หัวข้อ: ▙▜ รักนี้มีล้อ ◯ น้องเก้า VS พี่แตซอง [Rewrite] ▛▟

[akiko]

จะมีตอนพิเศษต่อมั๊ยคะ อยากอ่านว่าตอนนี้ความรักของสองคนเป็นอย่างไรบ้าง 

[เพื่อนบ้าน]

แล้วเก้าได้กลับไปหาพี่แตซองอีกไหมอ่ะ อยากรู้หลังจากวันนั้นเค้าได้ติดต่อกันอีกหรือเปล่า -3-

[pp4]

ตอนจบทีไร คิดถึงตอนพิเศษทุกที...(มีมั้ยน้อ~ 555)
ใจหายเล็กๆอ่ะ แต่อย่างน้อยยังรู้ว่าคุ้มค่าที่อยู่ด้วยกันล่ะนะ

[tuek]

ประทับมากๆเลย
อ่านตอนนี้น้ำตาซึมเลยอะ
+ 1 นะคะ
ปล.อยากรู้ว่าตอนนี้เก้ากับพี่แตซองเป็นยังไงบ้างยังติดต่อกันอยู่ไหม

[-Otto-]

ประทับใจเรื่องนี้มากเลยค่ะ

[froggy]

ชอบอ่ะ. ซึ่ง

[Salome]

ที่สุดเราก็หลงรักพี่แตซองกับเก้าจนได้ จบแล้วใจหายจัง 

[darkeyes1]

ชิ  จบเศร้า  จบเหงาอย่างที่บอกจริงๆด้วย  จะว่ายังไงดี  อยากอ่านตอนตลังจากมาเจอกันอีกครั้งจัง
แต่คงต้องรอสินะ  เหอๆ  เฮ้อ....  เศร้าจริงๆ

[navysilver]

จบแบบเป็นชีวิตจริง พบ พราก จาก เจอ ป็นเรื่องธรรมดา

ชอบความคิดพี่แตซองนะ ตอนที่สัญญา ก็เชื่อว่ารักกันจริงๆ คิดอย่างนั้นจริงๆ แต่พออะไรไมันเปลี่ยนไป ความคิดมันก็เปลี่ยน อะไรที่เราคิดว่าแน่นอน วันหนึ่งมันก็อาจจะไม่แน่นอนแล้วก็ได้ โอ้ชีวิตนี้ล้วนอนิจัง 5555555

จบดีค่ะ ประทับใจกับความคิดตัวละครมาก อยากให้มีตอนพิเศษจัง

[yayee2]

รักกันไม่จำเป็นจะต้องได้อยู่ครองคู่กันเสมอไป เพราะเหตุปัจจัยหลายๆอย่างเป็นตัวแปร
เข่นเดียวกันกับเรื่องนี้แหละ แต่ก็รู้สึกประทับใจในความรักระหว่างเก้ากับแตซองนะ
ขอบคุณทั้งคนเขียนและคนโพสต์นะจ๊ะ สำหรับเรื่องราวอันน่าประทับใจนี้
และขอมอบ :L2:แทนคำขอบคุณอีกครั้งจ้ะ

[little_nok]

จบตอนนี้แล้วก็ต้องจากกัน
ด้วยความต่างกันมากๆ โอกาสที่จะได้อยู่ด้วยกันตอนนี้ไม่มี
เก้าต้องไปเรียน ไปทำงาน  เติบโดเป็นผู้ใหญ่
ต่อไปเก้าจะกลับมาหาพี่แตซอง หรือพี่เขาจะไปหาเก้า
คนพิการแบบแตซอง และมีฐานะพอควร มีความรู้ ต่อไปน่าจะหางานได้
ยิ่งประเทศที่เจริญแบบเกาหลีด้วยแล้ว เขาต้องมีการดูแลคนพิการอย่างดี
พี่แตซองน่าจะได้เดินทางมาหาเก้า
ถ้ามีตอนพิเศษ บอกเล่าเหตุการณ์ต่อมา น่าจะถูกใจคนอ่านนะคะ

[namtarn11]

เป็นเรื่องสั้นที่ประทับใจที่สุดตั้งแต่ที่เคยอ่านมา

[Lemon_Tea]

จบแล้วเหรออออ 

เรื่องนี้ตามอ่านทุกวัน
ยกเว้นตอนแรกๆ มาอ่านไม่ทัน เลยเร่งสปีดตามมา


อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจ และเศร้าซึ้งไปพร้อมๆ กันเลย

ขอบคุณคนแต่ง และของคุณทั้งเก้า และพี่แตซอง
ที่ทำให้คนอ่านมีความสุขมากๆ แม้เป้นช่วงเวลาสั้นๆก็เถอะ 

แล้วหลังจากนี้ล่ะ จะเป็นยังไงต่อเหรอ
ยังคิดถึงกัน รักกัน และไปหากันบ้างมั้ย 

[yeyong]

ใจหายเหมือนกันนะเนี่ย อบอุ่นไปความรักของเก้ากับพี่แตซอง
ได้มุมมองเกี่ยวกับคนพิการหลายอย่าง ขอบคุณคนแต่งด้วยนะคะ

[goonglovenut]

เพิ่งอ่านต้นสนจบไป เรื่องนี้ก็กำลังไล่อ่านแต่เพิ่งมาเม้นท์ อดใจไม่อ่านตอนจบ เดี๋ยวไม่ลุ้น

[MooN_LinghT]

ซึ้งมากเลยคะ   

ขอบคุณนะคะที่เอาเรื่องราวดีๆมาให้อ่าน อยากอ่านตอนพิเศษจัง ><

รักพี่แตซอง รักน้องเก้า มากๆเลยคะ จะไม่ลืมเรื่องนี้เลย 

[Jaajaa]

สนุกมากเลยค่ะ
อยากรู้ตอนต่อไปจัง

[Pupay]

จบแล้วหรอ ใจหายเลย 
เพิ่งเข้ามาอ่านได้วันเดียว แต่ชอบโครงเรื่องมาก คนแต่งเล่าทั้งในแง่ตัวเองแง่คนอื่น
ไม่มีใครดูดีมากเกินความเป็นจริง เรื่องนี้แฝงสาระเยอะจริงๆค่ะ
ถ้ามีโอกาศ สักครั้งก็อยากลองไปเป็น PA ที่เกาหลีแบบเก้าบ้าง ก็คงจะดี
ขอบคุณเรื่องดีๆที่นำมาแบ่งปันกันนะคะ 

ปอลิง จะรอติดตามผลงานใหม่ๆนะคะ แว่บๆไปอ่านอีกเรื่องมาแล้วนิดนึง 

 

[MokGaLaKom]

ทำไม ทำไม ทำไมน้ำตามันไหลอ่ะ
เรายิ้มนะ อ๊ากกก อินมากจนคิดว่าตัวเองเป็นเก้าเลย
เข้าใจความรู้สึกแบบนี้มากๆ

[P.PIM]

ชอบเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ
หวังว่าพี่แตซองกับเก้าจะพบกันอีกนะค่ะ สู้ๆค่ะ

[sarawatta]

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดในช่วงกลางๆ ปี 2010 ครับ ก็ผ่านมาแล้วเกือบสองปี จริงๆ ผมก็อยากจะนำตอนพิเศษมาลงให้นะครับ แต่ได้ตกลงอะไรบางอย่างกับคนเขียนไว้ว่าจะไม่ให้ข้อมูลใดๆ มากกว่าที่มีอยู่ในตอนนี้ เอาเป็นว่าจะลองเกลี้ยกล่อมคนเขียนอีกทีครับว่าพอจะมีอะไรที่จะเอามาเขียนได้บ้างอีกไหม

[j4c9y]

ขอบคุณครับ

[¡ииσcэиτ]

ซึ้งมากเลยค่ะ (นั่งร้องไห้อยู่)
 

ใจหายจังเลย
ที่เก้ากับพี่แตซองต้องจากกัน

[seaz]

T^T ซึ้งอ่ะ น้ำตาซึม
จะมีโอกาสได้อ่านตอนพิเศษบ้างหรือเปล่าครับ

[slurpeez-69Nes]

ขอให้เก้าได้กลับไปหาพี่แตซองเร็วๆเถอะนะ 

เป็นกำลังใจให้ ^_____^

[patee]

จบได้ประทับใจมากๆ ต้องบอกว่ายิ้มทั้งน้ำตา

 

[morningflower]

อ่า มีตอนพิเศษไหมคะ อยากอ่านต่อจริงๆน๊า 

[Evinluv]

ขอบคุณคุณเก้ามาครับที่นำเรื่องราวของคุณมาเล่าให้พวกเราฟัง
ขอบคุณคุณ sarawatta ด้วยครับที่เอาเรื่องราวน่ารัก ๆ มาลงให้เราได้อ่านกัน
และฝากบอกคุณเก้าด้วยนะครับ ว่าเรื่องที่เขานำมาเล่าไม่ได้เสียเปล่า ตอนแรผมกที่เข้ามาอ่าน เพราะอยากเห็นคนพิการในมุมมองที่แตกต่าง แม้จะรู้ว่าคนพิการก็มีความสามารถไม่แพ้คนครบ 32 อย่างเรา ๆ เหมือนกัน แต่ผมอยากรับรู้ อยากรู้สึกมันจริง ๆ แล้วก็ไม่ผิดหวังครับ ผมเข้าใจสิ่งที่คุณเก้าต้องการสื่อแล้วครับ ^^

[ormn]

:sad11:ถึงจะเศร้าไปบ้างแต่ก็ประทับใจมากเลยคะ

ปล.  ขอให้เก้ากลับไปหาพี่เตซองไวๆเน้อจะเป็นกำลังใจให้ตลอดไป

[londoneye]

จบแล้วอ่า

ประทับใจมากค่ะ....ไม่ถึงกับร้องไห้แค่น้ำตาซึม

อ่านจบแล้วมันหลายความรู้สึก....อิ่มเอมใจกับความรักของคู่นี้

เก้ารักพี่แตซอง...พี่แตซองก็รักเก้า....แต่พี่แตซองก็ไม่อยากที่จะผูกมัดเก้า...บอกเก้าว่าไม่ต้องรู้สึกผิด

ถ้าหากเก้าจะเปลี่ยนแปลงไปในอนาคต

น้อยคนนะที่จะรักได้อย่างนี้

ชื่นชมพี่แตซองจริงๆ...ถึงแม้จะพิการ...แต่จิตใจของพี่มัน o13สุดยอดเลยค่ะ

 :L2:ให้คนแต่งกับคนโพส

แล้วก็ :pig4:อย่างที่สุด...ที่ทำให้ได้อ่านมุมมองของความรักดีๆอย่างนี้...ได้แง่คิดเกี่ยวกับคนพิการในแง่มุมที่ไม่เคยคิดมาก่อน :pig4:ขอบคุณจริงๆค่ะ