.....หวัดดีครับเพื่อนๆคงสบายดีกันทุกคนนะครับ.....(.
.อิ..ๆ...หายหน้าไปนานคงไม่ว่ากันนะครับ....
)
ที่เข้ามาคราวนี้ก็กะว่าจะมาอัพเรื่องราวของผม ณ.ปัจจุบันให้เพื่อนๆได้อ่านกัน.....และนี่อาจเป็นการอัพครั้งสุดท้าย
แล้วสำหรับเรื่องราวระหว่างผมกับกุ๊ก..........ยังไงผมก็ขอบคุณสำหรับกำลังใจและคำแนะนำดีๆจากเพื่อนๆทุกคนนะ
ครับ.....เอาไว้ถ้าผมมีเรื่องราวดีๆกับความรักครั้งใหม่ ( เง้อ...จะมีไหมนะ..).เมื่อไรจะเอามาเล่าสู่กันฟังใหม่นะครับ....
.............หลังจากที่ฟังพี่แก้วฟันธงเรื่องกุ๊กแล้วผมก็ยังไม่เชื่ออยู่ดีว่ากุ๊กมันจะมาพิสวาสผม...แต่ช่างมันเถอะ
ครับมาคิดตอนนี้มันก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรขึ้นมาอยู่ดี......หลังจากนั้นประมาณ1 อาทิตย์น้องเบญก็โทรมาคุยกับผมเรื่องงาน
น้องเบญเล่าว่ามีปัญหากับบอส ตอนนี้ไม่ว่าน้องเบญจะทำอะไรก็ถูกจับผิดตลอด และหลายครั้งที่บอสทำเหมือนน้องเบญไม่มี
ตัวตน ผมรับฟังแล้วก็พอจะเข้าใจแหละครับเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่น้องเบญโทรมาปรึกษาผม ปัญหาของน้องเบญมันสะสมมา
นานโดยที่น้องเบญเองก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าโดนบอสเหม็นขี้หน้าเรื่องอะไร ผมเลยได้แต่ปลอบใจน้องเบญไปว่าให้ใจเย็นๆ การ
อยู่ในสังคมมันก็เป็นแบบนี้แหละมีทั้งคนชอบและไม่ชอบเรา ....ฉนั้นถ้าเรารู้ว่าเขาไม่ชอบขี้หน้าเราก็ไม่ต้องไปยุ่งกับเขา.....เรา
ก็อยู่ของเราไปทำตัวเราให้ดีที่สุด....ส่วนงานก็ไม่ต้องคิดมากคิดเสียว่าที่เราทำทั้งหมดไม่ได้ทำเพื่อใครแต่เราทำเพื่อตัวเราอง
(น้องเบญอยู่แผนกsale ครับต้องทำยอดตามเป้าทุกเดือน)....และแนะนำว่าให้น้องเบญลองสวดมนต์ไหว้แผ่เมตตาก่อนนอนดู
แล้วจะรู้สึกว่าจิตใจมันสงบขึ้น......น้องเบญบอกว่าผมแนะนำเหมือนพี่แก้วเลยสงสัยจะแก่แล้วเหมือนกัน...เง้อ...เป็นงั้นไป.......
พอน้องเบญรู้สึกดีขึ้นแล้วก็ถามผมขึ้นมาว่าผมมีแฟนใหม่แล้วเหรอ......ผมตอบไปว่ายังและถามกลับไปว่าทำไมเหรอ......น้อง
เบญเล่าให้ฟังว่าก็เมื่อหลายวันก่อนกุ๊กโทรมาหาบอกว่าเบื่อๆอยากลาออกจากงาน......น้องเบญเลยถามว่ามีป้ญหาเรื่องงาน
เหรอ.....กุ๊กตอบว่าก็ไม่เชิงมันหลายๆอย่างรวมกันตอนนี้รู้สึกเบื่อๆอยากหนีไปอยู่ไกลๆ......กุ๊กถามน้องเบญว่าจะย้ายไปอยู่ทาง
ใต้ดีไหม( น้องเบญเป็นคนใต้ครับ)......น้องเบญบอกว่าอย่าไปเลยทางภาคใต้ลำบากจะตายแสงสีก็ไม่มี........ผมได้ฟังแล้วก็รู้สึก
แปลกใจว่ากุ๊กเป็นอะไรไป คนที่ชอบแสงสีชอบเที่ยวกลางคืนอย่างกุ๊กอยู่ดีๆก็เกิดอยากหนีไปอยู่ตจวที่เงียบสงบแบบนั้นมันต้อง
มีอะไรแน่ๆ.........น้องเบญเล่าต่อว่าพยายามถามกุ๊กว่าเป็นอะไรแต่กุ๊กก็ไม่ยอมบอก.....น้องเบญเลยบอกว่าให้กุ๊กโทรมาคุยกับ
ผมเผื่อจะได้รู้สึกดีขึ้น.......แต่กุ๊กตอบน้องเบญว่าเค๊า( หมายถึงตัวผม)จะมาสนใจอะไรกับพี่ก็เค๊ามีแฟนใหม่ไปแล้วนี่.....น้องเบญ
เลยถามกุ๊กว่าจริงเหรอแล้วกุ๊กรู้ได้ยังไงผมบอกเหรอ.....กุ๊กตอบว่าเปล่า...แต่เค๊าส่งรูปที่ถ่ายคู่กับผู้ชายมาให้...ดูจากรูปก็รู้ว่าต้อง
เป็นแฟนกันไม่งั้นเค๊าจะกอดทีทำไม....และที่เค๊าไม่ยอมติดต่อกลับมาหาพี่ก็คงเพราะผู้ชายคนนั้น......(.ผมได้ฟังแล้วก็ยิ่งงงนี่กุ๊ก
มันคงเป็นบ้าไปแล้วจริงๆ.).....น้องเบญบอกว่าฟังน้ำเสียงกุ๊กแล้วก็นึกสงสารอยู่เหมือนกันแต่ก็อดหมั่นไส้ไม่ได้......น้องเบญยัง
บ่นกับผมว่าไม่เข้าใจกุ๊กเลยว่าเป็นอะไรทีเมื่อก่อนทำเป็นไม่สนใจผมแต่มาตอนนี้กับมาทำเป็นอาวร......ผมเลยพูดกับน้องเบญ
เล่นๆว่ากุ๊กมันคงเป็นบ้าไปแล้วปล่อยมันไปเถอะ....แฟนเฟินที่ไหนพี่ก็ยังไม่มีหรอก......ก่อนวางสายน้องเบญยังถามย้ำว่าผมยัง
ไม่มีแฟนแน่เหรอ ......ผมเลยตอบไปอย่างหนักแน่นว่า....ยัง.....ยังไม่มีใครเอาพี่ไปทำแฟนเลย...(....เง้อ..เศร้าจัง......).......
............หลังจากที่ผมวางสายจากน้องเบญแล้วก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเรื่องที่กุ๊กจะย้ายไปอยู่ทางใต้....ไม่รู้ว่า
กุ๊กมีป้ญหาเป็นอะไร.....ยังไง....ทำไมถึงอยากย้ายไปอยู่ตจว. แบบนั้น......ความสงสัยและคำถามต่างๆเริ่มถยอยเข้ามาในหัว
ผม....ยอมรับนะครับว่าถึงแม้ผมจะพยายามปิดกั้นตัวเองจากกุ๊กมาตลอดแต่มาตอนนี้ผมกลับรู้สึกเป็นห่วงกุ๊กอยู่ลึกๆในใจ........
มันคงเป็นความผูกพันเล็กๆที่ยังคงหลงเหลืออยู่จากความสัมพันธ์อันคลุมเคลือเกือบ 3 ปีที่ผ่านมา......ผมตัดสินใจอยู่นานว่าจะ
โทรกลับไปหากุ๊กดีไหม....อยากถามกุ๊กว่าเป็นอะไรไป...เกิดอะไรขึ้น...มีปัญหาอะไรรึป่าว...ยิ่งคิดก็ยิ่งเป็นห่วงและกังวล.........มัน
เหมือนตกอยู่ในวังวนที่สับสนไปกับความคิดของตัวเอง......และก่อนที่ผมจะเสียจริตไปมากกว่านี้ความคิดนึงก็ผ่าเปรี้ยงลง
มากลางใจผม....."...นี่แกเป็นอะไรไป...........เค๊าจะเป็นยังไงมันก็เรื่องของเค๊า. .มันจบไปแล้ว....ได้ยินไหมว่ามันจบไปแล้ว......".
เมื่อสติสตังผมเริ่มกลับเข้าที่ผมก็มานั่งคิดดู....เออ...มันก็จริงเนอะ....ในเมื่อผมเลือกให้มันจบมันก็ควรหยุดทุกอย่างไว้แค่นั้น
อย่าไปคิดอะไรอีกเลย......ยังไงซะทางเดินระหว่างผมกับกุ๊กมันก็เป็นคนล่ะเส้นทางกันแล้ว......ผมยังดูแลตัวเองได้......กุ๊กก็คง
ดูแลตัวเองได้เช่นกัน.......
............เมื่อคิดได้ดังนั้นแล้วผมเลยเหวี่ยงความคิดทุกอย่างที่เกี่ยวกับกุ๊กออกไปจากหัวสมองและตัดสินใจ
ว่าจะไม่โทรไปหากุ๊กอีก.........หลังจากนั้นประมาณสิ้นเดือนน้องเบญก็โทรมาผมบอกว่ากุ๊กย้ายไปอยู่ทางใต้แล้ว....น้อง
เบญถามผมว่ากุ๊กโทรมาหาไหม....ผมบอกว่าป่าวกุ๊กไม่ได้ติดต่อมาเลยสงสัยกุ๊กมันยังคงคิดว่าผมมีแฟนใหม่แล้วจริงๆ.......น้อง
เบญเลยถามว่านี่ผมยังไม่ได้อธิบายเรื่องรูปกับกุ๊กอีกเหรอ.....ผมตอบว่ายังและไม่รู้ว่าจะบอกไปทำไมพูดไปก็เท่านั้นแหละปล่อย
ให้มันเป็นแบบนี้แหละดีแล้ว..........มันก็แปลกดีนะครับที่ผ่านมาตั้งแต่ผมเลือกตัดขาดจากกุ๊ก.....ผมพยายามปิดกั้นตัวเองจาก
การติดต่อของกุ๊กทุกวิถีทาง....แต่ดูเหมือนว่าผมกลับได้ยินข่าวคราว...ได้รับรู้ความเคลื่อนไหวความเป็นไปของกุ๊กอยู่ตลอด......
(.. :เฮ้อ:เฮ้อ.....นี่มันเวรกรรมอะไรกันนะ......).....แต่หลังจากที่กุ๊กเข้าใจผมผิดเรื่องรูปกุ๊กก็ไม่เคยติดต่อมาหาผมอีกเลยจนถึงวันนี้
เป็นเวลาเกือบสามเดือนแล้วแม้กระทั่งอิเมลล์ก็เลิกส่งมา......กุ๊กคงตัดใจเลิกตอแยกับผมแล้วจริงๆ.......ก็ดีเหมือนกันครับมันจะ
ได้จบลงแบบจริงๆซะทีกับความสัมพันธ์แบบ "ตกลงเราเป็นอะไรกัน " ระหว่างผมกับกุ๊ก .......และนี่คงเป็นการอัพครั้งสุดท้าย
สำหรับเรื่องราวของผม........ผมได้แต่หวังว่าสักวันนึงผมคงได้มีโอกาสกลับมาเล่าเรื่องราวความรักในแบบของผมที่ตอนจบมี
แต่คำว่าความสุขสมหวังแบบ Happy Ending จริงๆกับเค๊าบ้างสักที.........
...
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
