หัวข้อ: [คุณอาที่รัก]<โชเฮ X ไคริ> แนวโชตะ สำหรับคนชอบอ่านแนวฝ่ายรับเป็นเด็กน้อย(ตัวแสบ) ค่ะ~

[namtaan]

เจ้าหนูไคริต้องโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ที่ "ดี" แน่ๆ 
น่าจะจริงแฮะ ดูแววตอนนี้แล้ว
อนาคตหนูน้อยไคริต้องเป็นเคะราชินีแน่นอน คุณอาโชเฮไม่รอดๆ

ถ้าคุณปัดรีปรินท์ก็จองด้วย 1 เล่มนะคะ เรื่องนี้น่ารักดีค่ะ
นานๆจะเจอแบบนี้สักที

ส่วนอิมเมจ ถ้าแปะไม่ได้ ส่งหลังไมค์ได้มั้ยคะ อยากเห็น 

บวกอีก 1 แต้ม ขอบคุณนะคะ

[Xenon]

^
^
ต้องรื้อไฟล์ภาพรก ๆ ในเครื่องก่อนนะคะ (อาจจะไม่เจอ --')
 ก็เป็นภาพการ์ตูนเหมือนกันนั่้นล่ะค่ะ แต่มันเป็นตอนที่เด็กน้อยกำลังออนท็อปผู้ใหญ่เท่านั้นเอง หุ ๆ 

[spok1234]

"คืน นี้ ทั้ง คืน ไง ล่ะ"

ตาย ๆ

นอน ยาว แน่ ๆ

[Yunatsu]

 

[butajang]

ขอบคุณนะคะไรเตอร์ 55++ใช่ๆๆโตขึ้นไคริจะเป็น ผู้ใหญ่ที่ดีเเบบเเฟน ของ ริคุ ใช่เปล่า คิก ...คริสมาสต์นี้ โชเฮ ได้โต้รุ่งเเน่ ดีออกอยู่กับเด็กกระชุ่มกระชวย ..

เรื่องหนังสือ รีดเดอร์จองด้วยนะคะ ราคาเเละ คุณภาพ น่าสนใจค่ะ

[jasmin]

ไคริน่ารัก น่าหยิกจริงๆเลย
เด็กอาราย แก่แดดเกินวัย แต่น่ารักเป็นบ้าเลยอ่ะ
นี้ขนาดเด็กๆยังช่างยั่วขนาดนี้
โตมาจะขนาดไหนเนี่ย
ปล. ขอจองหนังสือเรื่องนี้ด้วยคนน๊า

[kdragon]

สนใจมากๆเลยครับ ผมชอบนิยายเรื่องนี้มากๆเลยล่ะ
สนุกมากๆเลยครับ  เพราะงั้นก็รอรายละเอียดอยู่นะครับ^^

[namtaan]

^
^
ต้องรื้อไฟล์ภาพรก ๆ ในเครื่องก่อนนะคะ (อาจจะไม่เจอ --')
 ก็เป็นภาพการ์ตูนเหมือนกันนั่้นล่ะค่ะ แต่มันเป็นตอนที่เด็กน้อยกำลังออนท็อปผู้ใหญ่เท่านั้นเอง หุ ๆ  

โว้ววววววววววววววว
เป็นภาพปลากรอบ ที่สมจริงสมจังมากๆ
เผื่อหาเจอก็ ก็ ก็  

ขอบคุณค่ะ

[Xenon]

กำลังเตรียมส่งร้านทำเล่มค่ะ (พอดีเปลี่ยนร้านทำใหม่) จะเช็คสภาพหนังสือด้วยว่าร้านใหม่ ทำออกมาได้ถูกใจไหม แล้วจะเปิดจองต่อไปค่ะ (ไม่น่าเกิน 1 อาทิตย์ค่ะ)

[Nabee]

ไคริจะน่ารักไปไหนเนี่ย...หลงจนไม่รู้จะหลงยังไงแล้วนะ...คริคริ >//////////<


ทั้งหึง ทั้งหวง ทั้งงอล...เลยนะไคริ...คุณโชเฮก็น่าจะชินได้แล้วนะ

ได้ข่าวว่าไม่ว่าที่ไหนไคริเค้าก็จัดการเผด็จศึกคุณโชเฮได้ทุกทีเลยไม่ใช่เหรอ...ที่สำคัญคุณโชเฮเองก็คล้อยตามด้วยนี่นา...หึหึหึ - -+

อ๊ายยยยยยยยยยย...ขอตัวไปซับเลือดก่อนดีกว่านะ...ก่อนที่เลือดจะหมดตัว...คริคริ >/////<

[aim]

สั่งจองได้เมื่อไหร่ ตะโกนบอกดัง ๆ นะจ๊ะ
รอตอนต่อไปนะ

[zombi]

รักเด็ก ต้องบำรุงเยอะๆนะ

[Mitra]

ไคริได้ใจจิงๆ เลยน้า
อิอิ
แรงไม่มีใครเกินเลย
โชเฮยังต้องยอมแพ้เลย

[poppycake]

อ๊ายยยยยยยยย

>/////<

ตอนนี้น่ารักเว่อร์....

แบบว่าทั่งโวเฉ ไคริ ริคุ ริวจิ

ได้ฟิวววว ชะมัด

[wikichan]

โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
แบบว่า ชอบมากมายเลยฮะ แนวนี้ เด็ก ๆ น่ากลัว
สนุกดีฮะ
ว่าง ๆมาเขียนเรื่อง ริวจิ-ริคุ ต่อได้มั๊ยฮะ????
ชอบจัง...จริง ๆ นะฮะ
แนวนี้ไม่ค่อยได้อ่านเจอสักเท่าไหร่เลย...ดีใจจริง ๆ

[Xenon]

 
Edit: ช่วงนี้ยุ่งวุ่นวายเล็กน้อย เลยต้องเลื่อนไปก่อนล่ะค่ะ TT ^ TT  (คนอ่านคงลืมหมดแล้วแน่เลย)

ว่าจะทำใหม่เปลี่ยนปกใหม่ด้วยล่ะค่ะ เพราะยังไงเล่มสีฟ้านั่นก็เป็นแค่เ่ล่มลองพิมพ์ไม่ได้ทำอะไรเพิ่มเติม และตอนนี้ก็ได้ร้านประจำใหม่แล้วด้วยล่ะนะ~









ตัวอย่างเล็กน้อยพอเรียกน้ำจิ้ม ของภาคเสริม:

------------------------------------------


   เสียงกดออดหน้าบ้านที่ดังรัว ทำให้ร่างสูงที่สวมกางเกงนอนตัวเดียว  เดินงัวเงียลงมาจากห้อง รู้สึกหงุดหงิดต่อความไร้มารยาทของแขกไม่ได้รับเชิญผู้นี้ยิ่งนัก

   “มาแล้ว ๆ กดครั้งเดียวก็พอครับ!”

    ชายหนุ่มบอกเสียงห้วน ๆ แต่พอเปิดประตูมาเห็นคนกดออด เขาก็ถึงกับตกตะลึง ตาค้าง นิ่งอึ้งไปทันที

   “อ้าว! ตกใจที่เห็นฉันขนาดนี้เลยเหรอ  เฮ้! นี่  โชเฮ ยังโอเคไหม?”

   ชายหนุ่มผู้มาเยือนที่แบกสัมภาระใบโตกลางหลัง ใช้มือโบกไปมาหน้าคนที่กำลังช็อก โชเฮยืนนิ่งอึ้งไปชั่วครู่ ก็ได้สติ รีบโพล่งขึ้นทันทีด้วยความตกใจ

   “รุ่นพี่อาซึมะ! มาได้ยังไงครับเนี่ย! ไหนบอกว่าต้องอยู่ที่โน่นเป็นปีไม่ใช่หรือครับ ไม่สิ! ถ้ากลับมาแล้วทำไมไม่โทรมาบอกกันล่วงหน้าก่อนเล่า!”

   โชเฮยิงคำถามเป็นชุด ๆ ซึ่งคนฟังแทนที่จะมีสีหน้าทุกข์ร้อน หรือสำนึกผิดให้เห็น กลับหัวเราะร่วน พลางเดินเข้าไปในบ้านโดยที่ไม่คิดขออนุญาตเจ้าของบ้านเลยแม้แต่น้อย

   “เดี๋ยวสิครับรุ่นพี่!”

   โชเฮซึ่งบังเอิญนึกได้ว่ามีใครอีกคนที่อยู่ในบ้านด้วยกัน และอีกฝ่ายก็ยังคงนอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงของเขา โดยที่ไม่มีผ้าผ่อนติดกายแม้แต่น้อย ชายหนุ่มรีบวิ่งตามไปหมายจะขัดขวาง เมื่อเห็นเคนจิมองซ้ายมองขวา หาว่าลูกชายของตนอยู่ห้องไหนในบ้าน

   “รุ่นพี่ครับมาถึงก็นั่งพักก่อนสิครับ เอาเบียร์ไหม เดี๋ยวผมหยิบให้”

   โชเฮรีบดันชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่กว่าตนไปที่ห้องรับแขก ทว่า ดูเหมือนเคนจิจะไม่สนใจอยากนั่งพักอะไรเอาตอนนี้

   “ไม่เอาหรอก ไคริอยู่ไหนล่ะ ฉันอยากเจอหน้าลูกสักหน่อย คิดถึงชะมัดไม่ได้เจอกันตั้งเกือบปีแบบนี้”

   เจ้าของบ้านสะดุ้งเฮือก ยิ้มแห้ง ๆ ก่อนรีบออกปากกลบเกลื่อนเมื่อเห็นชายหนุ่มจ้องมองมาอย่างสงสัย

    “แบบว่า ไคริคุงยังนอนหลับอยู่เลยน่ะครับ เมื่อวานหนักไปหน่อย ... เอ่อ หมายถึง ผมเล่นเกมเป็นเพื่อนเขาน่ะ อยู่ดึกไปหน่อย เอาเป็นว่า เดี๋ยวผมไปปลุกไคริคุงให้แล้วกัน”

   โชเฮตัดบท ก่อนจะรีบวิ่งพรวดพราดขึ้นไปบนชั้นสองของบ้าน พลางหยุดยืนหอบหน้าประตูห้องของตน เพราะรู้สึกปวดเอวขึ้นมาเสียเฉย ๆ เนื่องจากใช้ร่างกายบางส่วนหนักไปหน่อย โดยไม่ได้คำนึงถึงวัยของตนในขณะนี้

    “อ้อ ไครินอนห้องนี้เหรอ คงหลับปุ๋ยล่ะสิ หึ ๆ ไม่ได้เห็นหน้าตอนหลับของเจ้าตัวเล็กมาตั้งนานแล้วนะ ยังน่ารักน่าเอ็นดูเหมือนเดิมไหมน้า~”

   เสียงของเคนจิที่ดังจากข้างหลังทำให้โชเฮหลุดตะโกนด้วยความตกใจ

   “เฮ้ย! รุ่นพี่มาได้ไง ผมบอกให้รออยู่ข้างล่างไงล่ะครับ!”

   เคนจิหรี่ตาลง จ้องมองชายหนุ่มด้วยสีหน้าสงสัยขึ้นไปอีก 

   “นายมีอะไรปิดบังฉันหรือเปล่าโชเฮ ดูนายลุกลี้ลุกลนผิดสังเกตนะ”

   โชเฮสะดุ้งเฮือก พยายามกลบเกลื่อนท่าทีของตัวเองสุดฤทธิ์ ก่อนที่เสียงก๊อกแก๊กในห้องจะดังขึ้น สักพักประตูห้องก็ถูกเปิดออกมา พร้อมกับร่างเล็กในเสื้อนอนตัวเดียว เดินงัวเงียออกมาด้วยความหงุดหงิด

   “เสียงดังอะไรกันครับคุณโชเฮ วันนี้วันอาทิตย์แท้ ๆ ...”

    ไคริชะงักค้างอยู่แค่นั้น เมื่อเห็นว่าแขกที่ยืนอยู่กับชายคนรักนั้นเป็นใคร ฝ่ายโชเฮกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ใจหนึ่งก็โล่งอกที่เห็นเด็กชายใส่เสื้อออกมาแทนเดินตัวเปลือยเปล่า แต่อีกใจก็ลุ้นระทึกกลัวเคนจิสงสัย เพราะเสื้อนอนตัวโคร่งที่ร่างเล็กสวมใส่นั่น มันเป็นเสื้อนอนของเขานั่นเอง

    “พ่อ...มาได้ยังไงกัน”

   ไคริพูดเสียงพึมพำแทบไม่พ้นลำคอ เคนจิแย้มยิ้มแล้วอ้าแขนออกกว้าง เด็กชายยืนนิ่งเม้มปากแน่น ก่อนโผเข้าหาบิดา โดยอีกฝ่ายก็อุ้มร่างเล็กช้อนลอยขึ้นอย่างง่ายดาย พลางอุ้มอยู่อย่างนั้นไม่ยอมปล่อยลงมา แม้ไคริจะประท้วงและบอกให้ชายหนุ่มวางตนลงก็ตาม

   “น่า ๆ นาน ๆ เจอกันทีให้พ่ออุ้มหนูหน่อยไม่ได้หรือไงล่ะลูก”

   โชเฮมองภาพพ่อลูกพบกันอีกครั้งด้วยความประทับใจ แต่ก็ได้เพียงชั่วครู่ เมื่อเริ่มตระหนักถึงปัญหาเฉพาะหน้าที่กำลังเผชิญอยู่อีกครั้ง

   “ไหนดูสิ โชเฮมันเลี้ยงลูกอ้วนท้วนสมบูรณ์ดีไหม หือ? แล้วนี่เสื้อใครล่ะนั่น โชเฮ นี่เสื้อนายงั้นเหรอ”

   คนที่เพิ่งสังเกตลูกชายตัวเองชัด ๆ หันกลับมาถาม  ด้านโชเฮถึงกับหน้าซีดกลืนน้ำลายลงคอ พยายามเค้นสมองคิดหาคำอธิบายอย่างเต็มที่ ทว่า ร่างเล็กกลับยิ้มน้อย ๆ แล้วลอยหน้าลอยตาตอบบิดาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

   “เสื้อของคุณโชเฮนั่นล่ะครับ เมื่อคืนมานอนด้วยกันในห้องของคุณ โชเฮ เลยยืมเสื้อคุณโชเฮใส่เสียเลย ตัวใหญ่ใส่สบายดีออกครับ”

   เคนจิเลิกคิ้ว ก่อนจะพยักหน้ารับรู้อย่างง่ายดาย โดยไม่ได้มีท่าทีสงสัยอะไรแม้แต่น้อย

   “อ้อ อย่างนี้นี่เอง”

   ชายหนุ่มตอบแค่นั้น แล้วลูบหัวบุตรชายซึ่งไคริก็ซุกหน้ากับอกกว้างของผู้เป็นบิดาอย่างประจบ ก่อนจะชำเลืองตามามองชายคนรักแล้วเหยียดยิ้มเจ้าเล่ห์ส่งให้

   ... ปีศาจน้อยชัด ๆ ...



