ตอนที่ 9.1
‘มีใครอยู่ตรงนั้นไหมช่วยเก็บลูกบอลให้ผมหน่อยครับ’
หลบไม่ทันแน่!!!!!!
พรึบ!!
เสือตวัดตัวคร่อมกลับแล้วโอบร่างผมขึ้นขณะที่ส่วนในยังค้าคาอยู่ภายใน เขาเร็วมาก มากจนผมมองตามไม่ทันมารู้ตัวอีกทีก็พบว่าเราสองคนกำลังหลบอยู่ตรงโขดหินใหญ่อีกก้อนไปเสียแล้ว
‘อ้าวไม่มีคนอยู่หรอกหรือ’
ผมใจสั่นระรัวกัดปากแน่นก่อนจะรู้สึกถึงแรงเสียดสีเบาๆภายใน “อ๊า!!”
ในเวลาแบบนี้เขายังจะมีหน้ามาแกล้งผม!!
ร่างสูงโน้มใบหน้าเข้ามาจูบปิดกั้นเสียงของผมเอาไว้จนกระทั่งเขาสองคนได้ยินเสียงฝีเท้าเล็กๆใกล้ออกไปเสือจึงถอนจูบออก ตอนนี้ผมนั่งอยู่บนตักแกร่งและบางสิ่งยังค้างอยู่ที่ภายในแต่หลังจากนั้นเราก็ต่ออีกไม่นานก็ถึงจุดสุดยอด น้ำสีขาวไหลออกมาเปื้อนผมไปหมดทั้งตัว ทั้งตามตัวใบหน้าและภายในที่ยังคั่งค้างอีกเยอะ ผมก้มหน้าลงกับบ่าแกร่งอย่างหมดแรงรู้สึกถึงมือหนาที่ยกขึ้นมาลูบศีรษะเป็นการปลอบประโลมเบาๆ หลังจากนั้นสติมันก็ดับลงสู่ความมืดไปเลย
‘ครับ ไม่ต้องห่วง’
เสียงใคร ?
‘เดี๋ยวผมจัดการเรื่องนี้เอง’
เสียงของเสือ
“อื้อ เสือ”
ลืมตาขึ้นแล้วมองหาอีกคน นั้นเสียงผมหรือทำไมมันแหบพร่าแถมยังเบามากซะจนเกือบไม่ได้ยิน ร่างสูงที่กำลังยืนคุยโทรศัพท์อยู่หันมามองเขาบอกลาปลายสายแล้วเดินมาทางผมก่อนจะก้มใบหน้าเอาหน้าผากแตะที่หน้าผากผมทีหนึ่ง “ตัวร้อนมาก” เสือว่า
“เพราะม…มึง” เจ็บคอจังเลย
เขาไม่ตอบแต่เดินออกจากห้องไปไหนไม่รู้ ผมแหงนคอมองเพดานนี้คงจะเป็นห้องพักในโรงแรม ร่างสูงกลับมาอีกทีพร้อมปรอทวัดไข้เขาจับมัดเข้าปากผมค้างเอาไว้แล้วหยิบออกมาดู “40 องศา” เสือทำหน้าเครียด ผมร้อนไปหมดแม้กระทั่งลมหายใจของตัวเองยังสัมผัสได้ถึงความร้อน “ท่าทางจะไปเที่ยวต่อไม่ได้แล้ว”
“ไม่เอาจะไป แค่กๆๆ” อาการเจ็บคอลามไปทั่วแถมเสียงยังแหบมากๆ
“เอาไว้ตอนหาย” ว่าจบร่างสูงก็โน้มหน้าลงกับจูบที่หน้าผากผมเบาๆ หลังจากนั้นเสือก็ให้ผมนอนนิ่งให้เขาเช็ดตัวให้จนสะอาดเอี่ยมแถมมีกลิ่นหอมอ่อนๆไม่แพ้การอาบน้ำจากการผสมกลิ่นน้ำหอมลงไปด้วย เปลี่ยนเสื้อผ้าและชั้นในใหม่ ทานข้าวเช้าและยาเป็นอันเสร็จเรื่องที่ต้องทำทั้งหมด ผมนอนซมอยู่บนเตียงนานหลายชั่วโมงแถมหลับแบบไม่รู้เดือนรู้ตะวันพอตื่นมาอีกทีก็พบว่าเป็นเช้าวันใหม่และไข้ก็เริ่มลดลงจากการนอนข้ามวันไปแล้วด้วย
“38.7 องศา” เสียงทุ้มกล่าวขณะมองไปสลับกับปรอทวัดไปมา “อยากอาบน้ำหรือเปล่า”
ผมพยักหน้าเบาๆ จบคำนั้นร่างสูงก็อุ้มผมเข้าห้องน้ำ อาบน้ำในความหมายของเขาไม่ต่างอะไรจากการเอาน้ำมาพรมๆตัวพอหมาดๆดีหน่อยที่ได้ถูสบู่พอให้หายเหนียวตัวและสดชื่นขึ้นบ้าง
และตอนนี้…
“อื้อ” ปากของผมถูกรุกรานด้วยลิ้นร้อน แขนแกร่งที่ทำหน้าที่กักตัวผมเอาไว้ด้วยการกอดเอวบางแน่นๆ มือหนาล้วงเข้ามาในเสื้อยืดตัวหลวมโพลง ลูบไล้ไปทั่วเอวบางแต่ไม่ได้ทำอะไรมากกว่านั้นผมบิดตัวไปตบอกหนาตุบๆเป็นสัญญาณว่าอากาศหายใจกำลังจะหมด ใบหน้าหล่อเหลาจึงถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง ผมหน้าร้อนเมื่อสัมผัสได้ถึงบางสิ่งที่นูนๆอยู่ใต้กางเกงยีนส์ที่ผมนั่งทับบนตักของเขาอยู่ ไอร้อนของไข้หวัดสามารถใช้เป็นเชื้อเพลงได้อย่างดี
แถมเสือตอนนี้ยังฟีโรโมนซ์สูงกว่าแต่เดิมมาก ผิวที่เคยขาวสว่างบัดนี้กลายมาเป็นสีน้ำผึ้งอ่อนๆจากการตากแดด ผนวกกับใบหน้าหล่อๆและสายตาคมกริบทำให้ผมใจสั่นมากจนเกรงว่ามันจะกระเด้งออกมา เป็นเสือเหมือนเดิมแต่ดูแบดบอยกว่า ฮอตและเซ็กซี่กว่าเดิมมากทำให้ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมผู้หญิงแถบยุโรปถึงชอบอาบแดด
“คนบ้า” ผมพูดเสียงเบา “โกรธวะ”
“เพราะเมื่อวานเหรอ”
ผมไม่ตอบแต่หน้าบึ้งมองเขาตอบเขียวปัด!
“มีอะไรจะไถ่โทษได้บ้าง”
“ห้ามแตะตัวกูสามเดือน”
“สามวันก็แย่แล้ว” เขาไม่พูดเปล่าแต่มือมันก็เริ่มไต่ลงสะโพกอีกรอบ ใบหน้าซุกเข้าคอผมแล้วบ่นอะไรสักอย่างงึมงำไปมา
“แหวนเพชรเป็นไง”
“หือ” ผมเลิกคิ้ว “ไม่เอาขี้เกียจรักษา”
“เป็นของหมั้นเอาไว้ก่อนไง”
“…”
“ทำไมเงียบละ”
“เสือ”
“ครับ”
“มึงไม่รู้หรือไง”
“หือ” เขาละออกมาจากซอกคอแล้วหันมาสบตาผมตรงๆ
“ว่ากูมีคู่หมั้นอยู่แล้ว”
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“…”
“กูล้อเล่น”
“ตลกนะเมีย” ร่างสูงทำหน้าอึ้งไปชั่วครู่ก่อนจะผ่อนลมหายใจแล้วพูดกับผมเสียงแข็ง ผมหัวเราะเบาๆในลำคอก่อนจะถูกริมฝีปากของอีกคนเข้ามารุกรานด้วยความหมั่นเขี้ยว มือหนาจับศีรษะของผมเอาไว้ไม่ให้กระดุกกระดิก ลิ้นร้อนที่กำลังชอนไชในปากเรียกเสียงครางอื้ออึงในลำคอของผมได้เป็นอย่างดี พอจังหวะที่เสือถอยออกเพียงเล็กน้อยเพื่อให้ได้พักหายใจผมถึงรีบเบี่ยงตัวหลบโดยเอาหน้าไปซุกที่ซอกคอหอมกรุ่นของร่างสูงก่อนพร้อมแกล้งเป่าลมฟู่ใส่หูนั้นไปทีหนึ่ง แต่เมื่อจะขยับออกห่างก็โดนแขนแกร่งล็อคเอวเอาไว้ทำให้ผมติดแหงกอยู่ในอ้อมกอดของเขาไปโดยปริยาย “ถึงมึงไม่เอากูก็จะให้อยู่ดี”
“ราคาตั้งแพงไม่เอาหรอก” ผมปฏิเสธ
“งั้นอยากได้อะไรไหม หือม์?”
“ไม่อยากได้อะไรทั้งนั้นแหละ ทำไมคิดอยากจะเป็นเสี่ยขึ้นมาหรือไง”
“เป็นผัวดีกว่า” เสือยกยิ้มตรงมุมปากเล็กน้อย แล้วปล่อยมือที่ล็อคเอวเอาไว้ก่อนจะจับตัวผมให้มามองหน้าเขาตรงๆ มือหนายกขึ้นปัดโปรยผมที่เริ่มจะยาวรกสายตาออก “มึงเป็นของกู” เสียงทุ้มกล่าวแล้วจรดริมฝีปากลงกลางหน้าผากของผมไล่ลงมาที่ดวงตา “ตา”
แล้วเลื่อนลงมา “จมูก”
“…”
“แก้ม”
“…”
“ปาก”
“…”
“ทุกอย่างของมึง”
“อื้อ!”
“เป็นของกู”
ก่อนจะประทับจูบรุนแรงปิดปากผมเอาไว้ไม่ให้พูดอะไรได้อีกรวมถึงแรงที่จะต่อกรกับเขาด้วย…
3 สัปดาห์ต่อมา ณ ประเทศไทย
คอนโดหรูชั้นสามสิบห้า
“อยากออกไปทานอะไรด้านนอกหรือเปล่า” เสียงทุ้มเอ่ยถามขณะกำลังใส่นาฬิการาคาแพงที่ข้อมือ ใบหน้าหล่อเหลามองผมสลับกับเกมบนหน้าจอทีวีไปมาแต่ไม่ได้พูดอะไร ร่างสูงเดินออกจากห้องนอนผมมองตามแผ่นหลังกว้างนั้นไปจนสุดสายตาถึงหันกลับมาสนใจเกมของตัวเองต่อ ตอนนี้เรามาอยู่ที่ประเทศไทยเรียบร้อยแล้วครับหลังจากที่ตระเวนไปเที่ยวทั้งยุโรปและในแถบเอเชีย ผมไม่ได้มีโอกาสเจอรอยด์อีกเลยเพราะหลังจากจบทริปที่ฮอลลีวูดเสือไม่ได้พากลับคฤหาสน์แต่พาขึ้นเครื่องบินไปทั่วญี่ปุ่นต่อ จบญี่ปุ่นก็ไปต่อที่เกาหลีต่อ ตอนกิ้งมันได้ของฝากมันกรี๊ดลั่นมหา’ลัย (ผมนัดเจอที่มหา’ลัย)เพราะตอนอยู่เกาหลีผมเหมาไปทั้งครีม เสื้อผ้า นั้นนู้นนี้สารพัดสารเพชนิดไม่เกรงใจเงินในกระเป๋าตังค์ของเสือมัน (จริงๆแล้วจะออกเองแต่เสือไม่ยอม) ส่วนของฝากของเมฆจะเป็นพวกหนังสือโป๊กับหนังเอวี มิยาบินี้นางเอกขวัญใจมันเลย ฮ่าๆ ไอ้เมฆมันรวยอยู่แล้วมันมีแทบทุกอย่างผมไม่รู้จะซื้ออะไรไปฝากเลยซื้อของประมาณนี้ไปให้
เสือเดินกลับมาพร้อมแก้วนม “ดื่มก่อนวันนี้ยังไม่ได้ทานอะไรเลย เดี๋ยวกรดกัดกะเพราะ”
ผมรับมาดื่มจนหมดไม่อยากขัดเพราะยังไม่ได้ทานข้าวเช้าครับติดเล่นเกมอยู่ และตอนนี้ก็เที่ยงแล้วด้วย
“สรุปว่าอยากไปทานอะไรข้างนอกหรือเปล่า”
ผมส่ายหน้าแล้วปิดเกมลง “อยากให้มึงทำให้กินมากกว่า”
“กินกูไหมละ”
“มึงอ่ะ กินอิ่มจนกินไม่ไหวแล้ว” เมื่อวันก่อนก่อนสองรอบ เมื่อวานสามรอบ ตอนเช้าอีกรอบหนึ่ง จะให้แดกอีกเนี่ยกูไม่ตายคาอกมึงเลยหรือสัส “ไม่เอา ทานข้าวเสร็จค่อยออกไปด้านนอกจะไปซื้อของใช้ มันหมด”
“อืม” ร่างสูงครางรับแล้วเดินออกจากห้องไป ส่วนผมก็ลุกขึ้นยืนไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุรกิจส่วนตัว
35 นาทีต่อมา
หลังจากที่เสร็จสิ้นทุกอย่างแล้วก็ได้ฤกษ์ออกมาจากคอนโด รถที่ใช้เป็นพาหนะในวันนี้คือPorscheสีควันบุหรี่ เสือตะบึ่งรถพาผมมายังห้างสรรพสินค้าสุดหรูแห่งหนึ่งในกรุงเทพ (ผมลองเสนอสถานที่ดูแล้วแต่ไม่หรูพี่แกไม่ไป) พอลงจากจอดรถผมก็รีบเดินมายังแผนกขายของใช้ทันที
“ครีมอาบน้ำๆ” ผมพึมพำกับตัวเองเบาๆพลางเลื่อนสายตามองไปให้ทั่วๆเพราะมันมีหลายผลิตภัณฑ์มากจนไม่รู้จะเลือกใช้อันไหนดีเพราะผมเป็นคนเปลี่ยนยี่ห้อไปเรื่อยๆถ้าอันไหนถูกใจมากถึงจะใช้อันนั้นนานๆ “เอาอันนี้ละกัน” เอื้อมมือไปหยิบครีมอาบน้ำขวดหนึ่งมาแล้วหย่อนลงรถเข็น แต่โดนอีกคนหยิบมันวางกลับเอาไว้ที่เดิมแล้วใส่ขวดใหม่ลงแทนที่ ผมเงยหน้าขึ้นมองเสือ
“ตัวมึงกลิ่นเหมือนนม กูเลือกให้ห้ามเปลี่ยน” ครีมอาบน้ำที่เสือเลือกให้มันเป็นนมแพะครับ ส่วนของเสือเป็นยี่ห้อประจำที่เขาใช้ตลอด กลิ่นหอมๆเย็นๆแบบผู้ชาย (เสือและผมไม่ได้ใช้อันเดียวกัน) ผมเลื่อนสายไปตามองเหล่าสาคณาญาติที่โดนวางลงพร้อมนมแพะ
“โฟมล้างหน้าก็ต้องนมหรือ”
“…”
“ยาสระผมด้วย”
“…”
“อ๊ะ! ยาสีฟันด้วย แปรงแล้วจะไม่ฟันผุหรือไง”
“…”
“แป้งก็ยังต้องนมหรือเสือ” ผมถอนหายใจแล้วพูดประชดประชัน “เอาถุงยางรสนมไปด้วยเลยไหมล…”
ตุบ!!!
ยังพูดไม่ทันขาดกล่องอะไรบางอย่างก็ถูกโยนลงในรถเข็น ผมก้มมองเบิกตาโพล่งแล้วเงยหน้าสบตาคนหยิบ “ตี้”
เต็มๆเลยสัส
รสนมเต็มๆ!!!!!!!!
“เหลืออะไรอีก” เสียงทุ้มเอ่ยถามหลังจากที่เราซื้อของใช้ที่จำเป็นเสร็จแล้ว ผมส่ายหน้าบอกไม่มี พวกเราสองคนจึงเลือกที่จะเดินดูของไปเรื่อยๆเผื่อมีอะไรที่อยากได้แทน
“เสื้อร้านนั้นน่ารักอ่ะเสือ” ผมชี้ให้ร่างสูงดูเมื่อเขาพยักหน้าแล้วจึงรีบวิ่งเข้ามาก่อน
“ตี้ครับ”
“โอ้ยย มีแต่ตัวน่ารัก เหมาะกับกูไหม” ผมหยิบเสื้อตัวหนึ่งมาทาบไว้กับตัว ใบหน้าหล่อเหลาพยักหน้าเบาๆแทนคำตอบ “แต่ลองดีกว่าถ้าซื้อไปแล้วมันไม่โอเคจะได้ไม่ต้องเสียดายตังค์”
“ห้องลองอยู่ทางด้านโน้นค่ะ” พี่พนักงานกล่าวด้วยรอยยิ้มพร้อมผายมือไปทางด้านหลังตัวเล็กเผยห้องลองชุดขนาดปานกลางอยู่หลายห้อง ผมเดินไปหยิบเสื้อที่ชอบมาอีกสองสามตัวก่อนจะเดินเข้าไปในห้องลองชุดพลันจะปิดประตูมือหนาก็เข้ามาขวางเอาไว้พร้อมเบียดเข้ามาในห้องแล้วล็อคประตู ถึงห้องมันจะขนาดปานกลางก็จริงแต่ถ้ามีผู้ชายร่างขนาดนี้สองคนมาอยู่ด้วยกันบอกได้เลยว่าแคบ เสือจับผมหันหน้าเข้ากระจกบานใหญ่สะท้อนร่างสองร่างที่กำลังแนบชิดกันอยู่ ผมแดงร้อนฉ่าเมื่อเริ่มเข้าใจแล้วว่าเขาต้องการทำอะไร
“จะลองชุดไม่ใช่หรือ”
“…”
“ถอดชุดออกสิ”
“…”
“ถอด : )”
50%
คือพึ่งไปเหมาครีมอาบน้ำนมกับโลชั่นนมมาแล้วกลิ่นมันหอมมากๆ
เพราะฉะนั้นนมฉากนี้จึงเกิดขึ้น ส่วนฉากลองชุดนี้ด้วยความหื่นของตัวเองล้วนๆ
ขอโทษที่หายไปนานนะ ไม่ขอบอกว่าหายไปไหนมา
นี้มาต่อให้แล้วสอบเสร็จแล้วด้วย ช่วงว่างเลย
555555555555555555