(story)อย่าหวังว่าจะได้ทำร้ายกูอีก the end
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: (story)อย่าหวังว่าจะได้ทำร้ายกูอีก the end  (อ่าน 929901 ครั้ง)

subaru

  • บุคคลทั่วไป
ไอ้พี่เสือนี่เลวเสมอต้นเสมอปลายดีจริง ๆ :z3:

ออฟไลน์ mist

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4505
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +263/-3

C2U

  • บุคคลทั่วไป
มาให้กำลังใจ น้องโซ่   :L2:

เรื่องมันผ่านไปแล้ว  เข้มแข็งนะคับ 




ออฟไลน์ Dee^daY

  • ไม่เคย ทำให้ใครเดือดร้อน
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4060
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +330/-6
บางครั้งการไว้ใจก็ไม่ได้ทำให้ความเชื่อใจของเรามากขึ้น

ฉนั้นอย่าทำผิดสัญญาไม่ว่าใครก็ใคร..เพราะบางคนยึดถือความสัญญาเป็นสำคัญ

โปรดให้ความสำคัญกับสัญญากันบ้าง

ออฟไลน์ ● MaYa~Boy ●

  • ฉันมันคนขี้อิจฉา
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3998
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-2
งงมากเลยอ่ะ

เกิดอะไรขึ้นอีกเนี่ย


ออฟไลน์ StillLoveThem

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +295/-10
 :กอด1:...เรื่องที่มันเกิดขึ้นซ้ำๆๆ คำพูด การแสดงที่เปลี่ยนไป มันคงไม่ต้องถามเหตุผลแล้วมั้งว่า..ทำไม
...การที่ตัดสินใจในตอนนั้น คงเป็นการตัดสินใจ..ที่ดีที่สุด..แล้วละ
...นี่คงเป็น..ความทรงจำที่ดีๆๆ..ถึงแม้ มีแววว่าจะ..จบไม่สวย
...แต่เป็นเหตุการณ์หนึ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต น้องJason และยากที่จะลืม
...ถึงได้เรียบเรียงออกมาเป็น เรื่องเล่า ให้พวกเราได้อ่าน
...ขอบคุณมาก ชีวิตหลังเกิดเหตุการณ์ คงทำให้เข้มแข็งขึ้น
...เป็นกำลังใจให้นะ
 :กอด1:

[D]a[D]a [T]oo[N]

  • บุคคลทั่วไป
พี่เสือนี่ นิสัยสุดๆไปเลยนะเนี่ย

อธิบายไม่ถูกจริงๆอ่ะ

ออฟไลน์ boboaje

  • ไม่ชอบหวาน ชอบครบรส
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2178
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +101/-4

 .  ..ว่าแล้วเชียวค่ะ อยากรุ้จังว่าพี่เสือ เขาต้องการอะไรกันแน่ . . ทำไมถึงทำอย่างนี้อ่ะ  . .ไม่เข้าใจ แต่ก็ไม่ตกใจมากนะคะ

เหมือนมันรู้ๆ โดยเนื้อเรื่องเองค่ะ แต่ใจจริงอยากให้พี่โซ่มีความสุขนะคะ  . .  :กอด1: พี่โซ่ต้องมีความสุขมากๆ นะคะ . .

ถ้ามันเป็นของๆ เค้าก็ให้เค้าไปถ้าเค้าอยากได้ อยุ่คนเดียวสบายใจจะแย่ 5555 +  :laugh:เราต้องหัวเราะอย่างมีชัยค่ะ ...

ออฟไลน์ Turn_righT

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 492
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
อยากให้เป็นอย่างชื่อเรื่อง...ไม่อยากให้ใครมาทำร้ายนู๋โซ่อีก
ไม่ว่าจะเป็นตัวโซ่เอง  พี่เสือ  ยัยอร ชาติ  หรือใครๆ
อ่านแล้วอิน  อินแล้วเครียด  ต่อด้วยเศร้า   :monkeysad:

ขอบคุณไรท์เตอร์ที่เอามาให้อ่านจ้า  :3123:

ออฟไลน์ LEO

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 924
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +366/-3

...มันเหมือนการที่เราแต่เรื่องร้ายๆเดิม...จนเรารับไม่ไหว...มันฟางเส้นสุดท้าย (เพลง หนักเกินไปแล้ว)
... " เหนื่อยล้ามาเท่าไร  หัวใจต้องสู้มา
      ร้อยพันปัญหา  ต้องสะสางไป
     ได้แต่หว้งไว้ว่าเธอ  จะช่วยผ่อน  ช่วยคลาย
     แล้วเธอกลับกลาย  กลับทำปัญหา
    หนักเกินไปแล้ว  เกินจะแบก
    แบกมันไว้จนเต็มบ่า  รับเธอเข้ามา
   เธอกลับเหมือน  ฟางเส้นสุดท้าย  ที่มันหนัก
   ใจฉันทานไม่อยู่
   ไม่อยากเห็น  ไม่อยากรู้
   หมดแรงจะทำเรื่องใด   หมอแล้วกำลังใจ"
...ถึงพี่เสือมันจะไม่เป็นอย่างที่ทุกคนตัดสิน...แต่คำพูดกับการกระทำมันไม่ตรง
...แล้วมีเหตุผลอะไรที่จะต้องเชื่อมันอีก...เข้าใจการตัดสินใจของโซ่ครับ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






mecon

  • บุคคลทั่วไป
แวะมาให้กำลังใจโซ่คะ
อยากให้โซ่ได้ไปในที่ใหม่ๆ
เปลี่ยนสภาพแวดล้อมจิตใจจะได้รู้สึกดีขึ้น
แวะไปพักใจ พักสติ จะได้เพิ่ิมพลังใจให้กับตัวเองนะคะ
จะได้เข้มแข็งทั้งกายและใจ
 :L2: :man1: รักโซ่จัง สู้ๆคะ

ออฟไลน์ cavalli

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5358
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-19
แม้ว่าในวันนี้มีน้ำตา ฉันจะข่มมันไห้ไหลอยู่ข้างใน



ความฝัน นั้นจบไป แต่ยังเหลือ


ตัวฉัน



อดทนและบอกใจ จะไม่ยอมหมดหวัง



 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:




clubza

  • บุคคลทั่วไป
ไม่ว่าความจริงจะเป็นอย่างไร
ขอมอบโล่เจ้าแห่งความโง่ให้
เขาเลยครับไม่ว่าเรื่องไปดูหนัง
เรื่องตวาดทั้งที่อยุ่ในหนัง
อย่างนี้หาแฟนใหม่ง่ายกว่า
เจ็บกับการกระทำของเขามากี่ครั้ง
ทั้งตั้งใจไม่ได้ตั้งใจ
ถ้าผมเป็นพ่อพี่โซ่นะถ้าพี่เสือมา
ที่บ้านนะจะไม่มองหน้าพูดคุยด้วย
ยกเลิกการทำธุระกิจทุกอย่าง
ไม่ว่าเขาเคยช่วยชิวิดมาก็ตาม
แต่สิ่งที่เขาทำกะพี่โซ่ถือว่าพี่โซ่ตอบแทน
ไปหมดแล้วกัน :z6: :beat: :o12:

ออฟไลน์ Resonance

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 364
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
งงมากกกกก  พี่เสือแกคิดไรอยู่อ่ะ


speedboy

  • บุคคลทั่วไป
เมื่อกี้เนี่ยยังรักกันอยู่เลย......มันอะไรกันอีกละเนี่ย.


โอ้ยเครียดแทนโว้ย


สู้ๆนะคร้าบ..........จะถอยหนีไปไหน......กลับมาสู้นะคร้าบ


 :oni2: :oni2: :oni2:

ออฟไลน์ zandwizz

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2245
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +148/-7

sNow

  • บุคคลทั่วไป
 :a5: :a5: :a5:

เอ่อ ไม่ได้เข้ามาเล้าเสียนาน

อ่านเนื้อเรื่องแล้วอึ้งทึ่งจริงๆ

ตกลงมันยังไงกันแน่นี่ :serius2:

นึกว่าจะสมหวังหวานกันแล้วเชียว นี่มันอะไรกัน

สู้ๆต่อไปนะคะพี่โซ่

รอลุ้นตอนจบอยู่ดี

พี่เสือนี่น่านักขอสักนิด :beat:(เจ็บจนเริ่มชินแล้วกับผช.คนนี้)

