ห่างหายจากการการไปนานมากกกกกกกกกก. จนลืมไอดีพาสของเล้าเลยที่เดียว. จนกลับมาอ่านอีกรอบ.
ซึ่งเจ๊ก็ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลย. บอกได้คำเดียวเลยว่า เบาหวานขึ้นตา. อิจฉาจนไม่รู้ว่าจะอิจฉาใครดี กวินก็ดี เอยก็น่ารัก. มันหวาน ละมุน เติมความหวานให้ชีวิตหนูสุดๆ.
เริ่มเรื่องจากความใจง่ายของหนูและคำชักชวนของเจ๊. หนูก็คิดอยู่นะ ว่าเจ๊จะแต่งนิยายออกมาในลักษณะไหน จะชวนจิ้นแค่ไหน เพราะก็กลัวว่ามันจะสู้ฟิคไม่ได้. แต่หายห่วงได้เลย หวานจนเคลิ้มมมมมมมมมม. เจ๊บอกให้มาอ่าน แล้วมา comment ว่านิยายมันเป็นอย่างไรบ้าง ในฐานะFC ของเจ๊. เจ๊ไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆ ยังคงรักษาคุณภาพได้ดีเหมือนเดิม. แต่จะมีเพิ่มเติม ก็ตรงที่ ในแง่ของความสัมพันธ์ของตัวละคร มันลึกซึ้งมากขึ้น มีความผูกพันความรักลึกๆในตัวละครที่มีให้กัน มันทำให้คนอ่าน สัมผัสได้ ถึงความผูกพัน ที่กวิน มีต่อเอย มันทำให้ดูเป็นรักโรแมนติก ทำให้ดู เป็นมุมมองความรักของผู้ใหญ่ ที่มันมีมากกว่า ความหวือหวา หรือร้อนแรง แบบที่เคยเขียนในฟิค. มันสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น ความรักที่ลึกซึ้ง หวานละมุน แม้กระทั่ง ฉากอย่างว่า ก็ยังหวาน.
จะขอติก็อย่างเดียว เรื่องพี่ขาว ตกลงว่าไงคะเจ๊?????? เจต้องมาต่อล่ะเจ๊ต้องมาตอบหนูนะ ไม่งั้นหนูจะไม่ยอม. มันเป็นอะไรที่กรี๊ดกร๊าดมาก เมื่อนึกถึงพี่ขาวที่เมะ แล้วต้องไป 55555555(ไม่ยากจิคิดดดดด).
แล้วคู่ของไทป์ หนูก็ว่ามันต้องมีซัมติง เจ๊อย่างงี้ตลอดเลยอ่า ชอบปล่อยให้แฟนคลับ. ถ้าไม่มีมาต่อ2คู่นี้ หนูจะบุกไปประท้วงที่บ้านเจ๊ 555555