หัวข้อ: (story)อย่าหวังว่าจะได้ทำร้ายกูอีก the end

[Resonance]

อ่านแล้วแบบว่าอึ้งเหมือนกันนะนิ เป็นเราเราก็ไม่ให้นะ
เพราะเดี๋ยวนี้พวกต้มตุ๋นมันเยอะอ่ะ (แถมคนแปลกหน้าจะทำอะไรเราก็ไม่รู้)
เราเคยเจอเหมือนเป็นแม่ชีถือบาตรพระมาขอบริจาค แล้วที่ย่ามก็เขียนภาษาจีน
เราอ่านไม่ออกเราก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเป็นแม่ชีจริงมั้ย
แต่ที่จังหวัดเรา เราก็พอจะรู้เรื่องวัดจีนหรือสมาคมจีนอะไรอยู่นะ
สรุปเพื่อนเราก็ให้ไปแหละ.....เราเป็นพวกมองโลกในแง่ร้ายมั้ยเนี่ยะ  
แต่ถ้าเราเจอแบบพี่โซ่เราก็รู้สึกผิดเหมือนกันแหละ



แล้วก็.....ขอต้อนรับกลับมาเน้อ หุหุ   ขอกอดด้วย  

[tamtam]

ดีใจค่ะ ที่คุณโซ่ ยังหยุดคิด
บางคน ไม่แม้แต่จะคิด..ด้วยซ้ำ

เคยมะ เหมือนเป็นคนโง่ ที่ใครก็ได้เดินเข้ามาขอเงิน
ขอค่ารถ ขอค่ายา ขอค่ากิน
แล้วให้เค้าตลอด (ให้เท่าที่ให้ได้นะคะ)
เพียงแค่คิดว่าเค้าคงเดือดร้อนจริง

ที่ให้ให้เพราะว่า เงินแค่นี้ไม่เดือดร้อน ถึงถูกหลอก ก็ไม่เป็นไร
ดีกว่าตัดโอกาสช่วยคน

[HydrA]

ทั้งประทับใจแล้วก้อเจ็บที่ใจด้วยค่ะ มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนจริงๆ

[OT]

ยิ่งกว่าโคตรประเสริฐเลย

นับถือน้ำใจเค้าเลย 

[broke-back]

สวัสดีครับ Jason ดีใจครับ เดินทางกลับมาบ้านเราแล้ว 

คนทุกคนมีศักดิ์ศรีในความเป็นมนุษย์เท่าเทียมกันหมด
แต่ที่ทำให้เรารู้สึกว่าไม่เท่าเทียมกัน คือ การตีค่าในคุณค่าของคนต่างหาก

ไม่ต้องคิดมากหรอกครับ Jason ผมว่าเรารู้สึกดีกับเค้า เห็นความงามในตัวเค้า ก็ OK แล้วครับ 

พักผ่อนหายเหนื่อยแล้ว เข้ามาเล่าต่อนะครับ ยังไงก็รอ -- FC พี่เสือตัวจริง ฮี่ฮี่

[SoN]

^^

[~NeMeSiS_PURE~]

ถ้าเป็นเพียวก็คิดงี้เหมือนกันนะเนี่ย

เอาไปใช้ในชีวิตได้เลยย 

พักผ่อนให้หายเหนื่อยก่อนแล้วกันนเน้อพี่โซ่

แล้วค่อยมาต่อนะค๊าบบบ 

[xiiiNG]

 มาเหนื่อย ๆ ๆมามะเด๋วนู่นวดให้นะค๊าาาา

[patee]

   เหนื่อยนักก็พักให้สบาย   

   อ่านเหตุการณ์ที่คุณพบแล้วมันบอกไม่ถูก ประทับใจ  สงสาร  เศร้าใจ ฯลฯ

[LingNERD*]

รู้สึกดีจังอะ

[*SparklinG*]

+1 ให้กับความคิดดีคะ ถึงแม้จะไม่ได้ให้เงินเค้า แต่แค่คิดว่าเรารู้สึกผิด เราว่านี่ก็เป็นสิ่งที่แสดงถึงความอ่อนโยนของจิตใจเราแล้วละคะ

[OitJi]

รอ รอ รอ รอ

[melon_jung]

กลับมาเหนื่อยๆ...พักหน่อยก็ดีนะค่ะโซ่

ชอบนะ..เรื่องที่โซ่เอามาแบ่งปันกันอ่ะ
ทำให้เราเห็นมุมดีๆ...มุมที่น่าประทับใจแบบนี้อ่ะ
นับถือน้ำใจของพี่เค้าจริงๆอ่ะ...

ป.ล. ส่วนตัวถ้าเจอแบบโซ่ก็คงจะทำแบบเดียวกันอ่ะ....เรามะได้รังเกียจพวกเค้านะ
แต่ออกแนวกลัวมากกว่า

[mecon]

เย้ๆกลับมาแล้ว

เอิ่มอ่านที่โซ่แปะไว้ มุมดีๆที่บ้างครั้งเราก็คาดไม่ถึง

แต่ว่าก็อย่าคิดมากเลยนะคะ มองว่าเป็นเรื่องที่น่าประทับใจก็ดีแล้ว

พักผ่อนเยอะๆนะคะ

[amito]

บวก 1 ให้ไปสำหรับเรื่องที่เอามาแบ่งปันนะคะ

กลับมาเหนื่อยๆ พักเถอะค่ะ หายเหนื่อยแล้วค่อยมาว่ากันใหม่

[speedboy]

พักผ่อนนะคร้าบ  ผมจะรอเรื่องประทับใจนะคร้าบ


นอนด้วยคนนะคร้าบ...ครอกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


 

[maxtorpis]

ต้อนรัยกลับบ้าน

[Soulmate]

อ่านแล้วอึ้ง
นี่แระ

[Dee^daY]

ในตัวของทุกคนจะมี..ความดี..ติดตัวอยู่เสมอ
แม้ว่าภายนอกจะไม่ได้ดูดีเท่านั้นเอง

[cavalli]

มาต่อ ไวไว น่ะ




 

[sharp2]

น่ารักอ่ะ

[paulla]

อ่านเรื่องคนบ้าแล้วรู้สึกว่าเค้าน่ารักจัง  แต่พอมองว่า ถ้าเป็นเราล่ะ เราก็รู้สึก ถึงความปลอดภัยของตัวเองมากกว่า ที่ใครก็ไม่รู้มาเคาะกระจก ...

[sonicboy]

อ่านเรื่องคนบ้าแล้วรู้สึกว่าเค้าน่ารักจัง  แต่พอมองว่า ถ้าเป็นเราล่ะ เราก็รู้สึก ถึงความปลอดภัยของตัวเองมากกว่า ที่ใครก็ไม่รู้มาเคาะกระจก ...

อืมม ช่ายครับ

[pongsj]

อ่านแล้วกลับมาคิดถึงตัวเอง สังคมโลกปัจจุบันสอนให้คนเรากลายเป็นแบบนี้กันหมดแล้วเหรอ

[Jason]

37

วันอาทิตย์ทั้งวันไอ้พี่เสือมันก็คลุกอยู่ที่บ้านผมทั้งวัน
มันไม่กลัวพ่อแม่มัน คิดถึงรึงัยว่ะ หรือว่าพ่อแม่ไม่รักมัน
วันอาทิตย์ผ่านไปอย่างน่าเบื่อ
โดยมีพี่เสือเสนอหน้าให้เห็นตลอดเวลา เบื่อๆ
.
.
อาทิตย์การทำงานผมผ่านไปอีกหนึ่งอาทิตย์
ทุกอย่างเริ่มเข้าที่
ห้องผมทำงานผมก็เริ่มตกแต่งแล้ว
พี่เสือก็ไม่ใช้งานผมโหดแบบเดิม แถมเดี๋ยวนี้ก็พูดง่าย
ดูอารมณ์ดีตลอดเวลา แต่ก็ดี มันไม่เหวี่ยงใส่ผมเท่าไหร่
แต่ที่แปลกมีอยู่อย่างนึงคือ ไอ้พี่ชาติหายไปเลย ตั้งแต่ไปสิงคโปว์
ก็เงียบหายไปเลย และตอนนี้ผมก็โกรธมันมากด้วย
.
.
.
“ว่า งัยคิดถึงกันมั้ยครับ”เสียงไอ้คนที่ผม เพิ่งนึกแช่งในใจ
“.........”ผมแกล้งทำงานต่อโดยไม่คิดจะเงยหน้าไปมองมัน
“คิดถึงกันมั้ยครับ”มันพูดต่อ
“.........”
“โซ่ ครับ คิดถึงพี่ชาติมั้ยครับ”มันยังคงพูดต่อ แต่ด้วยน้ำเสียงที่ดูร่าเริ่งลดลง
“ต้องการมาพบใครครับ”ผมพูดออกไป
“โซ่”พี่ชาติพูดออกมาเบาๆ คงรู้ว่าอะไรกำลังเกิดขึ้น
“ถ้าต้องการพบพี่เสือ รอสักครู่นะครับ พี่เค้าติดลูกค้าอยู่”ผมพูดออกไปต่อ แต่ยังคงก้มหน้าอ่านเอกสาร
“โซ่ โกรธอะไรพี่รึป่าว”มันพูดออกมา
“ขอโทษนะครับ ผมจะทำงาน”ผมพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาที่สุด
“โซ่ คุยกับพี่ก่อนนะ”พี่ชาติพูดด้วยน้ำเสียงขอร้อง
“ถ้าจะคุยกับผม ช่วยไปนัดกับคุณพรด้านหน้าเลยครับ”ผมตอบกลับไป พร้อมหยิบแฟ้มแล้วลุกขึ้นเดินเข้าห้องพี่เสือไป
.
.
.
ผมเอางานมานั่งคุยกับพี่เสือสักพัก ประตูห้องพี่เสือก็เปิดออก
“อ้าว กลับมาแล้วหรอมึง”พี่เสือทักคนที่เปิดประตูเข้ามา แค่นั้นผมก็นึกออกแล้วว่าเป็นใคร
“อืม”พี่ชาติตอบกลับมาเบาๆ
“พี่เสืองั้นผมขอตัวไปประชุมน้องก่อนนะ”ผมหันไปพูดกับพี่เสือ
“อืมๆ”พี่เสือตอบกลับมา
“เป็นงัยมางัยว่ะ ไหนมึงพูดว่าจะกลับมาตั้งแต่วันจันทร์”พี่เสือพูดทักพี่ชาติต่อ
“โซ่ คุยกับพี่ก่อนสิ”พี่ชาติเดินเข้ามาทางผม
“ผมไม่มีอะไรต้องพูดกับพี่ เพราะผมจำไม่ได้ว่าพี่คือใคร”ผมพูดแล้วก็เดินออกมาจากห้องพี่เสือพร้อมเดินไปห้องประชุม
.
.
.
ผมประชุมน้องจนเลิกซะดึกเลยครับ
พอดีมีงานด่วนเข้ามา แถมยังมีงานที่ค้างอยู่อีกเยอะ
เล่นเอาทั้งน้องๆ รวมทั้งผมเองหมดเรียวแรงเลยทีเดียว
.
.
.
สามทุ่มครึ่งผมเลิกประชุมกับน้องๆ
ผมกลับมาเก็บของที่โต๊ะแต่ก็เห็นห้องพี่เสือเปิดไฟอยู่
ก็เลยเปิดประตูเข้าไป
“ยังไม่กลับอีกหรอพี่”ผมพูดเมื่อเปิดประตู
แต่สิ่งที่ผมคิดก็ผิด  ในห้องไม่ได้มีแค่พี่เสืออยู่ แต่กลับมีพี่ชาติและพี่อรอยู่ด้วย
“เพิ่งเลิกประชุมหรอ”พี่อรถามผมขึ้น
“ครับพี่”ผมตอบไป
ตอนนั้นเหมือนทั้งห้องเงียบลง ไม่มีใครพูดอะไร พี่เสือมองหน้าผม
พี่ชาติมองหน้าผม รวมทั้งพี่อร
“งั้นผมกลับบ้านก่อนนะ”ผมพูดไปพร้อมเดินออกมาจากห้องนั้น
บรรยากาศที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้ มันทำให้ผมรู้สึกอะไรบางอย่าง
ไม่รู้สิ ทำไมมันทำให้ผมรู้สึกแบบนั้นนะ ผมไม่เข้าใจเหมือน
ผมรู้สึกเหมือนเค้าทั้งสามคนกำลังคุยอะไรกันอยู่ แล้วผมก็เข้าไปขัดจังหวะเค้า
คุยเรื่องเกี่ยวกับผมอยู่
ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ
ผมรีบเก็บของอย่างรวดเร็ว แล้วรีบดิ่งออกจากบริษัท
“เดี๋ยวก่อนโซ่ รอพี่ก่อน”ไอ้พี่ชาติตะโกนตามหลังผมมา
“โซ่ คุยกับพี่ก่อนสิ โกรธอะไรพี่”ไอ้พี่ชาติวิ่งมาดักหน้าผม
“คุยกันก่อนสิ”พี่ชาติพูดต่อ
“ผมไม่มีอะไรต้องคุยกับพี่ ผมบอกแล้วงัยว่าผมไม่รู้จักพี่”ผมพูดกลับไป
“อย่าทำอย่างนี้สิ โซ่โกรธอะไรพี่อ่ะ บอกพี่มาสิ”มันพูดต่อ
“ถ้าพี่ไม่รู้ ผมช่วยอะไรพี่ไม่ได้”ผมพูดกลับไป
“พี่ไม่รู้”มันตอบทันควัน
“งั้นผมก็ช่วยอะไรพี่ไม่ได้”ผมพูดกลับไปอย่างเลือดเย็นที่สุด
“โซ่ พี่ขอโทษ”พี่ชาติพูดต่อ
“จะพูดแค่นี้ใช่มั้ย”
“โซ่ พี่ขอโทษ โซ่โกรธเรื่องที่พี่ไปสิงคโปวแล้วไม่ได้ติดต่อกลับมาใช่มั้ย”มันพูดออกมา ฉลาดขึ้นมานิดนึง
“พี่ขอโทษ พี่ไม่มีเวลาจริงๆ”มันเริ่มแก้ตัว
“พี่ไม่มีเวลาขนาดนั้นเลยหรอ สงสัยพี่คงทำแต่ธุระ จนลืมกินลืมขี้ลืมเยี่ยวเลยมั้ง”ผมตอกกลับไป
“ทำไม ผมพูดตรงหรอ ถึงทำหน้าเหว่อขนาดนั้น ทำไมไอ้เวลาแค่นาทีสองนาทีมันไม่มีเลยหรอ”ผมเริ่มใส่อารมณ์
“ผมว่าตอนนี้พี่ลองคิดดูดีๆนะ นี่หรอคนที่จริงใจเค้าทำกัน”ผมพูดต่อ
“โซ่มาว่าพี่อย่างเดียวก็ไม่ถูกนะ แล้วทำไมโซ่ไม่โทรหาพี่บ้างล่ะ”มันเริ่มเถียง
“พี่แน่ใจว่าผมไม่ได้โทรหา พี่ลองดูในมือถือพี่ดูก็แล้วกัน”ผมพูดเสร็จก็เดินหนีมันออกมา
“โซ่ คุยกันให้รู้เรื่องก่อน”มันตะโกนพร้อมวิ่งตามผมมา
“ผมว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ”
“โซ่จะให้พี่ทำยังงัย โซ่ถึงจะหายโกรธ พี่ขอโทษนะ”มันพูดต่อ
“ผมเคยให้โอกาสพี่ แต่พี่ทำมันพังเอง ผมช่วยอะไรไม่ได้ตอนนี้”ผมพูดกลับไป
“โซ่ อย่าพูดแบบนี้สิ เรามาเริ่มกันใหม่นะ”มันขอร้อง
“อย่าทำแบบนี้กับพี่สิ พี่เสียใจนะ”พี่ชาติพูดต่อ
“พี่เสียใจ มันเป็นสิ่งที่พี่ต้องรู้สึก ที่พี่ทำแบบนี้กับผม ผมไม่ใช่คนอื่นๆของพี่นะ ที่จะมาง่ายๆกับผมอะไรก็ได้
ถ้าพี่คิดจะจริงจังกับผมก็เปลี่ยนซะ ถ้าไม่พี่กับผมก็คงเป็นกันได้แค่นี้ ผมบอกพี่ได้เท่านี้แหละ ผมไปก่อนล่ะ”ผมพูดพร้อมรีบเดินไปที่รถพร้อมออกรถทันที

นี่คือสิ่งที่พี่ชาติต้องได้รับจากสิ่งที่มันทำกับผม
สิ่งที่มันควรจะจำไว้
ว่าผมไม่ใช่ใครที่มันจะมาเล่นๆไม่ได้
ถ้าในเมื่อมันบอกว่าจะจริงจัง ก็ควรที่จะจริงจังกับผมกว่านี่...นี่ผมโหดเกินไปรึป่าว

[arty136]

โหห
โดนใจมากเลย
เหอะๆๆๆ
นั้นสิครับ
บ้างทีผมก็ลืมสิ่งเหล่านี้ไปแล้วครับ บ้างครั้งผมก็ลืมไปแล้วว่าผมมีหัวใจหรือเปล่า
แต่คุณโซ่แน่มากครับ
 

[kunkai]

เจ๋ง .......
ต้องเด็ดขาดแบบนี้
เราจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจ
กับคนที่มาแค่หยอกเราเล่น
 :pig4:ค้าบที่มาต่อ
จารออ่านทุกวันนะค้าบ

[snoopy]

เด็ดขาดมากกกก
ใจแข็งด้วยแหละ

[basza2x]

โดน มากมายยยยยยย

สวนกลับได้มัน จิงๆๆ อิอิ 

[IZE]

เด็ดขาดได้ใจจริงๆๆเลย