับ กินฟรี อยู่ฟรี แถมไม่ต้องเสียตังค์ ถามว่ามีสิ่งรึ่นเริงไหมก็ีมีนะครับ เป็นคาราโอเกะหยอดเหรียญให้ผ่อนคลายกัน แต่ผมไ่ม่ค่อยหยอดหรอกส่วนมากเป็นคนงานนั้ืนแหละแยงกันร้องกว่าจะถึงคิวผมก็ใกล้กลับกันพอดี มีความสุขดีครับ ชีวิตที่ไม่ยึดติดอะไร สำหรับทิงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน อะไรที่ผ่านมาก็ผ่านไปไม่คิดมาก ตอนนี้ทิงเลิกกับภรรยาแล้วครับ หันไปทำนาตามที่เคยฝันไว้นะครับ ก็ดีใจด้วย เจอหน้ากันสองครั้งครับ ยิ้มให้กัน ทิงเข้ามาถามผมว่าสบายดีไหมไปอยู่ที่ไหน ผมก็พยักหน้าตอบว่าสบายดีแต่ไม่ได้บอกว่าอยู่ที่ไหน ไม่ได้เล่นตัวนะ แต่เจ็บมาพอและ เป็นเพื่อนกันดีกว่าสบายใจดีแต่คนที่ผิดก็คงเป็นความเข้าใจผิดของทุกฝ่ายมากกว่า อืม ตอนนี้ นนท์ก็สบายดีลูก 1 คนแล้วส่งเมลล์มาให้โชว์รูปลูกให้ดูน่ารักชะมัด น่ารักเหมือนพ่อมัน บอกว่าจะมาช่วงสงการนต์ เฮ้อ อย่ามาเลยนะกลัวตายอ่ะ พูดจริงก็ตอบจริง กลัวสุดๆๆ ส่องกระจกดูตัวเองพึ่งรู้ว่าตัวดำปิดปี๋ แต่ก็ไม่ได้อะไรมากก็เราเป็นชาวไร่นี่หน่าาา 5555+  น้าอ่วมกับน้าน้อย สองผัีวชอบยัดเยียดลูกสาวให้ตลอด อยากจะบอกว่าผมหนะก็อยากเป็นลูกสาวของน้าเหมือนกันนะฮ่ะ 555+ ถ้าเกิดพูดจริงแกคงเป็นลมเพราะแก่อยากไ้ดผมเป็นลูกเขยซะเหลือเกิน มาอยู่ที่นี้ผมได้กินอะไรแปลกเยอะมากมาย ตั้งแต่กระรอก กระแต งู แม่งปอง แมลงทุกชนิดที่กินได้ ตัวต่ออ่อน รังผึ้ง ฯลฯ ทุกอย่างที่มาจากป่า ต้องกินครับเพราะเป็นมารยาทเขาถือว่าของดีสุดๆ แรกก็แอบมีอาเจียนณ พอหลังๆ อร่อยไปอีกแบบ กลายเป็นว่าผมกินไม่เลือกไปแล้ว ไงผมก็รักทุกคนนะครับขอบคุณที่เข้ามาอ่านกระทู้ บ้า ๆ ของผม ถึงผมอยากจะลบแต่มันก็เป็นวันเวลาที่ผมมีความสุข รักทุกคนครับ แ้ล้วจะเข้ามาบ่อยๆครับ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tao ที่ 19-01-2012 11:58:02

ห้ามลบไอ้น้อง ดีมากที่ยังกลับมาโพสอัพเดท

สู้ๆ ทาเคชิ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 22-01-2012 04:12:41

ปฎิทินย้อนกลับ..........
             กลับมาได้อาทิตย์กว่า นอนทั้งวันเราหนะ เฮ้อ เบื่อ.....เดินดูโน้นดูนี่มันเหมือนอะไรนะ เหมือนคนไม่เคยเห็นทั้งที่เห็นตั้งแต่เด็ก ว้าว โรงเรียนที่สร้างถมสระน้ำต้นมะขามตอนเด็กสวยดีแหะ ถึงจะโดนน้ำท่วมแต่เขาก็ยังสร้างอะไรหลายอย่าง สนามเด็กเล่นเห็นแล้วอยากเล่นชะมัดโรงเรียนเลิกพอดี เห็นเด็กๆแล้วนึกถึงตัวเอง เฮ้ออ.....อยากกลับเป็นเด็กอีกครั้งจริงๆ นั่งชิงช้าใกล้สระบัวที่เขาเลี้ยงปลาทับทิมเต็มเลยแหะเห็นแล้วน้ำลายไหล 55555+ นึ่งมะนาวนะสุึดยอด ตั้งแต่กลับมาเราก็มาแต่ที่เดิม ๆ แต่ไม่เหมือนเดิม ความรู้สึกมันซึม ๆ ฤดูหนาวที่ไม่หนาวเลย ร้อนตับจะแตกอากาศเปลี่ยนแปลงเมื่อวานฝนตกด้วยมันจะอะไรกันนักกันหนา นั่งชิงช้ามองดูพระอาทิตย์ตกมันเหงาสุดๆ ท้องฟ้า่เวลาใกล้ค่ำ มันเป็นสีแดงอมส้ม ดูแล้วมันเหงาชะมัด ผมนั่งโยกชิงช้าเบา ๆ เด็กกลับกันหมดแล้วเหลือแต่ผมในสนามเด็กเล่นที่ตอนนี้มีเพียงไอ้ตูบ 2 ตัวที่นอนอยู่ทางฝั่งบันไดโรงเรียน ผมถอนหายใจอย่างเป็นระยะ "นั่งด้วยคนสิ" เสียงนี้ทำให้ผมสะดุ้ง ผมเงยหน้าขึ้นผมส่งยิ้มเล็กน้อยและพยักหน้าแทนคำตอบ "มาที่นี้เหมือนกัน...มันเป็นโรงเรียนไปแล้วเนอะ" ผมหันไปมองพร้อมกับพยักหน้าไม่พูดจากับส่งยิ้มบาง ๆ "ถ้าไม่มีโรงเรียน โน๊ตก็คงนั่งตรงนั้น แทนนั่งชิงช้าตรงนี้ใช่เปล่า" อือ เป็นเสียงแรกที่ผมตอบ คนถามผมทำหน้าดีใจที่ผมตอบและเริ่มไกว่ชิงช้าเร็วขึ้นไปมา "อยากโดดน้ำจัง โน๊ตคิดเหมือนกันเปล่า" มันเป็นคำถามที่ทำให้ผมลุกพรวดและเดินออกชิงช้าพร้อมกับการหยุดเคลื่อนไหวของผู้ถาม " จะไปไหน..ครับ"  "ครับ" คนนี้ ๆ พูดได้ด้วยหรือแต่ก็ OK ผมหันกลับมาพร้อมทำมือชี้ ๆ พระอาทิตย์
"มันใกล้มืดแล้ว ขอตัวกลับบ้านก่อนนะครับ" แล้วผมก็หันหลังพร้อมกับการย่างก้าวเดิน "ห่างเหินจังนะ" ผมหยุดอีกและหันหลังกลับไปมองเสียงที่ผมได้ยิน ผู้ส่งสารยังคงยืนนิ่งมองผมอยู่ ผมยิ้มให้และพยักหน้าเพื่อบอกว่าถึงเวลาที่ผมต้องไปแล้ว และก้าวเท้าเดินต่อ "ห่างเหินจังนะ คำพูดหนะ" ผมได้ิยินแต่ก็เดินต่อไม่อยากจะพูดอะไรต่อไปอีกแค่ผ่านมามันก็มากพอแล้ว ผมหยิบ mp3 เครื่องคลายเหงาที่ผมพกติดตลอดใส่หูฟังและเปิดเสียงดัง ๆ ไม่อยากได้ยินเสียงอะไรเพราะไม่มีคำอธิบายอะไรนอกจากคำพูดที่ว่า "ผ่านมาแล้วก็ให้มันแล้วไป"และผมก็ตุ้องสะดุ้งเมื่อมือใครบางคนที่ดึงแขนผมพร้อมกับดึง mp3 เพื่อนรักผมที่อยู่กับผมมา 3 ปีกระชากและโยนทิ้งมันเหมือนโกรธแค้นมัน "ขอโทษ แต่อยากให้โน๊ตฟังบางอย่าง หยุดสักพักได้ไหม" ผมหลบตามองพื้นลงต่ำพร้อมเดินไปเก็บ Mp3 เพื่อนรักหูฟังขาดเสียดายจังอยู่กันมาตั้ง 3 ปีสิ้นอายุขัยวันนี้เอง เฮ้อ ผมถอนหายใจในขณะคนอืีกคนกำัลังร้อนรน ผมเพิ่งรู้ว่าผมเย็นชาเป็นเหมือนกัน ชายด้านหน้าผมยังยืนยันที่จะพูดอะไรบางอย่าง " 5 นาที ขอเวลา 5 นาทีให้เราได้พูดได้ไหม " คำพูดนี้เป็นคำพูดที่ผมเคยใช้ตอนที่ผมจะอธิบายเรื่องนนท์ถึงผมอยากจะลืมแต่เหมือนคำพูดแทงใจ ผมเองก็อยากฟังเวลาเข้าจะพูดอะไร ผมพยักหน้าและมองขึ้นไปบนฟ้า ชายตรงหน้าผมดูเหมือนสงบลง " เรา เรา เอ่อ...เรา" เขาพูดอยู่อย่างนี้ หลายครั้งผมมองนาฬิกาและบอกว่า "ผ่านไป 1 นาที" ชายตรงหน้าผมถึงกับจ้องมองผมพร้อมกับน้ำใส ๆที่ไหลออกมา และหยุดไปพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูเศร้า ๆ ผมเองจำได้ดีวัีนที่ผมจะอธิบายผมไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไงผมขอเวลาเขา 5 นาทีแล้วเขาก็มองนาฬิกาพร้อมกับบอกเวลาที่ผ่านไปจนครบ 5 นาทีเขาก็เดินจากผมไปโดยที่ไม่สนใจผมว่าผมจะเป็นยังไง "หากย้อนเวลาไปได้ วันนี้คนที่ยื่นข้างเราคงเป็นนาย" เขาหัวเราะเบา ๆ "ขอโทษนะ ไม่เคยฟังนาย เอาแต่ใจ ....เรารู้เรื่องแล้ว...เพราะรู้เรื่อง ถึงรู้ว่าที่ทำลงไปมันโหดร้ายกับโน๊ตมาก ถึงแลกด้วยอะไรก็คงไม่สาสม" ผมก็รู้่ว่าที่เขาทำลงไปเพราะประชดผมแต่ผมหนะเจ็บมาพอแล้ว " 3 นาที" ผมยังยืนบอกเวลาที่ผ่านไป " หายไปไหนมา ปีกว่าไม่เจอเลย คิดถึงนายรู้ไหม เราไม่ไปไหนแล้ว จะรอนายที่นี้เหมือนที่นายรอเรา " ประโยคนี้ทำเอาน้ำตาผมไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว " 4 นาที" เสียงผมเครือด้วยน้ำตาที่ไหลออกมา "อย่าร้องเลยนะ นายอย่าร้องไห้เพราะเราอีกเลย" คนพูดยืนมือมาเช็ดน้ำตาที่เป็นหลัีกฐานว่าหัวใจผมยังไม่เย็นชาจนไม่รู้สึก ผมหันหน้าหลบ จนอีกฝ่ายต้องดึงมือออกไป  " 5 นาที" ชายที่อยู่ตรงหน้าผมสะดุ้งและก้มหน้าลง "หมดเวลาสินะ"ชายตรงหน้าเงยหน้าขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มและน้ำตาที่มันไหลออกมาบนใบหน้าที่ดูยังไงก็ไม่ใช่รอยยิ้มที่มีความสุข "เรา...โน๊ตจะไม่ได้หันหลังให้หรอกนะ " เป็นคำพูดแรกที่ผมพูดออกมา "อะไรที่มันผ่านมาแล้วมันแก้ไม่ได้แล้วก็ให้มัีนผ่านไป ผ่านไปแบบนั้น แต่มันคงไม่เหมือนเดิม เรายังเป็นเพื่อนกันไม่ใช่รึ" ชายตรงหน้าผมยิ้มแต่ไม่พูดอะไร ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ "วันเวลามันก็มีกฎเกณฑ์ของมัน ชีิวิตคนทุกคนก็มีกฎเกณฑ์ที่ไม่เหมือนกัน ถึงนาฬิกาจะเดินเป็นวงกลม แต่ทุกชีิวิตก็มีหนทางที่แตกต่างกัน" ผมเอื้อมมือไปแตะไหลชายตรงหน้า "ไม่เป็นไรหรอก โน๊ตไม่เคยโกรธทิง" ผู้ชายตรงหน้าผมยิ้มออกมาดีใจอย่างเห็นได้ชัดแววตาที่มีคราบน้ำตากับรอยยิ้มที่ดูมีความสุข ทิงเอามือมาจับมือผมและมองหน้าผม "เพื่อนจะโกรธเพื่อนได้ยังไง " รอยยิ้มนั้นหุบลงเหลือไว้ให้พอเห็นรอยยิ้มมุมปากบาง ๆ ผมละมือจากมือทิงและหันหลังก้าวเท้่ากลับบ้านเพราะขืนอยู่ต่อผมไม่ไหวแน่ ถึงหน้าตาผมจะนิ่งแต่ในใจมันปั่นป่วนไปหมด " ให้อภัยไม่ได้เลยหรือ นักโทษประหารยังได้รับการอภัย ทำไม ทำไม ถึงใจแข็งอย่างนี้ รอนะเราจะรอนาย " เสียงนั้นตะโกนมาทางด้านหลัง ผมวิ่ง และรู้ว่าคนข้างหลังผมก็ตามมาติด ๆ ไม่ไหว ผมทนไม่ไหวผมวิ่งร้องไห้ภาพเก่า ๆ มันวิ่งผ่านหัวผมให้รู้สึกทรมาน ผมวิ่งเข้าบ้านเหมือนหนีตำรวจ และเข้าห้องตัวเองปิดประตูล็อคกลอน ผมร้องไห้ีอีกแล้ว "โน๊ต โน๊ต ลูก ทิงมาหนะอยู่หน้าบ้าน" เสียงแม่ผมเรียกผม ผมได้แต่เงียบไม่ตอบอะไร จนแม่เรียกหลายครั้ง "แม่หนูไม่สบาย ฝากบอกให้ทิงกลับบ้านไปก่อนวันหลังจะไปหา" สักพักได้ "ทิงกลับไปแล้วนะลูก" ผมตาสว่างนับตั้งแต่ตอนนั้นยันตอนนี้ใกล้จะตี 4 แล้วผมยังไม่นอนในใจคิดอะไรมากมาย แต่ให้กลับไปเป็นเหมือนเดิมคงไม่ได้ เพราะผมต้องผ่านความตายเพราะคนคนนี้ ผมต้องทรมาณเพราะคนคนนี้ และคนคนนี้ทำให้ผมรู้ว่าความทุ่มเท ความสื่อสัตย์ ความพยายามมันไม่ค่าและสูญเปล่า ให้กลับไปเริ่มใหม่คงไม่ได้อีกแล้ว ผมคงต้องหนีไปอีกแล้วคงต้องหายจากบ้านไปอีกแล้ว..................

