หัวข้อ: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)

[na_near]

ดินจะไปจริงๆหรอ...
อินไปกลับหมีเลยรู้สึกโหวงๆเคว้งๆไงไม่รู้
........หมีอย่ามัวเคว้งอยู่อย่างงี้เลยไปตามดินเถอะ
อายุก็ปูนนี้แล้วจะทำอะไรก็รีบทำ ไม่ต้องห่วงเรื่องน้องเคี้ยงหรอก
น้องเคี้ยงรักพ่อหมีจะตายเรื่องแค่นี้เคี้ยงรับได้นานแล้ว
อย่ามัวซึมงี้เลยมันดูไม่ใช่สไตล์หมี มันไม่ใช่อะหมี
อย่างหมีต้องตรงไปตรงมาฮาๆแล้วก็ซื่อสัตย์ก่ะหัวใจตัวเอง
ไปตามดินเถอะ.....สู้ๆนะหมี

[Tifa]

ไม่ได้เข้ามานาน มาติดตามเเละเอาใจช่วย พ่อหมีนะคะ

[mutyamania]

ดันพ่อหมี

[mur@s@ki]

โถถถ เฮียหมีเริ่มหวั่นไหวเพราะพี่ดินซะแล้วหนอ จี๊ดเลยมั้ยนั่นฮึ?


 

[ปุยหมาม่วง]

ไอ้พี่ดินชั่ววววววววววววววววววววววววววว

ไอ้เลววววววววววววววววววววววววววววววว


ให้พ่อหมีเศร้าหนักๆ ซึมเยอะๆ อย่าไปง้อมัน ให้เจ็บ!!! ให้แค้น!! ให้งอน!!

เค้าชอบดราม่าาาาาาาาาาาาาา 55555

ถ้ามันกลับมาแล้วก็ให้ร้องไห้ ให้หนี อย่ายอมมันง่ายๆ ให้มันรู้สึกผิด ให้ไอ้พี่ดินตามง้อ ช้ำใจตายไปเลย!!

ชอบแบบ ให้พระเอกจะเป็นจะตาย กระวนกระวาย อะไรแบบนี้อ่ะค่ะ

จัดหนัก!!!


รอน้องม้งงงงงงงงงงง

[fastation]

เอาแล้วไง บักดินบอกทีดิว่าที่ทำไปน่ะแค่ลองใจ !
รออ่านต่อจ้า

[choijiin]

คุณพี่ค้า
คุณน้องว่าอิพี่ดินมันไม่น่าจะถอนสมอง่ายขนาดนี้เลยนะคะ
อย่างหนาตาแรดแบบอิพี่ดินเนี่ย
ถ้าโดนลูกตุ้มทุบตึกยังไม่น่าจะตายขนาดนี้
มันคงไม่น่าจะใจมดขนาดจะยอมปล่อยพ่อหมีไปง่ายๆหรอกมั้ง
นี่น่าจะเป็นแผนการของมันแน่ๆ
(อินี่จิ้นเป็นตุเป็นตะ - -")
ถึงจะเอามาม่ามาเสิร์ฟน้องก็ไม่ว่า
แต่อย่าบานมากนะเคอะมันอิ่มเกิน
 

[mutyamania]

 

[¡ииσcэиτ]

โห ไรวะพี่ดิน
พี่หมีเริ่มรู้สึกดีด้วยแล้วนะๆ

[t2007]

มันเป็นความรู้สึกที่ถูกทิ้ง ตาแก่เจ็บแป๊ป เดี๋ยวก็เสียวแล้ว
เอ้ยบ่ช่าย เดี๋ยวก็หายเจ็บ

[mutyamania]

ดันค่ะ...กำลังแต่งตอนต่อไป

[mutyamania]

ตอนที่ 8 : เมื่อคิดได้ดังนั้น





[หมีเล่า],


ผมคือคุณพ่อยังหนุ่ม  ที่กำลังยืนเบ่งกล้ามอยู่หน้ากระจก  ว๊ะ ๆ ๆ ๆว๊าว  ไม่อยากจะเชื่อเลยแฮะ  นี่มันผมจริงเร้อ...


ขาว...ตี๋...ออร่า...หน้าเด้ง...หุ่นแน่น  อย่างกับดาราจอแก้ว


ไม่มีอีกแล้วสินะ...ไอ้แก่เรื้อน ๆ อ้วนลงพุง...นี่มันซุปเปอร์โมเดลชัด ๆ หุ่นแบบนี้...แบร์รี่ ณเดชก็เหอะ  เหอะเฮียยุทธเข้าไปแล้วจะมึงจะหนาว  อำลาวงการแทบไม่ทัน  ไอ้เด็กขนตูด!!!!!!!


ตั้งแต่หันมาดูแลตัวเอง  กินวิตามินของลูกเคี้ยง  ออกกำลังกายหม่ำเหมอ  จากหมีก็กลายเป็นชายงามได้  มันเยี่ยมมาก  ผมหล่อยิ่งกว่าสมัยหนุ่ม ๆ ที่ใช้ชีวิตอย่างสมบุกสมบันเสียอีก  ต่อจากนี้ไป  ผมจะกลับไปเป็นคลาสโนว่าอีกครั้ง  จะฟันแต้มเก็บสแปร์ให้หมดทุกเม็ด  กูนี่แหละเทพเจ้าแห่งเซ็กส์และรัตติกาล  หุหุหุ....


“หมี.....ตื่นย่ะ.....วันนี้ทำงานนะ  ลืมแล้วเหรอ  ตัวต้องไปส่งเค้าด้วยนะ”


ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมา  พบกับหน้าตาอันหยดหยองของคุณลูกสาว  ที่เพิ่งจะได้งานใหม่เมื่อไม่กี่วันมานี้  แหม่....หนูเคี้ยงทำเก๋  ตะบันเบ้าตาอย่างกับพวกพังค์ร๊อค  ไม่อยากจะบอกว่าตอนหนุ่ม ๆ ผมก็เคยทำทรงโมวฮอว์คไปจีบสาว  โกรกแดงทั้งหัวกบาลจนแม่ตีเลือดอาบนี่จิ๊บ ๆมาก  แต่งดำแบบหนุ่มเจร๊อคก็เคยทำมาแล้ว  หมีผ่านมาทุกแบบ...


ช่ะอุ่ย....สรุปแล้วคือ...กูฝันไปใช่ไหม  ผมมองหน้าตัวเองในกระจก  มองยังไง๊....ก็ไม่เห็นจะหล่อเหลาเอาการกว่าไอ้คุณณเดช  คูกิมิยะตรงไหนเลยนี่หว่า  เหลาเหย่อ่ะสิ  ตาบวมจนเกือบปิด  ปกติตาผมมันก็หยีอยู่แล้ว  ยิ่งนอนดึกเพราะมีเรื่องให้คิด  มันก็ยิ่งโทรมสัด


หุ่นก็ยังบวมอยู่  ท้องแฟ่บนิดนึง  เพราะไม่ค่อยเจริญอาหาร  กล้ามที่ฟิตจนแข็งปั๋ง  พอมันหมดอาลัยตายอยาก  มันก็ค่อยๆ คืนกลับไปสู่สภาพชิ้นเนื้อและไขมันตามเดิม


ทำไมนะ....ทั้ง ๆ ที่มันก็หายหัวไปร่วมเดือนแล้ว  แต่ทำไมชีวิตผมยังแย่อยู่ล่ะ  มันควรจะดีขึ้นสิ  ผมลากสังขารลงไปชั้นล่าง  บนโต๊ะกินข้าวมีโจ๊กอยู่สองชาม  ไอ้เด็กดอยคงไปเรียนแล้ว...ตั้งแต่ทำงานผมก็ไม่เคยไปส่งมัน  ถ้าเป็นแต่ก่อนก็จะมีสารถีประจำอยู่...แต่หึ....นั่นมันแต่ก่อนสินะ


“ได้ข่าวว่าไอ้พี่ดินไปคืนดีกับเมียเก่า  ยังงี้ป๊าของเคี้ยงก็.....ปิ๋วอ่ะดิ”
“เงียบไปเลยหนวด  แดร๊กข้าวไปเลย  ขอให้แกไปทำงานสายจนเค้าไล่ออก  ฮึ่ย ๆ ๆ”


คุณลูกสาวก็แซวผิดเวลาไปนิด  แบบว่าแม่มเอ๊ย  ปากมึงก็บอกรับไม่ได้ที่พ่อโดนรังแก  แต่จริง ๆ แล้วมึงแอบเชียร์ไอ้เหี้ยนั่นอยู่ใช่มั้ย  อยากหาพวกล่ะเซ่....ไอ้หนวด!!!!  ฝัน?....บอกแล้วไงว่าเรื่องนี้  พวกคุณเชียร์กันไม่ขึ้นร๊อก...เอาจริง ๆ หาเมียให้ผมยังง่ายกว่าเลย


แล้วแหมแม่ม!!!!  ใครกันวะที่แม่มบอกจะอยู่ข้างป๊า....จะไม่ทิ้งป๊าน่ะ...ไอ้ลูกทรยศ....ถ้าผมมีสมบัติล่ะก็  ผมจะตัดมันออกจากกองมรดกเดี๋ยวนี้แหละ  เสียแต่ว่ากูแม่ม...มีแต่ตัวไงเล่า!!!!  ยังงอนมันอยู่นิด ๆ ที่มันแอบร่วมมือกับไอ้เหี้ยนั่น  หวังจะพิชิตใจหมี  อ่านปากผมนะครับ...






ฝัน----ไป----เถอะ----เฮ้ยยยย!!!!






“ถ้าป๊ากับมันได้กัน  ตุ๊ดเด็กแถวนี้จะรับได้จริงเร้อ”
“ถึงเคี้ยงจะรับไม่ได้....ไม่สิ....เคี้ยงอาจจะไม่มีวันรับได้  ที่ป๊าเบี่ยงเบน  แถมไปเป็นเมียคนอื่นแบบนั้น  แต่ขอให้รู้เอาไว้  ว่าอะไรที่ทำให้ป๊ามีความสุข  เคี้ยงก็หลับหูหลับตาทนได้เสมอแหละ  เพื่อป๊าน่ะ  เพราะเคี้ยงมันดาวค้างฟ้า....นางเอกตลอดกาล  รู้เอาไว้ซะ!!!!”
“นี่กะจะให้ซึ้ง...หรือจะเอาให้เลือดหัวแกออกฉลองงานใหม่ฮะหนวด  เงียบไปเลย  ป๊าไม่ได้เบี่ยงเบนเว้ยเฮ้ย”
“ป๊าก็รู้อยู่แก่ใจ  ว่าทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิม  แถมตอนนี้ป๊าเศร้ามากรู้ตัวมั้ย  หน้ามันฟ้อง....จะทำอะไรก็ทำเถอะ  แก่แล้ว  ดาราเป็นตุ๊ดตอนแก่เยอะแยะไปป๊า....เคี้ยงไปนะ  ไม่ต้องไปส่งหรอก...”
“ไอ้เด็กนี่....รีบไปเลยนะ  ก่อนที่ป๊าจะมีน้ำโห....ว่างมากก็ไปโกนหนวดซะไป๊!!!!!”
“อร๊ายยยย”


ลูกสาวไปแล้ว...เหลือแต่ผม  ที่ไม่มีกะจิตกะใจจะไปทำงานเลยให้ตายสิ  ผมอยากจะกลับไปเสเพลอีกครั้ง  ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไปวัน ๆ  เล่นพนัน...แทงหวย....เกาะลูกกินเหมือนแต่ก่อน  แต่ผมก็มาไกลเกินไปแล้ว


ตั้งแต่รู้จักกับมัน  ต้องยอมรับว่าชีวิตด้านหนึ่งของผมเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น  แต่อีกด้านนั้นกลับบ้าคลั่งราวกับพายุทะเลทราย  ทั้งร้อน....ทั้งแรง....แถมยังแสบตาอีกจ๊อดเอ๊ย


รู้ตัวอีกทีน้ำตามันก็ไหลซะแล้ว  อ่อนแอเนอะ  ไม่สมกับเป็นพ่อคนเลยกู  ผมแก่แล้ว  ถึงจะหน้าเด็กกว่าอายุก็เหอะน่า  แต่อีกสิบปีข้างหน้า  ผมก็ปาเข้าไปห้าสิบแล้ว....ครึ่งชีวิตเลยนะนั่น  ส่วนมันก็จะอายุแค่สี่สิบเท่านั้นเอง...สี่สิบ...ชีวิตเริ่มต้นที่สี่สิบ  จำมาจากละครเมื่อคืนนี้อ่ะนะ


ถ้างั้น....มันคือการเริ่มต้นครั้งใหม่ของผมสินะ  เหมือนตอนเป็นวัยรุ่น  ช่วงกำลังค้นหาตัวเอง  ผมรู้สึกเหมือนกลับไปเป็นเด็กหนุ่มที่ฮอร์โมนพลุ่งพล่าน  แล้วชีวิตก็จบลงด้วยเซ๊กส์  มีลูก....เลี้ยงลูก....เพราะผมมีลูกเร็วเกินไปใช่ไหม  จึงทำให้รู้สึกว่าช่วงเวลาของวัยรุ่นนั้น  มันช่างสั้นเหลือเกิน....


ถ้าเป็นเมื่อก่อน  ผมคงไม่อยากตื่นขึ้นมา  แล้วต้องเจอมันรออยู่หน้าบ้าน  แทบทุกเช้าที่มันจะไปส่งผม  ส่งไอ้ม้ง  เสร็จแล้วตกเย็น  มันก็มารับผมไปช่วยมันจัดร้าน  ผมเคยนั่งซ้อนมอเตอร์ไซด์ของมัน  เคยคิดว่า...มันพ่วงผู้ชายตัวใหญ่อย่างผมได้ยังไงกัน  เพราะในสายตาของผม  มันยังเป็นเด็กคนนั้น  ไอ้เด็กตัวผอมเก้งก้าง  ชอบไปตีรันฟันแทงจนเลือดอาบ....


แต่มันไม่ใช่เด็กแล้ว  มันเป็นหนุ่มวัยฉกรรจ์....ส่วนผมเป็นไอ้แก่วัยกลางคน

   
“เซฟ....วันนี้เฮียไม่สบายว่ะ....บอกน้องกะกลางคืนที่เค้ามาทำแทนมึงด้วยนะ  ว่าแลกกะกับกู  ให้เค้ามาอยู่ร้านกับมึง  ส่วนกูจะไปตอนเย็นโอเค๊”
“ครับพี่”


ตอนนี้ร้านเช่าหนังขยายสาขาเพิ่มขึ้น  ลูกจ้างก็เลยเยอะขึ้นตามไปด้วย  ผมเองก็พอมีเงินเก็บนิดหน่อยจากเงินเดือนที่ปรับขึ้น  แต่ก็ยังน้อยอยู่ดี  สำหรับวัยอย่างผม  แต่ถ้าเทียบกับการศึกษาต่ำ ๆ แล้ว  ผมว่ามันก็สมน้ำสมเนื้อกันดีหรอก  ได้เงินจากมันนิดหน่อย  ตลกนะ  ทั้งที่ผมเป็นลูกหนี้(ปลอม ๆ)ของมันน่ะนั่น  แต่ตอนนี้มันคงไม่ต้องการไอ้หมีแก่อย่างผมแล้ว




ผมค่อย ๆหลับตาลง  หลังจากที่เปิดบ้านจนโล่ง....ลมโชยอ่อน ๆ น่านอนต่อจริง ๆ  แล้วผมก็หลับไป...
.
.
.
.
.
“มึง!!!!!”


ผมรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่แดดแยงเข้ามาตรงที่ ๆ ผมนอนอยู่  ยังไม่เที่ยงเลย  เพิ่งจะสิบโมงกว่า ๆเท่านั้นเอง  ที่ตื่นไม่ใช่เพราะแดด  แต่เพราะมีแขกไม่ได้รับเชิญ  คนที่คิดว่าชาตินี้ทั้งชาติ  คงจะไม่ต้องเกี่ยวข้องกันอีก


“หมี....ไม่สบายทำไมไม่ไปหาหมอ”
“แล้วมึงจะเสือกอะไรด้วยล่ะ”


นี่แหละผม....หมีปากหมา  ไม่รู้จะพูดอะไรก็เลยสวนไปโดยอัตโนมัติ  ทั้งที่ตอนนี้หัวใจกำลังสูบฉีด  ความรู้สึกในตอนนี้บรรยายไม่ถูก  โล่งใจ....ดีใจ....เสียใจ...โกรธ....น้อยใจ....


ไร้สาระ!!!!....ผู้ชายนะ...ไม่มานั่งรู้สึกอะไรกับเรื่องละเอียดอ่อนแบบนี้หรอก  ผู้ชายแมน ๆ น่ะคิดแม่มไม่กี่เรื่องหรอกนะ  อาหารขยะ  เซ็กส์  ของมึนเมา....การพนันนิดหน่อย  แต่อย่างหลังนี่เลิกแล้ว  เพื่อลูก


“มึงมาทำไมอีก”
“ผมเป็นห่วงพี่ไง”
“ไม่จำเป็นต้องห่วง  เพราะกูไม่ใช่พ่อมึง”
“พี่โทรมลงอีกแล้วนะ  เพราะผมเหรอ”
“มึงมันสำคัญตัวเองเกินไปแล้ว  เพราะมึงที่ไหน  ก็กูป่วย  จะให้สดชื่นงั้นเหรอ”


ไม่ชอบเลยให้ตาย....มันยิ้มให้ผมอีกแล้ว  ยิ้มแบบที่มันชอบยิ้ม  เวลาที่มันถือไพ่เหนือกว่า  ที่บอกว่าไม่ชอบเลย  ผมหมายถึง  ผมรู้สึกดีใจนิด ๆ ที่ได้เห็นรอยยิ้มแบบนั้นอีกครั้ง


“เพราะผมอยู่แล้ว....คิดถึงผมล่ะสิ”
“เปล่า”
“พูดเบาทำไม”
“เปล่าไอ้สัตว์!!!!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า....หึงก็บอกมาเถอะหมี....ไปทำไมตลาดนัดน่ะ....ก็บอกแล้วไง  ว่าพี่เป็นอิสระแล้ว  พี่ตามไปเฝ้าผมรึไง....ไปดูให้เห็นกับตา  ว่าผมกับแฟนเก่ากลับไปคืนดีกันแล้วอย่างที่ไอ้เซฟบอกหรือเปล่า....งั้นเหรอ....”
“มึง...เห็น?”
“ตัวพี่มันก็ไม่ได้เล็กนี่นะ  แล้วผู้ชายแก่ ๆ ตัวเท่าควายที่ชอบใส่เสื้อยืดลายการ์ตูนน่ะ  มันจะมีกันซักกี่คนเชียว...”
“กูไปเดินซื้ออะไรของกูบ้างไม่ได้รึไง”
“ไปไกลเชียวนะหมี....ตลาดนัดใกล้ ๆ ทำไมไม่ไป....ที่นั่นมีแต่ร้านเสื้อวัยรุ่น  หรือว่าหมีอยากจะแต่งตัวแฟชั่น....คงจะมีไซส์หมีหรอกนะ  หึหึหึ”
“กวนตีน!!!!”


มันยิ้มเจ้าเล่ห์...แล้วมันก็เปลี่ยนเป็นยิ้มเศร้า ๆ


“ผมไปล่ะ”
“อ้าว”
“ก็พี่ไม่ได้ป่วยนี่  แค่หาเรื่องโดดงาน”
“ไม่ได้โดดเว้ย  เปลี่ยนกะต่างหาก”
“ก็ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม  ในเมื่อไม่มีคนต้องการนี่นะ  ผมจะทำตามที่พี่บอกไง  กลับไปใช้ชีวิตแบบผู้ชายปกติ  มีเมีย...มีลูก....มันก็โอเคนะ  แต่พี่รู้มั้ย  ถ้าเทียบกับความสุขที่ได้อยู่ใกล้พี่  โดนพี่ด่า  ได้เอากับพี่....มันเทียบกันไม่ได้เลย  ผมไปนะ....ยังไงเราพี่น้องกัน  จำได้มั้ย  พี่ให้ผมได้แค่นั้น  ผมก็ยกธงขาวแล้วล่ะ”


มันกำลังจะไป....จะไปจริง ๆ แล้วนะ....ผมกำลังครุ่นคิด  ในเวลาอันจำกัด  ซาตานในตัวผม  บอกให้ผมปล่อยมันไปซะเถอะ  แต่เทวดาแสนดีในตัวผมกลับมองต่างออกไป...


ถ้ามันไม่มีความสุขที่จะใช้ชีวิตแบบปกติแล้วล่ะก็นะ....ขืนปล่อยให้มันไปมีเมียแบบนั้น  น่าสงสารผู้หญิงแย่....แล้วถ้ามันมีลูกกันล่ะ  เท่ากับว่าผมทำบาปทางอ้อมแก่เด็กที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่เลยนะ  เด็กที่เกิดมาโดยที่พ่อไม่ต้องการ...อาจจะกลายเป็นปัญหาสังคม  โตไปอาจจะเป็นพวกชอบใช้ความรุนแรง  เห็นไหม  ปัญหาระดับประเทศชัด ๆ


“ดิน”
“หืม”


ผมตะโกนเรียกมัน....ผมกำลังรั้งมัน  ถ้ามันไม่กลับมา  อย่างน้อยผมก็ทำเต็มที่แล้วนะ  ชีวิตของมันนี่นา  มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับไอ้หมีแก่ ๆ อย่างผมซักหน่อย


“มึง...”


ห่าเอ๊ย....ลิ้นแข็ง....พูดไม่ออก  แต่ผมเห็นว่ามันกำลังกลั้นยิ้มเอาไว้  ผมเปลี่ยนใจอยากจะด่ามันมากกว่าในตอนนี้


“ว่าไงหมี”
“ปิดประตูบ้านก่อนสิ....แล้วค่อยขึ้นไปคุยกัน....อ่า.....ข้างบน”




ห่าเอ๊ยยยย  กูพูดเหี้ยอะไรออกไป!!!! 











ทำไมมันถึงได้เชิญชวนแบบนี้ฟะ!!!!




To be con



รอดราม่ากันล่ะสิ  ไม่ใช่ตอนนี้หรอก....ยังก่อน.....ยังก่อน
…………………………………………………………….

[choijiin]

อุเคี๊ยกกกกกกกกกกกกกก
 
อิพ่อหมีใจง่าย เอ๊ยใจอ่อนแล้วดิเนี่ย
แบบนี้น้องเคี้ยงกลับมาจะผีบ้าเข้าสิงอีกรึเปล่าหว่า
 

แหมคุณพี่คะ
มาม่าต้มเตรียมไว้แล้วแต่ไม่ยอมยกออกมาเสิร์ฟ
มันก็บานเต็มชามทำเอาน้องจุกกันพอดีสิคะเนี่ย
อยากจะกรี๊ดล่วงหน้า
มาม่าคุณพี่มาทีไรทำน้องกระอักเลือดทุกที
 

[nunnan]

เริ่มรู้ใจตัวเองแล้วสิน่ะ

[ka[ze]na]

เหอะๆๆ ว่าแล้ว มาม่าอืดมากไปก็ไม่อร่อยนะ......
อย่าให้เราต้องรอกินทั้งน้ำตา ToT

[Zitraphat]

บวกเป็ดบวกโหวต ให้ก่อน ปกปิดความผิดเพราะแอบอ่านตั้งแต่เมื่อคืนแต่ไม่ได้เมนท์

อาน่ะ คนมันเคยขาเคยขี่ เอ้ย ไม่ใช่ เคยเห็นเคยใกล้กันอยู่ทุกวัน พอห่างไปไม่เห็นหัวมันก็มีโหวงๆกันบ้าง หมีไม่แปลกหรอก แต่ที่เห็นว่าหมีแปลกก็สไตล์การแต่ตัวนี่ล่ะ....ลองปรึกษากระเทยหนวดดกดูนะ ปรึกษาเรื่องการแต่งตัวล่ะ ไม่ต้องปรึกษาปัญหาหัวใจ เดี๋ยวหนวดดกจะชิงกินยาตายเสียก่อน ...เหอะเหอะเหอะ

[kaokorn]

เอ๊ เราต้องตามไปเป็นพยานไหมอ่ะ ว่าเขาคุยอะไรกัน อิอิ

[gupalz]

หมีแกชวนดินขึ้นห้องด้วยอ๊ะ

[mur@s@ki]

โถวววววววว เฮียหมี  ..จนได้สิน่า

 

[mutyamania]

ดันม๊ะหมี......เรตติ้งตกมว๊ากกกก

[¡ииσcэиτ]

บร๊ะเฮ้ย!!!
พี่หมีเป็นฝ่ายชวนซะด้วยๆ

[fastation]

หมีเชิญชวนอะ
สมใจแล้วสินะบักดิน !
อย่าจัดหนักมากนะจ๊ะ -.,-
รออ่านต่อจ้า

[jagkree]

ฮุฮุ  หมีพาผู้ชายขึ้นห้อง    มาต่อเร็วๆน้าคนเขียน 

[mutyamania]

ตอนที่ 9 มาม่า







แชะ.....แชะ.....แชะ



อย่าเพิ่งแปลกใจ  นั่นเสียงกล้องจากโทรศัพท์มือถือของผมเอง



เกิดมาจนอายุปูนนี้  ผ่านแม่มมาหมดเกือบจะทุกอย่างแล้ว  แต่ไอ้ที่ยังไม่เคยลองจริง ๆ  เท่าที่นึกออกในตอนนี้ล่ะก็  มันก็มีแต่เรื่องนี้นี่แหละ...


เพิ่งคิดได้  ว่ามีหลายอย่างที่เคยอยากทำมาก....อยากฉิบหาย  แต่เพราะไม่มีโอกาส...หรือด้วยความที่กูป๊อดเอง  มาตอนนี้ผมไม่มีอะไรจะเสียแล้วนี่หว่า  ก็ชายได้ชายคือยอดชาย....กูยังผ่านแม่มมาแล้วเลย....นับประสาอะไรกับ...






ถ่ายรูปแอ๊บแบ๊ว....แง๊วงิ....จิ๊บิ๊....






ก็ห่าอะไรทำนองนี้นี่แหละ!!!!  ศัพท์วัยรุ่นสมัยนี้  ผมมันก็จำมาจากลูก  ก็อย่างที่บอกไปเมื่อตอนที่แล้ว  วัยสี่สิบคือการเริ่มต้น  ผมเหมือนกับไปเป็นเด็กหนุ่มในช่วงค้นหาตัวเองอีกครั้ง  กดถ่ายเองรวดเดียวโดยไม่มองประมาณห้ารูปได้  เสร็จแล้วถึงจะกดดูจากคลังภาพทีเดียวเลย  เอ่อ....เห็นภาพตัวเองทำแก้มป่องพองลมแล้วมัน......






ห่า.....อุบาทว์ชิบ  แก่แล้วไม่เจียมบอดี้นะมึง....!!!! 



ตั้งท่าจะกดทิ้ง  แต่ไอ้ห่าที่คิดว่าหลับเป็นตายไปแล้ว  แอบฉวยมันไปจากมือผมตอนเผลอ....



“น่ารักดีนี่หมี....พี่นี่แม่งโครตเหมือนเด็กเลย”
“ตรงไหนวะ...แก่จะตายห่าแล้วกูอ่ะ  สี่สิบกว่าแล้วนะเฮ้ย”
“สี่สิบต้น ๆ ต่างหาก  แล้วถ้าเทียบกับคนอายุเท่าพี่....อย่างพวกอา ๆ น้า ๆของผมแล้วอ่ะนะ....พี่เหมือนคนอายุสามสิบต้น ๆ ด้วยซ้ำ”

ปากหวานนะ....แต่ทำใจเชื่อยาก...หรืออาจเพราะผมไม่ชินกับเส้นริ้วรอยจาง ๆ ที่เพิ่งจะมามีเมื่อไม่กี่ปีมานี่  ถึงมันจะมาช้ากว่าคนอื่น  แต่มันก็ใหม่เกินไปสำหรับผมที่จะยอมรับมันนี่นะ

“พี่กับน้องเคี้ยงเดินมาคู่กันนะ  คนเค้าไม่คิดว่าเป็นพ่อกับลูกหรอก  เขาคิดว่าพี่น้อง....ไม่ก็เพื่อนกัน”
“ห่า!!!!.....ว่าลูกกูหน้าแก่เหรอวะ”
“ผมไม่ได้พูดนา....พี่พูดเองนา”


ไอ้เด็กเวรกดผมให้ลงไปอยู่ใต้ร่างของมัน  คนหนุ่มแมร่งแรงเยอะ  ตอนนี้มันไม่เหมือนแต่ก่อนแล้วแหละ  ผมแก่แล้วก็อ่อนแอลง  ส่วนมันแข็งแกร่งขึ้น  จากไอ้ขี้ก้าง  ตัวผอมสูงชะรูด  หน้าตาละอ่อน  กลายเป็นคนที่มีกล้ามเนื้อสมบูรณ์แบบ  หน้าตาดูเข้มขึ้น  เพราะริ้วรอยบาดแผลจากการตีกัน  ที่มันสั่งสมมาหลายปี  หนวดเคราของมันไม่ได้ทำให้มันดูโทรม  แต่ทำให้มันดูหล่อฉิบหายจนสาวหลง....


“คนแก่กี่คนกันที่หุ่นดีอย่างพี่  ผมชอบกล้ามนมของพี่จัง....มันใหญ่โครต ๆ เลย  ขยำทีเต็มไม้เต็มมือดีแท้”  มันงับนมผมเล่นอย่างมันเขี้ยว  ทำเอาผมจั๊กกะเดียม...ลิ้นมันชำนาญโครต  เวลาเล่นกับหัวนมชาวบ้าน  เสียวซี๊ดเลยกู
“ผมดีใจนะ....ที่พี่ง้อผม.....นึกว่าจะไม่มีทางซะแล้วสิ....บางครั้งผมแม่งก็หลงตัวเอง  คิดว่าตัวเองสำคัญสำหรับพี่  ก็เลยเล่นอะไรบ้า ๆ”
“มึงก็ไม่ได้สำคัญกับกูจริง ๆนี่หว่า”
“ถึงพี่ไม่ง้อผม  ผมก็ต้องง้อพี่อยู่ดีนั่นแหละ”
“ห่า....ฟังกูบ้างมั้ยเนี่ย....ง้อทำไม.....กูไม่ได้โกรธ....กูเฉย ๆ”


รู้งี้ไม่ง้อให้เสียฟอร์มก็ดี....กะจะเล่นตัว  แต่เก่งสู้มันไม่ได้  ยอมรับว่าเจ็บปวดนิดหน่อย  ตอนที่มันเย็นชาใส่


“แล้วผู้หญิงของมึงล่ะ  มึงจะอธิบายกับเค้าว่าไง”
“ผู้หญิงอะไร”
“แฟนมึงไงวะ...เค้ากลับมาคืนดีกับมึงนะ....มึงจะทำไงต่อล่ะ”
“นั่นมันน้องสาวของพี่เขยต่างหาก.....พี่เขยก็ผัวของพี่สาวผมที่เปิดร้านเสื้อไง....เค้าจะเปิดร้านบ้างก็เลยมาขอคำแนะนำ”
“เหี้ย!!!! ไอ้เซฟแมร่งตอแหลงั้นสิ”
“ไปว่ามันก็ไม่ได้หรอก....มันอาจจะเป็นคนปากเปราะ....แต่มันก็ไม่ใช่คนตอแหลหรอกน่า....ทำไมน่ะเรอะ...ก็เพราะมันเล่าให้พี่ฟัง....ตามที่ผมเล่าให้มันฟังเป๊ะ ๆ เลยน่ะสิ”



ห่า!!!!!!!  กูถูกไอ้เหี้ยนี่หลอกเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้ววะแม่ม.....เรื่องเหี้ย ๆ นี่ขยันครีเอทจริงวุ้ย  มาเหนือเมฆทุกครั้ง  แล้วมันก็เสือกได้ผลกับหมีแก่โง่ ๆอย่างผมทุกครั้ง


“ผมแค่อยากรู้....ว่าพี่รู้สึกอะไรกับผมซักนิดบ้างมั้ย  ผมอยากรู้ว่าสิ่งที่ผมทำลงไปทุกๆวันเนี่ย.....มันได้ผลบ้างรึเปล่า.....แต่มันก็เกินคาดกว่าที่ผมคิดเอาไว้เยอะเลย  ยังไงซะ  ถึงพี่ไม่รู้สึกอะไร  ผมก็ไม่ยอมหยุดอยู่ดีนั่นแหละ”


มันกำลังจะเริ่มยกที่สาม  ตั้งแต่ความเดิมตอนที่แล้ว  ที่ชวนมันขึ้นไปคุยบนห้อง  เราได้คุยกันซะที่ไหนล่ะ  อย่างน้อยก็ไม่ได้ใช้ปากคุยละกัน  มันเล่นซะผมหมอบราบ  ลีลามันเหลือร้าย  รู้ตัวอีกทีก็ติดใจรสชาติพิลึกของมันไปซะแล้ว....




โดยไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ!!!!!




เพิ่งรู้ว่าขาดมันไม่ได้....ทั้งที่ผมไม่ได้คิดอะไรกับมันเนี่ยนะ.....แต่มาถึงขนาดนี้ผมว่าผมคงคิดกับมันหน่อย ๆ แล้วล่ะ



ยกที่สามจบลงด้วยความเหนื่อย  พลังชีพลดถอยจนเหลือขีดแดง....แหะๆ ผมเองก็โตมากับยุคเกมส์เพลย์น่า....ไหนจะเกมส์บอยอีก....แต่พวกออนไลน์ขอบาย  ปล่อยหลานม้งไปละกัน....ลุงมันแก่แล้ว


เสียงเอะอะจากด้านล่าง  ทำให้ผมกับมันรีบแต่งตัวเพื่อลงไปดู  เสียงของไอ้หลานรักแหกปากโวยวายอะไรสักอย่าง  ผมได้ยินแต่ว่า....เข้าไม่ได้นะ....กับ....หลบไปนะยะไอ้เด็กเหลือขอ....


ไอ้ดินแม่มไม่ยอมใส่เสื้อ  แต่ช่างแม่ม  เพราะตอนนี้ห่วงหลานมากกว่า  นี่กูอึ๊บกันจนถึงเย็นเลยใช่มั้ย  ก็นี่มันเวลาปกติที่คุณหลานกลับมาบ้านแล้วนี่นะ....ผมลงมาก็เจอไอ้เด็กดอยยืนหน้ามุ่ย  มันบุ้ยปากให้ผมมองไปข้างหลังมัน....


“มีอะไรวะม้ง....ใครมาอีกล่ะทีนี้”
“ลุง....ป้าคนนี้เค้าจะเข้ามาบ้านเราให้ได้เลยอ่ะ....ลุงรู้จักมั้ย  ท่าทางไม่น่าไว้ใจ....อย่างกับพวกสิบแปดมงคุด....”  ผมว่าหลานไม่ได้ตั้งใจจะให้ฮา....แต่มันน่าจะรีบพูดจนลิ้นพันกันมากกว่า....


“ใครเป็นป้ายะไอ้เด็กนรก....แล้วนี่มันก็บ้านของชั้น...ทำไมชั้นจะเข้ามาเหยียบไม่ได้  แกนั่นแหละเป็นใคร  กลับไปหาแม่แกไป๊....ชิ่ว ๆ”


ญาติฝ่ายไหนของกูอีกล่ะ  ตลอดชีวิตของผม  สายเลือดในตระกูลสินมั่งคั่งที่รู้จักก็มีแต่แม่....ซึ่งตายห่าไปนานแล้ว  ผมเองมันก็ลูกคนเดียวซะด้วยสิ  ไม่มีพี่น้อง....หรือจะมีก็คงลูกของพี่ ๆ น้องๆของพ่อนั่นแหละ  พ่อเองก็ชิงตายก่อนที่ผมจะเกิดอีก  พวกอา ๆ ป้า ๆหรือพวกลุง ๆ ก็ใช่ว่าจะมาดูดำดูดีเราสองคนแม่ลูกซะเมื่อไหร่  แล้วบ้านหลังนี้  มันก็เป็นบ้านที่แม่ยกให้ผมเป็นของขวัญแต่งงานหรอก







ฮะ...เฮ้ย!!!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“กลับมาแล้วป๊าขา.....วันนี้คุณเคนโด้เจ้าของบริษัทเค้าลงมาทักทายลูกจ้างต๊อกต๋อยด้วยอ่ะ  เคี้ยงว่า....เคี้ยงเจอเหยื่อรายใหม่ให้สูบละ.....”


ไอ้หนวดที่เดินหน้าระรื่น  แหกปากลั่นบ้านโดยไม่สนใจบรรยากาศที่ตึงเครียดเลยแม้แต่น้อย  มันโยนกระเป๋าสะพายลงบนโต๊ะรับแขก  โดยไม่ได้สังเกตแขกผู้มาเยือนเลยด้วยซ้ำ  จนกระทั่งมันหายเข้าไปในครัว  แล้วกลับออกมาพร้อมแก้วโค้กเย็นซ่าส์!!นั่นแหละ  มันถึงจะรู้สึก!!!!



“เนี่ย....สิ้นเดือนเนี้ยะอ่ะ  แผนกหนูต้องปิดงบไปนำเสนอคุณเคนด้วย....เขินอ่ะ....เหมือนเค้าจะชอบหนูนะ....ว๊ายยยยตาเถร.....มีแขกก็ไม่บอกสวัสดีค่ะ”  มันยกมือไหว้แขก  ก่อนจะกวาดตามองทุกคนอย่างงง ๆ  ก็น่างงอยู่หรอก  ไอ้เหี้ยดินก็นั่งหน้าตูด  หลานม้งก็นั่งหงอตัวลีบ  จะมีก็แต่อะไรเอ่ย?ไม่เข้าพวก  แม่แขกไม่ได้รับเชิญ  ที่วางมาดอย่างกับเจ้าแม่นางพญาในหนังจีน


“อีตุ๊ดนี่ใครอีกล่ะยุทธ....เมียใหม่เธอเหรอ”
เธอมองไอ้หนวดอย่างหยามเหยียด  นั่งไขว้ขา...หลังตรง....หน้าเชิด  ไม่ยอมถอดแว่นกันแดดด้วยซ้ำ  รายนั้นก็โกรธสิ  อย่าลืมว่าลูกผมปากตลาดแค่ไหน  ยังไม่ทันจะเอ่ยห้าม  มันก็แผดเสียงลั่นแล้ว
“เมียห่าอะไรล่ะยะ....ลูกสาวย่ะ....ชั้นเรียกป๊าขา ๆ ตั้งหลายครั้งน่ะ  หล่อนหูตึงเหรอ....หรือเคยเป็นเด็กป๋าจนเคยตัวฮึ?  แต่ดูจากสารรูปแล้ว  วัยอย่างหล่อนน่าจะซื้อผู้ชายกินมากกว่าละมั้ง....”

ก่อนที่ทุกอย่างจะเลยเถิด  ผมจึงต้องรีบห้ามทัพ  โดยการแนะนำทั้งคู่ให้รู้จักกัน  แหงล่ะ....กาลเวลามันเปลี่ยน  คนมันก็ย่อมเปลี่ยน  แต่จะดีขึ้นหรือแย่ลงอันนี้ไม่ขอพูด  เรียกได้ว่าทั้งคู่ต่างก็จำกันไม่ได้ก็แล้วกัน


ก็ในรูปที่ผมเคยให้น้องเคี้ยงดู....เธอไม่ได้ดูเหมือนตอนนี้เลยนี่นะ....ออกจะเป็นเด็กสาวญี่ปุ่นคิกขุ  ถักผมเปีย  ปล่อยหน้าม้าบาง ๆ ไม่ได้กัดสีผมซะแดงทั้งกะบาลแบบนี้  แถมยังแต่งหน้าจัดกว่าสมัยก่อนอีก  หุ่นก็อวบขึ้นกว่าเดิมเยอะ  แต่ก็สวยอยู่ดีนั่นแหละน่า!!!


“เอ่อ...เคี้ยง....แสนดี”  แสนดี....ชื่อของเธอ  กว่าผมจะรู้ว่าเธอไม่ได้แสนดีเหมือนชื่อ ผมก็ถลำลึกไปไกลเสียแล้วในตอนนั้น
“แซนดี้ย่ะ  ชั้นเลิกใช้ชื่อเห่ย ๆ นั่นไปนานนมแล้ว”
“เคี้ยง.....ผู้หญิงคนนี้คือแม่ของหนูนะลูก”


ปฏิกิริยาตอบสนองเงียบกริบจนน่าใจหาย  ได้ยินเสียงถอนใจของไอ้ดิน  กับเสียงตดของหลานรัก...หรือไม่ใช่วะ.....เสียงตดน่ะ....ของไอ้ดินรึเปล่า?











“อ่ะจริงดิ”
“นี่ชั้นมีลูกเป็นตุ๊ดเหรอเนี่ย....แล้วลูกชั้นชื่อเคี้ยงด้วยงั้นเรอะ....ไม่ยักกะจำได้ว่าตั้งชื่อนี้นี่นา”


กว่าพวกเธอจะพูดออกมา  เล่นเอาผมลุ้นจนหัวใจจะหยุดเต้น....






ขอชีวิตสงบ ๆ ให้กูบ้างได้มั้ย.....พระเจ้า...!!!!


To be con


มาม่า....ไม่ใช่.....ดราม่า
แต่
มาม่า  =  Mama(แม่)

5555+

[gupalz]

อ้าว แม่เคี้ยงมาซะงั้น

[insomniac]

มาม่าจริงๆ ด้วย 555
มาม่ามามาม่า --> คุณแม่มาสร้างดราม่า

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

ไอพี่ดินเซ็ง

[choijiin]

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เราโดนต้มเป็นมาม่าซะเองแบ้ว(วิบัตินิดหน่อยอย่าได้ถือสา)
 
ตอนแรกคิดว่าอิพี่ดินจะเฮี้ยนจัด
จนคุณพี่แจกมาม่าให้น้องกักเก็บไว้กินตอนหน้าหนาว
ที่ไหนได้ไปๆมาๆอิแม่น้องเคี้ยงโผล่มาซะงั้น
พ่อหมีนี่มาดวงนารีโคจรอะไรตอนมีผัวแล้ววะคะ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 

[ka[ze]na]

ค่ะ.....ได้อีกค่ะได้อีก

[Zitraphat]

เม้นท์ไม่ออก สมองโล่งมาก....