ตอนที่ ๒๙“เกรงอกเกรงใจ คนอื่นมั้งนะไอ่ติณ” เสียงสัมพเวสีแว่วมาทำให้ผมต้องคลายจูบจากพี่เป้
“ใช่ ๆ อ้นพูดถูก เกรงใจคนอื่นมั้งดูสิพี่คิมมองตาถล่นแล้ว” ปล่อยมันมองไป มีความสุขจังโว้ย
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ใครมาอีกละเนี๊ยะ อ้าวแม่เราเอง
“ครับแม่”
“ติณ วันเสาร์นี้กลับบ้านด้วยนะลูก”
“มีไรป่าวแม่”
“บ้านน้าออน เขาจะทำบุญนะ แม่อยากให้ติณมาช่วย”
“อ๋อ น้าออนเหรอ ได้ๆ เดี๋ยวผมกลับครับ” น้าออนเป็นญาติห่าง ๆ ของผมแต่สนิทกับแม่มาก เพราะที่นาเราติดกันเวลาทำ ก็ทำพร้อม ๆ กัน
“งั้นแค่นี้นะ”
“ครับ”................................
“ใครโทรมาเหรอติณ”
“แม่โทรมาให้กลับบ้านวันเสาร์นี้”
“เหรอ ๆพี่ไปด้วยนะ”
“อย่าเลย พี่อยู่นี้แหละ....แนะๆๆ ไม่ต้องมาทำหน้าเศร้าไม่ใจอ่อนหรอกนะ ไปแค่สองวันเอง”
“พี่อยากไปบ้านติณนี้”
“ไอ้ติณก็ให้พี่เขาไปสิ แล้วมึงจะกลับทำไม”
“บ้านน้าออนเขาจะทำบุญ แม่เลยอยากให้กูไปช่วย”
“น้าออนเหรอ งั้นกูกับชาติไปด้วยนะ อยากกลับบ้านเหมือนกัน”
“งั้นเอารถพี่ไปนะ ไปด้วยกันหมดเลย”
“คิมไปด้วยนะเป้”
“ต้องถามติณเอง บ้านเขานิ”
“ติณพี่ไปด้วยนะ”
“ผมยังไม่ได้ตอบเลยว่าจะให้ใครไปด้วย”
“ตริณณณณณณณ” พร้อมกันเชียวนะ กลัวไม่ได้ไปกันรึไง
“ครับ ๆ ไปด้วยกันหมดนี้แหละใครอยากไปก็ไป” อยากจะไปแบบเงียบ ๆ และ กลับแบบเงียบ ๆ เพราะอะไรเหรอ จริงๆแล้วผมรู้ว่าที่แม่โทรมาให้ไปช่วยเพราะแม่อยากให้ผมแต่งงานกับลูกน้าออน น้องเขาชื่อน้องอิงปีนี้อายุ 16 เพิ่งขึ้น ม.4 ดู ๆ น้องเขาก็คงมีใจให้ผมด้วยแต่ตอนนั้นผมยังคบแนนอยู่เลยไม่ได้สนใจที่จะคบน้องเขา และถึงตอนนี้ผมก็
ยังไม่คิดที่คบ ถึงแม้น้องเขาจะขาว น่ารัก ปากนิด จมูกหน่อย อกตูมๆ แต่ผมก็มีแฟนแล้วนี้ ก็พี่เป้คนนี้ไง หรือจริงๆ เราแค่เผลอไป
จนผ่านพ้นวันมาถึงวันศุกร์ พวกเรานัดกันว่าจะกลับเย็นนี้เลย พี่เป้ขับรถไปรับพี่คิมส่วนไอ้ชาติกับไอ้อ้นมาเสนอหน้าสะแตนบาย ที่บ้านพี่เป้ตั้งแต่เมื่อวาน พอพี่เป้มาถึงก็เปลี่ยนให้ผมขับประมาณ 5 ชั่วโมงเราก็มาถึงบ้านของผม มืดพอดี ผมแวะไปส่งไอ้ชาติกับไอ้อ้นที่บ้านมันก่อน จากนั้นถึงมาบ้านผม
“แม่ครับ”
“มาแล้วเหรอ ลูก อ้าวเป้มาด้วยเหรอ”
“ครับแม่” พี่เป้ยกมือไหว้แม่ แน่นอนว่าครั้งก่อนก็มาตอนงานศพพ่อผม จึงทำให้แม่กับพี่เป้รู้จักกันมาแล้ว
“แม่นี้เพื่อนอีกคนชื่อ คิม”
“สวัสดีครับแม่ ผมคิมครับ”
“จ๊ะ มาๆ ขึ้นมาบนบ้านก่อนกินไรกันมาหรือยัง”
“ยังเลยแม่ แม่ทำไรกินละ”
“แกงผัก แกงไม้นะลูก เป้เขาคงกินไม่ได้”
“ไม่เป็นไรแม่เดี๋ยวผมจัดเองแม่เข้าไปนอนเถอะพรุ่งนี้ต้องไปช่วยบ้านน้าออนแต่เชียวไม่ใช่เหรอ”
“จ๊ะ งั้นแม่เข้าไปนอนก่อนนะลูก ๆ”
“งั้นพี่เป้ กับ พี่คิมเอากระเป๋าเข้าไปเก็บก่อนนะ ห้องนั้นนะ” ผมชี้ไปที่ห้องของผม พี่เป้พาพี่คิมเข้าไปห้องแล้วผมก็โทรไปหาไอ้ชาติ
“ไอ่ชาติ มึงอยู่ที่ไหน”
“อยู่.....บ้านไอ่อ้น”
“เอ่อดีบ้านตัวเองมีไม่อยู่ ไม่อยู่บ้านเมียซะงั้น”
“ขอให้ได้แซวเถอะมึงนะ แล้วโทรมาหาพระแสงของ้าวอะไรมิทราบ”
“บ้านกูไม่มีอะไรกิน”
“and then”
“อย่ามากระแดะ อังกฤษได้ 0 มึงมาบ้านกูเลยเอาเมียมึงมาด้วย”
“ไปทามมายอ่า”
“กูบอกให้มาก็มา ให้เวลา 5 นาที” แล้วผมก็วางหูไป ชอบให้บังคับจริง ๆ ไอ้พวกนี้ ไม่ถึง 5 นาทีพวกมันก็เข้าบ้านผมมา
“รมณ์เสีย คนกำลังจะสวีทกัน”
“อย่ามาพูดมากไอ้ชาติ มึงไปหลังบ้านกูเลย”
“ส่วนไอ่อ้นมึงเข้าครัวไปตำน้ำพริก” ทั้งมองหน้าผมแล้วก็สลับกับมองหน้ากัน
“มึงสองตัวจะเป็นลิง งง อีกนานไหม”
“เอ๊า กูสองคน งง จริงอะ ให้กูไปหลังบ้านเหี๊ยะไร แล้วให้ไอ่อ้นไปตำน้ำพริกไร เวลามึงบอกอะไรกูช่วยให้มันมี ประธาน กริยา กรรม หน่อยได้ไหม”
“เอาใหม่ ไอ้ชาติมึงไปหลังบ้านจัดการไก่ มา 1 ตัว ส่วนไอ่อ้นเข้าครัวไปตำน้ำพริกรอ กูจะทำคั่วไก่”
“ก็แค่นี้”
“ปฏิบัติ” ไอ้ชาติไปจัดการกับไก่ ส่วนไอ่อ้นเข้าไปตำน้ำพริกให้เหมาะกับการเป็นแม่ศรีเรือนส่วนผมทำหน้าที่หนักสุด ไปหาเก็บผัก ผมเก็บผักเสร็จแล้วเอามาล้าง หั่นไว้รอ อยู่ที่บ้านก็ดีอย่างจะกินจะเอาอะไรก็หาเอาแถว ๆ บ้านนี้แหละครับ เอ ทำไมพี่เป้ กับพี่คิมยังไม่ออกจากห้องหรือว่าหลับกันไปแล้ว ผมเดินขึ้นไปที่ห้องเปิดประตูเข้าไป เห็นพี่คิมกำลังกอดพี่เป้อยู่ อ้าวจะตีฉิ่งกันเหรอ ที่ตาของพี่เป้มีคราบของน้ำที่มันไหลออกมา ผีอะไรเข้าสิงอีกละเนี๊ยะ
“พี่เป้เป็นไร” ไม่ตอบแต่กลับส่ายหัวไปมา ผมเข้าไปนั่งข้าง ๆ พี่เป้ ตอนนี้พี่คิมคลายกอดจากพี่เป้แล้ว แกใช้ปากแกชี้ไปที่หัวเตียง อ๋อ นึกว่าเรื่องอะไร รูปผมถ่ายกับแนนไว้ ตั้งแต่ตอนเป็นแฟนกันมันตั้งอยู่ที่หัวเตียง
“พี่ออกไปรอข้างนอกนะ” พี่คิมเดินออกไปแล้ว ผมดึงพี่เป้มากอดไว้
“ร้องไห้ทำไม”
“ป่าว”
“หึหึหึ รู้นะว่าร้องไห้เรื่องอะไร ไร้สาระน่าพี่เป้ รูปนี้มันมีนานแล้ว ผมไม่ได้กลับมาตั้งแต่เลิกกับแนน แล้วจะเอาไปทิ้งได้ไง ว่ากลับมาครั้งนี้จะเอาทิ้งอยู่เหมือนกันขี้แยนะเรานะ” ผมใช้มือบีบไปที่จมูกแกไปมา
“ใครจะไปรู้ก็นึกว่ายังรักกันอยู่ เห็นรุปตั้งไว้เป็นดิบดี”
“อะเพื่อความสบายใจของพี่” ผมเดินไปที่กรอบรูปดึงเอารูปนั้นออกมา แล้วฉีก ๆ ๆๆ จนไม่เหลือ
“พอใจยังครับ ออกไปข้างนอกเถอะ” ผมจูงแขนพี่เป้ออกมาข้างนอกแล้ว ตอนนี้ไก่ถูกชำแหละเรียบร้อย จากนั้นไอ่อ้นเป็นผู้ปรุงรส ครึ่งหนึ่งผมต้มน้ำปลาเฉย ๆ ให้พี่เป้กิน ส่วนพวกผมคั่วไก่อร่อย ๆ สุด สุดมือค่ำคืนนี้เสร็จสิ้นไป ไอ้ชาติกับไอ่อ้นขอตัวกลับ เรานัดกันว่าพรุ่งนี้ให้ไปเจอกันที่บ้านน้าออนเลย ผมให้พี่เป้กับพี่คิมไปอาบน้ำก่อนส่วนผมเดินออกมาเล่นที่หน้าบ้าน บรรยากาศแบบนี้ ผมรู้สึกสดชื่นขึ้นเยอะแต่มันก็ทำให้ผมคิดถึงอะไรอีกหลาย ๆ อย่าง
พี่เป้อาบน้ำเสร็จแล้วแกก็มาเรียกผมให้ไปอาบน้ำ
“พี่เป้นอนตรงกลาง” ผมจัดแจงท่านอนให้กับทุกคนผมนอนริมสุด พี่เป้นอนตรงกลาง อีกฝั่งเป็นพี่คิม ผมหลับไปอย่างรวดเร็ว อาจจะเป็นเพราะเหนื่อยจากการขับรถ ผมหลับไปนานเท่าไหร ไม่รู้แต่รู้สึกว่าตอนนี้เหมือนมีใครมาอมน้องชายผมอยู่ ผมก็คงคิดว่าเป็นพี่เป้นั้นแหละ พอลืมตาดูปรากฏว่าไม่ใช่
