หัวข้อ: (story)อย่าหวังว่าจะได้ทำร้ายกูอีก the end

[[D]a[D]a [T]oo[N]]

โหยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย นังอรก็ยังไม่เลิกราอีก

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

อร เธอมันไม่ยอมมมจบบบ 

[~•SAkurAIro•~]

เอ่ออออ จะบอกว่า ชอบตอนนี้
ตอนหลังจากที่นังอรและแม่มันออกไปแล้วอ่ะ
อบอุ่นดีอ่า ชอบๆ   

ว้า พี่โซ่จะไปอยุ่ตั้งหลายวันแนะ คิดถึงเรื่องนี้แย่เลยอ่ะ 

[Koa-ka]

สวัสดีครับ

ชีวิต ดั่ง นิยาย

ท้ายแล้วก็คบกันได้ด้วยดี
ดีใจจริงๆ เรื่องครอบครัวนั้นไม่เป็นปัญหาแต่อย่างใด เป็นเรื่องน่ายินดีที่หาได้ยากยิ่ง

ขอบคุณและจะติดตามครับ

[MIkz_hotaru]

  ปลื้มพี่เสือ รักพี่โซ่

5-15 โอ้ว สิบวัน ว่าแต่จะไปเที่ยวไหนกัน หุหุ

[Jason]

51

ตั้งแต่ที่เกิดเรื่องวันนั้น
เรื่องของพี่อรก็เงียบหายไปอีกครั้ง
มันคงจะจบลงได้แล้วล่ะเรื่องพี่อร ไอ้เรื่องที่ผ่านมา ผมก็ถือว่าผมเคยไปทำเค้าไว้เมื่อก่อน
คงถึงคราวที่ผมต้องชดใช้ และผมก็อยากจะอโหสิกรรมกับพี่อรไป
มันจะได้จบๆกันไป
...แต่มีคนเคยพูดไว้ว่า ยิ่งทะเลสงบเท่าไร พายุยิ่งจะรุนแรงเท่านั้น ...และมันคงจะจริง
“พี่เสือ เที่ยงนี้ไปกินข้าวที่ไหนดี”ผมเดินไปถามพี่เสือที่ห้องทำงานเค้า
“คงจะไม่ได้ว่ะโซ่ วันนี้พี่นัดกินข้าวกับลูกค้า”พี่เสือตอบกลับมา
“ไม่เป็นไร แล้ววันนี้พี่จะไปค้างกับผมที่บ้านมั้ย”ผมชวนพี่เสือคุยต่อ
“คงไม่อ่ะ โทษทีนะ วันนี้นายกลับบ้านเองได้มั้ย พี่กะไม่เข้ามาOffice แล้ว”พี่เสือตอบพร้อมก้มหน้าลงไปทำงานต่อ
ผมจะทำงัยได้ล่ะ
“มีอะไรอีกมั้ย”พี่เสือพูดต่อ
“ไม่มีแล้วพี่ โทษที”น้อยใจสุดๆเลยครับตอนนั้น
.
.
ผมกลับมานั่งน้อยใจพี่เสือคนเดียวอยู่ในห้องทำงานตัวเอง
ไม่ใช่ เรื่องที่มันไม่ไปกินข้าวด้วยนะครับ
ไม่ใช่เรื่องที่มันไม่ไปค้างที่บ้านนะครับ
แต่น้อยใจคำพูดของมันที่ว่า “มีอะไรอีกมั้ย” ผมฟังแล้วมันรู้สึกว่าผมไปกวนพี่เค้ามากเกินไป
สรุปข้าวเที่ยงวันนั้น ผมก็นั่งกินอยู่ใน Office นั้นแหละครับ
กินเสร็จก็ทำงานต่อ เผื่อว่าวันนี้งานจะได้ไม่ค้างเยอะ
ผมเคลียร์งานไปเรื่อยๆก็มีเมล์ใหม่เข้ามา
เป็นเมล์ที่ผมไม่คุ้นมาก่อน ผมเข้าใจว่าเป็นพวก Junk ทั่วไป
ก่อนที่ผมจะกดลบเมล์นั้นทิ้ง มันเหมือนมีอะไรบางอย่างให้ผมอ่านที่หัวข้อเมล์
..อยากตาสว่างดูซะ...
หัวข้อเมล์ทำเอาผมสงสัย จึงเปิดเข้าไปดู
ในเมล์ไม่มีประโยคใดๆ อธิบายทั้งสิ้น
มีเพียงแต่รูปสองสามไฟล์ที่อยู่ในนั้น
แค่รูปมันก็อธิบายทุกอย่าง
รูปชายหญิงคู่นึงนั่งทานเข้ากันอยู่
และชายในรูปคือคนที่ผมเรียกว่าแฟน
หญิงในรูป คืนคนที่ทุกคนก็รู้ว่าใคร
ภาพที่ผมเห็นมันกรีดลึกลงเข้าไปในใจ
มันเหมือนโดนมีดกรีดลงไป
..มันต้องเป็นรูปเก่า..ผมนึกในใจ
แต่เสื้อที่พี่เสือใส่ก็คือเสื้อที่ผมเลือกให้เมื่อเช้า ... เหตุผลอีกด้านของใจค้านขึ้น
ผมตัดสินใจโทรหาพี่เสือทันที
ผมต้องการความจริงตอนนี้
ผมโทรหาพี่เสือติด แต่ไม่รับสาย
นั้นมันยิ่งทำให้ผมใจร้อนกว่าเดิม
...มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้..ผมได้แต่ท่องไว้ในใจ
..ผมต้องไว้ใจพี่เสือ...ผมบอกกับตัวเอง

.
.
ผมพยายามตั้งสติ พร้อมความคุมอารมณ์ให้เป็นปกติที่สุดและกดโทรหาเลขาพี่เสือ
“สวัสดีค่ะ คุณโซ่”เลขาพี่เสือรับสาย
“ครับ เออ ตอนนี้คุณเสือทำอะไรอยู่ครับ”ผมถามขึ้นทันที
“อ้อ เห็นบอกว่าจะไปทานข้าวกับคุณอร และจะไปเลือกซื้อของกันต่อค่ะ”เลขาพี่เสือตอบกลับทันที
“คุณอรหรอครับ”ผมถามเพื่อความแน่ใจ
“ค่อ คุณอร แฟนคุณเสือนะค่ะ”เลขาพูดต่อ
“คุณโซ่ ติดต่อคุณเสือไม่ได้หรอค่ะ”เลขาพี่เสือถามต่อ
“มีอะไรด่วนรึป่าวค่ะ เดี๋ยวดิชั้นช่วยติดต่ออีกแรงมั้ยค่ะ”เลขาพูดต่อ
“อ้าว แล้วนี่ไม่ได้อยู่ด้วยกันหรอ”ผมถามไป
“พอดี ดิชั้นต้องพาลูกไปฉีควัคซีนน่ะค่ะ เลยลาครึ่งวัน”เลขาตอบกลับมา
“งั้นไม่มีอะไรครับ”ผมกดวางสาย
สรุปพี่เสือไปกินข้าวกับพี่อรและจะไปเดินซื้อของกันต่อ
นี้หรอ ติดคุยงานกับลูกค้า
นี่หรอ ติดงาน
.
.
เมื่อผมได้ความจริง
ผมก็โทรกระหน่ำหาพี่เสือทันที
ผมอยากจะรู้นักว่า พี่เสือจะรับสายผมรึป่าว
แต่ไม่เลยครับ พี่เสือไม่รับสายผมเลย
..เท่านี้ก็คงจะตอบได้ทุกอย่าง...
ผมมรู้จะทำยังงัยตอนนั้น
มันสับสนไปหมด หรือว่านี้มันคงจะไปเป็นจดจบของเรื่องนี้ซะที
ตอนนี้ผมนั่งมองรูปสามรูปนั้นที่ถูกส่งมา
ผมเข้าใจความต้องการของคนที่ส่งแล้วตอนนี้
เค้าต้องการให้ผมรู้ความจริง
๐๐ปี้ดๆ๐๐ เสียงข้อความเข้ามือถือผม
ปรากฏว่าเป็นข้อความรูป
เป็นรูปพี่เสือที่น้องมองอยู่ไรอยู่สักอย่าง ไม่บอกผมก็เดาได้ว่าภาพนั้นถ่ายในโรงหนังแน่นอน และพร้อมข้อความ “เสือรับสายไม่ได้จ๊ะ เค้าดูหนังอยู่”
หัวใจผมแทบจะหยุดเต้นตอนนั้น
ในใจผมร้อนไปหมด
ร้อนใจ .. นี่มันสองคนไปดูหนังกัน
“you’ve 1 new e-mail” ข้อความปรากฏขึ้นในจอคอมของผม
ผมรีบกดเข้าไปดูทันที ในใจผมคิดว่ายังงัยก็เป็นเมล์ของพี่อร
ที่ต้องการให้ผมดูอะไร
แต่ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่เมล์พี่อร
แต่เป็นเมล์ของอาจารย์ของผมที่Sydney
ถามเรื่องเรียนPh d ของผม
ว่าจะเอายังงัยกันแน่..