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tao ที่ 22-01-2012 13:48:29

กลับไปคืนดีกับทิงเลย ด่วนเลย


คนเราทุกคนเรียกอดีตที่ผ่านไปให้กลับมาไม่ได้หรอก น้องจะเก็บจำเอาความไม่ดีทั้งจากทิงส่วนนึงและตัวน้องเองด้วยส่วนนึงในอดีตมาบงการปัจจุบันให้มันหมองไปทำไม อาจจะเพราะแต่ก่อนมันลุกลามร้ายแรงจนขนาดที่ต้องคิดสั้นนั้นถ้ามองจากคนนอกแล้วก็เป็นเรื่องธรรมดาแท้ๆ อกหักรักไม่เป็นดังหวังมันเรื่องธรรมดาแท้ๆ ทำตัวเองแท้ๆ จริงมั้ย

ตอนนี้คนที่เรารักมาง้อเราแล้วจะรออะไร คิดเสียว่าที่ผ่านมาคือวิบากกรรมที่กว่าจะได้คู่กันจริงๆ ต้องมีอุปสรรคบ้าง นะพี่ว่า ... กรณีเดียวที่จะไม่ให้รับรักทิงในการขอคืนดีครั้งนี้คือ มันเจ้าชู้ 5555 คือหมายถึง เป็นๆเลิกๆ ไปๆมาๆ ทิ้งเราเป็นว่าเล่น อย่างนั้นก็ไม่ไหว

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: THE_DUTCHESS ที่ 26-01-2012 23:05:12

รอฟังๆๆๆ
อยากรู้จังว่าก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น  ระหว่างพี่โน๊ตกับทิงเรื่องเกี๋ยวกับนนท์
แล้วไหงนนท์มีลูกแล้ว แล้วพ่อนนท์โดนอะไรบ้างไหม(ทำพี่โน๊ตซะขนาดนั้น พี่โน๊ตเล่าถึงแค่ตอนมาขอนอนด้วยอยู่รพ.)

ปล.นึกว่าจะตอบแบบนางเอกในหนังว่า"เราให้เวลากับทิงมามากพอแล้ว แต่ทิงกลับไม่เคยใช้มัน แล้วตอนนี้มาขออะไรห้านาที" อิอิ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 18-07-2012 03:30:11

ในวันนีั้
............กลับมาอีกครั้งนะครับหลัีงจากที่หายไปนานมากมาย ตอนนี้ผมเองก็ดีขึ้นครับ กลับมาเหมือนเิดิม ตรงนี้คือ
ผมกับทิง กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม และก็ให้ข้อตกลงว่าจะไม่ข้องเกี่ยวเรื่องส่วนตัวกันหากในอนาคตผมหรือทิง
มีคนอื่น "ตกลงเป็นเพื่อนหรือแฟนว่ะ"มันเป็นเรื่องเข้าใจยากสำหรับใครคนหนึ่งแต่สำหรับผมมันก็อ่ะนะ

กินข้าว หรือว่าไปไหนด้วยกัน แต่เรื่องอย่างว่า ก็ปฎิเสธเพราะผมเองก็ไม่อยากผูกพันธ์อะไรมากมายให้อยู่แค่นี้ดีกว่า
มันเป็นเรื่อ่งของความเข้าใจ ผมก็เข้าใจทิงนะ แต่ว่าสิ่งที่ไม่เหมือนเดิม ไม่ก็ไม่มีวันเหมือนเดิม ถ้ามันขอนอนที่บ้านผมก็ให้นอนด้วยนะครับ
อย่างมากก็ให้กอด แค่นั้นมันแบบนี้มาเกือบครึ่งปีแล้ว

ทิงเองก็รู้ว่าผมคงรู้สึกยังไง แต่ถึงยังไงรักก็คือรัก ถึงมันจะเจ็บมาก่อนยังไงก็ รัก ผมเองทำงานมากขึ้นแต่ก็ยิ้มให้คนอื่นมากขึ้นคิดถึง
ทุกคนจังเลยครับ คิดถึงทุกคนที่คอยติดตามชีวิตของผม ยังไงผมก็ให้ทุกคนมีความสุขนะีครับ สำหรับผมเอง ผมก็คิดว่าผมมีความสุข
ที่ทำแบบนี้ มันคงดีที่สุดแล้วไม่ผูกมัดกันและกันนั้นคือดีที่สด วันนี้มันขอมานานกับผมด้วย แต่ว่าผมบอกว่าพรุ้งนี้ต้องไปที่อื่นตื่นเช้าไม่สะดวก เห็นทำท่าทางเหมืิอนหมาหง๋อยกลับบ้าน รู้สึกสงสารเหมือนกัน แต่ว่าผมเองก็ำไม่อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม

ยังไงก็ึคิดถึงผมกันบ้างนะครัะบ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tao ที่ 18-07-2012 18:50:06

...เหมือนการเริ่มต้นชีวิตใหม่นะครับในสายตาพี่ อย่างที่รู้ๆกันอยู่แล้วว่าอดีตนั้นสำคัญอนาคตนั้นก็สำคัญแต่ที่สำคัญที่สุดคือปัจจุบัน ....

อย่างที่ท่านพระอาจารย์ว.วชิระเมธีว่าไว้ ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว.... พาแฟนไปไหว้พระบ่อยๆ ทำบุญคู่กันเยอะๆ ... ดีใจด้วยครับน้อง

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 25-07-2012 04:01:36

ในคืนฝนตก

+++โน๊ต กลับบ้านไม่ได้ฝนตกนอนด้วยนะ.............

-------อย่าเยอะได้เปล่าว่ะ บ้านเมิงอยู่แค่นี้เดินไปดิ .......

+++เมื่อก่อนยังให้นอนได้อ่ะ แล้วนี้มันก็ตกหนักด้วยถ้าไม่ให้นอนก็ขอเข้าไปนั่งเล่นก่อนดิ

------- นั่งเล่นได้แต่ถ้าจะนอนจะลากออกจากห้องให้ดู

+++ เออ ไม่นอนหรอกเจ้าของบ้านเขาไม่ต้อนรับ

------- รู้ก็ดีแล้ว  ฝนวันนี้ตกหนักหยั่งกับฟ้ารั่วเป็นเพราะอากาศอบอ้าวหลายวันแต่ก็ดีจะไ้ด้เย็น ๆ แก้วไปนอนบ้านเพื่อน ขวัญไปเข้าค่ายอบรม เฮ้อ กูนอนคนเดียวอีกและ ไอ้ทิงมานั่งกระดิกขาดูรูปเก่า ๆ ทำหยั่งกับเป็นห้องของตัวเอง เราเองก็ง่วงนอนมากมายเลยปูที่นอน กางมุ้งและจะนอน

+++ เมิงไม่คิดจะอยู่เป็นเพื่อนก่อนหรือว่ะ
------- ไม่อ่ะกูจะนอนแล้วง่วงนอน โน้นอ่ะ ผมชี้ไปที่หนังสือการ์ตูน อ่านไปดิ จะกลับบ้านบอกด้วยนะจะปิดประตู
+++ ยุงก็เยอะ อยู่คนเดียวด้วยกู มันท่าตบยุง แปะ ๆ แถมยังโดนทิ้งให้อยู่คนเดียว เมิงว่ากูน่าสงสารเปล่าว่ะ
------ คำพูดของทิงมันจี้จุดเก่าผมพอดี ผมหันหน้าขวับ "กูว่าคนที่น่าสงสารคือกู เมิงว่าแบบนั้นไหม รู้แหละว่ามันจะอ้อนเหมือนเมื่อก่อน แต่ว่ามันไม่เหมือนเมื่อก่อน ทิงทำหน้าเสียรู้เลยว่าผมพูดถึงเรื่องอะไร ทุกอย่างเงียบมีแต่เสียงฝน ผมนอนหันหลังให้ทิงโดยที่ทิงยังอยู่บนเก้าอี้ ฝนตกหนักไม่หยุดนี่ก็ 5 ทุ่มกว่ายังตกไม่หยุด คำถามของทิงทำให้ผมคิดถึงเรื่องเก่า ๆ ผมร้องไห้ ถึงแม้ว่าผมจะบอกตัวเองสักเท่าไหร่ว่ามันผ่านไป ผมลืมมัีนได้ ผมเข้มแข็งขึ้นแต่ คำถามของทิงมันทำให้ผมร้องไห้ แม้จะไม่มีเสียงแต่มันก็ซึมออกมาตลอด ...................เสียงปิดสวิสต์ไฟ ประตูห้องผมปิด ทิงคงจะกลับบ้านไปแล้ว ผมได้แต่นอนถอนใจและใช้มือปาดน้ำตาตัวเองและได้พูดอยู่ในใจว่ามันผ่านไปแล้วเข็มแข็งดิว่ะ โตเป็นควายยังทำหน้างอร้องไห้อยู่ได้ไม่อายคนอื่นเขาหรือไงสักพักใหญ่ผมได้ยินเสียงเปิดประตู และปิดประตู แต่ก็ไม่ได้ดูว่าเป็นใครแต่ก็น่าจะเป็นแม่เพราะ่ว่าถ้าผมไม่ได้ล็อคห้องแม่ก็จะล็อคให้ตลอด  ผมรู้สึกว่าเหมือนมีอะไรขยับอยู่ด้านหลังผม มืออุ่น ๆ ค่อยๆวางทับพาดลำตัวผมพร้อมกับลมหายใจที่ผมรู้จัก
----กลับไปนอนบ้านทิงเหอะโน๊ตอยากอยู่คนเดียวว่ะ พ่อกับน้าสาวรออยู่(น้าสาวกับพ่อทิงได้เป็นสามีภรรยากันได้ 1 ปีที่ผ่านมา)
+++ ขอโทษนะ รุ้องไห้เพราะทิงอีกแล้วดิ ทิงเอามือเขามาลูบแก้มจากด้านหลัง พร้อมกับแทรกตัวเบียดผม
----เปล่าหรอกไม่สบายหนะไม่ได้ร้องไห้ อย่าเป็นห่วงเลยกลับบ้านทิงเหอะ โน๊ตนอนไม่หลับหนะปกตินอนคนเดียวมันไม่ชิน
+++กลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ อย่าทรมานกันอีกเลย
----- ไม่มีใครทรมานใคร โน๊ตว่าแบบนี้ดีที่สุดแล้ว หากใครสักคนจะทำอะไรก็ไม่ต้องลำบากใจเป็นเพื่อนหนะดีแล้ว ผมพูดตัดบทจะได้ไม่ต้องอะไรมาก ผมพูดจบทิงก็ก้มลงมาหอมที่ท้ายถอยผม
+++ คืนนี้ขอนอนด้วยนะไม่อยากกลัีบบ้าน วันหยุดโน๊ตไม่ใช่หรอพรุ้งนี้ ทิงนอนกอดผมจากด้านหลัง ผมคงไล่ไม่ไ้ด้แล้วมั้งเพราะไล่ยังไงก็ไม่ไปสักทีัอากาศคืนนี้เย็นจนหนาว ผมหลับไปทั้งที่ผมยังถูกมันกอดอยู่แบบนั้น สักระยะได้ผมรู้สึกที่ลมหายใจที่รดต้นคอมือของอีกฝ่ายที่ไล่ตั้งแต่หน้าท้องยันเนินอกผมลูปไปมา และอะไรแข็งๆที่มันดันข้างหลังผมอยู่ ผมรู้่ว่าทิงมันจะทำอะไร ผมนอนเฉยโดยไม่ได้ตอบโต้อะไรยิ่งผมไม่ตอบโต้เหมือนกับว่าผมยอมผมค่อยๆสอดมือไปด้านหลังในขณะที่อีกฝ่ายกำลังจะลุกล้ำเข้าใกล้น้องชายผมที่ตอนนี้ดูเหมือนว่ากำลังตื่นตามธรรมชาติเมื่อโดนเล้าโล้ม ผมสอดมือลงด้านล่างอย่างช้า ๆ แล้วเหนี่ยวมือฟาดไปตรงน้องชายฝ่ายตรงข้ามที่ดูเหมือนว่าพร้อมตลอดเวลา ปั๊ก ฝ่ายตรงข้ามถึงกับนิ่งและละมือจากผมไปมีเพียงเสียงลมหายใจและเสียงที่รอดออกมาจากริมฝีปาก อืิอ..อืม...และเสียงกัดฟันมันดูเหมือนเจ็บปวดเหลือเกิน น้องชายผมสงบพร้อมกับสติที่เริ่มกลับมา ผมยังคงนอนหันหลังและไม่ได้พูดอะไรทุกอย่างนิ่ง ไม่มีอะไรและเสียงที่ตามคือเสียงลมหายใจที่หายใจอย่างฝืดเคือง เสียงสูดลมหายใจที่ดูเหมือนมันติดขัด

+++ ใจร้ายจังเลยนะ .................เมื่อไหร่จะเลิกทรมานกันสักที.......เมื่อไหร่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมสักที ทรมาน เมิงรู้เปล่าว่าทรมาน ใจแข็งไปแล้วโน๊ต เมิงบอกกับกูดิว่า่เมิงจะเอายังไง อะไรก็เพื่อน กูไม่อยากใ้ห้เมิงไปเป็นแฟนใคร ไม่อยากใครมาใกล้เมิง กูเองที่ผิดกูรู้แต่กูขอโอกาส ให้กูเหอะ ให้กูได้แก้ตัว .....เมิงพูดอะไรบ้างดิ เมิงอย่าเงียบแบบนี้ กูกลัว อย่าหนีกูเพราะถ้าเมิงหนีกู กูจะตามเมิงไปทุกที่เมิงค่อยดู.........เสียงสะอึกสะือื้นของคนอีกฝ่ายในขณะที่ผมนิ่งและไม่พูดอะไร ในขณะที่อีกฝ่า่ยรบเร้าให้ผมตอบคำถามแต่มีเพียงความเงียบที่มัีนเป็นคำตอบ กลายเป็นสิ่งที่ท้าทายให้อีกฝ่ายโมโห ทิงดึงตัวผมและขึ้นคร่อมพร้อมดึงเสื้อกล้ามในขณะที่ผมทำได้เพียงปัดป้องแต่ก็โดนแขนทั้งสองข้างตรึงไว้ ทิงใช้แรงบีบที่ข้อแขน รู้เลยว่าโมโหอย่างสุด ๆ แรงบีบที่ข้อแขนไม่ทำให้ผมเจ็บแต่ไม่เท่ากับความรู้สึกที่โดนกระทำ ทิงใช้ใบหน้าุรุกเร้าตั้งแต่ลำคอจนถึงเนินอก มันเป็นไปโดยธรรมชาติที่น้องชายผมจะตอบสนอง
+++ ไหนคนที่บอกว่าเป็นได้แค่เพื่อน แต่อะไรมันดุนอยู่ข้างล่างว่ะ เสียงยั้วยุแบบนี้รู้เลยว่ามันกำลังระบายความโมโหในขณะที่มือของทิงกำลังล้วงลงไปจับน้องชายผมและดึงกางเกงที่ตอนนี้ลงไปอยู่ปลายเท้า ผมไม่ตอบโต้อะไรมีเพียงน้ำตาที่มันค่อยๆ ไหล และในไม่ช้าผมก็ถูกจับพลิกและผมก็ถูกละเลงไปจนจบ ผมดันร่างผู้ชายที่ผมรู้จักออกจากด้านหลังและดึงกางเกงขึ้นมาใส่ดึงตัวเองขึ้นไปเปิดไฟ สิ่งที่เกิดขึ้นมันทำให้ผมเข้าใจคนที่ถูกข่มขืน ผมมองเสียกล้ามที่อีกหน่อยเดียวก็ขาดออกจากันแผ่นอกที่เป็นรอยแดงจนเขียว แขนที่โดนบีบจนเป็นรอยนิ้วมือและด้านหลังเป็นรอยฟันเป็นจั้มๆ ผมเห็นสภาพตัวเองอดไม่ได้ที่ต้องร้องไห้ทั้งสมเพชตัวเองและสงสารตัวเอง ผมรู้สึกเจ็บด้านหลังเพราะกว่า 3 ปี ผมไม่เคยมีอะไรกับใครเลย รู้สึกว่าเหนอะหนะและแสบจนเอามือไปจับจนรู้ว่ามันคงฉีกขาดเพราะเลือดที่ไหลจนย้อยลงไปที่หัวเข่ามันบอกได้ดี อีกฝ่ายเมื่อเห็นเลือดและรอยฟกช้ำถึงกับลุกขึ้นยืนโดยที่ยังไม่ใส่เสื้อผ้า เผยให้เห็นหลักฐานคราบเลือดที่ที่น้องชายจนถึงโคนขา และบนที่นอนมีรอยคราบเลือด ไม่น่าเชื่อจริง ๆ ครั้่งแรกของผมเลือดยังไม่ออกเหมือนเทน้ำแบบนี้เลย แต่นี้มัีนไหลไม่หยุด ผมเป็นคนเหลืองอยู่แล้ว ยิ่งเหลืองซีดเข้าไปใหญ่ ผมยืนหัวเราะและยิ้มให้อีกฝ่าย แต่อีกฝ่ายกับยืนตัวสั่นน้ำตาซึมเดินเข้ามาหาผม ผมส่งสัญญานมือบอกให้ออกไป ชายร่างใหญ่ตอนนี้หยิบเสื่อผ้าขึ้นมาใส่ พร้อมกับเดินเข้ามาให้พร้อมกับทำท่าเหมือนจะเข้ามากอด ผมเบี่ยงตัวเดินถอยหลังจนติดผนัง

+++ ไปหาหมอนะ ไปเลือดไหลไม่หยุดแล้ว คนตัวใหญ่พูดพร้อมกับท่าทางวิงวอน
------ ออกไป ออกไปจากชีวิตกูได้แล้ว อย่ามาให้กูเห็นหน้าเมิงอีก เมิงกับกูไม่มีอะไรต้องพูดกูเลือกแล้วออกไปไม่งั้นกูจะเรียกพ่อเรียกแม่ ออกไป คนตัวใหญ่ไม่ฟังปรี่เดินเข้ามา ในวินาทีนั้นผมเองก็คว้าไม้แบตของแก้วที่แขวนบนตะปูผมฟาดไม่ยั้งจนไม้แบตหัก 2 ท่อน แต่คนตัวใหญ่ไ่ม่หลบหรือป้องกันอะไร ผมรู้สึกวูบๆ เพราะเลือดผมที่ไหลเหมือนคนแท้งลูกดูทีท่าจะไม่หยุดง่ายๆ ผมไม่มีแรง ยิ่งเ็ห็นเลือดมันก็ยิ่งสั่น
+++ ไปหาหมอนะ ไปนะครับ ผู้ชายร่างใหญ่ยังคงวิงวอนพร้อมกับน้ำตาที่ตอนนี้มัีนไหลอาบแก้ม ผมนั่งลงกับพื้นไม่ไม่ไหวจริงๆผมหอบและมันก็เหนื่อย ๆ ผมเริ่มรู้สึกเจ็บปวดกับอาการฟกช้ำตามตัว ผมยังคงเอามือปัดป้องพลักผู้ชายร่างใหญ่ จนเสียงประตูห้องผมถูกเปิด พ่อกับแม่ผมยืนอึ้งกับสภาพของผม  จิตใต้สำนึกของคนเป็นพ่อแม่ แม่วิ่งเข้ามาจับผมในขณะที่่พ่อผลักผู้ชายร่างใหญ่กรเด็นออกจากตัวผม
***** ทิง ทิงทำอะไรโน๊ตลูก แม่ร้องให้พร้อมกับใช้มือลูบหัวผม แม่ร้องไห้ ทิงก้มกราบแม่ผมพร้อมขอโทษด้วยเสียงสะอึกสะอื้น
+++ แม่ พาโน๊ตไปหาหมอก่อนนะแม่ นะแม่ทิงจะมาประคองผมแต่พ่อผลักทิงออกและมาประคองผม ผมหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้รู้ตัวอีกก็มีสายน้ำเกลือพร้อมกับความรู้สึกปวดไปทั้งตัว แม่อยู่ข้างเตียงผมและพ่อที่อยู่ปลายเตียงและอีกคนที่อยู่หน้าประตูเพราะพ่อไม่ให้เข้ามา ผู้ชายตัวใหญ่ยังใส่ชุดเดิมแต่สภาพใบหน้าที่บวมแดงเป็นริ้ว ๆ และดวงตาที่คลอไปด้วยน้ำตาแดงกล่ำจนเห็นได้ชัด ชายหน้าประตูส่งยิ้มให้พร้อมกับก้าวท้าวเข้ามา
//// เมิงออกไปไอ้เสนียด กูบอกเมิงเลยนะว่าอย่ามาเหยีบที่บ้านกูอีกครั้งที่แล้วกูให้อภัยแต่ครั้งนี้เมิงมันทำเกินไปอย่ามายุ่งกับลูกกูอีก ออกไปจากชีวิตลูกกูลูกกูแทบไม่เป็นผู้เป็นคนก็เพราะเมิง เมิงถึงกับทำให้ลูกกูเลือดตกยางออก มึงโดนกูแค่นี้ยังน้อยไปถ้าเมิงเหยียบบ้านกูอีกกูจะฆ่าเมิง ไป
**** พอแล้วพ่อ ทิงกลับบ้านไปนะลูกนะค่อยมาวันหลังนะลูก ผู้ชายร่างใหญ่ร้องไห้พร้อมกับเดินออกไปจากประูตู พ่อทำหน้าตาหัวเสียผมไม่เคยเห็นพ่อเป็นแบบนี้เลย ผมนึกว่าพ่อกับแม่ไ่ม่รู้แต่ความจริงพวกท่านรู้ว่าลูกเป็นอะไร แต่ก็ไม่เคยพูด คนเป็นพ่อเป็นแม่รู้อยู่แก่ใจทุกคนว่าลูกตัวเองรักอะไร ชอบอะไรเพียงแต่ท่านจะบอกหรือไม่บอกเท่านั้น พ่อกลับบ้านไปพัก เหลือแต่แม่ ผมถามแม่ว่าทิงโดนอะไร แม่บอกว่าทิงบอกกับพ่อว่ามันเกิดอะไรขึ้น พ่อโมโหมากตบทิ้งไปหลายทีจนแม่ต้องห้าม แม่บอกว่าทิงกอดผมร้องไห้มาตลอดทาง
**** ไม่ลูกจะเป็นอะไรแม่ก็รักลูกนะลูก เฮ้ออ ลูกกู ทำไม่ต้องเป็นแบบนี้ ทิงมันเล่าให้แม่ฟังตลอดพ่อเมิงก็รู้อยู่ แต่ไม่พูด ทิงมันบอกว่ามันจะขอเมิงกับแม่ แม่เห็นใจทิงมันแม่ก็รู้ว่าเมิงก็คิดยังไงกับมัน แต่เป็นแบบนี้แม่ก็ช่วยทิงไม่ได้ พ่อเมิงคงไม่ยอม พ่อเมิงด้วยไม่เหมือนชาวบ้านชาวช้องเข้าด้วย

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: SACK ที่ 28-07-2012 21:31:17

 :กอด1:
ตอนนี้พี่โน้ตดีขึ้นรึยังครับ

ความรักนี่หนอ เข้าใจยากจริงๆ
บางครั้งก็เป็นสิ่งที่หอมหวาน แต่บางทีก็กลายเป็นความขมไปเสีย

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 29-07-2012 19:45:24

ภาพย้อนกลับ...........

เรื่องที่เกิดขึ้นกับผมเป็นเรื่องที่ผมลอกมาจากบันทึกของผมเอง เพราะบางครั้งการได้ระบายมันอาจจะดีสำหรับผมเองก็ได้
เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวผมเองเมื่อประมาณ 2 อาทิตย์แล้วครับ ตอนนี้ผมหายดีแล้ว แต่ละครั้งผมเองจะเขียนชื่อเหตุการณ์สั้นๆ เสมอจนบางทีคนอ่านอาจคิดว่ามันคือนิยาย แต่ถึงจะคิดว่ามันคือนิยายแต่มันก็เหมือนจริง ๆ เพราะชีวิตคนจริง ๆมันมีมากกว่านิยายซะอีก คนเราอาจมองว่าการกระทำของคนบางคนเป็นสิ่งที่งี่เง่า แต่หากใครไม่เคยได้เจอกับตัวเอง อยากจะรู้จริงๆ ว่าคนที่พบเจอจะกล้าพูดคำว่างี้เง้าหรือเปล่า เพราะคนที่เคยพลั้งปากไปคือคนที่กำลังเจ็บปวดกับเรื่องงี่เง่าอยู่ตอนนี้

........เช้าวันที่ผมนอนอยู่บนเตียงแต่ไม่ใช่เตียงที่บ้านบอกแม่ว่าให้หยิบสมุดเล่มใหญ่ที่โต๊ะมาด้วย แต่คนที่มา่กับแม่พร้อมสมุดคือคนที่เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด แม่เดินเข้ามาในห้องคนไข้รวม ท่ามกลางญาติคนไข้มากมายผมยังคงนอนมองออกไปที่นอกหน้าตาฟ้าครึมอยู่ตลอดแต่ทำไมใจผมเศร้าหรืออาจเป็นเพราะฟ้าที่ครึ้มฝนตอนนี้ ผมหันกลับไปมองแม่ แม่เดินมาพร้อมกับคนตัวใหญ่ที่ทำหน้าตาเศร้าสร้อยเดินเรียบเคียงแม่มาในมือถือปิ่นโต และอีกมือถือสมุดที่ผมฝากให้แม่เอามาผมยืนมือพร้อมกระดิกมือให้เอาสมุดมา คนตัวใหญ่ยืนให้อย่างรีบร้อน เอาปิ่นโตวางและถอดปิ่นโตอย่างรีบร้่อน แม่บอกว่าทิงระวังต้มหกลูก ไม่ขาดคำต้มจีดตำลึงหมูสับของโปรดผมหกจนได้ เจ้าตัวทำหน้าตาถอดสีหันมามองผม ผมได้แต่ทำหน้านิ่ง คนตัวใหญ่หันไปบอกแม่ว่า "ยังเหลืออีกครึ่งนึงครับแม่" พร้อมยกปิ่นโตเห็นต้มจืดยังเหลืออีกครึ่งนั้นดูมันทำ แม่ส่ายหน้าพร้อมหยิบผ้าขึ้นมาเช็ด"ไปเอาข้าวให้โน๊ตมันกินลูกป่ะเดี๋ยวแม่เช็ดเองขืนให้เช็ดไม่ต้องกินมันพอดี" นั้นแม่เราพูดส่งเสริมเหมือนอยากให้ลูกมี ปั๋วซะแบบนั้น คนตัวโตได้ใจทำหน้าทำตา
+++กินข้าวไหมเปล่า
---...............(นิ่ง)
+++ ตัวร้อนไหม เมื่อเช้าตื่นมารู้สึกปวดไหม หมอเอายาอะไรให้กินบ้างหนะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tao ที่ 30-07-2012 11:02:54

อภัยได้ก็อภัย เริ่มต้อนใหม่ไม่สาย

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 06-08-2012 01:52:41

แล้วมาลงต่ออีกนะครับ ยังรออยู่นะ  :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 06-09-2012 21:21:55

ในขณะที่ผมกำลังลงบันทึกส่วนตัวที่ค้างไว้นี้ .......ฝนมันตกอ่ะครับหนักด้วยแต่ก็ไม่กลัวหรอกอยากลง  ผมรักที่นี้นะครับ
รักทุกคนที่เข้ามาอ่านชีัิวิตของ ขอบคุณสำหรับทุกคนที่ยังเป็นห่วง ในโลกออนไลน์ที่คนเราไม่เห็นหน้าหรือนิสัย ก็ยังมีสิ่งที่
เรียกว่ากำลังใจให้ผมเสมอ หลายครั้งที่ผมท้อเอาเรื่องบ้า ๆ บอ ๆ มาลงแต่เมื่อเห็นความห่วงใยของทุกคนแล้วแปลก
รู้สึกดี ยัึงไงก็...ขอบคุึณครับ

.........เบื่อ วันที่น่าเบื่อวันที่ต้องนอนโรงพยาบาลวันที่ 2 รู้สึกปวดจังเลยแหะ หมอบอกว่าเย็บ 4 เข็มแต่มันระบม อายว่ะรู้สึกหน้าชา ตอนหมอถามว่าไปทำอะไรมา ตอบหมอแบบเจื่อนๆ ไปว่าท้องผูกอุจจาระบาดก้น  หมอหัวเราะอมยิ้มแล้วก็เหลือบดูตามตัวเรา อายว่ะหน้าแดงเลยกู  เฮ้อ...รวมไปถึงพยาบาลที่มาด้วย ก็จะให้นึกอะไรได้ก็ตัวเนื้อมันแดงไปหมด เหมือนคนถุกรุมโทรมมาแบบนั้น คุณหมอก็ดีไม่ได้อะไรมาก แต่พยาบาลนี่สิถามเราว่าจะแจ้งความไหมค่ะ นั้นไงแปลว่าทั้งหมอและพยาบาลเข้าใจแบบเดียวกัน คุณหมอหันมาถามอีก ให้เรียกตำรวจเลยหรือเปล่าครับ นั้นเขาไปอีก ได้แต่ยิ้มแบบอายดๆ สิกู

........วันนี้สงสารลงเตียงข้าง ๆจังไม่มีใครมาดูและเลย ลุงนอนอยู่คนเดียวเย็น ๆ กว่าจะมีลูกหรือหลานมาเยี่ยม นั่งดูลูงแล้วรู้สึกหดหู่พิกล เลยชวนลุงคุย

.... ลุงครับ เป็นอะไรหรือครับ

+++ ลุงหันมายิ้ม ๆ  ตอบเราว่า "กินข้าวแล้วหนู "

งง เลยกูยังไม่ไดุ้ถามเลย พยายายมคุยอยู่นานจึงรู้ว่าลุงเป็นโรคหูตึงฟัุงอะไรไม่ค่อยได้ยิน แล้วอีกอย่างลุงดูน่าสงสารมาก ด้วยความกระเสือกกระสนอยากช่วยคนอื่น ถัดตัวเองลุกขึ้นมา โอ้แม้เจ้า....ปวดมากครับ ปวดก้นมากรู้สึกแปลบ ๆ เฮ้อ ไม่เคยคิดว่าจะโดนอะไรแบบนี้ ผมดึงถุงแอปเปิ้ลที่มาซื้อมาให้กับส้มมาปลอกให้ลุงทาน ไม่รู้นะหากเป็นพ่อแม่ผม ผมจะไม่ทิ้งแบบนี้เป็นอันขาดเฮ้อ....น่าเศร้าว่ะ ปอกเสร็จให้ลุง ลุงแกยิ้มแบบอบอุ่นขอบใจเราแต่ก็อะนะเราก็อยากให้ลุงทานเยอะๆ คุยกับลุงรุ้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่อบ้างแต่มันก็คลายเหงาได้เยอะ มองนาฬิกา 5 โมงครึ่งและใกล้เที่ยงแล้วนี่ พยาบาลก็จะนำข้าวมาให้แล้วนี่หว่า แม่เรายังไม่มาสักที ถามว่าหิวไหมไม่หิวอ่ะ แต่อยากให้ใครมาเป็นเพื่อนมันเหงา

ค่อยดันตัวเองนอนลงไม่อยากจะขยับเลยตู เซงชะมัดสายน้ำเกลือนี่มันอะไรว่ะเนี๊ยะไม่ได้เป็นอะไรมากแค่ตูดฉีกห้อยซะเยอะอยากกลับบ้านจัง อยากกลับไปทำงาน โทรบอกที่ำทำงานเหมือนกันนะว่าไม่สบายเข้าโรงพยาบาลไปทำงานไม่ได้ ทุกคนจะมาเยียมรีบบอกเลยกูว่าไม่ต้องมาไม่สะดวก ขืนมาล่ะก็รู้ว่าเป็นอะไรอายไม่มีทีจะอยู่แน่ นอนได้สักพักได้ ตัวปัญหาเดินมาโน้นแล้วพร้อมปิ่นโต แต่แม่ไม่มาด้วย เดินยิ้มแฉ่งมาแต่ไกล ส่วนเราก็หน้านิ่ง ๆ ไม่ได้ทักทายอะไร

...............หิวยัง วันนี้แวะซื้อต้มเลือดหมูมาให้ด้วย  ****เงียบผมเองไม่ได้ปริปากพูดอะไร***

...............เบาลงหรือยัง มีไข้หรือเปล่า ไหนจับตัวดิ ร้อนไหม*** พร้อมยืนมาจับหน้าผาก ***ไม่ร้อนแล้วหนิก็ใกล้กลับบ้านแล้วดีใจหรือเปล่า ผมเองก็ไม่พูดตอบโต้อะไร ปล่อยให้อีกฝ่ายพูดไปเรื่อยๆ ก็ฟังนั้นแหละแต่ไม่อยากพูดอะไรมาก มองไปอีกทีสำหรับกับข้าวเสร็จแล้ว แม่ทำผัดผักมาให้

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 06-09-2012 21:26:47

ขอบคุณนะครับที่มาลงต่อ....เข้าเล้าทีไรแวะมาดูกระทู้นี้ก่อนทุกครั้งจริง ๆ 555+

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 07-09-2012 00:27:11

ต่อนะครับเมื่อกี้ไฟดับฝนตกหนักหนะ

......หมูทอดกระเทียม และก็ไข่เจียว พร้อมกับข้าวเปล่า 2 จาน คนตรงหน้าจัดกับข้าวอย่างน่ากิน และยื่นจานข้าวให้ผมทันทีและนั่งอยู่ข้าง ๆ

......กินข้าวด้วยกันนะ อ่ะนี่เอาหมูไป (ทิงตักต้มเลือดหมูที่ผมชอบใส่จานให้ผม ผมเองก็ได้แต่มองแต่ไม่ได้สนใจอะไร ได้แต่ตักผัดผักของแม่ใส่จานและกิน คนข้าง ๆ มองดูผมกินข้าวเหมือนลุ้นอะไรสักอย่าง ผมเองไม่สนใจอะไรอยู่แล้วก็นั่งกินผัดผักกับไข่เจียวของแม่หิวด้วยกินใหญ่เลยเรา

.......อ่ะนี่ เอาอีกนะ อีกฝั่งยังคงตักให้อีก ผมเองก็ได้แต่เคี่ย ๆ ไว้ข้างจานเพราะไม่อยากกินเนื้อสัตว์เพราะกลัวท้องผูกคือว่ากลัวลำบากตอนถ่ายหนะครับ(เ้ข้าใจนะครับ) แต่เหมือนอีกฝั่งยังคงไม่กินข้าวนั่งเอาช้อนเขี่ยข้าวไปมาก้มหน้า ผมเองก็หิวด้วยก็กินตามปกติ

........นี่ หมูทอดชอบไม่ใช่หรอ ฝั่งตรงข้ามยังคงตักมาใส่จานผม (อือ เป็นเสียงเดียวที่ผมพูดออก แล้วผมก็ยังคงเขี่ยหมูทอดไว้ข้างจาน) ผมก็ยังคงกินตามเดิมอย่างเอร็ดอร่อยเพราะนอกจากข้าวต้มเมื่อเช้าแล้วผมก็ไม่ได้กินอะไรเลย

.........ฟืดดดด

++++ ผมหันตามเสียงที่ได้ิยินคนตรงข้ามนั่งก้มหน้าเขี่ยข้าวพร้อมกับทำท่าขยี้จมูกก่อนจะตักต้มเลือดหมูใส่ชามตัวเองและตักข้าวเข้าปากเป็นคำแรก และตามด้วยอีกหลายคำ แต่คนตรงหน้าไม่มองหน้าผมเลยยังคงนั่งกินต่อ....น้ำใส ๆ ที่ไหลอาบแก้มชายตรงหน้ามันทำให้ผมรู้สึกผิด

++++ ผมตักผัดผักใส่จานให้ชายตรงหน้า " กินแต่หมูเดี๋ยวท้องผูกหรอก กินผักบ้าง" คนตรงข้ามนิ่งไปสักพักพร้อมทำมือปาดแก้มตัวเอง

.......... ก็ไม่เห็นกินเลย ไ่ม่ได้กินอะไรตั้งหลายวัน กินสักนิดนึงนะ (คนฝ่ายตรงข้ามยังคะยั้นคะยอให้ผมกิน ผมตักลูกชิ้นเข้าปากคำนึง ไม่น่าเชื่อว่าคนตรงข้ามผมจะยิ้มได้ขนาดนั้น หลังจากที่กินข้าวเสร็จ ผมก็นอนต่อ(อ้วนตายแหละเมิง) พรุ้งนี้แล้วสินะที่ผมจะได้กลับบ้านสักที

.......เช็ดตัวหน่อยนะ  ....ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ผมก็ถูกดึงเสื้อออก ผมสงสัยว่าผู้ชายคนนี้รักผมจริงหรือเปล่า เหมือนภาพเก่า ๆ มันวนอยู่ในหัวแต่ผมไม่อยากนึกมัน อยากทำอะไรก็ทำไป ผมได้แต่นอนนิ่ง ๆ ปล่อยให้เขาเช็ดตัวผมไปแบบนั้นสบายดีเหมือนแต่พอมาถึงตรงนั้นเขามองหน้าผมและยืนผ้าให้ ผมบอกว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวทำเองผมเอาผ้าห่มปิดก่อนเช็ดน้องน้อย

++++ ผ้าเดี๋ยวโน๊ตซักเอง ทิ้งจะไปทำธุระก็ไปเหอะอยู่้ได้

.......... วันนี้ว่างหนะ เอามา พูดเสร็จพร้อมดึงผ้าเช็ดตัวของผมไปและเดินไปห้องน้ำ ถามผมว่าใจร้ายไปไหมกับบางสิ่ง ถามว่าผมรักมันไหม บอกเลยผมรัก รักมาก ก็แน่นอนคนรักคนแรก  เกลียดมาก เจ็บมาก แต่มัีนก็ผ่านมานานแล้ว แต่ยังไงผมก็ยังกลัว
กลัวจะเป็นเหมือนเดิม ทุกครั้งที่ผมเริ่มใจอ่อน ทุกครั้งที่ผมเริ่มอ่อนแอ ภาพเก่า ๆ ความเจ็บปวดมันจะวิ่งเข้ามาเสมอ มีเสียงบอกว่ากลับไปเป็นเหมือนเดิม แต่อีกเสียงก็บอกว่าระวังจะเป็นอย่างเคย แล้วผมจะทำยังไง ผมผิดไหมที่เป็นแบบนี้ ผมก็แค่สร้างเกราะที่คอยป้องกันเฉย ๆ เพราะผมกลัว ผมนอนคิดทุกคืนทุกวัน ทุึกครั้งที่เจอหน้า อยากกอด แต่ผมกลัวสับสนกับคน ๆ นี้

...........ทิงอยู่จนถึง 3 โมงเย็นแล้วก็กลับวันนี้ผมคงต้องนอนคนเดียวล่ะสิแม่คงมาไม่ได้ แต่ก็ดีแล้วที่แม่ไม่มาเป็นห่วงแม่ด้วยผมเองก็ไม่ใช่ว่าจะช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ซะเมื่อไหร่ ตอนนี้ผมคิดถึงคนที่จากไปอย่างมาก ทำไม หรือผมจะอภัยให้เขา นึกถึงวันเก่าๆ ภาพเก่ามันย้อนเข้า ตอนนั้นอยู่ ม.3 เ่ทอม 2 ใกล้จบ ทิงเองไส้ติ่งแตกต้องเข้าโรงพยาบาล อาการหนัก เรานั่งรถมาทุกวันนอนเฝ้าทุกคืน และทุกเช้าจะต้องซื้อต้มเลือดหมูมาให้กิน หมอบอกว่าให้กินผัีกเยอะ ๆ แต่เราก็ยังคะยันคะยอให้กินแต่หมูเพราะอยากให้หายไว ๆ เราร้องไห้เพราะอยากเจ็บแทน ทุกเช้าเราต้องเช็ดตัวให้ทิงก่อนไปโรงเรียน และกลับมานอนเป็นเพื่อนทุกคืนตลอดทิงเข้าโรงพยาบาลเราไม่เคยหนีจากทิงไปสักวันเดียว น้ำตาซึมเลยวุ้ย ซึ้งหรือว่ะ แค่นี้มันชดใช้กันหมดหรือว่ะ การรอคอย10 ปี และการไม่เป็นผู้เป็นคน 2 ปี มันคุ้มกับการกระทำแค่นี้หรือว่ะเข้มแข็งหน่อยดิโน๊ต

..............กลับบ้านมาแล้วเมื่อคืนทิงไปนอนด้วย ในที่สุดกรูก็ใจอ่อนจนได้....

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 17-09-2012 00:53:02

มาติดตามครับ ^^"

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 30-09-2012 12:17:51

การมีอยู่.......

ผมนั่งอยู่ในโลกของอีกใบโลกที่แต่เสียงดนตรี แน่นอนไม่ใช่บ้านผมครับแต่เป็นอีกบ้านที่เป็นเพื่อนบ้าน แต่ด้วยความหน้าด้านอยู่ว่งๆๆไม่รู้ทำอะไรก็เลยมานั่งเล่นเรื่อยเปื่อย แหะๆ อาศัยคอมคนอื่นเขาเล่น

ใครอาจจะรู้ว่าในบางทีแล้วคนที่ดูสนุกสนานแต่กลับมีหลากหลายอารมณ์ในตัวเอง ก็แน่นอนก็เขาเป็นศิลปินนี่หว่า ผมเองตอนนี้ก็ใช้ชีวิตอย่างปกติสุข เหมือนคนทั่วไปตอนนี้ไม่ได้อยู่บ้านแล้วครับออกมาเช่าบ้านอยู่ อย่าถามนะครับว่าอยู่กับใคร คนที่คนอื่นก็รู้ว่าเป็นใคร

เมื่อคืนนอนไม่หลับแหะ สงสัยเป็นโรคหนังตากระตุกเฮ้ออออ เหนื่อยจังที่จะต้องรู้ว่าเราต้องเผชิญปัญหาอะไรบ้างมันก็เหมือนกับการที่เราเตรียมใจที่จะต้องเจอความทุกข์ เอาล่ะวะกู คนที่เบื่อโลกง่ายอย่างผมจะเอาไงดี

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 20-11-2012 03:02:57

คิดถึงโน๊ตนะ ว่าง ๆ มาลงอีกนะครับ ผมรออยู่นะ จริง ๆ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: SACK ที่ 21-11-2012 01:04:55

เข้ามารอเช่นกันครับ ห่ะๆๆ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 08-01-2013 22:31:06

การถูกทิ้งครั้งแล้วครั้งเล่า นี่มันเจ็บจริง ๆ เหมือนหมาข้างถนนที่ไม่มีเจ้าของ....

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 21-01-2013 22:56:19

ลางสังหรณ์.............

ปิ๊ง....ป๊อง.............ปิ๊ง............ป๊อง..... กลางดึกคืนหนึ่งผมได้ยินเสียงคนกรดกริ่งอยู่ข้างล่าง หันมองไปคนข้างตัวกลับดูสงบนิ่งเหมือนไม่ทีท่าว่าได้ยินเสียง คืนนี้่ช่างเป็นคืนที่เหน็บหนาวในรอบหลาย ๆ ปีที่ประเทศไทยไม่เคยหนาวแบบนี้เลย พรางหยิบผ้าห่มดึงขึ้นมาห่มให้คนข้างตัวที่ตอนนี้น่าจะเข้าพระอินท์จนเพลินขนาดเสียงกริ่งดังขนาดนี้ยังไม่ได้ิยิน

ผมยันตัวเองขึ้นเดินลงบันไดและเปิดไฟด้านล่างของห้อง ในใจคิดสงสัยว่าดึกขนาดนี้แล้วใครกันที่มากดกริ่งจะใช่พี่นักดนตรีที่อยู่ข้างบ้านคงไม่ใช่ จะว่าไปคุณป้าที่เป็นอาจารย์อยู่ตรงข้ามก็คงดึกเกินไป ผมเหลือบมองนาฬิกานี่ ตี 3.30 แล้วหนิน่าจะสว่างแล้วใครกันนะ ในใจก็กลัวว่าเป็นขโมยเลยชั่งดูก่อนว่าเป็นใคร แต่ไม่ทันที่ผมจะสงสัยว่าเป็นใคร มีเสียง เสียงหนึ่งที่เรียกผม
โน๊ต.....โน๊ตหรือเปล่า นนท์เองนะ 

นนท์ ??????  มาได้ยังไงแล้วรู้จักบ้านเราได้ไงเราย้ายมาอยู่กับไอ้ตัวปัญหากัน 2 คนแล้วนี่หว่าหรือว่าจะไปถามแม่ที่บ้านก็ไม่น่าใช่ ผมคิดใคร่ครวญและส่งสัยว่าการมาของนนท์นั้น มันคืออะไรกันแน่แต่ไม่ทันที่ผมจะเอยปากร้องทักนนท์ก็พูดเสียก่อน

นนท์.. โน๊ตเปิดประตูก่อนใจคอจะให้อยู่ข้างนอกหรือไง
โน๊ต... นนท์รอแป๊บนะ (กลัวว่าถ้าให้ข้างบนตื่นขึ้นมาคงเป็นเรื่องไม่ต้องนอนแน่) แต่ก็เปิดประตู นนท์ยืนรออยู่หน้าประตูเพียงคืบใบหน้าดูผอมเรียวแต่ยังคงเห็นแววตาที่เป็นประกาย นนท์ยิ้มบาง ๆ ให้พร้อม ๆ กับยืนมาจับมือผมแล้วดึงเข้าไปกอดผมกอดตอบรับนนท์ เรายืนกอดกันหน้าบ้านอยู่พักหนึ่งก่อนที่ผมจะเป็นคนผละออกและชวนนนท์เข้าไปในบ้านแต่นนท์กลับบอกว่าเข้าไม่ได้หรอกเดี๋ยวคนข้างในว่าเอาอยู่้คุยหน้าบ้านดีกว่า เราเดินไปตรงโต๊ะหินอ่อนหน้าบ้านแล้วนั่งลงกับเก้าอี้คนละฝากและหันหน้าคุยกันเป็นครั้งแรกในรอบ 3 ปีที่เราเจอกันนนท์ดึงมือผมไปจับ จนผมสัมผัสได้ว่านนท์คงหนาวเพราะมือนนท์เย็นมากผมได้แต่ใช้มืออีกข้างกุมมือนนท์ นนท์คงทุกข์มาสินะเพราะดูจากท่าทีแล้วนนท์ดูเศร้าถึงจะยิ้มออกมาก็เถอะ ทุกอย่างเงียบมีเพียงนนท์ที่จ้องตาผม ทุกอย่างปกคลุมด้วยเงียบมีเพียงเสียงลมที่พัดกระทบใบไม้ให้ได้ิยินเป็นระยะ ๆ ลมหนาวปีนี้มันหนาวจริง ๆ ผมสังเกตุนนท์ก็ถึงกับอึ้งนั้นผ้าพันคอที่ผมถักให้นนท์วันเกิดนี่หว่า

นนท์.. โีน๊ต นนท์จะมาลาโน๊ตหนะคือนนท์ต้องไปแล้ว อาจไม่ได้เจอโี้น๊ตสักระยะแต่นนท์จะอยู่ใกล้ ๆ โน๊ต และอ๋อม แอ๋ม (อ๋อม แอ๋ม เป็นลูกฝาแฝดชายหญิงของนนท์) นนท์ดึงมือผมจับกระชับแน่นขึ้นจนผมรู้สึกว่านนท์มันกำลังเครียดอยู่ นนท์พูดซะผมใจคอไม่ดีมันคงต้องมีเรื่องมาแน่ ๆ มันชอบเป็นแบบนี้ตลอดหากมีเรื่องเครียด ๆ

โน๊ต... นนท์หลับตาดิ นนท์ทำอย่างว่าง่าย ผมเอาอีกข้างไปประกอบที่แก้มทางซีกขวาดูเหมือนใบหน้าของนนท์จะตอบรับการสัมผัสของผม นนท์ร้องไห้จากดวงตาที่ตอนนี้แม้จะปิดอยู่เสียงสะอื้นที่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ มันคงเจอเรื่องทุกข์มาเยอะสินะเป็นแบบนี้ตลอดเลยนะนนท์ ชอบทำตัวเข้มแข็งทั้ง ๆที่ตัวเองอ่อนแอ ชอบแบกรับทั้งที่ตัวเองแทบจะืยืนไม่อยู่ ผมได้แต่ใช้มือลูบแก้มและใบหน้าของนนท์ที่ตอนนี้ชุ่มไปด้วยน้ำตาจนมันทำให้ผมร้องไห้ไปด้วย นนท์ืยืนมืออีกข้างมาเช็ดน้ำตาให้ผมพร้อม ๆ กับที่ผมสูดลมหายใจเพื่อกลั้นน้ำตาให้มากที่สุด ไม่รู้สิการมาของนนท์ครั้งนี้มันทำให้ผมเศร้า นนท์ทำเหมือนว่าจะไม่ได้เจอนนท์อีกแล้ว นนท์ยิ้มและหัวเราะกลบกลื่นแต่ในตาที่เืจือสีแดงเมื่อยามกระทบแสงนีออนมันก็ปกปิดไม่ได้เลยว่านนท์เศร้าอยู่ นนท์เริ่มต้นที่จะพูดก่อน

นนท์ ... โน๊ตนนท์คงมีเวลาไม่มากแต่มันก็มากพอสำหรับ 3 ปีที่นนท์ไม่ได้เจอโน๊ตเลย นนท์หนะมาแอบดูโน๊ตบ่อยๆนะแต่โน๊ตไม่รู้เอง ดีแล้วที่โน๊ตไม่รู้ นนท์มีความสุขที่โน๊ตมีความสุขนะ เชื่อเหอะว่าโน๊ตเป็นคนแรกและคนเดียวที่เห็นไอ้นนท์คนนี้อ่อนแอนะ นนท์เป็นห่วงโน๊ต เป็นห่วง อ๋อม แอ๋ม มีอะไรอีกหลายอย่างที่นนท์อยากทำให้โน๊ตที่ไม่เคยทำให้ นนท์ติดค้างโน๊ตหลายอย่าง โีน๊ตอย่าพึ่งพูดขัดนนท์เลยนะ นนท์ยิ้มพรางเอามือทั้งสองจับใบหน้าของผม "ดีใจที่ได้เจอกัน" หากได้เจอกันอีกครั้งก็ขอให้จำกันได้ในทันที ไม่ว่าจะกี่ครั้งก็ขอให้ได้เจอและได้พบ

โน๊ต... นนท์พูดเหี้ยไรเนี๊ยะ นนท์เป็นอะไรบอกโน๊ตมาดิ ผมรู้สิน้ำตาผมเริ่มไหลออกมาทั้งหวงทั้งกังวลกับสิ่งที่นนท์พูด
นนท์ ... สัญญาสิโน๊ตเจอกันอีกครั้่งจะไม่ร้องไห้ สัญญากับนนท์ก่อน
โน๊ต .... เออ สัญญาถ้าร้องขอให้เป็นลูกหมา  นนท์ยิ้มเบา ๆ พร้อมกับลุกขึ้น เราทั้งสองลุกขึ้นจากโต๊ะหินอ่อน
นนท์.... ต้องกลับแล้วโน๊ต มีหลายอย่างที่อยากบอกโน๊ตแต่ให้โน๊ตรู้ด้วยตัวเองดีกว่า ยังไงซะเมื่อวันนั้นมาถึงนนท์จะมารับโน๊ต
           แต่ก็คงอีกนาน นนท์จะอยู่รอบ ๆ ตัวโน๊ตนะ นนท์กอดผมแน่นเหมือนกับว่าผมกับนนท์จะไม่เจอกันอีกแล้วนนท์ผละออก
           พร้อมกับโบกมือ เป็นสัญญาณว่าต้องกลับแล้ว ทิ้งผมให้ยืนร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่หน้า้บ้าน ทำไมต้องร้องขนาดนั้นผมเอง
           ก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็ได้ยินเสียง  โน๊ต ๆ โน๊ต เมิงเป็นอะไรบอกกูสิ....เมิงเป็นอะไร

ผมลืมตาขึ้นพร้อมกับใบหน้าของคนคุ้นเคยเมื่อกี้ผมอยู่หน้าบ้านนี่หน่า แต่ทำไมตอนนี้ผมอยู่บนเตียงนอนทีมีอีกคนทำท่าตกอกตกใจ ผมจับที่ใบหน้านี่ผมร้องไห้หรือนี่ เหตุการณ์เมื่อกี้มันคือความฝันหรือความจริงกันแน่ ผมมองนาฬิกานี่ ตี 5 แล้ว ผมฝันหรือนี่แต่ทำไมฝันมันเหมือนจริงเหลือเกิน หรือมันจะเป็นลางบอกเหตุ คนข้างตัวผมได้แ่ต่เขย่าตัวผม ผมเพียงได้แต่บอกว่าผมฝันร้ายคนที่นอนไมู่้รู้อะไรเลยดึงตัวผมเข้าไปกอดและลูบหลังผมเบา ๆ  แต่มันก็เหมือนความจริง  นนท์เป็นอะไรหรือเปล่าไม่เคยฝันแบบนี้สักที

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 23-01-2013 05:21:42

มาถึงก็เศร้าเลยนะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 13-10-2013 17:36:33

กลับมาย้อนอ่านนบันทึกตัวเอง เขิลๆแหะ ยังจำกันได้เปล่า

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 08-11-2013 02:49:55

จะบอกว่า จำได้ครับ แล้วก็อยากอ่านเรื่องราวต่อไปอีก กลับมาอ่านอยู่เรื่อย ๆ เหมือนกัน ไม่รู้สิ บางครั้งบางตอนของบันทึก มันก็เป็นชีวิตของเราดีดีนี่เอง มันคล้าย ๆ กับว่า ตัวเราเองที่ยังเป็นแบบนี้อยู่ ถ้ามีโอกาสก็กลับมาถ่ายทอดลงอีกนะครับ ขอบคุณครับ
...................
..............
.........
.....
เรื่องบางเรื่องกว่าเราจะลืมได้มันยาก เมื่อเราลืมมันไปแล้ว ก็ไม่ควรเอามันกลับมาให้เจ็บอีก...เขาเคยพูดแบบนี้

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 30-03-2014 03:30:14

กลับสู่นิรันด์.........

 15 มกราคม 2556 ในรถตู้เส้นทางกรุงเทพ -นครสวรรค์ ผู้โดยสารที่กลับภูมิลำเนาเดียวกัน 16 คนในรถตู้มันช่างแน่นและแออัด
แต่เราเองก็ยังอยากกลับถึงแม้จะเป็นที่นั่งเบาะหลังที่ทั้งเบียดและโคลงเคลง ชวนให้อ้วกซะเหลือเกิ๊น ทั้งที่ถ้าเลือกรอบวิ่งตอน 9 โมงเช้าจะได้นั่งได้สบายก็ตามแต่เราก็เลือกเที่ยววิ่ง ตี 4.30 น เพื่อที่จะได้ไปให้ทันวันสำคัญของใครบางคน กล่องของขวัญพร้อมกับขนมเค้ก ถูกรักษาและปกป้องอย่างดี ถึงแม้จะเบียดเสียดจากคนข้าง ๆ ก็ตาม .............

............... การใช้ชีวิตคู่ นี่ก็ 1 ปีกับ 2 เดือน อีก 24 วัน ผมนับมันทุกวัน เพราะทุกวันที่เราอยู่ด้วยกันมันช่างมีค่าและน่าจดจำมันเป็นนิสัยเดิมๆ ที่แก้ไม่หายถึงแม้ผมจะมีชีวิตคู่ แต่การบันทึกความทรงจำผ่านปากกาลงในสมุดเล่มโปรด ผมก็ทำอยู่ประจำ เพราะผมกลัวลืม กลัวลืมเวลาที่มีความสุขที่ผมเคยได้รับมา การได้อยู่กับคนที่ตัวเองรักมันเป็นอะไรที่เรียกว่าที่สุดในชีวิตของผม
มันเป็นความสุขที่มีอยู่ที่ชีวิตของผมรับรู้และสัมผัสได้ จนถึง............

.................ผมทำงานในนครสวรรค์เป็นผู้ช่วยผู้จัดการร้านเกี่ยวกับการบริการที่ทุกคนรู้จัก ผมมีความสุขกับงานและมีความสุขกับชีวิตคู่ เพราะคู่ชีวิตผมก็ทำงานอยู่ที่เดียวกันแต่ต่างบริษัทเท่านั้นเอง เราไม่เคยบอกคนอื่นว่าเราเป็นอะไรกัน แต่ทุกคนที่รู้จักเราก็รู้ดีอยู่แล้วว่าเราคืออะไรกัน ถ้ามีใครถามผมเองจะตอบว่าเป็นคู่ชีวิต ส่วนอีกคนจะตอบว่า "เมีย" บอกว่าผมเป็นเมียมัน
งานของผมจะเป็นงานที่ออกแนวการให้บริการลูกค้า จึงมักมีลูกน้องที่คอยให้ผมต้องคอยอบรมเพื่อให้บริการลูกค้าในสายงานของผม "บอย" บอยเป็นลูกน้องผมที่ผมไว้ใจ ด้วยการรับข้อมูลที่ชัดเจน การช่วยเหลืองานที่ผมทำ การแบ่งเบาภาระงาน บอยจะช่วยผมเสมอ บอย มักจะเรียกผมว่า "เจ๊" เสมอ ผมเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเรียกแบบนั้น ทั้งที่ตัวผมเองก็ไม่ได้ออกสาวเลยสักนิดออกแนวเถื่อนๆ ซะด้วยซ้ำ บอยจะเรียก "ทิง" ว่าเฮียเสมอ พวกเรามักไปกินข้าวด้วยกันบ่อย ๆ บอยจะเป็นลูกน้องที่ไปกินข้าวบ้านผมมากที่สุด เพราะด้วยความสนิทสนม ด้วยความที่เอ็นดู บอย เหมือนน้องคนหนึ่ง มีอะไรผมมักจะสอนบอยเสมอ หรือมีตำแหน่งงานผมก็มักเสนอบอยให้ได้รับตำแหน่งที่เขาควรได้ ในทุกวันทิงจะมานั่งรอผมเสมอ แล้วก็มี บอยเป็นคนนั่งคุยด้วยรอผมเลิกงาน ผมกับทิงมีชีวิตเป็นแบบนี้เสมอ คือตอนเช้าผมจะมากับทิงและเข้างานทันที ส่วนทิงจะเข้างานพร้อมกันและเลิกก่อนผม แต่ผมจะเลิกทีหลังทิงประมาณ 1 ชั่วโมงเพราะด้วยภาระหน้าที่และการรับผิดชอบของงานทำให้ต้องตรวจสอบอย่างละเอียด
ทิงก็มานั่งรอทุกวัน แต่ก็ยังดีที่มี บอย คอยนั่งคุย ผมก็ดีใจที่ทิงมันรอผมแล้วไม่ต้องเบื่อ เพราะผมเห็นมันหัวเราะ ร่า เมื่อได้แกล้ง บอย เสมอ ผมเองก็อดอมยิ้มไมได้กับภาพที่ผมเห็น บอยกลายเป็นสมาชิกอีกคนในบ้านของผมที่แวะเวียนเข้ามาทานข้าวเย็น หรือแม้จะไปเที่ยวกันก็้จะชวนบอยไปด้วยเสมอ งานที่ผมนั้นมีการอบรมบ่อยซึ่งผมเองก็ต้องอบรม ครั้งละ 3-4 วัน ซึ่งตั้งแต่ปีที่แล้ว 55 ก็อบรมไม่บ่อยมากแต่ต้นปีที่ผ่านมาผมเห็นตารางอบรม ยาวเหยียด เห็นแล้วก็ท้อเพราะมันเหนื่อยกับการเดินทางแถมยังมีพรีเซ็นต์งานจากการอบรมครั้งก่อนอีก ซึ่งมันเป็นอะไรที่ปวดหัวสำหรับผมเสมอ แล้วนี่ต้องอบรม 12-15 มกราคมอีกผมหนะปวดหัวตึบเลย ก็วันที่ 15 วันเกิดให้ตัวดีด้วย ซึ่งปีทีแล้วผมซื้อเค้กอ้วยพรตอนเที่ยงคืนวันที่ 15 มกราคม และของขวัญคือเสื้อยืดลายเท่ห์หนึ่งตัว แต่ปีนี้ตรงกับประชุม แน่นอนเมื่อผมบอกข่าวร้ายกับ"ทิง" มันคงต้องโกรธผมแน่ ๆ แต่ผิดคาดมันบอกว่ามันเข้าใจไม่โกรธผม ผมดีใจมาก ที่มันไม่โกรธผม ปีที่แล้วก็ประชุมตั้งหลายรอบ ๆ ละหลายๆ วัน ผมเองก็เหนื่อยเฮ้อ...... การประชุมเป็นไปอย่างเข้มข้นและดุเดือด พร้อมกับการนำเสนอผลงาน และน่าจะเป็นข่าวดีสำหรับเมื่อเขาเลื่อนวันประชุมหัวข้อที่ใช้วันที่ 15 ออกไปเป็นเดือน เมษายน ผมดีใจมากเพราะตรงกับวันเกิดไอ้ตัวแสบพอดี ผมไม่โทรไปบอกมัน หรอก กะว่าจะเซอร์ไพร์สมันซะหน่อย ผมซื้อเค้กเตรียมไว้ แต่ก็ขาดของขวัญ ผมเดินเลือกซื้อของขวัญแต่ก็ไม่มีอะไรที่มันถูกใจเลยสักอย่างเลยนึกขึ้นมาได้ว่ามันอยากได้กางเกงยีนส์ ปีที่แล้วซื้อเสื้อให้ปีนี้ซื้อกางเกงก็แล้วกัน ผมเดินเข้าห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งและเลือกกางเกงยีนส์ยี่ห้อที่มันบ่นนักบ่นหนาว่าอยากได้ขนาดลด 20% ยังต้อง 5840 บาทเงินเดือนครึ่งเดือนกูเลยนะเมิง ขนาดตัวเองยังใส่ตัวล่ะ 299 นี่ลงทุนซื้อให้เลยหรอว่ะ ถ้าไม่รักนี่ไม่่ซื้อให้หรอกนะ ผมให้เขาห่อของขวัญให้อย่างสวยงามในกล่องสีแดง เรื่อง Size กางเกงไม่ต้องพูดถึงจับทุกคืน เอ้ยไม่ใช่ซักทุกวันมากกว่า.............

.................วันที่ 15 มกราคม 56 ผมถึงท่ารถตู้นครสวรรค์ เรียกพี่วินมอเตอร์ไซค์ทันที เพิ่ง 8 โมงเช้าเอง งานที่ทำเข้า 10 โมงนี่หว่ายังไม่ตื่นหรอกมั้ง ผมนั่งซ้อนพี่วินมอไซค์ไปและวาดภาพว่าผมถือเค้กไปเบิร์ดเดย์มันที่เตียงมันคงดีใจ และหายนอยด์ผมในหลายๆเรื่องๆ ผมนั่งไปก็ยิ้มไป วันนี้ผมมีความสุขมากผมอยากกอดมันเต็มทนเพราะทุกคืนผมจะกอด แม้ว่าเราจะอยู่กันมานานแต่ผมก็ไม่เคยห่างเลยสักคืนที่อยู่ด้วยกัน ก็เพราะผมรอของผมมานาน ผมถึงหน้าบ้านเช่าแสนอบอุ่นที่ผมอาศัยมาปีกว่า ๆ ด้วยของพะลุงพะลังผมควักกุญแจออกมาจากกระเป๋าแบบระมัดระวังสคดๆ กลัวมันได้ยินเสียงไขกุญแจเข้าบ้าน ผมปิดกุญแจด้วยความรู้สึกแปลก ๆ เฮ้ย มันลืมล็อคบ้านหรือว่ะ ตลอดเลยเมิง ผมค่อย ๆ เปิดเข้าไป ด้วยความรู้สึกแปลก ๆ ไฟห้องครัวทำไมไม่ปิด นี่ลืมขนาดนี่เลยหรือเมิง ผมปิดไฟห้องครัวที่ตอนนี้ไม่ต้องเปิดไฟก็เห็นชัดสว่างเพราะเป็นเวลา 8.30 แล้ว ผมหาไฟแช็คเปิดกล่องเค้กแล้วจุดเทียนที่เป็นตัวอักษร HDB 27 Y ผมค่อย ๆเดินขึ้นไปได้ไม้อย่างเบา ๆ เพราะกลัวเสียงเอียดอ้าดทำให้มันตื่นผมมองเห็นประตูห้องอยู่ตรงหน้า ใจผมเต้นสุดๆ ปากยิ้มไม่หุบ นี่ผมถึงหน้าประตูห้องแล้ว ผมบิดลูกบิดประตูอย่างช้า ๆ เบาที่สุด
ประตูค่อย ๆ เปิดพร้อมกับแสงสว่างที่ไล่ตามช่องประตูที่ผมเปิดเข้าไป............

.............ผมทำอะไร อะไรเกิดขึ้น ในเสียววินาทีเหมือนหัวใจผมหยุดเต้น เหมือนทุกอย่างมันหยุดลง ลมหายใจผมติดขัด พร้อมกับการสั่น ที่ตามมา ภาพชายสองคนนอนโอบกอดกันหลับอย่างสบายใจอยู่ต่อหน้าผม และหนึ่งในชายคนนั้นคือเจ้าของวันเกิดที่ผมตั้งใจจะเซอร์ไพร์ส... ผมยืนตัวสั่นพูดอะไรไม่ออก สิ่งที่มันแทนความรู้สึกมีเพียงน้ำตาที่ไหลออกมาโดยไม่ต้องสั่งมันก็ไหล
ผมยืนค้างอยู่แบบนั้น แต่ไม่ทันที่ผมจะหันหลังกลับ คนทั้งสองก็ตื่นซะแล้ว คงไม่ต้องพูดถึงเหมือนในละครน้ำเน่าที่พระเอก เมื่อถูกนางเอกจับได้จะแสดงถึงอาการเสียใจ แต่ที่เสียใจมากกว่านั้น คน ๆ นั้น "บอย"  บอยลงจากเตียงที่ผมเคยนอนมานั่งคุกเข่าพนมมือไหว้ผมเหมือนว่าทำผิดกับผมซะเหลือเกิน ผมมองไปรอบๆห้องทำให้ผมรู้สึกเสียใจเข้าไปอีก ถ้าบอกว่าไม่มีอะไรกันผมคงเชื่อ ถ้าหากสิ่งที่ผมเห็นมันคือถุงยางที่ใช้แล้ว 2 ชิ้นอยุ่ในถังขยะตรงประตู ผมอธิบายความรู้สึกไม่ถูก มันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ทุกครั้งที่ผมประชุมเลยหรือเปล่า นี่ผมถูกสวมเขามานานแค่ไหนแล้ว ผมอยากหยุดร้องไห้แต่ผมหยุดไม่อยู่มันหนักเกินไปกับเหตุการณ์แบบนี้ พระเอกของผมยังคงยืนนิ่งผมกับแววตาที่บอกกับผมว่าไม่ได้ตั้งใจ สิ่งที่ผมทำได้ "มีความสุขมากๆ นะเมิง สุขสันต์วันเกิด " ผมค่อย ๆ วางเค้กและกล่องของขวัญลงตรงหน้าผม ไม่ไหวแล้วผมร้องไห้มากไปแล้ว ผมพยายามกลั้นน้ำตา ผมหันหลังทันทีพยายามก้าวท้าวเดินออกมา "อย่าไป เมิงจะไปไหนไม่ได้ " พระเอกของผมเดินออกมาในสภาพผ้าห่มพันครึ่งตัว
มันดึงผมให้หันหน้ามองมัน มันถอยออกจากผม 1 ก้าว สิ่งที่ผมไม่คาดคิดว่าคนอย่างมันจะทำได้ มันคุกเข่าต่อหน้าผมพร้อมก้มกราบผม มันทำให้ผมตกใจจนรู้สึกว่าผมทำอะไรเกินไปหรือเปล่า ผมไม่ได้ทำอะไรหรือพูดอะไรสักอย่าง มันเงยหน้าขึ้นมาพร้อมน้ำตา "เมิงจะเดินหนีกูไม่ได้ กูขอโทษที่ทำแบบนี้ กูเห็นแกตัวเอง กูผิดคำสัญญา กูรู้ กูผิด เมิงจะทำกับกูยังไงก็ได้ มึงจะต่อย เตะกู กูจะไม่สู้เมิงสักอย่างหรือเมิงจะฆ่ากูเลยก็ได้ แต่เมิงอย่าเดินไปจากกู กูขอโทษที่กูยับยั้งอารมณ์ไม่ได้ ถ้าเมิงจะโทษก็ขอให้โทษกู บอยมันไม่ผิด กูเองที่ผิด" ผมนั่งทรุดลงฮวบหลังพิงราวบันไดสองมือผมได้แต่ป้องปิดหน้าที่ตอนนี้ผมกั้นไม่อยู่แล้ว
ผมพยายามตั้งสติลำดับเหตุการณ์ว่าจะทำยังไงต่อไปดี นี่มันชีวิตกูจริงๆใช่ไหม ทำไม ทำไม ถึงเป็นแบบนี้
"พี่โน๊ต" บอยขอโทษ พร้อมกับกราบเท้าผมอีกคน พี่โน๊ตอย่าโกรธเกลียดบอยเลยนะพี่ เป็นเหมือนเดิมนะครับพี่ บอยสัญญา บอยสัญญาจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก บอยจะไม่่มาบ้านพี่ บอยจะไม่ยุ่งกับพี่ทิง แต่พี่อย่าเกลียดผม" อย่าเกลียดผมอย่างนั้นหรือมันเกินที่จะเกลียดไปแล้ว...... ผมดันตัวเองลุกขึ้นยืนแล้วเดินลงบันไดพร้อมกับคว้ากระเป๋าเดินสะพายออกมาทันที
"เมิงจะไปไหน " มันไวจริง ๆ มือใหญ่ๆของมันดึงแขนผมแน่น "กูบอกแล้วว่าอย่าไปจากกู คุยกับกูให้รู้เรื่องก่อน กูบอกเมิงแล้วว่าเมิงจะทำกับกูยังไงก็ได้แต่อย่าเดินหนีกู " มันลากผมเข้าไปในครัวพร้อมกับยืนมีดให้ผม "เมิงจะแทงจะฟันกู กูจะไม่หลบไม่สู้เมิงแต่อย่าไปจากกู " ทิงปล่อยกูก่อนกูเจ็บ" มันปล่อยมือจากผมทันที ท่าทางผู้ชายที่ปาดน้ำตามันดูทุเรศจริง มันยืนทำท่าปาดน้ำตาเหมือนเด็ก ๆ ผมจับผ้าห่มที่มันห่อตัวมันครึ่งท่อนพร้อมกับถีบมันเต็มแรง ผ้าห่มหลุดออกจากตัวมัน อย่างที่คาดมันไม่ได้ใส่อะไรเลย ผมวิ่งออกจากบ้าน ได้ยินเสียงตะโกนสุดเสียง "โน๊ตตตตตตตตตต" ผมแค่รู้สึกอยากวิ่งหนี อยากหนี ไม่อยากอยู่ ผมวิ่ง วิ่งแบบไม่รู้ว่าเอาแรงที่ไหนมาวิ่ง ผมกระโดดขึ้นรถ ประจำทาง นครสวรรค์ - ลาดยาวท้นทีที่กำลังจอดอยู่ถนนใหญ่ผมไม่รู้จุดหมายว่าจะไปไหนแต่ขอให้ออกจากตรงนี้ก่อน โทรศัพท์ดังขึ้นทันที ผมปิดเครื่อง ในใจล่องลอย นี่เราต้องเจออะไรแบบนี้อีกหรือนี่.......เมื่อไหร่จะหลุดพ้น

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 10-04-2014 19:42:16

อ่านแล้ว shock มาก เห้อ เป็นกำลังใจให้นะครับ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 15-04-2014 17:55:22

บอกตรง ๆ ว่าอ่านจบครั้งแรก เสียใจมาก ๆ รับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้นเลย อ่านจบปิดคอมเลย ทนดูไม่ไหว อ่านอะไรไม่ได้เลย มันแบบบรรยายไม่ถูกอ่ะ ผมติดตามเรื่องนี้มาตลอด เห้อ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 05-07-2014 18:14:11

ยังรออยู่นะ ถ้ามีโอกาศก็เข้ามาเล่าเรื่องอีกนะครับ ถึงมันจะดี จะร้ายยังไง ขอให้มีกำลังใจสู้ต่อไป เป็นกำลังใจให้เสมอ แล้วก็รออยู่ตลอด

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 29-09-2014 03:51:08

ภาชนะ,,,,,,,,,

........ผมยังคงชอบมองพระอาทิตย์ตกดินอยู่เสมอ ในเวลานี้คงใกล้จะค่ำเต็มทนแล้ว ท้องฟ้าที่เริ่มเปลี่ยนสี แดงอมส้มผสมกลุ่มเมฆที่ดูแล้วมันช่างเหมือนท้องฟ้าร้องไห้ซะเหลือเกิน ผมยังคงเดินไปเรื่อย ๆ ตามทางที่ไกลออกไปโดยที่ตัวเองปล่อยใจไปกับสายลมยามใกล้ค่ำ  ผมกลับมาที่เดิม กลับมาอยู่จุด ๆ เดิม ไม่มีอีกแล้วความฝันไม่มีอีกแล้วความสมหวัง เหลือไว้แค่...อดีต

.........หน้ากระดาษที่เต็มไปด้วยลายปากาที่ขีดแล้วขีดอีก ผมไม่สามารถเขียนความรู้สึกที่ตอนนี้มันทรมานมากเท่าไหร่ลงไปในบันทึกของตัวเองได้ เพราะผมเองยังไม่รู้เลยว่าความรู้สึกที่จะใส่มันลงไปควรค่าให้จดจำ หรือควรค่าให้ลืมกันแน่  ชีวิตของผมยังคงดำเนินไปอยู่ในวังวลของท้องทะเล ไร้ซึ่งจุดหมายซึ่งนับวันผมเองก็ยิ่งตกลงไปลึกขึ้นเรื่อย ๆ

........... จากวันนนั้นจนถึงวันนี้มันช่างดูเหมือนพึ่งผ่านไปทั้งที่มันก็ผ่านห้วงเวลามาหลายเดือนแล้ว แต่มันยังคงเหมือนเมื่อวาน เมื่อวานที่เรายังคงคุยกัน เมื่อวานที่เรายังคงนั่งกินข้าวด้วยกัน เมื่อวานที่เรายังหัวเราะร่วมกัน และเมื่อวานที่เรายังคงได้นอนกอดกัน มันคงเป็นเพราะโชคชะตาที่ทำให้เราได้พบกัน และคงเป็นเพราะโชคชะตาที่ทำให้เราจากกัน และถ้ามันเป็นโชคชะตาก็ขอให้เราอย่าได้เจอกันอีกเลย

............หลังจากวันนั้นผมก็ขอย้ายตัวทำงานที่อื่นโดยที่ผมขอให้ปิดเป็นความลับว่าผมย้ายไปอยู่ที่ไหน ผมลบความทรงจำทุกอย่างที่เกิดขึ้น เปลี่ยนเบอร์เปลี่ยน เปลี่ยนที่อยู่ 4 เดือนแล้วสินะที่เราไม่เคยคุยกันเลย แต่ทุกครั้งมันก็แอบได้ยินเสียงของนายก้องอยู่ในหู เราคงกลับเป็นเหมือนเดิมไม่ได้หรอก ภาชนะเมื่อบิ่นหรือแตกแล้วไม่สามารถนำกลับมาใช้ได้หรอก เหลือไว้แค่ความรู้สึกดี ๆ เหลือไว้แค่ความทรงจำที่ดี  ถ้าเป็นไปได้เราอย่ากันอีกดีกว่า เมื่อวานก่อน พี่ "อ๋อ" ผู้จัดการโทรมาบอกว่าคนที่ผมอยากลืมว่าถามหาผมทุกวัน แต่ผมก็คงทำได้แค่ปฎิเสธกับคำพูดของพี่อ๋อในเรื่องของการคืนดี เพราะผมเองไม่อยากทำให้ตัวเองเจ็บมากไปกว่านี้

พี่อ๋อ : โน๊ตพี่ว่าแกกลับมาเครียร์ให้มันจบดีกว่านะ แบบนี้พี่สงสารมัน มันมาหาพี่ทุกวันพูดทั้งน้ำตาขอร้องพี่เรื่องของแก พี่ก็ไม่อยากยุ่งอะไรหรอกนะ แต่เรื่องมันผ่านไปแล้ว พี่บอกกับแกตามตรงพี่สงสารมันว่ะโน๊ต  กูเองก็อึดอัด กูฟังมันพูดจนกูจะร้องไห้ตามมันแล้วเนี๊ยะ มันรักแกมากนะ พี่ว่าแกลองลดฐิธิตัวเองไหม ลองคุยกันใหม่ บรา ๆๆๆ  (พี่อ๋อ เป็นผู้จัดการที่ใจดี แตด้วยท่าทางที่ห้าว ๆมีแต่คนนึกว่าแกเป็นทอม แต่แกเป็นผู้หญิงที่มาดมั่นเป็นหัวหน้าลุกน้องทุกคนรัก และพี่อ๋อก็เป็นเพียงคนเดียวที่รุ้ว่าเราย้ายไปที่ไหน ทุกอย่างเป็นความลับว่าเรายังทำงานอยู่ แต่ในขณะที่คนอื่นกลับคิดว่าลาออกไปแล้ว  ลาออกแล้วจะเอากินล่ะครับ เฮ้อ)
โน๊ต : พี่ก็ช่วยโน๊ตหน่อยนะพี่ อย่าบอกมันนะพี่ ผมไม่อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิมแล้ว ผมเข็ดแล้วครับพี่  พี่อ๋อยังไงก็ห้ามบอกนะครับว่าผมอยู่ไหน เดี๋ยวมันก็ไปเอง พี่ช่วยผม แต่ตอนนี้พี่อย่าพึ่งเอาเบอร์ผมให้ใครนะ ไม่ว่าใครก็ห้ามให้นะพี่

พี่อ๋อ :  กูจะต้องมารับเวรรับกรรมจากแกเนี๊ยะนะ เออๆๆ พี่ไม่บอกใคร แค่ตอนนี้นะ ถ้าพี่ลำคาญมากๆ จะให้เบอร์ที่อยู่ไปคุยกันเองเลย กุเบื่อจะมานั่งเศร้าตอนเห็นมันร้องไห้น้ำตาคลอเนี๊ยะ  แต่ว่าก็ว่านะมันผอมมม ผอม ตอนนี้หน้ามันตอบยังกับผีตายซากพี่สงสารมันจริง ๆ เห็นมันมาทีไรพี่ก็รันทดใจ เอาจริงๆนะ แกให้อภัยมันอีกสักครั้งไม่ได้หรอว่ะ ไอ้บอยมันก็ลาออกไปแล้ว แถมมันยังสารภาพกับพี่อีกว่ามันเสียใจที่เป็นแบบนี้ แกก็ให้อภัยมันเถอะโน๊ต พี่ก็ไม่อยากเห็นแกเป็นแบบนี้ ถือว่าเรื่องเป็นบททดสอบของชีวิตคู่ไม่ได้หรือว่ะ ห๊ะ

โน๊ต : ............ พี่อย่าบอกมันนะว่าผมอยู่ไหน ผม ผมไม่อยากเจ็บแล้วพี่มันทรมาน นะพี่อย่าบอกให้มันทำดีแค่ไหนก็อย่าบอกให้มันทำแบบนั้นต่อไปหรือมันจะเป็นไงพี่ก็อย่าบอกนะพี่ ผมไม่อยากกลับไปที่เดิม

พี่อ๋อ : ทำไมแกดื้อแบบนี้ว่ะโน๊ต พี่อยากเห็นแกมีความสุขมากกว่าทรมานตัวเองแบบนี้ ห่าเมิงสองคนนี้ทำกุปวดกบาลจะแตก ถามพี่นะ พี่ไม่อยากให้แกเลิกกันเลย พี่ว่ามันรักแกมากไม่งั้นคงไม่ติดตามแกขนาดนี้ ยังไงซะแกก็ต้องรู้จักให้อภัย ชีวิตคนเรามันสั้นนะโว้ย วันนี้เมิงมีความทุกข์ พรุ้กนี้ก็มีความทุกข์ อนาคตก็มีความทุกข์ แล้ววันไหนมึงจะมีความสุขว่ะ ปลงๆ บ้างชีวิต คนทุกคนมีผิดพลาด มีพลั้งแกต้องเข้าใจจุดนี้  แกต้องรู้จักการให้อภัย แล้วชีวิตแกจะมีความสุขแค่นี้นะ กูปวดกบาล ตี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
   จบไปแล้วกันณ์เทศจากพี่ที่แสนดีที่คอยช่วยเหลือผมมาตลอด หรือชีวิตผมต้องให้อภัยถึงจะมีความสุขอย่างที่พี่แกพูดจริง ๆ แต่นี้มันครั้งที่ 2 แล้วนะ้ที่เราให้อภัย มันเจ็บมาพอหรือยัง........

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 07-10-2014 18:28:18

ขอบคุณมากๆ ทีมาต่อ แล้วก็ได้ทราบข่าวคราว ความเคลื่อนไหว ยังไงก็เอาใจช่วยนะครับ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 18-10-2014 04:15:15

เวรกรรม

ปั่นๆ งานก็มีแต่งานทำมันเข้าไปทุกวัน โอ้ย....ปวดหัวคิดไงก็คิดไม่ออก นี่มันอะไรกันเนี๊ยะงานหรือว่ายาเร่งโรคประสาทว่ะ
ทำมันทุกวัน ทำแล้วทำอีก ทำแล้วก็ยังไม่ได้ดี ไม่ถูกใจ ผมยังคงนั่งบ่นพึมในช่วงพักเบรกกับเพื่อนพนักงานใหม่ที่ผมเพิ่งย้าย
เข้ามาได้  5 เดือน "ก็เป็นแบบนี้แหละพี่" น้องพนักงานหญิงกล่าวสั้น ๆ ก่อนเธอจะช้อนไข่พะโล้ซึ่งเป็นชิ้นเกรงใจออกจากชาม

อื้อ.....เสียงเพื่อนพนักงานข้าง ๆ ที่พลาดเป้าหมายไข่พะโล้ กรแอมออกมาเบา ๆ เหตุการณ์นี้มันทำให้ผมหัวเราะได้และลืมเรื่องงานไปสักพัก หันมาทานข้าวกับเพื่อน ๆ ทำงาน คุยเรื่องสัพเพเหระ เรื่องนี้บ้างเรื่องโน้นบ้าง คุยกันตั้งแต่เรื่องในโลกลามไปถึงมนุษย์ต่างดาว

บริ้ง.....เสียงไลน์ผมดังเป็นจังหวะบ่งบอกถึง "งานเข้า" ผมเปิดอ่านข้อความมี 2 บรรทัดให้ผมขนหัวลุก
"งานเสร็จหรือยัง ขอรายงานด่วน "
"วันนี้พี่จะไปหาเรานะ ไปเครียร์เรื่องแผนด้วย"
จะใครที่ไหนไปไม่ได้ พี่อ๋อ ผู้จัดการเก่าของผมเอง พอดีพี่เข้าได้โปรโมทเป็นผู้จัดการเขตซึ่งต้องคอยดูแลร้านในจังหวัดใกล้เคียงกัน  เหมือนเสียงสวรรค์ทุกรีบลุกกลับไปเครียร์งานของตัวเองอย่างเร่งด่วน ผมก็เช่นเดียวกันหัวหมุนเป็นบ้า ภายใน 2 ชม.
เสร็จเลย แปลกแหะนี่นั่งทำ 3 วันไม่เสร็จพอพี่เขาจะมาเสร็จภายใน 2 ชม.โอ้วแม่เจ้าอัจฉริยะไปไหมกู

,,,,,,,,,,,, มาแล้ว พี่อ๋อมาแล้ว ผมนั่งแต่ก้มหน้าทำงานอยู่แต่ไม่ได้สนใจอะไรมากเพราะพี่อ๋อกับผม ก็ซี้กันตั้งแต่อยู่นครสวรรค์แล้วจึงไม่แปลกที่ผมจะไม่เกร็งอะไรมาก ดีใจซะอีกที่พี่แกจะมาหา  ตามเสต็ปพี่เขา พอเข้ามาปุ๊บก็บ่น ๆ แล้วก็ชี้โน้นนี่นั้น คนที่ทำงานผมและกลัวแกกันทุกคน เคยไปไหมอ่ะ แบบเกร็ง ๆ แต่ผมไม่นะมันชินแล้ว(หรือด้านหว่า) พอพี่แกมาถึงผมก็ตามประสาบ่นโน้นนี่นั้น ทำไมไม่เป็นอย่างนั้น อย่า่งนี้ ผมก็จดบันทึกตบปากรับคำแก้ไขข้อบกพร่องที่เป็นช่องโหว่ที่แกอธิบายมา พอพูดเสร็จ แก่บอกว่า "โน๊ต กู หิวข้าวว่ะ ไปเป็นเพื่อนกูกินหน่อย  อื้อหื้อ...... กลางวันก็กินมาพุงกางและนี่ยังไม่ย่อยเลย แต่ก็ไปนะ
 :hao6: :hao6: :hao6:

พี่อ๋อ : เออโน๊ต... ผัวเมิงมาด้วยอ่ะ โน้นนั่งรออยู่โน้น
โน๊ต:  ห๊ะ ว่าไรนะพี่ ไหนพี่จะไม่บอกมันไง
พี่อ๋อ :  กูไม่ได้บอก แค่กูขับรถไม่แข็งเลยจ้างมันมาแต่ม้นไม่รู้หรอกว่าเมิงอยู่นี้ กูให้มันเฝ้ารถให้ แต่เมิงไม่คิดจะคืนดีกับมันไงโน๊ต มันน่าสงสารนะ  กูใช้ไรมัน ม้นทำให้หมด แทบจะทำให้ทุกอย่าง ดูมันดิ เหมือนผีเข้าไปทุกวัน ไม่มีราศี ผอมดำ ไม่สงสารมันจริง ๆ หรือถ้ามันไม่รักเมิงนะ กุว่ามันเลือกบอยไปนานและ นี่มันถามถึงเมิงทุกวันเลยนะ กูปวดกบาล กุเลย

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 18-10-2014 11:10:16

ขอบคุณมากๆ ที่มาต่อ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: SACK ที่ 20-10-2014 22:21:39

คุณโน้ต
ขอบคุณที่ยังมาสานต่อเรื่องราวให้เราได้อ่านและได้มีความรู้สึกร่วมกันต่อนะครับ
ยังไงก็เป็นกำลังใจเล็กๆให้คุณโน้ตนะ ไม่ว่าจะเลือกให้มันออกมาเป็นอย่างไร ผมว่าคุณโน้ตตัดสินใจดีแล้วล่ะครับ
เอาใจช่วยครับ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 18-01-2015 01:27:28

ลืมกันเถอะ>>>
ผมยังคงนั่งนิ่งในห้องที่เงียบงันในภาระของความกดดัน ที่ต้องเจอ มันทั้งรุ้สึกท้อและเหน็ดเหนื่อย การได้เผชิญหน้ามันช่างลำบากมากกว่า  ผมยังคงนั่งผิงประตูห้องนอนตัวเอง พร้อมกับใครอีกคนที่นั่งอยู่ด้านนอก ผมถามในใจผมว่าผมกลัวอะไร ทำไมมันช่างกดดันแบบนี้ ในสมองผมตอนนี้มันโล่งไปหมด ไม่มีคำถามไม่มีข้อสงสัย มีเพียงคำตอบเพียงคำตอบเดียว " ไม่อยากกลับไปเหมือนเดิม"
ั..............5 ชั่วโมงก่อน

,,,,,,,,ผมยังคงยืนนิ่งพร้อมกับคนที่ผมหนีหน้ามาตลอด 5 เดือน ไม่อยากพบ ไม่อยากเจอ แต่ทำไม หัวใจผมเต้นแรงแบบนี้ นี่เราดีใจหรือ ผมยังคงยืนเฉย พร้อมกับสายตาที่บ่ายเบี่ยงที่จะประทะกันโดยตรง ผมเฉไฉยคุยเรื่องงานกับพี่อ๋อ และเดินออกจากตรงนั้น แต่ไม่คงไม่ทันซะแล้วเมื่อมีมือปริศนาขว้าแขนผมไว้ ผมสะบัดอย่างแรงก่อนที่ พี่อ๋อจะพูดว่า "  อือ คุยกันก่อนนะ พี่ไปทำธุระแป๊บ" ยังไม่ทันที่ผมจะพูดอะไรพี่อ๋อก็เดินนำหน้าผมไปซะแล้ว

-----ตัวปัญหา----  โน๊ตกินข้าวหรือยัง...
----Note----  ผมนิ่งไปสักพักก่อนที่ก่อนจะตอบ " แล้ว"
-----ตัวปัญหา----   กินเยอะหรือเปล่า ผอมไปนะ ไม่สบายหรือเปล่า ทำงานหนักไหม แล้วตอนนี้อยู่กับใคร พักอยุ่ที่ไหน@#@@!@#และคำถามมากมายก็พรางพรูออกมายังกับพรุแตก
----Note---- ผมสะกดคำถามด้วยประโยคเดียว " ผมไม่จำเป็นต้องบอกคุณ"
ทุกอย่างหยุดนิ่ง หน้าของอีกฝ่ายที่ตอนนี้เริ่มลดสายตาลงพื้นทำให้ชัดว่า สภาพมันตอนนี้โทรมจริง ๆ หน้าตอบลง ผิวคล้ำขึ้น ตาดำคล้ำหน้าหมองดูเป็นคนไม่มีราศี ผมหันหลังกลับและเดินกลับไปทำงานต่อปล่อยให้อีกฝ่ายยืนอย่างหมดอาลัยตายอยาก
ผมกลับมาทำงาน พยายามหยุดคิดเรื่องที่เกิด ไม่กลับไปคิดใหม่ไม่เอาเรื่องเดิมมาคิดซ้ำ ซึ่งผมก็ทำได้ เพราะตลอดเวลา 5 เดือนผมคิดเรื่องซ้ำ ๆ มาเป็นพัน ๆ รอบ เหมือนหนังที่ฉายซ้ำแล้วซ้ำอีก กว่าผมจะหยุดการฉายหนังเรื่องนี้ได้ ก็ทำเอาผมเกือบแย่เหมือนกันผมคงเก็บหนังเรื่องนี้ล็อกกุญแจมันเก็บไว้ ไม่อยากเอากลับมาฉายซ้ำอีก และไม่อยากดูต่อ เพราะผมไม่อยากรุ้ตอนจบ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 18-01-2015 02:24:08

เข้าใจเลย ความรู้สึกแบบนี้ ลึกๆ แล้วอยากให้โน๊ตให้อภัยอีกสักครั้งนะ

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 20-03-2015 00:49:07

กลางดึก......
ไม่รู้ว่าเวลามันเดินไปถึงไหนแล้ว แต่มันก็คงจะเหมือนเมื่อวาน  เวลาก็ยังคงเดินต่อไปเรื่อย ๆ เดินไปชนเวลาเดิม ๆ
แต่ความจริงเวลาไม่เหมือนเดิม  เพียงแค่...... ความทรงจำของเวลา มันสามารถย้อนกลับมา และก็หายไป ตามกาลเวลา
ที่เดินผ่านตัวเราไป ก็เท่านั้นเอง

....................... ตัวเรา ยังคงนั่งพิงประตู ที่ฝากมีใครอีกคนนั่งพิงเหมือนกัน แม้เราจะนั่งอยู่ใกล้ ๆ แต่มันก็เหมือนมีกำแพง
ที่หนาแน่นกั้นเราให้ห่างออกจากกัน กำแพงนั้นหรือ คือ กำแพงใจ  มันเป็นกำแพงที่เราสร้างขึ้นมาเพื่อขังความรู้สึกเจ็บปวด
และป้องกันตัวเองจากความเจ็บปวดที่กำลังจะหาเรา  แต่ ตอนนี้ทำไม เราถึงรู้สึกว่า......กำแพงที่เราสร้างมันช่างสูงชัน หรือเป็นเพราะเราไม่คิดที่จะปีนมันออกไป

..................... ความเงียบยังคงถาโถมเข้ามา เงียบซะจนได้ยินเสียงหัวใจของตัวเอง ทำไมมันบีบคั้นหัวใจแบบนี้นะ ทำไมต้องเป็นเราที่ต้องเจอเรื่องแบบนี้ ทั้งนี้หนีออกมาแล้วแต่ทำไม ถึงหนี้ไม่พ้นสักที ทำไมถึงต้อง.......รู้สึกแบบนี้ พอแล้วไม่เอาแล้ว
ไม่อยากร้องไห้อีกแล้ว ทำไมมันถึงคุมไม่อยู่ ทำไมร่างกายไม่เคยทำตามความคิดตัวเองสักที ขอร้องสักทีน้ำตา ช่วยหยุดตามความคิดสักครั้งได้ไหม นี่เราสั่นอีกแล้ว ตัวเราสั้นอีกแล้ว ไม่อยากคิดเลย ความคิด ภาพต่าง ๆ ขอร้องช่วยหายไปหน่อยได้ไหมสักวินาทีก็ยังดี ขอให้ใจดวงนี้ได้เข้มแข็งสักครั้งได้ไหม นี่เราคุมตัวเองไม่อยู่อีกแล้ว ทำได้แค่เพียงเอามือปิดปากของตัวเอง
อย่าสะอื้นล่ะขอร้อง

............ตัวปัญหา...ร้องไห้อยู่ใช่ไหม ? ขอโทษนะ ขอโทษจริง ๆ แต่.....ก็ขาดโน๊ตไม่ได้เหมือนกัน ไม่ได้ขอให้อภัยหรอกนะ เพราะรู้ตัวเองว่าทำผิด  แต่ถึงอย่างนั้น ก็คงต้องตามหา ถึงแม้จะหาถึงแม้จะต้องตามหาไปตลอดชีวิต ถึงทำตามคำสัญญาที่จะมีคนอื่นไม่ได้  แต่ขอทำตามสัญญาว่าจะไม่ทิ้งกันไปตลอดจนตาย  รู้ไหม....เมิงรู้ไหมโน๊ต  กูนั่งรอเมิงอยู่หน้าบ้านทุกวัน ตื่นแต่เช้ามารอเมิงที่ทำงานเผื่อเมิงจะกลับมาทำงาน กูทำแบบนี้ตลอดทุกวัน นับจากวันที่เมิงหายไป กูนั่งรอที่ท่ารถหน้าบ้าน หวังว่าเมิงจะหายโกรธแล้วกลับมา กูรีบกลับมาทำกับข้าวของโปรดที่เมิงชอบกิน หวังว่าสักวันนึงเมิงจะกลับมา กลับมากินข้าวกับกูที่บ้านไข่เจียวที่เมิงชอบกิน ที่บอกว่ากูทำอร่อยที่สุด กูก็ทอดให้ทุกวันแต่กูก็นั่งกินคนเดียว คนเดียว ๆ จริง ๆ  กว่ากูจะหลับตานอนได้ในแต่ละคืน แม่งมันช่างแสนลำบาก เมิงเชื่อไหมเสื้อที่เมิงใส่แม่งกอดไม่อุ่นเท่าเมิง แต่มันก็ทำให้กูหลับตาลงได้ทุกคืน
กูก็แค่หวังให้เจ้าของเสื้อผ้ามันกลับมา กลับมาหากูสักที กูจะตายอยู่แล้ว แต่ก็ยังตายไม่ได้ กูบอกตัวเองว่ายังไงกูต้องตามหาเมิงให้เจอก่อน อย่างน้อยสักก่อนกูจะตายก็อยากเจอเมิงอีกสักครั้ง กูเคยคิดนะถ้าเกิดกูตามหาเมิงไม่เจอ ถ้ามีปาฎิหารย์สักครั้งกูจะขอแค่อย่างเดียว กูขอให้ก่อนตายให้กูจำเมิงได้ก็พอ แค่นั้น...........

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: addseo1115 ที่ 09-04-2015 17:36:53

 o18 ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่แบ่งปันนะครับ สนุกมาก

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Paragonb ที่ 24-05-2015 00:14:08

สวัสดีคับ ผมชื่อเบนซ์ พึ่งโพสครั้งแรกเพราะเรื่องนี้เลยนะครับ ตอนแรกผมแค่อ่านผ่านๆ ไปเรื่อยๆจนถึง "บันทึกเล่มแรก" ที่ทำให้ติดตามมาจนถึงตอนนี้

ผมพึ่งรู้ว่าชีวิตจริงยิ่งกว่านิยายก็ตอนนี้แหละ  :m15: เท่าที่ผมพอสรุปใจความได้คือ พี่โน๊ต รักคนที่ชื่อ ทิง มานานมากๆ แล้วในที่สุด เขาก็กลับมาหาพี่และคิดแบบเดียวกัน แต่ด้วยเหตุผลอะไรซักอย่างทำให้เขาประชดพี่ด้วยการแต่งงานกับคนอื่น ทำให้พี่ทำร้ายตัวเอง แต่ในที่สุดเขายังคงตามตื๊อพี่จนพี่ใจอ่อน และก็ได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง แต่แล้ว....ก็เกิดเรื่องราวไม่คาดฝัน :katai1:

ผมสงสัยหลายประเด็นมากเลยอะครับ  :hao4: ตั้งแต่เรื่องที่ พี่ทิง เขาไปต่างประเทศสรุปกลับมานอกจากภาษาแล้วได้อะไรบ้าง ทำให้ชีวิตพี่โน๊ตดีขึ้นหรือป่าว แล้วจากที่พี่โน๊ตเล่าพี่ทิงเขาดูรักพี่มากๆๆๆเลยนะ ทำไมถึงไปมีอะไรกับคนอื่นได้ทั้งที่ก็อยู่ด้วยกันบ่อย พี่โน๊ตได้ถามเหตุผลเขาไหม เพราะถึงอย่างไรคนเรามี "โอกาส" ทำเรื่องที่ "ผิดพลาด" ได้แต่เมื่อเคย "ทำผิด" ต้องจำไว้เป็นบทเรียนไม่ให้มี "ครั้งหน้า" อีก ทั้งนี้ต้องดูเหตุผลประกอบด้วยส่วนหนึ่งว่ามีน้ำหนักพอรึเปล่า

อีกเรื่องหนึ่งที่ผมสงสัยคือ นนท์ กับ คิมหันต์ นี่คนเดียวกันใช่ไหมครับ แล้วตอนลางสังหรณ์ของพี่โน๊ต นี่สรุปเขายังมีชีวิตอยู่อะป่าว หรือชะตากรรมเป็นยังไงบ้าง ???

ถ้าพี่ว่างอย่าลืมมาอัพเดตด้วยนะครับ แล้วไว้ผมจะมาเยี่ยมใหม่   :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: note23_naruto ที่ 29-05-2015 01:48:32

ตอบข้อสงสัยนะครับ
เรื่องแรก ทิงไปมาเลเซียครับไปเป็นช่างซ่อมเกี่ยวกับโรงงานครับ  แล้วได้ภาษามาด้วยด้วยครับแล้วก็ความรู้เรื่องช่างกลับมาพร้อมใบรับรองการทำงาน คือทำงานที่โน้นมันก็มีเงินเก็บมาเยอะพอควร แต่พอกลับมามันเข้าใจผิดพี่เรื่องพี่กับคิมหันต์ มันประชดพี่ไปแต่งงานกับหนิงเฉยเลย ตอนนั้นชีวิตพี่พังราบ

นนท์ กับ คิมหันต์ คนเดียวกันครับ ตอนนี้นนท์ไปสบายครับ หลับไปหลายปีแล้ว เหลือหลักฐานเป็นลูกแฝดไว้ แต่พี่ไม่กล้าไปเยี่ยมหรอก เพราะกลัว กลัวอะไรหนะหรือพี่ว่าเราก็รู้ดีถ้าอ่านจากที่ลงไว้นะ พูดแล้วก็ขนลุก พูดถึงไม่ได้ด้วย พูดทีไรเป็นต้องฝันถึงตลอด แต่ความรู้สึกพี่นะเขายังไม่ไปไหนหรอก ที่เขาเรียกว่าเวลาคนเราจากไปจากโลกแล้วยังไม่หมดเวรกรรม วิญญาณจะต้องใช้เวรกรรมจนกว่าจะหมดอายุขัย เฮ้อ พูดแล้วพี่ก็คิดถึงนนท์นะ นนท์เป็นเพื่อนหรือมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน คนที่เราสนิทใจ นนท์เข้ามาตอนทิงไปทำงานที่ต่างประเทศไปทำงานอยู่ด้วยกันมันก็เลยผูกพันธ์ แต่ไม่เคยมีความสัมพันธ์แบบนั้นนะครับ
แต่ถ้าจูบนี้ ก็หลายหนอยู่ 55555 ว่าไปเมื่ออาทิตย์ก่อนยังฝันถึงนนท์อยู่เลยครับ ฝันว่านนท์มานั่งคุยด้วยตลอด แต่แปลกนะทั้งที่ในฝันก็รู้ว่านนท์จากไปแล้ว แต่พี่กลับสบายใจยังไงก็ไม่รู้ บางทีแล้วมันอาจยังคงวนเวียนอยู่ข้างพี่ ๆ ก็เป็นด้ายยย
็

หัวข้อ: Re: ทำความฝันของตัวเองซะ
เริ่มหัวข้อโดย: Paragonb ที่ 10-06-2015 20:24:57

เสียใจด้วยนะครับ  :m15: ตอนที่อ่านก็ยังนึกไม่ถึงว่าไปจริงๆ คิดว่าพี่แค่ฝันไปเฉยๆ(คิดเข้าข้างตัวเองมากๆ)  :mew2:

พี่โน๊ตก็ทำบุญให้เขาเยอะๆนะครับ เผื่อพี่เขาจะได้หลุดพ้นจากโลกนี้ไวๆ   :call:

แล้วพี่โน๊ตยังสบายดีป่ะครับ กับพี่ทิงยังโอเคอยู่ไหม   :-[

ช่วงนี้ผมก็พึ่งเริ่มทำงาน ถึงพึ่งเข้าใจชีวิตมนุษย์เงินเดือนก็ตอนนี้หละครับ มีเวลาเล่นคอมอย่างมากก็ 2-3 ชม./วัน

น่าเบื่อที่สุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  :katai4: