เขียนดีมากค่ะ
สนุกมาก น้ำตาไหลเป็นท่อประปาแตกเลยอ่ะ
เราเข้าใจตัวละครที่ผู้แต่งเสนอออกมา
แรกมันหม่นๆ แสดงถึงความต้องการและอารมณ์ด้านมืดของแต่ละคน
พอโตขึ้นก็จะเห็นมุมมองที่กว้างขึ้น ความรู้สึกอีกแบบนึง
เราเอาใจช่วยน้องกันต์ให้เจอกับชีวิตที่มีความสุข
ความรักที่ลงตัว ซักที
ขอบคุณที่ไม่แต่งให้ภัทรตาย
ขอบคุณที่ให้กันย์เริ่มต้นชีวิตใหม่ ได้มีโอกาสได้กลับมาหากันต์อีก
ขอบคุณไดจิที่มาหากันต์ที่สะพานและให้คำปรึกษากันต์
รักอาจารย์กานต์
รักน้องดื้อน้องซน
สุดท้าย คุณหมอไนน์ ใจอ่อนให้ภัทรเร็วๆนะคะ