[20]
ตอนเช้า ผมเข้าเว็บแห่งหนึ่งซึ่งเป็นเว็บของคนแต่ง
คอสเพลย์ที่เจ้าเอกเป็นสมาชิกอยู่
ปกติผมก็เข้าไปนั่งดูอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่แล้วล่ะ อันที่จริงสมัครสมาชิกไปแล้วด้วย แต่เจ้าเอกบอกว่าต้องรอเมล์ตอบรับอีกเป็นชาติติติ
พอผมเจอสินค้าตัวหนึ่งที่ขายในกระทู้ ถูกใจมาก อยากได้มาก เลยส่งoffline instant messageไปในmsn
ให้เจ้าเอกช่วยเอาเมล์ผมไปแปะในกระทู้นั้นเพื่อให้เจ้าของสินค้าแอดเมล์ผมมา
ก่อนที่ผมจะตั้งสถานะในไฮไฟว์เป็น Away แต่ยังไม่ได้หายไปไหน ยังอยู่หน้าคอม
สักสิบโมงกว่าๆ เจ้าเอกก็ออนmsn ผมขี้เกียจทัก เพราะว่าจะไปนอนแล้วล่ะ
แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าฝากเจ้าเอกโพสเมล์ให้ เลยเข้าไปเช็คกระทู้...
เจ้าเอกโพสเมล์ให้แล้ว
ดูเหมือนว่า พอมันเห็นข้อความปุ๊บ มันก็ช่วยทำให้ปั๊บ
ผมก็แอบดีใจบ้าง อะไรบ้าง แม้มันจะเป็นแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆก็เถอะ^^
ตื่นมาอีกรอบก็ดึกละ
คุยmsnกับเจ้าเอกนานพอควร วันนี้ คุยกันแต่เรื่องการ์ตูน ฮ่าๆๆๆ
แอบมีหลายครั้งที่เกือบหยอดมุขกึ่งจีบไป แต่ก็ไม่ทำ เพราะว่าผมเป็นคนไม่ค่อยชอบเวลามีใครมาทำแบบนี้สักเท่าไร
เมื่อผมไม่ชอบให้ใครทำอย่างไหนกับผม ผมเองก็จะไม่ทำอย่างนั้นกับคนอื่นเหมือนกัน
"พี่กร ลองเอาไปฟังดู"
"อะไร?"
เจ้าเอกส่งเพลงมาให้ ผมลองโหลดมาฟังดู...
เสียงโน้ตคุ้นหู ในทำนองดนตรีคลาสสิค...
เพลง "กันและกัน"
"เพราะดีอ่ะ ชอบๆ"
"งืมๆ"
อยากถามเจ้าเอกนะ ว่าเวลามันฟังเพลงนี้แล้วมันนึกถึงใคร
แต่ว่ามือหนัก ไม่พิมพ์ถามอีกเช่นเคย ฮ่าๆ
แต่ถ้าเจ้าเอกถามผมขึ้นมา ว่าเวลาฟังเพลงนี้ ผมคิดถึงใคร
ก็คงเดาคำตอบผมได้ไม่ยากใช่ไหม?^^
เราคุยกันอีกสักพัก ก่อนเจ้าเอกจะขอตัวไปนอน
และก็แกล้งเล่นมุขหลอกผีผมอีกตามเคย...
เอ่อ... รู้งี้ เอาผีผ้าห่มมาหลอกมันก็ดี... เมื่อคืนก่อนน่ะ... หึหึหึ
ผมยังนั่งฟังเพลงที่เจ้าเอกส่งมาให้อยู่
และหวังว่า สักวันหนึ่ง อีกไม่นาน... ผมคงจะได้บอกมันซะที...
Next part=[21] coming soon...