หัวข้อ: #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#...Special Part...(21/12/15) P.136

[Macha]

ตอนต่อไปคงมีแต่ความสุขแล้วมั้งน่ะ
เขาจะแต่งงานกันด้วยย

[Macha]

กวินเขาก็ตามดูของเขามาตลอดนั้นแหละ
 

[Macha]

ไม่ต้องบอกก็รู้ค่ะ ว่าหวงขนาดไหน

[Macha]

น้องเอยเสน่ห์แรงอีกแล้ววว

[Macha]

ไทป์กับโกเมนนี่มีลุ้นไหมค่ะ

[Macha]

 

[Macha]

รู้สึกความรักที่กวินมีให้เอยนั้นมันมากจริงๆอ่ะ ไรท์เขียนออกมาได้ดีเลยเราขอชมเลย
ยิ่งตอนที่เปิดวีดีโองานแต่ง เรานี่ยังซึ่งแอบน้ำตาคลอ รู้สึกอิจฉาเอยเลยกวินรักเอยมากขนาดนั้น55555555
ชอบความมั่งคงต่อความรู้สึกของกวินมากกกกก ต้องรักมากๆถึงยอมทำทุกอย่างเพื่อเอย
เอยถึงจะมึนๆซื่อๆความรู้สึกช้า แต่สายตตาเอยก็ไม่เคยมองใครนอกจากกวินเหมือนกัน

อ่านมาถึงตอนจบเอยกับกวินจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไปแล้ว
ขอบอกเลยว่าเราชอบตัวคาแรคเคอร์ของตัวละครที่มีในเรื่องนี้มาก
ไรท์แต่งเก่งมากเลยค่ะ ทำให้ตัวละครทุกตัวดูโดดเด่นมีบทบาททุกตัว
ไม่โฟกัสเฉพาะนายเอกกับพระเอกอย่างเดียว ขอบอกเลยเราสมัครเล้าเป็ดไว้ก็นานมากแล้ว
ลบยูสเซอร์แล้วสมัครใหม่ก็หลายครั้ง ไม่เคยได้ลองอ่านนิยายในนี้เลยสักครั้ง
จนกระทั้งมีคนมารีิวิวเรื่องนี้เห็นพล็อตเรื่องน่าสนใจเลย
ตามมาอ่านเป็นเรื่องแรกในเล้าเลยที่เราอ่านจนจบ ปรากฎว่าเราติดและชอบมากๆๆๆ
ขอโทษด้วยน้าาาาาาาที่ไม่รู้ไม่ได้ตามตอนไรท์แต่งแรกๆมาตามอ่านตอนไรท์แต่งจบไปแล้ว
ขอบคุณที่แต่งมาให้อ่านนะคะ รักและชอบตัวละครทุกตัวในเรื่อง #อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#
  [/color]

[twinmonkey0311]

 

[ชอบอ่าน]

รักกันมั่นคงมากจริงๆ แอบชอบกันไปมา ขอผู้ชายแบบกวินพับใส่กล่องกลับบ้านได้ไหม
 

[Ramnoii]

เพิ่งมีโอกาสได้มาอ่านเรื่องนี้

กวินคือเป็นคนเก็บความรู้สึกดีจริงๆ
แล้วก็ทุ่มเทเพื่อเอยดีมากๆเลย ชอบมาก

ชอบไทป์ด้วย เป็นคุณพ่อที่หวงลูกสาว(เอย)ดีจริงๆ

[มนุษย์บิน]

ยังอยากอ่านคู่เคนขาวต่อจังเลยยย โอ๊ยยยเอ็นดูแรง กวินเอยก็ดี

[layurhandsonme]

 

[NongJesZa]

อ่านหลายรอบแล้ว จำได้ว่าเม้นแล้วนี่หว่า แต่ก็หาไม่เจอ อยากจะบอกว่า คิดถึงทั้งคู่มากๆ ชอบเรื่องนี้มาก ความรักของพวกเขาทำให้เรารู้สึกอบอุ่นใจ ชอบกวินมากอะ เอยก็น่ารัก เราชอบไทป์555555 เรารู้สึกรักพวกเขามาก คิดถึงก็เลยกลับมาอ่านอีก อ่านตลอดไม่เบื่อ ขอบคุณนักเขีบนที่ทำให้เกิดเรื่องนี้ขึ้นมานะครับผม รักกวินกับเอยนะ 

[reborn]

 

[Majariga]

ขอบคุณคุณนักเขียนนะคะ เรื่องสนุกมากๆๆๆ กวินกับเอยน่ารักมากเลยค่ะ
เรื่องนี้ต้องยกความดีให้กี้เลยจริงๆ ไม่งั้นกวินก็คงไม่รู้ใจ แถมเผลอๆเอยอาจโดนคนอื่นปาดหน้าไปแล้ว 

[Evangeline]

ชอบที่ตอนสุดท้ายกับตอนแรกมันเชื่อมกัน ทำให้อยากวนกลับไปอ่านตอนแรกอีก

[kungyung]

ชอบอ่ะ

[ลูกกุญแจ]

ดีมาก ชอบบบบ
ขอบคุณคนเขียนมากๆจ้า

[Bear Company]

 

[Mrfoxx]

เขียนได้ดีมาก ชอบมากๆครับ

[reginasorn]

กลับมาอ่านอีกครั้ง ก็ยังชอบเรื่องนี้เหมือนเดิม

[nongrak]

มาอ่านอีกครั้ง น่ารักมาก 

[kkiikk5016]

 

[Musashi]

“ผม...ไปนอนนะครับ”
 
“อืม” กวินพยักหน้ารับ เอยจึงเดินเข้าไปยังห้องนอนของกวิน ล้มตัวลงบนเตียงนอน ก่อนที่จะค่อยๆหลับตาและหลับใหลไปในที่สุด...


++++++++++++++++++++++++

หนูเอยไปค้างกับผู้ชาย บอกคุณแม่รึยังลูก

[Musashi]

“สักวันเธอจะรู้” กวินว่า ก่อนที่จะหอมแก้มของเอยเสียฟอดใหญ่

 

มีความลับอะไรนักหนา พูดคำนี้มาหลายครั้งแล้ว เบื่อคำนี้แล้ว

[Musashi]

 

          เอยร้องออกมา ของเหลวนั้นให้ความรู้สึกแปลกๆ อีกทั้งอุ่นเอาเสียด้วย 
 

จริงๆนะ มันเย็นตะหาก

[● MaYa~Boy ●]

มาอ่านอีกรอบแล้วววว

[Ploy Poy]

  คุณกวินอบอุ่นมากกก มั่นคงรักเอยเองสุดๆ

[Ploybudz]

อ่านรวดเดียวจบ มีแต่คำว่าน่ารัก 

[Musashi]

มีข่าวจะแจ้งให้ทราบค่ะ แต่ก่อนอื่น อ่านนิยายให้สนุกก่อนคะนะ แล้วค่อยไปอ่านข้างล่างค่ะ ตอนนี้หากมีคำผิด หรือพลาดอะไรตรงไหนก็ขอภัย ณ ทีนี้ด้วยค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ





# อย่าบอกใคร...ว่า...ฉันรักเธอ?#

ตอนที่ 41

ชมรมบาสเก็ตบอล...




          เอยอยู่บ้านเศวตเจริญจนถึงตอนค่ำ หลังจากทานอาหารมื้อค่ำเสร็จ เอยก็ขอตัวกลับ แม้ว่าคุณวิดาขอร้องให้นอนค้างอีกคืนก็ตาม

“เอย นอนค้างอีกคืนสิ แล้วพรุ่งนี้จะได้ไปทำงานพร้อมกวินเลย” คุณวิดาว่า

“อย่าดีกว่าครับ ผมไม่ได้เตรียมชุดทำงานมา” เอยบอกออกไปเช่นนั้น

“เสียดายจัง ถ้าอย่างนั้นอาทิตย์หน้ามาค้างนะ” คุณวิดาบอก

“ดูก่อนครับ” กวินบอก ก่อนที่จะขึ้นรถไป เอยยกมือไหว้ลาคุณเกริก คุณวิดา กฤศ และชมพู


 
“แต่ผมบอกแม่แล้วครับว่าจะกลับบ้าน...เป็นวันอื่นได้ไหมครับ?” เอยบอก

 

 
        

“ไว้ตอนเย็นดีกว่าครับ” เอยว่า

 

“มันจะดีเหรอครับ...ผมหมายถึงคุณกวินไม่...เอ่อ ไม่อายเหรอครับ?” เอยถามด้วยน้ำเสียงเบา

 

“ไม่ได้นะครับ ให้ผมใส่ชุดนี้เถอะครับ” เอยบอก

เอยเป็นคนน่าเบื่อมากๆนะ ปฏิเสธตลอด มีข้อแม้ตลอด เถียงตลอด ขี้ขลาด ซื่อบื้อ เป็นนายเอกที่จืดชืดที่สุดที่เคยอ่านมา