หัวข้อ: พิสูจน์รักวัดใจ ........ อัพ28/3/2556 อัพล่าสุด ตอน บทส่่งท้าย(จบแล้วจ้า^^)

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

รอลุ้นว่าเอกกะนิค จะต้องใช้ผ้ากี่ผืนซับเลือด

รอคนสวยกะคนหล่อไม่ไหว

เอาคู่เอกกะนิคก่อนก็ได้นะ :oo1:ว่าแต่อยากรู้เน๊อะว่าเค้าขึ้นไปทำไรกันบนชั้นสูงสุดอ่ะ เฮ้อๆๆๆๆ

[zatamare]

นิคจะรอดไม่รอดน้า









“นิคคัรบไปตรงนั้นกันเถอะ วิวสวยมาก”เอกชวนนิคออกไปจุดพักผ่อนของห้องพักบนคอนโดสุดหรูของเพื่อน
“เอกเดี๋ยวค่อยไปได้ไหม นิคอยากอาบน้ำอ่ะ”นิคพูดขึ้น แต่มีหรือที่เค้าจะยอมถ้าคนตรงหน้าได้ไปอาบน้ำแผนที่อุส่าวางไว้ในหัวก็พังหนะสิ
“เดี๋ยวค่อยอาบนะครับนิกออกไปชมวิวตรงนั้นกันเอกอยากให้นิคเห็นอยากดูกับนิคสองคน”เอกพูดอย่างอ้อนๆ
“ก็ได้เอกอ้อนขนาดนนี้นี่นะ”นิคตอบ (ก็เอกไม่ค่อยอ้อนเท่าไหร่ แล้วนี่อ้อนเค้ามันต้องมีอะไรน่าสนใจสิ)
“สวยไหมครับนิค เอกอยากให้นิคได้เห็นได้มายืนดูภาพนี้กับเอกมานานแล้ว และวันนี้เอกก็สมหวัง”เอกพูด
“สวยมากเลยคัรบเอก ไม่มีตึกไหนบังทำให้สวยมากขึ้นไปอีก”นิคตอบ ภาพที่เค้าเห็นอยูตอนนี้ คือภาพของบ้านเรือนหลังเล็กที่อยูริมแม่น้ำสายใหญ่ทั้งสองฝั่งแสงไฟจากบ้านเรือนกระทบลงกระพิวน้ำราวกับจะหยอกล้อกัน ทอดยาวไปไกลจนสุดลูกหูลูกตาภาพนี้ชั่งดูสวยและมีมนต์สะกด ดวงจันทร์บนฟ้าก็ชั่งสวยงามเพราะเป็นจันทร์เต็มดวง แถมบนนี้ยังมีลมพัดอ่อนๆบวกกับกลิ่นหอมของดอกไม้หลากชนิดที่เจ้าของที่นี้ปลูกเอาไว้ เรียกได้ว่ามันเป็นบรรยากาศที่สุดแสนจะโรแมนติกเลยทีเดียว
“อื้ม…”เสียงหวานเล็ดรอดออกมาจากริมฝีปากบาง เมื่อร่างของคนรักฉวยโอกาศที่เค้ากำลังเพลิดเพลินกับบรรยากาศเข้ามากอดแล้วมอบจุมพิตแสนหวนและยาวนานให้
“ฮ่า....”ร่างบางรีบกอบโกยอากาศให้ได้มากที่สุดเมื่อจูบแสนยาวนานจบลงและคนรักปล่อยปากของเค้าให้เป็นอิสระ แต่ก็เป็นเพียงเวลาน้อยนิด ริมฝีปากของร่างสูงก็เข้ามาประกบอีกครังมอบรสจูบที่หอมหวานและเริ่มเร่าร้อน ร่างสูงนอกจากที่จะมอบจุมพิตที่แสนเราร้อนแล้วยังค่อยๆพากร่างบางเดินไปยังม้านั่งตัวยาวที่เป็นที่นั่งพักบนม้านั่งมีผ้านวมผืนใหญ่ปูไว้เหมือนจะจงใจ เตรียมไว้รอรับกิจกรรมที่จะเกิดขึ้นนอีกไม่ช้า  แล้วก็เป็นผลสำเร็จเมื่อร่างสูงพาร่างบางมาจนถึงจุดนี้จนได้ ก่อนที่จะพลักร่างบางของคนรักเบาๆเพื่อให้นอนลองไปตามทางยาวของม้านั่ง และเริ่มมอบจุมพิตที่แสดงถึงความต้องการของตนต่อทันที พรอมกับมือที่ทำหน้าที่ของมันอย่งางชำนาญในการปลดเปลื้องเสือผ้าของคนรัก ปฎิกิริยาตอบสนองของร่างบางทำให้ร่างสูงยิ้มอย่างพึงพอใจ เมื่อตอนนี้ทั้งเค้าและร่างบางต่างก็เปลือยเปล่า
“อ้าขาหน่อยสิครับนิคเอกไม่ถนัด”ร่างสูงกล่าวขึ้นขณะที่ละจูบจากร่างบางเผือที่จะปรนเปรอส่วนอ่อนไหวของคนรัก
“อื้ม”ร่างบางตอบรับด้วยใบหน้าที่ขึ้นสีเรื้อแล้วอ้าขาออกตามความต้องการของร่างสูงและของตัวเองเมื่ออารมณ์ตอนนี้กำลังพวรยพุ่งและต้องการ
ริมฝีปากหนาของร่างสูงเข้าครอบครองส่วนอ่อนไหวของคนรักดูดดึงอย่างชำนาญพร้อมกับมือที่รูดขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะ เสียงครางหวานที่ดังเปนระยะๆยิ่งเพิ่มความต้องการของร่างสูง จนต้องระจากส่วนอ่อนไหวของร่างบาง มา เพื่อส่งนิ้วเข้าไปสำรวจช่องทางรัก
“โอ๊ย”เสียงของงร่างบองร้องขึ้นมาด้วยความเจ็บเนื่องจากไม่มีเจลช่วยเหมือนทุกครั้ง ร่างสูงเห็นอย่างงั้นเลยก้มลงไปมอบจุมพิตให้กับร่างบางในขณะที่นิ้วก็ทำน้าที่ของมันอยู่เช่นดืมในการชักเข้าออกเบาๆเพื่อให้ชินกับมันละเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆ และเพิ่มนิ้วที่สองเข้าไปจนร่างบางชินกผ้เพิ่มนิ้วที่สามเข้าไป


“อ๊ะ อ๊า”เสียงครางหวานของร่างบางดังขึ้นช่วยปลุกอารมณืของแป็นอย่างดี
“นิคครับครางแบบนั้นเดี๋ยวเอกก็ทนไม่ไหวกันพอดี นิคยังไม่พร้อมเลย”ร่างสูงเอ่ยบอก
“อ๊า เอก ครับ เข้ามาเถอะนิคไม่ไหวแล้ว”ร่างบางเอ่ยบอกน้ำเสียงแสดงถึงความต้องการ ร่างสูงไม่รอช้า ดึงนิ้วทั้งงสามออกจากช่องทางรักของร่างบางและส่งสิ่งที่ร่างบางต้องการเข้าไป
“โอ๊ย เอก อย่าเพิ่งขยับนะนิคเจ็บ”ร่างบางร้องขึ้นมาเมื่อแก่นกายของร่างสูงเข้าไปในร่างกายของตนตามที่ต้องการแต่งเข้ามาได้เพียงนิดเดียวร่างบางก็ร้องขึ้นด้วยความเจ็บเนื่องจากไม่มีเจลช่วยหล่อลื้นเหมือนทุกที ทำให้ร่างสูงต้องแช่แก่นกายของตนไว้เพื่อนให้คนรักชิน ทั้งที่ความต้องการของตัวเองก็กำลังพุงสูงขึ้นและอยากเข้าไปในช่องทางนั้นจนสุด
“นิคครับเอกขยับเลยนะไม่ไหวแล้ว”เอกเอ่ยถามเสียงพร่า เมื่อนิคพยักหน้ารับเอก็ดันดันเข้าไปทีเดียวจนสุด
“โอ๊ย...”นิคร้องออกมาด้วยความจุก เอกเลยก้มลงไปมอบจุมพิตให้หวังว่าจะช่วยให้คนรักลืมความเจ็บไปได้บ้าง
“ทนหน่อยนะครับนิคเดี๋วยก็ไม่เจ็บแล้ว”ร่างสูงเอ่ยปลอบ เริ่มขยัยกายช้าๆเพื่อให้ร่างบางเริ่มชิน
“อ้า..อา...อา”เสียงร่างบางครางออกมาตามจังหวะตามแรงกระแทกของร่างสูง
“ซี๊ด....นิคครับแน่นดีจัง”ร่างสูงเอ่ยเสียงกระเส่าแล้วแร่งจังหวะให้เร็วขึ้นและเร็วขึ้น
“อ้า...ซี๊ด....เอกครับเบาๆ”ร่างบางเอ่ยบอกแต่เหมือนร่างสูงจะไม่ได้ฟังเลย เพราะแรงกระแทกไม่เบาลงแต่มันกลับแรงขึ้นเพียงแต่เปลี่ยนจากเร็วเป็นการเน้นจังหวะสอดใส่เข้ามาลึกกว่าเดิมและแรงขึ้น
“ซี๊ด.....เสียวครับเอก”ร่างบางร้องออกมาด้วยความเสียว ร่างสูงได้ยินดังนั้นก็ก็เบาแรงลงเปลี่ยนมาเป็นขยับเบๆแทนแล้วกอบกุมส่วนอ่อนไหวของร่างบางแล้วชักขึ้นลงแล้วเริ่มขบัยสะโพกเร็วขึ้นอีก
“อ๊ะ...อ๊า..เอกครับแรงๆเลย”เสียงครางกระเส่าของร่างบางดังขึ้นบอกความต้องการ เมื่อร่างสูงใด้ยินก็แร่งจังหวะทั้งมือและส่วนที่ยังคงเชื่มต่อกันของเค้าและคนรัก จนเสียงครางของทั้งเค้าและนิคดังประสานกัน
“อือ...เอกครับไม่ไหวแล้วจะออกแล้ว แรงอีกครับเอก”เสียงร่างบางครางออกมาพร้อมกับส่วนนั้นของร่างกายตอดรัดร่างสูงถี่ขึ้นบงบอกว่าร่างบางเริ่มจะไปถึงจุดสูงสุดแล้ว ร่างสูงจึงเร็งจังหวะขึ้นเพื่อตามให้ทันคนรัก
“อ๊ะ.งงอื้ม...ซี๊ด...”เสียงครางของร่างบางดังขึ้นเมื่อถึงจุดสูงสุดของอารมณ์
“ไม่รอกันเลยนะครับนิค”ร่างสูงเอ่อยออกมาให้ร่างบางที่ตอนนี้กำลังเหนื่อยหอบเนื่องจากพึ่งปลดปล่อยไปร่าคืนนี้คงไม่ได้มีแค่รอบเดียวเป็นแน่ เพราะสายตาเมื่อกี้มันเป็นสายตาคาดโทษและบอกความต้องการออกมาอย่างชัดเจนสุดๆ
“อึก....อือ....ซี๊ด.... นิคครับเอกปล่อยในนะ นะครับ”เสียงร่างสูงเอ่อยอ้นด้วยน้ำเสียงที่กระเส่าร่างสูงจึงแร่งจะหวะกระแทกเร็วขึ้นก่อนที่ตัวจะเกร็งแล้วปลดปล่อยของเหลวสีขาวขุ่นเข้าไปในตัวของร่างบาง
“อื้อ อุ่นจัง”เสียงของร่างบางเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่เหนื่อยหอบ
“เซ็กซี่ที่สุดเลยครับนิค”เอกบอกเสียงหื่นกับภาพที่ให้ ก็ภาพของคนรักที่ยังคงนอนกอ้าขากว้างด้วยความเพลียกับของเหลวสีขาวขุ่นที่ไหลย้อนออกมาจากช่องทางรัก ทำไมมันถึงได้เซ็กซี่แบบนี้นะ
“บ้า..”ร่างบางเอ่อยออกมาด้วยความเขินใบหน้าขึ้นสีระเรื่อ
“ไปอาบน้ำกันครับนิคอยากอาบน้ำไม่ใช่หรอ”ร่างสูงเอ่อยออกมา แต่แววตาหื่นๆนั่นมัน
“เอกนิคเหนื่อยอ้า”ร่างบางพูดขัดเพราะรู้ว่ามันต้องไม่ใช่แค่อาบน้ำแน่
“ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวเอกอุ้มไปตัวนิคออกจะเบา”พูดจูบก็อุ้มร่างบางขึ้นจากม้านั่งทันทีด้วยท่าอุ้มเจ้าสาว