ถ้าต้องการเรียน ก็ต้องตอบเมล์กลับภายในวันนี้
ผมกด รีพาย กับเมล์นั้นทันที
แต่ก่อนที่ผมจะตัดสินใจอะไรออกไปตอนนี้
ผมขอพิสูจณ์อะไรครั้งสุดท้าย
ผมกดส่งข้อความไปหาพี่เสือ
ใจความว่า
“ถ้าพี่เสือไม่โทรกลับหาผม ภายใน 5 นาที พี่จะต้องเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น”
.
.
.ได้ผลครับ ไม่ถึงนาที เบอร์ที่ผมรออยู่ก็โทรกลับเข้ามา
“มีอะไรโซ่ พี่กำลังคุยงานอยู่”พี่เสือพูดอย่างอารมณ์เสีย
“คุยอยู่ไหน”ผมถามไปอย่างใจเย็น
“นี่ คิดจะทำอะไรเนี้ย พี่ทำงานอยู่นะ”พี่เสือตวาดกลับมา
“หนังสนุกมั้ย”ผมเปลี่ยนคำถาม
“หนังอะไร นี่คิดว่าพี่เอาเวลางานมาดูหนังงั้นหรอ”พี่เสือพูดอย่างอารมณ์เสียกลับมา
“คิดว่าพี่เป็นคนยังงัย”พี่เสือพูดต่อ
“พี่เคยพูดใช่มั้ยว่าพี่จะไม่ยุ่งวุยวายกับพี่อรอีก”ผมเริ่มเข้าเรื่อง
“ใช่ พี่ก็ไม่ได้นิ”มันปากแข็ง
“พี่อย่าโกหกผม”ผมสวนกลับไป
“พี่อย่าโกหกผมได้มั้ย”ผมพูดต่อ
ตอนนี้พี่เสือเงียบลงทันที
“พี่ก็แค่มาเจอกับในฐานะเพื่อน”นั้นงัย ในที่สุดมันก็ยอมรับ
“ไมมีอะไรจริงๆ”มันพูดต่อ
“พี่เคยพูดว่า ถ้าผมไม่อยากให้พี่เจอกับพี่อร พี่ก็จะไม่เจออีก พี่จะทำทุกอย่างเพื่อให้ผมสบายใจ แต่นี่ พี่ผิดคำพูดกับผม”ผมพูดกลับไปเรียบๆ
“พี่ผิดคำพูด และยังมาโกหกผมอีก”ผมพูดต่อ
“ก็แค่มาเจอในฐานะเพื่อน โซ่อย่ามางี้เง้าได้มั้ย โธ่เว้ย!!!”พี่เสือตวาดใส่ผมกลับมา
“ครับ ฐานะเพื่อน ผมเข้าใจแล้ว ผมขอโทษล่ะกัน ผมจะไม่งี้เง้ากับพี่อีกแล้ว ขอบคุณและขอโทษพี่”ผมพูดพร้อมกดวางสาย
พร้อมหันหน้าเข้าคอม และกดรีพายอีเมล์นั้น
พร้อมข้อความที่ตอบตกลงที่จะเรียนต่อ Ph.d และผมก็จะเดินทางไป Sydney พรุ่นี้เช้า
ก่อนปิดคอม ผมส่งเมล์ฉบับนั้นที่ได้มาจากพี่อรให้พี่เสือต่อ พร้อมข้อความภาพที่พี่อรส่งมาให้พี่เสือต่อ พร้อมกดปิดมือถือ
และเดินออกจากoffice ทันที
.
.
.
คราวนี้..ลาก่อนพี่เสือ..ครั้งนี้ ลา จริงๆ....

[PORTRAIT]

เอาอีกแล้ววว
ดีกันได้ไม่ถึงครึ่งง เอาอีกแล้วววววววววววววววว

[shiro_niji]

ทำไมมันบีบหัวใจอย่างนี้ค่ะ
(ตอนพิมพ์ยังมือสั่นอยู่เลย)
อย่างนี้มันไม่ไหวแล้วจริงๆ
จะตัดสินใจอะไรก็ขอให้ คิดให้ดีนะค่ะ
ไม่อยากให้พี่เสียใจภายหลัง
อย่างไงก็เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ถึ้งแม้ว่าเรื่องมันจะผ่านมาแล้วก็ตาม

[oa_ko]

ต่อเถอะ  ได้โปรด  pleaseeeeeeeeeeeeeeeeeeee
 

[C2U]

งานเข้าอีกแล้ว  

พี่เสือ ทำไมชอบทำอะไรแบบแอบๆซ่อนๆ ปิดบังกันนักนะ
เริ่มไม่ค่อยแน่ใจกับพี่เสือแล้วเหมือนกันแหะ  

แต่โซ่ก็ใจร้อนจริงๆ  

เฮ้อ  เพิ่งเข้าใจกัน แท้ๆเลย  

[K2KARN]

อิพี่เสือ ความลับเยอะเกินไปแล้วนะ
วุ่นวายจริงๆ ทำไมทำแบบนี้วะเนี่ย 




ไปเลยพี่โซ่ ชักรำคาญแระ
จะไม่เชียร์แล้วนะ 
ยุ่งเกี่ยวกับยัยชะนีอรอยุ่ได้ 

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

ไปเลยโซ่

ไปเลย ไปเรียนเลย ดีแล้ว

เจ็บมามากแล้ว

พี่อร : นู่จะปิดกรุงเทพเลี้ยงค่ะ ><

พี่เสือทำไรรู้ตัวด้วย 

[mecon]

 
ทำไมพี่เสือโกหกอีกแล้วล่ะ ทำไมทำแล้วถึงมีหลักฐานส่งมาฟ้องนุ้งโซ่คาตาแบบนี้อ่ะ
แย่มากกกกกกก ไม่รู้ล่ะว่าจะเป็นแผนหรือเป็นความไม่ตั้งใจจะโกหกของพี่เสือ
แต่ว่า ทำแบบนี้ เฮ้อออออออ โซ่ก็น้อยใจและก็คิดมากได้นะคะ
แล้วนี่จะหนีไปเรียนต่ออีกแล้วอ่ะ ม่ายยยยยยยยยยยยยยย
อิพี่เสือตามไปให้ไวไวนะ โดนฤทธิ์นังอรเข้าไปอีกแล้ว  
ชานนีป่า กลับป่าไปซะ

โซ่คะใจร่มๆนะคะ การหนีมันไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาอะไรนะคะ

ร้ากกกกกกกกกกกกกกกโซ่เวอร์ชั่นร้ายๆ  

[basza2x]

นี่ช่ายม่ะ คือ หมดเวลาแก้ตัว

เลวเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เลวที่สุด มากถึงมากที่สุดๆๆ

ไปเลย โซ่ไปให้ไกลจาก คนๆๆนี้

เด่วต่อไปมันต้องมาแบบว่า "โซ่  พี่ท้องกะเสือ" เห้อออออออออออออออ

[litlittledragon]

มีเหตุผลดีแค่ไหน ก็ฟังไม่ขึ้นละมั้ง

ก็เคยได้ยินที่ว่า White lie การโกหก แต่มีจุดประสงค์ดี

แต่ว่าจับได้คาๆ กัน แก้ตัวอย่างแย่ๆ ยังไงครั้งนี้คงได้ลาขาด
หวังแต่ว่ากับครอบครัวก็คงไม่มีปัญหายืดเยื้อนะครับ

[alterlyx]

  ไปเรียนนะโซ่ ... เพื่ออนาคต
เอาชีวิตมาฝากไว้ กับคนไม่จริงใจ มันเจ็วปวดชะมัด ...

ถึงจะบอกว่ารัก รัก รัก ... ถึงจะบอกว่าไม่มีอะไร

แต่ คำโกหก มันทำร้ายกัน ที่สุดอ่ะ

[pongsj]

ไอ้พี่เสือ ทำตัวเองอีกแล้ววววววววววววววววววววววววววววสม 

[paulla]

รีบกลับมาต่อโดยด่วน ค้างอย่างแรงงงงง.

[Blurry]

ไปพรุ่งนี้เลย เร็วไปมั้ย ตัดสินใจเร็วมาก
พี่เสือก็ยังคงเป็นพี่เสือ ชอบโกหก เห็นเป็นงี้ทุกที
อรนี่ก็กัดไม่ปล่อยเลยจริงๆ หนีไปซะก็ดีเหมือนกัน

[HydrA]

พี่เสือคงมีเหตุผลของเค้า  แต่ตอนนี้โซ่ลองถอยห่างออกมายืนข้างนอกก่อนก้อดีนะ
ไม่งั้นมันก้อแบบเดิมๆ เดินกันเป็นวงกลมอยู่อย่างนี้มันไม่จบงัย  โซ่ดิ้นมามากพอแล้ว
ไม่อยากโทษพี่เสือซักเท่าไหร่  เพราะเฮียแกเป็นแบบนี้ประจำ ตลอดแร่ะ  ต่อไปนี้ก้อลองให้พี่เสือแกดิ้นบ้างก้อแล้วกัน  โซ่ โซ่ก้อมีดีพอตัวอยู่แล้วเข้มแข็งนะโซ่  เราไม่เข้าใจพี่เสือน่ะ ทำไมต้องโกหก
แล้วไอ้ที่บอกว่าจะให้2คนนั้นมากราบขอโทษโซ่น่ะ ใครพูดฟร่ะ
โซ่เจ็บได้แต่อย่าหนีนะ ที่นี่บ้านเรา ทำไมต้องไปด้วย ไม่ต้องไปแย่งยื้อกับอรวจีเธอหรอก  
ถ้าพี่เสือเฮียแกชอบของเน่านักก้อปล่อยเฮียแกไปเหอะ  ถือซะว่าทำบุญไป

[sooyuu]

ปวดกระบาลกับอิพี่เสือ อะไรของมันแวะ
กรี๊ดดดด จาบ้าาาาาาาตายยยยย
เครียดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ปวดใจแทนโซ่่ หนีไปเลย หนีไปเลย หนีปายยยยย
อิพี่เสือ คนใจร้าย คนเลวววววว
อินเหอออะะะะะะะะะะ

[Jason]

อีกไม่กี่ตอนก็จะจบแล้วนะครับ....

พยายามจะให้จบ ก่อนวันที่ 5 นะครับ

[sonicboy]

คุงโซ่ ครับ อ่านแล้วเข้าใจเลยอ่ะ

  แอบน้ำตาเล็ดนิสนึง

อีกไม่กี่ตอนก็จะจบแล้วนะครับ....

ใกล้จบแล้วหราครับ ใจ หายอ่ะ

[tapee14]

ทำไมเสือใจร้ายแบบนี้อะ โซ่ไปเลย ปล่อยให้คนนิสัยไม่ดี อยู่ด้วยกันเลย อย่าไปใจอ่อนให้ไอ้คุณพี่เสือนะ เกลียดเสือแล้ว อย่างนี้น่าจะโดน   

[4559]

ไปเรียนต่อเหอะโซ๋

ไม่มีใครรักและจริงใจกะเราเท่าตัวเราเองหรอก

กี่ครั้งที่ต้องลงเอยแบบนี้

ปัญหามันมาจากไหนไม่รู้

ถ้ายังดึงดันรักไปคนที่เจ็บคือโซ่เองนะ

โซ่กลับมาเป็นโซ่คนเดิมเหอะ

อยู่คนเดียว  ทำทุกอย่างเพื่อตนเองดีกว่า

อย่าไปเสียเวลาให้เสือเลย

ถ้าเสือไม่จริงใจปล่อยเค้าไปเหอะ

หาใหม่ง่ายกว่า...

[manami1155]

โอ้ววววววววววววววววววว
อ่าน2ตอนรวดเลยวันนี้
ตอนที่50กะว่าเศร้าแล้ว แต่กะยางดีที่พี่เสือไม่ได้หลอกพี่โซ่
ตอนท้ายๆกะเลยดีกันๆ

แต่ตอนที่51นี้สิค่ะมันบีบหัวใจมากกกกกก
พี่เสือทำแบบนี้ทำไมค่ะ ออกไปเจอพี่อรอีกทำไม
แล้วไหนที่เคยให้สัญญากะพี่โซ่เอาไว้ว่าจะดูแลพี่โซ่เป็นอย่างดี

พี่โซ่ไปเรียนต่อเถอะค่ะ
ไปให้ไกลๆจากคนพวกนี้แล้วก็ให้พี่เสือได้รู้มั้งว่าถึงพี่โซ่ไม่มีพี่เสือพี่โซ่ก็อยู่ได้

แล้วที่พี่โซ่บอกว่าใกล้จะจบแล้วจริงๆเหรอค่ะ
ยังไม่อยากให้จบเลยอ่า

[FRODO]

    ไอ้พี่เสือไว้ใจไม่ได้  โซ่ไม่ต้องยกโทษให้แล้วนะ  ไปหาใหม่ข้างหน้าดีกว่าค่ะ พี่เชียร์   

[Turn_righT]

อ่านไปอ่านมาชักตามอารมณ์ตัวเองไม่ทัน...ท่องไว้ ท่องไว้  อย่าอินเกินไป  

รออ่านต่อจ้า...

[*โดนบังจิงดิ~]

ใน ที่สุด 2วันก้ออ่าน ทัน แล้ว

เรื่องนี้มันกรีดใจ ค่ะ  อ๊ากกกกกกกกกกก ก !!!  

ทำไม เสือ  ทำ ตัวแบบนี้   ฆ่า ม๊านนน น  

[Jason]

52

ผมกลับถึงบ้านก็รีบเก็บเสื้อผ้าที่จำเป้นใส่กระเป๋าทันที
ผมไม่อยากอยู่ที่นี้แล้ว
ผมอยากรีบไปให้ไกลที่สุด อยากไปให้ไกล
ไม่อยากอยู่
ไม่อยากเจอ
ไม่อยากเป็นคนโง่ที่โดนหลอกซ้ำแล้วซ้ำอีก
ผมเก็บกระเป๋าได้นึงใบใหญ่ ที่เหลือค่อยไปหาเอาที่นู้นก็ได้
 “จะไปไหน”พ่อผมถามขึ้น สีหน้าทั้งพ่อและแม่ผมดูตกใจมาก
“พ่อ...แม่...”เท่านั้นแหละครับ น้ำตามันก็ไหลออกมา เป็นเพราะอะไรไม่รู้
น้ำตามันมาจากไหนไม่รู้
ผมเข้าไปกอดท่านทั้งสองไว้
“เกิดอะไรขึ้น โซ่ร้องไห้ทำไมลูก”แม่ผมถามขึ้น ด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือไม่แพ้ผม
“พ่อ แม่ ผมไม่รู้ ผมทนไม่ไหวแล้ว ผมไม่อยากอยู่ในสภาพนี้”ผมพูดไปร้องไห้ไป
“ใคร ใครทำอะไรลูก บอกพ่อมาสิ ไอ้เสือหรอ เสือมันทำอะไรลูกอีก บอกพ่อมา”พ่อผมเริ่มเสียงดัง
“ไม่พอ ไม่ใช่ใครทั้งนั้น ผมเอง ผมมันอ่อนแอเกินไป ผมทนไม่ไหว”ผมพร่ำพูดออกไป
“แล้วนี่จะไปไหน”แม่ผมถาม
“ผมจะไปเรียนต่อเอก ให้ผมไปนะ ผมไม่อยากทนอยู่แบบนี้แล้ว ผมไม่อยากโดนหลอกอีก”ผมร้องขอความเห็นใจจากทั้งพ่อและแม่
“ตามใจโซ่ ถ้าโซ่คิดว่าทางนี้เป็นทางออกที่ดีที่สุด”พ่อผมพูดออกมา
“ขอบคุณครับ”ผมพูดพร้อมเข้ากอดพ่ออีกครั้ง
“แต่พ่อกับแม่ขอไปส่งลูกที่สนามบินนะ และเล่าเรื่องทั้งหมดให้พ่อฟังที”พ่อผมพูดพร้อมคลายกอดจากผมแล้วเดินนำผมออกไปที่รถ
.
.
.
มาถึงสนามบิน ผมก็ได้ตั๋วที่ต้องการ อีกไม่ถึงชั่วโมงเครื่องก็จะออกแล้ว
พ่อกับแม่ผมก็กลับไปแล้วด้วย
ใครจะว่าผมใจร้อน  ไม่มีเหตุผล
ไม่มีความคิดก็ตาม
แต่ไม่มาเป็นผมไม่รู้หรอว่า
คนที่เคยโดนหลอกมาตลอด
คนที่เคยโดนหักหลังมานับไม่ถ้วน
เพราะฉะนั้นเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เปาะบางสำหรับผมมาก
.
.
ตลอดการเดินทางครั้งนี้ ปกติผมจะหลับทันที
เพราะจาก กรุงเทพไปSydney ต้องบินไม่ต่ำกว่า 8 ชม.
แต่เพราะเรื่องที่เกิดขึ้น มันทำเอาผมคิดจนแทบจะหลับตาไม่ลง
ทางนี้เป็นทางที่ดีที่สุดแล้ว
ผมรับไม่ได้กับการหลอกลวงอีกแล้ว
ผมไม่อยากเป็นคนโง่
ผมไม่อยากเป็นที่แพ้
ผมยอมโดนด่า โดนว่า โดนดูถูกว่า
เอาแต่หนี
เอาแต่ซ่อน
แต่ในเมื่อผมสู้ แล้วมันไม่เกิดผลอะไรขึ้นมาเลย
ทางนี้และ
คงเป็นทางที่ดีที่สุด ที่จะจบปัญหานี้
เพราะอย่างน้อย ต่อจากนี้อีก 6 ปี
เมื่อผมกลับมาเมืองไทยอีกครั้ง
เรื่องราวทั้งหมด คงจะจบลงไปแล้วจริงๆ
.
.

และมัน ก็ไม่มีทางที่จะทำร้ายผมได้อีก !!!
.