หัวข้อ: (story)อย่าหวังว่าจะได้ทำร้ายกูอีก the end

[SoN]

^^

[*SparklinG*]

+1 ให้กับความเข้าใจซึ่งกันและกันสักทีคะ ดีใจด้วย เย้ๆๆ

(แอบเสียใจเล็กน้อย จะจบแล้วเหรอ    แต่ก็ดีใจที่เรื่องร้ายๆไม่เกิดขึ้น ^__^ )

[pipechan]

จะจบแล้วหรอออออ 

[Loidelohm]

Jason ครับ มีแต่คนไม่อยากให้จบอ่ะครับ เอาอย่างนี้ได้มั้ยครับ
ในเมื่อขึ้นหัวเป็นเรื่องเล่า ก็เล่ามันไปเรื่อยๆไม่ได้เหรอ
ไม่อยากให้จบอ่ะ อยากฟัง อยากรับรู้ อยากอ่านทุกๆวันอ่ะ
อยากติดตามความเป็นไปด้วย
นะคร้าบบบบบบบบบบ
เอาเรื่องในชีวิตจริงมาเล่าให้ฟังก็ได้ครับ
หรือเอาฝั่งพี่เสือมาเล่าก็ได้เน้อออออออออออ
ที่เสนอมาทั้งหมดนี่ ก็เหตุผลเดียวอ่ะครับ ไม่อยากให้จบ
อยากอ่านไปเรื่อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่รู้จะสมหวังมั้ยนะครับ ฝากพิจารณาหน่อยน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

[ï_Kiss_U♥]

เซงเลยยย จะจบแล้ว
ขอตอนพิเศษ ด้วยน้า
+1 

[Sith]

จะแฮปปี้จิงเป่า รอดูตอนต่อปาย

[cavalli]

เป็นกำลังใจไห้ทั้งคู่เรยยยยย



ขอไห้สมหวัง กันจริงๆๆๆ น่ะ



 

[panpan]

หวังว่าคงไม่มีอะไรพลิกอีกนะ  อ่านเรื่องนี้แล้วลุ้นตลอดเลยอ่ะ
ถ้าจะจบจริงๆ ก็อย่าลืมแวะมาส่งข่าวบ้างนะ

[basza2x]

มาให้กำลังใจค้าบบบบบบบบ

ตอนสุดท้ายแล้วหรอ ติดตามมมมา ทุกตอนเลยยย

อิอิ   เปนเรื่องที่น่าจดจำ อีกเรื่องเลยย

ได้ข้อคิดอาไรๆ เยอะ ๆๆ ขอบคุนค้าบบบบ   

[boboaje]

 . .ถ้าพูดกันให้รู้เรื่องตั้งแต่แรกคงไม่เข้าใจผิดกันหรอกค่ะ  .. เข้าใจกันซะที ..รอโบกมือลาวันนี้ค่ะ  . . อย่าลืมตอนพิเศษ

เป็นการให้รางวัลนักอ่านยอดเยี่ยมอย่างพวกเรานะคะ .. 

[Dee^daY]

เข้าใจกันสะที..ทุกเรื่องคงจบอย่างเรียบร้อย

และก็รอตอนสุดท้าย..อย่างใจจริง

[StillLoveThem]

 ...ดีใจด้วยที่มีแววว่าจะจบแบบ..มีความสุข
...แต่ถ้าจบแบบมีความสุข แสดงว่าปัจจุบัน..อยู่ด้วยกันละสิ
...ตั้งแต่น้องJason เล่าเรื่องมาไม่เคยพูดถึง ..พี่เสือเลย..ใจร้ายนะเนี่ย
...ถ้าจะจบจริงๆๆ ขอตอนพิเศษ ณ.อดีต และ ปัจจุบันด้วยนะ อยากอ่าน
...แต่ก็กลัวๆๆ นะเนี่ย...อย่าให้เกิดเหตุการณ์..ฟ้าใส..ก่อน..ฝนตก ละกัน
...ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆๆ ก็รับได้จ้า..เพราะมันเป็นเรื่องจริงที่เกิดกับคนสองคนเนอะ...

[luvY]

  ดีใจที่เข้าใจกันแล้ว

วันนี้จะโบกมือลาแล้วหรอ

ไม่อยากให้จบเลย มีตอนพิเศษมั้ยคะ หรือเล่าไปเรื่อยๆ

ถามว่า ณ ตอนนี้พี่เสือกะน้องโซ่ แฮปปี้และอยู่ด้วยกันใช่มั้ยคะ 

[litlittledragon]

ไม่ได้เข้ามาอ่านคืนเดียว เกือบหาไม่เจอ ทุกคนฝากข้อความไว้เยอะมาก

ผมเลยมาร่วมเป็นกำลังใจให้พี่โซ่ด้วยอีกคน

หลังจากนี้เรื่องระหว่างพี่โซ่กับพี่เสือคงดีขึ้นแล้วล่ะเนอะ

[[Y][MAN]]

ใจหายจังคับ

[RN]

ตามมาอ่านแล้ววววว
:monkeysad:น้ำตาพี่เสือ อยากจะเข้าไปช่วยซับ
แอร๊ยยย  หวังว่าจะได้มีความสุข กันซะที มีอะไรก้คุยกัน ดีแล้ว 

[Cloud~]

  จะจบแล้วหรอค่ะพี่โซ่

ใจหายเลย

แต่มะเป็นไรๆ ขอให้แฮปปี้ๆนะคะ

รีเควสตอนพิเศษด้วยนะคะ

อยากรู้ว่าหลังจากนั้นจะอะไรยังไงต่อไป 

[Jason]

54 บทส่งท้าย อย่าหวังว่าจะได้ทำร้ายกูอีก

พี่เสือคลายกอดผมช้าๆ
เอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาของผมและน้ำตาของตัวเอง
“เรากลับบ้านกันเถอะ”พี่พูดพร้อมยื่นมือมาให้ผมจับ
ผมจับมือพี่เสือลุกขึ้น
แล้วเดินกลับบ้านไปพร้อมกัน
.
.
.
“พี่ดีกันตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ”ไอ้ซายน้องสาวปากหมาพูดทันทีที่เดินเข้ามาในบ้านเห็นผมกับพี่เสือนั่งดูทีวีกันอยู่
“เมื่อเย็น”ไอ้พี่เสือก็เสือกตอบกลับไปทันที
“ซ้อมเหนื่อยมั้ย”พี่เสือชวนน้องผมคุยต่อ
“นิดนึง แต่หายล่ะ เห็นพี่ตัวเองคืนดีกะแฟน”ไอ้นี่ชักเอาใหญ่
“เงียบไปเลย ไอ้ซาย กินข้าวมายัง”ผมต้องรีบเบรกครับ
“กินแล้ว พี่เสือเล่าฟังหน่อยง้อยังงัย”ไอ้น้องเวร
“พี่ก็ บลาๆๆๆ”ไอ้พี่เสือรีบลุกเดินเข้าไปเล่าให้ไอ้ซายฟัง
ผมจะทำอะไรล่ะครับก็ได้แต่มองพี่เสือที่คุยกับซายอย่างออกรสแล้วเดินเลี่ยงออกมานั่งมองดาวอยู่หน้าบ้าน
.พร้อมคิดย้อนกลับไปในอดีต
คิดถึงเรื่องราวที่ผมผ่านมาทั้งหมดในชีวิต
..วันที่ผมต้องเดินเข้าไปในรร.ประจำแห่งนั้น..
..วันที่ผมเจอพี่เสือกำลังมีอะไรกับผู้หญิงที่ห้องน้ำของหอ.. และนั้นคือจุดเริ่มต้นทั้งหมด
..วันที่พี่เสือเข้ามาในชีวิต
..วันที่เรื่องต่างๆเข้ามา การเข้าใจผิด ไม่ไว้ใจ เชื่อใจ และหักหลังกัน...
...จนวันที่ผมทิ้งทุกอย่างไว้ที่รร.และก้าวออกมา...
..และก็มาถึงวันที่ทุกอย่างกลับมาอีกครั้ง...
...วันที่ผมกลับมาเจอกับอดีต และเรื่องราวในอดีตก็หมุนเวียนเข้ามา ...
...วันที่พี่ชาติและพี่อรเข้ามาในชีวิต..และก็สร้างเรื่องวุ่นวายและความทุกข์ใจให้ผม
...วันที่ผมตัดสินใจ ยกโทษและให้อภัยทุกอย่างกับพี่เสือ และบอกกับตัวเองได้เต็มปากว่ารักพี่เสือ...
...วันที่ผมพ่ายต่อ ความคิดตัวเอง พ่ายต่อความระแวง และพ่ายต่อตัวเอง...
...วันที่พี่กลับเข้ามาอีกครั้ง..วันที่ผมเข้าใจตัวเอง...ว่ายังงัยผมก็ไม่สามารถโกรธผู้ชายคนนี้ และหยุดรักเค้าได้...

“มานั่งอยู่นี่เอง”เสียงคนที่ผมนั่งคิดถึงอยู่ เดินเข้ามาพร้อมนั่งลงข้างๆผม
“อากาศเริ่มหนาวแล้ว มานั่งอะไรอยู่นี่”พี่เสือพูดพร้อม ยื่นเสื้อกันหนาวและใส่ให้ผม
“คิดอะไรอยู่ครับ”พี่เสือพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูอุ่นใจ
ตอนนั้นผมไม่สามารถเปล่งเสียงอะไรออกจากปากได้แม้แต่คำเดียว
ทำได้เพียงอย่างเดียวคือส่งยิ้มไป
พี่เสือเอื้อมมือดึงผมเอาไปกอดเบาๆ
“พี่รักโซ่นะครับ”พี่เสือพูดออกมาเบาๆ แต่ผมก็ได้ยินและรับรู้ได้
“พี่ยอมรับว่าครั้งแรกที่พี่เจอโซ่ วันที่นายอยู่ดีๆก็เปิดประตูเข้าไปเจอพี่กับทราย ตอนแรกพี่รู้สึกแค่ว่าโซ่เหมือนคนที่พี่เคยทำไม่ดีไว้ พี่เลยต้องการจะทำดีเพื่อชดเชยความผิดที่พี่เคยทำลงไปกับเด็กคนนั้น พี่ยอมรับกับแดนที่พี่ทำลงไปเพราะความสนุก และแรงยุจากเพื่อน พี่รู้สึกผิดกับสิ่งที่พี่ทำลงไปและพี่ก็ไม่มีโอกาสที่จะได้แก้ตัวกับเค้า จนพี่มาเจอโซ่ โซ่ช่างเหมือนกันแดนไม่มีผิด แต่เมื่อวันเวลาผ่านไป โซ่กลับกลายเป็นคนที่ไม่เหมือนแดนแม้แต่นิด โซ่คือโซ่ โซ่คือคนที่ทำพี่รู้สึกไม่เหมือนกับคน รู้สึกห่วง รู้สึงหวง และหึงเวลาเห็นโซ่สนิทสนมกับคนอื่น พี่อยากเก็บโซ่ไว้คนเดียว แต่เมื่อทุกอย่างที่พี่ทำลงไป มันเป็นเหมือนการทำร้ายโซ่ไปในตัว เพราะพี่เองก็กลัวกับความรู้สึกของตัวเอง พี่เองก็ไม่แน่ใจในความรู้สึกของตัวเอง
จนวันที่โซ่หายไป วันนั้น เป็นวันที่พี่พูดและบอกกับตัวเองว่า พี่คงอยู่ไม่ได้แน่ๆถ้าพี่ไม่มีโซ่อยู่ พี่ได้แต่เฝ้ามองดูเตียงนอนของโซ่ ว่าเมื่อไหร่โซ่จะกลับมานอนที่นี่อีกครั้ง เมื่อไหร่โซ่จะกลับมาหาพี่ และกลับมาให้พี่ได้แก้ตัวอีกครั้ง...แต่เมื่อเวลาผ่านไปจนจบเทอม ก็ไม่มีวี่แววของโซ่อยู่เลย พี่จบม.สามจากที่นั้น พี่ก็ตัดสินใจ ไปเรียนม.ปลายให้ไกลจากรร.เดิมให้มากที่สุด เพราะพี่ไม่ต้องการบรรยากาศเดิม ความรู้สึกเดิมๆ พี่ต้องการจะลืมโซ่ ... พี่เองก็พยายามหนีและตัดทุกอย่างที่พี่จะทำได้ จนกระทั้งพี่ขึ้นปีสาม พ่อพี่ได้มีโอกาศไปงานวันเกิดพ่อโซ่ที่บ้านโซ่ วันนั้นเป็นวันที่พี่รู้ตัวเองว่า ถึงมันจะผ่านไปยังงัย พี่ก็ไม่สามารถลืมโซ่ได้ ภาพของโซ่ที่ถ่ายคู่กับเพื่อนๆที่นี่.... ภาพของโซ่ที่ยื่นกินไอติม..... ภาพของโซ่ที่ยืนกอดคอกับพ่อกับแม่ตัวเอง..... ภาพของโซ่ที่ถ่ายที่บ้านหลังนี่....มันทำเอาภาพเก่า ความรู้สึกเดิมๆ หมุนย้อนกลับมาอีกครั้ง และนั้นมันทำให้พี่รู้สึกกับตัวเองมากขึ้น ว่าพี่ขาดโซ่ไม่ได้และไม่สามารถลืมโซ่ได้จริงๆ...พี่เฝ้าเอาแต่ถามถึงโซ่กับพ่อของโซ่ และนั้นมันก็พอทำให้พี่อยู่ต่อไปได้ในแต่ละวัน..แค่ได้ฟังเรื่องของโซ่ แค่ได้รู้เรื่องราวของโซ่ นั้นมันก็พอทำให้พี่พอจะมีชีวิตอยู่ต่อได้...”
“พี่ไม่ต้องพูดแล้ว..ผมเองก็รักพี่...ผมรักพี่มาก และพี่ห้ามทิ้งผมไปไหนนะ”ผมพูดพร้อมสวมกอดพี่เสือให้แน่นขึ้น
“ขอบคุณครับ ขอบคุณครับโซ่”พี่เสือพูดพร้อมกอดกำชับผมแน่นขึ้น
“เรากลับบ้านเรากันนะโซ่ กลับเมืองไทยนะโซ่”พี่เสือพูดเบาๆ
“แต่ผมต้องเรียน”ใช่ความรับผิดชอบของผม
“ถ้างั้นพี่ก็จะรอโซ่ รอจนกว่าโซ่จะจบแล้วกลับมาหาพี่อีกครั้ง”พี่เสือพูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้าลง
“แต่ว่า...”
“ไม่มีแต่ครับโซ่...พี่ไม่อยากให้ความรักของพี่ ทำให้โซ่มาขัดความเจริญก้าวหน้าของโซ่”พี่เสือพูดพร้อมคลายกอดผม
“เข้าไปนอนกันเถอะ แล้วพรุ่งนี้พาพี่เที่ยวหน่อยนะ”พี่เสือพูดพร้อมลุกขึ้นแล้วจับมือผมเดินเข้าบ้านไปด้วยกัน
.
.
.
.
คืนนั้นทั้งคืนผมนอนคิดเรื่องราวทั้งหมด
ที่พี่เสือพูดให้ฟังและการตัดสินใจครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตครั้งนี้
เรียน หรือ รัก
.
.
และผมก็ได้ข้อสรุปของหัวใจ ก่อนที่จะเผลอหลับไป
.
.
.


บทสรุป ตอนที่ 55 จะมาคืนนี้แน่นอน

[IZE]

 

ซึ้งๆๆๆๆๆ

อ่านแล้วอบอุ่นใจจัง

[broke-back]

อ่านแล้ว....อิ่มใจจัง
อิ่มกับความรักของพี่เสือ กะ น้องโซ่

  ขอบคุณมากมายครับ Jason  

อ้อลืม....ขอซักสองจุ๊บนะคับ  โซ่    พี่เสือ ฮ่าฮ่า สบายใจ เอิ้ก

[mecon]

 
พี่เสือทำซึ้งอ่ะ เฮ้อ นั่งมองเตียงนอนเหรอ คนบร้าๆๆๆๆ
น่าสงสารเนอะ แต่คิดว่าในเวลานั้นโซ่ก็คงไม่ต่างหรอก
ชีวิตเด็กคนนึงนะพี่เสือมันก็เปลี่ยนไปเพราะพฤติกรรมของพี่
เพราะสิ่งที่พี่ทำ เพราะสิ่งที่พี่บอกเค้าไว้เช่นกันนะ
"วันนั้นเป็นวันที่พี่รู้ตัวเองว่า ถึงมันจะผ่านไปยังงัย พี่ก็ไม่สามารถลืมโซ่ได้
ภาพของโซ่ที่ถ่ายคู่กับเพื่อนๆที่นี่.... ภาพของโซ่ที่ยื่นกินไอติม.....
ภาพของโซ่ที่ยืนกอดคอกับพ่อกับแม่ตัวเอง..... ภาพของโซ่ที่ถ่ายที่บ้านหลังนี่....
มันทำเอาภาพเก่า ความรู้สึกเดิมๆ หมุนย้อนกลับมาอีกครั้ง
และนั้นมันทำให้พี่รู้สึกกับตัวเองมากขึ้น ว่าพี่ขาดโซ่ไม่ได้และไม่สามารถลืมโซ่ได้จริงๆ"
>> ซึ้งอ่ะ ไม่ไหวแล้วอิพี่เสือ พูดแค่นี้น้ำตาก็รื้นแล้วอ่ะ 
ดีจังนะ ต้องให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ความรู้สึกและหัวใจตัวเอง แต่อย่างน้อย
มันก็ไม่สูญเปล่าสินะ ก็คนที่เฝ้ารอคอยตอนนี้ก็กลับสู่อ้อมกอดอีกครั้งแล้วไง
รักโซ่และทำดีกับโซ่ให้มากๆนะี่พี่เสือ อดีตที่แล้วมาก็ช่างมัน มาเริ่มนับหนึ่งกันใหม่ดีกว่า
เริ่มนับหนึ่ง เริ่มต้นกับคำว่า "เรา" กันใหม่นะพี่เสือ ฮิ้วววววคุณพ่อทางโน้นก็ใช้อภัยผู้ร้ายกลับใจ
เอ้ย คนดีกลับใจแล้น 555

ส่วนโซ่ตอนนี้ก็ต้องตัดสินใจอีกนะคะว่าจะเรียน หรือว่า จะตามแฟนกลับบ้าน ฮิ้ววววววววววววววววววว
จริงๆเรียนเนี่ย เมื่อไหร่ก็เรียนได้เนอะ 555555 (คนอ่านแกรไม่ค่อยเลย)

จะรอติดตามเฝ้าทู้โซ่คืนนี้นะคะ ใจหายอ่ะไม่อยากให้จบเลย

ร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกโซ่ที่เป็นโซ่คะ

ปล.ในที่สุด ซอ โซ่ ก็ล่ามเสือได้แล้วสินะคะ 

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

อ๊าากก ซึ้ง 

[Soulmate]

เลือก"รัก"แหงเลย
เพราะพี่โซ่ยังคิดวิทยานิพนธ์ไม่ออก 

[basza2x]

เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แอบซึ้งมากมายยยยยยยยยยยยยยยยย เห้ออออ

เปนกำลังใจให้น่ะ

[ranaways]

พี่เสือรักโซ่มากเลยนะเนี่ย

ถึงทำขนาดนี้ได้

[Turn_righT]

เย้!!! จะมีความสุขกันซะทีนะคู่นี้
อยากจะรู้ซะแล้วว่าโซ่จะเลือกอะไร???

+1 ก่อนจบ..ข้อหาปั่นหัวเราจนมึนไปหมด...ฮ่าๆๆ 

[woradach]

ดีใจจังเลยที่มีความสุข และสามารถเข้าใจกันได้ซักทีในตอนสุดท้าย ยังไงก็ขอให้รักกันนานๆ รักกันตลอดไป   

[gdragon]

เห็นมีความสุขก็สุขใจไปด้วย


 
(แต่บอกอย่างลึก ๆ ว่าชอบอ่านตอนมีปัญหามากกว่า อุ๊ย โรคจิตจังนะเรา หุหุ)



ขอให้มีความสุขมากๆ นะครับ

[sonicboy]

ซึ้งมากมาย ครับ

ในที่สุดก้อ มีความสุขกันซะที

[alterlyx]

เฮ้อออ ... สุดท้ายก็ดีใจกับคุณโซ่มากเลย ที่ลงเอยกันด้วยดี
แต่เราก็แอบเคืองพี่เสือตลอด ... ไม่ชอบคนโกหกมากๆอ่ะ
ถึงจะ เจ้าอารมณ์ ก็เรื่องเล็กน๊า ... แต่โกหกบ่อยๆนี่ไม่ไหวเลย
ถ้าเป็นเราน๊า ... เราอยากให้บอกก่อนว่าคิดอะไร จะทำอะไร ... แล้วค่อยไปนัดเจอพี่อร ... ทำนองนี้อ่ะ

แต่เวลาผ่านมาขนาดนี้ แล้วหัวใจพี่เสือยังมั่นคง ไม่เปลี่ยนแปลง ก็ซาบซึ้งมากมาย