ตอนที่14
[โหมด:ภูมิ]
หลังจากวันนั้นที่รีสอร์ทของน้องเพลงผมก็ก้ใกล้ชิดกับน้องเพลงมากขึ้นเราทำทุกอย่างเหมือนแฟนกันจริงๆเพียงแต่น้องเพลงไม่พูดออกมาให้ชัดว่ายอมรับในสิ่งที่ผมบอกว่าเราเป็นแฟนกันแล้วเท่านั้นเอง แต่ผมคิดว่าผมรู้ได้ด้วยใจว่าน้องเพลงยอมรับ ไม่อย่างนั้นจะยอมไปไหนมาไหนกับผมอย่างที่คนเป็นแฟนเขาทำกันหรือ เรื่องรีสอร์ทกับแผนการโปรโมททุกอย่างเป็นไปตามที่น้องเพลงคิดคือไม่มีใครสามารถทำออกมาได้ดีพอและสุดท้ายทุกคนยอมรับในความสามารถของน้องเพลงอย่างไม่มีข้อโต้เยี้ยง ส่วนเรื่องที่ผมเป็นคู่หมั้นของน้องเพลง ไม่มีใครกล้าพูดอะไร เพราะดูจากงานคราวนี้แล้ว คงรู้ว่าน้องเพลงเป็นคนตรงและจริงจังกับงานแถมยังมีเหลี่ยมเยอะใครอย่าได้คิดลองดีเลย ขนาดผมยังยอมรับและกลัวแทนในบางเรื่อง ผมก็เป็นผู้บริหารระดับสูงที่อายุยังน้อยเหมือนน้องเพลงมีปัญหาเหมือนๆกันในเรื่องประสบการณ์และความไม่เชื่อถือของผู้บริหารของนอื่นๆ แต่ผมไม่สามารถจัดการได้เด็ดขาดอย่างน้องเพลง ผมว่าบางทีวิธีของน้องเพลงก็น่าสนใจจะเอาไปใช้บ้าง ผมว่าผมเริ่มจะออกทะเลแล้วหละ เอาเป็นว่าวันนี้ผมนัดทานกลางวันกับที่รักไว้ ผมคงต้องรีบไปแล้วหละ มิเช่นนั้นผมอาจจะเจ็บตัวได้ถ้าไปช้า(ที่รักผมโหดอะไรอย่างนี้T^T)
“ไงครับรอนานไหม”ผมนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามน้องเพลงเมื่อมีถึแล้วถามน้องเพลง
“ไม่นานหรอกกุพึ่งมา”อืมยังใช้กุมึงกับผมเหมือนเคยอยากรู้จังว่าทำไมถึงไม่พูดกับผมเพราะๆแบบคนอื่นบ้าง ทีพวกไอคินไอตาร์น้องเพลงยังพูดเพราะด้วยเลย แต่ไม่อยากถามอะครับกล้วช้ำใจ
“ครับ งั้นสั่งอะไรแล้วหรือยัง”ผมถามอีก
“สั่งแล้ว สั่งให้มึงแล้วด้วย”อืมครับน่ารักอะไรขนาดนี้
“ครับขอบคุณครับแฟนใครน่ารักจัง”ผมเย้า
“หึหึ”น้องเพลงเพียงหัวเราะในลำคอซึ่งผมเองก็ไม่เข้าใจความหมายนั้นเหมือนกันแล้วก็ไม่อยากถามด้วย
“แล้วสั่งอะไรไปบ้างครับ”
“ก็........”ของที่บอกมาเป็นสิ่งที่ผมชอบทั้งนั้น ชั่งรู้ใจผมจริงๆ ผมจะคิดได้ไหมว่าน้องเพลงเอาใจใส่ผม พอคิดแล้วปากผมมันก็ยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่ได้
“ไม่ต้องยิ้ม ของพวกนี้มึงสั่งบ่อยจำไม่ได้ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วมันไม่มีอะไรพิเศษแบบที่มึงคิดหรอก”นั่นไงครับ จะให้ผมดีใจนานๆไม่ได้เลย
“แต่อย่างน้อยเพลงก็จพของที่พี่ชอบได้แหละหน่า”ผมพูด
“เรื่องของมึงเถอะจะคิดอะไรก็เรื่องของมึง”น้องเพลงว่า
“ครับ”ผมรบคำยิ้มๆ
“อาหารที่สั่งได้แล้วค่ะ”พนักงานสาวพูดและมองผมด้วยสายตาเอ่อแบบว่าให้ท่าอ่ะครับ ผมเหลือบมองน้องเพลงก็นั่งเฉยไม่สนใจอะเลย จะหึงกันบ้างไม่ได้เลยหรือไง งั้นเอางี้แล้วกัน
“ที่รักครับ อาหารมาแล้วทานกันเลยนะครับเดี๋ยวกี่ตักให้”ผมพูดพนักงานสาวหน้าเจื่อนลงทันที ส่วนน้องเพลงผมเห็นรอยยิ้มจางๆปรากฏขึ้นบนริมฝีปากสวยนั่น ถ้าผมไม่ได้ตาฝาดไปนะ
“เอ่อไม่ทราบว่าทำหน้าที่เสร็จรึยังครับพอดีผมต้องการความเป็นส่วนตัว”ผมพูดอีกเมื่อเห็นว่าพนักงานคนนี้ยืนอยู่นานแล้วไม่ทำอะไร เธอก้มหน้าก้มตาแล้วก้วหัวลงเป็นเชิงขอโทษและเดินออกไป
“หึหึ”น้องเพลงหัวเราะในลำคออีกครั้งแต่ใบหน้าตอนนี้ปรากฏรอยยิ้มขัน
“ขำอะไรครับ”ผมถาม
“ขำมึงนั่นแหละ ไปพูดแบบนั้นกับเค้า เห็นอยู่ว่าเค้าชอบมึงอย่างนี้เสียชื่อคลาสโนว่าที่ล่ำลือหมดปฏิเสธผู้หญิงที่มาชอบเนีย”น้องเพลงพูด
“ก็พี่มากับแฟน แล้วจะให้พี่ไปสนใจทำไมหละครับ พี่รักของพี่คนเดียว ตอนนี้จะไม่สนใครอีก”ผมพูดน้ำเสียงจิงจังแต่เจอไปด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า เมื่อเห็นคนตรงข้ามเงียบไปแต่ใบหน้าปรากฏรอยแดงจางๆ
“เลิกพูดได้แล้ว รีบๆกินเดี๋ยวก็เย็นหดไม่อร่อย”น้องเพลงเอ่ยเปลี่ยนเรือง ผมว่าต้องเขินแน่ๆเลยแบบนี้
“ครับๆ”ผมตอบ จากนั้นเราก็เริ่มทานกันไปจนอิ่มแล้วเราก็มาเดินเล่นกันต่อครับ
“น้องเพลง คืนนี้ไปเที่ยวกับพวกพี่นะครับ”ผมชวน
“กุไม่ว่างคืนนี้”น้องเพลงตอบ หือ ไม่ว่าง ไปไหนหละ
“ไม่ว่างหรือครับ แล้วทำไมถึงไม่ว่างหละ”ผมถาม
“กุมีธุระต้องไปทำ”น้องเพลงตอบ
“สำคัญมากเลยหรือครับ ทำเสร็จแล้วไปเจอพี่ที่ร้านไม่ได้หรอ”ผมถาม
“อืมสำคัญ และคิดว่าคงไม่เสร็จเร็วหรอก”น้องเพลงตอบ
“แต่คืนนี้มีนัดเลี้ยงกันกับพวกพี่แล้วก็พวกทีมบาสด้วยนะครับ ขาดน้องเพลงได้ไง”ผมบอก
“แต่กุไม่ว่างจริงๆ มันเป็นเรื่องสำคัญ”น้องเพลงตอบ เฮ้อคงสำคัญจริงๆสินะ แต่น้องเพลงก็เป็นคนสำคัญของงานครั้งนี้เหมอนกันนี่ ทุกคนยังจำเรื่องงานเลี้ยงฉลองของทีมบาสกับทีมบอลได้ไหมครับ มันพึ่งะมาลงตัวเอาวันนี้ แต่คนสำคัญอย่างน้องเพลงกับไม่ว่าง
“น้องเพลงก็เป็นคนสำคัญของงาเลี้ยงคืนนี้เหมือนกันนะครับ”ผมพูด
“อืม กุรู้ แต่เรื่องนี้มันสำคัญกว่า”น้องเพลงตอบ
“อืมครับเข้าใจแล้ว”ผมตอบแล้วเราก้เดินเล่นกันอีกสักพักก็กลับ
ตอนนี้ก็ได้เวลาที่เรานัดกันไว้แล้วครับและผมก็กำลังเดินเข้าร้าน พอเดินเข้าไปผมก็เห็นพวกนั้นนั่งกันอยู่ไม่ไกล กลุ่มใหญ่มากและเป็นจุดเด่นมากเช่นกันเพราะส่วนใหญ่หน้าตาดี
“ไงพ่อคลาสโนว่าหนุ่ม วันนี้ไม่ควงใครมาหรอ หรือว่ากะจะมาหาเอาแถวนี้”เสียงไอตาร์มันแซวทักผม
“ไม่หวะ กุมีที่รักอยู่แล้ว รักคนเดียวไม่สนใจใครละ แต่ที่รักกุไม่ว่างหวะติดุระทั้งที่เป็นคนสำคัญของงานเลี้ยงนี้แท้ๆ”ผมพูด
แล้วก็ได้รับเสียงโห่แซวอันยาวนาน
“แหมพูดได้เต็มปากเต็มคำเลยนะมึงว่าที่รัก น้องเค้ายอมรับแล้วหรือไง”ไอตาร์ถามอีก
“ไม่ยอมรับ แต่ก็ไม่ปฏิเสธละว้า”ผมแตบ แล้วก็ได้เสียงโหแซวมาอีกระลอกหนึ่ง
“แหมพี่ภูมินี่ก้าวหน้าไวนะครับ ไปแอบทำคะแนนมาตอนไหนหละเนี่ย”น้องเอกครับแซวผม น้องเอกนี่เอาน้องนิคนั่งตักอยู่ด้วยนะครับ แถมพอแววผมเสร็จก็ไปหอมแก้ม คู่นี้จะหวานกันไปเพื่อใครครับ อยากได้แบบนี้บ้าง
“ถ้าน้องเอกพูดแบบนี้แสดงว่าไอภูมิมันก้าวหน้าจริงหวะ ไม่หน้าเชื่อ”ไอตาร์พูดอย่างไม่เชื่อครับ
“เชื่อเถอะครับ ว่าพี่ภูมิก้าวหน้าจริงๆ จะว่าตอนนี้เป็นแฟนกันแล้วก็ยังได้เพียงแต่ไอเพลงมันไม่พูดออกมาให้ชัดเจน”น้องเอกพูด
“จริงหรอครับ น้องเอก”เสียงผมนี่แหละถามเพราะนั่นเป็นสิ่งที่ผมคิด
“ก็จริงสิครับ ผมว่าพี่ภูมิก็น่าจะรู้สึกได้”น้องเอกตอบ
“วู้ววว อูมิจะสมหวังแล้วเว้ย”ไอตารืพูดแล้วเราก็เริ่มดื่มกันสังสรรกันไปครับ แต่ผมว่าวันนี้ไอคินดูเรียบร้อยผิดปกตินะครับ
“ไอคินวันนี้มึงเรียบร้อยผิดปกตินะ”ผมถาม
“ผิดปกติยังไงวะไม่นี่”มันตอบ
“กุเห็นด้วยกับไอภูมินะ ปกติป่านนี้มีหญิงมานั่งเกยตักมึงไปแล้ว”ไอตารืพูด
“หรอวะ”แล้วมันก็เงียบไป ผมว่ามันผิดปกติจริงๆนั่นแหละครับ
“เฮ้ยๆ พวกมึงดูนั่นน้องเพลงป่าววะ มากับใครว่า ไหนว่าติดธุระ ใช่โค้ชบาสป่าววะ”เสียงไอตาร์ครับ เรียกทุกสายตาทุกคนหันไปมอง แล้วภาพที่เห็นมันทำให้ผมเจ็บในอก ไหนน้องเพลงบอกว่ามีธุระสำคัญไงครับ แล้วทำไมมากับไอโค้ชนั่นได้นี่หรอเรื่องสำคัญที่ว่า
“เอ่อไอภูมิใจเย็นๆ”ไอตาร์พูดแล้วพัดๆที่หน้าผม แต่ว่ามันคงจะช่วยได้หรอกนะ มันร้อนมาจากข้างไหนเว้ย
“หึหึ”เสียงน้องเอกหัวเราะเจ้าเล่ห์ครับ เออน้องเค้าหัวเราะแบบนี้ทำไมหว่า
“น้องเอกทำไมหัวเราะแบบนั้นหละครับ”ไอตาร์ถาม
“เปล๊าไม่มีไรครับ “น้องเอกตอบ ไม่มีอะไรจริงไหรอครับแต่หน้าน้องมันไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลยนะ เจ้าเล่ห์ได้อีก แล้วมันก็เหมือนคนที่กำลังสนุกกับอะไรบางอย่างอยู่ อะไรที่ไม่สามารถคาดเดาได้จากสายตาคู่นั้น แต่ตอนนี้สายตาผมจับจ้องไปที่น้องเพลงอย่างเดียว ยิ่งเห็นผมก้ยิ่งกระดกเหล้าเข้าปากดับอารมณ์แต่ผมว่ายิ่งดื่มมันก็ยิ่งเดือดนะครับ แต่มันหยุดมือไม่ได้แล้วแหละให้ทำไง แล้วก็ไม่มีใครห้ามผมด้วย เพราะรู้ว่าผมไม่เมาง่าย
“วู้วว มีตักอาหารให้กันด้วย เอาแล้วไงไอภูมิ”เสียงแซวจากไอตาร์อีกครับ ส่วนน้องเอกยังคงมีรอยยิ้มจางๆอยู่สายตาฉายชัดว่ากำลังสนุกกับอะไรบางอย่างอยู่แต่ที่แน่ๆไม่ใช่กับงานเลี้ยงนี่
“ว้าวๆ มีจับมือกันด้วยครับ”นี่เสียงไอเอ็มครับ น้องในทีมบาส แล้วพอเห็นภาพนั้นมันก็ยิ่งทำให้ผมอารมณ์ขึ้น แล้วภาพที่ทำเอาผมแทบจะระเบิดก็น้องเพลงกับไอโค้ชนั่นกอดกัน แล้วก็แช็คบินออกไป มนทำให้ผมต้องรีบตามออกไปทันที
“กุไปก่อนนะมีเรืองต้องเคลียร์หวะ”ผมพุดแวเดินออกมาทันที แต่ก็ได้ยินเสียงเฮเสียงแซวกันยกใหญ่ แต่เสียงที่ผมได้ยินแสงสัยก็คือเสียงที่บอกว่า “ขอให้มีความสุขสมวังสำหรับคืนนี้นะครับ”น้องเค้าต้องการสื่ออะไร
ผมขับรถตามน้องเพลงออกมารับแล้วรถก็คับไปตามเส้นทางที่คุ้นเคจนมาจอดที่คอนโดของเรา ผมรีบลงจากรถแล้วตามไปฉุดข้อมือน้องเพลงแล้วพาเดินเข้าลิฟโดยไม่รอให้น้องเพลงได้ตั้งตัว ซึ่งน้องเพลงก็ตามมาแต่โดยดี
“มึงมีอะไรอยู่ดีๆก็มาลากกุเนี่ยแล้วไม่ไปเลี้ยงหรือไงทำไมมาอยู่ที่นี่”น้องเพลงถาม
“พี่ไปมาแล้วครับ แต่คนบางคนที่บอกว่ามีธุระสำคัญนี่สิไปทำอะไรกับไอโค้ชนั่นที่ร้าน”ผมถามพยายามระงับอารมณ์
“ทำไมกุต้องรายงานมึงด้วย ติ๊ง..”น้องเพลงพูดพอดีกับที่ลิฟท์มาถึงชั้นที่ต้องการ
“ไม่ต้องรายงานหรอกครับ แต่ทำไมไม่บอกความจริงพี่”ผมพูดแล้วลากน้องเพลงให้เดินตามมา เปิดปรูแล้วพลักน้องเพลงเข้าไปในห้อง
“มึงพลักกุทำไม แล้วพากุเข้ามาห้องมึงทำไม”น้องเพลงพูดตั้งท่าจะเปิดประตูออกไป
“จะไปไหนครับ ยังคุยกันไม่รู้เรื่อง”ผมดึงแขนน้องเพลงไว้
“คุยเรื่องอะไร”น้องเพลงถามกระชากเสียง
“เรื่องที่ไปทำอะไรกับไอโค้ชบ้านั่นแล้วมันสำคัญนักหรือไง”
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับมึง”
“หึ เกี่ยไม่เกี่ยวเดี๋ยวก็รู้ครับ”ผมพูดแล้วลากแขนน้องเพลงเดินไปเปิดประตูห้องนอน
“มึงพากุเข้ามาห้องนอนนี่ทำไม”
“ก็มาทำให้เราเกี่ยวกันไงครับ”ผมตอบแล้วเริ่มดึงน้องเพลงเข้ามากอดไว้แน่นแล้วเริ่มไซร้ซอกคอ
“อัก..”น้องเพลงเข่าใส่ผม
“มึงทำบ้าอะไรไอภูมิ”
“บ้าอะไรทีน้องเพลงยังไปกอดกับมันได้ รู้ไหมพี่ปวดใจแค่ไหน”ผมตอบแล้วดึงน้องเพลงเข้ามาจูบดูเหมือนน้องเพลงจะไม่ทันตั้งตัวทำให้ผมสอดลิ้นเข้าไปในปากของน้องเพลงได้ความหวานในโพรงปากทำให้ผมลิ้มลองมันอย่างเพลิดเผลินและดูเหมือนผมจะได้รับการตอบสนองด้วย นี่ผมเมาแล้วใช่ไหมถึงได้รุ้สึกว่าน้องเพลงตอบสนองผม
“มึงคิดจะทำอะไรไอภูมิ”เสียงน้องเพลงถามเมื่อผมพละริมฝีปากออก
“ทำให้น้องเพลงเป็นของพี่อย่างจิงจังเสียที ถึงรับรุ้ได้ว่าเพลงตอบรับความรู้สึกพี่แต่มันก็ไม่มีอะไรยืนยันได้นี่ แล้วยิ่งพี่เห็นเพลงไปทานข้าวกับมันจับมือกันกอดกันรู้ไหมว่ามันปวดใจแค่ไหน ไหนจะที่น้องเพลงบอกอีกว่ามีธุระสำคัญไปงานเลี้ยงกับพี่ไม่ได้ทั้งที่เพลงเองก็เป็นคนสำคัญของงานมันทำให้พี่ยิ่งเจ็บ รู้ไหมว่าพี่หึง พี่โกรธมาก แต่ต้องระงับอารมณ์ไม่เดินเข้าไปหาเรื่องมัน เพราะกล้วน้องเพลงจะเสียหายแล้วเดือดร้อน ถูกคนมองไม่ดี”ผมพูดรัวเร็วก่อนจะหยุดหอบหายใจ
“งั้นหรอ ..อื้อ...”น้องเพลงพูดแค่นั้นแล้วเข้ามาประกบปากผมเองจนทำให้ผมถึงกับผงะและอึ้ง ลิ้นเล็กสอดเข้ามาในโปรงปากผม ควานหาลิ้นของผมแล้วทำการหยอกล้อกับมันจนผมตั้งสติได้ก็ตอบสนองลิ้นเล็กลิ้นของผมกับน้องเพลงเกี่ยวกระหวักันไปมาแกลิ้นความหาความหวานในโพรงปากของกันและกัน มือที่โอบโอดกันอยุ่ของผมเริ่มลูปไล้ลำตัวและแผ่นหลังของน้องเพลงและเริ่มสอดใส่เข้าไปในเสื้อ มือของผมลุปไล้ไปทั่วจนถึงยอดอกและลูบครึงหยอกล้อจนน้องเพลงซี๊ดปาก มันชั่งยั่วเย้าปลุกอารมณ์ผมยิ่งนัก ริมฝีปากเราสองคนยังประกบกันอย่างดูดดื่มเร่าร้อมและผมเริ่มพาน้องพลงเดินไปยังเตียงนอน อยๆย่อตัวลงแล้วพลักน้องเพลงเบาๆให้ลงไปนอนราบกับเตียง และเริ่มทำการปลดอาภรณ์ของผมกับน้องเพลงออกอย่างรวดเร็ว ผมเห็นเพลงรอยยิ้มเย้าจากน้องเพลงจางๆประมาณว่าทำบ่อยสินะถึงชำนาญแต่มันไม่สามารถหยุดอารมณ์ของผมได้ ผมก้มลองไปไวร้ซอกคอ ขบติ่งหุ๘ฮ.ฯฮ.เพลงและเลื่อนขึ้นไปจูบแลกลิ้นกันอย่างดุดดื่ม และตอนนี้ผมมีความคิดนึงที่อยากถามทำไมน้องเพลงจูบเก่งจัง แต่ยังไม่ถามตอนนี้หรอกมันจะขัดอารมณืเสียปล่าวๆริมฝีปากผมเลื่อนลงมายังหน้าออกดูดขบหยอกล้อกับยอดออกสีสวยของน้องเพลง ไร้เรื่อยลงมายังหน้าท้องแบนราบมีกล้าน้อยๆอย่างสวยงามซึ่งทำให้ผมตะลึงมันแซ็กซีมากเลยนะกล้ามหน้าท้องขาวๆเป็นลอนสวยอย่างที่ไม่คิดว่าคนที่ดูบอบบางคนนี้จะมีได้ มไร้เลียหน้าท้องสวยลงไปเรื่อยๆจนมาทึงส่วนกลางลำตัว สีขาสวยแล้วคอบปากลงปรนเปรอให้ตามสัญชาติญาน จนได้ยินเสียงครางใสจางของใต้ล่าง มือมที่ว่างอยู่ไร้เรื้อยวนไปมายังปากทางเข้า ก่อนที่ผมจะอดใจไม่ไหวส่งนิ้วเข้าไปสำรวจทา ผมก็ผะปากออกจากส่วนนั้นของน้องเพลงแล้วเปลี่ยนมาจูบแลกลิ้นกันกับน้องเพลงแทนใบหน้าขาวขึ้นสีเรื่อชวนมองชั่งยั่วยวนยิ่งนักจูไปมือผมก้ขวานหาดลชั่นที่อยู่บันโต๊ะข้างเตียงไป เมื่อได้มาผมก็จัดการเปิดฝาแล้วจัดการเทลงบนนมือทันที แล้วโยนขวดโลชั่นทิ้งไว้ข้างๆ แล้วเลื่อนมือไปยังส่วนร่างของน้องเพลงชโลมชั่นอบช่องทาและนิ้วมือของตัวเองไปในเวลาเดียวกัน จนอดใจไม่ไหวส่งงนิ้วเข้าไปสำรวจน้องเพลงเกร็งตัวด้วยความเจ็บแต่ผมก็จุบปลอจนน้องเพลงเริ่มปรับตัวได้ผมก็เพิ่มนิ้วเข้าไปเรื่อยๆจนครบสามนิ้วแล้วชักเข้าออกเพื่อให้น้องเพลงปรับสภาพ
“อื้อ...ซี๊ด...เสียว..ไอภูมิ”
“ครับ งั้นพี่ขอนะ”ผมกระซิบที่ข้างหูของน้องเพลงแล้วดึงนิ้วออกจัดการใส่ของที่ใหย่กว่าและร้อนกว่าเข้าไปแทน
“โอย...ซี๊ด...”อย่าเก็งนะครับที่รัก”ผมซี๊ดปากเมื่อยังเข้าไปได้แค่หัว ทำไมมันฟิตแบบนี้
“อือ..กุเจ็บมึงอย่าพึ่งเข้ามานะ”น้องเพลงร้องบอก
“ซี๊ด...คร้าบบบ แต่พี่เสียวจะทนไม่ไหวแล้วนะครับ”ผมตอบรับแต่ทำตรงกันข้ามคือผมดันนน้องชายตัวเองเข้าไปในตัวน้องเพลงยากเร็วจนมิดลำ
“โอ๊ย...มึง.....อื้อ..”น้องเพลงร้องออกมาด้วยความเจ็บผมเลยก้มลงไปประกบปากแลกลิ้นกับน้องเพลงเพื่อให้ลืมเจ็บ แล้วเริ่มขับเข้าออกช้าๆ
“อือ...ซี๊ด...ฟิตจังครับ”ผมพูดเสียงแล้วเริ่มขยับแร็วขึ้น
“โอย..เสียวมึงไอภูมิ..ซี๊ด..เร็วอีก” เสียงน้องเพลงคราง สั่ง หือ ยั่วกันเหลือเกินทำไมน้องเพลงร้อนแรงแบบนี้นะ
“อือ..คร้าบ...”ผมตอบและเร็งจังหวะให้เร็วขึ้น ตอนนี้ผมเสียวจนจะเสร็จอยุ่แล้วก็เลยเอามือไปช่วยชักน้องชายให้น้องเพลงอย่างเร็วๆ
“ซี๊ด...ภูมิมึงกุจะไปแล้ว”
“คร้าบ..อืม..ไปพร้อมกันนะ” แล้วผมก็ซอยเร็วขึ้นจนะ
“ซี๊ด....อ๊า.. อืม..”เสียงครางของผมกับน้องเพลงครางประสานและปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน ผมล้มตัวลงวบน้องเพลง แล้วกระซิบข้างหูของน้องเพลงทั้งที่ยังหอบอยู่
“เป็นของพีแล้วนะครับ”ผมรู้สึกได้ว่าน้องเพลงพยักหน้ารับ ผมพักอีกไม่นานแล้วเราก็ต่อกันจนเหนื่อยและหลับไป ก่อนที่สติผมจะจมหายเข้าสุ่ห้วงนิทรา ผมภาวนาขออย่าให้สิ่งที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความฝันหรือคิดไปเอง
*************
ในที่สุดตอนนี้ก็พิมพ์เสร็จแล้ว
เป็นยังไงบ้างเอ่ย สำหรับตอนนี้ เซอร์ไพรส์ไหม
ปล.ข้าน้อยเป็นคนใสซื่อ (จะมีใครเชื่อไหมนะ)
หัวข้อ: พิสูจน์รักวัดใจ ........ อัพ28/3/2556 อัพล่าสุด ตอน บทส่่งท้าย(จบแล้วจ้า^^) (อ่าน 200373 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก