คนมันลั้ลลา เชิ๊บๆ กะเชิ๊บๆ
ตอน 11 เมา...เหรอ!?!
“อากาศอุ่นขึ้นเยอะเลยนะ....”
“แต่ก็ยังหนาวอยู่ดีอะ”
“ก็ไม่เท่าตอนแรกที่มา....”
“อืม....”
“..............................”
ผมกับไอ่แจ๊คเดินทิ้งห่างพอสมควรกับไอ่แนนและน้องเม สองคนที่เดินเล่นถ่ายรูปกับทิวทัศน์ข้างทางอย่างสนุกสนาน ตอนนี้เป็นเวลาเย็นๆแล้วล่ะครับ เนื่องจากเสบียงที่ซื้อไว้เริ่มจะร่อยหรออีกทั้งพรุ่งนี้ยังได้หยุดงานหนึ่งวัน หลังจากที่พวกผมเลิกงานกันก็ตัดสินใจเดินมาซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าใกล้ๆบ้านที่เดิมแห่งเดิม
พวกผมมักจะใช้วิธีเดินไป เพราะขาไปจะไม่มีสัมภาระ พอขากลับนี่ล่ะครับที่ต้องพึงแท็กซี่จริงๆจังๆ เพราะข้าวของแต่ละคนไม่ใช่น้อยๆเลย อย่างไอ่แจ๊ค ของประจำมันก็คือนมขวดลิตรขนาดครอบครัว ก็ไม่รู้ว่ามันจะกินอะไรนักหนา สูงยังไม่พอรึไงก็ไม่รู้ ไอ่แนนก็กินคล้ายๆไอ่แจ๊ค ผมเดาว่าคงเพราะมันสองตัวเป็นนักกีฬาเหมือนกันมั้ง น้องเมนี่หนักไปทางเครื่องปรุง ของสดและขนมหวาน ส่วนผมก็กินอะไรไปเรื่อยง่ายๆก็พวกซีเรียล ขนมปัง ตอนเย็นผมมักจะทำสปาเกตตี้ ไม่ก็เนื้ออบ ผัดผักแล้วทานกับข้าว แล้วแต่ละคนก็กินกันห่าลงซะขนาดนั้น แต่ทำงานใช้แรง ก็ต้องกินเยอะๆอะเนาะ
ตอนนี้อากาศเย็นแบบสบายๆครับ เว้นแต่ว่าถ้าลมพัดมาก็หนาววูบๆ แต่ไม่ต้องพึ่งเสื้อโค้ทเหมือนช่วงแรกที่มา แค่เสื้อกันหนาวทับกันตัวสองตัวก็อุ่นกำลังดีเลยทีเดียว แต่ผมติดถุงมือครับ เลยใส่ไว้ตลอด
ระหว่างทางที่เดินไปผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรกับมัน ไอ่แจ๊คเองก็...ดูเงียบๆไป เหมือนต่างคนต่างซึมซับบรรยากาศรอบตัวเรื่อยๆ หลังจากคุยกันเรื่องดินฟ้าอากาศได้แปปเดียวก็ไม่รู้จะคุยอะไร ได้แต่เดินข้างๆกันไปเงียบๆ
ผ่านไปพักนึงไอ่แจ๊คเอามือมันออกจากกระเป๋ากางเกง เดินมาเบียดชิดกับตัวผมแล้วเอื้อมมือมาจับมือผมที่ยังคงใส่ถุงมืออยู่ ผมตกใจแล้วหันหน้าไปหามัน ทำนองว่าไม่อยากให้จับมือ คือมันสาธารณะไปมั้ยวะ -///-
แต่พอสบตาของไอ่แจ๊คก็ทำเอาผมใจอ่อนยวบ มันทำตาอ้อนๆแบบว่า ‘ขอจับเถอะนะ...’ ผมก็เลยได้แต่ก้มหน้าปล่อยมันจับมือไป หูผมก็ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆจากมัน...เอาเถอะ ตอนนี้มันก็เย็นๆแล้ว คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง...
ส่วนไอ่แนนและน้องเมน่ะเหรอครับ เดินไปไกลแล้ว ทำให้ตอนนี้เหมือนจะมีแค่ผมกับมันที่เดินกันอยู่สองคนบนทางเดินริมถนน รถราก็แล่นผ่านไปมานะครับ แต่ค่อนข้างน้อย...แบบนี้เรียกว่าโรแมนติคได้มั้ยนี่ (ก็คงดีกว่าจูบข้างเครื่องอบผ้าว่ะ กร๊ากกกกก)
ผมก็เดินไปเรื่อยๆ มันเองก็จับมือผมอยู่อย่างนั้น พอเดินมาได้ซักพักก็เห็นไอ่แนนและน้องเมโบกมือหยอยๆอยู่ข้างหน้า ได้ยินไอ่แนนมันตะโกนอะไรซักอย่างที่ฟังไม่รู้เรื่องเลย แต่พอจะเดาได้ว่าให้รีบตามมาเร็วๆ
ไอ่แจ๊คผละมือออกจากมือผม วินาทีที่มันผละออกไป ผมรู้สึก....เอ่อ วูบๆเล็กๆเหมือนความอบอุ่นที่มีมันหายไป แต่ในฉับพลันที่มันปล่อยมือออก มันก็กลับมากุมมือผมอีกครั้งแล้วยกมาแนบที่ริมฝีปากมัน...จูบเบาๆ แล้วยิ้มน้อยๆออกมา...
*ฉ่าห์~~~~ เสียงประกอบใบหน้าของนังหนูตอนนี้ อืม....
“ไปเถอะ....” มันหันมายิ้มให้ผม กระชับมือให้แน่นขึ้นแล้วออกเดินอีกครั้ง ผมก็ได้แต่เดินก้มหน้าไป ก็ตอนนี้สติผมมันมาอยู่ที่มือมันที่เกาะเกี่ยวกับมือผมอยู่ตอนนี้น่ะสิ…
--------------------------------------------
ในที่สุดก็เดินมาถึงจนได้ครับ พวกผมก็ลงอีหรอบเดิม รถเข็นสองคัน แยกๆกันเดินซื้อของเข้าห้อง ไอ่แจ๊คเป็นคนเข็นรถตาม ผมเป็นคนหยิบโดยถามมันเป็นระยะๆว่าจะเอาอะไร อยากกินอะไร ไอ่ห่านี่กินจุมากกกกกกก ซื้อเป็นลิตรอะครับ แล้วเวลามันซื้อมันก็ไม่ค่อยดูวันหมดอายุ คราวที่แล้วนมที่ซื้อไป วันถัดมาหมดอายุเฉยเลย -*-
“ไอ่แจ๊ค...หมูกับไก่เอาไร” ผมยืนเลือกอยู่ที่แผงเนื้อสัตว์ เป็นอะไรที่แพงมากพี่น้อง แพ๊คนิดเดียว เป็นเงินไทยก็ราว 200 บาท แต่ถ้ามัวแต่คูณคงไม่ได้แดกอะ
“....แล้วแต่” มันยืนเอามือก่ายอยู่กับที่จับรถเข็นนั่นล่ะครับ ถ้าว่างก็ช่วยบอกหน่อยสิวะ
“เอาจริงๆ...ต้องไปดูผักอีก” ผมก็ยืนเลือกหน้าเครียดเลย กร๊ากกกกกกก จะเครียดทำไมวะตู
“เอาจริงๆเลยใช่มั้ย.......................”
“เออ ....เอาไรว่ามา”
มันเดินอ้อมรถเข็นมา แล้วกระซิบข้างๆหูผมเบาๆ ไอ่ห่านี่ ที่สาธารณะยังไม่เว้น ขนลุกซู่เลยผม T^T
“......แค่มึงเป็นคนทำ...ก็พอ” พูดจบมันก็ผละออกไปแล้วไปยืนตรงรถเข็นอย่างสบายอารมณ์....อืม ได้...เดี๋ยวกูก็เอาน้ำล้างตีนมาทำต้มจืดให้มึงแดกหรอก แง่งงงงงงงง ผมได้แต่ยืนลูบหูตัวเองอยู่อย่างนั้น ขนลุกง่า
“......ฮึๆ ตกลงเลือกได้รึยังครับ จะได้ไปดูอย่างอื่นกันต่อ” มันเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงกวนตีน ผมก็ได้แต่หันไปค้อนมันแล้วเอื้อมมือไปเลือกเนื้อไก่มาแพ๊คหนึ่งอย่างลวกๆ เซ็งคนมือไวว้อยยยยย
หลังจากนั้นก็เดินซื้อของกินไปเรื่อยเลยครับของสดพวกผัก ไข่ไก่ โยเกิร์ต เนย นม ชีสแผ่น ซีเรียล ขนมปังโฮล วีต ของหวาน ขนมขบเคี้ยว อาหารสำเร็จรูปนิดหน่อยเอาไว้ทานเวลาขี้เกียจทำอาหาร หรือเวลารีบๆ และที่ขาดไม่ได้คือไอศกรีม ไอ่ห่าแจ๊คได้กิมจิแช่เย็นมาขวดหนึ่ง เออ มาถึงนี่ ดันหากิมจิแดก แต่เห็นมันบอกว่ามันติดอะนะครับ เอาไว้ทานแก้เลี่ยนด้วย
พอเลือกซื้อของกินหมดแล้วก็ยังไม่ถึงเวลานัดครับ ผมเลือกของเร็วด้วยแหล่ะ เลยไปเดินดูแผนกของใช้ เจอของแปลกๆเยอะครับ เป็นที่สนุกสนานไปอีกว่ามันคืออะไรหว่า ลากพนักงานมาถามเอาจนรู้เรื่อง แต่ก็ไม่ซื้อ แหะๆ
พอใกล้ถึงเวลานัดผมและไอ่แจ๊คก็ไปรอแถวๆเคาร์เตอร์จ่ายเงิน ซึ่งใกล้ๆเคาร์เตอร์เนี่ย จะมีโต๊ะวางอาหารอยู่โต๊ะหนึ่งอะครับ เป็นอาหารสำเร็จรูปที่ขายวันต่อวันและจะลดราคาเมื่อถึงเวลาดึกๆหน่อย คือยิ่งดึกเท่าไหร่ ราคาก็จะถูกลงอะครับ มันคงขายยากขึ้นมั้งผมว่า ด้วยความสนใจและไหนๆก็ว่างอยู่ ผมเลยสะกิดเรียกไอ่แจ๊คไปดูแล้วก็ได้พบไก่ทั้งตัวอบน้ำผึ้งในราคาแค่ 1.99 เหรียญ (ไก่สดแพ๊คปกติก็ 4-5 เหรียญแล้วอะครับ) แม่เจ้า ถูกชะมัด ผมเลยยืนเลือกๆอยู่อย่างนั้น จนไอ่แนนและน้องเมเดินตามมาสมทบ
“เฮ้ยๆ ไอ่แนนๆ มานี่แปปดิ๊” ผมกวักมือเรียกไอ่แนนให้มาดูใกล้ๆครับ
“เฮ้ย...น่าอร่อยว่ะ โห สาด โคตรถูก หารกันมะมึง ตอนนี้ก็ 3 ทุ่มละจะได้ไม่ต้องนั่งทำอาหารด้วย”
“กูก็กะว่างั้นแหล่ะ มึงมาช่วยเลือกดิ๊”
“น้องเมจ๋า จัดไป แหะๆ” ไอ่แนนกวักมือเรียกน้องเมเข้ามาดู เออ ลืมไปว่ามึงไม่มีปัญญาด้านนี้ เหอะๆ
พอเลือกได้ตัวที่น่าจะคุ้มที่สุดแล้ว ผมกับน้องเมก็เป็นอันงงกัน....หันซ้ายหันขวา ไอ่สองตัวไปไหนแล้วหว่า แต่ไม่ทันขาดคำ ไอ่แจ๊คและไอ่แนนก็โผล่หัวออกมา พร้อมเบียร์ 1 ลังกับอีกเหล้าแพ๊คเล็กๆในอ้อมแขนไอ่แจ๊ค อืม....ไอ่คู่หูบรรลัยเอ๊ย
“เฮ้ยๆ คืนนี้ฉลองกัน สนมะ” สีหน้าเหมือนเพิ่งได้โล่ เจริญล่ะมึงไอ่แนนเอ๊ย
“ฉลองไรวะ” ผมถามมันงงๆ ฉลองไรอ่า
“ก็ฉลองที่ทำงานผ่านไปด้วยดีไง วะ! มึงนี่ไม่ใจเลยว่ะ แค่อยากแดกแหล่ะ เอาง่ายๆ”
“เออ แค่นั้นกูเกท แล้วน้องเมกินมั้ยครับนี่” ผมหันหน้าไปถามน้องสาวของกลุ่ม ไม่รู้น้องเมกินรึเปล่า
“ถ้าไม่ใช่เบียร์ก็โอเคอ่าค่ะ เมไม่ค่อยชอบเบียร์” น้องเมว่าแล้วเดินไปดูสิ่งที่ไอ่แจ๊คถืออยู่ มีเบียร์ลังเล็กๆขนาด 24 กระป๋อง แล้วก็เหล้าผสมพร้อมดื่มน่ะครับ อารมณ์ประมาณบาร์คาดี้หรือสปาย อะไรแบบนั้น 1 แพ๊คมี 6 ขวดเลยหารกันเสร็จสรรพว่าไอ่ขี้เหล้าสองตัวจะกินเบียร์กัน ส่วนผมและน้องเมกินเหล้าผสม ก็โอเคครับ ยังไงพรุ่งนี้ก็หยุด กินซักหน่อยก็ไม่เสียหาย
พอจ่ายตังก็แยกกันจ่ายครับ 2 รถเข็น ส่วนเหล้าเนี่ยให้ผมกับไอ่แจ๊คจ่ายไปก่อนแล้วค่อยมาหาร ดีนะครับที่ผมและไอ่แจ๊คเอาพาสปอร์ตติดตัวมาด้วย ไม่งั้นคงไม่ได้ซื้อแน่ๆ (*จะซื้อได้อายุต้อง 20 ปีบริบูรณ์นะจ๊ะ)
ขากลับก็เรียกแท็กซี่กลับกันครับข้าวของเยอะตามเคย กว่าจะกลับถึงห้องก็ปาไปสี่ทุ่มกว่าๆแล้ว จากที่คิดว่าจะกินกันที่ห้องครัวก็เปลี่ยนมาเป็นกินกันที่ห้องผมกับไอ่แจ๊ค เป็นปาร์ตี้เล็กๆเลยทีเดียว สนุกสนานดีไม่หยอก เอิ๊กๆ
ด้วยความที่ผมไม่ได้กินเหล้ามานานแล้ว ผมไม่ใช่คนคอแข็งนะครับ ถ้าช่วงไหนกินบ่อยก็จะค่อนข้างคอแข็งเลยทีเดียว แต่ช่วงปิดเทอมผมอยู่บ้านตลอด กลุ่มเพื่อนที่สังสรรค์กันบ่อยๆก็แยกย้ายกันกลับบ้านเลยไม่ได้กินมาซักพักแล้ว นี่ถือว่าดื่มในรอบ 2 เดือนที่ผมแทบไม่ได้แตะเหล้าซักนิด พอดื่มไปได้อึกสองอึกผมก็รู้สึกมึนๆพิกล โห รู้ถึงไหนอายถึงนั่น แอลกอฮอล์ 10% เองอะ เมาได้ไงฟะ -*-
ยิ่งดึกยิ่งคึกล่ะครับงานนี้ ไอ่แนนกับไอ่แจ๊คขุดเรื่องอะไรไม่รู้มาเล่า ฮาได้อีกผมกับน้องเมนี่จิบๆแตะๆ แต่หนักตรงกับแกล้ม 55+ ไก่อบทั้งตัวที่ตอนนี้สภาพเหมือนโดนสิบล้อทับวางอยู่ตรงหน้าผม เวลามึนๆผมก็กินกับเยอะๆ จะได้ไม่เมามาก
ก็กินกันไปเรื่อยๆครับจนกระทั่งไอ่แนนนี่ดูก็รู้แล้วว่าเมา ไม่รู้มันจะขำห่าไรนักหนา น้องเมนี่ก็นั่งหน้าแดงๆแล้วครับ ท่าทางจะคออ่อนกว่าผมซะอีก ก็มีแต่ไอ่แจ๊คนี่ล่ะที่ดูกรึ่มๆนิดหน่อย ไม่ถึงขั้นเมามาก ผมเหรอ โอเค ยอมรับแล้วคร๊าบ ว่าเมา
ก็ไอ่คู่หูบรรลัยอะดิ หลังจากที่ผมกระดกเหล้าผมไปได้ 2 ขวด มันก็คะยั้นคะยอให้ดื่มเบียร์ ไอ่แนนมันท้าซะขนาดนั้นเลยต้องสู้มันซะหน่อย แต่ดูเหมือนผมจะชนะไอ่แนนนะ เหอะๆ น้องเมนี่นั่งเชียร์อย่างเดียวเลยครับ
“โอ๊ย... สาดยอมก็ได้วะ แม่งมึนชิบหาย” ไอ่แนนที่ตอนนี้นั่งเสยผมพิงผนังอย่างหมดสภาพ เสื้อกล้ามสีดำที่มันใส่มามีบางส่วนเปียกน้ำ เพราะน้องเมทำหกใส่ด้วยความเมา ไอ่แนนมันกระดกเอาๆด้วยแหล่ะ พอดูแบบนี้แล้วก็ดูเป็นผู้หญิงเหมือนกันนะมันอะ หน้าอกหน้าใจมันก็มี อืมๆ...ผมก็เผลอนั่งมองไอ่แนน (ผมก็ผู้ชายนะครับ แหะๆ) จนกระทั่งไอ่แจ๊ค เบิ๊ดกะโหลกผมเข้าให้ อูยยยยย แรงไม่ใช่น้อยๆ สาดนี่
“มองอะไรนักหนา” เสียงเหี้ยมเชียว กลัวแล้วคร๊าฟ กูเผลอมองนิดเดียวเอง T^T มันดึงผมเข้าไปใกล้จนได้กลิ่นลมหายใจปนเบียร์ของมัน ตอนนี้ไอ่แจ๊คดูน่ากลัวชะมัด งือออออ
“มองห่าไรล่ะ....มึงนี่ท่าจะบ้า” เถียงมันไปก่อน ไม่ยอมรับหรอกว้อยยย
“อย่ามาเถียง...กูนั่งมองมึงอยู่ ทำไมจะไม่รู้ว่ามึงทำอะไร” มันกระซิบใกล้ๆหูผมแล้วเป่าลมหายใจรดหูผมอีก ขนลุกซู่เลยงะ
“ปะ...น้องเม กลับห้องดีกว่า พี่ไม่อยากอยู่เป็นก้างขวางคอใคร...” ไอ่แนนว่ายิ้มๆแล้วค่อยๆลุกขึ้นเดินออกไปกับน้องเม ก่อนออกไปมันก็บอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้มาช่วยเก็บ คืนนี้ทั้งมันและน้องเมไม่ไหวแล้ว อย่าว่าแต่มันเลย ผมว่าผมก็ไม่ไหวอะ
“โชคดีมึง...” ผมโบกไม้โบกมือให้มัน มันก็โบกตอบแล้วออกจากห้องไป ไอ่แจ๊คตอนนี้ลงไปนอนที่พื้นอย่างหมดสภาพเรียบร้อยแล้ว (พื้นห้องเป็นพรมครับ)
“อย่ามานอนตรงนี้สิวะ เกะกะทางเดิน มึงไปนอนบนเตียงปะ”
“ช่วยหน่อยสิ....” ผมยืนส่ายหน้าอย่างระอา ไอ่ห่ากูก็เมาว้อย...
“เออๆ อยู่ตรงนั้นก่อน กูขอเข้าห้องน้ำแปปนึง แม่งจับกูกระดกอยู่ได้” มันพยักหน้างึกงักแล้วนอนต่อ ผมเองก็หันหลังแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปทำให้ไม่ทันเห็นรอยยิ้มเล็กๆที่มุมปากของไอ่แจ๊ค...
พอผมออกมาจากห้องน้ำก็ได้พบซากอารยะธรรมอะไรซักอย่างกองอยู่ที่พื้นหน้าทีวี ไอ่กองกระป๋องเบียร์กับแพ๊คอาหารน่ะไม่เท่าไหร่หรอก แต่ซากไอ่แจ๊คที่ตอนนี้นอนเกะกะอยู่นี่สิ เฮ้ออออ
ผมเดินเข้าไปใกล้มัน เก็บกระป๋องเบียร์ ขวดน้ำ แพ๊คอาหารทั้งหลายใส่ถุงพลาสติค เอาทิชชู่ซับหยดน้ำที่เปื้อนเป็นจุดๆตามพรม ซึ่งส่วนใหญ่ซึมลงไปเรียบร้อยแล้ว ตั้งแต่มาที่นี่ ผมรู้สึกตัวเองเป็นแม่บ้านแม่เรือนพิกล จริงๆตอนอยู่ที่บ้านผมก็ทำนะครับแต่ไม่บ่อยขนาดนี้ เก็บเสร็จผมก็เอาไปแขวนไว้ที่หน้าประตูรอเอาไปทิ้งในตอนเช้า รวบรวมเบียร์ที่ยังไม่ได้เปิดไปแช่ตู้เย็นเล็กในห้อง ตอนนี้สภาพห้องก็กลับมาพอใช้แล้วล่ะ แล้วจะเอาไงกับไอ่บ้านี่ดีล่ะเนี่ยยยยย
“แจ๊ค…ตื่น” ผมนั่งยองๆเอามือเขี่ยที่หัวมันเล่น กูแบกมึงไม่ไหวนะว้อย
“ตื่นเด้.....” ไอ่เหี้ยแจ๊คก็ยังคงนอนนิ่งไม่ไหวติง...อืม เดี๋ยวก็ปล่อยให้นอนตรงนี้เลยหนิ
“ไม่ลุกกูไปละ สะ...” ยังไม่ทันจะสาดดดด หมดคำ ไอ่เหี้ยแจ๊คลุกมาแล้วคว้าข้อเท้าผมไว้จนหน้าผมเกือบคะมำ แต่มันพุ่งมารับทันแล้วคว้าตัวผมไว้ ตอนนี้สภาพคือ ผมนั่งอยู่ในตักมันแบบท่าเจ้าหญิง มันยันตัวลุกทันที ผมที่ไม่ทันตั้งตัวตกใจร้องลั่นเพราะกลัวตกงะ
“เฮ้ยยยยยย สาดดดด ปล่อยกูลง เดี๋ยวตกว้อยยย”
“กลัวตกก็อยู่นิ่งๆ จะดิ้นทำไม...” งะ...ตาเยิ้มเชียว ชักสังหรณ์ใจไม่ดีวุ้ย -///-
“มึง...มึงเมาแล้ว...มึง...ปล่อยกู...เอ่อ ...ลงเหอะ แจ๊ค” ไม่ให้ผมติดอ่างได้ไง ก็ตอนนี้มันยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ผมมากๆเลยน่ะสิ พ่อแก้วแม่แก้ว ชิบหายแล้วววว
“........” มันไม่ตอบอะไรผม ได้แต่ยิ้มอย่างเดียว ผมเองก็หวาดๆพิกลว่ามันจะมาไม้ไหนวะ ไม่ทันตั้งตัว มันโยนผมลงบนเตียงมันดังปึ๊ก! เวง ถึงมันจะเป็นเตียง มันก็เจ็บนะว้อย โยนซะแรงแบบนี้ ไอ่แจ๊คเลื่อนตัวมาที่ผมทันที มือมันช้อนคางผมขึ้นไปให้รับจูบจากมัน...
หวานปนเฝื่อน ซ่าๆนิดๆ จูบมันมีทั้งกลิ่นเบียร์ เหล้าปนกับกลิ่นตัวมัน มันไม่ได้หอมนะครับ แต่เป็นกลิ่นที่ดึงดูดชะมัด เหมือนกลิ่นทั้งหมดอวลขึ้นในห้วงความคิดของผม เล่นเอาเคลิ้ม...
หรือผมเองก็เมาอยู่กันนะ กลิ่นทั้งหมดเหมือนปนกันไปหมด จากที่ผมรู้สึกว่าตัวเองเมาอยู่แล้ว ก็ยิ่งไปกันใหญ่...ผมเผลอไผลตอบรับปลายลิ้นของมันที่เคลื่อนไหวอยู่ภายใน ตั้งแต่ถูกมันจูบมา ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ผมตอบสนองมัน ผมลืมตาขึ้นด้วยความอยากเห็นสีหน้าของไอ่แจ๊ค ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่มันลืมตาด้วยความตกใจจากการตอบรับของผม เราสองคนจ้องตากันในระยะประชิด ในขณะที่ปลายลิ้นก็เคลื่อนไหวอยู่ ภาพมันไม่ชัดหรอกครับ แต่ผมรู้สึกอย่างหนึ่งว่าไอ่แจ๊คมันเซ็กซ์ซี่เป็นบ้า
ไอ่แจ๊คเลื่อนมือมาดันเสื้อยืดผมให้ไปกองอยู่ที่ช่วงคอ มันลากลิ้นไปตามที่ๆมันไล่สัมผัส จูบซับไปทั่ว มืออีกข้างก็ลูบไปทั่วตัวผม มืออีกข้างมันเลื่อนไปที่ขอบกางเกงนอนผม แล้วเงยหน้ามาพูดกับผมด้วยเสียงกระเส่า
“เชนทร์...กูขอนะ.........”
จบตอน 11 เมา...เหรอ!?!
เชิ๊บๆ กะเชิ๊บๆ ฟิ๊วววว เหมือนใครปารองเท้ามาหว่า
555+
ใจเย็น.... อย่าเพิ่งรีบ มันก็ค่อยเป็นค่อยไปกันหน่อยดิ
แต่จูบตอนกินเบียร์...มันซ่าๆดีนะ
......
เดี๋ยวมาตอบเม้นท์นะ เวิ่นๆ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
