โอย ในที่สุดก็สุขีสโมสร ไม่เสียแรงที่เจ๊อุตส่าห์เคี่ยวเข็ญ ส่งแรงเชียร์แรงใจไปให้ แล้วเขาทั้งสองก็เป็นหนึ่งอันเดียวกันโดยสมบูรณ์ แม้ว่าตอนก่อนๆ หน้านั้นจะด่าเข็มทิศไว้เสียเยอะ แต่ตอนนี้กลับอินกับคำพูดของฮี และเราสัมผัสได้ว่าฮีหมายความตามคำพูดจริงๆ โธ่...ถ้ารักขนาดนี้แล้วนังเบ๊บจะทำยังไงคะ ต้องหมั่นออกกำลังกายแล้วนะ จะได้รับมือกับความ "รัก" ของพี่เข็มได้
จริงๆ ความรักที่ดีที่สุดก็คือความรักที่ธรรมดา เรียบง่าย แต่เป็นรักที่ซึมลึกและมั่นคง ดำเนินไปอย่างไม่ขาดตอน ดั่งเช่นสายน้ำไหลลงทะเล น้ำที่ผุดจากตาน้ำไม่มีวันเหือดแห้ง ก็เหมือนรักที่จะยังคงเป็นไป แม้ว่าไม่ได้วิเศษวิโสในสายตาใคร แต่รักก็ส่องสว่างอยู่เต็มหัวใจของเขาทั้งสอง ฮือ...
ป.ล. สัมผัสถึงความหื่นของเข็มทิศ จ่าอย่ารุนแรงกับผู้กำกับเบบี๋มากเกินไปนะคะ
ป.ป.ล. ขอบคุณคุณเวสต์มากๆ เด้อค่าสำหรับตอนพิเศษนี้ ขอตัวไปทำงานหาเงินมาอุดหนุนเล่มก่อนนะคะ