อืม... ยังอ่านไม่จบหรอกนะ แต่ขอเม้นก่อนแล้วกัน เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะค่ะ
ตอนแรกก็งงๆว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง
สรุปเรื่องจริง พอดีไม่รู้จะอ่านเรื่องไรดีแล้วพอดีเห็นมีคนแนะนำกันก็เลยเข้ามาอ่าน
อย่างแรกเลยคือดูตอนจบก่อนว่าไปได้สวยไหม สรุป โอเคแฮปปี้แอนดิ้ง
เลยเข้ามาอ่าน ฮ่าๆๆ..
เมื่อคืนเล่นไปถึงตีสองครึ่ง สรุปไม่ได้ไปเรียนตอนเช้า ดีนะนี่ถ้าคอมไม่แฮงค์ก่อนก็คงหกโมงเช้าพอดี
วันนี้เนตแม่งเน่าอีกเลยต้องมานั่งก๊อปที่ร้านเนตไปอ่าน งืมๆอนาตตต ตัวเอง.
เห็นว่าจบแล้ว และก็จบรักกันรักกันด้วย ก็เลยมาเม้นก่อน
ไงก็รอตอนพิเศษนะค่ะ
ขอออกความคิดเห็นหน่อยนะ ที่จริงไม่อยากออกไรมากหรอกเพราะต่างคนต่างความคิด ความคิดที่จะชอบจะเกลียดใครอะไรมันก็ต่างกันออกไปอะนะ
แต่มองสองมุมนี่ยังอ่านไม่จบนะแต่คืออ่านคอมเม้นของคนอื่นบ้าง ดูๆแล้วเรื่องมันชักแบบว่าละครมากๆอะ คือยิ่งกว่าละครอีกมั้ง..
โซ่ก็เหมือนจะไม่พูดให้เคลียร์ไปเลยว่าที่หายไปสิบสองปีมันเพราะอะไรบ้าง และอะไรบ้างที่เราเคยเจอมาเมื่อสิบสองปีที่แล้ว
ส่วนไอ้คุณเสือมันก็เหี้ยได้ใจมากๆอะ คือรักมากเหี้ยมาก ว่างั้น.. คือจะอะไรไม่อะไร ที่จริงไอ้พวกมักมากมันจะชอบเห็นแก่ตัวอย่างนี้แหละนะ แต่คือมันก็รักโซ่แต่แม่งมันเสือกไม่กระจ่าง สงสัยตอนนั้นมันช่วงวัยรุ่นนะ ความต้องการยังเยอะอยู่
อืมแต่จบไปได้สวยก็ดีแล้ว ขอให้รักกันนานๆนะค่ะ
งืมๆ อยากคุยกับพี่โซ่อะ ขอเมลหน่อยได้ป่ะ
หิหิ กร๊ากกก
ไปแระ
ชะแวบๆ