“อ๊ะ......ฮ๊า............”เสียงครางหวานดังก้องในห้องน้ำบ่งบอกถึงกิจกรรมที่กำลังทำอยู่มากกว่าการอาบน้ำ



ต่อจากตรงนี้จิ้นกันเองตามสบายเลยครับ แต่บอกไว้นิดนึงห้องน้ำของเพลงกว้างมากมีครบทุกอย่างในนั้นแถมอ่างอาบน้ำก็กว้างสุดๆ ไปจิ้นกันเอาเองแล้วกะว่าเสียงนั้นดังมาจากจุดไหนของห้องน้ำสุสุดหรู












ไม่รู้จะเป็นไงบ้าง ไม่สรรทัดเรื่องนี้เลย แต่งครั้งแรก

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

  :z13:นี่ขนาดครั้งแรกนะ

ถ้าจะให้เก่งเลย เค้าว่าต้องฝึกทุกวันนะไรเตอร์ 

นิคน้อยช่างน่าสงสารเสียนี่กระไร

เมื่อไรจะถึงน้องเพลงบ้างน้า

[zemicolon]

 


 


 
ิ
จาเป็นลมนิคจะตื่นกี่โมงล่ะนั่นพรุ่งนี้

[zatamare]

 


 
ิ
จาเป็นลมนิคจะตื่นกี่โมงล่ะนั่นพรุ่งนี้

จะเป็นลมหรอ ต้องการยาดมไหมค่ะ อิอิ

[Phelyra]

  เค้าอายแทนเยยนะเนี่ย 

[tombaza]

ต่ออีกได้ป่ะ !
อยากอ่านๆ

[zatamare]

ต่ออีกได้ป่ะ !
อยากอ่านๆ

ง่ะ ใจเย็นๆ


ต่อได้อีกตอน แล้ว มันก็จะไม่มีแล้ว


เพราะมันยังไม่ครบ เพราะข้าน้อยทำความเลี่ยนไม่ได้ มันเลยไม่กระดิก แหะๆ




อีกตอนที่ว่านั้น รอก่อนนะ มีธุระต้องไปทำ เดี๋ยวมาต่อให้จ้า

[tombaza]

จ้าๆ
รับทราบจ๊ะ

[นัตสึกิ]

 .ในที่สุดนิคก็ไม่รอดจนได้

ว่าแต่....อยากอ่านคู่กันกับนัตจังเลย

[zatamare]

ตอนที่12





"ไอเอกจะไปเรียนไหมวะวันนี้ กุโทรหาทั้งเบอร์มือถือ โทรเข้าเครื่องในห้อง ก็ไม่ยอมรับ จนกุต้องมาเรียกมึงถึงบนห้องเนี่ยเพื่อจะถามว่าจะออกไปพร้อมกันไหมแต่ดูมึงสิ อยู่สภาพนี้"ผมบ่นมันทันทีตอนที่มันเปิดประตูออกมาให้ผม แล้วดูสภาพมันนะครับ หัวกระเซิง หน้าตาซะลืมสะลือ ใส่แค่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว แถมตามตัวมันนะ มีแต่ร่องรอยบอกถึงกิจกรรมที่มันทำเมื่อคืน ถ้าไม่โง่คงงรู้ว่ารอยอะไร


"อือโทดทีหวะ เหนื่อย ง่วง ขี้เกียจรับ"เหอๆดูมันตอบ


"แล้วตงลงมึงจะไปไหมเนี่ย ป่านนี้แล้วยังอยู่สภาพนี้อยู่เลยกุอุส่าห์มาเรียกเผื่อจะไปพร้อมกัน"ผมถามมันกลับ


"มึงไปเถอะวันนี้กุไม่ไหวจริงๆ อีกอย่างนิคไม่สบายด้วย"ผมตามกลับมา หน้าตามันก็บอกอยู่ ว่าทั้งเหนื่อย ทั้งเพลียและง่วงมากๆ แต่อืมไอนิคไม่สบายหรอ...


"ถึงขนาดไม่สบายเลย หึหึ มึงนี่น้า..."ผมพูดแล้วส่งสายตาแบบรู้ทันไปให้มัน สื่อสารทางสายตาตามประสาเพื่อนสนิทที่รู้ใจกันดีสักพัก ผมก็ไล่มันไปนอน แล้วโทรสั่งข้าวต้มสองชามให้มาส่งตอนเที่ยงๆ ส่วนเรื่องยาไม่ต้องห่วงไอเอกมันคงรู้ว่าจะหาได้จากไหน เพราะในห้องนั้งมันมียาทุกประเภทอย่างกับร้านขายยา แต่อืมรู้สึกว่า ผมจะบริการมันดีสุดๆเลยนะเนี่ย....






[โหมด:ภูมิ]






ผมภูมิเองครับ ได้กลับมาบรรยายอีกครั้งแล้วดีใจจัง จะได้บอกความรู้สึกของตัวเองให้ฟัง
สักที   ในความรู้สึกผมตอนนี้ ผมว่า ผมเข้าใกล้เพลงมากขึ้นนะ แบบว่าถ้าผมไม่ได้คิดไป
เอง ผมว่าเพลงเปิดโอกาศออกให้ผมมากขึ้น  มันทำให้ผมมีกำลังใจมากขึ้น แล้ววันนี้ผมก็
ได้โอกาศที่จะทำให้โอกาศนั้นมันเปิดกว้างขึ้นมากว่าเดิมอีก  ทำไมนะหรอ  ก็วันนี้ น้องนิค

กับน้องเอกไม่ได้มาเรียน แถมน้องนัทก็โดนไอกันลากไป ส่วนน้องยิ้มวันนี้ก็ไปอยู่กับไอ

คินครับวันนี้มีงานที่ต้องทำนอกสถานที่น้องเค้าขอไปด้วยไอคินก็ไม่ปฎิเสธ ผมหละสงสัย

จริงๆว่ามันเป็นค่พี่น้องแน่หรอตามติดเหมือนแฟนกันจริงๆ(ไม่รู้อะไรเลยจริงๆนะแก คนอ่าน

เค้ารู้กันหมดและเรื่องคินกับยิ้ม :zatamare')

แต่เอาเถอะเรื่องไอคินจะยังไงปล่อยไป ตอนนี้ผมมีโอกาศงามๆแล้ว ผมจะเริ่มจากอะไร

ก่อนดีนะ เอาเป็นพาไปทานข้าวเที่ยงด้วยกันดีกว่า เพราะตอนนี้ก็จะพักแล้ว ต่อจากนั้นจะ

ทำอะไรต่อไว้ค่อยคิดแล้วกัน แต่ผมจะทำให้มันเป็น เดทที่สุดวิเศษโดยที่เพลงไม่รู้ตัวเลย

หละ (คิดไปถึงไหนแล้วแกหนะ คนที่แกจะพาไปจะให้ความร่วมมือรึป่าวหรอก :zatamare')

(ให้หรือไม่ให้ก็อย่ามันขัดตอนนี้สิ ยัยคนแต่ง ถึงยังไงผมก็จะทำให้บรรลุเป้าหมายให้ได้

เลย :ภูมิ)














"น้องเพลงครับ วันนี้ไปทานข้าวเทียงกับพี่ข้างนอกนะ"ผมชอบน้องเพลงพร้อมสงสายตา

หวานๆไปให้

"แค่ชวนไปกินข้าวแค่พูดเฉยๆได้ไหม อย่าทำสายตาแบบนั้น"น้องเพลงตอบกับมาแล้วทำ

หน้าทำตาแบบบอกไม่ถูกอ่ะ ผมก็ไม่รู้จะอธิบายยังไง เอาเป็นว่าผมขออธิบายเข้าข้างตัว

เองหน่อยละกันว่า น้องเพลงเขินผม หุหุ (ไม่ค่อยเลยนะแก : zatamare')

"แหมน้องเพลงก็ พี่ส่งสายตาแบบนั้นไปให้ด้วยความรักจะไม่รับไว้หน่อยหรอครับ"ผม

หยอก

"ถ้ามึงไม่เลิกพูดไม่ไปกินข้าวเทียงคนเดียวแล้วกัน!!"น้องเพลงตอบแบบแน้นเสียง ขู่ผม

แต่เอ แบบนี้แสดงว่าน้องเพลงยอมไปกับผมหนะสิ


"ครับๆ ไม่พูดแล้ว งั้นแสดงว่าเพลงจะไปทานข้าวกับพี่ ใช่หมครับ"ผมถามน้องเพลงอีกที

เพื่อความมั่นใจ


"ก็อืมสิ หรือมึงจะเปลี่ยนใจ กุไม่ไปกับมึงก็ได้นะ"น้องเพลงตอบ อ่าจะเป็นแบบนั้นได้ไงอ่ะครับเสียแผนหมด

"ไม่เปลี่ยนใจคร๊าบบบ งั้นเราไปกันเลยนะ"ผมบอกแล้วเนียนเดินจูงมือน้องเพลงมาแบบไม่ให้ทันตั้งตัว และเหมือนน้องเพลงก็ไม่รู้ตัวด้วยมั้ง เลยไม่ตวาดให้ผมปล่อยมืออย่างที่คิด

แต่ตอนนี้ ผมหนะดีใจสุดๆ แผนแรกสำเร็จ!!!! (แกไปวางแผนอะไรไว้ตั้งแต่ตอนไหนวะ

ภูมิ :zatamare') (จะตอนไหนก็ช่างเถอะ แต่ไม่ยอมบอกใครแน่เดี๋ยวแผนรั่ว หึหึ(น้ำเสียง

เจ้าเล่ห์มาก) :ภูมิ)



"อืมน้องเพลงอยากทานอะไรครับพี่จะได้พาไปถูก"ผมถามน้องเพลงขณะที่เราขึ้นมาบน

รถเตรียมตัวออกไปทานข้าว

"อะไรก็ได้ จะพาไปกินอะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละแต่ตอนนี้เหนื่ย ขอพักก่อน"น้องเพลงตอบ

เสียงเหนื่อยๆครับ เฮ้อไปเหนื่อยอะไรมาหละนั่น

"ครับ"ผมตอบรับ แต่พอหันไปน้องเพลงหลับไปแล้วครับ เหนื่อยอะไรมาขนาดนั้นตอนนั่ง

เรียนอยู่ยังไม่เห็นมีอาการออะไรเลยนี่ แต่ว่า "อะไรก็ได้จะพาไปกินอะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละ" ที่ว่านี่รวมถึงพาไปไหนก็ได้ด้วยรึป่าวนะ ไม่รู้หละ พูดมาแบบนั้นผมถือว่าน้องเพลงตามใจผมละกันนะ หึหึ  คิดได้ดังนั้น ผมก็ขับรถออกจาตัวเมืองกรุงเทพทันที เรื่องข้าวเทียงเอาไว้ก่อนแล้วกันผมทนได้ ตอนนี้ผมกำลังออกต่างจังหวัดแล้วหละ ครับ  เอาหละมาทายกันดีกว่าว่าผมจะไปไหน แต่ผมว่าคงเดาไม่ถูกกันหรอกครับ




ตอนนี้ผมขับรถมาจนถึงสถานที่ ที่ผมต้องการแล้ว แต่คนที่ผมตั้งใจจะพามานี่สิ ยังหลับปุ๋ยไม่รู้เรื่องอยู่เลย ภาพที่เห็ตอนนี้คือ ใบหน้างามหลับตาพริ้ม หัวเอนไปพิงกับกระจกรถเล็กน้อย ริมฝีอิ่มปากสวยนั้นเหมือนจะยิ้มอยู่ด้วย ภาพที่เห็นนั้นช่างยั่วยยาวใจให้อยากเข้าไปสำผัสริมฝีปากนั้นเหลือเกิน ไม่รู้คนสวยของผมไปเหนื่อยอะไรมาจากไหน ผมใช้เวลาเดินทางมาถึงที่นี่ก็ประมาณ2ชั่วโมงแล้ว คนสวยของผมยังไม่มีทีถ้าว่าจะรู้สึกตัว ไม่รู้ไปเหนื่อยหรืออดนอนมาจากไหน แต่ผมว่าตอนนี้ ขอปลุกคนสวยของผมดีกว่า ก่อนที่ผมจะอดใจไม่ไหวฉวยโอกาสเอากับปากอิ่มสวยนั้น ถ้าทำไปแล้วคนสวยเตินมาเห็นพอดีผมคงเสียคะแนนแย่
“น้องเพลงครับ น้องเพลง ตื่นเถอะครับถึงแล้ว”ผมสกิดเบาๆเพื่อปลุก
“อือ ถึงแล้วหรอ ง่วงชะมัด”น้องเพลงงัวเงียขึ้นมาพร้อมกับบิดขี้เกียดเล็กน้อย แต่อืมรู้อะไรไหมมันเป็นภาพที่อืม เห็นแล้วอยากเข้าไปฟัดอ่ะ(อาการหื่นเริ่มออกแล้วพระเอกเรา :zatamare’)
“ครับถึงแล้ว ลงไปกันเถอะครับ”ผมบอกพร้อมกับเปิดประตูรถเพื่อลงไป
“เฮ้ยมึงพากุมาที่ไหนเนี่ย”เสียงน้องเพลงครับหันมาโวยอย่างตะลึงหน่อยๆ
“บ้านพักติดน้ำตก ของพี่เองครับสวยไหม อ่า...สดชื่น”ผมบอกพร้อมกับสูดลมหายใจเอาความสดชื่อของธรรมชาติเข้าไปเต็มปอด สดชื่อจริงๆนะครับ
“มึงพากุมาทำไม บ้านพักมึงเนี่ย ไหนชวนกุไปกินข้าว”น้องเพลงถาม
“ก็ครับ พามากินข้าว”ผมตอบเรียบๆ
“ไกลไปหน่อยมั้งมึง นี่กุหลับไปนานขนาดไหนเนี่ย”
“ก็2ชั่วโมงอ่ะครับ อย่าบ่นเลย พี่ว่าเราเข้าไปในบ้านกันดีกว่านะครับ ป่านนี้ ป้าศรีรอนานแล้ว”ผมบอกแล้วถือวิสาสะเดินจูงมือน้องเพลงเข้ามาในตัวบ้าน แล้วตรงเข้าไปยังห้องทานข้าวทันที
“อ่าวมาถึงแล้วหรอค่ะ คุณภูมิ ป้าเตรียมอาหารให้เสร็จพอดีเลย ว่าแต่คนที่พามาด้วยนี่ใครค่ะ สวยจังเลยแฟนรึป่าวค่ะเนี่ย”ป้าศรีทักปม และถามถึงน้องเพลง
“เอ่อ ป้าครับ ผมผู้ชายนะครับ”น้องเพลงตอบไปทั้งที่หน้าตายัง งงๆอยู่
“อุ้ย ผู้ชายหรอค่ะ โทษทีนะค่ะ แต่สวยจริงๆนะค่ะ”ป้าศรีเอ่ยขอทาน้องเพลง แต่ก็ยังไม่วาย ชมอีก
“ครับไม่เป็ไร ผมชินแล้ว”น้องเพลงตอบ
“เข้าใจกันแล้วใช่ไหมครับงั้น ผมแนะนำน้องเพลงให้ป้าสรีรู้จักเลยแล้วกัน นี่น้องเพลงครับ แฟนผมเอง”ผมแนะนำน้องเพลงให้ป้าศรีรู้จักในฐานะแฟน ก็คิดว่าป้ากจะตกใจแต่ไหงแกยิ้มแบบนั้นหละ แต่น้องเพลงนี่สิถลึงตาใส่ผมใส่
“อย่าไปฟังมันครับป้า ปมเป็นน้องรหัสมันเท่านั้น”น้องเพลงหันไปแก้ความกับป้าศรีแต่ป้าแกก็ยิ้มๆ
“ค่ะ น้องรหัสของคุณภูมิ ค่ะไม่ใช่แฟน”ป้าแกรับคำแต่ดูน้ำเสียงพูดแล้วมันเหมือนจะไม่ได้อยากเข้าใจตามนั้นเลยนะครับ
“อ่า งั้น เพลงนี่ป้าศรีครับ เป็นคนนดูแลที่นี่ แล้วก็ทำอาหารอร่อยมากๆ พี่ดทรบอกให้ป้าเข้าทำไว้ให้ก่อนที่เราจะมาถึงหนะ แต่เพลงหลับอยู่”ผมแนะนำป้าศรีให้น้องเพลงรู้จัก
“ครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับป้า ว่าแต่ตอนนี้ผมหิวแล้วอ่ะ ขอทานข้าวเลยได้ไหมครับ”น้องเพลงพูดกับป้าศรีครับ เอ่อ น้ำเสียงอ้อนๆด้วย แล้วก็ยังทำหน้าอ้อนๆอีกตังหาก น้องเพลงโหมดอ้อนครับ ไม่เคยเห็นเลย แล้วคงได้เห็นยากเอามากแน่ๆ
“ค่ะ เชิยนั่งเลยค่ะ เดี๋ยวป้าตักข้าวให้”ป้าศรีพูดอมยิ้มอย่างเอ็นดูแล้วไปตักข้าวให้ครับ
“งั้นเชิญทานกันเลยนะค่ะ ป้าไม่กวนแล้ว”ป้าสรีพูดแล้วจะเดินออกไปแต่ผมเรียกไว้ก่อน
“เอ่อป้าศรีครับ”ผมเรียกป้าแกไว้แล้วสงสายตาให้แกเดินมาหา
“มีอะไรค่ะคุณภูมิ”ป้าแกถาม
“เอ่อ เตรียมห้องนอนไว้ด้วยนะครับ คือนี้ผมจะนอนที่นี่ ห้องเดียวนะครับ ป้าจะได้ไม่เหนื่อย”ผมกระวิบบอกป้าศริ
“ค่ะ”ป้าแกยิ้มรับแต่เป็นรอยยิ้มแบบรู้ทันนะครับ แล้วแกก็เดินไป อะไรกันครับเรื่องแบบนี้มันรับกันได้ง่ายๆขนาดนี้เลยหรอ แต่ก็ดีแล้วหละ เพราะมันเป็นเรื่องดีสำหรับผม
“นี่มึงไปกระซิบอะไรกับป้าเค้า ดูมีลับลมคมใน”น้องเพลงถามผมอย่างสงสัย
“อ่อไม่มีอะไรหรอกครับ”ผมตอบไปพร้อมกับทำหน้าตาให้เฉยสุดๆแต่ข้างในเนี่บยิ้มจนหน้าบานแล้วครับ
“ให้มันจริงแล้วกันมึง”น้องเพลงว่าแล้วทานต่อครับ ผมเลยแอบถอนใจอย่างโล่งอก ที่แผนไม่แตก

[zatamare]

ตอนนี้เราทานข้าวกันเสร็จแล้วครับ ผมก็ชวนน้องเพลงเข้าไปที่หมู่บ้านเล็กๆที่อยู่ใกล้ๆ หมู่บ้านนี้เป็นหมู่บ้านเล็กๆที่อาศัยกันอยู่กันแบบครอบๆเพื่อนบ้านแลพี่น้องกันเป็นหมู่บ้านที่อบอุ่น ใครมาเห็นก็ต้องอมยิ้มครับ ก็ดูคนสวยของผมสิ ตอนที่กำลังยิ้มให้กับภาพที่เห็น ผมเองก็ยิ้มครับ ยิ้มกับภาพคนตรงหน้าที่ยืนยิ้มกับภาพหมู่บ้านที่แสนอบอุ่น มีเด็กๆวิ่งเล่นกันสนุกสนาน เห็ยแบบนี้อยากถ่ายรูปเก็บไว้จัง ว่าแล้วก็ หยิบมือถือขึ้นมาถ่ายภาพเก็บไว้ ผมว่ารอยยิ้มนี้มีแรงดึงดูให้ทุกสายตาหันมาสนใจมากเลยทีเดียว ก็ตอนนี้คนในหมู่บ้านหันมามองคนสวยของผมกันอย่างพร้อมเพียง ด้วยใบหน้าที่สงสัยแต่เต็มแต้มไปด้วยรอยยิ้มอบอุ่นมอบกลับมา อ่าถ้าผมรู้สึกหวงเนี่ย ผมจะบ้ารึป่าวครับ
“อ่าว ภูมินี่ พาสาวสวยที่ไหนมาด้วยหละ”เสียงหนึ่งทักผมขึ้น และก็เป็นเสียงที่ผมจำได้ดีเลย พี่ปัดครับ หัวหน้าหมู่บ้าน พี่ปัดเนี่ยผู้หญิงนะครับ แต่แกเป็นคนเก่งมากเลย เพราะถ้าไม่มีแกหมู่บ้านนี้คงไม่มีและกายเป็นรีสอร์ทแทน เพราะที่นี่อยู่ใกล้กับน้ำตกเอามากๆแล้วน้ำตกของที่นี่ก็สวยมากเช่นกัน พี่เค้าร่วมมือกับครอบครัวผมเพื่อให้ความรู้แก่ชาวบ้าน และรับมือกับกลุ่มนายทุนที่ต้องการจะซื้อหมู่บ้าน และพยายามเกลี้ยกล่อม(ซึ่งตามความคิดผมมันคือการหรอกรวงอย่างเนียบเนียน) และพวกเราผ่านมันมาได้ด้วยดีไม่มีใครต้องจากที่ๆแสนอบอุ่นเต็มไปด้วความรักและเอื้ออาทรแห่งนี้ไป
“เอ่อ สวัสดีครับพี่ปัด นี่น้องเพลงครับน้องรหัสผม แล้วก็ไม่ใช่สาวครับแต่เป็นหนุ่ม”ผมอธิบาย แหะๆไม่กล้าบอกว่าเป็นแฟน กลัวคนสวยโกรธแล้วจะเสียแผน
“อ่าว ผู้ชายหรอค่ะ โทษทีนะค่ะ คือว่า น้องเค้าสวยดึงดูดทุกคนด้วยรอยยิ้มขนาดนี้ ไม่คิดว่าจะเป็นผู้ชาย”พี่ปัดกล่าวขอโทษ พร้อมกับบรรยายความสวยของน้องเพลงครับ
“เอ่อไม่เป็นไรหรอกครับผมชินแล้ว”น้องเพลงบอกกับพี่ปัดแทนผม ด้วยรอยยิ้ม ผมว่าวันนี้น้องเพลงดูเปลี่ยนๆไปนะ แต่แบบนี้แหละผมชอบ
“ค่ะ งั้นพี่ชื่อปัดเป็นหัวหน้าหมู่บ้าน ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ แล้วก็ยินดีต้อนรับนะ”พี่ปัดทักทายน้องเพลงด้วยรอยยิ้ม
“ครับ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน หมู่บ้านนี้ อบอุ่นดีนะครับ”น้อเพลงทักตอบและเอ่ยชมหมู่บ้าน
“ค่ะ หมู่บ้านนี้....”พี่ปัดรับคำแล้วเล่าเรื่องเกี่ยวกับหมู่บ้านครับ เล่าแบบที่ผมเล่าให้ทุกท่านฟังนั่นแหละ น้องเพลงก็หันมายิ้มอย่งชื่มชมให้กับผม ตอนที่รู้ว่า ทางฝ่ายครอบครัวของผมก็เป็นผมนี่แหละ ที่คอยช่วยทุกอย่างแบบเต็มที่ กลุ่มนายทุนบางพวกเหมือนจะหัวรั้นชอบเอาชนะ ทำทุกอย่าง แม้กระทั่งข่มขู่พวกชาวบ้าน จนผมต้องใช้อำนาจทางธุรกิจที่ครอบครัวผมมีแบบบังคับ หรือบางกลุ่มที่เราก็ไม่อาจทำอะไรเค้าได้ ก็จะเป็นการให้ความเชื่อมั่นกับคนในหมู่บ้านว่าจะไม่มีใรทำอะไรพวกเค้าได้ และพวกเค้าคิดถูกแล้วที่จะไม่ขายผืนดินนี้ให้ใคร
“ครับ ผมชื่นชมทุกคนจริงๆ กับเรื่องที่ได้ยิน ชักอยากจะชมหมู่บ้านนี้แล้วสิครับ”น้องเพลงเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“ได้เลยค่ะ แต่พี่มีงานที่ต้องสะสาง เอาเป็นว่าให้น้องภูมิพาชมได้ไหมค่ะ ยังไงก็มาด้วยกันอยู่แล้ว”พี่ปัดเอ่ย
“อ่อครับ ได้ งั้นผมไม่รบกวนพี่ปัดแล้วครับ”น้องเพลงตอบ แล้วก็ลาพี่ปัดตรงนั้น จากนั้นเราก็เดินกันรอบหมู่บ้าน ซึ่งคนในหมู่บ้านก็คอยส่งยิ้มอันอบอุ่นและจริงใจให้เมื่อเราหันไปสบ จนพอเราเดินมาถึงตรงลานกลางหมู่บ้านที่มีเด็กๆเล่นกันอยู่นี่แหละครับ
“พี่สองคนเป็นผัวเมียกันหรอครับ”เอ่อ ผัวเมียเลยหรอ หุหุมันอาจจะดูแรงไปถ้าคิดว่าเด็กพูดคำว่าผัวเมียออกมา แต่พวกเค้าเป็นเด็กชาวบ้านนี่ครับ แล้วผมก็ชอบจัง เพราะประโชคนั้นเล่นเอาน้องเพลงหน้างอแถมติดจะแดงๆเอาซะด้วยสิ น่ารักจัง
“ป่าวหรอกครับ พี่สองคนเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องเฉยๆ พี่ก็อยากได้น้องเค้าเป็นเมียอยู่เหมือนกัน แต่น้องเค้าไมยอม พี่เลยไม่รู้ว่จะทำไง”ผมตอบน้องเค้าไป แล้วกล่าวต่อด้วยเสียงเศร้าๆ อยากรู้ว่าเด็กชายตรงหน้าจะทำยังไง ประโยคที่ผมคุยกับเด็กตรงหน้าทำให้เพื่อนๆของเด็กคนนี้เริ่มให้ความสนใจแล้วละจากการเล่น ส่วนน้องเพลงก็หันมาทำตาดุๆใส่ผมแล้วครับ คงเป็นเพราะผมใช้คำว่าเมียมั้ง แต่ผมว่าคำนี้มันดูจริงใจดีนะครับ แต่ว่านะเด็กเดี๋ยวนี้เค้าสนใจเรื่องพวกนี้กันเร็วไปรึป่าวครับ
“โธ่ พี่สาวครับ พี่ชายออกจะหล่อขนาดนี้ หน้าจะยอมๆพี่เค้านะ พี่สาวก็ออกจะสวย เหมาะสมกันจะตาย”เด็กคนนั้นพูด น้องเพลงนี่หน้างอแถมแดงหนักกว่าเดิมอีกครับ
“ช่ายๆ”นี่ก็เสียงเด็กๆตอบรับเป็นเสียงเดียวกันเลยครับ
“พี่ไม่ใช่ผู้หญิงนะครับ”น้องเพลงตอบหน้างอ ผมว่าถ้าไม่ใช่เด็กพูดคงได้มีเรื่องกันหละ แต่นี่เป็นเด็กน้องเพลงเลยทำได้แต่หน้างอ ตอบโต้อะไรไม่ได้มาก
“โธ่ พี่สาวเป็นทอมหรอครับ งี้พี่ชายลำบากแย่เลย เดี๋ยวพวกผมช่วยดีกว่า รับลองไม่เป็นทอมอีกแน่”เด็กตรงหน้าพูดออกมาอย่างเห็นใจผม และเอ่ยประโยคต่อมาด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์จนเกินเด็ก
แล้วเด็กๆก้มวงซุบซิบปรึกษากัน ผมกับน้องเพลงก้ยืนมองว่าเด็กๆจะทำอะไรกัน จนในที่สุด ก็มีเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ เดินมาฉุดแขนน้องเพลงไป น้องเพลงดูเหมือนจะขืนๆไว้ด้วยความงง แต่ก็ยอมเดินไปด้วยดี ส่วนผมก็มีเด็กผู้ชายคนเดินนั่นแหละลากออกไปอีกทาง ซึงผมก็ยอมไปเพราะอยากรู้ว่าเด็กๆจะทำอะไรกัน
“พี่ชายครับนั่งตรงนี้ก่อนนะครับเดี๋ยวผมมา”เด็กผู้ชาตรงหน้าบอกผมแล้วก็วิ่งไปเลยครับ ผมก็ได้แต่นั่งรอว่าน้องเค้าจะทำอะไร ว่าแต่น้องจะไม่บอกชื่อกับพี่หน่อยหรอ - -*
“พี่ชาย เอานี่ครับทักแหวนเป็นไหม”น้องเค้ายื่อดอกไม้ดอกเล็กที่มีตัวก้านยาวให้ผมครับ ผมก็รับมาแบบงงๆ
“ไม่ต้องงงครับ ถ้าทักไม่เป็นเดี๋ยวผมสอน”น้องเค้าก็สอนผมทัก แล้วผมก้ทักตามที่น้องเค้าบอกก็ได้ดอกไม้นั่นเป็นหัวแหวน ส่วนตัววง ก็เป็นตัวก้าพันเกี่ยวกันไปมา อ่อ มันสามารถเลื่อนเพื่อปรับขนาดได้ด้วยนะ
“นี่ จะให้พี่ทำอะไรเนี่ย แล้วเราหนะชื่ออะไร ไม่เห็นบอกพี่เลย แล้วก็ไม่ถามชื่อพี่ด้วย”ผมถามน้องเค้า
“ผมชื่อ ดินครับ แล้วพี่ชายชื่อไร”น้องเค้าถามผมกลับ ผมพึ่งสังเกตุดีๆตอนนี้แหละครับว่า น้องเค้าพูดชัดมาก แบบว่าถ้าเป็นเด็กวัยนี้ไม่น่าจะออกเสียงได้ชัดขนาดนี้ แถมดูจะรู้อะไรเยอะซะด้วย ผมว่าน้องดินนี่ต้องฉลาดเอามากๆแน่
“อ่าครับ น้องดิน พี่เชื่อภูมิ ส่วนพี่อีกคนชื่อเพลงนะ”ผมก้บอกชื่อน้องเพลงให้น้องเค้ารู้ด้วย
“พี่คนสวยชื่อเพลงหรอครับ”
“ครับ”
“นี่พี่ภูมิ พี่ถือพวงมาลัยนี้ไว้นะครับแล้วเดินตาม ผมมา”น้องดินตอบแล้วเดินนำผมไปครับ อ่อแหวนหนะจ้าดินบอกว่าจะเป็นคนถือให้ก่อนครับ ผมก็ยอมๆไปนั่นแหละ พอไปถึงลานที่เคยเป็นที่เล่นของเด็กๆเมื่อสักคู่นี้ ผมถึงกับอึ้งเลยครับ แต่ในใจนี้ปลื้มและดีใจที่สุด ก็ภาพที่เห็นตรงหน้าจากลานโล่งๆตอนนี้ถูกจัดด้วยดอกไม้ และมีแท่นพีธี ซึ่งผมดูก็รู้ว่ามันจะต้องเป็นพิธีแต่งงาน เจ้าเด็กพวกนี้มันเด็กกันจริงๆแน่หรอเนี่ย
“พี่ภูมิๆ ยืนยิ้มอะไรอยู่ เดินไปตรงหน้าแท่นนันเลยสิ”เจ้าดินบอกผมและพาเดินไปหน้าแท่น สักพักก็มีคนในหมู่บ้านเข้ามืนในบริเวรรอบๆแล้วอมยิ้มๆครับ ส่วนบนแท่นพิธีพี่ปัดยืนอยู่แล้วก็ส่งยิ้มมาให้ เหมือนบอกทางสายตาว่าไม่ต้องแปลกใจเรื่องแบบนี้ไม่ได้เกิดครั้งแรก
“เจ้าสาวมาแล้ว”เสียงหนึ่งดังขึ้นพร้อมกับการปรากฏตัวของน้องเพลง ที่ทำเอาผมใจเต้นไม่เป็นส่ำ ร่งโปร่งบางอยู่ในชุดสีขาวพริ้วไปตามลม ชุดที่ว่าเป็นชุดเดรสสีขาวแขนตุ๊กตา เป็นกระโปรงยาวถึงช่วงเข่า ผมที่ยาวจนถึงกลางหลังพริ้วไว้ไปกับสายลม ใบหน้างามที่ปกติก็สวยอยู่แล้วถูกแตกหน้าบางเบา ผมศรีษะของร่างโปร่งบางมีมงกฎดอกไม้สวมอยู่ มันเป็นภาพที่ตรึงให้ทุกคนให้ไปมองแล้วหยุดนิ่งราวกับต้องมนต์ จนเสียงพี่ปัดดังขึ้นเพื่อเริ่มพิธีทุกคนถึงหลุดจากมนต์นั้น แต่สิ่งทีทำให้ผมหลุดจากมนต์ของร่างโปร่งบางไม่ใช้เสียงนั้นแต่เป็น ความแปลกใจ ที่น้องเพลงยอมแต่งตัวแบบนั้น ทั้งที่หน้าจะรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
“เจ้าบ่าวเจ้าสาวก็มาพร้อมแล้ว พิธีจะเริ่มนับจากนี้”เสียงพี่ปัดกล่าวขึ้นและพี่ธีก็เริ่มขึ้น ทุกอย่างก็เหมือนพิธีแต่งงานที่ทุกท่านพอจะคุ้นกันนั่นแหละ
“คุณภูมิ คุณสัญญาว่าจะรับคุณเพลงเป็นภรรยา จะรักและดูแลตลอดไปหรือไม่”พี่ปัดถาม
“ครับ”ผมตอบรับหนักแน่น แล้วก็ต้องอมยิ้มเมื่อเห้นคนข้างกายใบหน้าขึ้นสีเรื่อ
“คุณเพลง คุณจะรับคุณภูมิเป็นสามี จะรักและดูแลตลอดไปหรือไม่”คำกล่าวคล้ายกันถามขึ้นกับน้องเพลง ซึ้งตอนนี้หน้างขึ้นสียิ่งกว่าเก่า น้องเพลงยังไม่ตอบจนพี่ปัดส่งสายตาให้น้องเพลงดูอะไรบางอย่างนั่นแหละ
“รับครับ”น้องเพลงตอบเสียงไม่ดังนักแต่ทุกคนคงได้ยินเพราะตอนนั้นทุกคนเงียบมากเหมือนรอลุ้นกับคำตอบของเจ้าสาว
“เย้......”เสียงเฮดังขึ้นจากเด็กๆส่วนผู้ใหญ่ก็อมยิ้มกับการกระทำนั้น
“เอาหละงั้น เจ้าบ่าวคล้องมาลัยให้เจ้าสาวค่ะ”พี่ปิดบอกแล้วผมก็ทำตาม คล้องพวงมาลัยให้กับน้องเพลงแล้วสบตาเพื่อบอกความรู้สึกที่มีในหัวใจดวงนี้ไปให้ อย่าพึ่งหวานกันจ้า พิธียังไมม่เสร็จ เอาหละเจ้าสาวคล้องพวกมาลัยให้เจ้าบ่าว”น้องเพลงก็ทำตามครับ
“ต่อไปก็พลัดกันสวมแหวนนะค่ะ”พวกเราทำตามขั้นตอนที่พี่ปัดบอก แล้วตามเคยต้องมี
“หอมแก้มเจ้าสาวโชว์หน่อยจ้า”แบบนี้ทุกงานแหละต้องมีคนใดคนนึงพูดขึ้นมาน้องเพลงก็มองผมดุๆขู่ทางสายตาไม่ให้ผมทำ แต่มีหรือผมจะสน ก็โอกาสแบบนี้มันมีบ่อยซะที่ไหน
“ฟอด........”ผมจัดการหอมแก้มนุ่นนั้นไปฟอดใหญ่จนน้องเพลงหน้าขึ้นสีส่งตาเขียวปั๊ดมาให้ แต่ผมยิ่งมองว่ามันหน้ารักขึ้น นี่ผมเพ้อมากไปรึป่าวเนี่ย
“เอาคืนๆๆ”และก็ต้องมีเสียงนี้ตามมาสินะ น้องเพลงทำท่าจะไม่หอม แต่พี่ปัดก้ก้มลงไปกระซิบอะไรซะอย่าง แล้วสิ่งที่ทำหัวใจผมพองโตก็เกิดขึ้น น้อมเพลงหอมแก้มผมกลับ แม้จะรวดเร็วก็ตาม ชักอยากรู้แล้วสิอะไรที่ทำให้น้องเพลงยอมทำขนาดนั้น แต่ก่อนจะไขข้อสงสัยนั้น ข้อเย้าคนสวยหน่อยแล้วกัน
“แต่งงานกันแล้วนะครับ”ผมกระซิบข้างหูน้องเพลง และได้ผลคนเสียชี้หน้าผมแบบเอาเรื่องแต่ก็ทำได้แค่นั้นแหละครับ
“เอาหะ พิธีก็เสร็จแล้ว เด็กๆคงพอใจแล้วหละ โดยเฉพาะเจ้าดิน กับยัยแก้ว”พี่ปัดพูด
“แก้ว นี่ใครหรอครับ”ผมถามพี่ปัด
“ก็เด็กผู้หญิงที่เป็นคนพาน้องเพลงไปแต่งตัวแล้วยอมเข้าพิธีไงค่ะ”อืมคงจะเป็นคนที่พาน้องเพลงแยกออกไปตอนแรกละมั้งสงสัยต้องให้รางวัลหน่อยแล้ว
“โห แบบนี้ต้องให้รางวัลหน่อแล้วทำให้คนใจแข็งอย่างน้องเพลงยอมได้เนี่ย เก่งจริงๆครับ”ผมตอบน้ำเสียงเตมไปด้วยความเหลือเชื่อที่เด็กตัวแค่นั้นทำให้คนสวยของเค้ายอมได้
“แหม จะมีใครกล้าปฏิเสธยัยแก้วตอนอ้อนได้หละ หน้ารักอย่าบอกใคร เห็นแล้วปฏิเสธไม่ลงหรอก หลายคู่แล้วที่ได้รักกันเพราะเด็กคนนี้”พี่แก้วอธิบายให้ฟัง น้องเพลงก็นั่งฟังเงียบๆ
“หืม หลายคู่หรอครับ”ผมถามอย่างสงสัย
“ค่ะ ตอนที่คุณเพลงไปเรียนต่อหนะ ไม่นานที่นี่ก็เป็นที่ล่ำเรือกันในหมู่คู่รักว่า ใครที่ได้มาแล้วจะสมหวังในความรัก ใครที่ทะเลาะกันมาที่ได้ได้คืนดีกันทุกราย”
“ขนาดนั้นเลยหรอครับ ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”ผมถาม
“ก็คุณภิม ไปเรียนตอนได้ไม่นานหรอกค่ะ ที่นี่ก็มีนักท่องเที่ยวที่ชอบธรรมชาติ เข้ามาเยอะขึ้น พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจุดเริ่มต้นที่ทำให้มีคนเข้ามาเที่ยวที่นี่มาจากตรงไหน แต่พวกที่มาก้เป็นพวกรักษาธรรมชาติก็เลยไม่มปัญหา แล้วเหมือนครั้งนึง จะชายหญิงคู่นึงนี่แหละ ทำถ้าเหมือจะไม่ถูกกัน อืมแต่เค้ามาเที่ยวในกลุ่มเดียวกันนะ แล้วเจ้าเด็กพวกนี้ก็ไม่รู้ไปทำอิท่าไหน ยอมแต่งงานกันได้ ก็เป็นงานแต่งที่เด็กๆจัดนั่นแหละ ตอนแรกยังไม่มีอะไรมากหรอกเหมือนเล่นๆกันแต่คู่นั้นกลับไปก็ได้แต่งงานกันจริงๆแถมยังกลับมีที่นี่ทุกปีเมื่อครบรอบแต่งงาน มาขอบคุณเด็กๆด้วย หลังๆมาเริ่มมีหลายคู่เข้าก็เลยเป็นการร่วมมือของชาวบ้านไปที่จะจัดพิธีขึ้นตามความต้องการของเด็กๆ ชาวบ้านที่นี่เรียกกันว่า กลุ่มกามเทพประจำหมู่บ้านหนะ คนที่เด้ดสุดในกลุ่มนี้ ก็เจ้าดินกับยัยแก้วนั่นหละ เจ้าดินเนี่ยจะเป็นคนชักนำ ส่วนเจ้าแก้วจะเป็นคนใช้ลูกอ้อน ให้ยอม ที่เหลือก็จะส่งข่าวและเตรียมสถานที่ ทำงานกันเป็นทีม จนบางที่ลืมไปเลย ว่าเนี่ย เด็ก8ขวบ”พี่ปัดอธิบายไปด้วยรอยยิ้มและส่งรอยยิ้มเอ็นดูทุกครั้งที่มองไปยังพวกเด็กๆ
“ครับ พวกแกฉลาดกันมากเลยนะครับ แล้วเรื่องโรงเรียนนี่เรียนที่ไหนหรอครับ”ผมถามหลังจากที่รู้วีรกรรมเจ้าพวกนี้ เพราะเห็นเล่นกันในหมู่บ้านทั้งที่วันนี้หน้าจะมีเลย ถ้าไม่ได้เรียนมันจะน่าเสีดายแค่ไหนเด้กฉลาดขนาดนี้
“อ๋อไม่ต้องห่วงค่ะ เด็กที่นี่ได้เรียนกันทุกคน ตั่วนนี้ดรงเรียนหยุด ก็เลยไม่ได้ไปกัน”มันชั่งเป็นจังหวะเหมาะอะไรแบบนี้ที่ทำให้ผมกับน้องเพลงมาเจอกลุ่มกามเทพนี้ มันเรียกว่าพรมลิขิตรึป่าวนะ
“ครับ”ผมรับคำพี่ปัด
“เป็นไงพี่ภูมิ แจ๋วไหมหละ ทีนี้พี่เพลงก็ไม่เป็นทอมแล้ว”เจ้าเด็ก ดินคุยกับผมอย่างอวดๆครับ  เออไม่เป็นทอมแต่แกจะทำให้เค้าเป็นเกย์ แต่ผมก็ดีใจนะ 555
“แจ๋วที่สุดหละ อยากได้รางวัลไหมเรา”ผมพูดกับเจ้าดิน
“โห่ ผมไม่ได้ต้องการรางวัลซะหน่อย แก่มีพิธีเสร็จแล้วมีเลี้ยง ก็สสุกใจเด็กๆแบบพวกผมแล้ว”ดูเจ้าดินตอบ มันเด็กจริงรึป่าวเนี่ย
“ครับๆ นี่เดี๋ยวพี่กลับน้องเพลงต้องกลับก่อนนะเย็นมากแล้ว”ผมบอก
“โธ่ สมหวังแล้วรีบทิ้งเลยนะ”ดูเด็กนี่ย้อนสิ มันเด็กจริงๆนะหรอ
“ป่าวเว้ย เดี๋ยมืดกลับลำบาก”ผมบอกกลับ
“แตคนสวยของพี่หนะอยู่นู่น”เจ้าดินชี้ให้ผมหันไปดู ก้เห็นน้องเพลงกำลังนั่งเล่นกับเด็กๆอยู่อีกฝั่งนึงแล้ว ไปตอนไหนหละนั่น
“เออ พี่มีวิธีพากลับก็แล้วกัน”ผมตอบ เจ้าดินก้ทำหน้าท้าผม
“เอ่อทุกคนครับ ผมกลับเพลงต้องกลับแล้วนะครับ มันเย็นแล้วเดี๋ยวจะกลับลำบาก”ผมบอกกับทุกคน
“เออๆ กลับกันดีๆหละ” เสียงคนนึงในนั้นพุดแล้วทุกคนก็ยิ้มมองผมแปลกๆ นี่ผมยังไม่ได้คิดอะไรเลยนะทุกคนคิดอะไรกันอยู่
“ครับ น้องเพลงครับ กับกัน”ผมรับคำแล้วเรียกน้องเพลง น้องเค้าลาพวกเด็กๆแล้วดินมาทางผม แล้วก็ลาพวกชาวบ้านกันครับ แล้วก็ไปลาพี่ปัด ก่อนกับผมก็หันไปยิ้มแบบผู้ชนะให้เจ้าดิน





“น้องเพลง เย็นมากแล้ว นอนที่นี่เลยนะครับ พรุ่งนี่ค่อยกลับกัน”ผมบอกเมื่อเดินมาถึงบ้านพัก
“อืม ได้ กุก็อยากอาบน้ำโดดลงเตียงแล้วเนี่ย กุไปเอาชุดแบบ”อืมไม่ปฏิเสธด้วยผิดคาดแหะ
“เอาชุด น้องเพลงมีชุดมาหรอคับ”ผมถามอย่างสงสัย
“มีสิ ในเป้กุมีทุกอย่างนั่นหละ”น้องเพลงตอบ ผมก็ไม่สักต่อ น้องเค้าก็ไปหยิบป้มาทั้งใบนั่นแหละ แล้วถามห้องอาบน้ำ ก่อนจะเข้าไปอาบ แล้วออกมาในชุดเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงนอนขายาว
“ไอภูมิมึงจะให้กุนอนก้องไหน”น้องเพลงถามครับ
“ห้องเดียวกับพี่หนี่หละ แต่งงานแล้วก็ต้องเข้าหอสิครับ”ผมเย้า
“อย่าปากดีมึง เอาดีๆ”น้องเพลงขู่ ง่ะเพลงคนเดิมกลับมาแล้ว
“ก็ห้องพี่แหละ จัดไว้แค่ห้องเดียว พี่เกรงใจป้าศรีเค้า”ผมตอบ
“อืม งั้นกุไปนอนและ ห้องไหนหละ”น้องเพลงรับคำแล้วถามผม
“ทางซ้ายห้องสุดท้ายครับ”ผมบอกแล้วน้องเพลงก้เดินไปเลย ที่ผมคิดว่าน้องเพลงจะไม่ยอม ก็เป็นอันว่าผมคิดผิด  จากนั้นไปผมก็อาบน้ำไปยิ้มไปเหมือนคนบ้า แต่พอเขาไปในห้องนอนคนสวยของผมหลับไปแล้วครับ ผมก็ยิ้มกับภาพที่เก็นแล้วตรงไปขโมยหอมแก้ม จากนั้นก็ขึ้นไปนอน ข้างน้องเพลง แล้วเนียนเข้าไปกอด ผมว่าน้องเค้าต้องเพลียมากๆหลับสนิทเลย ขนาดผมกอดยังไม่รู้ ผมก้นอนกอดน้องเพลงและอมยิ้มกับเรื่อในวันนี้

ที่จริงแล้ว ผมวางแผนแค่จะพาน้องเพลงเที่ยวหมู่บ้านแล้วก้ไปเที่ยวน้ำตกสวยๆบรรยากาศดี เผื่อบรรยากาศจะเป็นใจอะไรแบบนี้ แล้วก็กะจะพาเที่ยวถึงเย็นแล้วชวนค้าง แล้วนอนห้องเดียวกัน แต่ผมกับไม่ต้องลำบากอะไรเลย แถมสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้มันดีเกินคาดจริงๆ ต้องขอบคุณเจ้าดินแล้วกลุ่มกามเทพประจำหมู่บ่านจริงๆ ที่ทำให้ผมได้นอนกับคนสวยสมใจ แถมยังได้กอดอีกตังหาก ถึงแม้ว่าเจ้าตัวจะไม่รู้ก็ตาม แต่ผมีก็ดีใจเป็นที่สุด คือนี้ผมคงฝันดีที่สุดในชีวิตแน่ๆ




****************



ปล.ตอนต่อไปเป็นตอนพิเศษนะ แต่ยังแต่งไม่เสร็จ เนื่องจาก แต่เองเลี่ยนเองรับตัวเองไม่ได้ - -*








 

[tombaza]

หวานซะ !
ชอบอ่ะ

[Phelyra]

So Sweet  แบบนี้เค้าช๊อบชอบ รีบมาต่อเย็ว ๆ นะค่ะ 

[zatamare]

So Sweet  แบบนี้เค้าช๊อบชอบ รีบมาต่อเย็ว ๆ นะค่ะ 

จะพยายาม  จ้า


แต่ไม่รู้ว่าจะได้เร็วหรือป่าว




แต่เสร็จประมาณครึ่งนึงแล้วค่ะ






ปล.ตอนต่อไปเป็นตอนพิเศษ 3คู่ เสร็จไป1คู่แล้ว

[นัตสึกิ]

กรี๊ดดดดดดดดดมาต่อแล้ว



ดีใจจังเลย


ปล.รอพี่กันน้องนัท

[zatamare]

กรี๊ดดดดดดดดดมาต่อแล้ว



ดีใจจังเลย


ปล.รอพี่กันน้องนัท

คนนี้รอพี่กันกับน้องนัทจังเลย    แง้มนิด ไอตอนพิเศษที่พิมพ์เสร็จไปแล้ว1คู่อ่ะ เป็น กันกับนิค กักๆ

[maxtorpis]

 

[Vesi]

ให้ใจเด็กๆ เต็มที่เลย
น่ารักมาก

[zemicolon]

เพลงไปทำไรมาคร๊าฟ ทำไมถึงเหนื่อยยๆๆๆ

น้องเพลงเหนื่อยอย่างงี้น่ารักมากมาย

เชียร์ให้เพลงโดนพี่ภูมิกดไวไว

อิอิ

รีบๆมาต่อนะคร๊าฟฟไรท์เตอร์

[soul]

น่ารักมากเลย



แก๊งค์กามเทพน้อย



ตื่นเช้ามาจะโดนเพลงถีบตกเตียงไหมเนี่ยพี่ภูมิ


ขอบคุณมากเลยจ้า



ต่อเลยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

รักคนเขียน

[zatamare]

ตอนพิเศษ 3คู่






คู่แรก  พี่กัน/นัท  ก็มันหวง





“นี่พี่กัน ลากนัทออกมาทำไม นัทจะไปกินข้าวกับเพื่อน”นัทเอ่ยบอกคนรักขณะที่โดนลากออกมาด้วยกัน
“ไปกับพี่นี่หละปล่อยให้ไอภูมิมันไปกับน้องเพลงสองต่อสองบ้างเปิดโอกาศให้มัน”กันเอ่ยตามนัท
“อืม ก็ได้”เอ่ยตามพลางหยุดต่อต้าน
“งั้นไปกัน วันนี้ไปกินข้างนอกแล้วกัน ไหนๆบ่ายก็ไม่มีเรียแล้วนี่”กันบอกกับคนรัก แวเปลี่ยนจากการจับข้อมือเลื่อนลงไปกุมมือคนรัก แล้วพาเดินไปที่รถของตนเอกทันทีโดยไม่รอฟังคำตอบ
“นี่พี่กัน ทำไมต้องไปกินข้างนอกด้วยหละ เมื่อกี้เราก็เกือบจะถึงโรงอาหารอยู่แล้วนะ”นัทเอ่ยถามคนรักด้วยความสงสัย
“โรงอาหารคนเยอะอย่าไปเลย”กันเอ่ยตอบ
“ก็คนเยอะปกติอยู่แล้วนี่ ทุกทีไม่เห็นบ่น”นัทถามต่อด้วยความสงสัย
“ก็วันนี้ไม่เหมือนทุกวัน”กันตอบ
“ไม่เหมือนยังไง” (ก็ไม่เหมือนตรงที่วันนี้ไม่มีทั้งกลุ่มเพื่อนๆของแกอยู่หนะสิ ไม่รู้รึไงว่าหน้าตาแกมันดึงดูดทุกเพศ ไม่ต่างจากคนอื่น ยิ่งวันนี้เหลือแกคนเดียวความสนใจก็ไปอยู่ที่แกสิ อิพี่กันมันหวง :zatamare’)
“เอาหน่านัทไม่มีอะไรหรอกเลิกถามได้แล้ว เอาเป็นว่าพี่อยากพานัทไปเปลี่ยนบรรยากาศกินข้าวกันสองต่อสอง จะได้สวีทกันเต็มที่ไง”กันตอบเพลงยิ้มหวานส่งให้คนรัก ใบหน้าที่ดูหล่อโหดๆเวลายิ้มแบบนี้แล้วแทบจะละลายเลยยทีเดียวทำเอานัทหน้าแดง
“ครับ”นัทตอบก้มหน้างุดๆด้วยความเขิน




“จองไว้แล้วครับ”กันตอบกับพนักงานต้อนรับ และจูงมือคนรักเข้าร้านอาหารทันที เค้าเป็นคนจองไว้เอง เพราะอยากจะนั่งกินข้าวสองคนกับนัทโดยที่ไม่มีสายตาใครต่อใครมองให้เค้าต้องรู้สึกหวงหรือรำคราญ ที่ๆเค้าจองไว้เป็มุมเล็กๆภายในร้าน อยู่ด้านในสุดแต่บรรยากาศดีและมีความเป็นส่วนตัว นี่แหละที่ต้องการ จะได้ไม่ต้องมีใครมาทำท่าทางว่าอยากจะเข้ามาทำความรู้จักกับคำรักของเค้าซะเหลือเกินไม่ว่าจะหญิงหรือชาย ถึงแม้ว่าหน้ากับสายตาโหดๆของเค้าจะช่วยหยุดสายตาพวกนั้นได้แต่ก็ไม่ใช่กับทุกคน แล้วบางทีคนรักของเค้ายังไปยิ้มตอบอีกนี่สิ ไม่รู้จะยั่วกันหรือไง ทำเอาอยากจะจับมาจูบให้รู้กันไปเลยว่ามีเจ้าของแล้ว
“นี่ พี่กันทำไมจองไว้แล้วหละ”นัทถามคนรักอย่างสงสัย
“ก็พี่ตั้งใจจะพานัทมาอยู่แล้วเลยจองไว้ไง”เอ่ตอบคนชั่งสงสัย
“ตั้งใจ แล้วทำไมต้องเข้ามาข้างในขนาดนี้ด้วย”
“ก็อยากสวีทกับนัทสองคน ไม่มีใครรบกวนนี่”เอ่ยตอบเสียงหวานทำเอาอีกคนหน้าแดง (เหอะๆ นัทจอมกวน พออยู่กับพี่กันแล้ว เป็นคนละคนเลยนะเนี่ย :zatamare’)
“ต้องการสั่งอะไรค่ะ”พนักงานสาวถาม
“เอาเช็ตนี้ครับ”กันตอบ
“เอ่อ เซ็ตนี้เป็นเซ็ตคู่รักนะค่ะ”พนักงานสาวถาม ทำเอาอีกคนที่ยังนั่งก้มหน้าดูเมนูอยู่เงยหน้าขึ้นมาด้วยความแปลกใจแล้วพอสบเข้ากับในตาของคนตรงข้ามก็ต้องหลบด้วยความเขิน
“ครับ เซ็ตนี้แหละ ก็ผมมากับคนรักนี่ครับ” ที่ตอบไปแบบนี้ก้เพราะพนักงานสาวเจ้าแอบรอบมองคนรักของเค้าอยู่หนะสิแถมเจ้าตัวก็ดันไม่รู้เรื่องอะไรนั่งดูเมนนุไม่สนใจ
“อ่อ..คะ ค่ะ”พนักงานสาวรับคำอย่างตะกุกตะกัก
“นัทครับ พี่สั่งอาหารสำหรับเราสองคนแล้ว นัทจะสั่งอะไรเพิ่มก็เต็มที่เลยนะครับ”เอ่ยบอกคนรัก
“ครับงั้น นัทไม่สั่งอะไรแล้ว”นัทตอบ
“ชุดคู่รักนะค่ะ แล้วต้องการเครื่องดื่มอะไรค่ะ”พนักทวนรายการเมื่อสัเกตุว่าลูกค้าไม่สักอะไรเพิ่ม
“นิคดื่มอะไรคับ”กันเอ่ยถามคนรัก
“อืม น้ำเปล่าครับ ไม่ค่อยอยากดื่มอะไร”ทตอบ
“ครับงั้นเอาน้ำเปล่า”กันหันไปบอกกับพนักงาน
“ทำไมพี่กันถึงสั่งชุดคู่รักหละครับไม่ปิดเผยไปหน่อยหรอ ไม่อายเค้ารึไง”นัทถาม
“จะอายอะไรคนรักกัน อีกอย่างพี่เห็นพนักงานมองนัทอย่างกับจะกลืนลงไป พี่หวงเลยต้องแสดงให้รู้กันหน่อยว่านัทอ่ะที่รักพี่ห้ามยุ่ง”กันเอ่ยตอบเลยเอาคนถามถึงกับหน้าขึ้นสีชวนมอง
“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกหน่า”นัทบอกอย่างเขินๆ
“ยิ่งกว่านั้นสิไม่ว่า”กันตอบ ยังไม่ทันได้คุยอะไรกันต่อ ก็ได้ยินเสียงพนักงานคุยกันรอยมาเข้าหู

“ดูคู่นั้นสิหน้ารักกเนอะ สั่งชุดคู่รักด้วย เปิดเผยดีจัง”เสียงพนักงานหญิงคนนึงพูด
“อืม น่าอิจฉาน่าตาดีกันทั้งคู่เลย”อีกคนพูดต่อ
“ก็ชะสิหน้าตาดีกันทั้งคู่ ตอนแรกฉันสนใจคนที่ขาวๆนั่น แต่พออีกคนสั่งชุดคู่รัก เล่นเอาอึ้งไปนิดเลย”พนักงานที่หน้าจะเป็นคนรับออเดอร์เมื่อกี้บอกกับเพื่อน
“หรือ หึหึ แกแสดงออกมากจนเค้าหึงเค้าหวงคนของเค้าหละสิ”อีกคนแขวะ
“แหมก็น่าตาหน้ากินขนาดนั้น”อีกฝ่ายตอบกลับ
“แกนี่เป็นแบบนี้ตลอดระวังเหอะ ดูถ้าแฟนเค้าจะหวงมากแถมยังดูโหดๆอีก”เพื่อนพนักงานอีกคนเอ่ยเตือน
“ใช่ๆ ระวังนะแก่”อีกคนกล่าวสมทบ
“แหมฉันไม่ยุ่งแล้วจะ ฉันว่าโหดจริงนั่นแหละ มองฉันซะเสียวสันหลังวาบๆเลย แต่เวลาเค้าคุยกับแฟนเค้านะ ดูอ่อนโยนจนเหมือนคนละคนเลยพูดกันเพราะมากด้วย”พนักงานคนนั้นเอ่ยบอกเพื่อนๆ
“หรอไม่น่าเชื่อ แต่ว่านะตอนนี้เรารีบเปลี่ยนเรื่องคุยกันเถอะ เค้ามองมาทางเรากันแล้วแถมดูสายตาคนที่ดูโหดดๆนั่นสิ เห็นแล้วหลอน”เพื่อนพนักงานที่เห็นก่อนเอ่ยบอกก่อนจะแยกย้ายกันไป(ไหนบอกจะเปลี่ยนเรื่องคุยแล้วแยกกันทำไมฟะ พี่กันน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ :zatamare’) (เออสิฟะ :สามสาวพนักงาน)
“ทีนี้เชื่อรึยังครับ ที่พี่พูด”กันเอ่ยถามนัท
“เอ่อ ครับ”นัทตอบ
“หึ งั้นก็หัดระวังตัวเองบ้างนะครับต่อไปนี้ ไม่รู้หรือไงว่าตัวเอง มีอะไรดึงดูดให้คนมองตั้งแต่...”เอ่ยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์
“พี่กัน!!”น้ำเสียงดุแต่ใบหน้าขึ้นสีระเรื่อ แต่อีกฝ่ายกลับอมยิ้มไม่ได้ช่วยให้คนที่กำลังเขินตอนี้หายเขินได้เลย


“เอ่อ อาหารที่สั่งได้แล้วค่ะ ขอให้มีความสุขกับอาหารมื้อนี้ค่ะ”
“ครับ”



“ชอบไหมครับนิค”กันเอ่ยถามคนรักเมื่อทานอาหารไปได้สักพัก
“ครับ อร่อยดี แล้วพี่กันรู้จักร้านนี้ได้ยังไง”เอ่ยถามด้วยความสงสัย(อีกแล้ว)
“รู้จักมานานแล้วครับ กะว่าจะพาใครบางคนมาให้ได้ แต่คนๆนั้นดัน ไม่ยอมเปิดใจให้พี่สักที”เอ่ยหยอก
“คนๆนั้นเป็นใครหรอน่าอิจฉาจังนะ ท่าทางจะหล่อหน้าดู”
“พี่ว่าไม่หล่อนะ”
“ไม่หล่อหรอ......”ลากเสียงยาว งอนๆ
“ครับ ไม่หล่อ แต่น่ารัก แถมพี่ยังรักหมดใจอีกตังหาก”เอ่ยเสียงหวาน เล่นเอาคนที่เล่นตามน้ำรับมุกมาตลอดถึงกับหน้าแดง
“ทานต่อเถอะครับ”เปลี่ยนเรื่องแก้เขิน

“ขอบคุณ ที่มาทานร้านเราค่ะ แล้วก็ขอให้รักกันไปนานๆค่ะ”พนักงานสาวกล่าวขอบคุณ และอวยพรให้ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แต่ดูเหมือนว่ารอยยิ้มของพนักงานสาวจะจงส่งไปให้นัทนะ ในความคิดของกัน แล้วดูคนรักของเค้าสิ ทำเหมอนไม่รู้อะไรแล้วส่งยิ้มกลับไปให้จนเธอถึงกลับอายหน้าแดง ทั้งที่เตือนแล้วนะ อย่างนี้มันหน้านัก

“นัทครับ พี่เตือนอะไรไป ทำไมเมื่อกี้ยังไปส่งยิ้มให้เค้าอีก”
“พี่กัน เป็นอะไร นัทก็ยิ้มตอบไปตามมารยาท”
“แต่พนักงานคนนั้นเค้าตั้งใจส่งยิ้มให้นัท นี่ครับ”
“พี่กันก็คิดมาก เรื่องแค่นี้เอง”
“แค่นี้ได้ยังไง พี่ไม่ชอบให้ใครมาหว่านเสน่ห์ใส่คนรักของพี่ แล้วก็ไม่ชอบให้นัทไปยิ้มแบบนั้นให้ใครด้วย”
“พี่กันนี่ก็แค่ยิ้มเองไม่เสีหายอะไรเลย ทำไมต้องไม่พอใจขนาดนั้นด้วย”
“ก็มันหวง”
“แค่ยิ้มเนี่ยนะ”
“แค่ยิ้มก็หวง ไม่รู้รึไงว่าเวลานัทยิ้ม มันหน้ามองขนาดไหน หน้ามองจนพี่ไม่อยากให้ไปยิ้มให้ใครอยากให้ยิ้มให้พี่คนเดียว”
“พี่กันเวอร์ไปป่าวเนี่ย”
“ไม่เวอร์หรอก ก็ที่รักของพี่น่ารักขนาดนี้ ยิ้มชวนมองขนาดนั้น พี่ก็ต้องหวงเป็นธรรมดา เพราะฉะนั้น คืนนี้นัทต้องโดนลงโทษที่ไปยิ้มให้คนอื่น ทั้งที่รู้ว่าเค้าหว่านเสน่ห์ใสและพี่ยังเตือนแล้วด้วย เตรียมาหยุดได้เลยครับพรุ่งนี้”อธบายยามพร้อมคาดทาเสียงเจ้าเล่ห์ (ไอหื่นเอ้ย :zatamare’)

จบดีกว่า  เริ่มรับตัวเองไม่ได้ - -* 
ข้อคิด เตือนใจสำหรับตอนนี้

อย่าทำให้หวง ระวังจะลุกไม่ขึ้น






********************










เอามาลงให้ก่อน คู่อื่น จะตามมา


3คู่ในที่นี้ คือ

1 พี่กัน/นัท
2 พี่ยัง/คิน
3 เอก/นิค



ปล.  ตอนพิเศษของคู่หลักจะไม่แต่งถ้าตอนหลัก คู่หลักยังไม่ได้....กัน        เติมคำในช่องว่างตามใจชอบจ้า

ปลล. คุณยังจำ นีม โค้ชบาสกันได้ไหม เค้าคนนั้นแหละจะทำให้ คู่หลัก...กัน "----------------------------"

[zemicolon]

รีบมาต่อคู่เพลงกะพี่ภูมิเยย

แงแงแงแงแงแงแง


อยากอ่านคู่นั้นมากกว่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

เย็นๆๆเข้ามาอ่านอีกรอบนะคร๊าฟไรท์เตอร์

[นัตสึกิ]

  ในที่สุดก็ได้อ่านคู่กันนัทแล้ว

 :L2:ขอมอบให้คนเขียนนะคะ

[zatamare]

รีบมาต่อคู่เพลงกะพี่ภูมิเยย

แงแงแงแงแงแงแง


อยากอ่านคู่นั้นมากกว่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

เย็นๆๆเข้ามาอ่านอีกรอบนะคร๊าฟไรท์เตอร์

จะเอาคู่หลักหรอ 555 รอไปก่อน แต่งพิเศษไม่จบ อารมณ์แต่งตอนหลักมันไม่มา กักๆ

ในที่สุดก็ได้อ่านคู่กันนัทแล้ว

 :L2:ขอมอบให้คนเขียนนะคะ

ขอบคุณค่า







จะแต่งตอนพิเศษให้ครบ แล้วจะพยายามแต่งตอนหลักให้ด้วยแล้วกัน



แต่ว่าตอนนี้ขอนอนก่อน จะตื่นมาแต่งต่อตอนไหนนี่ ............ก็ยังไม่รู้




เอาเป็นว่า ถ้าแต่งเสร็จก็เห็นอัพ นะเจ้าค่ะ ตอนนี้ไปนอนก่อนละ

[tombaza]

คนเราจะหวงไรกันขนาดนั้น!
แต่อิจฉาเว่ย !!
5555555*

[zemicolon]

มานต่อไปจร้า


 


 

[zatamare]

คู่ที่สอง  พี่ยัง/คิน        ก็มันหึง


“ว่าไงยัยยิ้ม” ยัง กรอกเสียงไปในโทรศัพท์มือถือของตน เมื่อหยิบขึ้นมาดูแล้วพบว่าเป็นน้องสาวของตน ที่โทรมา
[คือวันนี้ พี่คินเค้ามีทำรายงานนอกสถานที่ หนะพี่ชาย ลยโทรมาบอก] เสียงของผู้เป็นน้องตอบกลับมา
“ที่ไหน” เอ่ยถามเสียงห้วน
[โธ่ พี่ชายก็ อย่าทำเสียงอย่างนั้นสิ น้องไม่ได้รุ้เรื่องด้วยสักหน่อย อีกอย่างมันเป็นงานด่วน พี่คิดนก็พึ่งรู้คงไม่มีเวลาบอกพี่ชาย อย่าดโกรธพี่คินเลยนะ] ผู้เป็นน้องเอ่ยแก้ตัวแทน คิน
“พูดอะไรยาวเชียวยัยยิ้ม พี่ถามว่าที่ไหนยังไม่ตอบเลยนะ”เอ่ยกลับเสียงดุ
[ค่ะๆ ที่......] สถานที่ที่น้องสาวบอกกลับมาทำให้ผู้เป็นพี่ตอนนี้อยากจะรีบเดินทางไปเร็วๆ เพราะไม่ไว้ใจคนเจ้าชู้บางคน ไม่ใช่ว่ากลัวจะไปจีบใคร แต่ใครคนนั้นดันเป็นพวกปฏิเสธไม่เป็นนี่สิ แล้วด้วยหน้าตาที่ชวนมองนั่น ไม่ต้องไปหว่านเสน่ห์ให้ใครหรอกอยู่เฉยๆก็มีคนเข้าหาแล้ว ให้ตายสิทำไมไม่บอกกันนะว่าจะไปที่นั่น
“ยิ้มอยู่นั่นคอยดุให้ดีหละเดี๋ยวพี่ไป”
[ค่ะพี่ชาย ที่ตามมาด้วยเนี่ยก็มาคอยดูให้พี่ชายนี่แหละ อีกอย่างเค้าไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับพี่สะใภ้เค้าอยู่แล้ว วางใจได้ แล้วพี่ชายหละไม่มีงานหรอค่ะ]
“มี แต่เดี๋ยวพี่สั่งงานไว้ แล้วจะรีบไป”
[คะ พ่อสถาปนิก มือเอก รีบมานะค่ะ]

เมื่อวางสายเสร็จ ยังก็รีบไปสั่งงานกับลุกน้องทันทีด้วยท่าทางรีบร้อนจนลุกน้องบางคนอดสงสัยไม่ได้ว่า เจ้านายตัวเองมีเรื่องด่วนอะไรถุงขนาดต้องรีบไปขนาดนั้นนะ

“ยัยยิ้มพี่ถึงแล้ว อยู่ไหนเดี๋ยวพี่เดินไปหา” เมื่อมาถึงก็โทรถามสถานท่กับน้องสาวทันที แล้วตรงส่วนที่น้องสาวบอกมาก็ยิ่งทำให้ร่างสูงของยังรับก้าวเท้าอย่างรวดเร็วเพื่อไปให้ถึงตรงจุดนั้น
เมื่อไปถึงก็เห็นน้องสาวกำลังนั่งอยู่ข้างคนรักของตนข้างหน้ามีชายหนุ่มหน้าตาดีนั่งอยู่ด้วยเค้าดูรู้ว่านั่นเป็นการสัมภาษณ์หรือสอบถามอะไรบางอย่างแต่ดูจากแววตาของคู่สนทนาแล้วผู้ชายคนนั้นมองมาที่คนรักของเค้าด้วยสายตาที่สื่อความหมายว่าพึงพอใจแล้วอยากสานต่อดีที่มีน้องสาวเค้าอยู่ดูเหมือนเธอจะพูดอะไรสักอย่างจนชายคนนั้นถึงกับทำหน้าผิดหวังออกมาเสียอย่างนั้น อยากรู้จริงคุยอะไรกัน

“ไงครับ คุยอะไรกันอยู่ท่าทางสนุกเชียว”ทักไปแบบนั้นแต่ดูก็รู้ว่ามันไม่ได้สนุกอย่างที่เค้าบอกไปถ้าเป็นก่อนหน้านี้สักพักก็คงใช่ แล้วพอเค้าทักไปแบบนั้นทำให้สองคนที่เค้ารู้จักทำหน้าตกใจแต่อีกคนทำหน้าสงสัยอย่างมากว่าเค้าคือใคร




************************



เอามาลงให้ก่อนจ้า ยังไม่ครบ

คอมพึ่งว่าง และข้าน้อยกะลังจะไปกินข้าว เสร็จละจะรีบมาแต่งต่อให้ไวที่สุดจ้า

[Phelyra]

จาให้เค้าอิจฉาปายถึงหนายยยยย 

[KM]