ฟิต ๆ ๆ ๆ

------------------------------------------------------
“ ไม่หรอกพี่ อย่าบอกนะว่า จะหาว่าผมสองคนชอบกันอะ ” มารยา หลีกเลี่ยงสุดฤทธิ์ครับ
“ บ้า ใครจะว่าน้องตัวเองวะ พี่ก็ถามเพราะสงสัยเฉยๆ ” แล้วการสนทนาก็จบครับ ไอพี่เบสขับรถเลี้ยงนู่นเลี้ยงนี่ จนผมจำทางกลับไม่ได้ละครับ ไม่นานก็ถึงร้านอาหารที่นัดไว้
ผมสองคนเดินไปเกือบๆจะริมสุดของร้าน ก็เห็นพี่แซ็กกับพี่ภา (แฟนของพี่ชายผมเอง ^^)
นั่งคอยอยู่แล้วครับ
“ เป็นไงบ้าง ไม่เจอกันนาน หล่อขึ้นเป็นเข่งเลย ” เปรียบเทียบสมหน้าตาเกินไปละพี่
“ พี่แซ็กก็หล่อขึ้นเป็นถุงเลยพี่ ” ทั้งโต๊ะก็คุยเล่นสนุกสนานครับ อย่างว่าแหละ ไม่ได้พร้อมหน้าแบบนี้มานานมากแล้วครับ ผมก็คุยกับพี่แซ็กกับพี่ภาไป ไอพี่เบสก็สั่งอาหารอย่างกับไม่เคยสั่ง
“ จะกินหมดเหรอพี่ ” ผมถามครับ
“ ไม่หมดก็ห่อดิ ”
“ แกนะไอเบส แล้วตกลงแกไม่ได้ดรอปใช่ไหมหืม ” เริ่มสอบสวนแล้ว หุหุ
“ ไม่ได้ดรอปอะพี่ กะจะเอาเกียรตินิยม ” พี่แซ็กกับพี่ภาหัวเราะเลยครับ ผมก็แค่ยิ้มๆอะเพราะไม่ค่อยรู้เรื่อง
“ สองกว่าบ้านแกเขาแจกเกียรตินิยมเหรอวะ เฮ้อ กีก็ขยันๆนะ ไปอยู่ …. สาวเยอะนะเว้ย พี่เคยไปตามจีบสาวตั้งหลายที น่ารักทั้งนั้นเลย ”
“ แซ็กแนะนำน้องไม่ดีเลยนะ แสดงว่าช่วงนั้นที่บอกว่าไปทำวิจัย ๆ วิจัยภายในสัตว์บก
หรือปล่าว ” โดนซะ เหอะๆ พี่ภาเรียนจบอักษรศาสตร์จากมหาวิทยาลัยชื่อดังมั่ก เลยมีคำพูด คำที่ใช้ว่าแบบเจ็บๆเยอะแยะ พี่แซ็กก็ชอบแหย่นะครับ ซาดิสชะมัดเลย
หลังจากกินข้าวก็ไม่มีอะไรมากครับ พี่แซ็กก็บอกให้ไอพี่เบสไปส่งผม แล้วจะนัดกินข้าวอีกหรือไม่พี่ก็จะหาโอกาสมาเยี่ยมเอง สบายใจจัง
“ อะไรของมึงวะ กูบอกว่าไม่ว่างๆ ” ขึ้นมานั่งบนรถไม่นานพี่เบสก็มีโทรศัพท์เข้าครับ
“ เดี๋ยวกูเข้าไปหาก็ได้ เออ ๆ บอกให้เพื่อนมึงมารอเอาเลยแล้วกัน เออ ”
“ ใครโทรมาอะพี่ ”
“ เพื่อนที่ ม. อะ มันฝากพี่วาดรูปเหมือนให้เพื่อนมัน บอกว่าจะเอาไปใช้รับน้อง พี่ไม่มีเวลาเอาไปให้มัน มันก็โทรจิกบอกว่าต้องใช้แล้วๆ บลา ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ” แล้วก็อีกยาว เหอะๆ
นานพอสมควรครับ กว่าจะถึงคอนโดของเพื่อนพี่เบส พี่เบสบอกว่าให้ลงไปด้วยกันเลย จะได้รู้จักกันไว้ ถึงห้องพักก็มีเพื่อนพี่เบสออกมารับครับ ท่าทางเซอๆ ชื่อพี่สา
“ เดี๋ยวมันก็มาแล้ว มึงเข้ามารอก่อนสักพักได้ปะ ” ผมไม่รีบอยู่แล้วครับ นั่งฟังพวกพี่ๆเขารำลึกภาษาพี่ขุนกันได้สักพัก ก็มีคนมาเคาะประตูครับ
“ น้องกี อยู่ใกล้ๆเปิดประตูให้ที พี่ต้มมาม่าอยู่ ” ผมก็ลุกไปเปิดให้ครับ
“ เชิญ ……. ครับ ” อึ้งแดร๊ก นี่มันพี่คนที่เคยอบรมกับเดินชนที่ศูนย์หนังสือนี่หว่า
“ เชิญแล้วก็หลีกทางหน่อยสิครับ ” อย่างยิ้มเด้ ใจละลายเว้ย เหอะ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
ผมรีบหลีกทางให้พี่เขาเข้ามา พอเข้ามาถึงก็ทักทายกันยกใหญ่ พี่เบสก็เอารูปที่ฝากให้พี่คนนั้น
“ สวยว่ะ ขอบคุณมากๆนะเว้ย ”
“ เพื่อนกันๆ กินเบียร์ปะ ” อ้าวเฮ้ย กินเบียร์ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย แล้วกูจะกลับยังไงวะ
“ เก เดี๋ยวให้พี่เขาไปส่งแทนแล้วกันนะ มีธุระต้องคุยกับเพื่อนอะ ” เรียกเกเดี๋ยวก็กระโดดกัดซะเลย ก็ได้วะ ผมเลยขอตัวกลับโดยที่มีพี่คนนั้นไปส่งครับ
“ สวัสดีครับ ต้าเหรอ ”
“ อื้ม อยู่ที่ไหนแล้ว ”
“ กำลังจะกลับแล้วอะต้า พี่เขากำลังขับรถไปส่ง ”
“ งั้นเดี๋ยวเรารอนะ ” พี่คนนั้นก็มองผมแปลกๆ แล้วก็ยิ้มๆ
“ แฟนเหรอ ”
“ บ้าเหรอพี่ ผู้ชาย เพื่อนที่คอนโดอะครับ ”
“ ผู้ชายกับผู้ชายเป็นแฟนกันไม่ได้หรือไง ” งงเลย
“ ไม่ต้องเกร็งขนาดนั้นก็ได้ พี่ก็แหย่ไปแบบนั้นเอง ไม่ได้ตั้งใจอะไรหรอก ” พี่เขาดูสุขุมดีครับ ยิ่งดูมุมนี้ยิ่งรู้สึกว่าหล่อมาก เป็นอะไรมากไหมนิกู
“ พี่ชื่ออะไรครับ ”
“ เดี๋ยวก็ได้รู้จักกัน ไม่ต้องรีบถามหรอก ” ประโยคซ้ำ เซง …
“ ไม่ต้องก็ได้ครับ ผมเดินขึ้นไปเองได้ ”
“ รับปากว่าจะส่ง ก็ต้องส่งให้ถึงที่สิ อย่าเรื่องมาก เป็นเด็กเป็นเล็ก ”
“ ใครว่าเล็ก ” อันนี้แกล้งคืนมั่งครับ หาว่าของเขาเล็ก อุอุอุ
“ เล็กกว่าของพี่เยอะก็แล้วกัน ” อึ้งเลย อะไรของเขาวะ พี่เขาก็หัวเราะขันๆ ทำผมหน้าแดงเลย
“ รู้ได้ไงพี่ ” ไม่ยอมๆ หาว่าเล็ก เหอะๆ
“ พอๆ ขึ้นห้องได้แล้ว พี่ส่งแค่นี้แหละ ”
“ ขอบคุณมากนะครับพี่ ”
“ อืม ” แล้วเขาก็จากไป ผมก็รีบขึ้นห้องทันที คิดถึงไอต้าครับ อุอุ
พอถึงห้องก็เห็นไอต้า นอนถอดเสื้อโชว์หุ่นล่ำๆ กางแขนกางขาเต็มโซฟา เหอะๆ ง่วงแล้วก็ไม่ยอมไปนอนที่ดีๆ
“ ต้า … ต้า ” ไอต้ามันงัวเงีย แล้วก็มองผม ก่อนจะยิ้มร่า
“ กลับมาแล้วเหรอ ”
“ อื้ม ไปนอนในห้องเหอะ ปะ ” ผมส่งมือให้มันจับเพื่อลุกขึ้นครับ มันก็จับมือผมไว้ ก่อนจะดึงตัวผมเข้าไปหา ไอผมหรือจะสู้แรงมันได้ เลยถลาเข้าไปอยู่แนบอกมันครับ
“ หลายวันมานี้ เราไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันเลยเนอะ ถ้าเปิดเทอมต้องเป็นแบบนี้ เราคงเหงาตายเลย ” ทีแรกผมก็ดิ้นๆ แต่พอฟังมันพูดแล้ว อดเห็นใจมันไม่ได้
“ ยังไงก็เจอกันทุกวันอยู่แล้วนี่ ” ต้องปลอบใจสักหน่อยครับ
“ อื้ม ๆ ขอกอดแบบนี้สักพักนะ เดี๋ยวค่อยเข้าไปข้างใน ” มันก็กอดผม โยกไปโยกมา ซุกไร้ที่ซอกคอ แล้วก็ฮัมเพลงให้ฟังอีกต่างหาก
“ ต้า กูรักมึงจังเลยว่ะ ” มันพูดออกไปเองครับ
“ ต้าก็รักกีครับ ” แล้วเราก็นอนกอดนอนก่ายกันอยู่อย่างนั้นนานพอดู กว่าผมจะได้ลุกไปอาบน้ำ จากนั้นก็นอนหลับเลยครับ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น งุงิงุงิ
“ เห็นไหมคะ ลิมิตก็คือการแทนค่าเท่านั้นเอง อะไรจะง่ายกว่านี้ ไม่มี๊ ๆ ” ผมว่าอาจารย์น่าจะเปลี่ยนเป็นอะไรยากกว่านี้ ไม่มี๋ ดีไหมครับ วันนี้มีเรียนแคลอย่างเดียวครับ ส่วนไอซอง พลกับไอเบส ต้องเรียนภาษาอังกฤษเพิ่ม
หลังจากงงเรื่องลิมิตเป็นที่เรียบร้อย ก็มานั่งรอข้างหน้าห้องเรียนรอไอคุณนุที่ตอนนี้รู้สึกจะร้อนแรงน่าดู สาวๆบริหารให้ช่วยติวกันยกใหญ่ ไอนั่นก็ใจดีเหลือเกิน ไม่ห่วงกูเลย กูหิวข้าวรู้ม้าย
“ อาจารย์น่ารักว่ะมึง ว่ามะซอง ” ไอซองนี่ดูไปดูมามีส่วนคล้ายข้าวปุ้นเหมือนกันนะครับ
แต่อย่างเป็นแบบมันเลย กูกลัวเลือด เหอะๆ
“ มึงเห็นแถวหน้าปะ คนที่ผมสีบรอนซ์อะ กูว่าน่ารักกว่าอาจารย์อีก ” เอ้า ไอเบส มึงไปบ้ากับเขาตั้งแต่เมื่อไร ผมกับไอนุก็นั่งฟังมันพูดซะสนุกปาก
และแล้วเวลานรกก็มาถึง ประชุมเชียร์ครับ …
“ พวกคุณ วันนี้ผมจะยังไม่สอนร้องเพลงคณะ เพราะทาง องค์การ ต้องการให้พวกคุณร้องเพลงมหาวิทยาลัยก่อน ฉะนั้นวันนี้ ผมจะบอกรายละเอียดของพี่รหัสของพวกคุณ ให้คุณไปตามหา และนำชื่อ นายสกุล ชื่อเล่น ภาควิชา ชั้นปี สีที่เขาชอบ จังหวัดที่เขาอยู่ เบอร์โทรศัพท์ติดต่อ และทำอย่างไรก็ได้ ให้เขานำคุณมารายงานตัวกับผม ผมให้เวลาคุณ …. หนึ่งอาทิตย์ เข้าใจนะปีหนึ่ง ” หลังจากนั้นก็มีเสียงหึ่งๆๆ เหอะๆ บ่นกันดังมากมายครับ เพราะบางคนก็ได้จังหวัดที่อยู่ ชื่อเล่น ได้ภาควิชา คือแต่ละคนจะได้มาอย่างเดียวเท่านั้นครับ และพอเขาแจกรายละเอียดครบ พวกพี่ๆก็โห่ครั้งหนึ่ง ก่อนจะสลายตัวกันไปหมดทั้งคณะ ทำเอาพวกผมที่นั่งอยู่ งงกันสุดๆ ส่วนสิ่งที่ผมได้คือ จังหวัดที่อยู่ซึ่งมันคือจังหวัดบ้านเกิดของผมเอง แต่มันมีตัวหนังสือกำกับไว้ด้านหลังเขียนว่า “ คุณอย่าลืมที่ผมบอกคุณที่ศูนย์หนังสือ ” …..
---------------------------------------------------
มีข่าวดีจะบอกครับ ไอคุณกี กับ คุณต้า บอกผมมาว่า จะขอเข้ามาในเล้าครับ เตรียมตัวเตรียมใจรอพวกมันได้เลย หุหุหุ (ผมจะลี้ภัยก่อนละกัน

)