ตอนที่ 12ปริ๊นซ์เล่า ;
น้องครับ.....กลับไปกินนมแล้วเข้านอนแต่หัวค่ำดีกว่ามั้ย เด็ก ๆ อย่างน้องอ่ะ ไม่ใช่แนวพี่ว่ะ.....อย่าเสียเวลาเลย ไอ้ตัวเล็ก.....!!!คนอย่างนายปริ๊นซ์.....ไม่ชอบให้ใครมาดูถูกซะด้วยสิ
นั่นคือความคิดของผมในตอนนั้น.....ตอนที่โดนปฏิเสธจากไอ้เหี้ยพี่แซน รุ่นพี่ที่เขาว่าฮอต....และสะเด็ดสะเด่าที่สุดในโรงเรียนสหที่มีชื่อที่สุดในจังหวัดของกระผม
อยากลองอ่ะดิ...!!!
ว่าพี่เค้าจะเด็ดจริงมั้ย
คนที่รู้จักช่วยตัวเองตั้งแต่สมัยประถม.....มีอารมณ์เมื่อเห็นบอยแบนด์หล่อล่ำกล้ามใหญ่ถอดเสื้ออย่างผมเนี่ย.....ไม่เด็กนะเว๊ยเฮ้ย
ผมเก็บเอาพี่เค้าไปฝันเปียก.....ร่างกายกำยำกระแทกเข้าออกในตัวผม แค่นึก....ก็แข็งซะแล้วจิ เอากันเสร็จก็นอนคลอเคลียกัน.....จูบปากกัน....แลกลิ้นกัน แล้วก็เริ่มรอบใหม่อีกครั้ง(เพื่อน ๆ ชอบเรียกผมว่าไอ้ลามก!!!-----เออ กูยอมรับ)
ผมจะต้องเอาชนะพี่เค้าให้ได้.....ผมต้องแสดงให้พี่เค้าเห็น.....ว่าหน้าจืด ๆ เอ๋อ ๆ เหมือนเด็กประถมอย่างกรูเนี่ย....ลีลาร้อนแรงไม่แพ้ไอ้พวกหนุ่มหน้าสวยเหล่านั้น.....และที่สำคัญไปกว่านั้น.....ความฝันอันสูงสุด....คือทำให้พี่เค้าติดใจ....และถีบหัวส่ง
เอาให้ขาดกรูไม่ได้.....จะเป็นจะตาย....ตายห่าไปเลย
หึหึหึ
“คร่อกกกกกกกกกกกกกก” เสียงคุณสามี ของเล่นของผมกรนสนั่นลั่นโสตประสาท หันไปดู.....เด็กโครต ๆ อ่ะ....เด็กกว่ากูอีกแฮะ หน้าตาก็ดูบ้องแบ๊วได้อีก.....สเปคพวกคิงเลยสินะ น่ารัก อ่อนต่อโลก ไร้เดียงสา.....ชิส์
มัน......น่ารักกว่าโผมมมมมม.....สามีน่ารักกว่าภรรเมีย.....บ๊ะ!!!
แล้วนี่มันอะไรก๊านนนน ผมกำลังทำอะไรอยู่.....ผมดันมาแป้กอยู่ที่ไอ้เบื้อกหน้าลิงที่ไม่ประสีประสาเนี่ยยยยน๊า ผมควรขยับสเตป เปลี่ยนคู่ซ้อมไปเรื่อย ๆ สิ....ค้นหาลีลาร่วมรักสุดร้อนแรงในแบบฉบับของผม จากนั้นก็เดินเข้าไปหาไอ้พี่แซนด้วยความมั่นใจ.....ทำให้น้ำมันหมดตัว......โฮก......แข็งอีกแย๊ววววว
หันไปมองผัวอีกครั้ง.....
เฮ้อ......เจ้าชายเซ็งว่ะ......
รุกห่าอะไร ขี้งอนยิ่งกว่าผู้หญิง ตัวก็โตกว่าผมนิดนึง....เจ้าน้ำตาล่ะเป็นที่หนึ่ง พึ่งพิงก็ไม่ได้....แถมยังต้องเป็นฝ่ายปกป้องมันอีกตังหาก....โฮกกกกกกก
แต่จะว่าไป....หน้าตาบ๊อง ๆ แบ๊ว ๆแบบไอ้เกมส์เนี่ยนะ....
เวลามันทำหน้าเคร่งขรึม ดูจริงจังเนี่ยนะ....
ก็มีมุมหล่อเหลากับเค้าเหมือนกันหรอก!!!!
แต่ว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่ปริ๊นซ์ต้องการ
พี่แซนกำลังอกหัก.....ขึ้นสเตตัสในเฟสบุ๊ค....กลอนเศร้า ๆ บ้าง เนื้อเพลงอกหักบ้าง.....ตีอกชกหัวทำเป็นแกร่งบ้าง ทั้งหมดถูกอัพเดทประมาณวันละหกถึงสิบสถานะ
หึหึ เข้าทางกูเลยแหละ
ถึงเวลาทวงสัญญาแล้วสินะ
คอยดูเหอะ.....แล้วพี่จะต้องอึ้ง ที่ผมร้อนแรงยิ่งกว่าดาราเอวี(ขอบคุณหนังของลิงน้อย)
ส่วนไอ้เกมส์.....
ยอมรับว่าหวั่นไหวนิดหน่อย
แต่ก่อนที่ผมจะกลายเป็นคนแพ้
ผมต้องรีบเขี่ยไอ้เบื๊อกนี่ ออกไปจากชีวิตให้เร็วที่สุด
ถึงแม้ว่าจะเป็นผมซะอีกที่เป็นฝ่ายวิ่งตามมัน.....ก็ตามทีเหอะ!!!!
“อื้อออออ.....ไอ้ปริ๊นซ์ มึงทำเชี่ยไรเนี่ย คนจะนอน”
“ขอซักรอบนะสามี.....เค้าว๊อนท์ง่ะ”
ตักตวงประสบกามเว๊ยเฮ๊ย!!!
.
....
..........................
บรรยาย ;
“ฮัลโหลพี่แซนเหรอครับ รออยู่ที่ร้านแล้วงั้นเหรอ....เนี่ย ผมกำลังจะไปหา รีบสุด ๆ เลย....แค่นี้นะครับพี่”
นายปริ๊นซ์ชะเง้อหน้ามองหนุ่มหล่อ หน้าตาท่าทางดูหมองเศร้า กำลังเดินหงอย ๆ เข้าไปในร้านอาหารค่อนข้างมีระดับ....หลังจากกดวางสาย
มายืนรอเค้าตั้งสองชั่วโมงแล้วเหอะ!!!!
มือเล็กจัดการกดโทรศัพท์ถึงสามีหน้าลิงที่ตอนนี้คงจะนอนแก่วอยู่ในห้อง......ไม่ได้สนใจด้วยซ้ำตอนที่เมีย(?) ของตัวเองตะโกนบอกซะลั่น ว่ามีนัดทานข้าวกับเพื่อนเก่าสมัยมัธยม....ขนาดเดินเข้าไปกระซิบข้างหูก่อนออกจากห้อง หอมแก้มซ้ายขวาก็แล้ว พ่อก็ยังนั่งเอ๋อ.....
เพื่อนเรามาไม่ได้ ออกมานั่งเป็นเพื่อนหน่อยสิครับสามี สั่งของโปรดตัวเองเต็มโต๊ะเลย ^^หลังจากดำเนินการตามแผนการที่วางไว้ ส่งข้อความถึงนายเกมส์เสร็จ ปริ๊นซ์ก็วิ่งผลุบเข้าไปในห้องน้ำชายอีกครั้งเพื่อสำรวจความเรียบร้อย
บิ๊กอาย.....ไม่โตมากจนเกินไปนัก ดูเป็นธรรมชาติดี
เสื้อยืดลายการ์ตูนแบบเด็ก ๆ ที่เคยสวมใส่.....หรือแม้กระทั่งเสื้อแนว ๆ (แนวข้างถนน) พ่อจัดการเปลี่ยนยกเครื่อง มาเป็นเสื้อผ้ากลิ่นเมโทรนิด ๆ ทั้งเสื้อตัวนอกสีเมทัลลิค เสื้อตัวในจับจีบสีขาว เดฟผ้ามันสีดำ รองเท้าหนังกลับหัวแหลมสีแดงดูตัดกันฉึบฉับ ทรงผมเด็กเอ๋อทรงเดิม....แอบเล็มหน้าม้าเป็นกรอบโค้งนิดหน่อย บ๊ะ....
น่ารักดีเหมือนกันนะนายปริ๊นซ์
แผนคือ....รถไฟชนกัน
ต่างคนต่างเลียแผล
ไปดื่มต่อที่ห้องรุ่นพี่....
พอเคลิ้มได้ที่ก็
อิคึ ๆ ๆ
ชายหนุ่มที่นั่งหน้าเศร้า ถอนหายใจเฮือก ๆ ดูหมดอาลัยตายอยากพลันเกิดอาการหื่นแดก เมื่อเงยหน้าขึ้นมาสบตาแบ๊ว ๆ ของรุ่นน้องที่เคยปรามาศ....สบประมาทกันมาแต่ปางอดีต
นะ.....น่ารัก.....
“ไง....คนอกหัก”
น้ำเสียงฟังดูก๋ากั่นเป็นกันเอง ทำเอาหนุ่มแซนยิ้มแก้มปริอย่างอดไม่ได้ เมื่อร่างเล็ก ๆ นั้นนั่งลงบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม กางเมนูออก ยกขึ้นมาปิดเต็มหน้า....แกล้งเอ๋อนิด ๆ....เรื่องลูกไม้มารยา เจ้าชายของเราไม่เป็นรองใคร.....เรื่องปั่นหัวให้คู่ต่อสู้งวยงง จับจุดไม่ได้นี่ก็เช่นกัน
“เปลี่ยนไปเยอะนะเราอ่ะ”
“น่ารักอ่ะดิ๊”
“เออ....น่ารักไปอีกแบบนึง แต่ก็ยังเด็กอยู่ดีล่ะว๊า....เจ้าเด็กน้อย”
ปึ่ดดดด.....คนตัวเล็กแอบตาขวางขึ้นมาวูบหนึ่ง แต่ก็เปลี่ยนไปทำท่าทางยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ
“ก็เป็นตัวของตัวเองอ่ะพี่”
ตรงไหนกันน่ะ.....นายปริ๊นซ์!!!
“พี่ไม่คิดจะเป็นแนวมาชอบเด็ก ๆ มั่งเหรอ....พวกหน้าสวยน่ะ.....ดูไปนาน ๆ ก็เบื่อ แถมยังเข้าถึงยากอีกตังหาก”
“ก็ท้าทายดีนิ”
“ก็เลยอกหัก เพราะถูกเจ้าหล่อนเชิดใส่ไง”
“ก็จริงของเราน่ะ.....เฮ้ออออออ พี่แย่เลยว่ะปริ๊นซ์ตอนนี้ แซดสุด ๆ”
“เด็ก ๆ อย่างผมเนี่ย สเปคในฝันของรุกเข้ม ๆ เลยนะขอบอก....ออกจะน่าปกป้อง แต่ผมน่ะไม่อยากถูกปกป้องหรอกนะ ผม....ผมดูแลตัวเองได้ ไม่เป็นภาระเลยนะนี่ รับไปเลี้ยงจิ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า....อาศัยทีเผลอ ตอนคนเค้าหวั่นไหว หยอดพี่ตลอด ไม่ได้ผลหรอกเด็กน้อย”
หึ.....เด็ก.....คำก็เด็ก....สองคำก็เด็ก.....แล้วมรึงจะเสียใจ ไอ้ตี๋หิด“งั้นถ้าผมบอกว่าผมยังชอบพี่อยู่.....อยากนอนกับพี่ล่ะคร๊าบบบ แค่นอนด้วยกันน่ะ ไม่ผูกมัด.....สนมั้ย.....ฟังดูโตขึ้นมารึยัง”
หนุ่มหล่อถึงกับเงยหน้าขึ้นมา....จ้องตาไม่กระพริบ เอานิ้วแคะหูราวกับคิดว่าตัวเองหูฝาดไปรึเปล่า ท่าทางดูงั่งขึ้นมาทันตาเห็น
“เคยแล้วเหรอเรา”
“เอ้า ก็ต้องเคยแล้วสิ.....ไม่อยากรู้เหรอ ว่าเด็กอย่างผมน่ะ เวลาออนทอป....มันจะดูร้อนแรงแค่ไหน หืม....”
เท้าเล็กค่อย ๆ ยกขึ้นเขี่ยอีกฝ่าย.....เขี่ยเบา ๆ ก่อนจะยกสูงขึ้น แล้วคลึงไปที่เป้ากางเกงของรุ่นพี่ผู้กำลังอกหัก
“ก็น่าสนดีเหมือนกันนะ....หึ.....อย่าทำเป็นเก่งแต่ปากละกัน จะเล่นให้ร้องไม่เป็นภาษาเลย”
“อันนี้คงต้องไปวัดกันดูน่ะครับ....แต่ผมว่าคนที่จะต้องร้องครางไม่เป็นภาษาน่ะ.....อาจจะเป็นพี่แซนก็ได้น๊า อิอิ”
เหตุผลที่ชอบคนร้อนแรง....อาจเป็นเพราะพวกซิง ๆ มันน่าเบื่อ ไม่เร้าใจ อย่างดีก็แค่นอนนิ่ง ๆ รุนแรงนิดหน่อยก็ร้องลั่น.....พวกติ๋ม ๆ จืด ๆ ก็เหมือนกัน จืดชืดยิ่งกว่าผักต้ม
แซนขยิบตาให้รุ่นน้อง....เด็กแสบที่ยังคงความแสบไม่เปลี่ยนแปลง....แม้จะอยู่ในรูปลักษณ์จืด ๆก็ตามที
เพียงแต่ว่าตอนนี้ เด็กน้อยคนนี้ ดูมีอะไรดึงดูดอย่างน่าประหลาด
ปริ๊นซ์ปาดครีมสลัดสีขาวขุ่นออกจากริมฝีปากด้วยท่าทางแก่นเซี้ยว ก่อนจะดูดนิ้วแล้วกัดเบา ๆ พอให้อีกคนได้วาบหวิว
ทั้งหมดนี่......อยู่ในสายตาของอีกคนที่เพิ่งมาถึง แต่ก็ทันเห็นตอนสำคัญ และพอประติดประต่อเรื่องราวทั้งหมดได้
“ขอนั่งด้วยคนนะ”
ลิงน้อยในสภาพสุดบ้าน แต่งตัวได้กลากถึงติ่ง สีหน้าซ่อนความหึงหวงเอาไว้ไม่ค่อยจะมิดชิด เอ่ยขึ้นจากด้านหลังของเมียสุดที่รัก
ฮึก....ฮึก....เข้มแข็งไว้นะ
อย่าร้อง
ห้ามร้องเด็ดขาดเกมส์พยายามข่มอารมณ์น้อยใจที่ซ่อนไว้.....พยายามเก๊กท่าทางเท่ห์ ๆ ชิว ๆ ไม่สะทกสะท้านกับภาพบาดตา ก่อนจะลากเก้าอี้ แล้วนั่งลง ยิ้มมุมปากให้คนทั้งคู่
รุกแมน ๆ อย่างไอ้เกมส์คนนี้ จะไม่มีวันเสียน้ำตาให้ไอ้เมียหน้าจืดนี่เป็นอันขาด.....ฮึบปริ๊นซ์ฉีกยิ้มจนแทบจะเห็นฟันครบทุกซี่.....ทำหน้าตาเจ้าเล่ห์อย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาวให้สามีสุดที่รัก ยิ่งทำให้น้ำตาลิงแทบจะทะเล็ด
คนในร้านเริ่มจ้อกแจ้ก......
บรรยากาศเริ่มวุ่นวาย
แต่บรรยากาศบนโต๊ะนี้แทบหยุดนิ่ง ไม่เคลื่อนไหว.....ดูอึดอัดจนพนักงานเสริ์ฟไม่กล้าเฉียดเข้าใกล้
ขณะที่อีกคนกำลังใจเต้น กับเกมส์ที่ตัวเองเป็นฝ่ายควบคุม
ขณะที่อีกคนกำลังดราม่า
ใครบางคนในนี้กำลังมี....รักแรกพบ
ใครกันเอ่ย ?
To be con
.............................................................................
นายเอกเริ่มเพลย์บอยแล้วไงล่ะ.....คาแรคเตอร์เจ้าปริ๊นซ์ดูเป็นนางเอกยัยตัวร้ายมาก ๆ ไม่สนใจใครนอกจากตัวเอง
ส่วนเจ้าลิงน้อยก็กำลังอกหัก.....ทั้ง ๆ ที่ตัวเองปฏิเสธเสียงแข็งมาตลอดว่าไม่ได้ชอบเค้า กิ๊ว ๆ
เรื่องยาวพล็อตตัน แต่เรื่องสั้นกำลังมา....หวังว่าคนอ่านยังไม่ลืมนะคะ
น้องปริ๊นซ์เนี่ย.....พอจะรับจ๊อบเป็นตัวร้ายในฟิคเรื่องอื่นได้มั้ยนะ