ตื่นเช้ามาผมก็ต้องตกใจครับ
เพราะว่ามันมีสายตาคู่นึงจ้องหน้าผมอยู่
“ตื่นแล้วหรอ”เจ้าของสายตาพูดขึ้น
“อืม”
“ไปอาบน้ำดิ”
“อืม”ผมยันตัวลุกขึ้น
“เด๋ยว”
“อะไรของมึง”
“เป็นงัย หลับในอ้อมแขนกู สบายมั้ย”
“ไร้สาระนะมึงเนี้ย”ไม่รู้จะตอบยังงัย อายครับ
“อายสินะมึง”มันพูดไล่หลังมา
อาบน้ำไปก็เครียดไป สรุปแมร่งจะเอายังงัยกับกูว่ะ
เหมือนจะมีใจให้ แต่คำพูดบางคำของมันก็ขอให้เราอย่าคิดกับมันเกินกว่าคำว่าเพื่อน
เอายังงัยดี ในเมื่อทุกอย่างมันยังไม่ชัดเจน
จะลองดูกับครั้งนี้ดีมั้ย
หรือว่าจะหยุดโดยการจะหยุดตัวเองไว้แค่นี้
ผมจะเจ็บตัวมั้ยถ้าจะลองเสี่ยงดูกับรักครั้งนี้
หรือว่าจะยอมตัดอะไรๆ ให้มันไว้เพียงแค่นี้ดี
โอ้ยคิดไม่ออก รีบอาบน้ำไปเรียนดีกว่า
ผมอาบน้ำเสร็จไอ้โอก็อาบต่อแล้วก็ไปเรียนพร้อมกัน
“ที เราขอโทษนะ”บอยพูดขึ้นเมื่อเจอผมอยู่ที่คณะ
“ไม่เป็นไร เราเข้าใจว่ะ เป็นเราเราก็อยากอยู่กับแฟน”ผมบอกบอยไป
“แล้วนี้ จะไปอยู่ไหนล่ะ”บอยถาม
“อยู่กับกูงัย”ไอ้โอสอดขึ้นมา
“อ้าว หรอ”บอยทำหน้างง
“นึกว่าทีจะได้ห้องใหม่แล้วซะอีก”
“ยังเลย ยังไม่ได้ไปถามป้าเจ้าของหอเลย เนี้ยเด๋ยวว่าเลิกเรียนแล้วจะไปถาม”
“ถามทำไม ก็อยู่กับกูเนี้ยแหละ อย่าเรื่องมากได้มั้ย”ไอ้โอตะคอกใส่ผม
“โอ มึงจะมาอารมณ์เสียอะไรว่ะ”ไอ้บอยตะคอกใส่ไอ้โอ
ดูไอ้โอชะงักไปนิดนึง
“นิสัยอย่างงี้แหละ ทรายถึงทนมึงไม่ได้”บอยพูดต่อ
“มึงจะเลิกพูดเรื่องนี้ได้รึยัง ไปเกี่ยวอะไรทราย”โอเถียงต่อ
“มึงยังไม่รู้อีกหรอที่เค้าทิ้งมึงไปก็เพราะมึงนิสัยอย่างงี้แหละ เอาแต่ใจ
ไม่ฟังคนอื่น ไม่มีเหตุผล”ตอนนี้บอยหลุดไปแล้วครับ
บอยคนที่สุภาพมากๆตอนนี้กลายเป็นอีกคนไปแล้วครับ
“เออ กูมันไม่ดี”พูดเสร็จโอมันก็ลุกเดินหนีออกไป
“นิสัยเป็นเด็กๆ”บอยบ่น
“บอย ไปว่าโอทำไม”ผมถามบอยออกไป ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเรื่องแค่นี้ต้องทะเลาะกันด้วย
“ก็ไม่ชอบ ชอบตะคอกคนอื่น ทำตัวแบบเด็กๆ ไม่หายซะที”บอยบ่นต่อ
“แล้วทรายเนี้ยแฟนเก่าโอหรอ”ผมถามออกไป สงสัยครับ แค่สงสัย
“อืม แฟนเก่ามัน เลิกกัน เพราะทรายมันทนนิสัยแบบเด็กๆของโอไม่ไหว
งี้เง้า ไม่เข้าเรื่อง”บอยบ่นใหญ่เลยครับ
“แล้วนี้ทะเลาะกันอย่างงี้ จะเป็นไรมั้ย”กลัวครับ กลัวสองคนนี้มันจะเลิกคบกัน
เพราะเรื่องของผมแท้ๆ
“ไม่หรอก เรารออารมณ์ดีกว่านี้ก่อน เด๋ยวเราง้อมันเอง”บอยพูดออกมา
“มันไม่เคยง้อใครก่อนหรอก”บอยพูดต่อ
“ไปเรียนป่ะ”บอยพุดต่อพร้อมลุกเดินนำหน้าผมไปห้องเรียน
ตลอดคาบเรียน โอมันไม่ได้เข้ามาเรียน
ทำเอาผมเป็นห่วงมันว่ามันจะเป็นอะไรรึป่าว
เรียนเสร็จบอยก็ขอตัวไปหาแฟนมัน
ส่วนผมนะหรอก ก็เดินหาไอ้โอซะรอบคณะ โทรไปมันก็ไม่รับสาย
เอายังงัยดีหรือว่าจะกลับไปที่หอเลย
คิดอะไรไม่ออกลองเดินหาโอมันอีกรอบล่ะกัน แต่ก็ไม่เจออยู่ดี
หมดปัญญา เดินกลับหอทันที ทำไมต้องห่วงมันขนาดนี้ด้วยว่ะ
พอถึงหอ ก็ถามป้าเจ้าของหอ
คำตอบเดิมครับ ห้องยังไม่ว่าง
ไม่เข้าใจจริงๆ ทำไมมันเต็มตลอดเวลา
ถามกี่ที กี่ทีก็ไม่เคยว่าง
เลยเดินคอตกขึ้นห้องไป
พอผมเปิดห้องเข้ามา
ไอ้โอครับ นั่งอยุ่ระเบียงเล่นเป็นพระเอกmv อยู่
“มึงมาอยู่นี้เอง โทรหาก็ไม่รับสาย เรียนก็ไม่เข้าเรียน เป็นไรว่ะ”ผมวางของไว้บนเตียง
แล้วก็เดินไปนั่งข้างๆมัน
“งัย ได้ห้องแล้วสินะมึง”ประชดกูอีก
“ใครบอกมึง”
“ก็กูเห็นมึงเดินเข้าไปในออฟฟิตป้า”ตาดีเชียวนะมึง
“เออ ได้ห้องใหม่ล่ะ”แกล้งมันหน่อยดีกว่า ไอ้คนขี้งอนแบบนี้
“เออ รีบๆย้ายไปเลยไป”พูดเสร้จหันหน้าหนีด้วยนะ ตอแหลจริงๆ
“มึงก็ไปช่วยกูขนของหน่อยดิ”
“เรื่องอะไร”
“อ้าว ไมพูดแบบนี้ว่ะ”
“อ้าว ก็มึงอยากย้าย มึงก็ไปขนเองดิ”
“มึงจะไม่ช่วยกูจริงหรอ”
มันหันมามองหน้าผมนิด แล้วก็หันหนีไปอีกรอบ
“งั้น กูไปขนของจากห้องบอยก่อนนะ”แล้วผมก้ลุกเดินออกมาจากห้องโอ แล้วก็เดินไปเก็บของจากห้องบอย เก็บของได้เสร็จ ผมก็ได้แต่ขนของไปห้องโอ ผมจะไปอยู่ไหนได้ล่ะครับ ห้องก็ไม่ว่าง ก็คงต้องอยู่กับมันนั้นแหละ
ผมมาถึงห้องไปโอ ก็ขนของเข้าห้องมัน
“เห่ย มึงทำอะไรว่ะ”มันถาม
“ก็ย้ายของงัย”
“แล้วย้ายมาไว้ทำไมห้องกู”
“อ้าว ก็กูจะมาอยู่กับมึง”
“ไหนบอกว่าได้ห้องใหม่แล้วงัย”
“ก็นี้งัยห้องใหม่กู”
“ไม่เข้าใจ”
“อ้าวก็มึงให้กุมาอยู่กับมึงไม่ใช่หรอ หรือว่ามึงจะเปลี่ยนใจ”
ผมพูดเสร็จดูมันนิ่งๆไป หรือว่ามันไม่ได้จะให้ผมย้ายมาอยู่กับมันจริงๆว่ะ
ผมชักไม่แน่ใจแล้ว
“เห่ย กูโทษที กูนึกว่ามึงชวนกูมาอยู่กับมึงจริงๆ”ใจเริ่มแป้วแล้วครับ
“งั้น กูฝากของไว้ห้องมึงก่อนล่ะกัน เด๋ยววันเสาร์กูมาขนกลับ”สงสัยคงต้องย้ายกลับไปอยู่บ้านจริงๆ
“เห่ยๆๆๆ เด๋ยวๆๆๆ อยุ่กับกู นะๆๆ”ไอ้โอพูด พร้อมเดินมาช่วยผมยกของ
“กูก็นึกว่ามึงเปลี่ยนใจแล้วซะอีก”
“ป่าวๆๆ กูแค่กำลังงง ก็เห็นมึง ไปถามป้า แถมบอกว่าได้ห้องใหม่ กูไม่คิดว่ามึงจะมาอยู่กับกูจริงๆ”
“ก็ห้องใหม่ที่กูบอกว่าได้ ก็ห้องมึงเนี้ยแหละ”
“สัด”ไอ้โอมันไม่ด่าผมเปล่า แถมตบหัวผมอีกต่างหาก
“สม เสือกทำเอากูใจหาย”พูดเสร็จมันก็เดินไปยกของหน้าห้อง ปล่อยทิ้งผมไว้กับคำพูดของมัน.....