ออฟไลน์ warin

  • รถไฟขบวนนั้น ได้แล่นผ่านไปแล้ว
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1937
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +60/-1
    • -
อ่านแล้วไม่รู้จะเม้นท์อะไรอ่ะ  เพราะว่าอึ้งอ่ะ
เอาเป็นว่าเป็นกำลังใจให้แล้วกันเนอะ  และเข้าใจในการกระทำของโซ่นะจ๊ะ
 :L2:

ออฟไลน์ OitJi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1012
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-1
ทำไมทำงี้เนี่ย แย่จริงๆเลย โซ่สู้ๆนะ :m15:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






hene2526

  • บุคคลทั่วไป

sonicboy

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ TKaomy

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 2
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
อ่านมานาน อดไม่ได้ เป็นกำลังใจให้นะโซ่

Jason

  • บุคคลทั่วไป
52/2 บทสรุปของการเดินทางครั้งนี้

เวลาผ่านไป หนึ่งเดือนเต็ม
ผมเริ่มเรียน Ph.d ไปได้ สองอาทิตย์แล้ว
การเรียนเอก ง่ายกว่าที่ผมคิด เพราะผมไม่ค่อยมีเรียนในชั้นเรียนเท่าไหร่
ส่วนใหญ่ก็จะคุยกับ Professor เรื่องวิทยานิพนธ์มากกว่า และผมเองก็ยังไม่มีไอเดียที่จะทำซักเท่าไร่
.
.
หนึ่งเดือนที่ผ่านมา ผมตัดการติดต่อจากเมืองไทยทั้งหมด
ถ้าพ่อกับแม่จะคุยกับผม ก็ต้องโทรหาน้องสาวผม
เพราะผมไม่อยากได้รับการติดต่อจากใครทั้งนั้น เพราะนั้นมันจะทำให้ผม
เจ็บขึ้นอีก
ผมไม่อยากได้ยินชื่อ ไม่อยากได้ยินข่าว เกี่ยวกับเค้าคนนั้น
ในเมื่อคิดจะตัด..มันก็ต้องตัดให้ขาดครับ
.
.
ตื่นขึ้นมาวันนี้ ความรู้สึกเดิมๆกลับมาอีกครั้ง
ทำไมผมต้องนับวันนับคืนที่ผ่านไปแต่ละวัน
วันนี้ก็ครบหนึ่งเดือนพอดี
ผมพยายามสลัดความคิดทั้งหมดทิ้งออกไปกับสายน้ำที่ไหลผ่านร่างผมอยู่ตอนนี้
วันนี้ผมมีนัดกับProfessor เพื่อคุยเรื่องวิทยานิพนธ์ที่จะต้องทำ
“ไอ้ซาย อยู่ไหนว่ะ”ผมแหกปากทันทีที่ออกมาจากห้องนอน
ไม่มีเสียงตอบกลับมา สงสัยมันคงไปเรียนแล้ว
ผมก็รีบพาตัวเองลงมาข้างล่างของบ้าน เพื่อจะได้หาอะไรกิน
ระหว่างผมเดินผ่านห้องนั่งเล่นเข้าไปห้องครัวก็เจอกับอาหารเข้าวางเต็มโต๊ะ
“แปลกแหะ ไอ้น้องสาวตัวดี ร้อยวันพันปีไม่เคยทำอาหาร”ผมนึกในใจ
ว่าแล้วก็จัดแจงตัวเองกินอาหารที่วางบนโต๊ะอย่างเต็มคราบ
“เอาอะไรเพิ่มมั้ย”เสียงปริศนาดังขึ้น ในขณะที่ผมเพิ่งกินตักใส้กรอกเข้าปากไป
“ใครอ่ะ”ผมถามกลับไป พร้อมมองรอบตัวก็ไม่เจอกับเจ้าเสียงปริศนา
ผมรีบเดินเข้าไปดูในครัว แต่ก็ไม่เจอใคร
หรือว่าหูฝาดว่ะ คิดได้อย่างนั้นก็กลับมานั่งกินข้าวต่อ
“อร่อยมั้ย”เสียงเดิมดังขึ้น แถมเป็นเสียงที่ผมคุ้นเหลือเกิน
นี่กูเพี้ยนหนัก ถึงขั้นได้หูฝาดได้ยินเสียงมันเลยหรอเนี้ย
ผมก็ได้แต่ส่ายหัวสลัดไล่ความฟุ้งซ่านออกไป
ชักกินไม่ลงแล้ว
“คิดถึงจังเลย”ควาวนี้ ทั้งภาพและเสียงมาครบ
ไอ้พี่เสือเดินเข้ามานั่งลงข้างๆผม พร้อมดึงผมเข้าไปกอด
...มันเป็นไปได้ยังงัย...
...มันมาได้ยังงัย...
...นี่มันอะไร....
“หนีพี่มาทำไม”มันพูดต่อ คำพูดของมันดึงเอาสติผมที่ล่องลอยออกไปกลับมา
“ปล่อย”ผมพูดพร้อมดันมันออกจากผม
“โซ่ โซ่เข้าใจพี่ผิดอยู่นะ โซ่ต้องฟังพี่อธิบาย”มันพูดต่อ พร้อมขยับเข้ามาใกล้ๆผม
“ผมไม่ฟัง ผมฟังมากแล้ว”ผมพูดพร้อมกับรีบเดินหนีออกมาจากตรงนั้น
“โซ่ โซ่ต้องฟังพี่อธิบายนะ”มันพูดพร้อมเดินตามผม
“หยุดอยู่ตรงนั้น อย่าเดินเข้ามา”ผมพูดพร้อมชี้หน้ามัน
ได้ผลมันหยุดชะงัก
“ผมหวังว่ากลับมา จะไม่เจอพี่อยู่ที่นี้อีก”ผมพูดพร้อมเดินออกมาจากบ้าน
นี่มันเรื่องบ้าอะไรว่ะเนี้ย
มันตามมาหาผมถึงที่นี้เลยหรอ
ไม่ได้โซ่ มึงจะอ่อนแออีกไม่ได้
มันทำกับมึงไว้เจ็บมาก
มึงต้องจำไว้
.
.
ผมรีบเดินขึ้นBus โดยไม่แม้แต่สนใจเสียงเรียกของมัน
มันจะตามผมมาอีกทำไม
มันต้องการอะไรจากผมอีก
.
.
.
ผมรีบกดโทรศัพท์ไปหาน้องสาวของผมทันที
“ซาย ซายปล่อยมันเข้ามาในบ้านหรอ”ผมพูดใส่น้องสาวทันที
“พี่โซ่พูดอะไร ซายงง”น้องสาวตอบกลับมา
“ก็เราปล่อยใครเข้ามาในบ้านล่ะ มันเข้ามาได้ยังงัย”ผมพูดต่อ
“อ้อ พี่เสือ ก็เค้าบอกว่าเป็นแฟนพี่ ซายก็เลยให้เข้าบ้าน แถมอีกอย่างพ่อก็บอกซายไว้แล้วด้วย ว่าให้พี่เค้าเข้าบ้านและให้ไปนอนห้องพ่อ”น้องสาวตัวดีพูดต่อ
“พ่อเป็นคนบอกซายหรอ”ข้อนี้ผมสงสัยสุดๆ
“ค่ะ”น้องสาวผมตอบกลับทันที
“แล้วซายรู้เรื่องนี้นายรึยัง”
“อาทิตย์นึงได้มั้ง”
“แล้วทำไมไม่บอกพี่”
“ก็พี่บอกเองว่า เรื่องจากเมืองไทยไม่ต้องบอกพี่ ยกเว้นเรื่องครอบครัวเรา..แค่นี้ก่อนนะ ซายเข้าเรียนก่อน”แล้วน้องผมก็กดวางสาย พร้อมทิ้งข้อสงสัยไว้ให้ผมไปคิดต่อ
.
.
.
วันนี้ผมไม่มีสมาธิที่จะคุยงานกับ Professor จนโดยดุไปหลายรอบ แถมยังโดยไล่กลับบ้านอีก
มันนี้ตัวซวย ซวยชะมัด
มันจะตามราวีผมไปถึงไหน
เมื่อไหร่มันจะปล่อยผมไปซะที
มันต้องการอะไรจากผมอีก
ตอนนี้ผมไม่รู้จะไปไหนดี
จะกลับบ้าน พี่เสือมันก็ต้องอยู่ที่นั้นแน่ๆ
ผมเลยบอกตัวเองให้เดินไปเรื่อยๆ
เดินไปอย่างคนไร้สติ
ได้แต่เฝ้าคิดเรื่องของพี่เสือ
ว่ามันต้องการอะไรจากผมอีกในที่สุดผมก็เดินมาจนถึง
สถานที่ที่ผมชอบมาเดินเล่นมากที่สุด The rock
พูดง่ายๆ ย่านนี้ก็เหมือนเป็นย่านเมืองเก่า ผมชอบไปนั่งใต้สพาน Sydney Harbour Bridge
แล้วก็มองออกไปในอ่าว Sydney มองออกไปสุดตา
ทำไม ทำไมน้ำตามันไหลออกมาอีกแล้ว
ความรู้สึกที่เห็นหน้าพี่เสือเมื่อกี้มันยังไม่จางหายไป
ผมตอบตัวเองไม่ถูกเหมือนกันว่า เมื่อกี้ผมรู้สึกอย่างไรกันแน่
ดีใจ..
เสียใจ..
โกรธ...
เกลียด...
ไม่อยากเจอ...
ผมไม่สามารถตอบตัวเองได้เลย ว่าผมรู้สึกยังงัย
มีสิ่งเดียวที่ผมรู้ตอนนี้คือ ความรู้สึกทั้งหมดที่ผมพยายามลืมมันตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมา
ความรู้สึกพวกนั้น มันกลับมาย้ำเตือนผมอีกครั้ง
..ตอนนี้ผมเหนื่อยเหลือเกิน...
..ตอนนี้ผม คงอ่อนแอเกินไปแล้ว...
ผมเอนกายลงกับพื้นหญ้า มองท้องฟ้า ที่พระอาทิตย์กำลังจะลาจากโลกไปอีกวัน
อุณหภูมิก็เริ่มเย็นลง จนผมต้องหยิบแจ็กเก็ตในกระเป๋าออกมาใส่
บรรยากาศต่างๆ มันทำให้ผมเหงา เหงาลง
ผมไม่เข้าใจว่าทำไมผมต้องรู้สึกเหงาอย่างนี้
คงเป็นเพราะบรรยากาศ และคงเป็นเพราะคนๆเดียวที่ผมเจอเมื่อเช้า
.
.
อากาศเริ่มเย็นลงเรื่อยๆ นี่มันจะเข้าฤดูใบไม้ร่วงแล้ว อากาศมันเลยเย็นลงได้ขนาดนี้
และมันก็เป็นบ่งบอกให้ผมกลับไปเผชิญหน้าอีกครั้ง
.

salemon

  • บุคคลทั่วไป
มีเรื่องไรกานนนนนนนนนนน :serius2:
งานนี้เคลียกันยาวน่าดู
อ่าในที่สุดก็ได้จิ้มพี่โซ่สักที

ปล.ใกล้จะจบแว้ว เศร้าจัง
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-07-2009 22:30:26 โดย salemon »

ออฟไลน์ naja

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 708
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-0
ชอบไปนั่งที่นั่นเหมือนกัน ไม่รู้ทำไม นั่งแล้วเหงา แต่ก้อชอบไปนะ

speedboy

  • บุคคลทั่วไป
ความรู้สึกกลับเข้ามา  ก็รับไว้นะคร้าบ  รับให้หมด


รับสิ่งดี รับไว้แล้วกลับมารักกันนะคร้าบ


เสือสู้ๆ  อิอิ


 :oni2: :oni2: :oni2:

ออฟไลน์ manami1155

  • ~I Still Love You~
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1750
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +99/-1
สงสารพี่โซ่อ่า  :monkeysad:
แต่พี่เสือตามมาขนาดนี้คงมีเฮกันแน่ละงานนี้

ออฟไลน์ basza2x

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-1
เค้าจาตาม โซ่มาทามไม ว่ะ

หมดเวลาแก้ตัวแล้ววววววววววววววววววววว

ออฟไลน์ Turn_righT

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 492
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
อธิบายมาพี่เสือ...เอาให้กระจ่างไปเลย
อยากให้โซ่มีความสุข... :3123:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด