วันนี้ ตอนนี้ผมตัดสินใจแล้วว่า
ผมจะหันโพกัสของผมไปอยู่ที่ย้งดีกว่า
อย่างน้อยผมก็สบายใจที่ได้อยู่กับย้ง
ผมก็เป็นคนนิสัยอย่างงี้แหละครับ
ถ้าผิดหวังกับอีกคน
ผมก็จะหันไปสนใจอีกคน เพื่อที่จะได้ลืมคนที่ผมผิดหวังด้วย
นับตั้งแต่คืนที่โอบอกว่าผมเป็นแค่หมอนข้าง
ผมก็มาหมกตัวอยู่แต่ห้องย้ง
จนตอนนี้ผมกับย้งสนิทกับมากครับ
ส่วนห้องไอ้โอนะหรอ ผมก็เอาไว้แค่อาบน้ำกับนอนเท่านั้นแหละครับ
ส่วนนกมันก็แวะมาหาโอบ่อยมาก
เรียกๆได้ว่ามาเกือบทุกวันด้วยซ้ำ
ไม่ได้กันให้มันรู้ไปสิ
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมจะไปนั่งเล่นเกมส์ห้องย้ง
“มึงจะไปห้องย้งอีกหรอว่ะ”ไอ้โอถามขึ้น
“อืม”ผมตอบไปเรียบๆ
“อยู่เป็นเพื่อนกูสักวันได้ม่ะ”มันพูดแบบน้อยใจ
“อ้าว มึงก็เรียกนกมาหาสิ รายนั้นอ่ะ เต็มใจมาอยู่เป็นเพื่อนมึงทั้งคืน”
“สรุปมึงก็จะไม่อยู่เป็นเพื่อนกูอยู่ดีใช่มั้ย”ไอ้โอพูดงอนๆแล้วก็ไปนั่งหน้างอที่เตียง
“มึงกินข้าวยัง”ผมถามมันออกไป หลังจากนั่งคิดอยู่สักพัก
“....เงียบ...”แถมยังหันหน้าหนี
ผมเดินไปยืนอยู่ด้านหน้ามัน
“กูหิวข้าว ไปกินข้าวกัน”ผมบอกมันไปอีกครั้ง
“...เงียบ....”ชักหงุดหงิด
“ไหนบอกจะให้กูอยู่เป็นเพื่อน แค่ไปกินข้าวกับกูมึงยังไม่ไปกับกูเลย”เอาดิกูงอลมั้ง
“ไปๆๆๆ ป่ะๆๆๆ กูก็หิว”มันพูดอย่าลนลาน พร้อมเดินจับมือผมออกมาจากห้อง
ไอ้โอเอ้ย
มึงทำแบบนี้ แล้วเมื่อไหร่กูจะตัดใจจากมึงได้ว่ะ
“แดกข้าวไปสิมานั่งมองหน้ากูทำไม หิวข้าวไม่ใช่หรอ”ไอ้โอพูดขึ้น สงสัยมันคงเห็นว่าผมนั่งจ้องหน้ามันอยู่
“ใครบอกกูมองมึง กูมองเด็กมึงนู้น เดินมานู้นล่ะ”มันบอกมันไปเพราะตอนนี้นกเดินมานู้นล่ะ
มันหันไปดูตามที่ผมบอก
“โอ มากินข้าวกับทีหรอ กินด้วยคนนะ นกยังไม่ได้กินอะไรเลย”นะพูดเสร็จยังไม่ได้รับคำตอบรับจากใครทั้งสิ้นนกก็นั่งลงข้างโอทันที
ทำไมกูถึงหงุดหงิดได้ขนาดนี้
อ้อ กูหึงใช่มั้ยเนี้ย อย่าจะไปพ้นๆจากตรงนี้ซะจริงๆ
“โอ กูขึ้นห้องก่อนนะ มึงนั่งกินกับนกต่อนะ กูอิ่มล่ะ”ผมบอกมันไป
“เห่ยเด๋ยว นั่งเป็นเพื่อนกูก่อนดิ”ไอ้โอพูดสวนมาทันที
“มึงก็นั่งกับนกไปดิ”ผมยืนยันคำเดิม นกหันมามองหน้าผมสองคนแบบงงๆ
“เออ งั้นมึงไปรอกูที่ห้องก่อนนะ อย่าเพิ่งไปไหนนะเว้ย”ไอ้โอพูดต่อ
ผมรีบลุกขึ้นหนีออกมาจากตรงนั้นทันที
ไม่อยากเห็นแบบนกอยู่กับโอ
มันบีบหัวใจน่ะครับ
เคยเป็นกันมั้ยครับ
ผมนอนอ่านการ์ตูนที่เพิ่งยืมมาจากห้องย้งก่อนมาห้องผมเมื่อกี้ได้สักพัก
ไอ้โอก็กลับมาห้อง
“นกล่ะ”ผมถามมันขณะที่มันกำลังเดินมานั่งข้างๆผม
“กลับไปแล้ว”มันตอบ
“อ้าว ไมไม่ชวนเค้าขึ้นมาห้อง”
“ชวนมันหาให้มึงหาเรื่องหนีกูรึงัย”มันพูดตอบกลับมา
“โอ มึงไม่ชอบนกหรอว่ะ”ผมถามมันไป
“ไม่”มันตอลสั้นๆได้ใจความ
“ทำไมว่ะ นกก็น่ารักดีออก และท่าทางก็จะชอบมึงมากด้วย”
“กูถามมึงจริงเหอะ อยากให้กูชอบนกจริงๆหรอ”ไอ้โอถามผมกลับ
“ก็ ตามใจมึงสิ เรื่องของมึงนิ”
“แล้วถ้ากูมีแฟน มึงจะทำยังงัย”โอถามต่อ
“ก็คงต้องกลับไปอยู่บ้านมั้ง เพราะว่ามึงก็คงพาแฟนมึงมาห้อง”ผมตอบไปตามที่ผมคิด
“ก็เพราะอย่างงี้งัย กูถึงไม่อยากมีแฟนตอนนี้”โอตอบพร้อมลุกเข้าไปอาบน้ำ
ทิ้งผมไว้กับประโยคของมันเมื่อกี้
ประโยคที่ผมแปลยังงัย มันก็หมายความว่า มันแคร์ผมเหมือนกัน
มึงอย่าทำแบบนี้อีกได้มั้ย กูจะตัดใจจากมึงไม่ได้
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
