ฉาก nc มาพร้อมกับดราม่าอิพี่ป้อง สงสารพี่แกนะ เพราะเติ้ลดูไม่ค่อยสนใจเลยอ่ะ เอาแต่พูดถึงไอ้เวรนั่น
ตอนนี้พี่ป้องเสียซิงซะแล้ว แต่แทนที่จะสุขสมแบบเต็มๆ ดันต้องซดมาม่าไปด้วยซะงั้น เฮ้อออ
เดี๋ยวมันจะมาดราม่ากว่านี้อีก!
ดราม่ากันไปดราม่ากันมา โอ๊ย! ตัวละครเศร้าแต่คนแต่งมีความสุข ...
#โรคจิตเล็กๆ
แต่ก็น่าคิดน้า... ขนาดเศร้าๆ พี่ป้องยังซดมาม่าไปได้ตั้งสาม! บางทีพี่ป้องอาจจะ #ชั่วร้าย กว่าที่คิดก็ได้
เป็นโรคอะไรไม่รู้ คนอื่นเค้าชอบแต่งตัวละครให้ออกมาน่ารัก ถ้าจะเลวจะชั่วก็ต้องมีปม ออกแบบให้คนอ่านรัก ไอ้คนแต่งบ้าๆ บอๆ คนนี้ดันชอบแต่งให้คนอ่านเกลียดตัวละคร มีแต่ตัวละครงี่เง่าน่าเดินไปโบกจับโขกกำแพง คริๆ
สงสารพี่ป้อง. พระเอกอาภัพ. แยกออกมาอยู่คนเดียวดีกว่านะ. จะได้ไม่โดนปล้ำ. เรื่องนี้ดราม่าจริงๆนะ. 
สงสารพระเอก
As you wish
หน่วงเหลือเกินพี่ ใครไม่เศร้าเราเศร้าว่ะ
โธ่~ พี่ป้องของน้องจะต้องเจ็บไปอีกถึงเมื่อไหร่
น้องเติ้ลชังใจร้าย ทำร้ายพี่ป้องซ้ำแล้วซ้ำเล่า งื้ออออออ~~~ #ทีมพี่ป้อง
หาอะไรนะ! นี่เศร้าแล้วเหรอตัว
เบรกไว้ก่อนอย่างพึ่งหน่วง มันแค่ซึมๆ สะเก็ดๆ มันยังจะแผดเผารีดเค้นความเศร้ามากกว่านี้อีก
แต่เรื่องเสื่อมๆ เรื่องฮาๆ ก็ยังมีมาเรื่อยๆ นะ
เป็นคนโรคจิตอย่างนึงที่ชอบตัดมุขนิยายตัวเอง เศร้าอยู่ดีๆ ก็ฮา ฮาๆ อยู่เดี๋ยวก็เศร้า อารมณ์มันไม่ค่อยต่อเนื่องสะดุดเหมือนถนนมีหลุมมีบ่อ คิกๆ
ชีวิตก็แบบนี้แหละ ไม่ใช่นิยายดราม่าที่จงใจจัดฉากเศร้ารากเลือดออกมาเรียกคะแนนสงสารโกยความซึ้ง ในความเป็นจริงถ้ามนุษย์คนไหนโศกแล้วโศกอีกประหนึ่งฉากในละครหลังข่าว คนทั่วไปมักมอบโล่ให้ว่า "อีนี่เยอะ!" กันแล้ว เราเลยชอบแต่งนิยายสไตล์นี้มั้ง #เศร้าแล้วไงกูเศร้าแต่กูยังไม่ตาย!
แอบรักคนที่เขาไม่รัก ก็ไม่เท่าไหร
แต่ไอ้คนที่แอบรัก ดันมามี sex ด้วยเพื่ออยากจะลบคำสบประมาทว่าตัวเองหลวม หรือเพราะเห็นอาวุธมันใหญ่ตระการตาน่าลิ้มลอง นี่มัน...เฮ้อ รู้สึกเหมือนเป็นได้แค่ตุ๊กตายาง
ชอบที่พี่ป้อง บอกไปตรงๆเลยว่า ไม่ได้รู้สึกดีที่ได้มีอะไรกับเติ้ล คิดว่าเติ้ลมันจะสลด คิดได้ เลิกกลางคัน ก็เปล่า...เติ้ลบางทีความคิดความอ่านก็กระด้าง หยาบเกิ๊น~~
ที่บอกว่าหลังๆจะอย่าเกลียดพี่ป้องนี่ แสดงว่าจะมีการเอาคืน ดัดสันดานน้อง? อุอุ รอเลยค่ะ เราถือคติ revenge is sweet
#ตุ๊กตายาง ใช่เลย! ฮ่าๆ
พี่ป้องคงหน่วงพิลึก
เติ้ลความคิดความอ่านเด็กมากกก ไม่เป็นผู้ใหญ่เท่าไหร่ เลยขาดการยั้งคิด แถมทิฐิแรงด้วย บางทีก็เอาตัวเองเป็นใหญ่เกิ๊น เป็นเด็กที่ต้องให้มีคนสะกิด(สอน) หรือไม่ก็ต้องเจออะไรซะบ้างเพื่อให้เกิดการเรียนรู้ แต่เติ้ลจะพัฒนาตนเองได้มากแค่ไหนก็ต้องเอาใจช่วย
แต่เราเป็นคนแปลกอยู่อย่าง เราไม่ชอบเขียนเส้นการพัฒนาตัวละครแบบต้นสนซักเท่าไหร่ จากไม่เก่งเป็นเก่งแบบพวกการ์ตูนโชเน็น หรือนังมารร้ายกลับใจในละครหลังข่าว หรือเอาแบบนิยายเหมือนจะซึ้งที่เขียนให้ตัวร้ายเจอเรื่องหักหลังหักมุมเลยกลับใจมาเป็นฝ่ายดี
เราเชื่อมั่นในบุคลิกภาพของคนว่า "สันดานเปลี่ยนยาก" ไม่ว่าเราจะพยายามเปลี่ยนตัวเองยังไง ตัวตนของเราก็จะยังคงอยู่ แต่จะปรับปรุงให้มันดีขึ้นได้มากแค่ไหนนั่นแหละที่สำคัญ คนที่ขี้โมโหบ่อยๆ ไม่มีทางเลิกโมโหได้แบบพลิกฝ่ามือ แต่เวลาที่เค้าโมโหแล้วจะแสดงอะไรออกมาอันนี้ปรับได้ ระยะเวลาในการโมโหลดลง หายโมโหง่ายขึ้น หลุดโมโหน้อยครั้งขึ้น ถ้าเป็นการปรับแบบนี้ถึงจะมีทางเป็นไปได้
เวลาเราแต่งนิยายเราก็ชอบเอาพัฒนาการตัวละครแบบนี้มาเขียน ตัวละครอาจจะดูไม่ค่อยน่าสงสารหรือชวนให้อภัยซักเท่าไหร่ แต่เราอยากให้คนอ่าน #เลือกเสพ ในโลกจริงๆ ไม่มีคนที่ขาวล้วนรึดำสนิท ลองอ่านนิยายของเราเล่นๆ เผื่อในวันข้างหน้าอาจจะเจอกับมนุษย์งี่เง่าที่ทำให้คนอ่านต้องเลือก เลือกจะมองด้านดีๆ ยอมรับด้านที่เข้ากันได้หรือปิดใจเกลียดกันโดยไม่เห็นข้อดีในตัวเขาเลย
ถ้าหลับหูหลับตาได้บ้างก็จะใช้ชีวิตในสังคมได้อย่างมีความสุขล่ะ มนุษย์ที่จ้องจะติแต่ข้อเสียของคนอื่นน่ะมีชีวิตอยู่แบบมีความสุขไม่ได้หรอก ตัวละครของเรางี่เง่าน่ารำคาญแต่อีกแง่มุมนึงเค้าก็พอมีเสน่ห์ทำให้คนอ่านชอบได้บ้าง เราชอบเขียนนิยายแบบนี้ มันไม่มีนิยามลุ่มลึกหรือคติแฝงอะไรเท่ๆให้แปลความหรอก เราเล่าไปตรงที่สุดเท่าที่จะเล่าได้ แต่หน้าที่ในการรับรู้และนำไปไตร่ตรองเป็นของคนอ่าน ซึ่งแต่ละคนก็มีอิสระที่จะรับสารและแปลออกมาไม่เหมือนกัน
เป็นฉากอัศจรรย์ที่หน่วงจิตมาก ทำไปคุยไป ก็เสร็จกันไปได้ถึงสามรอบนิ
ไม่รู้จะสงสารใครมากกว่ากัน คนนึงก็รักข้างเดียว คนนึงก็เหงา
โอ๊ย โอ๊ย 
สงสารพี่ป้องสิ อิๆ
เรื่องนี้พี่ป้องรับบทหนักที่สุด ยังจะซวยอีกเยอะ ถ้าไม่สมน้ำหน้าพี่ป้องเพราะเรื่องบางอย่างซะก่อนรับรองในเรื่องนี้พี่ป้องน่าสงสารสุด อิๆ
#ฉากอัศจรรย์ที่หน่วงจิตมาก << ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ แต่เรื่องทำไปคุยไปนี่ปกตินะ เรานึกว่าคู่ไหนๆ ก็ป็นซะอีก คือ... เราว่ามันปกตินะ
โถ่ถถถถถ เฮียป้องผู้น่าสงสารของน้อง อดทนไว้น่ะ
น้องเอาใจช่วย 
เก็บกำลังใจไว้เยอะๆ เลยนะตัว
เดี๋ยวมันจะมีมาอีกเรื่อยๆ
#คนแต่งบอกแล้วนี่นิยายดราม่า ฮ่าๆ
เสร็จไปตามๆกัน 5555
ฮาเนอะ บริบทเศร้ามาก แต่อีพี่ป้องก็ยังอุตส่าห์เสร็จไปตั้งสามรอบ พี่ป้องมันเศ้ราจริงป่ะวะ!
เรื่องนี้มันมี
เงี่ยนงำ
สามน้ำ พี่ป้องเก่งแล้ว แต่เศร้าใจสุดๆ
เดี๋ยวมีเก่งว่านี้อีก
และมีคนที่เก่งกว่า
หน่วงจิตแต่อภัยได้เพราะรักแท้ "แพ้สามน้ำ"
ขออภัยที่เขียนได้ไม่ครบทุกน้ำ
คือ... เค้าเขียนฉากซั่มกันไม่เก่ง มันคิดท่วงท่าไม่ค่อยออก บรรยายไม่ค่อยเป็น มันตันง่ะ ทำได้แค่นี้ เค้าขอโทษ
เราสงสารพี่ป้องจับใจเลย หวานอมขมกลืนมากๆ บทบรรยายในใจพี่เขานี่ทำเอาเราซึมไปเลย เพราะว่ามันเศร้า เซ็กส์แรกที่ทำกับคนที่ชอบแท้ๆกลับว่างเปล่าไร้ความหมายสิ้นดี ขนาดพี่เขารับกับเติ้ลเองแล้วนะว่ารัก แต่เติ้ลเองกลับไม่แคร์ห่าอะไรเลย อะไรๆอาจจะดีกว่าถ้าหากว่าเติ้ลจะหยุด แต่กลับเดินหน้าต่อวงจรเซ็กส์อุบาทย์ที่ไร้ความรู้สึกและผูกพันธ์ก็เลยเริ่มขึ้น
อ่า... เป็นคำชมที่ปลื้มมากเลยค่ะ ดีใจที่มีคนชมสำนวนซะที กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
แต่เอาจริงๆ นั่นยังไม่ค่อยได้เค้นเท่าไหร่นะ เรากะแต่งให้ได้อารมณ์แบบเจ็บปวดแต่อบอุ่น ยอมทุกอย่างเพื่อคนที่รัก ยอมแพ้โดยดุษฎี
ไม่อบอุ่นซักนิดเยยเหรอตัว?
เติ้ลมันงี่เง่าแบบนี้ไงเลยไม่ยอมหยุด กว่ามันจะรู้ตัว เติ้ลชะงักไปบ้างเหมือนกันนะ แต่เหมือนยังสับสนอยู่ หึๆ ต้องรอดูเคะโง่คนนี้กัน บอกเลยว่าเติ้ลมันโง่ และเป็นตัวอย่างของพวกที่หลงใหลในความรักฉาบฉวย เหอๆ
เขียนตัวละครให้มีเซ็กส์เพราะเหตุผลแบบนี้กับพวกตัวละครคาสโนว่า อันไหนเอี้ยกว่ากันเอ่ย? แบบไหนเจ็บปวด "เมะ/เคะเรื่องนี้เลว!" กว่ากัน เรากำลังหาทางทำให้นิยายมันมีความ "ที่สุด" อยู่ล่ะ ฮ่าๆ #กำลังหาทางพัฒนาสกิลเขียนตัวเอง
โอ๊ยดรามามากตอนนี้ หนวงอก ร้องให้หนักว่า เสียน้ำ(ตา)ไปเยอะเลย
เชื่อและว่าเรื่องนี้เน้นดรามา น้ำแตกใน เอ้ย น้ำตาตกใน
ย.ส.ต.น
พี่ป้องเป็นคนแบบนั้นแหละ
เดี๋ยวจะมีเสียน้ำแตก เอ้ย! น้ำตาเยอะกว่านี้อีก
ทำไมแกล้งเขาอย่างงี้ ทำไมตอนได้กันต้องกินมาม่าด้วย
โมเม้นต์แบบนี้นี้ต้องกิน น้ำตาลโตนด หรือ น้ำผึ้งเดือนห้าสิ 
.
.
.
ปล. อยากบอก(ไม่เกี่ยวกับนิยายนะครับ)ผมรู้สึกตัวเองประหลาดขึ้นทุกที
ดูละคร แล้วจ้องจะจิ้นพระเอกกับเพื่อนซี้ทุกที ทุกเรื่องเลยด้วย ฮา.......
หวานพอมั้ยตัวเอง? 
เชื่อได้ว่าในจำนวนนักเขียนหลายร้อยชีวิตของบอร์ดนี้(ถึงมั้ยหว่า?) มีไอ้ตัวที่ตอบเม้นท์คนอ่านเกรียนๆ แบบเนี๊ยะ
#ตัวเดียว!ก็ไม่ได้เซ้นสิทีฟเกินนะ รับได้ทั้งชมทั้งติ ก็ชอบคุยกับคนอ่าน บางทีก็ชอบพล่าม คุยอะไรก็คุยได้ แต่มันติดที่คนแต่งคนนี้ #กวนตี๊ดไปไม่นิด บางทีก็กลัวคนอ่านงอนเหมือนกัน ฮ่าๆ
#ถ้าเค้าเกรียนเกินไปเค้าขอโทษ เค้าสัญญาคราวหน้าจะ
แกล้งตะเองเบาๆ
ป.ล. มันเป็นอาการของสาวกวายที่อยากให้ผู้ชายได้กันและแลเห็นเคมีมุ้งมิ้งของผู้ชายในเรื่องมากกว่าสัมผัสถึงความรักของหญิงชาย
เราก็เป็นค่ะ ทั้งอ่านการ์ตูน นิยาย ดูหนังดูละคร เป็นหมด แก้ไม่ได้และไม่สนใจจะแก้นิสัยนี้ด้วยล่ะ ฟิตไม่ฟิตก็สามน้ำล่ะว้า 
แมมมอธพี่ป้องยังคงต้องรับบทหนักต่อไป อีกกี่คืนน้อกว่าสองคนนี้จะพัฒนาความสัมพันธ์
เด็ดดวงจริงๆ ไอ้คำที่ว่าใข้ลำไส้ใหญ่บดขยี้แมมมอธนี่ยกนิ้วให้เลยค่ะ คงไม่เจอในนิยายเรื่องอื่นแน่นอน 55
เป็นเอ็นซีดร่าม่าแบบไม่ต้องตบจูบแส้เขี้ยนเทียนลน
ช่าย
นี่ขนาดพี่ป้องบอกเหนื่อยนะ ไม่เหนื่อยจะขนาดไหน เหอๆ
สองคนนี้จะเริ่มกระชับความสัมพันธ์กันแล้วค่ะ เติ้ลมันรู้ใจพี่ป้องแล้ว แต่มันอาจจะยังงี่เง่าอีกซักพักแหละ แหม ก็นะ... เส้นนิยายเราไม่ค่อยดำเนินไปตามปกติซะด้วย คิกๆ รอดูผลงานการสร้างสรรคบ้าๆ บอๆ ของเราละกันค่ะ เหอๆ
#ใช้ลำไส้ใหญ่บดขยี้แมมมอธอย่างบ้าคลั่ง < เค้าดีใจที่คนอ่านชอบ คนอ่านเห็นภาพเค้าก็ปลื้ม
ความจริงได้ไอเดียคำมาจากเรื่องเล่าของ
คุณช่าใน
บันทึกของตุ๊ด ตอนที่มีเพื่อนเก่าคุยว่าได้ผู้ชายหล่อแชมเป้อะไรซักอย่าง เค้าส่งข้อความกันประมาณ "คืนนี้กุจะบดเค้าทางลำไส้เล็ก" อะไรประมาณนี้แหละค่ะ เราชอบการใช้คำว่า "ลำไส้" มันเห็นภาพดี เลยเอามาใส่ในมุกนี้ หื่น ตรง เห็นภาพ สะใจ แต่ไม่เรท ไม่ต้องบรรยายขั้นตอนเลี่ยนๆ ให้มันมากความ ประโยคเดียวจบ ฮ่าๆ
แต่อันที่จริงฉากนี้ก็กึ่งๆ ข่มขืนน้า เค้าไม่ค่อยชอบฉาก SM แฟนตาซีแบบนั้นซักเท่าไหร่ เวลาเขียนต้องแยกจุดประสงค์ว่าจะเน้นเขียนการลงมือทำร้าย หรือเน้นเซ็ก ถ้าเป็นเซ็กที่มีอุปกรณ์ประกอบมันไม่เรียกว่าทำร้าย มันเป็นแค่เซ็กที่วิปริตก็ต้องสื่อความวิปริต ไม่ใช่สื่อเซ็ก ตอนเขียนต้นน้ำถูกพี่บอมข่มขืนเราก็เน้นการทำร้าย ต้นรู้สึกถูกเหยียบย่ำศักดิ์ศรีเพราะเราตั้งใจจะส่งสาร"ความหดหู่ที่ถูกข่มขืน(จริงๆ)"ให้คนอ่าน ของพี่ป้องนี่เน้นสารด้านความขัดแย้งทางอารมณ์ในตัวเอง เศร้าแต่หยุดตัวเองไม่ได้ ใช้เซ็กเพื่อระบายความโกรธ แต่ทำไม่เป็น มันก็ต้องเล่าแบบทำไม่เป็น แต่พอมู้ดมันเบาขึ้น(คุยกับเติ้ลแล้วรู้สึกยอม)ก็จะเริ่มผ่อนคลาย จนตอนท้ายๆ ที่แบบอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด พี่ป้องก็มีเสียว ฮ่าๆ มันก็ต้องพยายามเขียนอารมณ์ให้นัว ต้องพยายามให้คนอ่านเชื่อว่าพี่ป้องเศร้านะ แต่ยังพอทำได้
#ดีใจที่มีคนชมอ่ะ
55555ในที่สุดอิพี่ป้องก็เสร็จอิน้องมัน
แต่ก็สงสารอิพี่ป้องมันนะฟินไม่สุดอ่ะ
ยังมาดราม่าขัดแย้งในการกระทำของตัวเองอีก
ก็สุดนะตะเอง
ตั้งสามที อิๆ #โดนคนอ่านถีบ
เรื่องก่อนหน้านี้รังแกเคะแล้วเห็นคนอ่านโวยวาย บอกไม่ชอบนิยายที่รังแกเคะ (เค้าก็แอบอ่านคอมเม้นในหน้าพูดคุยนะ ฮ่าๆ) เรื่องนี้เลยเปลี่ยนมารังแกเมะค่ะ ดูสิว่าคนอ่านจะบ่นอะไรกันอีกมั้ย อ่านแล้วจะมีความเห็นว่ายังไงกับพระเอกที่ถูกกระทำแบบนี้ เรื่องก่อนพี่ชัชสารเลวเกิ๊น ฮ่าๆ เรื่องนี้พี่ป้องเลยเจ็บลึกถึงอารมณ์แต่น้องเติ้ลไม่ได้"เลว" แค่เป็นเด็กเอาแต่ใจ อิๆ
กะว่าเรื่องนี้จบแล้วคนอ่านบ่นอะไร เรื่องหน้าจะปักธงแบบนั้น
อะไรนะ? "ลองถามคนอ่านของคุณดูสิว่าอยากอ่านนิยายแบบไหน?" ก็เห็นมีแต่
แมนๆ เมะๆ กล้ามชนกล้าม ไม่เอาตัวเอกสวยบอบบาง ไม่เอาร่างเล็ก อื้ม...
#มันเป็นเทรนด์สินะ! ยอมรับเถอะว่าฮิตอ่านกันอยู่แค่นี้! จัดเกมในเพจก็ไม่มีคนตอบไม่ค่อยมีคนกล้าคุยยกเว้นขาประจำ นี่ถ้ามีคนกล้าขอเราก็กล้าเขียนนะ เอาจิ อยากเห็นเราเขียนแบบไหน ท้าทายมา เหอๆ มาดูกันว่าระดับความเกรียนของคนแต่งคนนี้จะบิดเบี้ยวได้มากแค่ไหน
แล้วก็ได้กันจนได้ ...... เฮ้อ สงสารพี่ป้อง
เพราะแบบนี้แหละเค้าเลยไม่ลงในเด็กดี เพราะนิยายเค้า "ได้กันทุกเรื่อง"
ทำไมดราม่าแบบนี้...ดราม่ามากกก ลากคนเขียนมากอด อุ่ย!!!
ตอนแรกก็ไม่ติดอะไรเรื่องนี้เท่าไหร่...แค่ตามอ่านทุกตอนเอง 555+ เราชอบนะที่เขียนแบบนี้คือเราต้องลุ้นจลอดไงว่าตอนต่ิไปจะเป็นยังไง
เติ้ลหวั่นไหวแล้วแกก็บอกดิ...ถ้าแกไม่รักพี่เขาเหมือนกันจะให้พี่เขาทำ ทำให้พี่เขาขนาดนี้งั้ย ปั๊ดโธ่~~~
คะ คะ แค่กอดเองเหยอ?
เค้าน่ะ... เค้า
จุ จุ๊บ!
ดีใจที่มีแฟนคลับบอกว่าติดตามอ่านทุกตอน ซึ้งง่ะ
ดีใจที่มีแฟนประจำ ดีใจที่มีคนชมว่าพล็อตไม่ซ้ำซาก ลุ้น เค้าดีใจเหลือเกินอ่ะตะเอง #ปลื้มมาก
จุ๊ๆ เรารู้กันสองคนพอนะว่าเติ้ลหวั่นไหวแล้ว
เติ้ลมันโง่เลยไม่รู้ตัวหรอก เนอะ ฮ่าๆ
#รอลุ้นว่าเคะง๊องแง๊งจะรู้ตัวว่ารักเมะงี่เง่าเมื่อไหร่ เอ๊ะ! งี่เง่ากะง๊องแง๊ง ... เข้าว่ะ! ชอบๆ เปลี่ยนชื่อนิยายเป็น
งี่เง่ากะง๊องแง๊งดีมั้ย? จดคำนี้ไว้ในสารานุกรรมชื่อเรื่องแป็บ!
น้ำตาตกในเลยซิพี่ โดนเด็กรังแก
เติ้ลขย่มแรงเกินไปก็งี้แหละ
คราวหน้าต้องทำเบาๆ เนอะ พี่ป้องจะได้ไม่เจ็บ ไม่ร้อง
พี่ป้องยังคงเป็นพระเอกที่น่าสงสารต่อไป
ขนาดสารภาพไปแล้วน้องเติ้ลยังไม่หยุดเลย โถวววววววววววว
แต่ในที่สุดเติ้ลก็ได้คำตอบแล้วสินะว่าฟิตไม่ฟิต 555555
ฟิตทั้งเติ้ลทั้งพี่ป้องเยย หุๆ
เรื่องความเจ็บปวดรักระทมของพี่ป้องผู้น่าสงสารนี่ต้องลุ้นตอนต่อไปนะตะเอง รับรองอึนกว่าเก่าอีก เติ้ลมัน"ได้อีก!" พี่ป้องถึงกะร้อง...(จงเติมคำในช่องว่าง) เหอๆ
พี่ป้องเสียซิงแล้วววววววววววววววววววววว 
แต่มันฟินไม่สุดอ่ะ เริ่มเห็นใจอีพี่ป้องแล้วสิ ที่ถูกน้องเติ้ลมองเป็นของเล่น เป็นตัวแทน แล้วพี่ก็ยอม พี่หล่อมาก พี่ดีมาก อดทนต่อไปพี่ หนูรักพี่จะอยู่เคียงข้างแมมมอธพี่นะ 
แต่จะว่าไปก็เก่งนะ ทำไปคุยไปให้อารมณ์หื่น ดราม่า มากๆ แถมพี่ป้องก็ได้รู้สักทีว่าตูดอีน้องเติ้ลมันฟิตจริงๆ 
ต้องรออ่านตอนถัดไปน้า รับรองเพิ่มความปวดตับกว่าเก่า เหอๆ
ไม่แน่น้า ตอนนี้อาจจะเห็นใจพี่ป้อง แต่เดี๋ยวหลังๆ อาจจะคดีพลิก เอ๊ะ! หรือจะสมน้ำหน้าเติ้ลบอกว่าดีแล้ว?
เอาเป็นว่าอยู่เคียงข้างแมมมอธตัวนี้ไปก่อนน้า #ตอนนี้แค่ฟิตหลังๆมีแหก!
พระเอกเรื่องนี้ ไม่เหมือนพระเอกเรื่องไหนจริงๆ
นี่มันตือพระเอกจริงๆใช่มั้ย 555
แต่ชอบค่ะ เรื่องราวเฮฮา ดราม่าน้ำตาแตก สมคำรับรองของคนแต่งจริงๆ
แค่ฉากเซ็กส์ครั้งแรกของคู่นี้ ก็ดราม่า ล้ำเหลือ ซ่ำท่ามกลางความเจ็บช้ำของพระเอก
ปลื้มคับ
ขอบพระคุณสำหรับคำชม ขอบพระคุณที่เล็งเห็นความแตกต่างในตัวพระเอกคนนี้ ขอบคุณที่หัวเราะและมีอารมณ์ดราม่าร่วมไปกับนิยาย ซึ้งจริงๆ คับ
อาจจะแปลกมากหน่อยแต่ขอฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในหัวใจด้วยนะขอรับ ถ้าหากวันไหนว่างอยากชวนเพื่อนอ่านนิยายก็ฝากพิจารณานิยายของคนแต่งบ้าๆบอๆคนนี้ด้วยนะคับ
บอกเลยเราเศร้า สงสารป้อง เติ่ลเลิกทำร้ายป้องของเราได้เเล้ว#ทีมป้อง
เย็นไว้ก่อนโยมนักอ่าน! คือมันจะยังมีอีกอ่ะ ไงดีล่ะ... คนแต่งเครียด กลัวนักอ่านแบน มันเศร้านะ ดราม่า เติ้ลยังงี่เง่าได้อีก แต่ก็มีบทสลับกันเรียนรู้แหละ แล้วก็จบแฮปปี้เอ็นดิ้งแน่นอน เราไม่ค่อยชอบแต่งแบดเอ็นเป็นการส่วนตัว แต่ถ้าทนไม่ไหวเราก็เสียใจนะ...
ก๊ะเค้าบอกแย้วว่านิยายดราม่าอ๊าาา...
ฝั่งนึงก็บอกขอดราม่าแซ่บๆ อีกฝั่งก็บอกทนหน่วงไม่ไหว เค้าก็กลัวคนอ่านเลิกอ่านน้าาา 
มองซ้าย มองขวา มองหา #ทีมคนแต่ง
เพิ่งเข้ามาอ่านอ่ะ ชอบ ชอบอ่ะ รอตอนต่อไป
ขอบคุณค้าบ ถ้าชอบก็ตามกันต่อน้า
แบบว่า เศร้ากันใช่มั้ย? ดราม่าใช่ป่ะ?
คนแต่งดีใจจุดพลุฉลองร้องกรี๊ดลั่นบ้าน ในที่สุดนักอ่านก็เชื่อแล้วว่านี่คือนิยายดราม่า! 
ก็นะ จะมีนิยายดราม่าเรื่องไหนที่ หื่น เสื่อม และรั่วแบบนี้ยายเรื่องนี้อีก แต่อบอุ่นนะจะบอกให้ เราชอบความสัมพันธ์ที่ดีงาม มันจะเป็นนิยายอีกเรื่องที่ทำให้อมยิ้มได้แน่นอน เพียงแต่... กว่าจะถึงตอนนั้น อาจจะเสียน้ำหลายยกหน่อย คือหมายถึงน้ำตาอ่ะ ร้องไห้อะไรเงี๊ยะ! ฮ่าๆ
ขอฝากนิยายดราม่ารสชาติแปลกๆ เรื่องนี้ไว้ด้วยน้า 
งวดนี้ขออภัยเล็กน้อย หายไปหลายวัน แถมยังมาดึก สารภาพว่ามัวแต่เพลิดเพลินกับการพิมพ์นิยาย พออารมณ์ลื่นไหลแล้วมันแต่งนิยายสนุกเพลินจนขี้เกียจมาอัพ แหะๆ ขอโทษค้าบ #เป็นคนแต่งที่อินดี้จริงๆเล้ย
90% แล้วล่ะนิยายเรื่องนี้ อยากให้จบแบบไหนเอ่ย? อ๊ะไม่ได้สินะ ต้องรออ่านไปเรื่อยๆ ก่อนว่าเราจะเสกอะไรเข้าไปในเรื่องบ้าง ฮ่าๆ จะสปอยดีมั้ยน้า... 
หัวข้อ: 『#ไม่ The Series』 - END จบแล้วจ้า #มีขายทั้งรูปเล่มและEbook [up22/7/60] (อ่าน 424930 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก