หน้าไปโดนไรมา
(ถามแล้วก็จับใบหน้าของคนที่นอนหนุนแขนอยู่พลิกไปมา สำรวจบาดแผลตรงอื่น นึกว่าได้มาจากทีมบิวดิ้ง)
โกนหนวด
มีหนวดกับเค้าด้วยเหรอเรา
ไม่มีอ่ะ แต่อยากมี
จะอยากมีไปทำไม แบบนี้ก็ดีแล้ว
ไม่เอาอ่ะ ไม่แมน
จะแมนไปไหน
ไม่ไปไหน แมนอยู่แถวๆ นี้แหละ
หึ หึ แล้วสำเร็จมั้ย
ก็พยายามอยู่ เค้าบอกถ้าโกนบ่อยๆ มันจะขึ้น
พยายามมานานยัง
ตั้งแต่ปวช.
ฮ่า ฮ่า นานขนาดนั้น เลิกหวังเหอะ
ไม่ ความพยายามอยู่ที่ไหน ความ…
พยายามก็อยู่ที่นั่น ฮ่า ฮ่า
เบื่อพี่ปอนด์วะ ชอบล้อ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
@@@@@@@@@@
พี่ปอนด์ครับ
ครับ
เดี๋ยววันนี้กลับดึกนะครับ
ทำไม
พี่มอญที่อยู่ไฟแนนซ์อะครับ เค้าได้เลื่อนตำแหน่ง เค้าชวนไปฉลอง
ที่ไหน
ที่…. อยู่ตรงสุขุมวิท 23
ใครไปบ้าง
มีพี่มอญ พี่ชิน พี่แมกซ์ พี่กานต์ พี่แชมป์ พี่อิ๊ก แล้วก็ผม คนอื่นติดธุระหมด
ก็ไปสิ
ไม่ห้ามเหรอ
อยากให้ห้าม?
ไม่อยากอ่ะ แต่สงสัย
ไม่ต้องสงสัย สามทุ่มเดี๋ยวพี่ไปรับ
หูยย สามทุ่มยังไม่ทันเมาเลย ห้าทุ่มดิ
ให้ไปเฉยๆ ไม่ได้ให้เมา
อึ้มมม….
หึ หึ สี่ทุ่ม คนละครึ่งทาง
ก็ได้
%%%%%
(สี่ทุ่มห้านาที)
กานต์: ไอ้พล พ่อมึงมา
พล: ฮึ?
กานต์: สามนาฬิกา
(ทุกคนในโต๊ะยกเว้นสุรพลหันไปมองตามที่กานต์บอก เห็นชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ในชุดทำงานกำลังเดินตรงมาที่โต๊ะ)
กานต์: พี่ปอนด์ หวัดดีครับ
(ตาวันพยักหน้าให้คนทักยิ้มๆ จำได้ว่าเป็นรุ่นพี่คนสนิทของสุรพล แล้วก็ถามคนที่นั่งตาเยิ้มยิ้มหวานให้เขา)
อยากกลับหรือยังเรา
ไม่อยากได้ป่าว (ลิ้นชักจะพันกัน)
ได้
ฮึ? (ทำหน้างง)
(ตาวันยิ้มเฉย ดึงร่างบางให้ลุกขึ้นก่อนจะนั่งลงแทนที่ แล้วรั้งให้อีกฝ่ายนั่งลงบนตัก คนในโต๊ะก็มองยิ้มๆ แต่ไม่มีใครกล้าแซวเพราะยังไม่สนิท)
คนไหนได้เลื่อนตำแหน่ง
กานต์: พี่มอญครับ คนนั้น
ยินดีด้วย
มอญ: ขอบคุณครับ (พูดอย่างนอบน้อมเพราะรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร แต่ที่ไม่รู้คือคุณตาวันคือพี่ปอนด์ของสุรพล ตอนแรกนึกว่าจะเป็นป๋าอายุสักสี่สิบห้าสิบซะอีก)
เดี๋ยววันนี้ผมขอเลี้ยงเอง
มอญ: ไม่เป็นไรครับ ผมเกรงใจ
ไม่ต้องเกรงใจ ผมเต็มใจ นอกจากว่าคุณรังเกียจ
มอญ: งั้นก็ขอบคุณครับ
ทุกคนไม่ต้องเกรงใจนะ สั่งได้เต็มที่
ทั้งโต๊ะ: เย้!!!! (เริ่มเมาเสียงเริ่มดัง)
(หลังจากคุยกันคนอื่นๆ ในโต๊ะสักครู่ ตาวันก็หันกลับมาสนใจคนที่นั่งอยู่บนตัก)
กินไปกี่แก้วแล้วเรา
กานต์: นับไม่ถ้วนแล้วพี่ เดี๋ยวเติมๆ
พี่กานต์ขี้ฟ้องวะ เดี๋ยวโดน
หึ หึ จะไปทำไรเค้าได้ ยืนยังไม่ค่อยจะอยู่
ดูถูก เดี๋ยวยืนให้ดู
(อ้อมแขนแข็งแรงกอดกระชับเอวบางแน่นขึ้น เจ้าของแขนหัวเราะขำๆกับท่าทางไม่ยอมแพ้ของอีกฝ่าย)
เชื่อแล้วว่าเก่ง ไม่ต้องพิสูจน์ก็ได้
(คนเก่งยกแขนทั้งสองข้างโอบรอบคอของคนรักแล้วยื่นหน้าไปจุ๊บแก้มอีกฝ่ายเบาๆ)
รักพี่ปอนด์ที่สุดเลย
หึ หึ รักพี่เฉพาะตอนเมา?
ใครบอก รักทุกตอน
(ตาวันอมยิ้ม ถามคนที่เอียงศีรษะซบอยู่บนไหล่ขำๆ) ตอนไหน ไม่เห็นเคยรู้
ตอนยิ้ม ตอนหัวเราะ ตอนแกล้งดุ
มีแกล้งดุด้วย ทำไง
ทำแบบเนี้ยะ (กอดอกแล้วทำหน้าดุเลียนแบบ)
ทั้งโต๊ะ: ฮ่า ฮ่า ฮ่า
มอญ: เมาแล้วพลชอบอ้อนเหรอ
กานต์: ป่าวพี่ ปกติเมาแล้วมันจะซึม นั่งตาเยิ้ม ไม่ค่อยพูดกับใครหรอก โดนยาปะวะเนี่ย ฮ่า ฮ่า
@@@@@@@@@@