 

[Xenon]

โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
แบบว่า ชอบมากมายเลยฮะ แนวนี้ เด็ก ๆ น่ากลัว
สนุกดีฮะ
ว่าง ๆมาเขียนเรื่อง ริวจิ-ริคุ ต่อได้มั๊ยฮะ????
ชอบจัง...จริง ๆ นะฮะ
แนวนี้ไม่ค่อยได้อ่านเจอสักเท่าไหร่เลย...ดีใจจริง ๆ

เคยอยากเขียนนะคะ แต่พอจะเริ่มเขียน มันก็จะกลายเป็นเรื่องยาวซะงั้น - -... ตอนนี้ถ้าเพิ่มเรื่องยาวมาอีกเรื่องคงแย่  แต่ก็อยากเขียนเหมือนกันนะคะ.....  ถ้าเขียนเมื่อไหร่ จะเอามาให้อ่านนะคะ เพราะวางภาพลักษณ์คู่นี้ คล้ายกับ ป๋าอาซามิ กับน้องอากิฮิโตะ ใน viewfinder น่ะค่ะ (คู่โปรด) แต่เมะของปัดค่อนข้างพูดมาก กว่าป๋าอาซามิล่ะนะ เพราะรายนั้นไม่พูดไม่จา ตั้งหน้าตั้งตาทำอย่างเดียว (หุ ๆ)

[poppycake]

 

สงสัยงาจะเข้า

แบบว่าหนักไปหน่อย

 

[roseen]

ยังไงก็หลงรักปีศาจน้อยไม่ใช่เหรอคุณโฮเช

[win200]

พึ่งมาเข้ามาอ่านครับ


อยากบอกว่าเรื่องนี้เด็กแร๊งส์มากกกก..



ดูไปดูมาแล้วมันให้ความรู้สึกโคอ่อนกินหญ้าแก่ มากกว่าโคแก่กินหญ้าอ่อนน่ะ


แล้วอนาคตตกลงคงไม่มีเปลี่ยนฝ่ายใช่มั้ยครับเนี่ย


แอบลุ้นให้ปีศาจน้อยคิดเคลมโฮเซมั่งหง่ะ


ปล.ถ้าเปิดจองม่ะไหร่ผมจองด้วยเน้อ

[kdragon]

อู้วอา น่าสนมั่กๆครับ
เก็บตังค์ก่อนเด้อ เพิ่งจะโอนค่าหนังสือไป 

[namtaan]

 

ปกหวานแฮะ สมกับชื่อเรื่องเลย
รอรายละเอียดนะคะ

[JJHJJH]

ปีศาจน้อยเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ อิอิ

[Pr_promise]

สนใจเหมือนกันค้า  อยากได้หนังสือ 

ไคริเรายังแรงเหมือนเดิม  อยากอ่านตอนที่พ่อของไคริกลับมา

คุณอาของเราจะรอดไหมนะ  พ่อจะจับได้ไหม  น่าคิด น่าคิด  อิอิ   

 

 

[everytime]

น่าจะทำเป็นเรื่องยาวๆๆๆชอบมากกกเลยย

เปิดจองเมื่อไหร่ไม่พลาดดด


แล้วจะเขียนอีกมั้ยจ๊ะ ชอบๆๆๆ

[yeyong]

ว้าววว
นานๆได้อ่านแนวโชตะ
สนุกดีค่ะ เปลี่ยนบรรยากาศไปอีกแบบ
แต่เจ้าไคริเนี่ย แก่แดดจริงๆนะ

[MyTeaMeJive]

เหอะ เหอะ ปีศาจน้อยของแท้

[Xenon]

ย้ายเรื่องมาลงโซนจบแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้ฤกษ์รวมทำมือสักที

ขอบคุณนักอ่านที่หลงเข้ามาอ่านเรื่องนี้แล้วชอบนะคะ~

ช่วงหลังจากนี้คงไม่ได้เขียนแนวโชตะอีกนานแน่ เพราะตอนนี้กำลังชอบแนวหนุ่มกล้ามน่ะค่ะ~~

[archi_10_001]

อิอิ น้องน่ารักมาก ๆ ร้าย ๆ แต่ก็นะ ทำเอาคุณลุง (อา) หลงไปเรียบร้อย ๕๕๕

[vk_iupk]

อยากได้อ่ะ  มีรีปริ้นอีกอ่ะเปล่า   ไม่ยอม  อยากได้  อยากได้   เอิกๆๆ   
สนุกดีค่ะเรื่องนี้ ไคริได้ใจจริงๆๆ   เด็กน่ารัก