“เฮ้ย พี่คิมทำไรหยุด” ผมลุกขึ้นทันทีที่เห็นว่าคนที่กำลังผมน้องชายผมอยู่ไม่ใช่พี่เป้
“ทำไมเหรอ”
“ถามได้ มึงมาทำกับกูแบบนี้ได้ไง มึงเป็นเพื่อนพี่เป้นะ แล้วนี้พี่เป้ไปไหน” ผมรีบลุกไปยืนที่หน้าประตู
“เดี๋ยวสิ เป้ลงไปแล้ว แล้วอีกย่างไม่เห็นเสียหายไรนิ ขำขำ”
“ขำเหี๊ยะมึงสิ คิดว่าทำแบบนี้ถ้าพี่เป้รู้จะคิดยังไง”
“ก็อย่าให้รู้สิ รู้ไหมก่อนที่พี่จะมาด้วยที่นี้พี่ไปบ้านพี่โจมา และเห็นรุปเราอยู่ในนั้น ฉะนั้น อย่ามาทำเป็นเล่นตัวเลย เดี๋ยวพี่จ่ายให้”
“หยุดเห่าไปเลยนะ มึงพูดอย่างนี้คิดว่ายังเป็นเพื่อนกับเป้อีกเหรอ มึงหยุดความคิดจัญไร ของมึงไว้เลยนะ ใช่แต่ก่อนกูเคยทำ แต่ตอนนี้กูไม่ทำแล้ว ถ้ามึงยังคิดจะทำแบบนี้อีกมึงได้กินตีนกูแน่” พูดจบผมก็เปิดประตูออกไป พร้อมกับกระแทกประตูเสียงดังแล้วเดินลงไปข้างล่าง
“อ้าวติณตื่นแล้วเหรอ พี่กำลังจะขึ้นไปปลุกพอดี กำลังช่วยแม่จัดของไปบ้านน้าอน” ที่แท้ลงมาช่วยแม่ผัวนี้เอง ปล่อยให้เพื่อนมึงลวนลามกูนะ จริง ๆ ผมว่าจะเล่าเรื่องนี้ให้พี่เป้ยังคิดไปคิดมาไม่ดีกว่า ปล่อยให้มันจบไป ผมไม่อยากให้พี่เป้ไม่สบายใจ
สาย ๆ ผมก็มาถึงบ้านนาออน สถานที่จัดงาน ผมแนะนำพี่เป้กับไอ่คิมให้ให้น้าออนรู้จัก ผมพาพี่เป้ไปนั่งรอพิธีสงฆ์ให้เสร็จ ส่วนผมไปช่วยเขาทำโน้นทำนี้ ซักแป๊ป คู่ผัวตัวเมียชาติกับอ้นก็มา
“พี่ติณ มาเมื่อไรคะ”
“อ้าว อิง พี่มาเมื่อวาน”
“ไม่เห็นโทรมาบอกอิงเลยนะ” อิงวิ่งเข้ามาแล้วจับแขยผมไว้
“ก็ยังไงเราก็เจอกันแล้วไง แล้วไปที่ไหนมาครับ”
“อิงไปรับเพื่อนมาคะ นั่งอยู่หน้าบ้าน เดี๋ยวอิงมานะขึ้นไปหาแม่ก่อน” ก่อนจะไปอิงยังอุตส่าสายตาหวาน ๆ มาให้
“มึง จะทำอะไรคิดถึงพี่เป้เข้าไว้นะ”
“กูรู้น่าไอ้อ้น”
“มึงก็รู้ว่ามึงหมายมั่นปั้นมือให้มึงกับอิงแต่งงานกัน”
“กูรู้น่าไอ้เหี๊ยะชาติไปไป ไปช่วยพี่ๆ เขาทำงาน” จนพิธีสงฆ์เสร็จ ช่วงบ่ายก็เป็นงานบันเทิง เหล้ายา ปลาปิ้งเพรียบ ผมพาพี่เป้มานั่งโต๊ะข้าง ๆ บ้านให้ไกลจากเวทีรำวงหน่อย ก็มีผม มีไอ่ชาติ ไอ่อ้น พี่เป้ ไอ่คิม และที่กำลังเดินมานั่งกับผมด้วยคือไอ้เจ กับน้องปอนด์ลูกมัน น้องปอนด์พอเหก็นผมก็วิ่งปรู๊ดมาเลย
“น้าติณ” ผมรู้ทันหุบขาเลย กูรู้เป้าหมายถึงไอ้ปอนด์
“ปอนด์คิดถึงน้าติณจัง”
“น้าก็คิดถึง” ผมยื่นแก้มให้น้องปอนด์หอมไป ข้างละที
“แม้น้องปอนด์ แล้วไม่คิดถึงน้าชาติกับน้าอ้นเหรอครับ น้าชาติน้อยใจนะ”
“คิดถึงครับ” แล้วน้องปอนด์ก็ย้ายตัวเองไปหอมแก้มไอ่ชาติและไอ่อ้น วงกำลังสนุก อิงก็เดินมา
“พี่ติณคะอิงนั่งด้วยนะฝากเพื่อนนั่งด้วยอีก 2 คน เข็ม กับ จี คะ” น้องทั้งสองยกมือไหว้แล้วลากเก้าอี้มานั่งด้วย
“จริง ๆ อิงอยากไปเรียนที่เดียวกับพี่ติณนะ แต่แม่ไม่ให้ไป รอให้อิง จบม.6 ก่อนนะอิงจะไปเรียนที่เชียงใหม่ด้วย พี่ติณต้องดูแลอิงนะคะ” น้องอิงครับพี่ว่าเหตุการณ์มันจะไม่ค่อยดีนะครับเราคุยกันเรื่องอื่นไหม
“มานี้คะอิงเทเบียร์ให้” น้องอิงแย่งแก้วจากมือผมไปโดยมีพี่เป้มองด้วยสายตา เอ่อ น่ากลัว ผมเลยตัดบท ออกไปลากได้ชาติกับไอ้อ้นไปเต้น ๆ ให้มันลืม จนเขาพักเบรก ผมหันไปที่โต๊ะ น้องอิงยังคงมองมาทางผมเหมือนกับพี่เป้แต่สายตามันต่างกันมาก
เฮ้ออ ปวดฉี่จัง ผมรีบเดินที่ห้องน้ำเสร็จแล้วเปิดประตูออกมา ปรากฏว่าน้องอิมายืนที่หน้าห้องน้ำ
“จะเข้าห้องน้ำเหรอครับน้องอิง”
“คะ มารอพี่ติณด้วย”
“รออะไรครับ”
“รอพูดกับพี่ติณนะสิคะ” น้องอิงเดินเข้ามากอดแขนผมไว้
“เรื่องที่แม่อิงกับแม่พี่ติณ คุยกันครั้งก่อนคะที่จะให้เราแต่งงานกัน” อิงหน้าแดงขึ้นพร้อมกับเอาหัวมาพิงที่ไหล่ผม
“ยังไงเราหมั้นกันก่อนก็ดีนะคะ คนอื่นจะได้รู้ว่าอิงมีแฟนแล้ว”
“น้องอิง”
“อีกอย่างยังไงเราก็จะได้แต่งงานกันอยู่แล้ว คืนนี้อยู่เป็นเพื่อนอิงนะคะ”....................................
หัวข้อ: ก็....ผม...มัน...เด็ก...ขาย...ตัว (ภาคสองๆๆๆๆ ) ๒๐ กรกฏาคม ๒๕๕๔ (อ่าน 269527 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก