หัวข้อ: ตกลงเราเป็นอะไรกัน (เต-ชีน) เตมาเอง 13/11/55 จบแล้ววว รบกวนย้ายให้หน่อยครับ

[Zalzah_iP]

มาแค่บทแรกก็ชักหลงน้องดิมแล้วดิ5555

[lazat.mchub]

มันเป็นอย่างนี้นี่เอง

[Bejae]

คุณดิวจะเอาน้องดิมมาดามใจต่อใช่มั้ย
ท่าทางจะมีเรื่องวุ่นอีกเยอะแน่เลยใช่มั้ยเนี้ย
ยังไงก็ขอดูพฤติกรรมน้องดิมก่อนแล้วกันนะฮ้า
 *พูดเหมือนเป็นแม่ไอ้ต่อ* 
อิฉันอยู่ข้างต่อเสมอ(ดูจากเม้นที่ผ่านๆมา 555+)
บางทีดีไม่ดีดิมอาจจะเป็นขวัญใจคนใหม่ของอิฉันก็ได้นะฮ้าา

กอดคุณดิว

[why yyy]

น้องดิม นี่ลื่นจริงๆเลย

[shoi_toei]

อืมมมม พูดยากแฮะ แต่แอบไม่เห็นด้วยกับความคิดจอมซักเท่าไหร่

ก็นะคนเราความคิดไม่เหมือนกัน ตัดสินใจไปแล้วนี่ ก็ต้องรับผลให้ได้

นี่ละน้าชีวิต !!! แต่ดิมน่ารัก ไม่แน่เราอาจจะเป็นแฟนคลับเทอก็ได้นะดิมม

รอดู อิ อิ

[hello_lovestory]

โห น้องดิมนี่ก็น่าสนแฮะ คงวุ่นไม่เบาเลยเนอะคราวนี้

[JA(e)jung]

น้องดิมน่ารักอ่ะ อิอิ แต่ถึงยังไงก็ได้กลิ่นมาม่าขึ้นอืดลอยมาแต่ไกล ฮ่าๆๆๆ

จอม ต่อ ดิม จะเป็นยังไงต่อไปนะ ร้องไห้รอดีมั้ยเนี่ย หึกหึก

ฮ่าๆๆๆๆ                                

[mystery Y]

แล้วดิมกับพี่ต่อจะคลิ๊กกันไหมน้า~ ลุ้นๆ

[due]

"ฮัลโหล พี่จอมอยู่ไหนเนี่ย ผมหาไม่เจอ คนไรไม่รู้ยัวะเยี้ยะไปหมดเลย" ผมยืนอยู่หน้าตึกคณะพี่จอม หันซ้ายหันขวา นักศึกษาเดินกันให้พล่านไปหมด เหมือนภาพในเอ็มวีเลย ที่เรายืนอยู่นิ่งๆ แต่คนรอบข้างนี่หมุนผ่านเราไปเรื่อยๆ แต่น่าเสียดายตรงที่ผมไม่ใช่พระเอก เพราะผมคือตัวร้าย
"กูกำลังเดินเข้ามหาลัยอยู่เนี่ยะ แล้วมึงอยู่ไหน?"
"โหพี่ นัดผมไว้กี่โมง ผมก็อยู่ตรงที่นัดนั่นแหละ ให้ไวเลยๆ"
"เออๆ ไม่เกิน 5 นาที กูโบกหัวมึงได้แน่"
แล้วผมก็ตัดสายพี่แกไป
ตาก็สอดส่ายหาที่นั่งพัก ไม่ไหวคนผ่านไปมาเยอะเหลือเกินตาลาย
เจอแล้ว....พี่คนนั้น คนที่หน้าดีแต่ดูแล้วกวนตีน ท่าทางหยิ่งๆด้วย เหมือนกับกำลังนั่งรอใครอยู่
และเหมือนว่าพี่แกจะรู็ว่ากำลังโดนมอง แล้วพี่แกก็เล่นหันมาโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัว สายตาก็ฉะปะดะกันพอดี
เอาไงดีกู!!!!!!!!...
ยิ้มเลยครับ ผมแม่งส่งยิ้มยิงฟันครบ 32 ซี่กันเลยทีเดียว
ห๊ะ!!!!! แต่สิ่งที่ผมได้รับกลับมาคือ การถูกเมิน พี่คนนั้นเหมือนมองผ่านผมไปด้านหลัง สายตาของมันโฟกัสอยู่ที่หลังผมแน่ๆ
เชี่ย คนตั้งใจยิ้มให้กลับเมินใส่กันซะงั้น นิสัยทรามเกินแก้จริงๆ จากท่าทางว่าหยิ่งแล้วนะ แต่พฤติกรรมนี่โคตรหยิ่งเลยเหอะ
ผมหันหลังมองตามสายตานั้น
"อ้าว พี่จอมมาพอดีเลย ผมรออยู่เนี่ย"
"รอนิดรอหน่อยทำบ่น"
"แล้วเพื่อนพี่มายัง?" พี่จอมหันไปทางนั้นนิดหนึ่งก่อนหันมาตอบผม
"มาแล้ว"
"อยู่ไหน?"
"โน่น" พี่จอมพยักเพยิดไปทางเดิม
แต่ผมใจชักสั่นๆ หวั่นๆ
"พี่อย่าบอกนะว่า....."
"เออ ก็ไอ้คนที่นั่งอยู่คนเดียว แล้วมีหนมปังกับนมวางอยู่ตรงหน้านั่นแหละ"
"เชี่ยแล้วไง!!!!!!!"
"อะไรของมึงดิม!!!!" ก็เพื่อนคนนั้นของพี่จอม ก็คือพี่หยิ่งที่ผมไม่ค่อยชอบหน้าแต่ก็จำหน้าได้นะสิ
"ผมกลับละ"
"เอ๊ยเดี๋ยวดิ...ไปเจอเพื่อนกูก่อน นั่นไงมันมองมาแล้ว เป็นไงเห็นหน้ามันแล้ว ใจสั่นเปล่า?" โคตรจะสั่นเลยพี่
"ก็งั้นๆแหละ"
"ปากดีไปเหอะ....ไป" แล้วพี่แกก็ลากผมแถแด๊ดๆ จนมายืนต่อหน้าพี่หยิ่งคนนี้จนได้
"ไอ้ต่อ" พี่จอมเรียก...อ้อ ชื่อต่อนี่เอง
"....." พี่หยิ่งไม่ตอบ แค่ช้อนตาขึ้นมองพี่จอม ก่อนจะแฉลบมามองผมเสี้ยววิ แล้วก็เลื่อนลูกกะตาดำไปมองพี่จอมอย่างเดิม เห็นแล้วน่าหมั่นไส้อย่างล้นเหลือ ให้ตายสิ
"นี่ดิม รุ่นน้องกู"
"ไม่ได้อยากรู้" เชี่ยจริง ไอ้บ้านี้ตอบออกมาทั้งที่ตายังมองสาวๆอยู่เลย
"แต่น้องมันอยากรู้จักมึง" ไม่จริง ผมโดนพี่แกมบังคับต่างหาก
"โวะ ไร้สาระ" น้านนนนนนนนน นิสัยแย่บัดซบมากเหอะ มันไม่พูดเปล่านะ หยิบสมุดเล่มบางขึ้นมาแล้วก็ลุกขึ้นเดินหนีกันดื้อๆ
ไม่รู้จักไอ้ดิมคนนี้ซะแล้ว

"พี่ต่อครับ ผมชอบพี่ ชอบจริงๆนะ ชอบมานานแล้วด้วย พี่จะคบกับผมได้มั๊ย ผมจะรักพี่คนเดียว รักตลอดไป" ไอ้หยิ่งนั่นถึงกับหยุดกึก ก่อนจะค่อยๆหันหลังกลับมา หึหึหึ...ผมโคตรขำหน้าพี่แกเลย นี่ถ้าแกฆ่าผมให้ตายได้นะ แกจะไม่รอช้าเลย
ฮ่าๆๆๆๆก็ผมเล่นตะโกนซะดังเลย คนเดินผ่านไปมาพากันหยุดให้ความสนใจ ก่อนจะมองผมแล้วมองพี่หยิ่งนั้นแล้วพากันยิ้มใหญ่เลย มีชี้มือชี้ไม้ด้วย ฮ่าๆๆๆๆ ไอ้พี่หยิ่งถึงกับทำหน้าไม่ถูก
"ดิมมึงทำอะไรของมึงวะ กูไม่ได้ให้มึงหน้าด้านบอกอย่างนี้" พี่จอมหันมาพูดเบาๆ แต่ตานี่มองพี่หยิ่งตลอด ถ้าผมมองไม่ผิด นั่นคือแววตาสำนึกผิด แววตาอ้อนวอน แววตาขอโทษ
แล้วสายตาของพี่หยิ่งที่ส่งกลับมา คือแววตาตัดพ้อ แววตาโกรธ ไม่พอใจ แต่วูบหนึ่งก็มีเศร้าปนอยู่ด้วย
ระหว่างสองคนนี้คืออะไร??????????

นั่นคือการพบกันอย่างเป็นทางการครั้งแรกระหว่างผมกับพี่ต่อ แต่ดูแล้วมันไม่ค่อยน่าประทับใจซักเท่าไร
ผมอาจจะทำมากเกินไปที่เล่นตะโกนซะขนาดนั้น แต่พี่หยิ่งพูดไม่ดีกับผมก่อน เพราะงั้นความผิดผมลดลงกึ่งหนึ่ง
แต่นั้นคือเรื่องที่ผ่านมาแล้ว


และปัจจุบันผมกำลังยืนทำซากอยู่หน้าหอพี่ต่อ
ยืนมาตั้งแต่ 7.45 น. นี่ก็ 8.00 แล้ว

มาแล้ว
พอเห็นหน้าผมพี่ต่อผงะนิดหนึ่งก่อนจะเดินเลยผมไปเหมือนมองไม่เห็น อะไรกันวันก่อนยังยอมให้ผมซ้อนท้ายอยู่เลย
"มองไม่เห็นผมรึไงครับพี่ ยืนหล่อโดดเด่นอยู่นี่" ผมเดินตามไปจนถึงตัว พี่แกกำลังเอามอไซต์ออกจากซอง
"............"
"พี่ต่อ คุยกับผมหน่อยดิ หยิ่งไปไหนพี่"
"กูถามจริงเหอะ มึงว่างมากเลยใช่มั๊ยถึงมีเวลามากวนประสาทกูแบบนี้"
"น้อยใจวะ คนตั้งใจมาหา"
"ใครขอ"
"ช่างเหอะ วันก่อนผมฝากบัตรไว้กับพี่เต พี่ต่อจะไปมั๊ย พรุ่งนี้วันสุดท้ายแล้ว ไปคืนนี้ดิวันศุกร์ เสาร์ก็ค่อยถอน"
"จืดไป กูก็ไป"
"จืด?"คือ ใคร?
"จืด ไปกับกู เอารถไปทำไมหลายคัน" อ๋อ พี่จอมนี่เอง พี่จอมเพิ่งเดินลงมา แกก็ยิ้มทักทายผม ผมก็ยักคิ้วกวนๆไปทีหนึ่ง
"ไม่เป็นไร กูเอามอไซต์กูไปได้ มึงไปกับดิมเหอะ"
"พูดยากจริง กูบอกให้มาก็มาดิ" พี่ต่อยัดหมวกใส่หัวพี่จอมคาดสายรัดให้เสร็จสรรพโดยที่พี่จอมไม่ทันแย้งอะไร
"แล้วมึงไปมอไปยังดิม?" พี่จอมหันมาถาม
"ผมเอารถมาพี่"
ผมเดินออกมาจากใต้ตึก รถผมจอดอยู่หน้าถนน
จากที่คิดว่าจะเล่นๆ แต่ผมต้องชนะให้ได้



"ใคร?" เบอร์ไม่คุ้นโทรมาตอนที่ผมกำลังจะเดินไปโรงอาหารของคณะพอดี
"กูเอง"
"กูไหน?"
"เชี่ย" อ้าวววววว
"พ่อกูรึไง กูถึงต้องจำเสียงได้" อารมณ์มาครับ มาขึ้นเสียงใส่กันได้ไง เชี่ยกูไปรู้จักกับมึงตอนไหน
"คนที่มึงตะโกนสารภาพรักไง" เสียงเยาะเย้ยซะด้วย
"..........!!!!!" ซวยแล้วไงมึง ไอ้ดิม
"ไง นึกออกยัง" ผมรีบเลี่ยงออกมาให้พ้นรัศมีเสียงดัง
"พี่หยิ่ง เอ๊ยพี่ต่อ"
"เออ กูเอง"
"หวัดดีครับ"
"อยู่ไหน?" ไม่คิดจะทักตอบกันเลย
"กำลังจะไปกินข้าวที่แคนทีนครับ"
"ไม่ต้องไป เดี๋ยวกูพาไปแดกข้างนอก"
"จริ๊ง!!!!!?????" อะไรดลใจ
"มาเองนะ กูไม่ไปรับ"
"อ้าวววววว"
"ร้าน......"
"งั้นไม่ไป"
"ตามใจ"
"เดี๋ยวๆๆๆ เจอกัน" ร้านที่พี่แกนัดมาอยู่ไม่ไกลจากมอเท่าไร ขับมอไซต์ไปเกิน 5 นาทีก็ถึง
แล้วทำไมไม่เจอกันในมอเลยวะ ใกล้กันแค่นี้
แต่ประเด็นตอนนี้คือ พี่ต่ออยากจะเจอผผมไปทำไม

[pahpai]

น้องดิมน่ารักกกกกกกกก แถมกวนตรีนได้ใจด้วย อิอิ

สรุปน้องดิมไม่ได้ชอบต่อจริงๆชิมิ แต่จะมาเป็นคะตะลิสต์เร่งปฏิกิริยาต่อจอมป่าวเนี่ย ลุ้นๆ

[mystery Y]

เชียร์ดิมดีไหมน้า~เพราะยังไงต่อกับจอมก็เป็นไปไม่ได้ ดิมต่อ ดิมต่อ~

[why yyy]

พี่ต่อนัดน้องดิมด้วยอะ หวังว่าพี่ต่อคงไม่ทำอะไรน้องดิมนะ

[Bejae]

จริงๆอ่านแล้วก็เริ่มสงสารดิมนะ
ต่อจะเอาดิมเข้ามาในวังวนนี้ทำไม
เอามาประชดจืดนี่ก็ใจร้ายเกินไปหนา าา
แต่ดูท่าทางดิมก็ไม่ใช่เล่นๆ ถ้าดิมสามารถดามใจต่อได้ก็คงจะแฮปปี้
แต่ต่อแอบรักจืดมาตั้งหลายปี จะให้หักดิบเลยก็คงจะยาก
น้องดิมคงจะเหนื่อยหน่อยนะคะงานนี้ 
กอดคุณดิว

[shoi_toei]

ดิมแม่งน่ารัก กวน ๆ ดี

[Rafael]

ความสัมพันธ์มันจะพัฒนาไปได้ถึงไหนกันนะ
เพราะในใจก็ยังตัดกันไม่ขาดแบบนั้น
หน่วงๆอยู่เหมือนกัน
แต่จะรอวันที่ผ่านไปได้ด้วยดี

ป.ล.คิดถึงเต-ชีนอะ กิ๊วๆ

[due]

ผมแวนซ์มอไซต์ไม่ถึง 5 นาที ก็มาหยุดอยู่หน้าร้านตามที่พี่ต่อนัดไว้
ระหว่างทางก็คิดมาตลอดว่าคนอย่างไอ้พี่ต่อนี่มีอะไรที่อยากคุยกับผมเหรอ
คิดให้ตายก็คิดไม่ออกจริงๆ คงต้องรอให้พี่แกเฉลยเอง
ผมเปิดประตูร้านเข้ามา ก็เตะตาให้ทันที นั่งดูดีแต่กวนตีนมากๆในระยะ 20 เมตร
แต่ที่ผิดคาดนิดหน่อยคือมีคนนั่งอยู่ข้างๆด้วย ใส่ชุดนักศึกษาเหมือนกัน สงสัยเพื่อนมั้ง
พี่ต่อเห็นผมแล้ว แต่แทนที่พี่แกจะเรียกหรือแสดงปฏิกิรอยาไรซักอย่างว่าเห็นผมแล้ว พี่แกกลับเมินสายตาก้มลงดูดน้ำตรงหน้าเฉย ผมนี่ตีนกระตุกๆเลยทีเดียว อยากเอาหน้ามันมามาให้ตีนผมได้สัมผัสอย่างนุ่มนวลจริงๆ

"นั่งนะ" เดินถึงโต๊ะผมก็ขยับเก้าอี้ให้ตัวพอนั่งได้ ผมเลือกที่นั่งฝั่งตรงข้ามพี่ต่อ ติดกับพี่
"หวัดดีครับพี่เต ดีใจนะที่ได้เจอีก" ผมหันพูดกับพี่เตโดยหาได้สนใจไอ้มนุษย์หน้าหยิ่งนั่นไม่
"หวัดดี...คนนี้เหรอไอ้ต่อที่มึงลากกูให้มาพบด้วย"
"ผมชื่อดิมครับพี่ อย่าเรียกคนนี้ดิ ห่างเหินแปลกๆ"
"แล้วพี่ไปสนิทกับมึงตอนไหน?" ปากนี่ร้ายพอกันเลยวะ ไม่สงสัยแล้วว่าทำไมถึงเป็นเพื่อนกับไอ้พี่ต่อได้
"ก็นี่ไงกำลังจะสนิทกันแล้ว งั้นผมสั่งอาหารนะ หิวบรรลัยเลย....พี่ครับสั่งอาหารหน่อย" ผมเรียกพนักงานในร้านให้มารับออเดอร์
ผมสั่งไปไม่กี่อย่างหรอก
ระหว่างรออาหารก็ไม่เห็นไอ้พี่ต่อมันจะสนใจหรือนึกอยากจะคุยไรกับเลย
แต่พี่เตนี่น่ารักกว่าที่คิดไว้ตอนแรกเยอะ พี่แกชวนผมคุยตลอด เราสองคนเลยปล่อยให้ไอ้พี่ต่อเป้นหมาหัวเน่าส่งกลิ่นเหม็นตุตุอยู่คนเดียว

รอไม่นานอาหารที่สั่งไปก็มา เวลานี้ลูกค้าไม่เยอะ เลยได้เร็ว
ผมว่าผมสั่งไปนิดเดียวเองนะ แต่ทำไมเค้าเอามาให้เต็มโต๊ะเลยละ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ แต่ไม่เป็นไร มื้อนี้ผมอิ่มฟรีอยู่แล้ว
"แดกให้หมดนะมึง ถ้าไม่หมดกูจับยัดใส่ปากมึงจริงด้วย" ผมเริ่มตักข้าวเข้าปากคำแรก เสียงที่ยังไม่ได้ยินตั้งแต่เพิ่งมาถึงก็กระทบเข้าอย่างจัง
"อ้าว พูดได้ด้วยเหรอ นึกว่าใบ้แดก อ้ำๆๆๆๆๆ อร่อยเนาะพี่เต อ่ะ ลองนี้ดิพี่ รับรองหร่อยชัวร์" ผมตักหมูชุบแป้งทอดใส่จานให้พี่เต แล้วก็ทะยอยตักโน่นตักนี่ให้พี่เค้าอย่างต่อเนื่อง พี่เตก็ว่าง่ายครับผมตักอะไรให้ก็เห็นกินตลอด พอในจานลดก็พยักหน้าหงึกๆให้ผมตักให้อีก หึหึหึ น่ารักดี เลี้ยงง่าย
 ผมกินอย่างมีความสุขมากมายก่ายกอง จนอาหารตรงหน้าเกลี้ยง
"พี่เต อิ่มมั๊ย?"
"กูว่ามึงน่าจะถามว่า กูจะอ๊วกมากกว่ามั๊ย ตอนนี้มันจ่ออยู่ที่คอกูแล้วเนียะ"
"อ๊วกใส่มือผมดิ" ผมยื่นมือทั้งสองข้างให้แกอ๊วกใส่
"กูทำจริงแล้วมึงจะสะท้าน" พี่เตผลักมือผมออกห่าง ผมก็หัวเราะเอิ๊กอ๊ากเสียงดังเลยแหละ น่ารักขนาดนี้จีบได้ป่ะเนี่ย
"พี่เต ผมอิ่มแล้ว งั้นผมกลับนะ" ผมยกมือไหว้พี่เต ก่อนจะหันไปสบตากับมนุษย์อีกตนหนุ่งที่นั่งอยู่ตรงข้าม
"กูไม่รู้ กูไม่เกี่ยว กูไม่ใช่คนแถวนี้ เพราะงั้นอย่าถามกู" พี่เตน่ารักเกินไปแล้วนะ
"กูคงไม่ใจดีเรียกมึงให้มาแดกข้าวแล้วอัญเชิญมึงกลับเฉยๆหรอกนะ"
"มีเรื่องจะคุยกับผมว่างั้น"
"อืม"
"เรื่องไร เห็นนั่งบื้อเงียบอยู่ได้ตั้งนาน" ผมก็นั่งมองบรรยากาศภายในร้านไปเรื่อยๆ ไม่อยากเห็นหน้ามัน รมณ์เสื่อม
"มึงเปิดโอกาสให้กูได้พูดนิ มาถึงก็สั่งๆอาหารจนเต็มโต๊ะ แล้วก็ยัดๆเข้าปาก ปากมึงว่างตลอดนิ" ยอกย้อนเหรอ
"งั้นจะบ่นอีกนามั๊ย จะพูดไรก็พูดมาดิ ผมไม่ได้ว่างเยอะ มีไรต้องทำอีกแยะ" ผมลอยหน้าลอยตาตอบ แอบเห็นพี่เตถอนใจนิดหน่อย
"งั้นมึงก็ช่วยหุบปากแล้วเปิดหูให้ดีดี กู..."
"เดี๋ยวๆ ผมขอสั่งไอติมก่อน นังร้านเค้าเฉยๆ โต๊ะว่างๆ มันน่าเกลียด...พี่ครับขอเชอเบท 2 พี่เตเอามั๊ย"
"กูกินได้อีก กูก็ไม่ใช่คนแล้ว" ชักยังไงๆอยู่นะ เหมือนกำลังถูกหลอกด่าว่าไม่ใช่คน

ผมรอให้พี่ต่อเริ่มพูด แต่จนแล้วจนรอดพี่แกก็ไม่พูด ผมเลยนั่งรอไอติมไปเฉยๆ
จนไอติมมาถึงโต๊ะนั้นแหละ พี่ต่อจึงเริ่มพูด อ้อ รอให้ทุกอย่างเสร็จก่อนนี่เอง จะได้ไม่มีอะไรขัด ล้ำลึกมาก
"กูจะคบกับมึง" ประโยคเรียบๆ ง่ายๆ พูดด้วยเสียงเรื่อยๆ แต่คนฟังอย่างผม
"ห๊า!!!!!!!!" ไอติมพุง่จากปากไปกองแหมะบนโต๊ะตรงหน้าผมระหว่างพี่ต่อ
"เชี่ย ซกมกวะมึง" พี่ต่อหยิบทิชชูมาเช็ดมือเช็ดหน้าพัลวันเลย รังเกียจไรนักหนา ก็แค่อมเข้าปากแล้วพ่นออกมา ส่วนพี่เตนี่นั่งขำเบาๆ ไม่รู้ไปโดนเส้นถูกใจตรงไหนเข้า
"แล้วพี่ละพูดบ้าไร ที่พูดออกมานะคิดรึยัง โวะ" ผมส่ายหัวก่อนจะตักไอติมเข้าปากอีกครั้ง แต่พี่ต่อแย่งไอติมจากมือผมหน้าด้านๆ แล้วก็เอาไปวางตรงหน้าตัวเองเด๊ะ พอผมจะแย่งคืนมาพี่แกก็แง่งใส่ ดุชิบ
"พูดให้เสร็จก่อนแล้วค่อยกิน เดี๋ยวมึงก็พ่นใส่หน้ากูอีก "
"บังคับชะมัด"
"ฟัง....คบกับกู"
"ห๊า...ถามจริงบ้าป่ะพี่ ขาดความอบอุ่นรึไง"
"แล้วหมาหน้าไหนที่ไปตะโกนปาวว่าชอบอยู่ จะรักกูคนเดียวตลอดไป"
"เออ ผมพูดเอง แล้วจะทำไม" ผมกระแทกเสียงใส่
"งั้นก็รับผิดชอบคำพูดมึงซะ"
"นี่พี่จะขอคนอื่นเป็นแฟนทั้งที พี่พูดแมวๆแค่เนียะ"
"อย่าเรื่องมาก กูไม่ชอบ"
"ฮึ ผมชอบโคตรพี่เลยเหอะ" ผมไม่ชอบหน้าไอ้หมอนี่จริงๆ ให้ตายเหอะ ทำให้ตีนผมชักกระตุกได้ตลอดเวลา
"ตกลง มึงกับกู เราเป้นแฟนกันแล้ว งั้นกูไปละ เอาไปไอติมมึง  "
"ง่ายไปมั้งพี่" ผมยื่นขาไปดักทางพี่ต่อไว้ แกไม่พูดอะไร แต่ก็ยอมนั่งลงที่เดิม
"แล้วทำไมต้องทำให้ยาก"
"โหพี่ ผมจะมีแฟนทั้งทีขอเล่นตัวหน่อยดิ อีกอย่างผมขอทำความรู็จักกับคนที่จะเป็นแฟนผมก่อนสิ" ปกติผมไม่ใช่คนที่สอดจมูกไปยุ่งเรื่องของคนอื่น แต่พี่ต่อเป็นกรณียกเว้น เพราะตอนนี้พี่แกขึ้นแท่นว่าที่แฟนผมแล้ว
"เรื่องมากวะ อยากรู้เรื่องไรว่ามา" รมณ์เสียใส่กูทำไม
"พี่เอาผมเป็นตัวแทนใครรึเปล่า" อันนี้ผมถามจริงจังครับ ไม่มีแววล้อเล่นเหมือนที่ผ่านมา ผมไม่ใช่ตัวแทนของใคร ผมก็คือผม พี่เตนั่งนิ่งมาตลอด แต่พอผมพูดประโยคนี้ก็ถึงกับสะดุ้ง ถึงไม่เยอะแต่ผมนั่งติดกับแก รู้สึกได้
"ถึงอยากเอามาแทน มึงก็แทนไม่ได้อยู่ดี ไม่มีสิทธิ์แทนอยู่แล้ว เพราะงั้นสบายใจได้ มึงไม่ใช่ตัวแทนของใคร" ผมนี่ปรี๊ดทะลุพันองศาทันทีที่มันพูดอย่างนี้ เชี่ย ทำไมถึงชอบทำร้ายคนอื่นด้วยคำพูดนักวะ
"ไอ้เชี่ย !!!!" ผมโกรธจนไม่รู้ว่าจะโกรธยังไงแล้ว มันสั่นไปหมดทั้งตัว หัวก็คิดไรไม่ออก มันแน่นไปหมด เห็นแก้วน้ำวางอยู่ตรงหน้ามัน ผมเอื้อมมือไปคว้ามาแล้วสาดโครมใส่หน้ามันทันที
"เอ๊ย!!!!" พี่เตตกใจรีบแย่งแก้วจากมือผม คงกลัวผมเขวี้ยงแก้วใส่หน้าเพื่อนแกมั้ง ส่วนไอ้เชี่ยต่อไม่พูดอะไร ได้แต่เอามือลูบหน้าตัวเองก่อนจะดึงผ้าเช็ดหน้าจากเป๋าเกงมาเช็ดหน้า
"ได้...มึงอยากคบกับกูนักใช่มั๊ย ได้ กูรับคำมึง "
"ดิม นั่งลงก่อนดิมึง คนมองกันทั้งร้านแล้ว" พี่เตกระตุกมือผมให้นั่งลง ผมก็ยอมนั่งลง แต่สายตานี่จ้องหน้าไอ้เลวนั่นตลอด
"ดี งั้นใสหัวไปให้พ้นหน้ากูเลย ก่อนที่กูจะทนไม่ไหวต่อยมึงคว่ำตรงนี้"
"กูไม่ไป เพิ่งมีแฟนวันแรก ก็ต้องขอทดลองสินค้าหน่อยดิ" ว่าแล้วก็เลื่อนตัวเองไปนั่งเก้าข้างมัน แถมยังเลื่อนจนติดกับมันจนแทบจะขึ้นไปนั่งนตักอยู่แล้ว หัวก็คลอเคลียที่ไหล่ที่อกมันไม่ยอมห่าง แต่แทนที่มันจะต่อต้านหรือผลักผมให้ออกห่าง มันกลับนั่งเฉย
เชี่ย กูแพ้อีกแล้ว
เมื่อทำไรมันไม่ได้ผมเลยกลับมานั่งที่เดิม
"มึงอย่าไปยั่วโมโหมันหน่อยเลย ไม่ขึ้นหรอก คนที่ยั่วโมโหมันได้มีคนเดียวเท่านั้นแหละ" พี่เตหันมากระซิบกับผมเบาๆ
"ใคร?"
"จืด...." อ้อ พี่จอมนั่นเอง
"มึง" ผมเรียกมัน
"เรียกกูให้มันดีดีหน่อย กูรุ่นพี่มึงนะ "
"แล้วให้กูเรียกว่าไง"
"มีสมองก็คิดดิ" เชี่ย
"ที่ร้้ากกกกกกกกกกก"
"อย่ากวน เดี๋ยวกูเหนี่ยวให้จริงแล้วมึงจะไม่ได้เกิด"
"โวะ เรียกไรก็ไม่ถูกใจซักอย่าง แม่งอยากให้กูเรียกไรก็บอกมาดิ"
"มึงเรียกเต เรียกจืดว่าไง ก็เรียกกูว่างั้นแหละ สมองไม่มีรึไง"
"อยากให้กูเรียกว่าพี่ก็บอกตั้งแต่ตอนแรกสิ ลีลาอยู่ได้"
"แล้วเลิกแทนตัวมึงว่ากูได้แล้ว กูไม่ชอบ" ดีเนอะ ห้ามคนอื่นแต่ตัวเองดันพูดซะเอง
"บังคับวะ...แล้วให้แทนว่าไง แทนไปเดี๋ยก็ไม่ถูกใจพี่อีก"
"แทนชื่อตัวหรือผมก็ได้ ตามใจมึง" ปกติกับคนในครอบครัวหรือที่สนิทกันจริงๆผมจะแทนตัวเองว่าดิมตลอด
"พี่เตว่าผมควรจะแทนว่าไงดีละ" ผมหันมาปรึกษาคนที่น่ารักที่สุดในโต๊ะ
"ตามใจมึงดิ ผมก็ได้ แต่ถ้าให้ดูน่ารักๆหน่อยก็แทนชื่อมึงไปเลย ว่าแต่ปกติมึงแทนตัวเองว่าไงละ"
"กู ผม ดิม แล้วแต่ว่าคุยกับใครอ่ะพี่"
"แทนชื่อตัวดิ น่ารักดี"
"ก็ได้...พี่ต่องั้นผมจะแทนตัวเองว่าดิมนะ ส่วนพี่ก้ต้องแทนตัวเองว่าพี่ด้วย ห้ามพูดกูเด็ดขาด ห้ามเรียกผมว่ามึงด้วย ต้องเรียกว่าดิม" ขอคืบ้างเหอะ
"ไม่รู้แล้วแต่อารมณ์" เชี่ยได้อีก
"โอเคๆ ผมไม่อยากเถียงกับพี่แล้ว" เอาเข้าจริงๆ  ผมก็ยังแทนชื่อตัวเองกับพี่ต่อไม่ได้ อาจเป้นเพราะผมยังไม่รู้สึกสนิทมากพอมั้ง
"จบแล้วใช่มั๊ย กูจะได้กลับซะที"
"เดี๋ยว เรายังมีเรื่องสำคัญต้องตกลงกันก่อน"
"อะไรของมึงอีก เรื่องมากวะ"
"พี่จะเอาผม หรือจะให้ผมเอาพี่" เรื่องนี้สำคัญจริงๆนะ
"......" พี่ต่อนี่ตาค้างเลยครับ ส่วนพี่เตมีสำลักน้ำลายตัวเองด้วย ผมพูดไรผิดเหรอ
"อ้าวว่าไงพี่ นั่งเบิ่งตาค้างอยู่นั่นแหละ"
"เนี่ยะนะเรื่องที่มึงว่าสำคัญ"
"เออสิ สำคัญจะตาย เนอะพี่เตเนอะ"
"เชี่ย กูไม่เกี่ยว"
"อ่ะ ถ้าพี่ต่อไม่ตอบ งั้นผมมีข้อเสนอ"
"ว่ามา" พี่่ต่อนั่งจ้องผม ฮ่ะะะ ขำวะ เหมือนผู้ใหญ่กำลังจ้องว่าเด็กจะทำเรื่องอะไรที่ผิดอีกรึเปล่า
"1. ถ้าให้ผมเอาพี่ คืนนี้เราได้เสียกันเลย"
"แค่กๆๆๆๆๆๆๆ" พี่เตสำลักอีกแล้ว
"2. แต่ถ้าพี่จะเอาผม ต้องรอให้ผมจบมหาลัยก่อน ก็อีก 4 ปีเอง"
"โคตรจะยุติธรรมเลยนะมึง หึหึหึ" พระเจ้า ไอ้พี่ต่อหัวเราะ ถึงจะหัวเราะแบบจิตๆก็เหอะ
"นี่ผมเสียสละให้พี่เลือกนะ ว่าไงพี่จะเลือกข้อ 1 หรือ 2" หน้าหื่นๆอย่างพี่ต้องเลือก 1 แน่นอน สะใจโว้ยยยยยย
"............" แกนั่งมองหน้าผมแล้วยังคงยิ้มแบบจิตต่อไป
"ถ้าพี่เลือกข้อ 2 นะ ผมยอมให้พี่จูบได้ สัมผัสภายนอกได้นิดหน่อย นี่ผมใจดีแล้วนะ แต่ห้ามให้พี่ไปยุ่งเกี่ยวกับใครเด็ดขาด ผมไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร แต่ถ้าเลือก ข้อ 1 คืนนี้ผมจัดให้เต็มเลย" หึหึหึ พี่แกขมวดคิ้วยุ่งเชียว เลือกยากละสิ เลือกข้อ 1 เลยพี่
"กูไม่เลือกอะไรทั้งนั้น..."
"ไม่ได้!!!!"
"กูจะไม่ทำอะไรมึงเด็ดขาด ถ้ามึงไม่ขอ กูสัญญา แต่เรื่องที่ห้ามกูไปยุ่งกับคนอื่น กูกำลังอยู่ในวัยเจริญพันธุ์ เพราะงั้นไม่รับปาก"
"พี่ต่อไม่ยุติธรรมวะ"
"นี่กูยอมมึงสุดๆแล้วนะ...อ้อ กูไม่ชอบคนที่เที่ยวไปหว่านเสน่ห์ให้คนอื่นทั้งเล่นทั้งจริง ไม่ชอบคนโกหก ไม่ชอบคนพูดมาก ไม่ชอบคนจุกจิกจู้จี้ขี้บ่น ไม่ชอบคนซกมก ไม่ชอบคน..."
"โหพี่ ถ้าพี่ชอบขนาดนี้นะ พี่เลิกชอบคนแล้วไปชอบกับมนุษย์ต่างดาวเหอะ"
"กูเห็นด้วยเลยดิม เชี่ยต่อ มึงจะไปวางกฏเกณฑ์ไรกับน้องมันนักหนาวะ มันเป้นแฟนมึงนะ ไม่ใช่ของเล่นของมึง"
"กูก็ไม่ได้บอกให้มันทำซะหน่อย แค่บอกให้รู้เฉยๆ"
"เหรอ/เหรอ"
"เออ!!!!!"


ตกลงกันเสร็จสรรพก็เดินออกนอกร้าน พี่เตเดินนำออกไปก่อน โน่นไรอที่รถแล้ว
ส่วนผมกับพี่เดินรั้งท้าย
"คืนนี้กูกับเพื่อนจะไปร้านมึงนะ"
"จริงอ่ะ"
"โกหกแล้วกูจะรวยเหรอ?"
"ปากจัดจริง"
"ไปละ"
"บ๊าบบายครับที่รัก" ผมโบกมือลา พี่ต่อหันหลังกลับมาแล้วมองหน้าผมนิ่งๆ มองด้วยใบหน้าเรียบๆ เล่นเอาผมทำหน้าไม่ถูกไปเลย
"มองไมอ่ะพี่ ผมก็เขินเป้นนะ"
"กลับบ้านไปเช็คประสาทซะบ้างนะ "
ไอ้เชี่ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!



น้องดิมอีกตอน
 เต-ชีน พรุ่งนี้นะครับ ถ้าได้ลง กิ๊วๆๆๆๆๆๆๆ

[Rafael]

ฮ่าๆ
เตมาทำตัวน่ารักใส่ชาวบ้านเค้าแบบนี้
ระวังชีนมาเจอแล้วจะหนาวน้าาาา อิอิ

รักคุณดิวที่สุด พรุ่งนี้หวังว่าจะได้เจอกันนะคะ กร๊าก

[Elleneza]

ชอบดิมที่สุดเลยยยยยยยยยยย
พี่ต่อกับดิมแม่งกวนตีนอ่ะ

[why yyy]

จะไปกันรอดมั้ยอะ แค่วันแรกก็ เอ่อ... ก็นะ หึหึหึ ขอให้รอด!!

[p_a_n]

โอย  แล้วจอมล่ะ  ไม่อยากให้มีใครเจ็บปวดเลย  เศร้า

[Bejae]

เป็นการขอเป็นแฟนที่เฮ้--มาก
ดูแล้วคงมีเรื่องวุ่นวายตามมาอีกเป็นพรวน
แต่ชักจะสงสารดิมขึ้นมาเรื่อยๆนิดๆ หรือฉันควรจะเปลี่ยนไปเป็น
แฟนคลับดิมแทนต่อเนี้ย

รอเตชีนค่าคุณดิว ว

[mystery Y]

อ่า~ชอบดิม รู้สึกว่าคนแบบนี้เหมาะกับพี่ต่อ

[shoi_toei]

หวังว่าต่อจะลืมจอมได้

[due]

"ชีน มึงอย่ามองกูอย่างนั้นดิ จริงๆกูก็ไม่ได้อยากไปเที่ยวซะหน่อย ไอ้ต่อมันบังคับนะ ถ้าเลือกได้นะ กูขอเลือกอยู่ในห้องกับมึงสองคนดีกว่า"
"โหเต กูไม่อยากจะพูดเลยว่ามัน"
"มันอะไร?"
"ให้กูพูดจริงอ่ะ"
"เออ แน่จริงมึงพูดมาเลย"
"ตอแหล"
" เชี่ย!!!!"
"นั่นไง พอกูพูดก็ด่ากูอีก...มึงบอกมึงไม่อยากไปเที่ยวคืนนี้แต่มึงอาบน้ำแต่งตัวรอตั้งแต่ 6 โมงเย็นทั้งที่พี่ต่อนัดกันตอน 2 ทุ่มครึ่ง ข้าวเย็นก็ไม่ยอมกิน เนี่ยนะที่มึงบอกไม่อยากไป ถ้าไม่ให้กูด่ามึงด้วยคำนี้ กูก็ไม่รู้จะใช้คำไหนแล้วแหละ"
"ก็...ก็...นานๆกูจะได้ไปร้านนี้ทีนี่ เห็นใจกูหน่อยนะ ปกติมึงก็เห็นว่ากูก็ไม่ได้เที่ยวบ่อยซะหน่อย"
"มึงอยากไปก็ไปดิ กูไม่ได้ห้าม แต่ประเด็นคือ มึงจะบังคับให้กูไปด้วยทำไม" คือผมยังไม่อาบน้ำ ยังไม่ทำไรเลย นี่ก็ปาเข้าไปเกือบสองทุ่มแล้ว เอาจริงๆคือผมไม่อยากไปด้วย เรียนกลับมาก็เหนื่อยลากเลือดแล้ว แล้วยังต้องถ่อสังขารไปในที่อากาศก็ถ่ยเทลำบาก คนก็แน่นไปไหน มืดก็มืด เสียงก็ดัง ไม่เข้าใจส่าจะไปอัดกันในห้องแคบๆทำไม แต่ไอ้ตัวดีของผมนี่แหละที่มาตะแง้วๆให้ผมไปให้ได้
"อ้าว ถ้ามึงไม่ไปแล้วมีใครมาสีกู ทำไงละ?" มันออเซาะออซบถูไถไหล่ผม นี่ถ้าไม่ติดว่าวันนี้เรียนหนักนะ ผมจัดการมันไปแล้ว แต่นี่ไหวแรงจะลุกไปอาบน้ำยังไม่ค่อยจะมีเลย
"มึงก็ไปกับเค้าซะเลยสิ เดี๋ยวกูค่อยตามไปฆ่าทั้งคู่เอง" ผมผลักหัวมันออกจากไหล่ ไม่ไหวให้มันมาสัมผัสแนบชิดขนาดนี้ อารมณ์กระเจิงเอาได้ง่ายๆ
"อืมมมมมมม" มันทำท่าคิดไรไม่รู้ แต่ตานี่มองผมเขม็งเลย
"คิดไรอีกละ หน้ายุ่งเชียว" ผมยื่นมือไปยุ่งๆกับหน้ามัน มีผลักๆ ผมกับมันนั่งกันอยู่หน้าทีวี แต่ไม่ได้เปิดทีวีหรอก มองหน้ากันเองมีความสุขกว่ากันเยอะ ตอนแรกคิดว่ามาถึงห้องกะนอนพักเอาแรงเลย แต่พอเห็นหน้ามันแล้วกลับอยากนั่งมองหน้ามันยิ่งกว่านอนซะอีก ผมนี่ก็เป็นเอามากนะ อย่างนี้เค้าเรียกอาการติดแฟนรึเปล่า
"กำลังคิดว่าจะมีชู้ยังไงดีไม่ให้มึงจับได้....อย่าๆ หยุดเลยนะ ถ้ามึงเตะกู กูจะ"
"จะไร เอาให้ดีนะมึง" ผมยังคงค้างเท้าไว้อย่างนั้น
"กูจะเจ็บไง โวะ"
"ปัญญาอ่อน!!!" ผมดึงเท้ากลับมาวางที่เดิม แล้วมันก็แถแด๊ดๆมาออเซาะออซบไหล่ผมเหมือนเดิม
"ชีน ไปด้วยกันเถอะนะ นะนะะนะ ถ้ามึงไม่ไปกูก็ไม่หนุกดิ นะนะนะ"
"ถ้ากูไปดิมึงจะไม่หนุกเอา เพราะถ้ามีใครมาหลีมึงหรือมึงจะหลีใครก็ไม่ได้ "
"เชี่ยเหอะ ชีวิตนี้กูมีมึงคนเดียวก็พอเกินพอแล้วแหละ" หืม....ผมยกหน้ามันขึ้นมาจากไหล่ให้มามองหน้ากัน "หืม อะไร?" ดูมันจะงง
"เมื่อกี้มึงว่าไงนะ?"
"เชี่ยเหอะ"
"หลังจากนั้นอีก"
"อ้อ...ชีวิตนี้กูมีมึงคนเดียวก็พอเกินพอแล้วแหละ...ประโยคนี้นะเหรอ?"
"อืม"
"ทำไมละ หรือว่ามึงไม่ชอบ"
"ประโยคนี้จะทำให้มึงเสียตัวตรงนี้ ตอนนี้ " ผมดีดตัวออกห่างจากผมจนไปสุดอีกขอบฟากหนึ่งของโซฟาตัวยาว
"ไม่เอานะชีน กูอาบน้ำแล้ว เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว"
"โหเต มึงทำท่าอย่างกะกูเป็นพวกล่าพรมจรรย์สาว ล่าสวาท หื่นกามอย่างนั้นแหละ" ก็ท่ามันนะ นยกเท้าขึ้นมาบนฟาแบบนั่งชันเข่า มือนี่ก็จับคอเสื้อไว้แน่นทั้งสองมือ นี่ผมหื่นขนาดนี้เลยเหรอ
"ที่มึงพูดมานะถูกทั้งหมดเลย โดยเฉพาะหื่นกาม"
"ก็หื่นแต่กับมึงแหละ โอเคไม่ทำไรแล้ว กลับมานั่งที่เดิมได้แล้ว"
"จริงนะ ห้ามหลอกกูนะ"
"กูจะโกหกก็เพราะมึงลีลานี่แหละ มานั่งนี่"
"อยากให้กูอ้อนซบไหล่ พูดกันดีดีก็ได้ " มียั่วๆ
"อยากเสียตัวใช่มั๊ยครับพี่เต"
"เชี่ย!!!!" เต็มหน้าแฉะไปถึงใจเลย



2 ทุ่ม 40 ผมก็มายืนหง่าวตากน้ำค้างอยู่หน้าผับ แล้วผับไรวะ อ้อ.....ผับ!@#$%^&^% ผมไม่เข้าใจทำไมไม่ตั้งชื่อเป้นไทยกัน อย่างผมนี่อ่านชื่อร้านนี้ไม่ออกนะ แปลกดี
"ชีน ทำหน้าให้มันดีดีหน่อยดิ กูชวนมาเที่ยวนะ ไม่ได้ชวนมึงมาฆ่า"
"ใครจะไปลัลล้าท้าลมเย็นแบบมึงละ เหนื่อยจะอ้วกแล้วยังต้องมาดูแลมึงอีก"
"ดูแลไร กูโตแล้วเหอะ ให้มาเป้นเพื่อนเว้ย ไม่ได้ให้มาดูแล"
"โตไร เห้นทุกคืนต้องนอนกอดกู หรือไม่ก็ขอให้กูกอดอยู่ทุกคืน โตมากเลยเนอะ"
"จึ๋ยยยยยย ไอ้บ้า" มันทำเสียงจิ๊จ๊ะขัดใจ

รอสักครู่ทุกคนก็มาพร้อมกันหมด
มีมาหลายคนอยู่ครับ ก็มี พี่ต่อ พี่จอม ไอ้พีทแล้วที่แปลกใจคือ พี่ฝน แฟนสาวหล่อของไอ้พีท มาได้ไงวะ
ผมกับพี่ฝน ไอ้พีทแนะนำให้รู้จักแล้ว เตด้วย แต่กับพี่ต่อพี่จอมนี่เพิ่งทำความรูจักกันเมื่อกี้เอง พี่ฝนนี่มองใกล้ๆอย่างหล่อ แต่หล่อแบบน่ารักๆ มองเท่าไรก็ไม่เบื่อ ผมมองจนไอ้พีทหันมาทำตาหมาดุใส่ ส่วนเตนี่กระตุกชายเสื้อผมยิกๆเลย
ทักทายกันเสร็จก็พากันเข้าร้าน

เข้ามาในร้านพนักงานก็ออกมาต้อนรับ บรรยากาศไม่ได้เหมือนที่ผมคิดไว้เลย ไม่แคบ ไม่อึดอัด เสียงไม่ดัง ฟังพอเอาเคลิ้ม
โต๊ะตั้งห่างๆกันพอให้มีที่หายใจสะดวก มีสองชั้น ชันบนรู้สึกจะเป้นส่วนตัวหน่อย
พนักงานสอบถามอะไรนิดหน่อยก็บอกว่าคุณดิมจองโต๊ะไว้ให้แล้ว เจ๋ง
พวกผมก็ยกโขยงตามกันไป
ที่ที่จองไว้อยู่ชั้นหนึ่งครับ ใกล้กับเวทีที่สุด จัดแจงแบ่งปันที่นั่งกันเสร็จก็จัดการสั่งเครื่องดื่มกัน
"น้องครับ แล้วดิมไม่อยู่เหรอ?" พี่จอมถามขึ้น ก่อนที่พนักงานจะเอาออเดอร์ไปส่งที่บาร์
"คุณดิมเตรียมตัวเล่นดนตรีคิวต่อไปอยู่ที่ห้องพักครับ "
"ขอบคุณครับ"
"พี่ต่อ พี่จอม คืนนี้ชัวร์นะพี่ ว่าเค้าจะลดให้ 70 % จริง ถ้าไม่จริงนะ ผมไม่หารนะ"
"โห ไอ้พีท พูดไรไว้หน้าตัวเองเหอะมึง น้องฝนก็นั่งอยู่ด้วย เด๊่ยวเค้าก็รู้หมดหรอกว่ามึงงก"
"ใครว่าละพี่จอม ผมงกเงินไว้ไปขอพี่ฝนต่างหาก ใช่มั๊ยครับพี่ฝน"
"อย่าเยอะพีท อย่าเยอะ แต่บรรยากาศร้านนี้ดีจริงๆนะ ฝนมาเที่ยวไม่กี่ครั้งเอง แล้วพี่ต่อได้บัตรลดมาได้ไงอ่ะค่ะ"
"......" เสียงหัวเราะแบบจิตๆดังมาจากรอบโต๊ะเลยครับ ยกเว้นพี่ต่อคนเดียวที่นั่งขมวดคิ้วมุ่น
"หวัดดีครับทุกคน "เสียงใครดังอยู่บนหัวผม
"อ้าวดิม ไหนบอกจะต้องขึ้นเวทีแล้วไม่ใช่เหรอ?" อ้อ ดิม คนนี้นี่เอง หน้าตากวนตีนดี แต่ว่าแต่ เตมึงไปสนิทกับมันตอนไหน พูดกันซะสนิทเอี๊ยดเชียว
"ตามนั้นแหละพี่เต แต่แวะมาทักทายทุกคนก่อนไง เดี๋ยวหาว่าเชิญมาเที่ยวแล้วแต่ไม่มาเทคแคร์กันเลย ว่าแต่ใครบ้างครับนี่ หน้าใหม่หลายคนเลยนะเนี่ย พี่ต่อแนะนำให้รู้จักหน่อยดิ" มันเขย่าบ่าพี่ต่อยิกๆเลย
"มีปากก็ถามเอาเองดิ ปกติเห็นพูดปากไม่เคยนิ่ง"
"โหพี่ ตอบแบบนี้ไม่เอาตีนมาฟาดหน้าผมเลยละ"
"เรื่องมากวะ...นี่จอม"
"คนนี้ผมรู้จักแล้ว จะแนะนำทำไมอีกละ"
"เชี่ย แล้วจะให้แนะนำทำไม"
"พี่ก็แนะนำคนที่ผมไม่รู้จักดิ อย่าโชว์ความไม่ฉลาดสิ พี่เตผมก็รู้จักแล้ว" ผมหันมองหน้าเต มันยิ้มสู้ตาผมมากเลย โอเค ผ่าน
"นี่ฝน นี่ไอ้พีท แฟนกัน...ส่วนนี่ชีน แฟนของคนที่มึงจ้องอยู่" ขอบคุณครับพี่ต่อ
"อู๋ยยยยยยยย โทษนะ " มันหันมาขอโทษผมแบบกรายๆ ไม่ได้จริงจังไร "ยินดีรู้จักทุกคนนะครับ แต่่ตอนนี้ผมขึ้นเวทีก่อนละกัน เพื่อนเรียกแล้ว เดี๋ยวลงมาคุยต่อ พี่ต่อดูผมด้วยละ ห้ามมองใคร มองผมได้คนเดียว เข้าใจนะ"
"สั่งกูเหรอ?"
"ขอร้องต่างหากละ ไปละ จุ๊บ...." เต็มแก้มเลยนะพี่ต่อ ด้วยความไม่ตั้งใจผมหันหน้าไปทางพี่จอมพอดี ผมเห็นแววตาไม่พอใจของพี่จอม
"เล่นบ้าไรเนี่ย!!!!"
"ใครว่าเล่น ผมเอาจริงต่างหาก ไปนะ"
มันวิ่งดุ๊กๆขึ้นเวที แต่ทางที่มันวิ่งผ่าน คนให้ความสนใจมันตลอดเลย
ทั้งรูปร่างหน้าตา บุคลิก ท่าทาง ก็น่าดึงดูดอยู่หรอกนะ



สั้นไปหน่อย ขอโทษด้วยนะครับ
แต่อยากลงให้อ่านกันทุกวัน

[Rafael]

มาทุกวันก็ชื่นใจแล้วค่าคุณดิว
อิอิ ชอบเต-ชีน จริงจัง

[p_a_n]

 :m15:ไปกันใหญ่แล้วนะ  จอมอย่ายอมๆๆๆ

[why yyy]

พี่จอมจะมาไม่พอใจอะไร? ชีนตาฝาดละ หึหึ ดิมนี่แรงดีจริงๆ

[mystery Y]

ตอนนี้กลายเป็นดิมลิซึ่มไปแล้ว~ชอบ~

[shoi_toei]

ชื่นจายยยยย

[Bejae]

เอาเข้าจริงจอมอาจจะไม่พอใจจริงก็ได้
แต่ในเมื่อจอมเลือกให้มันเป็นแบบนี้แล้ว
ที่ไม่พอใจนี่เพราะตัวเองยังสับสนอะไรอยู่หรอป่าว
เชียร์ต่อจืดมาตลอดเลยนะ แต่ในเมื่อมันเป็นไปไม่ได้
เหมือนที่คุณดิวบอกต่อจืดจบลงแค่ตอนนั้น ก็พยายามทำใจมาตลอด
ถ้าต่อจะมีรักใหม่กับดิม แล้วมารู้ความสับสนอะไรของจืด
ปัญหานี้คงอีกยาวไกลเลยเนอะ T_T ก็ได้แต่หวังว่าปัญหานี้จะจบลงด้วยดี
อย่าให้มันมาทำลายมิตรภาพของเพื่อนที่มีต่อกันมาเลยเนอะ
จริงๆอาจจะไม่มีอะไรก็ได้ ชีนมันตาฝาด ผับมันมืดก็งี้แหละๆ
คุณดิวน่ารักน่าเลิฟมากมาย ลงให้อ่านทุกวันเลย
กอดคุณดิวแน่ๆ