“ กูไปดูรายชื่อที่ติดไว้หน้าสโมก่อนนะ ยังไงค่อยโทรหากัน ” ไอนุมันได้เบอร์โทรศัพท์ครับ
มันบอกว่าลองโทรไปหาแล้ว พี่รหัสมันบอกให้จำชื่อเพื่อนที่มีอักษรตัวหน้าเหมือนกันและพามาหาพี่แกได้ทุกเวลาที่พร้อม มันเลยต้องไปดูรายชื่อครับ ส่วนผมก็คงต้องไปที่ลานซึ่งอยู่ตรงข้ามกับคณะ ตามที่พี่รหัสผมบอกมา
ผมนั่งรอยืนรอ เฮ้ย อะไรวะ นี่มันเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วนะเนี่ย ผมจำได้ว่าพี่เขาบอกให้ผมมารอที่ลานหลังประชุมเชียร์ ตกลงจะแกล้งกูหรือไงวะเนี่ย
“ ปีหนึ่ง ” มาอีกแล้ว คำทักทายที่สุดเบื่อ คงเป็นพี่เขาแหละครับ แล้วนี่ปิดตาผมทำไมอ่า
“ ไม่ต้องตกใจ ปีหนึ่ง ผมมาคนเดียว ” เพราะพี่มาคนเดียวนั่นแหละ ผมถึงตกใจ
“ คุณแนะนำตัวให้ผมรู้จักสิปีหนึ่ง คณุยืนนิ่งแบบนั้นแล้วผมจะรู้จักคุณได้ยังไง ” ผมแนะนำตัวตามระเบียบเป็นที่เรียบร้อย
“ คุณเต้นลีดเป็นไหม ” หืม ถามทำไมวะ
“ เต้นได้ครับ ” ต้องได้สิ เดี๋ยวเสียชื่อลีดเดอร์เก่ากันพอดี
“ ใครสอนคุณ ” ถามไมวะ
“ พี่ที่โรงเรียนเก่าครับ ”
“ พี่ที่โรงเรียนคุณมีกี่คน ” อะไรของเขาวะ
“ หลายร้อยคนครับ ”
“ แล้วผมจะรู้เหรอว่าใคร คุณบอกชื่อให้ผมฟังสิปีหนึ่ง ” อยากรู้ชื่อก็บอกสิคร้าบ
ผมก็ไล่ชื่อเท่าที่ผมจะจำได้ครับ
“ อืม คุณถอดผ้าปิดตาออกได้แล้ว ” พอถอดผ้าออก ก็เห็นคนมองผมอยู่สี่คน
สองคนแรกไม่คาดไม่คิดจริงๆ อีกคนคือพี่รหัสผม ส่วนอีกคนสุดแสนจะไม่คาดคิดว่าจะได้
พบกันอีก
“ พี่ป้อง พี่ก้อง …. พี ” ทั้งสองคนยิ้มออกเลยครับ
“ สองคนนี้เพื่อนผมเอง เขาบอกว่าเขาเป็นพี่ของคุณ ผมเลยพามาเจอ ”
“ ครับ ” แต่ละคนเนี่ยไม่ได้อยู่ใกล้ๆเลยนะครับ ไม่รู้มาได้ยังไง แต่พอเห็นหน้าพวกพี่ๆ อดทำให้ผมคิดพี่จัสไม่ได้
“ คุณไม่อยากรู้จักผมเหรอ ” ไอพี่สองคนพอเห็นผมเหวอ ก็หัวเราะกันครับ จนพี่รหัสผมต้องเอ็ด แล้วบอกให้ไปรอที่อื่น เลยเหลือผมแค่สองคนกับพี่รหัสครับ
“ อยากสิครับ อยากครับ ” ไม่รู้ตาฝาดหรือปล่าวนะครับ ผมเห็นพี่เขายิ้มครับ
“ งั้นคุณพาผมไปดู ..... ” อะไรของเขาอีกและ ตอนนั้นผมไม่รู้ครับว่ามันคือสัญลักษณ์ของคณะ ผมก็งงหนักๆเลย
“ ประชุมเชียร์คราวหน้า หวังว่าคุณจะอธิบายไอสองสิ่งนั้นให้ผมฟังได้นะ อ่ะ ผมเอาหนังสือที่คุณอาจจะต้องใช้มาให้ ทั้งหมดเป็นของผม เอาไปใช้ให้มีคุณค่านะ ที่สำคัญอย่าถามชื่อผมจากคนอื่นเด็ดขาด ” ผมรับถุงหนังสือที่พี่เขาให้มา หนังสือหลายเล่มครับ มีทั้งแคลฯ สมุดแลคเชอร์ และอื่นๆอีกเยอะครับ
“ ครับ แล้วเมื่อไรผมจะได้รู้จักชื่อพี่ล่ะครับ ”
“ ที่จริงนายเองก็ ... คุณไม่ต้องรีบร้อนขนาดนั้นหรอก ” แล้วเขาก็สั่งเสีย เหอะๆ สั่งนู้นสั่งนี่อีกเล็กน้อย ก่อนจะปล่อยผมให้ไปหาพวกพี่ๆ
“ สวัสดีคร้าบพี่ก้อง พี่ป้อง มาที่นี่ได้ไงครับ ”
“ พูดงี้น่าตบปากว่ะ แกไม่ได้ถามเพื่อนแกเลยเหรอ ”
“ ใครอะครับ ต้าหรือนุ ”
“ บอกว่าเพื่อนก็ไอนุดิ ไอต้ามันแฟนแกไม่ใช่เหรอ ” ยังมีหน้ามากวนผมครับ
“ เอาเป็นว่า บอกผมมาเหอะ ”
“ พี่สองคนก็เรียนที่นี่แหละ ”
“ ห๊า ... ” ตกใจครับ ดีใจโคตรๆเลย พี่สองคนเขาอยู่ที่เดียวกันผมเหรอเนี่ย
“ จะว่าไปพวกเราก็เรียนที่นี่หลายคนเนอะ อ้าว ไอ ... ”
“ เฮ้ย อย่าเรียกชื่อมัน ” พี่ก้องเหมือนกำลังจะเรียกใครสักคน แต่โดนพี่ป้องเอ็ดซะก่อน
“ เล่นบ้าอะไรไม่รู้ว่ะ เซง ๆ มาๆ ไปกินข้าวกับพวกกู ” กำ นั่นมันไอพี่รหัสผมนี่หว่า ตกลงเขารู้จักกันได้ไงอะ
“ ไปดิ ”
“ แล้วไอนุอะพี่ ไอต้าอีกคน รอมันก่อนดิพี่ ”
“ เหอะๆ ไอนุอะไปกับไอบอลแล้ว นานๆเขาเจอกันที ปล่อยไปเถอะ ส่วนไอต้ายังประชุมเชียร์ไม่เลิก เราไปกันแค่นี้แหละ ” พี่ป้องบอกผมเสร็จสรรพ พวกผมก็ไปหาร้านอาหารใกล้ๆมหาวิทยาลัย ก็ไปเจอร้านอาหารเล็กๆแห่งหนึ่งครับ จอดรถเรียบร้อยก็เข้าไปสั่งอาหารในร้าน
พวกพี่ๆเขาก็คุยกันสนุกปาก โดยเฉพาะพี่ก้องกับพี่ป้อง
“ แล้วคณะมึงอะรับน้องตอนไหนวะ ” ไอพี่ก้องถาม พี่รหัสผมครับ ท่าทางเขาสนิทกันมากเลยนะเนี่ย
“ ใกล้ๆนี่แหละ สนุกพอแล้วเดี๋ยวเขาก็รับ ” อะไรวะ เขาสนุกกันเหรอเนี่ย
“ มึงก็บอกชื่อน้องเขาไปซะสิ จะเก๊กทำไมนานวะ ” หืม เก๊ก
“ แล้วเป็นมึง มึงไม่อยากเก๊กเหรอ ตาถั่วขนาดนั้น ” แล้วเขาก็หัวเราะกันครับ เขาว่าผมถั่วอะ
นั่งกินข้าวไปได้พักเดียว พวกพี่ๆเขาก็สั่งเบียร์มากินซะงั้น แต่แปลกที่พี่รหัสของผมไม่ยอมกินครับ สงสัยกลัวเสียมาดละมั้ง หึหึ
“ สักแก้วดิมึง นานๆเจอกันที ”
“ ถ้ากูเมาแล้วใครจะส่งพวกมึง ยิ่งดึกๆเดี๋ยวก็โดนตียับหรอกมึง ที่สำคัญพรุ่งนี้มีเรียนเช้า ” เป็นสุภาพบุรุษดีว่ะ ผมล่ะนับถือ แต่ไอพี่ก้องไม่ยอมครับ จะให้พี่ผมกินให้ได้
“ คุณ ... ดื่มให้ผมแก้วสิ ” ตกจาย
“ ผ... ผม คือ ๆ ”
“ ช่างเถอะ ผมคงไม่เหมาะจะเป็นพี่คุณจริงๆนั่นแหละ ” โหห รายวะ มีงอน แก้วเดียวไม่เป็นอะไรหรอก ผมเอาลิ้นแตะๆก่อน ขมน้อยกว่าเหล้าแฮะ แก้วเดียวเอง ผมกะจะกินหมดแก้วเลยครับ จะได้หมดภาระ
“ เฮ้ย กี หมดแก้วเลยเหรอ ” พี่รหัสผมโพล่งออกมาเฉยๆ แถมเรียกชื่อผมด้วย อุอุ เอ ทำไมมันวินๆวะ
“ ฮ่า ๆ ๆ สงสัยงานนี้หัวทิ่มว่ะ ”
“ ฮ่า ๆ ๆ เพ้ อีกแก้วม้ายคร้าบ ฮ่า ๆ ” สนุกว่ะ อุอุ
“ นี่ คุณ เอ่อ ... กี เบาหน่อย หลายแก้วแล้วนะ พวกมึงเล่นอะไรของพวกมึงวะ ”
“ เอิ้ววว ก็คนกินเหล้ากินเบียร์ มันก็เมาดิ ”
“ เอิ๊กก ไม่หวายแล้วว อ่ะ ผมง่วง นอนนะนอน ๆ ” ผมซบลงไปเลยครับ แขนใครอกใครกูไม่รู้แหละ ฮ่า ๆ ๆ
“ .... .... .... .... .... ... ... .. . .. .... ... ” แล้วก็มีเสียงงุ้ง งิ้ง ๆ ๆ ๆ ๆ
“ ขอบใจมากว่ะมึง พามันไปส่งถูกนะ ”
“ เออ หาไม่ยากหรอก ”
“ งั้นพามันไปส่งดีๆล่ะ อย่าทำอะไรมันนะมึง ”
“ สัดนี่ ไปนอนไปพวกมึงอะ ”
“ อื้ออออ หิวน้ำ ” คอแห้งอะ
“ เฮ้ออ กินไม่ค่อยได้ ก็ยังจะกินเข้าไป ” นี่เสียงพี่รหัสผมนี่หว่า อารมณ์คันปากพุ่งเข้ามาทันทีเลย
“ ก็แล้วครายว้า ยัดเยียดห้ายผมกินอ่า ครายว้า ๆ ๆ ”
“ นี่ ... เมาจนเพ้อใหญ่แล้วนะ นอนนิ่ง ๆ ” ปิ๊งงง เหมือนโดนสะกด หยุดนิ่งเลย
“ กี ... นายจำพี่ไม่ได้จริงๆเหรอ ”
------------------------------------------------------------------------------------------------
บอกก่อนว่า ตอนนี้กำลังบรรจงแต่งตอนพิเศษ ตอนแต่งงานนั่นแหละครับ เพราะหลายๆอย่างก็ต้องนึกนานหน่อย พอดีโทรไปคุยกับพี่บอลมาด้วยครับ อยากได้ความรู้สึกตอนนั้นของพี่บอลบ้าง แต่ที่บอกกลับมานะครับ
" คืนนั้น พี่จำได้ว่าพี่ให้ไว้ในตัวนุหมดเลยนะ " ดูๆ ดูพวกจบบริหารเขาคิดกันดิ
แล้วก็บอกว่า เอาไว้เอากลับมาค่อยช่วยแต่งก็ได้ ทำนองว่าอยากลองแต่งบ้างอะครับ รอหน่อยนะครับ เพราะกว่าจะกลับไปหากันก็น่าจะวันศุกร์ หรือไม่ก็วันเสาร์ =.-
แล้วพบกันใหม่นะคร้าบผม
หัวข้อ: คู่รัก นักกีฬา (นายกีตาร์ กะ นายกีตาร์) (อ่าน 333266 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก