---- Mandarin House ----
“ฆาบี้ ฆาเบียร์ครับ ใจเย็นๆ!”
เจเรียกชื่อคนรักด้วยเสียงแหบพร่า
“ไม่ เจ ฉันจะไม่ทนแล้ว”
เสียงทุ้มแหบที่กระซิบอยู่ข้างหู อีกทั้งริมฝีปากที่ขบเม้มใบหู ลมหายใจร้อนๆ และมือใหญ่ที่สัมผัสเร้าไปทั่วกายทำให้เจอ่อนระทวย เขาพยายามฝืนใจดันร่างใหญ่ที่ทาบทับร่างเขาอยู่บนโซฟา
“คุณครับ อย่างน้อยก็ไปที่เตียงเถอะ”
คนตัวโตทำท่าขัดใจและยังคงไม่ยอมขยับ
“เจ ฉันอยากได้นายแล้ว ขอฉันเถอะ”
เจส่ายหน้า เขาตบแก้มตอบที่เริ่มมีเคราขึ้นเขียวนั้นเบาๆ
“ไม่ ฆาบี้ ถ้าผมปล่อยคุณตอนนี้ คุณต้องทำผมเจ็บแน่ๆ คุณต้องใจเย็นๆ ก่อน”
ฆาเบียร์อึ้งไป เขารู้ตัวเองดี เขาสงบลงและนอนซบหน้าลงบนอกของคนรัก เจกอดร่างกำยำของเมียตัวโตของเขาไว้แนบอกและลูบหลังเบาๆ ฆาบี้นอนสงบสติอารมณ์อยู่แบบนั้นครู่หนึ่งก่อนจะพูดออกมา
“งั้น…อาบน้ำอาบท่าอะไรก่อนก็ได้”
เมียตัวโตของเจยันกายลุกขึ้นนั่งและถอนหายใจเฮือกใหญ่ เจลุกขึ้นตาม แต่เขากลับขยับกายลงนั่งคุกเข่าที่หว่างขาคนรัก ฆาเบียร์ยิ้มออกมาได้
“ให้ผมช่วยคุณระบายก่อนรอบนึงนะ”
ฆาบี้ลูบหัวคนที่เงยหน้าทำตาแป๋วมองและยิ้มให้เขาอย่างน่าเอ็นดู เขาสะดุ้งน้อยๆ เมื่อเจปลดกระดุมกางเกงยีนส์และปลดปล่อยแท่งลำที่แข็งแทบระเบิดของเขาออกมา
“คุณมี rubber ไหม ผมไม่อยากทำโซฟาเขาเปื้อน”
คนตัวโตชี้ไปที่กระเป๋าหน้าของกระเป๋าคอมของเขา
“ในนั้นน่าจะมีติดไว้นะ”
คนตัวโตพูดอ้อมแอ้ม เจตวัดสายตาดุๆ ใส่คนที่ถึงขั้นต้องพกถุงยางไว้ในกระเป๋าทำงาน
“เป็นนิสัยตั้งแต่เมื่อก่อนจ้ะ ตั้งแต่เจอเจ ฉันไม่เคยได้เปิดมันมาใช้กับใครอีกเลยนะ”
คนตัวโตรีบตอบ เจล้วงมันออกมาดู
“ชิ! นี่พกทีเป็นกล่องเลยเหรอ? ไหนว่ามีใช้ตอนฉุกเฉิน กะฉุกเฉินกี่รอบกันหือ?”
เจจิ๊ปากเบาๆ เมื่อก้มลงมองในกระเป๋าแล้วเจออีกสองกล่อง เขาอดหัวเราะไม่ได้เมื่อหันมาเจอบางส่วนที่หดเหี่ยวลงเมื่อโดนเขาดุ เขาลงมือนวดเฟ้นมันอีกครั้ง
“ผมไม่ได้จะว่าอะไรน่า มีติดไว้ก็ดี เผื่อมันฉุกเฉินจริงๆ อย่างน้อยก็มีใช้”
คนที่ยังติดนิสัยพกอุปกรณ์ป้องกันติดกระเป๋าเช่นกันหัวเราะน้อยๆ เขาจูบเบาๆ ที่ปลายแท่งลำ เขาขบเม้มและจูบไล่ลงไปจนถึงโคน จากนั้นใช้ลิ้นเลียลากกลับขึ้นมาสู่ส่วนปลาย ฆาเบียร์ครางออกมาเบาๆ เมื่อรู้สึกถึงความอุ่นและชุ่มชื้นของโพรงปากคนรัก
“ซี้ด ดีจ้ะ แบบนั้นแหละ”
เจกระตุ้นเร้าแท่งลำคนรักจนถึงระดับหนึ่งแล้วจึงฉีกซองฟอยล์ออกและสวมเครื่องป้องกันบางเฉียบนั้นให้คนรัก เขาไม่ชอบรสชาติของมันนัก แต่ก็ดีกว่าปล่อยให้มันเลอะเทอะ เขาลงมือปรนนิบัติคนรักต่อ ฆาเบียร์นั่งเอนหลังพิงพนักโซฟา มือใหญ่ของเขาลูบเรือนผมดำขลับของคนที่กำลังกลืนกินเขาเข้าไป เขามองปากน้อยๆ ที่ขยับขึ้นลงอย่างชำนาญ เขาสูดปากลั่นและเผลอขยุ้มผมดำขลับ เขายังเสยสะโพกเข้าใส่ปากสวยๆ นั้นเมื่อเจตวัดลิ้นวนรอบส่วนปลายและดูดกลืนแก่นกายเขาอย่างหนัก
“เอาๆ อ่อยๆ”
'เบาๆ หน่อย'
คนตัวเล็กตบสะโพกคนรัก เมื่อคนตัวโตกดหัวเขาและเสยแก่นกายใส่ปากเขาถี่ยิบ ฆาเบียร์รีบดึงมือออกจากหัวเจนยุทธและปล่อยให้เจเป็นคนจัดการเอง
“เก่งใหญ่แล้วนะ แอบไปฝึกกับใครมาหรือเปล่า”
คนตัวโตกระเซ้าคนรัก ผลก็คือต้องร้องลั่นเพราะโดนเจแกล้งเอาฟันงับส่วนบอบบางเบาๆ เจเร่งสลับผ่อนเมื่อเห็นคนตัวโตใกล้ถึง เขาอยากแกล้งฆาเบียร์อีกสักหน่อย ฆาเบียร์ร้องครางลั่นเมื่อใกล้ถึงฝั่งฝันแต่เจกลับมาหยุดกะทันหัน
“เจ อย่าแกล้งฉันสิ ปล่อยๆ ให้มันออกมาเถอะ ฉันจะตายอยู่แล้ว”
คนตัวโตโอดครวญ เจแกล้งไม่ยอมปล่อยให้เขาเสร็จง่ายๆ เขาอยากจะกระแทกแก่นกายเข้าปากน้อยๆ นั้นเสียเหลือเกินแต่ก็กลัวคนตัวเล็กจะเคือง ก็ต้องปล่อยให้เจเล่นสนุกกับไอ้เจ้าลูกชายของเขาต่อไป
คนตัวโตสบถออกมาเบาๆ เมื่อเสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น ตอนแรกเขาทำท่าจะไม่รับแต่ผลคือเจหยุดปากและชี้ให้เขารับมัน
“มีอะไร?!”
เขาแทบจะตวาดใส่ปลายสายด้วยความหงุดหงิด เจยิ้มน้อยๆ เมื่อได้ยินเสียงที่เหมือนจะกลั้นหัวเราะอยู่ของเมลิน่าลอดออกมา
“ขอโทษที่รบกวนค่ะ เฆเฟ่ แต่ทางสำนักงานใหญ่โทรมาบอกว่าอีกแป๊บนึงจะส่งสัญญาณมาขอคุยด้วยเพื่อรายงานผลค่ะ”
ฆาเบียร์ถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขาอยากบอกไปว่าไม่สะดวกแต่ก็ทำไม่ได้
“จะให้ฉันขึ้นมาจดโน้ตอะไรด้วยไหมคะ?”
เมลิน่าถาม ฆาเบียร์รีบปฏิเสธและบอกว่าเดี๋ยวเขาจะจัดการเอง เลขาสาวรับทราบและจบการสนทนาไป ฆาเบียร์ลุกขึ้นไปนั่งที่โต๊ะทำงานและจัดการเปิดคอมซึ่งเขา hibernate ไว้ เจเดินมายืนเกาะบ่าคนรัก
“ไม่ให้เมลิน่าขึ้นมาช่วยจริงๆ อ่ะ?”
“อืมม์ ไม่เป็นไรหรอก อีกอย่างถ้าเมลิน่าอยู่ฉันก็ทำแบบนี้ไม่ได้สิ…”
เขาดึงเจมานั่งตักและจูบอย่างหนักหน่วง เจใจเต้นเมื่อเห็นแววซุกซนในตาคนรัก
“Oh...Jefe, are you thinking of something dirty again?”
“นายครับ คุณคิดอะไรลามกอีกแล้วสิ”
เจหยิบแว่นสายตากรอบดำของฆาเบียร์ที่วางบนโต๊ะมาใส่และพยายามทำหน้าเคร่งขรึม เขาปัดป้องการสัมผัสของคนรักและทำท่าเอียงอาย
“ไม่ได้นะครับ เฆเฟ่ นี่มันที่ทำงาน”
ฆาเบียร์ใจสั่น เจทันเขาดีจริงๆ เขาจูบคนรักที่แกล้งทำตัวเป็นลูกน้องที่ถูกลวนลามหนักๆ อีกครั้ง แต่ก่อนที่เขาจะทันซุกซนอะไรอีก เสียงเรียกเข้าจากในคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊คก็ดังขึ้น เจทำท่าจะผละไป แต่ฆาบี้รั้งแขนคนรักไว้และมองด้วยแววตาเว้าวอน เจมองหน้าคนตัวโตอย่างรู้ทัน
“ไหวเหรอ?”
เจถามเบาๆ ฆาเบียร์พยักหน้าพร้อมยิ้มอย่างมั่นใจ
“อืมม์ ประชุมแป๊บเดียว นายอย่าปล่อยให้ฉันค้างเลยนะ ช่วยฉันที”
“Please...”
คนตัวโตพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน เจโคลงหัวน้อยๆ และทรุดตัวลงนั่งใต้โต๊ะ เขาแพ้สายตาออดอ้อนของคนตัวโตแบบนี้จริงๆ มันทำให้เขานึกถึงไอ้หมาหมูโรซ่า ฆาเบียร์กดเริ่มการสนทนา เขาสะดุ้งน้อยๆ เมื่อเจบีบส่วนบอบบางของเขาเบาๆ แต่ก็ยังปั้นยิ้มคุยต่อไปได้ ทางปลายสายรายงานถึงความคืบหน้า ฆาเบียร์สนทนากับทางปลายสายไปพร้อมกับสะกดกลั้นความรู้สึกไป เขาได้แต่ภาวนาว่าทางปลายสายจะไม่สัมผัสถึงลมหายใจที่หอบถี่กว่าปกติของเขา อีกทั้งเหงื่อเย็นๆ ที่ซึมตามขมับ เจนยุทธใช้มือสลับกับปากปลุกอารมณ์คนรักไปเรื่อยๆ อย่างไม่เร่งรีบ หูเขาคอยฟังตามไปด้วย ถ้าช่วงที่ฟังดูสำคัญและต้องมีการโต้ตอบกัน เจก็หยุด ฆาเบียร์เหลือบตามองดูคนรักของเขาเป็นระยะๆ อย่างรู้สึกผิด แต่เจของเขายังคงแย้มยิ้มกลับมาให้แม้การสนทนานั้นจะยาวกว่าที่คิด
"อ๊ะ!"
ฆาเบียร์สะดุ้งน้อยๆ และเผลอทำเสียงออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจเมื่อเจนยุทธแกล้งเขาเล็กๆ ด้วยการส่งนิ้วเข้ารุกล้ำปากช่องทางด้านหลังของเขา ทางปลายสายถามเขากลับมาทันที
“มะ…ไม่มีอะไรครับอาปา ผมแค่นึกได้ว่าลืม เอ่อ ลืมปลุกเจมาดูบอล”
เจปิดปากหัวเราะคิกคักอยู่ใต้โต๊ะเมื่อได้ยินข้อแก้ตัวมั่วซั่วของคนตัวโต จริงๆ การสรุปงานนั้นจบไปแล้ว แต่ท่านประธานหรืออาปาของพวกเขาซึ่งมานั่งฟังการสรุปงานอยู่ด้วยเกิดอยากคุยกับลูกชายของเขาขึ้นมา ฆาบี้เลยจำต้องคุยต่อ
“เออ ดี ปลุกเจมาก็ดี อาปาก็คิดถึงและอยากคุยกับเจด้วยเหมือนกัน ไปสิไปปลุกเจซะ”
คริสยิ้มกว้างเมื่อพูดถึงลูกชายคนใหม่ของเขา
“เอ่อ อ่า เขาน่าจะหลับสนิทไปแล้วครับ วันนี้เห็นว่าเพลียมาก”
เจโคลงหัวเมื่อได้ยินพ่อเจ้าประคุณพูดเรื่องที่ขัดกับเรื่องที่บอกไปเมื่อกี้ออกมา ตกลงพี่แกจะปลุกเขาดูบอลหรือปล่อยเขานอนหลับเพราะเพลียกันแน่ ทางปลายสายก็เหมือนจะสงสัยอยู่บ้าง โดยเฉพาะเมื่อเห็นสายตาหลุกหลิกที่คอยมองใต้โต๊ะของลูกชาย
“อืมม์ อย่างนั้นอาปาฝากบอกด้วยล่ะว่าอาปาคิดถึง…”
คริสพูดด้วยเสียงที่ดังขึ้นอีกเล็กน้อย เจหน้าแดงซ่าน อาปาคงรู้แล้วแน่ๆ ฆาเบียร์จ้องใบหน้าที่ยิ้มละไมของคนที่มักรู้ทันเขาด้วยความจนปัญญา
“แล้วพวกเราน่ะ อย่าหักโหมมากนัก พักผ่อนกันบ้าง ยังมีเวลาอยู่ด้วยกันอีกเยอะ”
คริสพูดกลั้วหัวเราะ ฆาเบียร์ได้แต่อ้อมแอ้มตอบรับไปด้วยท่าทีเขินอาย
“โอเค งั้นอาปาไม่กวนแล้วนะ ฝันดีนะ ฆาบี้ ลูกก็ด้วยนะ เจ นอนหลับฝันดีล่ะ”
คนตัวเล็กที่อยู่ใต้โต๊ะสะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินเสียงที่จงใจพูดดังให้เขาได้ยินนั้น ฆาเบียร์หน้าร้อนวาบแต่ก่อนที่จะทันตอบอะไรคริสก็ตัดการสนทนาไป
“โอ๊ย รู้ทันทุกทีสิน่า”
ฆาเบียร์เกาหัวอย่างหงุดหงิดเล็กๆ เจปล่อยก๊ากออกมาเมื่อเห็นทีท่ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกของคนรัก แม้กับคนอื่นฆาเบียร์จะดูเคร่งขรึมเป็นการเป็นงานแค่ไหน ต่อหน้าอาปาเขาก็ยังคงรู้สึกเหมือนเป็นหนุ่มน้อยฆาบี้เสมอ
“คุณถึงเล่นโป๊กเกอร์แพ้อาปาทุกทีไง อ้าปากทีอาปาก็เห็นลิ้นไก่คุณหมดแล้ว”
เจขยับตัวลุกจากพื้นช้าๆ เขาเซเล็กน้อยเพราะเหน็บชา คนตัวโตดึงเจนยุทธมานั่งตักแล้วตระกองกอดอย่างนุ่มนวล เขาไม่ได้ตะโบมจูบและลูบคลำอย่างละโมบเหมือนเมื่อครู่ แต่เขาเพียงอยากสัมผัสไออุ่นจากกายคนรักเท่านั้น เจลูบหลังคนตัวโตเบาๆ
“จบงานในคืนนี้จริงๆ แล้วใช่ไหมครับ?”
คนตัวโตที่ซุกหน้าลงกับอกเจนยุทธพยักหน้าน้อยๆ
“จะทำต่อไหม?”
เจถามตรงๆ ฆาเบียร์ส่ายหน้าเบาๆ อารมณ์ใคร่ที่คุกรุ่นอยู่เมื่อสักครู่ของทั้งสองดับลงไปหมดแล้ว
“...งั้นอาบน้ำอาบท่าเตรียมเข้านอนกันดีกว่า ตีอะไรแล้วเนี่ย?”
เจยกนาฬิกาขึ้นดู ตีสองกว่าแล้ว เขาดันตัวออกจากอ้อมอกกว้างที่ดูจะยังไม่อยากให้เขาไปนัก เจเดินไปทำอะไรกุกกักที่บาร์ในห้อง ฆาเบียร์จัดการรูดเครื่องป้องกันที่ไม่ได้ใช้ประโยชน์ออกจากตัว ก่อนจะลุกขึ้นและสลัดกางเกงยีนส์ตัวสวยที่ถอดคาไว้ที่เข่าออกจากตัว เขาเดินไปกอดคนรักจากด้านหลังและพรมจูบที่ลาดไหล่
“ทำอะไรจ๊ะ? ไหนว่าจะอาบน้ำ”
เจหันมารับจูบ ก่อนจะยกแก้วบรั่นดีสองใบในมือให้ดู
“เอาไว้จิบตอนแช่น้ำครับ คุณไปเปิดน้ำใส่อ่างหน่อยสิ อ่างของที่นี่ใหญ่ น่าจะนานหน่อยกว่าจะเต็ม”
ฆาเบียร์ทำมือตะเบ๊ะรับคำสั่งและรีบเดินเข้าห้องน้ำไป เจเก็บขวดคอนญัคราคาเรือนแสนนั้นไว้ในกล่องเหมือนเดิมแล้วถือแก้วใส่ของเหลวสีอำพันเข้มเข้าไปในห้องน้ำ เขาวางแก้วไว้ที่ซิงค์น้ำและถอดเสื้อผ้าออก ร่างเปลือยของเจนยุทธเดินเข้าส่วนอาบน้ำและเข้าไปโอบรัดร่างกำยำที่ยืนนิ่งๆ ท่ามกลางสายน้ำอุ่นที่ตกซัดสาดกาย ฆาเบียร์หันกลับมากอดเจ้าตัวเล็กไว้แนบอก เขาหอมเรือนผมดำขลับที่ไม่ค่อยหอมแล้วและทำจมูกย่น
“มานี่ ฉันสระผมให้”
เจหัวเราะแหะๆ แล้วก้มหัวน้อยๆ ให้ฆาเบียร์จัดการฟอกแชมพูลงบนหัว
“มีคนสระผมให้นี่สบายจริงๆ น้า”
เจพึมพำออกมา ฆาเบียร์ยิ้มน้อยๆ
“งั้นฉันจะสระผมให้นายตลอดชีวิตเลยนะ เจ”
คนตัวเล็กหันมายิ้มจนตาหยีให้คนรักและพยักหน้าตอบรับ
“อย่าอู้งานแล้วกัน โอเค้? เอ้า นั่งสิ เดี๋ยวผมสระให้ด้วย”
ฆาเบียร์นั่งลงบนแท่นหินอ่อนซึ่งติดอยู่กับผนัง เจสระผมสีน้ำตาลยาวสลวยของฆาเบียร์อย่างเบามือด้วยแชมพูและครีมนวดผม
“ผมชอบผมของคุณจริงๆ นะ ฆาบี้ ห้ามตัดสั้นเลยนะ”
เจใช้นิ้วสางผมสีน้ำตาลยาวปรกคอและนวดหัวคนรักเบาๆ
“อืมม์ ดีจ้ะ เกาตรงนี้อีกนิด อ๊ะ อ๊า ดี”
คนตัวโตครางเบาๆ ออกมา เจหยุดเกา แล้วเกาหัวตัวเองแกรกๆ แทน
“เดี๋ยว คุณ ไอ้ครางแบบนี้มันใช่สบายเพราะโดนนวดหัวจริงอ่ะ?”
ฆาเบียร์ยิ้มน้อยๆ อย่างเจ้าเล่ห์ สายตาแพรวพรายของคนตัวโตทำให้เจใจละลาย เขาเข้าใจข้อความของคนรักดี
“เอ้า ลุกๆ ผมจะล้างหัวล้างตัวให้”
เจล้างตัวให้คนที่ลุกแล้วเดินพรวดเข้ามาหาจนอกแนบกับอกเขา เจตีบางส่วนที่ทิ่มหน้าท้องเขาอยู่
“พอเลย ไม่ต้องเอามาเทียบขนาดกันเลย งอนโว้ย!”
เจปัดมือคนตัวโตที่กอบกุมส่วนสงวนของเขาที่เริ่มพองตัวไปเทียบเคียงคู่กับของของตัวเอง ฆาเบียร์หัวเราะเบาๆ เขาไม่ยอมปล่อยมือง่ายๆ แต่กลับเริ่มนวดเฟ้นแก่นกายของเจจนขยายเต็มที่ เจหลับตาซี้ดปากด้วยความเสียว
“ไม่ได้ต่างกันเยอะซักหน่อยน่า จะน้อยใจทำไม เจ?”
“ต่างกันเห็นๆ ไม่ต้องมาเอาใจผมเลย”
คนตัวเล็กก้มมองด้วยความน้อยใจ ถึงเขาจะมั่นใจว่าตัวเองเกินมาตรฐานชายไทยมาพอสมควรก็ตาม แต่ม้าไทยก็ย่อมสู้ม้าเทศไม่ได้อยู่ดี ยิ่งพ่อม้าของเขานั้นเรียกได้ว่าก็เกินมาตรฐานฝรั่งไปพอดูก็ยิ่งเห็นความต่าง เขาดันคนรักออกห่างและล้างฟองสบู่กับแชมพูออกให้จนหมด
“ลงน้ำกันเถอะ ฆาบี้ จวนเต็มแล้ว”
เจดึงมือคนรักมายังอ่างหินอ่อนทรงกลมที่อยู่กลางห้องน้ำ เขาตัดสินใจยังไม่ดื่มคอนญัคเพราะกลัวจะปัดแก้วตกแตกระหว่างแช่น้ำ ฆาเบียร์ก้าวลงไปในอ่างก่อนแล้วถึงให้เจจับตัวเขาเป็นหลักเพื่อก้าวลงมาตาม เจบ่นพึมพำถึงความสูงของขอบบ่อ เขาค่อยๆ ทิ้งตัวลงในน้ำ ความร้อนที่พอเหมาะทำให้เขาครางเบาๆ ออกมาเพราะความรู้สึกสบายตัว ฆาเบียร์ขยับให้คนรักมานั่งพิงอกกว้างของเขา เจใช้ฟองสบู่ที่ลอยฟ่องอยู่เต็มอ่างถูไล้ตามแขนและช่วงตัวของตัวเอง แล้วหันไปถูแขนให้คนตัวโตบ้าง
“ที่จริงไม่ต้องใส่ bath gel ก็ได้นี่นา เมื่อกี้เราก็อาบน้ำกันแล้ว”
เจบ่นเบาๆ แบบนี้พอขึ้นจากน้ำ พวกเขาก็ต้องล้างตัวกันอีกรอบอยู่ดี
“ก็มันหอมดี...แล้วอีกอย่าง มันก็ลื่นดีด้วย”
คนตัวโตพูดยิ้มๆ คนตัวเล็กอุทานลั่นเมื่อรู้สึกถึงการล่วงล้ำที่ช่องทางด้านหลังของตัวเอง นิ้วเรียวยาวของคนรักค่อยๆ ชำแรกเข้าไปในทางคับแคบนั้น เจหลับตาและซี้ดปากออกมาเบาๆ
“แน่นจริง”
คนตัวโตบ่นอุบอิบ ถึงจะผ่านศึกหนักมาเมื่อคืนและเมื่อเช้า มันก็ยังไม่ง่ายที่จะรุกล้ำเข้าสู่ช่องทางที่จะนำเขาสู่สวรรค์ มืออีกข้างของเขากระตุ้นเร้าที่แท่งลำของเจนยุทธ
“ไหนว่าจะไม่ทำไง”
“ก็ตอนนี้มันอยากแล้ว…ขอฉันนะ Mi vida”
เจหันไปจูบปากบางที่ยิ้มพรายนั้นแทนคำตอบ
“อูย คุณครับ ตรงนั้นแหละ”
เจสะท้านกายเฮือกเมื่อนิ้วของฆาเบียร์สัมผัสเข้ากับจุดหฤหรรษ์ เขาครางออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ เขาหันหน้าไปโน้มคอคนรักมาประทับจูบอันเร่าร้อนให้ ฆาเบียร์จูบตอบ ลิ้นของพวกเขาเกี่ยวเกาะและหยอกล้อไล้กันอย่างไม่มีใครยอมใคร เจขยุ้มกลุ่มผมสีน้ำตาลสลวยด้วยความเสียวซ่าน เขาผละออกและส่งเสียงครางออกมาอย่างสุดกลั้นเมื่อฆาเบียร์ส่งนิ้วที่สามเข้าไปรุกล้ำช่องทางของเขา
“ฆาบี้ครับ มาเถอะ เร็วๆ มา...ผม”
ฆาเบียร์ยิ้มกริ่มเมื่อคนรักกระซิบคำหยาบโลนใส่หูของเขา นานๆ ทีเจจะใช้ F word แบบนี้ที มันแสดงว่าอารมณ์ของเจพลุ่งพล่านจนถึงขีดสุดแล้ว เขาหยิบเจลที่เตรียมไว้ตั้งแต่ตอนเข้ามาในห้องน้ำ จากนั้นดันตัวเจขึ้นให้ยืนโก้งโค้งโดยมีสะโพกลอยเด่นขึ้นเหนือน้ำ เจสะดุ้งเฮือกเมื่อรู้สึกถึงปลายลิ้นร้อนๆ ที่กวาดไล้ที่ปากทางแคบของเขา ฆาเบียร์ใช้ทั้งนิ้วและลิ้นในการเตรียมช่องทางของคนตัวเล็กของเขา เมื่อรู้สึกได้ว่าเจพร้อมแล้ว เขายันกายลุกขึ้น ชะโลมแก่นกายของตนด้วยเจลลื่น เขาป้ายปากช่องทางของเจด้วยเจลก่อนจะใช้นิ้วส่งมันเข้าในช่องทางสีชมพู เจรู้สึกอุ่นวาบภายใน เขาสะดุ้งเฮือกเมื่อนิ้วถูกแทนที่ด้วยสิ่งที่ใหญ่กว่ามาก
“เจ ผ่อนคลายหน่อยจ้ะ”
คนตัวโตตบสะโพกคนรักเบาๆ ช่องทางของเจรัดแน่นจนเขาแทรกกายเข้าไปแทบไม่ได้ เขาใช้มือสัมผัสเขี่ยไล้เม็ดทับทิมคู่งามบนอกของคนรักเพื่อกระตุ้นให้เจผ่อนคลาย ฆาเบียร์ค่อยๆ ดันกายเข้าในช่องทางที่รัดรึง เขาซี้ดปากลั่นเมื่อเจนยุทธดันสะโพกมาด้านหลัง
“เข้าหมดหรือยัง?”
เจถามเสียงอ่อยๆ เขารู้สึกแน่นตึงไปหมด ฆาเบียร์ขบกรามแน่นไปกับความคับแน่นนั้น เขาเริ่มขยับเบาๆ เจร่อนสะโพกรับตามจังหวะ เสียงครางและหอบหายใจน้อยๆ เริ่มดังขึ้น คนตัวโตเหนี่ยวสะโพกของคนรักเข้ามาทำให้เกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้องน้ำกว้างนั้น
“เจ อูย นายนี่มันเยี่ยมจริงๆ”
ฆาเบียร์ครางกระเส่า ภายในอันร้อนผ่าวของเจนั้นตอดรัดแก่นกายเขาอย่างดีเยี่ยม เขาดึงตัวเจเข้ามาให้หลังแนบอกและลงนั่งขัดสมาธิกับก้นอ่างที่เขาระบายน้ำออกไปบ้างแล้ว เจขยับกายเด้งขึ้นลงกับตักคนรักอย่างเมามัน เขาเสียวจนแทบจะเป็นลมอยู่แล้ว
"อา ฆาบี้ครับ ผมเสียว เสียวมากเลย"
เจครางลั่น เขากระแทกกายลงอีกไม่กี่ครั้งก็หยุดนิ่งและตัวสั่นสะท้านเหมือนกำลังสะกดกลั้นบางอย่าง คนตัวโตยิ้มน้อยๆ เขา ยื่นมือไปรูดไล้แก่นกายของเจนยุทธซึ่งมันก็ฉีดพ่นน้ำขาวขุ่นออกมา เจหอบหายใจหนักๆ เขาตัวอ่อนระทวยซบกับอกคนรัก ฆาเบียร์จูบแผ่วๆ ที่แก้มของคนตัวเล็กที่หอบหายใจถี่อยู่ในอ้อมอก
"เจ ฉันจะต่อแล้วนะ"
คนตัวโตกระซิบเสียงแหบพร่า เจพยักหน้าน้อยๆ เขาอุทานออกมาเมื่อคนตัวโตยกกายเขาขึ้นน้อยๆ และพลิกให้หันกลับมาเผชิญหน้ากัน เจสบตากับคนทีี่นั่งอยู่เบื้องหน้า ใบหน้าที่ยิ้มกริ่มของฆาบี้ชวนให้เขาหมั่นไส้เล็กๆ เจกระแทกกายหนักๆ ลงบนแท่งลำที่ยังแข็งเกร็งอยู่ ฆาเบียร์ครางลั่น
"แกล้งฉันเหรอ? หือ?"
เขาตะปบมือลงบนบั้นท้ายแน่นของเจอย่างมันเขี้ยว เขาช้อนมือเข้าใต้สะโพกของคนตัวเล็กแล้วยกร่างเพรียวนั้นขึ้น เขาวางร่างคนรักพาดขอบอ่างและซอยสะโพกถี่ยิบ เจใช้มือยึดขอบอ่างไว้เพื่อรับแรงกระแทก เขาครางกระเส่าเมื่อแท่งลำของคนรักกระแทกย้ำๆ เข้าที่จุดเสียว ฆาเบียร์หลับตาพริ้มและส่งแก่นกายเข้าช่องทางแคบเล็กของคนรัก เขาสูดปากอย่างสะใจ
"ฆาบี้ครับ เปลี่ยนท่าเถอะ"
เจหอบหนักๆ และประท้วงขึ้น
"ผมเจ็บหลัง"
ฆาเบียร์รีบดึงกายคนรักขึ้นแนบอก เขารีบขอโทษขอโพยเจ เจส่ายหน้าน้อยๆ
"ไม่เป็นไรครับ ต่อเถอะ กำลังดีเลย"
เจเลียริมฝีปากน้อยๆ ฆาเบียร์กดจูบเข้าที่ริมฝีปากรูปกระจับของคนรักที่พยายามทำหน้าตายั่วยวนเขา
"ยั่วนักนะ คนดีของฉัน งั้นเรากลับไปที่เตียงดีกว่านะ ฉันจะได้กอดนายได้เต็มที่"
คนตัวโตถอนแก่นกายออกจากคนตัวเล็กที่ทำหน้ามุ่ย เขาดึงฝักบัวที่ติดอ่างอยู่ออกมาล้างตัวพวกเขาทั้งคู่เร็วๆ แล้วดึงผ้าเช็ดตัวมาเช็ดกายตัวเองและคนรักลวกๆ เขาออกจากอ่างอาบน้ำและส่งแขนไปเป็นหลักให้คนที่ตัวเตี้ยกว่าก้าวออกอ่างมา เจร้องลั่นเมื่อถูกรวบกายขึ้นทันทีที่เท้าสัมผัสพื้น ฆาเบียร์ช้อนกายอุ้มเจนยุทธไปที่เตียง เขาโยนคนตัวเล็กลงไปและก้าวขึ้นเตียงไปคร่อมร่างเพรียวไว้
"พร้อมต่ออีกยกหรือยัง? หืมม์? คราวนี้ฉันจะไม่ยั้งแล้วนะ"
เจหน้าแดงซ่าน เขามองแท่งลำสีแดงก่ำที่ชะโลมเจลไว้จนมันปลาบ เจกัดปากน้อยๆ ฆาเบียร์มองร่างเปลือยของคนรักที่นอนทอดกายอยู่เบื้องหน้าด้วยความปรารถนา เขาไม่รอคำตอบและทาบกายลงทับร่างเพรียว เจกอดร่างใหญ่ของคนรักไว้ เขาจูบแผ่วๆ ที่โหนกแก้มสูงเด่นและขยับริมฝีปากไปขบเม้มติ่งหูและใบหู ฆาเบียร์ขบกรามน้อยๆ เขาอยากเข้าสัมผัสช่องทางนั้นเต็มทีแล้ว
"เจจ๋า ฉันขอนะ"
คนตัวโตอ้อนวอนคนตัวเล็กที่ยังหุบขาแน่น เจยิ้มกริ่ม เขากระซิบเบาๆ ที่หูของฆาเบียร์ คนตัวโตหัวเราะเบาๆ เขายืดกายขึ้นนั่งคุกเข่าและช้อนสะโพกของเจนยุทธขึ้น เขาดันขาทั้งสองข้างของคนรักออกกว้าง เจซี้ดปากเมื่อช่องทางของเขาถูกล่วงล้ำอีกครั้ง ฆาเบียร์ไม่ยั้งตามที่พูดไว้จริงๆ สะโพกของเขาขยับอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย คนตัวโตซุกไซร้ใบหน้าลงกับแผงอกของคนรัก เจครางกระเส่าเมื่อเม็ดทับทิมของตนถูกขบเม้ม เขาไสสะโพกเข้ารับการกระแทกกระทั้นของฆาเบียร์อย่างไม่กลัวเจ็บ
"เจ เจจ๋า ที่รักของฉัน นายเยี่ยมที่สุดเลย"
มือใหญ่ของฆาเบียร์ฟอนเฟ้นบั้นท้ายของคนรัก เขาให้เจนั่งคุกเข่าที่ขอบเตียงส่วนตัวเองยืนประกบด้านหลัง มือของเขาลูบไล้ไปตามแผงอกและหน้าท้องแบนราบของเจนยุทธ เจหันหน้าไปรับจูบอันดูดดื่มจากฆาเบียร์ หลังจากผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมง พวกเขาจวนถึงฝั่งกันแล้ว ฆาเบียร์บดเบียดกายเข้าอย่างหนักหน่วง เขาถอนดึงออกจนเกือบสุดและกระแทกกลับเข้าไป เจเด้งกายรับ มือของเขารูดไล้แก่นกายตนเอง
"คุณครับ ผมจวนแล้ว หนักๆ เลย"
เจหอบกระเส่า ฆาเบียร์จูบและทิ้งรอยสีกุหลาบไว้ตามหลังคอที่เปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ เขากระแทกกายหนักๆ อีกไม่กี่ครั้งเจก็ครางลั่นและฟุบกายลงบนเตียง ฆาเบียร์ขยับต่ออีกสองสามครั้งก็คำรามหนักๆ ออกมาและทิ้งกายลงบนแผ่นหลังของคนรัก พวกเขาทั้งคู่หอบหายใจหนักๆ เจรู้สึกได้ถึงหัวใจที่เต้นระรัวของคนตัวโตผ่านทางแผ่นหลัง
"ฆาบี้ ไหวไหม?
เขาถามคนรักอย่างเป็นห่วง ฆาเบียร์ตบเบาๆ ที่สะโพกคนรัก
"ไหวอยู่เจ ขอฉันพักก่อนแป๊บนึง เดี๋ยวค่อยต่อนะ"
เจหน้าแดงซ่าน คนตัวโตเข้าใจความหมายของเขาผิดไปไกล เขาเอียงตัวและทิ้งให้ฆาเบียร์ลงไปนอนแผ่ที่ข้างกาย เจนยุทธขยับไปนอนอิงแอบบนหัวไหล่ของคนรัก ฆาเบียร์โอบกระชับไหล่เพรียวของเจไว้ เจทุบเบาๆ ที่อกซ้ายของคนตัวโต
"คุณนี่ เห็นผมเซ็กส์จัดขนาดไหนกัน ที่ถามว่าไหวไหมน่ะ หมายถึงหัวใจกับสังขารคุณน่ะ ไหวไหม?"
เจโคลงหัว เขาอุตส่าห์ไม่พูดอะไรให้คนรักเจ็บใจแล้วทีเดียว ฆาเบียร์หัวเราะออกมาเบาๆ เขาหอมแก้มคนตัวเล็กฟอดใหญ่
"นั่นก็ยังไหวอยู่จ้ะ ฉันก็ตกใจนึกว่านายยังอยากจะต่ออีก"
"โอย คุณ แค่นี้ผมก็เต็มอิ่มจะแย่แล้ว"
คนตัวเล็กพูดเสียงอ่อยๆ ถึงเขาจะไม่เสร็จหลายรอบจนแทบเป็นลมเหมือนคืนก่อน แต่ตอนนี้ร่างกายเขาก็เต็มตื้อไปด้วยความสุขที่ฆาเบียร์ป้อนให้ เขาพลิกกายและน้าวคอคนรักมาป้อนจูบอันอ่อนหวานให้
"คุณทำให้ผมสุขจนแทบตายแล้วนะ ฆาบี้"
"นายก็เหมือนกัน เจ ฉันนึกถึงการมีอะไรกับคนอื่นนอกจากนายไม่ได้แล้ว"
ฆาบี้พูดความในใจของเขาออกมา นอกจากความรักที่มีให้กันแล้ว เขากับเจยังทันกันเรื่องบนเตียงแทบทุกด้าน เขาทั้งคู่ทั้งเป็นผู้ให้ความสุขและผู้ตอบสนองที่ดีเท่าเทียมกัน เขาไม่ต้องการร่วมรักกับใครอื่นนอกจากคนที่อยู่ข้างกายเขาคนนี้
เจค่อยๆ ยันกายลุกขึ้น เขาเพลียจนตาจะปิดแล้ว เขาเขย่าปลุกคนข้างกายที่ส่งเสียงกรนน้อยๆ ออกมาทั้งๆ ที่ยังนอนพาดอยู่ที่ขอบเตียง
“ฆาบี้ครับ ไปล้างตัวกัน ไม่งั้นนอนไม่ได้อ่ะ เหม็นเหงื่อ”
คนตัวโตส่งเสียงอือออแล้วลุกขึ้นมาทำตาปรือ เจหัวเราะเมื่อเห็นฆาเบียร์ผมยุ่งกระเซิงเพราะมือของเขาเมื่อครู่ เจใช้นิ้วสางผมยาวสลวยนั้นก่อนจะช่วยดึงฆาเบียร์ให้ลุกขึ้นจากเตียง คนตัวโตเดินโขยกเขยกเล็กน้อย เขาหัวเราะก๊ากออกมาเมื่อเห็นเจหุบขาแน่นและค่อยๆ เดินก้าวน้อยๆ เขาดึงร่างคนรักเข้ามาหาและผลักลงนอนคว่ำลงกับเตียง เขาใช้ทิชชู่ค่อยๆ เช็ดและซับผลิตผลของตัวเองที่ปลดปล่อยไว้เต็มช่องทางของคนรัก เจสะดุ้งเฮือกเมื่อรู้สึกถึงริมฝีปากและลิ้นร้อนๆ เขารีบพลิกตัวกลับ
“ไม่ต้องเลย เดี๋ยวมันก็ตื่นขึ้นมาอีกหรอก”
เขารีบยันกายลุกขึ้นจากเตียง ฆาบี้เข้ามาโอบรัดร่างเพรียวและกอดปล้ำไปมา
“ไม่ต่ออีกรอบจริงๆ เหรอ?”
คนตัวโตทำเสียงเว้าวอน คนใจแข็งส่ายหัวดิก
“จะเช้าแล้วคุณ นอนได้แล้ว ไปล้างตัว ด่วน!”
เขารุนหลังฆาเบียร์เข้าไปส่วนอาบน้ำและจัดการเปิดน้ำล้างตัวเร็วๆ เจเช็ดตัวให้คนรักและตัวเอง
“ห่านเอ๊ย ลืมจนได้”
เจนยุทธโคลงหัวน้อยๆ เมื่อหันไปเห็นแก้วคอนญัคบนซิงค์ล้างหน้า เขาถือแก้วทั้งสองใบเดินออกมาจากห้องน้ำและส่งใบหนึ่งให้คนตัวโตที่นอนรอบนเตียงแล้ว
“เสียดายอ่ะ ตั้งทิ้งไว้ตั้งนาน”
เจบ่นอย่างเซ็งๆ ฆาเบียร์ยกแก้วของเขาขึ้นชนกับแก้วของคนรักและยกแก้วขึ้นดื่ม กลิ่นหอมของบรั่นดีชั้นเยี่ยมจางหายไปบ้างเพราะถูกตั้งทิ้งไว้นับชั่วโมง แต่รสของมันยังล้ำลึก ฆาเบียร์ยกคอนญัคขึ้นจิบอีกอึกหนึ่ง จากนั้นจุมพิตที่ปากรูปกระจับสีชมพูของคนรัก เจลิ้มรสของคอนญัค Louis XIII จากโพรงปากของคนตัวโต
“อืมม์ แบบนี้อร่อยกว่าจริงๆ ครับ”
ฆาเบียร์ยิ้มกว้าง เขาป้อนคอนญัคจากแก้วของตัวเองให้เจและก้มหน้าลงดูดกลืนแอลกอฮอล์อันหอมตรึงใจอึกนั้นเข้าไป เจส่งลิ้นเข้าไปพันเกี่ยวกับคนรัก ไฟของเขาทำท่าจะติดขึ้นมาอีกครั้ง
“เจจ๋า พอเถอะ ไม่งั้นไม่ได้นอนแน่ๆ”
คนตัวโตดันคนตัวเล็กที่ทำท่าจะเตลิดไปแล้วออก เจหน้าแดงซ่านแล้วพยักหน้าเบาๆ
“ผมก็ว่างั้น คุณนะ ไม่น่าเริ่มก่อนเลย”
“เอ๊า ไหงงั้นอ่ะ? ก็ดูเจออกจะชอบ”
ฆาบี้หัวเราะเบาๆ เขายกแก้วขึ้นชนกับเจอีกครั้งหนึ่ง แล้วยกบรั่นดีขึ้นดื่มจนหมด เขาดึงแก้วเปล่าออกจากมือเจแล้ววางไว้ที่โต๊ะหัวเตียง จากนั้นจัดการปิดไฟ
(ต่อคอมเมนท์ถัดไปค่ะ)